ความคิดเห็นที่ 1 ถ้าคุณอยากช่วย ต้องเลิกช่วย ครับ(รอจนหยดสุดท้าย ให้คิดได้ แล้วค่อยยื่นมือ) อันนี้ตามหลักการ นะครับ  แต่ในความเป็นจริง อยู่ที่ใจคุณ เพราะผมเชื่อว่า การที่เด็กโตมาเป็นแบบนี้ ย่อมมีที่มา ไม่ใช่อยู่ดีๆ ก็เป็น ดังนั้น การจะเปลี่ยนลูก เรา ต้องเปลี่ยนตัวเองให้ได้ก่อน จากคุณ : แม่ลูกหมู เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 15:41:55

ความคิดเห็นที่ 2 ถึงจะไม่ใช่แม่แท้ๆ เลี้ยงมายังไงก็คงรักใชช่มั้ยคะ รู้สึกจะเลี้ยงมาแต่เกิดด้วย ถ้าเราเข้าใจไม่ผิด แล้วทางสามีคุณมีความคิดเห็นยังไงคะ ที่สำคัญมีใครมั้ยที่ลูกสาวคุณพอจะเชื่อฟังคำพูดบ้าง หลานเป็นยังไงบ้างคะ.........อายุเท่าไหร่แล้ว คิดว่ารักและหลงผู้ชายน่ะค่ะ เลยยอมทำอะไรได้หมด อีกอย่างลูกสาวเขาคงยังขาดวุฒิภาวะ จริงๆ ม 6 ก็โตแล้วล่ะ แต่อาจมาจากการเลี้ยงดูที่เราสงสารเขาทุ่มเทให้เขา เลยชินกับการที่พ่อแม่ต้องเป็นฝ่ายให้ ถ้าเขาเคยเชื่อฟังคุณ จับมาคุยกันทั้งคู่ล่ะค่ะ สอนดีๆ ว่าแม้จะอายุน้อยก็เป็นพ่อแม่คนแล้ว จะปล่อยชีวิตไปวันๆ ไม่ได้ ถ้าไม่มีพ่อแม่คอยช่วยแล้วจะใช้ชีวิตกันยังไง คุยกับลูกสาวคุณดีๆ ว่าการที่แม่ให้ทุกอย่างเพราะแม่รัก ไม่เคยทุบตีหรืออยากให้เราเจ็บ แต่ทำไมคนที่ลูกคิดว่ารัก ........เขาถึงทุบตีลูก ค่อยเป็นค่อยไปค่ะ ค่อยๆ ดึงให้เขามาอยู่ในสภาพแวดล้อมดีๆ มีคนสอนแนะนำดีๆ หรือหาเพื่อนที่มีความคิดดีๆ มาช่วยกันพูด ถ้าไม่มีอะไรดีขึ้น ต้องใช้ไม้แข็งค่อยตัดเรื่องความช่วยเหลือแต่ก็สงสารหลานใช่มั้ยคะ บางครั้งก็ต้องปล่อยให้ลูกเรียนรู้จากความเจ็บปวดค่ะ จากคุณ : แม่น้องปาย เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 15:53:30

ความคิดเห็นที่ 3 อยากให้คุณทบทวนว่า ที่ผ่านมาคุณมีพฤติกรรมในการเลี้ยงดูเด็กคนนี้อย่างไรคะ ชาติกำเนิด ไม่ได้เป็นสิ่งที่บอกว่า เด็กจะต้องเป็นตามพ่อแม่เสมอไปนะ ในวันที่คุณเลี้ยงเค้า ตามใจเค้ามากไหม ขนาดไหน ขั้นไหน กล้าที่จะแสดงบทบาทของผู้ปกครอง ที่ต้องการให้ชีวิตเค้าดี จริงๆไหม ถ้าคุณอยากให้เด็กได้ดีจริง ๆ คุณต้องแสดงความเข็มแข้งให้เค้าเห็นก่อน คห.เรา คงต้องแนะนำให้หยุดการช่วยเหลือ พูดคุย ให้ทางเลือก (ที่คุณมี) แล้วถ้าเค้ายังไม่เชื่อ ต้องใช้วิธีคุยกันแล้วตัดความช่วยเหลือจริงจัง จากคุณ : แป้งกลมกลม เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 15:58:51

ความคิดเห็นที่ 4 ถ้าให้ความช่วยเหลือก็ต้องให้ตลอดค่ะ  เค้าจะไม่รู้จักทำมาหากิน  เค้าโตแล้วมีครอบครัวแล้ว  ต้องรู้จักทำมาหากิน  ไม่ใช่วันๆเอาแต่มาขอเงินแม่  ซึ่งตอนนี้เขาก็เรียนจบม.6แล้วทำงานได้แล้วค่ะ  คุณจขกท.อาจช่วยเหลือลูกโดยการเลี้ยงหลานให้  แต่ตัวลูกจขกท.ยังไงต้องให้เค้ารู้จักทำมาหากินค่ะ  รวมถึงสามีลูกด้วย  ต้องพูดกับเค้าค่ะ  ไม่งั้นคุณจขกท.ต้องเลี้ยงทั้งพ่อแม่ลูกเลย อีกอย่างเราเชื่อว่า  พ่อแม่เด็กคนนี้เป็นยังไงลูกก็เป็นอย่างนั้นค่ะ  ถึงเราจะเลี้ยงเค้ามาอย่างดี  แต่มันเหมือนเป็นกรรมพันธ์ยังไงไม่รู้ค่ะ  เจอมาหลายเคสแล้วที่พ่อแม่เป็นอย่างนี้  แล้วเด็กก็เป็นเหมือนพ่อแม่เลย ทั้งๆที่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน จากคุณ : PapikaS เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 16:00:32

ความคิดเห็นที่ 5 เหมือนคร่าวๆว่าเคยอ่านปัญหาของคุณมายังไงก็รู้ ในพันทิปนี่แหละ เนื้อเรื่องคล้ายๆกันเลย จากคุณ : อุดมไปด้วยความสุข เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 16:21:43

ความคิดเห็นที่ 6 ไม่ได้เป็นคุณแม่  แต่มีญาติคนนึงอาการใกล้เคียงกัน คือเป็นลูกสาวคนโตของบ้าน  มีน้องชาย-หญิงอีก 3 คน  ที่บ้านขายของและเปิดบริษัท  ฐานะร่ำรวย ในขณะที่พ่อ-แม่ก็เลี้ยงลูกๆอย่างดีที่สุดเท่าๆกันนี่แหล่ะ  แต่น้องๆทุกคนสามารถสอบเข้าจุฬา-เกษตรได้  แต่ญาติคนนี้เรียนได้แค่ม.3  ก็เลิกเรียนแล้วหนีตามคนขับรถสองแถวไป  = =' พ่อ-แม่ช้ำใจแทบตาย  แต่ก็ตามให้ลูกกลับบ้าน  และตบแต่งให้ตามประเพณี  จนมีลูกด้วยกัน 3 คน  ซึ่งก็โดนสามีเมาเหล้าแล้วซ้อม บังคับเอาเงิน บังคับเอาบ้าน เอารถไปขายหมด จนวันหนึ่งพ่อ-แม่ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต  ลูกๆ 4 คนแบ่งทรัพย์กันตกได้คนละกว่า 20 ล้านบาท (จำนวนนี้เมื่อ 18 ปีที่แล้ว)  กลายเป็นเศรษฐีกันไปในชั่วข้ามคืน เขาก็พาลูกผัวไปใช้ชีวิตเป็นเศรษฐีอยู่ต่างจังหวัด  และขาดการติดต่อไปเป็นสิบๆปี มารู้ข่าวอีกทีโรงพยาบาลที่ชุมพรโทรมาว่าญาติกลายเป็นคนไข้อนาถาอยู่ร.พ.  ญาติๆก็ไปพาตัวมา  ถามได้ความว่าใช้เงิน 20 ล้านหมดไปตั้งแต่ 5-6 ปีแรก   หลังจากนั้นก็ไปอยู่วัด  ไปบวชชี  ไปขายตรง  ขายอาหารตามสั่ง  เป็นเกษตรกร  เป็นลูกจ้าง  เป็นกรรมกร  แต่ก็ตั้งตัวไม่ได้สักที  และที่เข้าร.พ.ก็เพราะโดนผัวซ้อมจนฟันร่วงหมดปาก พี่น้องจึงแบ่งเงินมรดกก้อนสุดท้ายให้อีก 8 ล้าน  บอกให้เอาไปตั้งตัว หรือจะมาช่วยกิจการของพี่น้องก็ได้  ส่วนลูกๆจะเลี้ยงให้เอง ผ่านไปอีก 2 ปี  เงินหมดเกลี้ยงอีกตามเคย  โดนเจ้าหนี้นอกระบบตามขู่ฆ่าจนต้องหนีหัวซุกหัวซุน  ทรัพย์สินที่มีก็ขายจนหมด  ตอนนี้ต้องไปกิน-นอนอยู่โรงทาน   ปัจจุบันก็กลายเป็นคนไม่มีที่ซุกหัวนอน  อายุ 50 แต่หน้าตาเหมือนคนอายุสัก 60  ฟันหลอทั้งปาก  ผิวกร้านดำทั้งๆที่เป็นลูกคนจีน  น่าอนาถมากๆ  ยิ่งเมื่อเทียบกับพี่น้องที่ตอนนี้เป็นเจ้าของบริษัท  ห่มเพชรหิ้วหลุยส์ส่งลูกๆเรียนเมืองนอกแล้วยิ่งน่าอนาถเข้าไปใหญ่ ที่เล่ามายืดยาว  สรุปจากประสบการณ์ได้ว่า  บางทีมันก็เป็นเรื่องเฉพาะตัวจริงๆ  ต่อให้สั่งสอนดุด่า ใช้ไม้นวมไม้แข็งอย่างไร  ถ้าจิตใจเขาจะไม่เอา  เขาก็ไม่อาจรับความปรารถนาดีจากคนอื่นๆได้  ต่อให้ช่วยเหลือ  ให้เคี่ยวเข็ญกันสักแค่ไหน  ก็เข้าหูซ้ายออกหูขวา เราต้องใช้หลักพุทธศาสนา  เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา  ทำใจให้หนักแน่นมั่นคง  เราต้องจัดการทรัพย์สินของเราให้รอบคอบ รัดกุม  และเป้นระบบ  อย่าให้ตกไปอยู่ในมือเขาได้ง่ายๆ  ถ้ามันถึงที่สุดแล้วก็ต้องปล่อยวางค่ะ จากคุณ : kanid3032 เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 16:30:36

