ความคิดเห็นที่ 1 สาเหตุที่เด็กวัยเรียนพูดปดอาจเกิดได้จากเด็กกลัวถูกลงโทษ จึงพูดปดเพื่อแก้ตัวให้ตนเองพ้นผิด เช่น แอบขโมยองเพื่อนแต่บอกว่าไม่ได้ขโมย เด็กบางคนต้องการได้รับความสนใจจากพ่อแม่หรือคนใกล้ชิด ก็อาจจะเป็นอีกสาเหตุหนึ่งที่ทำให้เด็กพูดเรื่องที่ไม่จริง หรือ สร้างเรื่องของตนเองเด่นเหนือคนอื่น เช่น คุยให้เพื่อนฟังว่าปิดเทอมนี้พ่อแม่พาไปเที่ยวต่างประเทศ แต่แท้ที่จริงไม่ได้ไป เช่นนี้เป็นต้น หากพ่อแม่พบว่าเด็กพูดปกติก็ไม่ควรปล่อยปละละเลยเพราะจะเป็นการ สนับสนุนให้เด็กโกหกจนเป็นนิสัย และพ่อแม่ก็ไม่ควรลงโทษรุนแรง เพราะเด็กจะพยายามโกหกอีกเพื่อไม่ให้พ่อแม่จับได้ เด็กวัยเรียนเข้าใจเหตุเข้าใจผลมากขึ้นแล้ว พ่อแม่จึงควรใช้วิธีพูดคุยในเด็ก โดยใกล้ชิดเด็กให้มากขึ้นรับฟังในสิ่งที่เด็กพูด และอธิบายให้เด็กฟังว่าการโกหกทำให้ขาดความน่าเชื่อถือ พูดคราวต่อไปคนอื่นก็ไม่รู้ว่าจะพูดจริงหรือพูดปด ควรเชื่อหรือไม่ควร ถ้าเด็กทำผิดควรยอมรับและแก้ไขปรับปรุงตัวเสียใหม่ จะถือได้ว่าเป็นคนที่กล้าหาญ นอกจากนี้พ่อแม่ควรเป็นตัวอย่างของความซื่อสัตย์ พูดให้เด็กหรือสัญญากับเด็กว่า จะทำอย่างไรก็ควรทำตามที่พูดเช่นนั้น จะได้เป็นแบบอย่างที่ดีสำหรับเด็กด้วย หากเด็กปรับปรุงตัวเลิกพูดปดแล้วพ่อแม่อย่าลืมให้คำชมเชย หรือ ให้กำลังใจเด็กด้วยนะคะ เพื่อเด็กจะได้เป็นคนดีมีแต่ความซื่อสัตย์ค่ะ จากคุณ : scrabble เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 06:19:24

ความคิดเห็นที่ 2 ขอบคุณค่ะ scrabble ปกติแล้ว ลูกสาวจะเป็นเด็กที่เรียบร้อย ไม่ติดเพื่อน ไม่ติดโทรศัพท์ ชีวิตส่วนใหญ่อยู่กับแม่และน้อง  พ่อก็อยู่ด้วยแต่ไม่ค่อยได้เอาใจใส่มากนัก  พ่อจะเป็นดุมาก ๆ หากไม่ทำนิสัยไม่ดี หรือ  ทำผิด พ่อมักจะชอบใช้ความรุนแรง เช่น คำพูดที่รุนแรง เสีียงดัง และเคยถูกลงโทษ แบบรุนแรง เคยโดนพ่อตีกับไม้แขวนเสื้อ ( ช้ำเลือด ) จ้องใช้ยาทา  อาจเป็นสาเหตุนี้  มีอะไรลูกสาวมักจะเก็บไว้ในใจ และพยายามแก้ไขด้วยตัวเองก่อน  แต่ด้วยศักภาพของลูกสาว  เป็นคนเรียนไม่ค่อยเก่ง  และไม่ค่อยมีความรับผิดชอบ ผลที่ได้คือ งานที่ออกมาล่าช้า และเสร็จไม่ทันตามที่คุณครูกำหนด แต่ไม่ค่อยบอกแม่ ทั้ง ๆที่แม่ก็เคยคุยว่า มีอะไรให้บอกได้ช่วยเหลือกัน แม่จะไม่บอกพ่อหรอกเรื่องเล็ก ๆแค่นี้ เช่น เทอมที่ผ่านมา ลูกสาวสอบตกไป 3 วิชา ซึ่งต้องมีการทำรายงานเพื่อ แก้ 0 แต่ตอนนี้ เปิดเทอมไปร่วม 2 เดือนแล้ว แต่ยังแก้ไม่เรียบร้อย ยังไม่ได้เกรด สอบถามจนได้ความว่า ยังขาดการส่งงานอีก 1 วิชา ซึ่งไม่รู้สาเหตุ ว่าทำไมถึงยังส่งไม่ได้  ตอนนี้ แม่ตัดสินใจว่า จะเข้าพบคุณครูเพื่อหาทางแก้ไขต่อไป แต่สังเกตุว่า เขามีอะไรไม่ค่อยบอกเพราะกลัวว่า จะถูกทำโทษ จากคุณ : มา reeya เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 07:42:38

