ความคิดเห็นที่ 1 แล้วคุณสามีคุณว่างัยคะ ทำตัวหัวแข็งบ้างก้อได้นะคะ ยิ่งมีลูกแล้ว เป็นแม่ต้องเลือกสิ่งที่คิดว่าดีที่สุดสำหรับลูก จากคุณ : ดีใจที่เกิดเป็นคนไทย เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 20:19:10

ความคิดเห็นที่ 2 บอกไปเลยคะว่าลูกยังต้องกินนมแม่.. จากคุณ : Morsor เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 20:20:01

ความคิดเห็นที่ 3 อ้างเหตุผล เรื่อง เกรงว่าภรรยาของสามีจะทราบเรื่อง ดีมั๊ยค่ะ ....ไม่อยากให้เป็นปัญหา .......อะไรทำนองนี้.... จากคุณ : champagne@Beer's house เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 20:28:21

ความคิดเห็นที่ 4 เพื่อลูกของเรา เพื่อที่เราจะได้อยู่กับลูก เรายอมทำทุกๆอย่างบนโลกใบนี้ ต่อให้ต้องบอกปฏิเสธใครอีกเป็นร้อยๆคนเราก็จะทำ ขอแค่ให้เราได้อยู่กับลูก เราสัมผัสได้ว่าเจ้าของกระทู้เป็นคนที่รักลูกมาก ยังไงก็ขอให้เข้มแข็งนะคะ คนเป็นแม่อย่างเรา ไม่ขออะไรมาก ขอแค่ได้อยู่ข้างๆ ได้เห็นพัฒนาการของเค้าในแต่ละวัน แค่นั้นก็ยอมทำได้ทุกอย่าง ไม่ว่าจะหนักหนาสาหัสแค่ไหน เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : U got it เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 20:28:48

ความคิดเห็นที่ 5 ถ้าเป็นเรานะ เราจะยอมเหนื่อย จะหารายได้เพิ่ม มาจ่ายค่าเนิสค่ะ เพื่อที่จะได้อยุ่กับลูกทุกวันค่ะ เราจะยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ได้อยู่กับลูกค่ะ จขกท.ก็คงเป็นแบบเรา แต่ จขกท.คงไม่มีปาก คงปฏิเสธคนไม่เป็น หาแนวร่วมสิค่ะ คือสามีคุณนั่นแหละ ถ้าสามีเห็นด้วยกับคุณก็เข้าทางเลย โทรบอกแม่สามีเลย ไม่ต้องมารับหลานแล้ว เพราะไม่อยากห่างลูก และลูกติดคุณ  ลูกต้องกินนมแม่อีก บอกไปเลย ถ้ามัวแต่กลัว ก็อดได้อยู่กับลูกนะคะ แต่ถ้ากล้า   สิ่งที่ได้มา คือเจ้าตัวน้อยนั่นแหละคะ แก้ไขเมื่อ 22 ธ.ค. 54 20:35:33 จากคุณ : Fairybox เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 20:34:48

ความคิดเห็นที่ 6 คล้ายชีวิตเราตอนเป็นเด็กเลยค่ะ แต่เหตุผลต่างกันคือ ญาติทางพ่อเราเค้าบอกให้เอาเรามาเลี้ยงกับฝ่ายเขา เพราะหวังจะพรากเราไปจากแม่ (เราโตมาแล้วรู้เรื่องทีหลังค่ะ) คือญาติทางพ่อไม่มีใครชอบแม่เลย เพราะแม่เป็น 'คนไทย' ญาติพ่อเราเป็นคนจีน เค้าก็อยากให้ดองกับผู้หญิงจีนด้วยกัน ถึงขนาดหาผู้หญิงเตรียมไว้ให้แล้ว แต่พ่อเราดันชิ่งไปแต่งงานกับแม่เราซะก่อน แล้วเค้าจะหาเหตุเอาว่า พ่อยังไงก็คิดถึงลูก ก็ต้องมาหาลูกมากกว่าภรรยา ญาติเค้าจะใช้แผนว่าให้พ่อเห็นความลำบากที่ต้องห่างเหินลูกเมีย จะได้เลิกกับแม่เรา แล้วกลับมาอยู่ฝ่ายญาติ แล้วจะให้แต่งภรรยาใหม่ เป็นแม่เลี้ยงเรา แต่พ่อเราเป็นลูกคนสุดท้อง ย่าโอ๋ด้วย (คือเหมือนตามใจตัวเองหน่อยๆ) แต่พ่อเราถูกพี่ชายเลี้ยงมาแบบให้รับผิดชอบและมีความคิดทันสมัยและเข้มแข็งด้วย พ่อไม่ยอมให้เราไป ถึงขั้นบอกว่าจะยอมโดนตัดจากกองมรดก แต่จะไม่ยอมเสียภรรยาและลูกไปเด็ดขาด...สมัยเรานี่ญาติแพ้ไปยกที่ 1 ค่ะ พอมีน้องออกมาอีก ญาติก็ใช้แผนเดิมอีก ก็ไม่สำเร็จหรอก เหอๆ ในความเห็นของเรา ถ้าคุณยอมผู้ใหญ่เพราะเกรงใจ คุณก็จะคิดถึงลูกอย่างทรมานเลยค่ะ เราคิดว่าอย่ายอมให้ความเสียหน้าในสังคม มาทำให้คุณเจ็บปวดตลอดชีวิตเลย ครอบครัวคนอื่นเป็นยังไงเราไม่รู้นะค่ะ แต่ครอบครัวพ่อเราคือเป็นครอบครัวแบบวัฒนธรรมคนละมุม พ่อเรามองแบบฝรั่ง เขาเป็นคนตรง ไม่ได้หงอเป็นลูกที่ต้องทำตามความประสงค์ของครอบครัวเสมอไป จากคุณ : Anemone2526 เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 20:36:32

ความคิดเห็นที่ 7 เข้าไปอ่านกระทู้ก่อน คุณเป็น single mom นี่คะ เราไม่เห็นด้วยนะคะที่จะเอาลูกไปฝากย่าเลี้ยงไว้อ่ะคะ ระวังเค้าจะไม่คืนลูกให้นะคะ  เราไ่ม่ได้มองในแง่ร้ายนะคะ แต่ลูกคือแก้วตาดวงใจ ห่างลูกมันทรมานนะคะ แล้วแม่ของคุณ จขกท. หละคะ ให้ท่านมาเลี้ยงน้องดีมั้ย ถ้าสมมุติเป็นเรานะคะ แล้วเราเลิกกับสามีไปแล้ว ความเกรงใจกับแม่สามีเราคงจะน้อยลงอ่ะคะ  คงตอบไปตามความต้องการของเราเลย ว่าไม่ค่ะหนูจะเลี้ยงเอง เพราะลึกๆ เราไม่อยากจะไปเจอหน้าสามีอีก แล้วก็ไม่อยากให้สามีกับภรรยาใหม่ลำบากใจกันอ่ะคะ แก้ไขเมื่อ 22 ธ.ค. 54 20:41:53 จากคุณ : Fairybox เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 20:41:13

ความคิดเห็นที่ 8 ลูกของเราค่ะ ท่องไว้ จากคุณ : namm_gamm เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 20:41:50

ความคิดเห็นที่ 9 จะยอมจริงๆเหรอค่ะ ถามจริงๆเลยนะ คุณเชื่อไหม ก่อนท้อง ใครจะให้เราทำอะไร ไปที่ไหน ใช้งานหนักเเค่ไหน เราไม่เคยมีคำว่า ไม่ ตั้งเเต่มีลูกมา ไม่ ๆๆๆๆๆ ตลอด ยิ่งกับลูกนะ ไม่ทั้งวันเลย 555 จากคุณ : darkheart เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 20:48:20

ความคิดเห็นที่ 10 ถ้าเขาเอาไปแล้ว ไม่คืนให้ล่ะค่ะ เราจะไม่เจ็บปวดมากกว่านี้เหรอ เลี้ยงเองดีกว่าค่ะ การที่จะได้อยู่ใกล้ชิดลูกจริงๆก็ตอนที่เค้าเป็นเด็กนี่ล่ะค่ะ เราว่าน้ะ ... พอเค้าโตไปแล้วไม่ได้อยู่กับเราหรอก จากคุณ : พายุแดง เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 20:49:54

