ความคิดเห็นที่ 1 สงสัยเก็บกดตอนเด็กๆคงโดนมา  สงสารแทนครับ ถ้าเป็นเรื่องจริง จากคุณ : tro_22 เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 55 21:09:33

ความคิดเห็นที่ 2 ระวังน้องจะเก็บกดนะครับเป็นห่วงมากเลยครับ... จากคุณ : Trobot เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 55 21:11:04

ความคิดเห็นที่ 3 สงสารน้องนะคะ ต้องโตไปกับแรงกดดันของพ่อที่อยากให้เก่งอย่างโน้น อย่างนี้ โดยที่ไม่ถามน้องเลยซักคำว่าอยากทำอะไรที่สุด อยากระบายสีไหน แล้วทำไมถึงคิดว่าอยากระบายสีนี้ บังคับให้น้องระบายสีที่คุณพ่ออยากให้ระบาย ไม่เปิดโอกาสให้น้องได้คิด ได้ตัดสินใจเอง จะเป็นผลในระยะยาวแน่นอนค่ะ คุณแม่ลองไปหาซื้อหนังสือที่เกี่ยวกับจิตวิทยาลูกมาให้สามีอ่านดูนะคะ เผื่อเค้าจะเปลี่ยนความคิด ไม่ก็พาน้องไปหาหมอพัฒนาการเด็กแล้วให้คุยกับคุณพ่อน้องดู จากคุณ : U got it เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 55 21:12:05

ความคิดเห็นที่ 4 ฟังแล้วเครียดแทน จขกท จังค่ะ แพรเอาใจช่วยนะคะ ช่วยอะไรไม่ได้เลย คงต้องหาใครซักคนมาคุยกะคุณพ่อของน้องอะค่ะ ตาม คห.3น่าจะดีนะคะ จากคุณ : -Prair- เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 55 21:30:03

ความคิดเห็นที่ 5 ปกติเราชอบเชียร์ให้คนเลิกกัน (หลายคนคงรู้) อยากให้ จขกท ถามตัวเองก่อนว่า ตอนนี้หมดรักสามีรึยัง ถ้ายัง เเละอยากให้เป็นครอบครัวสุขสันต์ เเนะนำให้ บอกสามีให้เลิกยุ่งกับลูก เลิกบังคับขู่เข็ญลูกซะ เเต่ดูเเล้ว สามี จขกท คงไม่ยอม เเละยากที่จะพูด เพราะท่าทาง หัวรั้น เเละเผด็จการไม่เบา ถ้าไม่ยอมเลิกยุ่งกับเรื่องเรียนของลูก หอบผ้าหอบผ่อนออกมาจากบ้านก็น่าจะดีนะคะ อาจจะคิดได้ (ที่ใช้อาจจะ เพราะบางคนก็คิดไม่ได้) เชื่อไหมว่าเราเลิกกับเเฟนเก่า เพราะเรื่องความคิดไม่ตรงกันเรื่องลูกก็เยอะ (เป็นปัจจัย เเต่ไม่ใช่เหตุผลหลัก) ถ้าพ่อแม่มาคนละเเนวทาง เเละต่างฝ่ายต่างไม่ยอมลงให้กัน ไม่ใช่เเค่เรื่องลูกหรอก เเต่ทุกเรื่องในครอบครัวนี่เเหละ ถึงไม่หย่ากัน ก็ไม่มีความสุขค่ะ วิธีจัดการ เราคิดออกไม่เยอะแหะ เเต่เป็นกำลังใจให้ค่ะ คุณสามีกดดันลูกเกินไป มีปมด้อยอะไรรึเปล่า น่าพาสามีไปหาจิตเเพทย์มากกว่าลูกเเล้วนะเนี้ย จากคุณ : darkheart เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 55 21:32:36

ความคิดเห็นที่ 6 สงสารเด็กครับ ... ลุกชายผม น้องพอดี อนุบาล ๑ ลูกสาว น้องพลอย ป.๒ เราไม่เคยเคี่ยวเข็ญ ลูก ถ้าผมกลับขอนแก่น จะพาเขาเล่น กิจกรรมกลางแจ้ง วิ่งเล่น ขี่จักรยาน .. ผมบังคับเคี่ยว อยู่สองเรื่อง คือ ดูทีวี กับเล่น ไอแพด เพราะผมไม่ต้องการ ให้เขา หมกมุ่น.. ผมจะดีใจมาก ถ้าเขา เล่นเกมส์ เอาสิ่งของมาวางเรียงกัน สนุกสนาน ขีดเขียน วาดภาพ ... หรือ กิจกรรม อะไรก็ได้ ที่ไม่ใช่ คอมพิวเตอร์ ดูทีวี เล่นเกมส์ ไอแพด .. ลุกสาวผม ทำคณิตศาสตร์เอง จับเวลา เอง ทุกๆวัน เราแค่ได้ ตรวจทาน ว่าเขาทำถุกมั๊ย ... เขาก้ทำด้วยตัวของเขาเอง ทุกๆวัน ผมชอบพาลุกๆ ไประบายสี รูปปั้น ปูนปลาสเตอร์ ที่ริมบึง ตอนเย็นๆ ประจำ เวลาเขาวาด ผมจะปล่อย ให้เขา เรียนรู้เอง ตัดสินใจเองว่า อยาก ระบาย สีอะไร ลุกชายผม ระบาย ไม่ได้เรื่อง แบบ ดำมืด ไปหมด ส่วนลูกสาว มีความละเอียด รู้จักแยกแยะ สี ที่จะใช้.. วึ่งผม ไม่ซีเรียส ปล่อย เขาไป ผมจะไม่กำกับ ว่า เขาควร ใช้สีอะไร .. แม้จะไม่สวย แต่มันคือ จินตนาการ ของเขาเอง จากคุณ : น้าลีโอ เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 55 21:32:51

ความคิดเห็นที่ 7 สงสารเด็กอะ สามีเราต่างกันสุดขั้วเลย การบ้านครูสั่งมาเหรอ ลูกไม่ต้องทำ ไปเตะบอลกัน จากคุณ : superkoy เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 55 21:33:04

ความคิดเห็นที่ 8 ถูกใจคห.7 มากๆครับ ผมเองก็ตั้งใจจะเป็นพ่อแบบนั้นแหล่ะครับ...จะเที่ยวเล่นยังไง แต่สุดท้ายการบ้านก็ต้องทำให้เสร็จ จากคุณ : Trobot เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 55 21:34:34

ความคิดเห็นที่ 9 สามีแก่มั้ยคะ อยากรู้ว่ารุ่นประมาณไหน ถึงยังตีลูกอยู่ จากคุณ : CutieVicki เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 55 21:35:27

ความคิดเห็นที่ 10 เห็นด้วย กับ คห. 7 ครับ......... การเล่น คือการเรียนรู้อย่างหนึ่ง ของเด็กผู้ชาย ถ้าเราอ่าน ประวัติ นักธุรกิจ ที่ประสบผลสำเร็จ ในชีวิต หลายๆคน จะเห้นว่า บางคน เรียน ไม่ได้เรื่อง บางคนเรียนไม่จบ แต่เขา เรียนรู้ ที่จะเอา ตัวรอด ... ข่าว หลายๆ ข่าว นักเรียนที่เรียดี แต่ ฆ่าตัวตาย แพทย์หญิง ฆ่าตัวตาย เพราะน้อยใจ สามี ... การบังคับขู่เข็น เด็ก ให้เรียน ให้อ่าน บางครั้ง สร้างแรงกดดัน ให้เด็กๆ วันหนึ่ง ถ้าเขา เรียน สอบ ทำคะแนน สูงสุดมาตลอด แต่เมื่อหล่น ไปที่ 2-3 หรือ สี่ เขาอาจ ผิดหวัง รุนแรง ถึงขนาด ฆ่าตัวตาย ได้... ไอ้ที่เรียนเก่งๆ เอาตัวไม่รอด ก้มี ถมเถ จากคุณ : น้าลีโอ เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 55 21:42:32

