ความคิดเห็นที่ 1 01 กำเนิดเทวดาตัวน้อยของแม่...... “น้องซิม” เกิดเมื่อ 3 ธันวาคม 2550 เวลา 15.20 น. น้ำหนัก 2,840 กก. ความยาว 52 ซม. น้องซิมมีลักษณะเหมือนเด็กปกติทั่วๆไป และถือว่าค่อนข้างแข็งแรงมาก เพราะเค้าอยู่ตู้อบไม่กี่ชั่วโมงเมื่อร่างกายปรับอุณหภูมิกับโลกภายนอกได้แล้ว คืนวันที่ 3 น้องซิมก็ออกจากตู้อบ และขึ้นมาอยู่ที่ชั้นเดียวกับแม่ได้ทันที พอวันที่ 4 ธค. พยาบาลก็พาหนูมาดูดนมแม่ หนูดูดได้แรงมาก จนน้ำนมแม่พุ่งกระฉูด เค้าได้น้ำนมเหลืองจากแม่ไปเต็มๆเลย แต่แม่ก็เจ็บมากๆทีเดียว พอเค้าดูดทีแขนแม่ก็สั่นไปหมด แต่แม่ก็ทน เพราะอยากให้เค้าแข็งแรง และหมอบอกว่ายิ่งเด็กดูดได้ดี นมแม่ก็จะผลิตได้มากขึ้น และแม่ตั้งใจไว้ว่าจะเลี้ยงหนูด้วยนมตัวเอง แม้จะเจ็บแค่ไหนแม่จึงต้องทน เพราะอยากให้ลูกสมบูรณ์ แข็งแรงมากที่สุด ดังเช่นที่พ่อแม่ทั่วไปหวังเช่นนั้น จากคุณ : จขกท (golf_chatchada) เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 22:09:52

ความคิดเห็นที่ 2 02 ทะเลอันแสนสงบก่อนจะโดนซึนามิ ด้วยเป็นเด็กนมแม่ ไม่ว่าปากจะเข้าใกล้สิ่งไหนน้องซิมก็จะกระ:-)กระสนปากตัวเองไปงับทันที แต่ไม่รู้ว่าแปลกหรือป่าวนะคะ ที่เค้าไม่เอื้อมมือไปจับสิ่งนั้นเข้าปาก พฤติกรรมการ “อมมือ” ของซิมจึงเกิดขึ้นแป๊บเดียวมากๆ หากเทียบกับเด็กปกติทั่วไป หรือว่านี่มันเป็นสัญญาณเริ่มต้นที่บ่งบอกถึงความผิดปกติที่จะเกิดขึ้นในอนาคต แต่เราเองก็ไม่ทันได้สังเกตหรือสนใจ รู้แต่เพียงว่า เค้าเลี้ยงง่ายจัง สอนอะไร ห้ามอะไร ใช้เวลาไม่นานนัก หรือไม่ถึงกับแม่ต้องเหนื่อยเลยก็สำเร็จทุกอย่าง เรามีความสุขกันมากค่ะ จนคิดอยากจะมีน้องให้น้องซิม เพราะการเลี้ยงลูกสำหรับเราสองคนมัน Happy ดีจังเลยค่ะ เราไม่มีพี่เลี้ยงนะคะ เลี้ยงกันเองสองคน แต่มีคนดูแลบ้าน คอยซักผ้า ทำความสะอาดบ้านให้ แม้บางครั้งเราให้ช่วยเฝ้าน้องซิมให้เวลาเราเข้าห้องน้ำก็แค่นี้จริงๆ เค้ายังไม่เคยได้ป้อนนมให้ซิมด้วยซ้ำไปค่ะ เราจึงกล้าพูดว่าเราเลี้ยงลูกกันเองสองคน จากคุณ : จขกท (golf_chatchada) เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 22:14:52

ความคิดเห็นที่ 3 03 หนูช่างเลี้ยงง่ายดีจังเลย น้องซิมยังเป็นเด็กอารมณ์ดีมากๆ ออกจาก รพ.วันแรกก็ยิ้มให้อากงดูได้แล้ว สภาพร่างกายปกติแทบทุกอย่าง ไม่มีอาการตัวเหลือง เพราะได้นมแม่หลังจากคลอดได้หนึ่งวัน ตรวจการได้ยิน เค้าก็ปกติดี ส่วนเรื่องการเลี้ยงดู เค้าจัดว่าเป็นเด็กเลี้ยงง่ายทีเดียวค่ะ หิวก็ร้อง พอนมยัดปากก็เงียบ พออิ่มก็หลับ เวลาส่วนใหญ่ของน้องซิมจึงหมดไปกับการนอน กว่าจะได้เล่นกันกับพ่อแม่ก็ปาเข้าไปเดือนกว่าแน่ะค่ะ แต่เมื่อเล่นได้แล้ว เค้าก็เป็นเด็กน่ารักน่าชังคนหนึ่ง คือไม่ได้แกล้งชมลูกตัวเองนะคะ แต่จะสื่อให้เห็นว่า เค้าไม่มีสัญญาณใดๆที่บ่งบอกถึงความผิดปกติ ทั้งร่างกาย จิตใจ และพฤติกรรมเลยค่ะ พวกเราจะเล่นกันก่อนนอน จั๊กจี๋ พูดคุย ร้องเพลง อ้อ...ลืมบอกไปว่าน้องซิมชอบฟังแม่เค้าร้องเพลงด้วยล่ะค่ะ ไม่ว่าจะเพลงกล่อมเด็ก เพลงไทยสากล หรือแม้กระทั่งเพลงที่แม่แต่งเองเพื่อร้องเล่นๆตามพฤติกรรมของน้องซิม และเวลาร้องเพลงเค้าก็จะมองหน้าแม่ค่ะ พอถูกใจก็ยิ้ม หรือเมื่อแม่ทำหน้าตลกๆ เค้าก็จะหัวเราะ ก็เหมือนเด็กเล็กปกติมั้ยคะ จากคุณ : จขกท (golf_chatchada) เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 22:27:37

ความคิดเห็นที่ 4 04 พัฒนาการด้านร่างกายเป็นไปอย่างปกติทุกๆด้าาน เค้ามีพัฒนาการทางด้านร่างกายที่ค่อนข้างเร็ว เพราะแม่เคยมีประสบการณ์เลี้ยงหลานพิการ ที่เค้าเป็น CP ค่ะ คือสมองพิการบางส่วน ส่งผลให้มีพฤติกรรมด้านร่างกายช้ากว่าเด็กปกติทุกด้าน เราจึงรู้หลักและวิธีฝึกพัฒนาการเด็กเบื้องต้นมาบ้าง และวิชาพวกนั้นแหละค่ะ นำมาใช้กับน้องซิม ซึ่งได้ผลดีทีเดียวค่ะ ซิมคว่ำได้โดยที่แม่ช่วยดันก้นด้วยวัยเพียง 2 เดือน แล้วสามารถชูชันคอได้ พอเค้า 3-4 เดือนเค้าก็คว่ำได้ด้วยตนเอง เมื่ออายุได้ 5 เดือนเค้าก็คืบคลานได้เองแล้วค่ะ กล้ามเนื้อต่างๆดูค่อนข้างแข็งแรงทีเดียว และช่วงนี้ หากแม่จับนั่งเค้าก็ทรงตัวได้ค่ะ ถือว่าไวมากๆจากที่เคยเลี้ยงหลานๆมา พอช่วง 7 เดือน เค้าก็เกาะขอบโต๊ะ ยืนทรงตัวได้เองแล้วค่ะ บางทีก็เกาะ Plays pen แล้วค่อยๆไต่เกาะขอบไปเรื่อย จากคุณ : จขกท (golf_chatchada) เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 22:33:35

ความคิดเห็นที่ 5 มารออ่านค่ะ ขอให้กำลังใจจขกท.ด้วยค่ะ จากคุณ : หล่อไม่น้อย หัวใจโต๊โต เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 22:36:03

ความคิดเห็นที่ 6 อาหารการกินเค้าก็ถือว่าทานง่ายค่ะ ไม่เลือก ให้อะไรทานหมด ไม่ว่าจะเป็น กล้วยบด ฟักทองบด ข้าวตุ๋นตำลึง ตับบด อะไรมีประโยชน์ๆนี่เค้าก็ได้ทานหมดค่ะและไม่คายทิ้งด้วย (หมอบอกว่า เด็กออทิสติกจะมีพฤติกรรมการกินที่ค่อนข้างยาก จะกินอาหารเดิม ไม่หลากหลาย) จากคุณ : จขกท (golf_chatchada) เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 22:36:51

ความคิดเห็นที่ 7 มาให้กำลังใจค่ะ จากคุณ : พระจันทร์แก้มป่อง เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 22:36:56

ความคิดเห็นที่ 8 เข้ามาอ่านและให้กำลังใจคุณแม่ คุณพ่อ และน้องซิมค่ะ จากคุณ : CutieVicki เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 22:37:33

ความคิดเห็นที่ 9 มาอยู่เป็นเพื่อนค่ะ จากคุณ : เทมปุระ เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 22:38:58

ความคิดเห็นที่ 10 คุณแม่สู้ๆนะคะ เชื่อว่าคุณแม่สามารถเลี้ยงน้องให้เป็นปกติได้คะ เอาใจช่วยนะคะ จากคุณ : improvise05 เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 22:42:14

ความคิดเห็นที่ 11 05 ถ้าหนูไม่กินนมแม่ อาการอาจจะเป็นมากกว่านี้หรือป่าว?? ส่วนเรื่องนม เค้าทานนมแม่เพียวๆจนถึง 8 เดือนค่ะ ก็นับว่าไม่น้อยเกินไปใช่ไหมคะ เค้าไม่ทานนมผงเลย นมผงที่ รพ.แจกมาเราก็ต้องเอาทิ้งหรือแจกคนอื่นไปบ้าง เพราะมันใกล้จะหมดอายุค่ะ แต่พอช่วงเค้า 8 เดือน แม่พาซิมกลับ ตจว.ไปเยี่ยมยาย แล้วพอกลับบ้านมา ไฟดับค่ะ น่าจะดับในวันที่เรากลับพอดี เพราะยังมีความเย็นอยู่บ้าง แต่นมละลายแล้ว เราก็ไม่กล้าให้ลูกกินนมในช่องแช่แข็งแล้วล่ะค่ะ เพราะก็ไม่รู้ว่าก่อนหน้านี้มันเคยดับไปก่อนแล้วติดใหม่บ้างหรือป่าว นั่นจึงเป็นเซ็ทสุดท้ายของนมแม่ ที่ซิมได้กินอย่างเต็มที่ เดือนที่ 9 ซิมเลยต้องกินนมแม่ผสมกับนมชง เพราะนมแม่เริ่มไม่พอแล้ว แม้เค้าจะไม่ชินกับนมชง แต่ก็ใช้เวลาไม่นานค่ะ ในการปรับลิ้นให้รับรสของรสชาตินมชง น้องซิมกินนมชงได้ไม่นานนัก เพราะเมื่อฟันเค้าขึ้น เค้าเจ็บเหงือกค่ะ สังเกตว่าเค้าไม่ยอมดูดนม แต่เริ่มร้องงอแง เพราะความหิว แม่เลยลองเอานมกล่องให้ดูดกิน เค้าทานได้ด้วยล่ะค่ะ กับหลานตัวเองยังสอนดูดหลอดตั้งนานเลยค่ะ อาจจะเป็นเพราะช่วงจังหวะที่เหมาะพอดีด้วย โอ้ยยย มันช่างง่ายดายต่อพวกเราจริงๆค่ะ คุณพ่อน้องก็ยิ้มเลยสิคะ ไม่ต้องมาล้างขวดนมแล้ว (หน้าที่ประจำตำแหน่งค่ะ) ช่วงขวบเดียว ไปเที่ยวไหนกันก็พกนมกล่องได้เลย ไม่ต้องเตรียมน้ำชงนม ไม่ต้องเตรียมขวดนม ไม่ต้องนึ่งขวดนม และไม้ต้องล้างขวดนมอีกต่อไป เกริ่นมาก็ยืดยาวไปละ ความจริงมันมีประเด็นปลีกย่อยอีกมากมาย ที่เรารู้สึกว่าเค้าเป็นเด็กปกติค่อนไปทางเลี้ยงดูง่าย ว่านอนสอนง่าย และทำให้พ่อแม่ไม่เหนื่อยเลยซักนิดค่ะ แต่มันก็จะยาวเกินไป เอาคร่าวๆพอเห็นภาพโดยรวม และพฤติกรรมที่เราไม่คิดว่าเค้าน่าจะเป็นออทิสติกได้ แต่ความจริงแล้วมันเป็นพฤติกรรมเบื้องต้นของเด็กประเภทนี้ และมีผลต่อการส่งเสริมพฤติกรรมของเด็กออทิสติกก็พอนะคะ จากคุณ : จขกท (golf_chatchada) เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 22:43:25

ความคิดเห็นที่ 12 ขอบคุณมากๆเลยค่ะ และเป็นกำลังใจให้ สู้ๆนะคะ น้องต้องดีขึ้นอย่างแน่นอนค่ะ จากคุณ : Pongchan เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 22:45:09