ความคิดเห็นที่ 11 จขกท. ต้องเข้มแข็งหน่อยนะ ไม่ปล่อยให้เขามารับลูกคุณไปเลี้ยงให้นะคะ เขาไม่ชอบแม่ แต่เขาจะเอาเด็กไปเลี้ยงเพราะคนแก่อยากมีหลานตัีวเล็กไว้เลี้ยงดู เหมือนของเล่น และเขาจะได้บ่มลูกคุณจนไม่ใกล้ชิดแม่เด็ก ต่อไป คุณจะมีปัญหาตามมาอีกเยอะ... เด็กจะไม่คุ้นเคยแม่ และย่าเขาจะบ่ายเบี่ยงไม่ให้ลูกคุณกลับไปอยู่กับคุณ จากคุณ : JidNince เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 21:02:55

ความคิดเห็นที่ 12 คุณตั้งใจตัดขาดกับสามีแล้ว และทางครอบครัวฝ่ายสามีคุณก็ไม่ได้แสดงออกที่จะให้คุณเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต หมายถึงสามีคุณบังเอิญทำคุณท้องเขาจะเอาลูกไปดูแล จะเพราะสงสารหลาน หรืออะไรก็ตาม........................ พี่ว่าเขาเป็นคนอื่นสำหรับคุณนะ คุณเลี้ยงลูกมาเองตั้งแต่ต้น ขนาดที่บ้านคุณเอง คุณยังไม่บอกเลย แล้วจะไว้ใจให้คนอื่นเอาไปเลี้ยงได้ยังไง ถึงจะเป็นย่าก็เถอะ แถวบ้านพี่ เขามีบ้านเล็กบ้านน้อย แต่เขาเลี้ยงดูอย่างเปิดเผยนะ คือต่างบ้านต่างอยู่ ทุกคนรับรู้ว่ามีเมียอีกคน แล้วคุณจะอยู่ในฐานะอะไร.........นอกจากผู้หญิงอีกคนเขายอมรับคุณเป็นอีกคนของสามี และอยู่อย่างไม่ก้าวก่ายกัน กรณีนี้ ถ้ามองการเดินทางมันก็คงไม่ยากมาก อยู่ส่วนไหนของแปดริ้ว ที่นั่นบ้านเกิดพี่เอง มีอะไรก็อาจพอจะพึ่งพากันได้ กลัวแต่ปัญหาหนักใจในอนาคต คนเลี้ยงน่ะ ย่อมผูกพันกับเด็กอยู่แล้ว อย่างที่หลายคนบอก วันข้างหน้าหากเขาไม่อยากคืนลูกให้ คุณจะกล้ามีปากมีเสียงเหรอ ถ้าจะตัดตัดให้ขาดตั้งแต่วันนี้ดีกว่า ลูกอยู่ใกล้ๆ ก็ยังมีกำลังใจ หากฝ่ายโน้นจะมีแก่ใจช่วยเหลือ ให้ช่วยส่งเป็นค่าเลี้ยงดูมาดีกว่า พอลูกโตพอสมควร ค่อยพาไปเยี่ยมเยียนเป็นบ้างครั้ง ถ้าเขายอมรับคุณเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเขาออกหน้าออกตา ค่อยวางใจให้เอาหลานไปเลี้ยง คนโตๆ แล้ว ถ้าเขามีแก่ใจ รู้ทั้งรู้ว่าคนของตัวเองทำผิดกับเรามาตลอด อย่างน้อยควรมาทำพิธีเป็นเรื่องเป็นราว มากราบขอขมาผู้ใหญ่ เพื่อเป็นการขอโทษและให้เกียรติทางคุณบ้าง ไม่ใช่แก้ปัญหาด้วยการดูแลหลาน ที่สำคัญลูกทั้งคน คนที่เป็นพ่อควรจะช่วยส่งเสียเลี้ยงดู ไม่ว่าจะอยู่ด้วยกันหรือไม่ก็ตาม เอาเงินไปกิน เที่ยว เลี้ยงสาวทำได้ ถ้ามีความคิดอ่าน ต้องส่งเสียช่วยเลี้ยงดูลูกด้วย ลองไปพิจารณาดูค่ะ ชีวิตเป็นของคุณ ผ่านการเรียนรู้มาช่วงหนึ่งแล้ว ผิดพลาดมาแล้ว อย่าพลาดซ้ำสอง ไอ้ข้ออ้างที่ว่าเดี๊ยวให้อาหารเสริมกลัวคุณทำไม่เป็น มันเป็นแค่ข้ออ้างเท่านั้นล่ะค่ะ ทุกคนต้องเรียนรู้ทั้งนั้น เริ่มตั้งแต่ให้นมลูก ทำไมทำได้ถูกมั้ยคะ เพราะแม่ๆ ต้องเรียนรู้อยู่แล้ว และตอนนี้เพราะยังให้นมแม่เขาถึงยอม เขามีสิทธิอะไร ทางผู้ชายไม่ได้มีสิทธิตามกฏหมายในตัวลูกคุณเลย ยกเว้นเขาจะจดทะเบียนรับรองบุตร แก้ไขเมื่อ 22 ธ.ค. 54 21:12:36 แก้ไขเมื่อ 22 ธ.ค. 54 21:09:29 จากคุณ : แม่น้องปาย เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 21:06:52

ความคิดเห็นที่ 13 คล้ายกะเราเรย ตอนนี้ลูกเรา 7 เดือนกว่าแระ ย่าจะเอาไปเลี้ยงเหมือนกาน แต่เราไม่ยอมหรอก เรายอมออกจากงานมาเลี้ยงลูกเรย  ถ้าเราจะทำงานเราก็ไม่ให้เอาลูกเราไปหรอก ถ้าจะมาเลี้ยงก็มาเลี้ยงที่บ้านของเรา หลาย ๆ สิ่ง หลาย ๆ อย่างที่พบเจอตั้งแต่มีลูก แตกต่างกันมากเหลือเกิน วัฒนธรรมการเลี้ยงดูแตกต่างกัน คนโบราณ กับคนสมัยนี้เลี้ยงไม่เหมือนกัน เราก็เคยขัดกะย่าเขาเหมือนกัน หลายเรื่อง บางทีก็เครียดมากๆๆๆ เรย เราอยากเลี้ยงลูกในแบบของเรา ตามหมอที่แนะนำ ไม่ใช่ ของคนโบราณ ตอนนี้เริ่มสบายใจขึ้นมากที่ออกจากงานมาเลี้ยงดูลูกเราเอง   เราต้อง พูดว่า แรงบ้าง เพราะถ้าเราอ่อน ก็จะโดนเขาข่ม อยู่ร่ำไป แต่ถ้าแรงมาก ก็ไม่ดีอีก ก็เอาแบบกลาง ๆ ก็แล้วกันนะ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะ มีหลายครอบครัวที่ประสบ ปัญหาอย่างนี้ เราก็คนหนึง  เอาใจช่วยนะ สู้ ๆ  ๆ  (ปล.อย่าให้ลูกไปอยู่กะเขาเรย เอากลับมาเหอะ อยู่กะแม่ ดีที่สุด) จากคุณ : คุงแม่น้องข้าวหอม (คุงแม่น้องข้าวหอม) เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 21:12:19

ความคิดเห็นที่ 14 สงสารน้อง อย่าเอาเค้าไปให้คนอื่นเลี้ยงเลย ลองคิดว่าเค้าติดคุณแล้ว อยู่ดีๆเอาไปให้ใครไม่รู้เลี้ยง คืนแรกน้องจะร้องใจจะขาดแค่ไหน เอ็นดูเขา เอ็นเราขาดนะคะ... คุณเป็นแม่ คุณเป็นคนเดียวที่ปกป้องและให้ความรักน้องได้ พ่อแท้ๆยังไม่สนใจจะส่งเสียให้เงินเลย คุณกล้าไปฝากย่าอีกหรอ??? จากคุณ : เขียนบน iPhone (เหวอ เหวอ) เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 21:19:42

