ทุเรศตัวเอง อกหักจากสามีคนอื่นใช่มั้ยเนี่ยเรา
|
 |
จากหัวข้อมันคงดูแรงมากเลยเนอะ
อยากระบายถึงขั้นต้องถอดล็อกอินออกมา
เรื่องนี้บอกใครไม่ได้จริง ๆ ต้องร้องไห้คนเดียว เศร้าคนเดียว ถึงจะอกหักไม่แรงมากอย่างครั้งอื่นที่เคย แต่ก็เสียใจอยู่ดี อาจจะมากหรือน้อยกว่าครั้งก่อน ๆ แต่คงเป็นเพราะว่าครั้งนี้โตเเล้วด้วย ก็เลยรับมือกับมันได้ดีกว่า
เรื่องเริ่มด้วยเราคบเป็นแฟนกับรุ่่นพี่ที่ทำงานคนนึง คบกันได้หนึ่งปี โดนทิ้ง เค้ามีคนใหม่ เฮิร์ตมาก ว่าทำไมเค้าเลือกคนใหม่
ก็มีรุ่นพี่อีกคนนึง สนิทกัน คนนี้เค้าเป็นลูกครึ่ง โตเมืองนอกตลอดพูดไทยได้น้อยมาก มาทำงานเมืองไทยตอนโตแล้ว แก่กว่าเกือบสิบปี ก็สนิทกันแนวว่าเราไม่คิดอะไรกับเค้าเลย ด้วยความที่แก่กว่าเยอะ เมียก็มีแล้ว ชอบกัดกันตลอดเวลา แล้วก็มีไว้ปรึกษาปัญหาเรื่องงานกับเรื่องแฟนนี่ล่ะ แต่มามีตอนหลัง ๆ ที่รู้สึกว่า ทำไมชอบมายุ่งกับเราจริง ๆ แฮะ หรือว่าเค้าจะชอบเรา บ้าน่า เมียก็มีแล้ว ก็ไม่คิดอะไร สงสัยพี่เค้าว่าง แถมจริง ๆ ก็แอบเจ้าชู้อยู่ สนิทกันขนาดเล่าให้ฟังว่า มีกิ๊กเพราะว่า ผญ มาตื๊อ
พออกหัก พี่คนนี้ก็เป็นคนคอยพูดปลอบใจกึ่งคอยด่าให้เลิกเฮิร์ตได้แล้ว ขี้เกียจปลอบ ผญ ร้องไห้ทำอะไรไม่ถูก ก็ไปกินข้าวกันสองคนบ่อย ๆ (เมียพี่เค้าไม่ตามจริง ๆ เป็นคนดีมากในสามโลก ยังแซวบ่อย ๆ ว่าหาที่ไหน ทำไมน่ารักแบบนี้ ผญ ธรรมดาทำไม่ได้หรอกนะ สามีกลับบ้านดึกกินเหล้ากับเพื่อนทุกวันเนี่ย) ไม่คิดอะไรจริง ๆ ตอนนั้น ถึงตอนนี้ใคร ๆ จะว่า ๆ ไปแบบนี้ไม่ดีก็ยอมรับ ตอนนั้นก็ไปกินข้าวกับเพื่อนทุกคน ให้มันวนกันรับฟังปัญหาเราอกหัก นั่งฟังเราร้องไห้คร่ำครวญ
พี่แฟนเก่าลาออกไปเพราะว่าพี่ที่ทำงานทุกคนแบน สงสารเรา ส่วนพี่แกก็หน้าบางอยู่ไม่ได้
เราเองสักพักก็ลาไปเรียนเหมือนกัน มันเฮิร์ต ไม่อยากอยู่ในสถานที่เดิม อีตารุ่นพี่ลูกครึ่งก็จะต้องไปอยู่สาขาประเทศอื่นเหมือนกัน แต่เราไปก่อน ก็ไปกินข้าวกันเหมือนเดิม เราก็ร้องไห้เหมือนเดิม
