ความคิดเห็นที่ 1 ลูกเป็นลูกของเราค่ะ ถ้าไม่ติดขัดอะไรก็บอกไปตรงๆ ว่าอยากเลี้ยงเอง เพราะคิดถึงลูก หรืออะไรก็แล้วแต่ ลูกจะเป็นอย่างไรก็ขึ้นอยู่กับคนเลี้ยงนะคะ คุณแม่สามีอาจจะเลี้ยงได้ดี แต่จะดีเท่าเราเลี้ยงเองหรือเปล่า ถ้าเป็นเรา ๆ ปรึกษาคุณสามีและบอกไปตรงๆ ค่ะ แล้วถ้าลูกไม่ได้ดั่งใจเรา ๆ จะทำยังไง ครูคนแรกสำคัญมากนะคะ จากคุณ : wattasiriporn เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 54 19:34:56

ความคิดเห็นที่ 2 ก่อนอื่นก็ต้องสำรวจตัวเองดี ๆ ก่อนครับ ว่าไหวจริงหรือเปล่า ไม่รู้ว่า ลูกคนแรกหรือเปล่านะครับ เลี้ยงเด็ก ใช้เวลาทั้งวันนะครับ แทบไม่ต้องทำอะไรแล้ว วัน ๆ ถ้าคุณแม่ ไม่มีงานประจำทำ มีเวลาอยู่กับลูกทั้งวัน ก็หา ซื้อหนังสือเลี่ยงเด็กมาอ่าน ก็น่าจะได้อยู่ครับ ส่วน แม่สามี เป็นผมเจอแบบนี้ ก็ต้อง เสียงแข็งหน่อยครับ ก็ให้เหตุผลเค้าไป ขนาดลูกเค้า เค้ายังอยากเลี้ยงเองเลย ลูกของเรา เราก็อยากเลี้ยงเองครับ ไม่งั้น เราจะเลี้ยงลูกไม่เป็น แล้ว ถ้าลูกมีลูก ใครจะช่วยเลี้ยงล่ะครับ ถ้าเราไม่เคยเลี้ยง อะไรประมาณน้ ข้ออ้าง มีเท่าไหร่ใส่เข้าไปเต็มที่ แต่ที่แนะนำคือ ควรให้สามีพูดให้ครับ แม่สามีน่าจะฟังมากกว่า ถ้าคุณพูดเอง จะกลายเป็นทะเลาะ แน่นอนครับ... จากคุณ : sanchild เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 54 19:46:47

ความคิดเห็นที่ 3 สามีเรารักครอบครัวมากค่ะ รักจนเราไม่แน่ใจว่าเค้าจะรักลูกเท่าครอบครัวเค้าไม๊.. ส่วนเราพยายามจะไม่มีปัญหากับครอบครัวเค้า แต่ถ้าเรื่องนี้เราคงไม่ยอมแน่ๆ จริงๆ แม่เราเคยถามว่าจะคลอดที่ไหน แม่อยากให้คลอดที่บ้านจะได้มีคนช่วยดูแล ซึ่งเราก็ไม่ได้รับปากเหมือนกัน แต่แม่เราก็ไม่ได้เซ้าซี้ คงกลัวเราลำบากใจ เรารู้สึกว่าเราอยู่ตรงกลางของสองบ้าน... จากคุณ : จขกท (Let100) เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 54 19:48:15 A:110.168.199.161 X: TicketID:008069

ความคิดเห็นที่ 4 อย่าให้เอาไปเลี้ยงเป็นอันขาดคะ  เหมือนของเราเลย  แต่เรากับสามีปฏิเสธไปว่า ขอเลี้ยงลูกเอง ถ้าต้องการความช่วยเหลือจะบอกเอง  คือไม่อยากอยู่แยกกันพ่อแม่ลูกด้วย  ถึงอย่างไรลูกอยู่กับแม่ดีที่สุดคะ เพราะเค้าต้องกินนมเรา  เมื่อไหร่ที่ลูกอยู่ในอ้อมกอดเราเค้าจะรู้สึกอบอุ่น และ ปลอดภัยคะ จากคุณ : kibnaja เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 54 19:48:23

ความคิดเห็นที่ 5 เอาแม่สามี มาอยู่ด้วยที่กทม. จากคุณ : tarkul เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 54 19:48:32

