ความคิดเห็นที่ 1 เป็นกำลังใจให้จ้า ใหม่ๆนุ๊กก็รู้สึกผิดเช่นกัน ที่ทำหน้าที่แม่และภรรยาไม่ครบ แต่ กลับเป็นว่าเราแบกทั้งงานบ้าน และงานลูกไว้หมด กลางคืนดูเองอีก สุดท้าย เหนื่อย พาล ใส่สามี จนเกือบทะเลาะกัน ตอนนี้เลยลองผ่อน ทิ้งความเกรงใจออก ไปบ้าง สุดท้าย แฮปปี้คะ ช่วยๆกันไป สามีจขกท. ก็คงเต็มใจ เพราะในความเหนื่อย ก็มีความสุขคะ จากคุณ : berrynooknik เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 55 10:06:02

ความคิดเห็นที่ 2 เคยเจอช่วงเวลาแบบเดียวกันค่ะ ร้องไห้อย่างไม่อายเลยแหละ จากคุณ : LIOTTA เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 55 10:27:19

ความคิดเห็นที่ 3 เรากลับไปทำงานเดือนแรกก็คิดถึงลูกทุกลมหายใจเลยค่ะไม่เป็นอันทำงาน อีกซักพักก็จะปรับตัวได้ค่ะ จากคุณ : ลูกหมามุ่ย แม่หมาว้อ (Scudetti) เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 55 10:36:10

ความคิดเห็นที่ 4 เรากลับไปทำงานตอนลูกเรา 3 เดือน ก็ไม่เป็นอันทำอะไรเลยค่ะ ขนาดว่ายายเลี้ยงเองแต่ก็ห่วงสาระพัด เพราะปกติเค้ากินนมแม่อย่างเดียว(จากเต้า) แล้วพอกลางวันให้กินนมขวด เค้าไม่ยอมกินค่ะ แต่ซักพักเราก็เริ่มทำใจได้ แต่คิดถึงตลอดจนตอนนี้ 1.3 ปีแล้ว เิลิกงานตรงดิ่งกลับบ้านค่ะ ส่วนเรื่องสามีรู้ึสึกผิดค่ะ ไม่สบายใจเลย เพราะปกติก่อนมีลูกงานบ้านเราจะทำเองทุกอย่างค่ะ สามีก็มีช่วยหยิบจับบ้าง แต่หลักๆเราทำ พอมีลูกเวลาทั้งหมดอยู่ที่ลูกค่ะ เพราะเลิิกงานกลับไปลูกไม่เอาใครเลย แม้แต่ยาย ติดเราเป็นลูกลิงเลยค่ะ งานบ้านส่วนใหญ่เลยไปตกที่สามีเรา ซักผ้า รีดผ้า เก็บกวาดบ้าน(ในส่วนของห้องนอนเรา) เพราะถ้าในบ้านแล้วจะเป็นแม่เราทำค่ะ บางวันเลิกโอมา เกือบ 4 ทุ่มยังต้องมานั่งรีดผ้าอีก จนเราอดไม่ได้เลยถามไปว่าเหนื่อยมั๊ย กลับมาดึกๆยังต้องมานั่งรีดผ้า ทำงานบ้าน แต่ได้คำตอบที่ทำให้ชื่นใจมาก "ไม่เหนื่อยเท่าเลี้ยงลูกหรอก" ก็สบายใจขึ้นค่ะ แต่ก็ยังรู้สึกผิดต่อเค้าอยู่ดีที่แทบไม่ได้ทำหน้าทีภรรยาเลย จากคุณ : พี่โซนิค กะ น้องซีเนม เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 55 11:18:11

ความคิดเห็นที่ 5 เรายังจำวันแรกที่ เดินออกจากบ้านมาทำงานเลย พกรูปลูกเป็นรีม นังดูรูปบนรถเมล์ ร้องไห้....ไม่สนใจใคร ไปทำงานก็รอเวลากลับบ้าน เศร้ามาก แต่ ...เดี๋ยวก็จะดีขึ้นเองค่ะ ให้กำลังใจนะคะ สู้ ๆ นะคะ จากคุณ : makotojung เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 55 11:22:03

ความคิดเห็นที่ 6 อย่าเศร้า อย่าคิดมากไปเลยนะคะ เราเคยผ่าน ปสก แบบนี้มา อาจจะเรียกว่ายิ่งกว่าค่ะ เพราะสามีไปทำงาน ไกล 2 อาทิตย์ กลับมาทุกศุกร์ ศุกร์เว้นศุกร์ เวลาไปส่งสามี ในวันอาทิตย์ค่ำๆ ลูกเราร้องทกครั้งค่ะ ร้องจนแม่ร้องตาม จนหลังๆ แม่ร้องก่อนลูกอีก เป็นได้ไม่นาน สามีไม่ไหวค่ะ เค้าบอกคิดถึงลูก เลยย้ายกลับมา จากคุณ : Dreams Catcher เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 55 12:07:20

