ความคิดเห็นที่ 1 เห็นด้วยอย่างแรงค่ะ จากคุณ : pingpongs1 เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 22:59:47

ความคิดเห็นที่ 2 ใช่ค่ะ ชีวิตมนุษย์มันสั้น จากคุณ : แม่หนูไอวี่ (พ่อศรีเรือนคับผม) เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 23:12:24

ความคิดเห็นที่ 3 ถูกต้องค่ะ... จากคุณ : เทียนสีรุ้ง เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 23:19:28

ความคิดเห็นที่ 4 สงสารเด็กจังค่ะ จากคุณ : mon kiwi เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 01:28:42

ความคิดเห็นที่ 5 ลูกสาวเพื่อนพ่อเราก็เพิ่งเสียไปปีก่อน เธออายุพอๆกับเราสามสิบต้นๆ แถมลูกก็วัยใกล้กัน อุบัติเหตุแบบกะทันหันมากแบบไม่น่าเกิด (รถเฉี่ยวกันบนโทลเวย์ ลงมาเคลียร์กันริมทางกับคู่กรณี แล้วดันโดนรถใหญ่ที่วิ่งมาชน ทั้งที่สามีเค้ากำลังมาหาจะมารับภรรยาใกล้ถึงที่เกิดเหตุแล้ว) เป็นเรื่องที่เราฟังแล้วยังสะเทือนใจ สงสารสามีกับลูกเค้ามากๆ แก้ไขเมื่อ 26 มี.ค. 55 03:28:04 จากคุณ : My Sea Lion เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 03:27:02

ความคิดเห็นที่ 6 ญาติเราเป็นมะเร็งเต้านมตาย  ลูกคนเล็กอายุแค่2ขวบกว่า หลังที่เธอต่อสู้มา6เดือน  ชีวิต ไม่แน่นอนจริงๆ จากคุณ : กึมซุน (คนยองกึมชุน) เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 04:23:35

ความคิดเห็นที่ 7 เห็นด้วยค่ะเห็นด้วย จากคุณ : เจ้าเสือน้้อย เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 08:20:24

ความคิดเห็นที่ 8 สัตว์โลก ย่อมเป็นไปตามกรรมครับ จากคุณ : ชินจัง..ชักจะชินแล้ว เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 08:53:50

ความคิดเห็นที่ 9 ใช่ค่ะ เห็นด้วยเลย บอกรักกันในวันที่เรายังมีกันและกันอยู่ ดีที่สุดแล้ว.. ^__^ จากคุณ : enchovy เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 11:10:24

ความคิดเห็นที่ 10 อ่านแล้วคิดถึง เพื่อนของพ่อสามีเรา (งงไหมเอ่ย??) แฟนของเค้าเพิ่งฆ่าตัวตายค่่ะ สาเหตุไม่มีใครทราบ แต่เค้าทั้งกินยา, เชือดข้อมือตัวเอง, และผูกคอตาย เค้าจากไปด้วยวัยเพียง 30 กว่าๆ แต่ที่น่าสงสารคือ ลูกๆทั้ง 4 คนของเค้า คนโต 9ขวบ คนที่ 2 7 ขวบ คนที่ 3 3ขวบกว่า และคนที่4 ขวบกว่าๆเอง พ่อของเด็กเปรยกับคนใกล้ชิดว่า ต่อไปนี้อั๊วห้ามแก่ห้ามป่วยแล้ว ต้องเลี้ยงลูกวัยเล็กๆทั้ง 4 คน โดยที่ตัวเค้าเองก็จะ 60 แล้ว คิดแล้วเหนื่อยค่่ะ จากคุณ : jeab_zazud เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 12:25:59

ความคิดเห็นที่ 11 จริง.. จากคุณ : =Le 29 juin= เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 12:28:41

ความคิดเห็นที่ 12 เห็นด้วยค่ะ จากคุณ : sweet_bee18 เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 12:33:34

ความคิดเห็นที่ 13 อ่านแล้วเศร้าค่ะ สงสารเด็กจัง จากคุณ : แม่โอ๋เรนเจอร์ เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 12:34:37

