ความคิดเห็นที่ 1 เข้ามาให้กำลังใจค่ะ....ไม่รู้จะบอกยังไงดี แต่เรางงว่าผู้ชายทนอยู่กับภรรยาโดยไม่มีอะไรกันเลยตั้ง3ปีเลยเหรอค่ะ เราว่ามันแปลกๆอยู่นะ จากคุณ : punpunmai เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 54 19:53:19

ความคิดเห็นที่ 2 เป้นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆนะคะ จากคุณ : heavenpig เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 54 19:57:38

ความคิดเห็นที่ 3 นั้นสิ3ปีไม่มีรัยกับภรรยาเลยแปลกจัง แอบไปกินนอกบ้านมาหรือป่าว แต่ก็สงสารเด็กจังค่ะ ให้กำลังใจค่ะ สู้ๆนะค่ะ จากคุณ : tonhorm04 เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 54 19:59:27

ความคิดเห็นที่ 4 กระทู้ซ้ำ  กับ2-3วันก่อนนะคะ อย่างที่บอก....อย่าคิดว่าตนเองผิด..เค้าผิด..เราก็หาทางอยุ่ได้ด้วยตัวเองค่ะ ปล. เมล์มา  อาจไม่ใช่เค้าเมล์ก็ได้นะคะ บางที จากคุณ : บ้านดอกชวนชมสารพัดสี เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 54 20:01:51

ความคิดเห็นที่ 5 สงสารคุณจัง อ่านแล้วอึ้ง อยากจะร้องไห้ เพราะสามีคุณก็นิสัยดีมากคนนึง เราเลยมาย้อนดูตัวเราเอง สามีเราอ่ะเป็นคนดี เอาใจใส่ครอบครัวเหมือนกัน แต่ตั้งแต่มีลูกเราชอบดุ ชอบตวาดสามีสาระพัด เพราะเหนื่อยจากเลี้ยงลูก เซ็กก็นานๆที เรากลัวจัง กลัวเป็นแบบคุณจัง ต่อไปเราจะเอาใจสามีเรามากๆ ขอบคุณที่มาแชร์นะคะ จากคุณ : Fairybox เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 54 20:07:40

ความคิดเห็นที่ 6 อ่านแล้วก็เครียดตามค่ะ เลิกแบบมีสาเหตุยังไม่เจ็บเท่าโดนขอเลิกแบบสายฟ้าแลบขนาดนี้ เราก็ว่าแปลกค่ะ เป็นไปได้หรือที่ว่าเค้าไม่มีผู้หญิงอื่น ถ้าไม่มีจริง ๆ ใจอดคิดบ้า ๆ ไปไม่ได้ว่าเค้าเปลี่ยนรสนิยมแล้วหรือเปล่า ถ้าเค้าหมดแค่ความรู้สึกทางเพศ แต่ถ้าไม่มีใครเข้ามา มันไม่น่าเป็นสาเหตุให้ถึงกับการขอหย่า ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : น้องก้าวที่รัก เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 54 20:11:39

ความคิดเห็นที่ 7 เราว่าเขาคงมีคนอื่น จากคุณ : naning เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 54 20:11:56

ความคิดเห็นที่ 8 1. "ไม่รักเราแล้ว เบื่อ อยู่ด้วยไม่มีความสุข ที่ทนอยู่ก็เพราะลูก ถ้าลูกโตแล้วเค้าจะขอหย่า" 2. "สามีก็บอกแค่ว่า ไม่รู้สึกสเน่หาเราแบบคู่รักแล้ว รู้สึกเหมือนเราเป็นเพื่อน เป็นน้องสาว รักและหวังดีกับเรา ทำดีกับเรา " 2  ประโยคนี้มัน ขัดแย้งกันยังไงก็ไม่รู้ ประโยคบนบอกไม่รัก ประโยคที่ 2 บอกรักและหวังดี แอบคิดแบบความคิดเห็นที่ 4 อาจจะไม่ใช่เค้าเมล์มาเอง คุณไม่มีเพศสัมพันธ์กับสามีมา 3 ปี...... เราว่ามันน่าสงสัย ไม่มีผู้ชายคนไหนหรอกค่ะ ที่ไม่ต้องการเรื่องพวกนี้ (หรือมี.......) ถ้าเป็นเรานะค่ะ ถ้าถามสามีมีผู้หญิงคนอื่นไหม สามีบอกไม่มี เราไม่เชื่ออ่ะคะ -*- คุณไม่ใช่ไม่ดี ไม่ใช่คุณผิด แต่เราว่า 3 ปี มันนานเกินไป ใจเย็นๆ นะคะ ค่อยๆ คิด เอาใจช่วยค่ะ จากคุณ : tang_mo19 เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 54 20:13:33

ความคิดเห็นที่ 9 สถานการณ์เหมือนกับดิฉันยังกะเรื่องเดียวกัน ...คุณควรคิดว่าทำอย่างไร คุณจะมีชีวิตอยู่ในวันข้างหน้า กับลูกทั้งสองได้อย่างดีและมั่นคง...และทำมันซะ.. แต่ถ้าเรื่องราวอาจจะยังดีขึ้น คงต้องใช้เวลาเป็นเครื่องรักษาใจ.. สำหรับเรา ตอนนี้แยกกันอยู่ (ตอนนี้เขาไปอยู่ไหน เรายังไม่รู้เลย) และบอกเขาว่าเราไม่หย่า ถ้าอยากหย่าไปทำเรื่องเอง... แต่ว่าเงินทองต้องส่งมาให้เรานะ ไม่งั้น...โดนแน่ๆๆ (เรามีหลายมาตรการ.แต่จริงๆ ก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน 5555 (หัวเราะทั้งน้ำตา)) จากคุณ : gungungirl เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 54 20:14:16

ความคิดเห็นที่ 10 เป็นเพราะแยกห้องนอนกันหรือเปล่าคะ ใจเย็นๆ นะคะ อย่างน้อยเค้าก็ยังไม่ขอหย่าตอนนี้ เค้าบอกเองไม่ใช่เหรอว่ารอลูกโตก่อน ช่วงนี้ก็ค่อยๆ พยายามปรับตัว เอาใจเค้า ทำอะไรๆ ให้มันเหมือนตอนสวีทใหม่ๆ เค้านั่งก็ไปกอด ไปโอบ จริตอะไรก็ค่อยๆ จิกเอามาใช้ดูนะคะ เผื่อจะช่วยอะไรได้บ้าง คนอยู่กันมาตั้งนาน มันต้องมีความผูกพันบ้างแหละ จากคุณ : On Cloud Nine เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 54 20:14:31