ความคิดเห็นที่ 3 ข่อโทษคุณ จขกท ก่อนะคะ ดิฉันมีเรื่องที่เคยเจอมาแชร์ค่ะ จะบอกว่าน้องสาวดิฉันก็เป็นคะ่ โกหกทุกเรื่อง แม้เรื่องเล็กน้อยก็โกหก พูดความจริงไม่เป็นเลย ตอนนี้ 30 กว่าแล้ว แล้วก็กล้าโกหกทั้งๆ ที่รู้ว่าอีกไม่กี่นาทีคนจะรู้ความจริง ดิฉันคิดว่าน้องของดิฉันเป็นไม่ปกติค่ะ เพราะเพียงแค่เรื่องเล็กน้อยไม่ได้สร้างความาเสียหายอะไรก็ต้องโกหก เค้าเป็นน้องคนเล็ก ทำพ่อแม่ดิฉันเสียหายมามาก สำหรับดิฉันเค้าทำเรื่องใหญ่ไว้แสบสันต์มากมายจนดิฉันจำได้ไม่ถ้วน โกหกแม้กระทั่งตัวเองต้องเดือดร้อนก็ทำ ยกตัวอย่างนะคะ ดิฉันต้องการแม่บ้าน โดยจะให้เงินเดือนสี่พัน เค้าหามาได้โดยโกหกว่าว่าดิฉันต้องจ่ายเด็กสี่พัน แต่จริงๆ แล้วเขาตกลงกับเด็กว่าหกพัน ต้องแอบเอาเงินมาจ่ายเด็กตากหากเดือนละสองพัน แต่เป็นเงินที่จิ๊กแม่มาเรื่องที่เล็กที่สุดคือเค้าซื้อขนมเค้กมาแจกคนงาน เราก็เห็นว่าขนมหน้าตาดี ถามเล่น ๆ ว่าเท่าไหร่ เค้าบอก 35 บาท ดิฉันก็ไม่ได้สนใจอะไร จนวันนึงไปเจอว่ามันราคาเป็นร้อย ก็ยังงงว่าทำไม่ต้องโกหก และยังมีนิสัยหยิบของไปโดยไม่บอกด้วยค่ะ พอจับได้ก็หายหน้าไปพัก แล้วก็กลับมาทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราทวงเข้าไปเถอะ เพราะรู้ว่าเค้าไม่มีปัญญาหามาคืน ทวงไปก็เท่านั้น เป็นอย่างนี้มานับสิบปี จนตอนนี้ดิฉันมั่นใจว่า มันไม่ใช่นิสัย แต่เป็นโรคจิตชนิดหนึ่ง หรือเป็นเพราะพวกเราปล่อยให้มันเกิดมาตั้งแต่เค้าเป็นเด็ก เค้าไม่ยี่หระกับการลงโทษนะคะ เค้าสามารถทำผิดได้อย่างไม่อาย ดิฉันกลัวเหลือเกินค่ะ ว่าลูกดิฉันจะเป็นแบบนี้ คือไม่กลัวการถูกลงโทษ มีใจรักที่จะทำผิดมากกว่า น่ากลัวมากค่ะ จากคุณ : McAmy เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 08:31:17

ความคิดเห็นที่ 4 ก็ เจอสาเหตุ แล้วไง ครับ พ่อก็อยู่ด้วยแต่ไม่ค่อยได้เอาใจใส่มากนัก  พ่อจะเป็นดุมาก ๆ หากไม่ทำนิสัยไม่ดี หรือ  ทำผิด พ่อมักจะชอบใช้ความรุนแรง เช่น คำพูดที่รุนแรง เสีียงดัง และเคยถูกลงโทษ แบบรุนแรง เคยโดนพ่อตีกับไม้แขวนเสื้อ ดุได้ตีได้ แต่ ต้องมีเหตุผล ถ้าใช้อารมณ์อยู่เหนือมัน ก็เท่ากับ ว่ามีปัญหาเรื่องวุฒิภาวะ จากคุณ : otto เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 08:58:04

