===โครงการส่วนพระองค์ พระตำหนักจิตรลดา===
|
 |
"พี่ ทางโครงการส่วนพระองค์ตอบรับ และนัดวันให้เรา เข้าไปเยี่ยมชมโครงการแล้ว" น้องคนหนึ่งเป็นครู ที่น้ำหนักมากที่สุด ในโรงเรียน บอกผม เมื่อ เดือน กุมภาพันธ์ปีนี้
เป็นเรื่องที่ผมดีใจมากๆ เราจะได้ไปบ้านของในหลวง บ้านของพ่อ ของแผ่นดิน ไม่ใช่ผมได้ไปคนเดียวด้วย ผมจะได้ไปพร้อมบรรดาลูกศิษย์ของผม
คำว่า "ครู" ไม่ใช่ คำที่ใครจะเรียกใครง่ายๆ ในสมัยโบราณ แม้จะด้อยค่าในสังคมปัจจุบัน ที่ครูเป็นเรือจ้าง ข้ามฝั่งได้ บางคนก็ถีบหัวส่ง หรือ เรือจ้างบางลำไม่จ่ายค่าจ้าง ก็ไม่ข้ามฝั่งให้
วันที่ 22 กรกฎาคม วันนี้ที่รอคอย เรามี ที่ที่จะไป สองที่ โครงการส่วนพระองค์และ พระที่นั่งวิมานเมฆ กลับถึงโรงเรียนไม่เกิน 19.00 น.
"ห้ามครูแต่งชุด สีดำ สีดำขาว ใส่รองเท้าหุ้มส้น ครูผู้หญิงห้ามสวมกางเกง และห้ามเดินกินขนม "นี่คือเบื้องต้นของการ เดินทาง
นัดหมายทางโครงการหลวง ตอน 09.00 ซึ่ง เป็นเวลาที่ประตูท้ายวัง(พระยมอยู่คุ้ม) ปิดพอดีเลย เรา ไปช้าไม่ได้ แต่เวลา ออก เป็นเรื่องที่ผมหงุดหงิดจน โมโหมาก ที่ นักเรียนมาช้า มาไม่ทันเวลา
เช้า นี้ฝนตกแต่เช้า รถ สองชั้นวิ่งทำความเร็วไม่ได้ ผมประชุมแล้ว ว่าเราจะออกไม่เกิน 06.00 น แต่ ก็มีบางคน มาถึงโรงเรียน 06.30 ในขณะที่ ศิษย์ที่น่ารักหลายคน ที่ต้องไปการไปเยี่ยม บ้านของพ่อ มาตั้งแต่ 04.30
ทีนี้ ลุ้นซิครับ 07.30 เรายังอยู่ที่พักรถมอเตอร์เวย์บางปะกง อีก รถจอดให้นักเรียนเข้าห้องน้ำ แต่ มันจะอดอยากอะไรกันนักหนา ที่เมื่อลงรถได้จะต้องซื้อๆๆ แล้วก็ซื้อๆ
ต้องเอ็ดกันบ้าง
โชคดีครับ วันเดิน ทางรถในกรุงเทพฯไม่ติดเท่าไรนัก
ทางโครงการน่ารักมาก ครับ มีเจ้าหน้าที่ สูงวัย แต่หัวใจเกินร้อยมายืนยิ้ม หน้าประตูท้ายวัง เรียบร้อย
"เชิญครับ ครู เอารถเข้าไปจอดใน ลานได้เลย เดี๋ยวจะมีเจ้าหน้าที่ พาไปชมโครงการ"
รถเลื่อนไปจอดในลานที่ไม่ใหญ่มากนัก ถึงแล้วครับบ้านของพ่อ บ้านของพ่อที่ไม่ใช่ พระราชวังหรูหรา แต่ เป็นเหมือน สวนป่า มากกว่า
วันนี้ผมมีศิษย์ 120 คน โดยประมาณมาด้วย ป.4-6
"สวัสดีค่ะ คุณครู" เจ้าหน้าที่ต้อนรับด้วยเสียงใสๆ
น้องที่นี่เขาดูน่ารักมาก หน้าตาสดใสทั้งที่ อากาศค่อนข้างร้อน แล้วล่ะ
"เราจะใช้เวลา ประมาณสองชั่วโมงในการเยี่ยมชมโครงการนะคะ ระยะทางเดิน ประมาณสองกิโลเมตร มีร้านขายของของโครงการ ด้วย อยู่ด้านใน " น้องกุ๊บกิ๊บเจ้าหน้าที่นี่นำกลุ่ม นักเรียน ป.4 ที่ผมคุม กล่าวแนะนำ
