ความคิดเห็นที่ 1 เห็นแก่ลูก สำหรับเราคือ เลิก .. จากคุณ : neenabkk เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 01:13:08

ความคิดเห็นที่ 2 เห็นแก่ลูกเลยทนอยู่กับสาม เพื่อที่ลูกจะได้มีพ่อ ไม่อยากให้ลูกเป็นเด็กมีปัญหา . . ส่วนลูก.. ทำไม แม่จะต้องทนให้พ่อโคกสับอยู่แบบนี้ เวลาทะเลาะกันที หัวใจแทบจะสลาย ไม่อยากเห็นพ่อแม่ทะเลาะกัน ..... ตอนเราเป็นเด็ก เวลาพ่อแม่ทะเลาะ เราอยากให้พ่อเราไปไกลๆ แม่ ไม่อยากให้แม่กับพ่อทะเลาะกัน มันน่ากลัวมาก เพราะชอบยิงปืนขึ้นฟ้า... บางครั้ง พ่อก็ขับรถออกจากบ้านไป เราโล่งใจสุดๆ เพราะจะได้เลิกทะเลาะกันซักที จากคุณ : เจ้าแม่แฟชั่น เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 01:14:50

ความคิดเห็นที่ 3 ชีวิตคู่มันก็คือชีวิตคู่ครับ..ผมเองก็อายุยังน้อย และเพิ่งจะมีครอบครัว กรณีที่เกิดขึ้นกับคุณ  ฝ่ายพ่ออาจ มีข้อบกพร่องเรื่องเจ้าชู้กับใช้กำลัง ... และคุณแม่คุณ  มีความเป็นแม่อยู่สูงมากที่อดทน  เพื่อ  สิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเค้าและลูก นั่นก็คือคุณ  มันอาจจะใช่กับความรู้สึกที่คุณต้องเผชิญ   แต่ ในทางกลับกันมันอาจแย่กว่าหากคุณแม่และคุณไม่มีคุณพ่อ... เพราะคำว่ารักคำเดียว ครับ   ไม่มีใครเลือกสิ่งที่ไม่ดีให้ตัวเองหรอกครับ... บนโลกใบนี้ ไม่ได้มีอะไรสมบูรณ์แบบไปทุกอย่าง  อยู่ที่เราจะยอมรับข้อเสียของอีกฝ่ายได้มากน้อยแค่ไหน... ผมนับถือคุณแม่คุณครับ ที่ประคองให้ครอบครัว  อยู่รอดมาได้ยี่สิบกว่าปี... เจตจำนงค์ของท่าน  อาจเพราะอยากให้ครอบครัวยังเป็นครอบครัว  ท่านถึงได้ยอมเสียสละ  และอดทนกับความเจ็บปวดที่ต้องได้รับ...  มันยิ่งใหญ่กว่าการ  ตัดคนคนนึงให้ขาด  ซะอีก((ในความคิดผมนะ)) เค้าถึงบอกว่าชีวิตคู่ ต้องเข้าใจและยอมรับในข้อเสียของกัน  เพราะอยู่กันไปนานๆเข้า คุณความดีที่มีมันก็จะกลายเป็นอะไรที่มองแทบจะไม่เห็น   แต่สิ่งที่ไม่เคยได้ดั่งใจเรา นั่นแหล่ะ  นานแสนนานแค่ไหน  มันก็จะขัดใจเราไปตลอด   เราก็ต้องอดทนกับมัน ที่ผมตอบแบบนี้ เพราะผมเองเป็นคนที่พ่อแม่แยกทางกันครับ  ขาดความอบอุ่นมาตั้งแต่เด็ก    ผมคิดว่า  ทุกคนย่อมเลือกทางออกที่ดีที่สุดให้ชีวิตตัวเองครับ แต่สิ่งที่จริงแท้และยิ่งใหญ่ที่สุด คือการที่เราเสียสละความสุข  และอดทนกับความรู้สึกไม่ดี มองข้ามความต้องการของตัวเองและทำ"เพื่อลูก"   ได้  มันเป็นความรักที่ยิ่งใหญ่สุดๆแล้วหล่ะครับ จากคุณ : Trobot เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 01:18:50

ความคิดเห็นที่ 4 เห็นด้วยมากๆ ครับ ผมมักถามกลับไปว่า "เห็นแก่ลูก ก็เลยให้ลูกอยู่ในสภาพครอบครัวที่บิดเบี้ยวต่อไป?" เห็นแก่ลูกยังไง? เห็นแก่ลูกหรือไม่กล้าตัดสินใจทำอะไรให้เด็ดขาดถูกต้อง แล้วยกลูกมาบังหน้า? ทางแก้ปัญหาคือ ผู้ใหญ่ต้องปรับปรุงตัวครับ ถ้าเห็นแก่ลูกจริง ปัญหาอยู่ที่ใคร คนนั้นก็แก้ไขซะ ถ้าทำไม่ได้ หรือไม่ทำ ก็เอาลูกออกมาจากตรงนั้นซะ จากคุณ : Baritone เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 01:37:00

ความคิดเห็นที่ 5 0/ เป็นอีกคนหนึ่ง ที่เลิกกับสามี เพราะว่า ไม่อยากใช้ชีวิตที่ว่า อยู่เพื่อลูก หรือ ทนเพื่อลูก แต่คิดได้ว่า ต้องเลิกเพื่อลูก(และเพื่อตัวเองค่ะ) แต่ตอนนั้นไม่ได้เลิกกับสามีเพราะเรื่องชู้สาวอะไรนะคะ เลิกกันด้วยสาเหตุอื่นๆค่ะ ก็รู้สึกผิดมาจนถึงทุกวันนี้ ที่ตอนนั้น ได้แต่ทะเลาะกับสามีทุกวัน ทะเลาะกันต่อหน้าลูกน้อย บางครั้งลูกคลานมาเกาะขาแล้วร้องไห้ ซึ่งตอนนั้นลูกเพิ่งได้ 5-6 เดือนเองค่ะ สุดท้าย ความเป็นคนเพิ่งมาบังเกิดมั้งคะ คิดได้ว่า ที่ผ่านมา มันแย่มามากพอแล้วนะ มันเกินจะเยียวยาแก้ไขแล้ว ในเมื่อมันไปด้วยกันต่อไปไม่ได้ ก็ลองหยุดพักกันสักครู่ ลดฐานะจากความเป็นผัวเป็นเมียกันสักพัก แต่ความเป็นพ่อเป็นแม่ของลูกก็ยังมีอยู่ จึงได้ัหอบลูกน้อยวัย 5 เดือน บินกลับไทย มารักษาตัวรักษาใจให้เข้มแข็ง แล้วถึงบินกลับมาอังกฤษใหม่ โดยส่วนตัวแล้ว คิดว่า หากชีวิตชั้นไม่มีคุณ ชั้ันก็อยู่ได้ และจะต้องอยู่ให้ได้ ตอนที่เลิกกันหย่ากัน ทางอดีตสามีก็ถามว่าต้องการความช่วยอะไรไหม ก็ตอบไปโดยไม่คิดเลยค่ะ ว่า ไม่เป็นไร ชั้นทำงานหาเลี้ยงตัวเองได้ ........................... เชื่อว่า ทุกอย่างที่เราทำลงไปนั้น นั่นแหล่ะที่เรียกว่า ทำเพื่อลูก เห็นแก่ลูก ค่ะ เพราะไม่งั้นก็คง ทนอยู่ด้วยกันต่อไป แบบ หมดรัก ไร้คุณค่าซึ่งกันและกัน เสเเสร้งแหลต่อกันไปวันๆ แล้วคิดหรอว่า วันหนึ่ง ลูกจะไม่รู้.......... จากคุณ : JenNy & Tristan @ The UK เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 02:01:19

ความคิดเห็นที่ 6 เห็นแก่ลูก---แปลได้หลายความหมายมาก ขี้นกับสถานการณ์ เราเองก็เคยเป็นเด็กที่อยู่ในสภาวะนั้น ..ไม่มีความสุขเท่าไหร่ค่ะ พอมีครอบครัวของตัวเอง.. เคยคุยกับสามีก่อนแต่งงานว่า เรื่องที่ไม่มีการยอมความกันแน่นอนคือ การนอกใจ เลิกเท่านั้น สามีก็เห็นด้วย เพราะยิ่งถ้ามีลูกแล้วเค้าเห็นพ่อ และแม่อยู่กันแบบไม่มีความสุข ปิดยังงัย ลูกก็รับรู้ได้ จบความสัมพันธ์แบบสามี-ภรรยา แล้วทำหน้าที่พ่อ แม่ต่อไป ถ้าอยากให้ครอบครัวสมบูรณ์ ก็ต้องช่วยกันรักษาครอบครัว จากคุณ : AuntPenguin เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 03:12:47

ความคิดเห็นที่ 7 ขอโหวต ไม่ใช่อะไรนะ เรารู้สึกว่า บางทีคนเป็นพ่อแม่ก็คิดแทนเด็ก ตัดสินใจเเทนเขา จริงอยู่ บางทีพ่อแม่เลิกกันก็อาจจะดีกว่า เเต่บางทีพ่อแม่ทนอยู่เพื่อลูกก็อาจจะดีกว่า ซึ่งเราว่า คนเป็นพ่อแม่ ไม่รู้หรอกค่ะ ว่าทางเลือกไหนมันจะดีกว่ากัน หลายคนต้องยอมรับ ส่วนใหญ่เด็กที่มีปัญหาก็มาจากครอบครัวที่เเตกเเยก มันเป็นภาพลบ ที่พ่อแม่เลิกกัน สังคมมองไม่ดีอยู่เเล้ว ไม่ว่าจะเลิกกันเพราะอะไรก็เถอะ สังคมนี่แหละที่จะตราหน้าพ่อเเม่ ว่าไม่มีความอดทนพอ ที่จะประคับประคองครอบครัวของตัวเอง พ่อแม่หลายคู่ จึงต้องทำยังไงก็ได้ ให้ครอบครัวยังอยู่ เเละในบางคน การหย่าหรือการเลิกกับพ่อของลูก มันคือความล้มเหลว ที่เราเห็นด้วยเพราะอะไร เราเองครอบครัวอบอุ่นค่ะ เราไม่เข้าใจเด็กที่พ่อแม่เลิกกันหรอก ว่าเขาขาดไหม เขารู้สึกอย่างไร เเต่เราก็เข้าใจเหตุผลที่ผู้ชายกับผู้หญิงเลิกกันนะ เพราะเราก็เลิกกับพ่อของลูก เราไม่รู้หรอกว่า ถ้าเรายอมทนกับผู้ชายคนนี้ มันจะดีกว่าหรือเเย่ลง สำหรับลูก ดังนั้นเราจึงขอเห็นเเก่ตัว เราเลือกสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเรา ในขณะที่เราก็ไม่รู้หรอกว่า มันจะดีกับลูกรึเปล่า เหตุผลของเราคือ เราคิดว่าผู้ชายเเบบพ่อเรา คือต้นเเบบของผู้ชายที่เหมาะเป็นพ่อคน อาจจะไม่สมบูรณ์เเบบ อาจจะไม่ได้ดีที่สุด เเต่เราโตมากับพ่อที่ดีในสายตาเรา ในเมื่อพ่อของลูก ไม่มีอะไรใกล้เคียง หรือทำเพื่อลูกได้สักอย่าง เท่าที่พ่อเราทำ เราเลยเลิกค่ะ มันอาจจะหนักอยู่ ในการที่คนเดียวจะทำหน้าที่ของคนสองคน เเต่เราว่าเราทำได้ เเละจะพยายามถึงที่สุด มันจะเต็มร้อยไหม เราก็ไม่รู้ เเต่ที่เเน่ๆ เราไม่ได้ทำเพื่อลูก เราไม่ได้สนใจความต้องการของลูก ว่าเขาจะมีพ่อไหม จะได้อยู่กันเป็นครอบครัวไหม เราทำเพื่อตัวเอง เรารักลูก เราจึงไม่เอาพ่อของลูกไว้ค่ะ จากคุณ : darkheart เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 03:25:14

ความคิดเห็นที่ 8 เราว่าไม่ใช่เห็นแก่ลูกหรอก เค้าเรียกว่าเห็นแก่ตัว ไม่มีเด็กที่ไหนอยากอยู่บ้านที่พ่อแม่ทะเลาะกันทุกวันแต่ก็ทนๆอยู่กันไป. มันเครียดมาก บ้านเราลูกโตหมดแล้ว จะกลางคนกันเหมาะแล้วด้วย พวกเค้ายังไม่ยอมเลิกกันเลยทั้งๆที่บ่นอยู่ทุกวัน จากคุณ : by iPhone (เทพบุตรหมัดดาวหาง) เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 04:12:56

ความคิดเห็นที่ 9 เห็นด้วยกับจขกท. แม่เราก็เป็นอีกคน  ที่ชอบอ้างว่าทนเพื่อลูก อยากให้ครอบครัวอยู่พร้อมหน้ากัน แต่แม่เคยถามเรารึยังว่าเราอยากอยู่ในสภาพครอบครัวแย่ๆแบบนี้รึเปล่า จากคุณ : CCE9PASS เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 04:46:01

ความคิดเห็นที่ 10 เราก็เป็นคนนึงที่เบื่อคำๆนี้มาก แต่ไมไ่ด้จากกระทู้ไหน เห็นแก่ลูก    เคยได้ถามลูกสักครั้งไหม ว่า ลูกอยากมีความสุขแบบใด จากคุณ : แม่น้องชมพู่ เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 04:52:06

ความคิดเห็นที่ 11 เห็นแก่ลูกในความหมายของผู้ใหญ่คือ " การให้อภัย" พูดง่ายแต่ทำยากกกกกกชิป จากคุณ : เลิกสถานเดียวววว (จุ๊กกุ๊กจัง) เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 07:54:54

ความคิดเห็นที่ 12 เราก็เคย "เห็นแก่ลูก" ค่ะ เลยเลิกกับ อดีตสามี.... จากคุณ : พี่โซนิค กะ น้องซีเนม เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 08:04:10

ความคิดเห็นที่ 13 เราเป็นลูก อยากให้พ่อแม่ "เห็นแก่ลูก" โดยการ หย่ากันซะ ให้ไว จากคุณ : Nu Ga mE เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 08:05:41

ความคิดเห็นที่ 14 ถ้าเห็นแก่ลูกจริงๆ ต้องถามลูกค่ะว่าจะเอายังไง โดยบอกทั้งข้อดีและข้อเสียของการ อยู่ และ เลิก แล้วให้ลูกตัดสินใจเอาเอง อย่างนี้จึงจะเห็นแก่ลูก ค่ะ จากคุณ : ไส้สอด เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 08:49:57

ความคิดเห็นที่ 15 เราว่ามันแล้วแต่ครอบครัวนะ  บางครอบครัวแม่สามารถเลี้ยงดูลูกและตัวเองได้  แต่บางคนไม่ใช่เป็นแม่บ้านมาตลอดชีวิต ถ้าเลิกกันแล้วเค้าจะอยู่ยังงัยแล้วลูกมั่นใจขนาดไหนว่าสามีจะดูแลลูกเหมือนเดิม  เพราะเกิดวันนึงฝ่ายชายไปมีครอบครัวใหม่มีลูกใหม่ มั่นใจได้มั๊ยว่าเค้าจะดูแลลูกเหมือนเดิม เราก็เป็นแม่คนนึงเราคิดถึงตรงนี้ด้วยนะ  ไปได้เลิกได้แต่ควรคิดไตร่ตรองและควรไปในเวลาที่เหมาะสม จากคุณ : โมโม่เหมียวเหมียว เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 08:56:58