ความคิดเห็นที่ 14 ...เศร้าค่ะ... จากคุณ : แม่หญิงฟุ้งซ่าน เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 12:35:21

ความคิดเห็นที่ 15 ตอนพ่อเราเสีย แม่เราบอกว่า "คนเราจะรักกันแค่ไหน วันนึงก็ต้องตายจากกันอยู่ดี" อยู่ด้วยกันมีทั้งดีกัน และร้ายกันจนสุดใจ  แต่สุดท้ายก็ต้องตายจากกัน อยู่ที่จากเป็นหรือจากตาย คนเราเกิดมาเพื่อใช้กรรมจริง ๆ จากคุณ : น้องแป้งป๋อง เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 12:45:15

ความคิดเห็นที่ 16 เมื่อตอนเด็กๆเรายังไม่รู้เรื่อง ยังไม่เข้าใจโลกค่ะ เคยนอนร้องไห้ กลัวการจาก กลัวการตาย กลัวจะไม่ได้เจอคนที่เรารักอีก พอโตขึ้นก็เข้าใจโลกมากขึ้น ความแน่นอน คือ ความไม่แน่นอน  จริงแท้ ไม่มีอะไรเป็นของเรา แต่...ก็ยังทำใจยากอยู่ดีค่ะ คิดเรื่องนี้ทีไร  จะนอนไม่หลับเลย ฟุ้งซ่านไปใหญ่โต นี่เริ่มจะคิดอีกแล้ว...เฮ้อ.... จากคุณ : แม่ยายซ่าหริ่ม เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 12:54:37

ความคิดเห็นที่ 17 ทุกวันนี้เราก็ถามสามีถ้าฉันตายเธอต้องดูแลลูกดี ๆ นะ ทำทุกอย่างเหมือนกับที่เราทำให้เธอและลูก อย่ามีเมียใหม่ สั่งเสียซะดิบดี แต่คุณสามีบอกว่าเธอไม่ตายหรอกเพราะความเสี่ยงเธอไม่มีทำงานก็ใกล้บ้าน ไม่กินเหล้า ไม่ดูดบุหรี่ ตายยาก (เม้งว่าแดก 55555) เวลาเราโมโหมาก ๆ เวลาวีนก็วีนสุด ๆ เลยค่ะ พอหายบ้า ถ้าเราผิดก็จะขอโทษสามี เพราะเวลาทุกวันและทุกนาทีมีค่าเสมอ จะตายวัน ตายพรุ่งก็ไม่รู้ ยายแถวบ้านเราคนหนึ่งตอนกลางคืนเรายังทักแกอยู่เลยค่ะ พอตอน 8 โมงเช้าได้ข่าวว่าแกเสียชีวิตแล้ว เป็นไงละชีวิตคนเราไม่มีอะไรยั่งยืนเลย จากคุณ : nong ot เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 13:07:43

ความคิดเห็นที่ 18 เมื่อก่อน ยังไม่มีลูก เวลาอ่านหนังสือธรรมะ ก็พอทำใจยอมรับได้ว่าสัตว์โลก มีกรรมเป็นของตัวเอง แต่พอมีลูก เฮ้อ ห่วงมากกกก ขออย่างเดียวได้มั้ยว่าถ้าเรามีกรรมอะไร ขอให้มาตอนที่เค้าโต เลี้ยงตัวเองได้แล้ว ใครจะดูแลเค้าได้ดีเท่าเราถ้าเราเป็นอะไรไป จากคุณ : นายต้นต้น เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 13:09:23