ความคิดเห็นที่ 5 ทำไมพ่อต้องรุนแรงค่ะ แถมไม่เอาใจใส่อย่างนี้เด็กจะมีความอบอุ่นรู้สึกปลอดภัยได้จากที่ไหน ในเมื่อเป็นแบบนี้ คำพูดที่รุนแรง เสียงดัง การกระทำที่รุนแรงกับเด็ก อาจทำให้เด็กฝังใจได้นะคะ มีอะไรก็คุยกันดีๆเป็นที่ปรึกษาให้ลูกจะดีกว่าเค้าจะได้กล้าบอกกล้าพูดกล้าคุยกับพ่อแม่ได้ทุกเรื่อง จากคุณ : ห้องนี้ศรีนวล เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 09:14:05

ความคิดเห็นที่ 6 นี่เล่าเรื่องตัวเองให้ฟังนะคะ เราเรียนเก่งมาก แต่ไม่เคยส่งงานเลยค่ะ (นอกจากรายงาน แต่ถ้าพวกงานประดิษฐ์เราไม่ทำเลย) พ่อแม่เราก็ไม่เคยว่าอะไรเลยค่ะ ครูก็ตาม เราก็หลบเลี่ยงไป อ่านแล้วไม่เห็นเค้าโกหกเลยนิ่คะ แค่ไม่บอก น่าจะอยู่ที่พ่อแม่เป็นหลักด้วย แก้ไขเมื่อ 23 ธ.ค. 54 09:25:13 จากคุณ : superkoy เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 09:24:44

ความคิดเห็นที่ 7 ปฏิบัติกรรมของเด็กเป็นการสะท้อนถึงสิ่งที่เค้าได้รับจากผู้ใหญ่ ส่วนตัวแล้วเราคิดเหมือน คห.4 เลยค่ะ ถ้าจะปรับเปลี่ยนพฤติกรรม ต้องค่อย ๆ ปรับเปลี่ยน โดนเริ่มต้นจากผู้ใหญ่ก่อน (สำคัญเลยค่ะ) การดุว่าด้วยถ้อยคำรุนแรง และการตีโดยไม่อธิบายเหตุผล ให้เด็กเข้าใจ เป็นสิ่งที่ไม่ควรกระทำมาก ๆ หากเด็กทำผิด ควรใช้เหตุผล และให้เด็กคิดตามถึงเหตุผลนั้น ๆ การลงโทษสมควรลงโทษตามความเหมาะสม ซึ่งนั้นต้องเป็นการเห็นด้วยทั้งสองฝ่าย ไม่ควรใช้อารมณ์นะคะ เพราะเด็กจะรับรู้ได้ถึงความรุนแรงที่เกิดขึ้น รวมทั้งตัวคุณแม่เองก็ต้องเอาใจใส่ต่อความรู้สึกเด็กด้วยนะคะ ไม่ใช่ว่าคุณพ่อตี คุณแม่โอ๋หรือปล่อยเลยตามเลย ต้องคิดถึงความเหมาะสมแล้วถูกต้อง อยากให้คุณแม่พูดคุยกับลูกบ่อย ๆ ให้ลูกรู้ว่ามีแม่เป็นเพื่อน เพื่อพูดคุยและบอกสิ่งที่เค้ากำลังคิด เพื่อให้ได้ระบายสิ่งที่อยู่ภายในใจ เฮ้อ...เอาใจช่วยค่ะ ปล. กรณีนี้เราสงสารเด็กมาก ๆ จากคุณ : TatAMorU เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 09:36:36

