ความคิดเห็นที่ 1 ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนเลยว่ากรณีคล้ายๆกันเลยค่ะ เป็นแม่ต่างแดน ต้องเลี้ยงลูกคนเดียว ไม่มีตัวช่วย สามีต้องทำงาน ตอนนี้ท้องที่2 ก็22วีคเหมือนกันค่ะ กำหนดคลอด 2 สิงหา พอดีท้องแรกเราผ่า ท้องที่สองนี้หมอให้เลือกว่าจะคลอดธรรมชาติ หรือจะผ่า ถ้าเลือกจะผ่าอีก ก็อาจจะผ่าก่อนกำหนด1-2 สัปดาห์ค่ะ ท้องแรกเราผ่าได้ลูกชาย เลี้ยงลูกเองตั้งแต่ออกจากห้องผ่ามาได้ 4 ชั่วโมง อยู่ รพ.4วัน กลับมาบ้าน เลี้ยงลูกเองแบบ 24 ชั่วโมงก็ว่าได้ค่ะ ตอนแรกก็กังวลเหมือนกัน แต่พอถึงเวลานั้นจริงๆ สบายมากค่ะ ให้น้องกินนมแม่ด้วย จะมีเหนื่อยก็แค่พักผ่อนไม่ค่อยพอเท่านั้น ท้อง2นี้ก็จะผ่า ทีนี้ล่ะเลี้ยง 2 คนทีเดียวเลย สู้จ้า อย่ากังวลไปนะ สัญชาตญาณของความเป็นแม่นี่อัศจรรย์จ๊ะ จากคุณ : แม่น้องโยรัน เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 18:49:13

ความคิดเห็นที่ 2 คล้ายกันเลยค่ะ ดิฉันอยู่ต่างแดน คลอดต้นเดือนสิงหา (ที่แล้ว) เหมือนคุณ อยู่กันเองสองคนสามีภรรยา แม่เราแม่เค้าก็อยู่ไกล และเราทั้งคู่ไม่เคยเลี้ยงเด็กอ่อนเหมือนกัน ... คุณคล้ายดิฉันแทบทุกอย่างอ่ะ เราเลี้ยงลูกกันเองสองคน วุ่ยวายมั๊กมาก ๆ แต่ก็สนุกดี มีความสุขและเหนื่อย(มาก ๆ)เหมือนกัน ... สองสามอาทิตย์แรกแทบไม่ได้นอน เราทั้งสองคนลางานเดือนแรกเกือบทั้งเดือน ซึ่งโชคดีมาก ๆ แต่สภาพร่างกายก็มีร่องรอยความเหนื่อยอ่ะค่ะ ใครเห็นใครก็รู้ สุด ๆ อ่ะนะ ถ้าถามดิฉันนะ ความรู้สึกตอนเดือนแรกนั้นอยากให้แม่มาช่วยช่วงแรกอ่ะ (ความรู้สึกตอนนั้นนะคะ) แต่พอผ่านช่วงเดือนแรกมาแล้ว ... ก็อยากให้มาช่วยเดือนหลัง ๆ ค่ะ เพราะยังไงเดือนแรก ๆ เราคนเป็นแม่ก็ต้องตื่นมาให้นมลูกทุกสองสามชั่วโมงออลเดย์ออลไนท์เหมือนกันหมดค่ะ ถึงพ่อเค้าจะช่วยยังไง แต่อุปกรณ์ให้นมมันก็ของเราอ่ะนะ ไม่พ้นเราต้องตื่นขึ้นมาจนได้อยู่ดี จริง ๆ มันก็แล้วแต่คุณนะ แต่จะบอกว่า ยังไงซะคนเป็นแม่ทุกคนก็ต้องผ่านช่วงเดือนแรก ๆ ไปได้ทุกคนล่ะค่ะ ไม่เคยทำ ก็ต้องทำล่ะงานนี้ ... เหนื่อยแน่ ๆ ล่ะ แต่(เหนื่อย,โทรม,หงอย,เครียด)แบบเป็นสุขนะคะ ปล. ตอนใกล้คลอด หรือตอนนี้ที่คุณมีเวลา เตรียมนอนตุนไว้ก่อนเลยค่ะ แก้ไขเมื่อ 31 มี.ค. 54 22:35:18 จากคุณ : คิม (NYgirl) เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 18:57:09

ความคิดเห็นที่ 3 มาตอบให้ได้ว่าเมื่อเป็นแม่ เมื่อเวลานั้นมาถึง เราทำได้คะ ประสบการณ์ของเราย้ายตามสามีมาอยู่เยอรมัน ตั้งท้องและคลอดลูกจากการผ่าคลอดแบบฉุกเฉินเนื่องจากเด็กตัวโตไม่และหัวเค้าลงผิดที่ผิดทางไปมาก ตอนฝากท้องหมอบอกเหมือนที่บอกคุณแหละคะเด็กตัวใหญ่ มดลูกของแม่เล็กโอกาสที่ต้องผ่ามีมาก แต่ตัวเองอยากสัมผัสความเป็นแม่ที่สมบูรณ์เหมือนคนอื่นดื้อที่จะคลอดเอง แต่ก็ไม่สามารถจริง ๆ เราเจ็บท้องตั้งแต่เที่ยงคืน ถึงแปดโมงเช้า หมอเห็นว่าไม่ไหวแล้วก็เลยผ่าคลอดให้ ลูกและเราปลอดภัยดี ตัวเราเองเมื่อตั้งท้องก็ตั้งคำถามเหมือนกับคุณ ทำได้มั้ย แต่รู้มั้ยคะเมื่อถึงเวลาสัญชาตญาณของคำว่าแม่เราทำได้ทุกอย่าง สัปดาห์แรกลำบากนิดนึงไม่ค่อยได้นอนแต่เมื่อรู้ทางแล้วทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี เราก็ไม่มีคนช่วยเหมือนกัน แม่สามีมาดูบ้างแต่เค้าก็พยายามให้เราเลี้ยงเองให้ได้ พี่สาวเค้าก็มา ทุกคนเป็นกำลังใจให้ วันนี้ผ่านมา 1 ปีกับ 16 วัน และเราก็เชื่อว่าคุณทำได้เหมือนเรา  เป็นกำลังใจให้นะคะ แก้ไขเมื่อ 24 เม.ย. 54 19:24:55 จากคุณ : arich_K เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 18:58:55