ความคิดเห็นที่ 13 06 เมื่อปัญหาแรกมาเยือน... ทีนี้ เรื่องราวที่เราเริ่มหนักใจเรื่องแรก มันมีอยู่ว่า ทำไมซิมเดินเองไม่ได้ซักที เมื่อเค้าก็ทรงตัวได้ เวลาเดินไปไหนที่พ่อแม่จับมือข้างหนึ่งเค้าก็เดินได้ แต่พอปล่อยกันทั้งสองคนแล้ว เค้าจะเอามือเท้ากับพื้นแล้วคลานทุกทีไปสิน่า นี่มันก็ขวบกว่าแล้วนะ เราเริ่มเครียดกันทั้งพ่อและแม่ค่ะ แต่เวลาเค้าป่วยพาไปหาหมอก็จะถามหมอตลอด หมอก็บอกว่าไม่เป็นไร เด็กผู้ชายจะช้าอย่างนี้แหละ ไม่ต้องกังวล ย้อนกลับไปเรื่องการเลี้ยงดูอีกนิดนะคะ...... คือเราค่อนข้างเลี้ยงเค้าแบบสะอาดค่ะ อยู่บนตึก ไม่เคยลงมาคลุกดินคลุกทรายข้างล่าง ทำให้เค้าปรับตัวกับประสาทสมัผัสได้ไม่หลากหลาย หรือเวลาลงมาก็จะใส่รองเท้าตลอดเลยค่ะ อาจจะเพราะเหตุนี้ด้วยมั้งเลยทำลายการรับสัมผัสของเด็ก เมื่อคุณพ่อทำงาน แม่ก็จะเลี้ยงเค้าใน office ห้องแอร์ เอาเค้าไว้ใน Plays pen มีของเล่นอยู่ในนั้น และแม่ก็ทำงาน office ไป เมื่อได้เวลากินก็เอาออกมาทานข้าว ทานนม เมื่อได้เวลานอนก็เอามาไกวเปล ก่อนหน้านี้ซิมเล่นของเล่นแบบหลายชิ้นในครั้งเดียวกัน เรากลัวลูกจะสมาธิสั้นค่ะ คือกดปุ่มของเล่นนี้ แล้วไปกดอีกอันทันที หรือหมุนตัวนี้ แล้วต้องไปเอาอีกอันมาหมุนพร้อมกันอย่างนี้ค่ะ เราก็เลยปรับโดยการเก็บของเล่นทั้งหมด เหลือไว้ชิ้นเดียว นี่เป็นสาเหตุเริ่มต้นที่ซิมเริ่มแสดงพฤติกรรมผิดปกติออกมาค่ะ จากคุณ : จขกท (golf_chatchada) เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 22:48:43

ความคิดเห็นที่ 14 มาลงชื่ออ่านค่ะ เท่าที่อ่านมาน้องดูปกติมากๆเลยนะคะ ไม่อยากจะเชื่อเลยค่ะคุณแม่ว่าน้องจะเป็นออทิสติก จากคุณ : It's not easy to be me... เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 22:49:34

ความคิดเห็นที่ 15 ขอบคุณสมาชิกที่มาอยู่เป็นเพื่อนนะคะ ทั้งคุณ หล่อไม่น้อย หัวใจโต๊โต พระจันทร์แก้มป่อง CutieVicki เทมปุระ improvise05 Pongchan       สำหรับกำลังใจ แต่เราทำใจเข้มแข็งขึ้นเยอะแล้วค่ะ เพราะหมอบอกว่าโรคนี้ไม่หาย ทำได้เพียงใกล้เคียงเด็กปกติมากที่สุด และสามารถช่วยเหลือตัวเองได้ในสังคม เรียนหนังสือได้ เราก็พอใจมากๆๆๆๆแล้วค่ะ ....................................... 007 เดินได้เพราะสนามหญ้า คือบังเอิญว่า เมื่อมีของเล่นชิ้นเดียว เค้าก็ต้องเล่นหลายๆรูปแบบใช่มั้ยคะ ทีนี้เค้าดันไปค้นพบวิธีเล่นอย่างหนึ่งที่มันสนุกสำหรับเค้า คือการเอาของเล่นพวกนั้นมาหมุน จากนั้นเค้าก็ชื่นชอบการหมุนของเรื่อยมา จากของชิ้นเดียวที่หมุนได้ กลายเป็นใครให้ของเล่นอะไร เค้าก็จะเอามาหมุนปั๊บ ก่อนทันที ถ้าหมุนสนุก คือเล่นต่อ ถ้าหมุนไม่สนุก เค้าก็จะไม่เล่น (จะชอบเป็นพิเศษ สำหรับของกลมๆ) เชื่อมั้ยคะ ว่าเค้าสามารถหมุนได้แม้กระทั่งกระดาษ A4 แต่ ณ ตอนนั้น เราก็ไม่รู้ว่ามันคือความผิดปกติหรอกนะคะ จนน้องๆใน office บอกว่า พี่ชอบหนูมากเลยนะซิมซิม ที่ยื่นอะไรกลมๆให้ก็อยู่ได้แล้ว ^_^ แต่ ณ เวลานั้น เราก็มัวแต่กังวลเรื่องการเดินของลูกด้วย เลยไม่ได้สนใจเรื่องการเล่นของเขามากนั้น แต่เมื่อซิมเดินได้ตอน 1 ขวบ 3 เดือน ด้วยความบังเอิญที่แม่พาซิมไปเดินสนามหญ้า แล้วแกล้งปล่อยมือ เพราะหากซิมล้มก็คงไม่เจ็บเท่าไหร่ และก็ตามนั้นค่ะ เมื่อปล่อย เค้าก็เอามือลงไปกองที่พื้นเพื่อจะคลานทันที แต่.....เมื่อสิ่งที่เค้าสัมผัส มันเป็นหญ้าแหลม ๆ เค้ารู้สึกขยะแขยงอย่างเห็นได้ชัด เอามือขวาขึ้นมาเช็ดเสื้อ ทั้งที่มือซ้ายยังยันพื้นไว้ จากนั้นเอามือขวาลงไปยังพื้น แล้วเอามือซ้ายขึ้นมาเช็ดเสื้อ แม่อยู่ห่างประมาณ 2 ก้าว เค้าพยายามมาหาแม่จนได้ ด้วยการเอามือยันพื้นก้าวละข้าง เพราะแหยงๆหญ้า ทีนี้ล่ะค่ะ ก็เลยฝึกเค้าเดินโดยใช้สนามหญ้า เชื่อมั้ยคะ 3 วันเท่านั้น ซิมก็เดินได้ ......แม่โล่งอกเสียทีค่ะ จากคุณ : จขกท (golf_chatchada) เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 22:53:06

ความคิดเห็นที่ 16 เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆนะค่ะ จากคุณ : papagat เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 22:53:48

ความคิดเห็นที่ 17 มาอยู่เป็นเพื่อนค่ะ จากคุณ : madamcattie เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 22:54:09

ความคิดเห็นที่ 18 เข้ามาเป็นกำลังใจค่ะ อาการที่บอกว่า ลูกเราก็มีส่วนคล้ายเหมือนกันค่ะ รออ่านต่อนะคะ ^^ จากคุณ : ตะวันเพลิง เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 22:56:25

ความคิดเห็นที่ 19 ตอบ...คุณ It's not easy to be me...    ปัญหามันอยู่ตรงนั้นแหละค่ะ คือถ้าเค้ามาอาการที่บ่งบอก ว่าไม่ปกติตั้งแต่เด็ก พ่อแม่ทุกคนคงจะเร่งรักษา แต่โรคนี้กับบางคน อาการเพิ่งไปแสดงตอน 5-7 ขวบก็มี ยิ่งรักษา บำบัดช้า ก็จะสามารถพัฒนาได้ช้า น้องซิมรู้ตอนเค้า 2 ขวบ หมอบอกว่าสามารถพัฒนาได้ 75-90% อยู่ที่ตัวเด็กและครอบครัวเป็นหลักค่ะ .................................... 08 เมื่อดัชนีชี้ค่าความเป็นออทิสติกมากขึ้น...แต่เราก็ยังไม่รู้ และไม่คิดว่าลูกจะเป็นโรคนี้ เรื่องพฤติกรรมช้าของซิมเรื่องที่ 1 คือการเดินไปแล้วนะคะ ทีนี้ก็มาเรื่องพฤติกรรมช้าเรื่องที่ 2 ที่เราพบว่าเป็นอาการอย่างหนึ่งของเด็กออทิสติก แต่เราไม่คิดแม้แต่นิดเลยว่าซิมจะเป็น ก็เรื่องการพูดค่ะ ซิมไม่พูดอะไรเลย เรียกก็ไม่ค่อยหัน กว่าจะหันแม่ต้องเรียกถึง 3 ซิมค่ะ ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ก็มีเสียงอ้อแอ้มาตั้งแต่เด็ก จนเราไม่คิดว่าเค้าจะพูดไม่ได้ เพราะแม่พูดเก่งม๊ากกกก ตอนนี้ก็ 1 ขวบ 6 เดือนแล้ว เวลาไปฉีดวัคซีนก็ถามหมอเด็กตลอด หมอก็ว่าไม่เป็นไรหรอก เพราะเด็กผู้ชายจะช้าอย่างนี้แหละ และเรามีประสบการณ์เรื่องการเดินมาแล้ว ก็เลยชะล่าใจ ปล่อยไปก่อน แม่เองก็ค้นคว้าจากอินเตอร์เน็ตมาบ้าง เค้าบอกว่าอาการพูดช้าของเด็ก แบ่งออกเป็น 2 ประเด็นคือ 1. พูดช้าเพราะเด็กพูดช้าเอง แต่เด้กจะเก็บข้อมูลเอาไว้ เมื่อพูดได้ จะพรั่งพรูออกมามากมาย 2. พูดช้า เพราะเด็กเป็นออทิสติก ซึ่งหากเด็กเป็นข้อนี้ จะต้องมีการรักษาและบำบัดควบคู่ไปด้วย เอาล่ะสิคะ ด้วยประเด็นหลายๆอย่างที่เราไม่คิดว่าน้องซิมจะเป็นโรคนี้ ประกอบกับถามหมอที่ไหน หมอก็ว่าไม่เป็นไรหรอก ซิมไม่เป็น “ออทิสติก” เดี๋ยวเค้าก็พูดได้ คุณพ่อคุณแม่ใจเย็นๆนะคะ เพิ่งขวบครึ่งเอง บางคน 2-3 ขวบจึงจะพูดก็มีค่ะ แต่เมื่อพ่อของน้องซิมลองเข้ามาดูอาการทั่วไปของเด็กออทิสติก จึงเห็นว่าน้องซิมมีอาการเหล่านั้นเกินครึ่งทีเดียว ตอนนี้ก็สองขวบแล้ว อาการของซิมก็ไม่ดีขึ้น และไม่มีวี่แววว่าจะพูดได้เลย จึงเดินเข้า รพ. ไปหาหมอเด็ก ที่ซิมเคยหาประจำเพื่อปรึกษาอาการ และทีนี้แหละค่ะ หมอเลยแนะนำให้ไปหาหมอจิตเวชเด็ก อาการที่บ่งบอกค่ะ หมอบอกว่าเด็ก 2 ขวบ แม้จะยังไม่พูด หากเพราะพูดช้าปกติ แต่เด็กจะฟังรู้เรื่อง คือมีความเข้าใจก่อนที่จะพูด อย่างการมาหาหมอ ซิมร้องตลอดตั้งแต่นั่งรอ และเข้าพบหมอ ซึ่งเราไม่รู้สาเหตุเลยว่าทำไม หมอบอกว่า ถ้ากลัว รพ. ก็น่าจะกลัวห้องฉีดยาหรอพยาบาลชุดขาว ส่วนห้องตรวจมันไม่มีอะไรน่ากลัว มีภาพการ์ตูนติดเต็มไปหมด ส่วนหมอก็แต่งตัวน่ารัก เป็นเซล่ามูน จนเราเรียกว่าหมอเซล่ามูนค่ะ แต่ทำไมซิมจึงร้องไม่หยุด เอาลูกโป่งมาปลอบ ก็ไม่หยุด หมอเลยคิดว่าเค้าน่าจะมีสภาวะทางจิตใจด้วย จึงแนะนำให้ไปพบจิตเวชเด็ก จากคุณ : จขกท (golf_chatchada) เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 22:57:40

ความคิดเห็นที่ 20 มาลงชื่อเป้นกำลังใจให้อีกคนค่ะ ที่ทำงานเราเป็นโรงเรียน ปวช. มีน้องที่เป็นออทิสติกมาเรียนร่วมกับเด็กทั่วไป 2-3 คนค่ะ เราสังเกตว่าน้องช่วยเหลือตัวเองได้ดีมาก แถมฉลาดพูด ฉลาดคิด มีสัมมาคารวะ และห่วงใยคนอื่นมากกว่าเด็กทั่วไปค่ะ เพราะฉะนั้นเราเชื่อว่าวันหนึ่งน้องซิมจะต้องมีพัฒนาการที่ดีขึ้นแน่นอน เพราะมีคุณแม่คอยใส่ใจดูแล จากคุณ : ตันหยง บูรณา เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 22:59:29

ความคิดเห็นที่ 21 สาธิตเกษตรให้เด็กออทิสติกเข้าเรียน ลอง search ข้อมูลดูนะคะ จากคุณ : Pongchan เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 23:01:11

