ความคิดเห็นที่ 1 สามีเราด่าเราว่า "เซือก" อีกครั้งก็ "เซือกหาแม่เมิงเหรอ" "อิเอี้ย" เราด่าคนอื่นกระทบสามีว่า "พูดดีๆ นะ เดี๋ยวเขาจะว่าพ่อแม่ไม่สั่งสอน" โดยพูดต่อหน้าพ่อแม่สามีเลย ตัวสามีก็เคยด่าเรากระทบถึงพ่อแม่เรามาแล้ว ทุกวันนี้ ยังอยู่ด้วยกัน เพราะเห็นแก่ลูก หน้าตาทางสังคม ส่วนเรากินยารักษาโรคประสาทอยู่ค่ะ ไม่รักสามีแล้ว เกลียด แต่ทนอยู่เพื่อเงินและไม่ให้สามีได้โอกาสแต่งงานใหม่มีความสุขค่ะ เราไม่ใช่นางเอกค่ะ เราแค้น และจะอยู่เพื่อแกล้งมันค่ะ ไม่ใช่คุณคนเดียวที่เจอแบบนี้ มาให้กำลังใจค่ะ จากคุณ : ใบไม้ เขียนเมื่อ : 27 ต.ค. 54 11:54:36 A:125.26.175.79 X: TicketID:139926

ความคิดเห็นที่ 2 แต่ก็แปลกนะ ตอนเราด่าสามีกระทบถึงพ่อแม่เขา สามีไม่ตอบโต้เลย คงเพราะจำได้ว่าเคยทำเราไว้มั้ง ขอแนะนำให้อ่านหนังสือสแกนกรรมเล่มสองค่ะ ผู้เขียนเลิกกับสามีสองครั้งแต่ทำใจได้ยอดเยี่ยมมาก จากคุณ : ใบไม้ เขียนเมื่อ : 27 ต.ค. 54 11:57:10 A:125.26.175.79 X: TicketID:139926

ความคิดเห็นที่ 3 ลองคุยกันดีๆเถอะนะคะ อย่าใจร้อน คุณเย็นดูบ้างนะคะ ถ้าเค้าไม่เย็น  เราก็เย็น ลองโทรไปหาเค้าอีกที พูดกันดีๆ รับรองว่าเค้าต้องกลับมาแน่ค่ะ ได้ความยังไงมาบอกบ้างนะคะ จากคุณ : Fairybox เขียนเมื่อ : 27 ต.ค. 54 11:59:04

ความคิดเห็นที่ 4 บอกเพิ่มว่า การด่าคู่ครองถึงพ่อแม่ เป็นสิ่งที่ผิดค่ะ เราทำไปเพราะความโกรธ ไม่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่างค่ะ จากคุณ : ใบไม้ เขียนเมื่อ : 27 ต.ค. 54 12:00:22 A:125.26.175.79 X: TicketID:139926

ความคิดเห็นที่ 5 ค่ะ แต่ก่อนทนอยู่เพื่อลูก แต่ตอนนี้คงไม่ทนแล้ว เพราะเขาเองก็ไม่อยากอยู่กับเราแล้ว เขาเองก็เกลียกเราเต็มที่แล้ว เวลาทะเลาะกัน เขาว่ากระทบกระทั่ง เราก็ว่าคืน แต่ไม่เคยพ่อแม่เขาไม่ได้ยิน แต่เขาว่าต่อหน้าพ่อแม่เราหลายครั้ง(เพราะอยู่บ้านเรา) ทำให้แม่เราร้องไห้ก็มี ทำโมโหใส่พ่อแม่เราหลายครั้ง แต่ไม่ใช่ประเด็นหลักหรอก เพราะเราทนมาตลอด แต่นิสัยขี้โมโห ไม่ปรับตัวเลย ไม่ยอมรับผิด ทะเลาะกันบ่อย อยู่ไปไม่มีความสุข เราเองเคยร่าเริง แต่เดี๋ยวนี้ก็เหมือนคนโรคจิตเหมือนกัน ชีวิตคู่ของเรากับเขาคงจบแล้วจริงๆตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เมื่อไม่มีใครทนแล้ว ก็ไม่ต้องทน ลูกมีแค่แม่กับตายาย ก็คงเพียงพอแล้ว ปวดหัวมากเหมือนกันค่ะ น้ำตาจะหลั่งไหล แต่เราก็ห้ามไว้ เพราะจะร้องไห้ทำไมก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าเนื้อตัวร้อนไปหมด หัวใจมันก็สับสนมากมายค่ะ จากคุณ : ลาก่อนผู้ชายคนนี้ (ชีวิตกับฝัน) เขียนเมื่อ : 27 ต.ค. 54 12:02:01