ความคิดเห็นที่ 11 เข้าใจเลยค่ะเวลาอ่านข่าวแล้วเห็นเด็กฆ่าตัวตายเพราะเอ็นไม่ได้และถูกพ่อแม่กดดันเป็นเพราะอะไร สงสารมากค่ะ ลูกชายตัวดี ชิลลิ่งน้อยของเรา รุ่นเดียวกับลูกคุณค่ะ ถ้าเข้าเรียนก็อ.1 แต่เราเลือกให้เค้าอยู่บ้าน เพื่อที่จะ กินอิ่ม นอนอิ่ม ได้เล่นของเล่นเต็มที่ ใช้ชีวิตเป็นเด็กให้มากที่สุด เราได้อยู่กับเค้านานๆๆ ทุกวัน ไม่ป่วย เวลาเรียนของเค้าช่างน้อยนิด รุ่นนี้รวมๆๆ กันอาทิตย์นึงยังไม่ถึง 10 ชม. เพราะเราอยากให้เค้า มีความสุขในการเป็นเด็กมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เราเข้าใจคุณเลยค่ะ สงสารน้องด้วย ยังไง ลองคุยกับสามีเถอะค่ะ จากคุณ : cindychu เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 55 21:43:10

ความคิดเห็นที่ 12 เอาสายไฟตีเชียวเหรอ เป็นเราคงต้องตบตีกับสามีแน่ ถ้ามาทำกับลูกแบบนี้ จากคุณ : Jarunya.b เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 55 21:47:34

ความคิดเห็นที่ 13 เครียดแทนค่ะ แบบนี้ไม่เป็นผลดีนะคะ คุณแม่เคยคุยจริงจังกับสามีหรือเปล่าคะ ด้วยเหตุผลที่เป็นแบบนี้แล้วหาเหตุผลและวิธีการที่เหมาะสมกับลูกมาอธิบายเค้า แบบเป็นเรื่องเป็นราว มีอ้างอิงวิธีการเลี้ยงดูที่เหมาะสมที่น่าเชื่อถือ ให้สามีลองรับฟังดู เผื่อเค้าจะเปลี่ยนวิธีการคิดวิธีการทำ เอาใจช่วยนะคะ สงสารลูกค่ะ เด็กๆควรได้วิ่งเล่นให้สนุกสนานแล้วปัญาจะเกิดค่ะ จากคุณ : angkan111 เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 55 21:50:16

ความคิดเห็นที่ 14 สงสารน้องจัง   แบบนี้คุณแม่ต้องช่วยปกป้องน้องนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : เรไรไอด้า เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 55 21:57:20

ความคิดเห็นที่ 15 ต้องเลี้ยงลูกให้เป็นไปตามธรรมชาติที่สุด พ่อ แม่ มีหน้าที่ส่งเสริมเขาตามที่ เขาอยากเป็น อยากฝัน แล้วในที่สุดเขาก็จะไปได้ดี สำคัญคือ เรามีหน้าที่สร้าง สมอง สร้างสุขภาพร่างกายเขาให้ดี เลี้ยงดูให้ดีตั้งแต่อยู่ในท้อง นี่คือต้นทุนที่ ควรให้เขา แล้วที่เหลือสอมงเด็กจะทำหน้าที่เอง ลูกผม ผมไม่เคยวาดฝันว่า เขาจะต้องเก่ง แต่ผมและภรรยาส่งเสริมสมองให้เขา  ถึงเวลา เขาไปของเขา เอง เขาอยากเรียนเตรียมอุดม เขาไปสอบเอง ก็สอบได้และได้ดีกว่าที่คาดไว้ เขาฝัน อยากเข้านิเทศน์ จุฬา คณะที่เขาใฝ่ฝัน เขาก้ทำได้สำเร็จ โดย ผมไม่ เห็นต้องกดดันเขา สมองของเด็กต้องเป็นไปตามธรรมชาติ อย่าไปบังคับ ขีด เส้น แล้วเขาจะประสบความสำเร็จ เกินกว่าที่เราคาดไว้ ต้องถามกลับว่า แล้วการที่สามีเจ้าของกระทู้ทำแบบนี้กับลูก สามีคงจะมีสมอง เป็นเลิศ ด้วยวิธีแบบนี้หรือครับ คงจบ Haward มาหรือเปล่าครับ ถ้าไม่ไปขนาด นั้น หยุดเถอะครับ ผมบอกได้เลย ไม่ได้ผลหรอกครับ ถึงได้ก็ไม่คุ้ม แก้ไขเมื่อ 14 ก.พ. 55 22:19:05 แก้ไขเมื่อ 14 ก.พ. 55 22:01:11 แก้ไขเมื่อ 14 ก.พ. 55 21:59:57 จากคุณ : AMR DIAB เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 55 21:57:41

ความคิดเห็นที่ 16 สงสารน้องนะค่ะ เราก็เกือบพลาดไป เพราะอยากให้ลูกทำได้เท่าเราตอนเด็กๆ อยากให้ลูกเรียนเก่ง ล้ำหน้าเด็กคนอื่น จนลืมนึกถึงใจลูก ว่าลูกจะรู้สึกอย่างไร จนมานั่งคิดดู เค้าก็คือเค้า คือลูกของเรา เราอยากให้ลูกเครียดหรือทุกข์ใจเหรอ เราก็ไม่อยาก เอาให้เค้า โตตามวัยดีกว่า เค้าจะได้มีความสุขสมกับวัย อยากจะสอนก็สอนไปด้วยเล่นไปด้วย อยาก ระบายใบไม้สีอะไร ดอกสีอะไรตามสบายเลยลูก แต่เราจะถามมากกว่า เอ้ใบไม้สีนี้มันหมายถึง อะไรน่ะ ดอกไม้ทำไมสีนี้นะ ให้เค้าได้ใช้จินตนาการเอาเอง อย่าไปปิดกั้นค่ะ ไม่งั้นสมองส่วน ความคิดสร้างสรรค์ของเค้าจะถูกทำลาย เราไปอบรมกับทาง ร.ร.มา การที่เราทำให้ลูกเครียด สะเทือนใจมากๆ การเชื่อมโยงของเซลล์สมองจะถูกทำลาย เอาเป็นว่าตรงนี้ต้องให้ผู้รู้มาอธิบาย ดีกว่า           ยังไงคุณแม่ก็ต้องเตือนคุณพ่อนะค่ะ เอาแต่พอดีกับวัยน้อง อย่ายัดเยียดค่ะ คิดให้ดีดี ว่านั้นคือความต้องการของเราหรือความต้องการของลูก ตอนเด็กก็บังคับเค้าได้ทุกอย่างแต่ถ้า เค้าโตขึ้นเมื่อไร ไอกรอบกฎระเบียบต่างๆที่มันเกินพอดี น้องเค้าอาจจะแหกออกมาได้นะค่ะ จากคุณ : nicha_dd เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 55 21:59:10

ความคิดเห็นที่ 17 อีกนิดน่ะค่ะ สามีของคุณ อาจะเป็นโรคเครียด หรือเป็นโรคจิตก็ได้น่ะค่ะ จากคุณ : cindychu เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 55 22:04:16