พี่เค้าก็ว่าอีก ร้องอะไรนักหนา รู้มั้ยว่าเลิกกับตานั่นได้ดีเท่าไรแล้ว เราดีกว่าเค้าตั้งเยอะ หาใหม่ได้ดีกว่านี้อีก เราก็แบบ ไม่จริง เรามันแย่ เค้าถึงไปมีแฟนใหม่ พี่ก็ปลอบจนสุดท้ายก็ดันพูดออกมาว่า เราดีจะตาย นี่ถ้าเค้าไม่แต่งงานแล้วเค้าจะจีบเรารู้มั้ย เค้าชอบเรามาก ชอบมานานแล้ว คนร้องไห้อยู่เหวอเลย ไปไม่ถูก ก็เลยว่ากลับไปว่า อย่ามาทำตัวแบบนี้ แต่งงานแล้วแล้วก็เบื่อแล้วก็เผื่อฟลุ๊คล่ะสิ ไม่เอาหรอก ก็หัวเราะกันไป
เราก็ผิดเองที่ยังคงไปเจอเค้าหลังจากนั้น เพราะถือว่าเป็นเพื่อนที่ดีคนนึง สภาพจิตใจอ่อนแอ เจอคนพูดดีๆ หวาน ๆ ด้วยก็แอบดีใจ ก็ทำให้เราหายเศร้าในระดับนึง แต่เราก็ไม่ยอมรับอะไรเด็ดขาด แต่งงานแล้ว ให้เริ่มชอบยังไงก็ทำไม่ได้จริง ๆ ศีลธรรมมีเยอะกว่า ทั้ง ๆ ที่ตอนนั้นเศร้ามาก
ก็แยกย้ายกันไปเราไปเรียน พี่เค้าไปประเทศอื่น ก็ยังคุยกันอยู่ อีตาพี่ก็อีหรอบเดิม เนี่ย เค้าไม่ได้รักเมียเค้าแล้วนะ แต่คงไม่ทิ้งเพราะว่าเมียไม่ได้ทำอะไรผิด แต่ถ้าวันนึงไปกันไม่รอด จะมาหาเราแน่ ๆ ตอนนี้ขอคุยด้วยแบบนี้ไปก่อนนะ เราก็แบบ คุยด้วย แต่ไม่เคยหวานด้วย คุยปกติ ไม่เคยบอกว่าชอบเหมือนกัน ไม่เคยบอกรัก แต่จริง ๆ ใจก็ไปแล้วล่ะ
ตอนหลังก็มาคิด นี่ถ้าเมียเค้ารู้ขึ้นมาว่าสามีเค้ามาคุยกับเรา ชอบเรา ถึงเราไม่ได้บอกว่าชอบกลับแต่ยอมคุยด้วย เค้าคงเสียใจ เราเองก็โดนนอกใจก็น่าจะรู้นะ เลยคุยน้อยลง ห่าง ๆ กันไป แต่ก็ยังคุยอยู่แต่นาน ๆๆๆๆ ที
มีคนอื่นเข้ามาบ้าง คนที่ชอบมาก ๆ ตอนหลังก็มีแฟนแล้วเหมือนกัน เราเป้นอะไรเนี่ยดวงสมพงษ์กับคนมีแฟนแล้วมาก แต่ละคนที่เข้ามา เป็นแบบนี้หมดเลย เคยคิดว่ามันเป็นแบบทดสอบ เป็นกรรมของเราที่เราเจอแฟนนอกใจ แต่ ๆ ละคนใหม่ที่เข้ามาก็เป็นพวกนอกใจแฟนมาทั้งนั้น ถึงจะยังไม่แต่งงาน แต่เราทำไม่ได้แน่ ๆ
จนสุดท้ายก็เจอแฟนคนปัจจุบันที่เรียนต่อด้วยกัน เป็นฝรั่งอีกละ เป็นคนดีมาก พร้อมทุกอย่างจนเรารู้สึกว่าเนี่ยล่ะ คนที่ใช่แน่ๆ เรียนจบกลับมาก็ยังคบกันทางไกลต่อไป
กลับมาทำงานที่เดิม ประจวบเหมาะเจอรุ่นพี่คนเดิม กลับมาทำงานเป็นระยะ ๆ มาทีละสองสามสัปดาห์ทำธุระของออฟฟิศกรุงเทพแล้วก็บินไปบินมา สนิทกันเหมือนเดิมเพราะว่าคราวนี้ทำงานด้วยกันเยอะขึ้น พี่เค้าก็ยังไม่เลิกหยอด