ความคิดเห็นที่ 7 ขอบคุณในน้ำใจของทุกคน  นะคะ ดิฉันให้เขาเรียนต่อที่จังหวัดใกล้เคียง  แฟนเขาก็ตามไปด้วย  และบังคับให้ลูกสาวขอ เงินจำนวนมากจากดิฉันอีก(เขากรีดกระโปรงนักศึกษาขาดหมดทุกตัว)  ดิฉันจึงให้ ลูกสาวกลับบ้าน  ให้ทำงานในห้างใหญ่  เป็นแคชเชียร์  แฟนเขาก็ตามไปเอาเงิน เพื่อไปเล่นเกมส์  จนลูกสาวทำเงินขาดทุกวัน  ต้องลาออกอีกค่ะ   ตอนนี้แฟนเขา ติดทหาร   แฟนเขาก็ยังบังคับให้ลูกสาวไปเยี่ยมและเอา เงินไปให้ทุกอาทิตย์ค่ะ  ดิฉันก็ควบคุมการใช้จ่ายของลูกสาว  ให้เพื่อทานอาหาร เท่านั้นค่ะ   หลานชายก็อายุได้สองขวบกว่าค่ะ  แฟนลูกสาวมักจะเอาลูกชายเขา เป็นเครื่องมือในการขอเงินจากพ่อแม่เขาหรือดิฉันค่ะ   คือถ้าไม่ค่อยให้เงินก็ไม่ให้ ลูกชายอยู่ด้วยค่ะลูกชายเขาน่าสงสารมาก   เพราะแม่ของแฟนลูกสาวเป็นโรค ประสาท   จึงเลี้ยงดูหลานชายไม่ค่อยดี   ตอนนี้หลานชายเป็นโรคเชื้อราผมร่วง เป็นหย่อมทั่วศรีษะ    ดิฉันพาไปหาหมอทุกเดือน   แต่แม่แฟนลูกสาว  ไม่ได้ให้ กินยาเลย   โรคจึงไม่หายค่ะ ดิฉันจะเอามาเลี้ยงเองตลอด   แฟนลูกสาวไม่ให้ค่ะ  นอกจากจะแลกกับเงิน จำนวนมาก เมื่อสี่เดือนก่อนเขาเคยขอคืนลูกสาวดิฉันและลูกชายเขาให้ดิฉัน  โดยขอแลกกับ เงินห้าหมื่นบาท  แต่ดิฉันยังไม่ทันให้   เพราะเขาเร่งรัดมาก  เขาก็มารับกลับคืนไป แล้วค่ะ ขอโทษ  นะคะ  ดิฉันเคยเขียนในห้องอื่นแล้วค่ะ   แต่ส่วนใหญ่เขาขอให้ดิฉันตัด ลูกสาว   ดิฉันพยายามจะทำ   แต่ตัดไม่ได้  ได้แต่ระมัดระวังการใช้จ่ายเงินและ จำกัดการให้เงินค่ะ ดิฉันอยากระบายความในใจด้วยค่ะ แก้ไขเมื่อ 29 พ.ย. 54 18:20:17 จากคุณ : lawandee99 เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 16:56:05

ความคิดเห็นที่ 8 ลูกยังไม่โตค่ะ ยังคิดตามไม่ค่อยออกว่าถ้าเจอเหตุการณืกับตัวเองจะเป็นยังไง จะตัดใจได้มั้ย แต่...... ตามสิ่งที่ตัวเองเป็น เราไม่อิงกับลูกมากค่ะ รักและเลี้ยงดูจนถึงเค้าทำงานได้ ก็จะให้เค้าช่วยเหลือตัวเองให้ได้ค่ะ ให้เค้าลำบากเองค่ะ เพราะเราไม่สามารถอยู่กับเค้าได้ตลอดชีวิด ถ้าเราไม่อยู่แล้วเค้าช่วยตัวเองไม่ได้ เค้าจะเป็นยังไงล่ะ ลูก จขกท  อายุไม่เยอะ แต่เป็นแม่คนแล้ว เค้าก็ต้องโตกว่าอายุได้แล้วค่ะ ต้องทำงานค่ะ (แม่เรายังทำงานตั้งแต่อายุสิบสามเอง) ถ้าคุณบังคับเค้าไม่ได้ ก็ต้องปล่อยเค้าไปก่อนค่ะ บางทีคนเราก็เลี้ยงได้แต่ตัวจริงๆ จากคุณ : RoBor เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 17:06:23

ความคิดเห็นที่ 9 แล้วลูกสาวของคุณคิดอย่างไรกับเรื่องของเขาคะ หรือว่าเขาตามใจแฟนของเขา จะให้ทำอะไรก็ยอมทำทุกอย่าง เพราะถ้าอย่างนั้น คุณคงต้องใจแข็ง ตัดใจปล่อยเขาไปมีชีวิตของเขาเองดีกว่า ดิฉันคิดคล้าย ๆ กับความคิดเห็นที่ 3 ค่ะ ลองทบทวนตัวเองดูนะคะว่าที่ผ่านมาเลี้ยงลูกแบบไหน ยังสงสัย ทำไมลูกเขยถึงได้กล้าเอาลูกของเขา มาต่อรองกับคุณ หลานของคุณก็เลยเดี๋ยวไปบ้านพ่อ เดี๋ยวมาบ้านยาย ......ลูกสาวของคุณละคะ เขายืนอยู่ตรงไหนของเรื่องนี้ ถ้าเขาอยู่ข้างสามี ก็ปล่อยให้เขาไปอยู่ด้วยกัน คุณก็ไม่ต้องไปรับรู้อะไรของเขาแล้ว แต่ถ้าลูกจะยืนอยู่ข้างคุณก็ต้องมีการยื่นคำขาดกันบ้างกับทางลูกเขย คุณต้องตัดสินใจสักอย่าง เพราะที่ผ่านมาคุณไม่ตัดสินใจทำอะไรเลย ลูกเขยถึงได้ทำให้คุณทุกข์ใจจนทุกวันนี้ จากคุณ : ทะเลสวย น้ำใส เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 17:21:58

ความคิดเห็นที่ 10 คิดว่าทุกคน ทุกห้องเขาช่วยหาทางออกให้คุณหมดแล้วแหละ แต่เป็นทางออกที่คุณเลือกจะไม่ออก... กรรมเป็นของเฉพาะบุคคล ใครตัดกรรมได้ ก็พ้นทุกข์ ใครตัดไม่ได้ ก็จะพัวพันอยู่กับทุกข์ไม่รู้จบ คิดว่าคุณคงขอแค่ได้ระบายความทุกข์ ก็ระบายมาเถิดค่ะ ถ้าจะทำให้ทุกข์นั้นเบาบางลง ขอให้คุณพ้นทุกข์ทางใจโดยเร็วไวนะคะ จากคุณ : Flair เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 17:30:10