ความคิดเห็นที่ 19 แค่คิดว่าถ้าเราตายไปลูกจะอยู่กับใครก็น้ำตาจะไหลแล้วค่ะ แล้วเราก็เคยคิดเหมือนเจ้าของกระทู้ด้วยว่าถ้าเราตายไปเป็นวิญญาณแล้วถ้าวิญญาณมันเหมือนกันในละคร เราจะกอดลูกก็กอดไม่ได้ มันคงทรมานจิตใจเรามากๆ ชีวิตนี้ก็รู้แหละเกิดมาต้องตาย ไม่ขอเลือกว่าจะตายแบบไหน แต่ขออย่างเดียว ขอเราตายก่อนลูก เพราะเราไม่สามารถทำใจยอมรับได้ว่าลูกไม่มีชีวิตอยู่แล้วหรือทนจัดงานให้ลูกได้ แค่นี้ไม่ขออะไรเลยจริงๆ แก้ไขเมื่อ 26 มี.ค. 55 13:13:54 แก้ไขเมื่อ 26 มี.ค. 55 13:12:45 จากคุณ : lol lol lol เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 13:10:42

ความคิดเห็นที่ 20 คนที่เป็นโสด ไม่มีสามี ภรรยา หรือลูก ก็คือไม่มีห่วง สบายไปอีกแบบ ที่มีรัก ก็มีห่วง  จะตายยังไม่ได้เลย คิดดู จากคุณ : แม่น้องหยง เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 13:30:25

ความคิดเห็นที่ 21 แม่เราบอกว่า ตอนพวกเรา 4 พี่น้องยังเด็ก ด้วยความที่แม่ทำงานหนักมาก ไม่สบายเป็นไทรอยด์ด้วย แกภาวนาทุกวันว่า อย่าเพิ่งให้แกตายนะ รอลูกๆโตก่อน หลายปีผ่านไป จนพวกเราเรียนจบกันหมดแล้ว          ตอนนี้แกมีหลานให้เลี้ยงคนนึง แกบอก แกเริ่มภาวนาอีกแล้วว่า อย่าเพิ่งให้แกตายนะ รอให้หลานแกโตก่อน          นี่ละนะ คนเป็นแม่...จนลูกโต จนมีลูกของตัวเองแล้ว ก็ยังห่วง ห่วง และห่วง จากคุณ : mamalovezen (lovechairs) เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 13:32:45

ความคิดเห็นที่ 22 เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ จากคุณ : Always & Forever เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 14:21:06

ความคิดเห็นที่ 23 เห็นด้วยค่ะ เด๋วนี้ไป รพ. คนไข้มะเร็ง อายุไม่ถึง 30 ยังมีเยอะเลย TT จากคุณ : ms23 เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 19:04:16

ความคิดเห็นที่ 24 เข้าใจว่าทุกสิ่งเป็นไปตามกรรม  มีเกิดย่อมมีดับ  แต่การพรากจากคนรักในเวลาที่ยังไม่พร้อม ถึงเข้าใจ แต่ก็ใช่ว่าจะทำใจได้ง่าย ๆ จากคุณ : แฟน (นู๋แอนนี่) เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 21:24:29

ความคิดเห็นที่ 25 พ่อ แม่ น้องชายเราเสียไปพร้อมกันเลยค่ะเพราะโดนโจรปล้น จากนั้นมาเราก็คิดเสมอว่าชีวิตไม่จีรัง เราต้องพร้อมกับความตายเสมอเพราะทุกสิ่งทุกอย่างมันสามารถพรากไปจากชิวิตเราได้ตลอดเวลา วันนี้แม้จะสอนให้ลูกดูแลตัวเองให้ได้  ถ้าเมื่อไหร่ที่วันนึงไม่มีแม่อยู่ด้วยแล้วจะได้ไม่ลำบาก  แต่เราก็ยังหวังและภาวนาขออย่าให้มีวันนั้นเลย เพราะเรารู้ดีว่าคงไม่มีใครจะดูแลลูกเราได้ดีเท่าตัวเราเอง  ไม่ได้หวังจะอยู่ค้ำฟ้าแค่หวังอยากเห็นวันที่สวยงามของลูก อยากอยู่ดูแลลูกให้นานที่สุดก็พอ จากคุณ : คนบนฟ้าส่งมาให้รักกัน.. เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 55 09:51:10

ความคิดเห็นที่ 26 ให้กำลังใจ คุฯ  คนบนฟ้าส่งมาให้รักกัน. จากคุณ : remy&chanel เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 55 10:26:25