ความคิดเห็นที่ 4 สำหรับเรานะเราคิดว่าเงิน5หมื่นน่าเสียดายมากแต่มันคุ้มนะที่แม่คุณจะมาช่วยคุณเลี้ยง จากปสก.ของตัวเองนะ เราอ่ะผ่าคลอดมาแม่ช่วยเลี้ยงยันลูก3เดือนครึ่งค่ะ ผ่าออกมาเจ็บแผลมากค่ะ สำหรับเรา และอย่ายกของหนักอะไรต่างๆแล้วคุณถ้าไม่ให้แม่มาจะต้องทำงานบ้านเอง เลี้ยงลูกอีก ซักผ้า ถูกบ้าน โอ๊ยต่างๆนาๆ เราคิดว่าให้แม่มาช่วยเลี้ยง1เดือนจะดีมากๆค่ะ คุณจะได้พักผ่อนเยอะๆร่างกายจะฟื้นฟูเร็วจริงๆนะ เหมือนเราไม่ได้อ่อนแอแต่ไม่ไหวจริงๆตอนคลอดใหม่ๆลูกร้องมากกลางคืนตื่นทุกชม.แต่กลางวันหลับดี๊ดี พอแม่เราเห็นเราร่างกายแย่มากแม่เราก็เอาลูกเราไปนอนด้วยเลยกลางคืน พอหลังจาก15วันเรามีกะกับแม่นะ เราเลี้ยงลูกกลางวันแม่เราเลี้ยงกลางคืนให้   แม่ต้องการให้เรานอนเพราะอดนอนกลางคืนทรมานสุดๆอ่ะนะ  ลืมบอกค่ะเราหัวโนมบอดค่ะลูกดูดไม่ได้ลูกเรากินนมผงตั้งแต่เกิดเลยค่ะ เลยง่ายหน่อยค่ะ จากคุณ : อันจา เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 18:59:58

ความคิดเห็นที่ 5 มาให้กำลังใจว่าที่คุณแม่มือใหม่ค่ะ อยู่ต่างแดนเหมือนกันจึงเข้าใจความรู้สึกนี้มากๆ ตอบเป็นข้อๆ 1. ดูแลได้แน่นอนค่ะเพราะแม่ๆคนอื่นยังทำได้ ทำไมเราจะทำไม่ได้ แต่ที่แน่ๆกำลัง ใจและแรงใจเป็นสิ่งที่สำคัญมาก  คุณแม่ต้องคิดว่า ชั้นต้องทำได้ เราและสามีก็อยู่ กัน2คน หวังพึ่งสามีไม่ค่อยได้เรื่องเลี้ยงลูก เลยคิดว่าเราควรเป็นกำลังหลัก ส่วนสามี ให้เป็นกำลังหนุนแทนในยามเราต้องการให้ช่วยในบางครั้งบางที 2.ถ้าคุณแม่จากเมืองไทยมาได้ก็จะดีมาก อย่างน้อยๆก็คอยดู คอยให้กำลังใจให้เรา ไม่วิตกกังวลจนเกินเหตุ  แต่ข้อเสียคือเวลาแม่กลับแล้ว ก็ต้องเริ่มต้นด้วยตัวเองอยู่ดี อันนี้ประสบการณ์คลอดเอง ขอเพิ่มเติมนิดนึงนะคะ 2อาทิตย์ใกล้คลอดควรให้สามีหยุดอยู่บ้านค่ะ อย่างน้อยๆ ท้องแก่แล้ว อะไรสามารถเกิดขึ้นได้ เราเองไม่มีประสบการณ์ใดๆ ใหม่มาก คุยกับสามี ว่าจะนั่งแทกซี่ไปคลอดเอง ถ้าเจ็บท้อง พอเวลาเจ็บขึ้น มาจริงๆ ทำอะไรไม่ได้ โชคดีมากมันเป็นช่วงกลางคืนสามีอยู่ ไม่งั้นก็คงนึกไม่ออก ส่วนหลังคลอดกลับมาบ้าน คุยกับสามีอีกทีค่ะเป็นไปได้ก็ให้เข้าอยู่บ้าน คือป.ส.ก ตัวเองมาก่อนค่ะ บอกทำได้ แต่เอาเข้าจริงๆ มันไม่ได้ สามีไม่ต้องอยู่ ส่วนจขกท บอกน่าจะผ่าคลอดอาจจะเป็นประสบการ์อื่น รอฟังแม่ๆที่ผ่ามาแชร์อีกที เราเจอภาวะซึมเศร้าหลังคลอด อยู่ตรงเส้น 50 /50 ระหว่างจะเพี๊ยนหรือจะดี เพราะฉนั้นกำลังใจ คือสิ่งที่สำคัญมากๆค่ะ จากประสบการณ์ของตัวเรา ตอนนี้เราผ่านมาแล้ว ลูกอายุจะขวบครึ่งแล้ว ก็เลี้ยงไปได้เรื่อยๆไม่เครียดมาก เหมือนช่วงแรก...เป็นกำลังใจให้ค่ะ จขกท อยู่ประเทศไหนคะ จากคุณ : แม่น้องชมพู่ เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 19:03:27