ความคิดเห็นที่ 16 อ่านกระทู้นี้แล้วนำตามันไหลมาเอง เราเองก็ยังไม่ได้แต่งงาน แต่กำลังจะแต่งงานในปีนี้ปัจจุบันเราอายุมากแล้วด้วยคะ เราในฐานะลูกที่เห็นแม่นอนร้องไห้ตั้งแต่เราจำความได้ เห็นพ่อกับแม่ทะเลาะเรื่องพ่อมีกิ๊ก แม่พูดเสมอว่า แม่เห็นแก่ลูก ลูกยังเล็ก แม่เราเป็นแม่บ้านที่ดี เลี้ยงลูกทำกับข้าวพาเรากับน้องไปส่งโรงเรียนทุกวัน (ขึ้นรถเมล์ไปส่ง) พอเราเข้าสู่วัยรุ่น เราก็ยังเห็นอยู่แล้วสงสารแม่ เพราะ พ่อก็มีกิ๊กตลอด เราเลยบอกแม่ว่า แม่เลิกกับพ่อเถอะ แม่ก็ยังพูดคำเดิม ปัจจุบันพ่อเราก็มีกิ๊ก ทั้งที่เราตอนนี้อายุ 34 ปีอายุเท่ากับกิ๊กของพ่อ (พ่อเราเปลี่ยนกิ๊กบ่อย แล้วแต่ว่าเค้าจะรับพ่อเราได้มากแค่ไหน) แม่ก็ยังร้องไห้เหมือนเดิมเวลาพ่อหลายไปหลายๆวัน ทะเลาะกันทุกครั้งที่พ่อกลับบ้าน เราเลยเปิดใจคุยกับแม่ตรงๆเลยว่า แม่ทนได้ยังไง้ ตอนนี้ ลูกๆโตแล้วไม่ต้องทำเพื่อลูกแล้ว เราเลี้ยงแม่ได้ แม่บอกว่า พ่อคือแฟนคนแรก ของแม่ เพราะ แม่เรารักพ่อมาก สร้างอะไรหลายๆอย่างมาด้วยกัน ตั้งแต่ไม่มีอะไรเลย พ่อเรามีเงินเท่าไหร่ก็ใช้หมด แต่เพราะ แม่เราคอยเก็บเงิน แม่เราก็บเงินเก่ง แม่เราไม่เคยใช้เงินซื้อของให้ตัวเองเลย เขียนไปร้องไห้ไป เราสงสารแม่เรามาก ไม่เข้าใจจริงๆ ทำไมพ่อถึงทำกับคนที่รักแม่มากๆ ได้ขนาดนี้ จากคุณ : นู๋ฟุ้ง เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 09:41:50

ความคิดเห็นที่ 17 โหวต ให้ค่ะ อิอิ จากคุณ : แม่มดสีฟ้า เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 10:01:32

ความคิดเห็นที่ 18 เคยบอกน้องสาวว่าให้เห็นแก่ลูกเถอะ อภัยให้สามีที่นอกใจแอบไปมีเมียน้อย น้องเราให้โอกาสทางนั้นเลือกว่าจะอยู่กับลูกกับเมีย หรือจะคบผู้หญิงคนนั้นต่อ อดีตน้องเขยเราไม่ยอมเลือก สุดท้ายคนที่บอกให้น้องเราหย่าก็คือ ลูกชายอายุ8 ขวบในตอนนั้น หลานเราบอกแม่เขาว่า "ถ้าหย่าแล้วแม่จะไม่ต้องร้องไห้อีก ก็หย่าเถอะ" ผ่านมาปีนึงแล้ว ครอบครัวเรามีความสุขดี ถามเด็กๆ เสมอรู้สึกขาดอะไรไหม เขาบอกว่าไม่ มีคนถามเขาบ่อยๆ เรื่องพ่อว่าพ่อไปไหน พ่อทำอะไร เขาก็สามารถตอบได้ตรงๆ ว่า เลิกกับแม่แล้ว ป.ล.เข้ามาเพิ่มเติมข้อความ น้องเราให้โอกาสสามี 3 ครั้งเลยนะในการตัดสินใจเลือกว่าจะเอายังไงกับชีวิตคู่ หนแรกเขาไปทำงานที่เขาใหญ่ แน่ใจว่าหนีบคนนั้นไปด้วย หนที่สองวันที่พ่อสามีตาย สัญญาว่าจะกลับมาเริ่มต้นใหม่ แต่ไม่จบ ตลอดงานศพ ผู้หญิงยังเกาะไม่ปล่อย หนทีสาม เขาพาครอบครัวไปมาเลย์เพื่อร่วมงานแต่งงานของญาติสามี ผู้หญิงคนนั้นก็โทรไปหาตลอดๆ ให้โอกาสสามครั้งก็เกินทน ก็ไม่รู้จะอยู่เพื่อลูกทำไมนั่นแหละ ในเมื่อลูกเป็นคนตัดสินใจเองว่า หย่าเถอะแม่ แก้ไขเมื่อ 08 ก.พ. 55 18:01:17 แก้ไขเมื่อ 08 ก.พ. 55 18:00:02 จากคุณ : อิมาอิซัง เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 10:03:15

ความคิดเห็นที่ 19 ความเห็นส่วนตัวไม่อยากให้ลูกต้องจดจำเลยว่ามีพ่อที่มั่ว มีชู้มีกิ๊กไปเรื่อย ทำร้ายใจแม่ ต่อไปลูกจะจำว่าเป็นผู้หญิงต้องทนผู้ชายในสภาพนี้ไปตลอด ถ้าเลี้ยงดูตัวเองได้เลี้ยงดูลูกได้ เดินออกมา ดูแลตัวเอง ดูแลลูกให้ดี ให้ลูกเห็นสิ่งดีๆ ไม่ต้องทนเห็นกับสิ่งที่คนเป็นพ่อทำ เราว่าลูกไม่มีความสุขหรอก จากคุณ : petit poney เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 10:40:12

ความคิดเห็นที่ 20 บางครั้งบางคู่ ยอมทนอยู่กับน้ำตา  ทั้งๆที่สถานการณ์ที่ออกมามันดูเหมือนหมดใจ ขมขื่นยังไงก็ไม่รู้ที่อยู่ด้วยกัน มองไม่เห็นหรือไม่รู้หรือแกล้งทำเป็นไม่รู้ที่ลูกไม่มีความสุข และหลอกตัวเองว่าลูกชั้นมีความสุขดี ที่มีพ่อแม่อยู่ครบ สำหรับดิฉัน เห็นแก่ลูก อย่างสูง จึงจำเป็นต้องเลิกกับพ่อของลูก ลูกจะรู้สึกยังไง ที่เขาโตมาและรู้ว่าครั้งนึงพอแทบจะกราบแม่ให้ไปเอาเขาออกจากท้อง  จริงอยู่ ไม่บอกลูกลูกก้อไม่รู้หรอก แต่ดิฉันสงสารลูก ไม่อยากหลอกลูกว่าพ่อรักเขาเหลือเกิน ทั้งๆที่ความจริง มันไม่ใช่เลย จากคุณ : moonny เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 10:40:27

ความคิดเห็นที่ 21 เราดีใจซะอีกนะค่ะ ที่ได้ยินแม่ของเพื่อน ๆ พูดแบบนี้ แม่เราซะอีกค่ะ ไม่ได้ทนอะไรเพื่อลูกเลย แถมทำให้ลูกอายอีกต่างหาก   แต่ถ้าทนไปแล้วลูก ๆ ต้องทนเพื่ออยู่ ก็อย่าทนเลยค่ะ จากคุณ : opleee เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 10:43:52

ความคิดเห็นที่ 22 ตอนนั้นเราอยากให้พ่อกับแม่เลิก ๆ กันไปเลยค่ะ เราสงสารแม่ สำหรับเราและพี่น้องสามารถอยู่ได้โดยไม่มีพ่อด้วยซ้ำ อยู่ขาด ๆ แบบมีความสุข ดีกว่า จากคุณ : หมาแม่กลอง เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 10:47:23

ความคิดเห็นที่ 23 เห็นแก่ลูก หรือว่าเห็นแก่ความรู้สึกตัวเองที่ยังรักเค้าอยู่ ? จากคุณ : บุญผ่อง เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 10:48:16

ความคิดเห็นที่ 24 บางคนบอกเห็นแก่ลูก เพราะกลัวเลิกกันแล้ว สามีไม่ช่วยเหลือด้านการเงินค่ะ คือกลัวลูกลำบากกว่าเดิม ไม่ก็กลัวตัวเองลำบากต้องหาเลี้ยงลูกคนเดียว จากคุณ : lekumi เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 10:59:20

ความคิดเห็นที่ 25 ถึงความรู้สึก พร้อมที่จะไป พร้อมที่จะจบ หมดรัก หมดศรัทธา หมดซึ่งความไว้ใจกันแล้ว ก็ใช่ว่าจะตัดสินใจทำอะไรได้ง่ายๆ นะคะ ไม่ว่าจะทนอยู่กันไป หรือแยกทางกันไป ยังไงปัญหาและปมก็เกิดกับลูกอยู่ดี จากคุณ : วุ้นผลไม้ลอยแก้ว เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 11:21:51

ความคิดเห็นที่ 26 เห็นแก่ลูก ความหมายก็ตรงๆ ใช้ลูกเป็นที่ตั้ง เห็นแก่ลูก โดยพ่อแม่ปรับความเข้าใจกัน อภัยให้กัน ใครถูกผิดช่างมัน กลับมาเป็นครอบครัวที่สมบูรณ์ = เห็นแก่ลูก โดยที่ คนผิดปรับปรุงตัว คนถูกให้อภัย เห็นแก่ลูก ถ้าผ่ายหนึ่งฝ่ายใดร้ายจนไม่ค่อยเหลือดี เช่น ผู้ชาย ติดเหล้า ติดพนัน ติดยา ตบตีลูกเมีย กลับตัวไม่ได้ = แม่ก็ควรเห็นแก่ลูกโดยเลิกซะ ไม่ต้องผูกพัน ลำบากทำงานเลี้ยงลูก ไม่ต้องหวังเงินจากผู้ชาย แต่ถ้าผู้หญิงเป็นฝ่ายไม่ดีเอง แล้วกลับตัวไม่ได้ ฝ่ายชายก็ควรเห็นแก่ลูกเหมือนกันนะครับ เลิกก่อน แล้วค่อยมีใหม่ แล้วหาคนที่เขารักลูกเรา ไม่ก็ไม่ต้องมีเลย แต่ทั้งหมดนี้ คงหายาก คนสมันนี้ เห็นแก่ตัว เอาแต่ได้ (เห็นแก่ตัวยังพอว่า แต่เอาแต่ได้นี่แย่) จากคุณ : nuttaponl เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 11:25:36

ความคิดเห็นที่ 27 ถาม คห. 26 ผิดซ้ำซ้อน ซ้ำซาก ความวัวยังไม่ทันหาย ความควายเข้ามาแทรก ชีวิตไร้แบบแผน ควรให้อภัยสักกี่ครั้งคะ จากคุณ : วุ้นผลไม้ลอยแก้ว เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 11:32:04

ความคิดเห็นที่ 28 เรากลับดีใจ   ภูมิใจ  และสุขใจอย่างล้นเหลือ   เพราะแม่เป็นคนที่สร้างโลกสวยๆให้เรา พ่อเคยเจ้าชู้  แล้วแม่ก็อดทน  มีทะเลาะ  มีโกรธบ้าง แต่รวมๆแล้ว ตอนเด็ก  เรายังมีพ่อ  ยังเห็นพ่อ   ยังมีแม่...เสมอ เมื่อปลายทางชีวิตมาถึง มีพ่อแม่เป็นคุณตา คุณยาย  มีหลานๆ  ครอบครัวกลับมาอบอุ่น ที่ท่านทั้งสอง ผ่านวิกฤตหลายครั้ง  หลายหน  ตัวเองก็ดีใจภูมิใจที่แม่พยายามสร้างสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเราไว้ได้     วันนี้  ยังคิดว่า  ไม่ว่ามรสุมชีวิตครอบครัวจะต้องเจอกี่ครั้ง  จะใช้ทั้ง  มารยา  ลูกล่อลูกชน  เล่ห์เหลี่ยม จริงใจ  หรือฝีมือบนเตียงมากแค่ไหน  ก็จะพยายามทำเพื่อสร้างครอบครัวอบอุ่นไว้ให้ลูก  และจับมือสามีแก้ไขวิกฤตและผ่านมรสุมไปให้ได้     แม่ยังสร้างให้เราได้  ชีวิตที่เติมเต็มของเรา   เราก็จะสร้างให้ลูกเราให้ได้เหมือนกัน   เราจะไม่ละทิ้งง่ายๆ  จะใช้ความพยายาม  สงบสติอารมณ์  ไม่เอาแต่ใจตัว สมมุติว่าเราเอาภรรยาเป็นที่ตั้ง  โกรธ  เกลียด  เสียใจ อยากเลิก ทิฐิ  มีอารมณ์เหล่านี้ ถ้าเอาสามีเป็นที่ตั้ง  เบื่อภรรยา  ชอบของใหม่   อยากเลิก  ฉุนเฉียว แต่ถ้าเราลูกเป็นที่ตั้งพร้อมกัน  จะเห็นว่า  เด็กเล็กจนถึงวัยรุ่น ต้องการทั้งพ่อและแม่  โดยไม่เข้าใจหรอกว่า  พ่อเลว  แม่เสียใจ  เค้าแค่อยากมีชีวิตที่พร้อมด้วยพ่อกับแม่  นี่คือที่มา  ของคำว่า  ....เห็นแก่ลูกเป็นที่ตั้ง.... เงื่อนไขชีวิตมีเยอะ มันอาจจะแย่จนไม่สมควรทน  หรือไม่น่าทนแล้ว   อันนั้นก็เป็นได้.... แต่ที่พ่อแม่  ผู้ใหญ่  และดิฉันได้พูดมา  ก็เพียงแต่   ไม่อยากให้คุณแม่ๆ  ละความพยายามที่จะสร้างครอบครัวอบอุ่นให้ลูก   อย่างคุณมะปราง  อย่างคุณเสือน้อย  ดิฉันเอง...ยังเชื่อว่า...หากเราพยายามฝ่าฟันอุปสรรคผู้หญิงหน้าด้านไปได้   ก็มีโอกาสที่ครอบครัวจะกลับมาอบอุ่นอีกครั้ง   มันก็คุ้มที่จะพยายาม    ดีกว่าใช้ความโกรธ  อารมณ์แล้วละทิ้งไปง่ายๆ  โดยไม่พยายามอะไรเลย จากคุณ : น้องหญิงอนัตตา เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 11:33:28

ความคิดเห็นที่ 29 ทนเพื่อลูก บางทีคำนี้แม่อาจจะเป็นข้ออ้างเพื่อจะอยู่กับคนที่เรารัก ผญ.เราถ้ารักใครแล้ว บางคนก็รักๆๆๆ จะเจ็บปวดยังไงก็รักนะคะ คนเราไม่เหมือนกัน เป็นเราถ้า ผช.ไม่ดี ก็เลิกค่ะ จากคุณ : แม่หญิงฟุ้งซ่าน เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 12:05:01

ความคิดเห็นที่ 30 ถ้าทนได้ก็ต้องทนไปตลอดค่ะ หรือมีวิธีดึงให้เค้ากลับมาก็ต้องพยายามถึงที่สุด ถ้าถึงที่สุดแล้วทนไม่ได้สุดท้ายก็จบด้วยการแยกทางอยู่ดีหรือเปล่าคะ แต่กรณีนี้ค่อนข้างรุนแรงนะคะไปได้กับเพื่อนเรา นี่ไม่รู้จักหักห้ามใจเลยเหรอ แต่ถ้าใช้คำว่าทนเพื่อลูกเราไม่เห็นด้วย แต่ถ้าใช้คำว่าพยายามดึงเค้ากลับมาเป็นครอบครัวเพื่อลูก เราเห็นด้วยมากกว่าค่ะ จากคุณ : ดากานดา เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 12:21:41 A:124.120.122.64 X: TicketID:188685

ความคิดเห็นที่ 31 ทนเพื่อลูก...เพราะว่ากลัวลูกเสียคน... แต่เวลาลูกล้ม...กลับซ้ำ...ทั้งๆที่ลูกคอยปกป้องยามเมื่อแม่โดนทำร้าย แต่เวลาพ่อล้ม..กลับยื่นมือช่วย..พร้อมกับออกตัวว่า...ช่วยๆไปจะได้จบๆ...ทั้งๆที่เค้าจะมาก้อต่อเมื่อหมดและมีปัญหา ในชีวิต 30 ปีที่ผ่านมา...ไม่เคยรู้สึกถึงคำว่าครอบครัวเลย.. ทำไมไม่บอก...แม่เลิกไม่ได้เพราะแม่รักเค้า...ถามลูกสักคำมั้ย...ว่ารักผู้ชายคนนั้นเหมือนแม่รึเปล่า... แต่ที่ลูกต้องยอมอะไรหลายๆอย่างคำเดียว "รักแม่"และก้อคงต้องตลอดไป ยืมลอคอินแฟนค่ะ จากคุณ : amtaurus เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 12:32:34