ความคิดเห็นที่ 27 ใจหายเนอะ... จากคุณ : ป้าแมงฯ เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 55 11:24:34

ความคิดเห็นที่ 28 เห็นด้วยค่ะ สงสารเด็กจัง ฮืออ นี่คือสิ่งที่ติดในใจเรามาตลอด เราเข้ากับพ่อไม่ค่อยได้ ด้วยหลายๆอย่าง เค้าไม่เอาเรา เราก็ไม่สนเค้า ไม่ค่อยคุยกัน แต่พอเราเรียนจบ เพิ่งทำงาน เราก็คิดว่าเราจะดูแลพวกท่านอย่างดี แต่ท่านก็จากเราไปเมื่อเราทำงานได้แค่ 3 เดือน ยังไม่ผ่านโปร เงินเลยยังไม่พอที่จะดูแลได้ ต้องผ่านโปรเงินถึงจะมากพอ ท่านเสียเราเสียใจมาก กลับมาเรานอนร้องให้ทุกคือเป็นเดือนๆ เพราะเรายังไม่ได้ตอบแทนบุญคุณเลย ถึงจะไม่ถูกกัน แต่เราก็อยากจะทำให้ ท่านหลายๆอย่าง อยากซื้อเสื้อดีๆ รองเท้า กางเกง ดีๆให้ท่านใส่บ้าง เรายังไม่ได้ทำอะไรท่านก้จากไปค่ะ แม่ก็เสียใจ เราก็เสียใจ เพระามันกะทันหันกับพวกเราทุกคนมากก จนตอนนี้เราทุ่มทุกอย่างให้แม่ของเราค่ะ จากที่อายเวลาที่ต้องพูดดีๆหวานๆ บอกรักบอกคิดถึง ก็มีบอกบ้างแต่ก็ไม่ให้ห่างเกินไป ให้เงินซื้อของ พาเที่ยว ตอนนี้เราให้แม่มากๆๆ เท่าที่เราจะทำได้เลยค่ะ เพราะคิดว่าเราจะได้ไม่เสียใจอีกในวันที่ท่านจากไป   อยากให้ทุกคนรักกันในวันที่เรายังมีชีวิตอยู่ด้วยกันนะคะ จากคุณ : mnoppy12 เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 55 13:01:36

ความคิดเห็นที่ 29 . . . เตือนสติดีค่ะ ขอบคุณนะคะ . . . จากคุณ : Be with me เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 55 14:11:31

ความคิดเห็นที่ 30 ทุกสิ่งล้วนเป็นอนิจจัง ไม่มีสิ่งใดจีรังยั่งยืนยกเว้นความตายค่ะที่เหมือนเงาตามตัวคนทุกคนไปตลอดเวลา ทุกคนย่อมพลัดพรากจากของรักด้วยกันทั้งนั้นค่ะ ไม่ว่าจะจากเป็นหรือจากตาย ถึงมีคำพูดที่ว่า จงทำทุกวันให้เหมือนกับเรามีชีวิตอยู่เป็นวันสุดท้ายบนโลกใบนี้ จากคุณ : บ้านสายไหม เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 55 14:37:18

ความคิดเห็นที่ 31 คนเราต้องจากกันซักวันหนึ่ง ไม่ว่าจากเป็น หรือจากตาย............ จากคุณ : pollapoice เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 55 16:50:59

ความคิดเห็นที่ 32 กิฟหมด แต่อยากให้ คห. 28 ซัก 10 กิฟ จากคุณ : เมื่อไรจะมีฯ เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 55 17:31:22

