ถูกบอกเลิกตอนท้อง 37 สัปดาห์ จิตตกมากคะ เป็น single mom มันยากมั้ยคะ
|
 |
ขอระบายหน่อยนะคะ ไม่รู้จะไปเล่ากับใครจริงๆ คลับไฟร์เดย์แถวนี้ก็ไม่มีคะ เรื่องนี้มันมีอาการมาซักอาทิตย์นึงละคะ แฟนดูเฉยเมยมาก จนเรารู้สึก
แฟนนะคะ ไม่ใช่สามี ขอเกริ่นถึงพื้นฐานนิดนึง เราอยู่ที่ต่างประเทศคะ อยู่แบบ partnership คะ ตอนแรกว่าจะแต่งงานกันก่อนลูกคลอด เนื่องจากเค้ากลัวเราไม่มีสิทธิ์ในการอยู่ในปะเทศ ด้วยเหตุผลนี้ที่จะจดทะเบียนแค่นั้น ตอนนี้เราอยู่ด้วยวีซ่านักเรียนคะ จะหมดอายุอีกสามเดือนแล้ว เมื่อวันที่เราตัดสินใจไปที่เขตกัน ระหว่างทางเค้าก็บอกว่าเพื่อนเค้าบอกว่า ถ้าคลอดลูกออกมา เราสามารถใช้สิทธิ์การเลี้ยงดูบุตร ใบทำเรื่องขออยู่ ได้ 18 ปี ไม่จำเป็นต้องจดก็ได้ เพราะมันจะวุ่นวายมาก เราก็ยังไม่รู้จักกันมากพอ ซะงั้น ดิฉันก็อึ้ง แต่ทำอะไรไม่ได้ อดทน รอดูอาการ ได้แต่แอบหวังว่าเค้าจะเปลี่ยนใจ สรุปคือเค้าไม่อยากจด ทางเราเตรียมเอกสารจากเมืองไทยมากมายหลายบาท แต่ก็อะนะ ช่างมัน ได้แต่หวังว่าอยู่ด้วยกันไม่แต่งก็ได้ฟระ ขอให้ลูกมีพ่อ
ตั้งแต่ก่อนท้อง เราคบกันแค่สามเดือนไม่ได้ตั้งใจที่จะมีลูกกัน แต่ผิดพลาดทางเทคนิคแล้วเค้าก็ใส่ใจดูแลมาก ก่อนหน้านี้อะนะคะ เราเลยย้ายมาอยู่บ้านเค้าเมื่อตอนท้องได้ 4 เดือน โดยที่ยังไม่กล้าบอกทางบ้านที่เมืองไทย ตอนนี้บอกไปแล้วคะ คุณแม่ดีใจมากอยากมีหลานลูกครึ่ง เพราะที่บ้านไม่มีหลานเลย เราก็เลยสบายใจไป ตอนนั้นแฟนก็รักอยู่
มาเมื่อช่วงท้องแก่ เราไม่สบายตัวอาจจะหงุดหงิดง่าย แฟนเริ่มกลับบ้านช้า เราก็เริ่มน้อยใจ ร้องไห้บ่อยแต่ก็แป็ป แป็ป ก็หาย แต่พออาทิตย์ที่แล้ว พอเค้าเริ่มตัดสินใจไม่แต่ง มันก็เริ่มเฉยชามากขึ้น
จนมาเมื่อวาน วันอาทิตย์ เค้าบอกว่าเค้าจะไปบาร์นะ แล้วเดินออกไปเลย ปกติจะต้องจูบลา เราก็รู้สึกผิดปกติ คืนก่อนเค้าก็ไม่เค้ามานอนในห้อง นั่งอยู่ในนั่งเล่นจนตีสาม พอดีเราลุกมาเค้าห้องน้ำ เราก็เอะใจ เค้าไม่ได้หลับนะคะ นั่งเฉยๆหน้าตาเฉยเมย เราก็ยังไม่คิดอะไรมาก มาคิดมากตอนที่ออกนอกบ้านแล้วเดินไปเลย เนียะผิดปกติมาก
โอเคคะ พอเค้าไปที่บาร์ข้างบ้าน เราส่ง whatsapp ไปถามว่า ช้านทำไรผิดรึป่าว?ถ้าไงก็ขอโทษ ให้บอกมานะ จะได้แก้ไข เค้าตอบมาว่าไม่ได้ทำไรผิดหรอก เค้าไม่รู้จะอธิบายยังงาย เค้าเสียใจมาก เค้าจะเขียนจดหมายให้อ่านนะ พุรุ่งนี้ เพราะเค้าก็ไม่กล้าพูด มันมากมาย