ความคิดเห็นที่ 32 เพราะแม่เห็นแก่ลูก มาตลอด 26 ปี เพิ่งจะเลิกเห็นแก่ลูกเมื่อไม่นานมานี้เอง แต่แม่กลับมีความสุขมากกว่า ดีใจที่แม่เด็ดขาดซะที จริงๆ ไม่เห็นต้องทนมานานขนาดนี้เลยเนอะ จากคุณ : น้องเปิ่น เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 13:00:06

ความคิดเห็นที่ 33 กำลังทนอยู่กับคำว่า "เห็นแก่ลูก" อยู่เหมือนกัน ได้แต่ถามตัวเองว่า .....ทำเพื่อ...... เพราะในแต่ละวัน มันไม่มีความสุขเอาซะเลย จากคุณ : นี่ชื่อสำรองย่ะ เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 13:10:39

ความคิดเห็นที่ 34 ตรงใจมากค่า เวลาเกิดกระทู้สามีมีเมียน้อย มักจะมีคนบอก...ให้ทนเพื่อลูก  บางคนก็ว่าเพราะไม่ทนไง ครอบครัวถึงแตกแยก ตัวเราเอง เเม่เลี้ยงมาคนเดียว(มีตา-ยายช่วยด้วย) แม่ไม่เคยมีสามีใหม่เลย ไม่เคยคุยกับผู้ชายคนไหน แม่บอกว่าให้นึกถึงลูกมากๆเเล้วจะไม่คิดเรื่องนั้นไปเอง เราก็ไม่ได้คิดว่าตัวเองมีปมด้อยอะไร ถามเพื่อนหลายๆคนที่พ่อแม่เลิกกันก็ไม่ได้ทำตัวมีปัญหาอะไร แต่คนที่มีพ่อแม่อยู่พร้อม ไม่อยากเห็นเวลาพ่อแม่ทะเลาะกัน เห็นแล้วร้องไห้จะเป็นจะตาย แต่เบื่อมากจากหลายๆกระทู้ ไม่เห็นผู้ชายจะแก้ปัญหาอะไรบ้างเลย ไม่ตัดสินใจ ไม่ออกความคิดเห็น ไม่เลิกกับชู้เพื่อครอบครัว มีแต่ผู้หญิงที่ทนๆๆๆๆ และทน จากคุณ : Zooid เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 13:15:16

ความคิดเห็นที่ 35 ตอนเราเด็ก ๆ พ่อกับแม่ทะเลาะกันเป็นประจำ จนเราไม่อยากให้เขาอยู่ด้วยกัน จำได้ว่าเขาหย่ากันครั้งแรกเราดีใจมาก ต่อมาพวกญาติพี่น้องมาพูดกล่อมจนกลับมาจดทะเบียนอยู่ด้วยกันด้วยเหตุผลแค่ว่า "ให้เห็นแก่ลูก" (ไม่เห็นมีใครมาถามความเห็นพวกเราสักคนเลย...) แต่สุดท้ายก็เหมือนเดิมต้องหย่ากันเป็นรอบที่ 2 และคราวนี้หย่าเด็ดขาดเลย หลังจากนั้นครอบครัวเรา(อยู่กับแม่) ก็สงบสุขลงเยอะ จากคุณ : แม่น้องมะปราง เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 13:22:23

ความคิดเห็นที่ 36 ในอดีต แม่ของเราก็อดทนเพราะ "เห็นแก่ลูก" กาลเวลา ทำให้พ่อเิราเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น ถ้าแม่ไม่เห็นแก่ลูกในวันนั้น ไม่คิดเลยว่าชีวิตเราจะเป็นยังไง ขอบคุณแม่มากค่ะ อยากบอกว่าทุกอย่างมี 2 ด้านค่ะ เหตุผลของคน ๆ หนึ่ง อาจไม่ใช่สำหรับอีกคนหนึ่ง ทุก ๆ คนอยากเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้ตัวเอง ให้กับคนที่คุณรักอยู่แล้ว จากคุณ : greenwish เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 13:23:14

ความคิดเห็นที่ 37 เห็นแก่ลูก หรือ เห็นแก่หน้าตนเอง ตอนเด็กๆเราก็ไม่เข้าใจนะว่าทำไมพ่อแม่ต้องเลิกกัน พอโตมาถามผู้ใหญ่ เราก็เข้าใจได้ ไม่ได้เป็นเด็กมีปัญหาแบบที่คนอื่นๆคิดกัน หมดรักก็อย่าทนเลยคะ จากคุณ : i'll be your girl เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 13:25:18

ความคิดเห็นที่ 38 กระทู้โดนใจมากค่ะ จากคุณ : PapikaS เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 13:37:34

ความคิดเห็นที่ 39 ถ้าสามีทำตัวเลว จะพูดว่า  "ถ้าเห็นแก่ลูก ไ้ด้โปรดปล่อยฉันกับลูกไปมีความสุขเถอะ" จากคุณ : tuntang เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 13:47:18

ความคิดเห็นที่ 40 บางครั้งก็พูดยากนะคะ ว่าจะให้อดทนเห็นแก่ลูก หรือว่าจะเห็นแก่ความสุขของตัวเอง ใครคิดว่าเด็กไม่มีความรู้สึก คิดผิดอย่างยิ่งเลย พ่อแม่เลิกกันเด็กเป็นคนแรกที่รับรู้ได้ค่ะ อีกอย่างบางทีสามีเจ้าชู้ มีกิ๊ก แต่ถ้่าเค้ารับผิดชอบกับครอบครัวอย่างสม่ำเสมอ นี่คนเป็นภรรยาก็พูดยากนะคะว่าจะเลิกดีไหม ... จากคุณ : giftteng เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 13:52:44

ความคิดเห็นที่ 41 คำว่า"เห็นแก่ลูก". ต้องเห็นแก่ลูกทั้ง พ่อ และแม่ค่ะ   ไม่ใช่ให้คนเป็นแม่ของลูก"ทน" เห็นแก่ลูกแต่เพียงฝ่ายเดียว จากคุณ : Vodka-tonic เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 14:30:14

ความคิดเห็นที่ 42 แม่เห็นแก่ลูกส่วนนึง แต่ลึกๆแล้วแม่ยังรักป๊า  โดยที่เรากลายเป็นคนที่่เกลียด...พ่อตัวเอง เราเลวใช่มั้ยค่ะ สักวันจะคงลบอคติจากใจเราไปหมด เราหวังว่าคงมีวันนั้น จากคุณ : อัศวินนภา เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 15:21:01

ความคิดเห็นที่ 43 ผมเข้าใจว่าเหตุผลของคำว่าเห็นแก่ลูก คือจะตัดสินใจอะไรขอให้อยู่บนพื้นฐานของคำว่าเห็นแก่ลูกครับ ผู้ชายบางคนอาจจะเลวโดยสันดาน เลิกไปจะดีกว่า บางคนอาจจะพลั้งพลาดเป็นครั้งแรก ควรให้อภัยแล้วลองเริ่มใหม่ไหม สุดท้ายจะตัดสินใจอย่างไร คำว่าเห็นแก่ลูก ผมว่ามันหมายถึงอย่าใช้อารมณ์หรือเหตุผลของตัวเองตัดสินใจอย่างเดียว ให้ใช้อารมณ์และเหตุผลของลูกเป็นหลักในการตัดสินใจด้วยนะครับ จากคุณ : et009 เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 15:49:12

ความคิดเห็นที่ 44                                        "เห็นแก่ลูก"     เราว่าคำๆ นี้เอาไว้สำหรับคู่ชีวิตที่อาจหลงผิดไปชั่วครั้งชั่วคราวแต่กลับใจแล้ว ให้อีกฝ่ายยอมให้อภัยเพื่อให้ชีวิตคู่สมบูรณ์ (มีพ่อแม่ลูกว่างั้น) เราว่าก็โอเคนะคะ..คนเราผิดพลาดกันได้ เมื่อรู้ตัวว่าผิด อีกฝ่ายก็ควรให้อภัยและให้โอกาส...อย่างน้อยก็คิดซะว่าทำเพื่อลูก       ....แต่....ถ้าประเภทผิดซ้ำซาก  ตบตี คุยกันไม่รู้เรื่อง ฯลฯ แต่อีกฝ่ายต้อง "ทนเพื่อลูก" ไปเรื่อยๆ เนี่ย...เราว่าไม่ได้ทนเพื่อเด็กจริงๆ หรอกค่ะ น่าจะเป็นคำอ้างเพื่อไม่ให้ตัวเองเสียหน้ามากกว่า ไม่อยากได้ชื่อว่าเป็นหม้าย ไม่อยากต้องหาเลี้ยงตัวเองกับลูก ฯลฯ   เพราะตัวเด็กเองก็คงไม่ได้มีความสุขหรอกนะคะ... จากคุณ : แม่นาล่าจัง เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 16:22:10

ความคิดเห็นที่ 45 เมื่อไม่นานมานี้เราได้ยินคำพูดจากผู้ใหญ่ท่านนึงที่พูดให้เราฟัง (ถึงจะไม่ใช่เรื่องของเรา) ท่านพูดกับเราว่า " พ่อแม่อดทนเพื่อลูกเป็นสิ่งที่ควรกระทำที่สุด แต่ถ้าการอดทนนั้นเป็นการอดทนที่ไม่มีวันจบสิ้น ฝ่ายนึงไม่เคยมองตัวเอง ไม่เคยปรับปรุงตัวเอง ไม่เคยทำให้คนข้าง ๆ สบายใจ สร้างแต่ความทุกข์ความทรมาณใจ มันก็คงไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้องนักสำหรับฝ่ายที่ต้องอดทน ไม่ยุติธรรมและไม่มีประโยชน์ถ้าต้องอยู่แบบเสียสุขภาพจิต ถ้าต้องอดทนเพียงเพราะคำว่า ทนเพื่อลูก สู่จากมาแล้วไปหาสิ่งที่ตัวเองมีความสุข และเอาลูกออกมาจากจุดตรงนั้นลูกก็จะมีความสุขมากกว่าที่เป็นอยู่ด้วย " สำหรับเราเป็นคำพูดที่ถูกต้องมาก ๆ นะคะ แต่เรื่องภายในครอบครัวแต่ละครอบครัว คนนอกคงตัดสินไม่ได้ว่าทางไหนถูกหรือผิด ต้องใช้สติและเหตุผลในการตัดสินใจด้วยตัวเองค่ะ จากคุณ : คุณแม่ & น้องดรีม เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 17:23:53

ความคิดเห็นที่ 46 โหวตค่ะ สมัยเราเป็นเด็ก ปะป๊ากะมะม๊า บรรเลงเพลงร็อคกันสุดชีิิวิตให้เราดู บางทีเรายังต้องไปนั่งซับเลือดซับหนองให้มะม๊าด้วย พวกเค้าเป็นตัวของตัวเองมากๆค่ะ ไม่สนใจเราเลย ฟาดฟันกันสุดฤทธิ์ จนสุดท้ายทางใครทางมันจริงๆ ซะที กว่าจะถึงเวลานี้ที่รอคอยเราก็เกือบจบมหาวิทยาลัย โล่งใจที่บรรยากาศมาคุในบ้านสงบลงเสียที..เฮ้อ จากคุณ : แม่ไอเดีย-ไอคิว (skw_dy) เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 17:49:15

ความคิดเห็นที่ 47 เราเห็นด้วยนะเพราะเราโตมาด้วยคำนี้แหละเกลียดมาก แม่เราอ้างคำนี้และไม่เลิกกับพ่อ แต่ด่าพ่อกรอกหูเราทุกวัน แช่งให้ตายมั่ง ด่าสารพัด เล่าว่าพ่อไปมีผู้หญิงที่ไหนมั่ง หลอกอะไรแกมั่ง จนเราเกลียดและต่อต้านพ่อโดยจิตใต้สำนึกเลย พอเรากล้าพูดบอกให้เค้าเลิกกันเถอะไม่มีความสุขเลย กลายเป็นว่าทั้งคู่มาลงที่เราแทน ประหนึ่งได้เป้าหมายใหม่ หาว่าเราอยากให้ครอบครัวแตกแยก ฯลฯ เวลาเค้าทะเลาะกัน แม่ก็จะด่าพวกเราลูกๆ ประชด ให้ไปขายตัวมั่งล่ะ เป็นได้แค่กระ...บ้างล่ะ คือด่าประชดพ่อแต่คนเจ็บคือลูกอะค่ะ เราไม่มีภาพความสุขในวัยเด็กนะแปลกมากๆ นึกย้อนไปไม่มีเลย เป็นเด็กที่พร่อง มีแต่ภาพพ่อแม่ทะเลาะกัน ความเจ็บปวดที่ฝังใจ แล้วก็ต่อต้านผู้ชาย เพราะฝังใจว่าไว้ใจไม่ได้ จนปัจจุบันนี้มองย้อนกลับไปถึงเข้าใจว่าแม่ไม่ได้ทำเพื่อลูกอะไรหรอก แกยังรักพ่อนั่นแหละ ตัดใจจากพ่อไม่ได้แล้วก็คิดเผื่อพวกเราด้วย แต่พอดีแกคิดผิดถึงจะเข้าใจแต่เราก็ยังรู้สึกว่าไม่ถูกต้องอยู่ดี - * - จากคุณ : Moosaming Narok เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 18:49:17

ความคิดเห็นที่ 48 อย่าทนเลยค่ะ ลูกแบบเราเนี่ย ทนไม่ได้จริงๆ ทะเลาะกันไม่ได้โง่นะคะ ดูออก แล้วแม่ยังมีวีนใส่เราอีก บอกตรงๆ รับไม่ได้ เบื่อ จากคุณ : know[yamAzaki] เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 18:51:18

ความคิดเห็นที่ 49 เห็นด้วยนะคะในมุมมองของลูกคนหนึ่ง ไม่ชอบเลยที่ใช้คำว่า เห็นแก่ลูก หรือการที่ใครสักคนต้อง ทน รับอะไรไม่ดีๆแต่เพียงฝ่ายเดียว ขอโทษด้วยถ้าเราอาจไม่ใช่คนที่มองโลกสวยๆ แต่เราไม่ชอบที่ต้องเห็นใคร ทน รอให้อีกคนปรับตัว แล้วเจ้าตัวก็ผิดซ้ำๆซากๆ น่าเบื่อคะ !!! จากคุณ : นักออกแบบไส้แห้ง เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 18:52:25

ความคิดเห็นที่ 50 ขอยกมือเย้วๆๆๆด้วยคน เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ ตัวอย่างแม่เราเลยค่ะ ไม่ยอมเลิกกะพ่อเลี้ยงเพราะน้องสาวของเรา อยากให้ครอบครัวเป็นครอบครัว ทั้งๆที่พ่อเลี้ยงเราติดการพนันขั้นรุนแรง เรียกว่ามีเงินเท่าไหร่ผลาญไปกับการพนันหมด จนน้องสาวเรามาร้องไห้กับเราบ่อยๆ (น้องเราโตแล้วนะคะ เบญจเพศแล้ว) เพราะถึงแม่กับพ่อเลี้ยงจะไม่เคยทะเลาะกันแรงๆให้เห็นก็จริง แต่บรรยากาศในบ้านเอย ปัญหาที่เห็นๆกันอยู่เอย หรือแม้แต่แม่ที่แอบร้องไห้แต่ลูกดันตาดีไปแอบเห็นเอย มันไม่ใช่สิ่้งที่เราและน้องต้องการเลยค่ะ น้องเรายังเคยเปรยๆเลยว่า "ไม่เข้าใจ ทำไมไม่เลิกกันซะที" คือน้องเราก็ทนมาตลอดเหมือนกันค่ะ เราก็เออ...เนอะ บางที คำว่า "เห็นแก่ลูก" นี่ก็ควรจะต้องดูด้วยว่าลูกต้องการความหวังดีนั้นหรือไม่ด้วยนะคะ ไม่งั้นต่างฝ่ายต่างก็อยู่กันอย่างเป็นทุกข์ ทั้งๆที่จริงแล้วเลิกกันไปทุกอย่างอาจจะดีขึ้นกว่านี้เยอะก็ได้ จากคุณ : lalita เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 19:09:46 A:115.87.113.30 X: TicketID:342547

ความคิดเห็นที่ 51 กระทู้โดนใจมาก ๆ เลยค่ะ โดยเฉพาะ ผู้หญิงที่ท้องแบบพลาด ผู้ชายไม่สนใจใยดี หรือผู้ชายไม่ให้เกียรติ ทั้งดุด่า หยาบคาย ลงไม้ลงมือ ไม่ก็ขอมีเมียน้อยนะ (แม่ก็ต้องก้มหน้ารับกรรม โดยบอกว่าเห้นแก่ลูก) ถ้าเราเป็นลูกเราก็ไม่อยากให้แม่ทนหรอก จากคุณ : Freedom of Life เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 19:12:28