ความคิดเห็นที่ 33 เรื่องทำนองนี้ก็เพิ่งเกิดกับเพื่อนของเพื่อนเราค่ะ  เค้าจากไปด้วยอุบัติเหตุไม่คาดฝัน ทิ้งลูกเล็กไว้ 2 คน คนโต 5 ขวบ คนเล็ก 3 ขวบ สามีเป็นชาวต่างชาติ ไม่เคยมาดูแลลูก เค้าอยู่บ้านกับแม่เค้าซึ่งเลิกพ่อเค้าไปแล้ว  นับเอาว่ามีห่วงอยู่ 3 ห่วง คือลูก 2 คนที่ไม่มีพ่อช่วยดูแล และแม่ซึ่งไม่มีสามีคอยดูแล ปัจจุบันก็ต้องเป็นแม่ของเค้าคอยดูแลหลานๆ กับน้องชายที่ยังไม่พร้อมจะรับผิดชอบชีวิตเด็กเล็กๆ คอยช่วยบ้างนิดหน่อย วันที่เราทราบข่าว เราคิดว่าในสภาวะแบบนี้ถ้าเป็นเรา เราคงตายตาไม่หลับจริงๆ นะคะ ห่วงไปหมด และมันก็เป็นเช่นนั้น แม่เค้าเล่าว่าวันรับศพพยายามเอามือปิดตาลูกหลายครั้งมาก ปิดไม่ลงค่ะ หลังจากจุดธูปพาลูกเข้าบ้านได้ไม่กี่วันต้องจุดธูปบอกเจ้าที่เอาลูกออกจากบ้าน !! แม่บอกว่า ไม่งั้นอยู่ไม่ได้ เพราะกวนมาก กลิ่นธูปกลิ่นน้ำหอมอบอวลตลอดวัน ดึกๆ บางคืนหลานสาวตัวเล็ก 3 ขวบลุกขึ้นมานั่ง สะกิดยาย บอกว่าคิดถึง แล้วร้องเพลงภาษาอังกฤษที่เค้าเคยร้องกล่อมลูกให้ยายฟังจนจบเพลง เคยหนีไปนอนอีกที่นึง ตกดึก เสียงเขย่าประตูดังลั่นไปหมด ฟังแล้วเรา เอ่อ ขนลุก แต่เข้าใจเค้าจริงๆ ว่ามันไปไหนไม่ไหว แล้วก็ไปเข้าฝันน้องชาย เข้าฝันเพื่อนสนิท บ่อยมากกก ทุกครั้งทุกคนพูดตรงกันว่า เค้าบอกฝากลูกด้วย ทุกวันนี้ยังเป็นแบบนี้อยู่เลยค่ะ จากคุณ : สาวน้อยน่ารักผู้พิทักษ์คุณธรรม เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 55 17:48:06

ความคิดเห็นที่ 34 ขอบคุณครับ ได้ข้อคิดดีๆ สำหรับชีวิตมากครับ ^_^ จากคุณ : เปิ้ลพิมพี เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 55 00:59:49

ความคิดเห็นที่ 35 คุณ My Sea Lion สงสัยเราจะมีเพื่อนคนเดียวกันน่ะค่ะ จะทักตั้งแต่สองปีก่อนแล้ว คิดถึงเพื่อนคนนี้มากๆคนดีๆแต่จากไปอย่างไม่คาดฝัน สงสารเพื่อนมาก นาทีสุดท้ายคงคิดถึงลูกสุดใจ เพราะการจากไปอย่างกระทันหันของเพื่อนคนนี้ทำให้เรามองชีวิตเปลี่ยนไปเลยค่ะ จากคุณ : AlpacaCutie เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 55 05:50:10