ความคิดเห็นที่ 22 สวัสดีค่ะ คุณ papagat madamcattie ตะวันเพลิง     มันเป็นอาการที่ค่อนข้างอันตรายนะคะ ที่เราคาดไม่ถึง ตอนเราไปหาหอมก็ไม่ได้เตรียมใจจะรับฟังว่าลูกเป็นออฯเลยค่ะ แต่โรคนี้เด็กทุกคนที่เป็น ไม่มีใครมีอาการเหมือนกัน 100% ทุกคนมีพฤติกรรมเฉพาะ แต่ก็มีเด็กอีกกลุ่มที่เป็นเด็กปกติ แต่มีพฤติกรรมคล้ายเด็กออฯ ดังนั้น พ่อแม่ต้องสังเกตอาการให้ดีและปรึกษาแพทย์ไว้ก่อนเลยค่ะ ............................ 09 เมื่อจิตเวชเด็กบอกว่าซิมเป็นออทิสติก เราติดต่อ รพ.ของรัฐ หลายที่ แต่คิวของหมอจิตเวชเด็กนั้น เต็มตลอดค่ะ เร็วสุดที่ว่างก็อีก 6 เดือนจึงจะได้นัด หากรอถึงตอนนั้น ซิมก็อายุ 2 ขวบครึ่งเข้าไปแล้ว ถ้าเขาไม่เป็นอะไรก็ดี แต่ถ้าเขาเป็นขึ้นมาล่ะ 6 เดือนมันนานมากค่ะ พ่อของน้องซิม จึงติดต่อ รพ.เอกชน ที่ได้คิวเร็วที่สุด ก็ได้ที่ รพ.สมิติเวช ศรีนครินทร์ค่ะ เมื่อไปพบหมอครั้งแรก เดือน มกราคม 2552 ซิมก็ร้องตามฟอร์มค่ะ เมื่ออยู่ในห้องหมอ แต่เราก็เอาของเล่นคือโดเรม่อนไขลานไปหลอกล่อด้วย ก็เลยพออยู่ได้ แต่สิ่งที่เราไม่ได้เตรียมใจไปรับฟังก็คือ หมอบอกว่า ซิมมีอาการของออทิสติก จากการสัมภาษณ์พฤติกรรมน้องและการเลี้ยงดู โดยคำถามที่หมอตั้งมา 13 ข้อ พฤติกรรมซิมถูกจัดเป็นเด็กกลุ่มออทิสติก 8 ข้อ มันเกินครึ่งเลยล่ะค่ะ และหมอยังบอกอีกว่า รักษาไม่หาย มีแต่จะเป็นเยอะขึ้น หากไม่รีบบำบัด พฤติกรรมที่เข้าข่ายออทิสซึ่ม มีดังนี้ค่ะ 1.เด็กดูดนมได้ไม่ดี – ไม่เป็นค่ะ ซิมดูดเก่งมาก 2.ไม่ชอบการสัมผัส กอด จูบ หอมแก้ม ไม่สนใจให้ใครกอดรัด หรืออุ้ม – อันนี้ซิมไม่เป็นค่ะ เค้าชอบให้แม่หอมแก้ม 3.เด็กไม่สบตา เรียกไม่หัน – อันนี้ซิมเป็นเต็มๆเลยค่ะ 4.ไม่ส่งเสียงอ้อแอ้ – ข้อนี้เค้าส่งเสียงอ้อแอ้ได้นะคะ แต่เป็นคำที่ไม่มีความหมาย 5.ชี้นิ้วไม่เป็น – นี่ก็ใช่ค่ะ เวลาเค้าจะชี้ จะยื่นทั้งห้านิ้วเลยค่ะ 6.ไม่สนใจใคร  เงียบเฉย  แต่บางรายอาจติดคนมากจนผิดปกติ เรียกให้คนอื่นเล่นด้วยไม่เป็น ชอบเล่นคนเดียว – นี่ก็ใช่ค่ะ เวลามีเด็กอื่นมาชวนเล่นเค้าจะเฉยเมยมากๆ ไม่อยากเล่นกับเด็กอื่น แต่ถ้าแม่ชวนเล่น เค้าก็เล่นกับเรานะคะ แต่ก็บางอารมณ์ แต่ส่วนมากชอบเล่นคนเดียวเสียมากกว่า 7.ไม่ลอกเลียนแบบหรือแสดงบทบาทสมมติไม่เป็น เช่น ทำท่าประกอบเพลงแล้วให้เค้าทำตาม เค้าทำไม่ได้ – ใช่เลยค่ะ เอาโทรศัพท์มาฮัลโหลไม่เป็น ตบมือตามแม่ก็ไม่ได้ 8.ไม่แสดงอาการดีใจให้เห็นหรือทักทายคนที่เด็กชอบ หรือหากแสดงออกก็มากเกินไป – อันนี้ยังไม่ชัดเท่าไหร่ค่ะ เพราะเค้าดีใจเมื่อเห็นป่ะป๊าเค้า และก็ดูว่ามันไม่ได้มากจนโอเวอร์เกินไปเลยค่ะ 9.ผูกพันกับสิ่งของอย่างใดอย่างหนึ่งซ้ำๆ เล่นติดเชือกฟาง ใบไม้ ผ้าอ้อม ถ้าดึงออกจะกรีดร้องอยู่นาน – ข้อนี้ก็ใช่ เพราะเค้าติดของเล่นกลมๆค่ะ แม้จะมีอันที่ชอบเป็นพิเศษ แต่อะไรที่กลมๆเค้าก็เล่นได้ค่ะ 10.เป็นเด็กทานยาก คือชอบกินอาหารเดิมๆ  -- อันนี้ก็ไม่ค่ะ ทานได้หมด หากไม่แข็งจนเกินไปหรือติดคอ 11.มีพฤติกรรมซ้ำๆ เช่นการส่ายหัวโดยไม่มีสาเหตุ หรือ เดินเขย่งปลายเท้า – เป็นค่ะ นั่งอยู่ดีๆก็ชอบส่ายหัวแรงๆหลายรอบแล้วหยุดโดยไม่มีท่าทีเวียนหัว ส่วนเขย่งเท้า ซิมเป็นเฉพาะเวลาดีใจ ไม่เป็นตลอดเวลา 12.เวลาต้องการอะไรใช้วิธีจูงมือ หรือจับมือเราไปหยิบให้ – ใช่เลยค่ะ (แต่ตอนนั้นเราก็คิดแต่ว่า เค้าสื่อสารกับเราได้นะเนี่ย แม้จะโดยใช้อวัจนะภาษาก็ตามที) 13.ความรู้สึกของคนเลี้ยงดูว่าเด็กต่างจากคนอื่น หมายถึงผู้เลี้ยงสังเกตได้ว่าเด็กไม่เหมือนคนอื่น – จากที่เลี้ยงหลานๆมา รู้สึกเลยค่ะว่าเค้าไม่ปกติ คือไม่ใช่เด็กปกติที่พูดได้ช้า น่าจะมีสาเหตุอื่นร่วมด้วย จากคุณ : จขกท (golf_chatchada) เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 23:04:36

ความคิดเห็นที่ 23 มาอยู่เป็นเพื่อนนะคะ ตอนนี้หลานอุ๊กก็เป็นค่ะ แต่แย่ตรงที่แม่ก็ไม่มีเวลา+สถานะทางการเงินก็แย่ค่ะ ไม่รู้จะทำยังงัย จากคุณ : แม่น้องอัย เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 23:08:29

ความคิดเห็นที่ 24 ขอบคุณคุณ  ตันหยง บูรณา และคุณ Pongchan มากนะคะ เราชื่นใจแทนพ่อแม่ของน้องๆที่เรียน ปวช.นั้นจังเลยค่ะ อยากให้น้องซิมเป็นอย่างนั้นบ้างจัง ............................... ตอนนั้นที่บ้านเครียดกันมากค่ะ ยายน้องซิมรู้เข้าก็นั่งร้องไห้ ว่าทำไมหลานต้องเป็นด้วย ส่วนอาม่าอากง ไม่เชื่อค่ะ ว่าซิมจะเป็นโรคนี้ รวมทั้งพ่อเค้าก็ยังไม่ค่อยเชื่อค่ะ และจากที่ไปเห็นเด็กบางคนที่เป็นมากกว่าซิม แต่แม่เค้าบอกว่าน้องไม่ได้เป็นออฯ ตรวจกับหมอคนนี้อยู่ พ่อเค้าถึงขนาดจะเปลี่ยนหมอ ไปหาหมอคนนั้นบ้าง เพราะเชื่อว่าถ้าเด็กคนนั้นไม่เป็น ลูกเราก็ต้องไม่เป็นแน่นอน แต่มันจะมีประโยชน์อะไรคะ เราก็คุยกันต่อว่า หากลูกไม่เป็น ถึงหมอจะว่าเค้าเป็น เค้าก็ไม่เป็นหรอก แต่ถ้าหากลูกเป็น  ไม่ว่าคนหมื่นแสนหรือหมอบอกว่าไม่เป็น แล้วเค้าก็จะไม่เป็นตามนั้นมั้ย อาการของลูก อยู่ที่ตัวลูก ใครก็ตามไม่ได้ทำให้ลูกเป็นได้ แต่หากจะเปลี่ยนหมอ เพราะรักษาไม่ดีนั้นจึงน่าเปลี่ยนค่ะ สรุปก็เลยไม่เปลี่ยน เพราะเค้าเชื่อเราค่ะ แต่รู้เลยว่าคุณพ่อนั้นเครียดมาก จากคุณ : จขกท (golf_chatchada) เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 23:10:00

ความคิดเห็นที่ 25 เป็นกำลังใจให้คุณแม่คนเก่งนะคะ จากคุณ : กุ้ยช่ายขาวหมูกรอบ เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 23:21:23

ความคิดเห็นที่ 26 สวัสดีค่ะ แม่น้องอัย เพื่อนมีหลานเป็นเหมือนกัน ตอนนี้อายุ 23 แล้ว เรียน รร.ออทิสติกจนจบแล้ว แต่ตอนนี้ก็ยังพูดไม่ได้ เวลาพ่อแม่ไปทำงาน จะใส่กุญแจบ้านและน้องอยู่ในนั้นคนเดียว เราก็ไม่อยากให้ลูกเป็นอย่างนั้นเลยค่ะ สงสารเค้าจัง .............................. 10 ก่อนเข้าสู่การเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ เราเฝ้ารักษาลูกเต็มเวลามาโดยตลอด ทั้งไปฝึกปรับพฤติกรรม กระตุ้นพัฒนาการต่างๆ โดยกระบวนการฝึกก็คือ ลดพฤติกรรมที่ไม่พึงประสงค์ของเด็กออทิสติกออกไป แล้วสร้างพฤติกรรมที่ควรจะเป็นขึ้นมา แต่มันยากมากค่ะ เพราะด้วยที่เค้าไม่รู้เรื่อง สื่อสารกับเราก็ไม่ได้ ว่าสิ่งไหนชอบหรือไม่ชอบ ยังไง และเด็กเคยปล่อยตามสบายมาตั้งแต่เด็ก ตอนนี้ต้องมีขีดกรอบให้อยู่ มันก็เลยทำให้เครียดไปตามๆกัน จากคุณ : จขกท (golf_chatchada) เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 23:22:23

ความคิดเห็นที่ 27 แม่น้องอัยคะ ลูกชายของพี่เลี้ยงลูกเราก็เป็นนะคะ เค้าใช้สิทธิ์บัตรทองค่ะ ให้ทางโรงพยาบาลเขียนใบส่งตัวให้ ตอนนี้น้องหาหมอที่โรงพยาบาลยุวประสาทค่ะ ^^ จากคุณ : ตะวันเพลิง เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 23:23:19

ความคิดเห็นที่ 28 ขอบคุณ คุณกุ้ยช่ายขาวหมูกรอบ มากนะคะ .................................... 11 ยังไงเราก็ต้องสู้ และรักษาเค้าให้ถึงที่สุด เราเริ่มจากการหาสถาบันปรับพฤติกรรมเด็ก ก็ได้พูดคุย และทำตามข้อเสนอแนะต่างๆของครูฝึก เริ่มต้นน้องไม่กลัวอะไรเลย เดินเข้าห้องฝึกไปเล่นของเล่นต่างๆ ทั้งที่เพิ่งมาครั้งแรก ในขณะที่เราเห็นเด็กคนอื่นร้องไห้โยเย เป็นใครก็ต้องดีใจที่ลูกเราไม่งอแงจริงมั้ยคะ แต่....มันไม่ดีค่ะ เค้าบอกว่า เด็กต้องมีความคุ้นเคยกับที่บ้านและรู้สึกกลัวกับสถานที่แปลกใหม่ ถ้าเมื่อไหร่มาที่นี่แล้วร้อง นั่นคือดีค่ะ เพราะเค้าเริ่มปรับตัวได้แล้ว ว่าควรมีความกลัวกับบางสถานที่ ที่เค้าไม่คุ้นเคย และซิมก็เป็นเช่นนั้นค่ะ คือเมื่อมาบ่อยๆแล้ว เค้าก็ไม่ชอบ สถาบันนี้อยู่ถนน local road เลียบถนนวิภาวดีค่ะ พอเลี้ยวรถเข้าหน้าสถาบันก็ร้องจ้าเลย เพราะรู้ว่าจะโดนพามาฝึกและก็ถูกบังคับ เริ่มร้องจนอาเจียน บอกตรงๆว่าได้ยินเสียงลูกร้องออกมาจากห้องฝึก เราเป็นแม่ก็แทบร้องตามไปด้วยค่ะ และเมื่อนานเข้า มันยังเป็นเช่นนี้ มันก็ไม่ดีค่ะ คือน้องต้องเริ่มปรับตัวได้ ว่ามาที่นี่มันปลอดภัย และควรจะเลิกร้องได้แล้ว แต่อาการมันกลับหนักขึ้นเรื่อยๆ พอถึงจุดที่เป็นเสาตอม่อที่สร้างค้างไว้ เค้าก็ร้องแล้ว เพราะจำเส้นทางได้ เห็นมั้ยคะ ว่าอาการที่เด็กไม่กลัวที่แปลกๆก็ไม่ดี พอเด็กกลัวแล้วก็กลับไม่ดี ตอนนั้นเรามืดแปดด้านมาก งงกับไอ้โรคนี้ ว่าจะเอายังไงกันแน่ และเราก็เหนื่อยล้า หมดแรงที่จะฝึกลูกต่อ เพราะน้องซิมเป็นเด็กที่มีความพิเศษคือ สามารถร้องไห้ได้เสียงดังและนานมาก จนโสตและประสาทของผู้ได้ยินไม่เป็นอันประมวลผลเลยทีเดียว จากคุณ : จขกท (golf_chatchada) เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 23:26:49

