ความคิดเห็นที่ 1 มาแย๊ว ๆ ๆๆ ๆ  กระตู๊ใหม่ ร๊อๆ เอาให้จบนะคะ มะจบเรางอล จากคุณ : rainswatch เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 02:24:11

ความคิดเห็นที่ 2 อย่า..งอลเหมือนบางกระทู้นะจ้ะ ตามๆๆๆๆ จากคุณ : ให้กำลังใจ (เชื่อเจ้) เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 02:34:12

ความคิดเห็นที่ 3 และแล้วก็หาย..ไป จากคุณ : by iPhone (juliko) เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 02:39:05

ความคิดเห็นที่ 4 อุ๊ยยยยย ดีใจจัง มีคนติดตาม อิอิ หายไปดูหนังมาค่ะ บริดเจ็ทโจน ภาค๒ นางเอกแอบเหมือนเราเลย แบบบ้าๆ รั่วๆ อะต่อๆ สังคมที่นี่แบบ ลูกท่านหลายเธออะคะ เราก็ลูกตาสีตาสา ร้องไห้เงียบๆทุกวัน แม่เราก็บอกให้อดทนๆ เราก็งอนแม่เหมือนกันนะ แบบอยากกลับบ้านๆๆๆๆ ทำไมแม่ไม่ให้กลับ ชีวิตเราจำเจมากค่ะ ตื่นเช้ากิน เรียน พักเที่ยง น่าเบื่อ อ้อ ลืมเล่า ตอนม.๑ค่ะ เรียนรร.ญ.ล้วนประจำจังหวัด วันนึงไปเจอไม่บรรทัดใครไม่รู้เขียนว่า 1900 1900 80 หาเพื่อนหาบ้าไรเนี่ยแหละค่ะ เราก็พ่อแม่ค้าขาย ไม่ค่อยมีเวลา ตอนเดกๆชอบน้อยใจพ่อแม่ เราก็เลยสนิทกะพี่ชายไปโดยปริยาย แล้วประจวบเหมาะกะที่พี่ชายเราไปเรียนมหาลัยที่กทม.อะคะ ตอนม.๑ เราเลยไม่รูจะคุยกะใคร ตอนนั้นใช้โทรศัพท์บ้านโทไปค่ะ ไอเบอร์เนี้ย มันก็จะมีห้องให้เลือกว่าจะคุยกะใคร ชาย ญ น่าจะจำไม่ผิดนะคะ เราก็เลือกคุยแต่กับผู้ชาย แบบว่าเอียนผู้หญิงอะ เจอมาทั้งวัน แต่ใจก็แอบเบี่ยงเบนนะ เราเนี่ยหัวอ๊อนอ่อนเนอะ คุยไปคุยมาก็แลกเบอกันค่ะ เพราะถ้าคุยกันในนั้นมันแพงนาทีละเท่าไหร่ไม่รู้จำไม่ได้ แต่สิ้นเดือนแม่จิกหัวตบเลยอะ อันนี้เว่อ แม่ก็ด่าๆแหละ แต่ด่าแรงไง เพราะเราแค่ม.๑ แต่โทบ้าบอไรไม่รู้ แล้วไอตอนแลกเบอร์เนี่ย ก็มีผู้ชายคคนึง คุยถูกคอ พี่คนนี้ชื่อพี่หนุ่มค่ะ แกบอกวก่าทำงานแล้ว เราเลยถาม่าแกอายุเท่าไหร่ แกบอกคิดว่าเท่าไหร่ เราก็23 มั้ง แกก็บอกใช่ รู้ได้ไง คุยไปคุยมาๆ เรามารู้ทีหลังว่ามันโกหกอายุค่ะ มานสามสิบต้นๆและ พี่หนุ่มเนี่ยเปรียบได้กับผู้ชายคนแรกในชีวิตเราเลยค่ะ คือตอนนั้นเราก็ไม่เด็กแล้วมั้ง เราเป็นเด็กทะลึ่งค่ะ ไปทางลามากด้วยซ้ำ เพราะอายุไล่เลี่ยกับพี่ชาย แล้วก็สนิทัน เขาก็ชอบพาเล่นไรแผลงๆ พี่เราชอบแกล้งสัตว์มากๆ เรามีพี่ชาย๒คนนะคะ เรียกว่า พี่๑ กับพี่๒ แล้วกัน พี่๑ แบบเหมือนเทพบุตรมาเกิดเลยค่ะ ไม่ได้หมายถึงหน้าตานะ แต่คือนิสัยดีมาก ใจเย็น นอบน้อม เราสนิทกับคนนี้แหละค่ะ พี่๒ เนี่ย เปนคนกวนๆ แต่หน้าตาดี เหมือนดาราเกาหลีฮ่องกงไรงี้เลนค่ะ นี่มาจากปากลูกค้าทั้งนั้นเลยนะคะ ชมแต่อิพี่๒เนี่ยแหละ พี่๒ ชอบแกล้งสัตว์มากๆ ตอนเด็ก จำได้เลยว่าพี่๒ เวลาเห็นแมงมุมตามบ้านที่มันขายาวๆ ที่ชอบเ-้า กำแพงอะ แอบเรทปะ ๕๕๕ ขำ คิดได้ไง อิพี่๒จะชอบดึงขาแมงมุมค่ะ แล้วขาที่ถูกดึงนั้นมันก็ยังชักกะตุกอยู่นะคะ สยอง นอกเรื่องอิกละ ด้วยความที่เราเป็นเดกทะลึ่งเนอะ ชอบค้นของพ่อแม่ด้วย นิสัยเสียมากกกกกก ก็ไปเจอ "นวลนาง"ค่ะ ของพ่อ ซ่อนใต้ฟูก เราก็มาดู โอ้วววว โจ๋งครึ่ม หลังๆไปเจอวิดิโอโป๊ เลยทิ้งนวลนางเลยค่ะ ไอเราก็เด็ก เจอวิดิโอแบบนี้ก็อยากรู้เนอะ อยากรู้ทุกอย่าง มันจะรู้สึกแบบไหนน้อ จนมาคุยกัยพี่หนุ่มี่แหละค่ะ แกก็ประสบการเยอะเนอะ เราก็ถามนู่นนี่นั่น แกก็ขอเปนแฟนค่ะ เราก็เออ คุยไป กะวาาชาตินี้คงไม่ได้เจอกันหรอก ปรากฎวันนึง แกโทมาบอกว่าเดี๋ยวไปหาที่จังหวัดนะ แกเป็นคนกทม.ค่ะ ตอนนั้นม๑ เราเรียนพิเศษเยอะมาก แม่เราก็อัดๆ เสาอาทิดนี้ไม่ได้อยู่บ้านเลย พอถึงวันที่แกบอกแกก้มารับเราค่ะ ขับกะบะมาจากกทม. แหมมม แก็มาทำงานด้วยแหละเป็นเซลล์ แกมากะลูกน้องคนนึง เราเห็นหน้าพี่หนุ่มปล้วก็เฉยๆนะคะ ไม่ได้แย่ไม่ได้ดีอะไร แกอาจจะผิดหวังเราด้วยซ้ำ เพราะเราเสียงน่ารัก แต่อวบระยะสุดท้าย 555 เจอกันก็ไปห้างในตัวจังหวัดค่ะ เดินเล่น กินนั่นนี่ ถ่ายตู้ติกเกอร์ ช่วงนั้นฮิตมากกกกกกกกก ทุกห้างต้องมี สักพักแกก็พาขับรถเที่ยวค่ะ แล้วก็เริ่มออกนอกตัวเมือง แล้วแกก็เปิดเพลงนึงค่ะ ถ้าทุกคนจำได้เป็นเพลงประกอยละรที่ป๋อ ณัฐวุฒิ เล่นกับุณพลอยไพลิน จำกันได้ไหมเอ่ย เพลงนี้ค่ะ http://www.youtube.com/watch?v=4p2OYeWhhaA แล้วเขาก็บอกว่า เพลงนี้ให้ ออมนะ เราก็ฟังๆไป อะหรอ คิดงี้หรอ เราก็ไม่ได้ซาบซึ้งไรหรอก พักเบรกไปฟังเพลงกันก่อนนะคะ อิอิ เริ่มเมื่อย จากคุณ : Onyxon เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 03:05:13