ความคิดเห็นที่ 6 เวลาทะเลาะกัน อย่าท้าหย่า อย่าไล่อีกฝ่ายออกจากบ้าน อย่าลำเลิกบุญคุณ เพราะนั่น คือคุณกำลังผลักไสอีกฝ่ายออกไปจากชีวิตคุณทีละนิด คนสมัยนี้ ความอดทนต่ำ ทิฐิเยอะ พร้อมที่จะหักและไม่ยอมงอ วันก่อนเราก็วีนกับปั๋วเหมือนกัน แต่นั่นเราคิด(เอาเอง)ว่าเค้าเห็นแก่คนอื่นมากกว่าลูกในไส้ ตกลงว่าจะไปเที่ยวกันช่วงวันหยุดนี้ แต่ปั๋วเราจะให้ลูกสาวเราไปนั่งรถทัวร์ แล้วให้คนอื่นมานั่งรถตัวเองไป เราก็ห่วงลูก เพราะลูกสาวเราเค้าเมารถ อ้วกตั้งแต่เริ่มขึ้นรถยันลงรถ เราไม่อยากให้ลูกไปนั่งรถทัวร์ นั่งรถตัวเองนี่แหละ มีอะไรจะได้ดูแลได้ แต่อิปั๋วเราก็เถียงว่าไม่เป็นไรหรอก และพร้อมยืนยันที่จะให้ลูกไปนั่งรถทัวร์ให้ได้ เราก็เลยระเบิดเลย ว่าเค้าเห็นแก่คนอื่นมากกว่าลูกทำไม ห่วงคนอื่นมากกว่าลูกทำไม นั่นลูกนะ ว่าเค้าต่อหน้าแม่เค้าด้วยแหละ แม่เค้าก็เงียบ ไม่พูดซักคำ - -" จากคุณ : แม่น้องเบนส์ เขียนเมื่อ : 27 ต.ค. 54 12:48:59

ความคิดเห็นที่ 7 เท่าที่ดูบทสนทนา มันมีช่วงขาดตอนอยู่หลายตอนเหมือนกันนะคะ คาดว่า จขกท. เองก็ร้อนนาน เขาขอโทษแล้วก็มีซักไซ้ มีตำหนิต่อจนเขาที่ขอโทษแล้วกลายเป็นแก้ตัวว่าไม่ผิดไปเลย (กลายเป็นทะเลาะกันไปเลย) ใช่มั้ยคะ  ถ้าไม่ใช่ก็ขออภัยด้วย แต่เหตุการณ์ที่เล่ามามันชวนให้สงสัยไปทางนั้น และหลังจากนี้ มีการเคลียร์กันหรือเปล่า หรือจบแบบคา ๆ ทิ้งคำตำหนิบาดหัวใจแต่ละฝ่ายไปรักษากันเองหรือเปล่า ถ้าใช่ก็อันตรายค่ะ ยิ่งถ้ามันเคยมีเหตุการณ์ทำนองนี้มาหลายครั้ง แล้วพอคุยกันอีกสถานการณ์ไม่ดีขึ้น อาจจะทำให้คุณหรือสามีคุณหมดความอดทนกันไปก็ได้ ส่วนเรื่องท้าให้ออกจากบ้าน เห็นด้วยกับคุณแม่น้องเบนส์ค่ะ  ว่าเป็นคำพูดที่มีผลร้ายรุนแรงมาก ถ้ายังคิดจะอยู่ด้วยกันต่อก็เคลียร์กันดี ๆ ค่ะ มีเรื่องอะไรก็เคลียร์ประเด็นสำคัญให้จบแล้วปล่อยวางไปเลย วันนี้ไม่ต้องรื้ัอขึ้นมาด่าต่อไปอีกพราะไม่ได้ทำให้หัวใจเราดีขึ้น กลับจะทำให้เรายิ่งร้อนเข้าไปใหญ่ แถมความสะใจนี้ยังบาดหัวใจฝ่ายตรงข้ามเข้าไปอีกมาก แต่ถ้าคิดจะเลิกก็อยู่ที่การตัดสินใจของคุณล่ะค่ะ แต่เรื่องสำคัญขนาดนี้แนะนำว่าคิดนาน ๆ ค่ะ ชั่งทุกปัจจัยก่อนค่อยตัดสินใจค่ะ เป็นกำลังใจให้ จากคุณ : มานะฯ เขียนเมื่อ : 27 ต.ค. 54 13:56:40