ความคิดเห็นที่ 7 แต่ จขกท. ก็ทำงานหาเงินมาเพื่อครอบครัวเหมือนกันนะคะ ทุกคนก็ทำเพื่อครอบครัวค่ะ อย่าคิดมากค่ะ เป็นแม่อีกคนที่ต้องกลับมาทำงาน ส่วนลูกอยู่เนอร์ซฯค่ะ ขอให้ผ่านช่วงนี้ไปได้นะคะ จากคุณ : vvy (Puffy_BlueBear) เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 55 12:38:19

ความคิดเห็นที่ 8 เข้ามาให้กำลังใจ จากคุณ : poohying เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 55 13:07:13

ความคิดเห็นที่ 9 เป็นกำลังใจให้ค่ะ เราก็เลี้ยงลูกแล้วก็ทำงานด้วย แต่ว่าวันหยุดของสามีกับเราไม่ค่อยตรงกัน ก็ต้องสลับกันเลี้ยงลูกค่ะ ทั้งสามีและก็ภรรยาก็คงยอมเหนื่อยด้วยความยินดี เพราะว่าได้รับผิดชอบเจ้าตัวเล็กร่วมกัน อดทนสู้ๆ นะคะ เดี๋ยวพอเด็กโตขึ้น ก็อาจจะไปฝากเลี้ยง หรือจ้างคนมาเลี้ยง จากคุณ : แม่หญิงฟุ้งซ่าน เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 55 14:27:24

ความคิดเห็นที่ 10 ขอบคุณทุกกำลังใจนะคะ ตอนเย็นนี้ว่าจะแว้บกลับไปดูลูกให้หายคิดถึงซะหน่อย แล้วแว้บกลับมาทำงานต่อ สงสารก็แต่สามี ทำกับข้าวไม่เป็น เราก็ไม่อยู่ทำให้ อาหารไทยก็กินไม่ชำนาญ เราก็โทรสั่งให้แต่ pizza กับ mc donald จนจะเบื่อแล้ว พูดไทยก็ไม่เป็น พูดแล้วก็น้ำตาพาลจะไหล จากคุณ : CutieVicki เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 55 15:06:09

ความคิดเห็นที่ 11 เป็นกำลังใจให้นะคะ อย่าคิดมากค่ะ ของเราหนักกว่าหน่อยตรงที่อาิทิตย์นึงเจอลูกแค่วันเสาร์ -อาทิตย์ พออาทิตย์เย็นก็ต้องรีบกลับไปทำงานอีก ทิ้งให้สามีอยู่เลี้ยงเพียงอยู่ลำพัง ตั้งแต่น้องอายุได้ 2 เดือน 22 วัน สงสารและเห็นใจสามีมากค่ะ เพราะต้องทำงาน(ขายอุปกรณ์คอมพิวเตอร์อยู่ที่บ้าน)ไปด้วยเลี้ยงลูกไำปด้วย ไม่มีคนช่วยสามีเลย จากคุณ : shiiwa55 เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 55 18:01:34

ความคิดเห็นที่ 12 จะว่าไม่ห่วงก็ไม่ได้เนาะ ผมเองคุณภรรยาก็ทำงานไม่เป็นเวลาเหมือนกัน ทำงานเช้า บ่าย ดึก กลางคืน บ่อยๆ ครั้ง ผมเองก็ต้องเลี้ยงเจ้าตัวเล็กคนเดียว เกือบทุกเสาร์ อาทิตย์คุณภรรยาก็ต้องทำงาน กลับมาบางทียังไม่เห็นหน้าลูกเลย สำหรับผม ตอนนี้เจ้าตัวเล็ก 5 เดือนแล้วครับ รู้สึกสบายดี เพราะว่าชินแล้ว ช่วง 1-3 เดือน เครียดพอสมควร เพราะว่ายังไม่รู้งาน พระเอกร้องเพราะอะไรก็ไม่รู้ 55 จะบอกว่าคุณแม่ทำหน้าที่ของคุณแม่ได้ดีแล้วครับ คุณพ่อเค้าก็คงพยายามทำหน้าที่ของเค้าให้ดีเหมือนที่คุณแม่ทำเช่นกัน เป็นกำลังใจให้นะครับ ปล.คุณพ่อเก่งกว่าที่คุณคิดนะ อิอิ แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 55 21:35:55 จากคุณ : ปาป๊าเจ้าอะตอม (Linux_xp) เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 55 20:25:02