ความคิดเห็นที่ 18 ผมมีเรื่องเล่าให้ฟังเกี่ยวกับลูกของคนที่ผมรู้จักคนหนึ่งครับ โตมาพร้อมๆลูกผม เขาเคี่ยวเข็ญลูกเขามาก กดดันลูกสารพัด และตั้งข้อแม้ว่า ลูกจะต้องเรียนให้ได้ เกรด 4 ทุกเทอม เพื่อจะได้เรียนฟรี ไม่งั้นพ่อไม่มีปัญญาส่ง ทั้งที่เงินเดือนก็สูง ไฟังดูเหมือนจะดี ลูกก็ไม่ทำอะไร ไม่ลงไปเล่น ไปอะไรทั้งสิ้น หมกแต่อยู่ในห้องเพราะกลัว พ่อ แม่ผิดหวัง ไม่รัก เดือดร้อน เด็กคนนี้ ไม่มีสังคม มีปัญหาเข้ากับใครไม่ค่อยเป็น ไม่เคยออก กำลังกาย ตัวผอม แกรน หัวโต ดูแล้วไร้ชีวิต ชีวา วันหนึ่ง หายใจไม่ออก เข้า รพ ปรากฎว่า ปอดฉีก เพราะ ร่างกายไม่สมส่วน เนี่องจากร่างกายมันพ้ฒนาขัดแย้งกัน ตัวเล็ก ปอดต้องโต  ซี่โครงเลยรัดปอด มันบีบกันจนเยื่อหุ้มปอดแตก   ผ่าตัดมา สองสามรอบ ไม่รู้จะอีกกี่รอบ ก็เพราะกดดันให้นั่งอ่าน หนังสืออย่างเดียวจนร่างกายมันไม่ได้ขยับเขยื้อน และผลของความขยันหรือครับ หมอก็ไม่ได้เป็น วิศวะก็พลาด ไปได้บัญชีครับ ไม่รู้จะเรียนหรือเปล่า ผมไม่เห็นว่ามันจะคุ้มตรงไหน กับการกดดันลูก ในขณะเดียวกัน ผมเห้นลูกผมมีแต่ความสุข สนุก สนานรื่นเริง ร่างกายแข็งแรง เป็นที่รักของเพื่อน สุขภาพจิตดี ให้พิจารณาดูแล้วกันครับว่า เราอยากได้ลูกแบบไหน เราก็เลี้ยงไป แบบนั้น แก้ไขเมื่อ 14 ก.พ. 55 22:23:28 จากคุณ : AMR DIAB เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 55 22:18:01

ความคิดเห็นที่ 19 ผมว่า ลองค่อยๆ ปรับเปลี่ยน พฤติกรรมของพ่อเด็ก ให้รู้จัก ผ่อนคลาย ตามคำสอน ของพุทธศาสดา คือเดินสายกลาง ไม่ตึง ไม่หย่อนจนเกินไป .. สายพิณที่ตึง เมื่อเล่นไป ย่อมขาด .... ถ้าหย่อนเกินไป ก้ไม่ดี .. ผมว่า คงค่อยๆ พาเขาออกมา หาคอร์ส หา วิธีการเลี้ยงลูก แบบ ถูกวิธี ให้เขา ได้ คิด ลูกไม่ใช่หุ่นยนตรื ที่ผุ้ใหญ่ จะวางราง ให้เขาเดินตาม เราเป้นเพียงผู้ประคับปะคอง ไม่ให้เขา เดินออก เส้นทาง .. ผมว่า ไม่ตึง ไม่หย่อน กำลังดี.. ขอให้หาทางออก ได้ นะครับ จากคุณ : น้าลีโอ เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 55 22:18:30

ความคิดเห็นที่ 20 บอกได้คำเดียว เป็นสามีเราโดนเราตบหัวทิ่มแน่ จากคุณ : กิ่ง&อ๊อด เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 55 22:19:36

ความคิดเห็นที่ 21 โอ้ยยย  เราเคยอ่านกระทู้นึง หรือเป็นบทความจากในพันทิพนี่หละ ที่ว่าพ่อแม่บังคับขู่เข็ญมาก  จนวันนึงเค้าหลุดไปเลยหนะคะ ต้องมาเริ่มนับหนึ่งใหม่หมดเลยอ่ะ มีใครจำได้เหมือนเราบ้างมั้ยอ่ะ   เราอยากหามาให้สามี จขกท อ่านจังเลย ============== เจอแล้ว นั่ง search ตั้งนาน  (เรื่องจริงหรือไม่จริงไม่รู้ แต่รู้ว่ามันน่าจะสะิกิดใจได้บ้าง) http://www.atriumtech.com/cgi-bin/hilightcgi?Home=/home/InterWeb2000&File=/home2/searchdata/Forums2/http/www.pantip.com/cafe/family/topic/N5686569/N5686569.html แก้ไขเมื่อ 14 ก.พ. 55 22:37:59 จากคุณ : แม่น้องน้ำมนต์ (InfernoST) เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 55 22:19:38

ความคิดเห็นที่ 22 น่ากลัวมากค่ะ ถ้าเป็นเรา เราคงคุยกับสามีอย่างจริงจัง ว่าสิ่งที่เค้าทำไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้องเลย ถ้าเค้ายังไม่ยอมปรับเปลี่ยนตัวเอง เราขอออกมาอยู่กันสองคนแม่ลูกดีกว่า จากคุณ : Trijack เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 55 22:21:28

ความคิดเห็นที่ 23 ^ ^ คิดว่า ผมจำได้ ครับ ผู้หญิง ลูกคนจีน ถูกพ่อกดดัน ต่างๆ จนหลุดไปเลย โชคดี ที่เขา คิดได้ เมื่อตอนโต จากคุณ : น้าลีโอ เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 55 22:21:57

ความคิดเห็นที่ 24 มีพ่อเผด็จการ.... แย่มากๆ ทำแบบนั้นได้กับลูกของตัวเองเท่านั้น... ทำหยั่งกับเป็นเจ้าชีวิต เด็กจะโตเป็นผู้ใหญ่ที่เลกียดพ่อของตัวเองไปเลยค่ะ และจะมีปัญหาทางสุขภาพจิต เหมือนกับที่พ่อเด็กทำกับเด็ก และมันจะส่งต่อเป็นลูกโซ่ปัญหาไปกับลูกของเด็กที่เมือ่เขามีครอบครัว(ก็เป็นไปได้) ดิฉันเรียนจบด้านศิลปะ ...ไม่บังคัฐลูกๆให้วาดรูป ต้องเขียนคัดลายมือ ปล่อยให้เขามีอิสระความสุขวัยเด็ก... เด็กจะวาดรูปสีอะไรนั่นเป็นธรรมชาติและเมื่อโตขึ้นเขาเรียนรู้ไปเอง มันเป็นธรรมใช่ติที่ต้องค่อยซึมซับไปเอง แต่พ่อเด็กนี่เล่นบังคับฝืนใจ ทำโทษด้วยเอ้า... โหดร้าย ทารุน สมควรโดนจับสั่งสอนดัดสันดาน จากคุณ : JidNince เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 55 22:22:20

ความคิดเห็นที่ 25 สามี มีปมอะไรในใจหรือเปล่าคะ คนปกติไม่น่าจะทำอะไรรุนแรงขนาดนี้กับลูกวัยเท่านี้ได้ ปรึกษาจิตแพทย์เถอะคะ จากคุณ : JanE & IK เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 55 22:30:19

ความคิดเห็นที่ 26 อันนี้เป็นบทความของครูเจน เผื่อ จขกท อ่านแล้วแอบทำเนียนยกตัวอย่างให้ สามีฟังนะคะ “ความสำเร็จยิ่งใหญ่ในชีวิตลูก” คุ้มค่าไหมถ้าต้องแลกมาด้วยฝันร้ายในวัยเด็ก http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=janeandik&month=07-2011&date=03&group=1&gblog=4 จากคุณ : แม่น้องน้ำมนต์ (InfernoST) เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 55 22:33:20

ความคิดเห็นที่ 27 ถ้าไม่เปลี่ยนวิธีการเลี้ยงดูตั้งแต่ตอนนี้ โตขึ้นลูกจะมีปัญหาด้านบุคลิกภาพค่ะ  ปกป้องลูกให้สำเร็จนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : Vanilla'sMom เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 55 22:34:09

ความคิดเห็นที่ 28 พ่อของหลานชายเราเป็นแบบนี้แหละคะ ตอนนี้เด็กกลัวพ่อมาก ไมู่ถูกกัน คุยกันไม่รู้เรื่อง ตอนนี้ย้ายมาอยู่กับเราแล้ว บางทีมาคุยเรื่องเก่าๆกับเรา น่าสงสารมากคะ บอกให้เขาลืมๆมันไป แต่เขาบอกมันลืมไม่ได้ และัตัวเด็กเองก็มีปัญหาด้วยคะ แล้วก็มีแนวคิดคล้ายๆพ่อ เขาบอกพ่อเขาสอนมาแบบนี้ ตอนนี้เด็กอายุ 18 แล้วคะ จากคุณ : khaiped เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 55 22:34:48

