ความคิดเห็นที่ 1 หากคำว่า “ครอบครัว”  จะสมบูรณ์ได้นั้น  ต้องประกอบไปด้วย พ่อ แม่ และลูก ครอบครัวของผม คงไม่มีโอกาสสมบูรณ์ได้  เพราะโอกาสมีลูกนั้น ยากเต็มที ก็ได้แต่วิงวอน บอกกล่าวสิ่งศักดิ์สิทธิ์  ขอตามประสา หวังลมๆ แล้งๆ แต่แล้ว วันหนึ่ง สวรรค์ก็เมตตา ได้มอบสิ่งมีชีวิตเล็กๆ ที่ผมเรียกว่า “ลูก” มาเติมเต็มความสมบูรณ์ของครอบครัว และตั้งเงื่อนไขกับผม  เพื่อแลกกับ “ลูก” ที่ปรารถนา นั่นก็คือ ผมต้องทำหน้าที่ “พ่อ” และ “แม่” ในเวลาเดียวกัน เพราะวันนี้ ผู้หญิงที่ผมรัก ไม่ได้อยู่เคียงข้างด้วยแล้ว ดังนั้น การมีลูก ก็ไม่ได้หมายความว่า ความสมบูรณ์ในชีวิต จะเพรียบพร้อมหรือสวยงามเสมอไป การเลี้ยงเด็กหนึ่งคน ไม่เหมือนเลี้ยงหมู –หมา –กา-ไก่ การปลูกบ้านยังต้องอาศัยแบบแปลน ฉันใด การเลี้ยงลูกสักคน ก็คงอาศัยแบบอย่างที่ดีจากผู้ปกครองฉันนั้น แล้ววันนี้ ชีวิตของผม จากผู้ชายรักสนุก  เบื่อง่าย  นอนดึก ตื่นสาย เอาแต่ใจตัวเอง ขี้เกียจ สารพัดข้อเสียมากมาย จะต้องกลายมาเป็นแบบอย่างที่ดีให้กับลูก งั้นหรือ? จากคุณ : ออมสินไตตั้น เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 54 22:20:16

ความคิดเห็นที่ 2  หลายๆคน ที่รู้จักล็อคอินออมสิน ไตตั้น คงอ่านผ่านๆตามาบ้าง เรื่องการ “เฉียด” เฉียดการเป็นพ่อมาโดยตลอด ไม่ว่าเด็กคนนั้นจะเกิดเป็นลูกของพี่ชาย   พี่ชายก็พูดเล่นๆว่าจะยกให้ หากพี่สะใภ้ตั้งท้องคนที่ 2 [ปัจจุบัน ท้องที่ 2. กำหนดคลอดวันที่ 20 ธันวาคม 2554 – 5 มกราคม  2555] หรือ เด็กสาวที่รู้จักกัน เนื่องจากคุณแม่ของเธอ รับจ้างทำงานเล็กๆน้อยๆที่บ้าน เธอท้องไม่มีพ่อ  จนกระทั้งคลอดออกมา  เธอก็ไม่ยกให้   ทุกคนล้วนให้สัญญากับผมว่าจะยกลูกให้ แต่สุดท้าย ลูกของใคร – ใครก็รัก   ผมได้แต่ทำใจ และได้แต่ขอฟ้า –ขอสวรรค์ไปตามเรื่อง ดังที่กล่าวข้างต้น . วันที่  3 ธันวาคม  2554   ก่อนที่พ่อจะได้เห็นหน้าลูกเป็นครั้งแรกนั้น พ่อได้รับการติดต่อจากน้าแอน น้าแท้ๆของลูก ให้มารับตัวลูกที เนื่องจากตอนนี้ แม่ของลูกมีฐานะครอบครัวย่ำแย่ลง เงินจะจุนเจือครอบครัว ก็ขัดสนลงทุกวัน อีกทั้งสามีใหม่ของแม่ ก็ไม่ชอบหน้าลูกเอาเสียเลย น้าแอนก็มีภาระที่แบกรับไว้หนักไม่ใช่น้อย   จนไม่สามารถดูแลลูกไว้ได้ ในฐานะหลานเพิ่มอีกคน   ทันทีที่พ่อรู้ข่าว ถามว่าพ่อรู้สึกอย่างไร?   พ่อตอบได้เลยว่า พ่อดีใจมากๆ ที่จะได้เห็นหน้าลูกชายของพ่อ เพราะตลอดเวลาพ่อพยายามเข้าหาลูก ก็ถูกครอบครัวทางแม่เจ้ากรีดขวางตลอด   สุดท้ายพ่อก็ต้องตัดใจจำจากลูก ตั้งแต่ยังแบเบาะ   แต่ใช่ว่าพ่อไม่รัก ไม่มีเยื่อใยต่อเจ้าสักนิดนะ เจ้าคือลูกยา คือแก้วตา ดวงใจของพ่อเสมอ จากคุณ : ออมสินไตตั้น เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 54 22:22:16

ความคิดเห็นที่ 3 แทนคุณลูกรัก อ่านถึงบรรทัดนี้แล้ว  ลูกอย่าน้อยใจ โชคชะตา หรือแค้นเคืองใครเลยนะ   พ่ออยากบอกให้เจ้ารู้ว่า  ณ ขณะนั้นทุกๆคนต่างมีปัญหากันหมดทั้งสิ้น ปัญหาที่ทับถมเข้าใส่แม้จะดูว่าเล็กน้อย แต่วินาทีนั้นมันก็ยากที่จะมองเห็นทางออก  พ่อมั่นใจว่า เมื่อใดที่ลูกมาอยู่กับพ่อ   พ่อก็สามารถดูแล เลี้ยงลูกได้ดีไม่ต่างจากที่เจ้าอยู่กับแม่เลย เพราะพ่อจะเป็นทั้ง พ่อและแม่ ดูแลเจ้าให้ดีที่สุด เท่าที่พ่อจะทำได้ วันนั้นพ่อจำได้แม่นยำว่าอยากเห็นหน้าลูกใจจะขาด รบเร้าให้น้าแอนส่งรูปของลูกมาให้พ่อดูหน่อย ไม่งั้นพ่อคงนอนไม่หลับ ช่วงนั้นเวลาน่าจะประมาณ 23.00 น. น้าแอนก็ส่งรูปน้องแทนคุณมาให้ดูทางอีเมลล์ แทนคุณลูกรัก ลูกรู้ไหม?  วินาทีที่พ่อได้เห็นหน้าลูก พ่อรู้สึกดีใจที่เห็นหน้าลูก และเศร้าใจมากเช่นกัน ทำไมดวงตาของลูกถึงมีความเศร้าสร้อยนัก หน้าตาลูกเหมือนแบกรับความทุกข์ไว้ตลอดเวลา น้าแอนส่งมาให้ดูไม่กี่ภาพ และแต่ละภาพ พ่อก็ไม่เห็นรอยยิ้มของลูกเลย   แทนคุณลูกรัก เจ้ามีความเป็นอยู่ทางนู้นอย่างไรหนอ? แม่เจ้าดูแลเจ้าดีอย่างไร? พ่อใหม่เจ้าทำร้ายเจ้าหรือเปล่าหนอ? อดทน รอคอยพ่ออีกหน่อยหนา   พ่อจะรีบไปรับเจ้ามาอยู่ด้วย วันที่  7 ธันวาคม 2554 น้าแอนโทรศัพท์มาหาพ่อ  บอกว่ากำลังจะไปหาพี่สาวแล้ว   ซึ่งก็คือแม่ของเจ้านั่นเอง ขอให้พ่อเตรียมตัว รอรับน้องแทนคุณได้เลย   วันนั้น พ่อว้าวุ่นใจมาก  ว้าวุ่นใจว่า ทำไมมันเร็วมากขนาดนี้ แต่มันคงต่างจากความรู้สึกของลูกนะ  ลูกอาจคิดว่าทำไมมันนานขนาดนี้   อยากให้ถึงวันนั้นเร็วๆ วันที่จะได้หลุดพ้นจากความทรมาน หรือการถูกทำร้ายเสียที เหตุที่พ่อคิดเช่นนั้น เพราะน้าแอนเล่าให้ฟังว่า ลูกดื้อไม่ใช่น้อย อีกทั้งแม่ก็ไม่ดูแล ส่วนสามีใหม่ หรือ พ่อใหม่ของลูกนั้น อย่าได้พูดถึงเลย เจ้าอยู่กับญาติอีกคน ที่ช่วยเลี้ยง อายุประมาณ 15 ปี อารมณ์ของเด็กวัยรุ่นขนาดนั้น มาเจอกับอารมณ์ดื้อ ซนของเด็กวัยขวบกว่าๆ มันก็ยากที่จะควบคุมกันได้ แต่สำหรับพ่อ พ่อว้าวุ่นใจที่สุด ไม่รู้จะเริ่มต้นตรงจุดไหน? ลูกมาถึงแล้ว จะนอนอย่างไร?  จะตัวโตมากแค่ไหน?  จะฝึกหัดอย่างไร? สารพัดจะคิดการณ์ไกล ทำอะไรไม่ถูก คงเป็นช่วงที่พ่อใช้เวลาเปิดทุกๆกระทู้ในห้องชานเรือนมากที่สุด   ดูรูปเด็กๆทุกรูป ทุกกระทู้ ดูว่าเด็กอายุ 1 ขวบ 11 เดือนนั้น ตัวสูงแค่ไหน?  และมีพัฒนาการที่ดีอย่างไร? พ่อผ่านจุดไหนที่ขายของเล่นเด็ก  พ่อก็คิดถึงลูก พ่อผ่านจุดไหนที่ขายเสื้อผ้าเด็ก พ่อก็คิดถึงลูก พ่อเห็นเด็กเล็กๆที่ไหน? พ่อก็เอ่ยปากถามเขาว่า “กี่ขวบแล้วครับ?” เพื่อพ่อจะได้ประมาณตัวเจ้าลูกต้อง หรือใกล้เคียงที่สุด นี่พ่อเห่อมากไปไหม? จากคุณ : ออมสินไตตั้น เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 54 22:31:44

ความคิดเห็นที่ 4 วันที่ 11 ธันวาคม 2554 น้าแอนโทรศัพท์หาพ่ออีกครั้ง บอกว่าจะนั่งรถไฟกลับกรุงเทพฯ นัดให้พ่อมารับที่คอนโคย่านสาธร   ตอนนั้น พ่อรู้สึกไม่พอใจเลย  ไหนบอกว่าจะนั่งเครื่อง มาลงที่กรุงเทพฯไง? แต่ทำไมวันนี้บอกว่าจะนั่งรถไฟ ทำไม  ทำไม  ทำไม? ที่พ่อไม่พอใจ เพราะพ่อเป็นห่วงลูก การนั่งรถไฟนานๆ ไม่ดีต่อลูกนะ ลูกต้องเมื่อยแน่ๆ  จะงอแง ร้องไห้รบกวนน้าแอนไหม? น้าแอนจะตีลูกไหม? นึกแล้ว พ่อไม่อยากให้เป็นแบบนั้น หรือว่าลึกๆแล้ว พ่ออยากเห็นหน้าลูกไวๆกันแน่ !! ดังนั้น หากมารถไฟ ว่ารถไฟจะมาถึงก็ต้องเป็นเช้าของอีกวันอย่างแน่นอน ถึงก็ช่าง....ไม่ถึงก็ช่าง รถไฟไทยนี่นา แต่เมื่อน้าแอนบอกพ่อแบบนั้น ได้เลย ขอให้บอกมา จะให้พ่อไปรอรับลูกที่สถานีรถไฟไหน ก็บอกมา พ่อยินดีเสมอ เวลา 17.00 น. พ่อโทรศัพท์หาน้าแอน สอบถามระยะทางว่าถึงไหนแล้ว น้าแอนตอบว่าคงไม่ได้ไปรถไฟแล้ว !! พ่อตกใจมากๆ  มันหมายความว่าไง? เกิดอะไรขึ้น !!  แล้วพ่อจะได้เห็นหน้าลูกหรือเปล่า? น้าแอน บอกกับพ่อว่า วันนี้รถไฟตกราง  ต้องเปลี่ยนการเดินทางเป็นรถทัวร์แทน พ่อค่อยสบายใจหน่อย  อย่างน้อยๆพ่อก็รู้ว่ามันจะเร็วกว่ารถไฟแน่ๆ และขณะนั้น น้าแอนกำลังพาลูกเดินทางไปที่สถานีขนส่ง พ่อย้ำหนักหนา เรื่องเอกสารสำคัญๆของลูกอย่าได้ลืม อย่าได้พลาดเชียวหนา ไม่งั้นจะเสียเวลามากกว่านี้  และอุปกรณ์ เครื่องใช้ใดๆของลูกก็ขอให้เตรียมมาด้วย เช่นของเล่น เสื้อผ้าตัวเก่ง หรือขวดนม น้าแอนบอกว่า เตรียมมาให้เรียบร้อยแล้ว คืนนั้นพ่อนอนไม่หลับเลย ประหนึ่งพ่อนั่งรถทัวร์มากับลูกด้วยก็ไม่ปาน ไม่สิ!!... ต้องบอกว่า คืนนั้นพ่อไม่ได้นอนเลยต่างหาก พ่อส่งข้อความเข้ามือถือของน้าแอนทุกๆ ชั่วโมงเลยก็ว่าได้ กลัวว่าจะพลาดการไปรับตัวลูก แล้วจะทำให้ลูกเหนื่อยล้าจากการเดินทาง จะงอแง จะหิว และไหนจะเรื่องสุขภาพลูกอีก จะหาที่เปลี่ยนผ้าอ้อมสำเร็จรูปตรงไหน?   พ่อคิดเตรียมการไว้สารพัด พ่อนี่...ขี้เห่อเกินไปไหมลูก? จากคุณ : ออมสินไตตั้น เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 54 22:37:51

ความคิดเห็นที่ 5 ขออนุญาต ให้คะแนนถูกใจ และโหวต ในความน่ารักของคุณพ่อมือใหม่ "ออมสินไตตั้น" ก่อนแล้วค่อยอ่านในย่อหน้าที่3 ต่อไป จากคุณ : kansakx_aj5 เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 54 22:39:56