ความคิดเห็นที่ 11 ต้องเจอจัดหนัก ชุดใหญ่ไปเลย หักดิบเลยค่ะ ไม้นวมใช้ไม่ได้ผล ต้องไม้แข็ง เท่าที่ดู คุณตามใจเค้ามากไป เค้าก็ได้ใจ ลองตัดค่าใช้จ่ายของเขา ไม่สนใจเขา ทางเดินนี้ เขาก้าวขามาแล้ว เลยเรื่องน่ากลัวไปแล้ว น้องเค้ายังเด็ก ยังรักโลภโกรธหลงแบบงมงาย แยกไม่ออก ค่อยๆแก้ไขค่ะ แต่อยากให้แก้ที่ตัวคุณเพราะถ้าคุณตามใจน้องเค้า ก็จะเกิดเหตุการณ์นี้ซ้ำๆ วนๆเวียนๆ ไม่จบไม่สิ้น ใจแข็งหน่อย เงินทุกบาททุกสตางค์คุณได้ให้เค้าแน่ในอนาคต แต่ต้องไม่ใช่ตอนนี้ รอเวลาช่วยให้ไฟรักโลภโกรธหลงในใจน้องเค้ามอดดำ แล้วคุณนั่นแหละที่จะเป็นยารักษาใจเค้า ตอนนี้น้ำเชี่ยวค่ะ อย่าเอาเรือไปขวาง ถ้าไอ้ลูกเขย(ชั่วคราว) มันไม่ได้รีดไถมันก็สลัดน้องทิ้งล่ะค่ะ ตอนนั้นแหละึคุณจะเครียดกว่านี้ จากคุณ : taklomklom เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 18:08:01

ความคิดเห็นที่ 12 ถ้าไม่จดทะเบียนเนี่ยะลูกเป็นสิทธิโดยชอบธรรมของฝ่ายแม่นะคะ ที่สำคัญหางโน้นดูไม่มีความสามารถในการเลี้ยงหลานนะ น่าจะสามารถขออำนาจศาลเพื่อเอาตัวเด็กมาเลี้ยงดู ส่วนลูกสาวคุณโตขึ้นมีสังคมมากขึ้น อาจจัเริ่มแยกแยะได้...........ตอนนี้เอาหลานออกมาก่อนค่ะ จะได้ไม่ถูกใช้เป็นเครื่องต่อรอง ถ้าทางโน้นจะมาทำอะไรไม่ดีนี่ แจ้งตำรวจเลยค่ะ จากคุณ : แม่น้องปาย เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 18:26:30

ความคิดเห็นที่ 13 ทำใจสักพักค่ะ ให้เค้าออกไปอยู่ด้วยกัน ระหว่างนั้นคุณห้ามให้ความช่วยเหลือ ให้เค้าเผชิญชีวิตด้วยตัวเอง ถ้าไปกันไม่ได้เดี๋ยวเค้าก็สำนึกค่ะ จากคุณ : เสียงกระซิบของนางฟ้า เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 18:44:39

ความคิดเห็นที่ 14 ตอนนี้ควรสวดมนต์นั่งสมาธิ ทำใจให้สงบ มนุษย์ทุกคนมีกรรมเป็นของตนเองคุณควรออกมาจากบ่วงกรรมของเค้า   อาจทำยากนะคะ แต่คุณก็ต้องทำให้ได้ สุดท้ายเป็นกำลังใจเล็กๆให้ผ่านพ้นไปนะคะ จากคุณ : เสียงกระซิบของนางฟ้า เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 18:48:34

ความคิดเห็นที่ 15 "ทำใจ และตัดใจ"   แนะนำสั้นๆแค่นี้ค่ะ จากคุณ : Prof Dr of Silence เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 18:55:58

ความคิดเห็นที่ 16 ขอขอบคุณทุกคน  นะคะ ที่นี่มีแต่คนมีน้ำใจและน่ารักจริงๆค่ะ ดิฉันก็พยายามทำตามที่ทุกคนแนะนำค่ะ แต่ปัญหาอยู่ที่ว่า  บ้านผู้ชายลำบาก  ไม่ค่อยมีเงิน  ลูกสาวจึงมาขอเงินเพื่อทานข้าวหรือ ซื้อเสื้อผ้า(ดิฉันก็ให้ไป)  แต่ถ้าขอให้แฟนเขา  ดิฉันไม่ให้ค่ะ(เมื่อก่อนให้  โดยเฉพาะ ตอนลูกสาวตั้งท้อง  ก็ต้องยอมเอาใจแฟนเขา  เพราะถ้าไม่ให้  เขาจะทำให้ลูกสาวไม่ ไปพบหมอตามนัด  ดิฉันห่วงลูกสาวและเด็กในท้อง  จึงจำยอมค่ะ) ตอนนี้แฟนเขาติดทหาร  ลูกสาวก็กลับมาอยู่กับดิฉัน  เพราะเขาไม่ชอบอยู่บ้านแฟนเขา ค่ะ   ดิฉันก็ต้องระมัดระวังเรื่องเงินทอง  กลัวเขาขโมยค่ะ (เพราะเขาต้องไปเยี่ยมแฟน ทุกอาทิตย์   และออนไลน์ค่าโทรศัพท์ให้แฟนทุกวัน) และเนื่องจากดิฉันอยู่ห่างไกลพี่น้อง  และพี่น้องก็ไม่ค่อยยอมรับลูกสาวหรอกค่ะ   เพราะทั้งบ้านดิฉันและบ้านสามีเป็นคนดี   ไม่มีใครเกเรเลยค่ะ  เขารับไม่ได้   จึงไม่มี ใครมาสนใจดิฉันเลยค่ะ   ที่บ้านมีกันสามคนพ่อแม่ลูก  ลูกสาวจึงมีเพื่อน สนิทมาหาทุกวัน(เขาขาดเพื่อนไม่ได้)  เพื่อนก็ไม่มีเงิน  ดิฉันจึงต้องเลี้ยงเพื่อนเขาด้วย ตลอดเวลาค่ะ (แต่ก็ยังดีกว่าเลี้ยงแฟนเขา  เพราะแฟนเขาใช้จ่ายเกินตัว  บังคับขู่เข็ญ ด้วย) ตอนนี้ดิฉันพาลูกสาวไปสมัครงานไว้แล้วค่ะ  แต่จบ ม.6  งานมีไม่มากนักค่ะ กำลังรอค่ะ (ก่อนหน้านี้  ที่เขาเป็นแคชเชียร์   เขาชอบมากค่ะ   แต่เสี่ยงเพราะแฟนเขา มาเอาเงินทุกวัน  บางวันกระชากคอเสื้อด้วยถ้าไม่จ่าย จำเป็นต้องลาออกค่ะ) เสียดายค่ะ   ที่ดิฉันเขียนไม่ค่อยเก่ง  ความจริงชีวิตของดิฉันยิ่งกว่านิยาย  มากมายกว่า ที่ดิฉันติดตามอ่านใน pantip  ทุกเรื่องเลยค่ะ   เพื่อนๆดิฉันเคยบอกว่า   ให้ดิฉันเล่าแล้ว เขาจะเขียนให้(ครูสอนภาษาไทย  ส่วนดิฉันสอนสังคม   น่าอายจังเลยสอนพระพุทธ ศาสนาเสียด้วย   ยังแก้ปัญหาไม่ได้  เคยมีคนในห้องอื่นด่าดิฉันเสียเจ็บเชียวค่ะ  แต่ ดิฉันไม่โกรธหรอก   เขาหวังดีเขาจึงแสดงความคิดเห็นรุนแรง  เพราะเขาทนฟังเรื่อง ราวของดิฉันไม่ได้) จากคุณ : lawandee99 เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 19:12:57