ความคิดเห็นที่ 15 กลับมาเพิ่มเติม ถ้าดิฉันอยู่เมืองไทย และอยู่ใกล้บ้านจขกท. ดิฉันจะช่วยเลี้ยงลูกของจขกท. ถ้าจขกท.อยู่กทม. อาศัยไม่ไกลจากทองหล่อ ถนน ๕๕... กลางเดือนกุมภาพันธ์ปีหน้าดิฉันจะไปเมืองไทยอยู่ถึงหกเดือน มีอะไรปรึกษาได้นะคะ จากคุณ : JidNince เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 21:22:08

ความคิดเห็นที่ 16 คิดแล้วกันค่ะว่า "จะปฏิเสธ" หรือ "จะเสียลูก" จากคุณ : Volksrecht เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 21:25:17

ความคิดเห็นที่ 17 ย่าเขาจะมารับหลานไปเลี้ยงน่ะ  ไปอยู่ในฐานะอะไร เวลาเมียหลวงมาเห็น  คุณย่าจะอธิบายว่าน้องเป็นใคร เปลี่ยนจากช่วยเอาไปเลี้ยง เป็นช่วยส่งเสียเงินเลี้ยงน้องดีไหม เดือนละ 3 - 4พันก็ยังดี แก้ไขเมื่อ 22 ธ.ค. 54 21:50:54 จากคุณ : CCE9PASS เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 21:35:24

ความคิดเห็นที่ 18 ลูกคุณยังเล็ก คุณจะให้ลูกอยู่ในมือคนอื่น หรือในมือคุณเอง ตัดสินใจดี ๆ เข้มแข็งเพื่อลูกของคุณค่ะ จากคุณ : papa mama love u เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 21:53:24

ความคิดเห็นที่ 19 ขอบคุณทุกความเห็นค่ะ เราก็นั่งทำใจกล้าๆ ไปปฏิเสธเขาอยู่ นี่ถ้าเขามาแบบแรงๆ ร้ายๆ นี่เราปฏิเสธไม่ยากเลย  แต่เขาพูดดีมาก พูดด้วยความเป็นห่วง เป็นใย พอเราอ้างเรื่องอยากอยู่ใกล้ชิด อยากเห็นพัฒนาการลูก  เขาก็บอกว่าไปหาได้ตลอด ไปค้างที่โน่นเลย พอเราอ้างว่า กลัวภรรยาเขาจะสงสัย  เขาก็บอกว่า ภรรยาพี่เขาไม่มาหรอกที่บ้านนี้ พอเราถามว่า แล้วลูก กับเราจะไปอยู่ในฐานะอะไร เขาก็บอกว่า เราก็เป็นลูกสาวเขาแล้วคนหนึ่ง   ลูกเราก็เป็นหลานเขา... สุดท้ายก็บอกว่าเราอย่าคิดมาก สองแม่ลูก อยู่กันลำพัง เขาเป็นห่วง เราบอกว่าไม่ลำบากอะไร อยู่ได้มีความสุขดี เขาก็ดุว่าอย่ามาทำเป็นเก่ง เกิดอะไรฉุกเฉิน ใครจะช่วย  ฯลฯ สงสัย เหตุผลคงใช้ไม่ได้ ต้องยืนกรานแบบไร้เหตุผลแล้วล่ะค่ะ จากคุณ : Beloved Son_Chang เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 21:59:45

ความคิดเห็นที่ 20 คือ ถ้า คุณย่า เป็นห่วงมาก ก็ขอเข้าไปอยู่ด้วยกันเลย ทั้งเเม่ลูกได้ไหมค่ะ คุณจะทำใจ กับภาพที่เห็นได้รึเปล่าล่ะ คือลองคิดอีกเเง่ เขาอาจจะหวังดีจริง ก็ได้เนอะ จากคุณ : darkheart เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 22:07:39

ความคิดเห็นที่ 21 ขอเสนอความเห็นในแง่ของเด็กที่เคยเลี้ยงอยู่กับย่าและอาตั้งแต่เด็ก ผมเป็นคนนึงที่พ่อแม่ให้ที่ย่าเลี้ยงที่บ้านครับครอบครัวไม่มีปัญหาอะไรครับ แต่ให้ญาติเลี้ยงต่างจังหวัดเพราะเรื่องเงินและความไม่สะดวกของพ่อแม่ พ่อแม่ไปเยี่ยมหาทุกเดือนครับ รักพ่อ รักแม่ รักย่า รักอา ครับ แต่สิ่งหนึ่ง ที่อยากแชร์ในฐานะเด็กครับ ผมรู้สึกผูกพันธ์กับที่บ้านต่างจังหวัดมากกว่า วันหยุดต่างต่างก็จะกลับบ้านต่างจังหวัด เหงา เครียด คนแรกที่โทรหาคือ อา ที่ต่างจังหวัดครับ คล้ายกับว่าผมรักผูกพันธ์กับบ้านที่เลี้ยง ผมมาตั้งแต่เกิด ดังนั้น ตอนนี้ผมกำลังจะมีลูก(6เดือนแล้ว)ผมเลยยืนยันกับทาง บ้านต่างจังหวัดทั้งพ่อแม่และญาติว่าลูกผมจะต้องอยู่ที่บ้านผมเท่านั้นครับไม่ให้ เอาไปเลี้ยงต่างจังหวัดเพราะกลัวจะเป็นเหมือนผมครับ นี่คือสิ่งที่อยากแชร์ครับ บางที่ความผูกพันธ์ทำให้เด็กห่างพ่อกับแม่เองโดยย่าหรือยายแทบไม่ต้องทำ อะไรเลยครับ จากคุณ : golfkiko เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 22:13:01

ความคิดเห็นที่ 22 ลูกต้องการแม่ที่สุด ความรักจากใครๆก็ไม่เท่ารักของแม่ เด็กที่โตมากะแม่จะเป็นเด็กที่สุขภาพจิตดี มีความมั่นคงทางจิตใจมากกว่าเด็กที่ให้ญาติเลี้ยง ยิ่งถ้าพ่อเด็กกะคุณไม่เกี่ยวข้องกันแล้วเค้าอาจจะยึดลูกคุณไปเลยนะคะ อย่ายอมนะ ไม่กล้าปฏิเสธตรงๆ ก็บอกเค้าไปเลยว่าขอเวลาอีกหน่อยนึงเดี๋ยวพร้อมแล้วจะเอาไปให้ บอกปัดไปเรื่อย ไม่ต้องมีเหตุผลก็แค่ไม่ให้ จากคุณ : pinkie_pink เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 22:14:01

ความคิดเห็นที่ 23 เป็นเรา ยังไงเีราก็ไม่ให้อ่ะ  เราว่าเค้าต้องเอาลูกเราไปเลยแน่ๆ (เหอๆ อาาจจะมองแง่ร้ายนะคะ) เพราะเราเคยมองอะไรๆในแง่ดีแล้วมัน... นะ   ขอมองในแง่ร้ายบ้างเหอะ ลูกเรา เราคลอดมา บำรุงมา ตัวพ่อไม่ทำอะไรเลย (เ่ท่าที่จขกท.ว่า มันไม่พออ่ะค่ะ สำหรับคนเป็นพ่อ) เป็นเราเราจะตัดขาดไปเลยด้วยซ้ำ คชจ.ก็ไม่ช่วย็อย่ามายุ่งกะลูกชั้น จากคุณ : peangneng เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 22:20:01

ความคิดเห็นที่ 24 คุณ darkheart   เขาก็ว่างั้นแหละค่ะ เขาจะให้ดิฉันไปอยู่กับลูก กับเค้าที่แปดริ้วเลย เขาบอกว่าค่อยไปหางานใหม่ที่โน่น แต่... จะอยู่ได้ยังไงล่ะ เรารู้ดีว่าเราเป็นอะไร จากคุณ : Beloved Son_Chang เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 22:24:37

ความคิดเห็นที่ 25 อย่าไปเลยครับลำบากใจป่าวป่าว คงต้องยืนยันอย่างเดียวครับว่า ไม่ให้ไป หรือ อย่างแย่สุดผมว่าทนเลี้ยงไปก่อนซักพักให้ลูกรู้สึก ผูกพันธ์กับเราและรักเรา แล้วเด็กเค้าจะเป็นคำตอบให้ทุกคนเอง ก็คงไม่บังคับเด็กถ้ายืนยันว่าไม่ไป จากคุณ : คนวันจันทร์ เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 22:38:29

