Single Mom Status นี้คือคำตอบที่ดีที่สุดยามเจอปัญหาสารพัดวิกฤตการ์ณพ่อของลูกจริงหรือ?????
|
 |
เราตั้งกระทู้นี้ เพื่อเล่าถึง Single Mom ในมุมมองของเราเอง (รบกวนสมาชิกอย่ามาม่า ดร่าม่ากับเราเลยนะคะ)
เราไม่ได้เข้ามาห้องนี้นานแล้ว เข้ามานานๆ ที อ่านเรื่องเกี่ยวกับลูกซะมากกว่า แต่ที่จุดประเด็นให้มาตั้งกระทู้เพราะว่า
เห็นหลังๆ คำว่า Single Mom ดูเหมือนจะฮิต และ แพร่หลาย ในห้องนี้มาก มีหลายคนตั้งกระทู้ประกาศตัวว่าเป็น
Single Mom มาระบายเรื่องปัญหากับพ่อของลูก และ จะตบท้ายด้วยคำถามว่า เป็น Single Mom ดีหรือเปล่า????
และ ก็เห็นว่า กระแสสนับสนุนการเป็น Single Mom ก็เยอะอยู่ หรือบางคนก็สรุปให้ตัวเองเลยว่า ชั้นจะเป็น Single Mom
พร้อมกับความคิดเห็นสนับสนุน มากมายว่าคิดถูกแล้วที่เลือกเป็น Single Mom ดีกว่าอยู่กับ ผู้ชายห่วยๆ
Single Mom Status นี้ ดีจริงหรือ ??????
แก้ปัญหาชีวิตได้จริงหรือ เป็นหนทางแห่งความสุขจริงหรือ????????
ลูกโตมาจะมีความสุขกว่าอยู่กับพ่อที่นิสัยไม่ดีจริงหรือ ??????
ผู้หญิงที่อดทนกับพ่อของลูกแย่ๆ ไม่ยอมเป็น Single Mom คือพวกขี้ขลาดจริงหรือ ?????
Single Mom คือ ผู้หญิงแกร่งเก่ง Hero จริงหรือ ที่กล้าตัดสินใจรับสถานะนี้?????
เราของแบ่งบัน ความคิดเห็นในมุมมองของเรา จากประสบการ์ณชีวิตของเราเองว่า Single Mom คือทางออกที่ดีสุดที่เลือกได้จริงเหรอ???
เรา.......... โตมากับแม่ที่เป็น Single Mom
เรา ...........มีปัญหาชีวิตกับพ่อของลูก จนต้องคล้ายๆ เป็น Single Mom อยู่พักใหญ่ หรือเป็นไปแล้วอยู่2ปี
เรา ...........มีญาติรอบข้างที่เป็นตัดสินใจเป็น Single Mom อย่างเด็ดขาด
เรา ...........มีเพื่อนฝูงเป็น Single Mom ทั้งเป็นมาก่อนรู้จักกัน บางคนยังเป็นอยู่ บางคนเปลี่ยนสถานะแล้ว
เอาเป็นว่า เราน่าจะ รู้จัก ไอ้เจ้า Status Single Mom ดีในระดับนึงเลยนะคะ
เราขอเล่าเรื่องเราคร่าวๆนะคะ
ถ้าเพื่อนบางคนจำเราได้ หรือลองเสิร์ชล็อคอินเราจะพบว่า เราเนี่ยคือ หนึ่งในผู้ที่วนเวียนในปัญหา Single Mom ตัวแม่เลย
เรื่องของเราก็เหมือน Single Mom หลายๆคน ที่มีเริ่มมาจาก สตอรี่เดียวกันคือ
ท้องแล้วผู้ชายไม่อยากแต่งงาน ไม่อยากมีลูกด้วย หรือ อยู่กันมาได้สักพักมีลูกกันแล้ว ผู้ชายเปลี่ยนไป ไม่ว่าด้วยสาเหตุอะไร