ความคิดเห็นที่ 29 เป็นกำลังใจให้นะคะ ยังงัยน้องซิมก็รักคุณแม่ของเค้า จากคุณ : fahPiengfah22538 เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 23:28:39

ความคิดเห็นที่ 30 คุณจขกท. - น้องพูดรู้เรื่องนะคะ แต่เรียนไม่ค่อยรู้เรื่อง บางทีอาจจะต้องเรียกหลายที บางครั้งก็พูดคนเดียว แบบเพ้อๆอ่ะค่ะ แต่ถ้าต่อจิ๊กซอว์หรือหุ่นยนต์ เก่งสุดยอดค่ะ คุณตะวันเพลิง - ขอบคุณมากๆค่ะ เดี๋ยวลองบอกพี่สาวดูค่ะ จากคุณ : แม่น้องอัย เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 23:29:57

ความคิดเห็นที่ 31 ลูกเราก็ไม่กลัวใครค่ะ ไปไหนจะเข้าหาคนง่ายมาก ไม่กลัวสถานที่ที่ไม่คุ้นเคยด้วย กังวลจัง จากคุณ : กุ้ยช่ายขาวหมูกรอบ เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 23:34:23

ความคิดเห็นที่ 32 เป็นกำลังใจให้ค่ะ ลองไปหาหนังสือเรื่องผู้ชายที่หลงรักตัวเลขอ่านดูค่ะ. นักคณิตศาสตร์ท่ีสำคัญของโลก แต่เป็นออทิสติก. จากคุณ : มนชิจัง เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 23:38:34

ความคิดเห็นที่ 33 มาเป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : แม่น้องแมม เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 23:43:09

ความคิดเห็นที่ 34 12 วิธีการรักษา (จากนี้จะพิมพ์สดแล้วนะคะอาจจะช้าหน่อย) พ่อแม่ต้องปรับเปลี่ยนพฤติกรรมตัวเองก่อนค่ะ คือลักษณะของเด็กออทิสติกเนี่ย เค้าจะมีความผิดปกติของสมองส่วนการรับรู้ สังคม และการสื่อสาร ระบบประสาทด้านการรับรู้จะบกพร่อง เราจึงต้องเติมเต็มในส่วนนี้ คือพาน้องไปเที่ยวทะเล เดินบนพื้นทราย พาไปเล่นสนามเด็ก ให้เหยียบพื้นหญ้า เล่นบ้านบอล เพื่อรับรู้ด้านการสัมผัสหลายๆส่วน ด้านสังคม แม้ว่าลูกจะไปที่ไหนก็ร้อง เข้าร้านอาหารที่ไหนก็ร้อง พ่อแม่ต้องผลัดกันกิน ผลัดกันเข็นลูก แม้จะมีของหลอกล่อ มันก็ได้ชั่วระยะเวลาหนึ่งเท่านั้น พ่อแม่บางคนท้อ ก็ขังลูกตัวเองไว้ที่บ้าน แต่หมอแนะนำว่ามันเป็นวิธีที่ผิด เพราะเด็กก็จะไม่สามารถปรับตัวได้ แต่ถ้าเรายอมลำบาก ทนฟังเสียงเค้าร้อง ทนอายชาวบ้านเพราะเค้าร้องดังมาก จนคนอาจจะคิดว่าเราขโมยเด็กที่ไหนหรือเปล่า ดีที่ว่าหน้าเหมือนพ่อแม่ เราเลยสู้ต่อไป เมื่อเค้ารู้แล้วว่ามาร้านก๊วยเตี๋ยวต้องรอสักพัก ถึงจะได้กิน ทำให้ตอนนี้ครอบครัวเราสามารถไปกินอาหารกันได้โดยที่ไม่ต้องผลัดกันพาลูกออกนอกร้านอาหารแล้วค่ะ ส่วนด้านการสื่อสาร อันนี้เป็นตัวหลักที่เป็นปัญหาของน้องซิมเลยทีเดียวค่ะ เราต้องปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการรู้ใจลูกของตัวเองออกไปก่อนค่ะ คือพอลูกจับกล่องนม เราก็รู้ว่าเค้าหิวนม พอจับมือเราไปหาแก้ว เราก็รู้ว่าเค้าหิวน้ำ พวกนี้ต้องตัดออกให้หมดค่ะ ต้องยื้อเวลา ทุกครั้งถ้าเค้าจับมือเราไปที่นม เราก็จะต้องย้ำว่าหิวนม หิวนม ย้ำๆๆๆๆ และเริ่มรอจนเค้าพูดตาม แต่เค้าก็ไม่ได้พูดตามว่ากินนมหรอกนะคะ แค่เปล่งเสียงออกมาว่า "แอ๊ะ" เราก็หยิบให้ทันที  และเริ่มเป็นคำเดียว เช่น "นม" และขยายเป็น "กินนม" เป็นต้นค่ะ คือเด็กบางคนแม้จะพูดได้แล้ว แต่ก็จะมีโลกส่วนตัวสูงไม่ชอบสังคมภายนอก ดังนั้นทุกพฤติกรรมจึงต้องปรับควบคู่กันไปทุกด้าน จากคุณ : จขกท (golf_chatchada) เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 23:43:20

ความคิดเห็นที่ 35 คุณแม่น้องอัย    อ๋อค่ะ เด็กประเภทนี้เค้าจะมีสิ่งที่มาทดแทนบางอย่าง ด้วยที่เค้าหมกมุ่นอยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง จะทำให้เค้ามีสมาธิกับสิ่งนั้นมาก ส่วนเรื่องการเรียน ด้วยที่มีปัญหาด้านการสื่อสาร(แม้จะพูดได้ แต่ความเข้าใจเชิงลึก มันบ่งบอกยากค่ะว่าเด็กออฯแต่ะคนสามารถรับรู้ได้แค่ไหน) วิชาที่เค้าจะทำได้ดี ก็เป็นพวกกฎหรือทฤษฎีตายตัว เช่น เลข วิทยาศาสตร์ การคำนวณ หรือบางคนเก่งภาษาอังกฤษมากกว่าเด็กปกติด้วยซ้ำ แต่ถ้าเราค้นพบว่าน้องมีความสามารถด้านไหน แล้วสนับสนุนเค้าจะไปได้ดีค่ะ อัลเบิร์ต ไอสไตน์ก็เป็นออทิสติกค่ะ เรียนวิชาสังคมไม่ดีเลย จนพ่อแม่ต้องจ้างครูมาสอนที่บ้าน พูดได้ตอน 7 ขวบด้วยซ้ำ ใครจะคิดคะว่าเค้าจะได้เป็นบุคคลพิเศษของโลกเช่นนี้ .......................... 13 กว่าจะหาวิธีที่เหมาะสม เราใช้หลายศาสตร์เข้าบำบัดลูก เพราะต้องหาวิธีที่เหมาะสมกับเค้าดีที่สุด ไม่ว่าจะเป็นดนตรี ศิลปะ หรือกีฬา แต่ก็ไม่มีวิธีไหนที่จะดูเวิร์ค สำหรับน้องซิมเลยค่ะ ซิมสนใจแค่อะไรที่หมุน น้ำไหล แค่นี้ค่ะ อยู่กับสิ่งพวกนี้ได้เป็นวันๆเลย จนคนที่บ้านบอกว่า สงสัยโตขึ้นคงต้องเป็นนักวิจัยน้ำแน่นอน อิอิ แต่เราก็พลิกวิกฤ๖เป็นโอกาสค่ะ ทุกอย่างเริ่มจากสิ่งที่เค้าชอบ เมื่อชอบเล่นน้ำ เราก็จะเอาน้ำมาเป็นตัวต่อรองด้านการสื่อสารของเค้า ก็คือเมื่อเข้าห้องน้ำ เราก็จะบอกเค้าตลอดว่านี่คือการ "อาบน้ำ" จนเค้าเรียนรู้คำศัพท์ว่า "อาบน้ำ" ในสมองแล้ว ต่อไปพอเค้าอยากอาบน้ำ ถอดเสื้อผ้าแล้ว เราก็ยังไม่ให้เค้าอาบ จนเค้าเปล่งเสียงออกมาว่า "อาบน้ำ" แต่ก็เริ่มจากที่ฟังไม่รู้เรื่องว่า "อาบน้ำ" หรอกค่ะ มันต้องค่อยเป็นค่อยไป จากคุณ : จขกท (golf_chatchada) เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 23:58:41

ความคิดเห็นที่ 36 ตัวเล็กที่บ้านก็ชอบเล่นน้ำไหล กับอะไรที่หมุนๆ เหมือนกันเลยค่ะ ล้อรถนี่เล่นได้นานเลย ^^ จากคุณ : ตะวันเพลิง เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 00:02:31

ความคิดเห็นที่ 37 น้องซิมไม่ชอบศิลปะเลย เพราะบกพร่องด้านการรับสัมผัส ที่เรารู้ช้า ทำให้น้องซิมแหยงๆผิวสัมผัสแปลกๆ ใหม่ๆ การละเลงสี ปั้นดินน้ำมัน เนี่ย เค้าไม่ยอมเลยจริงๆค่ะ ส่วนดนตรีพอได้ แต่ด้วยอาการไม่นิ่ง ทำให้ไม่สามารถฝึกได้นานพอ อ้อ..ลืมบอกด้วยว่าน้องซิมทานยาด้วยนะคะ เป็นยากดประสาท เพื่อทำให้เค้านิ่งขึ้น จะได้เข้ารับการฝึกได้มากขึ้นด้วย เราจึงใช้วิธีใหม่ คือเอา floor time เขามาช่วย ตามคำแนะนำของหมอ หมอบอกว่า มันจะช้ากว่าแบบ SI ที่เราฝึกซิมเป็น Pattern แต่มันจะคงทนกว่า ถ้าทำควบคู่กันจะได้ผลดี แต่กระบวนการฝึกสองรูปแบบนี้มันขัดกันมากๆค่ะ มันจึงเป็นงานหินอีกอันที่เราต้องฝ่าฟัน กรฝึกแบบ floor time ก็คือ เน้นการเล่น ทำให้เด็กสนุก เอาของเล่นมาช่วยดึงเค้าออกจากโลกส่วนตัว คือแม่ตื้อเข้าไปเล่นกับเค้าตลอดค่ะ อย่าปล่อยให้เค้าเล่นคนเดียว คือลูกทำอะไรเราทำด้วย เค้ากระโดด เรากระโดด เค้าหมุนของ เราก็หมุนของ แต่มันได้ผลจริงๆนะคะ จากที่ซิมมีของเล่น ซิมเล่น ตอนนี้ซิมมีของเล่น เดินมาหาแม่ให้แม่ร่วมเล่นด้วยกัน หมอบอกว่า ตอนนี้ ภาพของซิมเริ่มมีคนเข้ามาอยู่ด้วยแล้ว ก็เริ่มแทรกคำศัพท์ไป วันละคำ โดยไม่ต้องหวังให้เค้าพูดตามในตอนแรก แล้วช่วงหลัง เมื่อเค้ามาชวนเราไปเล่นอะไร เราก็เริ่มมีเงื่อนไขกับเค้า เช่นต้องมานับ 1-10 ก่อน แล้วถึงจะไปเล่นได้ วิธีนี้ ลูกเริ่มรอคอยได้ เริ่มได้คำศัพท์ ครูงงมาก ว่าซิมพูดตามตัวเลขไม่ได้ซักคำ แต่ว่าสามารถชี้เลขได้ถูก ต่างจากเพื่อนที่เป็นเด็กปกติ ที่พูดตามครูได้ทุกคำ แต่ไม่สามารถหยิบหรือชี้เลขตามคำบอกของครูได้ จากคุณ : จขกท (golf_chatchada) เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 00:16:11

ความคิดเห็นที่ 38 น้องน่ารักมากก เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : เพิ่งมา เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 00:18:46

ความคิดเห็นที่ 39 ตอบคุณตะวันเพลิง    ใช่ค่ะ อีกคำถามที่หมอถามเลยว่า อย่างมีรถคันหนึ่งซิมจะเล่นยังไง นั่นก็คือเค้าจะหงายท้อง แล้วเอามือหมุนล้อรถค่ะ แต่เด็กปกติจะจับหลังคารถแล้วเอามาวิ่งไปวิ่งมาใช่มั้ยคะ ............... วิธีการฝึก ก็ทั่วๆไปตามหลักพัฒนาการ ไม่ว่าจะเป็น การใส่ห่วงกรวยอันนี้ เราเริ่มจากให้น้องวิ่งเอาห่วงไปใส่ แรกๆน้องแวะข้างทางตลอดเลยค่ะ  เราก็เริ่มทำให้ระยะมันสั้นลง และเอาการเล่นของน้องเข้าร่วมการฝึก เช่น มาใส่กรวยให้หมดก่อนแล้วจะได้เล่นของเล่นหมุนๆที่หนูอยากเล่น หรือใส่กรวยเสร็จ ถึงจะได้กินโยเกิตวุ้นมะพร้าว ของโปรดเค้า จากคุณ : จขกท (golf_chatchada) เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 00:25:41

ความคิดเห็นที่ 40 สวัสดีค่ะ คุณ เพิ่งมา ขอบคุณมากนะคะ .................................. หรือแม้แต่เครื่องออกกำลังกายที่บ้าน เราก็เอามาปรับใช้ฝึกกับซิม เพราะกล้ามเนื้อมัดเล็กทำงานได้ไม่ดี ซิมควบคุมมันไม่ได้ เราจึงให้เค้าฝึกกำลังแขและควบคุมการหมุนของวงล้อ ขณะที่ซิมหมุนๆวงล้อ แม่ก็ต้องร้องเพลงที่ซิมชอบ ตบมือเชียร์ และทำหน้าทำตา ทำเสียงตลกๆ เพื่อกระตุ้นให้น้องสนุกที่จะฝึก คือไม่เหมือนกับบังคับให้เค้าฝึก แต่เราบังคับด้วยสิ่งต่างๆที่ดึงดูดให้เค้าชอบหรือสนุกกับมันค่ะ จากคุณ : จขกท (golf_chatchada) เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 00:30:15

