จขกท.เองนะคะ
ขอบคุณทุกคอมเม้นท์ที่ให้กำลังใจ
กลับเข้ามาอ่านทีไรก็ยังมีน้ำตาทุกที
ขอบคุณหลังไมค์ทุกท่านที่ส่งมา...ขอเวลาหน่อยนะคะแล้วจะตอบกลับ
สภาพจิตใจตอนนี้อยู่ในสภาวะก้ำกึ่งคะ
บางเวลาก็เข้มแข็ง คิดได้ เดี๋ยวน้องก็กลับมา
บางเวลาก็สติแตกร้องไห้คนเดียว เจ็บที่ต้องยอมรับความจริงแบบเจ็บปวด
เราต้องทำเป็นเข้มแข็งเพื่อคนรอบข้าง ทั้ง ๆ ที่ในใจเรามันแตกไปแล้ว
แต่สักพักก็เป็นปกติคะ คงเพราะคิดถึงน้อง
เพราะเราตั้งใจมีเขามาก ๆ
แต่อ่านหลาย ๆ เม้นแล้วทำให้เรารู้ว่า
ยังมีแม่ ๆ อีกหลายท่านเจ็บยิ่งกว่าเรา หรือ เคยเจ็บเหมือนเรา
ทำให้รู้ว่าเราไม่ได้โดดเดี่ยว
ในเมื่อหลายคนผ่านมาได้ เราก็ต้องผ่านไปให้ได้เช่นกัน
Aurelien เมื่อวานแม่ลงรูปตอนที่เราไปเที่ยวด้วยกันในเฟซ
แม่มีความสุขมากเลย นึกถึงเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน
นึกถึงเวลาหนูเห็น Big Bike ของป๊าแล้วหนูตื่นเต้นดิ้นใหญ่เลย
นึกถึงเวลาหนูเห็นอะไรแปลก ๆ แล้วตื่นเด้น
แม่จะแข็งแรง และเอาหนูกลับมาให้เร็วที่สุดนะลูก
รักหนูเสมอ และตลอดไปลูกชายที่รักของแม่กับป๊า
+ + + เมื่อลูกเป็นดาวน์ซินโดรม...ต้องยุติการตั้งครรภ์...การตัดสินใจทั้งน้ำตา + + +
เป็นกำลังใจดวงโตๆให้คุณแม่นะค่ะ