ความคิดเห็นที่ 6  วันที่ 12 ธันวาคม 2554 พ่อเดินทางไปรับลูกตั้งแต่ไก่โห่  ไปกับอาบอย ขับรถไปกัน 2 คน พ่อขอเล่าให้ลูกฟังอีกนิดว่า ตอนแรกๆที่พ่อเล่าให้อาบอยฟัง ว่าจะรับลูกมาเลี้ยงดูนั้น อาบอยก็ค้าน และให้เหตุผลต่างๆนานา แต่อาบอยไม่ถึงกับต่อต้าน ไม่งั้นคงไม่ไปเป็นเพื่อนพ่ออย่างแน่นอน สายโด่งแล้ว พ่อเองก็เกรงใจน้าแอนไม่น้อย ที่โทรฯรบกวนบ่อยๆ แต่ทำอย่างไรได้ ยิ่งใกล้ถึงเวลานัดเจอ  พ่อก็อดตื่นเต้น ชะเง้อมองเวลาที่ข้อมืออยู่เนืองๆ ยิ่งน้าแอนก็เปลี่ยนสถานที่เจอกัน นัดเวลากันไม่ลงตัวเสียที จากคอนโดสาธร เปลี่ยนมาเป็น มหาวิทยาลัยย่านบางเขน เดี๋ยวเจอกันที่ถนนเลียบทางด่วน ... พูดถึงเจอกันที่ถนนเลียบทางด่วน อันนี้ พ่อรับไม่ได้แน่ๆ ที่จะรับลูกตรงจุดนี้ เอ่อ... นี่ลูกของพ่อนะ  ไม่ใช่ลูกหมู ลูกหมาที่ไหน... ถึงอย่างไร พ่อก็ไม่เลือกนัดเจอแถวนี้แน่ๆ   น้องคุณลูกรัก... ลูกอ่านถึงจุดนี้แล้ว หวังว่าลูกจะเข้าใจความรู้สึกของพ่อ ความรู้สึกที่พ่อมีต่อลูกนะ  บางอย่างเรื่องเล็กๆ เรื่องไม่เป็นเรื่อง แต่มันก็ละเอียดอ่อนสำหรับความรู้สึกของพ่อไม่มากก็น้อย สุดท้ายพ่อนัดที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง   พ่อคิดว่า จะพาลูกเดินให้ทั่วห้างเลย ด้วยเหตุผลที่จะสร้างความคุ้นเคยกับลูกก่อน ลูกคงยังไม่ไว้ใจพ่อ พ่อส่งข้อความเข้าเครื่องน้าแอนอีกครั้ง ว่ามาถึงแล้ว รออยู่ในร้านกาแฟมีชื่อแห่งหนึ่งของตัวห้างนั้น ไม่นานน้าแอนก็มาถึง อาบอยเป็นคนแรกที่เห็นหน้าลูก เพราะพ่อนั่งหันหน้าเข้าในร้าน พูดแล้วนึกขำนะลูกนะ   อาบอยจำหน้าลูกได้แม่นยำเชียว ขนาดเห็นแค่ในรูปที่น้าแอนส่งมาให้ดูนะเนี้ย!! 555 ทันทีที่อาบอยพูดว่า “นั่นไง  “น้องคุณ” มาถึงแล้ว !!” วินาทีนั้น พ่ออยากให้โลกหยุดเคลื่อนไหวเหลือเกิน หากเป็นหนัง เป็นละคร  ตอนสำคัญฉากนี้ กล้องคงจับที่ใบหน้าของพ่อ ที่ค่อยๆหันไปอย่างช้าๆ หันไปเห็นหน้าลูกอย่างแน่นอน แต่ในความเป็นจริงนั้น  ยังไม่ทันขาดคำ พ่อก็หันควับไปทางประตูเข้าทันที มันเหมือนมีแม่เหล็กขนาดใหญ่ ดึงดูดหน้า ดึงดูดสายตาของพ่อ ให้หันไปมองที่ลูกทันที ทันใด จากคุณ : ออมสินไตตั้น เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 54 22:52:01

ความคิดเห็นที่ 7  ขอขอบคุณ พี่kansakx_aj5 มากๆครับ          ตอนนี้ น้องไม่ได้ตื่นมากวน  แต่ตาคุณพ่อจะปิดแล้ว...          แบตคุณพ่อจะหมดแว๊ววว...          เดี๋ยวประมาณ ตี 2. น้องแทนคุณคงตื่นมาเหมือนเคย นอนไม่เต็มอิ่มหรอก          หมายถึงคุณพ่อน๊า... บางทีนอนมองท่านอนของลูก ก็ยิ้มอย่างมีความสุข          เด็กอะไร? นอนท่านอนเหมือนผู้ใหญ่เลย บางทีมีถอนหายใจด้วยนะครับ          ไว้มีโอกาสเหมาะๆ ผมจะกลับมาเขียนใหม่นะครับ          ด้วยไมตรีจิตครับ จากคุณ : ออมสินไตตั้น เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 54 23:00:01

ความคิดเห็นที่ 8 อ้าว...ซะงั้น กำลังบิ้วอารมณ์ได้ที่ รอติดตามวันต่อไปค่ะ จากคุณ : อิมาอิซัง เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 54 23:11:04

ความคิดเห็นที่ 9 อ่านเพลิน สะดุดตอนจะไปนอนซะงั้น คุณหมอของลูกเราบอกว่า เด็กที่ตื่นกลางดึก แสดงว่ากินไม่อิ่มนะคะ ปล.ลูกเราอายุ 1.10 ขวบค่ะ จากคุณ : namm_gamm เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 54 23:11:36

ความคิดเห็นที่ 10 โหวตให้ค่ะ ด้วยแรงแห่งรัก จากพ่อสู่ลูก ^____^ จากคุณ : กิ่ง&อ๊อด เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 00:04:48

ความคิดเห็นที่ 11  อรุณสวัสดิ์ พี่อิมาอิซัง , พี่namm_gamm และพี่กิ่ง&อ๊อด ครับ ขอขอบคุณสำหรับการโหวตนะครับ และขอโทษด้วยที่ตัดตอนจบซะดื้อๆ...คือไม่ไหวอ่ะครับ เมื่อคืนตาจะปิด พี่namm_gammครับ... น้องแทนคุณทั้งอิ่มข้าว อิ่มนมเชียวล่ะ ผ้าอ้อมสำเร็จรูปก็ไม่ชื้น , อากาศก็กำลังดี แต่ชอบละเมอตื่นตอนดึกๆ กังวลเหมือนกัน กลัวพัฒนาการทางสมองจะไม่เต็มที่ เพราะไม่ได้พักผ่อน เย๊ๆ...น้องแทนคุณมีเพื่อนวัยเดียวกันแล้วครับ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ จากคุณ : ออมสินไตตั้น เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 06:55:36

ความคิดเห็นที่ 12 มารออ่านด้วยคน ลูกอายุไล่ๆกันเลย เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : *~*~ สาวมนต์ดำ ~*~* เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 07:40:59

ความคิดเห็นที่ 13 ^^ ของเราเพิ่งครบ 2 ขวบจ้า วัยไล่ๆ กันเนอะ ^^ อ่านแล้วยิ้มตามปน น้ำตาคลออะ จากคุณ : แม่น้องบูม เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 07:53:48

ความคิดเห็นที่ 14   [เมื่อครู่ลืมดูเวลาว่า 7.00 น.แล้ว   ได้เวลาลูกตื่น           และเขาก็ตื่นตามเวลาจริงๆด้วย / แต่ขอต่อให้อีกนิดนะครับ           ก่อนจะป้อนข้าว เพราะตอนนี้ 8 โมงได้เวลาอาหารเช้าแล้วครับ] .... น้องแทนคุณลูกรัก วินาทีนั้น พ่อมีความสุขที่สุด พ่อจำได้แม่นยำว่า พ่อเดินตรงรี่ไปจูงมือลูกให้เดินเข้ามานั่งที่โต๊ะ จนลืมทักทายน้าแอนเลยทีเดียว   ลูกมากับน้าแอนเพียง สองคนที่เดินเข้ามาในร้าน ส่วนแฟนน้าแอนไม่ได้เข้ามาด้วย สอบถามความเป็นมา ทราบว่าน้าแอนกับแฟน ทะเลาะกัน แฟนเลยไม่พอใจ ก็จะเรื่องอะไรเสียอีก!! ลูกคงเดาออกนะ อย่าถือสาหาความนะลูกนะ   หนูต้องมองโลกในมุมบวก และเข้าใจถึงปัญหานะลูก  เมื่อลูกเข้าใจปัญหา ลูกจะเข้าใจความรู้สึกทั้งของน้าแอน และของแฟนน้าแอน   เพียงไม่กี่นาที ลูกก็มาอยู่ในอุ้มอกที่พ่ออุ้มได้ โดยไม่ร้องงอแง หรือมีทีท่าต่อต้าน จับนั่งก็นั่ง จับลุกก็ลุก จับอุ้มก็ให้อุ้ม ดูเลี้ยงง่ายมากๆ แต่พ่อก็หวั่นๆ เอ่!!...ลูกตรูเมารถ เมาเรืออยู่รึเปล่าหว่า? ทำไมเบลอๆแบบนี้ 555 พ่อเชื้อเชิญให้น้าแอนเรียกแฟนมาร่วมทานอาหารด้วยกัน ถามไถ่สารทุกข์สุขดิบกัน แต่ดูน้าแอนจะเป็นห่วงแฟนไม่ใช่น้อย จึงปฏิเสธคำเชิญของพ่อ เราใช้เวลาในร้านประมาณ 20 นาทีเห็นจะได้ ก็แยกย้ายกันไป แทนคุณลูกรัก พ่อขอเล่าให้ลูกฟังถึงจุดนี้สักนิด เพราะมันเป็นภาพที่พ่ออึ้ง !! จะว่าประทับใจก็ใช่อยู่   จะว่าสะเทือนใจก็ใช่อยู่ นั่นคือ ขณะที่พ่ออุ้มลูกออกจากร้านนั้น พ่อได้วางลูกลงเพื่อจะจูงเดิน มือขวาของลูกก็ไปคว้ามือของน้าแอน ให้จูงเดินด้วย โดยที่มือซ้ายยังจับมือพ่อแน่น !! หากคนผ่านไปมาเห็น คงมองว่าเรา 3 คนเป็นครอบครัวสุขสันต์แน่ๆ มีทั้งคุณพ่อ-คุณแม่จูงลูกน้อยให้เดินตรงกลาง แต่ความจริง !! มันไม่ใช่อย่างนั้นนะสินะ น้าแอนค่อยๆคลายมือออก เพื่อจะได้แยกทางกัน แต่ลูกก็ไม่งอแงนะ  เดินต่อไปกับพ่อเฉยเลย และพ่อเองก็ไม่รู้ว่าน้าแอนแยกไปทางไหน? นั่นคงเป็นภาพครั้งสุดท้าย สำหรับการมาส่งของน้าแอน ที่พ่อและลูกได้เห็น พ่อพาหนูเดินมาดูน้ำตก ที่จัดในห้างสรรพสินค้าแห่งนั้น ลูกชอบมันมาก เอามือจุ่มเล่นอย่างสนุกสนาน จนพ่อต้องรีบพาไปดูอย่างอื่น พ่อซื้อกางเกงขายาวให้ลูก 1 ตัวไว้สำหรับใส่นอน โดยมีอาบอยหิ้วสัมภาระของลูก และจ่ายตังค์ 555 จากคุณ : ออมสินไตตั้น เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 08:05:06

ความคิดเห็นที่ 15 ขณะพาลูกเดินอยู่ในห้างนั้น คุณปู่ได้โทร.เข้ามา ให้พ่อแวะไปหาที่สำนักงานแถววัชรพล แต่พ่อก็อยากให้ลูกได้พักผ่อน เลยไม่ได้ไปหา ก่อนกลับบ้าน จึงแวะซื้อโดนัทไปฝากคุณย่า ท่าทางลูกคงหิว ชี้นิ้วจะเอาชิ้นนั้น ชิ้นนี้ พ่อจึงซื้อให้ลูก 1 ชิ้น คนขายคงหยิบจับไม่ทันใจ ลูกเลยออกอาการฟึดฟัด พ่อเห็นท่าไม่ดีจึงอุ้มลูกเดินออกมาก่อน ปล่อยให้อาบอยเป็นคนจัดการไป ขณะพ่อขับรถนั้น อาบอยป้อนโดนัทให้ลูก ลูกก็กินจนหมดชิ้นเลย สงสัยหิวมาก ก่อนเข้าบ้านแวะไปหาคุณย่าเพื่อเอาโดนัทไปฝาก แต่คุณย่าติดธุระกับลูกค้า เลยไม่ได้พบหน้าหลานเลย พ่อฝากโดนัทไว้ให้ แล้วหาร้านอาหารให้ลูกได้กินข้าวก่อน ลูกทานก๋วยเตี้ยวได้เยอะมาก  พ่อเลือกเมนูนี้ให้ เพราะเห็นว่ามีคุณค่าครบถ้วน รถขับไปได้หน่อยเดียว ลูกก็หลับ ตื่นมาก็ไม่งอแง จนถึงบ้าน บ้านของลูก บ้านของเรา นับจากนี้ไป  ชีวิตใหม่ของลูกจะเริ่มต้นที่นี่ เราจะก้าวเดินไปข้างหน้าพร้อมกัน เรียนรู้นิสัยพร้อมๆกันนะลูกนะ สิ่งใดๆไม่ดี หรือฝังใจลูก ขอให้ลืมๆมันไปนะ ต่อไปนี้...ที่แห่งนี้ อาจจะไม่ดีที่สุดสำหรับลูก แต่พ่อจะทำหน้าที่ของพ่อให้ดีที่สุด !! เป็นกำลังใจให้พ่อด้วยนะครับ      ขออนุญาตป้อนข้าวลูกก่อนนะครับ มื้อนี้นำเสนอ "ไข่พะโล้"ครับ จากคุณ : ด้วยไมตรีจิต (ออมสินไตตั้น) เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 08:11:10

ความคิดเห็นที่ 16 คุณพ่อน่ารักจังคะ รู้สึกได้เลยว่า ต่อไปน้องคงจะมีความสุขมากแน่ๆ จากคุณ : หนูเอ๋ยหนูดี เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 08:31:45

ความคิดเห็นที่ 17 อยากจะบอกว่า...น่าร๊ากอ้า.. คุณเป็นคุณพ่อที่เจ๊งมั่กๆๆ++++... ข้าน้อยขอคาระวะ สู้สู้นะ จากคุณ : หนมปัง สังหยา เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 09:10:58

ความคิดเห็นที่ 18 รออ่านต่อนะคะ เป็นกำลังใจให้คุณพ่อใบเลี้ยงเดี่ยวค่ะ จากคุณ : นางฟ้าเปรี้ยวหวาน เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 09:29:05