ความคิดเห็นที่ 6 คห.5 เป็นไปไม่ได้ค่ะ...เพราะ แม่สามีต้องดูแลร้านขายของที่ตจว. อีกอย่างแม่สามีก็มีหลานอีกคนที่บ้าน (ลูกของน้องสามี) ครอบครัวน้องสามีแต่งเข้าบ้านค่ะ อยู่เป็นครอบครัวใหญ่ แล้วแม่สามีก็รักหลานคนนี้มากด้วย เพราะเป็นหลานคนแรกของบ้าน.. แต่ถ้าถามความรู้สึกเราในฐานะแม่ เราก็อยากให้แม่เราเลี้ยงมากกว่าอยู่ดี เพราะเรารู้จักแม่เรามาตั้งแต่เกิด แต่เราเพิ่งรู้จะจักแม่สามีมาแค่ 10 ปีเองนะคะ จากคุณ : จขกท (Let100) เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 54 19:58:55 A:110.168.199.161 X: TicketID:008069

ความคิดเห็นที่ 7 ลูกเป็นของเรา ไม่ยกให้ใครเอาไปไกลหูไกลตาแน่ๆ จากคุณ : JusTT เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 54 20:05:45

ความคิดเห็นที่ 8 คุณทำงานประจำรึป่าวอ่ะคะ ลูกคนแรกด้วยสัญชาติญาณของแม่ เลี้ยงได้อยุ่แล้วคะ ไอ้เหนื่อยมันต้องเหนื่อยอยุ่แล้ว  แต่มีความสุขมากค่ะ ขอบอก ลูกเรา เรามีสิทธิ์ตัดสินใจนะคะ  แม่สามีจะมาขี้ตู่เอาลูกคนอื่นไปเลี้ยงได้ยังไงในเมื่อแม่เค้าไม่เต็มใจเลย ตอนนี้คุณก็เงียบไปก่อนนะคะ พอคลอดแล้วก็ทำให้ลูกกินนมแม่ ติดนมแม่ให้ได้ อย่าให้ใกล้ขวดนมเป็นอันขาด  โฮะๆๆๆ นี่แหละข้ออ้างแม่สามีคะ บอกว่าลูกติดเต้าแม่มาก กินขวดไม่ได้  แถมเป็นเด็กเลี้ยงยากอีก ต้องนอนดูดเต้าถึงจะหลับได้ไม่งั้น ไม่ยอมนอนเลย อีกข้ออ้างนึงก็บอกไปเลย หนูอยากเลี้ยงเองคะ ไม่ต้องห่วงหนู หนูอยากเลี้ยงเองด้วยตัวเอง จากคุณ : Fairybox เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 54 20:21:28

ความคิดเห็นที่ 9 No way! จากคุณ : sisser เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 54 20:33:52

ความคิดเห็นที่ 10 เมื่อวันอาทิตย์คุยกะอาจารย์คนหนึ่งว่าจะเอาลูกไปอยู่บริบาลที่โรงเรียน อ. บอกว่าอย่าเลย ตอนเค้ามีลูก ก็มีพี่เลี้ยงช่วย เพราะเค้าต้องทำผลงาน (ตอนนี้เป็น ผศ. แล้วค่ะ) พอถึงวัยที่เข้าบริบาลได้ ก็เอาไปเข้า ปรากฏว่าตอนนี้ลูกเถียงเป็นไฟเลย เหมือนไม่ค่อยผูกพันอ่ะค่ะ คิดดีๆนะค่ะ ลูกเรา คุยกับสามีดีๆ ถ้าเป็นเรา จะคุยกะสามีถ้าสามีไม่อยากให้ไป ก็ให้สามีพูดเลยค่ะ เป็นหน้าที่ของสามี ไม่ใช่หน้าที่เราค่ะ ถ้าเราพูดไปก็อามีปัญหาตามมาก็ได้ค่ะ น้องคลอดแล้วอย่าลืมเอามาอวดนะค่ะ ^^ จากคุณ : PUN_BEACH^^ เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 54 20:52:25

ความคิดเห็นที่ 11 เป็นเราเราจะบอกแม่สามีว่า แม่มาฆ่าหนูให้ตายก่อนเถอะ แล้วค่อยเอาลูกไป เราหวงลูกเรามาก บอกกับสามีบ่อยๆว่า ถ้าเราต้องเลิกกันเพราะเหตุใดก็ตาม ลูกต้องเป็นของชั้น เธอไปหาเมียใหม่แล้วมีลูกกับเค้าใหม่เองแล้วกัน จากคุณ : sim aunty เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 54 21:10:41