ความคิดเห็นที่ 8 ส่วนมาก ปัญหาการโกหกเกิดจาก 1.กลัวผู้ฟังจะรับไม่ได้ หากรู้ความจริง 2.กลัวการลงโทษ 3.ผู้รับฟังมักไม่ค่อยเปิดใจรับฟังเหตุผล แรกเลยให้คุณถามตัวเองว่า ตอนที่เราเป็นเค้าที่อยู่ในวัยนั้น เราเป็นยังไง? และตอนเด็กเรามีอะไรที่ต้องโกหกพ่อแม่ และเพราะอะไร แล้วจะเข้าใจมากขึ้นค่ะ การเลี้ยงดูลูกวัยรุ่นสำคัญมากนะคะ เทียบเท่ากับการเลี้ยงเด็กวัย 2-3 ขวบ เหมือนเข้าสู่วัย terrible two ครั้งที่สอง แต่ครั้งนี้หนักกว่าเพราะมีฮอร์โมน มีกลุ่มเพื่อน มาเป็นตัวแปรสำคัญในการกำหนดพฤติกรรมด้วย หาหนังสือเล่มนี้มา่อ่านนะคะ "พูดอย่างไร เพื่อทำให้วัยรุ่นเปิดใจรับฟังคุณ" ในหนังสือจะมีวิธีสื่อสารกับวัยรุ่นที่มีประสิทธิภาพ ทำให้คุณเข้าใจพฤติกรรมของเด็กวัยนี้มากขึ้น พอเข้าใจแล้วคุณจะเข้าถึงจิตใจเค้า และจะปรับพฤติกรรมได้ไม่ยาก เราลองดูแล้วมันเวิร์คค่ะ นี่เป็นตัวอย่าง: สมมุติถ้าคุณอยู่ในวัยนั้น คุณเป็นเพื่อนของเค้า A: เฮ่ย แก(มรึง) ไมไม่ทำรายงานส่งจารฟะ B: เบื่อวิชานี้ฟ่ะ เข้าห้องกรูหลับตลอดอ้ะ อาจารย์ก็น่าเบื่อ บ่นไรไม่รุ พึมพัมๆ A: เออ..กรูก็เบื่อเหมือนกันกะมรึงแหละ C: เออ..กรูด้วย แต่ทนทำไปงั้นว่ะ ขี้เกียจมาซ่อมทีหลัง เบื่อแม่กะพ่อ เดี๋ยวบ่นไม่เลิกอีก D: (จขกท.) ซึ่งเป็นแม่...........คุณจะพูดยังไงคะ? คุณจะเข้าอกเข้าใจเค้าเหมือนกับเพื่อนไม๊ .......แน่นอน....คุณและสามีมีแนวโน้มจะพูดว่า "ทำตัวอย่างงี้ได้ไง เรียนยังไงปล่อยให้ตก รู้ไหมทุกวันนี้ทำงานเพื่อหาเงินส่งแกเรียนให้ได้ดี ลำบากแค่ไหน เรียนให้ีดีให้ชื่นใจไม่ได้รึไง" แต่ถ้าคุณอ่านหนังสือนี้คุณจะเปลี่ยนท่าทีที่จะแสดงกลับต่อลูกเพราะคุณเข้าใจเค้ามากขึ้น ไม่เป็นผู้ใหญ่ที่มองปัญหาอยู่แค่มุมมองของตัวเอง แต่มองในมุมมองของวัยเค้าด้วย เืรื่องรายงานอาจเป็นเรื่องขี้ผงมากกกกกกกในสายตาคุณ งี่เง่าอ้ะ แค่นี้ทำไมไม่ทนๆ ทำไป แต่สำหรับเค้า....มันอาจจะไม่ใช่ มันอาจจะมีเบื้องหน้าเบื้องหลังลึกกว่านั้น ปัญหาทุกวัยมีเหมือนกันหมด หนักหนา หรือเบา ขึ้นอยู่กับวัยและประสบการณ์ที่ได้เผชิญมา ถ้าให้เด็กยกถังน้ำ มันก็ย่อมหนักกว่าผู้ใหญ่ยกถังน้ำอยู่แล้ว หาหนังสือมาอ่านนะคะ เลี้ยงลูกให้ได้ดีและประสบความสำเร็จ ต้องมีเทคนิค เพราะมันเป็นทั้งศาสตร์และศิลป์แขนงหนึ่งเลยทีเดียว จากคุณ : Lovely Creature เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 09:48:19

ความคิดเห็นที่ 9 อายุแค่นี้ยังแก้ได้ครับ ถ้าครอบครัวรับรู้ว่ามันเป็นปัญหาที่ต้องแก้ ลองไปพบจิตเวชเด็กครับหมอจะสอบถามและใช้จิตวิทยาค่อยปรับพฤติกรรมให้ แต่ต้องไปทั้งพ่อแม่ลูกครับ เพราะคนที่หมอจะปรับพฤติกรรมอันดับแรกคือพ่อและแม่ แต่ถ้าพ่อยังไม่ยอมรับความจริงก็ต้องทำใจกับพฤติกรรมลูกที่จะติดตัวไปในอนาคต จากคุณ : nonsaint เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 10:01:29