ความคิดเห็นที่ 19 เป็นคุณพ่อที่น่ารักมากๆ ๆ ๆ ๆ สู้ๆ ๆน่ะค่ะ แก้ไขเมื่อ 20 ธ.ค. 54 09:32:48 จากคุณ : PAKASAI เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 09:32:02

ความคิดเห็นที่ 20 ดีใจแทนน้องคุณจังที่อย่างน้อยก็มีพ่อที่รักและเอาใจใส่จากนี้และตลอดไป เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : LovelyUnseen เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 09:32:40

ความคิดเห็นที่ 21 สู้ๆ นะค่ะ เป็นกำลังใจให้คุณพ่อค่ะ จากคุณ : นส.อ้วนล่ำ (gigoahh) เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 09:33:28

ความคิดเห็นที่ 22 ตอนที่คุณจับมือน้องแล้วน้องเรียกคุณว่าพ่อ ตอนที่เค้ามองหน้าคุณ คุณเห็นแววตาของเค้า เห็นรอยยิ้มของเค้า คุณรู้สึกยังไงคะ จากคุณ : พันแสนรัก เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 09:55:55

ความคิดเห็นที่ 23 อ่านแล้ว น้ำตาคลอ ดีใจด้วยนะคะ สมหวังแล้ว ดูแลลูกชายคุณให้ดีนะคะ จากคุณ : หมูน้อยจอมแก่น เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 10:21:15

ความคิดเห็นที่ 24 ตามมาอ่านค่ะ ซึ้งจริงๆ เลยค่ะคุณพ่อคนใหม่ ยังไงสู้ๆ นะคะ มีเพื่อนๆ พี่ๆ ในนี้เป็นกำลังใจ+ที่ปรึกษาเยอะเลยค่ะพี่ออมสิน จากคุณ : fon_bubu เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 10:31:01

ความคิดเห็นที่ 25 ง่า... อย่าเรียกพี่เลยค้าบ ยังไม่29เลย T^T ขอให้น้องคุณเป็นเด็กดีเลี้ยงง่ายนะคะ จากคุณ : กิ่ง&อ๊อด เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 10:34:16

ความคิดเห็นที่ 26 อ่านไปน้ำตาก้ไหล แต่มันก้มีความสุขเนอะ ขอเป็นกำลังใจให้คุณนะคะ จากคุณ : love4us เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 10:45:24

ความคิดเห็นที่ 27 เป็นคุณพ่อมือใหม่ที่น่ารักมากๆเลยค่ะ จากคุณ : NuChKie เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 10:50:47

ความคิดเห็นที่ 28 สู้ๆนะค่ะ เอาใจช่วยคุณพ่อคนเก่ง จากคุณ : แม่น้องไตเติ้ล เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 10:54:57

ความคิดเห็นที่ 29 มารออ่านต่อนะคะ อยากเห็นรูปน้องด้วยค่ะ  ดีใจกับน้องด้วยทีไ้ด้มาอยู่กับคุณพ่อ ออมสินไตตั้นนะคะ จากคุณ : ขนมปังน้ำแดง เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 11:06:28

ความคิดเห็นที่ 30   [ลูกหลับเวลา 10.30 น. ตามตารางการเลี้ยงลูกที่ผมตั้งไว้] ภาพประกอบการเล่าเรื่อง : คัดมาจากบทหนึ่ง... "...ลูกมากับน้าแอนเพียง สองคนที่เดินเข้ามาในร้าน ส่วนแฟนน้าแอนไม่ได้เข้ามาด้วย สอบถามความเป็นมา ทราบว่าน้าแอนกับแฟน ทะเลาะกัน แฟนเลยไม่พอใจ ก็จะเรื่องอะไรเสียอีก!! ลูกคงเดาออกนะ..." จากคุณ : ออมสินไตตั้น เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 11:12:27

ความคิดเห็นที่ 31 ยินดีด้วยนะคะ ติดตามอ่านมาตั้งแต่เมื่อคืน ดีใจด้วย ทั้งคุณ ที่ได้สมหวังอยู่กับลูก ดีใจกับแทนคุณ ที่ต่อไปจะได้อยู่กับพ่อที่อบอุ่นและรักหนู มีลูกอายุไล่ๆๆกันกับแทนคุณ จึงรู้ว่าเลี้ยงเด็กวัยนี้ ไม่ง่ายเลย ขอให้คุณเข็มแข็ง อดทน สู้ๆๆนะคะ จากคุณ : kunyingnaja เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 11:33:14

ความคิดเห็นที่ 32   แทนคุณลูกรัก... หากวันข้างหน้า ลุกไม่มีโอกาสเห็นหน้าน้าแอน พ่อจะบอกว่า น้าแอนเป็นผู้หญิงที่สวยมาก วางตัวดี และแต่งกายดูดี จัดว่าเป็นผู้หญิงที่สวยคนหนึ่งทีเดียว พ่อเล่าให้ฟังแบบนี้แล้ว... ลูกพอจะนึกหน้าแม่ของลูกออกแล้วใช่ไหม? ว่า คุณแม่ของลูก ต้องสวยมากขนาดไหน? ลูกจงภูมิใจในตัวคุณแม่นะลูกนะ ส่วนที่ไม่ดีของแม่  ลูกอย่าไปหวนคิดเลย ตลอดเวลาที่ลูกอยู่กับพ่อ   ทุกๆคำถามที่ลูกสงสัย  พ่อจะบอก จะเล่าให้ลูกฟังเอง ขอจงเชื่อใจพ่อ และขอให้ลูกเป็นเด็กดี ลูกจะมีความสุข เอาล่ะ !!... พ่อจะเล่าให้ฟังว่า วันที่ลูกมาอยู่กับพ่อวันแรกนั้น บรรยากาศเป็นอย่างไรกันบ้าง? ที่บ้านหลังนี้ เราอยู่กัน 2 คน คือคุณพ่อ และอาบอย ส่วนคุณย่าทวด อยู่บ้านถัดไปอีกหลังหนึ่ง ตอนนั้นคุณย่าทวด ยังไม่รู้ว่า พ่อไปรับลูกมาอยู่ด้วยหรอกนะ พ่อยังไม่บอกใครเลย คืนวันที่ 12  ธันวาคม 2554 แทนคุณลูกรัก... ลูกต้องเข้าใจพ่อนะลูกนะ ว่าทำไมถึงปล่อยให้ลูกแต่งตัวในสภาพแบบนี้ นั่นคือ ใส่ผ้าอ้อมสำเร็จรูป และเสื้อยืดสีขาวของพ่อเพียงตัวเดียว พ่อใช้ยางวงรัดตรงคอเสื้อไว้ด้านหลัง เพราะมันตัวใหญ่เกินไป ในกระเป๋าสัมภาระที่น้าแอน เตรียมมาให้นั้น น้าแอนบอกว่าเป็นเสื้อผ้าที่ใช่แล้ว ยังไม่ได้ซัก พ่อต้องนำไปซักก่อน  รวมถึงกางเกงนอนตัวใหม่ที่พ่อซื้อให้ด้วย ทำอย่างไรได้ล่ะ!!   พ่อจะซื้อเตรียมไว้ก่อน ก็กะตัวลูกไม่ถูก เป็นลูกพ่อ ต้องอดทนนะลูกนะ 555 พ่อตั้งปณิธานไว้แล้ว  ลูกของพ่อต้องไม่มีอภิสิทธิ์กว่าใครๆ ลูกต้องติดดินนะลูก  อย่าแบ่งชนชั้น วรรณะ  อย่าเหยียดหยามผู้อื่นที่ด้อยกว่า พ่อแต่งตัวให้ลูกแบบนี้  ใช่ว่าลูกย่ำแย่นะ   คืนนั้น...ลูกได้รับความอบอุ่นจากเสื้อตัวนี้ของพ่อได้ไม่มากก็น้อย แต่เพราะแปลกที่ หรืออย่างไรไม่ทราบ? ลูกนอนกระวน กระวาย ผลุดลุก ผลุดนั่ง เดี๋ยวก็ร้องงอแง พ่อกับอาบอยไม่ได้หลับ ไม่ได้นอนกันหรอกหนา? ต่างกุลีกุจอมาชงนมให้ลูกดื่ม ถามสาเหตุกันใหญ่ว่าเป็นเพราะอะไร? ไม่มีใครชงนมเป็นเลย พ่อและอาบอยก็ไม่ดื่มชากาแฟ ไม่มีประสบการณ์ชงนมให้เด็กจริงๆ สุดท้ายพ่อก็ชงนมให้ลูกผิดๆ  พ่อกลัวลูกท้องเสีย ก็ชงทั้งๆที่น้ำยังร้อนฉ่า สรุปคือคุณค่าทางอาหารหายไปเรียบ ตื่นเช้ามา  พ่อต้องรีบวิ่งเข้าห้องชานเรือน   เป็นห้องๆหนึ่งที่แลกเปลี่ยนทัศนคติการเลี้ยงลูกกันน่ะลูก  เดี๋ยวหนูโตขึ้นก็จะได้รู้ พ่อจะพาไปเที่ยวห้องสยาม ยามลูกถึงวัยเรียน พ่อจะพาไปเที่ยวสวนลุม ยามลูกเข้าสู่วัยรุ่น ถึงเวลานั้น...พ่อจะติดต่อ "สาวอิหร่าน"ให้ กลับมาที่การชงนมกันต่อ... สุดท้ายพ่อก็ได้รับคำแนะนำหลายๆเรื่อง โดยเฉพาะเรื่องการชงนม และการนอนของลูก วันนี้พ่อพอจะหาสาเหตุได้แล้วว่า ทำไมลูกนอนหลับไม่สนิทยามกลางคืน นั่นเป็นเพราะอากาศเย็นเกินไปนั่นเอง ลูกหายใจไม่ออก คัดจมูก เดี๋ยวพ่อจะแก้ปัญหานี้ให้ลูกนะ จากคุณ : ออมสินไตตั้น เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 11:33:46

ความคิดเห็นที่ 33 พี่ออมสิน อยากให้พี่เก็บบันทึกนี้ไว้ให้น้องคุณอ่านนะคะ เค้าจะได้รับรู้ว่าคุณพ่อออมสินรักน้องคุณมากแค่ไหน ^^ จากคุณ : fon_bubu เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 11:37:59

ความคิดเห็นที่ 34 เข้ามาแจกกิ๊ฟคุณพ่อน่ารักจัง จากคุณ : ลูกแม่ก้อย เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 12:17:31

ความคิดเห็นที่ 35 คัดจมูกใช้น้ำเกลือชนิดพ่นใส่จมูกได้นะคะ หรือน้ำยาล้างคอนแทคเลนส์หยดใส่จมูกข้างละหยดสองหยดได้ค่ะ   ลูกได้อยู่ด้วยดีเเล้วค่ะ มีคุณพ่อดูเเลเอาใจใส่ดีมากๆ ไม่ขาดความรักเเน่นอนค่ะ จากคุณ : แม่ (แม่อยู่ไกล) เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 12:26:52

ความคิดเห็นที่ 36 "พ่อจะพาไปเที่ยวห้องสยาม ยามลูกถึงวัยเรียน พ่อจะพาไปเที่ยวสวนลุม ยามลูกเข้าสู่วัยรุ่น ถึงเวลานั้น...พ่อจะติดต่อ "สาวอิหร่าน"ให้ ฮ่าฮ่าฮ่า" ก๊ากกกกกก เลยเรื่องสาวอิหร่าน ไปเดินให้ได้เกือบทุกห้องก็ดีค่ะ ยังติดตามอยู่เรื่อยๆ น้องน่ารักค่ะ คุณพ่อก็น่ารัก อ่านแล้วเห็นถึงความรักของพ่อที่มีต่อลูก เสียดายกิ๊ฟหมดแล้ว แหะๆ จากคุณ : อิมาอิซัง เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 13:04:41

ความคิดเห็นที่ 37 โหวตให้ครับ สุดยอดมากๆ จากคุณ : num2c เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 13:11:51

ความคิดเห็นที่ 38 น้องโชคดีมากค่ะที่ได้โอกาสดีดีในชีวิต ได้เติบโตกับคนที่จะรักและเลี้ยงดูเค้าเป็นอย่างดี ขอชื่นชมค่ะ จากคุณ : Opank (Oohopank13) เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 13:41:39

ความคิดเห็นที่ 39 ทำไมเราอ่านไปน้ำตาคลอไปนะ ... เป็นกำลังใจให้คุณพ่อนะคะ มีอะไรต้องการคำแนะนำปรึกษากันหลังไมค์ได้ค่ะ เรามีลูกชาย 2 คน แต่ยังเล็กกว่าน้องแทนคุณทั้งคู่ คนโต 1.4 ขวบ บางทีอาจจะพอมีเรื่องราวคล้ายๆกันบ้าง ยินดีให้คำแนะนำค่ะ ^_^ จากคุณ : MaeMod เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 13:51:40

ความคิดเห็นที่ 40 สู้สู้ค่ะ จากคุณ : BB (never_say) เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 14:05:01

ความคิดเห็นที่ 41 จุดเริ่มของการเป็นสุดยอดคุณพ่อค่ะ   อ่านไปน้ำตาคลอไปค่ะ จากคุณ : Piano_ne เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 15:49:33

ความคิดเห็นที่ 42 อ่านแล้ว น้ำตาคลอนิดๆ ในความรักที่คุณมีให้ลูก --- ไม่ทราบเอกสารทางราชการเรียบร้อยหรือยังคะ เอาใจช่วยนะคะ น้องน่ารักมากเลย จากคุณ : la-la-bell เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 16:13:46

ความคิดเห็นที่ 43 อ่านไปซึ้งไปค่ะ  น่ารักจริงค่ะคุณพ่อมือใหม่ จากคุณ : ภูเขาเขียว เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 16:45:27

ความคิดเห็นที่ 44 คุณพ่อน่ารักจังเลย ฝาก กิฟ ไปให้น้องแทนคุณ ด้วยค่ะ จากคุณ : สิงโตฟันหัก เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 18:50:22

ความคิดเห็นที่ 45 ก๊อปลงบล็อคให้น้องอ่านด้วยนะคะ ถึงเวลานั้น น้องคงดีใจสุดๆ นี่พ่อเราเป็นเอามากนะนี่ 555 จากคุณ : darkheart เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 19:29:12