ความคิดเห็นที่ 5 ใจเยนนะคะ เราชอบพิมทีเดียวเยอะๆ จะได้ไม่ขาดตอนไง ขอบคุนที่ติดตามค่ะ เรื่องนี้ ไ่ม่มีใครในชีวิตรู้เลยนะเนี่ย ที่กล้าเล่าเพราะ อยากระบายค่ะ ไม่มีใครรู้จักเราชัวร์ 55555 จากคุณ : Onyxon เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 03:06:32

ความคิดเห็นที่ 6 ลืมบอกค่ะ ว่าพี่หนุ่มเนี่ยออกแนวจีนๆ พูดไทยไม่ค่อยชัด พม่าก็ไม่เชิง แกบอกว่าตอนเดกแกไปเรียนฮ่องกงค่ะ ไม่รู้จะเชื่อดีมั้ย พอพี่หนุ่มพาไปขับรถเล่นเนอะ สักพักแกก็เลี้ยวเข้าปั๊มแห่งนึง แล้วก็พาเข้าห้องเลยง่ะ ไอเราก็กล้ากลัวๆ แบบ เดกน้อยปากดีอะค่ะ บอกแกว่าอยากลอง แกก็พามาให้ลอง แต่แบบ ครั้งแรกของเรามันคือ ยังไงไม่รู้ เหมือนแกไม่ได้สอดใส่ เพราะเราไม่รู้สึกอะไรเลย รู้ตัวอีกทีคือน้ำอุ่นๆอยุบนพุง งง อ้าว เสร็จแล้วหรอ งงมาก จนปัจจุบันยังไม่เข้าใจเลยค่ะ หรือของแกเล็กหรือยังไง จะบอกว่าครั้งแรกของเรามันก็ไม่เชิงครั้งแรกอะค่ะ เพราะเราเคยโดนพี่สาวแท้ๆเนี่ยแหละ ข่มขืน ชีวิตเราน้ำเน่ามั้ยอะ เห้อ ไม่เคยเล่าให้ใครฟังเลยอะ แล้วก็อย่าสืบด้วยนะ สงสารเจ้าของล๊อกอิน ที่เขาข่มขืนคือไม่เชิงเอาอะไรยัดนะ แต่แบบ ขย่มปะ เรียกไม่ถูก เราก็เด็กอะ เด็กมาก ห่างกับพี่สาวประมานสิบปีได้ เราไม่ถือเขาหรอกนะ เรามันนางเอกผู้ถูกกระทำตลอด ปัจจุบันเขาก็ยังไม่มีแฟนนะ ไม่เคยมีด้วย เราเลยไม่รู้ว่าเพราะที่เขาเคยทำกับเรารึป่าว อันนี้ไม่อาจทราบได้ ต่อเรื่องพี่หนุ่ม แกก็ไปมาหาสู่กะเราเรื่อยๆค่ะ มีอะไรกันแบบงงๆเรื่อยๆ ไม่ือว่าเรื่อยหรอกมั้ง สองสามครั้งค่ะ ที่แกมาหาที่จ. แล้วอิพี่หนุ่มนี่ร้ายมาก มาบอกเราหลังจากที่ได้เราแล้วค่ะ ว่าตัวเองมีลูกแล้ว มีเมีย โอ้มายก๊อดดดดด เราอึ้งแดก มึนงง รักไหม่ไม่รู้นะคะ แต่อารมณ์ประมานว่าถูกหลอก เราก็เฟล ไม่ค่อยอยากคุย แต่ก็ไม่ได้ตัดเลย อ้อ ตอนที่แกมาหาครั้งแรก แกมาส่งเราแถวบ้าน เสร็จแกก็ให้เงินเรามาใช้นะ แต่เป็นแบ๊งยี่สิบอะ หลายๆปึก ตอนนี้ยังไม่เข้าใจ ให้กุทำไม๊ จนมาเรียนกทม.นี่แหละ มือถือก็ไม่มี เราเลยห่างๆ ไม่ได้คุยแล้ว มีเร่ืองเรียนให้เครียดอีก แต่ก่อนหน้านั้นแกบอกนะคะว่าจะซื้อมือถือให้ เราก็ลิงโลด แต่คลาดกันตลอด ไม่รู้แกตั้งใจรึป่าว ๕๕ ปัจจุบันนี้ไม่ได้คุยกันมาสิบปี แต่เรายังจำเบอร์แกไได้ จำชื่อจิงแกได้ เป็นความทรงจำสีจางมากค่ะ แล้วเราก็ย้ายรร.ค่ะ เพราะทนไม่ไหว ขอแม่ย้าย รร.เก่ามันสังคมผู้ลากดีเกินไป คนดีก็มีนะคะ คนรวยบางคนนิสัยดีกว่าพวกไม่ค่อยรวยอีก เราล่ะเซง จบเรื่องพี่หนุ่มแล่วว เย่ ชีวิตตอนม.ปลายเราก็ธรรมดาค่ะ แต่อยูร.ประจำอีกแล้ว ชีวิตน่าเบื่อมากตอนนี้ คือไม่มีแฟนไม่มีไรเลย อยุหอที่รร. เสาร์อาทิคย์กลับบ้าน เท่านั้นจิงๆ ชีวิตเรามาแซ่บตอนเรียนมหาลัยค่ะ จากคุณ : Onyxon เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 03:24:37