ความคิดเห็นที่ 26 เราว่าถ้าเค้าห่วงมากก็ให้ช่วยจ่ายค่าเนิร์สไปเลยดีกว่ามั้ย อ่าน คห. 19+24 แล้วเราว่าคุณย่าเค้ามองโลกในแง่ดีไปหน่อยรึเปล่าคะ  คิดแต่ว่าทุกอย่างจะดี ทุกคนจะดี ทุกคนจะเข้าใจกัน ไมได้ดูเลยว่าความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นมันชวนกระอักกระอ่วนแค่ไหน เอาง่าย ๆ จขกท. จะไปอยู่บ้านนั้นในฐานะอะไรคะ  ถามคุณย่าตรง ๆ อย่าตอบว่าเป็นลูกสาวอีกคน คำนี้แม่ย่าเราเค้าใช้กับลูกสะใภ้ค่ะ.... แล้วคุณย่าจะทำได้จริงหรือในเมื่อพฤติกรรมที่ผ่านมาก็เห็นเอาแต่ช่วยกันปิดข่าวทั้งนั้น แล้วถ้าพ่อของเด็กกลับมาบ้าน.... ต่อให้เป็นแค่มาเยี่ยมชั่วคราวก็เถอะ จขกท. คิดว่าตัวเองจะอยู่ร่วมบ้านกับเขาแบบไหนคะ  เกิดเขามาทำหวาน มาขอมีเพศสัมพันธ์ด้วยอีก (ขออภัยที่มองโลกในแง่ร้ายเกิน  แต่อยากให้คิดเผื่อค่ะ)  คุณจะวางตัวอย่างไร แล้วถ้าพ่อเด็กกับภรรยาของเขามาที่บ้าน  คุณกับเด็กจะอยู่ในฐานะอะไร ส่วนตัวเห็นว่าเค้าตอบแบบนี้ก็คือตอบแบบไม่ได้วางแผนแก้ปัญหาอย่างเป็นรูปธรรมค่ะ  คิดแต่ว่าไม่เป็นไรหรอก ทุกอย่างจะดีเอง  ซึ่งถ้ามีแค่นี้ เราว่าถ้าเราเป็นคุณเราไม่ไว้ใจฝากเด็กไปหรอกค่ะ จากคุณ : มานะฯ เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 22:40:06

ความคิดเห็นที่ 27 แค่คืนนี้คุณตาเค้าเอาลูกเราไปนอนด้วย เรายังนอนไม่หลับเลย >< จากคุณ : มะขามคลุกบ๊วย เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 22:42:27

ความคิดเห็นที่ 28 คุณ จขกท คะ ใจแข็งไว้นะคะ  อย่าให้ย่าเอาไปเลี้ยงเลยค่ะ จากประสบการณ์เรานะ เราไปเรียนต่อสามปี ไม่สามารถเลี้ยงลูกระหว่างเรียนได้ เลยฝากลูกให้แม่สามีที่อยู่จังหวัดใกล้ๆ ขับรถประมาน 1 ชั่วโมง ตั้งแต่ลูกได้หกเดือน แล้วเราขับรถไปหาเกือบทุกเสาร์อาทิตย์ กับแม่สามีเราก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรกัน แต่ถึงอย่างนั้นวิธีการเลี้ยงดูของแม่สามีก็มีเรื่องที่เราไม่ถูกใจ และติดมาเป็นนิสัยเด็กจนกลับมาอยู่กับเราก็แก้ไม่หาย เวลาลูกคลาน ยืน เดิน เราก็ไม่ได้เป็นคนแรกที่เห็น ไม่ได้นอนกอดหอมกันทุกวัน เป็นเรื่องที่เรายังแอบเซ็งอยู่ แล้วคุณ จขกท คิดว่าถ้าลูกไปอยู่กับย่า คุณจะได้ไปหาบ่อยแค่ไหน เค้าจะคืนลูกให้คุณไม๊ คุณทนไม่เจอลูก ไม่ได้ชื่นชมพัฒนาการลูก ไม่ได้กอดลูกได้เหรอ คุณจะคิดมากไม๊ กังวลเรื่องวิธีการเลี้ยงของเค้า กังวลว่าเค้าจะพูดถึงคุณให้ลูกฟังยังไง ถ้าทนเรื่องพวกนี้ไม่ได้ ก็อย่าให้เค้าไปเลย และที่คุณบอกว่าไม่กล้าพูดกับผู้ใหญ่ อันที่จริงแล้วเค้าก็ไม่ได้เป็นผู้ใหญ่ของคุณ ไม่ว่าเค้าจะพูดดีแค่ไหน แต่สุดท้ายแล้วเด็กคนนี้เป็นลูกคุณ ต้องการอยู่กับแม่ของเค้ามากที่สุดนะคะ จากคุณ : นางฟ้าแม่ลูกหนึ่ง เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 22:55:52

ความคิดเห็นที่ 29 เล่าเรื่องของพี่สาวเราให้ฟังนะคะ หลานชาย(ลูกพี่สาว)กับภรรยาเช่าบ้านอยู่ กทม. ตอนหลังภรรยาท้องเลยลาออกจากงาน พอมาอยู่บ้านก็ว่าง เริ่มหาเพื่อนละแวกบ้านเช่า ดันไปเจอพวกนิยมตั้งวงไพ่ เดิมเป็นคนไม่ค่อยเอาไหนอยู่แล้วก็เลยเข้าล็อก ยิ่งหลังคลอด อุ้มลูกไปวงไพ่ด้วยเลย เราเองเป็นคนหนึ่งที่พยายามบอกหลานชายให้เลิกกับภรรยาคนนี้ เพราะคนเล่นการพนันนี่ ไม่มีใครเจริญ พอลูกได้สัก 6 เดือนเขาก็เลิกกัน  ผู้หญิงยืนยันจะเอาลูกไปให้แม่ตัวเองเลี้ยง(บ้านนี้พื้นฐานชอบเล่นการพนัน) พี่สาวเราเลยโทรไปคุยกับอดีตลูกสะใภ้พูดโน้มน้าวขอหลานมาเลี้ยงโดยตัวแม่เขาก็รู้ตัวว่าสภาพแวดล้อมบ้านเขาไม่ดีก็คงไม่อยากให้ลูกเจอด้วย ก็เลยให้ลูกมาเลี้ยง พี่สาวเราก็รักหลานมากจริงๆ  พอได้หลานมาแล้วก็หว่านล้อมขอสูติบัตร ขอย้ายชื่อเข้าบ้าน อ้างเรื่องโรงเรียนบ้าง และเรื่องอะไรสารพัด แต่ก็ไม่เคยห้ามแม่เขามาหาลูกนะคะ จะมาเมื่อไรก็ต้อนรับ โทรมาก็ให้คุย  แต่...ห้ามมาเอาหลานฉันไปเด็ดขาด เวลาแม่มาหาเด็กนี่่สั่งให้ญาติเฝ้าปากซอยเลย ห้ามไปไหนจนกว่าจะเห็นแม่เด็กกลับไปตามลำพัง แต่ผู้หญิงก็ไม่เคยขอลูกคืนนะคะ พี่สาวเราเลี้ยงดีกว่าลูกซะอีก จนตอนนี้เด็กเรียนอนุบาล2แล้ว คนแม่ก็ค่อยๆห่าง แล้วก็หายไปเลย จากคุณ : ++ตันหยง++ เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 23:03:37