ความคิดเห็นที่ 12 คห บน อย่าชี้โพรงให้กระรอกนะคะ ฮาๆ (ล้อเล่น) ไม่ให้ก็คือไม่ให้ ถ้าเอาไปก็แจ้งตำรวจเลยค่ะ ลูกของเรา เรามีสิทธิ์ 100% จากคุณ : M-M-C-L เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 54 21:28:29

ความคิดเห็นที่ 13 เลี้ยงหลานที่มีอยู่นั่นให้ดีก่อน เข้าใจว่าหวังดี เเต่คนแก่(ไม่ได้ว่านะ) จะเลี้ยงเด็กที่โตขึ้นทุกวัน ซนขึ้นทุกวัน ไหวเเน่เหรอ ถ้าอยากเลี้ยงเด็ก ก็เปิดเนอสเซอรี่ซะ ลูกใคร พ่อเเม่เขาก็อยากเลี้ยง คนเป็นปู่ย่าตายาย ทำได้ดีที่สุดคือ ช่วยเป็นกำลังใจ หรือแนะนำไปตามประสบการณ์ ไม่ใช่จะยึดลูกเขามาเลี้ยง แก้ไขเมื่อ 14 มี.ค. 54 21:33:23 จากคุณ : darkheart เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 54 21:31:05

ความคิดเห็นที่ 14 ยืนยันไปเลยค่ะ ว่าจะเลี้ยงเอง   อดทนอุ้มท้องมาตั้งนาน  ยิ่งลูกคนแรกด้วย เราเองขนาดวันคลอดเรายังสั่งไม่ให้พ่อแม่เรามาเฝ้าเราเลย เพราะเรากลัว  กลัวว่าเวลาลูกเราร้อง กลัวว่าพ่อแม่จะเข้ามาอุ้มลูกเรา  โอ๋ลูกเรา จนไม่มีเวลาเป็นส่วนตัวของแม่ลูก(มั่นใจมาก  อยากเลี้ยงเอง ) ตอนนั้นเราคิดว่า เด็กขนาดนั้นคงไม่ต้องการโอ๋ ที่เขาร้อง คงเพราะหิวหรือปวดท้อง หรือฉี่ อึ๊ กลัวค่ะ  กลัวจะเอาคำโบราณมาเลี้ยงลูกเราจนบานบุรี(อันนี้ ความคิดส่วนตัวล้วนๆ) สรุปคือ อยากเลี้ยงลูก  และเรียนรู้ด้วยตัวเองค่ะ  ต้องการแค่คำแนะนำเท่านั้นค่ะ   แก้ไขเมื่อ 14 มี.ค. 54 21:52:22 จากคุณ : สวยเพราะไสยศาสตร์ เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 54 21:48:19

ความคิดเห็นที่ 15 ถ้าคิดว่าจะเลี้ยงเองได้ และไหว ก็เสียงแข็งไปก่อนค่ะ ลูกเราเอง ตัดสินใจไปเลยค่ะ ให้สามีพูดก็ดี ตามข้างบนแนะนำ พอถึงกำหนดกลับไปทำงาน ก็เอาแม่คุณเองมาช่วยดูที่บ้าน กทม. แล้วจ้างพี่เลี้ยงมาช่วยอุ้ม+ชงนมสักคน ..........ไม่แนะนำให้เอาพี่เลี้ยงคนเดียวมาเลี้ยงให้นะคะ ต้องมีผู้ใหญ่ของเราดูแลใกล้ชิดด้วยค่ะ ตอนนี้ไม่ต้องเครียตไปค่ะ ลูกอยู่ในครรภ์กับเรา........ เดี๋ยวเสียสุขภาพค่ะ ลูกเรา เราตัดสินใจได้เอง ไม่มีใครว่าผิด ถ้าเขาจะมาตัดสินให้เรา เขานั่นแหล่ะผิด เพราะเขาไม่ใช่พ่อ ไม่ใช่แม่............สู้ๆ จากคุณ : จำปีขี้สงสาร เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 54 21:57:49

