ความคิดเห็นที่ 1 จากที่ได้คุยกะคุณครูที่ห้องธุรการ(รร.ย่านสาธุฯ) บอกว่า ชั้นเตรียมอนุบาล ตอนเทอมแรก คือการเตรียมความพร้อมเช่น เลิกเพิส เลิกขวดนม เลิกของติด(ตุ๊กตา ผ้า) การปรับตัว พอเทอมสอง จะเริ่มฝึกกล้ามเนื้อมัดเล็ก เช่น ระบายสี ลากเส้น หรือการร้องเพลง จบชั้นเตรียมอนุบาลจะสามารถพูดโต้ตอบประโยคภาษาอังกฤษง่าย ๆ ได้แล้ว เราคิดเองว่า คงไม่ได้เรียนอะไร  แต่พอ อ.1 จะเรียนจิงจัง ครูว่างั้นนะคะ คำว่าจิงจัง ก็ไม่รู้ว่าเรียนอะไร เพราะเราอยากให้ลูกชาย (เกิดปลายปี 52) เข้า อ.1 รึเปล่า ครูเลยพูดขู่ว่า ประมาณว่า เรียนไม่ไหวหรอก  เราก็พูดอีกว่า เด็กเลิกเพิส เลิกขวดนม เลิกของติดแล้ว ระบายสี เขียนตามเส้นได้แล้ว ให้คุณครูทดสอบได้เลย คุณครูก็ไม่ยอมบอกว่า เด็กไม่วัดไอคิว จะวัดตามอายุ ไม่ได้ช่วยอะไร จขกท.เลย 555.... รอความเห็นต่อไปนะคะ จากคุณ : ae_ba เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 15:48:57

ความคิดเห็นที่ 2 ก็ไม่แตกต่างกันมาก แต่อนุบาล 1 จะเริ่มเขียนตัวอักษร แล้ว ซึ่ง ได้มีการปูพื้นการเขียน มาตั้งแต่เตรียมอนุบาล ครับ ถ้าคุณไม่ได้ให้เรียนเตรียมอนุบาล ก็จะต้องพามาเรียนตอนซัมเมอร์ก่อน เพื่อดูความพร้อมของเด็ก ว่า จะไปพร้อมกับเพื่อน ๆ ได้หรือไม่นะครับ ถ้าไปไม่ได้ ก็ต้องไปเริ่มที่เตรียมอนุบาลก่อนครับ ซึ่งจะทำให้เด็กเสียเวลาไป 1 ปี ครับ จากคุณ : love_vinai เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 15:49:26

ความคิดเห็นที่ 3 เท่าที่จำความได้ เรียนเตรียมอนุบาล ก่อนเข้า อ.1 ค่ะ วันที่เรียน อ.1 เรานั่งอ่านหนังสือแบบเรียนเองแล้วค่ะ อ่านน้ำเปล่า ว่า น้ำ เป-ล่า.. โดนแม่กับพี่หัวเราะลั่นบ้าน เลยจำฝังใจ ไม่รู้เหมือนกันว่า ถ้าไม่เรียนเตรียมอนุบาล จะเริ่ม ผสมคำตั้งแต่ อ.1 รึเปล่า จากคุณ : พ่อศรีเรือนคับผม เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 15:51:10

ความคิดเห็นที่ 4 สมัยที่ปริมเรียนเตรียมอนุบาลคือไม่ได้ทำอะไรมาก ก็ไปเล่นของเล่น ฟังครุเล่านิทาน กินนม นอน ไม่ได้ทำอะไรมาก แล้วก็เข้าไปเรียนอนุบาล1 ก็ได้เขียน ระบายสี ร้องเพลง เต้นๆ กิน นอน อะไรทำนองนี้นะคะ... สำหรับในความคิดปริม มันทรมานเด็กเล็กมากเลยนะตเรียมอนุบาล ปริมเข้าเรียนเตรียมอนุบาลตอน2ขวบ...โห เด็กจะขาดใจ จำความรุ้สึกได้ดี ทุกส่วนของร่างกายยื่นออกจากรั้วมาหาพ่อให้ได้มากที่สุด ทุกวันสำหรับเด็กเล็กมันเจ็บปวดเชียว...เล้กเกินที่จะพาไปรร. ปริมว่าซัก 4ขวบพาเข้าไปเรียนอนุบาลกำลังโอเคเลยค่ะ เริ่มคุยรุ้เรื่องบ้างแล้ว ไม่ทรมานจิตใจกันเกินไป อาจจะร้องบ้างแต่แปปๆ มันก็สนุกเอง... ปริมคิดว่าไม่ต้องกลัวจะเรียน หรือตามอะไรเพื่อนไม่ทันนะ ถ้าที่บ้านพ่อแม่สอนให้เขียน ให้ระบายสี ให้ออกไปวิ่งเล่น ออกกำลังกายบ้าง....ไม่เข้าใจรีบอัดเรียนเด็กกันไปไหน เพราะเห็นรร.สมัยนี้อัดภาษาอังกฤษเด็กตั้งแต่อนุบาล ทั้งที่กว่าปริมจะเรียนก็ป.1แหนะค่ะ...ทุกวันนี้ภาษาอังกฤษก็ไม่ได้ง่อยเลย อยากให้คุณพ่อคุณแม่คิดดีๆนะคะก่อนจะพาลูกไปเรียนอะไรที่ไหน สงสารเด็ก ปล.โทษทีค่ะ นอกเรื่องไปเยอะเลย แต่อยากแชร์ในมุมลูกอ่าค่ะ จากคุณ : ปริม (pRiMyReeB) เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 17:06:24