ความคิดเห็นที่ 6 ให้กำลังใจนะคะ  คุณต้องทำได้แน่นอนค่ะ take it day by day นะคะ ดิฉันคลอดธรรมชาติเลยไม่รู้ว่าผ่าคลอดจะเจ็บขนาดไหน แต่เชื่ออย่างแน่นอนว่าคุณจะผ่านพ้นมาได้แน่นอนค่ะ จากคุณ : Louise Vuitton เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 19:16:26

ความคิดเห็นที่ 7 อ่านแล้วงงกับคำว่า   "มดลูกเล็กมาก ปากมดลูกก็แคบมากค่ะ" คือดิฉันไม่เคยได้ยินแต่ เชิงกรานแคบ มากกว่า มดลูกเล็กปาหมดลูกเล็ก ตอบคำถามนะคะ จากประสบการณ์ตัวเอง...อยู่ต่างแดน เลี้ยงลูกเองเหมือนกัน 2 คนติดๆเลย อายุห่างกัน 20 เดือน ลำบากมั้ย?...ลำบากค่ะ แต่ก็ผ่านมันมาได้ โดยไม่มีผู้ช่วย นอกจากสามี ที่ต้องทำงาน อาทิตย์ละ 6 วันๆละ 12 ซ.ม คนที่ 2 คลอดธรรมชาติ คนที่ 3 ผ่าคลอด ตอนท้องคนที่ 3 ก็กังวลเกี่ยวกับแผลผ่าที่ต้องรักษานานกว่าคลอดธรรมชาติ และลูกชายที่มีอายุ เกือบ 2 ขวบ กำลังอยู่ในวัยซนสุดๆ คิดอยากจะเอาแม่ช่วยดูแล และอยากให้มาเที่ยวด้วย เพราะทั้งชีวิตแม่ดิฉัน แกไม่เคยไปใหนไกลๆ และเนื่องจากแกไม่เคยไปใหนไกลๆ แกเลยไม่กล้ามา เพราะต้องมาคนเดียว ดิฉันน้อยใจเล็กน้อย...แต่ก็นะ ทำไงได้ไปบังคับแกคงไม่ได้ ก็เลยต้องจำทนเลี้ยงลูกทั้ง 2 มาคนเดียวตลอดจนถึงทุกวันนี้ บางทีเหนื่อย น้อยใจ ปรี๊ดแตก ร้องไห้ แต่ทุกอย่างมันก็ผ่านไปได้ เราต้องอดทนเท่านั้น...ถ้าจะไปจ้างพี่เลี้ยงมาช่วย  ถ้าไม่รวยจริงไรจริง คงทำไม่ได้ เพราะแพงมากๆ... ญาติพี่น้องฝ่ายสามีก็แทบหาไม่เจอ และต่างคนก็มีภาระของตัวเอง ยิ่งฝรั่งเขาถือว่ามีปัณญามีลูกก็ต้องมีปัณญาเลี้ยงเอง ถ้าคุณต้องการเชิญแม่มาช่วยดูแลหลังคลอด 1 เดือน ก็เชิญมาเถอะค่ะ แต่ทำไมไม่ให้แม่มาอยู่ซัก 3 เดือนไปเลย เพราะใหนๆค่าตั๋วก็ต้องจ่ายเท่าเดิมอยู่แล้ว ช่วงหน้าร้อน คงไม่ต้องชื้อเสื้อผ้าใหม่มากนัก เพราะเอามาจากเมืองไทยได้เลย ถ้าหน้าหนาวก็ว่าไปอย่าง เพราะต้องชื้อเสื้อกันหนาว เสื้อโค้ขใส่กันหนาว แต่ถ้าคิดว่าเป็นการสิ้นเปลือง...ก็ต้องดูแลตัวเองและลูกน้อยหลังคลอดเองค่ะ ไม่ทราบว่าคุณอยู่ประเทศใหน?...ดิฉันอยู่ที่ เยอรมัน หลังคลอดแล้วทุกท้อง จะมี นางผดุงครรภ์ มาที่บ้านเขาจะมาดูแลเเม่และเด็กหลังคลอด แนะนำวิธีเลี้ยงแบบฉบับบ้านเขา เป็นที่ปรึกษา จนกว่าเราจะแข็งแรง อาจจะนานถึง 2 เดือน ถ้าเราแข็งแรงเร็ว ก็ 2 วีค เขาก็ไม่มาแล้ว ถ้าเรามีปัณหาต้องการความช่วยเหลือ หรือต้องการคำปรึกษา โทรไปหาเข้าได้ อ้อ...เขามาหาเราวันละครั้งๆหนึงแค่ 1/2 - 1 ซ.ม เท่านั้นนะคะ ไม่ได้อยู่ด้วยทั้งวัน สุดท้ายนี้ขอให้โชคดีมีสุขภาพแข็งแรงค่ะ. จากคุณ : จิงโจ้ยักษ์ เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 19:29:06

ความคิดเห็นที่ 8 ให้สามีลาพักร้อนสักสองสามสัปดาห์แรกหลังคลอดไม่ได้หรือคะ จะช่วยได้มากๆ ถ้ามีเงินไม่มาก ลุยเลี้ยงคนเดียวนี่แหละค่ะ ไหวแน่นอน ถ้าห้าหมื่นจ่ายได้สบาย ก็ให้แม่มาช่วยช่วงแรกหลังคลอดเลย จริงๆแล้วคุณเลี้ยงคนเดียวเป็นหลัก แล้วสามีช่วยบ้าง ก็ไหวอยู่นะ ลำบากนิดหน่อย พอปรับตัวได้ก็ไม่ยากแล้ว ที่สำคัญ เตรียมข้าวของให้พร้อม ทั้งของแม่ ของลูก ของกินต่างๆที่ช่วยเพิ่มน้ำนม จากคุณ : pha-sea-pha เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 19:30:50