ความคิดเห็นที่ 11 มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ ไม่ต้องสับสนไปค่ะ เขาเปลี่ยนไปขนาดนี้ คำตอบคุณคงมีในใจแล้ว หากจะบอก ยิ่งทำให้เสียใจ แต่หากพอจะดูแลลูกเองลำพังได้ ก็ลองปล่อยวางเขา ให้เขาตัดสินใจแน่ๆ ว่าต้องการแบบไหน เพราะคนเป็นพ่อแม่คนแล้ว การตัดสินใจควรจะมีความรับผิดชอบต่อลูก เหตุการแบบนี้เกิดมากมาย เราไม่ได้โชคร้ายคนเดียว เรื่องของเราเลวร้ายกว่ามาก แต่เราก็ทนมันจนผ่านไป สู้เพื่อลูกนะคะ จากคุณ : ชอบกินมัน เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 54 20:36:07 A:124.120.244.160 X: TicketID:329612

ความคิดเห็นที่ 12 มันเป็นไปได้ค่ะ ว่าหมดความรัก หมดความเสน่หา มีความรู้สึกต่อกันเหมือนพี่น้อง เหมือนเพื่อน ทั้งๆที่ไม่มีคนใหม่ ไม่ได้เบี่ยงเบนทางเพศด้วย ที่ตอบอย่างนี้เพราะเราเป็นเอง อยู่ๆก็รำคาญ คุยกันคนละเรื่อง ความชอบไม่เหมือนกัน ไม่อยากให้สามีมายุ่งเกี่ยว ทั้งๆที่เขาก็ยังดูดี การบ้านก็โอเค แต่เราอยากอยู่คนเดียว เพราะลูกๆโตหมดแล้ว อยากทำงานที่เรารัก จะกลับบ้านเมื่อไร จะนอนดึกตื่นสายอย่างไรก็ได้ อยากเป็นอิสระ แต่เพราะเราเป็นผู้หญิง เราจึงทนได้ ตอนนี้ก็ยังอยู่ด้วยกัน แต่แยกห้องนอน อยู่แบบพี่น้อง ดูแลกันไปเพราะสามีป่วยต้องมีคนดูแล ก็โอเค ถ้าเขาไม่ป่วยเราคงไปแล้วละ ที่เราเป็นเช่นนี้ คงเป็นเพราะเราไม่ต้องพึ่งเขา เราดูแลตัวเราเองได้ ถ้า จขกท ดูแลตัวเองได้ก็หย่าเถอะ หรือจะอยู่กันไปในบ้านเดียวกันแบบพี่น้องก็ได้ โดยเขาต้องรับผิดชอบลูกด้วย ก็ดีเหมือนกัน เมื่อไรเขามีคนใหม่จึงหย่ากัน แบ่งสินสมรส แบ่งการรับผิดชอบลูกตามกฏหมาย อย่าไปเสียใจเลย รักได้ ก็หน่ายได้ มันเป็นธรรมชาติ อย่ายึดติดค่ะ เรื่องแบบนี้ ไม่มีคนผิดค่ะ จากคุณ : เราก็เป็น เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 54 20:52:26 A:124.122.228.84 X: TicketID:324242

ความคิดเห็นที่ 13 จขกท.ดูจะมีปัญหาที่ต่างคนละขั้ว กับเรา ต้องขอโทษที่ไม่ละเอียดรอบคอบพอ แจ้งลบความเห็นไปแล้วนะคะ จากคุณ : ชอบกินมัน เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 54 20:54:18 A:124.120.244.160 X: TicketID:329612

ความคิดเห็นที่ 14 เราคิดคล้าย ๆ คห.ที่ 12 เราคิดว่า ถึงแต่งงานกันแล้ว ชีวิตเขาก็ยังเป็นของเขา (ประเภท รักกันจนตาย เป็นได้ก็ดี ไม่ได้ก็ไม่เห็นแปลก)  ถ้าวันหนึ่ง เขาไม่รักเราแล้ว ไปมีคนใหม่  เราก็น่าจะยินดีกับเขา ถ้าเขาหาคำตอบให้ตัวเองได้ว่า อยู่กับคนใหม่มีความสุขกว่าอยู่กับเรา  เราจะให้เขาไปค่ะ  ไม่โกรธด้วย จะอวยพรให้ด้วย   เราคิดว่า ชีวิตคนเรามันสั้น  ถ้าอยู่ด้วยกันแล้วเป็นทุกข์ จะทำทำไมค่ะ  เราเองก็ไม่อยากทุกข์ทุกวันที่ลืมตาขึ้นมา ถ้าเขาเป็นบ่อเกิดแห่งความทุกข์ของเรา เราก็จะตัดเขาทิ้งจากชีวิต  แค่ขอให้บอกเราตรง ๆ อย่าโกหก และ ปล่อยเรากับลูกไปอยู่กันเองอย่างมีความสุขด้วยเช่นกัน  แค่นั้นพอ เราบอกสามีเสมอ ถ้าวันนึง เราสองคนไม่สามารถเป็นสามีภรรยาที่ดีต่อกันได้  แต่เราสองคนยังสามารถ เป็น พ่อ และ แม่ ที่ดีของลูกได้นะ ไม่ยึดติดก็ไม่ทุกข์ค่ะ   เราไม่สนใจว่าสามีคุณมีใหม่หรือเปล่า ยังรักหรือเปล่าเราก็ไม่รู้ รู้แต่การไม่มีอะไรกัน 3 ปี มันก็คงบ่งบอกได้ว่า  สามีไม่ได้มีจิตพิศวาสในตัวคุณ  เมื่อไม่มีจิตพิศวาสในเชิงสามีภรรยา  ความรักอาจแปรเปลี่ยน เป็นรัก ห่วงใย แบบเพื่อน แบบพี่น้อง ได้ค่ะ   แต่คิดเหมือนคนอื่นว่า  เมลล์นี้อาจไม่ใช่สามีคุณเขียน เป็นกำลังใจให้  ขอให้โชคดีเจอทางที่ดีสำหรับชีวิตคุณ จากคุณ : tuntang เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 54 21:56:12

ความคิดเห็นที่ 15 เป็นกำลังใจให้นะคะ เราว่ามันต้องมีสาเหตุ ลองเปิดอกคุยกันไปเลยว่าเป็นเพราะอะไร จากคุณ : นกแก้วขนสวย เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 54 22:25:21

ความคิดเห็นที่ 16 ไม่มีอะไรกัน3ปี แต่ลูก2 ขวบ แสดงว่าไม่มีอะไรกันตั้งแต่ท้องหรอคะ เอาใจช่วยให้หาทางออกได้นะคะ จากคุณ : คุณแม่ขาโหด (คุณแม่ขาโหด) เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 54 22:41:40