ความคิดเห็นที่ 17 เราว่าคุณใจดีมากๆ ตามใจลูกมากๆ ถ้าตัดไม่ได้ หรือว่าใจแข็งเลิกให้เงินไม่ได้ แบบนี้เค้าเรียกว่า "พ่อแม่รังแกฉัน" นะค่ะ อยากให้คุณลองพิจารณาดูใหม่ ไม่ให้เงินเค้าในวันนี้ เพื่อที่เค้าจะได้ทำตัวให้ดีขึ้น ตาสว่างขึ้นกับอีผู้ชายแบบนั้น คุณยิ่งให้ เค้าก็ยิ่งไม่รู้จักโต แบบพี่ชายเราเนี่ยแหละค่ะ อายุปาไป 30 กว่าๆ เรียนก็ไม่จบ งานก็เปลี่ยนไปเรื่อยๆ ใช้เงินหยั่งกับเศษกระดาษ ทุกวันนี้ก็ยังแบมือขอเงินพ่อแม่อยู่เลย เพราะอะไรรู้มั้ยค่ะ เพราะพ่อแม่เราตามใจไงค่ะ พี่ชายขอเงินก็บ่น บ่นแล้วไงก็ได้เงินอยู่ดี อันนี้มันก็อยู่ที่สำนึกของคนเราด้วยค่ะ เราเติบโตมาครอบครัวเดียวกัน แต่อยากจะบอกว่าต่างกันมากๆ ใจแข็งค่ะ มันอยู่ที่ใจคุณคนเดียว ถามใคร ทุกคนคงตอบแบบเดียวกันค่ะ ทางออกมันมีอยู่แล้ว ทุกๆคนก็บอก มันขึ้นอยู่กับคุณคนเดียวว่าจะทำได้รึเปล่า จากคุณ : Nan (Can't forget you) เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 19:29:25

ความคิดเห็นที่ 18 กลับมานั่งทบทวนดูหลายรอบ เชื่อว่า จขกท อายุมากกว่าเรามากเลย และน่าจะมองเห็นโลกมามากกว่าเรา ทำไมปล่อยให้เด็กรุ่นลูกมาขู่ มาถือไพ่เหนือกว่าทั้งที่ไม่น่าจะมีข้อต่อรองอะไรเลย เรื่องหลานอย่างที่บอก ทางโน้นจะมีปัญญาอะไรไปฟ้องร้อง สิ่งแรกเลยเอาหลานมาไว้กับคุณ สงสารเขานะ ปล่อยให้คนสติไม่สมประกอบเลี้ยงดูได้ยังไง อีกสักพักก็สามารถนำเข้าเรียนได้แล้ว เรื่องลูกสาวถ้าเขามาทำร้ายแจ้งตำรวจเลยค่ะ ลูกคุณลองคุยดูว่าเขาอยากมีอนาคตที่ดีกว่านี้มั้ย อยากจะเรียนต่อไหม ส่งไปเข้าสังคมใหม่จะได้เปลี่ยนชีวิต มีอนาคตดีขึ้น คุณจะดูแลเขาไปได้แค่ไหน ถ้าไม่มีคุณจะอยู่ยังไง เรื่องลูกเขยนี่แฟนเราแนะนำให้จัดหนักเลย ส่งคนไปซ้อม.....อาจจะดูโหดร้ายแต่มันจะได้ผลนะ เขาจะได้เลิกยุ่งกับชีวิตครอบครัวคุณ เข้มแข็งค่ะ เป็นแม่นี่ค่ะ ต้องทำได้ทุกอย่าง แต่ถ้าลูกคนยังจะยอมรองมือรองบาทาแฟนนี่ ตัดหางปล่อยวัดไปเลย จากคุณ : แม่น้องปาย เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 20:15:25

ความคิดเห็นที่ 19 เคยเห็น จขกท ตั้งคำถามเกี่ยวกับลูกสาวมาแล้วครั้งหนึ่ง ครั้งนั้น เราได้แต่ส่งใจให้กำลังใจ จขกท และหวังว่า จขกท จะสามารถแก้ไขปัญหาได้ในเร็ววัน มาวันนี้เห็นกระทู้นี้อีกครั้ง เราเห็นใจเจ้าของกระทู้จังเลยค่ะ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะแนะนำยังไง ขอเป็นกำลังใจให้อีกครั้งนึงแล้วกันนะคะ สู้ๆ ค่ะ เป็นแรงใจให้ผ่านพ้นเรื่องเหล่านี้เร็ว หาทางออกในทางที่ดีได้ในเร็วๆ นี้นะคะ จากคุณ : บุษบามณฑารพ เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 20:25:12

ความคิดเห็นที่ 20 พ่อแม่รังแกฉัน คุณต้องการแต่ความเห็นที่ถูกใจ ถูกจริตคุณเท่านั้น ก่อนหน้านั้นหลายคนเคยเสนอความคิดเห็นให้คุณแล้ว ซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นแนวทางที่ดี น่าจะช่วยบุตรสาวคุณได้ แต่คุณกลับเอาคำว่า สงสาร ใจอ่อน มาเป็นข้อกำหนดในจิตใจ ถ้ารักลูกสาวจริง คุณต้องรักษาใจคุณให้ได้ก่อน แล้วจงอ่านคำแนะนำจากสมาชิกท่านอื่น ๆ ดี ๆ อีกครั้ง เรื่องนี้แก้ง่าย ๆ แค่ Just Do It! จากคุณ : rain&ant เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 20:59:54

ความคิดเห็นที่ 21 ขอโทษนะคะ เจ้าของกระทู้ เป็นเราๆ ตัดเค้าค่ะ เลือดในอกก็ไม่ใช่ ทำเราทุกข์ใจขนาดนี้ เค้าไม่รักดีเอง เรากลัวสักวันเค้าอาจจะถึงขั้นทำร้ายร่างกายคุณนะคะ ขอโทษนะคะ เป็นความคิดส่วนตัวค่ะ หากทำให้คุณไม่สบายใจ ยังไงก็ขอให้เค้ากลับมาเป็นเด็กดีไวไวค่ะ จากคุณ : ole&porche เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 21:23:14

ความคิดเห็นที่ 22 คุณ rain&ant คะ สงสารเถอะค่ะ  ดิฉันบอกตรงๆ  ว่า ไม่ได้มาขอความเห็นที่ถูกจริตหรอกค่ะ แต่ดิฉันกำลังพยายามต่อสู้กับปัญหา   ดิฉันอยากจะระบาย ดิฉันอยากจะฟังวิธีแก้ปัญหาที่ดิฉันสามารถทำได้ เพราะดิฉันจะตัดลูกสาวได้อย่างไร  ในเมื่อเขามาขอกินข้าว  ขออยู่ด้วยระหว่างที่แฟน เขาไปทหาร  ดิฉันบอกให้เขาไปอยู่บ้านแฟน  เขาก็ไม่ไปเพราะพ่อแฟนเขาขี้เมา แม่แฟนก็สติไม่ดี  บ้านก็เล็กนิดเดียวเดินชนกัน  ดิฉันจึงจำเป็นต้องให้เขาอยู่ค่ะ แต่วันไหนแฟนเขากลับมาเขาไม่อยู่กับดิฉันหรอกค่ะ   และสิ่งสำคัญคือดิฉันต้องรับ หลานชายไปหาหมอทุกเดือนค่ะ ดิฉันเห็นว่าห้องนี้มีเรื่องราวของแม่และลูก  ดิฉันจึงขอเข้ามาคุย ดิฉันกำลังแสวงหาวิธีรักษา  เหมือนคนเป็นโรคร้าย  ถ้ามียารักษา  ก็จะลองดูค่ะ ถ้าดิฉันตัดได้ง่ายๆ  ดิฉันทำไปนานแล้วค่ะ  มนุษย์เราตัดลูกคงไม่ได้ง่ายๆหรอกค่ะ   แต่ ตัดแฟนลูกสาวนั้น  ดิฉันตัดไปนานแล้ว  แจ้งความแล้ว  ไม่ให้เข้าบ้านดิฉันค่ะ แค่มีคนมาคุยด้วย  ดิฉันก็มีกำลังใจที่จะแก้ปัญหาต่อไป กรุณาอย่าทำให้ดิฉันไม่มีที่คุยเลยค่ะ ปกติดิฉันจะเป็นคนขี้เกรงใจ   คิดมาก ขอห้องนี้ให้ดิฉันได้คุยได้สักห้องเถอะค่ะ จากคุณ : lawandee99 เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 21:25:03