ความคิดเห็นที่ 9 ขอเล่าในส่วนของดิฉันละกัน แต่เคสดิฉันคลอดธรรมชาตินะคะ ลูกคนแรก ดิฉันและสามีไม่เคยเลี้ยงเด็กมาก่อนเลยเหมือนกัน ช่วงตั้งครรภ์ก็หาข้อมูลเลี้ยงเด็กเยอะแยะมากมาย ของใช้ต่างๆของลูกเตรียมพร้อม ทั้งๆ ที่คิดว่าเตรียมทุกอย่างไว้รับมือพร้อมแล้ว แต่ตั้งแต่ลูกคลอด ทุกอย่างมันเปลี่ยนไปหมด ตื่นทุก 2-3 ชั่วโมง ลูกไม่เอาเต้า ปั๊มนม เต้านมอักเสบ ปวดนม ไข้ขึ้น นมออกน้อยเพราะมันอักเสบ รู้สึกผิดที่ให้นมลูกไม่พอ ง่วง ลูกร้อง ร้อง และร้อง ถามว่าเครียดไหม ดิฉันเครียดมากค่ะ ทำแบบทดสอบวัดระดับความเครียด 10 ข้อ ดิฉันตกอยู่ในนั้นซะ 7 ขนาดว่าสามีช่วยเหลือดีมากนะ แล้วเค้าก็ไม่เครียด เพียงแค่ง่วงนอนเท่านั้น เรายังพูดกันว่าช่วง 1-3 เดือนแรกนี่ ถ้ามีอีกคนที่มีประสบการณ์มาช่วยก็จะดีขึ้น เพราะจะได้มีเวลาผลัดกันนอนมากขึ้น ส่วนตัวดิฉันเอง ถ้าไม่มีเรื่องเต้านมอักเสบก็คงจะไม่เครียดมากขนาดนั้น แต่ตั้งแต่นั้นจนบัดนี้ก็เลี้ยงกันเองไม่มีใครช่วยมาตลอด เวลา 2 เดือนแรกมันผ่านไปเร็วมาก คุณแทบจะลืมวันลืมคืนไปเลย เวลาผ่านไปเป็นรายชั่วโมง ถ้าไม่ให้แม่บินมาช่วย ให้พ่อแม่สามีหรือเพื่อนๆ มาช่วยได้หรือเปล่าคะ สัปดาห์ละครั้งแค่ตอนกลางวันซัก 6 ชั่วโมงก็ได้ พอให้เราได้หายเครียด ได้พักผ่อนนอนยาวๆบ้าง จากคุณ : world'scitizen เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 19:43:04

ความคิดเห็นที่ 10 แวะมาเป็นกำลังใจให้นะคะ ก็เหมือนที่แม่ ๆ ด้านบนบอกค่ะ ทำได้แน่นอนเมื่อถึงเวลา แต่ของเรา พอรู้ว่าท้อง ก็ปอดแล้วค่ะ ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น กลับไทยเลยค่ะ กลับไปฝากท้อง จนคลอดที่ไทยเลย ถึงแม้ว่าอยู่ไทย อยู่คนเดียวเลี้ยงคนเดียวเหมือนกัน แต่อย่างที่บอก เราปอด... กลับไปคลอดไปเลี้ยงคนเดียวที่ไทยดีกว่า เราอยู่จนพอใจแล้วเราก็กลับมา อิอิ จากคุณ : KhunTop เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 20:46:43

ความคิดเห็นที่ 11 เราว่าถ้าเป็นไปได้ให้แม่มาช่วยก็จะดีกว่าค่ะ เด็กแต่ละคนไม่เหมือนกัน บางคนเลี้ยงง่ายกินอิ่มก็นอนหลับ บางคนเลี้ยงยากไม่ยอมนอน ร้องโคลิก ดังนั้นบอกยากค่ะว่าลำบากมากน้อยต่างกันอย่างไร การคลอด แม่แต่ละคนก็ต่างกันอีก อย่างเราโชคดีเจ็บแผลผ่าตัดแค่อาทิตย์เดียว แต่เพื่อนที่ทำงานอีกคน เจ็บแผลเกือบ 2 เดือน นั่งกับพื้นไม่ได้เลยต้องนั่งเก้าอี้ตลอด (เลย 2 สัปดาห์หลังคลอดจึงจะพอนั่งยอง ๆ ได้) เพื่อนเราคนนี้ต้องให้แม่มาช่วยตลอดเลย กรณีเรา ตอนแรกเราก็คิดว่า เลี้ยงกัน 2 คนกับสามีก็น่าจะไหว(สามีทำงาน 12 ชั่วโมงต่อวัน มีอยู่เวรประมาณ 10-12 เวรต่อเดือน) แต่เอาเข้าจริง ทั้งพ่อทั้งแม่เรามาช่วยและมาค้างคืนให้ช่วงที่สามีเราอยู่เวรด้วยค่ะ บอกตามตรงถ้าพ่อแม่เราไม่ช่วย เราก็คงแย่และเครียดมากกว่านี้มากเหมือนกัน (พ่อแม่เราช่วยหลัก ๆ ก็คือ หาข้าวให้เรากิน ผลัดกันอุ้มลูกเราตอนเราอาบน้ำแปรงฟัน ส่วนเรื่องเลี้ยงลูกก็เราทำเอง แต่แค่นี้ก็ถือว่าช่วยมากแล้วค่ะ ถ้าเราต้องหาข้าวกินเอง คงลำบากเหมือนกัน) เอาใจช่วยนะคะ ไม่ว่าจะตัดสินใจอย่างไร เราว่า จขกท.ก็ต้องผ่านพ้นไปได้ด้วยดีอยู่แล้วค่ะ เพียงแต่จะเหนื่อยมากเหนื่อยน้อยเท่านั้นเอง (คุณแม่ เดินทางมา ต่างประเทศใหม่ ๆ ก็คงต้องให้เวลาปรับตัวกันสักพักด้วย) อ่อ เด็กบางคน หลัง 1 เดือนก็จะยังเลี้ยงเหนื่อยกันอยู่นะคะ ถ้าจะให้ชัวร์ต้องเลย 3 เดือนค่ะ สบายขึ้นแน่ๆ แก้ไขเมื่อ 31 มี.ค. 54 21:29:29 แก้ไขเมื่อ 31 มี.ค. 54 21:28:58 แก้ไขเมื่อ 31 มี.ค. 54 21:27:05 จากคุณ : WanNueng เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 21:23:51