ความคิดเห็นที่ 52 เห็นแก่ลูก แล้วปล่อยให้ลูกเห็นเราเศร้า เราร้องไห้  พ่อแม่ทะเลาะกันบ่อยๆ อยู่แบบนี้ มันจะทำให้สุขภาพจิตรแย่ทั้งแม่ทั้งลูกนะ จากคุณ : มณีดารา เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 19:25:08

ความคิดเห็นที่ 53 อยากให้ จขกท. พยายามเข้าใจคุณแม่ซักหน่อยนะคะ คนรุ่นท่าน เกิดและเติบโตขึ้นมาในสภาพสังคมรวมทั้งการอบรมเลี้ยงดูไม่เหมือนกับเรานะคะ อย่าไปตัดสินท่านเลย อีกอย่างลูกที่เติบโตขึ้นมาในสภาพครอบครัวที่มีพ่ออยู่ด้วยแต่ไม่เคยทำหน้าที่ของพ่อเลย กับลูกที่เติบโตมาโดยไม่เคยได้สัมผัสกับความเฮงซวงของคนที่ได้ชื่อว่าพ่อ เขาก็รู้สึก ขาด อะไรที่ต่างกันออกไปค่ะ ยังไงเราก็เชื่อว่าแม่ทุกคนพยายามอย่างที่สุดแล้วที่จะมอบสิ่งที่ดีที่สุดให้กับลูกค่ะ เราไม่อยากให้ลูกลืมไปนะคะว่าความสามารถของคนเป็นแม่ก็มีขีดจำกัดค่ะ จากคุณ : ลูกหมามุ่ย แม่หมาว้อ (Scudetti) เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 19:45:31

ความคิดเห็นที่ 54 โหวตเลยค่ะ โดนเต็มๆ เราเป็นเด็กบ้านแตก พ่อกับแม่มีปีญหากันแต่ไม่เคยทะเลาะเสียงดังให้ลูกได้ยิน แต่บรรยากาศมันฟ้องค่ะ ทุกๆครั้งที่มีปัญหาแม่จะมานั่งนิ่งอยู่เงียบๆน้ำตาไหลโดยไม่มีเสียงสะอื้นคนเดียว ถึงตอนนั้นเราจะเด็กแต่เรารับรู้นะคะ ภาพยังติดตามาจนทุกวันนี้ มันทำให้เราขยาดการมีชีวิตคู่ เรารู้ตัวว่านิสัยบางอย่างเป็นเพราะสิ่งที่เกิดขึ้นตอนนั้น เราบอกแม่มาตลอดตั้งแต่ตอนประถมว่าหย่ากับพ่อเถอะ เรามีแม่คนเดียวได้ เพราะถึงมีพ่อก็เหมือนไม่มี พ่อไม่ค่อยกลับบ้านไปอยู่บ้านเมียน้อย ดีอย่างเดียวคือยังส่งเสียลูก แม่เราไม่เคยด่าว่าพ่อให้เราฟัง มีแต่บอกว่าอย่าโกรธเค้า ยังไงๆเค้าก็คือพ่อ แต่พฤติกรรมต่างๆที่เค้าทำมันทำให้เราเกลียดเค้า เกลียดผู้ชายเจ้าชู้ ถึงตอนนี้เราก็ไม่ได้สนใจเค้านะคะ รู้ว่าบาปแต่เราไม่สามารถที่จะทำใจยอมรับได้เลย อย่าคิดว่าเด็กไม่รับรู้นะคะ ผลกระทบต่อจิตใจและอารมณ์มันมากเหลือเกิน และส่งผลถึงตอนโตอีกด้วย ถ้าสงสารลูกจริงๆพาลูกออกมาให้พ้นบรรยากาศแบบนั้นเถอะค่ะ แยกกันอยู่ เค้าคิดถึงลูกก็ให้เจอกัน อธิบายให้น้องฟังน้องเค้าเข้าใจค่ะเราเชื่อ เรายังจำได้ว่าตอนป.3 เรากอดแม่ร้องไห้แล้วบอกแม่ว่าแม่หย่ากับพ่อเถอะ หนูอยู่กับแม่ได้ หนูไม่มีความสุขที่เค้า(พ่อ)มาบ้าน หนูไม่อยากเห็นแม่ร้องไห้ แม่ปล่อยโฮเลยค่ะ แม่บอกว่าแม่สงสารเรากับน้องชายเรา เพราะตอนนั้นน้องชายเราเพิ่งคลอดยังเป็นเด็กเดือนอยู่เลย กลัวลูกๆไม่ได้รับความอบอุ่นจากพ่อ ถ้าเล่าเต็มๆคงยาวมากกกก ไม่รู้แม่ทนมาได้ยัง25ปี เท่าอายุเราเลย T^T เป็นเราคงหย่าไปนานแล้ว ไม่มานั่งทนหย่าตอนลูกเรียนจบหรอก จากคุณ : กรุ่นกลิ่น...กาสะลอง เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 19:53:25

ความคิดเห็นที่ 55 #47 แม่เราก็เป็นเหมือนกัน  ทะเลาะกับผัวตัวเอง  แล้วอารมณ์ไม่ดีก็มาลงที่ลูก กลับจากทำงานมา มีปัญหาอยู่ที่ทำงาน ก็มาลงที่ลูกอีกและ เหอะๆ พอยุให้เลิกกันจริง ก็มาด่าเราว่าพูดแบบนั้นได้ไง แก้ไขเมื่อ 08 ก.พ. 55 20:46:19 จากคุณ : CCE9PASS เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 20:22:46

ความคิดเห็นที่ 56 ปัญหาทุกอย่างย่อมมีทางแก้ครับ    ลองทำใจเย็นๆ  ศึกษาธรรมมะไว้บ้าง  ลองฟังเรื่องจริง บุญมีวาสนาดับ    หัวอกลูกผู้หญิง    หรือชีวิตคู่ที่ต้องร่วมฝ่าฟัน   จากเว็บด้านล่างนี่นะครับมีข้อคิด ข้อปฏิบัติดีๆ  ที่ใช้ในการครองคู่ได้เป็นอย่างดีครับ http://www.kasinung.com/?lang=th จากคุณ : talontour เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 21:42:17

ความคิดเห็นที่ 57 เคยคิดจะตั้งหระทู้แบบนี้เหมือนกัน แต่ของเรามันคงแรงกว่าคุณ ขอบคุณที่คุณตั้งขึ้นมา บ้านเราก็ครอบครัวแตกแยกเหมือนกัน พ่อเราสารพัดที่จะทำ แม่ก็กรอกหูเราตั้งแต่จำความได้  พ่อก็ทิ้งเราไปมีเมียน้อย แม่หอบเราไปเจรจากับพ่อ ซึ่งเรารู้เรื่องจำความได้ทั้งหมด 10 ปี ผ่านไปแล้วอยู่มาวันหนึ่งพ่อเราก็กลับมาอยู่ด้วย .... -*- เอ่อแล้วที่กรอกหูมาเป็น 10 ปีนี่คืออะไร เราเห็นพ่อเป็นคนแปลกหน้าจนทุกวันนี้ก็ยังแปลกอยู่ (แต่เราปฏิบัติกับพ่อดี ไม่ต้องห่วง) พอมีปัญหากันเรื่องพ่อเรากับเมียอีกคนของพ่อ ก็ทะเลาะกัน (ผู้หญิงตามรังควาน ก่อกวนครอบครัวให้ไม่มีความสุข และพ่อเราบางทีก็แอบไปหา -*-) เราเริ่มโมโห เลยถามแม่ว่าทำไมไม่เลิก แม่เราก็บอกว่าเพื่อลูกๆๆๆ พอเราโตทำงานมั่นคง ถามคำถามเดิมก็เพื่อลูก  เราปรี๊ดแตกบอกว่าเลิกทำเพื่อเราได้แล้ว เราไม่ได้ต้องการชีวิตครอบครัวแบบนี้ (ณ ตอนนั้นเราต้องเลี้ยงคนทั้งบ้าน และส่งน้องชายต่างแม่เรียน ซึ่งตอนเด็กพ่อเราตัดสินใจทิ้งเราเพื่อไปสร้างครอบครัวใหม่  บัดซบมาก  สำหรับความรู้สึกของลูกที่ต้องมานั่งเลี้ยงลูกของพ่อกับเมีน้อยพ่อ อีกทีหนึ่ง สำหรับเรามันคือความคับแค้นใจของเด็กคนหนึ่งที่มีต่อพ่อแม่ตัวเอง ไม่พอใจที่พ่อทิ้ง และไม่พอใจที่แม่ไม่ยอมจบปัญหาทุกอย่างใน generation ของตัวเอง ปัญหาลากยาวมาจนถึงรุ่นลูก ตั้งแง่ไม่ยอมไปหย่ากันที่อำเภอ  สำหรับเราที่เป็นลูกมันไร้สาระและไม่มีความรับผิดชอบที่สุด) ท้ายที่สุดแม่เราถึงพูดขึ้นมาว่า "เพราะพ่อหนูเป็นคนพาแม่ไปรู้จักโลกกว้าง" หลังจากนั้นเราไม่ถามอีกเลย เพราะอย่างน้อยแม่ก็ยอมรับความจริงเสียทีว่าไม่ได้ทำเพื่อเรา ที่ครอบครัวเป็นอย่างนี้ไม่ใช่เพราะเรา แต่เป็ฯความต้องการของแม่เอง ตอนนี้ครอบครัวเรามีความสุขดีขึ้นเพราะเสือสิ้นลาย (อายุมาก กันจนทำอะไรไม่ไหวแล้ว) และแม่เราก็เลิกพูดคำว่าทำเพื่อลูกแล้ว แต่สำหรับเราในฐานะลูกที่อยู่กับครอบครัวลุ่มๆ ดอนๆ บอกได้เลยว่าถ้าเราเจอปัญหาแบบเดียวกับแม่เรา  เราเลือกให้ลูกไม่มีพ่อดีกว่าให้ลูกต้องอยู่อย่างคับแค้นใจ เพื่อลูกอ่ะ ข้ออ้างค่ะ จากคุณ : usdank เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 21:49:22

ความคิดเห็นที่ 58 เราก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเวลาเจอเรื่องสามีนอกใจ มีชู้ มีเมียน้อย คนส่วนใหญ่จะบอกให้ผู้หญิงอดทนหน่อย ปล่อยๆไปบ้าง เพื่อ "เห็นแก่ลูก"  ถามว่าถ้ากลับกันฝ่ายผู้หญิงไปมีชู้ หรือผัวน้อยบ้างจะมีผู้ชายส่วนใหญ่ที่จะอดทนกล้ำกลืน เพื่อ "เห็นแก่ลูก" บ้างไหม เราว่ามีน้อยมากค่ะ จากคุณ : เด็กดื้อถือลูกชิ้นหมู เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 22:24:45

ความคิดเห็นที่ 59 ไม่ค่อยเข้าใจคำว่าเห็นแก่ลูกเหมือนกันค่ะ ตอนเด็กๆ พ่อแม่เราก็ทะเลาะกันทุกวัน ดึกๆก็เริ่มละ เสียงทะเลาะ เสียงปาข้าวของ คงนึกว่าเราหลับแล้ว แต่เราต้องนอนร้องไห้ทุกคืน สภาพจิตใจเด็กตอนนั้นแย่มากๆ ทุกวันนี้ยังจำได้ไม่ลืม ที่สำคัญคือมันส่งผลมาถึงทุกวันนี้ที่ทำให้เรากลัวการมีครอบครัว ไม่ศรัทธาในชีวิตคู่ และคงไม่แต่งงานแน่นอน ถ้าพ่อแม่ต้องฝืนอยู่ด้วยกัน บรรยากาศในครอบครัวลูกรับรู้ได้ค่ะ บางทีแม่ก็ลืมไปว่า แม่อยากทำเพื่อลูก ทนเพื่อลูก แต่ลูกเองก็อยากให้แม่มีความสุขค่ะ บางครั้งครอบครัวขาดๆ แต่อยู่กันด้วยความรัก ก็ยังดีกว่าครอบครัวครบๆที่บิดเบี้ยว แต่ถ้าแม่ทน เพราะยังรักพ่ออยู่ เราก็โอเค นั่นคือสิทธิ์ของแม่ แค่อยากให้ซื่อตรงกับตนเิองว่าทนไปเพราะอะไร ทนเพราะรัก หรือทนเพราะเห็นแก่ลูก กับอีกเคส เป็นลูกพี่ลูกน้องเราเอง พ่อเค้าก็แย่มากๆ ทั้งมีเรื่องผู้หญิง กินเหล้า ตบตีภรรยา เตะลูก พูดจาร้ายกาจ เงินเกี่ยวกับลูกไม่เคยจ่ายซักแดง เป็นมาตั้งแต่เด็กจนโต แต่อาเราเค้าก็พูดอยู่คำเดียวคือจะทนเพื่อลูกๆๆ รอลูกเข้ามหาลัยก่อนแล้วจะเลิก จนวันนี้เค้าเลิกกันไปแล้ว ญาติเราบอกว่าเหมือนขึ้นสวรรค์ ที่ไม่ต้องทนอะไรแบบนั้นอีกแล้ว อาเราก็อยู่กับลูกสองคน มีความสุข เราก็มานึกสงสัยว่าแล้วจะทนทรมานกันทำไมตั้งหลายปี จากคุณ : Pocket Aces เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 22:51:38 A:124.122.25.235 X: TicketID:346689

ความคิดเห็นที่ 60 เราเข้าใจความอดทนของแม่ก็ตอนที่เรามีลูกนี่แหละคะ เราเคยบอกแม่ว่าถ้าเป็นเรา เราไม่อดทนหรอก อยู่กับลูกก็มีความสุข แถมลูกก็ไม่ต้องเครียดด้วยพ่อแม่ทะเลาะกัน พ่อแม่เราชอบทะเลาะกันนะคะ แต่ไม่ได้เลิกกัน เพราะพ่อเรารักลูกมาก ไม่สามารถไปจากลูกได้ พอเราแต่งงานมีลูก ตอนเรามีปัญหาไม่เข้าใจกับสามี เราคิดอยากจะเลิกทุกวัน อยากจะตะโกนขอเลิกใส่หน้าเค้า แต่เรามองเห็นลูกเราเล่นกับพ่อเค้า แล้วเราทำไม่ลงจริงๆ คิดในใจตลอดอดทนไว้ๆๆเพื่อลูก พอผ่านช่วงนั้นมาได้ เราก็รู้สึกขอบคุณความอดทนที่แม่เราแสดงให้เราเห็นมาตั้งแต่เด็กๆ เพราะทำให้เราอดทน คิดถึงลูก จนผ่านช่วงเวลาที่แย่ๆกับสามีมาได้ มองย้อนกลับไปถ้าเราไม่อดทน ทำตามใจตัวเองด้วยอารมณ์ชั่ววูบ ตอนนี้จะเป็นยังไง ลูกเราคงไม่ได้เติบโตขึ้นมากับพ่อแม่พร้อมหน้าพร้อมตาแน่ๆ โชคดีที่เคสของเราเป็นเรื่องไลฟ์สไตล์และความคิดของคนสองคนที่สวนทางกันในบางเวลา ก็เลยง่ายที่จะกลับมาเข้าใจกันเหมือนเดิม แต่ถ้าเป็นเคสหนักๆเช่นการมีคนอื่น เราก็คงไม่อดทนเหมือนกัน เพราะเราไม่อยากให้ลูกเรามีพ่อแย่ๆเป็นตัวอย่างที่ไม่ดี จากคุณ : U got it เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 23:05:20