เราก็เค้นไปเค้นมา เค้าบอกว่าเค้าไม่ได้รักเราแล้วนะ เวลาจูบมันเหมือนพี่น้อง เพื่อนสนิทมากกว่า เราถามว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ เค้าบอกว่าอาทิตย์นึงแล้ว เค้าคิดว่าจะทนจนลูกคลอดแล้วบอก แต่เรามาถามเค้าซะก่อน เค้าบอกว่าเค้าคิดอยู่นาน เราก็บอกว่าเราเสียใจนะ ไม่รักเราไม่เป็นไร แล้วลูกละ ทำยังงาย เค้าตอบว่า ทางที่ดี เธอกลับเมืองไทยเถอะ หลังคลอด เอาลูกไปด้วย เค้าจะช่วยค่าเลี้ยงดู อึ้งไปเลยคะ ช็อค ช็อคจิงจิง
เราเลยบอกว่ากลับมาคุยกันที่บ้านดีกว่า เค้าตอบว่าคุยตอนนี้ไม่ได้ เค้ากินเบียร์ไปเยอะมาก เราตอบไปว่า เราจะเลี้ยงลูกที่นี่ประเทศนี้ เหตุผลเพราะคุณภาพชีวิตจะดีกว่ามาก เรียนฟรี ประกันสุขภาพฟรี สวัสดิการดี คิดในใจ แต่ตอนนี้ลังเลละ
เค้าก็บอกว่า พอคลอดคงต้องเตีรยมหาแฟลตใหม่ใหเธอกับลูกอยู่แล้วแหละ เราก็คิดในใจ มันจะไม่ช่วยกันเลี้ยงจิงจริงใช่มั้ย
เราคงจะเลี้ยงคนเดียวได้ เด็กคนเดียวทำมายจะเลี้ยงไม่ได้ ถ้าอยู่เมืองไทยยิ่งสบายมาก แต่เราอยากสู้กับเค้า จะอยู่ที่นี่ อยู่จนอยู่ไม่ไหว ในใจอ่อนแอ มันก็บอกว่า แต่เราจะไม่มีเวลาไปไหนเลย แล้วจะไปเรียนภาษาเพิ่มอย่างไร ปล.ประเทศที่เราอยู่ไม่ได้ใช้ภาษาอังกฤษคะ ที่เราเรียนเป็นหลักสูตรอินเตอร์ เราก็ว่าเราจะหางานทำหลังจากลูกโตซักหน่อย ขวบนึง พ่อเค้าจะลางานมาช่วยเลี้ยง ประเทศนี้ลางานยังได้เงินเดือน 70% คะ
มาตอนนี้ เคว้ง เหมือนมันผิดแผนไปหมด เราแค่คิดว่าถ้าเราเลี้ยงคนเดียวเต็มเวลา เราจะทำยังไง ค่าแฟลตอีก เพราะว่าเราไม่ได้ทำงานเลี้ยงลูก จะไปทำงานยังงาย รัฐจ่ายให้นิดหน่อยค่านมลูก กับค่าแม่ แค่พออยู่ได้ แต่ค่าเช่าบ้าน เรานี่เครียดมาก ร้องไห้ทั้งคืนเมื่อคืน สงสารลูก
ถ้าเรากลับเมืองไทย เท่ากับเค้าไม่ต้องรับผิดชอบอะไรเลย เท่ากับมันเข้าทางเค้า เราอยากสู้ต่อไปลองอยู่ในประเทศนี้ต่อไป ไม่อยากให้เค้าตัดความรับผิดชอบได้ง่ายๆ แต่เราไม่รู็จะทนได้นานแค่ไหนกับการต้องเลี้ยงลูกคนเดียว ตอนนี้เครียดมากคะ แต่ได้ระบายออกบ้างก็ค่อยยังชั่วคะ ไม่ทาบว่ามี single mom ท่านใดอยู่ต่างประเทศมีประสบการณ์ และความคิดยังไงบ้างคะ
| จากคุณ |
:
อีสเตอร์
|
| เขียนเมื่อ |
:
26 มี.ค. 55 16:41:55
A:217.227.21.79 X: TicketID:353412
|
|
|
| 