ความคิดเห็นที่ 12 คุณอยู่ที่ไหนเหรอคะ เห็นชื่อล็อกอินเป็นภาษาอิตาเลี่ยน ถ้าอยู่ที่อิตาลี่ รพ ที่จะสอนคุณแม่มือใหม่ให้หัดอุ้ม หัดอาบน้ำ วิธีเปลี่ยนเสื้อผ้า ฯลฯ ตอนที่ีคุณอยู่ รพค่ะ ดิฉันก็ผ่าคลอดเหมือนกันตอนที่ผ่าคนแรกสามีต้องไปประจำ อีกเมืองหนึ่งกลับมาเฉพาะศุกร์เย็นกลับไปตอนวันอาทิตย์บ่ายๆ คนเดียวล้วนๆเลยค่ะ แต่ขอบอกว่าไม่ลำบากเลย อาทิตย์แรกก็หายเจ็บแผลแล้ว บ่ายๆเข็นรถเข็นลูกไปเดินเล่นทุกวัน ส่วนงานบ้านทำเฉพาะที่จำเป็น กับข้าวก็ทำแบบอุ่นกินได้หลายมื้อจะได้ไม่ต้องเสียเวลาทำหลายครั้ง เดือนสองเดือนแรก พอลูกนอนก็นอนด้วยเอาแรง พอเริ่มเดือนที่สามลูกนอนเป็นเวลาค่อยเริ่มจัดระเบียบชีวิตประจำวัน   จากคุณ : signorina เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 21:33:34

ความคิดเห็นที่ 13 ให้แม่มาเถอะคะ อย่างน้อยคุณจะมีกำลังใจขึ้นเยอะ และจะเริ่มปรับตัวเข้ากับลูกได้หลังหนึ่งเดือน เพราะเราเดือนแรกก็ไม่รู้จะเลี้ยงลูกยังไง ทำอะไรมั่ง มีแม่มาก็ได้คำแนะนำพูดคุย จากคุณ : plaanong เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 21:38:52

ความคิดเห็นที่ 14 เลี้ยงไหวแน่นอนค่ะ ไม่ต้องมีคนช่วยก็ได้ แต่ถ้ามีคนช่วยก็จะเหนื่อยและเครียดน้อยลง คลอดใหม่ๆจะซึมเศร้าได้ง่าย ต้องบอกสามีด้วยว่าอย่าหวังเรื่องที่จะให้คุณทำงานบ้านหรือบ่นเรื่องบ้านไม่สะอาดอะไรแบบนี้ ให้เค้าทำค่ะถ้าทนไม่ได้ ไม่ทราบว่าอยู่ประเทศอะไร สามีลาคลอดไม่ได้หรือคะ ตอนเราคลอดสามีลาได้  2 วีคอะค่ะ จากคุณ : Chocolate Junkie เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 21:40:21

ความคิดเห็นที่ 15 มาให้กำลังใจคุณแม่มือใหม่ค่ะ จากคุณ : bullock เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 22:24:43

ความคิดเห็นที่ 16 อยากจะบอกว่าผ่านมาเเล้วคะ พอเป็นเเม่ขึ้นมาทำได้เเน่เห็นหน้าลูกเเล้วคุณจะทำได้ไม่หนักไปสำหรับคนเป็นเเม่เลยคะ เพราะคุณจะรักลูกสุดหัวใจเลยคะ จากคุณ : Mytechy (mytechy) เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 22:37:03