ความคิดเห็นที่ 16 ถ้าไม่มีปัญหาอะไร คุณแม่เลี้ยงเองดีกว่าค่ะ เราก็เป็นอีกคนที่เพิ่งมีลูกคนแรก เราก็คิดนะค่ะว่าเลี้ยงไม่ได้แน่ แต่มันเป็นไปเองตามสัญชาติญาณค่ะ อาจจะมีแม่สามี กับแม่เรามาช่วยด้วย แต่แค่ 2 เดือนแรกเท่าไหร่ เพราะเราผ่าคลอดค่ะ จากวันนั้นจนถึงวันนี้ 3 ขวบ แล้วค่ะ และจะเข้าโรงเรียนแล้วด้วย อยากบอกว่าภูมิใจที่สามารถเลี้ยงได้เอง ปล. อยากบอกว่าคนที่อยากช่วยเลี้ยง ตอนแรกก็พูดได้ทั้งนั้นแหละ พอถึงคิวที่ต้องเลี้ยงจริงๆ ก็ไม่ไหว เด็กอ่อนนะค่ะ ต้องดูแลตลอดอยู่แล้ว จากคุณ : noonink เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 54 22:15:07

ความคิดเห็นที่ 17 เห็นด้วยค่ะ แม่สามีเราก็เป็นประเภทยึดติดว่าเค้าตอนเลี้ยงลูกเราให้ได้ ไม่คิดว่าย่าก็คือย่า ไม่ใช่แม่ พยายามกีดกันเราต่างๆนานา ตอนนี่้เรายังลาคลอดอยู่เหมือนกันแต่พอไปทำงาน ก็ต้องให้เค้าเลี้ยงเพราะแม่เราเองยังทำงานประจำ ไม่เข้าใจเหมือนทำไมแม่สามีมีแบบนี้เกือบทุกครอบครัวเลย จากคุณ : Indyworld (Indyworld) เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 54 22:50:55

ความคิดเห็นที่ 18 ยืนกรานว่าจะเลี้ยงเองเลยค่ะ และก็วางแผน+เตรียมตัวเองและสามีให้พร้อมที่จะเลี้ยงลูกที่เกิดมา รวมถึงวางแผนหลังจากครบ 3 เดือนด้วยนะคะ กรณีที่คุณต้องไปทำงาน แสดงและทำให้แม่สามีเห็นว่าเราพร้อมที่จะเลี้ยงลูกเอง ลูกอยู่กับเราดีที่สุด คุณต้องเตรียมตัวให้พร้อมค่ะ ถ้าเขาจะมาเอาไปจะได้มีเหตุผลบอกเขาได้ จากคุณ : ne-na-no เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 54 23:14:27

ความคิดเห็นที่ 19 หนักแน่นให้มากที่สุด ยืนยันคำตอบว่า ไม่ค่ะ ลูกเดี้ยนเดี้ยนจะเลี้ยงเอง จะเลี้ยงด้วยนมแม่ด้วยคะ มาเสริมกำลังใจว่าแม่ทุกคนย่อมเลี้ยงลูกได้แน่นอน เหนื่อยลำบากยากเย็นแค่ไหนก็รอดแน่นอนคะ จากคุณ : นกน้อยในไร่ส้ม เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 54 23:30:55 A:183.89.177.41 X: TicketID:008509

ความคิดเห็นที่ 20 อย่าไปยอมค่ะ ลูกใครใครก็รัก จะมาพรากแม่พรากลูกเค้าได้ยังไง ถึงจะเป็นย่าก็ตาม ท้ิองมา 10 เดือน ฝ่าฟันอะไรมาตั้งมากมาย ลูกคนนะ ไม่ใช่ลูกหมาลูกแมว จะมายกให้ใครเลี้ยงก็ได้ -*- จากคุณ : Apirl Bunny เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 54 01:41:47

ความคิดเห็นที่ 21 เอาใจช่วยเจ้าของกระทู้ค่ะ อย่าให้ใครมาดูถูกสัญชาติญานความเป็นแม่ของเราเด็ดขาด เห็นใจสะใภ้หลายคนที่โดนพ่อแม่สามีแทรกแทรงเรื่องในครอบครัว ขอให้ผ่านไปได้นะคะ อย่าไปยอม สู้ๆ จากคุณ : คุณแม่หัวยุ่ง เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 54 03:03:14

ความคิดเห็นที่ 22 ไม่ให้ คำเดียวจบค่ะ จากคุณ : nakko เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 54 07:52:22

ความคิดเห็นที่ 23 จำได้ว่าเคยตอบผ่านทางสามีไปว่าข้ามศพชั้นไปก่อน เลี้ยงลูกเองมาตลอด แต่ส่งไปหาแม่สามีช่วงปิดเทอม ให้ทำหน้าที่หลานไม่ได้ตัดขาดเลย จากคุณ : Ganit เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 54 08:04:31