ความคิดเห็นที่ 30 ไม่ได้นะ ไม่ให้!!!!!! ขอแส่หน่อยเหอะ อย่าว่ากันเลย เค้าไม่ได้เป็นอะไรกับคุณ เค้าเป็นย่า แต่ไม่ได้เป็นแม่สามี ถ้าเกิดอะไรขึ้น ทางภรรยาของลูกชายเค้ารู้เรื่อง เค้าจะทำยังไง ช่วยอะไรคุณได้มั๊ย บอกไปเลยว่าไม่อยากไปเกี่ยวข้องกับลูกชายเค้าอีก ลูกชายมาหลอกคุณ แม่เค้ายังจะมาเอาลูกคุณไปอีกนะคะ เห็นด้วยว่าต้องยืนยัน แบบไม่มีเหตุผลที่คุณว่าแหละค่ะ ไม่ให้ ไม่ยอม อย่ายอม โอ๊ยยยยย ใจจะขาดแทน อย่ายอมน๊า!!!!!! จากคุณ : Jarunya.b เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 23:07:53

ความคิดเห็นที่ 31 just say no จากคุณ : ขยันตัวน้อย เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 23:15:42

ความคิดเห็นที่ 32 ต้องกล้าปฎิเสธค่ะ เพื่อลูก เ้ข้มแข็งไว้ค่ะ  เราก็โตมากับญาติทางฝ่ายพ่อ เค้าก็รักเรา เลี้ยงเราดี ทุกอย่างไม่ขาดตกบกพร่องค่ะ  แต่สภาพจิตใจ ขาดความอบอุ่นอย่างรุนแรงค่ะ คนเป็นพ่อก็มีเมียของเค้า คนเป็นแม่ก็ไม่รู้หายไปไหน ญาติรักแค่ไหนเรารู้สึกตลอดค่ะว่านี่ไม่ใช่พ่อแม่ จิตใจขาด EQ อย่างแรงค่ะ พาลเกลียดแม่ตัวเองไปด้วยที่ไม่ยอมเลี้ยงเรา ตอนนี้โตแล้วคิดว่าแม่คงมีความจำเป็นแต่ใจลึก ๆ ก็เศร้าอยู่ตลอดค่ะ เป็นคนที่ไม่รู้จักแม่ตัวเอง มีพ่อก็บอกใครเขาไม่ได้ว่านี่คือพ่อ สภาพจิตใจย่ำแย่ค่ะ จากคุณ : Lily of the Valley เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 23:30:14

ความคิดเห็นที่ 33 จะบ้าเหรอ จากคุณ : แมงแกลบ เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 23:35:28

ความคิดเห็นที่ 34 สงสารคุณ จขกท นะเนี้ย ยังไงดีล่ะ บอกย่าเเล้วกัน เห็นหนูเป็นลูกสาวจริง ก็รับเป็นลูกบุญธรรมเลย เอาให้เป็นลายลักษณ์อักษร น่าจะดี สบายใจทุกฝ่าย กลัวเเต่ว่า จขกท ยังจะรักพ่อของลูกอยู่นี่สิ -*- จากคุณ : darkheart เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 54 23:56:21

ความคิดเห็นที่ 35 ก็แค่บอกแม่สามีไป "แม่คะ...หนูเลี้ยงได้ค่ะ รับรองเลี้ยงอย่างดีที่สุดเท่าที่คนเป็นแม่จะเลี้ยงได้ค่ะ อาหารเสริม...หนูก็จะทำให้ลูกดีที่สุดค่ะ แม่ไม่ต้องเป็นห่วง ไว้หนูจะส่งรูปหลานให้ดูบ่อยๆนะคะ" พูดแค่นี้ ไหวมั้ยคะ ^_^ เอาใจช่วยให้คุณกับลูกได้อยู่ด้วยกันค่ะ จากคุณ : flower over the moon เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 08:14:25

ความคิดเห็นที่ 36 ลูกก็ต้องอยู่กับแม่สิคะ แม่รักลูกที่สุดอยู่แล้ว หวังดี ดูแล แต่ไม่ตามใจให้เสียเด็ก ไม่เหมือนผู้ใหญ่ รัก หวังดี ดูแลจริง แต่วิธีเลี้ยงลูกล่ะ อาจจะโบราณจำๆกันมา ไม่ได้เป็นตามตำรา หรือวิชาการอะไร แถมชอบตามใจเด็กอีกต่างหาก  แถมเขาก็ไม่ใช่มีฐานะเป็นแม่สามีคุณด้วย จะให้เขาไปเลี้ยงทำไมคะ ปฏิเสธไปเถอะค่ะ เหตุผลไม่ต้องมีมากก็ได้ ก็คุณเป็นแม่ คุณมีสิทธิในตัวลูกคุณ 100% อยู่แล้ว แถมพ่อของลูกก็ไม่เห็นรับผิดชอบอะไรเลย คุณจะต้องมีเหตุผลอะไรอีก  (ขอบอกเลยนะว่าพ่อของเด็กน่ะโคตรเลวเลยในความคิดของเรา ทั้งเรื่องที่หลอกคุณว่าโสด ทำคุณท้องและไม่ช่วยค่าใช้จ่ายอะไรเลยเพราะกลัวเมียจับได้ ฯลฯ ผู้ชายอย่างนี้ตัดมันไปเลยเถอะค่ะ ไม่ต้องหวังให้ลูกมีพ่อเลย พ่อเลวๆแบบนี้จะเป็นแบบอย่างที่ดีกับใครได้ ขอโทษนะคะที่ความเห็นเราอาจแรงไปหน่อย)   ถ้าคุณอยู่กับลูก คุณจะได้เห็นพัฒนาการลูกทุกขั้นตอน ไม่ต้องเห็นลูกอาทิคย์ละครั้ง เขาบอกไปๆมาๆ ไม่ยุ่งยาก เพราะเขาไม่ใช่คนที่ต้องเดินทางนี่ คนเดินทางน่ะเหนื่อยจะตาย ไหนจะต้องทำงานจันทร์ถึงศุกร์ รับมาหาลูกวันเสาร์ อยู่ได้แป๊บเดียว วันอาทิตย์กลับแล้วนี่นะ เหนื่อยมากนะขอบอก ไปๆมาๆ คุณอาจมีธุระโน่นนี่นั้น บางอาทิตย์คุณก็ไม่ได้ไปหาลูกหรอก แล้วก็จะค่อยๆห่างกับลูกไปในที่สุด เชื่อสิ แถมเจอกันอาทิตย์ละสองวัน เด็กจะรักและผูกพันธ์กับย่ามากกว่าอยู่แล้วว และเขาอาจจะได้ลูกคุณไปอย่างเนียนๆก็ได้ แถมอนาคตเกิดเมียหลวงเขาจับได้ขึ้นมา ลูกคุณจะมีปัญหาอีก จะตอนตราหน้าว่าเป็นลูกเมียน้อย สร้างบาดแผลในใจให้เขาอีก จริงๆ เราอยากให้คุณเลิกติดต่อกับครอบครัวเขาไปเลยด้วยซ้ำ บอกลูกคุณไปเลยว่าพ่อตายไปแล้ว ไม่งั้นถ้าลูกคุณโตขึ้น แล้วคุณยังติดต่อกับครอบครัวพ่อเขาอีก คุณจะบอกถึงความสัมพันธ์อันซับซ้อนของครอบครัวคุณได้ยังไงคะ เราเป็นเด็กอีกคนที่ถูกส่งให้มาอยู่กับญาติตั้งแต่ยังเล็ก เรายอมรับเลยว่าเรารักและผูกพันกับยายมากกว่าแม่กับพ่อเราอีก แอบเป็นปมเล็กๆ ในใจเราเหมือนกันนะ บางทีมันโหยหาพ่อแม่เหมือนกันนะ พอเรามีลูกเอง เราถึงไม่ส่งให้ใครเลี้ยงเลย แต่จ้างพี่เลี้ยงมาช่วยเลี้ยงตอนเราทำงานแทน ขอออกความเห็นอีกอย่างนะคะ เราว่าคุณบอกพ่อแม่พี่น้องคุณเรื่องลูกเถอะค่ะ อย่าปิดอีกเลย ตอนแรกเขาอาจโกรธและผิดหวัง แต่พอผ่านไปสักระยะเขาก็รับได้กันเองแหละค่ะ พ่อแม่ยังไงๆ ก็รักลูกที่สุดอยู่แล้ว และเขาก็อาจมาช่วยคุณแก้ปัญหาได้ด้วย เก็บไว้คนเดียวมันทุกข์นะคะ ต้องเก็บความลับก็ทุกข์เช่นเดียวกัน นอกจากนี้ คุณจะปิดบังได้ไปอีกนานแค่ไหนคะ สักวันเขาก็ต้องรู้อยู่ดีเพราะความลับไม่มีในโลก แล้วให้เขามาจับได้เองตอนหลัง เขาจะยิ่งโกรธ ยิ่งเสียใจนะคะ ที่คุณไปปิดบังเขา สู้ให้เขารู้ตอนนี้ไปเถอะค่ะ แก้ไขเมื่อ 23 ธ.ค. 54 09:32:15 แก้ไขเมื่อ 23 ธ.ค. 54 09:28:00 จากคุณ : แม่น้องกอหญ้า (คำข้าว) เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 09:20:07