ความคิดเห็นที่ 17 เข้ามายกมืออีกคนค่ะ เลี้ยงไหวแน่นอน มันเป็นสัญชาตญานความเป็นแม่ค่ะ ตอนที่ลูกเกิดวันแรก ๆ เราแทบไม่กล้าจับเลยค่ะ เพราะเธอตัวเล็กมาก ไหนจะสายสะดือที่ห้อยโตงเตง เราไม่กล้าเปลี่ยนแพมเพริสให้เธอ เพราะกลัวสายสะดือเธอจะหลุดออกมาด้วย แต่พอคลอดเสร็จก้อใช้วิธี room in ค่ะ มีลูกอยู่กับเราตลอดยี่สี่ชั่วโมง นอกจากเราไม่ไหวจริงๆ พยาบาลถึงเอาไปเลี้ยงให้ ช่วงนั้นพยาบาลจะมาสอนวิธีการอาบน้ำ ป้อนนม ปั๊มนมต่าง ๆ และที่เยอรมัน จะมีคนมาสอนถึงบ้าน ถึงวิธีเลี้ยงดูทารก สามีเราบอกทางบริษัทไว้ก่อนแล้วว่าถ้าเราคลอดลูกออกมาเมื่อไหร่ ขอลาหยุดสองอาทิตย์ ส่วนเรื่องคุณแม่ คุณแม่สามีเราเสียตั้งแต่ก่อนเราจะคลอดลูกออกมา ส่วนคุณแม่เรา เราวางแผนไว้ล่วงหน้าว่าให้ท่านมาตอนลูกอายุได้เดือนกว่าๆ เนื่องจากอยากใช้เวลาช่วงแรกอยู่กันแค่พ่อแม่ลูกค่ะ ปล. จากไม่เคยเลี้ยงเด็กมาก่อน ตอนนี้รู้สึกว่าเลี้ยงได้สบาย ทั้งทำงานบ้าน ทำอาหารให้ลูกกิน บวกเทคแคร์สามีอีก รู้สึกว่าการอยู่เมืองนอกแบบไม่มีคนช่วย มันทำให้ชีวิตเราเปลี่ยนแปลงไปเยอะเหมือนกัน (ในทางที่ดี) ไม่เคยคิดว่าจำเป็นต้องมีแม่บ้านหรือพี่เลี้ยงเด็กมาช่วย จากคุณ : ดีใจที่เกิดเป็นคนไทย เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 54 03:00:10

ความคิดเห็นที่ 18 ของเราผ่าคลอดค่ะ แต่แม่มาอยู่ด้วยตั้งแต่วันที่คลอดเลย หุหุ พอดีมารับปริญญาน้องชาย มาทีเดียวได้๒งานเลย ประะหยัด คุ้ม อิอิ จะว่าไป ผ่าคลอดก็ไม่ได้เจ็บมากนะคะ ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะได้ยาแก้ปวดตลอดหรือเปล่า เพราะตั้งแต่ผ่าเสร็จ จะมีพยาบาลเดินแจกยาแก้ปวดตามเวลาเลยค่ะ ผ่าตอนสาย ตกเย็นเค้าก็พยายามให้ลุกเดินแล้ว คืนนั้นก็อาบน้ำ สระผมได้ตามปกติ ผ่าเสร็จลูกอยู่กับเราตลอดเลยค่ะ จะมีพยาบาลมาสอนอุ้ม สอนอาบน้ำ เปลี่ยนผ้าอ้อม มีปัญหา สงสัยถามได้ตลอดเวลาค่ะ ถ้าไม่แน่ใจ ขอให้พยาบาลเค้าสอนคุณพ่อด้วยก็ได้ค่ะ ยาแก้ปวดที่ได้จะมี๒ตัว มีพาราแน่ๆอันนึง ส่วนอีกอันจำชื่อไม่ได้แล้ว แต่สามีบอกว่ามันจะแรงกว่าพารา ตอนแรกเราเห็นว่าไม่เจ็บแผล เดินได้สบาย เลยบอกว่าจะไม่กิน แต่สามีแนะนำว่าให้กินต่อไปก่อน เพราะถ้ารอดูแล้วเกิดเจ็บขึ้นมาถึงจะกินยา อีกนานกว่าจะหายเจ็บ เดี๋ยวจะกลายเป็นว่าช่วงเจ็บจะใจเสีย ทำอะไรไม่ถูกอีก แล้วยาที่เค้าให้ไม่มีผลอะไรกับนมแม่ กินได้ค่ะ (สามีเป็นหมอค่ะ) กินยาอยู่อาทิตย์กว่าๆ กะว่าหยุดยาไม่เจ็บแน่ๆ เลี้ยงได้แน่นอนค่ะ ถ้าแม่มาได้ก็สบายหน่อย เพราะช่วงแรกๆนี่เค้ากินนอนไม่เป็นเวลา เลี้ยงเองคนเดียวเลยคงเหนื่อยหน่อย ตอนช่วงอาทิตย์แรกเนี่ย ไม่ได้นอนเลยค่ะ ตาโบ๋เลย สามีเลยบอกว่า ให้เปลี่ยนแผนใหม่ ลูกนอนเราต้องนอนยังไม่พอ (ลูกตื่นบ่อยมากๆ แล้วเรานอนหลับยาก พอเค้าหลับ เรานอนไม่หลับซะแล้ว) เลยขอให้แม่ช่วยดูตอนกลางวันให้๒ชั่วโมง แล้วให้เรานอนแบบนอนเงียบๆเลยค่อยยังชั่วหน่อย ปกติในต่างประเทศเค้าจะให้คุณพ่อลาได้นี่คะ ของเราสามีลาได้๒อาทิตย์ ถ้าแม่มาไม่ได้ช่วงนั้น ๒อาทิตย์นี้กับสามีก็น่าจะพอไหวนะคะ จากคุณ : Orayanee เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 54 04:27:48

