|
ส่วนเราเมื่อก่อนตอนไม่มีลูกเคยคิดมาตลอดว่าจะมีลูก2คนแต่พอมีคนนี้(คนแรก) ไม่เอาแล้วค่ะมีคนเดียวเกินพอ เริ่มตั้งแต่กลัวการผ่าคลอด เพราะไม่เคยคิดว่าจะต้องผ่าตั้งใจที่คลอดเองแต่พอวันคลอดลูกไม่ลงเชิงกรานจึงต้องผ่า เป็นอะไรที่เจ็บสุดๆเลยค่ะการผ่าคลอดเนี่ยทรมานมากอุ้มลูกก็ไม่ได้ จะลุก นั่ง ยืน เดินลำบากไปหมด อีกเหตุผลนึงที่สำคัญคือ เพิ่งรู้ซึ้งค่ะว่าเลี้ยงลูกมันเหนื่อยยยยแสนเหนื่อยอย่างนี้เองแล้วเราเลี้ยงคนเดียวด้วยค่ะไม่มีปูย่า,ตายายช่วยเลี้ยงเลย ไม่มีแม้แต่พี่ป้าน้าอาทั้งหลายแหล่ แล้วลูกติดอุ้มด้วยค่ะ ตัวแกก็ใหญ่(6เดือนครึ่ง9โล8) เชื่อมั้ยคะคนแถวบ้านเค้าเห็นเราอุ้มลูกประจำจนเค้าทักเลยค่ะ บางคนก็บอกว่ายอมรับเลยนะว่าเราเก่งเลี้ยงลูกเองโดยไม่มีใครช่วยเลย บางคนก็สงสารเราพูดกะลูกเราว่าไงให้แม่อุ้มทั้งวันเลยเหรอแม่หนักแย่เลย โตมาต้องรักแม่เยอะๆนะ คือเค้าจะเห็นเราอุ้มประจำเกือบทั้งวันทุกวันน่ะค่ะ แฟนก็ช่วยนิดๆหน่อยๆ คือต้องทำมาหากินอ่ะค่ะ เวลาลูกหลับนี่ต้องรีบเลยค่ะอยากทำไรทำเลย อาบน้ำ กินข้าว ซักผ้า อย่าหวังเลยค่ะว่าจะได้หลับตามลูก(ทั้งๆที่อยากหลับสุดๆ) บางทีสระผมอยู่ลูกร้องตื่นซะงั้นต้องรีบวิ่งมาดูทั้งหัวเปียกๆ เป็นอะไรที่เหนื่อยสุดๆในชีวิตหน้าตาไม่ต้องพูดถึงค่ะซูบโทรมซีดเซียวค่ะคุณลูกอ้วนเอาๆ อิแม่ก็ผอมลงๆ ตรงกันข้ามมากค่ะ(ลูกกินนมแม่ล้วนค่ะ)ลูกสูบไปหมด หลายๆคนมักทักว่า เลี้ยงลูกเก่งจัง คือเค้าเห็นลูกเราอ้วนท้วนสมบูรณ์อ่ะค่ะเค้าก็จะพูดว่าอย่างนี้ต้องมีอีกซักคนนึง เรางี้นึกในใจเลยค่ะ คนเดียวก็เกินพอแล้ว ซึ้งเลยค่ะ เลี้ยงลูกเองเนี่ย
จากคุณ |
:
รักหนักแน่น (warinthon22)
|
เขียนเมื่อ |
:
19 ก.ย. 54 00:49:14
|
|
|
|
|