ความคิดเห็นที่ 23 ขอโทษ  นะคะ จะว่าดิฉันโง่ก็ได้ค่ะ  คือดิฉันอยากทราบว่า  การตัดลูกสาวนั้น  ดิฉันตัดแบบค่อยเป็น ค่อยไป  จะได้ไหมคะ  และสิ่งที่ดิฉันทำอยู่ขณะนี้เป็นการตัดลูกสาว ทางอ้อมหรือไม่คะ   คือดิฉันบอกเขาว่าดิฉันจะไม่ยกทรัพย์สมบัติให้เขา  ดิฉันจะทำพินัยกรรมให้มูลนิธิโพธิ ธรรม(วัดใกล้บ้านค่ะ)   ไม่ทราบว่าถูกต้องหรือเปล่า และดิฉันให้เงินเขาใช้เป็นค่าอาหารเท่านั้นค่ะ ดิฉันไม่ได้ให้เงินเขามากๆหรอกค่ะ แต่จะให้ดิฉันตัดโดยไม่ให้ค่าอาหารเลยนั้น  คงทำไม่ได้ค่ะ ส่วนการเดินทางไปเยี่ยมแฟนเขา  ดิฉันก็ไม่จ่ายค่ารถให้  ทางบ้านแฟนเขาจ่ายเองค่ะ จากคุณ : lawandee99 เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 21:36:31

ความคิดเห็นที่ 24 เป็นกำลังใจให้นะคะ มันคงเป็นเรื่องของเวรกรรม ช่วยเค้าเท่าที่ช่วยได้ก็พอ ถึงไม่ใช่เลือดในอกแต่เลี้ยงมากับมือคงตัดกันไม่ได้ง่ายๆ บางความเห็นไม่น่าเชื่อว่าเป็นแม่คนจริงๆ จากคุณ : namm_gamm เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 21:52:42

ความคิดเห็นที่ 25 แปลกดีนะครับ ขอคำแนะนำเค้ากันแล้ว ก้อน่าจะนำไปทดลองดูบ้าง การที่ลูกใจอ่อนมาขอเงิน คุณก้อให้ด้วยความสงสาร เค้าก้อไปต่อชีวิตเลวๆของเค้าอีก ต่อไปไม่นานผมว่าคุณจะกลายเป็นเหยื่อลูกสาวกับลูกเขยคุณเอง น่ะสิ เลิกการให้ ให้เค้าทำมาหากินเอง ให้เค้าคิดเองบางทีลูกสาวคุณเองก้ออาจจะโกหกต่างๆนาๆ อาจจะเอาเงินไปปรนเปรอสามีเค้าเอง รวมถึงตัวเค้าเองด้วยก้อได้ กรณีสามีลูกเค้าถูกทำร้าย เด็กยังยอมทน น่าจะมีอะไรมากกว่านั้นแน่ ผัวเมาเตะเมีย แต่จริงๆเมียเองก้อแอบกินแอบใช้ใช่ย่อยก้อไม่แน่ หากลูกเขยคุณจะมาคุกคามตัวเรา เป็นผมก้อเตรียมซื้อปืนไปแล้ว จ้างคนไปทืบก่อนเบาะๆ เจ๋งใช่ไหม !!!   ถ้ามันกล้าอีกผมก้อเอาปืนไปจ่อหัวขู่มันเองแล้ว ขู่กันให้หลอนกันไปข้างนึงเลย เด็กมันได้ใจ ขอเงินจนไม่ต่างจากโจรแล้ว ต่างจากโจรแค่โจรมันปล้น อันนี้ข่มขู่เพื่อหวังในทรัพย์ คุณพอเข้าใจหรือยังว่าคุณกำลังถูกปล้น จากคุณ : E20PBO เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 22:14:37

ความคิดเห็นที่ 26 ขอโทษ จขกท ด้วยนะคะ บางทีความเห็นอาจดูแรงไป คนมองข้างนอก อาจไม่เข้าใจลึกซึ้งว่าคนเจอปัญหาเจ็บปวดยังไง จะลูกในไส้นอกไส้ขึ้นชื่อว่าลูกย่อมรักและผูกพันทั้งนั้น แต่ปัญหามันจะเรื้อรังไปมากกว่านี้ ถ้าไม่เด็ดขาดค่ะ จขกท คุณทำสิ่งแรกให้ได้ก่อนเลยนะคะ คือการไปเอาหลานมาอยู่ด้วย สงสารเด็กมากๆ ค่ะ ส่วนลูกสาวกับแฟน ตราบใดที่เขายังไม่เข้าใจชีวิต เขาไม่รับฟังมันเปล่าประโยชน์จริงๆ ค่ะ ถ้าเขาคิดว่ามันคือความรัก ปล่อยเขาไปก่อนค่ะ ให้เงินเขาไปก้อนหนึ่ง ให้เขาไปใช้ชีวิตด้วยกัน ระหว่างนี้ ปล่อยเขาใช้ชีวิตไปก่อน คอยสังเกตการณ์ห่างๆ ค่ะ ไม่ต้องช่วย วันไหนเขาได้เรียนรู้ชีวิตแล้ว เขาตัดสินใจกลับมา เขาคงพร้อมที่จะรับฟังคุณนะคะ ไม่มีใครรู้รายละเอียด ว่าทำไมเขาโหยหาความรักอื่น มากกว่าเชื่อฟังพ่อแม่ ตอนนี้แก้ไขเท่าที่ทำได้ไปก่อนค่ะ จขกท ก็ต้องพยายามทำใจให้เข้มแข็งขึ้น อย่างน้อยคุณก็ต้องดูแลหลาน จากคุณ : แม่น้องปาย เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 22:23:36

ความคิดเห็นที่ 27 จขกท งั้นเรามีวิธีสุดท้าย ห้องเลิศ ๆ จะแนะนำให้คุณปรึกษา ระบาย บลา ๆ ๆ ไปห้องศาสนาซะ พูดจริงนะ เพื่อน ๆ ในห้องจะสามารถแนะนำบทธรรมะให้คุณได้ เพื่อให้คุณใช้สติปัญญา ตรองดู ให้เห็นแก่นของปัญหาจริง ๆ แล้วค่อยแก้ไปทีละเปราะ ปัญหาของคุณมาจากใจคุณไม่แข็งแรง ไม่พร้อมจะทำต่างหาก ทำไมถึงบอกพ่อแม่รังแกฉัน ก็เพราะความใจอ่อนของคุณไง การไม่ช่วยเหลือลูกให้เดินทางที่ผิด ไม่ใช่เรื่องไม่ดีเลย เปรียบเทียบง่าย ลูกขอเงิน ไปซื้อยาบ้า คุณจะให้ลูกไหม รู้ทั้งรู้ว่าทางข้างหน้าคือปากเหว แต่ก็ไม่บังคับใจตน ให้อดเปรี้ยว ไว้กินหวาน คือหากเขาหิว คุณมีข้าวให้เค้ากินไม่อดตายแน่ หากหลานต้องการนม คุณมีพร้อมให้หลานคุณได้แน่ แตแค่ปัจจัย4 แค่ลูก แค่หลานคุณเท่านั้น หากลูกสาวขอตังก์ เติมเงิน มือถือ ซื้อเสื้อผ้าให้หลาน คุณก็ไม่ต้องให้ หัดยื่นคำขาดซะบ้าง แล้วอดทนรอ ไม่ใช่ว่าลูกจะขาดใจตาย เมื่อไม่ได้เงินซะหน่อย ของแบบนี้มันอยู่ที่ใจ คุณจะเล่นเว็บบอร์ดก็เล่นไป แต่อย่าอิน อยากเข้าห้องไหน ก็สิทธิ์ตามสมาชิกภาพของคุณ จงเอาใจออกจากปัญหาก่อน ทำให้มันนิ่ง ๆ ณ ตอนนี้ มันมัว คุณจะมองเห็นแต่ปัญหา แต่จะยังไม่เห็นทางออกหรอก จากคุณ : rain&ant เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 22:56:44

ความคิดเห็นที่ 28 ขอบคุณ  ค่ะ คุณ rain&ant คะ ดิฉันไปห้องศาสนามาแล้วค่ะ เขาสอนให้ปล่อยวาง ดิฉันก็กำลังฝึกอยู่ แต่มาห้องนี้วันนี้ เพราะอยากคุยแลกเปลี่ยนกับผู้เป็นแม่ หรือผู้เป็นลูกบ้าง  ว่ามีความคิดเห็นอย่างไร เผื่อมีทางเลือกใหม่  เจ็บป่วยทางกายยังมีแพทย์ทางเลือกให้เลือก เจ็บป่วยทางใจ  ก็น่าจะมีทางเลือกเหมือนกันค่ะ จากคุณ : lawandee99 เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 23:28:57