ความคิดเห็นที่ 46   ลูกนอนหลับเรียบร้อยแล้วครับ           ดีใจจัง !! ที่ลูกเริ่มปรับตัวได้ และเข้านอนตรงตามตาราง                    ถึงเวลาที่พ่อจะมาเวิ่นเว้อต่อซะที  อิอิ           เอ่อ... ต้องขอโทษพี่ๆทุกๆล็อคอินด้วยนะครับ ที่ไม่ได้ทักทายเป็นรายบุคคล           แต่ผมรู้สึกยินดี และซาบซึ้งในไมตรีที่มีให้ ไม่ว่าจะเป็นกำลังใจ , การให้กิ๊ฟ           และการกดโหวต   หวังว่าพี่ๆจะเข้าใจนะครับ........จุ๊ฟๆ ......   ภารกิจประจำวันของพ่อ คือต้องตื่นเวลา 05.20 น. เพื่อลุกมาเตรียมหุงข้าวใส่บาตรตอนเช้า   แต่ดูเหมือนเช้านี้ พ่อแทบจะลุกไม่ขึ้น ลูกยังนอนหลับ กับอาบอยบนเตียง พ่อก็เกรงใจอาบอยไม่น้อยเลย เพราะต้องไปทำงานด้วย เมื่อคืนก็ไม่ได้หลับ เช้าๆแบบนี้ พ่อก็เลยไม่อยากทำเสียงดังรบกวนเวลาพักผ่อนของลูกและอาบอย ปกติพ่อจะอาบน้ำช่วงสายๆ แต่หลังจากนี้ไป พ่อต้องอาบน้ำตั้งแต่ 6 โมงเช้าก่อนลงไปใส่บาตร ยิ่งวันไหนอากาศหนาวๆ  โอ้โห....สุดๆไปเลยลูกเอ๋ย !! บ้านของพ่อก็ใช่ร่ำรวย มีเครื่องทำน้ำอุ่นเสียที่ไหนกัน มันก็ลูกทุ่งๆแบบนี้แหล่ะ ชีวิตมันถึงมีรสชาติ ดีแค่ไหนหนอลูก ที่พ่อไม่ก่อไฟเตาถ่าน ต้มน้ำร้อนใส่กา  ชงนมให้ลูกดื่มเมื่อคืน 555 หลังจากใส่บาตรเสร็จ พ่อก็ปลุกให้ลูกตื่น พ่อตั้งตารางไว้ว่า เวลา 7.00 น. ลูกต้องตื่น อาบอยก็ตื่นมาเล่นกับลูกสักครู่หนึ่ง ก่อนจะขับรถไปรับเสื้อผ้าของลูก ที่ให้ทางร้านซักให้ ตั้งแต่เมื่อคืน ก่อนจะไปทำงาน เห็นไหม? อาบอย ใช่ว่าไม่รักลูกนะ รายนี้น่ะ ลูกเป็นที่รักของเขายิ่งกว่าแก้วตา-ดวงใจเสียอีก พ่อจะเล่าให้ฟังว่า วันนั้นทั้งวัน อาบอยโทร.มาถามพ่อตลอดว่า ลูกคุณกินข้าวหรือยัง? , ลูกคุณนอนกลางวันหรือยัง?  อึหรือยัง? สารพัดจะถาม พ่อก็เข้าใจนะ  ว่าเป็นใครก็หลงในความน่ารัก ว่านอนสอนง่ายของลูก เมื่อคืนพ่อจำได้ว่า ตอนนอนกล่อมลูกอยู่นั้น พ่อให้นับเลขตามพ่อเป็นภาษาอังกฤษ วัน-ทรู-ทรี... ปรากฏว่าลูกนับตามได้ถึง เท๊นนน...เชียวล่ะครับ พ่อปลื้มใจมาก  พยายามพูดภาษาอังกฤษกับลูก ให้ได้ซึมซับ ทั้งๆที่พ่อก็ได้ภาษาแค่งูๆ ปลาๆ เยสๆ โนๆ แอนด์ โอเค หลังจากให้ลูกนอนกลางวันแล้ว พ่อก็ด้ความรู้อย่างหนึ่งเกี่ยวกับตัวลูกว่า เด็กวัย 1.11 ปี ควรให้เลิกดื่มนมจากขวดได้แล้ว ใช่!!... พ่อไม่ได้เลี้ยงลูกตั้งแต่แบเบาะ ก็ลืมคิดเรื่องนี้ มัวแต่เห่อว่ามีลูก จนลืมนึกไปว่าลูกโตได้ 1 ปีแล้ว ต้องพัฒนาการไปอีกขั้นหนึ่ง จากคุณ : ออมสินไตตั้น เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 20:35:42

ความคิดเห็นที่ 47 พ่อสังเกตพฤติกรรมของลูกอีกอย่างว่า ลูกสวมเสื้อผ้าเองได้ , ทานข้าวเองได้ ดื่มน้ำจากแก้วได้  แต่!!... ก็ต้องตามล้าง ตามเช็ดกันไป พ่อถือว่าเป้นเรื่องปกติของเด็ก สิ่งหนึ่งที่พ่อต้องฝึกลูกตอนนี้คือ การขับถ่าย และการฉี่ ซึ่งลูกยังไม่บอกพ่อไม่ได้เลยเวลาที่ต้องการอึ หรือฉี่ แต่ยิ่งสอน พ่อก็รู้ว่า ลูกชอบแกล้งพ่อ ลูกชอบดึงเสื้อขึ้นแล้วบอกว่า "น้ำ" พ่อก็รีบถอดกางเกงให้ลูก พาเข้าห้องน้ำทันที บางครั้งลูกเองเป็นฝ่ายนำไปด้วยซ้ำ แต่สุดท้าย ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ของจริง...มักจะไม่บอกอ่ะ 555 เมื่อวานพ่อพาลูกไปชั่งน้ำหนัก ให้ตายสิ!!...พ่อจำน้ำหนักลูกไม่ได้ 555  ทั้งๆที่ท่องมาอย่างดี จำได้แต่น้ำหนักของพ่อเอง พุ่งไปที่ 74.4 แทบจะจับเครื่องชั่งทุ่มเหลือเกิน ไว้โอกาสหน้า พ่อจะพาไปชั่งใหม่นะลูกนะ วันที่ 15 ธันวาคม  2554 ช่วงวัน  สองวันมานี้ ลูกน่ารักมากๆ  ไม่ดื้อ ไม่ซน ลูกรื้อของเล่นใดๆมา พ่อบอกให้เก็บหลังจากเล่นเสร็จแล้ว ลูกก็เก็บเข้าที่ แต่เสื้อผ้าลูกมีเพียงไม่กี่ตัว พ่อตั้งใจจะซื้อให้ แต่พ่อก็ไม่สามารถทำได้เลย เวลาที่ลูกหลับ  พ่อก็ต้องมาซักเสื้อผ้าของลูก , ล้างขวดน้ำ ขวดนม เก็บกวาดเช็ดถูบ้าน เพราะลูกนั่งกินข้าวกับพื้น หกเลอะเป็นร้อยๆไร่เลย วันหนึ่งๆ พ่อกวาด ถูบ้านไม่ต่ำกว่า 2 หน อีกทั้งต้องเตรียมอาหารมื้อถัดไปให้ลูกอีกด้วย บางวัน อยากบำรุงลูก ... ถามคุณพ่อ คุณแม่ชานเรือนว่า ควรให้ลูกดื่มน้ำผลไม้กล่องดีไหม? หลายๆคำแนะนำบอกว่าให้ทานผลไม้สดดีกว่า พ่อก็ต้องนั่งปอก นั่งเตรียมมะละกอให้ลูกบ้าง ,ฝรั่งบ้าง ส้มบ้าง ลูกชอบกินส้ม และกล้วยมากนะรู้ไหม? ไม่รู้โตขึ้นมา ลูกจะเบื่อหรือยัง? เพราะพ่อจัดหนักให้ทุกมื้อเลย 555 แทนคุณลูกรัก... ไว้วันข้างหน้า ลูกโตเป็นหนุ่ม มีลูก มีเมียเมื่อไหร่? ลูกจะรู้ว่า ช่วงเวลาเลี้ยงลูกนี้ มันทำให้โลกของคนๆหนึ่งมีแค่กลางวัน-กลางคืนเท่านั้น พ่อไม่รู้ว่าวันนี้วันอะไร?  วันที่เท่าไหร่?   รู้แค่ว่า เดี๋ยวลูกนอน ตื่นมาก็ได้เวลาลูกกิน  รู้แค่นี้เอง เดี๋ยวมีโอกาส พ่อจะพาลูกไปซื้อเสื้อผ้า มาเพิ่มสักชุด-สองชุดนะลูก อ้อ...แทนคุณลูกรัก ลูกไม่เคยเห็นปิกาจู้ของตัวเองหรา? ถึงจ้องของพ่อตาไม่กระพริบซะงั้น พ่อจะเล่าให้ฟัง ถึงความทะลึ่งของลูก ก็มีวันหนึ่ง พ่อปวดฉิ๊งฉ่อง  พ่อก็กวักมือเลย "แทนคุณ มานี่เร็ว ปะป๊าปวดฉี่  ปะป๊าต้องเข้าห้องน้ำมาฉี่นะ" แล้วก็เดินเข้าห้องน้ำไป ลูกก็เดินตาม พร้อมปิดประตูห้องน้ำด้วย  คือลูกเป็นคนระเบียบจัดมาก พ่อสังเกตหลายๆเรื่อง เล่นแล้วต้องเก็บ , ของหยิบจับจากไหน? ลูกจำได้หมด เดินไปหยิบได้ถูก  เข้าห้องน้ำต้องปิดประตูทุกครั้ง พ่อก็ทำเสียง "ชู่ส์!!....... "  เป็นการบิ้วส์ของเหลวสุดๆ ลูกก็ยืนดูตาไม่กระพริบ ตั้งแต่ปลายสาย ยันต้นน้ำทีเดียว แถมยังทำท่าหยิบจับอีกด้วย  เล่นเอาพ่อทั้งฮา ทั้งเขินทีเดียว... ชิส์.... ฝากไว้ก่อนเหอะ... เจ้าหนอนน้อยลูกพ่อ ช่วงป้อนข้าวกลางวัน ลูกเดินไปคว้าเครื่องคิดเลขของพ่อมากดเล่น ประมาณว่านั่นคือ "โทรศัพท์" สายตาพ่อก็เหลือบไปเห็นตัวเลขบนหน้าจอ ขึ้นว่า "84" หรือ "87" พ่อก็ไม่แน่ใจ และแล้ว....ความคิดบางอย่างในหัวของพ่อก็สว่างไสว เลข 874 ก็ลอยเข้ามาในหัวอย่างมีความหวัง พ่อจดไว้ในปฎิทินทันที เอามันทั้งโต๊ด ทั้งตรงนี่แหล่ะว่ะ!! อิอิ...หวานหมู .... จากคุณ : ออมสินไตตั้น เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 20:59:18

ความคิดเห็นที่ 48 เก่งจังเลยคุณพ่อ แอบน้ำตาซึม ยกให้ จขกท. คุณพ่อแห่งปีเลยนะเนี่ย จากคุณ : บัดดี้ชาเย็น เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 20:59:21

ความคิดเห็นที่ 49 แล้วทำไมอมยิ้มของจขกท  เป็นแบบนั้นอ่ะ   ไม่เคยเห็น จากคุณ : Escobar เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 21:15:42

ความคิดเห็นที่ 50  วันที่ 16 ธันวาคม 2554 วันนี้ แทนคุณลูกพ่อ ได้ออกนอกบ้านครั้งแรก พ่อพาลูกไปแนะนำตัวกับเพื่อนบ้าน บ้านของพ่อเป็นบ้านจัดสรรอยู่หลังแรกของซอย ดังนั้น ทุกๆเย็นพ่อจะพาลูกเดินเล่นในซอยเพื่อป้อนข้าว และให้ลูกได้สูดอากาศบริสุทธิ์บ้าง ได้ออกกำลังแขน-ขา วิ่งเล่นบ้าง ได้รู้จักเรียนรู้สังคม และสิ่งแวดล้อมไปในตัว คนแรกที่ลูกต้องเคารพและนับถือ ไม่ต่างจากพ่อและอาบอย นั่นคือ คุณย่าสน คุณย่าสน อดีตท่านเคยเป็นครูมาก่อน ตอนนี้ท่านปลดเกษียรเรียบร้อยแล้ว พ่อให้ลูกเรียกท่านนี้ว่า คุณย่าสนนะลูกนะ และอีก 1 คนคือ คุณย่าพลอย  คุณย่าพลอยเป็นเพื่อนสนิทกับคุณย่าสน ทั้งสองคนเรียนมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก อายุทั้งสอง ก็ต่างจากพ่ออยู่มากโข แต่พ่อก็สนิทสนมกันมากที่สุด ด้วยรสนิยมหลายๆอย่างคล้ายๆกัน เรียกว่าเป็นคู่หูต่างวัยก็ว่าได้ พ่ออยากให้ลูกเคารพรักท่านทั้งสอง ประหนึ่งญาติผู้ใหญ่ของลูกนะลูกนะ เหตุที่พ่อ พาลูกไปแนะนำคุณย่าสน และคุณย่าพลอยช้า นั่นก็เพราะว่า พ่อไม่มั่นใจว่า สิ่งที่พ่อกำลังทำอยู่นี้ มันถูกหรือผิด เพราะทัศนคติของคุณย่าพลอย ค่อนข้างปิดในเรื่องเลี้ยงเด็กนัก ท่านไม่ชอบเด็ก ยิ่งเรื่องการ "เอาลูกเขามาเลี้ยง เอาเมี่ยงเขามาอม" นั่นยิ่งแล้วใหญ่ อย่าได้ริอาจไปพูดถึงเชียวหนา  คุณย่าพลอยหาได้สนใจไม่ นั่นแหล่ะคือความลำบากใจของพ่อยิ่งนัก   แต่พ่อก็มั่นใจว่า...สิ่งที่พ่อทำนั้นถูกต้องที่สุดแล้ว ทัศนคติของคุณย่าพลอย จากที่พ่อเคยรับฟังจากปากท่านมา มีดังนี้ ท่านมีเพื่อนทำงานอยู่ที่ จ. อุทัยธานีคนหนึ่ง เธอไม่มีครอบครัว ฐานะของเธอคนนี้จัดว่าร่ำรวยมากๆ จึงคิดอุปการะเด็กสักคนหนึ่ง ไว้เป็นลูกบุญธรรม หวังฝากผี ฝากไข้ จึงจัดการรับเด็กชายคนหนึ่งมาเลี้ยงดู ก็เลี้ยงมาตั้งแต่อ้อนแต่ออก จนเติบใหญ่ ได้มีภรรยา  ก็ย้ายไปอยู่กับภรรยา ไม่ได้กลับมาดูดำ ดูดีเธอในฐานะแม่บุญธรรมที่เลี้ยงดูมาเลย คุณย่าพลอยก็เลยเจ็บแค้นเคืองโกรธแทนเพื่อน   เรื่องมันก็เลยฝังใจมานับแต่นั้น .... พ่อเองตอนพาลูกไปแนะนำตัว ก็ชักหวั่นๆ แต่ผลปรากฏว่า คุณย่าพลอยนี่แหล่ะ ตัวดีนักเชียว สอนพ่อสารพัด  ออมสินอย่าให้ลูกวิ่งแบบนั้น เดี๋ยวหกล้ม ต้องให้ลูกกินแบบนี้ ถึงจะดีมีประโยชน์ อย่าไปซื้ออย่างนั้นมันไม่ดี ต้องซื้อแบบนี้ วันดีคืนดี ต้มน้ำถั่วเหลือมาให้ลูกกินด้วยนะ บางทีทำขนมปังกระเทียมให้ด้วย นั่นเป็นไร?... ผัดเห็ดนางฟ้ามาให้ลูกกิน กำชับพ่อว่าเดี๋ยวฉีกเป็นชิ้นเล็กๆนะ จะได้ไม่ติดคอ  ส่วนคุณย่าสนก็เอาปลาสลิดมาให้ บอกว่าทอดไฟอ่อนๆ ฉีกคลุกข้าวป้อนลูก โอ๊ย... คุณย่าแต่ละคน ดูจะเอ็นดูลูกอยู่ไม่น้อย  พ่อละโล่งอกที่สุดเลยรู้ไหม? จากคุณ : ออมสินไตตั้น เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 21:19:51