ความคิดเห็นที่ 41 คุณจขกท. เก่งมากๆๆๆๆค่ะ จากคุณ : แม่น้องอัย เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 00:31:16

ความคิดเห็นที่ 42 เข้ามาให้กำลังใจทั้งครอบครัวเลยค่ะ ดีใจที่ได้เห็นความตั้งใจในการพัฒนาลูก เป็นแม่ที่สุดยอดเลยค่ะ ขอชื่นชมจากใจ จากคุณ : kikkie เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 00:36:37

ความคิดเห็นที่ 43 และเมื่อควบคุม บังคับมือได้แล้ว เราก็มาฝึกนิ้วกันค่ะ อุปกรณ์ก็ไม่ยาก เมล็ดถั่วเขียวหรือถั่วแดงก็ได้ค่ะ แรกๆ น้องไม่กล้าหยิบเลยค่ะ กำๆอย่างเดียว แม่ก็ต้องจับสามนิ้วคือ กลาง นาง ก้อย เข้าด้วยกัน เหลือไว้แค่ โป้ง กับ ชี้ ให้เค้าใช้แค่สองนิ้วนี้ ลืมพูดเรื่องการสังเกตกล้ามเนื้อมือ คือเด็กจะชอบใช้นิ้วโป้งกับนิ้วกลางมาหยิบสิ่งของเล็กๆ ได้ถนัดกว่าใช้นิ้วชี้ค่ะ เราก็ต้องเปลี่ยน เพราะลักษณะเด่นของเด็ก ออทิสติกคือ ไม่สบตา ไม่พาที ไม่ชี้นิ้ว มันไม่ง่ายเลยค่ะ ที่จะฝึกเด็กที่บกพร่องด้านระบบสัมผัส ให้มานั่งหยิบเม็ดถั่วเขียวนี้ แต่อย่างที่บอกค่ะ ว่าเราต้องค้นพบวิธีที่เค้าชอบให้ได้ แล้วดึงมาร่วมกระบวนการฝึก รายของน้องซิมก็ดีตรงที่ แม่เห็นว่าเค้าชอบฟังเสียงกระทบกับแก้ว เราจึงใช้แก้วเป็นภาชนะในการฝึก พอเม็ดถั่วกระทบแก้ว ก็จะมีเสียงดัง เค้าก็สามารถฝึกได้นานขึ้นค่ะ จากคุณ : จขกท (golf_chatchada) เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 00:39:13

ความคิดเห็นที่ 44 ขอบคุณ แม่น้องอัยและคุณ kikkie   บางทีกำลังใจในการฝึกลูกจากที่ท้อๆก็คือจากพวกคุณๆ และเพื่อนๆบนเฟสบุคนี่แหละค่ะ ที่ทำให้เราสู้ต่อ เพราะมันไม่เห็นผลทันใจเหมือนสอนเด็กปกตินะคะ ใช้เวลาเป็นปีๆเลยค่ะ ............................. เราค่อนข้างเน้นเรื่องกล้ามเนื้อก่อน เพราะหมอบอกว่า หากกล้ามเนื้อน้องพัฒนาได้ดี สมองก็จะพัฒนาได้ดีตามไปด้วย เมื่อหยิบโดยใช้นิ้วโป้งและนิ้วชี้ได้แล้ว เราก็ไปฝึกการออกแรงของนิ้วต่อ อุปกรณ์ก็แสนแพงค่ะ แถมได้ประโยชน์จากวิตามินซีด้วย 55555 ในความโชคร้ายของเราที่น้องซิมเป็นออทิสติก แต่เรายังมีความโชคดีที่ซิมไม่ต่อต้านการฝึกมากนัก เมื่อเทียบกับเด็กออฯรายอื่นๆที่เราเจอกันตามสถานที่ฝึก อาจจะเพราะแม่ดุและไม่ตามใจเขามาตั้งแต่เด็ก ก็คุณพ่อเค้าตามใจไปแล้ว เราก็ต้องเข้มกับลูกซักคนค่ะ ซิมชอบทานส้มมากๆค่ะ เห็นส้มก็จะเอามือเราไปจับ เราก็เริ่มจากการตื้อให้เค้าหยิบมาให้เรา และเริ่มออกเสียงว่ากินส้ม ขณะกินส้มเมื่อหยิบให้ทีละกลีบ เราก็จะให้เค้าขอบคุณครับ โดยการยกมือไหว้ (เพราะตอนนั้นยังพูดไม่ได้) และค่อยๆเป็นออกเสียง "ส้ม" และ "กินส้ม" ในที่สุด และนอกเหนือจากการฝึกศัพท์ เราบูรณาการฝึกด้านร่างกายไปด้วย โดยการฉีกเปลือกส้มให้เขาช่วยดึง ครั้งแรกที่เค้าดึงเปลือกส้มนะคะ โอ้โห....มืองี้สั่นเชียวค่ะ เพราะมันต้องออกแรงมากสำหรับเด็ก แต่เค้าก็ทำได้ดี จนเป็นที่พอใจของเราค่ะ หมอยังบอกเลยว่าคุณแม่เข้าใจคิดค้นวิธีฝึกมากๆค่ะ 5555 จากคุณ : จขกท (golf_chatchada) เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 00:49:56

ความคิดเห็นที่ 45 บางครั้งเราก็บูรณาการเข้ากับดนตรีบำบัด เชื่อมั้ยคะ นิ้วเค้าพริ้วมากค่ะ คุณพ่อยังบอกเลยว่า ท่าสวย และการวางนิ้วถูกต้องตามหลักเลย เสียแต่เรื่องแรงอย่างเดียว และด้วยเค้าไม่ชอบดนตรีเท่าไหร่ เลยใช้วิธีนี้ไม่ค่อยจะผ่านค่ะ จากคุณ : จขกท (golf_chatchada) เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 00:53:36

ความคิดเห็นที่ 46 คุณแม่เข้มแข็งมากเลยค่ะ วันก่อนเราดูรายการสุริวิภาเค้าสัมภาษณ์คุณโรสผู้ก่อตั้งมูลนิธิเด็กที่ต้องการดูแลเป็นพิเศษไม่แน่ใจว่าน้องซิมอยู่ในกลุ่มนี้หรือเปล่านะค่ะ ยังไงลองดูนะเราเห็นเค้ามีผู้เชี่ยวชาญหลายทักษะทีเดียวทำงานกันเป็นทีมเลย น่าจะช่วยน้องได้ เอาใจช่วยทั้งน้องซิมและคุณแม่+คุณพ่อนะค่ะ จากคุณ : บาร์ซ่า เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 00:58:17

ความคิดเห็นที่ 47 เป็นกำลังใจ ให้คุณแม่คนเก่งค่ะ น้องน่ารักมากๆ ค่ะ  สู้ สู้นะคะ จากคุณ : bushery เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 00:58:49

ความคิดเห็นที่ 48 แวะมาอยู่เป็นเพื่อนค่ะ เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ ^^ ปล.น้องน่ารักมาก ครอบครัวก็น่ารักมากๆเช่นกัน >< จากคุณ : usagimom เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 01:04:52

ความคิดเห็นที่ 49 สู้ๆนะคะคุณแม่ เป็นกำลังใจให้ค่ะ แอบชื่นชมที่สามารถดูแลน้องได้ขนาดนี้ และครอบครัวก็น่ารักมากเลยนะคะ ^_^ จากคุณ : NymphYP1990 เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 01:10:10

ความคิดเห็นที่ 50 เริ่มแรกเราตระเวนฝึกอาทิตยละ 3 วัน และอยู่ที่บ้านแม่ฝึกเต็มที่ ซิมจึงมีพัฒนาการที่ดีขึ้นตามลำดับทุกสัปดาห์ เพราะเราทำการบ้านตลอด อะไรที่มีปัญหา หรือการฝึกใดๆที่ไม่ได้ผล เราก็จะไปปรึกษาครูฝึก เพื่อหาวิธีที่ปรับเข้ากับเค้าให้ได้ เมื่อน้องซิมเข้าเรียน เราก็เหลือเวลาแค่เสาร์-อาทิตย์ แต่ว่าน้องซิมสิคะ เค้าแทบไม่มีเวลาหยุดเลย เพราะเรียน 5 วัน แล้วยังต้องมาฝึกอีกทั้งสองวันในวันหยุด แต่เราบอกลูกว่า "หนูต้องสู้นะลูก เพราะพ่อกับแม่เต็มที่กับหนู ถ้าหนูไม่ร่วมมือ เราจะฝ่าฟันมันไปไม่ได้ แต่ถ้าหนูสู้ไปด้วย แม้จะไม่หาย แต่แม่ว่ามันต้องดีขึ้นแน่นอน แม่จะรอวันนั้น" โชคยังเข้าข้างเรา ที่ซิมไม่ต่อต้าน และเค้าสู้ไปกับเราด้วย เราก็อาศัยของโปรดเค้าเป็นตัวเข้าล่อตลอดค่ะ เป็นต้นว่า ฝึกเสร็จจะได้กินเฟรนฟราย ของโปรด หรือได้เล่นบ้านบอล เค้าเลยมีเป้าหมายมากขึ้นค่ะ จากคุณ : จขกท (golf_chatchada) เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 01:16:33

ความคิดเห็นที่ 51 เป็นกำลังใจให้คุณแม่และน้องซิมนะคะ น้องซิมหนูมีแม่ที่น่ารักและรักหนูมากที่สุดในโลกเลยนะ ขอให้หนูแข็งแรงและมีพัฒนาการที่ดีขึ้นๆนะครับ จากคุณ : ห้องนี้ศรีนวล เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 01:17:24

ความคิดเห็นที่ 52 เป็นกำลังใจให้นะคะ น้องดูไม่เหมือนเด้กออเลยอ่ะ  ชอบรูปที่น้องยิ้มมากๆ เลยค่ะ จากคุณ : เหม่งน๊ะจ๊ะ เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 01:32:41

ความคิดเห็นที่ 53 ขอบคุณ คุณบาร์ซ่า ที่แนะนำนะคะ เมื่อยังมีแรงเราก็จะหาวิธีเพื่อพัฒนาเค้าให้ได้มากที่สุดค่ะ ยังไงเราจะลองหาข้อมูลเพิ่มเติมดูนะคะ และขอบคุณกำลังใจจาก คุณbushery คุณusagimom คุณNymphYP1990 มากๆเลยนะคะ ......................... ปัจจุบันซิมฝึกสามที่ด้วยกัน วันเสาร์ฝึกสองที่ คุณพ่อน้องต้องสอนพิเศษในวันหยุด เพื่อเพิ่มรายได้ในการเอามาฝึกน้องซิม เราจึงต้องไปกันสองคน ตอนแรกก็เกือบไม่ไหวนะคะ เพราะการขับรถไปกับเด็กที่ไม่นิ่ง และฟังไม่รู้ไม่เข้าใจเนี่ยยากมาก จอดรถติดไฟแดงก็ร้อง ดิ้น จนเข็ดขัดนิรภัยหลุด แต่ก็เพราะความไม่ยอมแพ้ของเรา ก็สามารถเอาชนะซิมได้ เพราะถ้าเค้าร้อง แม่ก็จะแวะรถข้างทาง แล้วจอดฟังเสียงเค้าร้อง จนนานเข้าเข้าก็รู้ว่าถ้าร้อง เดี๋ยวแม่ก็หยุดรถ ทุกวันนี้เลยไม่ร้องแล้วค่ะ (เรามีข้อดี ในปัญหาตลอดๆเลยค่ะ จึงคิดเสมอว่าในโชคร้ายเรายังมีสิ่งมาทดแทน) หากเรายอมไม่ไป หรือต้องหาคนอุ้มน้องตลอด ปัจจุบันน้องคงเดินทางลำบาก แต่ตอนนี้ บ่อยครั้งที่เราไปเที่ยวกันสองคนแม่ลูกค่ะ ^^ และฝึกในวันอาทิตย์อีกหนึ่งแห่ง และครูฝึกแต่ละที่ มีแนวทางการฝึกซิมคนละแบบ เราจึงเลือกยากมากหากจะตัดใครออกซักคนในตอนนี้ เพราะกราฟพัฒนาการของซิมกำลังพุ่งขึ้นตามลำดับ แต่จุดเปลี่ยนมันอยู่ตรงนี้ค่ะ เราปลูกฝังคำศัพท์ ความเข้าใจของเค้ามานานมาก เป็นระยะเวลา 2 ปีเต็ม จาก มค.52 - ธค.54 เราได้รับคำแนะนำจากผู้ใหญ่ท่านหนึ่ง ถึงอาชาบำบัด เรารู้เรื่องนี้กันมานานแล้ว แต่จากการศึกษาพบว่ามันเหมาะกับเด็กที่บกพร่องเรื่องการทรงตัว หรือเด็ก CP นี่นา ม้าจะทำให้ซิมพูดได้ได้อย่างไร?? แต่พอฟังคำแนะนำ มันก็น่าคิดตรงที่ ลองดูก็ไม่เสียหายนี่นา หากไม่ดี เราก็ไม่ต้องไปก็ได้ และได้รับความอนุเคราะห์จากเพื่อนที่เป็นตำรวจบอกเบอร์ติดต่อ กองกำกับการตำรวจม้า ที่ฝึกคุณพุ่ม เจนเซ่น และที่สำคัญเป็นโครงการของรัฐ ฟรีด้วยคะ ก็เลยตัดสินใจลองดู ไม่น่าเชื่อจริงๆค่ะ ซิมกล้าที่จะพูดมากขึ้น แต่ตอนนี้ติดที่พูดเร็วและรัว แต่ยังพูดไม่รู้เรื่อง และไม่สามารถตอบคำถามได้นะคะ ยกเว้นคำถามที่เค้าเคยได้ยินบ่อยๆ แต่เราตั้งเป้าไว้ว่า เค้าจะพูดได้ตอน 5 ขวบด้วยซ้ำ ซึ่งได้ตอนนี้ เราถือว่าประสบความสำเร็จอีกขั้นแล้วค่ะ และเริ่มพูดตามในสิ่งที่เราพูดมากขึ้น ตอนนี้เริ่มสนุกกับการฝึกแล้วสิคะ มันหลังจากที่เค้าไปขี่ม้าจริงๆ แต่เราก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร หรือม้าทำอะไรให้เค้ากล้าที่จะออกเสียงพูดมากขึ้น เรื่องความรู้ความเข้าใจเราไม่ห่วงเท่าไหร่ เพราะเราเลี้ยงเค้ามา เรารู้ค่ะว่าเค้าเข้าใจที่เราสั่ง หรือห้าม เพียงแต่เค้าไม่ยอมพูดออกมาเป็นคำๆเท่านั้นเอง มาตอนนี้เค้าพูดได้บ้างแล้วเราก็ดีใจมากแล้วค่ะ ทุกคนรู้ถึงพัฒนาการนี้ แม้กระทั่งทางโรงเรียนที่ตอนแรกว่ามีแนวโน้มให้ซิมซ้ำชั้นเตรียมอนุบาลไปก่อน แต่ว่าตอนนี้ซิมได้เลื่อนชั้นแล้วค่ะ จากคุณ : จขกท (golf_chatchada) เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 01:35:17