ความคิดเห็นที่ 29 ขอบคุณทุกๆ ความเห็นนะคะ ขอยืนยันว่าเรื่องที่ดิฉันเล่าเป็นเรื่องจริงค่ะ เราคุยกับสามีแล้วค่ะ คุยดีๆ ก้แล้ว ว่าเขาสารพัดก็แล้วค่ะ แต่ก็ไม่ได้ผล   เราทนมาทุกวันๆ จนสุดทนแล้วค่ะ สงสารลูก   เรากับสามีมีแนวคิดการเลี้ยงลูกและการใช้ชีวิตหลายๆอย่างต่างกันมาก สามีอยากให้ลูกต้องเรียนให้เป็นนั่นเป็นนี่ ต้องเรียนโรงเรียนที่นั่นที่นี่ โตไปต้องทำงานี้ และจะไม่พอใจทุกครั้ง ถ้าลูกชายจะเล่นแบบผู้หญิง เช่นใส่ ที่คาดผมของแม่ หรือเล่นขายของ เขาจะดุอย่างกับลูกทำผิดร้ายแรงมาก(เขากลัวลูกเป็นกะเทยค่ะ) ลูกชอบระบายสี เขาว่าไร้สาระ   ส่วนเรา ปล่อยลูก เพราะลูกเขาเครียดกับพ่อมากพอแล้ว ถ้าอยู่กับแม่จะมีแต่เสียงหัวเราะ (ถ้าอยู่กับพ่อจะมีแต่เสียงร้องไห้)เขาจะกล้าพูดกับเราคุยโน่นนี่ ชอบทำกับข้าวกับเรา จนบางทีพ่อเขาก็น้อยใจว่าทำไมลูกถึงไม่พูดเล่นหรือหยอกล้อกับเขาบ้าง (ช่างไม่รู้ตัวเล้ย)   นี่เป็นเพียงแค่การสอนและการเลี้ยงดูนะคะ ที่เราทะเลาะกันไปคนละทาง ยังมีเรื่องอาหารการกิน และการใช้ชีวิตอีก(เยอะ) อาทิ เรามักชอบทำโจ๊กให้ลูกกินตอนเช้าเพราะย่อยง่าย แต่เขาบอกเดี๋ยวไม่อยู่ท้องต้องบังคับให้ลูกกินข้าวเข้าไปอีก (คิดดู)   ตอนนี้เราก็ทนนน ทำทุกอย่างเพียงแค่ให้ลูก ไม่เครียด สนุกสนานค่ะ จากคุณ : momeye (momeye) เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 55 23:12:31

ความคิดเห็นที่ 30 น้องแค่ 3 ขวบเองค่ะ วัยนี้ต้องเล่นค่ะ จะให้วางกฏระเบียบ ทำนู่นนี่ให้ได้ดั่งใจผู้ใหญ่มันยากค่ะ หลานเรา 3 ขวบ ยังเขียนอะไรไม่ได้เลย แต่ด้วยที่เค้าเป็นเด็กสุขภาพจิตดี 3 ขวบครึ่ง เป็นเด็กรู้มาก ฉลาดมากเลยค่ะ เขียนได้หมด เก่งไวมาก ปล่อยให้เป็นไปตามวัยดีกว่าค่ะ ควรคำนึงถึงสุขภาพร่างกายและสุขภาพจิตใจของน้องเค้ามาก ๆ ดีกว่าค่ะ ตอนอ่านเรื่องราวของคุณตอนแรก (ขอโทษนะคะ) เรานึกโมโหคุณค่ะว่าเป็นแม่ประสาอะไร ไม่ปกป้องลูก ตอนเค้าอยู่ในท้อง ทนุถนอมเค้า ดูแลเค้าอย่างดี พอคลอดเค้าออกมา ทำไมปล่อยให้ เค้ามาตี มารังแกได้ง่าย ๆ นักเล่า (ความเชื่อของเราคือ ความรู้สึกของคนเป็นแม่กับพ่อมันต่างกัน แม่ยอมมีรักผูกพันกับลูกมากกว่าพ่อ พ่อตื่นมาวันใหม่ ก็มีสมาชิกเพิ่มขึ้นมา แต่แม่อยู่ด้วยกันมาตลอดแม่ไม่ได้เห็นหน้า) คือถ้าเหตุการณ์เกิดขึ้นกับเรา เราไม่ยอมให้เค้ามาตีลูกแบบนี้หรอกค่ะ เราอุ้มลูกหนีไปเลย แล้วไล่ให้เค้าไปสงบสติอารมณ์ จะมาตีลูกได้ยังไง แค่ลูกทำไม่ได้ วัยของเค้าอยู่แล้วที่จะยังทำไม่ได้ ลูกร้องไห้ ลูกเศร้าน่ะ เห็นมั้ย ให้เค้าสนุกที่จะเรียนรู้ เค้าจะเรียนรู้ได้ดีกว่ามานั่งเคี่ยวเข็ญ ตีเค้าแบบนี้ ถ้าพ่อมันพูดไม่รู้เรื่อง ไม่รับฟัง คือตีลูกชั้น ชั้นก็ตีคืน จะฟ้องปู่กะยา ตากะยายด้วย ไม่หยุดก็จะแจ้งความเลย มารังแกลูกได้ยังไง ขอโทษอีกทีค่ะ มานึกถึงว่าถ้าเป็นลูกของตัวเอง เราคงลุยเต็มที่เลยอะค่ะ จากคุณ : ~amily~ เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 55 00:12:29

ความคิดเห็นที่ 31 สงสารน้องมากเลยค่ะ ไม่ทราบก่อนมีลูก คุณสามี มีนิสัยหรือทัศนคติเกี่ยวกับครอบครัวยังไงคะ อ่านแล้วรู้สึกเหมือนความคิดพ่อแม่สมัยก่อน ผู้ชายบางคน โดยเฉพาะคนรุ่นก่อนๆจะเปลี่ยนความคิดเค้ายากมาก เหมือนเค้าไม่รับรู้โลกใหม่ๆเลย อันนี้ไม่ทราบจะแนะนำวิธีแก้ยังไงดี ขอเอาใจช่วยละกันนะคะ จากคุณ : balloon เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 55 00:31:44 A:223.206.197.20 X: TicketID:125348

ความคิดเห็นที่ 32 เราเชื่อนะเรื่องทัศนคติการเลี้ยงลูกไม่ตรงกันเป็นปัญหา หลายครอบครัวเพราะพ่อแม่โตมาถูกเลี้ยงต่างกันแต่ละคนก็ยึดถือแบบของตัวเอง ว่าถูก คุณน่าให้ใครที่สามีเคารพมาเตือนสติแบบไม่ให้เขาเสียหน้า ไม่ให้รู้ว่าเรา ขอให้มาคุย เช่น ขอให้ ครูใหญ่ร.ร.เชิญครอบครัวคุณมาคุยเรื่องความเครียดของเด็ก ขอให่้เป็นหน้าที่ของครูดูแลแทน หรือใครที่เขานับถือมากๆ ให้บังเอิญมาเห็นตอนเขาบังคับลูก คุยให้เขาลดๆ เรื่องกวดขันลูก หรือหาธุระให้เขาไม่มีเวลาว่าง บ้านเรายังเป็นเลยเรื่องทัศนคติเลี้ยงลูก ไม่ตรงกันแต่โชคดีแฟนปล่อยเราตัดสินใจเรื่องเรียน แต่เขาจะเข้มเรื่องวินัยมาก เพราะเขาโตมาแบบนั้น ในขณะที่เราชิวมากพอมาเลี้ยงลูกก็ต้องมีเห็นต่างกันบ้าง เป็นธรรมดา อย่าวู่วามเลิกกันนะคะ สามีทำไปด้วยเจตนารักลูก อาจจะล้นเกินก็หาวิธี แก้ไขกันไปเราว่ายังมีหนทาง จากคุณ : NongNuDaddy เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 55 00:34:26