ความคิดเห็นที่ 7 เราเอนท์ติดมหาลัยรัฐบาลแห่งนึงค่ะ ประมานว่า top 10 ละกัน เพื่อไม่ให้เป็นการเดาง่ายเกินไป มหาลัยรัฐทั่วไปก็ต้องมีรับน้องแหละเนอะ ที่นี่ขึ้นชื่อมากค่ะ ประจวบกับเราได้อยุหอในด้วยค่ะ ยิ่งแซ่บอิก เชื่อไหมคะ จากที่ติดบ้าน อยากกลับบ้านตลอด เปิดเทอมมหาลัยมาเราไม่กลับบ้านสามเดือนอะ แบบทุกอย่างคือแปลกใหม่ ทั้งชีวิตมหาลัย อยุหอแบบไม่ต้องมีกฎเกณฑ์มากเหมือนตอนม.ปลาย เรารู้สึกว่า เหมือนเราเกิดใหม่เลยค่ะ เราอยู่หอ เราก็มีเืพ่อนสนิทคนนึงชื่อ น น เป็นทั้งเพื่อนกินและเพื่อนตายของเราเลยก็ว่าได้ เราผ่านทุกอย่างมาด้วยกัน ยอมรับค่ะว่ารักเืพ่อนคนนี้หมดหัวใจ ข่าวลือที่ว่ามหาลัยนี้รับน้องหนกนะคะ รับน้องหอในยิ่งหนักมาก ข้อมูลมหาลัยต้องเป๊ะ ต้องท่องพร้อมกัน โห เครียดมากอะ แต่เราก็รักมหาลัยมากเลยนะ พอผ่านจุดนั้นมาแล้วอะ ชีวิตดำเนินปกติ ขึ้นปีสอง เพื่อนร่วมห้องเราก็ย้ายออกไปอยุหอนอก เพราะชีติดแฟนค่ะ เป็นนายร้อย แล้วพี่ปีสี่ก็จบออกไป เท่ากับห้องนั้นมีเราเหลือนเดียวค่ะ พอเราปีสอง ก็จะมีน้องปีหนึ่งเข้าใหม่ใช่ไหมคะ แล้วก็มีรุ่นพี่ปีสามย้ายมาห้องเราสองคน พี่คนนนึงชื่อจ. เป็นคนประเภทที่เสียงดัง ไม่มีมารยาทเอาซะเลย แล้สพื้นเปนพื้นไม้ แกก็กะแทกโซนทีนเมามันค่ะ เราอดทนไปเทอมนึง คือรำานมาก คนจะอ่านหนังสือ อินี่ก็ล่ำกับสามีค่ะ ด่าสามีเป็นชุด โอ้ยยย น่าลพอาย อิกคนนึงดีมากค่ะ ไม่เล่าเพราะไม่มีไรแซ่ย 55 เราอดทนได้ประมานปีนึงอะคะ่ จนจะขึ้นปีสาม เราก็แน่วแน่และว่า เทอมหน้ากุจะออกให้ได้ ไม่ทน:-)และ หยาบคายป่าวอะ อิอิ เราก็ไปเช่าหอต่อจากเพื่อนค่ะ จำได้ว่าประมานกันยาที่ย้ายเข้าหอใหม่ เรื่อยๆเปื่อย แต่เราเปนคนขี้เหวามั้งคะ จากที่เคยสังสรรกับเพื่อนทุกวัน ต้องมาอยุคนเดียวในห้องแคบๆ เราเลยเริ่มออนเอ็มค่ะ แบบสมัครเมลอื่น ออนเอ็มคุยไปเรื่อยเปื่อย แรกๆลายเรายังไม่ออกค่ะ เลยคุยแค่โทรศัพท์ ไปมาเริ่มไม่มีไรน่าสนใจเราเลยหาวิธีแรงขึ้นค่ะ ก็ออนเอ็มเหมือนเดิม แต่เราขี้เหงาเนอะ เลยคุยเยอะขึ้น สับรางเก่งมาก มีมือถือหลายเครื่อง หลายชื่ออิก จนบางทีสับสน โอ้ย จำไม่ได้ ไม่รู้บอกคนนี้ว่าชื่ออะไร ประสาทมากค่ะ แล้วไม่รู้อะไรเข้าสิงค่ะ จากที่เคยกดแอดคนอื่นไป อัพสกิลค่ะ โพสเองแม่มเลย เกินคาดค่ะ แอดมาเยอะมากกกกกก เป็นร้อยค่ะ คืเกียจนับเหมือนกัน สรุป ผุู้ชายคนแรกของเราสำหรับการคุยกันอย่างไม่เป็นทางการนั้น ชื่อต้นค่ะ ต้นนี่ดูในรูปก็โอเคนะคะ คุยกันสักพักเขาก็ขับรถมาหอเราค่ะ ก็ไปนั่งเล่นในห้อง ดูทีวี เราก็นอนดูทีวี สักพัก ต้นมาจูบเราค่ะ แบบ เป้นรสจูบที่หอมหวานมากแบบ อ๊ายอาย าเล่าก็อาย ทั้งหอมทั้งหวาน ไม่เคยลืมจนปัจจุบัน คือตัวเขาก็หอม หอมแบบกลิ่นอ่อน ไม่รู้เหมือนกันกลิ่นอะไร คืนนั้นก็ไม่ได้กัน เพราะปิกาจู้ต้นไม่พร้อมรบ เราก็แอบแซวเหมือนกัน ๕๕ ต้นก็บอกเดี๋ยวมาใหม่นะ มาแก้ตัว เรารู้ที่ซ่อนเทอแล้ว พูดงี้ แต่ไม่เหนมาเลย เชอะ คือเราพอใจต้นมาก น่ารักแบบใสๆ อายุเท่าๆกันนะ แล้วดูผู้ดีมาก ยิ้มก็น่ารัก ไอเราก็หลงใหญ่ หลงได้คืนเดียว ๕๕ ต่อมาเราก็คุยเรื่อยเปื่อย คุยไปมา เป็นรุ่นพี่มหาลัยเราซะงั้น ชื่อพี่ต้นอีก คือหลังๆเราเริ่มคุยออกสื่อเลยไงว่าคุยเพื่อซั่มนะ แต่เราก็สกรีนนะ ป้องกันทุกครั้งด้วย ไม่ไหว สดไม่ไหว พี่ต้นก็โอเคค่ะ หน้าเหมือนลูกครึ่ง ตัวสูง แกก็มาหาเราบ่อยเหมือนกัน มาซั่ม ฮ่าๆ เป็นความพึงพอใจของสองฝ่ายอะ เราไม่ได้ไปแย่งสามีเขามาซั่มซะหน่อย อารมณ์ วันไนท์แสตนด์น่ะ หลังจากนั้นก็มีมาเรื่อยๆ แต่ไม่บ่อย เราก็เรียนบ้าง ซั่มบ้าง จนมาถึงผู้ชายนนึงที่เราคงจะลืมไม่ลงค่ะทั้งชีวิตนี้ บิล บิลเป็นคนใต้ค่ะ หน้าตาคือถูกใจเรามาก เราอะชอบหน้าโจร อีตานี่ก็เหมือนคนขาดความอบอุ่น อยากมาหาเราจัง เราดูในรูปก็รู้ว่าบิลเตี้ย เตี้ยก็ดี กะทัดรัดดี การแต่งตัวก็แนวโค่ดๆ แบบ สตรีทมากอะ ตัวล่ำๆ เพราะเป็นนักกีฬาเยาวชนทีมชาติ แอบปลื้มค่ะ คือวันนั้นทีี่บิลมา จำได้แม่นเกือบวาเลนไทน์ ปกติเราจะลงไปเปิดประตุคีการ์ดมห้ แต่บิลนี่ถือว่าเสี่ยงดวงมาก เราบอกเลขห้องให้มานมาเอง ถ้าหน้าตาไม่ดีคงต้องยอมมัน แต่พอดีว่าถูกใจมาก สเป้คเลย เราก็ม่ได้มั่วนะ ก็เลือกอยู่ คนไหนไม่อยาก... ก็ไล่มันไป๕๕ พอบิลเข้ามาก็ตาสเต็ป นั้งดูทีวี เปิดเพลง และสุดท้ายคือปิดไฟ แล้วทีนี้บิลมันก็เตรียตัวมาแหละ พกถุงมา แต่รอบแรกที่มานโด้ คือหดเรวมาก สงสัยจะตื่นเต้น ก็เลยทำใจและ คงได้ดูแต่หนังหนังหน้าวะ สักพักโด้อีก แต่ประเด็นคือพี่แกพกมาถุงเดียว แล้วอันนั้นก็ทิ้งไปแล้วเพราะไม่คิดว่ามันจะโด้อีก แต่เราตกใจนะ เพราะบิลตัวเล็ก แต่น้องชายใหญ่มากกกกกกก คราวนี้พี่แกกดเราเลย แล้วก็สดด้วย ง่วงง่ะ ตี4 แล้วน้า แต่ยังติดลมอยู่เลย~ จากคุณ : Onyxon เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 03:57:18