ความคิดเห็นที่ 54 ขอเป็นกำลังใจให้กับ คุณแม่ คุณพ่อ และน้องซิม อีก 1 เสียงค่ะ จากคุณ : by iPhone (KuRoMiDy) เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 01:55:24

ความคิดเห็นที่ 55 เป็นอีกประสบการณ์ อีกพฤติกรรมของเด็กสมัยนี้นะคะ หากท่านใดมีบุตรหลานเป็นเช่นนี้ หรืออาการบางส่วนคล้ายๆกันนี้ ก็ควรรีบปรึกษาแพทย์ เพื่อวินิจฉัยและรักษาให้ได้ทันท่วงที เพราะโรคนี้หากรู้เร็ว รักษาเร็ว เด็กก็จะดีขึ้นเร็วค่ะ เรื่องราวของเรามันยังไม่ถึงจุด Happy Ending นะคะ เป็นเพียงการเริ่มต้นเท่านั้น เรายังมีปัญหาอีกหลายปัญหา และอีกหลายพฤติกรรมที่ต้องฝึกซิม เพราะการเลื่อนชั้นในปีนี้ มันเป็นอีกโจทย์ยากที่เราต้องตามแก้ต่อไปค่ะ เพราะพฤติกรรมออทิสติกนั้น จะเกิดขึ้นมาเรื่อยๆ แม้เราจะฝึกบางอาการได้แล้ว เมื่อมีอาการใหม่มาเราก็ต้องตามแก้ บางทีเน้นอาการใหม่ พอหาย อาการเก่าเริ่มมาอีกแล้ว เราจึงมีเรื่องให้ท้าทายทุกอาทิตย์เลยทีเดียว อย่างช่วงนี้ซิมมีพฤติกรรมชอบตีคนอื่น แต่มันเป็นพฤติกรรมการชวนเล่นของเค้าค่ะ เมื่อเค้าหลุดจากโลกส่วนตัวได้แล้ว แต่คุณพ่อเค้าเรียนต่อในระดับปริญญาเอก ซึ่งตอนนี้ก็ยุ่งๆอยู่กับ thesis เมื่อน้องซิมเค้าอยากชวนพ่อเล่นหรือให้พ่อมองเค้ากระโดด ก็จะวิ่งไปตีหลัง แต่เพราะเราเป็นพ่อเป็นแม่ก็ทน และไม่รู้สึกอะไรไงคะ แต่เค้าดันเอาไปทำกับครูและเพื่อนๆ ซึ่งเราก็กำลังปรึกษาหมอเพื่อหาวิธีเลิกอยู่ ลองมาสองสามวิธีแล้วยังไม่ได้ผลเลยค่ะ ก็ค้นหากันต่อไป หากขึ้นอนุบาล เพื่อนๆโตกันแล้วและคงไม่ยอม ต่อยหน้าซิมกลับมาจะเป็นไงก็ไม่รู้ค่ะ และอีกเรื่องที่เราหนักใจก็คือเรื่องการจับดินสอ สืบเนื่องจากไม่ชอบศิลปะเลย ทำให้ซิมไม่ชอบกระดาษ ดินสอ และการระบายสี ซึ่งอนุบาลต้องเริ่มเขียน เรียน ก ไก่ แล้ว แม้อยู่ที่บ้าน เราสอนให้เค้ารู้จักพยัญชนะ แล้ว แต่เรื่องการเขียนนี่ยังจนปัญญาค่ะ แต่เราก็ไม่ท้อค่ะ และอยากให้ครอบครัวที่ประสบปัญหาเดียวกันกับเราสู้ต่อไปด้วยนะคะ เพราะการฝึกฝนและบำบัดจำเป็นมากกับเด็กกลุ่มนี้ ครอบครัวต้องให้เวลาค่ะ หากเราปล่อยในตอนนี้ อนาคตเค้าก็ต้องมีที่พึ่งตลอดไป แล้วเราจะสามารถอยู่กับเค้าตลอดไปได้หรือคะ เราชอบเพลงของบี้เพลงหนึ่งค่ะ และเป็นกำลังใจให้เรามีแรงฝึกซิมมาตลอดคือเพลง "ฉันไม่อยู่ ใครจะดูแลเธอ" เลยมีแรงที่จะทำทุกวิธี เพื่อให้เค้าอยู่ได้เมื่อไม่มีเราค่ะ จากคุณ : จขกท (golf_chatchada) เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 02:04:09

ความคิดเห็นที่ 56 ตามอ่านอยู่นะคะ จขกท เข้มแข็งมากค่ะ เรานับถือคุณเลยจริงๆ จากคุณ : เทมปุระ เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 02:05:31

ความคิดเห็นที่ 57 คุณแม่เก่งมากๆ อดทนมากๆค่ะ น้องโชคดีมากที่ได้รับการดูแลดีๆ เราเคยหาข้อมูลเกี่ยวกับออทิสติกบ้างเพราะลูกสาวเดินเขย่งเท้าเกือบตลอดเวลาตั้งแต่เริ่มเดินได้ จนตอนนี้สองขวบแล้ว แต่ดูลักษณะอื่นแล้วน้องไม่เข้าข่ายค่ะ อ่านจากข้อมูลกระทู้นี้ชัดเจนและเข้าใจง่ายมาก เป็นประโยชน์มากค่ะ ขอบคุณที่มาแชร์ และขอเป็นกำลังใจให้น้องซิมและครอบครัวนะคะ ^^ จากคุณ : balloon เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 02:14:10 A:171.4.29.34 X: TicketID:125348

ความคิดเห็นที่ 58 มาให้กำลังใจค่ะ คุณแม่เก่งมากๆ สู้ต่อไปนะคะ ขอให้น้องพัฒนาการดีขึ้นนะคะ จากคุณ : ต้นฟ้า-ใบฝน เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 02:26:03

ความคิดเห็นที่ 59 เป็นกำลังใจให้คุณแม่นะคะ เราเคยพาลูกไปตรวจออสทิคติคตอนขวบเหมือนกันค่ะ เข้าใจความรู้สึกเลยค่ะ ว่าเครียดและกังวลมากแค่ไหน เราร้องไห้ล่วงหน้าก่อนไปหาหมอเยอะมากค่ะ โชคดีลูกเราไม่เป็นค่ะ แต่ตอนนี้ยังพูดได้ไม่เยอะค่ะ(ขวบเจ็ดเดือน) คุณหมอแนะนำให้เราอ่าน floortime เหมือนกัน เราซื้อคอร์สศูนย์(เอกชน)ที่เค้ากระตุ้นเด็กด้วยFloortime ด้วยค่ะต่อชั่วโมงแพงมาก (ตอนนี้ก้อยังไปอยู่ค่ะ เดือนสองเดือนครั้ง) คุณแม่สู้ๆๆนะ จากคุณ : น้องมะตูม เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 02:34:01

ความคิดเห็นที่ 60 คุณแม่เข้มแข็งมากๆๆๆๆ เป็นกำลังใจดวงโตๆๆๆๆให้นะคะ >.< จากคุณ : usagimom เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 02:34:36

ความคิดเห็นที่ 61 ขอบคุณ   by iPhone (KuRoMiDy) มากๆเลยนะคะ คุณเทมปุระ มากๆค่ะ คุณ balloon -ยินดีด้วยนะคะที่ลูกของคุณ balloon ไม่เป็น ดีใจด้วยค่ะ แต่วิธีการฝึกต่างๆนี้นำไปประยุกต์ใช้ได้นะคะ เพื่อพัฒนาการที่ดีของเด็กค่ะ ถ้าตอนนี้ไม่หาย ขอแนะนำให้ใส่ weight ที่ข้อเท้านะคะ ซิมไม่ได้เป็นตลอด เราก็เคยใส่ให้วันละครึ่งชั่วโมง ข้างละ 2.5 ขีดค่ะ มันดีขึ้นจริงๆนะคะ น้องอาจจะเขย่งเพราะอาการอื่นค่ะ คุณต้นฟ้า-ใบฝน - ขอบคุณมากค่ะ เราก็หวังอย่างนั้นเช่นกันค่ะ คุณน้องมะตูม - ยินดีด้วยค่ะที่ได้รับข่าวดี แต่ฝึกเถอะค่ะเพราะมันดีต่อเด็กเอง ยิ่งเค้าไม่เป็นด้วย มันจะยิ่งฝึกง่ายกว่าเยอะเลยค่ะ เราเคยรู้สึกท้อต่อค่ารักษามากค่ะ แต่สามีบอกว่า หากแม้มีเงินเป็นล้าน เราก็คงอยู่อย่างไม่มีความสุข ถ้าลูกไม่หาย หาเงินมาฝึกเค้า หาเวลาฝึกเค้าด้วยตัวเองและกิจกรรมต่างๆในครอบครัว แม้เค้าไม่หาย แต่เค้าดีขึ้นจริงๆค่ะ คุณ  usagimom - ขอบคุณสำหรับกำลังใจดวงโตๆๆๆเลยนะคะ ^^ แก้ไขเมื่อ 17 ก.พ. 55 02:50:40 จากคุณ : จขกท (golf_chatchada) เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 02:48:59

ความคิดเห็นที่ 62 ติดตามมาตั้งแต่กระทู้ที่แล้วค่ะ น้องซิมน่ารักมากๆ คุณแม่กอล์ฟเก่งจัง เป็นกำลังใจให้อีกคนนะคะ ^^ ปล. เมื่อวานหนูนาพาลูกไปหาหมอ หมอบอกให้ลองพาลูกไปตรวจออทิสติกค่ะ วันจันทร์นี้จะลองพาน้องไปดูค่ะ แก้ไขเมื่อ 17 ก.พ. 55 03:06:09 จากคุณ : My name is h-n-u-n-a เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 03:03:34

ความคิดเห็นที่ 63 เราพาลูกไปเรียนที่ศูนย์มาหลายครั้ง เราคิดว่าเรานำมาสอนเองที่่บ้านดีกว่าอีกค่ะ เพราะเรามีเวลาอยู่กับเค้ามากกว่า คุ้นเคยมากกว่า ( เป็นแม่ฟูลไทม์ค่ะ) ของเราซื้อคอร์สไว้ค่ะ อยากพาไปทุกสัปดาห์เลย(อยากให้หมดคอร์สไวๆ ไม่ค่อยประทับใจค่ะ) แต่ทางศูนย์จะเป็นคนโทรนัดค่ะว่า ครูว่างเมื่อไหร่ ครบเดือนแล้วยังไม่มีคิวว่างตรงกันเลยค่ะ คุณแม่เก่งมากเลยค่ะ เพราะการสอนเด็กโดยเล่นไปกับเค้าเหนื่อยมากกจิงๆค่ะ จากคุณ : น้องมะตูม เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 03:07:10

ความคิดเห็นที่ 64 ชื่นชมคุณแม่และคุณพ่อของน้องซิมมากๆ สู้ต่อไปนะคะ อ่านที่คุณแม่น้องซิมเขียนแล้วดิฉันเชื่อว่า น้อซิม ต้องดีขึ้น หรือหายเป็นปกติแน่ๆ เพราะทุกคำที่เขียนเล่ามานั้น มันมีพลังแห่งความรักแฝงอยู่ด้วยและพลังนี้แหละค่ะ ที่จะช่วยให้คุณและครอบครัวผ่านพ้นไปด้วยดี จากคุณ : p-annipe เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 03:07:16