ความคิดเห็นที่ 10 จากประสบการณ์ของตัวเองนะคะ ดิฉันเป็นคนโกหกไม่เป็นเลย แม้แต่เรื่องเล็กๆ เช่น การพูดชมใครตามมารยาท จนบางครั้งยังคิดว่ามันเป็นปัญหาเลย เพราะใครถามอะไรก็บอกเค้าหมด ถึง โกหกเค้าก็รู้ทันที มาคิดๆ นั่นเป็นเพราะตั้งแต่เด็ก ดิฉันจะคุยกับแม่ได้ทุกเรื่อง ตั้งแต่อนุบาลกลับมาเล่าเรื่องเพื่อนเรื่องครู แม่จะฟังและใส่ใจ ทั้งที่บางเรื่องเป็น เรื่องไร้สาระมากๆ เช่นกลับมาท่องชื่อเดือนให้ฟัง (ครูสอนตอนอนุบาล) อยากได้อะไร ขอแม่ส่วนใหญ่จะได้ พอโตขอไปเที่ยวกับเพื่อน ส่วนใหญ่แม่ ก็จะให้ไป ทำอะไรผิดก็เล่าให้ฟัง แม่ก็ไม่ได้ลงโทษ เพราะรู้ว่าเราไม่ได้ตั้งใจ เลยรู้สึกว่าไม่ต้องโกหก เพราะยังไงก็ได้ของที่ต้องการอยู่แล้ว หรือทำพลาด ก็ได้รับความเห็นใจ ปลอบใจ น่าจะเป็นความรู้สึกว่าเป็นพวกเดียวกัน เข้าใจกัน แม้จะทำความผิดก็มาเล่าให้ ฟังได้ และชื่นชมในสิ่งที่เราทำได้ดี แม้จะเป็นเรื่องเล็กน้อย จากคุณ : ENNUI เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 10:26:03

ความคิดเห็นที่ 11 ลูกเรา อยู่ ม.5 แล้วค่ะ เราเลี้ยงลูกเหมือนกับคห. 10 ที่ได้รับการเลี้ยงดูมา เราจะถามลูกตลอด ว่าที่โรงเรียน มีปัญหาอะไรหรือเปล่า ทั้งจากเพื่อน หรือคุณครู  บางครั้งเราฟังจากลูกเล่า ก็รู้ว่าลูกเราเป็นคนผิด เราก็จะคอยสอนคอยบอกเค้าว่าสิ่งที่เค้าทำบางเรื่องก็ไม่ถูกต้อง เรื่องที่ถูกที่ดี เราก็ให้กำลังใจ   ตอนนี้ลูกเรามีอะไรก็ยังมาปรึกษาเราตลอด  แม้กระทั่งเรื่องผู้ชายที่มาสนิทด้วย  ทั้ง BB Email Facebook เราสามารถเช็คได้ตลอด เราก็ให้พื้นที่ส่วนตัวกับเค้าด้วย เพราะมันก็มีบางเรื่ิองที่ลูกไม่อยากบอกกับเรา เราก็จะไม่ไปก้าวก่าย  เพราะถึงที่สุดแล้วเค้าก้จะมาปรึกษาเราอยู่ดี เราต้องควบคุมอารมณ์ให้ได้  มีค่ะ ที่โมโหเค้าเหมือนกัน เราจะใช้วิธีไม่พูดกับเค้า  เค้ารู้ตัวก็จะมาขอโทษเอง จากคุณ : ไม่อยากอยู่เฉยเฉย เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 13:21:01

ความคิดเห็นที่ 12 ก่อนจะแก้ไขนิสัยลูก ควรแก้ไขนิสัยพ่อแม่ก่อนดีมั๊ย ไปพบจิตแพทย์ปรึกษาปัญหาการเลี้ยงลูกเถอะค่ะ ถ้าคุณสองคนเลี้ยงแล้วเป็นแบบนี้ หาตัวช่วยดีมั๊ย โดยเฉพาะคนที่เป็นพ่อ แบบนี้ทำให้ลูกกลัว แต่ลูกไม่มีความเคารพให้ เมื่อไหร่ที่ลูกไม่ต้องพึ่งพาพ่อแม่ เขาจะไม่สนใจพวกคุณ จากคุณ : Prof Dr of Silence เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 13:23:56