ความคิดเห็นที่ 24 พ่อกะแม่แฟนเราก็พูดอย่างนี้ตั้งแต่เรายังไม่คลอดลูกค่ะ จนตอนนี้คลอดละ แล้วพูดอยู่นั่นแหละ เราก็เลยคุยกะแฟนแล้วว่าไม่ให้เอาไปเราจะเลี้ยงเอง เพราะที่บ้านแม่แฟนเค้าขายของชำ และคนค่อนข้างจะเข้าออกบ่อยๆ  เราก็คุยถึงข้อเสียตรงนี้ให้แฟนฟัง   แม่แฟนเลยไม่ยอมมาอยู่กะเราตอนที่เราต้องอยู่ไฟในเดือนแรก (เพราะตอนแรกที่คุยกันเค้าจะมาช่วยเลี้ยง 1 เดือน) ยังบอกว่าดูซิ จะเลี้ยงกันยังไง เพราะแฟนก็ต้องไปทำงาน เราเลยฮีดค่ะ แรกๆเราก็ร้องไห้ เพราะไม่มีใครช่วยเราเลย อยู่กัน 3คนพ่อแม่ลูก หลังๆ เราเริ่มปรับตัวได้ จนตอนนี้ลูกเราอ้วนท้วนสมบูรณ์มาก ทั้งๆที่คลอดก่อนกำหนด น้องน้ำหนักน้อยมากๆ อย่างที่เค้าบอกกันค่ะ  สัญชาตญาณของความเป็นแม่   เราว่าคุยกับแฟนถึงข้อเสียเลยค่ะ เพราะยังไงแฟนก็ต้องรักลูก ต้องการให้ลูกได้รับแต่สิ่งที่ดีๆ นะคะ จากคุณ : moonoififa เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 54 09:36:04

ความคิดเห็นที่ 25 คำตอบคือ ไม่ คำเดียว เราเชื่อว่า ไม่มีใครเลี้ยงลูกเราได้ดีไปกว่าเรา แต่ก็ให้เหตุผลท่านไปดี ๆ ให้สามีเป็นคนพูด หลายเหตุผลที่ยกมาคุยได้ 1. เรื่องนมแม่ อยากให้นมแม่นานที่สุด มีลูกดูดตลอด นมแม่ถึงมี ปั้มนมสู้ไม่ได้ 2. เรื่องวัคซีน น้องยังเล็กต้องฉีดวัคซีนบ่อย อยู่ กทม ยังงัยก็สะดวก 3. แม่สามีต้องเลี้ยงหลานคนเก่าอยู่แล้ว คนแก่เลี้ยงเด็กหลายคน คงไม่ไหวอาจดูแลไม่ทัน และ เหนื่อยมาก เป็นห่วงสุขภาพคุณแม่สามี 4. ถ้าแม่สามีอยากไปเลี้ยง  แม่ของหนูเองก็คงอยากเอาไปเลี้ยงเหมือนกัน เลยตัดสินใจอย่างยุติธรรม ว่า หนูจะเลี้ยงเอง 5. หนูรอมาตั้ง 9 เดือน เพื่อ ทำหน้าที่นี้ค่ะ คุณแม่คงเข้าใจ จากคุณ : tuntang เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 54 09:53:26