ความคิดเห็นที่ 17 หมอเราว่าท้องก็มีไรได้นิดหน่อยยกเว้นตอนเริ่มท้องกะใกล้คลอดเห็นสามีหลายคนอดทนได้เรายังนับถือใจเลยทำได้ไงแต่อาจเป็นต้นเหตุความห่างเหินหรือเปล่าคะ ตอนลูกแบเบาะงอแงก็แยกห้องนะของเราเพราะเขาขับรถเยอะอดนอนไม่ได้ เราว่ามันเหมือนคนเช่าบ้านอยู่ด้วยกันมันไม่เวิรคพอลูกนอนยาวไม่งอแงเราก็หอบลูกนอนห้องเดียวกันหมดเลยอ้างว่าห้องเล็กไม่ดีลูกนอนแล้วป่วยว่าไปนั่นจริงๆเป็นอุบายให้การได้อยู่ใกล้ชิดกับลูกและเรา และก็หาเวลาอยู่กันสองคนบ้างเอาลูกฝากป้าเพื่อไม่ให้ห่างเหิน ลองดูใหม่ไหม อาจแก้ไขได้นะ มีคู่ว่ายากประคองยิ่งยากกว่า เอาใจช่วยนะ จากคุณ : NongNuDaddy เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 54 23:09:29

ความคิดเห็นที่ 18 เห็นใจมากๆ เลยค่ะ ค่อยๆคิด ค่อยๆคุยกับเค้านะคะ ขอเป็นกำลังใจให้เต็มร้อยเลยค่ะ จากคุณ : มิวสิคคุง เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 54 23:51:34

ความคิดเห็นที่ 19 เราก็เป็นคล้ายๆ จขกท.ค่ะ ตั้งแต่คลอดลูกมา  มีไรกันแค่ 2 ครั้งเอง  ตอนนี้ลูกอายุขวบครึ่งแล้วค่ะ  เราเคยลองถามสามีหลายครั้งแล้ว  เค้าก็พยายามเลี่ยง ทำนองว่า ไว้ไปเที่ยวตจว.ก็กะว่าจะมีเหมือนกัน  แต่ก็ไม่เห็นมีไรเลย หรือว่าสถานการณ์ของเราใกล้จะเป็นแบบนี้ จากคุณ : mountaintop เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 54 00:01:17

ความคิดเห็นที่ 20 มาให้กำลังใจ สงสารคุณและลูกจัง แต่ขอให้เข้มแข็งมากๆนะคะ จากคุณ : MajestyLove เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 54 00:11:27

ความคิดเห็นที่ 21 ไม่แน่ใจว่าสามีคุณอาจมีรสนิยมทางเพศที่ไม่ใช่แบบชายรักหญิงป่าวคะ ที่บางทีเค้าคบกับคุณเป็นแฟนก็อาจจะเผื่อใจว่าจะรักคุณได้สักวัน จะเปลี่ยนตัวเองได้ หรือบางทีก็อาจจะแค่ต้องการปิดปมตัวเอง ไม่อยากให้พ่อแม่เสียใจเลยต้องหาผู้หญิงมาแต่งงานมีครอบครัวด้วย ลองคุยเปิดอกกับเค้าดูสิคะว่าตอนนี้เค้าเปลี่ยนไปแบบไหน ถ้าได้คำตอบที่แท้จริงว่าเป็นเพราะความบกพร่องของเค้า หรือคุณจะได้ไม่ต้องมาสั่งสับสนเสียใจ แต่ถ้าหากเป็นปัญหาเพราะเค้าเราว่าบางทีคุณปล่อยเค้าไปคุณจะเจ็บน้อยกว่านะคะ จากคุณ : คนบนฟ้าส่งมาให้รักกัน.. เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 54 02:46:23

ความคิดเห็นที่ 22 ขอมองในแง่ร้ายละกัน สามีเขียนเมลนี้จริงๆ และเขาไม่มีผู้หญิงอื่นจริงๆ ก็น่าจะเป็นไปได้ว่าเขามีผู้ชายอื่น เคยมึเคสคนรู้จักกันเป็นเรื่องคล้ายๆของคุณนี่แหละค่ะ ผลปรากฏว่าผู้ชายไปมีผู้ชายคนใหม่ ส่วนกับภรรยาก็กลายเป็นเพื่อนที่รักและหวังดีกันไป จากคุณ : Regenbogen ^_^ เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 54 02:51:27