ความคิดเห็นที่ 51  วันที่ 16 ธันวาคม 2554 เย้นนี้ก็เป็นอีก หนึ่งวัน ที่พ่อพาลูกไปป้อนข้าวในซอย ลูกเอ๋ย... แทนคุณลูกรัก ลูกจะรู้ตัวไหม?  ลูกทั้งซน ทั้งฉลาดมากๆ แรงเยอะและบ้าพลังที่สุด  ประตูรั้วกี่หลังๆที่ออกมาเล่นกับลูก ลูกเลื่อนเปิด เลื่อนปิดมันทุกบ้าน  หมาที่คุณย่าๆเลี้ยงไว้ในบ้านหลุดวิ่งออกมา ผู้ใหญ่ต้องวิ่งไล่จับกันชุลมุน หมาใคร หมามัน  ทุกๆเย็นเหตุการณ์มักจะเป็นแบบนี้ จนคุณย่าๆ ต่างบอกว่า น้องคุณขาใหญ่มาแล้ว...เอาหมาหลบก่อน 555 พ่อได้คุยกับคุณย่าเพื่อนบ้านอีกท่านหนึ่ง บ่นว่าวันนี้ไม่มีเวลาเลย วิ่งเรื่องหวย !! พ่อก็เลยนึกขึ้นได้ ฝากซื้อ 874 ซัก 20 บาท  คุณย่าท่านนั้นหัวเราะใหญ่ บอกว่า ก็มันออกไปแล้วนี่  พ่อก็เอะใจ  ปัดโธ่เอ๊ย!!...พ่อลืมซื้อ   แถมลืมวัน ลืมคืนซะอีก  มันน่านักเชียว... นั่นประไร? พ่อบ่นเรื่องเสื้อผ้าของลูกมีน้อยไม่ทันไร คืนนั้นหลังจากอาบอยกลับจากที่ทำงาน [อาบอยมาถึงบ้าน 23.00 น.] อาบอยรีบซักเสื้อผ้าชุดใหม่เตรียมไว้ให้ลูกใส่พรุ่งนี้ทันที สอบถามอาบอย ทราบว่า แอบไปซื้อในห้างมา อยากให้ลูกคุณใส่ อาบอยรักลูก ไม่ต่างจากที่พ่อรักหรอกหนา ปรากฏว่า เสื้อผ้าที่อาบอยซื้อมาให้นั้น ขนาดเล็กกว่าตัวลูกทุกชุดเลย อาบอยบ่นเสียดายเงินยิ่งนัก เพราะหมดไปหลายร้อยอยู่ ทุกๆค่ำคืน อาบอยจะมีของมาฝากลูกเสมอๆ วันก่อนก็เสื้อผ้า  วันนั้นก็ตัวอักษรภาษาอังกฤษมาให้ อาบอยอยากให้ลูกเก่งภาษา พ่อก็พยายามเต็มที่แล้วลูก  อย่างน้อยๆลูกก็ท่องเอ –บี-ซี และนับวัน-ทู-ทรี ตามพ่อได้แล้วล่ะ ก็จะค่อยๆปลูกฝังให้ลูกซึมซับทีละน้อยๆ ทุกครั้งที่ลูกทำสิ่งใดให้พ่อภูมิใจ พ่อจะชมลูกว่า “เยี่ยม” ลูกก็ยกหัวแม่มือขึ้นมาแล้วพูดว่า เยี่ยม!! แต่สงสัยว่าลูกจำคำพ่อพูดมา วันหนึ่ง ลูกยกนิ้วขึ้นมาแล้วพูด “o.k” เล่นเอาฮากันลั่นบ้านเลย   เก่งมากลูกพ่อ จากคุณ : ออมสินไตตั้น เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 21:28:11

ความคิดเห็นที่ 52 ติดตามอยู่นะคะ จากคุณ : งูเขียวค่ะ เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 21:39:56

ความคิดเห็นที่ 53  แทนคุณลูกรัก... วันนี้...พ่อขอสารภาพว่า จู่ๆน้ำตาของพ่อก็ไหลออกมา ในช่วงที่พ่อเข้ามาในโลกไวเบอร์แห่งนี้ พ่อได้รับกล่องจดหมาย เราเรียกกันว่า "หลังไมค์"  พ่อได้รับหลังไมค์จากเพื่อนๆไซเบอร์มากมาย ทุกคนให้กำลังใจพ่อ  บางล็อคอินรับรู้ว่าพ่อ "กำลังทำอะไรอยู่" แต่พวกเขาเหล่านั้นก็เข้าใจ  และพ่อก็ได้แต่ขอร้องเขาว่า... "ขอความเมตตาให้กับลูกผมด้วยนะครับ" พ่อรู้ว่าพ่อกำลังทำอะไร และจะหาทางออกที่ดีที่สุดเพื่อให้ลูกได้มีที่ยืน ทั้งในโลกไซเบอรื แลโลกแห่งความจริง พ่อรู้ว่า ในสังคมแห่งความจริง มีหลายล้อคอินที่รู้จักตัวตนของพ่อ ดังนั้น หากพ่อจะบอกเล่าเรื่องราวลงไปในโลกไซเบอร์ ก็เหมือนสร้างตราบาปให้กับลูก  ลำพังตัวพ่อไม่แคร์หรอกหนา แต่พ่อแคร์ลูกมากกว่า แคร์ความรู้สึกของลูกในวันข้างหน้ามากกว่า แทนคุณลูกรัก... วันนั้นลูกไม่รู้หรอกว่า... วันที่พ่ออุ้มลูกขึ้นมานั่งตัก และเปิดเพลงในยูทูป ให้ลูกฟังก่อนนอนนั้น น้ำตาของพ่อได้ไหลรดลงหลังของลูก พ่อไม่รู้ว่าทำไม ทำไมพ่อถึงต้องเปิดเพลงนี้ให้ลูกฟังด้วย   คิดๆแล้วพ่อก็แย่เหลือเกิน พ่อร้องเพลงนี้ให้ลูกฟัง บางท่อนที่ขาดหาย นั่นหมายความว่าพ่อระงับความรู้สึกไว้ไม่ไหว... พ่อขอโทษนะลูกนะ  แต่สักวันนะลูก ลูกจะรู้ และเมื่อวันนั้นมาถึง... พ่อก็หวังภาวนาว่า ลูกของพ่อจะเป็นคนดี จะต้องเข้มแข็ง จะเป็นเด็กที่มีคุณภาพ สมกับที่พ่อหล่อหลอม ปลุกปั้นขึ้นมานะลูกนะ  วันวานจะเป็นอย่างไร? ก็ช่างมัน ขอให้ลูกมองที่วันนี้ มองอนาคต มองพรุ่งนี้นะลูกนะ สุดท้าย...พ่อก็ยังยืนยันตรงนี้ว่า พ่อรักลูกคนนี้ของพ่อที่สุด  ขอขอบคุณเจ้าของคลิปไว้ ณ โอกาสนี้ครับ จากคุณ : ออมสินไตตั้น เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 21:53:45

ความคิดเห็นที่ 54 สุดยอดคุณพ่อจริงๆ น้องโชคดีมากที่มาเจอคุณผู้ซึ่งมอบชีวิตใหม่ให้ รักและดูแลเค้าดีๆนะคะ เป็นกำลังให้ค่ะ รอติดตามอยู่ค่ะ จากคุณ : Little MaMeaw เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 21:57:56

ความคิดเห็นที่ 55 เพลงอิ่มอุ่น เราเองก็น้ำตาไหลเหมือนกันค่ะคุณพ่อน้องแทนคุณ (คุณออมสินใช่มั้ยคะ) เด็กทุกคนต้องการความรักความอบอุ่นจากผู้เป็นแม่ แต่ตอนนี้น้องแทนคุณได้รับสิ่งนี้แล้วจากผู้ที่เป็นพ่อและแม่ในคนเดียวกัน น้องต้องรับรู้ได้ถึงความรักและความปรารถนาดีของพ่อได้แน่นอนค่ะ จากคุณ : MaeMod เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 22:01:47

ความคิดเห็นที่ 56  ในวันนี้ พ่อก็ได้หลังไมค์จากคุณแม่ท่านหนึ่ง ที่ส่งกำลังใจให้พ่อ          พร้อมกับจะส่งหนังสือนิทานมารับขวัญลูกด้วย          พ่อไม่คิดว่า ลูกจะโชคดีแบบนี้ ขอบคุณคุณน้าเขาด้วยนะลูกนะ          คุณน้ามีล็อคอินว่า " fon_bubu" หากวันใดที่ลูกโตขึ้น และรู้จักโลกไซเบอร์          แห่งนี้ พ่ออยากให้ลูกมีโอกาสขอบคุณด้วยตัวเองอีกสักครั้งนะลูก          หลังจากได้รับของขวัญชิ้นแรกจากโลกไซเบอร์แล้ว          พ่อก็จัดการ อ่านให้ลูกฟังทันที 1 เรื่อง เกี่ยวกับ "ผลไม้"          ลูกก็ดูดนมไปด้วย  ตาก็มองหนังสือในมือของพ่อไปด้วย          พร้อมกับชี้ที่รูปภาพ ตามที่พ่ออ่านให้ฟัง         พ่ออ่านจบแล้ว จำที่พ่อพูดกับลูกได้ไหม?         "แทนคุณลูกรัก หนูโตขึ้นมาต้องเป็นเด็กดีนะลูกนะ อย่าดื้อ อย่าซน          อย่าเป็นคนที่สังคมไม่ต้องการนะลูก ขอให้เป็นที่รักใคร่ของคนทุกๆคน          ตั้งใจเรียนหนังสือ มีอนาคตที่ดี ให้พ่อได้ภาคภูมิใจ            วันนี้พ่อดุหนู หนูอย่าโกรธนะ  พ่อขอโทษหนูด้วยนะ  พ่อรักลูกนะ ..."          แล้วพ่อก็หอมหน้าผากลูก  ให้หนูฝันดี  พ่อให้ลูกหลับตา แล้วพ่อก็ปิดไฟ          นอนข้างๆลูก ไม่นานลูกก็หลับ...          [แล้วพ่อก็กระโดดจากที่นอน วิ่งมาที่หน้าคอมพ์ทันที ] จากคุณ : ออมสินไตตั้น เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 22:04:03

ความคิดเห็นที่ 57  ภาพประกอบการเล่าเรื่อง : คัดมาจากบทหนึ่ง "...พ่อไม่คิดว่า ลูกจะโชคดีแบบนี้ ขอบคุณคุณน้าเขาด้วยนะลูกนะ คุณน้ามีล็อคอินว่า " fon_bubu" หากวันใดที่ลูกโตขึ้น และรู้จักโลกไซเบอร์ แห่งนี้ พ่ออยากให้ลูกมีโอกาสขอบคุณด้วยตัวเองอีกสักครั้งนะลูก ..." จากคุณ : ออมสินไตตั้น เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 22:18:34

ความคิดเห็นที่ 58 ^_________^ จากคุณ : อีกฝั่งฟากของเวลา เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 22:21:07

ความคิดเห็นที่ 59  สำหรับค่ำคืนนี้ ผมขอตัวพักผ่อนก่อนนะครับ          สุขใดไหนเล่า จะเท่าเวลาที่ได้นอนกอดลูก...          เห่อจริงเลยวุ๊ยตรู 555         ง่วงแล้วสุดๆแล้วคร๊าบบบบ   ฮ๊าวววว....Z...Z...z...z จากคุณ : ด้วยไมตรีจิตครับ (ออมสินไตตั้น) เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 22:24:48

ความคิดเห็นที่ 60 เป็นกำลังใจให้นะคะ ขออวยพรให้น้องคุณเลี้ยงง่าย ไม่ดื้อไม่ซนค่ะ จากคุณ : nok_cola เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 22:39:00

ความคิดเห็นที่ 61 เป็นคุณพ่อที่น่ารักมากๆเลยค่ะ ถึงตรงนี้แล้วเรารู้สึกว่าเรารักพ่อมากกว่าเดิมเป็นล้านๆเท่าเลย ขอให้น้องแทนคุณเป็นเด็กดี โตไวๆ สุขภาพแข็งแรงดี ทั้งพ่อทั้งลูกเลยละกันค่ะ จากคุณ : คิม (ใบเตยแก้มยุ้ย) เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 22:48:33

ความคิดเห็นที่ 62 ขอให้เค้าเติบโตขึ้น และเป็นคนดีจากความรักที่คุณมอบให้เค้านะครับ ผมเอาเพลงนี้มาฝากคุณกับลูก  จากนี้จะไม่มีวันที่เงียบเหงา เพราะรู้ว่าจุดหมายปลายทางนี้เพื่อใคร  .... โชคดีครับ จากคุณ : หัวใจข้างซ้าย พวงมาลัยข้างขวา เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 22:50:32

ความคิดเห็นที่ 63 คุณเป็นคนที่ตั้งใจเลี้ยงน้องคุณมากๆ เอาใจใส่ในทุกๆรายละเอียด ทำเอาคนเป็นแม่อย่างพวกเรารับรู้ได้ค่ะ ปล.อยากให้สามีเราเป็นยังคุณออมสินบ้างจัง จากคุณ : น้องถั่ว เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 22:58:32