ความคิดเห็นที่ 26 ไม่จำเป็ฯต้องเปรียบเทียบว่า ใครดีใครแย่ แค่บอกว่า ลูกเราเราขอเลี้ยงเอง ครอบครัว อยู่พร้อมหน้าตา พ่อแม่ลุก ยังไงก็ดีที่สุดค่ะ ที่คิดมีลูกก็เพราะมั่นใจว่า มีแล้วจะเลี้ยงเองได้ ไม่ใช่ส่งไปอยู่ที่อื่น ห่างพ่อห่างแม่ ถ้าอย่างนั้นอย่ามีเลย มีแล้วเป็นภาระให้คนอื่น ลูกของตัวเองก็ต้องเลี้ยงเอง ถ้าแม่คิดถึง แม่ก็มาหาได้ แต่หนูไม่ให้เอาลุกหนูไป ---------------------------------- ตอนเราคลอดลูก ลูกแค่ 5 วันเอง ย่าเราเองนี่ล่ะ มาอยู่เป็นเพื่อน ระหว่างทางที่มาหาเรา มากับพ่อเรา ย่าคุยกับพ่อเองเสร็จสรรพว่าจะเอาหลานไปเลี้ยงที่ กทม. (เราอยู่ชลบุรี) โดยไม่ได้ถามเราเลยว่าเราต้องการหรือเปล่า แต่เราบอกอยู่ตลอดแหละว่า ถ้าไม่มีใครมาเลี้ยงที่นี่ก็จะส่งไปอยู่เนอร์สฯ เพราะลูกเราก็ต้องหาทางดูแลเอง เราร้องไห้เลย ตอนย่าพูด แต่เราไม่ได้เถียงอะไรย่านะ แต่แอบโทรหาสามี เล่าไปร้องไห้ไป สามีกลับมาบ้าน พอย่าพูดว่า จะเอาหลานไปเลี้ยงให้นะ สามีบอกว่า "ย่าไม่ต้องคิดเลย เพราะผมไม่ให้" จบข่าวเลยค่ะ บางครั้ง ญาติพี่น้องเราเอง เราพูดเองไม่ได้หรอก ต้องให้อีกคนพูดถึงจะเกรงใจกัน กรณ๊นี้ ถ้าเป็นคุณ เราจะพูดค่ะ เพราะเราไม่มีอะไรต้องเกรงใจแม่สามี แต่เราไม่ได้พูดแบบเอาชนะนะ เราจะให้สามีไปพูดก่อนเลย เอยชื่อเราเลยนี่ล่ะ บอกให้แม่ย่ารู้เลยว่า "พอดี เมียบอกว่า จะเลี้ยงเอง เลี้ยงไม่ได้ก็จะให้ส่งไปเนิร์สฯ เพราะต้องการให้ลุกอยู่ใกล้พ่อแม่ ไม่ใช่ลุกอยู่ทางพ่อแม่อยู่อีกทาง ส่งไปเนิร์สฯก็ยังดีกว่า เพราะอย่างน้อย กลางคืนเราก็อยู่ด้วยกัน นอนด้วยกัน เสาร์อาทิตย์เราก็อยู่กันทั้งวัน" -------------------------------------- อย่าเพิ่งไปตัดบท เพราะคุณยังไม่รู้เลยว่า ตอนนั้นคุณจะไหวหรือเปล่า ตอนนี้พูดได้ว่า ไม่ต้องการให้ใครมาดูแล แต่เด็กตอนอยู่ในท้องกับออกมาแล้ว ต่างกันนะคะ ไม่สบายเหมือนตอนอยู่ในท้องแน่ๆค่ะ --------------------------------------- ทุกวันน้ี้ ลูกเรา 8 เดือน เราให้ป้าข้างบ้านเลี้ยง จันทร์ - ศุกร์ กลางคืน + เสาร์ อาทิตย์ อยู่กับเรา เราต้องตื่นมาทุกวัน วันละ 2-3 รอบ ตีหนึ่ง รอบหนึ่ง ตี 5 รอบหนึ่ง หรือไม่ก็ เที่ยงคืน 1 รอบ ตี 3 1รอบ หกโมง 1 รอบ แล้วแต่เจ้าตัวว่า จะงอแงมั้ย สลับกันดูกับสามี ก่อนเข้านอน ก็ให้่สามีพาเข้านอน เลี้ยงกันเอง 2 คน ไม่ได้ให้ญาติฝ่ายไหนมาดูแล มีความสุขพร้อมทั้งเหนื่อยด้วย เพระานอนไม่เต็มตื่นเลยสักคืน แต่ก็ไม่เคยคิดจะให้ใครมาเอาไปเลี้ยงนะ --------------------------------------- ผิดกับพี่สาวเรา ตั้งแต่คืนแรกที่ออกจาก รพ. เอาลูกให้ยายเลี้ยงเลย กลางคืนก็นอนกับยาย แม่ไม่เอานอนด้วย บอกว่า เจ็บแผล (ทั้งที่เราก็ผ่าคลอดเหมือนกัน) มันก็เลยบอกไม่ได้หรอกว่า ถึงเวลานั้น คุณจะเป็นแบบไหนน่ะค่ะ จากคุณ : แมวสีขาวขนปุย เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 54 10:08:33