ความคิดเห็นที่ 8 ไปนอนดีกว่า ไม่มีคนตอบเค้าเลย คงตอบหรอก ตี4 = = จากคุณ : Onyxon เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 04:00:39

ความคิดเห็นที่ 9 อิอิ รออ่านอยู่นะ                  ต จากคุณ : praw.bell เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 04:10:24

ความคิดเห็นที่ 10 มาลงชื่ออ่าน  เเต่ ที่เขียนเป็นศัพท์ใหม่วัยรุ่นหรือพิมพ์ผิดอะคะ คือ ป้านานๆเข้ามาที เลยไม่รู้ว่าเค้ามีศัพท์ใหม่ เเบบนี้กันรึป่าว จากคุณ : Kapolo-KaTeJung เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 06:10:14

ความคิดเห็นที่ 11 รอคะ.... จากคุณ : geehal เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 08:00:42

ความคิดเห็นที่ 12 ใส่เสื้อคอซองแบบรร.บ้านนอกเลย ====I liked this เสื้อคอซอง style very much, I wore it long time ago, it was very comfortable. And when I see girls wear เสื้อคอซอง, I think those girls look cute sai sai style dek loog thoong, Na rag dee ka :) จากคุณ : The house wife can't type Thai (Fresita) เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 08:06:20

ความคิดเห็นที่ 13 น่ากลัวจริง  ลูกสาวแม่.... จากคุณ : Silluett เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 08:38:09

ความคิดเห็นที่ 14 กล้ามากค่ะ - -" จากคุณ : by iPhone (juliko) เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 09:02:49

ความคิดเห็นที่ 15 จัดมาเลย จขกท. จะได้ลืม มหากาพย์ เวรกรรม....ได้ซะที รอ ร๊อ รอ เค้าก็ไม่มาเล่าต่อ ปล่อยให้รมณ์ค้าง ตอนนี้อะไรก็ได้จัดมา.....!!! จากคุณ : gookie (Gookie) เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 09:30:35

ความคิดเห็นที่ 16 อย่าทำให้เค้าผิดหวังนะ จากคุณ : ฆาตกรตัวจริงคือคุณหมีหูห์ เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 09:34:51

ความคิดเห็นที่ 17 เข้าชื่อรออ่านด้วยคน จากคุณ : YENREE เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 10:59:49

ความคิดเห็นที่ 18 เรียนบ้าง ซั่มบ้าง 5555555 จากคุณ : mon kiwi เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 13:24:41

ความคิดเห็นที่ 19 สวัสดีค้ะ ตอนนี้ฝนตก ก่อนนี้แดดเปรี้ยง ปกติจะมาไได้ตอนค่ำค่ะ เลิกงาน แต่นี่มาอู้ อิอิ คห.๑๒ ถ้าเป็นคนอื่นก็น่ารักอยู่หรอกค่ะ แต่เรานี่ทั้งอวบทั้งไม่น่ารัก เราก็ไม่ได้อะไรนะคะ เพราะคอซองดีๆก็มีเยอะ แต่เดี๋ยวนี้นี่ ไม่ไหวจริง เด็กสมัยนี้ น่ากลัว วันก่อนก็เห็นคนเอมาลงพันทิปเนี่ยค่ะ แม่ไม่ซื้อบีบีให้ ด่าแม่ซะงั้น เวียนหัววว คห.๑๔ เราก็ไม่รู้นะ ว่าเรากล้าขนาดนั้นได้ไง โชคดีไปไม่เจอพวกฆาตกรต่อเนื่อง เราก็อยากให้เรื่องเราเป็นอุทาหรณ์เหมือนกันเนอะ เพราะพ่อแม่รักลูกอยู่แล้ว แต่อาจไม่มีเวลาให้ ซึ่งกับเราเนี่ย ถือว่าพลาดมากๆ เพราะเราไม่เหมือนชาวบ้านไง พื้นฐานดวงก็บอกนะว่าคนอย่างเรา ใครบอกใครสอนอะไร ฟังนะ แต่ในใจจะคิดเสมอว่า มันต้องลอง มันต้องรู้ เจ็บกลับมายังไง ขอแค่ได้ลอง เราอาจจะพิมพฺผิดหรือภาษาวัยรุ่นในบางทีก็ขออภัยนะคะ เคยชินค่ะ เวลาคุยกับเพื่อนไม่ค่อยพิมเต็ม เช่นเสาร์ ก็เสาเลยค่ะ ให้พออ่านเข้าใจ หวังว่าคงไม่ว่ากนนะคะ อาศัยมันเยอะ อิอิ เราว่าที่เราเดินมาสายนี้ ส่วนหนึ่งเป็นความเหงาค่ะ เพื่อนเราเยอะนะ เยอะมาก มีทั้งคณะ หอ ชมรม นู่นนี่นั่น แต่เราก็ไม่มีเรื่องรักให้ชื่นใจซักที บวกกับเราอะ ขี้เหงาจะเพื่อนกี่คนก็ไม่สามารถลบล้างความเหงาของเราได้ค่ะ อีกอย่าง พ่อแม่เราเค้าไม่ค่อยมีเวลา แต่พ่อแม่ตายายมักจะสอนเสมอๆ เราก็เปนเด็กดีค่ะ ออกแววฉลาดตอนประถม แบบฉลาดทั้งในและนอกห้องเรียน แต่เราก็เด็กเนอะ ไม่ค่อยเข้าใจความหวังดีหรืออะไรที่เขาอยากให้เราเข้าใจหรอกค่ะ เราเลยเหมือนขาดความอบอุ่น ไปชอบใครเขาก็ไม่รู้ไม่สนใจ หน้าเราไม่ให้มั้ง แอบหัวเราะทั้งน้ำตา ที่เราใช้วิธีออนไลน์เนี่ย เพราะเวลาเราไปเที่ยวกลางคืน ส่วนใหญ่ไปกะเพื่อนมหาลัย คือไปสังสรรค์น่ะค่ะ ไม่ได้ไปล่าเหยื่อ ปลิ้นกันเอง สีกันเองกับเพื่อน จนมาถึงบิลใช่ไหมคะ มาต่อเรื่องบิลกันดีกว่า สดๆใช่ไหมคะ ก็เนี่ยสดครั้งแรก แล้วคือเราก็เมาๆมึนๆหน่อย เพราะไปกินกับเพื่อนมา สติไรไม่ค่อยมีก็xxx ไป แล้วบิลเนี่ยอ่อนหัดหรือยังไงไม่ทราบ คือพี่แกเสร็จแบบเราไม่รู้เรื่อง เราก็โวยวายเลยค่ะ ไม่ใช่ว่าไม่รอเรานะ 5555 แต่คือเราก็ไม่ได้กิยาคุมไง ตอนนั้นแบบงานเข้าเลย เครียดมาก ด่ามันเลย ตบมันด้วย มันก็ขอโทษขอโพยค่ะ แล้วบอกพรุ่งนี้จะให้กินยาคุมฉุกเฉิน เราก็ไม่ค่อยมีความรู้เรื่องนี้ เพราะไม่คิดว่าจะเกิดกับตัวเอง จากคุณ : Onyxon เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 15:47:54