ความคิดเห็นที่ 64 อ่านแล้ว รู้ส้ึกตื้นตันค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ ลูกเป็นสิ่งที่ทำให้เราสุขที่สุดแล้วล่ะค่ะ จากคุณ : Lily of Di Valley เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 23:46:33

ความคิดเห็นที่ 65 มองหากระทู้อยู่หลายครั้งหลายครา ก็หาไม่เจอ ยังดีที่เห็นกระทู้แนะนำในคืนนี้ คิดถึงอยู่เหมือนกันว่าวันนี้จะชงนมเป็นหรือยังน๊อ เป็นกำลังใจให้คุณพ่อออมสินและน้องคุณนะคะ  อ่านแล้วน้ำตารื้นเลย...เรามีลูกชายวัยใกล้เคียงกันค่ะ 2 ขวบ 2 เดือน  หากมีคำถามหรือสงสัยในเรื่องไหนยินดีช่วยเหลือนะคะ  หลังไมล์มาได้เลยค่ะ ป.ล.ขอกอดแน่นๆให้กำลังใจซักหนึ่งครั้ง(จะผิดผีมั๊ยเนี่ยะ)...หัวใจคุณพ่อ"หล่อมากก" ^^ จากคุณ : occ26 เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 23:59:21

ความคิดเห็นที่ 66 อ่านแล้วซึ้งจัง ให้กำลังใจคุณพ่อออมสินฯ นะคะ  น่ารักมากๆ ตาหนูโตขึ้นเป็นเด็กดีนะลูก ให้สมกับที่พ่อรัก ^^ จากคุณ : ณิ _ ณิรริน 19 เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 54 08:21:05

ความคิดเห็นที่ 67 "แล้วพ่อก็หอมหน้าผากลูก  ให้หนูฝันดี  พ่อให้ลูกหลับตา แล้วพ่อก็ปิดไฟ         นอนข้างๆลูก ไม่นานลูกก็หลับ...         [แล้วพ่อก็กระโดดจากที่นอน วิ่งมาที่หน้าคอมพ์ทันที ] "        ชอบประโยคนี้มากๆ ค่ะ   คุณพ่อน่ารักและท่าทางจะอารมณ์ดีน้องคุณต้องเป็น เด็กอารมณ์ดีไปด้วยแน่ ๆ จากคุณ : ben_benjee เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 54 09:13:09

ความคิดเห็นที่ 68 เป็นคุณแม่มือใหม่ป้ายแดงเหมือนกันค่ะ อ่านแล้วรู้สึกดีจัง... หน้าหนาวแล้ว เวลาน้องคุณหนาว.. หนูจะได้มีอ้อมกอด ที่อุ่นที่สุด ไว้กอดได้ตลอดเวลานะลูก พระคุ้มครองนะค่ะ จากคุณ : ทะเลใจ ทะเลไกล (แม่น้องไตตั้น) (ทะเลใจ ทะเลไกล) เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 54 16:27:44

ความคิดเห็นที่ 69 อ่านแล้วเข้าใจมุมมองของคุณพ่อเลย ที่ผ่านมาคิดแค่ว่าผู้ชายอ่อนโยนไม่เป็น ตอนนี้เข้าใจแล้ว จากคุณ : far_sexy1 เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 54 18:34:45

ความคิดเห็นที่ 70 คุณพ่อสู้ๆนะคะน้องแทนคุณโชคดีจังเลยที่มีคุณพ่อที่เอาใจใส่ขนาดนี้ เป็นกำลังให้คุณพ่อคะ จากคุณ : Cinderella_Me เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 54 20:08:06

ความคิดเห็นที่ 71 เป็นกำลังใจให้น่ะครับ หวังว่าน้องแทนคุณโตขึ้นมาแล้วจะเข้าใจเรื่องราวต่างๆน่ะครับ เป็นกำลังใจให้น่ะครับ น้องแทนคุณน่ารักมาก....จะคอยติดตามเรื่องราวของน้องแทนคุณจนกว่าคุณพ่อออมสิน จะหมดแรงเขียนให้อ่าน ...5555 จากคุณ : นาย (สรพงษ์อยากสวยเหมือนจารุณี) เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 54 21:41:32

ความคิดเห็นที่ 72 น้องเก่งมากเลยค่ะ ลูกเรา 3.5 ขวบ ยังต้องป้อนข้าว เล่นของเล่นก็ไม่ค่อยจะเก็บ ถอดเสื้อเองยังไม่ได้เลยค่ะ คุ้น ๆ login คุณออมสิน รู้จักมาจากไหนน๊า  เลยไปหาห้องก้นครัวที่เมื่อก่อนเข้าประจำ ถึงได้ อ๋อ มาจากกระทู้ ข้าวกล่อง น้ำพริกลงเรือนั่นเอง แก้ไขเมื่อ 22 ธ.ค. 54 10:12:56 จากคุณ : bmix เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 08:01:54

ความคิดเห็นที่ 73 อ่านไปนำ้ตาไหลไป ดีใจด้วยนะคะที่ฝันของคุณเป็นจริงแล้ว...ในที่สุด คุณออมสินและน้องคุณก็หากันจนเจอ ส่วนตัวก็หวังว่าสักวันจะมีโอกาสมีบุญวาสนาที่จะได้ทำหน้าที่เป็นแม่คนสักที รอคอยมาแสนนาน ตอนนี้เป็นแม่หมาไปก่อน^^" จากคุณ : โบอิ้ง (Oshiri) เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 09:28:58

ความคิดเห็นที่ 74 สุดยอด เลย น้อง ออมสิน ..... ลูกชาย 2 คน พี่ยังเก็บรายละเอียด สู่ของออมสินไม่ได้ เลยนะค่ะ น้ำตาซึม สูดขี้มูก ไปหลายที แล้วเนี่ย เพื่อนที่ทำงานโต๊ะข้างมาน คงสงสัย พี่อ่านไร ..... ขอเวลา หายใจเข้า ... แปบบ ... เด่วมาอ่านต่อ ... นะค่ะ พี่ รู้จัก ออมสิน ใน บ้านต้นไม้ ไม่นึกว่า จะได้มาเมนท์ในห้องนี้ ดีใจที่ได้รู้จัก .... ส่งกำลังใจ ... ให้คุณพ่อมือใหม่ ... นะจ๊ะ จากคุณ : pan2551 เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 09:49:17

ความคิดเห็นที่ 75 เป็ฯกำลังใจให้คุณพ่อคนเก่งค่ะ จากคุณ : จี้เพชร เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 09:52:36

ความคิดเห็นที่ 76 เป็นคุณพ่อที่น่ารักที่สุดค่ะ จากคุณ : -+-miwchan-+- เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 12:05:20

ความคิดเห็นที่ 77 อยากให้สามีที่บ้านได้อ่านเรื่องนี้จังเลย การเป็นพ่อมันไม่ใช่แค่มีหน้าที่หาเงินเข้าบ้าน คุณเป็นพ่อที่ทำหน้าที่ของความเป็นพ่อได้ครบถ้วนจริงๆ อ่านแล้วชื่นชมคุณมากค่ะ  ลูกของคุณเค้าจะเติบโตมาเป็นพ่อที่ดีแบพ่อของเค้าแน่ๆ จากคุณ : บู้บี้กับหมีหลับ เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 20:48:38

ความคิดเห็นที่ 78 คุณพ่อเก่งมากๆคะ แต่นอกเหนือความเก่งคือหัวใจคะ รักเค้าให้มากๆ ทำทุกอย่างจากหัวใจ แล้วความเหนื่อยจะแปรเปลี่ยนเป็นความสุขคะ เป็นกำลังใจให้คะ จากคุณ : poohme เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 21:24:53

ความคิดเห็นที่ 79   วันที่ 18 ธันวาคม 2554 แทนคุณลูกรัก ลูกจะรู้ไหมหนอ? ว่าตอนนี้พ่อขีดเขียนความรู้สึกต่างๆที่มีต่อลูก ลงในโลกไซเบอร์ เรื่องราวของลูกได้รับความสนใจมากมายจากพี่ๆที่เข้ามาอ่าน บ้างก็ชื่นชมพ่อ ว่าพ่อน่ารัก เป็นพ่อที่ดีมากๆ บ้างก็อวยพรให้ลูกเป็นเด็กดี เลี้ยงง่ายๆ โตเร็วๆ พ่อไม่รู้หรอกว่า...การเป็นพ่อที่น่ารัก  นั้นเป็นอย่างไร? พ่อรู้เพียงว่า...สิ่งที่พ่อทำทุกอย่างนั้น เกิดจากความรักที่พ่อมีให้ลูกอย่างแท้จริง พ่อเชื่อว่า...พ่อแม่ทุกๆคน หากรักลุก และทำทุกอย่างเพื่อลูก เขาเหล่านั้น ก็เป็นพ่อแม่ที่น่ารักไม่ต่างจากพ่ออย่างแน่นอน แทนคุณลูกรัก... พ่อได้รู้จัก คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวมากมาย คุณแม่เลี้ยงเดี่ยว หมายความว่า ผู้หญิงที่เลี้ยงลูก ทำหน้าที่ทั้งพ่อ และ แม่ในเวลาเดียวกัน โดยที่ไม่ได้รับความดูแล เอาใจใส่จากฝ่ายชายเลยตั้งแต่ต้น ลูกรักของพ่อ... เมื่อเจ้าเติบใหญ่ขึ้นมา มีความรัก มีภรรยา ขอให้ลูกให้เกียรติผู้หญิงนะลูกนะ   ลูกผู้ชาย ไม่ได้ขึ้นชื่อว่าเจ้าชู้ สูบบุหรี่ ดื่มเหล้า เข้าคลับ เข้าบาร์นะลูก ลูกผู้ชายตัวจริง ต้องรู้จักรับผิดชอบตัวเอง และเพศตรงข้าม  ให้เกียรติเพศตรงข้าม อย่าชิงสุกก่อนห่าม  พ่อไม่ว่าลูกหรอกนะ หากวันนั้นมาถึง วันที่ลูกคบเพื่อนต่างเพศ พ่อจะสอนให้ลูกรู้จักป้องกัน  ป้องกันโรคติดต่อ ที่เกิดจากเพศสัมพันธ์ และป้องกันการตั้งท้องก่อนกำหนด  จำไว้นะลูกนะ... ลูกต้องไม่ทำให้ผู้หญิงเสียเกียรติ หากพลาดพลั้งขึ้นมาแล้ว  ทางออกที่ดีที่สุดสำหรับลูก คือรีบมาบอกพ่อ  อย่าไปทำแท้ง เชียวหนา... หากลูกทำเช่นนั้น ก็เหมือนเหยียบหน้าพ่อทีเดียว   พ่อไม่ชอบที่สุด คือการตัดสินใจทำแท้ง  พ่อรับไม่ได้ที่สุดลูก อย่าทำให้พ่อเสียใจนะ .... แทนคุณลูกรัก พ่อไม่รู้ว่าพ่อคิดถูกไหม? ที่ขีดๆเขียนๆลงในโลกไซเบอร์ พ่อกลัวเหลือเกิน ลูกคงไม่รู้หรอกว่าพ่อกลัวอะไร? สักวันหนึ่ง ลูกจะเข้าใจในสิ่งที่พ่อกลัว พ่อรู้ว่า มีพี่ๆในโลกไซเบอร์ รับรู้เรื่องราวของลูก บ้างก็สงสารและเห็นใจ ให้กำลังใจพ่อ และขออวยพรให้ลูกเป็นคนดีอย่างที่พ่อปรารถนา แทนคุณลูกรัก พ่อกลัวเหลือเกิน กลัวว่าวันหนึ่ง จะมีใครสักคนเข้ามาพรากลูกไปจากพ่อ ถึงวันนั้น พ่อคงเสียใจน่าดู ตอนนี้พ่อคิดไม่ออกเลยว่า หากวันนั้นมาถึง พ่อจะทำอย่างไร? ไม่หรอกนะ !! ไม่มีวันนั้นหรอก พ่อคิดมากไปเองลูกรัก แทนคุณลูกรัก... วันนี้พ่อตั้งใจว่าจะพาลูกไปเยี่ยมลุงเอก ที่จังหวัดระยอง ลูกต้องรู้จักครอบครัวลุงเอกไว้นะลูก  เพราะลุงเอกเป็นพี่ชายของพ่อเอง ลุงเอกมี ภรรยาชื่อ ป้าพิมนะลูกนะ ลุงเอกมีลูกสาว ด้วยล่ะ  ลูกสาวลุงเอกอายุน้อยกว่าลูก 6 เดือน ชื่อว่าน้องขนุน แต่พ่อตั้งชื่อให้ใหม่ว่า น้องเจเจ เพราะวันที่น้องคลอดออกมา พ่อกำลังกินเจอยู่นั่นเอง ... ทันทีที่ไปถึง พ่อพบกับคุณยายพวง ซึ่งเป็นแม่ของคุณป้าพิม คุณยายพวง พูดชื่นชม น้องเจเจ ให้พ่อฟังไม่ขาดปาก ว่าน้องเจเจฉลาด  ช่างคุย ช่างเจรจา มือไม้อ่อน รู้จักขอ รู้จักไหว้ เจออะไรๆก็สาธุๆ  โตมาต้องเป็นเด็กจิตใจอ่อนโยน ดีงาม พ่อฟังแล้ว อดย้อนกลับมามองตัวลูกไม่ได้ แทนคุณลูกรัก... พ่อเองก็นึกน้อยใจอยู่ลึกๆ  ที่ไม่มีใครอุ้มลูก หรือสนใจลูกของพ่อ ไม่เป็นไรลูก  ใครไม่รักลุก แต่พ่อรักลูกของพ่อก็พอแล้ว ยังมีอาบอยอีกคนนะลูก ที่รักลูก ..... จากคุณ : ออมสินไตตั้น เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 21:32:27

