การเร่งเรียนก็เหมือนกันค่ะสังเกตนะคะ
นักวิชาการหรือพ่อแม่ที่มีความรู้ดีมักจะไม่เร่งเรียนให้กับลูก
ให้ลูกเรียนตามเกณฑ์หรือตามวัย
แต่ต่างกันกับบางคนเร่งลูกจังอายุยังน้อยรีบให้ขึ้นอ.1
ดีใจลูกชั้นอายุน้อยแต่ได้ขึ้นอ.1แล้วแค่นี้เองแต่
บางทีเห็นแล้วไม่ได้ดีกว่าเด็กอื่นตรงไหนยังไม่เลิกแพมเพิสเลย
ยังร้องไห้มารร.ทุกวัน ยังกินข้าวเองไม่ได้ ยังช่วยตัวเองไม่ได้หลายอย่าง
เคยลองคุยกับครูประจำชั้นที่สอน ครูบอกว่าครูมีหน้าที่สอนก็ต้องสอน
ทางผูใหญ่เป็นคนตัดสินใจรับน้องเข้ามา(อาจจะเส้นใหญ่)
เห็นแล้วสงสารเด็กค่ะ
ต่างกับลูกหมอลูกดอกเตอร์หลายคนที่รู้จักลูกอายุ3+ปีแล้วยังอยู่เตรียมอนุบาลเลย
เพราะเกิดปลายปี ไม่เก็นต้องเร่งรีบไปไหนเลย ให้ลูกเรียนแบบมีความสุขดีกว่า
ลูกชายเราก็อยากเป็นนักแข่งรถ สนใจแต่เรื่องรถแข่ง ตอนนี้อยู่ป.6 ผลการเรียนอยู่ในขั้น1ใน3ของห้อง
พ่อก็ตามใจแล้วแต่ไม่บังคับ ไม่ได้เรียนพิเศษหรือกวดวิชาที่ไหน นอกจากเรียนทำการบ้านตอนหลังเลิกเรียนตอนเย็นทุกวันที่โรงเรียน
เพราะลูกไม่อยากเรียน
และเราก็เห็นว่าลูกไม่มีปัญหาในวิชาไหนก็เลยไม่ได้ให้เรียนเพิ่ม
อนาคตลูกบอกอยากเป็นนักแข่งรถเหมือนเดิม ฮา ฮ่า ไม่รู้จะเอาจากไหนมาซื้อรถแข่ง
ทำไมเราสังเกตว่าพ่อ-เเม่ที่เรียนเก่งจะไม่ค่อยบังคับลูก เเต่พอ่เเม่ที่ตัวเองเรียนปกติหรือไม่เก่งจะชอบบังคับเคี่ยวเข็ญลูก