ความคิดเห็นที่ 29 เราเป็นแม่ (มีลูกที่เกิดจากเลือดในอกถึง 2คน) ถ้าลูกโดนรังแก เราคงทุกข์ แต่ถ้าลูกไม่รักดีและไปรังแกคนอื่น เราคงทุกข์ยิ่งกว่า นอกจากจะทำร้ายตัวเรา เค้ายังอาจมีกำลัง ความสามารถทำร้ายคนรอบข้างและสังคมได้อีกเยอะ บางทีคุณอาจต้องย้อนคิดว่า เค้าเป็นอย่างนี้ มันเกิดจากเรา หรือเปล่า เราเป็นคนทำให้ลูกเป็นแบบนี้หรือเปล่า... เราเคยเห็นครอบครัวนึง เรื่องของเค้าก็คล้ายอย่างนี้แหละ แต่เป็นลูกชาย ที่เกเร กินเหล้า ติดยา เล่นการพนัน ขโมยรถแม่ไปขายก็ทำ อย่างเดียวที่ยังไม่ได้ทำคือทำร้ายตบตีแม่ แต่เรื่องด่า ตะคอกแม่ ทำบ่อย แต่แม่ก็ยังหยิบยื่นเงินทอง ของใช้ อาหารไม่ให้ขาด แม้แม่ป่วยอยู่ รพ. ลูกก็ไม่เคยเยี่ยมดูแล (ยังดีที่ถาม ว่าหายรึยังตอนกลับมาบ้าน) แม่ กับลูก ไม่เคยมีใครคิดได้ว่าต้องปรับเปลี่ยนชีวิตตัวเองยังไง *แม่ให้ลูกตลอดเวลา แต่ด่า สาปแช่งลูกทุกวัน รวมถึงเล่าให้คนอื่นฟัง แต่ก็ให้..ยามลูกขอ ให้แต่ด่า แต่ว่า *ลูกโดนแม่ด่า บางทีก็ไม่สน บางทีก็ตะคอกกลับ บางครั้งก็ทุบทำลายข้าวของ วันๆ เป็นแบบนี้ แล้วความสุขอยู่ที่ไหน............ เราอยากถามว่า คุณเคยพูดกับลูกดีๆ แล้วหรือยัง เคยบอกลูกบ้างไหมว่าทำไมคุณถึงต้องตัดเค้า (อย่าบอกนะว่าพูดอยู่ตลอดเวลาว่า ลูกนั้น ไม่ใช่ลูก ลูกนั้น ขอมาเลี้ยง) ลองคิดดูนะคะ ว่าคุณเคยพูดความในใจกับลูกบ้างมั้ย จากคุณ : kansakx_aj5 เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 23:29:20

ความคิดเห็นที่ 30 คิดถึงเรื่อง พ่อแม่รังแกฉัน ถ้าคุณไม่อยู่แล้ว ใครจะเลี้ยงลูกกับหลาน?? ไม่สอนให้เขาช่วยเหลือตัวเอง แล้วเขาจะทำยังไงหลังจากที่คุณไม่อยู่แล้ว ให้ปลาเขากิน หรือสอนให้เขาจับปลา ให้ลูกไปพบจิตแพทย์บ้างอาจช่วยได้นะคะ จากคุณ : la-la เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 23:39:18

ความคิดเห็นที่ 31 ตัดข้อต่อรองให้หมด ไม่ให้เงินแต่ให้เป็นสิ่งของแทนมั้ยคะ ขอค่าอาหารก็ให้เป็นอาหาร ค่ายาลูก คุณก็บอกไม่ต้อง คุณจะพาหลานไปหาหมอเอง ทำนองนี้ แต่ก่อนอื่น แรกสุดเลย คุณต้องหาทางแยกหลานออกจากพ่อแม่เด็กอย่างถาวรก่อนเลย พาไปหาหมอแล้วซ่อนไว้อีกบ้านเลยซักเดือนสองเดือน อยู่อีกจังหวัดเลยยิ่งดี คนที่เอาลูกเป็นตัวประกันต่อรองแบบนี้คงร้องไห้น้ำตาไหลคิดถึงลูกไม่เป็นหรอก อยู่ห่างๆพ่อแม่แบบนี้เป็นประโยชน์สูงสุดสำหรับเด็กแล้ว แล้วคุณก็ดูแลเด็กคนนั้นให้ดีๆ อย่าให้ซ้ำรอยเดิม ส่วนแม่เด็ก คุณก็ให้อาหาร, สิ่งของจำเป็น ไม่ก็เงินแค่ร้อยเดียว อย่าเกินนี้ ไม่ต้องให้เข้าบ้านคุณแล้วด้วย ปล่อยไปเลย อย่าสนใจ ไม่ต้องตามหาข่าวคราว มันจะกลับไม่กลับก็ช่าง ถ้าไม่กลับ เราว่าเป็นโชคดีของคุณแล้ว ดูแลหลานไป ถ้ากลับ - ถ้ายังไม่เลิกกับแฟน ก็ไม่ต้องให้ความช่วยเหลือใดๆ ไม่นาน แฟนมันก็จะทิ้งมันไปเอง และ(หวังว่า) ลูกคนคงตาสว่างซักที ทีนี้คุณก็ให้เค้าทำงานแคชเชียร์อะไรไป ขอให้คุณก้าวพ้นข้ามปัญหานี้ได้โดยเร็ว และโชคดีค่ะ จากคุณ : สุดา เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 23:44:33 A:180.210.216.74 X: TicketID:312421

ความคิดเห็นที่ 32 คุณlawandee เคยอ่านนิตยสารสกุลไทยไหมคะ มีคอลัมภ์ของคุณน้ำผึ้งป่า เคยมีคนถามคล้ายๆอย่างนี้เลน ไม่ทราบว่าเป็นคุณหรือเปล่า เราเองไม่กล้าให้คำตอบอะไรหรือคำแนะนำเพราเราเองมีลูกสาวยังไม่รู้เหมือนกัน ว่าวันข้างหน้าจะเป็นอย่างไร คงขอทำเพียงเอาใจช่วยให้สติมาปัญญามีในการแก้ไขปัญหาครั้งนี้นะคะ จากคุณ : ไฟกลางธาตุ เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 23:54:19

ความคิดเห็นที่ 33 คุณ ไฟกลางธาตุ  คะ ใช่ค่ะ ดิฉันเก็บไว้อ่านอยู่เสมอ เพราะดิฉันชอบการตอบคำถามของคุณน้ำผึ้งป่ามาก แต่ต้องรอคอยนาน   จึงเป็นแรงบันดาลใจให้ดิฉันมาค้นคว้า ในอินเตอร์เน็ต  และรู้จักพันทิพ  จึงตั้งกระทู้ในพันทิพค่ะ แก้ไขเมื่อ 30 พ.ย. 54 22:15:47 แก้ไขเมื่อ 30 พ.ย. 54 00:01:10 จากคุณ : lawandee99 เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 23:57:02