ความคิดเห็นที่ 80   ช่วงเวลาบ่ายโมงกว่าๆ สมาชิกทั้ง 2 ครอบครัวเดินทางไปทานอาหารแห่งหนึ่งที่ บางเสร่ จังหวัดชลบุรี อาบอยและพ่อตั้งใจเป็นเจ้ามือเอง  เพราะนานๆได้ไปรวมญาติกันครั้งหนึ่ง บรรยากาศของร้านติดชายหาด ลูกดูจะตื่นเต้นมากๆ ร้อง "อู้ๆ" ตลอดเลย อีกอย่าง วันนั้นลมทะเลแรงมากๆ โชคดีที่ลูกใส่เสื้อแขนยาวไปด้วย พ่อเลยหายห่วงไปเปราะหนึ่ง  แต่ที่น่าห่วงอีกอย่างตามมา นั่นคือ พ่อกลัวว่าลูกจะแพ้อาหารทะเล  อาบอยก็ถามพ่อเช่นกันว่าลูกจะแพ้ไหม? ต่างมองหน้ากัน จนสรุปได้ว่า...ให้ลองกินกุ้งดู ผลคือไม่แพ้ แต่ลูกก็ไม่กินอะไรมาก ห่วงแต่ดู กุ้ง หอย ปู ปลาทะเลต่างๆ ที่ทางร้านจัดใส่ตู้โชว์ เนื่องจาก หลายๆเหตุการณ์ หลายๆเรื่องระหว่างกินอาหารกัน พ่อและอาบอยจึงตัดสินใจว่า...ต้องทำอะไรสักอย่าง !! เพราะพ่อน้อยใจ  แอบงอนครอบครัวลุงเอกเล็กน้อย เลยพูดทีเล่น-ทีจริงว่า มื้อนี้ถือว่าลุงเอกรับขวัญหลานชายสักมื้อนะ แล้วพ่อก็เรียกพนักงานมาเก็บตังค์กับลุงเอกซะเลย 555   .... จากคุณ : ออมสินไตตั้น เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 21:46:36

ความคิดเห็นที่ 81  ภาพประกอบการเล่าเรื่อง : "...บรรยากาศของร้านติดชายหาด ลูกดูจะตื่นเต้นมากๆ ร้อง "อู้ๆ" ตลอดเลย อีกอย่าง วันนั้นลมทะเลแรงมากๆ โชคดีที่ลูกใส่เสื้อแขนยาวไปด้วย พ่อเลยหายห่วงไปเปราะหนึ่ง  แต่ที่น่าห่วงอีกอย่างตามมา นั่นคือ พ่อกลัวว่าลูกจะแพ้อาหารทะเล  อาบอยก็ถามพ่อเช่นกันว่าลูกจะแพ้ไหม?..." จากคุณ : ออมสินไตตั้น เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 21:52:53

ความคิดเห็นที่ 82 อาบอยบอกให้พ่อแวะซื้อนมกล่องหลายแพคที่ระยอง เพราะที่นี่มีร้านขายส่งราคาถูกกว่าท้องตลาด   อาบอยซื้อมาสำรองไว้เยอะพอสมควร เห็นว่าตั้งใจจะให้พ่อเลิกชงนมผง ให้ลูกดื่มแล้วล่ะ !! ขากลับ ลูกร้องเพลงและนับเลขตามพ่อตลอดทางเลย   พอใกล้ถึงบ้านลูกก็หลับอีกตามฟอร์ม เมื่อถึงบ้าน อาบอยจัดการเช็ดตัวให้ลูกและป้อนยาให้ พ่อไม่รู้ว่าอาบอยแอบไปซื้อมาเตรียมไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่? มี 2 ขวด   พ่ออ่านดูขวดแรกเป็นยาพาราลดไข้ ขวดที่ 2 เป็นยาแก้เสมหะ แก้คัดจมูก ลดน้ำมูก อาบอยจัดการให้ลูกกินแบบจัดเต็มชุดใหญ่เลย   ส่วนพ่อก็รับช่วงต่อด้วยการกล่อมลูก และก็หลับไปพร้อมๆกัน คืนนั้นพ่อไม่ได้อาบน้ำหรอกนะ ไม่ไหวอ่ะลูก พ่อเหนื่อยจากการขับรถ และอุ้มหนูทั้งวันเลย  แหวะ !!...เหม็นๆ พ่อเคยอ่านกระทู้ของพ่อ-แม่ในห้องชานเรือน ถึงความไม่ชอบใจคนที่ชอบเอาลูกคนนั้น-คนนี้มาเปรียบเทียบลูกตัวเอง พอมาโดนกับตัวเอง พ่อก็รับไม่ได้เหมือนกัน แทนคุณลูกรัก ตลอดทางที่ขับรถกลับ พ่อยอมรับว่าไม่พอใจ ไม่สบายใจ ที่หลายๆคำที่พ่อได้ยินมา  เหมือนว่าลูกพ่อต้อยต่ำ และไม่ฉลาด เทียบเท่าลูกคนอื่นๆเขา ทำไมล่ะ!!... การที่พ่อไม่ได้ให้ลูกใส่เสื้อผ้าแบรนด์เนม , เล่นของเล่นราคาแพง หรือพาไปเที่ยวนู้น นี่ นั่น ใช่ว่าพ่อไม่รักลูกนะ  พ่อมีเหตุผลของพ่อ เหตุผลที่ว่า ลูกยังต้องใช้ตังค์อีกเยอะ  และวัยของลูกเป็นช่วงโตไว ทำไมการมองภายนอกด้วยเรื่องแค่นี้ กลับมองว่าลุกพ่อสมองทือ สมองทึบเชียวหรือ? จากคุณ : ออมสินไตตั้น เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 21:58:24

ความคิดเห็นที่ 83  แทนคุณลูกรัก.... พ่อจะอบรม และสั่งสอนให้ลูกเป็นคนดี คนเก่งให้ได้ เรื่องเสื้อผ้าไร้แบรนด์ พ่อไม่แคร์ ไม่สนใจหรอก พ่อรู้ว่า...วันข้างหน้ายังมีเรื่องต้องเสียตังค์อีกมากมาย  พ่อต้องประหยัด และรู้จักใช้เงินนะลูก ที่พ่อไม่ให้ลูกกินขนมขบเคี้ยว เป็นอาหารว่าง  นั่นก็เพราะ พ่อไม่อยากให้ลูกฟันพุ และกินอาหารไร้ประโยชน์ เดี๋ยวอ้วนกันพอดี  เกิดลูกติดขนมแล้วไม่กินข้าว พ่อก็แย่สิ ต้องซื้อขนมมาตุนไว้ให้ ใช่ไหม?  ไม่ดีๆลูก ทำไมพ่อไม่ซื้อเสื้อแบรนด์ ให้ลูกใส่.. แทนคุณลูกรัก พ่อเชื่อว่า วัยของลูกขณะนี้ ไม่รู้จักหรอกว่าแบรนด์คืออะไร? มีแต่ผู้ใหญ่นี่แหล่ะที่ตัดสินกันเอาเอง ว่ามีแบรนด์แล้วจะเป็นสินค้า เป็นเสื้อผ้าที่ดี รู้ไหม? ตอนขากลับจากไปทะเลคราวนี้ พ่อจอดข้างทางที่มีตลาดนัด พาอาบอยลงไปเลือกซื้อเสื้อผ้า ให้ลูกกันเลย ราคาเสื้อตัวละ 35 บาทซื้อ 3 ตัว แม่ค้าคิดราคา 100 บาท พ่อยังไม่ซื้อเลย พ่อว่าขายแพงกว่าตลาดนัดแถวๆหมู่บ้านอีก  ตัวละ 20-25 เอง พ่อก็เลยไม่ซื้อ  ทำไมล่ะ!!...พ่อคิดว่า เด็กดี เด็กฉลาด เด็กมีคุณธรรม ต้องเด็กใส่แบรนด์เท่านั้นหรือ? หากลูกโตเป็นหนุ่ม  ลูกอย่ามีความคิด ความอ่านแบบนี้นะลูกนะ คนจะดี จะชั่วอยู่ที่ตัวทำ จะสูงจะต่ำอยู่ที่ทำตัว ไม่ใช่เครื่องแต่งกาย   เดี๋ยวเป็นหนุ่ม พ่อเชื่อว่าลูกก็จะรู้จักแต่งตัวเองแหล่ะ เชื่อเหอะ!!...มันต้องมีสักแบรนด์หนึ่งล่ะ ที่ลูกต้องการ แต่ขอให้มีสติ อย่าฟุ้งเฟ้อนะลูกนะ ทุกวันนี้ จะกินจะใช้จ่ายอะไร  พ่อจะคิดถึงความจำเป็นของลูกเป็นสำคัญ ลองคิดดูหนา อีกไม่กี่ปี ลูกต้องเข้าเรียนแล้ว  ไหนจะค่าเทอม ค่าเสื้อผ้า และค่ากินขนมของลูก พ่อต้องจ่ายทีละเท่าไหร่? อาบอยต้องทำงานหนักเพิ่มอีกมากแค่ไหน?   สงสารอาบอยกันดีกว่า นะลูกนะ  เราต้องช่วยกันประหยัดนะลูก การประหยัด ไม่ใช่การขี้เหนียว แต่เราจะอยู่ จะใช้จ่ายกันอย่างพอเพียงลูก จากคุณ : ออมสินไตตั้น เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 22:03:44

ความคิดเห็นที่ 84 เข้ามาติดตามคุณพ่อออมสินอย่างเงียบๆ จากคุณ : Cinderella_Me เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 22:05:59

ความคิดเห็นที่ 85  แทนคุณลูกรัก... กลับจากไปทะเลคราวนี้ พ่อกับอาบอยปรึกษากันว่า จะสอนให้ลูกเป็นคนดี   เป็นคนมีคุณภาพ  พ่อฝึกให้ลุกท่อง ก.ไก่  และ A-B-C พ่อขอให้ลุกอดทนหน่อยนะ  วันข้างหน้าลูกต้องใช้มัน ลูกของพ่อ ....ไม่ต้องเป็นคนฉลาด หรือเป็นคนเก่งกาจใดๆหรอกลูก เป็นคนดี ไปไหนมาไหน ใครๆก็รัก ไม่อดตายหรอกหนา แต่เป็นคนเก่ง คนฉลาดที่เอาเปรียบผู้อื่น ไปไหนมาไหน ใครๆก็สาปแช่งมาถึงพ่อถึงแม่ แบบนั้นพ่อไม่เอาด้วยแน่ๆ ลูกอย่าทำแบบนั้นนะ สงสารพ่อและอาบอยเถอะ อาบอย เปรยๆบอกว่า อยากให้ลูกเรียนหมอ พ่อฟังแล้ว สลดใจเล็กน้อย แทนคุณลูกรัก พ่อรู้เพียงแค่ว่า การเรียนหมอ เรียนแพทย์นั้น ต้องใช้ต้นทุนสูง แล้วพ่อจะมีปัญญาส่งเสียลูกไหมหนอ? หากลูกปรารถนาเรียนอย่างที่อาบอยตั้งความหวังไว้ ส่วนพ่อ อยากให้ลูกทำงานราชการ ไม่รู้สินะ  ตอนนี้พ่อยังนึกไม่ออก  ไอ้นู้นก็อยากให้เรียน ไอ้นี่ก็เป็นอาชีพที่น่าสนใจ เอาเป็นว่า ตอนนี้ขอให้ลูกมีพื้นฐานความรู้ระดับหนึ่งไปก่อน แล้วไปต่อยอดเอาเอง เมื่อถึงเวลา .... ให้เจ้าเป็น เด็กดี   ให้เจ้ามีพลัง ให้เจ้าเป็น "ความหวัง" ของพ่อต่อไป... จากคุณ : ออมสินไตตั้น เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 22:08:15

ความคิดเห็นที่ 86 เป็นกำลังใจให้นะคะ เข้ามาดูความเคลื่อนไหวตลอดเลย  ถึงแม้ฟ้าจะไม่มีลูก  แต่อ่านแล้วรู้สึกว่าลูกคุณเป็นเด็กที่โชคดีมากๆเลย ที่มีพ่อที่รักเขาขนาดนี้ วันนึงเขาต้องรับรู้ความรู้สึกที่คุณมีต่อเขาแน่นอนค่ะ สู้ต่อไปนะคะ คุณเท่านั้นที่ลูกคุณต้องการ ไม่ใช่คนภายนอกที่จ้องจะทำร้ายเด็กด้วยคำพูด จากคุณ : far_sexy1 เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 22:57:32

ความคิดเห็นที่ 87 ดีใจแทนน้องแทนคุณที่มีคุณพ่อที่เอาใจใส่ดูแล จากคุณ : ม่ะบอกอ่ะ เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 23:40:16

ความคิดเห็นที่ 88 อ่านกระทู้นี้แล้วซึ้ง น้ำตาไหลเลยค่ะ เราก็เป็นคุณแม่มือใหม่เหมือนกัน ลูกเพิ่งจะ 1.5 เดือน ขอเป็นกำลังใจให้คุณพ่อเลี้ยงน้องคุณให้เติบโตเป็นเด็กดี ว่านอนสอนง่าย ฉลาด เลี้ยงง่ายๆนะคะ จากคุณ : cancelled เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 04:29:49

ความคิดเห็นที่ 89 เยี่ยมไปเลยครับ ตอนนี้ผมก็กำลังมีลูกชายวัย 2 เดือน ได้อ่านแนวคิดของคุณออมสิน ก็มีประโยชน์มากๆ หลายเรื่อง ที่ช่วยเตือนสติ ว่าอย่าตามใจลูก และก็ต้องประหยัดเพื่อค่าใช้จ่าย ของลูกในอนาคต และที่ชอบที่สุดคือเรื่อง ความรับผิดชอบ และให้เกียรติผู้หญิงนะครับ จากคุณ : num2c เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 08:41:47

ความคิดเห็นที่ 90 เรื่องให้เกียรติผู้หญิงนี่ มยกก้สั่งสอนลูกชายตั้งเเต่เล็กๆเลยค่ะ  ให้เทคเเคร์ให้ช่วยเหลือเเละไม่กระทำอะไรที่ละเมิดกับผู้หญิง  โดยเฉพาะปัญหาเพศสัมพันธืก่อนวัยอันควรก็สอดแทรกสอนเเล้วค่ะ เริ่มทีละนิดอธิบายให้เห็นภาพทีละน้อย เเละเน้นการป้องกันค่ะ  เเละที่สำคัญสอนไม่ให้เป็นผู้ชายที่ไม่กล้ารับผิดชอบ ไม่กล้ารับปัญหาหลีกปัญหาโดยเฉพาะสิ่งที่เกิดขึ้นเห็นบ่อยๆเช่นท้องโดยไม่พึงประสงค์ ฝ่ายชายหลายคนมักหนีปัญหา จบปัญหาโดยการหายเงียบทิ้งให้ผู้หญิงทุกข์ใจว้าเหว่มากๆ   เเนวทางตรงกันค่ะเเละก็คิดว่าการเริ่มสอนกันในครอบครัวมันก็จะทำให้สังคมส่วนรวมดีขึ้น   เรื่องลูกไม่ต้องน้อยใจคนอื่นนะคะ บางครั้งเราเองก็อาจจะเฉยๆกับเด็กคนอื่นดดยไม่รู้ตัวเหมือนกัน  เเต่ยังไงเสียลูกเราก็น่ารักสำหรับเรามากที่สุด ไม่ว่าจะตรด จะงอแง จะน่ารำคาญเกาะติดเป็นตังเม ก็น่าร๊ากกกกกไปหมดน่ะค่ะ;) แก้ไขเมื่อ 23 ธ.ค. 54 14:16:12 จากคุณ : แม่อยู่ไกล (แม่อยู่ไกล) เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 14:15:00