ความคิดเห็นที่ 65 ขอบคุณคุณ My name is h-n-u-n-a มากนะคะ ยังไงก็ขอให้ได้รับข่าวดีว่าลูกไม่เป็นนะคะ เพียงแค่ค่อยๆปรับพฤติกรรมเหล่านั้นออกไปก็พอค่ะ คุณน้องมะตูม - ใช่ค่ะ อาการที่ดีขึ้นของน้องซิม นั่นคือแม่และครอบครัวต้องมาฝึกที่บ้านเป็นหลักค่ะ การเข้าคอร์สเป็นเพียงแนวทาง และคำแนะนำในการฝึกขั้นต่อไปจากนักกระตุ้นพัฒนาการค่ะ เพราะส่วนใหญ่เด็กมีเวลาอยู่กับเรา เพราะเราก็เคยหยุด แต่เมื่อเราฝึกและแก้ไขปัญหาพฤติกรรมบางอย่างของซิมได้ กราฟก็ตันค่ะ ซิมไม่มีพัฒนาการอื่นที่ก้าวหน้า แต่แค่มันไม่แย่ลงเท่านั้นค่ะ และขอบคุณคุณp-annipe ด้วยนะคะ ขอให้คำอวยพรของคุณเป็นจริงหรือใกล้เคียงความจริงด้วยเถอะค่ะ เพี้ยง!! จากคุณ : จขกท (golf_chatchada) เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 03:20:23

ความคิดเห็นที่ 66 ขอชื่นชมคุณแม่มากๆค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ ส่วนเรามีกำลังใจมากขึ้นเยอะเลย เพราะลูกชายเราก็เป็นออทิสติก เข้าใจหัวอกคนเป็นแม่เลยค่ะ สู้ๆนะค่ะ จากคุณ : Tentgung เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 03:52:15

ความคิดเห็นที่ 67 คุณแม่เก่งมากๆเลยค่ะ  เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : occ26 เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 05:01:49

ความคิดเห็นที่ 68 ขอบคุณข้อมูลที่เป็นประโยชน์มากเลยนะคะ น้องซิมโชคดีมากๆดีได้คุณแม่ทุ่มเทขนาดนี้ ขอเป็นกำลังใจให้คุณแม่สู้ๆต่อไปคะ น้องต้องหายแน่ๆเลย จากคุณ : suess เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 05:15:08

ความคิดเห็นที่ 69 ตามมาเป็นกำลังใจ อ่านแล้วน้ำตาจะไหลอ่ะ คุณแม่เก่งมากๆ จากคุณ : CutieVicki เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 05:29:40

ความคิดเห็นที่ 70 มาเป็นกำลังใจให้ทั้งคุณแม่คุณพ่อและน้องซิมนะคะ เห็นแล้วอดทึ่งไม่ได้ สู้ๆ นะคะ จากคุณ : แก้วทราย เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 08:41:26

ความคิดเห็นที่ 71 ชื่นชมคุณแม่มากๆเลยค่ะ อ่านแล้วตื้นตันมากเลยว่า คุณแม่ทุ่มเทและไม่ท้อเลย วันนึงหากน้องซิมรับรู้เรื่องอารมณ์และความรู้สึกได้ดีขึ้น คงเข้าใจได้ว่า เส้นทางนี้เค๊าเดินทางก้าวผ่านมาได้ด้วยความรักและหัวใจที่เข้มแข็งของคุณแม่ค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ^^ จากคุณ : by iPhone (Minniemommy) เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 08:57:06

ความคิดเห็นที่ 72 โหวตค่ะ เป็นกระทู้ที่ดีมากๆ จขกท เป็นคุณแม่ที่เก่งจริงๆค่ะ สรรหาทุกอย่างทุกทางที่ทำให้ลูกดีขึ้น และน้องมีพัฒนาการอย่างที่หวังไว้จริงๆ ขอให้อาการของน้องซิมดีขึ้นอย่างนี้เรื่อยๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : น้องถั่ว เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 09:04:55

ความคิดเห็นที่ 73 น้องซิมจะต้องใ้ช้ชีวิตอย่างเด็กปกติได้แน่นอนค่ะ จากความทุ่มเทของคุณพ่อคุณแม่ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : คนสวยเมืองนนท์ เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 09:17:07

ความคิดเห็นที่ 74 ร้องไห้อ่ะค่ะ ความรักของคนเป็นพ่อเป็นแม่ยิ่งใหญ่จริง ๆ ขอบคุณคุณกอล์ฟมาก ๆ ที่นำเรื่องราวที่ดีและมีประโยชน์มาแบ่งปัน เราขอเป็นกำลังใจให้คุณสู้ทั้งครอบครัวต่อไป น้องซิมเป็นเด็กที่น่ารักมากค่ะ เราเชื่อว่าแม่กอล์ฟทำได้ อ่านจนถึงตอนนี้แล้ว ความรู้สึกที่เรามีคือตื้นตันในความรักที่แสนบริสุทธิ์ของครอบครัวคุณจริง ๆ สู้นะคะ งานนี้ถอยไม่ได้เลยค่ะ เพื่อความสุขของน้องซิม และการที่น้องซิมจะอยู่ร่วมกับคนในสังคมได้ คุณเยี่ยมจริง ๆ จากคุณ : เมย์ (เลขาหน้าใส) เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 09:20:12

ความคิดเห็นที่ 75 เข้ามาทักตอนเช้าค่ะ กระทู้นี้เป็นกระทู้ที่ประทับใจมาก ขอบคุณอีกครั้งที่นำข้อมูลที่มีประโยชน์มา share ให้กับแม่ๆท่านอื่นคะ น้องซิมโชคดีมาก ที่ได้เกิดในครอบครัว ที่มีคุณพ่อ คุณแม่ ที่น่ารัก พร้อมทุ่มเททุกอย่างเพื่อน้องซิม ความรัก และกำลังใจสำคัญค่ะ น้องซิมต้องดีขึ้น ใช้ชีวิตในสังคมปกติได้แน่นอนคะ ^ ^ จากคุณ : Pongchan เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 09:21:34

ความคิดเห็นที่ 76 อ่านจนจบแล้ว คุณพ่อกับคุณแม่มีความอดทนมากเลยนะคะ เรารู้จักออทิสติกได้ดีขึ้นจากการดูหนังเรื่องนี้ค่ะ ทำให้รู้เลยค่ะว่า โลกของเค้า ต่างกับโลกของเรามาก เราจึงชื่นชมคุณทั้งคู่มากค่ะทีอดทนและเข้าใจน้องซิม ขอเป็นกำลังใจให้น้องซิมดีขึ้นๆนะคะ จากคุณ : It's not easy to be me... เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 09:24:20

ความคิดเห็นที่ 77 ไฟล์ไม่ขึ้น จากคุณ : It's not easy to be me... เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 09:24:47

ความคิดเห็นที่ 78 คุณแม่เก่งมาก เป็นกำลังใจค่ะ จากคุณ : a lovely rainbow เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 09:24:57

ความคิดเห็นที่ 79 มาลงชื่อเป็นกำลังใจให้ครอบครัวน่ารักครอบครัวนี้ค่ะ สู้ๆนะค๊าคุณพ่อคุณแม่ น้องซิม หนูเป็นเด็กดีเเละรักคุณพ่อคุณเเม่หนูมากๆนะลูก เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : i_rinda (i_rinda) เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 09:30:11

ความคิดเห็นที่ 80 น้องซิมโชคดีที่มีคุณทั้งสองเป็นพ่อและแม่ค่ะ เป็นกำลังใจให้ครอบครัว จขกท. นะคะ อ่านถึงประโยคที่ว่า ฉันไม่อยู่ใครจะดูแลเธอ น้ำตาจะไหลค่ะ ยังไงก็สู้ต่อไปนะคะ คุณเองก็เป็นกำลังให้คนอีกมากมายจากกระทู้นี้ค่ะ จากคุณ : vvy (Puffy_BlueBear) เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 09:34:39

ความคิดเห็นที่ 81 เป็นอีกหนึ่งกำลังใจนะค่ะ สู้สู้ค่ะ ชอบน่ะ "เราก็ต้องพยายามให้เค้าอยู่ได้ด้วยตัวของเค้า" ชอบคำนี้มากๆ เลยจ้า ^^ จากคุณ : แม่น้องบูม เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 09:47:53

ความคิดเห็นที่ 82 คุณแม่เก่งมากๆ เลยคะ กระทู้นี้ให้ความรู้ดีจริงๆ เลยคะ จากคุณ : แม่น้องไม้โท เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 09:51:03

ความคิดเห็นที่ 83 ขอยกนิ้วให้ กับบททดสอบความเป็นแม่ของจขกท. เลยค่ะ เยี่ยมยอดเลยจิงๆ อยากให้คุณ update เรื่องของน้องซิมไปเรื่อยๆ นะค่ะ อยากเห็นพัฒนาของเขา พร้อมๆ กับความภูมิใจของคุณแม่ด้วย  ไม่ขออวย ว่า"สู้ๆ" นะค่ะ  เพราะ เชื่อว่า จขกท. มีพลังสู็เพื่อลูก เต็มเปี่ยมอยู่แล้วค่ะ ปล :  ชอบประโยคนี้ ของคุณจังค่ะ  ( คห.53)      "เรามีข้อดี ในปัญหาตลอดๆเลยค่ะ จึงคิดเสมอว่าในโชคร้ายเรายังมีสิ่งมาทดแทน" จากคุณ : trn (ธีอาร์เอ็น) เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 10:05:45

ความคิดเห็นที่ 84 เป็นกำลังใจให้คุณแม่และคุณพ่อค่ะ ขอให้น้องซิมดีขึ้นเรื่อยๆนะคะ จากคุณ : ple_golf เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 10:16:13

ความคิดเห็นที่ 85 เป็นกระทู้ที่ดีมากๆค่ะ ให้กำลังใจและเป็นแนวทางให้แม่ๆที่มีลูกเป็นออทิสติกด้วย บุญกุศลที่แม่น้องซิมได้ถ่ายทอดความรู้และประสบการณ์การเลี้ยงดูและรักษา จะทำให้น้องซิมเป็นเด็กที่ปกติและแข็งแรงทุกด้านค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : SurfersParadise เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 10:16:31

ความคิดเห็นที่ 86 มายกนิ้วอีกคนค่ะ คุณเป็นสุดยอดคุณแม่เลยค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้อีกคนนะค่ะ จากคุณ : เห-ม่งsoi26 เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 10:23:04

ความคิดเห็นที่ 87 ขอเป็นกำลังใจให้อีกแรงนะคะ สู้ๆค่ะ ^ ^ จากคุณ : vanichoco เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 10:25:08

ความคิดเห็นที่ 88 ขอบคุณทุกๆกำลังใจมากๆเลยนะคะ ไม่นึกว่าจะได้รับความสนใจมากขนาดนี้ อยากเปลี่ยนให้เป็นพลังงานที่ส่งผ่านสมองซิมให้เค้ารับรู้ ว่าอีกมุมหนึ่งบนโลกใบนี้ มีคนที่เค้าไม่เคยเห็นหน้า ไม่เคยรู้จักกัน แต่เปี่ยมไปด้วยความปรารถนาดี ต้องการเป็นกำลังใจและหวังให้ซิมหายหรือดีขึ้น เพื่อเป็นอีกหนึ่งชีวิตเล็กๆ ที่มีคุณภาพของสังคมไทยต่อไป ขอบคุณจริงๆนะคะ เพราะที่แน่ๆ จขกท ก็จะสู้ไม่ถอยเลยค่ะ จากทุกแรงใจและทุกๆความหวังดีค่ะ ................................... เข้ามาแนะนำคนที่ต้องการบำบัดลูกหลานนะคะ กิจกรรมทุกอย่างที่ฝึก ได้รับคำแนะนำมาบ้าง หรือคิดเองบ้าง ประยุกต์เองบ้างก็แล้วแต่ แต่กระบวนการฝึกของเราไม่ได้ราบรื่นเสมอไปนะคะ มีหลายครั้งที่น้องดื้อและไม่ยอมฝึก โดยเฉพาะถ้าคุณพ่อเป็นผู้ฝึก ทำไมไม่รู้ค่ะ น้องจะค่อนข้างวอกแวก และไม่จดจ่อ เพราะหากเค้าดูไม่สนใจแล้ว พ่อก็จะเลิก เอาอย่างอื่นมาเล่นแทน แต่กับแม่ เค้าจะต้องทำให้เสร็จ ถึงจะลุกได้ ใส่บอลให้หมดตะกร้าถึงจะพอได้ แรกๆจึงเป็นเรื่องปกติกับการได้ยินเสียงซิมแหกปากแทบทุกครั้งที่ฝึก แต่แม่ไม่ยอมค่ะ ร้องก็ร้องไป แต่ร้องเสร็จก็มาทำกิจกรรมต่อให้เสร็จ แต่ตอนนี้น้องก็เริ่มปรับตัวและเข้าใจกฎเกณฑ์ที่แม่ตั้งไว้ได้ค่ะ แต่ก็เป็นกับแม่และครูฝึกเท่านั้น เพราะเค้ารู้ว่าใครอ้อนได้ ใครอ้อนไม่ได้ไงคะ จึงปล่อยให้พ่อเป็นผู้ฝึกคนเดียวไม่ได้เลย อย่างซิมไม่ค่อยสบตา แต่เค้าชอบดูดาวและพระจันทร์ แม่ก็เอาสติกเกอร์รูปพระจันทร์มาติดไว้ที่หน้า ทำให้เค้าจ้องหน้าเราได้นานขึ้น เวลาใส่บอลลงตะกร้า เราก็ไม่เอาตะกร้าวางที่พื้นอย่างเดียว แต่จะจับตะกร้าบอลแกว่งไปมาเบาๆ เพื่อนกระตุ้นให้เค้ามองตาม บอลจะได้ไม่หล่นพื้น เค้าก็ทำได้ดีขึ้น และทำตามเงื่อนไขของเราได้มากขึ้น หรือแม้แต่เวลาไปห้างหรือเจอลานจอดรถ เราก็จะเดินไปชี้ทะเบียนรถ ของเราบ้าง รถคนอื่นบ้างให้เค้าบอกตัวเลข เค้าก็บอกได้ค่ะ ตอนนี้รู้จักเลข 1-9 แล้วค่ะ คือเราใช้แทบทุกส่วนในการฝึก ไม่ใช่แค่เพียงห้องฝึกหรือที่บ้าน เรียนรู้ตัวเลข เรียนรู้เรื่องสี แม้แรกๆเค้าจะดูไม่สนใจ แต่เด็กประเภทนี้เมื่อเกิดอะไรซ้ำๆบ่อยๆแล้วเค้าจะจำได้ดีทีเดียวค่ะ จากคุณ : golf_chatchada เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 10:25:54