ความคิดเห็นที่ 23 เคสของคุณเหมือนกับเคสของเพื่อนเรามาก แต่เป็นเพื่อนรุ่นพี่ เหมือนกันทุกอย่าง แต่สิ่งที่ไม่เหมือนหรือเราไม่รู้จากคุณก็คือ รุ่นพี่เรา(ผู้หญิง)เป็นคนมีเติบมาก เอาแต่ใจ เจ้าอารมณ์ และไม่มีอะไรกับสามีมา 3 ปีกว่าแล้วเหมือนกัน หน้าที่ของเค้าคือ ตื่นเช้าเตรียมเสื้อผ้าแต่งตัวให้ลูกไปโรงเรียน ไปส่งลูก ระหว่างรอรับลูกกลับบ้านไปช้อปปิ้งหรือไม่ก็สมาคมกับบรรดาคุณแม่ของเพื่อนๆลูก(งานบ้านมีแม่บ้าน) ส่วนสามีทำงานหาเงินบางวันถ้าภรรยาอยากนอนตื่นสายวันนั้น สามีต้องไปรับและส่งลูกเอง สามีมีกิจการเป็รของตัวเอง ภรรยาใช้เงินอย่างต่ำเดือนละ 50,000 (เงินสด ไม่รวมเครดิตการ์ด) จนวันนึงสามีขอหย่า แต่รุ่นพี่เราก็ยังไม่รู้ตัวเองว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมสามีมาขอหย่า ภรรยาก็พยายามคิดแต่เข้าข้างตัวเองว่า สามีต้องมีเมียน้อย สามีต้องโดนคนยุ ก็คิดไปต่างๆนานาๆ จนวันนึง ภรรยาภามลูกสาว(คนโต11ขวบ เรียนอัสสัม)ว่า ลูกจ๋า หนูคิดว่าหม่าม้ากับป่าป๋าเป็นยังไง ลูกสาวถามว่า จะให้พูดแบบไหน เอาเรื่องจริงๆหรือถนอมน้ำใจหม่าม้า แม่บอกให้พูดจริงๆ ลูกบอก หม่าม้าขี้เกียจ ใช้เงินเก่ง ไม่ยอมช่วยป่าป๋าทำงาน เวลาไปเจอเพื่อนๆหม่าม้าก็ชอบเพลินลืมเวลา พอป่าป๋าว่า หม่าม้าก็ใส่อารมณ์กับป่าป๋า เวลาหม่าม้าโมโหหม่าม้าก็ด่าป่าป๋า พอจบคำจากลูกสาว ภรรยาก็โทรหาเพ่ื่อนทันที ถามว่าสิ่งที่ลูกสาวพูดจริงเหรอ ตั้งแต่นั้นมาภรรยาพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเอง ไม่หาเหตุผลอื่นใดทั้งนั้น พยายามทำข้อเสียของตัวเองให้ดี แต่เรื่องบนเตียงยังไม่มีเหมือนเดิม อยู่ด้วยกันมา 17 ปี ลูกคนโตอาย 11 คนเล็ก 9 ขวบ ทุกวันนี้สามีก็ยังไม่ได้หย่าจริงๆ เหมือนเค้าพูดมาเพื่อให้คิดว่าเกิดอะไรข้น สามีไม่ได้มีภรรยาน้อย แต่มีเหตุผลที่ไม่ได้มีอะไรกัน เพราะสามีเครียด เจ้าจุดจู๋เลยใช้งานไม่ค่อยได้ ตอนแรกสามีไม่กล้าบอกภรรยา แต่ภรรยาก็ไม่เคยสงสัยเพราะปกติก็ไม่ค่อยมีอะไรกันั้งแต่มีลูก บางทีเจ้าของกระทู้ไม่ต้องคิดไปถึงเรื่องอื่นไกลตัวหรอกค่ะ คุณคงไม่ได้ร้ายกาจเหมือนเพื่อนรุ่นพี่เรา แต่อาจจะมีบางสิ่งบางอย่างลดน้อยถอยลงไปในคู่ของคุณ ซึ่งคุณยังไม่รู้ว่าคืออะไร แต่ถ้าคุณรู้ก็พยายามแก้ไขข้อเสียให้ดีขึ้น คุณอย่าไปคิดว่าเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อนคนอื่น แต่อยากให้คิดว่าเปลี่ยนแปลงเพื่อตัวคุณ อะไรที่เราทำ แล้วตัวเรา นิสัยเรา จิตใจเราดีขึ้นก็ทำไปเถอะค่ะ มันอาจจะช่วยความรักคุณไม่ได้ แต่อะไรดีๆที่เราทำเพื่อตัวเราเองมันก็ไม่เสียหาย ถ้าวันนึงการที่คุณเปลี่ยนแปลงตัวเองแล้วทำให้ความรักของคุณกับสามีดีขึ้นก็คิดซ่ะว่าเป็นโบนัสจากการที่คุณพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเองไปในทางที่ดี แต่ถ้าความรักยังคงเป็นเหมือนเดิม ถึงเวลานั้นคุณอาจไม่นึกเสียใจก็ได้ เพราะคุณทำดีทำเต็มที่ทุกอย่างแล้ว คิดในทางที่ดีไว้ก่อนดีที่สุดค่ะ... เป็นกำลังใจให้นะค่ะ ไม่รู้ว่าสามีคุณ จากคุณ : my experinces. เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 54 03:37:39 A:27.130.142.219 X: TicketID:326114

ความคิดเห็นที่ 24 ไม่ยึดมั่นถือมั่น   ทุกสิ่งล้วนเปลี่ยนแปลง  ไม่เขาก็เรา ลองสำรวจดู  และทบทวนดูว่า  ถ้าเราเลี้ยงดูลูกคนเดียวไหวไหม ปัจจุบันสามีอยู่ด้วยแล้ว  ช่วยเหลือสิ่งใดบ้างเช่นค่าใช้จ่ายประจำบ้าน ค่าใช้จ่ายเรื่องลูก การจดทะเบียน หรือไม่จดทะเบียน  มีผลตามกฎหมายเรื่องทรัพย์สิน ถ้าหย่ากับเขาแล้ว  สามีได้อะไรจากคุณ  เช่นทรัพย์สิน   อิสระภาพ ตอนนี้อิสระภาพ  เราให้เขาเต็มที่หรือเปล่า  เช่นการสังสรรค์โดยปราศจาก การบ่นหรือต่อว่าจากเรา ... บุคคลรอบข้าง ญาติผู้ใหญ่ที่เขาให้การเคารพ ตัวคุณเองที่รู้ดีที่สุด   ทั้งนี้เรื่อง sex  หลายคนอาจมองเป็นเรื่องใหญ่ หรือความจำเป็น แต่เรามองว่าผู้ชาย หรือผู้หญิง สามารถช่วยเหลือตัวเองได้อยู่แล้ว ถ้าการขอหย่าของเขา  มีเหตุผลใดๆ  ก็แล้วแต่   เราต้องมองตนเองด้วยว่า ขาดเขาไปแล้วเราสามารถอยู่ได้ด้วยตนเองไหม  ถ้าอยู่ได้ด้วยตนเอง ถ้าเป็นดิฉัน ถ้าบวกลบคูณหารแล้ว  ดิฉันสามารถอยู่ได้ด้วยตนเอง ดิฉันจะอยู่กับลูกดีกว่าค่ะ จดหรือไม่จดทะเบียน  หย่าหรือไม่หย่า มันช่วยเรื่องอะไรได้อีก รอสมาชิกท่านอื่น  มาช่วยแนะนำต่อนะคะ ทุกอย่างล้วนเป็นวิจารณญานทั้งสิ้น  คุณหาข้อมูลได้  แต่การตัดสินใจ คุณต้องรอบคอบ  ไม่ใช้อารมณ์  อย่างเดียว และตัดสินใจด้วยตนเอง ขอให้คุณพระคุณเจ้า และกรรมดีที่คุณสะสมมาในอดีต  จงช่วยดลจิตใจคุณให้ชี้นำการตัดสินใจที่ถูกทาง เพื่อชีวิตที่ดีขึ้น และจะเกิดขึ้นต่อไปค่ะ จากคุณ : makmeesm เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 54 03:47:53