ความคิดเห็นที่ 61 โอ้!!!!! มาดูอีกทีเป้นกระทู้แนะนำไปแล้ว ขอบคุณนะคะ อ่านทุกๆคคห. จะเห็นว่าหลายๆท่านก็บอกว่าการเลิกกันมันก็ไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุดเสมอไป อันนี้เราเข้าใจค่ะ  เราว่าถ้าจะ"เห็นแก่ลูก" ต้องเห็นทั้งสองฝ่ายนะคะ ไม่ใช่คนนึงนั่งกินน้ำตา อีกฝ่ายลัลลากับเมียน้อย อันนี้ไม่ใช่อ่ะค่ะ อีกอย่าง มีบางคคห.บอกว่าแม่เราอยุ่ในgenเก่าที่ถูกสอนฝังหัวว่าให้อดทน ฮ่าๆๆ แม่เราเพิ่ง45 เองค่ะ  แถมยายเรายุส่งตั้งแต่เรา5 ขวบว่าให้เลิกเลย  หลานคนเดียวแม่เลี้ยงได้อะไรแบบนี้  แต่แม่เราไม่ยอมเลิกเองค่ะ ทั้งที่ตอนแม่เราท้องน้องคนที่สอง(ต่อจากเรา ห่างกับเรา9ปี) พ่อเราให้แม่ปูผ้านอนที่พื้นหน้าเตียง ส่วนพ่อเราเอาโสเภณีชั้นต่ำมาโจ๊ะพรึมๆ อยู่บนเตียงให้แม่ดู  แม่เราก็โดนมาแล้ว หึๆๆ จากคุณ : ต๊องต๊อง กะ บ๊องบ๊อง เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 23:17:46

ความคิดเห็นที่ 62 เราขอแสดงความคิดเห็นทั้งในมุมของลูกและมุมของแม่ พ่อเราก็เป็นคนเจ้าชู้ตั้งแต่เราจำความได้ จนโตเค้าก็ยังไม่เลิก้ราถามแม่ว่าทำไมไม่เฝงิกเบพ่อซะตอนที่เราถามคือตอนที่เราเรียนจบมีงานทำลี้ยงแม่ได้แล้ว แม่ก็ยังอึ้งๆอยู่ แต่มันยิ่งแย่ไปจากเดิมเพราะหลังๆพ่อจะกลับมาบ้านเฉพาะตอนที่ป่วยและเงินหมดเท่านั้น เราก็ยังถามแม่เหมือนเดิมแรกๆแม่ก็ยังอึ้งๆ แต่จากนั้นไม่นานแม่บอกว่าพ่อไม่ยอมไปไล่ยังงัยก็ไม่ไปจะไปตอนมีเงินและแข็งแรงดีพอป่วยก็กลับบ้านมาให้แม่ดูแลแม่ก็ต้องดูเราเคยบอกแม่ว่าไม่ต้องดูได้มั้ยปล่อยให้ป่วยอยู่อย่างนั้นแต่แม่ก็ทำไม่ได้ ..ต่อมาเมื่อเราได้เป็นแม่ของลูกเล็กๆสองคนแล้วจับได้ว่าแฟนไปมีคนอื่น รวมทั้งที่จีบไปทั่วอีกนับไม่หมด พอจับได้เค้าก็โมโหใส่เรากดขี่เราเพราะเราไม่ได้ทำงานเพราะต้องออกมาเลี้ยงลูก เราอยากเลิกมากและมากที่สุดแต่เราเป็นห่วงลูกเพราะเค้ายังเล็กมากถ้าเลิกกันเค้าคงไม่ยอมให้เราเอาลูกไปถ้าฟ้องร้องกันเราก็ต้องแพ้เพราะเราไม่มีอาชีพอะไร แต่ถ้าให้ลูกอยู่กะเค้าใครจะดูแลลูกเราเดี๋ยวอีกหน่อยเค้าก็มีเมียใหม่ แต่ถ้าเค้ายอมให้ลูกเรามาแล้วเค่าจะส่งเสียลูกเรากี่ปี ลูกต้องหมดอนาคตเพราะเราเหรอ เราเชื่อว่านี่เป็นเหตุผลที่แม่ๆทั้งหลายไม่ยอมเลิกกะสามีทั้งที่อยากเลิกใจจะขาด และที่หลายคนบอกว่าอยากให้แม่เลิกกับพ่อนั่นมารู้สึกกันตอนโต ตอนพวกคุณรวมถึงเราด้วยเล็กๆเราจะรู้มั้ยว่าทำไม เราเองก็ไม่รู้เห็นพ่อทะเลาะกับแม่แล้วหายไปเราก็เฝ้าถามว่าพ่อไปไหน แม่เราบอกว่าตอนนั้นแหละที่ใจแทบขาดเพราะลูกถามหาพ่อแม่จึงต้องทน แต่พอเราโตเราถึงอยากให้พ่อเลิกกับแม่เพราะฉะนั้นอย่าว่าแม่ๆที่มีลูกเล็กๆเลยค่ะ ไม่มีใครอยากเอาลูกมาเป็นเดิมพันความเสียใจหรอกค่ะ ถ้าเลือกได้แม่ๆทุกคนย่อมเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้ตัวเองทั้งนั้นแหละและลูกก็เป็นสิ่งแรกที่แม่อย่างเราจะนึกถึง แต่ในทางตรงข้ามถ้าครอบครัวเรามีฐานะดีกว่านี้เราคงเลิกไปนานแล้วค่ะ..ผู้หญิงหลายคนไม่มีทางเลือกเราถึงเสียดายว่าเราไม่น่าลาออกจากงานเลยถ้าเรายังมีงานทำเราก็ไม่ยอมทนให้ใครกดขี่หรอก จากคุณ : คนที่คุณก็รู้ว่าใคร เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 01:22:23 A:110.49.227.237 X: TicketID:347292

ความคิดเห็นที่ 63 ลูกมันเหมือนกัน ทำไมตอนมันทำ มันไม่คิดถึงลูก?? คำพูดแม่เราค่ะ แต่ละบ้านก็แต่ละแบบ แต่ละเหตุผล แต่ละกรณีและแต่ละสถานการณ์ ขอเล่าเรื่องพี่สาวเรานะ สามีไปหากิ๊กนอกบ้าน ทำอะไรก็เอาแต่ตัวเอง ไม่เคยช่วยแบ่งเบาภาระหรือรับผิดชอบอะไร วัน ๆ คิดแต่ว่าจะไปเที่ยวไหนกับเพื่อน จะทำอะไรให้ตัวเองบันเทิง จนวันนึงพี่สาวเราไม่เอาแล้ว เบื่อ อยากเลิก คุยกันเรื่องเลิก เค้าก็ไม่ยอมเลิก แถมกวนประสาทกับพี่สาวเอาเงินออกจากแบงค์บ้าง ไม่จ่ายค่าผ่อนบ้านบ้าง พี่สาวก็ห่วงลูกที่รู้เรื่องรู้ราว เพราะทุกครั้งที่ลูกถามหาพ่อ พี่สาวน้ำตาร่วงเลย ตัวเราเป็นซิงเกิ้ลมัมแบบไม่มีทางเลือก เราอยากมีพ่อให้ลูก อยากมีครอบครัวที่อบอุ่นเหมือนคนอื่น กลัววันนึงลูกจะถามเหมือนกันว่าพ่อไปไหน ทำไมเค้าไม่มีพ่อ เราคิดปวดกะบาล คิดนานมาก จนวันนีงตัดใจว่า ถ้าลูกเรามีพ่อที่ไม่ดี ไม่ห่วงใยใส่ใจเค้า ไม่มีเวลาให้ ไม่ได้ทำหน้าที่ของพ่อ แล้วมีพ่อไว้เพื่ออะไร ตอนนั้นเราเองก็ไม่อยากให้หลานเราต้องมาเป็นแบบลูกเราหรอกนะ ลูกเรายังเล็ก ไม่รู้เรื่องอะไร แต่หลานเราโตแล้ว รู้เรื่องรู้ราวแล้ว แต่คำถามที่เราถามพี่สาวก็แบบเดียวกันกับที่เราถามตัวเองนั่นแหละ พี่สาวพึ่งพาเค้าเรื่องเงินเป็นหลักอยู่แล้ว นอกนั้นก็เหมือนพี่สาวเลี้ยงลูกอยู่คนเดียว สรุป พี่สาวเครียดเรื่องเงิน ไม่ได้ห่วงเรื่องลูกจะมีพ่อไม่มีพ่อหรอก เพราะยังไง ๆ ลูกก็เข้าใจอยู่แล้ว ลูกติดแม่มากกว่าพ่อด้วยซ้ำ มันจะอยู่ไม่อยู่ ลูกก็ไม่ได้แคร์ จะร้องหาก็ตอนโดนแม่ตีนั่นแหละ สรุปเลยบอกพี่สาวว่า ไหน ๆ เราก็เป็นซิงเกิ้ลมัม หาเงินเลี้ยงลูกคนเดียวอยู่แล้ว แล้วพี่จะตัดสินใจยังไงเราไม่ยุ่งหรอก ตัดสินเอง แต่ถ้าตัดสินใจจะมาเป็นแบบเรา ก็พึ่งพาอาศัยกัน รวมพลัง ช่วยกันเลี้ยงลูก เราก็ย้ายมาอยู่ด้วยกันนั่นแหละ พอพี่เรามีทางออก ตัดสินใจทันที หย่าแน่ ๆ พอสามีเค้ารู้ปุ้บว่าพี่สาวมีทางไป เราเข้ามาช่วย มารู้แผนการของเรากันแล้ว เค้ากลับลำทันที ก็ดีที่ไม่หย่าค่ะ เป็นครอบครัวที่ครบสมบูรณ์ ทำไมจะไม่ดี แต่ถ้ามีครบแต่ต้องทะเลาะกัน ไม่สมประกอบให้ลูกรับรู้ สู้ไม่มีดีกว่าค่ะ เด็กไม่เสียสุขภาพจิต เห็นแก่ลูกเถอะค่ะ จากคุณ : ~amily~ เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 02:30:42

ความคิดเห็นที่ 64 ถ้าเป็นความผิดซักครั้ง สองครั้ง ก็พอทนนะคะ แต่ถ้าบ้านลุกเป็นไฟ ทะเลาะกันทุกวัน การไม่เลิก ไม่ได้เห็นแก่ลูกหรอกค่ะ เพราะลูกจะอยู่ในบ้านที่ไม่มีความสุข มีแบบอย่างที่แย่ๆให้เห็นทุกวัน เพียงแค่ เห็นแก่ลูก มันดูดีกว่าเหตุผลอื่นเท่านั้น จากคุณ : เพชรช่วง เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 02:39:03

ความคิดเห็นที่ 65 เราเกิดมาก็มีแม่อยู่คนเดียวนะคะ  เพราะแม่หย่ากับพ่อตั้งแต่เรา 1 ขวบ โตขึ้นมา เราก็มีความสุขดีค่ะ ถึงจะไม่มีพ่อ เราไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองมีปมด้อยเลย เรากลับชนะการเขียนเรียงความวันแม่มาตลอด เพราะรู้สึกว่าจะเขียนได้กินใจกว่าเพื่อนๆ ^^ และยังเปิดโอกาสให้แม่ได้เจอผู้ชายดีๆที่จะมาดูแลแม่ได้อีก และแม่ก็แต่งงานใหม่ ช่วยกันสร้างครอบครัว สร้างฐานะ เราก็ได้น้องชายมาอีก 1 คน และ ณ ปัจจุบัน แม่เราก็เลิกกับพ่อคนที 2 แล้ว  และก็มีผู้ชายอีกคนที่อายุน้อยกว่าแม่คอยดูแลอยู่ แม้จะทะเลาะกันบ้าง เราต้องมาช่วยเป็นคนกลางไกล่เกลี่ยให้บ่อยๆ แต่ก็ดูเค้าก็ยังมีความสุขกันดี เราเลยคิดว่า หากความรัก ครอบครัว มันไปไม่รอดจริงๆ ก็ไม่ต้องไปอดทนหรอกค่ะ  เลิกกันไปแล้ว ก็มีโอกาสได้พบคนอื่นที่ดีๆได้อีกเยอะ   ถ้าเห็นแม่มีความสุข ลูกๆก็พลอยมีความสุขไปด้วยค่ะ ^_^ จากคุณ : Arie_Jar เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 03:32:56

ความคิดเห็นที่ 66 เห็นด้วยกับเจ้าของกระทู้นะ ผมเห็นใจกรณีที่ผู้หญิงไม่เลิกกรณีเดียวคือ ไม่สามารถอยู่ได้ด้วยตัวเองต้องอาศัยผู้ชายครับ กรณีนี้ต้องรับว่าทำเพื่อ ลูกจริงๆ เพราะมันไม่มีทางเลือกอื่น ส่วนไอ้กรณีที่ว่าพ่อแม่แยกทางแล้วเป็นเด็กมีปัญหา ครอบครัวมีปัญหา มันแก้ไม่ได้ยากหรอก มันอยู่ที่เราสอนทัศนะคติให้เด็กรับรู้ทั้งหากว่ามัน มีปัญหาจริงๆ หรือว่าเราทำให้มันเป็นปัญหา เด็กๆ แยกแยะได้นะ อยู่ที่ เราปลูกฝังเด็กนะแหละ ว่าจะบอกเด็กว่ายังงัย ผมชอบที่ได้ฟังจากเรื่อง คุณฟ้า club friday นะ ที่บอกว่าพ่อแม่ก็รักนะแหละแต่อยู่ด้วยกันไม่ได้ ด้วยเหตุผลบางอย่าง อะไรประมาณนี้แหละ วันหนึ่งพอเด็กโตจนเริ่มเข้าใจ สิ่งต่างๆ เขาก็จะเข้าใจเอง จากคุณ : time3957 เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 09:22:51

ความคิดเห็นที่ 67 55555...... เราเองก้เคย .............ทนเพื่อลูก.... และ  เห็นแก่ลุก...(อยากให้ลุกมีพ่อ)........ อยากให้ลูก มีครอบครัวพร้อมหน้า........มีความสุข แต่เราเองกลับทุกข์มากมาย.......... ตอนนี้ หมดทุกข์แล้วค่ะ เพราะสิ่งที่เรา..............ทำเพื่อลูก..... ....คือ ให้ลูกอยู่ได้โดยที่เรา เป็นทั้งพ่อ และ แม่..... ให้ความอบอุ่นลูก  ดูแลเค้าอย่างดีที่สุดเท่าที่เราทำได้ หาที่อยุ่ที่เหมาะสมให้ลูก...... เราทำแบบนี้ เราเห็นเลยว่า  ลูกของเราดูมีความสุขกว่า เมื่อก่อน ที่พ่อแม่ทะเลาะกัน ตอนนี้เราทำงานหนักขึ้น ก็เพื่อลูก จริง ๆ ค่ะ จากคุณ : น้องคุง เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 09:29:15

ความคิดเห็นที่ 68 เพื่อนเรา เคยเล่าให้ฟังว่า ตอนที่พ่อกับแม่เลิกกันและหย่า มันบอกว่า "โล่งใจ และรู้สึก สบายใจอย่างปะหลาด" เนื่องจากตอนที่อยู่ด้วย พ่อมักจะทำร้ายแม่ เสมอไม่ว่าจะด้วยคำพูดหรือการกระทำ พอเค้าเลิกกัน แต่กลับสามารถเป็นเพื่อนกันได้ และเพื่อนเราก็ไม่ได้เป็นเด็กมีปัญหาแต่อย่างใด จากคุณ : oops_lunla เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 09:44:49

ความคิดเห็นที่ 69 ผมกลับมีความรู้สึกว่าจริงๆแล้วพ่อแม่คุณยังรักและผูกพันกันอยู่น่ะ การใช้คำว่าอยู่เพื่อลูกนั้นมีนัยลึกซึ้งอย่างน้อยก็ให้มีเวลาเพียงพอที่จะปรุงตัวเอง หรือเริ่มต้นชีวิตใหม่ อีกสิ่งหนึ่งพ่อแม่จะดีหรือไม่ดีเขาก็เป็นพ่อแม่ เรามีหน้าที่ต้องดูแล ตอบแทนพระคุณ การทอดทิ้งหรือทำไม่ดีกับพ่อแม่ มันจะเป็นความรู้สึกที่ติดตัวเราไปตลอดจนตาย ผมว่ายังมีเวลาเปลี่ยนความคิดน่ะ จากคุณ : Molecular (Molecular) เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 11:42:58