ความคิดเห็นที่ 13 จขกท.รู้ว่าสามีทำรุนแรงกับลูก  ทำไมคุณไม่ด่าสามี  ให้เค้าเลิกทำแบบนี้กับลูก จากคุณ : CCE9PASS เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 14:01:09

ความคิดเห็นที่ 14 เรื่องที่ พ่อของลูกที่เคยตีลูก เราเคยคุยกับพ่อของลูกแล้ว ว่าต่อไปจะไม่ตีลูกอีก   เคยตีไปตอน ป.5 ค่ะ  ตอนนั้น มีเรื่องคือ คุณครูเรียกพบผู้ปกครอง แต่ลูกไม่ยอมบอก ปล่อยเรื่องไปเรื่อย ๆ จนในที่สุด คุณครูโทรมาบอกเอง  และก็ไปพบคุณครูค่ะ ลูกเรา อยู่โรงเรียน เซนต์โย ( แห่งหนึ่งค่ะ ) เรียนไม่ค่อยเก่ง แต่ที่สำคัญคือ ขาดความขยันและความรับผิดชอบ อย่างมาก ๆ  เราไม่ทราบเลยว่าลูกเราเรียนตกไป 3 วิชา เพราะไม่เคย และสอบกลางภาคเขาก็ได้คะแนน 69/100  เราคิดว่าลูกไม่น่ามีปัญหาเรื่องนี้ เพราะเราก็เอาใจใส่ลูกพอสมควร  คอยพูดคุย ซักถาม  และเคยคุยกันว่า มีปัญหาอะไรให้คุยกัน เราจะเป็นคนใจเย็น และมีเหตุผล  แต่พ่อเขาจะตรงข้าม เราเพิ่งมารู้ว่า ลูกเราเรียนตก 3 วิชา จากเพื่อนบ้าน เขามีลูกเรียนที่เดียวกัน ตกไป 4 วิชา 1 คน และตก 9 วิชา 1 คน  2 คนนั้นเขาแก้ 0 เสร็จหมด แล้ว แต่ลูกเรายัง  เรากำลังจะไปคุยกับคุณครูวันจันทร์นี้ เรื่องพ่อเขาก็ไม่ค่อยเหมือนเมื่อก่อน เรื่องดุก็น้อยลง แล้ว เราพยายามใช้เหตุผลกับลูก แต่ ไม่เข้าใจว่า ทำไมเขาชอบพูดโกหกให้พ้นไปวัน ๆ ซึ่ง ยังงัยมันก็ต้องรู้โกหกแบบยังงัยก็ต้องจับได้  อะไรแบบนั้นค่ะ ขอบคุณทุก คห.นะคะ  เราจะพยายาม ดูแลและพูดคยกับลูกมากขึ้นนะคะ  และพยายามทำให้ดีที่สุด เราคิดว่าเขายังเด็กและ สามารถเปลี่ยนแปลงได้ ส่วนใหญ่ก็จะมีเรื่องงานที่ รร.แหละค่ะ ที่มักโกหก แต่ที่บ้านเขาจะปกติมาก ๆ  รักน้อง และรักแม่ ช่วยเหลืองานบ้านตามสมควรค่ะ เช่น กรอกน้ำ ล้างจาน  ทำกับข้าวแบบง่าย ๆทานได้  หุงข้าว    และผัดกระเพราให้พ่อ  และพยายามชมทุกครั้งที่เขาทำความดี จากคุณ : มา reeya เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 18:04:31

ความคิดเห็นที่ 15 ลูกเราก้อเรียนเซ็นต์โย(ซอยคอนแวน์) เหมือนกัน เราเองก้อจะต้องคอยตามเรื่องเรียน ตลอดเวลา งานบางอย่างก้อจะทำให้เลย จะเป็นเด็กที่ขี้ลืมมากค่ะ ต้องใจเย็นๆนะค่ะ เด็กกำลังเข้าสู่ช่วงวัยรุ่นด้วย ใช้เหตุและผลคุยกับเขานะค่ะ เลี้ยงเด็กสมัยนี้บอกได้เลยค่ะว่ายากมากๆๆ คิดเหมือนกันมั้ยค่ะ จากคุณ : Kannika (ครอบครัวนายทองแท้) เขียนเมื่อ : 27 ธ.ค. 54 10:26:06