ความคิดเห็นที่ 25 เห็นใจคุณจริๆค่ะ  สงสารคุณกะลูกเหลือเกิน เราก็คิดว่าทรมานนะกับการที่เป็นคุ่ชีวิต มาบอกไม่รัก ไม่อยากอยู่กับเราค่ะ เขายังไม่ได้หย่าตอนนี้ ช่วงที่อยู่ด้วยกัน เขาอาจจะเปลี่ยนใจก็ได้นะคะ เขาจะไม่สงสารและกลับมารักเราเหมือนเดิมเลยหรอ ทำดีอาจจะชนะใจเขาได้ค่ะ หรือเปิดอกคุยได้ไหมล่ะคะ ว่าเรารักเขา และเขาไม่รักเรานี่สาเหตุอะไร(มันต้องมีสิ) ถ้ารูสาเหตุ เราก็จะเคลียร์มากขึ้นเนาะ เจ็บ แต่ก็คงดีกว่าไม่รู้    แต่ถ้าเขาจะไปจริงๆ หมดใจ ไม่มีทางอยู่กับเราได้ คุณไม่ต้องเครียดมากนะคะ เสียสุขภาพจิต ทำเพื่อตัวเองและลูกให้มากๆค่ะ ลูกก็เหมือนเพื่อนค่ะ เวลาเราเหงาก็อยู่กับลูก คุยกับลูกก็มีความสุขไม่หรือคะ ถ้าเขาไม่ใช่คู่ของเรา ก็ช่างมันเถอะค่ะ ไม่ได้มีแต่เราหรอก มีผู้หญิงอีกหลายคนที่เลี้ยงลูกด้วยตัวเอง อดทน สู้ๆนะคะ ต่อไปชีวิตอาจจะดีขึ้นก็ได้ค่ะ ++หลายคน หลายปัญหาต่างกันเนาะ อย่างเรานะ เลือกครอบครัวนะ ทำเพื่อครอบครัวให้ถึงที่สุด แต่ถ้าเขาไม่รักเรา(ทั้งที่เราไม่ได้ทำไรผิด) เราจะปล่อยไป ถ้าเราเหงา ก็หาคนดีๆ(ที่เขารับเรื่องเราได้ และพร้อมที่จะดูแลเรา) เผื่อฟ้าจะส่งเทพบุตรมาช่วยในวันข้างหน้าก็ได้++ จากคุณ : ชีวิตกับฝัน เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 54 09:57:58

ความคิดเห็นที่ 26 คงเพราะห่างกันนานเกินไปค่ะ สามีเราเคยบอกว่า เวลาทะเลาะกันอย่าหนีไปบ้านแม่ เพราะเวลาเราจะปรับความเข้าใจกัน ทำได้ยาก ถ้าทะเลาะกัน แต่ยังอยู่ด้วยกัน โอกาสคืนดีกัน ง่ายมาก ยิ่งอยู่ห่างกัน จะทำให้เกิดความเคยชิน เค้าบอกว่า อย่าทำให้เค้าเคยชินกับการอยู่คนเดียวหรือไม่มีใคร ถ้ามีวันนั้น เค้าจะไม่รู้สึกอะไรกับเราเลย คนเราอยู่ด้วยกันทุกวันใกล้กันทุกวัน มีทั้งความรักและผูกพัน ถ้าได้ลองห่างกันนานๆ ความรักความผูกพันจะจางลง กลายเป็นความเคยชิน ชินที่จะไม่มีเราก็ได้ ทำอะไรคนเดียวได้ สามีเราก็ต้องทำงานตอนกลางคืน ใช้คอมทุกวัน ที่บ้านให้แยกห้อง แต่เราไม่แยกค่ะ ก็อยู่ด้วยกันแบบนี้ ใจนึงก็กลัวจะเกิดเหตุการณ์แบบ จขกท ในเมื่อเค้าเปลี่ยนไปแล้ว คงยากจะกลับมาเหมือนเดิม แต่เราคิดว่าอาจจะมีสาเหตุอย่างอื่นอีกก็ได้ จากคุณ : nating เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 54 10:37:26

ความคิดเห็นที่ 27 อ่านแล้วเครียดแทนเลยค่ะ เราก็แยกกันสามีนอนเหมือนกัน เราให้สามีนอนกับน้องหมาห้องข้างบน ส่วนเรานอนกับลูกข้างล่างเพราะน้องแค่สองเดือนยังมีภูมิคุ้มกันไม่พอ ที่น้องหมาจะมาป้วนเปี้ยนใกล้ ๆ ขอบคุณที่เข้ามาเตือนนะคะ เราคงต้องคิดใหม่ทำใหม่ซะแล้ว เราว่าเรื่องนี้ก็น่าจะเป็นอีกสาเหตุนึงของความห่างนะคะ เราไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้มาก่อนเลย เรากับสามีก็คบกันมา 8 ปี ก่อนแต่งงาน 4 ปี รวมแล้วก็ 12 ปี นานพอ ๆ กัน อะไร ๆ มันก็ไม่หวานเหมือนเก่าแล้วค่ะ สามีเราก็เป็นคนที่เรียกได้ว่าดีพร้อม เลิกงานมากลับบ้านมาหาลูกหาเมียตลอด จะไปไหนก็เอาเราไปด้วย แล้วเอาลูกกับน้องหมาไปฝากบ้านแม่สามี เราเลยไม่เคยระแวงหรือกังวล เราก็คงต้องเอาใจใส่ดูแลสามีให้มากขึ้นเหมือนกันค่ะ กลัวจังเลย จู่ ๆ ถ้ามาแนว จขกท เราคงเสียใจและรับไม่ได้มากเช่นกัน ยังไงลองหาทางสร้างบรรยากาศไหมคะ เราเคยไปอ่านในกระทู้นึง สามีเค้าเปลี่ยนไป ขอแยกกันอยู่ แต่ จขกท นั้นเค้าทำเป็นไดอารี่ เรียบเรียงเรื่องราวที่ผ่านมา รวมถึงแปะรูปถ่ายเก่า ๆ ไว้วางไว้บนเตียงให้สามีเค้าอ่าน พอสามีเค้าอ่าน สามีเค้าเปลี่ยนใจและกลับมารักกันดังเดิมค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : ล่าลาล้า เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 54 11:07:01

ความคิดเห็นที่ 28 โดยส่วนตัว เราว่าความเห็นของ  "คห.23"  น่าสนใจมากๆ เลย (ขออนุญาตนะคะ) แม่เราบอกเราเสมอว่า  ถ้ามีลูกแล้ว ยิ่งต้องเอาใจสามีมากขึ้น  เพราะภาระ หน้าที่ความรับผิดชอบของเราทั้ง 2คน ก็เพิ่มตามไปด้วย เราเลือกที่จะแต่งกับผู้ชายคนนี้เพราะความรัก  แต่เมื่อคุณมีลูก  คุณทุ่มเททุกสิ่งอย่างให้กับชายคนนี้  ไปที่ลูกทั้งหมด  จนลืมที่จะใส่ใจเค้าเหมือนเดิม  จนเค้าอาจจะรู้สึกว่าความสัมพันธ์และความสำคัญเค้าลดลงไปเรื่อยๆ กรณีของคุณ ไม่เคยทะเลาะกัน  หากเป็นไปได้  อยากให้ตั้งสติค่ะ  ค่อยๆ ทบทวน และหันมาใส่ใจ  พูดคุย  ถามไถ่ กันมากขึ้น  อาจจะไม่ต้องมานั่งเคลียร์ก็ได้ค่ะ  ใช้การกระทำแทนคำพูด  มันน่าจะทำให้ทุกอย่างดีขึ้นนะคะ รอฟังข่าวดีนะคะ  เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : indooroopilly เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 54 15:19:52

