ความคิดเห็นที่ 1 ส่วนตัวเราคิดว่าอยู่ที่ "การฝึกฝน" ค่ะ ต้องมาดูว่าปัญหาอยู่ตรงไหนมากกว่า เราเป็นแม่ที่เลี้ยงลูกด้วยนมแม่นะคะ ให้นมลูกจนลูกอายุ ๑.๘ ขวบแล้วก็เลิกเด็ดขาดไป เท่าที่เรามองจากปัญหาที่คุณ จขกท. ถามมาก่อนนั่นก็คือ จะให้ลูกเปลี่ยนจากเต้ามาขวดได้ยังไง  สิ่งที่รับรู้มาว่าให้เพิ่มไปทีละมื้อนั้นถูกต้องค่ะ มันต้อง "ฝึกฝน" ไปเรื่อยๆ แล้วเค้าก็จะเข้าใจเอง ฝึกไปด้วย และบอกเค้าไปด้วยนะคะ อย่าคิดว่าเด็กแค่ ๓ เดือนจะไม่รู้เรื่อง เค้ารู้เรื่องค่ะ แต่แรกๆ อาจจะยากซักหน่อย แต่คุณแม่ก็ต้องใจแข็งด้วยถ้าต้องการให้ลูกหย่านมแม่จริงๆ สิ่งต่อมาที่เราอยากจะแนะก็คือ เราว่าถ้าเป็นเรา เราจะไม่คิดประเด็นที่จะฝึกให้เค้ากินขวดเป็น และหย่าเต้าไปเพราะเหตุผลว่า "ลูกติดนอนด้วยตลอด ทำให้ไม่มีเวลาไปปั๊มนม" ถ้าเป็นเราเราจะหัดให้เค้าไม่นอนติดกับเราตลอด หัดที่จะนอนอยู่คนเดียวได้เมื่อเค้าหลับไปแล้ว เราจะได้มีโอกาสไปทำอย่างอื่น เช่น ปั๊มนม ทำงานบ้านต่างๆ ที่เยอะมาก  ประเด็นที่เรามองคือ "ลูกติดต้องมีเราด้วยนอนตลอด" เราจะฝึกประเด็นนี้ค่ะ เพราะมันเป็นปัญหาต้นเหตุที่แท้จริง ถ้าคุณ จขกท. ไม่ฝึกให้ลูกนอนได้คนเดียวเมื่อหลับไปแล้ว ต่อไปก็จะมีปัญหาอื่นๆ อีก เช่น ไม่มีเวลาไปทำอะไรเลย เพราะลูกติดนอนด้วยตลอด พอลุกลูกก็ตื่นอะไรประมาณนั้นค่ะ  เราทุกวันนี้จะไปทำอะไรได้ก็ต่อเมื่อลูกนอนจริงๆ บางครั้งเราเพลีย เราก็จะหลับไปกับเค้า แต่บางครั้งเราหลับอิ่มแล้ว หรือมีงานบ้านที่ต้องทำจริงๆ ก็จะค่อยๆ ลุกจากเค้าไปทำก่อน แต่ก็ยังดูเค้าอยู่เป็นระยะๆ หากคุณ จขกท. เลิกให้ลูกดูดเต้า สิ่งที่จะตามมาคือน้ำนมจะถอย แม้จะมีการปั๊มนมอย่างมีวินัยก็ตาม แต่มันก็ไม่เหมือนให้ลูกดูดจากเต้าเราเอง และเด็กที่กินนมแม่ จะเป็นเด็กที่มีภูมิเรื่องการยอมรับในตนเองสูง เค้าจะเป็นเด็กมั่นใจ แข็งแรงด้านจิตใจอย่างมากค่ะ และคิดอย่างเป็นระบบระเบียบได้ เป็นเด็กอ่อนโยน อันนี้จริงๆ ที่เราประสบกับต้นข้าวเอง ตอนเราให้นมแม่ เราก็เหนื่อยนะคะ เหนื่อยมาก นี่จะมีลูกอีกคนก็ยังขยาดเรื่องการให้นมลูกอยู่เลย  เพราะมันเป็นอะไรที่รับผิดชอบใหญ่หลวงมาก เราต้องแบกเครื่องปั๊มติดตัวตลอด ๑ ปีเต็มๆ ไปไหนไม่ได้ไกลเกิน ๓ ชม. เพราะจะต้องปั๊มนม และอีกต่างๆ นานา แต่เราพร้อมจะสู้ เพราะได้มาอ่านในห้องชานเรือนบ่อยว่ามีแม่หลายคนมากที่ไม่มีน้ำนมให้ลูกกิน แต่แม่ๆ ทั้งหลายก็พยายามทุกวิถีทางที่จะมีน้ำนมให้ลูกกินให้ได้ แม่บางคนโชคดีก็มีขึ้นมา แต่บางคนก็ไม่ได้มีน้ำนมเพิ่มขึ้นมาเลย  เรามาคิดว่าเราโชคดีมากมายที่มีน้ำนมให้ลูก เราเลยฮึดสู้ต่อค่ะ คำตอบนี้อาจจะตอบไม่ตรงคำถาม แต่เราอยากให้คิดอีกทีค่ะ ฝึกให้เค้านอนคนเดียวให้เป็นจะเป็นการแก้ปัญหาที่ต้นเหตุมากกว่านะคะ และให้นมลูกต่อไปมันจะดีกับลูกมากกว่าจริงๆ ค่ะ  ต้นข้าวหย่านมตอน ๑.๘ ขวบ ตอนที่เค้ารู้เรื่อง เราเองอันที่จริงจะให้กินไปเรื่อยๆ ด้วยซ้ำ จนกว่าเค้าจะไม่เอาเอง แต่น้ำนมเราถอยค่ะ มีไม่เพียงพอกับน้อง และเราเห็นว่ามันก็ถึงเวลาแล้วด้วย ก็เลยลองพูดกับต้นข้าวว่าอุ่นใดใด (นม) เสียแล้วนะ ขมปี๋เลย แล้วก็ให้เค้าชิม ก่อนหน้าที่จะให้ชิมเราไปซื้อยาขมมาป้ายที่หัวนมค่ะ พอเค้าชิมก็จะบอกว่าขมปี๋เลย เสียแล้วเหรอ เราก็จะย้ำว่าเสียแล้วค่ะ หม่ำๆ ไม่ได้แล้วนะ ต้นข้าวกินนมจากขวดนะคะ เพราะอุ่นใดใดเสียแล้ว และเราก็ย้ำว่า ไม่ได้กินอุ่นใดใดไม่เป็นไรนะคะ คุณแม่จะอุ้มต้นข้าวกินนมขวดเหมือนตอนอุ่นใดใดเลย และคุณแม่ยังรักต้นข้าวเหมือนเดิมนะคะลูก  คุณหมอบอกว่า เด็กที่แม่ไม่ให้กินนมอาจจะรู้สึกว่าแม่ไม่รักแล้วเหรอได้ค่ะ เราก็จะพูดบอกให้เค้าเข้าใจ และเค้าก็เข้าใจค่ะ จากวันนั้นมาไม่เคยร้องขออีกเลยสักครั้งเดียว จากคุณ : กิ่งทองใบหยก เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 54 09:56:51