<<<คำขอโทษ จากปากน้อยๆ ได้ยินทีไรก็ชื่นใจ>>>
|
 |
น๊าน นาน แล้วไม่ได้แวะมาเติมความหวานที่บ้านชานเรือน
วันนี้มีเรื่องมาเม้าท์หนุ่มน้อยต้นข้าวค่ะ
เป็นเรื่องน่ารักๆ ซน แสบ ซ่าส์ ประจำวัน ตั้งแต่กลับมาอยู่กับแด๊ดได้สองเดือน
ต้นข้าวน้อยสปีคอิงลิชเก่งกว่าแม่อีก อิอิ
จำไม่ได้ว่าต้นข้าวเริ่มต้นข้าวพูด คำว่า "ขอโทษ" ได้ตอนไหนหรือเหตุการณ์อะไร
แต่ว่าพูดได้นานแล้วค่ะ ตั้งแต่เค้าหัดพูดใหม่ๆ คำว่า "ขอโทษ" และ "ขอบคุณ" นี่เป็นลำดับแรกๆที่สอน
ส่วนที่แน่ๆ คำว่า "ขอบคุณ" นี่ตอนได้รับนม กะขนม555++
ตอนอยู่ไทยจะพูดว่า "มามี๊ครับ ต้นข้าวขอโทษครับ"
แต่พอกลับมาอยู่กับแด๊ด ก็จะพูดอังกฤษ บางทีหันมาขอโทษแม่เป็นอังกฤษ ก็ต้องคอยย้ำว่า "ไทยจ้าไทยๆๆ"
ก็จะไทยบ้างอังกฤษบ้าง เฮ้อ เจ้าลูกครึ่งเอ้ยยยย
วันนี้ได้ยินต้นข้าวพูดคำว่า I am sorry mummy
เกินกว่าห้ารอบแล้ว ความรู้สึกคือดีใจที่เค้าทำผิดแล้วรู้จักขอโทษ แต่ถ้าเป็นไปได้ ไม่อยากให้ลูกทำอะไรผิด แต่มันคงเป็นไปไม่ได้ สำหรับเด็กอายุแค่สองขวบกว่าๆ เฮ้อออ
เริ่มจาก ทำไมโลหก รดเสื้อผ้า ทำแก้วน้ำหกรดพรม เอารองเท้ามาใส่เล่นบนที่นอน ทำกล้องถ่ายรูปตกพื้น เอาสีมาเขียนหนังสือแม่
สงสัยวันนี้คงจะได้ยินคำว่า I am sorry mummy เกินสิบรอบ อิอิ
ไม่เป็นไรนะ เจ้าต้นข้าวน้อย แค่ขอโทษเป็นมามี๊ก็ภูมิใจแล้วครับ
อันไหนผิด ก็ค่อยๆบอกค่อยๆสอนกันไป เลี้ยงลูกก็เหมือนทำแบบฝึกหัด
ต้องใช้ความพยายาม และอดทนอย่างสูง
บางทีลูก"ง๊องแง๊ง" แต่บางเวลาแม่อย่างเราก็"งี่เง่า"
(เพราะถ้าขอโทษเป็นแสดงว่าเค้าเข้าใจว่าตัวเองผิด แต่จะสำนึกหรือเปล่า อีกเรื่องนึง เด็กนี่เนอะ จะอะไรมากมาย)
เลี้ยงลูกสบายๆ ตามสไตล์มามี๊กอล์ฟ อิอิ "ก็น่ารัก น่ากัด น่ากอด อย่างนี้ใครจะไปโกรธลงเนอะ"
| จากคุณ |
:
แม่น้องลูคัสโซ่  
|
| เขียนเมื่อ |
:
19 มี.ค. 55 10:54:53
|
|
|
| 