ความคิดเห็นที่ 8 อันว่า “ ชีวิตคู่ “ อยู่ไปเพื่อสิ่งใด ? ชีวิตคู่ คือ การเติมเต็มซึ่งกันและกัน ดังนั้นเมื่อมีชีวิตสมรสแล้ว ครึ่งหนึ่งของ ชีวิตเราจะหายไป ในส่วนที่ขาดจะมีครึ่งชีวิตของอีกฝ่ายมาเติมแต่งแห่งพื้นที่ว่างนั้น ขณะที่ครึ่งชีวิตของเราที่หาย ก็มิได้สูญสลายไปไหน มันก็ไปเติมที่ว่างของคู่เรานั่นเอง จุดมุ่งหมายของการแต่งงานคือการใช้ชีวิตคู่ให้มีความสุขมากขึ้นและมีชีวิตที่ดีขึ้น เมื่อเป็นสามีภรรยาแล้วต้องมีความสุขมากกว่าตอนอยู่คนเดียว ถ้าตอนอยู่ด้วยกันแล้ว มีแต่ความทุกข์ ความเจ็บปวด ทุกข์ทรมาน ก็ไม่รู้ว่า จะแต่งงานไปหาพระแสงดาบคาบค่ายที่ไหน อยู่คนเดียวมันส์กว่า ชีวิตคู่ต้องเกื้อกูลกันและกัน ความก้าวหน้าของสามี ภรรยาต้องมีส่วน อย่างน้อยก็ปลอบใจในยามที่สามีเครียดจากการงาน ชีวิตภรรยาถ้าไม่คิดเอาดี ในทางโลกก็เจริญในทางธรรม กำลังใจต้องได้จากสามีเช่นกัน อย่างน้อยก็อย่าหาทุกข์มาสุมเพิ่ม ถ้าคู่รักของเราประกอบมิจฉาอาชีวะ ติดเหล้า เล่นการพนัน โกงบ้านกินเมือง ชีวิตอีกฝ่ายก็เหมือนตก นรกทั้งเป็น เพราะฉะนั้นเวลาเลือกแฟน แทนที่จะให้ความสำคัญกับเรื่องรูปร่างหน้าตา ฐานะการเงิน ยี่ห้อรถเก๋งที่ ใช้อยู่ ฯลฯกื้ เปลี่ยนเป็นเงื่อนไขแค่สองข้อที่จำแสนง่าย คือ หนึ่ง - สุขใจยามอยู่ใกล้ชิด สอง - คู่ช่วยคิดชีวิตก้าวหน้า เพราะชีวิตคู่คือการเติมเต็มชีวิตแก่กันและกัน หาใช่เป้าหมายเพื่อการเสริม เพิ่มความเสียว เพราะอยู่คนเดียวก็เสียวได้ ไม่ง้อใครให้เสียเวลา ไม่เสียชาติเกิดหรอกครับ ถ้าคุณจะใช้ชีวิตเป็นโสด - ถือคติประจำใจว่า “อยู่เป็นโสด ดีกว่ามีผัวเลว “ จากคุณ : toiiz เขียนเมื่อ : 27 ต.ค. 54 15:37:15 A:203.152.24.242 X: TicketID:334228

ความคิดเห็นที่ 9 เงื่อนไขแค่สองข้อที่จำแสนง่าย คือ หนึ่ง - สุขใจยามอยู่ใกล้ชิด สอง - คู่ช่วยคิดชีวิตก้าวหน้า เพราะชีวิตคู่คือการเติมเต็มชีวิตแก่กันและกัน หาใช่เป้าหมายเพื่อการเสริม เพิ่มความเสียว เพราะอยู่คนเดียวก็เสียวได้ ไม่ง้อใครให้เสียเวลา ไม่เสียชาติเกิดหรอกครับ ถ้าคุณจะใช้ชีวิตเป็นโสด - ถือคติประจำใจว่า “อยู่เป็นโสด ดีกว่ามีผัวเลว “ จากคุณ : toiiz   ถูกใจอยากให้ give จังค่ะ จากคุณ : KhunNoo@rm เขียนเมื่อ : 27 ต.ค. 54 15:52:02