ความคิดเห็นที่ 33 ถ้าคุณพ่อดุมากๆแบบนี้ โอกาสที่น้องจะผิดเพศไปก็อาจจะเกิดขึ้นได้นะคะ ใช้สายไฟตี นี่สนองอารมณ์ตัวเองมากๆแน่เลย อย่างที่คห.ด้านบนๆบอก ถ้าเป็นเราคงเอาสายไฟนั่นฟาดสามีไปด้วยแน่ๆ 5555 คุณพ่อมีปมอะไรในวัยเด็กหรือเปล่าคะ ลองปรึกษาคุณหมอ หรือไม่ก็ปรึกษาคุณครูประจำชั้นก่อนก็ได้ จะเตี้ยมกันอย่างคุณNongNuDaddyบอกก็ดี ถ้าไงลองเริ่มต้นจากการไปดึงตัวลูกออกมาก่อนดีไหมคะ ถ้าจะทะเลาะกันเพราะเรื่องทำโทษลูกเกิดไปเนี่ยเรายอมทะเลาะอ่ะค่ะ จากคุณ : ปลายปัญญา เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 55 01:03:05

ความคิดเห็นที่ 34 พาสามีไปหาจิตแพทย์เพื่อแนะนำการเลี้ยงดูเด็กคะ จากคุณ : Monii (monii) เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 55 01:40:55

ความคิดเห็นที่ 35 คุณเป็นแม่นะคะ เราว่าคุณน่าจะคิดได้ว่าควรทำอะไง ลูกของคุณน่าเห็นใจที่สุด คุณควรจะช่วยลูกตั้งแต่ตอนนี้ก่อนที่จะสายเกินแก้ ลองเปิดอกคุยกับสามีอีกสักครั้งดูนะคะ ถ้าเค้ายังทำอย่างนี้ต่อไป คุณควรจะพาลูกไปอยู่ที่อื่นค่ะ จากคุณ : เขียนบน iPhone (yoyokiss) เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 55 07:11:30

ความคิดเห็นที่ 36 ไม่ว่า จะทำอย่างไรต่อไป หน้าที่ของแม่ คือ ละลายทุกข์ให้ลูก ระหว่างนี้ ต้องเป็นตัวกัน ระหว่างพ่อกับลุก จะใช้ไม้อ่อน ไม้แข็ง มารยาหญิงอย่างไร ก็ได้ ให้ลูกได้มีความสุขสมวัย เอาใจช่วย จากคุณ : แม่น้องหยง เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 55 07:23:52

ความคิดเห็นที่ 37 ถ้าเป็นสามีเราทำแบบนี้ เราคงจะคุยกับเค้าให้รู้เรื่องค่ะ ถ้าคุยแล้วยังไม่รู้เรื่อง ก็ทางใครทางมันค่ะ จากคุณ : พี่โซนิค กะ น้องซีเนม เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 55 08:26:14

ความคิดเห็นที่ 38 อนาคตจะเหินห่าง กันนะครับ แล้วเวลาลูกมีปัญหา จะแก้ลำบากมาก จากคุณ : คุยบ้างเล่นบ้าง (แม่ลูกหมู) เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 55 08:40:28

ความคิดเห็นที่ 39 เป็นเรา จะฟาดอิพ่อมันก่อนเลย แหมมม มาดุลูก ตะคอกลูก ตบกบาลแยกเลย.... จากคุณ : PP-จัง เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 55 08:45:47

ความคิดเห็นที่ 40 เข้ามาสงสารลูกคุณค่ะ เด็กจะเป็นคนเก็บกดได้นะคะ  คล้าย ๆ กับระเบิดเวลารอวันระเบิดเลย จากคุณ : NANONSRI เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 55 09:09:38

ความคิดเห็นที่ 41 แต่ก่อนเราก็เคยคิดแบบนี้ค่ะ เราเตรียมเอกสารให้ลูกตั้งแต่ยังไม่ 6 เดือนดี คือพูดง่าย ๆ ว่าพร้อมที่จะ "ยัด"ทุกอย่างลงไปที่เค้าทั้งหมดก่อน 3 ขวบ แต่ความคิดและชีวิตเราเปลี่ยนไปเลย เมื่อได้มีโอกาสดูรายการ "ครอบครัวเดียวกัน" เทปที่ครู"ณา" มาให้คำแนะนำทั้ง 3 เทป และพ่อ 2 ช่วง (โชคดีนะ) เอาลิงค์ในยูทูปมาให้ดู ความคิดเราเปลี่ยนไปในทันที ดูไปร้องไห้ไป เป็นเรื่องของการที่เราแข่งขันกันมาก ๆ พ่อแม่"ส่วนใหญ่" ก็พยายามติวเข้มลูก จนลูกกดดันมากเกินไป เด็กบางคนนอนละเมอ วิ่งไปวิ่งมาในห้อง เพราะความรู้สึกอยากเล่นถูกกดไว้ มาแสดงออกตอนหลับ เหมือนเป็นการทำ Workshop พาพ่อแม่ที่มีปัญหานี้มาคุยกัน พร้อมทั้งบอกทางแก้ไขที่ต้องค่อย ๆ ปรับกันทั้งพ่อ แม่และลูก ลองหาดูย้อนหลังนะคะ ถ้าในใจรายละเอียดจริง ๆ หลังไมค์มา เราจะไปค้นให้ที่บ้าน  (Office lock Youtube ค่ะ) ฝากไว้อีกนิดสำหรับคุณพ่อ "ลูกก็เป็นตัวของเค้าเอง มีทางของค้าเอง การยัดเยียดให้เค้าทำให้ได้ตามความฝันของเรานั้น เป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง ให้เค้าเลือกทำในสิ่งที่เค้าฝันไว้จะดีกว่า" ดร.ไดจิ -หนังสือ วิธีเลี้ยงลูกแบบ Happy เล่ม 2 คุณแม่คะ เราอยากให้คุณแม่ปกป้องลูกจากวิธีการเลี้ยงแบบนี้ เพราะมันทำให้ลูกไม่มีความสุขเลย ทำให้บรรยากาศในบ้านกลายเป็นกดกัน อึดอัดมากกว่าที่จะมีความสุข สู้เพื่อความสุขของลูกนะคะ จากคุณ : เมย์ (เลขาหน้าใส) เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 55 09:19:20

ความคิดเห็นที่ 42 บ้านเราไม่เชื่อเรื่องการเรียนเก่งแล้วจะประสบความสำเร็จ เยอะไปคนจบปริญญาโทเกีรตินิยมแล้วไม่มีงานทำสุดท้ายไปขายตรงยังชีพ บางคนจบแค่ป.ตรีมหาลัยธรรมดาๆเกรดแย่ๆแต่ไอเดียดีปัจจุบันทำธุรกิจประสบความสำเร็จ จะมาร์คซักเกอร์เบิร์ค สตีฟจ๊อบ พวกนี้เรียนไปทันจบด้วยซ้ำ โลกมันไปถึงไหนๆแล้ว หมดยุคอ่านเขียนท่องจำทำข้อสอบแล้วจะได้ดีล้วค่ะ วิธีเรียนมีเยอะมากค่ะ ความรู้ก็มีอยู่ทุกที่ พาลูกไปดูอะไรๆเยอะๆอาจจะดีกว่านะคะ พาไปเที่ยว ไปพิพิธภัณฑ์ เที่ยวไปสอนไป เด็กก็สนุกได้ความรู้ ห้ามระบายสีนั่นนี่ ไปขัดขวางจินตนาการเค้าแบบนั้น รู้ตัวไหมว่าจะพลาดอะไร... เห็นใจจริงๆ ทั้งคุณแม่และลูก จากคุณ : My Sea Lion เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 55 09:52:44

ความคิดเห็นที่ 43 เราไม่อยากคิดเลยค่ะว่าที่ลูกเริ่มชอบเล่นแบบเด็กหญิง ใส่ที่คาดผมแม่ ฯลฯ อาจจะเพราะลึกๆแล้วน้องเริ่มไม่อยากเป็นแบบพ่อที่ดุมากกกกกกก แต่อยากเป็นเหมือนคุณแม่ที่ใจดีนุ่มนวล น้องแค่สามขวบกว่าๆโดนตีด้วยสายไฟเกินไปนะคะ เกินไปมากค่ะ ระวังลูกจะสติขาดลอยไปนะคะ จากคุณ : เทียนสีรุ้ง เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 55 09:57:03