ความคิดเห็นที่ 29 บางทีอาจเป็นเพราะอยู่กันนานเกิน ใกล้กันจนเกินไปจนเหมือนเป็นความเคยชิน ละมังคะ คนเราบางทีพอมีลูกแล้ว ใส่ใจกับสถานะความเป็นพ่อ-แม่จนลืมสถานะ เมีย,แฟน,คู่รักและเพื่อนคู่คิดไป คงต้องลองคุยกันดีๆดูสักทีแล้วหละค่ะ ว่าปัญหา อยู่ตรงไหน เกิดจากอะไร เราจะได้รู้ตัวและปรับปรุงแก้ไขได้ ถ้าเค้ารักและหวังดี กับจขกท.แบบที่เค้าพูดจริงๆน่ะนะคะ คู่เราก็อยู่กันมานานเหมือนกัน สามีเราไม่ค่อยพูด เราต้องสังเกตุเอาเอง บางครั้งยุ่ง กับลูกก็มีแอบเคืองเหมือนกัน ...ผู้ชายก็มีมุมเข้าใจยากนะ... ส่วนเรื่องsex ... 3ปีไม่มีอะไรกัน แถมไม่ขออีกนี่คิดในแง่ดีก็อาจจะเจ็บป่วยหรือ เปล่า จนเค้าเกิดความไม่มั่นใจและรู้สึกผิดต่อคุณหรือเปล่า จากคุณ : นางสาวมินิ เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 54 15:40:00

ความคิดเห็นที่ 30 ถ้ามีคุณผู้ชายมาตอบในมุมมองของผู้ชายบ้างน่าจะดีนะคะ ขอเล่าเรื่องของตัวเองคร่าวๆ ตอนนี้แต่งงานและตั้งท้องแล้ว แต่ก่อนจะแต่งงานก็โดนแฟนบอกเลิกเหมือนกัน เพราะไปทำงานต่างประเทศนานเพราะชอบเที่ยว เคยไปทำงานต่างประเทศนานหนึ่งปี ตอนก่อนเราจะกลับไทย เค้าก็เคยบอกเลิกเราทีนึงแล้ว แต่ครั้งนั้นเหมือนไม่จริงจังและเค้าก็เสียใจ ไม่ได้อยากเลิกจริง เรื่องราวเหมือนว่า พอเราไม่อยู่ด้วยนานๆ เค้าต้องอยู่คนเดียวนานจนเหงามาก เลยเริ่มที่จะนึกถึงผู้หญิงเก่าๆที่เค้าเคยชอบก่อนที่จะมาชอบเรา คือ ใจมันเริ่มเอนเอียงไปแล้ว พอเรากลับไทยมา ก็คบกันเหมือนเดิม ไม่มีอะไรผิดปกติ เราทำงานที่ไทยประมาณปีกว่า แล้วเราก็ไปทำงานต่างประเทศอีก คราวนี้ไปปีครึ่ง ตอนประมาณ2-3เดือนสุดท้ายก่อนเรากลับ เราจับความรู้สึกได้ชัดว่าเค้าไม่เหมือนเดิม(มันเป็นsenseของผู้หญิงอ่ะเนอะ) เราเลยถามเค้าตรงๆ เค้าก็เลยสารภาพว่า เค้าไม่รักเราแล้ว จริงๆก็บอกค่อนข้างกระทันหันคล้ายๆที่เจ้าของกระทู้โดน เวลาเกิดอะไรที่กระทันหันแบบไม่ทันตั้งตัวแบบนี้ขึ้น มันช็อคนะคะว่าไหม ตอนนั้นก็เสียศูนย์ไปเหมือนกันเพราะที่เราไปทำงานต่างประเทศ ส่วนหนึ่งก็เพื่อไปเก็บเงินมาใช้ชีวิตด้วยกัน แต่งงานกัน ทำงานเหนื่อยๆมาเจอแบบนี้ก็อึ้งเลย เราก็พยายามถามแฟนเราว่ามีคนใหม่หรือเปล่า แต่เค้าบอกว่าเปล่า สุดท้ายเราก็มารู้เอาเองทีหลังว่า เค้าไปชอบคนอื่นระหว่างที่เราไม่อยู่ไทย แต่เราผ่านอะไรด้วยกันมาเยอะ สุดท้ายเค้าอาจจะนึกถึงความยากลำบากที่ผ่านมาด้วยกัน ความผูกพันที่มีมานานเกือบ9ปี เราก็เลยกลับมาคบกันและแต่งงานกันในที่สุด กระทู้บนๆ มีพูดเรื่อง ความห่างเหิน ความรัก ความผูกพัน เราเห็นด้วยอย่างยิ่ง อย่าคิดว่าผู้หญิงทนเรื่องนี้ได้ แล้วผู้ชายจะทนได้เหมือนกัน หลายๆเรื่องเค้าคิดไม่เหมือนเราหรอก ยิ่งถ้าความห่างเหินระหว่างเราเกิดขึ้น แล้วเค้าเกิดไปเจอคนที่ช่วยเติมต็มความรู้สึกบางอย่างให้เค้าได้ คนที่เค้าอยู่ด้วยแล้วมีความสุขในระหว่างที่ไม่มีเรา จะให้เค้ากลับมารู้สึกกับเราเหมือนเดิมมันยากแล้วค่ะ ความเสน่หาและพิศวาสมันหมดแล้ว ความผูกพันเก่าๆมันอาจมี ความรับผิดชอบเค้าอาจยังนึกถึง แต่ถ้าผู้ชายไม่รักแล้ว เค้าไม่มีอารมณ์มาหวานหรือโรแมนติคกับเราหรอก ความตื่นเต้นที่เค้าจะเซอร์ไพรส์หรือหยอดคำหวานอะไรให้เรามันไม่มีแล้ว(นี่เป็นวิธีสังเกตเบื้องต้นอย่างหนึ่งว่าผู้ชายยังรู้สึก in love กับเราหรือเปล่า หรือเค้าอยู่กับเราเพียงแค่เพราะอยู่ไปแล้วก็เลยเลยตามเลย หรือทำไปตามหน้าที่) นั่นก็จะทำให้เค้าไม่มีความสุข ตัวเราเองก็ไม่มีความสุขไปด้วย มีเพื่อนผู้ชายฝรั่งคนนึง มีปัญหากับภรรยามานานแต่ไม่ได้หย่า แล้วช่วงที่ไม่ได้หย่าภรรยาก็นิ่งนอนใจเพราะคิดว่าสามีตัวเองไม่หย่าหรอก ก็เลยไม่ได้ทำอะไรที่มันดีขึ้น แต่พอสามีไปเจอคนใหม่ที่ใช่ เค้ารู้สึกว่าอยากใช้ชีวิตที่เหลือให้มีความสุขกับคนที่ใช่นี้ ภรรยาเลยเริ่มกลับมาทำดีกับสามีอีก ปรนนิบัติพัดวีทุกอย่าง เอาใจทุกอย่างเพื่อให้สามีกลับมารัก แต่เหมือนไม่ทันแล้ว เรื่องราวเก่าๆที่ไม่ดีที่เรื้อรังยาวนาน ทำให้ผู้ชายบอกว่ายังloveภรรยาตัวเองอยู่ แต่ไม่ in love อีกต่อไปแล้ว คิดว่าทุกคนคงนึกออก เวลาผู้ชายเริ่มจีบผู้หญิงใหม่ๆ นั่นแหละเค้า in love ไม่ว่าเค้าจะทำอะไรให้เรา เค้าดูตื่นเต้นดีใจไปหมด อยากเจอ อยากได้ยินเสียง คิดถึงตลอดเวลา พร่ำเพ้อหา นั่นคือ in love และเมื่อมันหมดแล้ว เรียกมันกลับคืนได้ยาก แค่รักเฉยๆอาจไม่พอที่จะทำให้เค้าอยากอยู่กับเราอีกต่อไป กรณีคุณเจ้าของกระทู้ อาจเกิดได้จากสาเหตุนี้หรือสาเหตุอื่น หรือหลายอย่างรวมกัน หรือแม้แต่ตัวคุณผู้ชายเองก็อาจตอบไม่ได้ก็ได้ ว่าทำไมความรักมันจืดจางไปเอง ไม่มีคำแนะนำ เพราะแต่ละคนมีวิถีไม่เหมือนกัน แค่มาแชร์ประสบการณ์ว่าอาจเป็นเพราะความเหินห่างเป็นส่วนประกอบ ผู้ชายเค้ามีความคิดที่เราไม่เข้าใจเยอะค่ะ แล้วเค้าไม่ค่อยจะพูดและแสดงออกมาเสียด้วย บางทีเรานึกว่าเราอยู่กับเค้านาน เรารู้จักนิสัยเค้าดีที่สุด แต่นั่นมันอาจเป็นสิ่งที่เราคิดไปเอง ป.ล. เคยถามเค้าเรื่องที่ไปสังสรรค์กับรุ่นน้องบ่อยๆนั่นไหมคะ ผู้ชายแท้ๆ อายุประมาณนี้ ไม่มีเพศสัมพันธ์เลย3ปี ส่วนตัวเราไม่เชื่อจริงๆค่ะ จากคุณ : pidpipid เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 54 17:05:25