ความคิดเห็นที่ 10 เข้าใจ จขกท ค่ะ เราก็เป็นคน มีความรู้สึก สามีเราก็นิสัยแย่ค่ะมีแต่อคติกับบ้านเราทั้งๆที่ต้องคอยอาศัยบ้านเราอยู่ มะกี้ก็ทะเลาะกัน เราท้องใกล้คลอดแล้ว ตั้งแต่ท้องมาก็ทำแต่เรื่องให้ร้องให้เสียใจตลอด ความอดทนของคนมันมีขีดจำกัด ถ้าเราไม่กลัวลูกจะลำบากเราคงเลิกกับเค้านานแล้ว แต่เพราะมีลูกคนโตจะ 3 ขวบแล้วค่ะปีหน้าขึ้นอนุบาล1 และในท้องอีก เราเลยต้องอดทน ยอมรับค่ะว่าเก็บกดและกดดันมาก แต่ดีที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันเค้ามาอาทิตย์ละครั้ง ก็พอทนได้ค่ะ ดีกว่าเลิกกันไปแล้วเค้าไม่รับผิดชอบอะไรซักอย่าง ทิ้งลูกให้เราเลี้ยงอีก       เป็นกำลังใจให้นะคะ เดี๋ยวไว้เค้าใจเย็นแล้วลองคุยกันดีๆคนเราเวลาโกรธมักพูดเอาแต่อารมณ์  อดทนนะคะ_ เราว่าสามีของ จขกท คงมีความคิดที่เห็นแก่ลูก_ไม่เหมือนสามีเรา_คิดเอาแต่ตัวเอง เราถามเค้าบ่อยๆว่านิสัยแบบนี้มีลูกมีเมียทำไม_        ตอนนี้ยังไม่พร้อมจะเลิกค่ะ_ท้องใหญ่ใกล้คลอด_ไว้คลอดแล้วไม่แน่ค่ะ หางานทำได้แล้ว_เลี้ยงลูกเองได้คงไม่ต้องพึ่งเค้าเราคงสบายใจมากกว่านี้_ จากคุณ : nham01 เขียนเมื่อ : 27 ต.ค. 54 16:06:43

ความคิดเห็นที่ 11 การว่าพ่อแม่อีกฝ่าย เป็นการสร้างรอยร้าวที่ยากมากที่จะทำใจได้ ทำบ่อย ๆ เลิกกันง่ายครับเห็นมาเยอะ ทางออกไปเคลียร์กันก่อนครับ ตั้งกฏใหม่ มีเรื่องอะไรก็ตามห้ามว่าไปถึงพ่อแม่ ใครว่าก่อนโดนปรับเป็นเงินครับ แบบนี้ช่วยได้เปล่าหนอ..... จากคุณ : เต่าน้อย/taonoi_@hotmail.com (เต่าน้อย) เขียนเมื่อ : 27 ต.ค. 54 16:12:56

ความคิดเห็นที่ 12 คิดให้ดีๆนะคะ ว่าจะอยู่หรือจะเลิก คิดให้รอบคอบ รอให้ใจคุณเย็นลงก่อน แล้วค่อยๆคิดไปค่ะ อ่านดูเหมือนคุณยังร้อนอยู่มากเลย ไม่ว่าคุณจะตัดสินใจอย่างไร เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : smallkid เขียนเมื่อ : 28 ต.ค. 54 12:04:45

ความคิดเห็นที่ 13 เห็นด้วยกับคห.7 ค่ะ นิสัยสามีน่าจะเป็นมานานแล้ว แต่หายไวเท่าที่อ่าน จขกท.เป็นคนไม่จบ ขาดเทคนิคในด้านนี้ เป็นจุดเดียวที่ทำให้ทะเลาะกัน สามีเป็นคนที่ไม่ชอบให้ถามซ้ำ หรือจขกท.ใช้น้ำเสียงแบบไหนในการถาม ไม่ได้ว่านะคะ อย่ารอให้เปลี่ยนเลยค่ะ เราเป็นฝ่ายปรับดีกว่า เดี๋ยวเขาจะปรับตามเราเอง ลดทิฐิลง ลองทำดูนะคะ จากคุณ : ความสุขและรอยยิ้ม เขียนเมื่อ : 28 ต.ค. 54 20:26:43