ความคิดเห็นที่ 27 ขอบคุณทุกคนนะคะ เรารู้ว่างานเลี้ยงลูกมันหนัก แต่เราคิดว่าเราทำได้ค่ะ ขอบคุณทุกคนที่ให้กำลังใจ แม้เราจะไม่รู้จักกันเลย... เราไม่กล้าคุยเรื่องนี้กับใคร เพราะเราไม่อยากให้ดูไม่ดีทั้งสามีและแม่สามี โดยนิสัยส่วนตัวเราเป็นคนค่อนข้างประณีประนอม ครั้งนี้ก็คงจะประณีประนอมนั้นแหล่ะค่ะ แต่ไมได้หมายความว่าจะยอมนะคะ เราจะค่อยๆคุยกับสามีก่อน (เหมือนที่หลายคนแนะนำ) ส่วนอนาคตเป็นไงเป็นกันค่ะ... ปล.เมื่อคืนตัวเล็กในท้องถีบแรงมากเลยค่ะ สงสัยมาให้กำลังใจแม่อีกแรง... จากคุณ : จขกท เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 54 10:19:40 A:110.168.199.161 X: TicketID:008069

ความคิดเห็นที่ 28 คนบางคน ค่อยๆ พูดเนี่ย ไม่รู้เรื่องค่ะ แบบว่าไม่เข้าใจน่ะ เอาแค่  ไม่ให้   คำเดียว  ไม่ต้องอธิบายเพิ่ม จากคุณ : lekumi เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 54 11:39:21

ความคิดเห็นที่ 29 เราจะยกตัวอย่าง ญาติของเราที่เอาลูกไปให้แม่ตัวเองเลี้ยง ขนาดแม่ตัวเองแท้ๆนะคะ ถ้าหลานจะเรียกก็เรียกว่ายายนั่นแหละค่ะ ตอนแรกญาติของเราคนนี้ เค้าคือลูกพี่ลูกน้องเราน่ะแหละ เค้ายังทำงานที่กรุงเทพ ยังไม่พร้อมที่จะกลับไปอยู่ต่างจังหวัด ถ้าจะเลี้ยงลูกเองที่กรุงเทพ จะไม่มีเวลาดูแลลูกได้ เพราะ 2 คนสามี ภรรยาทำงานที่เดียวกัน ออกไปทำงานก็พร้อมกัน เลยไม่มีคนดูแลลูก พอคลอดปุ๊บ ก็ส่งไปเลี้ยงที่ต่างจังหวัด คือว่า จะว่าไปสงสารหลานตัวน้อยมากเลยนะคะ ยายกะตาเค้าวุ่นวายกับงานที่สวนมากเลย เลี้ยงแบบผ่านไปวันๆ จนวันนึงน้องเค้าต้องไปสวนกะตายาย น่าจะประมาณ ขวบ นิดๆได้ ตากะยายปล่อยให่เล่นในรถ แล้วตากะยายก็ไปทำงาน สักพักเท่านั้นล่ะค่ะ น้องเค้าเอาเจลดับกลิ่นในรถยนต์ มาแกะกินเล่น พอได้ยินเสียงหลานร้องไห้เลยรีบมาดู ต้องเอาไป รพ.โดยด่วนเลยค่ะ หลังจากนั้นมาเด็กคนนี้ โตขึ้นมาเรื่อยๆ ชอบเล่นคนเดียว เข้ากลุ่มเพื่อนไม่ได้ เพราะถูกทิ้งให้อยู่คนเดียวมาตลอด ตอนนี้น้องเค้าจะ 2 ขวบแล้ว แม่กะพ่อเค้าเลยตัดสินใจลาออกจากงาน และกลับไปอยู่ต่างจังหวัดตอนนี้เค้ากำลังหาที่พาน้องไปรักษาอาการไม่เข้ากับกลุ่มเพื่อนอยู่ นี่ขนาดตากับยายที่แม่สามารถโทรไปเชคว่าหลานเป็นยังไงได้ตลอดเวลานะคะ เราว่าเลี้ยงเองดีกว่าค่ะ ร้องขนาดไหน ดื้อขนาดไหนเค้าก็ลูกของเรา บางทีลูกของเราร้องมากๆก็แค่อยากได้ความอบอุ่นจากพ่อแม่ เรื่องพวกนี้เด็กเค้าพูดไม่ได้ แต่เราจะสัมผัสได้จากสายตาที่ลูกมองเรานะคะ ยังไงก็อยากให้อ่านเรื่องของญาติเราไว้เป็นข้อคิดสักนิดค่ะ จากคุณ : sj_berry เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 54 12:00:43