ความคิดเห็นที่ 36 บนโลกใบนี้ไม่มีไรแน่นอนจริง ๆ ค่ะ เมื่อปลายปี 51 เราแต่งงาน แล้วย้ายไปอยู่บ้านสามี น้องชาย เพิ่งแต่ตอนต้นปี 50 ตอนนี้แม่เราเหมือนจะเป็นโรคซึมเศร้าเลยอ่ะ ตอนแรกก็คิดว่าไม่เป็นไรมาก อาการคือ นอนไม่หลับ ไม่ค่อยพูดจากับใคร อาจเป็นเพราะ คิดมากว่า ลูก ๆ แยกกันไปมีครอบครัวกันหมดแล้ว เค้าต้องอยู่คนเดียว แต่ น้องชาย กับ น้องสะใภ้ ก็อยู่ด้วยนะคะ ในบ้านหลังเดียวกัน ผ่านไป เพียง 3 เดือน แม่ซึมเศร้าหนักมาก ต้องเข้ารักษาตัวในโรงพยาบาล แล้วมีอยู่คืนหนึ่ง เค้ามีอาการชัก ตาเหลือก หัวใจหยุดเต้นไป ตอนนั้น พวกเราอยู่กันทุกคน กำลังคุย ๆ กันอยู่ในห้องพัก แม่ก็นอนฟังไปเรื่อย เค้าเริ่มหัวเราะได้ ยิ้ม ๆ แต่เราเห็นเหมือนกันว่าไม่ปกติ อยู่ดี ๆ เค้าก็ ตาเหลือก ลิ้นจุกปาก คุณอา ตะโกนเรียก พยาบาลมา พยายาม เอานิ้วยัดเข้าไปในปาก แล้วพยาบาลอีกคน ปั๊มหัวใจ ใช้มือนะ ส่วนพวกเราที่อยู่ในห้อง ช่วยกันตะโกนเรียก แม่ เรียก ซ้อ เรียก ชื่อแม่ (พวกน้องสาวแม่) สักครู่ เค้ากลับมาค่ะ พวกเราร้องไห้ หน้าตาแต่ละคนดูไม่ได้เลย คืนนี้ต้องนั่งเฝ้ากันทั้งคืน ผลัดกันคนละ 2 ชม. โดยที่ห้ามหลับเด็ดขาด จริง ๆ ก็นอนไม่หลับหลอก หลังจากผ่านวันนั้นมา เราสำนึกได้อย่างแจ่มแจ้งว่า ไม่มีไรแน่นอนเลย ทำทุก ๆ วันให้ดี จากที่เราไม่เคยกอดแม่ หอมแม่ บอกรักแม่ เดี๋ยวนี้ทุกครั้งที่ได้ไปหาแม่ เราจะกอดจะหอม คุยโทรศัพท์ ก็ต้องว่าคิดถึงแม่นะ รักแม่นะ ไม่เคยอายอีกเลย เพราะไม่รู้ว่าเรา หรือ แม่ วันไหนใครจะเป็นคนจากไป คิดถึงวันนั้นทีไร เราน้ำตาไหลทุกทีค่ะ จากคุณ : september18th เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 55 09:27:28

ความคิดเห็นที่ 37 สงสารน้องจังง จากคุณ : rakwahnron เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 55 19:06:25

ความคิดเห็นที่ 38 อ่านกระทู้นี้แล้วน้ำตาไหล ถึงจะบอกว่าใดใดล้วนอนิจจัง ต้องมีการพลัดพราก แต่ก็ยังทำใจไม่ได้อยู่ดี จากคุณ : montes เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 55 10:46:48

ความคิดเห็นที่ 39 ชีวิตเค้าขีดมาเท่านี้ครับ คนเรามีเวลาวันละ 24 ชั่วโมงเท่ากัน แต่มีเวลาบนโลกนี้ไม่เท่ากัน พยายามทำทุกวันให้สมบูรณ์ที่สุด แล้วจะไม่เสียดายวันเวลาที่ผ่านเลย.. จากคุณ : Vive L'Amour เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 55 16:50:15

ความคิดเห็นที่ 40 อ่านแล้วเศร้ามากอ่ะ เกิดมามีชีวิตแล้วต้องเต็มที่ ทำให้ดีที่สุดในแต่ละบทบาทของตัวเอง แล้วจะไม่เสียใจมาก หากต้องจากทุกอย่างไป จากคุณ : makotojung เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 55 08:41:27