น้องกุ๊บกิ๊บ พานักเรียน กลุ่มผมไปดู สระน้ำที่เพาะพันธุ์ ปลานิล ปลาเต็มบ่อเลยครับ รอบบ่อ มีการปลูกหญ้าแฝก หญ้ามหัศจรรย์ที่ ใช้ ในการ ป้องกันดินพังทลาย มันเหมือน กับการเอาไม้ ใหญ่ๆ มาปักที่ดินได้ไว้เลย มัน แปลกอย่างหนึ่ง ที่หญ้าแฝกนี้ มันมีลำต้นที่ตรง และ หยั่งรากลึกมาก ลงไปในดิน แล้วความถี่ในการปลูกทำให้ มันเป็นเหมือนกำแพงธรรมชาติ ชั้นดีเลย ไม่ต้องพึ่งไม้ใหญ่ ไม่ต้องทำ ขอบบ่อ
น้องกุ๊บกิ๊บเผลอพูดหน่อยเดียว ขนมปัง มันลงไปลอยใน บ่อปลานิล ซะแล้ว น้ำเขาเน่า ปลานิลตาย นี่ โดนประหารชีวิตไหมนี่
จากนั้น ก็ไป อีกสารพัดโครงการ ไม่ว่าจะโรงสีข้าวตัวอย่าง โรงรีดนม โรงทำถ่านจากแกลบ บ้านของพ่อ มี สิ่งน่าสนใจมากมาย โครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริ ที่ ไม่น่าเชื่อว่า พ่อคนนี้ จะทำเองทั้งหมด ทุกสิ่งในบ้านของพ่อไม่มีเหลือทิ้ง มีแต่นำมาแปรรูปให้เกิดประโยชน์
โรงหล่อเทียน เป็นสิ่งที่ผมอยากเห็นมากที่สุด เพราะ นานมากแล้ว เมื่อครั้งในหลวง 60 พรรษา ผมเคยดูละครเทอดพระเกียรติ เรื่อง "เทียนขี้ผึ้ง" ใครสนใจหาดูได้ใน Youtube นะครับ ผมอยากเห็นโรงทำเทียน เพราะที่นี่มีการทำน้ำผึ้ง ดังนั้น ย่อมต้องมีของเหลือ คือขี้ผึ้ง แล้วขี้ผึ้งก็นำมาหล่อเที่ยน เป็นเทียน ขี้ผึ้ง
ในหลวงทรง ตั้งโรงหล่อเทียนเองหรือนี่
เดินกันมาเป็นเวลา นานพอตัว
"เหนื่อยไหมครับ" ผมถาม น้องกุ๊บกิ๊บ
"ไม่เหนื่อยค่ะ ดูเด็กๆ ของครูสนุกมากเลยนะคะ " น้องเขาตอบ
"ใช่ครับ ก็ คงเห็นเวลาที่รอคอย ร้านโครงการฯ เจอเด็กของผม เข้าไปถล่ม ต้องเห็นใจหน่อย ครับที่ แถวโรงเรียนไม่มีแม้แต่ 7-11 นักเรียนตื่นเต้น มาก เขาซื้อทุกอย่างที่ขวางหน้า"
ใช่ซิครับ เชื่อไหม ก่อนที่นักเรียนเข้าไปผมเดินในร้านค้าโครงการ ทุกอย่างเต็มร้านหมด
พอลูกศิษย์ผม เข้าไปและออกมาหมดแล้ว
นมอัดเม็ด ลังละหนึ่งร้อยซอง หมดไป สามลังครึ่ง ซื้อไม่อั้น
ไอศครีม จิตรลดา หมดไปหนึ่งตู้ ข้าวเกรียบ สารพัดรส หมด ชั้นวางของ ยังไม่นับ ขนมจุกจิก น้ำหวาน น้ำผลไม้
นักเรียนไปแล้ว พวกเขาเดินนำหน้าครูไปแล้ว
"น้อง ครับที่จริงน่าจะ เล่า เรื่องที่ใครๆ เขาไม่รู้ ให้ นักเรียนฟังด้วยนะครับ " ผมคุยกับน้อง กุ๊บกิ๊บ ระหว่างเดินกลับ แดดก็เริ่มร้อน แล้ว
"เรื่องไรหรือคะ"
"โครงการส่วนพระองค์เริ่มด้วยเงิน สามหมื่นกว่าบาท จากการขายหนังสือดนตรีที่พระเจนดุริยางค์ จากการขายนมวัว ก็ค่อยๆเติบโตเป็นโครงการพัฒนา
มาจนเป็นอย่างที่เราเห็นกันทุกวันนี้ " ผมตอบ
"หนูลืมค่ะพี่ แต่หนูก็อยากจะเล่าให้พี่ ฟังมั่งนะ" เธอสวนกลับแบบน่ารักเลย ตอนนี้สรรพนาม เรียกพี่ เป็นกันเอง ขึ้น คงเห็นว่าเสร็จงานกันแล้วมัง