มันก็มาถึงจุดแห่งทางเลือกว่า เป็น Single Mom ดีไหม
ของเรา คบกับพ่อของลูกไม่นาน เอาตรงๆ สองเดือน ดันท้อง ผู้ชายไม่อยากมี เราก็เลย ต้องกลายเป็น Single Mom ชั่วคราว
ตอนนั้นเรา เสียใจมาก เรามาโพสกระทู้ ระบาย ต่อว่าผู้ชาย ขอความเห็นใจ ขอกำลังใจจากห้องชานเรือนเสมอ และ มีเสียงเชียร์ให้
เป็น Single Mom ก็เยอะมาก และ ทุกคนก็ช่วยกันต่อว่า ผู้ชาย เรารู้สึกมีเพื่อนมีพักพวก เข้ามาสบายใจจริงๆ
แต่พอปิด คอมเท่านั้นแระ โอวววว อยู่คนเดียวกับโลกแห่งความจริงอันโหดร้าย
หัวใจเราบอกเลยว่า ไม่อยากเป็น ๆๆๆๆๆSingle Mom อยากอยู่กับพ่อของลูก อยากให้ลูกมีพ่อ ไม่เอาๆๆๆ หญิงแกร่งอะไร เราไม่อยากเป็น
เราอยากเป็นหญิงอ่อนแอ หญิงขี้ขลาด โง่ หรืออะไรก็ได้ ที่ทำให้เรามีสามี ลูกมีพ่อ เรารู้แต่ว่าหัวใจลึกๆ เราบอกอย่างนี้ แต่ทิฐิที่มีก็ทำให้เราปฏิบัติแรงกล้าแกร่งต่อไป
ปัญหาของเราเริ่มตั้งแต่เราตั้งท้อง ผู้ชายเค้าตั้งตัวไม่ทัน เค้าไม่ได้คิดจะคบเราทำแม่ของลูก เค้าเลย พยายามจะไป หรือหนีเรา กดดันให้เราทำแท้ง
ตอนนั้นยังไงเราก็เข้าข้างตัวเอง เราก็ถือ่า เราเป็นฝ่ายโดนรังแก มาโพสในชานเรือนทุกคนก็ต่อว่า ฝ่ายชาย (เพราะเราก็โพสความจริงในด้านเดียวด้วย)
แต่จริงๆ เราลืมมองว่า พฤติกรรมเรากับสิ่งที่เราทำ มันชวนให้ผู้ชายอยากหนีไปหรือเปล่า(เรามาคิดได้ทีหลังเมื่อทำใจเป็นกลางและมองใหม่ในมุมมองเราและผช)
พฤติกรรมที่ผู้ชายทำ คือ มีกิ๊ก (ของเราคือแค่จีบๆ ยังไม่ได้จริงจัง ดีว่าดึงกลับมาทันก่อน) ไม่สนใจเรา ไม่ได้ดูแลส่งเสียเงิน ไม่แต่งงานกับเรา ปกปิดเรื่องของเรา พยายามจะหนีหาย และพูดจาทำร้ายจิตใจเราตลอด
มาดูพฤติกรรมเราในช่วงนั้นที่เราคิดว่า ตัวแม่ไม่แพ้พฤติกรรมฝ่ายชาย
- เมื่อเกิดปัญหาลูกมายามไม่ตั้งตัว เราคิดว่าเราเป็นผญ เราเป็นฝ่ายเสียหาย เราเสียเปรียบ นั่นคือ เราทำตัวเรียกร้องง๊องแง๊ง วีนเหวี่ยง เอาง่ายๆ ทำตัวเหมือนนางเอกหนังไทยงอนพระเอกแหละ เราคาดหวังว่าเค้าต้องดูแล ปรนบัติเอาใจใส่เราราวกับเจ้าหญิง
- เราไม่เคยพูดจา ในแง่แก้ปัญหากับฝ่ายชายมีแต่ ร่ำไห้ พร่ำบ่น เพ้อเจ้อ ตีอกชกหัว แบบอ้าปากปุ๊บสิ่งที่ออกมาจากปากเราคือ ทำไมๆๆ เธอถึงทำกับชั้นได้ บลาๆๆๆๆ