ความคิดเห็นที่ 5 ลูกเราเกิดปลายปี ให้เข้า อ.1 ตอน 3 ขวบกว่า ที่โรงเรียนลูกหย่อนเกณฑ์ให้แค่มิถุนายนค่ะ อ.1 เรียนเขียน-อ่าน ก-ฮ A-Z 0-9 ระบายสี ร้อง-เต้น กิจกรรมกลุ่ม โครงงาน คีย์บอร์ด เรียนภาษาอังกฤษกับครูต่างชาติ มีการบ้านทุกวัน ไม่ได้ให้เรียนเตรียมอนุบาล ตอนนี้เทอม 2 เมื่อเทียบกับเด็กที่เรียนเตรียมอนุบาลมาก็ไม่แตกต่างกันค่ะ ต่างกันช่วงเดือนแรกที่เด็กที่เคยเรียนเตรียมอนุบาลมาจะปรับตัวได้เร็วกว่า สนุกสนานกับการไปโรงเรียนมากกว่า แก้ไขเมื่อ 23 ธ.ค. 54 18:34:41 จากคุณ : ระแนงไม้ เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 18:32:39

ความคิดเห็นที่ 6 เห็นครูใหญ่บอกว่าเตรียมอนุบาลกับอ.1 หลักสูตรไม่ต่างกัน (แล้วให้เสียสองต่อไมฟร่ะ) เพียงแต่ว่าเจ้าตัวแสบเกิดเดือนมิย. อายุยังไม่เข้าเกณฑ์เข้าอ.1 (ทั้ง ๆ ระยะห่างแค่ 15 วัีนเนี้ยะนะ ปร่ะเจร้าาาาาาา) สรุปแล้วก็คงเข้าเรียนเพื่อเตรียมความพร้อมสำหรับขึ้น อ.1 ละมั้ง ไปเีรียนมายังไม่ถึงปี แต่รู้จักตัวอักษรทั้งไทยทั้ืงอังกฤษทั้งตัวเลข คาดว่าขึ้นอ.1 คงผสมคำเลยง่ะ แต่ถ้าไม่เรียนเตรียมมาก่อนคงตามเพื่อนที่เีรียนเตรียมมาก่อนไม่ทันง่ะคะ แต่บางคนบอกสอนเองที่บ้านก็ได้ ค่ะ ได้ค่ะ แต่แค่ a ant มด กับ a apple ก็ต่างกันแล่ะ คงต้องมาจูนกันใหม่ ว่า a เอ ไรหว่า จากคุณ : ยินดีไม่มีปัญหา (แสนยินดี) เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 18:36:18

ความคิดเห็นที่ 7 มีความรู้สึกเหมือนกันกับ คห.4 ค่ะ ตอนที่ลูกเรียน อ.1รู้สึกสงสารลูกมาก เวลาไปโรงเรียนลูกร้องไห้มาก จนแม่ใจคอไม่ดี ส่งลูกเข้าห้องเรียนแล้วแต่ลูกยังร้องไห้อยู่เลย กว่าจะเดินออกจากรั้วโรงเรียนได้ต้องแอบดูแล้ว ดูอีกแทบจะทุกมุมตึก ที่สามารถทำให้เรามองเห็นลูก... เดินออกมาแบบใจคอไม่ค่อยดี หัวใจคนเป็นแม่อย่างเรามันเจ็บอยู่ลึกๆจริงๆ เหมือนไม่รักลูกเลย..แต่ลูกจะรู้มั้ยนะว่าที่แม่ต้องทำแบบนี้เพราะว่า..แม่รักลูก และมีความปรารถนาดีต่อลูกอย่างมากล้นเลย บางวันที่ลูกร้องไห้ แม่เองยังต้องแอบเสียน้ำตาเพราะความรักลูกจริงๆ ภาพที่ลูกร้องไห้แล้วชูมือไข่วคว้า หาแม่ มันติดมาจนทุกวันนี้ วันนี้ลูกๆโตเป็นวัยรุ่นแล้ว.. ส่วนแม่อย่างเราก็ได้มีโอกาสได้ทำในสิ่งที่ตัวเองรัก..อีกครั้ง นั่นคือ..การได้มาเป็นคุณครูอนุบาล โดยเฉพาะ.."เตรียมอนุบาล" ทุกเช้า..เราจะได้เห็นเด็กตัวเล็กร้องไห้กับการไม่อยากจากคุณพ่อ คุณแม่ ความจริงพวกเค้าอยากมาโรงเรียนนะ..เพราะโรงเรียนมีประสบการณ์ใหม่ๆ สำหรับเค้า แต่ที่ร้องไห้เพราะไม่อยากจากคุณพ่อ คุณแม่นั่นเอง ในฐานะคุณครูคนนึง..ที่เคยเป็นคุณแม่หัวใจชอกช้ำกับการร้องไห้มาโรงเรียนของลูก ทุกครั้งที่เด็กๆร้องไห้.คุณครูคนนี้จะโอบอุ้มหนูๆอย่างดีที่สุดค่ะ เพราะคุณครูรู้ดีว่า..ห้วใจของหนู เวลานั้นเป็นอย่างไง คุณครูจะทำให้หนูรู้สึกว่าหนูไม่ได้ถูกทิ้ง..และทำให้หนูรู้สึกอบอุ่น อยากมาโรงเรียน.. อยากมาทุกวัน อยากมาเล่นมาค้นหาอะไรมากมาย อยากมาหาเพื่อนๆ และอยากมาหาคุณครู..คนนี้ จากคุณ : กล่องความคิด เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 54 10:08:54