"อะไรหรือครับ " ผมถาม
"พี่รู้ไหม ในหลวงนะสมัยที่ท่านยังแข็งแรงท่านมา ทรงงานที่นี่ตอนกลางคืน แต่ก็มีบ้างที่มากลางวัน แล้วท่านจำได้หมดเลย ว่า ตรงนั้น มีนกอะไร นกมีกี่ตัว แล้วหายไปกี่ตัว อย่างนกยูงที่พี่ ถ่ายรูป กัน จริงแล้วมันมีสองตัว ท่านมักจะถามถึงอีกตัวมันหายไปไหน ก็ไปเจอกันที่สวนสัตว์ดุสิต มันบินไปอยู่ที่นั่น แล้ว ก็มาอีกที ไปๆ มาๆ ท่านจำคนงาน จำได้ว่าใคร ทำอะไรตรงไหน
ที่จริงตอนนี้ท่านยังทรงงานกลางคืนนะ ท่านยังสั่งงานที่นี่ด้วย เพียงแต่ จำเป็นที่ต้องให้ท่านอยู่ที่ศิริราช เพราะไม่เช่นนั้นท่านจะไม่ได้ทำกายภาพฯ"
สุดท้าย คณะของพวกผมได้ กล่าวร่ำลา เจ้าหน้าที่ แล้วเราจะกลับมาใหม่ ครับ อีกซักสองปี
บ้านของพ่อ บ้านที่ ไม่ใช่ วังของพระราชา ในนิยายที่เจ้าหญิงกับเจ้าชายแต่งงาน กัน แล้วก็เสวยสุข ไม่ใช่วังที่มีแต่งานเลี้ยง สนุกสนาน แต่ บ้านของพ่อคือห้อง Lab ขนาดใหญ่เพื่อประชาชน เพื่อคนไทย
60 กว่าปีแล้วที่ในหลวง หรือ นายหลวงของคนเหนือ ได้ต่อสู้กับความแห้งแล้งและความยากจนของคนไทย แม้วันนี้พระองค์ จะยังไม่ชนะ แต่ก็ ทำให้เรากินดีอยู่ดีขึ้น
ในหลวง ไม่ได้เป็นแค่พระมหากษัตริย์เท่านั้นแต่ คือสิ่งที่อยู่ในดวงใจคนไทยทุกคน
ยี่สิบกว่าปีก่อน เราสู้กับ ผู้ก่อการร้าย ปัจจุบันนี้เราต้องสู้กับคน ที่ พยายามตีตนเสมอเจ้า คนที่ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง คนที่เราต้องใช้คำว่า "บังอาจ"
ในหลวงไม่ใช่ของใครคนใดคนหนึ่ง แต่ในหลวง เป็นของคนไทยทุกคน การจะปกป้องสถาบันพระมหากษัตริย์จากพวกจาบจ้วง ไม่ใช่เพียงแค่ ต่อสู้ด้วยกำลัง แต่เราต้อง ปกป้องด้วยการ เล่าเรื่องในหลวง เผยแพร่เรื่องของในหลวง สิ่งดีๆ ที่พระองค์ท่านทำ ผมเสียดายที่ โครงการหลวง นั้น ยากที่จะ ให้คนจำนวนมากเข้าไปเยี่ยมชม เพราะการเยี่ยมชม ต้องมีการขออนุญาต ที่จุกจิก พอสมควร อีกทั้งเจ้าหน้าที่ ก็มีแค่ห้าคนที่จะผลัดกันแนะนำ
เราเดินเรายังเหนื่อย เจ้าหน้าที่ต้องแนะนำ คนทั้งวันและทุกวัน
แทบไม่น่าเชื่อเลย ว่า ไม่ว่าจะเจ้าหน้าที่ ที่เป็นเด็กสาวอย่างน้องกุ๊บกิ๊บที่ นำคณะของผม เดินชม รวมทั้ง อีกหลายท่านที่บางท่าน ก็สูงวัย อาจจะเลย 60 ปีแล้วด้วย ก็ แนะนำอย่างยิ้มแย้มแจ่มใสตลอด
เราคงต้องเล่า ให้ลูกหลานฟัง ถึงในหลวง พระราชาในดวงใจของคนไทย กันบ่อยๆ เพื่อให้ ในหลวงอยู่ในใจลูกหลานเรา
แก้ไขเมื่อ 25 ก.ค. 54 11:01:12
| จากคุณ |
:
ทาสเทวี 
|
| เขียนเมื่อ |
:
24 ก.ค. 54 20:54:42
|
|
|
| 