ความคิดเห็นที่ 34 ขออนุญาตเเนะนำนะคะ ซึ่งเราดูเเล้วว่า จขกท คงแก่กว่าเราอยู่เยอะ ^^ (เรา 25 ค่ะ) เนื่องจากเรามีประสบการณ์ตรง เลยอยากจะให้ จขกท รับฟัง เเละพยายามทำตามเราบ้าง จขกท ลองอ่านกระทู้ของเรานะคะ http://www.pantip.com/cafe/family/topic/N11385818/N11385818.html สิ่งของที่มีที่ซื้อจากกระทู้นั้น ทุกวันนี้เหลือเเค่คอนโดสองห้อง ที่ปล่อยให้เช่าเท่านั้น สิ่งของเเละเงินที่มันหมดไปเกิน 50% เป็นเพราะเเฟนเราค่ะ ข้อเเรกที่ จขกท ต้องทำนะคะ ต้องทำจริงๆนะ คือนั่งคุยเปิดอกกับลูกค่ะ ว่าทำไมเขาถึงรักคนๆนี้ ทำไมถึงยอมทน คำตอบที่เราเดาได้ เเละเราเคยรู้สึกมา ก็คือ รักเเบบไม่มีเหตุผล ถ้าเขาตอบมาเเบบนี้ ให้สบายใจได้ เพราะเขาเลิกกับคนๆนี้ได้เเน่นอนค่ะ เเละเราคงเดาไม่ผิดว่า เขาคือรักแรก เเละคนเเรกของลูกสาว จขกท นั่นเเหละคือปัญหา เพราะรักแรก เเละคนเเรก ความรู้สึกมันจะรุนเเรงมากค่ะ ต่อไป ให้ จขกท พูดถึงข้อเสียของลูกเขย เอาที่เห็นๆนะ เท่าที่เราอ่านมาก็มี ขอเงินลูกสาว ตบตีลูกสาว เเค่สองข้อก็เกินพอเเล้วค่ะ ผู้ชายดีๆที่ไหนจะทำเเบบนี้กับคนที่ตัวเองรัก ถ้าลูกสาวคุณเลิกกับเขาตอนนี้ อนาคตต้องได้กับผู้ชายดีๆ ที่เขาพร้อมจะให้เกียรติลูกสาวคุณเเน่ๆ ไม่ทราบว่าลูกสาว จขกท รักสบายรึเปล่า คือถ้าใช่ ข้อนี้ก็ดีนะคะ ขู่ไปเลย ว่าต่อไปคุณไม่อยู่เเล้ว ลูกสาวคุณจะต้องเหนื่อยกว่านี้ เจ็บตัวกว่านี้ เเละจะไม่มีเเม่ให้หนูพึ่งพิงเเล้วนะ อีกอย่าง เธอรักสวยรักงามรึเปล่า ข้อนี้ก็เป็นตัวต่อรองได้ค่ะ ยิ่งอยู่กับผู้ชายเเบบนี้ ยิ่งทำให้สง่าราศีมันดับลง เพราะไม่มีทั้งเงินทั้งเวลามาบำรุงตัวเอง ข้อสุดท้ายคือ ลูกสาวรักหลานไหม ไม่มีลูกคนไหนอยากให้เเม่โดนพ่อทำ เเบบที่ลูกสาวโดนลูกเขยทำหรอก ไม่กลัวหลานเป็นเด็กมีปัญหารึไง ถ้าไม่รักตัวเองเเล้ว ก็รักหลานก็ทำเพื่อหลานเถอะ อีกอย่างที่เราอยากจะบอก คือ ถ้าคุณมองเเล้วมีเเนวโน้มว่า จะให้เงินซื้อลูกสาวให้ออกมาจากลูกเขยได้ ทำเลยค่ะ ลูกสาวอยากได้อะไร อยากไปไหนพาไปเลย ยอมกัดฟันไปเลย เเละที่ลืมไม่ได้เลย พาลูกสาวไปหาหมอ ขอใบรับรองเเพทย์ เเล้วไปเเจ้งความเถอะค่ะ ตัดลูกเขยเเบบนี้ให้ได้ หลักฐาน พยานมี ไม่ต้องกลัว ให้ศาลสั่งห้ามเข้าใกล้ไปเลย เล่าเรื่องของเรานิดนึง เผื่อ จขกท จะได้อะไรไปบ้าง เเฟนเรา พ่อของลูกเรา ก็ไม่มีใครชอบค่ะ เเม้กระทั่งเพื่อนเราก็เหอะ งานไม่ทำ บ้านไม่มี นิสัยไม่ดี ไม่รู้ตอนไหนผีห่าซาตานที่ไหนมาบังตา พ่อเราเคยถึงขนาดจะจ้างคนไปอุ้มเลยทีเดียว (ดีที่ห้ามไว้ได้ ไม่อยากให้พ่อทำบาปน่ะค่ะ) มองย้อนไปตอนนี้ ความรักที่เคยมีให้เขา มันติดลบยิ่งกว่าราคาหุ้นตอนนี้ซะอีก ตอนนี้เราเป็นเเม่คนมา 2 ปีกว่าเเล้ว เราเข้าใจ จขกท ในระดับหนึ่งนะคะ ตัดลูก พูดง่าย เเต่ทำยาก ยิ่งมามีตัวเเปรเป็นชายโฉดด้วยเเล้ว ดีไม่ดี มันเอาลูกสาวคุณไปขายตัว เเล้วเป็นเเมงดาเต็มตัว เเม่ที่ไหนมันจะทำใจได้ ยังไงก็สู้สู้ พยายามเข้านะคะ จากคุณ : darkheart เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 54 00:42:14

ความคิดเห็นที่ 35 ลูกยังไงก็คือลูก เข้าใจค่ะ บางปัญหาไม่ได้เกิดขึ้นกับครอบครัวไหนครอบครัวนั้นบางทีเค้าก็อาจจะไม่เข้าใจความเจ็บปวดของคุณที่เกิดขึ้น  แต่หลายๆ คนก็สามารถให้คำแนะนำได้เราว่าก็ถือเป็นคำแนะนำที่ดีนะคะ  ถ้าเป็นเรา เราจะขอเอาหลานมาเลี้ยงไว้ก่อน ส่วนลูกและแฟนลูกให้ลองใช้ชีวิตอยู่กันเอง หางานทำเอง หาเงินใช้เอง เราจะค่อยๆตัดความช่วยเหลือทีละน้อยๆ ค่ะ ยังไงสู้ๆ นะคะคุณแม่ ทุกปัญหามีทางออกนะคะ จากคุณ : นู๋ต้นอ้อ เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 54 09:25:08

ความคิดเห็นที่ 36 อืมม เราอาจจะเขียนไม่เคลียร์เองนะคะ ตัดของเราคือแบบที่ทุกท่านว่าไว้นะคะ คือไม่ส่งเสีย ให้เค้ากับสามีทำงานรับผิดชอบตัวเองกันเอาเอง เพราะมีครอบครัวก็คือโตๆกันแล้ว แล้วที่เราบอกว่าเลือดในอกก็ไม่ใช่ เราคิดว่าคำพูดนี้น่าจะทำให้คุณตัดการให้เค้าได้ง่ายขึ้น ถ้าแรงไปก็ขอโทษด้วยค่ะ ส่วนหลานคุณเอามาดูแลเหมาะแล้ว เพราะกลัวเค้าจะอยู๋ในสภาพแวดล้อมที่ไม่ดี ดิฉันก็เป็นแม่คนเนี่ยแหล่ะค่ะ ลูกสอง เลี้ยงเองกับมือ ให้นมจนยานจะถึงเอวแล้ววว เคยคิดเล่นๆว่าหากลูกเราโตขึ้นแล้วเกิดเหตุการณ์แบบที่เกิดกับคุณ เราก็คงต้องพยายามตัดเค้าให้ออกไปใช้ชีวิตแบบที่เค้าเลือกเอง ดีกว่าให้เค้ามาก่อกรรมกับเราผู้เป็นแม่ บาปก็จะตกอยู่ที่ลูก สิ่งที่คนเป็นแม่อย่างเราจะทำคือ นั่งรอเค้าอย่างเงียบๆ สักวันหากเค้าซมซานกลับมาเราก็จะคอยซับน้ำตาเค้าเองค่ะ จากคุณ : ole&porche เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 54 11:17:03

ความคิดเห็นที่ 37 เค้ารู้ว่าคุณ"อ่อนแอ" เค้าทำผิดแค่ไหน คุณก็ "ไม่กล้าดุ ไม่กล้าว่า" ... จริงไหมคะ เค้าอยากทำอะไร คุณก็ให้เค้าทำ เค้าอยากได้อะไร คุณก็ให้เค้า แม้จะบ่นจะทุกข์จะร้องไห้ แต่ก็ให้ มันก็คือการสนับสนุนให้เค้าทำแบบนี้ต่อไปนั่นล่ะค่ะ   เราว่าที่ข้างบนแนะนำมาถูกต้องแล้วค่ะ ปัญหาคือจขกท.ทำไม่ได้เท่านั้นเอง อย่าไปโทษลูกเขยเลย เพราะเค้าติดทหาร  อยู่แต่ในค่าย คุณอยู่ข้างนอกแท้ๆ เค้าไม่ได้ออกมาเลย ยังจัดการไม่ได้เลยค่ะ ถ้ายังให้ความช่วยเหลือแบบนี้ต่อไป ก็จะเป็นแบบนี้ต่อไปน่ะค่ะ เคยได้ยินคำคมนึงไหมคะ ที่เค้าบอกว่า " เป็นสิ่งที่โง่มาก ที่เชื่อว่าการกระทำแบบเดิมซ้ำๆ อยู่ตลอด จะให้ผลลัพท์ที่แตกต่างกันไป" เป็นของฝรั่ง ขออภัยที่จำผู้พูดไม่ได้ แต่เนื้อความประมาณนี้เลยค่ะ ตอนนี้ปัญหาไม่ได้อยู่ที่ลูกสาวลูกเขยค่ะ อยู่ที่"คุณ" ที่ไม่ยอมแก้ปัญหา ปล่อยให้ปัญหามันเกิดขึ้นเรื่อยๆ แล้วก็มาบ่นมาระบาย แต่ก็ไม่ยอมแก้ เท่านั้นจริงๆ ถ้าคุณต้องการระบาย ก็ยินดีช่วยรับฟังค่ะ แต่ถ้าคุณต้องการทางแก้ไข ทุกคนได้ช่วยแนะนำไปหมดแล้ว แต่คนที่จะทำได้ มีแต่คุณ ถ้าทำไม่ได้ ( ไม่ให้เงินค่าข้าวไม่ได้ ทำไมไม่ได้คะ ในบ้านมีข้าวอะไรก็กินไป ไม่กินทนหิวไป ไม่มีการให้เงินไปซื้อ ง่ายๆ ตรงๆ แค่นี้เอง)  ก็เป็นแบบนี้ต่อไปค่ะ และจะแย่ลงเรื่อยๆ คุณก็ทุกข์ใจไม่สิ้นสุด ญาติมิตรไม่คบหา เพราะเห็นว่าคุณแก้ปัญหาไม่ถูกจุด ตามใจลูกจนเสียคน ลูกสาวก็ติดสามี ติดเพื่อนต่อไป อาจจะมีหลานโผล่มาอีกสองสามคน ขโมยของ ต่อไปอนาคตที่จะติดยา ติดคุกก็ไม่ไกลแล้วค่ะ ( ขออภัยถ้าความเห็นไม่ถูกใจนะคะ ) จากคุณ : PDF เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 54 17:10:51