ความคิดเห็นที่ 19 คุณแม่น้องโยรัน- ดีใจด้วยนะคะ กำหนดคลอดใกล้กันเลย ของเรา 4 สิงหาค่ะ ไม่ตื่นเต้นเรื่องลูกเท่าไหร่ จะออกแนวกังวลนะ่ค่ะ กลัวหยิบจับอะไรไม่ถูก คุณคิม (NYgirl)- ตอนนี้เราก็นอนเยอะมากค่ะ ไม่เคยนอนมากแบบนี้มาก่อน กลางคืนต้อง 9 ชั่วโมงถึงจะพอ บ่ายแก่ ๆ แอบหลับอีกชั่วโมงอีก ตุนไว้เยอะเหมือนกันค่ะ อิอิ แต่อ่านที่คุณคิมพูดแล้วดูวุ่นวาย แบบสนุกสนาน ค่อยใจชื้นค่ะ คุณ arich_K- เราก็ถ้าเลือกได้ อยากคลอดเองเหมือนกันค่ะ มีความคิดเหมือนกับคุณ คืออยากรู้สึกอารมณ์การคลอดลูกว่าเป็นยังไง แต่ทั้งนี้ก็แล้วแต่สถานการณ์และสังขารพาไปเนอะคะ*ปล น้องน่ารักจังค่ะ ของเราหมอบอกว่าเป็นลูกสาว คุณ อันจา- เราก็เสียดายเงินค่ะ (แอบงก) เลยอยากให้แม่มาช่วงตั๋วถูกลงหน่อย ที่คุณบอกคือสิ่งที่เรากังวลค่ะ คือถ้าได้ผ่า มันคงเจ็บแผลมาก ๆ แน่เลย คุณ Louise Vuitton- ขอบคุณมากค่ะ เราจะท่องไว้ว่า ต้องทำได้ ต้องทำได้ คุณ แม่น้องชมพู่- ขอบคุณมากค่ะ เราก็จะพยายามสุด ๆ งู ๆ ปลา ๆ ก็ฮากันไปค่ะ จขกทเป็นสะใภ้อิตาเลียนค่ะ คุณจิงโจ้ยักษ์- คือ 555 เราก็แปลแบบที่เราเข้าใจน่ะค่ะ หมอบอกว่า utero piccolo เราก็แปลตรงตัวเลย คือที่รู้ว่าเล็กเพราะต้นปีที่แล้ว เราท้องค่ะ แล้วแท้ง เลยขูดมดลูก ทีแรกหมอก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะว่ามันเล็ก จนถึงวันที่ขูดออก อีกอย่างมดลูกเราคว่ำด้วยค่ะ งานนี้เ่ล่นเอาหมอบ่น เราก็อยากให้คุณแม่มานาน ๆ ค่ะ แต่วันลาคุณแม่ใช้ไปเกือบหมดแล้วค่ะเมื่อปลายปีก่อน ตอนเรากลับเมืองไทย เลยลางานมาได้แค่นั้นเอง แต่ถ้ามาช่วงตุลา จะได้เพิ่มอีกนิด เพราะมันตัดปีงบประมาณใหม่น่ะค่ะ จากคุณ : cioccolatino เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 54 18:37:45

ความคิดเห็นที่ 20 คุณ world'scitizen-ทีแรกเราก็หวังจะให้คุณแม่สามีช่วยเหมือนกันค่ะ แต่เผอิญ แกเพิ่งตัดมดลูกทิ้งไป เพิ่งจะผ่ามาเหมือนกัน ถ้าจะช่วย คงได้แค่ให้เฝ้า ๆ เนอะ ยังมองอนาคตไม่ออกจริง ๆ งานนี้ต้องตัวเองล้วน ๆ แน่เลยน่ะค่ะ คุณKhunTop- เราก็อยากกลับไปคลอดเมืองไทยค่ะ ตั้งแต่เจอระบบการบริการที่นี่ เราไม่อยากจะอยู่ยันคลอดเลย 22สัปดาห์ที่ผ่านมา อัลตร้าซาวด์ทุกเดือน แต่ได้เจอหมอแค่ 2 ครั้งค่ะ นอกนั้นพยาบาลทุกครั้งเลย วิตามิน ธาตุเหล็ก แคลเซียมไม่สั่งให้เราเลยค่ะ ครั้งก่อนเราหงุดหงิดมาก เราถามว่าลูกเราเพศอะไร พยาบาลบอกว่า เค้าไม่มีสิทธิบอกว่าเพศอะไร เพราะเป็นแค่พยาบาล พออัลตร้าซาวด์เสร็จ ยังย้อนถามสามีเราว่า ตกลงรู้แล้วใช่มั้ย ว่าผู้หญิงหรือผู้ชาย แล้วก็เดินจากไป (งง) คุณ WanNueng- แม่เราก็อยากมาค่ะ แต่ติดที่มาเดือนสิงหา ลางานได้เดือนเดียว แถมค่าตั๋วแพงมาก ถ้าเืลื่อนเป็นตุลา จะลางานได้นานขึ้น แล้วตั๋วถูกกว่าด้วย อิอิ เลยคิดไม่ตก จากคุณ : cioccolatino เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 54 18:46:59

ความคิดเห็นที่ 21 คุณ: pha-sea-pha-คุณ ดีใจที่เกิดเป็นคนไทย- สามีเราหยุดทำงานไม่ได้เลยค่ะ เป็นธุรกิจส่วนตัวน่ะค่ะ  ตอนนี้เราก็เริ่มเตรียมข้าวของแล้ว กะว่าพอใกล้ ๆ คลอด จะไปซื้อของกินของเราเองมาตุนไว้น่ะค่ะ คุณsignorina- ถูกต้องนะคร้าบบบ สะใภ้อิตาเลียนค่ะ คุณChocolate Junkie-คุณOrayanee เราอยู่อิตาลีค่ะ สามีเราหยุดงานไม่ได้หรอกค่ะ เพราะมีร้านขายของอยู่ริมทะเล หน้าร้อน 2 เดือนเนี่ย ช่วงหาเงินเลยค่ะ ถ้าทำงานบริษัทหรือรับราชการคงไม่เครียด เพราะที่อิตาลี ช่วงเดือนสิงหางานส่วนใหญ่จะหยุดให้เด็ก ๆ ปิดเทอมเที่ยวกัน คุณplaanong- คุณbullock-คุณMytechy ขอบคุณสำหรับกำลังใจมากค่ะ ใครจะรู้ใจเราดีกว่าแม่เราไม่มีหรอกเนอะ เลยอยากให้แม่มาช่วย ขอบคุณคุณแม่ ๆ ทุกท่านมากค่ะ เราอ่านแล้ว ทำให้เราอยากคลอดเร็ว ๆ รู้สึกสนุก+วุ่นวาย ดูเหมือนชีวิตหลังคลอดจะต้องเปลี่ยนไป มีอะไรให้ทำเยอะแยะมากมาย ต่อจากนี้เราก็คงป้วนเปี้ยนอยู่แถวนี้แหละค่ะ หาความรู้เก็บไปเรื่อย ๆ จากคุณแม่ประสบการณ์ทั้งหลาย หวังว่าวันนึงเราจะได้มีส่วนแชร์ประสบการณ์ของตัวเองบ้าง ขอบคุณอีกครั้งค่ะ ให้คนละ 2 กิ๊ฟเลยนะคะ จากคุณ : cioccolatino เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 54 19:02:46