ความคิดเห็นที่ 44 เอาหนังสือ จิตวิทยา พัฒนาการ กับ จิตวิทยาเด็ก โยนให้อ่านค่ะ เพราะลักษณะของคนแบบคุณพ่อ จะไม่อ่านหนังสือทั่วไป หรือ เชื่อคำที่พูดกันในบอร์ดแน่นอน แล้ว ไม่ทราบว่า คุณพ่อไม่รู้คอนเซ็ปต์โรงเรียน แล้วให้ลูกไปเรียนได้ยังไงคะ? ยังไงคุณแม่ก็หาปรินต์บทความเกี่ยวกับ ประเภทของการจัดการเรียนการสอนของโรงเรียน ให้คุณพ่อได้อ่านด้วยนะคะ เผื่อจะได้ตาสว่างขึ้นอีกหน่อยว่า การจัดการเรียนแบบไหน เหมาะกับเด็กเล็ก หรือ...อาจจะได้เปลี่ยนให้น้องไปโรงเรียนแนววิชากการไปเลย จะได้ไม่ต้องมาเคี่ยวเข็นกับน้อง เวลาน้องอยู่บ้าน ** อย่าให้บ้านเป็นนรกสำหรับลูกเด็ดขาด เพราะเมื่อลูกโตขึ้น ลูกจะสร้างนรกให้ที่บ้าน เช่นกัน! ** จากคุณ : พาระวี เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 55 10:16:13

ความคิดเห็นที่ 45 ห่วงน้องจังค่ะ  เพิ่ง 3 ขวบเอง แทนที่จะได้มีจินตนาการตามวัย เคยดูละครเรื่องไม้ดัดมั๊ยคะ  เรากลัวว่าน้องโตมาจะเป้นแบบนั้น จากคุณ : เด็กหญิงนาฬิกา เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 55 10:55:29

ความคิดเห็นที่ 46 แย่ค่ะ อ่านแล้วเราก็แปลกใจว่าคุณยอมได้ยังไง สงสารลูกคุณมากค่ะ ลูกคุณ อายุไล่เลี่ยกับลูกเราเลย  คุณลองนำวิธี ข้างบนที่เพื่อน ๆ แนะนำไปลองก่อนเถอะค่ะ อย่างด่วนด้วย ก่อนที่จะสายเกินไป จากคุณ : ปูลมค่ะ เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 55 11:39:43

ความคิดเห็นที่ 47 น่าเป็นห่วงลูกชายคุณมากเลยค่ะ คุณเป็นแม่น่าจะปกป้องน้องได้มากกว่านี้ case ของสามีคุณนี่คล้ายๆ กับน้าสาวเราเลย น้าเราเขาเลี้ยงลูกชายเขาเหมือนสามีคุณนี่แหละ เครียดกับลูกมาก เข้มงวดจนเกินเหตุ เอะอะตีเอะอะดุ บังคับทุกอย่างไม่ให้ลูกคิดเอง จนน้องเป็นเด็กเก็บกด หวาดกลัวแม่ พ่อก็ช่วยอะไรไม่ได้ พูดหน่อยแม่ก็ตวาดพ่อ โตขึ้นมาน้องเลยเป็นเด็กไม่เอาถ่านไม่มีความมั่นใจ เรียนไม่จบ ติดยา เกือบฆ่าตัวตาย ทุกวันนี้อายุยี่สิบกว่าแล้ว ยังหาเลี้ยงตัวเองไม่ได้ ขอเงินแม่ใช้เป็นรายวัน อยู่บ้านเฉยๆ น้าเราบ่นตลอดว่าทำเวรกรรมอะไรมาลูกถึงเป็นแบบนี้ แต่ญาติๆ รู้ดีว่าที่น้องเป็นแบบนี้ก็เพราะการเลี้ยงดูของน้านั่นแหละ อยากให้คุณรีบแก้ไข ไม่อยากให้น้องเป็นเหมือนลูกชายน้าสาวเราเลย เห็นแล้วหดหู่และสงสารเด็ก ถ้าปล่อยไว้โตขึ้นก็สายจนแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว ถ้าวันนั้นน้าเขยเราเข้มแข็งหน่อยไม่กลัวเมีย ปกป้องลูกได้ ลูกน้าเราคงไม่เป็นขนาดนี้ จากคุณ : Pouvoir เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 55 11:51:10

ความคิดเห็นที่ 48 อ่านถึงตรงนี้ อยากจะกรี๊ดดังๆ ---ถ้าร้องพ่อเขาก็จะยิ่งตี(ด้วยสายไฟ)แรงๆ อีก กว่าจะเขียนเสร็จขาลายเลย--- เกินไปนะคะ คุยกกะสามีให้รู้เรื่องด่วน จากคุณ : lekumi เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 55 11:55:11

ความคิดเห็นที่ 49 ไม่ไหวแล้วนะครับ ลูกสำคัญที่สุดเลยนะครับ ในสถานการณ์นี้ แค่ทำร้ายจิตใจบังคับขู่เข็ญก็แย่แล้ว แต่มีการทำร้ายร่างกายด้วยแบบนี้ มันเหลือเกินจริงๆครับ เด็กนะครับ ไม่ใช่หมา เด็กจำนะครับ และเก็บแค้นซับซ้อนมาก ส่งผลต่อทัศนคติในชีวิตในอนาคตได้เลย จากคุณ : BikeNavy เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 55 12:43:26

ความคิดเห็นที่ 50 สงสารลูก จากคุณ : Mr.Peach เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 55 12:56:26

ความคิดเห็นที่ 51 อยากรู้ว่าตอนสามีคุณสามขวบ เค้าทำอะไรได้มั่งถ้าเทียบกับลูก สงสารน้องมากคงมีแต่คุณแม่คนเดียวแล้วนะคะที่ต้องเป็นที่พึ่งให้น้องเค้า โชคดีมากที่สามีเราไม่เป็นอย่างนี้ จากคุณ : ole&porche เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 55 12:56:38

ความคิดเห็นที่ 52 สามขวบ ถึงขนาดใช้สายไฟตี  เกินไปแล้วค่ะ คุยกับสามีเถอะค่ะ สงสารลูก ถ้ายังไม่ฟังกัน จะทะเลาะหรืออาจแตกหักถึงขั้นเลิก ก็ต้องยอมล่ะค่ะ ไ่่ม่งั้นลูกมีปัญหาแน่ๆ จากคุณ : มังกรเผือก เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 55 13:28:57

ความคิดเห็นที่ 53 ไม่มีทางที่เราจะปล่อยให้สามีทำแบบนี้กับลูกเรา เราเลิกแน่ๆ ถ้าเค้าไม่ยอมเปลี่ยนความคิด ถ้ารักลูก อย่ายอมค่ะ จากคุณ : Love@Home เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 55 13:38:20

ความคิดเห็นที่ 54 ไม่ไหวแล้วล่ะ ต้องเคลียร์ด่วนค่ะ ปล่อยทิ้งไว้ก็สงสารเด็ก แล้วก็เด็กจะมีปัญหาด้วยค่ะ คุณสามีอาจจะเป็นคนหัวโบราณน่ะค่ะ ก็เข้าใจคุณสามีเหมือนกันค่ะ แต่คุณภรรยาก็อย่าปล่อยทิ้งไว้นะคะ จากคุณ : Little_ABCD (LITTLE_ABCD) เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 55 14:00:00

ความคิดเห็นที่ 55 บ้ามาก เรารักลูกมากกว่าจะให้เค้าสอนลูกเราแบบนี้นะ   งี่เง่า  จับไปเรียนปฐมวัยให้เข็ด  ไม่รู้เรื่องแล้วยังทำเก่ง  งี่เง่า  ที่สุด เด็กไม่ใช่ผู้ใหญ่ย่อส่วน คุณก็เหมือนกัน   ยอมให้เค้าทารุณลูกทั้งร่างกายจิตใจ  แถมครอบงำความคิดสร้างสรรค์อีก     ลูกโตมาจะมีปัญหาทั้งจิตใจ  ทั้งทัศนคติต่อการเรียน  ต่อครอบครัว ต่อพ่อ   จะแก้ยังไงก็รีบแก้ค่ะ รับไม่ได้ค่ะขอบอก จากคุณ : น้องหญิงอนัตตา เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 55 14:14:43