ความคิดเห็นที่ 37 สนับสนุนว่าอย่าให้ อีกคนหนึ่ง เค้าอยากได้ลูกคุณไปอยู่ด้วย เค้าจะพูดดีอย่างไรก็ได้ เค้าอาจจะเห็นว่าคุณและลูกมีอิทธิพลทางใจต่อลูกชายเค้า และถ้าคุณอยู่หมัดเค้า เรื่องก็จะจบ ลูกเค้าก็ควบสอง สามสี่ได้สบายใจ เป็นเรา เราจะส่งลูกเข้าเนิร์ส แล้วทำงานเลี้ยงลูกเอง ผู้ชายเฮงซวยกับสังฆญาติเค้า ก็ตัดขาดกันไปเลย เพื่อเปิดโอกาสให้คนดีๆ เข้ามาในชีวิตคุณข้างหน้า ไม่อย่างนั้น ไม่พ้นอยู่ในตำแหน่งเมียน้อยนี้ไปตลอดชีวิต สักวันมียหลวงก็ต้องรู้ ถ้าเค้าระรานคุณไม่ได้ ก็จะไปลงที่เด็ก ยิ่งอยู่ใกล้กันแล้ว ถ้าเค้าเป็นคนแรง เค้าก็จะกัดไม่ปล่อย (ประเมินจากที่หลายๆคนพยายามปิดบังเรื่องคุณ) แล้วความกดดัน อะไรๆ ต่างๆ นาๆ จะมาลงที่เด็กที่ไม่รู้เรื่องอะไร จากคุณ : Lovely Creature เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 09:20:39

ความคิดเห็นที่ 38 ครั้งนี้ คุณต้องใจแข็งแล้วค่ะ ลูกของเรา เด็กควรอยู่กับแม่มากกว่านะคะ ไม่มีใครดูแลลูกได้ดีกว่าแม่ได้ หรือทดแทนแม่ได้หรอกค่ะ คุณมีสิทธิ์ในตัวลูกมากกว่าใคร อย่ามัวแต่กลัวปฏิเสธ เพราะจริงๆแล้วถ้าไม่มีหลาน ย่าเค้าก็คงไม่อะไรกับคุณ เราเกรงว่าครั้งนี้คุณปฎิเสธไม่ได้ แล้วถ้าวันหนึ่งเค้าเอาลูกจากคุณไปถาวร คุณจะกล้าปฏิเสธเค้าไหม เราเป็นกำลังใจให้คุณกล้าค่ะ กล้าบอกความต้องการจริงๆของคุณเอง การเกรงใจคนอื่นจนตัวเองต้องทนทุกข์ใจ ไม่สบายใจ เราว่าไม่ควรนะคะ เราไม่ได้ต้องการอะไรเกินสิทธิ์ของเราเลย และขอให้มั่นใจว่า คุณสามารถดูแลลูกได้ค่ะ ไม่ต้องพึ่งใคร ความมั่นใจจะทำให้คุณเข้มแข็งค่ะ ถ้าปฏิเสธแล้วเค้าจะโกรธคุณ หรือต่อว่าด่าทอคุณ ก็อย่าหวั่นไหวค่ะ อยากด่ ด่าไป อยากว่าว่าไป อยากโกรธก็ตามใจ แล้วในอนาคตหรือวันหน้าคุณจะสบายใจโล่งอก ดีกว่าทนยอมๆ เค้าว่างัยก็ว่าตามกัน คุณจะต้องยอมเค้าร่ำไป และคุณจะอยู่ในสภาพต้องจำทนทุกอย่าง เพราะลูกคุณอยู่กับเค้า เราเอาใจช่วยคุณไม่ให้เค้าเอาลูกไปจากคุณนะคะ  เข้มแข็งให้มากๆนะคะ แก้ไขเมื่อ 23 ธ.ค. 54 09:48:05 จากคุณ : เอิน เอิ้น เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 09:40:57

ความคิดเห็นที่ 39 เป็นไงมั่งแล้วน๊อ น้องขวัญ เช้าแล้วก็ยังเข้ามาเชียร์ว่า อย่ายอมเชียวนะคะ บอกเค้าด้วยว่า คุณจะเลี้ยงลูกชายได้ดี ไม่ให้มักมากในกาม เที่ยวหลอกผู้หญิง ทำร้ายครอบครัวเหมือนที่คุณแม่เลี้ยงลูกชายคุณแม่หรอก เห็นด้วยกับคุณ Lovely Creature ให้เค้าช่วยเลี้ยง ชีวิตคุณก็จะจมปลักอยู่กับผู้ชายคนนี้ไปจนถึงวันไหนก็ไม่รู้ จะคิดวางแผนอนาคตลูก หรือตัวคุณเอง ต้องอิงเค้าไปตลอดหรืออย่างไร อย่าว่าแต่เปิดโอกาสให้ชีวิตใหม่ของคุณเลยค่ะ แค่โอกาสจะพาลูกไปต่างจังหวัดกันตามลำพังก็ไม่มีทางเป็นไปได้แล้ว เจ็บ แต่ จบ นะคะ (ไม่รู้งานนี้ใครจะเจ็บนะเนี่ย) จากคุณ : Jarunya.b เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 10:32:29

ความคิดเห็นที่ 40 ขนาดพ่อยังไม่แสดงตัวว่า นี่คือ ลูก แล้วย่าจะยอมรับได้เหรอคะว่า นี่คือ หลาน ลูกต้องการแม่ มากกว่า ต้องการย่า นะคะ จากคุณ : namm_gamm เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 10:45:42

ความคิดเห็นที่ 41 อ่านแล้วอกจะแตกตายค่ะ อย่าใจอ่อนนะคะ เค้าแค่พูดดีด้วย แต่เค้าไม่ช่ายแม่สามีของคุณนะคะ ถ้าเค้าเอาลูกไปแล้ว  แล้วเค้าเกิดรักหลาน หลงหลานขึ้นมา มเื่อนั้นแหละ เค้าจะไม่คืนลูกให้คุณ  แล้วคุณก็จะเป็นส่วนเกินไปเลย ถ้าไม่กล้าปฏิเสธ  ให้บอกแม่สามีไปางโทรศัพท์เลยนะคะว่า "แม่คะ แม่ไม่ต้องมาแล้วนะ หนูอยากเลี้ยงลูกเอง ไม่อยากให้ใครเอาลูกไปจากหนู  แม่ไม่ต้องมาแล้วนะคะ เพราะแม่ของหนูเองจะมาเลี้ยงเจ้าตัวเล็กให้เอง" จบบบบบ...แล้วรีบวางหูไปเลยนะคะ ไม่ต้องรอแกตอบ ได้ความยังไงมาบอกกันบ้างนะคะ เราอ่านแล้วมันจี๊ดอ่ะคะ แม่ย่ามาแนวนุ่มนิ่มเลย  จขกท.เลยพูดไม่ออกเลย จากคุณ : Fairybox เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 11:00:21