ความคิดเห็นที่ 20 หมดเวลาอู้แล้วแหละ มาต่อค่ำๆเนอะ สวัสดีชาวไทยทุกคนค่ะ จากคุณ : Onyxon เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 15:50:36

ความคิดเห็นที่ 21 ปล.ว่าจะพิมในมือถือ แต่เราลืมพาสเวิดซะงั้น โอ้ววววว จากคุณ : Onyxon เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 15:51:12

ความคิดเห็นที่ 22 มานั่งรอตั้งแต่เช้าแล้ว จ้า จากคุณ : kaimok50 เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 16:12:15

ความคิดเห็นที่ 23 เอ่อ....... ขอเสียงคนมีลูกสาวหน่อยค๊าาาาาาา อ่านแล้วหัวใจจะวาย......... เพราะอะไรหนอ เพราะอะไร??? แล้วฉันจะป้องกัน ช่วยเหลือลูกฉันยังไงดีหนอ เฮ้อออออ จากคุณ : มิ้ว ณ ชมวิว เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 17:43:34

ความคิดเห็นที่ 24 คุณมิ้ว ณ ชมวิว เราว่าเรื่องของจขกท. นี่ส่วนน้อยค่ะ สมัยเราอายุเท่า จขกท. เรายังเรียนพิเศษหัวฟูอยู่เลย แฟนเฟินไม่มีหรอก ผู้ชายก็มีเหล่ๆ มองๆ บ้างแต่เป็นรักแบบใสๆ แอบปลื้มไรอย่างงี้มากว่า เราว่าถ้าคุยกับลูกได้เหมือนเพื่อนก็จะช่วยสอนเค้าได้นะ แม่เราแบบเฮี้ยบมากอ่ะ มีไรไม่อยากเล่าให้ฟังเลย จากคุณ : mkjap เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 19:12:16

ความคิดเห็นที่ 25 หายไปไหนหนอ รออยู่ จากคุณ : หนูมาลีมีแมวเหมียว เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 21:29:02

ความคิดเห็นที่ 26 มาแว้ววววว ขออนุญาตเปลี่ยนเป็นสีเขียวนะคะ ชอบบบบบบบบ เห็นด้วยกับคุณ mkjap คห.๒๔ค่ะ คือพ่อแม่เรา ก็เป็นพ่อแม่อะ ไม่ได้สนิท ให้ความเคารพเป็นพ่อแม่มากว่า เลยไม่ได้ปรึกษา มีอะไรเรามักจะไม่ค่อยได้เล่าค่ะ เราว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของปัญหาเรานะคะ บางทีก็เป็นคนสองบุคลิก เห้ออออ ปัญหาเยอะจริงๆ คุณ kaimok52 ขอบคุณค่ะ ที่ติดตาม แม่จะไม่ค่อยน่าสนใจ  ^^ ต่อเลยๆ กับบิลใช่ไหมคะ คือเราไม่ได้เป็นอะไรกัน แค่ http://www.youtube.com/watch?v=dylFlxAGUa4 เพลงนี้เลยค่ะ เราก็ไม่ได้อะไร ไม่ได้สานต่อ คือรู้ว่าไม่ได้อยากเป็นอะไรกัน แค่ถูกใจ กระแทกไลค์แค่นั้นเองค่ะ เขาก็โทรมาย้ำว่าอย่าลืมกินยานะ โน่นนี่นั่นนะ เสมือนเป็นห่วง หลังจากนั้น เราก็ไม่ได้ติดต่อกันค่ะ เราก็ดำเนินชีวิตมาได้ปกติ ปกติแค่สองอาทิตค่ะ เราก็กังวล แล้วกเล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนมัธยมอะค่ะ เขาก็มาหาเรา แล้วก็ซื้อที่ตรวจให้๒อัน เราก็สงบเสงี่ยมเข้าห้องน้ำค่ะ แล้วผลปรากฎว่าาาาาาาาาาา ขีดเดียวค่ะ โล่งงงงงงงงงงงง แต่แกล้งบอกเพื่อนว่า เมง ๒ขีดหวะ มันก็ตื่นเต้น ไหนๆ เอามาให้ดูหน่อย ก็ขำๆกันไป ช่วงนั้นใกล้ปิดเทอมค่ะ เราก็อ่านหนังสือไป พักเรื่องซั่มไว้ก่อน พอพักสายตา เหลือบไปเห็นที่ตรวจอีกอันค่ะ คิดว่าคงไม่ได้ใช้ในเร็วๆนี้ เลยเทสต์มันไป ขำๆอีกตามเคย กะว่าผลก็คงเหมือนเดิมแหละ แล้วเราก็ไม่เคยนับปจด.เลยค่ะ เหตเพราะมันไม่เคยตรงเลย นั่งรอชิลๆไปประมานสามสี่นาที มองไปที่สตริป โอ้ววววววววว ม่ายยยยยยยยย โลกถล่มเลยค่ะ มันมีสองขีด แต่ขีดที่สองคือจางมากกกกกกกกกกกกกก เราตกใจมาก คือไม่เคยคิดจริงๆว่าเรื่องนี้จะเกิดกับเรา สิ่งแรกที่เราทำ คือโทรศัพท์ค่ะ โทรหาบิลเลย ความรู้สึกนั้นคือเนิ่นนานมาก จนกว่ามันจะรับ เราก็พูดว่า มันพลาด เสียงสั่นๆ มันก็ถามว่า อะไรพลาด ((อิง่าว ยังจะถามอีก)) เราก็บอกว่าง ที่ให้กินยาอะ มันพลาดดดดดด คือไม่รู้อะไรดลใจให้เราพูดแบบนั้น ทำไมไม่บอกมันไปเลยว่า ท้องเว่ย ทำไงดีวะ มันก็ถามว่าออมมาเมนส์ครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ เราก็งง มาเมนส์ไรวะ นึกได้ว่าคนใต้ชอบสลับคำหรือพูดอะไรแปลกๆ อย่างเอาจักรยานมาก็พูดว่าพาจักรยานมา เราละงง เราก็จำไม่ได้ เพราะไม่เคยนับ เสร็จมันบอกเดี๋ยวไปหา เราก็อือออ วันต่อมามันก็มาหาค่ะ พร้อมอะไรรู้ไหมคะ เบนโลค่ะ ออมเบนโล เห้ออออ อนาถ ไม่ใช่ขวดเดียวนะ สองขวดใหญ่ๆ เราคืออ่อนแอมากตอนนั้น ไม่หือไ่ม่อือ มันให้ทำไร เราทำให้กินไรเรากินค่ะ โง่มาก จากคุณ : Onyxon เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 21:44:30