จนฝ่าย ผช เซ็ง ไม่อยากพูดด้วย ยิ่งเค้าไม่พูดด้วยเรายิ่งมองว่าเค้าเลว เค้าใจร้าย เรายิ่งพร่ำต่อ
- อาการหลักๆ ของเรา คือ ประชด ประชัน สลับ กับร่ำไห้ ผลข้างเคียงคือ ฝ่ายชายอยากให้เราไปให้พ้นจากชีวิตเค้า เพราะวันไหนทีเค้ามีมาทำดี เราก็จะประชดใส่เค้า
เพราะเรานึกถึงวันที่เค้าร้ายกับเรา เรามีทิฐิอ่ะ สุดท้ายฝ่ายชายเลยทำร้ายๆ ใส่แทนดีกว่า
- เนื่องจากการอยูด้วยกันไม่มีความสุข กิ๊กเลยมา ตอนนั้นนะ เรา โคดหึงด่าว่ากิ๊ก ผช สารพัด แต่ ไหงผช เค้าไม่ยักกะมองเห็นตามเรา กิ๊กคือนางฟ้า เพราะ เธอพูดน้อยไม่พร่ำเพ้อ ไม่ประชด เวลาอยู่กับเธอ มีความสุขกว่าเราน่ะสิ
- หลายครั้งเราได้แสดงว่าเราเก่งเราอยู่ได้โดยไม่มี พ่อของลูก เราไล่เค้าไป เราแรงมาก ขนข้าวของเค้าโยนออกนอกห้องก็บ่อย และ ตอนทำสะใจ รู้สึกว่าเราแน่ แต่พอเค้าไปจริงๆ น้ำตาร่วงเลย
- เราตามดู ตามสืบเรื่องเค้าทุกเรื่องไม่ว่า ญาติพ่อแม่พี่น้อง เนื่องจากเค้าไม่ค่อยเล่าให้ฟัง ส่วนนึงน่าจะมาจากไม่อยากเล่าเพราะ เราก็โวยวาย ง๊องแง๊ง เค้ารำคาญเลยไมีคิดจะคุยกับเราเลย พอเราไปสืบเอง เราเจอข้อมูลอะไร เราก็เออออเอง ว่า อย่างโน้นนี้ แล้วก็ไปหาเรื่องเค้า ผลคือ ทะเลาะกัน และการทะเลาะกันนี้ลามไปถึงพีน้องพ่อแม่ฝ่ายเค้า ทุกคนรอบตัวเค้าเอือมเรามาก
- เราคิดว่า เป็น Single Mom ไม่ได้เสียหายอะไร คงมีผู้ชายมารับเราได้ และ แต่งงานมีความสุขกับครอบครัวใหม่ ง่ายๆ เราเลยพยายามหาคนใหม่ด้วยแต่พ่อของลูกเราไม่แคร์หรอก เค้าอยากให้เราไปด้วยซ้ำ หายังไงสุดท้ายเราก็ยังตัดใจจากเค้าไม่ได้ และเราไม่อยากให้ลูกมีพ่อเลี้ยงเราก็เลย ยุติความสัมพันกับหลายคนไปก่อนจะเกินเลย
และสารพัดอาการที่ชวนน่าเบื่อที่เราทำและมาค้นพบทีหลังว่าทำพลาดไป
เราอยู่ในสภาพ รักๆ เลิกๆ จะ Single Mom หรือจะ มีสามี อยู่ 2 ปีได้ ครอบครัวง่อนแง่นตลอด ลูกสาวไม่มีความสุข จนสุดท้ายตัดสินใจว่า
ไม่เลิกก็ต้องทำอะไรสักอย่างเพราะ ผู้ชาย เกลียดเรามากขึ้น ขนของเข้าๆ ออกๆ บ้าน เราก็ทำใจไมได้ เลิกกันก็ เสียใจ อยู่ก็บ้านแตก
ในที่สุดเราก็ ค้นพบทางออก!!!!!
| จากคุณ |
:
Shorty and The Freaky Dogs   
|
| เขียนเมื่อ |
:
13 ส.ค. 54 21:14:42
|
|
|
| 