ความคิดเห็นที่ 56 ตอนนี้น้องคงเก็บกดไปเรียบร้อยแล้ว แอนก็เป็นครูนะคะ สอนคณิตศาสตร์ ตอนนี้เจ้าชายเพิ่งจะ 5 เดือน อยากให้ลูกเรียนหมอ แต่ก็ไม่คิดจะบังคับขนาดสามีเจ้าของกระทู้นะคะ เด็ก 3 ขวบ ถ้าจำไม่ผิด เค้าจะสนใจราวๆ 10 นาทีเท่านั้น วััยนี้เลยเป็นวันเรียนๆเล่นๆ เน้นเล่นเป็นส่วนใหญ่ บางทีถ้าสามีทำเกินไป เราอธิบายเหตุผลแล้วเค้าไม่ฟัง ก็ด่าไปเลยค่ะ 555 สามีที่บ้านโดนด่าประจำ จากคุณ : แ่ม่ีจีโอ้ (peeanna) เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 55 14:30:40

ความคิดเห็นที่ 57 ร่างกาย อารมณ์ สังคม สติปัญญา  คุณธรรมจริยธรรม  กล้ามเนื้อมัดเล็ก  กล้ามเนื้อมัดใหญ่ เค้าทำลาย  ทำร้ายทุกอย่าง  ที่กล่าวมาเลยนะนั่น...แล้วยังกล้ามาทำสอนอีก จากคุณ : น้องหญิงอนัตตา เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 55 14:47:34

ความคิดเห็นที่ 58 ถ้าสามีเราเป็นแบบนี้ คงไม่แค่ลูกที่เก็บกด แม่มันก็เก็บกดไปด้วย ถ้าทนไม่ไหว เราคงต้องจัดการพ่อมันก่อนนี่แหละ ก่อนที่ลูกเราจะเป็นบ้าตามพ่อมันไปด้วย จากคุณ : sim aunty เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 55 15:02:03

ความคิดเห็นที่ 59 มีเรื่องเล่าจากคนที่ทำงานค่ะ พี่ผู้หญิงเขามีลูกชาย 1 คน สามีเขาเลี้ยงลูกแบบแฟนคุณเลยค่ะ ตีฟาดดุด่าเข้มงวด มาตั้งแด็กๆ ลูกพี่เขากลัวพ่อมาก ไม่กล้าพูดกับพ่อก่อน ไม่สุงสิง ไม่สนิทสนม แต่จะมาคลุกคลีกับแม่เพราะแม่อยู่ด้วยแล้วสบายใจ เคยถามพี่ผู้หญิงว่าทำไมไม่หย่า พี่เขาบอกว่า สังคมเขาเป็นคนจีน (เฉพาะสังคมพี่เขานะคะ ไม่ได้เหมารวม) ผู้ชายเป็นใหญ่ การเลี้ยงลูกผู้ชายสามีเขาเลยเข้มงวดอยากให้ลูกเก่ง แล้วสามีพี่เขานิสัยแบบผู้ชายเป็นใหญ่จริงๆ เผด็จการ ไม่ฟังใคร ดูถูกคน ที่บอกได้เพราะเราเคยทำงานกับสามีเขาค่ะ และรู้สึกเลยว่าคนคนนี้อยู่ด้วยแล้วเครียด ไม่มีความสุข ลูกเขาก็เก่งนะคะแต่ไม่ได้เก่งแบบที่สุด แต่ไม่มีสังคมเลย อยู่แต่กับแม่ จนในที่สุด น้องผู้ชายเลยมีนิสัยเป็นหญิงแทน เก็บกดจนเรียนมัธยมไม่จบ แม่เขาเลยแก้เกี้ยวให้เรียนปวส. ด้านทำอาหารเอา เพราะชอบทำอาหารเหมือนแม่ แต่อันนี้ดีมากๆ เพราะน้องมีความสุขสุดๆ แต่สามีค้านสุดๆ ทะเลาะกันแทบตาย หลังจากนั้นไม่นานพี่ผู้หญิงเลยขอหย่า แล้วบอกว่ารู้งี้ฉันไม่ทนมานานจนขนาดปัญหามันใหญ่แบบนี้หรอก ชีวิตลูกเขาทั้งคน ทำไมต้องไปผูกติดกับคนผู้ชายคนเดียวที่ทำให้ทั้งชีวิตเขาและลูกย่ำแย่ ต่อจากนี้ไป ชีวิตเขา เขาเดินเอง ชีวิตลูกเขา ให้ลูกเขาขีดเส้นเอง (โดยมีแม่ดูอยู่ห่างๆ) จากคุณ : หายใจเข้า..กลั้นใจนิ่ง เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 55 15:24:30

ความคิดเห็นที่ 60 ดุ ตะคอก ก็แย่แล้ว ลูกเราสองคนมีอะไรก็จะคุยจะเล่าให้เราฟังมากกว่าพ่อเค้า พ่อเค้าก็น้อยใจเหมือนกัน ก็ชอบดุ ลูกก็ไม่คุยสิ ลูกๆ จะกลัวพ่อเค้ามาก อีกอย่าง ถ้าตีลูกด้วยอารมณ์เราไม่ยอม เนี๊ย สามีคุณเล่นตีลูกด้วยสายไฟ แค่ 3 ขวบเองนะ มันเกินไป ถ้าเป็นเรา มาตีลูกเราแบบนี้ มีสวนคืนแน่นอน พ่อแท้ๆ ก็เหอะ..ไม่ยอมแน่ๆ จากคุณ : nano&bible (nano&bible) เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 55 16:44:08

ความคิดเห็นที่ 61 สงสารเด็กจังค่ะ ตอนนี้เราอยู่ญี่ปุ่น เด็กๆอนุบาล เนอสเซอรี่ วันๆนี่เค้ายิ่งกว่าบ้านเราอีกนะคะ ไม่มีเรียนค่ะ ไปทัศนศึกษานอกรร.บ้าง (ขึ้นรถไฟกันเลยค่ะ ตัวเล็กๆมากๆ) ไปดูแมลง ดูต้นไม้ บลาๆๆ บางคน(โดยเฉพาะแม่คนไทย) ก็บ่นค่ะ ว่าทำไมที่นี่ไม่สอนวิชาการบ้าง บางคนก็จับไปอัดเรียนพิเศษ(แพงมากๆ) บางทีก็นึกเปรียบเทียบกับเด็กไทย เห็นแล้วหดหู่ใจ ทำไมต้องให้เด็กเครียดขนาดนั้นคะ บางคนอยากให้ลูกเข้ารร.ดังๆ พาไปติวตั้งแต่อนุบาล เห็นแล้วเหนื่อยแทนอ่ะค่ะ เราเองจบจากรร.วัดแถวบ้าน ไม่ได้เรียนอนุบาลเลย ไม่เคยไปติว ไม่เคยเรียนพิเศษ เข้าชั้นมัธยม เสาร์ อาทิตย์ก็รับจ้างทำความสะอาดบ้านอาจารย์ด้วย ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยจนจบปริญญาตรีเลยค่ะ เราก็ยังเรียนดี เข้ามหาวิทยาลัยรัฐบาลได้ ทำงานก็ได้เงินเดือนดีๆทั้งนั้น เรายังคิดเลยว่า หากมีลูก เราก็จะปล่อยไปตามธรรมชาติน่ะค่ะ ก็สอนเองบ้าง แต่ก็จะไม่กดดัน สามีเรานี่เรียนแต่รร.ดีๆ เรียนติวตลอด (เด็กลำปางค่อนข้างซีเรียสเรื่องเรียนอ่ะค่ะ พ่อแม่ก็เต็มที่สุดๆ) และเค้าก็เรียนเก่ง จบมหาวิทยาลัยรัฐบาล และเกรดดีเช่นกัน เงินเดือนก็เยอะตามสายงาน แต่เราคุยกันว่า เราจะเลี้ยงลูกขอแค่เป็นคนดีของสังคมค่ะ ให้เค้าดูแลตัวเองได้ก็คงจะเพียงพอ แต่อย่างว่าอ่ะเนอะ บ้านเราแข่งขันกันก็เยอะ แถมยิ่งเรียนเยอะๆ มีใบแปะฝาบ้านหลายๆใบ ยิ่งเป็นที่เชิดหน้าชูตา มาต่างประเทศหรอคะ ดร.ก็เถอะ เค้าไม่ได้สนใจว่าคุณจะจบอะไรมา เงินเดือนสตาร์ทเท่ากันหมด ทุกคนเท่าเทียมกัน อย่าไปกดดันเลยค่ะ เอาไว้สักมัธยมดีกว่าไหมคะ ตอนนี้ยังเล็กอยู่เลยอ่ะค่ะ เค้ายังต้องการพัฒนาการอีกหลายด้าน ศิลปะ สิ่งแวดล้อม การเรียนรู้บลาๆๆ จากคุณ : เหมียวเหมียว (wichayen) เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 55 17:04:05