ความคิดเห็นที่ 22 กรณีของแม่ทุกคนที่มาตอบก็คล้ายๆกันหมดเนอะ ของเราสะใภ้เบลเยี่ยมจ้าคลอดมาได้ปีกว่าแล้วแหละ ของเราท้องแฝดคลอด 33สัปดาห์ เข้าตู้อบทั้งคู่ ทีแรกหมอว่าเราตัวเล็ก เชิงกรานเล็กด้วย สะโพกติ๊ดเดียวเค้าว่าคงจะต้องได้ผ่านะ พอเอาเข้าจริงหนึ่งวันก่อนคลอดหมอพาไปสแกนดูกระดูกเชิงกราน เค้าบอกว่าน่าจะไหวนะสรุปคือได้คลอดเองไม่เจ็บไม่ไรเลย เบ่งไม่ออก เบ่งหน้าดำหน้าแดงหมอได้ใช้คีมคีบออกมาทั้งสองคน แม่สามวันฟื้นแต่วันแรกคุณขานั่งรถเข้นทางขรุขระนิดๆ เจี๊ยกแล้วเจี๊ยกอีกวันที่สี่นี่ขับรถได้เลย แต่กรณีเราไม่รู้จะว่าโชคดีหรือโชคร้ายลูกได้อยู่โรงบาล 18วันแน่ะ แม่ได้พักนิดๆ แต่ก็ต้องตื่นมาปั๊มนมไปส่งลูกที่โรงบาล พอลูกกลับมาบ้านสองวันแรกสามีเราอยู่ช่วยกันเลี้ยงสนุกดี ตื่นทุกสี่ ชม. หลังจากนั้นแฟนเราต้องไปทำงานที่เมกาสิบกว่าวัน ตอนส่งแฟนเราร้องไห้เลย จะทำยังไงดีกับไอ้สองตัวน้อยๆนี่ พอแฟนไปเราทำได้เองทุกอย่างอัตโนมัติเลย ป้อนนม อาบน้ำให้ลูก ไม่มีใครช่วย เราเลี้ยงลูกเองคนเดียวตั้งแต่คลอดจนตอนนี้ 13เดือนแล้วอ่ะ ไหวนะ ที่จริงมันไม่ยากนะ แต่คุณแม่ต้องใจเย็นๆถ้าเราร้อนลูกจะรู้สึกด้วยเค้ายิ่งจะงอแงกวนใจพ่อแม่ คุณแม่ทำใจดีๆ เข้มแข็ง จะบอกว่าหนังสือบางทีอ่านมากๆทำให้เรากังวลใจนะ ตอนลูกมาจริงๆสัญชาตญาณล้วนๆเลยค่ะ คุณแม่พาน้องสวดมนต์เยอะๆนะ ของเราสวดมนต์ตั้งแต่ท้องเลย เราขอพรตลอดเลยว่าเรามาอยู่ไกลบ้านไกลพ่อแม่พี่น้อง ขอให้คุณพระคุณเจ้าคุ้มครองลูก เราไม่เคยแพ้ท้องเลย แข็งแรงดีมากๆ ยกเว้นเดือนสุดท้ายหมอบอกเราเดินมากเกินไป ทำให้มดลูกบีบบตัวตั้งแต่ 6เดือน เลยได้นอนเล่นที่โรงบาลเดือนนึงเต็มๆก่อนคลอด พอคลอดมาเรารู้สึกว่าลูกเราเลี้ยงง่ายนะ เค้าไม่งอแง ร้องเฉพาะตอนหิว กินเสร็จนอนเลย ไม่เคยได้อุ้มลูกเดินพานอนเลยอ่ะ ต้องบอกก่อนว่าด้วยความที่ว่าแฝดเราเลยไม่ค่อยอุ้มเท่าไหร่กลัวลูกติดอุ้ม ถ้าติดทั้งสองแม่ซี้แหงแน่ๆ อุ้มเฉพาะพาเรอ พาเล่นนิดๆ จนป่านนี้ยังเลี้ยงง่ายไม่งอแงเลย สู้ๆนะคะ รู้สึกตัวเองพูดซะเยอะเลยอ่ะ เรารู้สึกว่าเราผ่านอะไรหนักๆมาเยอะน่ะ เลยอยากให้กำลังใจ จขกท อย่าพึ่งขี้เกียจอ่านนะ ปิดท้ายด้วยรูปไอ้สองแสบ สองเสือ สองลิง แก้ไขเมื่อ 01 เม.ย. 54 19:30:11 จากคุณ : Butterfly Isaan เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 54 19:28:59

ความคิดเห็นที่ 23 แปะรูปใหม่จ้าเมื่อกี๊อลังการเว่อ อิอิ แก้ไขเมื่อ 13 เม.ย. 54 15:05:16 จากคุณ : Butterfly Isaan เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 54 19:32:39