ความคิดเห็นที่ 30 ลูกเราก็เป็นหลานคนแรกของทั้งสองครอบครัว พ่อแม่เราอยากจะเอาลูกเราไปเลี้ยงแต่เราไม่ยอม พ่อแม่เราก็โกรธค่ะ แต่เขารักเรา รักหลานก็หยวนๆกันไป ตอนนี้ลูกเรา 1.6 ขวบ ตอนกลางวันเรากะสามีทำงานเราส่งไปเนอร์ส ตอนเย็นไปรับ เสาร์อาทิตย์เราเลี้ยงเอง มีความสุขค่ะ เหนื่อยแต่ก็มีความสุข อย่าแยกลูกให้ห่างจากอกพ่อแม่เลยนะคะ เวลาเค้าร้องไห้คุณรู้ไหมค่ะเค้าจะเรียกหาใคร เค้าจะเรียกพ่อคับ แม่คับค่ะ ...เวลาที่เค้าเจ็บปวดที่สุดเค้าจะหาแม่ค่ะ เวลาที่เค้าอยากจะเล่นเค้าจะหาพ่อ ฉะนั้นคนที่สำคัญที่สุดในชีวิตของเขาในวัยนี้ก็คือพ่อกับแม่ค่ะ สำหรับคนที่เค้ามีภาระก็เป็นอีกส่วนหนึ่งที่เราต้องยกเว้นค่ะ ถ้าครอบครัวไหนสามารถเลี้ยงเองได้ก็เลี้ยงเองเถอะค่ะ จากคุณ : กระต่ายสีทองนั่งมองดวงตะวัน (tong_tawan) เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 54 12:46:12

ความคิดเห็นที่ 31 ถ้าเป็นความตั้งใจของคุณอยู่แล้ว ที่จะเลี้ยงลูกเอง ก็ให้ทำตามความตั้งใจของคุณ ลูกของเรา เราพร้อมที่จะเลี้ยง ถึงจะเป็นแม่สามีก็เถอะ จะเอาไปได้ไงคะ ^^ แก้ไข ข้อความตกหล่นค่ะ แก้ไขเมื่อ 15 มี.ค. 54 12:58:53 จากคุณ : Andamanged เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 54 12:58:18

ความคิดเห็นที่ 32 เหตุผลอื่นคงไม่ต้องหรอกค่ะ ไม่คำเดียวจบ เพราะเป็นแม่นี่เนอะ อธิบายมากเรื่องก็ยิ่งยาว แก้ไขเมื่อ 15 มี.ค. 54 12:59:13 จากคุณ : นฤนาท เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 54 12:58:25

ความคิดเห็นที่ 33 ถ้าแม่สามีอยากเลี้ยงเด็ก ก็บอกให้ท้องเองจิ... 555 จากคุณ : เอาคืน (my hump) เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 54 16:10:56

ความคิดเห็นที่ 34 ลองถามสามีว่า ถ้าส่งลูกไปต่างจังหวัด พอวันเวลาที่เขาอยู่กับเราแล้วไม่รู้จักเรา ไม่ผูกพัน ไม่รักเรา จะรับได้มั้ย จากคุณ : sp6/1room เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 54 17:12:46

ความคิดเห็นที่ 35 ตอนเราท้อง คลอดลูกคนแรก มีแต่คนบอกว่า เหยาะแหยะอย่างเราไม่มีทางเลี้ยงลูกเองได้หรอก (แต่บอกตรงๆ แรกๆอยากร้องไห้ทุกวันเลย โฮๆๆ) มาวันนี้ เราเลี้ยงลูก Fulltime ไร้ตัวช่วย นมแม่ล้วน ไม่ใช่แค่หนึ่ง แต่ลูกสองคนเลยด้วยยยยยยย ภูมิใจมากกกกกกกกกกกกกกกก ผิดพลาดประการใด โทษแม่มานได้เลย เพราะเลี้ยงเองมากับมือ ยังไงสู้ๆนะคะ ลูกเรา เราเลี้ยงเองดีที่สุดค่ะ มึนๆไป ไม่ยอมซะอย่าง ใครจะทำไม จากคุณ : .เชอร์รี่. เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 54 01:59:59

ความคิดเห็นที่ 36 ยืนยันว่าไม่ให้ ลูกเราๆเลี้ยงเอง จากคุณ : ลักกี้ เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 54 15:15:48 A:116.68.144.9 X: TicketID:274575