ความคิดเห็นที่ 31 เราว่าคุณหาทางย้ายกลับมานอนห้องเดียวกับเขาดีกว่านะคะ ฝึกลูกให้นอนด้วยตัวเองให้ได้ค่ะ ไม่ก็ย้ายกลับมานอนด้วยกันทั้งหมด กระชับความสัมพันธ์ขึ้นอีกนิด ลองดูค่ะเผื่ออะไรจะดีขึ้นได้ เราเชื่อว่าเขาคงยังไม่หย่าวันนี้พรุ่งนี้หรอกค่ะ อาจจะเป็นการพูดเตือนให้คุณฉุดคิดขึ้นมาได้ ลองนั่งลงคุยกันตรงๆดีกว่านะคะ จากคุณ : เทียนสีรุ้ง เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 54 21:54:26

ความคิดเห็นที่ 32 เราเห็นด้วยคล้ายความเห็นที่ 4 นะ คือใช่เขาเป็นคนเมลล์เอง หรือมีคนอื่นเมลล์เองหรือเปล่า ควรเช็กก่อนค่ะ คุยกันเลยตามเนื้อหาของอีเมลล์   เหมือนกรณี ชมพู่ อารยา ที่เพื่อนใช้ twistter ของชมพู่ ไปว่าอีกคน โดยที่ชมพู่ไม่รู้ เป็นต้น ถ้าเขาเมลล์จริง ก็ต้องดูว่า จขกท. ทำไมถึงไม่อยากหย่าให้ตามที่เขาขอ เป็นเพราะ ยังรักเขาอยู่ อยากขอโอกาสใหม่ ก็ลองคุยกันดูว่าเป็นไปได้ไหม  หรือไม่อยากหย่า เพราะสงสารลูก หรือเพราะอื่นๆ ค่ะ เข้าใจตัวเองก่อนว่าตอนนี้ต้องการอะไร เพราะอะไร จะได้หาทางออกได้ง่ายขึ้นค่ะ เอาใจช่วยนะคะ .. จากคุณ : เจ๊ว่าแล้ว เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 54 00:28:36