ความคิดเห็นที่ 62 จะบอกว่า..สามีคุณกำลังทำร้ายลุกคุณมากกว่าที่คุณเห็นนะคะ มันจะลงลึกถึงจิตใต้สำนึกเลยทีเดียว ถ้าเป็นดิฉันนะคะทำกับลูกแบบนี้(เอาสายไฟฟาด) พ่อมันโดนไม้ฟาดหัวแตกไปแล้ว พัฒนาการเด็กก็ต้องเป็นไปตามวัยของเขาสิ จะบังคับอะไรกันนักหนา... ดิฉันว่าคุณแม่ต้องปกป้องลูกมากกว่านี้ค่ะ ไม่อย่างนั้นลูกสุดที่รักของคุณ จะมีความทรงจำอันเลวร้ายในวัยเด็กน้อย ที่ควรจะสดใสของเค้าได้นะคะ..สู้ๆค่ะ จากคุณ : mickymackynetty เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 55 17:21:42

ความคิดเห็นที่ 63 จขกท.จะทำอะไรก็รีบทำนะคะ ไม่งั้นเด็กจะเป็นคนเก็บกด เป็นคนขาดความมั่นใจ  เป็นคนชอบโกหก จากคุณ : CCE9PASS เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 55 17:41:31

ความคิดเห็นที่ 64 ดิฉันไม่ทราบเหตุผลของเจ้าของกระทู้ว่าทำไมจึงทนให้สามีทำกับลูกแบบนี้ แต่ถ้าเป็นตัวดิฉันเอง ดิฉันจะหย่ากับสามีตั้งแต่ครั้งแรกที่เขาตีลูกแล้ว ก่อนหย่าก็จะตีสามีก่อนด้วย ไม่ทนจนถึงวันนี้หรอกค่ะ ดิฉันรู้แค่ว่า ใครหน้าไหนก็ไม่มีสิทธิ์มาทำลูกดิฉันเจ็บทั้งนั้น ดิฉันสู้ตายค่ะ!!!! จากคุณ : Kwansuporn เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 55 19:22:11

ความคิดเห็นที่ 65 คิดว่าสามีคุณคงจะรักลูก อยากให้ลูกได้ดี แต่ไม่รู้ตัวว่าเป็นความรักแบบผิดทาง ลองคุยกับเค้าดู หรือหาคนที่มีประสบการณ์เรื่องเด็กที่เค้าจะเชื่ิอมาพูดให้เค้าฟัง หรือหาหนังสือเกี่ยวกับเด็กให้เค้าอ่าน เค้าจะยอมอ่านไม๊ บังคับให้เด็กสามขวบเขียน ระบายสีแบบที่พ่อต้องการ นี่ก็ว่าแย่แล้ว แต่ตีเด็กนี่ไม่ไหวจริงๆเลยค่ะ เค้าน่าจะมีปมในใจหรือเปล่า ถึงทำแบบนี้หนะ ลองถามเค้าดูว่าถ้าลูกอยู่ป 1 เรียนเก่งมาก แต่ร่างกายอ่อนแอ ตัวเล็ก เล่นอะไรกับเพื่อนก็แพ้ เข้ากับเพื่อนไม่ได้ แล้วเค้าจะรู้สึกยังไง ถึงตอนนั้นเค้าจะช่วยลูกยังไงคะ จำได้ไม๊ว่าตอนเค้าเด็กๆ เค้าจำเพื่อนคนที่เรียนเก่งได้ไม๊ แล้วเพื่อนคนที่เรียนเก่งตอนนั้นน่ะ ตอนนี้ประสบความสำเร็จรึเปล่า จากคุณ : patandPi (PatAndPi) เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 55 23:29:16

ความคิดเห็นที่ 66 พ่ออาจมีปมด้อยอะไรสักอย่าง เช่นตอนเด็กเรียนไม่เก่ง หรือไม่เอาใหน พอมีลูกเลยพยายามเติมในส่วนที่ตัวเองไม่มี แต่ก็เข้าใจนะว่ารักลูก ยังไงก็ดูซะหน่อยว่าลูกกี่ขวบทนแรงกดดันมากๆไหวหรือป่าว ถ้าเป็นแบบนี้เด็กโตไปจะมีปัญหาได้ อาจเป็นเด็กเก็บกด  ก้าวร้าว หัวรุนแรง ถ้ามีโอกาส ก็จะพยายามหนีออกจากกรอบ ที่กดดัน ออกไปติดเพื่อนติดยาเสพติดก็ได้ เราต้องพยายามให้บ้านเป็นสวรรค์คนถึงอยากจะอยู่ ไม่ใช่ทำให้เป็นนรกยังไงก็หาทางแก้ซะก่อนที่มันจะสายรู้ใช่ใหมอะไรคือปัญหา แก้ไขเมื่อ 17 ก.พ. 55 00:10:20 จากคุณ : ชาดำเย็น30 เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 00:08:07

ความคิดเห็นที่ 67 แหม หากว่าเป็นดิฉัน สายไปนั่น คงรัดคอเขาจนตายไปตั้งเเต่ เงื้อสายไฟขึ้นเเล้วล่ะค่ะ  คุณสมควรจะต้องปกป้องลูก ไม่ใช่ยอมให้เขา ทำร้ายร่างกายลูกเเบบนี้  มันเกินกว่าเหตุในการทำโทษ คุณเฉยได้ยังไง เป็นเเม่คนนะคะ นั่นลูกคุณเหมือนกัน ไม่ใช่ลูกเขาคนเดียวทีไหน เด็ก 3 ขวบรู้เรื่องเเล้วนะคะ สอนได้ จดจำได้  มีเเผลในใจได้ ขอถามเป็นข้อๆ 1 คุณทำงานไหม  หรือสามีเลี้ยง 2 การศึกษาระดับไหน ต่ำกว่าสามีมากไหม 3 ฐานะทางบ้านต่างกันมากไหม ถ้าทั้ง3 ข้อ เเรกไม่ได้ด้อยกว่าสามี  ลองพิจารณา เเลี้ยงลูกเองไหมค่ะ  การลงโทษ ป่าเถื่อน โดยการเฆี่ยนตี เด็กเกินกว่าเหตุ มันรุนเเรงเกินที่ดิฉันรับได้  เหมือนการขาดการควบคุมอารมย์ อันตราย กับ ชีวิตคุณเเละลูชายค่ะ  ถ้าวันนนึงอยากฟาดคุณ เเต่ถ้า ตอบคำถามออกมา คุณต้องพึ่งพา เขา ทั้งหมด นั่นคือปัญหาใหญ่มาก อาจะต้องหาวิธีปราณีประนอม   เช่นการมี พยายามสอนลูกให้ทำการบ้านเอง ติวหนังสือให้ลูกเองพยายามสอนให้เด็กออกมาเกรดี จะได้ไม่ถูกฟาด หาวิธีสอนเด็ให้สามีอ่าน เช่นบอกเขาว่าการเล่านิทานก่อนนอน เป็นการสอนให้เด็กรักการอ่าน  ถ้าลงโทษ เขาจะเกลียดการอ่านไปเลย เเละสำคัญพาเขาไปพบจิตเเพทย์ได้เเล้วค่ะ สามีคุณ แก้ไขเมื่อ 17 ก.พ. 55 16:14:30 จากคุณ : doong เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 16:13:02