PANTIP.COM : N11166478 กระทู้นี้ เผื่อพ่อแม่ท่านไหน มีลูกเรียนไม่เก่ง อยากให้อ่าน []

ความคิดเห็นที่ 2

มาถึงยุคมัธยม มาเรียนสาขาริมรางรถไฟ ม.ต้น ก็ไม่ต่างกับประถมมากนัก แต่เรื่องความเอ็นดูของครูต่อเด็กมีฐานะ ก็ลดลง เพราะมันเป็นช่วงเข้าวัยรุ่น ไม่ต้องมาโอ๋อะไรกันแล้ว เกรดก็ยังอร่อยเหมือนเดิม 1.5 – 1.8 เคยได้ 2.02 มาครั้งนึง โคตรดีใจเลย บางครั้งก็โดนตีบ้าง แต่เริ่มเป็นวัยรุ่นแล้ว ชักไม่ค่อยสนโลก ครูจะรู้ว่า ไอ้ จขกท นี่ เรียนไม่เก่ง แต่มันไม่เหลวแหลก ไม่โดดเรียน ไม่ชกต่อยกับใคร มันไม่สู้คน

จนจะเข้า ม.ปลาย ก็ต้องสอบเข้าสิ หนังหน้าอย่าง จขกท ไปสอบเข้าสายวิทย์ คงจะเข้าท่าหรอก ก็เอาสายศิลป์ – ภาษาฝรั่งเศส ไม่ได้สอบเข้าเฉพาะโรงเรียนตัวเองเท่านั้น เตรียมตัวสอบทั้งสายอาชีพ ไปสอบเข้าโรงเรียนปรินส์ ก็แหง ไม่ติด สอบเข้าโรงเรียนตัวเองรอบแรก ก็ไม่ติด จนพี่สาวบอกว่า “ฉันคงต้องยัดเธอเข้า ม.ปลาย” จำได้ว่าเสียใจ แต่ก็ยังไม่ค่อยรู้ว่า เรียนให้เก่ง ทำไง แต่ก็ลองพยายามอ่านหนังสือเพิ่ม วิชาเรียนที่ชอบ ก็พวกเขียนแบบ สังคม เลขกับวิทย์ฯ ไม่ไหวเลย อังกฤษก็ไม่ดี แต่ที่เลือกสอบเข้าสายศิลป์ เพราะมันไม่มีทางเลือกอะไรอีกแล้ว พอสอบรอบ 2 ติดเว้ย เอ้า เรียน ม.ปลาย ศิลป์ฝรั่งเศสดูสักครั้ง

มา ม.ปลาย ก็ใกล้เคียง ม.ต้น เรียนไม่เก่ง เพื่อนๆในกลุ่มก็ไม่เก่งอะไร แต่อย่างที่บอก นิสัยเหมือนๆกัน ไม่มีปัญหา ไม่รุ่มร่ามอะไร ไม่โดดเรียน แต่เรียนศิลป์ฝรั่งเศส ดันทะลึ่งได้ 0 ฝรั่งเศส แถมตกอังกฤษด้วย

จนได้ไปเรียนพิเศษภาษาฝรั่งเศส ไปเรียนพิเศษวิชาอื่นๆ อะไรๆเริ่มดีขึ้น เรียนดีขึ้น เวลาเรียนพิเศษ ครูเค้าถามอะไร เริ่มตอบได้ เริ่มรู้ว่าเรียนให้ดีขึ้น ทำยังไง แต่ก็ได้เกรดราวๆ 1.9 – 2.00 แล้ว ( นี่ดีแล้วนะ )

ม.6 ก่อนเข้ามหาวิทยาลัย เริ่มเรียนในห้องน้อยลง ตัวเลือกในการเรียนต่อมหาวิทยาลัยไม่มีอื่น มีแค่มหาวิทยาลัยเชียงใหม่เท่านั้น ที่บ้านตั้งเป้าเลยว่า ต้องเอาที่นี่ คณะอะไรก็ได้ เพราะพี่สาว 2 คน จบที่นี่ เพื่อนในกลุ่ม ใจพวกเค้าก็ไปอยู่มหาวิทยาลัยพายัพแล้ว ไม่สนใจเรื่องสอบโควตาเท่าไร แต่เราไม่มีทางเลือก เรื่องการเรียนพิเศษ ก็เข้มข้นขึ้น การเรียนในห้องเรียนที่โรงเรียน ไม่มีอะไรมากกว่าข้อสอบเตรียมเข้ามหาวิทยาลัย ( สมัยนั้น เรียกว่าสอบโควตา ไม่มีการเอาเกรดในโรงเรียนอะไรมาเกี่ยวทั้งนั้น ) งดดูทีวีตั้งแต่เดือนสิงหาคม 2538 สอบโควตาราวๆต้นปี 39 กินข้าวเย็นเสร็จ ดูหนังสือ ทำข้อสอบ ฯลฯ โดยที่ จขกท เลือกสื่อสารมวลชนอันดับแรก คะแนน Mass com สูงมาก คณะวิจิตรศิลป์ ม.ช. อันดับ 2 เพราะชอบวาดรูป แต่ให้เรียนพวกจิตรกรรม คะแนนสูงไล่ๆกับ Mass com เลยเลือกสาขาศิลปะไทย เพราะคะแนนมันต่ำกว่า Mass com เลือกประวัติศาสตร์อันดับ 3 ( โดยที่พกพาฝีมือการวาดรูปแบบที่ตัวเองทำได้เข้าไปด้วย เวลาสอบศิลปะ เค้าให้ใช้สีไม้ ก็ซื้อเข้าไป 1 กล่อง )

จนต้นปี 39 สอบโควตา สมัยนั้น สอบแบบฝนดินสอ A B C D จำได้ว่า สอบ 2 ช.ม. จขกท ใช้เวลาสอบครบหมด ยกเว้นวิชาแรก ปวดฉี่ ชั่วโมงครึ่ง ก็ออกแล้ว แต่วิชาอื่นครบเลย โดยที่เวลาสอบ ข้อไหนได้ ก็เอาดินสอ ติ๊กบางๆก่อน ยังไม่กา ข้อไหนไม่ได้ ก็ข้ามไป จนครบ ข้อไหนยังไม่กา ก็กลับมาคิดใหม่ ข้อไหนไม่ได้จริงๆ ก็ต้องเดา แต่คำนวณเรื่องอัตราส่วน A B C D ว่า 100 ข้อ มีข้อละเท่าไร ทุกอย่างควรไม่ต่างกันมาก ไม่ใช่ 100 ข้อ เป็น A ร่วมๆ 50 ไม่ควรใช่ สมัยนี้เป็นไงไม่รู้นะ

จนผ่านการสอบไป จขกท ก็ยังไปเรียนทั้งในห้อง ไปเรียนพิเศษตามปกติ แต่เปลี่ยนเป็นการเตรียมสอบเอน ทร้านซ์ ทำข้อสอบ เรียนในห้อง ซึ่งตอนนั้น วิชาอังกฤษ หรือฝรั่งเศส เราก็เริ่มเข้าท่าบ้างแล้ว เริ่มรู้ว่า “การเรียนให้เก่ง” ทำยังไง ครูเอาข้อสอบมาให้ทำ เราก็ตั้งใจทำ เต็ม 10 ก็ได้ 6 – 7 เพื่อนๆที่จะไปเข้า ม.เอกชน ก็มั่วๆเอา แล้วดูตอนเฉลยว่ามั่วได้กี่ข้อ ( พวกมันก็สนุกไปแบบของมัน )

จากคุณ : ไกด์ไม่เก่า

เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 54 12:55:44