ความคิดเห็นที่ 38 บอกเขาให้ทำงานค่ะ ถ้าไม่ทำงานก็ไม่รู้ค่าของเงิน ถ้าไม่รู้ค่าของเงินก็จะเป็นแบบนี้ อย่างที่คห.ด้านบนบอก คำว่าตัดใจไม่ช่วยไม่ได้ของคุณนี่แหล่ะ ที่จะเรียกว่าไม่ช่วย. ปล. กรณีปลอมลายเซ้นต์แล้วเบิกเงินจำนวนมากได้เนี่ย ช่วยบอกใบ้หน่อยได้ไหมค่ะ ว่าธนาคารอะไรจะได้ไม่ไปใช้บริการ...กรณีที่เบิกเงินจำนวนมาก ถ้าปลอมลายเซ้นต์และเจ้าตัวไม่ไปเองเนี่ย อย่างน้อยก็ต้องโทรถามเจ้าตัว ไม่ใช่เหรอค่ะ แก้ไขเมื่อ 01 ธ.ค. 54 02:12:09 จากคุณ : gungungirl เขียนเมื่อ : 1 ธ.ค. 54 02:11:01

ความคิดเห็นที่ 39 อ่านๆมา ตามมุมมองของผม ผมว่า ลูกสาวท่าน เสีย เพราะท่านเองนั่นแหละ ท่านต้องปรับเปลี่ยนตัวเองก่อน อันดับแรก แล้วค่อยแก้ปัญหาลูกสาวท่าน เป็นอันดับสอง จากคุณ : คนจ๊นจน เขียนเมื่อ : 2 ธ.ค. 54 22:04:24

ความคิดเห็นที่ 40 ขอบคุณมากค่ะ คุณ คนจ๊นจน  คะ ช่วยบอกหน่อย  นะคะ  ปรับเปลี่ยนเรื่องอะไรบ้างคะ จากคุณ : lawandee99 เขียนเมื่อ : 2 ธ.ค. 54 22:19:09

ความคิดเห็นที่ 41 เลิกตามใจลูก ท่านเลี้ยงลูกตามใจ ตั้งแต่เขาเด็กๆ โตขนาดนี้ เป็นไม้ที่เริ่มแก่แล้ว ดัดยาก ลูกขออะไร ให้คิดชั่งน้ำหนัก เหตุและผล ว่าสมควรให้หรือเปล่า เช่น ค่าอาหาร ค่ากิน ค่าอยู่ ควรหาเหตุและผล คุยกับลูก ว่าเขามีครอบครัว ควรหากิน หาเลี้ยงครอบครัวตัวเอง ส่วนแม่ แค่สนับสนุนห่างๆ ดูเงียบๆ ช่วงแรกๆ อาจจะลดเงินช่วยส่วนนี้ หรือ งดไปเลย แล้วเฝ้าสังเกตุการณ์เงียบๆไม่ให้เขารู้ ลองให้เขา หาเลี้ยงตัวเอง อดมื้อกินมื้อ ก็ช่างเขา แต่ถ้าเขาเจ็บป่วยไม่สบาย หรือมีเหตุฉุกเฉิน ค่อยยื่นมือเข้าไปช่วย หรือช่วงแรกๆท่านอาจจะทำใจลำบาก ก็ช่วยเหลือแค่ค่าห้องพักก็ได้ โดยจ่ายตรง ไม่ต้องให้ผ่านลูกสาว เริ่มแก้ทีละปมครับ ดึงเขากลับมาทีละนิด ส่วนประเด็นอื่นๆ ตามท่านอื่นๆครับ ลองทำแบบค่อยเป็นค่อยไป เล่าเรื่องผมให้ฟังบ้าง ตอนผมอยู่ ป3 แม่ผมสอนให้ ล้างจาน นึ่งข้าว(เหนียว) ติดเตา(ก่อไฟ) โตมาอีกนิด สอนให้ซักผ้าเอง (ซักมือ) ทำกับข้าว ถูบ้าน กวาดบ้าน ถ้าผมทำผิด โดนดุ สอน ถ้ายังไม่ฟังตีเบาๆ ถ้ายังดื้ออีก ผมเคยโดนแม่เอาก้านมะละกอตีกลิ้งรอบบ้านมาแล้ว เหอะๆ แต่โทษตี ใช้ได้เฉพาะเด็กๆเท่านั้นครับ เด็กโต หรือวัยรุ่น ให้สอนแบบค่อยเป็นค่อยไป อาจจะกินเวลาเป็นปี ก็ต้องอดทนครับ อย่าใจร้อน พยายาม ปรึกษาคนรอบข้าง ว่าตัวเราเองเป็นแบบนี้ๆ เคยเลี้ยงลูกมาแบบนี้ๆ ควรแก้แบบไหน ยังไง ลองดูครับ ท่านน่าจะพอคิดได้นะครับ เพราะหลายๆความเห็นก็แนะนำแนวทางมาตั้งมากมาย ลองตั้งสติ ใช้สมาธิ ปัญญา ที่มี ไตร่ตรอง จากตัวเองก่อน นึกย้อนกลับไป ตั้งแต่วันแรกที่ท่านเลี้ยงเขามา ว่าเป็นยังไง ลองเอาไปเปรียบเทียบกับ ครอบครัวบ้านอื่นดูก็ได้ครับ ท่านจะรู้เองว่าต้องทำยังไง เพราะถามในนี้ สมาชิกในนี้ ไม่รู้ว่า พฤติกรรมเลี้ยงลูกของท่าน ตั้งแต่แรกเป็นแบบไหน หรือท่านอาจจะไปปรึกษาจิตแพทย์ดูก็ได้ พอได้แนวทางก็ลองชวนลูกไปด้วยครับ จากคุณ : คนจ๊นจน เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 54 13:49:48

ความคิดเห็นที่ 42 ขอบคุณมากค่ะ จริงค่ะ  คุณจ๊นจน ลูกสาวดิฉันและแฟนลูกสาวดิฉันถูกเลี้ยงแบบตามใจ  อุ้มชูดูแลมากเกินไปเหมือนกัน เลยค่ะ  ต่างก็เป็นลูกคนเดียว  ฝ่ายชายถูกตามใจทุกเรื่องและให้เงินเยอะๆ(พ่อแม่ยอม อด)   เมื่อสองคนมาเจอกัน  ฝ่ายชายจึงอยากพึ่งพิงดิฉัน  เพราะดิฉันมีมากกว่า ตอนนี้ดิฉันก็กำลังหางานให้ลูกสาวทำอยู่ค่ะ   แต่ไม่ให้ทำเกี่ยวกับการเงินเพราะกลัวว่า จะทำผิดเอาเงินส่งให้ฝ่ายชายที่เป็นทหารเกณฑ์  เขาไปเยี่ยมกันทุกอาทิตย์   แม่แฟน เขาไปด้วย   เขาออกค่าใช้จ่ายเอง (  นี่ก็เป็นการเอาใจลูกชายเขา ) ดิฉันไม่ได้จ่ายเงินให้ลูกสาวมากมายหรอกค่ะ  แค่ค่าอาหารทาน  เพราะบ้านดิฉันไม่ได้ ทำอาหารทานค่ะ จากคุณ : lawandee99 เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 54 18:03:05