ความคิดเห็นที่ 42 อย่าให้ไปเลย ตอนที่เขาจะเอาลูกเราไปเลี้ยง เขาย่อมพูดดี เพื่อที่เราจะได้สบายและให้ลูกแก่เขาไปเลี้ยง หลังจากนั้น ถึงเวลาที่เราจะต้องรับลูกกลับมา  มันอาจจะไม่ง่ายอย่างที่คิด  ร้อยแปดเหตุผลที่เขาจะไม่คืนลูก คุณเป็นคนปฏิเสธ ไม่เก่งอยู่แล้ว ยิ่งยากไปกันใหญ่ เราว่า คุณต้องปฏิเสธตั้งแต่ต้น  พูดไปเรียบๆๆ ว่า หนูคงให้ไม่ได้ หนูจะเลี้ยงเอง คนเป็นแม่ย่อมทำทุกอย่างที่ดีที่สุดแก่ลูกอยู่แล้ว   ขอให้โชคดี ลูกจะต้องอยู่กับคุณ   บ้านอยู่แถวไหน  เราเลี้ยงให้ได้นะ เสาร์-อาทิตย์  วันธรรมดา เราทำงาน  อยากช่วยๆ ตัวเราเองเป็นซิงเกิ้ลมัม  มีลูกสองคน  คนโตอยู่กับยาย  ยายมาเอาไปเลี้ยง  ไปขอคืนแล้วไม่ให้   ส่วนคนเล็ก อยู่กับเราเอง เลี้ยงเอง  มีความสุขมาก ตอนนี้อยูอนุบาล 3 แล้ว จากคุณ : Tiny_TinTin เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 11:17:26

ความคิดเห็นที่ 43 เกรงใจอะไรไม่เข้าเรื่อง เกรงใจแบบแปลกๆ ลูกคุณ คุณไม่อยากให้ใครเลี้ยงก็เป็นสิทธิของคุณ ใครจะมาทำอะไรได้ เอาเวลาไปคิดเรื่องอื่นเห่อะ จากคุณ : Prof Dr of Silence เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 11:27:09

ความคิดเห็นที่ 44 ตอนเขาจะมารับ พาลูกหนีชั่วคราวค่ะ เพราะเขาคงไม่อยู่กรุงเทพฯ ค้างคืน เพื่อรอเอาเด็กหรอก จากคุณ : พาระวี เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 11:27:55

ความคิดเห็นที่ 45 บอกไปเลยค่ะ จะเป็นตายร้ายดียังไง ก็คงให้ไปไม่ได้ จะลำบากแค่ไหนจะเลี้ยงลูกของตังเองให้ดีที่สุด อย่าให้นะคะๆๆๆๆๆๆ ถ้าคุณเลิกกับสามีแล้ว(เข้าใจถูกใช่มั้ยคะ) คุณมีสิทธิ์ในตัวลูกเต็มที่ คุณย่าจะมาอ้างเอาไปไม่ได้ อยากเจอหลานค่อยพาไปเยี่ยมค่ะ ถ้ายอมแล้วภายหน้าเกิดเค้าไม่คืนลูกละคะเราก็แย่สิ เป็นเราจะทะเลาะก็ยอม ขาดเป็นขาดกันค่ะ อุ้มท้องมาตั้ง 9 เดือนอะ เราเห็นด้วยกับคห.44 ถ้าไม่รู้ปฏิเสธยังไง พาลูกหลบไปก่อนเลยค่ะ ตัดการติดต่อกับย่าไปก่อน ทำเรื่องเอาลูกไปฝากเนอสเซอรี่ หรือจะหาพี่เลี้ยงอะไรให้เรียบร้อย ลงตัวแล้วค่อยติดต่อกลับ ยังไงให้ลูกอยู่กับเราไว้ก่อนค่ะ ยังไงมาอัพเดตด้วยนะคะ สู้ๆๆๆ จากคุณ : +แม่หมูจอมซ่ส์+ (+แม่หมูจอมซ่าส์+) เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 12:01:23

ความคิดเห็นที่ 46 ขนาดพ่อเค้าค่าใช้จ่ายยังไม่ยอมจ่ายค่าอะไรเลย เค้าจะเอาลูกคุณไปเลี้ยงตามมีตามเกิดหรือเปล่า .....   พ่อยังไม่ใส่ใจ คนเป็นย่าจะเลี้ยงได้ดีแค่ไหนหล่ะ ต้องเข้มแข็งไว้ ลูกเราเลี้ยงเองลำบากแค่ไหน ก็ต้องทน จากคุณ : เพียงใจที่ผูกพัน เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 12:34:39

ความคิดเห็นที่ 47 ขอแรงๆแบบยาขมหน่อยนะคะ    คุณคะ มีคุณแม่30 กว่าคน ที่ไม่ได้เป็นอะไรกับคุณ มาพูดแทนลูกคุณ (ที่ยังเล็กพูดไม่ได้ในตอนนี้) ว่าแม่อย่าอยู่ไกลจากหนูนะ     เราว่าจขกท ต้องปฎิเสธย่าให้เด็ดขาดนะคะ ไม่เห็นต้องเกรงใจมากเลย เราไม่ไว้ใจหรอก ลูกเค้าเลี้ยงมายังผิดศีลเลย  แล้วเลี้ยงหลานจะเป็นไง  อย่าโกรธเรานะ  แต่เราอยากให้จขกทได้อยู่กับคนที่เค้าจะรักจขกทมากที่สุด (ลูก) จากคุณ : เฮ้อ อิน (Accurus) เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 13:22:35

ความคิดเห็นที่ 48 เราเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวเหมือนกันค่ะ เข้ามาให้กำลังใจเจ้าของกระทู้นะคะ ขอให้เข็มแข็งและอดทนให้มาก ๆ เมื่อเวลาผ่านไป ลูกโตขึ้น คุณจะภูมิใจ ที่คุณได้เลี้ยงลูกด้วยตัวเอง แน่นอน เราเชียร์ให้เลี้ยงลูกเองค่ะ เราอ่านกระทู้ก่อน ๆ ของคุณ คุณหาคนรับเลี้ยงลูกในราคาไม่แพงนักได้แล้วนี่คะ เราว่าเรื่องต่อ ๆ ไป ก็ไม่ยากแล้ว ปฏิเสธคุณย่าไปเถอะค่ะ เมื่อมองเห็นอยู่แล้วว่าอนาคตจะมีปัญหาตามมาอีก เราเองก็เลี้ยงลูกเองตั้งแต่เกิดเหมือนกัน เงินเดือนเราก็พอ ๆ กับเจ้าของกระทู้ จ้างคนเลี้ยงเหมือนกัน ตอนนี้ลูกสาวสามขวบกว่าแล้ว อะไรประหยัดได้ ก็ประหยัด ทนเหนื่อย ทนลำบากเอาบ้าง ทุกอย่างก็จะผ่านไปได้ด้วยดี เป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้นะคะ จากคุณ : An ordinary life เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 13:25:59

ความคิดเห็นที่ 49 เลี้ยงเองถึงจะลำบากเหนื่อยแค่ไหน  เราก็ได้กอดลูกทุกวันนะคะ    เชียร์ไม่ให้ส่งลูกไปให้ย่าเลี้ยงค่ะ จากคุณ : ben_benjee เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 13:53:38

ความคิดเห็นที่ 50 ไม่มีกระทู้ไหนที่เค้าเห็นด้วยกับที่คุณจะเอาลูกให้ย่าเลี้ยงให้เลย คุณต้องที่จะปฎิเสธ ย่าของลูกให้ได้นะค่ะ จากคุณ : เพียงใจที่ผูกพัน เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 14:41:38

ความคิดเห็นที่ 51 เจ้าของกระทู้อยู่แถวไหนคะ ศูนย์พัฒนาเด็กเล็กที่ลูกเราเคยอยู่ไม่แพงค่ะประมาณ 3 พัน รับตั้งแต่ 3 เดือนเลยค่ะน้องที่ทำงานเราพอเราลาครบ 3 เดือน กลับมาทำงานก็เอาลูกมาฝากเลยก็มี ของเราโชคดีที่คุณแม่มาช่วยดูช่วงแรก เราเลยมาฝากตอนลูกเกือบขวบค่ะ ยิ่งพอครบ 2 ขวบ ศูนย์เด็กเล็กที่ใหม่ เป็นของทหารยิ่งถูกใหญ่เลยเดือนละพันนิดๆ จากคุณ : chanktechnic เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 14:45:15