ความคิดเห็นที่ 33 ลืมๆ เห็นหลายความคิดเห็นข้างบนสงสัยว่าเป็นอีเมล์ของสามีจริงๆหรือเปล่า ถ้าอ่านดีๆจะเห็นว่า หลังจากคุณเจ้าของกระทู้อ่านเมล์จบก็ได้ถามถึงสาเหตุกับคุณสามีแล้ว และก็ได้คำตอบชัดเจนว่าไม่เสน่หาเหมือนคนรักแล้ว แปลว่าเป็นอีเมล์ของสามีจริงค่ะ เสริมอีกนิดนึง จากที่คุณเจ้าของกระทู้บอกว่า ตั้งแต่ตั้งครรภ์ลูกคนที่2มา ก็ไม่ได้มีเพศสัมพันธ์กันอีกเลยถึง3ปี แม้ว่าคุณเจ้าของกระทู้จะเป็นฝ่ายเริ่มก่อนก็ตาม เราว่าอันนี้เป็นสัญญาณบอกเหตุที่สำคัญ ว่าความรู้สึกเสน่หาที่เค้ามีต่อคุณมันลดลงมาก่อนหน้านั้นแล้วหรือเปล่า แต่ถึงไม่ได้มีเพศสัมพันธ์กัน ถ้าเค้ามากอดมาหอมคุณเอง แบบทำแล้วหน้าตาเค้าแสดงความชื่นใจอยู่ อันนี้ก็ถือว่าเค้ายังรักคุณอยู่ แต่ถ้าไม่มีเลย แสดงว่าเค้ามีอาการนี้มานานแล้วค่ะ อะไรที่เค้าเคยทำโรแมนติกให้แล้วมันลดๆลงไป ลองนึกถึงดูว่ามันเริ่มเกิดขึ้นเมื่อไหร่ เรื่องนี้เรื่องใหญ่ เค้าอาจคิดเรื่องนี้คนเดียวมาตลอด3ปีแล้วก็ได้ การที่เค้าไม่พูดอะไรเลยแล้วอยู่กับคุณต่อเรื่อยมาก็เพื่อถามตัวเค้าเองว่า ความรู้สึกที่เกิดขึ้นของเค้ามันจริงหรือเปล่า ไม่ว่าสาเหตุจะเพราะอะไร เช่น เค้าอาจผิดหวังในเรื่องใดเรื่องหนึ่งในการสมรส หรือช่วงที่เค้าไปสังสรรค์นอกบ้าน เค้าไปเจอใครที่เติมเต็มความสุขให้เค้า หรือทำให้เค้ารู้สึกมีความสุขมากกว่าการอยู่กับเรา หรือว่าจริงๆที่เค้าไปนั่น เค้าก็ไปกับผู้หญิงนั่นแหละ เค้าอาจไม่ยอมบอกเรา เรื่องบางเรื่องมันเป็นเรื่องสะสม เรื่องนั้นนิด เรื่องนี้หน่อย จนอธิบายไม่ได้ว่าสาเหตุจริงๆคืออะไร หรือถ้าพูดออกมามันก็จะเหมือนว่า แหม เรื่อง แค่นี้เอง แต่พอเป็นหลายเรื่องสะสมเป็นเวลายาวนานก็เป็นเรื่องใหญ่ เค้าก็ไม่อยากพูดออกมา ต้องหาสาเหตุให้ได้ค่ะ ถ้าเค้าไม่ยอมบอก เราก็ต้องหาทางรู้เอง(แบบเนียนๆ อย่าไปถามคนรอบตัวเค้าตรงๆนะ ถ้าเค้ารู้...เรื่องอาจแย่ลง) ไม่งั้นแก้ปัญหายาก (ยิ่งอะไรที่เป็นความผิดเค้า เค้ายิ่งไม่บอกหรอกค่ะ โดยเฉพาะถ้าเค้ามีคนอื่น เค้าจะกลัวด้วยว่าเราจะไประรานผู้หญิงคนใหม่ของเค้า) กรณีของเรา ตอนแรกเค้าไม่ยอมบอกเลยว่า เค้าไปชอบผู้หญิงคนอื่น เราก็หาสาเหตุจนรู้เอง แล้วถึงค่อยๆเปิดใจคุยถึงปัญหาและความรู้สึกของแต่ละฝ่าย แล้วยอมรับความผิดพลาดกัน บางเรื่องที่เราทำแล้วคิดว่าไม่เป็นไรแต่เค้าอาจคิดไม่เหมือนเรา อย่างที่คุณสามีคุณพูดเองว่า ถ้าลูกโตแล้วเค้าจะไป แสดงว่าคุณยังมีเวลาอีกมากพอควร ทั้งการสืบหาสาเหตุและทำอะไรๆให้มันดีขึ้น ถ้าสาเหตุเป็นเพราะเค้ามีคนอื่นด้วย อย่าไปโวยวายกับผู้หญิงคนใหม่เค้านะคะ เค้าจะยิ่งถอยห่างและเก็บซ่อนมากขึ้น(แล้วการที่คุณต้องเห็น เค้าปกป้องผู้หญิงคนอื่น คุณจะเจ็บมาก) แต่ก็ต้องหาทางให้เค้าห่างกันไปอย่างเนียนๆ ผู้ชายอ่ะ ถ้ามีผู้หญิงคนอื่นที่เค้าคิดว่าใช่กว่าเรารออยู่ มันยากมากๆที่จะดึงเค้ากลับมา ลองดูค่ะ เราก็ทำได้มาแล้ว ถึงจะยากมากก็เถอะ ความเห็นหลายๆอันข้างบน ก็ยกตัวอย่างคนที่ทำสำเร็จมาแล้วบ้างอยู่เหมือนกัน แสดงว่ายังมีหวังนะคะ และจากที่อ่านดู สามีคุณดูเป็นคนดีและมีความรับผิดชอบนะคะ การกลับมารักกันเหมือนเดิมก็ไม่น่าจะถึงกับเป็นไปไม่ได้ ขอให้เรื่องนี้จบลงได้ด้วยดีค่ะ จากคุณ : pidpipid (pidpipid) เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 54 09:11:16

ความคิดเห็นที่ 34 แลดูเกาะกระแสมากเลยเรา ด้วยความอยากรู้คำตอบจากผู้ชายว่าทำไมทำแบบนี้ เลยไปถามความเห็นคุณสามี ก็ไม่ได้เล่ารายละเอียดให้เค้าฟังมากมาย แค่เล่าแต่ใจความสำคัญ คุณสามีสรุปให้3ข้อ คือ 1. เบื่อ...ถ้าเป็นข้อนี้ สิ่งที่ตามมาคือ ต้องมีกิ๊กเข้าซักวัน จะเป็นเมื่อไหร่เท่านั้นเอง (หรืออาจมีไปแล้ว) 2. หมดสมรรถภาพ...สามีเราบอกว่า ถ้าหมดสมรรถภาพแล้วขอเลิก อาจเพื่อเปิดทางให้ภรรยาได้ไปเจอคนใหม่ 3. เป็นเกย์ แต่สามีบอกว่า เปอร์เซ็นต์ในความน่าจะเป็นข้อที่1เยอะที่สุด ส่วนเรื่องเซ็กซ์ สามีบอกว่า ถ้าไม่เสื่อม ไม่เป็นเกย์ เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่มีเซ็กซ์เลยตลอด3ปี มันอัดอั้นจนอยู่ไม่ได้หรอก แล้วเค้าก็ยกตัวอย่างหนังเรื่อง 40 days and 40 nights ที่ตาจอช ฮาร์ทเน็ทท์เล่น ให้นึกภาพตาม ว่าผู้ชายเค้าเป็นแบบนี้แหละ แค่ไม่มีซ็กซ์เดือนกว่าๆก็แทบเป็นบ้าแล้ว คุณเจ้าของกระทู้ต้องรีบคุย รีบเปิดใจกับสามีค่ะ จากคุณ : pidpipid (pidpipid) เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 54 11:23:21

ความคิดเห็นที่ 35 อ่านเรื่องของ จขกท ก็รู้สึกเสียใจด้วยนะค่ะ และเป็นกำลังใจนะค่ะ ขอให้ในที่สุดหาทางที่จะกลับมาเป็นครอบครัวได้เหมือนเดิมนะค่ะ ส่วนตัวเราเองก็เหมือนได้ข้อคิด เพราะเราเองก็ละเลยสามีไปมากเหมือนกัน ตั้งแต่มีลูก ก็ไม่ค่อยได้ทำหน้าที่ภรรยา เพราะเวลาส่วนมากหลังจากกลับจากทำงานก็ให้กับลูก สงสัยต้องกลับไปปรับปรุงตัวแล้วละค่ะ จากคุณ : Yogy Jung เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 54 16:44:54