ขอบคุณมากคะสำหรับทุกความเห็น เอ๋คิดว่าสิ่งที่เกิดขึ้นอาจตรงกับชีวิตใครบางคน
แต่เชื่อเถอะคะว่าวันและเวลาจะทำให้เราเข้าใจกันคะ
..........................................................................................
ความในใจที่อยากบอกแม่ เมื่อวานหนูเห็นน้ำตาแม่...หนูได้แต่นิ่งอึ้ง งงงันไปชั่วขณะ
ด้วยคาดไม่ถึงว่าแม่จะพูดเรื่องนี้ขึ้นมา หนูเองก็ได้แต่รู้สึกเสียใจเช่นกัน เมื่อวานตอนที่
ได้ยินแม่พูดว่าแม่รู้สึกปวดใจกับสิ่งที่ผ่านมาและเก็บมันไว้ในใจมานานหลายปี พลันหนู
ก็รู้สึกว่าหนูเองช่างโง่เขลาเหลือเกินจนมองไม่เห็นว่าหลายปีที่ผ่านมานั้นแม่ดีกับหนูแค่
ไหน จำไม่ได้แม้กระทั่งว่าหนูก้าวเข้าไปเป็นคนสำคัญในชีวิตของแม่ตั้งแต่เมื่อไหร่ เมื่อ
หลับตาลงจึงได้มองเห็นว่าแม่นั้นรักหนูไม่แพ้ลูกคนอื่นๆ เลย ทุกวันนี้ขอเพียงแค่หนูเอ่ย
ปากเพียงนิดแม่รีบกุลีกุจอหามาให้ แม้กระทั่งเรื่องแค่ที่หนูอยากกินแกงหน่อไม้ในฤดู
กาลที่หน่อไม้ขาดตลาด แม่ขี่รถตระเวนสันหาซื้อหน่อไม้สดจากตลาดโน่น ตลาดนี่จน
ได้หน่อไม้มาทำให้หนูกิน หนูเองต่างหากที่ยึดติดกับอดีตมากเกินไปจนมองไม่เห็นกับ
ปัจจุบันที่เป็นอยู่
หนูขอโทษที่ทำให้แม่ต้องร้องไห้ หนูขอเขียนกระทู้นี้เพื่อแสดงความรู้สึกเสียใจที่มีต่อ
แม่ เพราะหนูแสดงออกต่อหน้าแม่ไม่ได้ หนูค่อนข้างเป็นคนแข็งๆ หนูไม่กล้ากอดแม่
เหมือนอย่างที่น้องกอด หนูไม่กล้าบอกรักแม่เหมือนอย่างที่น้องพูด สิ่งเหล่านี้หนูไม่เคย
ทำแค่คิดหนูก็เคอะเขินแล้ว หนูทำได้เพียงแค่การกระทำเพื่อให้แม่เห็นว่าหนูรักและเป็น
ห่วงแม่แค่นั้นเอง วันนี้หนูเป็นแม่คนแล้ว หนูได้รู้และเข้าใจอย่างถ่องแท้ว่า ไม่ว่าจะอย่าง
ไรแม่ทุกคนล้วนรักลูกของตนเองทั้งนั้น ตอนนี้ทิฐิในใจหนูมันสลายไปหมดแล้ว
ขอบคุณวันและเวลาที่ทำให้เราเข้าใจกันคะ
วันนี้ที่รอคอย....ความรักจากแม่ที่หายไปในวัยเด็ก