ความคิดเห็นที่ 70 เห็นด้วยค่ะ ครอบครัวเราก็มีปัญหา แต่ไม่ใช่ปัญหาเรื่องผู้หญิงของพ่อนะคะ เราเป็นเด็กที่โตมาพร้อมกับคำว่า เห็นแก่ลูก มาตลอด แม่จะบอกเสมอว่า อดทนๆ เดี๋ยวมันก็ดีขึ้นเอง ซึ่งจริงๆ มันไม่ใช่เลย เราไม่เคยมีความสุขเวลาทีั่เห็นพ่อกับแม่ทะเลาะกัน อึดอัดมาก บางครั้งต้องแอบไปร้องไห้คนเดียว จนวันนึงที่ทะเลาะกันมากๆ เราบอกพ่อกับแม่ไปตรงๆเลยว่า ถ้าไม่ไหวจริงๆ ก็เลิกเถอะ เราไม่เป็นไร เพราะเรายังเคารพพ่อและแม่เหมือนเดิม จนทุกวันนี้ พ่อกับแม่เราไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้ว เรากลับรู้สึกว่า ชีวิตครอบครัวมันดีขึ้นนะ พ่อกับแม่ไม่ทะเลาะกันแรงๆแล้ว เราอยู่กับแม่ แต่ยังรัก เคารพพ่อเหมือนดิม ทุกวันนี้พ่อเราก็มาหาบ้าง มากินข้าวที่บ้านบ้าง เวลาที่พ่อเรามีปัญหา แม่เราก็ให้คำปรึกษาเหมือนเป็นเพื่อนคนนึงน่ะค่ะ เรากับน้องก้โตได้โดยไม่มีปัญหานะคะ จากคุณ : SimpleSmooth เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 11:52:23

ความคิดเห็นที่ 71 ดูเหมือนพ่อเจ้าชู้จะเป็นภัยร้ายของครอบครัวจริงๆ เรื่องของเราคงแปลกซักหน่อย เพราะฝ่ายที่น้ำตาตกไม่ใช่แม่ เราเคยเห็นจดหมายที่พ่อเขียนถึงแม่ ขอให้กลับมาใช้ชีวิตคูู่่่อีกครั้งเมื่อเกือบยี่สิบปีก่อนหลังจากที่เลิกกับแม่ไปแล้วเกือบสิบปี จดหมายไม่ได้ถูกส่ง แต่พ่อยังเก็บไว้ เราเจอโดยบังเอิญ อ่านไปร้องให้ไป ตอนนี้คิดดูอีกที ว่าดีแล้วที่เค้าเลิกกัน พ่อกับแม่เหมือนเหรียญคนละด้าน อยู่ด้วยกัน ก็ไมมีความสุข พ่อเราเป็นยอดมนุษย์ เลี้ยงลูกสามลำพัง ลูกรักดีทุกคน พ่อเราไม่เคยมีแฟนใหม่ ทั้งที่ตอนเด็กๆ มีคุณน้าผู้หญิงอยากมาช่วยเลี้ยงลูกหลายคน แต่พี่เรากันแหลก ถ้าเด็กๆโตมาในครอบครัวที่ทะเลาะกันทุกวัน ชีวิตเราคงแย่กว่านี้ จากครอบครัวพ่อเลี้ยงเดี่ยว จากคุณ : ปลาทูไม่ใช่ปลาทอง เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 14:07:33

ความคิดเห็นที่ 72 ในฐานะลูกที่พ่อแม่ทะเลาะกันบ่อยเมื่อก่อน ยอมรับเลยค่ะว่าคิดบ่อยมากว่าเมื่อไรจะเลิกกันไปซะที  เพราะเรารำคาญค่ะ ตั้งแต่เด็ก แล้ว  เราไม่ชอบความวุ่นวาย  เรื่องเยอะ ทะเลาะกันทั้งวัน  เดี๋ยว ๆ ก็เสียงดังใส่กัน คิดในใจว่าทำไมไม่เลิกกันซะทีหมดปัญหา  คิดแบบเด็ก ๆ น่ะค่ะ ตอนนี้พ่อกับแม่ก็อายุมากแล้วแต่ก็ทะเลาะกันบ่อย เพราะแม่เราขี้โมโห ขี้โวยวาย พ่อเราก็ชอบพูดขัดใจแม่   เราก็ต้องคอยห้ามค่ะ  พอแล้ว  หยุด เลิกคุย ๆ เค้าก็จะหยุดเถียงกัน  แล้วก็ไปบ่นงุ๊งงิ๊ง ๆ จากคุณ : ขออภัยในความสวย (//JaE_PhUn) เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 14:11:51

ความคิดเห็นที่ 73 เรื่องลูกเนี้ยผมว่าก็แล้วแต่คนจะตัดสินใจครับ ไม่มีด้านใดด้านนึงผิดหรอกครับทางเลือกของคนเราย่อมไม่เหมือนกันชีวิตมีความหลากหลายครับ แต่ผมอะอยากจะรู้เรื่องของ" เพื่อนลัก(ขโมย)หักเหลี่ยมโหด มากกว่าทำไปได้ไงเนี้ยเป็นกลุ่มเดี๋ยวกันแท้ๆ อยากรู้จริงๆครับ จะได้เอาไปเตือนเพื่อนๆบ้าง เรื่องแบบนี้ไม่เข้าใครออกใครจริงๆถ้าสะดวกเล่าอยากให้เล่าอะครับ เพื่อไว้เป็นอุทาหรณ์ จากคุณ : ninnat31 เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 15:16:51

ความคิดเห็นที่ 74 เห็นด้วยกับ จขกท. และผู้ร่วมชะตาอีกหลายคนมากมายค่ะ พูดถึงเรื่องนี้ทีไรก็อดเปิดเพลงนี้ฟังไม่ได้ โดนทุกบรรทัด I was so young, you should have known better than to lean on me You never thought of anyone else you just saw your pain And now I cry in the middle of the night for the "same damn thing" จากคุณ : ปานเปรมปรีดิ์ เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 15:55:37

ความคิดเห็นที่ 75 .. แก้ไขเมื่อ 09 ก.พ. 55 15:57:30 จากคุณ : ปานเปรมปรีดิ์ เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 15:57:01

ความคิดเห็นที่ 77 Because of you.. จากคุณ : ปานเปรมปรีดิ์ เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 15:58:36

ความคิดเห็นที่ 78 เราจำได้ตอนเด็กๆพ่อ แม่ชอบทะเลาะกัน แล้วก็ต้องมานั่งปลอบใจแม่ ตอนนั้นกำลังจะ เอ็นทราน ทะเลาะจนเราอ่านหนังสือไม่รู้เรื่อง แม่บอกเราทั้งน้ำตาว่าการแต่งงานกับพ่อเป็นสิ่งที่ผิดพลาดที่สุดในชีวิต แต่ต้องทนเพื่อลูก เราเลยบอกว่าไม่ต้องทนเพื่อลูกหรอก ทุกวันนี้ลูกก็ไม่ได้มีความสุขนักหรอก หย่าๆกันไปเถอะ  แต่พี่ชายเราพยายามให้แม่อดทนก็แหง่ละสิ ตัวเองเอ็นติดไปอยู่กรุงเทพ นานๆจะกลับมาสักครั้งเพราะไม่อยากเห็นพ่อแม่ทะเลาะกัน ปล่อยน้องคอยห้ามศึกตลอดแล้วยังมีหน้ามาบอกว่าให้ทนเพื่อผมสักครั้ง ทุกครั้งที่พ่อกับแม่ทะเลาะกันเราเลยต่อสายให้พี่ชายคอยปลอบแม่ สุดท้ายเราเอ็นติดแต่เทอมนั้นพี่ชายติดโปร 555 จากคุณ : คุโรโก๊ะ เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 16:49:24

ความคิดเห็นที่ 79 เห็นแก่ลูกได้ แต่เลิกเห็นแก่ตัวได้ไหม แลกกัน จากคุณ : peopleparadise เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 17:11:57

ความคิดเห็นที่ 80 ทุกอย่างขึ้นอยู่กับสถานะการณ์และความเหมาะสมของแต่ละครอบครัวและตัวบุคคล ไม่มีสิ่งใดผิดและถูกเสมอหรือบรรทัดฐานที่แน่นอน แต่ที่เราเชื่อคือ เมื่อเรามีความสุขเราก็สามารถทำให้คนรอบข้างมีความสุขและพร้อมที่จะหยิบยื่นสิ่งดีๆให้แก่คนที่เรารัก happy valentine to everyone จากคุณ : ann (lekdeno) เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 17:46:49

ความคิดเห็นที่ 81 ผมกลับมีความรู้สึกว่าจริงๆแล้วพ่อแม่คุณยังรักและ ผูกพันกันอยู่น่ะ การใช้คำว่าอยู่เพื่อลูกนั้นมีนัยลึกซึ้งอย่างน้อยก็ให้มีเวลาเพียงพอที่จะ ปรุงตัวเอง หรือเริ่มต้นชีวิตใหม่ อีกสิ่งหนึ่งพ่อแม่จะดีหรือไม่ดีเขาก็เป็นพ่อแม่ เรามีหน้าที่ต้องดูแล ตอบแทนพระคุณ การทอดทิ้งหรือทำไม่ดีกับพ่อแม่ มันจะเป็นความรู้สึกที่ติดตัวเราไปตลอดจนตาย ผมว่ายังมีเวลาเปลี่ยนความคิดน่ะ v v v v v เราบอกตอนไหนเอ่ยว่าทอดทิ้งเค้า  พ่อเป็นคนไม่เอาเราเองนะคะ ด่าเรากับแม่ว่าเป็นตัวซวยทำชีวิตเค้าพัง  ส่วนกับแม่ เราดูแลเต็มที่อยู่แล้วค่ะ จากคุณ : ต๊องต๊อง กะ บ๊องบ๊อง เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 17:50:09

ความคิดเห็นที่ 82 เรารู้แต่ว่า ส่วนหนึ่งของการตัดสินใจไม่มีลูก ก็เพราะกลัวคำนี้แหละคะ วันข้างหน้ามันไม่แน่นอน วันนี้สามีดีใจหาย วันหน้าเกิดเปลี่ยนไปละ เรากลัวที่จะต้องได้ยินคำว่า "เห็นแก่ลูก" จากคุณ : หุบเขาเดียวดาย เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 18:42:45

ความคิดเห็นที่ 83 ตอนเลิกกับพ่อน้องเค้าก้อถามเหมือนกันว่า ทำไมเราไม่ทำเพื่อลูก เลยตอบเค้าไปว่  นี่เราทำเพื่อลูกแล้วนะ ถ้าเราไม่ทำเพื่อลูกป่านนี้เธอตายไปแล้ว นี่แค่เลิกกันเพราะเห็นแก่ลูกไง เธอเลยยังมีลมหายใจมาน่งถามชั้น และตอนนี้เค้าคือเพื่อนที่ดีที่สุดในโลกของเรา   เดือดร้อนเรื่องเงิน ขอได้ อยากไปหาลูกที่เรียนที่กทม ขอค่าน้ำมันรถได้ อยากไปเที่ยว ขอได้ ทั้งๆที่เราแต่งงานใหม่แล้ว จากคุณ : Boon MM เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 19:13:03

ความคิดเห็นที่ 84 เห็นแก่ลูก แต่ไม่เคยถามลูก!!! จากคุณ : เด็กน้อยบนโลกเบี้ยว เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 21:07:45

ความคิดเห็นที่ 85 เราเคยโพสกระทู้แบบกระทู้นี้เลยค่ะ แต่ห้องสวนลุม สุขภาพจิตนะ แต่ก็รู้อยู่แก่ใจว่า ยุคสมัยไหนๆก็มีผู้หญิงที่คิดแบบนี้ คือคิดว่าเห็นแก่ลูก แต่จริงๆคือตัวเองไม่รู้ตัวว่าตัดใจไม่ได้มากกว่า จากคุณ : SICKHEART เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 23:05:17

ความคิดเห็นที่ 86 พ่อแม่เลิกกันตอนอยู่ป.2 ค่ะ ก่อนที่เค้าจะเลิกกัน เราเห็นเค้าทะเลาะกันค่อนข้างบ่อยเพราะพ่อมีเมียน้อย แต่แม่ไม่ทนค่ะ หลังจากนั้นไม่นานแม่ก็หย่ากับพ่อ และก็มีสามีใหม่  เราไปหาแม่วันเสาร์อาทิตย์ เรารู้ว่าเมื่อเรากลับไปแล้วพ่อเลี้ยงก็จะมาอยู่กับแม่ เราพูดกับแม่ก่อนที่พ่อจะมารับกลับบ้านว่า "ทำไม? แค่นี้แม่ทนเพื่อเราไม่ได้" ทั้งๆ ที่รู้ว่าเป็นไปไม่ได้ เพราะทั้งพ่อและแม่ต่างก้อมีคนใหม่ แต่เราก็หวังและอยากให้แม่กับพ่อกลับมาอยู่ด้วยกัน ============= ถ้าเห็นแก่ลูก ก็ต้องอยู่ด้วยความรักและความเข้าใจให้อภัยซึ่งกันและกันค่ะ แต่ถ้าเห็นแก่ลูกโดยการต้องอดทนฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง และก็ไม่มีความสุข เห็นแก่ตัวดีกว่าค่ะ แล้วก็เป็นทั้งพ่อและแม่ให้ลูก โดยที่ไม่จำเป็นต้องหาพ่อใหม่ให้ลูก ลูกก้อโอเคค่ะ (ตอนที่เป็นเด็กไม่อยากให้แม่มีสามีใหม่แต่กับพ่อเฉยๆ ก็เลยคิดจากมุมมองของตัวเองว่าน่าจะโอเคค่ะ) จากคุณ : ป้าทองม้วน เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 23:06:42

ความคิดเห็นที่ 87 การที่สามีภรรยาทะเลาะกันแล้วฝืนใจอยู่ด้วยกันโดยกำหนดให้"ลูก" เป็นสาเหตุที่ยังต้องอยู่ด้วยกัน... ไม่ต่างจากโยนบาปให้เด็กเลย มันเป็นการหาเหตุผลให้ตัวเองรู้สึกถูกต้องขึ้นเฉยๆ ไม่ได้ทำให้ต้นเหตุของปัญหาได้รับการแก้ไขเลยแม้แต่น้อย เสียใจ ลำบากใจ ผิดใจ ไม่เป็นไร ไม่ต้องแก้ไข "ทนเพื่อลูก" ... และลูกก็กลายเป็นต้นตอของความทุกข์ซะงั้น... วัฒนธรรมไทยอย่างนึงที่สร้าง dilemma ให้เด็ก ว่าด้วยว่า"พ่อแม่เป็นผู้มีพระคุณที่สุด และลูกเป็นหนี้คนทั้งสองอย่างทดแทนไม่ได้ การปัฎิบัติไม่ดีต่อผู้ให้กำเนิดทั้งสองคือการอกตัญญู" ...พอคนสองคนทะเลาะกันจะแยกทางกันแล้วเอาเด็กมาไว้ตรงกลาง shipหายล่ะพะย่ะค่ะ เด็กไปไม่ถูกเลย เข้าทางไหนก็เป็นทรพีทั้งนั้น... ร้ายที่สุดเลยคือโยนบาปมาให้เด็กหมด ทั้งๆที่ ถ้าหาก พ่อหรือแม่จะแยกทางกัน เด็กมันก็ทำอะไรไม่ได้ซักอย่าง... ต่อให้ถูกทั้งพ่อทั้งแม่ทิ้งไปก็เหอะ จากคุณ : abstract เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 55 00:05:07 A:124.120.190.201 X: TicketID:071021

ความคิดเห็นที่ 88 เข้าใจ แต่บางครอบครัว คนเป็นแม่อาจไม่มีรายได้ และไม่มั่นใจว่าจะหารายได้มาเลี้ยงดูลูกได้ดีพอรึเปล่า คำว่า เห็นแก่ลูก อาจมาจากเหตุผลนี้ก็ได้ (สำหรับบางคน) ขึ้นอยู่กับสถานการณ์และตัวบุคคลจริงๆ เรื่องแบบนี้ฟันธงไม่ได้หรอกครับ จากคุณ : BonaPart เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 55 00:35:27

ความคิดเห็นที่ 89 ้ดีกว่าแม่เราค่ะ ทนอยู่ให้พ่อเราทุบตีเพราะยายเรากลัวอายเพื่อนบ้าน ที่ลูกสาวจะเลิกกะสามี จากคุณ : Peipeithered (peipeithered) เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 55 01:04:16