ความคิดเห็นที่ 89 ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : IamOrlinee เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 10:37:22

ความคิดเห็นที่ 90 สอบถามคุณแม่ค่ะ ช่วงขวบปี- 2ปี พัฒนาการด้านอื่นๆน้องเป็นยังไงบ้างคะ ที่นอกเหนือจากเดินช้า และไม่พูดนะค่ะ เขาเล่นกับแม่ หัวเราะ เขาเล่นของเล่นเป็นไหม เล่นกับเด็กคนอื่นๆไหม หรือด้านอื่นๆนะค่ะ อยากรู้เป็นวิทยาทานค่ะ จากคุณ : CutieVicki เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 10:41:34

ความคิดเห็นที่ 91 ลูกเพื่อนเราก็เป็นโรคนี้เหมือนกัน อายุ 2 ขวบ ครึ่ง แต่น้องเค้า รู้จักตัว A-Z พิมพ์ใหญ่  ก-ฮ  และ 0-9  เราเขียนตัวโต ๆ ให้น้องเค้าอ่าน เค้าจะบอกเราได้ทุกตัวเลยคะ  แม่เค้าพาไปฝึกที่สมุทรปราการ อาทิตย์ละ 2 วัน   ที่ศูนย์ฝึกจะมีอุปกรณ์ให้เช่าสำหรับกลับไปฝึกที่บ้าน เยอะมากๆ  อาการน้องเค้าจะคล้ายๆ น้องซิมเลยคะ คือเค้าจะมีโลกส่วนตัวสูง ไม่สบตาคน เรียกไม่ยอมหัน และชอบหมุนล้อรถมาก ถ้ามีล้อรถให้หมุน เค้าจะเล่นได้ทั้งวัน จากคุณ : มโนราห์สีฟ้า เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 10:43:40

ความคิดเห็นที่ 92 เป็นกำลังใจให้นะคะ  สู้ๆต่อไปค่ะ...... ดีใจแทนน้องซิมนะคะ  ที่คุณพ่อคุณแม่ดูแลช่วยเหลือเป็นอย่างดี..... จากคุณ : เด็กชายมะลิ เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 10:49:17

ความคิดเห็นที่ 93 เป้นกำลังใจให้นะคะ และนับถือในความเป็นแม่ของ จขกท มากคะ เราคงทำได้ไม่ดีเท่า จขกท แน่ ๆ คะ น้องโชคดีมาก ๆ ที่มีแม่อย่าง จขกท สู้ ๆ นะคะ จากคุณ : poy_nui เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 10:50:52

ความคิดเห็นที่ 94 เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว ครูฝึกวันอาทิตย์ของดฝึก เราจึงพาน้องซิมไปสวนสัตว์ เป็นครัั้งที่สี่ ที่เราจะพยายามให้เค้าสนใจสิ่งแวดล้อมมากขึ้น หลังจากที่ล้มเหลวในครั้งแรกและครั้งที่สอง เมื่อตอนเค้ายังเล็ก แต่ครั้งนี้เราก็คิดว่ามันยังไม่ประสบผลสำเร็จเท่าที่ควร แต่ถือว่าดีกว่าสามครั้งแรกมากทีเดียวค่ะ จากที่ไม่สนใจสัตว์แปลกๆเลย ก็เริ่มมองดูสัตว์นั้นบ้าง ใช้คำว่าบ้างก็พอนะคะ เพราะยังไม่จดจ่อ แต่ถ้าเจอกับน้ำพุหรือน้ำตกปั๊บ ซิมจะปรี่เข้าหาทันทีค่ะ แต่มันดีกว่าครั้งก่อนๆตรงที่ เราไม่ต้องอุ้มเค้าตลอด พาเข้าซุ้มไหน เค้าก็ไม่ร้อง หากไม่ค่อยชื่นชอบก็จะเดินจูงมือออก เราก็จะพูดกับเค้าว่า "ไปมั้ย" ให้เค้าตอบว่า "ไป" แล้วเราจะพาเค้าออก อย่างน้อยมันเกิดการเรียนรู้จากความรู้สึกโดยตรงด้วยค่ะ ว่าสถานการณ์อย่างนี้ เค้าอยากออก ต้องชวนเราและพูดว่า "ไป" อย่างที่บอกว่าเราจะประยุกต์ อุปกรณ์แทบทุกอย่างที่เรามองว่าน่าจะช่วยซิมเรื่องพัฒนาการที่บกพร่องของเขา เมื่อเขาชอบน้ำพุ และยืนมองดู เราก็ไม่ปล่อยแค่ให้เค้ายืนดูค่ะ อาจจะเป็นที่เราโชคดีด้วย ที่สวรรค์มักจะส่องแสงสว่าง ปิ๊ง!! ให้เราเห็นวิธีที่จะใช้ปรับเค้าในบ่อยครั้ง น้ำพุอันนี้มีหลายอัน เราก็จะบอกเค้าว่าทางนี้ก็มีน้ำพุ น้ำพุเยอะแยะเลย ให้เค้าเดินดูรอบๆเพื่อเกิดการสังเกต และไม่หมกหมุ่นอยู่กับน้ำพุอันเดียว ส่วนการเดินนั้น เผอิญว่าบ่อน้ำพุอันนี้ เป็นอย่างที่เห็นในภาพ ข้างในไม่ได้มีน้ำขัง และระยะของขอบบ่อก็พอดีกับช่วงเท้าของน้องซิม การเดินสะพานเล็กๆหรือที่แคบๆ จะช่วยเรื่องสมาธิน้องได้ดี เพราะต้องมอง สมองสั่งให้ตามอง และก้าวขาเดิน และยังต้องระวังไม่ให้หล่นอีกด้วย ปกติเวลาเย็นๆพาน้องเดินเล่นแถวบ้าน เจอเสาไฟฟ้าล้ม เราจะใช้เป็นอุปกรณ์ค่ะ และมีครั้งนึงที่ซิมตกและถูกขอบปูนของเสาไฟบาดที่หน้าแข็ง เป็นแผลเลือดไหลกลับบ้านมาเชียวค่ะ มันก็ดีตรงที่เค้ารู้ว่านี่คืออาการ "เจ็บ" และต้องระวังมากขึ้น แต่ที่นี่เป็นบ่อน้ำพุ ของโปรดเค้าด้วยสิคะ เหมือนเอา floortime เข้ามาใช้ คือฝึกโดยอาศัยการเล่น ให้สนุก เพราะเค้าสนุกที่เดินดูน้ำพุในทุกทิศทาง จึงสามารถเดินบนขอบได้เองหลายรอบไม่เบื่อเลย จากคุณ : จขกท (golf_chatchada) เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 10:56:44

ความคิดเห็นที่ 95 ตอบคุณ CutieVicki ถ้าเป็นเรื่องของสังคม เรารู้สึกว่าเค้าเข้าสังคมได้ง่ายนะคะ ไม่กลัวคน เพราะกลับบ้านยายเดือนละครั้ง ครั้งนึงก็แค่สองถึงสามวันเอง แต่เค้าไม่หวงตัวที่ญาติๆจะมาอุ้ม แต่กับบางสถานที่ถ้าเค้าไม่อยากเข้าจะร้องไห้อย่างดังเลยค่ะ มีเรื่องการมองหน้าค่ะ ที่ไม่จดจ้องนาน ไม่ว่าใครจะแกล้งหรือทำให้โกรธ ส่วนกับแม่นั้น เล่นเสมอค่ะ แม้เค้าจะติดพ่อมากกว่าแม่ เพราะพ่อใจดี แต่รู้สึกว่าเวลาเล่น เค้าจะเล่นสนุกกับแม่มากกว่า หัวเราะชอบใจได้มากกว่า เพราะแม่จะสวมวิญญาณเด็ก เล่นบ้าบอกับเค้าด้วยอ่ะค่ะ ส่วนของเล่นอย่างที่บอกว่า ไม่ว่าของเล่นจะเป็นอะไรเค้าจับมาหมุนได้หมดเลยค่ะ หมอก็ถามว่าเอาของเล่นมาเรียงต่อกันมั้ย เพราะเด็กออทิสติกจะเป็นอย่างนั้น แต่อาการของซิมไม่เรียงของเล่นค่ะ เอามาหมุนอย่างเดียว และถ้าแม่บอกว่า "เก็บ" ตอนเล่นเสร็จ เค้าจะเอาไปเก็บตรงที่เดิมเป๊ะๆที่เอามา เช่นของมันอยู่ในลัง แต่มีญาติเอามาเล่นและวางไว้บนเก้าอี้ ถ้าเค้าเล่นต่อ และแม่บอกใ้หเก็บ เค้าจะเอาไปเก็บบนเก้าอี้เหมือนเดิมเป๊ะเลยค่ะ จากคุณ : จขกท (golf_chatchada) เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 11:03:51

ความคิดเห็นที่ 96 ขอเป็นกำลังใจให้ทั้งคุณแม่และคุณพ่อ ของน้องซิมครับ ขอให้คุณแม่และคุณพ่อ ได้ลองฟังธรรมหรืออ่านหนังสือธรรมมะบ้าง จะดีกับคุณแม่และคุณพ่อ รวมทั้งตัวของน้องเค้าด้วยครับ จากคุณ : J_Kraiwuth เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 11:06:13

ความคิดเห็นที่ 97 เค้าตั้งใจเดินมากค่ะ และทำได้ดีทีเดียว มีเกือบๆตก แต่ก็ไม่ตกค่ะ จากคุณ : จขกท (golf_chatchada) เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 11:06:44

ความคิดเห็นที่ 98   เป็นกำลังใจให้อีกคนนะคะ ติดตามอ่านตั้งแต่เมื่อคืนแล้วค่ะ :) คนเป็นพ่อแม่ยังไงก็ห่วงลูก รักลูกนะคะ ของเราเองตอนนี้ลูก6เดือนในใจคิดตลอดเหมือนกัน กลัวเค้าจะเป็นออทิสติก กลัวล่วงหน้าไปเลยอ่ะคะ (แม่แอบจิตตก) 555 สุดท้าย ขอให้น้องซิมเป็นลูกที่น่ารักของพ่อแม่ และเป็นคนดีของสังคมนะลูก จากคุณ : yugicall เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 11:08:43

ความคิดเห็นที่ 99 มาให้กำลังใจนะคะ น้องน่ารักมากๆ สดใสมากด้วย ขอให้พัฒนาการน้องดีวันดีคืน นะคะ จากคุณ : -jj- เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 11:18:36

ความคิดเห็นที่ 100 เป็นกำลังใจให้น้องซิมและครอบครัวนะคะ ชื่นชมคุณแม่มากๆค่ะ จากคุณ : Pinkify เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 11:20:40

ความคิดเห็นที่ 101 เป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้นะคะ ขอให้น้องซิมมีพัฒนาการดีขึ้นเรื่อย ๆ ค่ะ จากคุณ : เด็กแสนงอน เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 11:23:15

ความคิดเห็นที่ 102 ขอบคุณ คุณ  J_Kraiwuth        ที่แนะนำนะคะ หลายครั้งที่เราท้อ เพราะคาดหวังในตัวเค้ามากเกินไป ว่าฝึกขนาดนี้มันน่าจะได้แล้วนะ แต่มันก็ยังไม่ผ่าน เราก็ใช้ธรรมะเข้าช่วยนี่แหละค่ะ พ่อน้องบอกว่าจิตสงบดี เมื่อจิตเรานิ่ง เราก็ไม่ร้อนรนกับอาการที่เค้าเป็น และมีสมาธิในการคิดค้นวิธีปรับพฤติกรรมเค้ามากขึ้นด้วยค่ะ ก่อนนอนคุณแม่ก็จะนั่งสมาธิหากมีเวลาว่างพอ ก็รู้สึกสบายทั้งกายและใจค่ะ .................................... มาครั้งนี้ เราประหลาดใจกันมาก ที่น้องสามารถนั่งดูการแสดงแมวน้ำได้จนจบ ทั้งๆที่เราเตรียมนั่งใกล้ๆกับทางออก เผื่อน้องร้อง จะได้ออกได้โดยไม่เกะกะคนอื่น แต่อาจจะเป็นเพราะมันมีน้ำมาเป็นส่วนประกอบ คนชอบน้ำอย่างซิมเลยดูได้โดยไม่โวยวายขอออกมาก่อน แม้แดดจะร้อน เหนื่อยก็เหนื่อย แต่เราเดินยิ้มออกมากันทั้งคู่ค่ะ แก้ไขเมื่อ 17 ก.พ. 55 17:34:37 จากคุณ : จขกท (golf_chatchada) เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 11:23:38

ความคิดเห็นที่ 103 เป็นกำลังใจให้นะคะ  ^__^ จากคุณ : . . ห ม่ า มี้ บั ว ' พู . . (cotton_ud) เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 11:24:17

ความคิดเห็นที่ 104 น้องซิมน่ารักมาก คุณแม่และคุณพ่อก็มีกำลังใจที่ดีและเข้มแข็งมาก ยังไงขอเป็นกำลังใจให้อีกคนนะคะ ขอให้น้องมีพัฒนาการที่ดียิ่งๆขึ้นไปนะคะ จากคุณ : Brunette เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 11:29:52