ความคิดเห็นที่ 91 เกือบพลาดกระทู้ดี ๆ แบบนี้ซะแล้วเรา อ่านไปน้ำตาไหลไป ไม่รู้ที่มาที่ไปของ จขกท. แต่สิ่งที่คุณสื่อออกมาทำให้เราน้ำตาไหลด้วยความปลื้มใจและสุขใจจริง ๆ ค่ะ ขอให้น้องสุขภาพแข็งแรงไม่เจ็บไม่ไข้ โตวันโตคืนเป็นเด็กดีของคุณพ่อนะลูก ส่วนคุณ จขกท.ก็แข็งแรง อายุยืนอยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของลูกนาน ๆ นะคะ ลูกคือสิ่งที่ทำให้เรามีความสุข และลูกคือกำลังใจที่ดีที่สุดของเราค่ะ จากคุณ : นางมารปากร้าย (หมาน้อย 4 ตัว) เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 18:06:32

ความคิดเห็นที่ 92 โหวตให้ค่ะ   บอกตามตรงเลยว่าที่บ้าน เป็นลุกของตัวเองจริงๆจะได้แบบนี้ไหม....? รักน้ำใจคุณจัง จากคุณ : ความสามารถของมหาสมุทร เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 19:44:25

ความคิดเห็นที่ 93    20 ธันวาคม 2554 แทนคุณลูกรัก... วันนี้พ่อยอมรับว่า ใช้อารมณ์กับลูกไปบ้าง เผลอตีลูกไปก็หลายที  แต่ทุกครั้งที่พ่อตีหนู  พ่อมั่นใจว่าพ่อตีด้วยความรัก และตีไม่แรง  พ่อไม่อยากตีลูกเลย  แต่วันนี้ลูกมาแปลกเหลือเกิน ซนสุดๆ ทันทีที่พ่อตักบาตรเสร็จ ก็เห็นลูกนั่งเล่นกับอาบอยบนที่นอน พ่อก็เข้าไป "กู๊ดมอร์นิ่ง" ลูก และเปลี่ยนให้อาบอยลุกออกไปทำธุระส่วนตัว ขณะที่หยอกๆ เล่นๆกันอยู่นั้น  ลูกก็เอาหัวมาโขกใบหน้าพ่ออย่างแรง ย้ำว่าอย่างแรงทีเดียว  จนพ่อคิดในทันทีขณะนั้นว่าเลือดกำเดาต้องไหลแน่ๆ เพราะพ่อรู้สึกปวดที่จมูกสุดๆ  นั่นเป็นครั้งแรกที่พ่อตีลูก แต่ไม่ได้ตีรุนแรงใดๆ และลูกก็ไม่ร้องไห้ด้วย คงตกใจที่เห็นพ่อร้องดัง พ่อลุกมาส่องกระจก ไม่เห็นมีเลือดออกก็สบายใจ แต่วันนี้ทั้งวัน  ลูกเล่นแรงกับพ่อมากๆ บางทีลูกหมั่นเขี้ยว ลูกก็งับตามร่างกายพ่อ ไม่เว้นแม้กระทั่งนิ้วเท้า เรียกได้ว่าลูกหมั่นเขี้ยวตอนไหน ก็งับในทันที ช่วงบ่ายโมง พ่อขอเวลานอก นั่งพักผ่อนด้วยการเข้าสู่โลกไซเบอร์ แต่ลูกก็เดินมาดึงนิ้ว จูงให้พ่อลุกไปนั่งดูลูกเล่น ลูกชอบเล่นแผ่นแม่เหล็กที่ติดฝาตู้เย็นมากๆ  บางชิ้นเป็นปูน ตกลงมาก็แตก บางชิ้นเป็นกระดาษเคลือบ ก็พอทุเลาได้บ้าง พอก็ต้องลุกไปนั่งเป็นกำลังใจให้ลูก  พ่อดีใจที่ลูกจูงมือพ่อไปนั่งเล่นด้วย แม้พ่ออยากมีเวลาส่วนตัวบ้างก็ตาม  เพื่อลูก พ่อไม่ว่าอะไรหรอก ยินดีเสมอ โลกไซเบอร์ พ่อเข้ามาเล่นเวลาดึกๆก็ได้ หากพ่อไม่ง่วงเกินไปนัก ครั้งพ่อขอนอนดูลูกเล่นบ้างก็ไม่ได้ แม้จะนอนอยู่กับพื้นหน้าตู้เย็นก็ตาม ลูกจะเข้ามาหาพ่อ พูดว่า "ลุกขึ้น" แล้วดึงผมของพ่อให้ลุก จริงๆพ่อรู้ว่าลูกกำลังพยุงให้พ่อลุกขึ้น ลูกไม่รู้หรอกว่า การดึงผมพ่อนั้น มันเจ็บแค่ไหน? คืนนั้น แม้พ่ออาบน้ำเสร็จเรียบร้อยแล้ว พ่อยังบอกกับอาบอยเลยว่า ยังเจ็บหนังหัวไม่หายเลย  รวมถึงดั้งจมูกด้วย ตลอดเวลา พ่อต้องอยู่ในสายตาของลูกเสมอๆ จนพ่อค่อยๆเรียนรู้พฤติกรรมของลูก เหมือนลูกจะ "ตาขาว" พอลองสังเกตเวลาให้ลูกเดินไปเก็บสิ่งของในครัวก็ดี หรือหยิบของในห้องก็ดี ลูกจะวิ่งหน้าตาตื่นออกมา  แล้วอุทานว่า "อูยๆๆๆ"   จนพ่ออดหัวเราะไม่ได้  แต่ก็พยายามเข้ามาลูก อยากให้ลูกอุ่นใจ อย่ากลัว พ่ออยู่ตรงนี้แล้ว อีกเรื่องที่พ่อพยายามแก้ไขอยู่ นั่นคือ การหลอกตัวเองของลูก พ่อแปลกใจจริง เด็กขวบกว่า รู้เรื่อง "ผี" แล้วหรือ? เพราะบางครั้ง ลูกก็วิ่งหน้าตาตื่น ร้อง "ผีมาๆ" นั่นแหล่ะ !! ที่พ่อพยายามอยู่กับลูกทุกครั้งที่ลูกวิ่งหน้าตาตั้งเช่นนั้น แล้วพ่อก็จะพูดเสมอๆว่า  "ไม่มีหรอกลูก พ่ออยู่นี่แล้ว" พ่อจะไม่พูดย้ำๆซ้ำๆว่า "ผีไม่มีหรอกลูก" เพราะนั่นจะเป็นการตอกย้ำคำว่า "ผี" ให้ลูกมั่นใจสิ่งที่เขาคิด สิ่งที่เขากลัว มันมีจริงๆ .... จากคุณ : ออมสินไตตั้น เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 21:30:47

ความคิดเห็นที่ 94  แทนคุณลูกรัก... พ่อมีอีกหนึ่งเรื่องที่ไม่สบายใจเลย ลูกคงจำไม่ได้หรอกนะ ว่าครั้งหนึ่งเกือบทำให้พ่อหัวใจวาย เรื่องของเรื่องก็คือ... วันหนึ่ง พ่อซื้อต้มจืดวุ้นเส้นมาให้ลูก และหนึ่งในส่วนผสมของต้มจืดนี้ก็คือ แครอท... ร้านนี้จะหั่นแครอทเป็นชื้นยาวๆประมาณ 1.5-2 นิ้ว พ่อก็ป้อนข้าวลูกไปตามปกติ  จนหมดชามเห็นว่าลูกอิ่มดีแล้ว พ่อจึงให้ลูกถือแครอทชิ้นๆนั้น ไว้เคี้ยวเล่น คล้อยหลังพ่อไม่นาน พอหันมา สิ่งที่พ่อเห็นนั่นคือ ภาพของลูก "คีบแครอท" แล้วนำเข้าปาก ดึงออกมาพร้อมกับทำท่า "พ่นควัน" พูดง่ายๆ...ลูกกำลังเลี้ยนแบบพฤติกรรมของผู้ใหญ่ที่ "สูบบุหรี่" นั่นเอง อ๊ายยยยะ !! ไอ้ลูกคนนี้ !! ลูกครับลูก...แทนคุณลูกพ่อ หนูอย่าริเชียวหนา... พ่อไม่ชอบผู้ชายสูบบุหรี่ มันไม่เท่ห์เลยสักนิด ขอให้ลูกลืมภาพนี้  ภาพที่ติดตัวหรือฝังอยู่ในมโนจิตของลูกก่อนมาอยู่กับพ่อ ขอจงลืมๆ และลบล้างไปให้หมดนะลูกนะ ตอนนั้นพ่อก็ทำเฉยๆ และบอกให้ลูกกินดีๆ ถือแครอทดีๆ [อย่าใช้ 2 นิ้วคีบ] พ่อเชื่อว่า ตัวอย่างจากพ่อที่ไม่สูบบุหรี่ หรือในสังคมของพ่อ ที่ไม่มีใครสูบบุหรี่ ดื่มเหล้า จะทำให้ภาพเก่าๆของลูกจางหายไปนะ แทนคุณลูกรัก.... นอกจากพ่อจะห่วงเรื่อง "ผู้หญิง" ในวันข้างหน้าที่ลูกต้องเรียนรู้ คบหาด้วยแล้ว พ่อก็ห่วงเรื่องนี้แหละหนา  เรื่องสูบบุหรี่ ดื่มเหล้า นี่แหล่ะ พ่อรู้ว่า... อีกไม่นาน เมื่อถึงวัยรุ่น ลูกต้องมีสังคม มีเพื่อน มีความอยากรู้ อยากลอง คงยากที่พ่อจะตามดูพฤติกรรมของลูก พ่อรู้ว่าพ่อคงห้ามลูกไม่ได้หรอก ที่จะไม่ให้ลอง แต่พ่อก็ทำได้เพียง แนะแนวทางให้ลูกได้รู้ว่า... บุหรี่มีโทษอย่างไร? ดื่มเหล้าเมายา มีโทษอย่างไร?  ลูกอยากยืนอยุ่จุดไหน? คนสรรเสริญ หรือรังเกียจ เพราะถึงอย่างไร? พ่อก็เลี้ยงเจ้าได้แค่ตัว   หลังจากนี้ก็อยู่ที่การคิด การตัดสินใจของลูก ที่จะเลือกทางเดินของตัวเอง แทนคุณลูกรัก... อย่างน้อยๆ...พ่อก็ขอให้ลูกรู้ไว้นะครับว่า พ่อเองคงเสียใจไม่น้อยเช่นกัน หากลูกหลงผิด ติดยา กินเหล้า เคล้านารี ขอภาวนาต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ดลใจให้ลูกแทนคุณ เป็นเด็กดี มีคุณธรรม ด้วยเถิด... จากคุณ : ออมสินไตตั้น เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 21:46:23

ความคิดเห็นที่ 95   วันนี้พ่ออารมณ์ดี...ตัดผมให้ลูก คุณย่าบอกกับพ่อว่า ตัดผมให้ลูกซะ !! เด็กผมยาวจะทำให้สมองไม่พัฒนา และสุขภาพไม่แข็งแรง... พ่อไม่รู้หรอกว่า มันจริง หรือเป็นแค่ความเชื่อ แต่พ่อมองด้วยเหตุผลว่า ผมของลูกยาวมากแล้วจริงๆ สมควรตัดให้สั้นได้แล้ว พ่อจึงจัดการ ใช้กรรไกรเล็มปอยผมบริเวณหน้าผาก โอ้โห...!!  พอเล็มผมหน้าม้าให้ลูกเสร็จ พ่อฮา ได้ยินสามบ้าน-แปดบ้านเลย มันเด๋อๆ ตลกๆ แต่ก็น่ารักดี ถูกใจพ่อมาก  แต่ลูกคงอายแน่ๆ ถ้ามีคนนอกมาเห็น พ่อก็เลยตัดสินใจ พาลุกนั่งมอเตอร์ไซค์ไปให้ช่างตัดผมที่ร้าน ตัดให้ซะหน่อย พ่อก็เกรงว่าลูกจะงอแง จะร้อง จะดิ้น แต่เปล่าเลย...!! ลูกนั่งนิ่งมากๆ จนช่างตัดผมชมว่าลูกว่านอนสอนง่ายมากๆ นี่ถ้าพ่อไปเที่ยวเชียงใหม่ พ่อจะซื้อชุดชาวเขามาให้ลูกใส่ ใส่ให้ครบชุดเลยนะ เหมือนมากลูก  เหมือนไอ้หนุ่มดอยเต่าสุดๆ คุณย่าพลอย กับคุณย่าสนเห็นทรงผมลูกก็ขำกันใหญ่ กล่าวโทษพ่อ ว่าตัดผมลูกใช้กะลาคลอบหัวลูกหรืออย่างไร? ถึงออกมาเป็นแบบนั้น  พ่อโดนดุไปเลย 555   แทนคุณลูกรัก... ลูกยังไม่รู้หรอกว่า ก่อนที่ลูกจะมาอยู่กับพ่อนั้น พ่อเกือบเป็นคุณพ่อของ "น้องกุล" หรือ "น้องกุลธิดา" เด็กที่พ่อจะขอมาเป็นลูกบุญธรรม วันนี้พ่อจะเล่าเรื่องน้องกุลให้ฟังนะ  เพราะอย่างน้อยๆ พ่อก็อยากให้ลูกได้รู้จักไว้ ในวันข้างหน้า พ่อเชื่อว่าลูกต้องช่วยเหลือน้องเขาบ้าง ไม่มากก็น้อย ถึงอย่างไร? เขาก็เปรียบเสมือนเป็นน้องของลูกนั่นแหล่ะ... แต่คืนนี้พ่อง่วงแล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้ พ่อจะกลับมาเล่าให้ลูกฟังนะ หลับฝันดีนะลูก...ลูกรักของพ่อ จากคุณ : ออมสินไตตั้น เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 21:59:08

ความคิดเห็นที่ 96 มาทันอัพเดทอีกแล้ว แวะมาส่งคุณพ่อและคุณลูกเข้านอนค่ะ จากคุณ : far_sexy1 เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 22:32:22