ความคิดเห็นที่ 90 ได้ยินมากับตัวเองเช่นกัน กับคำว่าเห็นแก่ลูก แต่ตอนที่ได้ยินประโยคนี้  เราโตแล้ว (ม.3 ค่ะ) เราเลยบอกแม่กลับไปว่า เลิกเถอะแม่ หนูไม่มีปัญหาหรอก หนูรับไม่ได้ที่มีพ่อที่ไปเลี้ยงดูใครอีกคนนอกเหนือจากครอบครัวเราไม่ได้หรอก มีพ่อแบบนี้ ขอไม่มีดีกว่า แม่เราเงียบค่ะ ณ ตอนนั้น สามวันต่อมา... แม่ก็บอกเราว่า โอเค แม่เลิกไม่ได้เองแหละ อยู่กันมาตั้งยี่สิบกว่าปี ถึงแม้ว่าตอนนี้ไม่ได้รักกันแล้ว แต่มันก็ผูกพันกัน - -" เราเลยบอกแม่ว่า โอเค แม่ยอมรับเองนะ ฉะนั้นหากว่ามีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอีก แม่ต้องยอมรับให้ได้นะ เพราะเหมือนว่าแม่ยอมรับสิ่งที่พ่อกระทำได้อ่ะ จากครั้งนั้นผ่านมา 15 ปีแล้วค่ะ ตอนนี้ก็ยังอยู่ด้วยกัน ฉะนั้น เราบอกไม่ได้ว่า หากแม่เลิกกับพ่อจริง ๆ เราจะรู้สึกยังไง แต่ขอฝากบอกคุณผู้ชายทั้งหลายนะคะ หากคุณมีครอบครัวแล้ว ขอร้องจริง ๆ อย่าทำร้ายจิตใจลูกเมียคุณ ด้วยการมีชู้เลยนะคะ เพราะมันฝังรากลึกอยู่ในใจจริง ๆ 15 ปีแล้ว แต่เมื่อเราคิดถึงเรื่องนี้ที่ไร เหมือนเหตุการณ์ทุกอย่างเิกิดขึ้นเมื่อวานนี้เอง (เราไม่พูด ไม่คุย เฉยใส่ ทำเหมือนไม่มีพ่ออยู่บ้านเดียวกันเลยเป็นปีนะคะ ที่ยอมพูดด้วยก็เพราะแม่ แม่กลัวว่าเราจะบาปที่ทำตัวกับพ่อแบบนั้น อีกอย่าง แม่บอกว่า แม่ไม่สบายใจ เพราะเป็นคนกลาง นี้ก็ผัว นี้ก็ลูก แม่ลำบากใจ) จนถึง ณ ตอนนี้ เราพูดคุยกับพ่อปกติ แต่ขอบอกว่าลึก ๆ ในใจ ไม่มีความศรัทธาใด ๆ ในตัวพ่อเราหลงเหลืออยู่เลยค่ะ จากคุณ : Violeta Lady เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 55 01:13:40

ความคิดเห็นที่ 91 สมการ "เห็นแก่ลูก" เห็นแก่ลูก + เห็นแก่ลูก = ครอบครัวเป็นสุข เห็นแก่ลูก + เห็นแก่ตัว = เลิก = ลูกเป็นสุข เห็นแก่ลูก + เห็นแก่ตัว = ไม่เลิก = รอลุ้นลูกตามยถากรรม เห็นแก่ตัว + เห็นแก่ตัว = เลิกหรือไม่เลิกก็ค่าเท่ากัน = ลูกก็อยู่ตามมีตามเกิด (เราเข้าใจของเราแบบนี้นะคะ ไม่ได้ฟันธงว่าสมการมันเป๊ะ) ถ้าพื้นฐานคือเห็นแก่ลูก แม้เพียงคนเดียวนะคะ ไม่ว่าแม่ หรือ พ่อ ลูกจะอยู่รอดอย่างเป็นสุขค่ะ สุขภาพจิตดี เติบโตมาได้ปกติ เพราะเราเชื่อว่า มนุษย์ที่เห็นแก่ลูกจะทำทุกทางเพื่อลูก และเอาลูกเป็นหลักค่ะ แม่ๆ หลายคนที่ "ทนเพื่อลูก" ถามตัวเองดูให้ชัดๆ นะคะ ว่าเพื่อลูก หรือเพื่อตัวเอง ?? รักยังสามีอยู่  (เค้าไม่รัก ทนอยู่ทำไมคะ) ไม่มีสามีเลี้ยงลูกไม่ได้ (ไม่ได้ก็ต้องได้ค่ะ เค้าไม่เอาเราแล้ว วันนึงก็ต้องเลี้ยงตัวเองอยู่ดี) เป็นแม่บ้านจะไปทำมาหากินอะไร  (ทำได้มั้ยคะ ? ทำเพื่อลูกค่ะ อาชีพสุจริตมีเยอะค่ะ เหนื่อยน้อยกว่าเหนื่อยใจ หรือเจ็บตัวโดนผัวซ้อมแน่ๆ ค่ะ) จริงๆ ก็เลี้ยงตัวเอง แต่มันผูกพัน (เอ๊าาา ตกลงไม่ได้เห็นแก่ลูกนี่คะ ?) จากคุณ : :: VamleS :: เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 55 05:09:46

ความคิดเห็นที่ 92 ชอบความเห็นนี้ค่ะ เห็นแก่ลูก แล้วไม่เห็นแก่แม่หรือ??? ถ้าลูกต้องอยู่ในสถานการณ์ที่ทั้งพ่อกับแม่ทะเลาะกันตลอดเวลา เราว่าแยกกันอยู่จะดีกว่า ถ้าแยกกันแล้วเด็กได้รับความรักจากทั้งคู่ ก็น่าจะดีกว่า ทนไปเพื่ออะไร ถ้าอีกฝ่ายไม่อยากจะเปลี่ยนเพื่อครอบครัว จากคุณ : SF Girl เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 55 05:31:28

ความคิดเห็นที่ 93 "เห็นแก่ลูก" แม่เคยใช้คำนี้กับเราตั้งแต่จำความได้ ที่พ่อแกับแม่ทะเลาะกันเพราะพ่อเจ้าชู้ แม่ใช้เวลาส่วนใหญ่ ตามจิกพ่อกับไปดูชู้ (แกมีเยอะ บางทีเราก็ยังสงสัยว่าคงมีพี่น้องต่างพ่ออยู่ที่ไหนสักแห่ง) ทะเลาะกันประจำ ขนข้าวขนของขึ้นลง เข้าๆออกๆบ้านตายาย พอเรา 9 ขวบ เลยบอกให้แม่หย่าพ่อเสีย แม่ตกใจ และพูดว่าไม่อยากให้เราเสียคนเพราะไม่มีพ่อแม่อยู่ด้วยกัน เราก็บอกว่า พ่อแม่อยู่ด้วยกันก็เสียคนได้ เพราะหาความสุขไม่เจอ แม่ก็ยังไม่ยอมละ ในที่สุดแกก็ยอมรับว่า แกยังรักพ่อและสงสารพ่อนั่นเอง เพราะถ้าแกเลิกกับพ่อ เรา แม่ น้อง ก็อยู่กันได้ แต่พ่อจะอยู่คนเดียว เราเลยยกผลประโยชน์ให้แม่ไป และเห็นใจแม่(กลัวแกโดเดี่ยว) แต่ในที่สุด พ่อก็จากไปด้วยโรคมะเร็ง (ผลแห่งกรรม) แต่ก็นั่นแหล่ะ แม่เราไม่ใช่เรา เพราะถ้าเราเป็นแก เราคงเลิก อ่ะนะ จากคุณ : Haniballector เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 55 11:17:23

ความคิดเห็นที่ 94 ถ้าพ่อแม่ขัดแย้งกันเรื่องเล็กน้อยก็ใจเย็นๆ แล้วมาดีกันก็ดีกว่านะ เพราะเวลาครอบครัวอยู่กันฟูลทีม สำหรับเราและลูกมีความสุขมาก เราก็มีคนช่วยดูแลครอบครัว ทำอะไรที่ยากๆ หรือแ่บ่งหน้าที่กัน ลูกก็อุ่นใจมีแขนใหญ่ๆ ของพ่อคอยปกป้อง แต่ถ้าเรื่องใหญ่ก็แล้วแต่เหตุปัจจัยแต่ละครอบครัวแล้วกันนะ จากคุณ : NongNuDaddy เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 55 12:29:16

ความคิดเห็นที่ 95 เพื่อนเราก็เป็นแบบนี้ทนเพื่อลูก ทั้งๆที่สามีและแม่สามีไม่ค่อยยุติธรรมกับเธอเท่าไหร่ทั้งทางด้านการเงินและงานบ้าน เพื่อนถามเราว่าถ้าเป็นเราๆจะทำยังไง เราตอบว่าเราคงหนีกลับบ้านไปแล้วเพราะไม่มีเหตุผลต้องทนอะไรขนาดนี้ จากคุณ : Cocochan เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 55 12:40:47

ความคิดเห็นที่ 96 ต่างคน ต่างกรรม ต่างวาระ จะมาตัดสินว่าทำแบบนั้น แบบนี้ผิด ไม่ได้หรอกค่ะ ยอมเพื่อลูกก็ไม่ผิด เลิกเพื่อลูกก็ไม่ผิด เพราะพฤติกรรมของผู้ชายไม่เหมือนกัน เราว่าสมัยนี้การทนหรือยอมเพื่อลูก (การให้อภัย) นั้นคงมีไม่มากเหมือนคนสมัยก่อนหรอกค่ะ อย่างดีก็แค่ไม่เกิน 2 ครั้ง จึงจะเลิกเพื่อลูกเป็นลำดับสุดท้าย จากคุณ : Mugglethai เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 55 12:56:15

ความคิดเห็นที่ 97 ชีวิตคู่ เป็นเรื่อง ของคน 2 คนมีความสัมพันธ์กัน ไปด้วยกันไม่ได้ก็เลิก ครอบครัว เป็นความสัมพันธ์เช่นเดียวกัน มีมีกี่คนก็ได้มาเกี่ยวข้องกัน ความสัมพันธ์ระหว่างชีวิตคู่ มักจะปนกับคำว่า ครอบครัว ชีวิตคู่ล้มเหลว ไม่ได้แปลว่าครอบครัวจะต้องล้มเหลวตาม พ่อ แม่ เลิกกันไม่ได้แปลว่าความเป็นสัมพันธ์ความเป็นครอบครัวจะหายไป เช่นเดียวกัน ถึงมีแค่ แม่กับ ลูก ก็ยังเรียกว่าครอบครัวได้ ในมุมมองของสังคม เรามั่วแต่ยึดติดกับคำว่าครอบครัวที่ประสบความสำเร้จที่สังคมสร้างต้องมี พ่อ แม่และลูกเท่านั้น ซึ่งมันไม่จริง ผู้หญิงถูกคาดหวังให้มีหน้าที่รักษาครอบครัว ความสำเร็จในชีวิตผู้หญิงคือการมีครอบครัวที่สมบูรณ์ในความหมายของ พ่อ แม่ลูก ถ้าสำเร็จผู้หญิงก็ได้รับคำชื่นชม ผู้หญิงจึงต้องอดทนเพียงแค่เป็นเป็นหน้าตา ความภาคภูมิใจ ถ้าเราปรับความหมาย ครอบครัวที่ประสบความสำเร็จและแยก ชีวิตคู่จากครอบครัว ออกจากกัน จะเปิดทางเลือกให้ผู้หญิงมากขึ้นกว่าการที่ต้องอดทน แก้ไขเมื่อ 10 ก.พ. 55 13:12:19 จากคุณ : ไซโคลน เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 55 13:11:10

ความคิดเห็นที่ 98 ชีวิตคนเรา จะเลือกเดินทางซ้ายทางขวา บางที มันหมายถึงอนาคตที่ไม่ได้เป็นไปตามที่คาดหวังไว้ หรือนั่นหมายถึง อนาคตที่ไม่แน่นอน อาจจะส่งผลกระทบถึงลูกได้ คนพูดทั่วๆไปก็พูดได้ แต่คนที่เจอจริงๆด้วยตัวเอง คนเป็นแม่ สิ่งแรกที่คิดถึงก็คึือ "ลูกไ จะไม่ให้ "เห็นแก่ลูก" จะให้เห็นแก่ใคร คนที่ประสบพบเจอปัญหา เพราะคำว่า "เห็นแก่ลูก" อาจทำให้สถาณการณ์ดีขึ้น จนกลับมามีชัวิตคู่ที่มีความสุขมานักต่อนักแล้วก็ได้ และอีกอย่าง บางที ผู้หญิงอาจจะมีทางเลืือกไม่มากเสมอไป ผู้หญิงที่พอมีฐานะ อาจจะเห็นว่า ไม่แคร์ ผู้ชายเอี้ย ชั้นเลี้ยงเองไ้ด้ แต่บางคน ผู้ชายเป็นคนทำงานหาเงิน ตัวเองไม่มีงานทำมานาน ที่บ้านฐานะยากจน จะให้อุ้มลูกหนีออกมาตายเอาดาบหน้าอย่างนั้นหรือ ไม่ว่าใคร ก็อยากมีชีวิตคู่ที่มีความสุข อยากให้ลูกมีพ่อ มีแม่ ต่อไป ลูกจะมีครอบครัวที่อบอุ่น แทนที่จะตำหนิ "ทำไมต้องเห็นแก่ลูก" โดยไม่มีเหตุผล แต่ผมเชือว่า ผู้หญิงเกือบทุกคน อดทนได้เพื่อลูกจนวินาทีสุดท้าย สุดความสามารถเท่าที่ผู้หญิงคนนึงจะทำได้ บางครั้ง ปัญหาต่างๆมันสามารถแก้ไขได้ โดยมีลูกเป็นกำลังใจ จากคุณ : LAPD21 เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 55 13:11:39

ความคิดเห็นที่ 99 เอามาเป็นอุทาหรณ์ค่ะ.....เมื่อสามีเป็นชู้กับเพื่อนสนิทเราเอง จากคุณ : ต๊องต๊อง กะ บ๊องบ๊อง เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 55 13:39:43

ความคิดเห็นที่ 100 ประสบการณ์ตรงของเราเอง พ่อเจ้าชู้มีเมียน้อยเยอะ ชอบตีแม่ แต่พ่อก็เป็นพ่อได้ดี จนวันนึงมีเรื่องเดิมๆ แม่หนีไปอยู่บ้านตายาย พ่อตามไปง้อ (รอบที่ร้อย) ตอนนั้นเราประมาณ ม.1 พี่เรา ม.6 ทุกคนหันมาถามเรากะพี่ว่าอยากให้แม่กลับไปอยู่กับพ่อไม๊ เรากับพี่ตอบแบบไม่คิด "ไม่" "เลิกกันเลย" แล้วเราก็ไม่ได้ใจแตกเพราะกลายเป็นเด็กขาดความอบอุ่น รู้สึกชีวิตชิวๆ สบายๆ ไม่เห็นจะเป็นเด็กมีปัญหาตรงไหน ทั้งพี่ทั้งเราจบมาก็ได้ทำงานดีมั่นคง ไม่เคยคิดว่ามันเกี่ยวอะไร พ่อแม่เลิกกันแล้วชั้นต้องเสียคนหรือไง บางทีพ่อแม่อย่ากลัวเกินเหตุ อยู่ด้วยกันแล้วมันไม่แฮปปี้แล้วจะมาทนอยู่ "เพื่อลูก" ทำไมกัน ลูกก็ไม่ได้แฮปปี้ไปด้วยนะ จากคุณ : Terabithia เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 55 14:23:22

ความคิดเห็นที่ 101 กำลังตัดสินใจขอหย่ากับสามีค่ะ ตอนนี้ลูกเพิ่งได้สองเดือนกว่า เพื่อลูกค่ะ จากคุณ : mukmanee เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 55 14:41:09

ความคิดเห็นที่ 102 เราเติบโตมาในครอบครัวที่อบอุ่น และตอนนี้ก็สร้างครอบครัวเองแล้ว ก็เป็นครอบครัวที่อบอุ่นเช่นกัน แต่ถ้าถึงวันนึง พ่อของลูกไปมีเมียน้อย ความเป็นครอบครัว ต้องยุติ! เพราะเราคิดว่า ถ้าลูกมีพ่อเลว อย่ามีดีกว่าค่ะ จากคุณ : แม่น้องต้า (toom.com) เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 55 15:04:28