ความคิดเห็นที่ 27 เรากินตามมันบอกเลยค่ะ ยาผีบอก กินจนเกือบหมด สักพักมึนค่ะ คือมันตั้งใจจะให้เราเอาออกแน่่นอน แล้วทีนี้เราเพิ่งรู้ว่ายาเนี่ยมันมีส่วนประกอบของแอลกออฮอล์อยู่ด้วย เราเลยปล่อยโฮชุดใหญ่เลยค่ะ ร้องไห้โวยวาย จำไม่ได้แล้วว่าพูดไรไปบ้าง มันก็ปลอบใหญ่ คือช่วงก่อนหน้าที่เราจะจรู้ว่าท้องเนี่ยเรากินเหล้าบ่อยมาก กับเพื่อน กับรุ่นพี่ แบบ ทุกวันจิงๆ เราเลยยิ่งไม่แน่ใจเลยค่ะว่าเก็บเขาไว้จะดีรุเปล่า และชวงนั้นเราเคยถามคนนนึงค่ะ เขามาแชร์ว่าเขามีอะไรกับแฟนแล้วกินยาคุมฉุกเฉิน แล้วทีนี้กลายเป็นว่าเขาท้องนอกมดลูก จำเป็นต้องเอาออก เราก็ยิ่งกลัว ยังไม่ได้บอกคนในบ้าน ช่วงนั้นไม่มีกะจิตกะใจจะทำอะไรเลย ร้องไห้อย่างเดียว เราก็คุยกะน.ตลอดค่ะ น.เพื่อนสนิทที่ักที่สุดที่เคยกล่าวไว้ข้างต้น น.อยู่ข้างเราเสมอไม่ว่าทุกข์หรือสุข ในสถานการณ์นี้เช่นเดียวกัน น.บอกว่าการตัดสินใจมันอยู่ที่เรา น.บังคับไรเราไม่ได้หรอก ขอแค่ให้คิดดีๆ เราเลยไปปรึกษากับพี่เราคะ พี่๒อะค่ะ พี่๒เสียงเครียดมาก และบอกเราว่า พรุ่งนี้จะโอนเงินไปให้ อยากให้น.ไไปเป็นเพื่อนเราด้วย ซึ่งน.เต็มใจมาก จะอยู่เป็นเพื่อนเรา ซึ่งตอนนี้นึกเสียใจว่าไม่น่าพาน.เข้ามาเกี่ยวด้วยเลย ไม่น่าพาเพื่อนมาเดือดร้อนด้วย คิดแล้วก็เหอ้อออออ ถอนหายใจยาวๆดังๆ บิลมันไปหาข้อมูลทุกอย่างเลยค่ะ เรื่องที่จะเอาเด็กออก มันให้เรานั่งแทกซี่ไปรพ.แห่งนึงค่ะ ซึ่งเราไปพร้อมน. พอน.เห็นบิล น.จะปรี่เข้าไปตบเลยค่ะ เราเลยบอกน.ว่า เรื่องนี้เราผิดเอง เราโง่เอง ไม่อยากให้น.ทำอะไร ไปถึงปุป รพ.แห่งนี้จะมีคลินิกแยกออกมาเป็นห้องเดียว แต่อยู่ในรั้วรพ. ชื่ออะไรไม่รู้ อ่านมาถึงตรงนี้ คงคิดว่าเราชั่วมากใช่ไหมคะ เรายอมรับ ทุกวันนี้เรายังระลึกถึง และอุทิศส่วนกุศลให้เขา นึกย้อนกลับไป ไม่อยากทำแบบนั้นเลยค่ะ เห้ออออ ชีวิต พอเราเข้าไปในคลีนิค เขาก็ขอบัตรประชาชนเรา ถ้ายังไม่บรรลุคือต้องมีลายเซ็นผู้ปกครองค่ะ เขาก็ถามว่าเอาแบบไหน มีสองแบบ แบบแรก4000- คือกลับไปเหน็บยา แล้วสองสามวันมั้ง ต้องกลับมาอีกที อีแบบนึง 7500- ทำเลย จบเลย เราก็แบบสองค่ะ เพราะอยากให้มันจบทุกอย่างวันนี้ จากคุณ : Onyxon เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 22:20:03

ความคิดเห็นที่ 28 รอ...................... จากคุณ : geehal เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 09:51:15

ความคิดเห็นที่ 29 มารอ เจ๊ สายหนึ่งอยุธยา เพื่อมาแซ่บบบบบ ด้วยกันนนนนนน. จากคุณ : ฟ้าสางที่เชียงดาว เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 11:39:37

ความคิดเห็นที่ 30 ตามมามอบตัวลงทะเบียนคะ. จขกท แก้ไขเมื่อ 06 เม.ย. 55 13:22:47 จากคุณ : สายหนึ่งอยุธยา เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 12:01:41

ความคิดเห็นที่ 31 ไม่เห็นมาต่อเลย จากคุณ : Num-Oun (Num-Oun) เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 15:05:54

ความคิดเห็นที่ 32 เป็นอุทาหรณ์ที่ดีอีกเรื่อง จากคุณ : mon kiwi เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 15:09:27

ความคิดเห็นที่ 33 วนเวียนมาดูหลายรอบแหล่ว จากคุณ : Num-Oun เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 20:23:01