เราก็ด่าเรื่องกิ๊กคนเก่า เค้าก็บอกว่าไม่มีแล้วจริงๆ เลิกไปแล้ว สาบานได้ คิดถึงแต่เรา บลา ๆๆๆ
ใจเรามันก็เทกลับไปหมดเลยจริง ๆ ทำไมผญ ชอบคนไม่ดีเราเข้าใจแล้ว แฟนปัจจุบันเราไม่เฮฮา สนุกสนานเท่า เป็นคนเรียบร้อย เรามาเจอคนคุยเก่งเราก็แอบรู้สึกดีด้วยอีก แต่ก็วางตัวเหมือนเดิม ไม่เคยบอกว่าชอบกลับ แค่ทำงานด้วยเฉย ๆ ไม่ไปกินข้าวอะไรกันนอกรอบอีก โดนนั่งจีบทั้งวันเลยเวลาคุยงานด้วยกัน เราก็ทำเป็นไม่ชอบ ส่ายหน้า ไม่เอาจะคุยแต่งาน
มาเมื่อวันก่อน พี่เค้าทิ้งโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะ ตัวเองไปไหนไม่รู้ โทรศัพท์อยู่ ๆ ก็ดัง เราก็เดินไปจะกดปิดเสียงเพราะว่ามันดังมาก ไม่รู้จะกดตรงไหน แต่เห็นชื่อคนที่โทรมาแล้วใจหล่นวูบ กิ๊กคนนั้นที่เค้าบอกว่าเลิกไปแล้วเด็ดขาดแน่นอน ถ้ามีก็บอกเราไปแล้วเพราะว่าสนิทกันคุยกันทุกเรื่อง ที่ผ่านมาโกหกมาตลอดเลยนี่นา เสียใจมาก แสดงออกไม่ได้ด้วย โทรศัพท์ก็ไม่เงียบซักที สายตัดก็โทรมาใหม่จนเราทนไม่ได้เราก็รับ บอกว่าเดี๋ยวให้พี่เค้าโทรกลับนะคะ
พอพี่เค้ากลับมา เราก็เสียงเย็นบอกว่าคนชื่อนี้โทรมา พี่เค้าหน้าเสียไปเลย บอกว่าบ้า ไม่จริง เราก็ไม่พูดอะไรอีก นั่งทำงานน้ำตาซึม เค้าก็เดินมาคุยงานด้วย เราไม่หันกลับเลย คุยแต่งาน แล้วก็เดินออกไปที่อื่น จะรอให้เค้ากลับบ้านแล้วค่อยกลับไปทำงาน เค้าก้ยังอยู่ตอนเดินกลับไปเราก็เลยเดินกลับออกมาอีก โชคดีที่มันเป็นวันสุดท้ายแล้วที่เค้าจะอยู่ออฟฟิศกรุงเทพ คงไม่เจอกันอีกสักสองเดือนเป็นอย่างน้อย
เศร้าอยู่คนเดียวเศร้ามากไม่รู้ทำไม แฟนก็มีอยู่แล้ว รักเรามากด้วย ทำไมเป็นคนเลวแบบนี้ เพิ่งรู้ตัวว่าตกลงเราก็รักพี่คนนั้นด้วยใช่มั้ย ถึงได้เสียใจขนาดนี้ บอกใครไม่ได้จริง ๆ ก็ได้แต่เศร้าคนเดียว
เรารู้ตลอดว่าแย่งของคนอื่นไม่ดี ไม่ได้จะแย่งแต่เป็นกิ๊กเป็นน้อยก็ไม่ดี เราเคยโดนนอกใจมาแล้วเราทำแบบนี้กับ ผญ คนอื่นไม่ได้หรอก เราไม่ทำ ถึงจริง ๆ เราก็ชอบเค้า ชอบมาก รักเลยด้วยล่ะมั้ง แล้วอกหักเงียบ ๆ แบบนี้ เราเลวมั้ย เราทุเรศตัวเองจริงๆ
| จากคุณ |
:
heartbroken
|
| เขียนเมื่อ |
:
4 มี.ค. 55 01:47:33
A:171.98.78.111 X: TicketID:233757
|
|
|
| 
