|
เราพาพ่อไปทานอาหารเหลา พ่อบ่นสิ้นเปลือง เราบอก พ่อเลี้ยงข้าวลูกมา เป็นแสนแสน ไม่เห็นพ่อว่าเปลืองเลย
เราซื้อเสื้อให้พ่อ ตัวเกือบพัน พ่อบ่นเสียดายตัง เราบอก พ่อซื้อเสื้อให้เราตั้งแต่เกิด เป็นร้อยๆตัว ไม่เห็นพ่อเสียดายเลย
เราพาพ่อไปเที่ยว ที่ที่พ่ออยากไป แต่ไม่ยอมบอกเรา (แอบถามแม่) พ่อก็บ่นเกรงใจ ไม่จำเป็น เราบอก เวลาร่ำร้องเราอยากไปโน่นนี่ ไม่เห็นพ่อบ่นรำคาญเลย
จนถึงเวลาสุดท้ายที่เรากับพ่อจากกัน เราไม่เคยนึกเสียดายเลย เราคิดว่าเราได้ทำให้พ่อทุกอย่างที่เราสามารถทำให้พ่อได้ เราได้เห็นว่าพ่อกิน สิ่งที่เราหาให้ เราได้รับรู้ว่าพ่อดีใจที่ลูกๆคิดถึงพ่อเสมอทุกเวลา เราได้มีความสุขร่วมกันเวลาที่เราได้ไปเที่ยวในที่ที่พ่ออยากไป
เราเสียใจที่สุดคือ เราไม่สามารถทำให้พ่อได้อย่างที่ตั้งใจได้นาน สวรรค์จ๋า ทำไมให้เวลาพ่อน้อยจังนะ ตอนนี้เราก็เหลือแต่แม่ เราจึงพยายามทำให้ทุกวันของแม่มีแต่ความสุข เพราะเราไม่รู้ว่า สวรรค์จะให้เวลาใคร มากกว่ากัน
รักพ่อแม่ ตอบแทนท่าน ตอนที่ท่านยังอยู่กับเรา
| จากคุณ |
:
ไม่อยากอยู่เฉยเฉย  
|
| เขียนเมื่อ |
:
27 ม.ค. 55 00:16:27
|
|
|
|
TT___TT อ่านแล้วน้ำตาร่วง...ด้วยความรู้สึกผิดอย่างท่วมท้น.....
กิฟท์เราเกลี้ยงแล้วให้ใจ...แม่น้องบีบี ไปแทนนะคะ 