ความคิดเห็นที่ 34 5555 เมื่อวานพิมไปสองันก็เอ๊ะ ไม่มีใครอ่านของเราเลยหรอออออ เริ่มทำใจ แล้วกะจะจากปไเงียบๆ แต่เห็นแบบนี้ก็ใจชื้นขึ้นมาค่ะ แอบติดละครหน่อย แหม่มแก้มแดง จขกทเพิ่งไปอังกฤษมา อิอิ ต่เลยนะค้าาาาาาา พอเข้าไปคลีจิกนะคะ เลือกว่าทำแบบไหน แล้วก็จ่ายเงินค่ะ แล้วอีบิลมันช่วยเงินเราเท่าไหร่ทราบไหมคะ คำตอบก็คือออออออ 1000-ถ้วน เห้อออออ ไอ้เราก็ไม่อะไร เพราะกะไม่ให้มันมีส่วนร่วมแต่แรกแล้ว แล้วตอนแรก เพื่อนเรากับบิลก็นั่งเป็นเพื่อนค่ะ เขาก็มาอัลตร้าซาวค่ะ แล้วก็บอกว่า ตั่งครรภ์ ๑ เดือนนะคะ เราว่ามันไม่ถึงอะ เพราะเรารู้ตัวเร็วเว่อร์ กะเทสต์เล่นๆไง ปรากฏช็อคคคคค สักพักเขาพาเราไปบนตึกของรพ.ค่ะ จำไม่ได้ว่าชั้นไหนแล้ว เขาให่เราขึ้นขาหยั่ง แล้วก็ฉีดยา แล้วเราก็ไม่รู้สึกตัวอีกเลยค่ะ ตื่นมาอีกที หลังจากหลับไปสามชั่วโมง อยู่ในห้องอะไรไม่รู้ คนละห้องกับที่ขึ้นขาหยั่ง เป็นห้องเหมือนพักฟื้นค่ะ เราก็ขึ้นมาแต่ตัวกับมือถือในกระเป๋ากางเกง แล้วเราก็โทรหาน. เพื่อนเราว่าอยู่ไหนกันหรอ แล้วเราก็ลงมาค่ะ ไปชั้น๓ น.นั่งรอกับบิลอยู่ ห่างกัน๑ที่นั่ง แอบขำ น.จงเกลียดจงชังบิลมากค่ะ เราก็เข้าใจ ไปชั้น๓เหมือนไปรับยาค่ะ แล้วก็มีคำแนะนำว่าควรปฏิบัตตัวอย่างไร ห้ามทำอะไร อ้อ สาเหตุที่เราต้องรีบๆๆๆๆจัดการทุกอย่างเพราะอีกไม่กี่วันเราต้องไปศึกษาต่อตปท.ค่ะ ประมาณสามเดอืน เราเลยเลือกที่จะทำแท้ง เวลาในการคิดตอนนั้นน้อยมาก จนเราไม่เป็นตัวของตัวเองเลย พี่เราก็ยืนยันว่าต้องทำ เห้อออ นึกแล้วก็เสียใจนะคะ พึงระลึกถึงเขาเสมอ หลังจากนั้นก็ไปกินข้าวกันสามคนค่ะ เราไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้เราอยากกินข้าวก่อนกลับ สิ้นคิจัง รู้ทั้งรู้ว่าน.ไม่อยากอยู่ใกล้บิลเลย สักพักก็กลับหอค่ะ นั่งแท็กซี่ไปส่งน.ที่หอก่อน แล้ว บิลก็มาส่งเราที่หอ ค้างเป็นเพื่อนค่ะ วันนั้นก็ผ่านไปปกติ เราก็แอบร้องไห้ในห้องน้ำ ดูดบุรุษ เอ้ย บุหรี่เข้าไปหลายตัวเลยค่ะ มันติดน่ะ กินเหล้าเมาๆครึ้มๆก็ดูดให้หายมึน แล้วก็กิต่อ นี่ก็เป็นอีกสาเหตที่ไม่ค่อยอยากเหบเขาไว้ เพราะตอนนั้นเราโลดโผนมา กินเหล้าเมาดูดหรี่ เยอะค่ะ!! แล้วเรื่องของเรากับบิลก็เหมือนจะจบค่ะ เราก็ไปเรียนตปท. เราปิดออฟไลนไว้ค่ะ แล้วอาทิดสองอาทิดจะเปิดทีนึง ค่าโรมมิ่งมันแพงเหลือหลาย นาทีละ 70กว่า แล้วเราก็เห็นบิลติดต่อมา เราก็ไม่รู้ว่าจะคุยกันเพื่ออะไร มันทำเหมือนเป็นห่วงเรานะ คงคิดว่าเราหลอกง่ายมั้ง แต่มันก็สุภาพบุรุษในระดับนึงนะคะ แต่เป็นระดับที่ตำ่กว่ามาตรฐานไปนิด อ้อ เรามารู้ทีหลังจากเพื่อนมันค่ะ ว่าที่มันให้เราแค่1000-เดียวเพราะมันเกบตังซื้อไอโฟน โห ไอหัวจวย จากคุณ : Onyxon เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 22:33:54

ความคิดเห็นที่ 35 เกาะขอบจอ จริงๆมีคนตามอ่านนะคะ แต่ส่วนมากอ่านในมือถือ เลยตอมเม้นไม่ถนัด จากคุณ : จุมพิตสะท้านภพ (jilvalntine) เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 22:52:25