ความคิดเห็นที่ 103 พึ่งมาอ่านต่อนะครับ ขอตอบ ความเห็นที่ 27 เรื่องให้อภัยกันกี่ครั้ง อันนี้ก็แล้วแต่นะครับ ส่วนตัวผมคิดว่า เจ้าของชีวิตคู่นั้นๆ คงทราบดีกว่า เพราะรู้เรื่องราวดีกว่า เมื่อคิดว่าให้อภัยกันแล้วได้ผมลัพท์แก่ลูกที่ดีกว่าก็ควรอภัยกันต่อไป แต่ถ้าคิดว่ามันมีผลกระทบต่อลูกในทางจะแย่ลง ก็ควรเห็นแก่ลูกเลี้ยงลูกเอง ส่วนเรื่องที่ คิดแค้นต่อกัน หรืออยากเอาชนะกัน อันนี้ก็อีกกรณีนึงครับ ตัวผมเอง ยังมีหลายเรื่องกับภรรยา ที่ไม่ค่อยลงรอยกัน แต่ผมก็พยามยามหยวนๆทนๆไป โวยไปก็ไม่ได้อะไร แค่เห็นลูกมีความสุขเราก็ชื่นใจ และเรื่องเหล่านี้มันไม่จบไม่สิ้น เรื่องใหม่ๆก็มีมาเรื่อยๆ แต่เรื่องเหล่านั้นมันก็ยังเล็กกว่าที่คนอื่นๆโดน จากคุณ : nuttaponl เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 55 15:07:41

ความคิดเห็นที่ 104 ผู้หญิง รัก ผู้ชายคนหนึ่งแบบไม่มีเหตุผล ผู้ชาย มีร้อยเหตุผลที่อยากจะไป จากคุณ : เด็กหญิงไร้รัก เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 55 15:13:23

ความคิดเห็นที่ 105 เลิกเพื่อลูก ไม่อยากให้ลูกได้ยินแม่มันเปลี่ยนหน้าให้พ่อมันทุกวัน แหะๆๆ ขำๆ แต่ทำจริง จากคุณ : fornatcha เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 55 15:42:16

ความคิดเห็นที่ 106 ........เห็นแก่ลูก ถ้าผู้ชายคนไหนรู้ว่าเมียมีชู้ จะมีสักกี่ราย ที่ยังทนอยู่ เพราะคำว่าเห็นแก่ลูก แต่ผู้หญิงมากมายที่ยอมทน แปลกแต่จริง หญิงไทยช่างยิ่งใหญ่ ข้าน้อยขอคารวะ จากคุณ : la..la..means เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 55 17:02:30

ความคิดเห็นที่ 107 แม่คุณโตมาในกรอบสังคมคนรุ่นเก่า คำว่า หย่า แม่หม้าย เด็กกำพร้าพ่อ มันหนักมาก สำหรับคนรุ่นก่อน คุณโตมาในสังคมคนรุ่นใหม่ คำว่า แม่เลี้ยงเดี่ยว single mom แยกกันอยู่ หย่ากัน พบเห็นและได้ยอมรับกันทั่วไป แม่คุณเสียสละมาก คุณต้องรักแม่คุณให้มากๆ กี่ปีมาแล้วที่แม่คุณสละสุขเพราะหวังว่าคุณจะไม่ทุกข์ แม้ว่าผลจะเป็นอย่างไร ก็ดูที่เจตนาของท่าน แค่นี้ก็กราบได้หมดใจแล้วละน่ะ จากคุณ : สุขแท้เบายิ่ง เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 55 22:14:34

ความคิดเห็นที่ 108 เห็นด้วยค่ะ อย่าใช้เลย คำว่า ทนเพื่อลูก อ่านมาหลายวันละ อ่านเรื่องแต่ละคนไป นึกถึงเรื่องของเราไป พอๆกันกับทุกๆคนน่ะละคะ แต่เล่าเรื่องตัวเองไม่ออก ภาพเก่าๆมันย้อนมา มันจุก ถ้าจะใช้คำๆนี้ โปรดใช้กันทั้ง 2 ฝ่าย ให้อภัยกันและกัน เพื่อเริ่มต้นใหม่ เรื่องเก่าอย่าขุดคุ้ย ลืมฝังดินมันไปเลย แล้วไม่ทำผิดซ้่ำซ้อน แบบนี้คงจะได้ ไม่ใช่ปากว่า ทำเพื่อลูก แต่ทะเลาะกันทุกวัน ถ้าต้องทนแบ่งสามีไปใช้กับใคร เพราะปัญหาทางการเงิน ตัวเองไม่สามารถให้ลูกได้อย่างที่พ่อเค้าให้ได้ แบบนี้น่าสงสารมากๆเลยล่ะ ญาติของเราคนนึงแต่งงานกับคนมีฐานะดี และดีขึ้นอีกมากๆๆหลังแต่งงาน พ่อก็รักลูกรักภรรยา แต่ด้วยความเป็นเสี่ยน่ะ มันต้องมีเมียน้อยเมียเก็บ เค้าก็ทน เพราะมีเงินให้ใช้ไม่ขาด ให้ลูกได้เต็มที่ มีเหลือให้พ่อแม่ญาติพี่น้อง เลิกไป ไม่รู้อนาคตจะเป็นยังไง เดี๋ยวเค้าแต่งงานใหม่แล้วเมียใหม่มันเป่าหู ไม่ให้ค่าเลี้ยงดูแล้วล่ะ ทรัพย์สมบัติสร้างมาด้วยกันให้อีชะนีตัวไหนมาชุบมือเปิบไปได้ไง ไหนจะทางบ้านที่ต้องเจือจุน ไหนจะลูกที่ติดสบายไปซะแล้ว ทนจนฝ่ายชายสิ้นฤทธิ์ แก่แล้วว่างั้นเถอะ ตอนนี้ก็กลับมารักกันดีส่วนลูกๆไม่ได้รับรู้ระแคะระคายอะไรเลย แม่ไม่เคยบ่น ไม่เคยร้องไห้ ไม่เคยทะเลาะ ( แต่ก็เพราะสามีเป็นพ่อที่ดีด้วยนั่นแหละ ) แบบนี้ เรานับถือเลย ทนเพื่อลูกจริงๆ ไม่ใช่ทนแต่ปาก จากคุณ : erdbeer เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 55 22:55:50 A:178.2.194.133 X: TicketID:346298

ความคิดเห็นที่ 109 เมื่อเราได้อ่าน... เราคิดถึง+สงสารแม่จับใจเลยอ่ะ รีบโทรศัพท์ไปหา แม่ถามว่าเป็นอะไร ได้ยินน้ำเสียงเราไม่ดีเลย (ก็เราแอบกลั้นน้ำตาไว้ง่ะ) ขนาดแค่ฟังเสียงแม่ยังรู้ว่าเราจะร้องไห้ ... เมื่อเราเด็ก เริ่มจำความได้ ก็เห็นพ่อ กับแม่ทะเลาะกันแล้ว ... ตอนเราห้าขวบ(ตอนนี้33ขวบแล้วจ้ะ) น้องชายเราสี่ขวบ ตอนนั้นพ่อ,แม่,เรา,น้อง และ น้า(น้องสาวแม่)ยังอาศัยอยู่ที่แฟลตท่าเรือคลองเตย  คืนนั้นพ่อเมา แล้วทะเลาะหาเรื่องกับแม่แรงมาก แม่เอากรอบรูปตีหัวพ่อจนกระจกแตก ตกเกลื่อน กลาดบนพื้น น้องเราวิ่งไปบนกองกระจก แม่บอกว่า วินาทีที่แม่เราหันไปเห็น แม่ใจ หายรีบวิ่งไปอุ้มน้อง แล้วลูบดูที่เท้าน้องว่ากระจกบาดหรือเปล่า ซึ้งงงงง.... พ่อเราชอบเมากลับมา แม่เราตอนนั้นทำงานเป็นช่างทำผม น้าสาวก็ดูแลเรากับน้อง พอพ่อเมาก็ชอบหาเรื่องแม่ แต่แม่เราเฉย แต่น้าเห็นแล้วทนไม่ไหวก็เลยด่าว่าพ่อเรา แทนเลยอ่ะ แม่เราทนพ่อเราตบตีไม่ไหว  เลยขอหย่า แต่แม่เราก็แอบมาหาเราที่โรงเรียนประจำเพราะพ่อบอกว่าถ้าหย่า ก็ให้ไปแต่ตัว ไม่ให้ เอาลูกสองคนไปด้วยไม่ถามเรากับน้องเลยว่าอยากอยู่กับพ่อหรือเปล่า สุดท้ายพ่อก็ เอาเราไปอยู่กับปู่กับย่า ให้ท่านดูแลตั้งแต่เรา 5ขวบ จนโต พอเราประมาณป.5 แม่เริ่มลืมตาอาปากได้ ก็เลยฟ้องศาลขอสิทธิ์เลี้ยงดูเรากับน้อง พ่อแพ้คดีเพราะเค้าไม่เคยดูแลเรากับน้องเลย เมา มีกิ๊ก มีแฟน ไม่ให้เงินส่งเสียลูกๆ ตอนนั้น เราเด็กก็ไม่รู้หรอกว่าญาติๆฝ่ายพ่อ ไม่ชอบที่แม่เราต้องขึ้นโรงขึ้นศาล เขา บอกว่าของแบบนี้มันประนีประนอมกันได้ แต่พวกเขาไม่รู้หรอกว่า พ่อเราไม่รับผิดชอบ ลูกเลย ทิ้งให้เป็นภาระของปู่ ย่า เห็นแก่เพื่อนฝูง พากันไปเมา เที่ยวผู้หญิงมากหน้า หลายตา ทำอะไรประเจิดประเจ้อให้เราเห็นก็บ่อย เราวาดรูป ก็บอกว่าวาดไม่สวย(ทำ ให้เราเป็นเด็กที่โคตรไม่มั่นใจเลย) เรียกง่ายๆว่าเรากับน้องเป็นเด็กมีปัญหากันเลยอ่ะ เราอิจฉาลูกๆของป้า(พี่สาวพ่อ)มากที่สุด ลุงสามีป้าเค้ารักลูกมาก ซื้อเทปวีดีโอ มิกกี้เมาส์ให้ดู พาไปเที่ยว กินข้าว ใครๆเห็นเรากับน้องก็เวทนากันทั้งนั้น เพราะปู่ย่า เราก็แก่แล้ว แต่ ปู่ย่า สอนเรากับน้องดีมาก สอนในสิ่งดีๆมาตลอด จนเรากับน้องได้ไปอยู่กับแม่นี่แหละ ที่ทำให้ชีวิตเราดีขึ้น ปัจจุบันเราให้อภัยพ่อแล้วล่ะ... เพราะยังไงเค้าก็เป็นพ่อของเรา เป็นตาของลูกเรา จากคุณ : ตู้เก็บหนังสือ เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 55 17:11:16

ความคิดเห็นที่ 110 ผมว่าไม่ว่าจะเป็นแยกกันอยู่ หรืออยู่ด้วยกันแบบทะเลาะกันมันก็ไม่ดีกับเด็กทั้งนั้นแหละครับ ผมเองก็เป็นเหมือนกัน ตอนนี้กำลังหาทางออกอยู่ ผมเป็นคนเกลี่ยดการโกหกและปิดบังความจริงที่สุด แม่ของลูกผมเค้ากลับคิดว่า white lie เป็นสิ่งที่ถูกต้อง ทำให้เธอสามารถพูดโกหกจนเป็นนิสัย ถามว่าอยู่รถไฟฟ้าสถานีไหนเธอยังไม่พูดความจริงเลย สัญญาเรื่องต่าง ๆ ไม่ต้องพูดถึง ไม่ทำตามมาครั้งแล้วครั้งเล่า ก่อนหน้านี้โกหกเรื่องเงิน ๆ ทอง ๆ แล้วผมจับได้ ผมย้ำแล้วย้ำอีกว่ามีเรื่องโกหกหรือปิดบังอีกหรือเปล่า เพราะจะเริ่่มต้นกันใหม่ เธอก็ไม่บอก หลังปีใหม่ก็มาบอกผมว่ามีเรื่องโกหกอีก แถมคราวนี้ขอหย่าด้วย เพราะว่าไปดูหมอดูเค้าทักว่าจะมีปัญหามือที่สาม แล้วก็มีพฤติกรรมเปลี่ยนไป วัน ๆ เอาแต่เล่นโซเชียลเนตเวอร์ค ผมเองไม่เคยนอกใจ ทำร้ายร่างกาย แม้แต่ทะเลาะเสียงดังให้ลูกได้ยิน ตอนนี้รู้สึกตัวเองไร้ค่ามาก คนที่เรารักควรไว้ใจมากที่สุด โกหกเราครั้งแล้วครั้้งเล่า คนที่เรารักและควรได้รับความไว้วางใจมากที่สุด ไม่ไว้ใจเรา เชื่อหมอดู ตอนนี้กำลังวางแผนสร้างความมั่งคั่งให้ลูก ๆ อยู่ครับ ซื้อประกันชีวิตไว้เยอะ ๆ ถ้าอะไรมันไม่ดีขึ้นผมคงไม่อยู่แล้วครับ เงินประกันชีวิตจะได้เป็นทุนให้ลูก ๆ เรียนหนังสือตอนผมเสียชีวิต จากคุณ : คนไร้ค่า เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 55 19:46:06 A:182.53.57.41 X: TicketID:348714

ความคิดเห็นที่ 111 เห็นด้วยล้านเปอร์เซนต์ค่ะ มีพ่อห่วยๆไม่มีซะยังดีกว่า พ่อเราก็เมาแล้วชอบอาละวาดค่ะ ไม่หาเงินมาเลี้ยงครอบครัวแต่เอาเงินไปส่งเสียผู้หญิงขายตัวเรียนหนังสือ ลูกตัวเองไม่มีเงินจ่ายค่าเทอมค่ะ พอแม่หย่ากับพ่อได้ก็ดีใจมากเลยค่ะ ตอนนี้เรามีครอบครัวแล้ว ถ้าสามีเราเลวแบบนั้น คำว่า ทำเพื่อลูกของเราคือเลิกกับคนไร้่ระโยชน์ไปซะ แล้วอยู่กัน 2 คนกับลูกค่ะ ทุกวันนี้ พ่อเราก็ไม่เหลือใครค่ะ อยู่คนเดียว เราพยายามจะให้อภัยนะคะ แต่มันก็ไม่ได้ซักที เราให้เงินเค้านะคะ พาเค้าไปทานข้าวบ้าง (นานๆครั้ง) พาหลานไปเจอบ้าง แต่มันคงเป็นเพราะความสงสาร หรืออาจผูกพัน แต่ไม่ใช่ความรักแน่นอน จากคุณ : MinnieMoChi เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 55 20:54:16

ความคิดเห็นที่ 112 @คนไร้ค่า ทำไมคิดสั้นอย่างนั้นหล่ะคะคุณ ลองมองหน้าลูกสิคะ คุณไม่อยากอยู่เห็นเค้าโตหรอ ได้เห็นพัฒนาการของเค้าไปเรื่อยๆ ผู้หญิงคนเดียวจะทำให้คุณต้องทิ้งเวลาที่มีความสุขไปได้หรอคะ จากคุณ : น้องบัวค่ะ (NEEBOMBUA) เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 55 21:10:26

ความคิดเห็นที่ 113 ถ้าเป็นสมาชิกแบบมีกิ๊ฟ  คงแจกหมดที่กระทู้นี้ จากคุณ : นางมารโลโซ เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 55 05:10:16

ความคิดเห็นที่ 114 โตมาในครอบครัวที่ไม่ได้อบอุ่นเหมือนกันค่ะ ต้องทนดูพ่อแม่ลงมือลงไม้กันตั้งแต่เด็กๆจำความได้ จนโต เรียนจบ มีงานทำ คุณพ่อกับคุณแม่ถึงเลิกกันถาวร ปัญหาพื้นฐานเลยค่ะ ผู้หญิงคนอื่น เหล้า ไม่รับผิดชอบ ตอนเป็นเด็กที่ยังต้องการทั้งพ่อและแม่ เพราะรู้สึกปลอดภัยในชีวิต ก็ยังไม่เข้าใจ ไม่อยากให้เขาเลิกกัน แต่พอโตมาหน่อย ราวๆเข้ามัธยมแล้วกลับคิดอีกแบบค่ะ คือไม่อยากเห็นมวยรายวันอีกแล้ว เวลาเขาทะเลาะกันก็อายเพื่อนบ้าน ญาติทั้งฝ่ายพ่อและแม่ไม่ลงรอยกันเลยค่ะ เพราะทะเลาะกันทีไรก็มีญาติมาเป็นกรรมการประจำ เคยหนักขนาดมีตำรวจมาสงบเหตุกาณ์แล้วก็มี บางครั้งการทำเพื่อลูก ก็มีทางออกด้วยกันหลายวิธีนะคะ ลองหันหน้ามาถามเด็กๆบ้างว่าเขาต้องการอะไร อยู่แบบไหนที่ทำให้เขามีความสุขที่สุดค่ะ จากคุณ : sunisaogkim เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 55 05:29:55