ความคิดเห็นที่ 41 อ่านแล้วย้อนมองตัวเองเลยค่ะ จากที่เคยใช้ชีวตไปวันๆ คิดว่าเมื่อไหร่ค่อยเริ่มทำอะไรก็ได้ กลายเป็น จะเริ่มจะสิ่งดีๆตั้งแต่วันนี้ ตอนนี้ เติมความรักความอบอุ่นให้กับครอบครัวอย่างเต็มที่ ไม่ใช่เฉพาะกับลูกกับสามี แต่ยังรวมไปถึงคุณพ่อ คุณแม่ คุณตา ขอบคุณ จขกท นะคะ สำหรับกระทู้ที่ให้แง่คิดดีๆ ที่หาได้ยากเต็มทีในกระทู้แนะนำชานเรือน (แบบว่าตอนนี้กระทู้แนะนำชานเรือนมีแต่ดราม่า เรื่องของคนๆเดียวจนเกือบไม่มีเรื่องราวดีๆ มีประโยชน์ไว้ให้เราได้เสพเลยค่ะ) จากคุณ : TK_Chananchida เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 55 10:39:49

ความคิดเห็นที่ 42 บนโลกนี้...ไม่มีอะไรที่จีรัง ยั่งยืน ................. ไม่มีเลยนะคะ  ไม่มีเลยจริงๆ   สุขก็ไม่นาน  ทุกข์ก็ไม่นาน เป็นความจริงที่ชัดเจน  ทำให้รู้สึกว่าอย่าไปยึดมั่นถือมั่นนัก สักวันหนึ่ง ไม่ช้าไม่นาน  ก็เสื่อม  ก็สลาย หมดไปตามกาลเวลา จากคุณ : ดอกหญ้าสีม่วง เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 55 16:56:52

ความคิดเห็นที่ 43 พี่ชายก็เสียไปตอนอายุ 34 เป็นมะเร็งที่ลำคอ ไม่สูบบุหรี่ ไม่กินเหล้า มีลูกสาว 2 คนลูกคนเล็ก เพิ่งจะขวบกว่า คนโต 3 ขวบเองจ้า เศร้ามากเลย เพื่อนอีกคนก็จากไปตอนอายุ 49 เป็นมะเร็งเหมือนกัน ลูกเพิ่งจะ 4 ขวบ เพราะแต่งงานช้า ห่วงลูกมาก ฝากลูกไว้กับพี่สาว เพราะกลัวสามีไปมีภรรยาใหม่ กลัวไม่ดูแลลูก จึงอย่าประมาทกับชีวิต หมั่นหาหมอ ตรวจสุขภาพน่าจะดีนะจ๊ะ จากคุณ : checgo (ji-ju) เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 55 18:28:29

ความคิดเห็นที่ 44 ลูกเราเพิ่ง 2 เดือนค่ะ ตอนคลอดเค้าได้ไม่กี่วัน เราฝันว่าตัวเองจะต้องตาย คนที่จะเอาเราไปฆ่า เค้าให้เราเลือกว่าจะทำอะไรก่อนตาย เราก็เลยขอไปให้นมลูกค่ะ คิดถึงแล้วยังเศร้าอยู่เลยเนี่ย TT จากคุณ : สาวเมืองเพชรฯ เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 55 20:13:29

ความคิดเห็นที่ 45 ทุกคนก็รู้ แต่หลายคนก็ยังแก่งแย่งกัน พระองค์ทรงตรัสไว้ให้ระลึกถึงความตาย จากคุณ : เพ็ชรสามสี1 เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 55 09:08:40

ความคิดเห็นที่ 46 เป็นกระทู้ที่ควรค่าต่อการโหวดและให้กีบมากๆเลยค่ะ เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง จากคุณ : oillyberry เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 55 10:24:52

ความคิดเห็นที่ 47 เห็นด้วยที่สุดค่ะ จงทำทุกวันให้ดีที่สุด ให้คิดเสมอว่า"เผื่อไม่มีวันพรุ่งนี้ค่ะ" จากคุณ : เหมียวเหมียว (wichayen) เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 55 18:01:06

ความคิดเห็นที่ 48 เศร้ามาก สงสารน้อง..... ถ้าเป็นลูกเราล่ะ....ไม่อยากคิดเลย เป็นการเตือนสติที่ดีมากเลย ขอบคุณนะคะ ทำให้ดีที่สุดทุกวัน เผื่อ......ไม่มีพรุ่งนี้....... จากคุณ : sweet - arch เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 55 23:59:21