ความคิดเห็นที่ 52 ขอบคุณทุกๆ คนค่ะ กลับบ้านมาเปิดดูกระทู้ ตกใจเหมือนกันนะเนี่ยตั้ง 50 กว่า ความเห็น ก็อย่างที่บอกค่ะ ว่าเราไม่กล้าปฏิเสธผู้ใหญ่  เราก็เลยไปด่าที่พ่อของลูกแทน เหตุผลต่างๆ นานาๆ ที่ทุกท่านบอกมา เราก็เอาไปบอกอีตาลุงแก่ๆ คนนี้ สรุปก็คือ บอกว่าไม่ให้ กลัวไม่ได้คืน กลัวย่าไม่รัก กลัวลูกขาดความอบอุ่น ลูกคนเดียวทำไมเราจะเลี้ยงไม่รอด แล้วก็บอกด้วยว่า ถ้าพี่ไม่บอกแม่พี่ว่าไม่ต้องมารับ ก็ให้แม่พี่มาเก้อก็แล้วกัน วันนั้น เราจะพาลูกหนี  ถึงมาตามหาก็ไม่เจอ  จะปิดเครื่อง ไม่รับโทรศัพท์ด้วย... -o- จากคุณ : Beloved Son_Chang เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 20:52:49

ความคิดเห็นที่ 53 มายืนยันด้วยอีกคนค่ะ ปฏิเสธไปเลยค่ะ แตกหักก็ว่ากันไป แต่นี่ลูกเรานะค่ะ คุณจะยอมให้ลูกไปอยู่กับคนอื่นหรอค่ะ มีอีกหลายๆ คนที่เลี้ยงลูกคนเดียวได้ ยังผ่านมาได้เลยค่ะ ถ้าคุณให้เค้าไปวันนี้ ถ้าวันหน้าเค้าไม่คืนหละค่ะ การเลี้ยงเด็กคนนึงมันก็มีความผูกพันนะค่ะ ใช่ว่าจะยกให้คนอื่นได้ง่ายๆ ซะที่ไหน คุณควรที่จะเข้มแข็งเพื่อลูกนะค่ะ ไม่งั้นคนที่จะเสียใจคือคุณเอง คุณจะยอมเสียความสุขที่สุดในชีวิตไปหรอค่ะ ลำบากแต่มีความสุข กับสบายแต่มานั่งคิดถึงลูกทุกวัน ก็ลองคิดเอาค่ะ เอาใจช่วยนะค่ะ ปฎิเสธไปเลย ถึงแม้จะว่าเค้าหวังดี แต่ลูกเราทั้งคนนะค่ะ แต่ละคนเกิดมาไม่ใช่ว่าจะทำอะไรเองเป็นซะทุกอย่าง ทุกอย่างมันต้องมีการเรียนรู้ค่ะ เลี้ยงลูกพอไปๆมาๆ เดี๋ยวก็รู้ใจกันเองค่ะ แก้ไขเมื่อ 23 ธ.ค. 54 20:56:29 จากคุณ : Nan (Can't forget you) เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 20:54:59

ความคิดเห็นที่ 54 ฮิ้ววววววว น้องขวัญจะไม่ต้องพรากกับแม่แล้ว จะบอกเค้าว่าไง จะด่าพ่อเด็กว่าไงเราก็เห็นด้วยทั้งนั้นค่ะ ขอแค่แม่ลูกไม่ต้องแยกกันก็พอ เอ้า ฮิ้วววววววว อีกรอบ (ดีใจยังกะเรื่องของตัวแน่ะเรา แนเจงเจง) จากคุณ : Jarunya.b เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 22:23:52

ความคิดเห็นที่ 55 จากคุณ : พาระวี เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 23:37:59

ความคิดเห็นที่ 56 ไม่ให้ค่ะ อย่ายอมเด็ดขาด เดี๋ยวไม่ได้คืนนะคะ จากคุณ : jedi2543 เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 54 13:37:13

ความคิดเห็นที่ 57 พออ่านบล็อกจขกท ก็ถึงบางอ้อ เรื่องราวซับซ้อน มองแล้ว หาทางออกง่ายๆ ไม่เจอเลย จะว่า single mom ก็ไม่ใช่ (เพราะ พ่อเด็กก้ไม่ิเชิงทอดทิ้งแต่..เค้ามีภรรยาอยู่แล้ว) อยากเห็นใจ จขกท ก็ไม่สามารถทำได้เต็มหัวใจ ( สงสารภรรยาหลวงอ่ะค่ะ ขอโทษทีนะคะที่พูดตรง)เราอ่านบล็อกดูก็พบว่า จขกท ยังรักพ่อเด็กอยู่ (ก็อารมณ์ผญ อ่ะนะ แต่เราอ่านแล้วปวดใจมาก ถ้าเราเป็นภรรยาเค้ามาอ่านคงช้ำใจแน่นอน) แต่สงสารเด็กน้อยที่เกิดมาที่สุด..........เห็นลางๆ ว่า เส้นทางที่เค้าจะเดินต่อไปนั้นคงไม่สบายเรียบง่ายแน่นอน มันอึมครึมยังไงไม่รู้ คงเป็นกรรมเก่าของทุกคน เพราะเท่าที่ทราบ จขกท ก็เหมือนจะถูกหลอกด้วย คิดว่า ผู้ชายไม่ได้มีภรรยาอยู่แล้ว แต่ลูกควรเลี้ยงเองค่ะ ถ้าให้ย่าไปจะเกิดปัญหาหลายๆ อย่างตามที่แม่ๆ หลายคนกังวล เพราะ สถานะคุณยังอึมครึม ภรรยาเค้าก็ยังไม่รู้ ไม่รู้ว่าจะออกหัวหรือก้อย ลูกควรอยู่ใกล้คุณมากที่สุดค่ะ เป็นกำลังใจให้วิบากกรรมนี้จบเร็วๆนะคะ จากคุณ : Shorty and The Freaky Dogs เขียนเมื่อ : 25 ธ.ค. 54 15:16:52

ความคิดเห็นที่ 58 ไม่ทิ้งก็เหมือนทิ้งแหละค่ะ เขาก็แค่มาดู มาเล่นด้วย ไม่ได้ช่วยอะไรเลย นานๆ ที ก็ซื้ออะไรมาให้ลูกเล็กๆ น้อยๆ เหมือนเป็นของขวัญจากคนรู้จักเท่านั้นเอง จากคุณ : Beloved Son_Chang เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 54 11:06:46

ความคิดเห็นที่ 59 งั้น จขกท ต้องรีบตัดใจแล้วเดินหน้าเถอะค่ะ เราไม่อยากให้ปล่อยไว้อย่างนี้แล้วเมียเค้าจับได้ มาอาละวาด ต่อว่า หรือ มีเรื่องราวเกิดขึ้น แค่นี้ก็ช้ำใจพอแล้ว บางทีหนทางข้างหน้าอาจจะมีคนดีๆ สิ่งดีรออยู่ สู้ๆ นะคะ จากคุณ : Shorty and The Freaky Dogs เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 54 22:12:46

ความคิดเห็นที่ 60 เรื่องของเรากับเขามันจบไปตั้งแต่วันที่เขาบอกเราว่าเขาแต่งงานแล้ว ตอนนี้ เจอกันก็แค่ยอมให้เขามาพบลูก เท่าที่ถามๆ ดู มีแต่คนแนะนำว่าเป็นสิทธิ์ของเขาที่เขาจะเจอลูก ไม่ควรกีดกันเขา ส่วนภรรยาเขาคงไม่มามีปัญหาอะไรกับเราหรอก เพราะตอนนี้พ่อของลูกเขาก็เล่าให้ฟังบ้างเล็กน้อยว่าภรรยาเขาจับได้ว่ามีกิ๊ก ซึ่งก็ไม่รู้ว่าจับได้กี่คน จับได้คนไหน เราก็ไม่ยุ่งเรื่องของเขาหรอกค่ะ ถ้าเกิดภรรยาเขาจะรู้เรื่องของเรา เราก็ไม่กลัวอะไร เพราะเราบริสุทธิ์ใจจริงๆ ไม่มีอะไรกับสามีเขาแล้ว คิดว่า เท่าที่เขารู้จักสามีเขามา เขาคงเข้าใจ จากคุณ : Beloved Son_Chang เขียนเมื่อ : 27 ธ.ค. 54 12:23:42