ความคิดเห็นที่ 36 แล้วพอเรากลับมาก็เสเพลเลยค่ะ กินเหล้าเมามุนทุกวัน วันนึงเพื่อนหอ วันนึงเพื่อนชมรม วันนึงเพื่อนม.ปลาย แล้ววันนึง ไปกินแถวข้าวสารกับเพื่อนม.ปลายค่ะ เราก็ครึ้มาตามเคย แต่หลังจากหักห้ามใจตัวเองหลายที กลับมาถึงห้อง อยู่คนเดียวอีกแล้ว เราก็ยิ่งเหงา หลังจากเฮฮาปาร์ตี้กับเืพ่อนหลายกลุ่มมาหลายวัน ณ เวลาตี๔ค่ะ เรายังมีเบอร์บิลอยู่ โทรหามัน รับค่ะ ไม่รู้มันลบเบอร์ไปแล้วเลยไม่รู้ว่าเป็นใครหรือยังไง ๕๕๕ หัวเราะทั้งน้ำตา เราว่าเราเป็นคนสับสนในตัวเองง่ะ งงเหมือนกันในบางที เราโทรหาบิล บอกว่า มาหาหน่อยได้มั้ย อยากเจอเป็นครั้งสุดท้าย มันก็มาตามบอกค่ะ คืนนั้นไม่มีอะไรเกิดขึ้น นอนกอด เก็บความรู้สึก เก็บความทรงจำทุกอย่าง แล้วเราก็เปลี่ยนการดำเนินชีวิตเลยค่ะ แต่ก่อนเราจะโลดโผนมากกกกก อยากทำอะไรนี่ไม่คิดเลยค่ะลองโน่นลองนั่น เคยครั้งนึงรถมอไซล้มที่เกาะ หน้าแหกกันเลยทีเดียว คือนึกภาพถนนนะคะ เราเอาหน้าลากไปกับพื้นถนนอะ ด้วยความเร็วของรถไง เราก็ขี่ไม่ค่อยแข็ง แต่ก็อยากขี่รถเล่นบนเกาะ เพราะมันใหญ่แล้วถ้านั่งสองแถวเนี่ยเปลืองมากค่ะ คิดราคาฝรั่งชัดๆ โอ้ยไม่เกี่ยวอีกแล้ว ๕๕๕ ชอบเล่าง่ะ ตอนนี่ เราใช้ชีวิตแบบระวังมาก จะทำอะไรต้องคิดแล้วคิดอีก กลัวตายยังไงไม่รู้ กลัวชีวิตหลังความตายด้วยมั้ง เพราะบาปที่เราทำไป มันหนักมาก แต่หลังจากนั้นเราก็ไปปฎิบัติธรรมนะคะ แล้วมีทีนึง แม่เราชอบไปดูดวงค่ะ แบบซินแสอะไรอย่างนนี้ แล้วคิวเนอะ ระหว่างรอคิว แม่ก็ได้คุยกับคนอื่นที่รอ เขาก็แนะนำว่า เนี่ยก็มีอีกี่นึงนะ เป็นคนทรงของพระเจ้าตากสินค่ะ แม่เราก็จัดไปเลยค่ะ อ้อ ซินแสคนนี้อยู่อยุธยานะคะ แต่คนทรงนี้อยู่กทม. แถวเจริญกรุง แม่เราก็จัดเต็มค่ะ ขับเข้ากทม.เลย เราก็สอยห้อยตามไปด้วย เพราะใกล้เปิดเทอม เลยขึ้นมากะแม่ คิวยาวอีกเช่นเคย ยาวมากกกกกกกกกกกก คนรอเยอะ แล้วเขาก็มีอาหารให้ทานค่ะ เหมือนเป็นโรงทานเลย แม่กับเราก็นั่งกินรอ เดินไปเดินมา สักพักใหญ่ๆ ใหญ่มาก ก็ถึงคิว อ้อ ก่อนถึงคิวเราเนี่ยเป็นผู้ชายคนนึงค่ะ วัยกลางคน มากับแม่ คนทรงก็จับมือผู้ชายค่ะ แล้วบอกว่า เคยบังคับให้ผู้หญิงทำแท้งใช่ไหม ไม่ใช่คนเดียวด้วย ให้เขาไปทำแท้งแล้วเอาเด็กมาทำกุมาร แล้วให้ผู้ชายดมมือตัวเองค่ะ แล้วคนทรงก็ถามว่า ได้กลิ่นเลือดมั้ย ผู้ชายก็พยักหน้า แล้วเริ่มร้องไห้ค่ะ เขาบอกชีวิตเขาแย่มาก แม่ก็ร้องไห้ แม่ของผู้ชายคนนี้นะคะ แล้วคนทรงก็พูดว่าเธอสักยันต์ใช่ไหม เขาก็ตอบใช่ แล้วพวกสักยันต์ะมีข้อห้ามใช่ไหมคะ คนทรงก็ถามว่า เธอสักยันต์แต่เธอไม่ทำตามสิ่งที่ควรจะจำเลย เธอด่าพ่อด่าแม่ เธอผิดลูกผิดเมียเขา แล้วเธอจะเจริญไหม แม่เธออยากให้บวช เธอก็ไม่เคยคิดจะบวชให้เขาเลย โอ้ย เราฟังเราก็รู้สึกว่าเหมือนมีก้อนอะไรในคออะค่ะ ทั้งกลัว ทั้งความรู้สึกสำนึกผิด เพราะเรามากับแม่และพี่สาว แต่ทั้งสองคนนี้ไม่รู้เรื่องของเราค่ะ พอถึงคิว เราก็ให้แม่กับพี่ก่อนคาะ เราทีหลัง แล้วแบบคนทรงเนี่ย จะถูกรายล้อมด้วยคนที่รอคิวอะคะ เหมือนถูกประจานนะผู้ชายคนนั้น เพราะคนที่นั่งรอแถวนั้นคือรู้หมดเลยค่ะ เราก็ยิ่งกลัวไปใหญ่ พอแม่กับพี่เสร็จ ก็ถึงตาเรา เขาไม่พูดอะไรนะคะ เขาถามเราว่าอยากให้ช่วยอะไร เราก็บอกเรื่องเรียนค่ะ เพราะตอนนั้นเราตกไปวิชานึง ซึ่งเป็นตัวต่อของวิชาอื่น ทำให้เป็นลูกโซ่เลยค่ะ เราต้องเรียนกับรุ่นน้องเลยอ่ะ เขาก็พูดอะไรมาจำไม่ได้แล้ว เราเลยงงว่าทำไมเขาไมู่ดไม่ทักสิ่งที่เรากำลังกลัวว่าเขาจะพูด (เรื่องนี้เราก็เล่าให้น.ฟงค่ะ น.ก็บอกว่า เขาอาจมีเซ้นส์ก็ได้ส่าเรารู้สึกอย่างนี้ ไม่อยากให้เขาพูดก่อนหรืออะไร) อ้อ คนก่อนๆที่เป็นผู้หญิงวัยรุ่นคนนึง ก็ถูกทักว่าไปทำแท้งมาใช่ไหม ยิ่งทวีความกลัวของเราเลย หลังจากเรื่องนี้เราก็ดำเนินชีวิตปกติค่ะ ผ่านมาเกือบปี น.บอกเราว่าเนี่ย มีคนชอบเธออะ เป็นเพื่อนน.ที่คณะ แต่น.ไม่สนิท เราก็งงว่าใครจะมาชอบเราวะ เพราะเราถือเป็นคนอวบแบบอวบเลยอะ แต่ไม่ได้น่าเกลียดขนาดนั้นนะ : x ก็เริ่มด้วยแอดเฟสบุคเรามาค่ะ ตอนแรกก็ไม่ร้ว่าเป็นใคร แต่ใน info บอกว่าเป็นคนจังหวัดเดียวกับเรา เราก็นึกว่าเพื่อนผู้ชายสมัยเรียนประถม เพราะรูปโปรไฟล์เป็นเด็กน้อยหันหลังอะ เราก็รับแอดไป แล้วเขาก็ทักมาในอินบ็อกค่ะ คุยไปคุยมาแลกเมลออนเอ็ม เรื่อยมาจนขอเบอร์ ก็ตอนนั้นใกล้ปิดเทอมหนึ่งและ ใกล้สอบ เราก็ไม่ค่อยสนใจ เพราะตอนนั้นเราคุยกับอีกคนนึงอยูาค่ะ เรานี่ก็หลายใจ จากคุณ : Onyxon เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 23:19:41

ความคิดเห็นที่ 37 555 จิงหรอคะคุณคห๓๕ ไอเราก็คิดว่าเอ๊ธ หรือเรื่องเล่ามันเยอะ เลยไม่มีคนสนใจจะอ่านแ้ลว เราก็คิดไปต่างๆนานา แล้วก็ไปเหนคห.ในทู้อื่นว่าเริ่มเบื่อเรื่องเล่าแล้วอะไรอย่างนี้ค่ะ เลยคิดว่าพอและ ไม่เล่าดีกว่า งไม่มีคนติดตาม ยังไงก็ขอบคุณนะคะ ^^ จากคุณ : Onyxon เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 23:21:25

ความคิดเห็นที่ 38 คนที่จีบเรานี่ชื่อแม็คละกัน ๕๕ เขาก็มาแบบเนิบๆค่ะ คุยกันแบบเรื่อยๆ เราก็ไม่ค่อนสนใจเพราะตอนนั้นติดพันอยู่ 555 มาคิดตอนนี้ก็โชคดีและที่เลิกกับไอที่ติดพันอยู่ เพราะมันคุยกับเรา แล้วก็คุยกับสาวไปทั่วแดน เราปิดเทอมกลับบ้านมา เขายังสอบไม่เสร็จ แล้วช่วงนั้นเราก้คุยกับไแที่ติดพันอยู่คะ กลับบ้านมามันก็ไม่ค่อยสนใจ จากทีี่คุยกันทุกวันทั้งวัน เจียดเวลาไปคุยกับแม็คแปปเดียว เรากลับบ้านมาไม่กี่วัน อีติดพันก็หายต๋อมค่ะ ติดต่อไม่ได้ ตอนนั้นเรามากมายกับมันมาก แบบร้องไห้ขี้มูกโป่งเลย ตอนนั้นไม่ได้สนใจแม็คเลยสักกะติ๊ด แม็คสอบเสร็จก็กลับบ้านค่ะ ซึ่งเป็นจ.เดียวกับเรา ช่วงปิดเทอมใช่ไหมคะ เราก็ทำงาน จะมีเวลาไปไหนกับแม็ก็ช่วงค่ำตอนเลิกงานค่ะ ช่วงนั้นเราก็ค่อยเรียนรู้แม็คค่ะ คือเป็นคนคุยสนุกมาก ขำ ทำให้เราหัวเราได้ตลอด บางทีก็กวนทีน บางทีก็ปัญญาอ่อนแบบ ฮาอะ ไม่แครภาพพจน์ตัวเองเลย คือไม่ค่อยเหมือนผู้ชายทั่วไปอะคะคนนี้ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ แต่ก็เคยติดพนันบอล เราถามว่าไมเลิกอะ ตอบมาแบบเรียบง่ายว่า ก้ไม่เคยถูกเลยอะ เลยเลิก เออดีเนอะ เืพ่อนที่มหาลัยเขาก็ไม่ค่อยสนิทค่ะ เพราะตอนขึ้นปีหนุ่งเนี่ย แฟนเก่าเขาซึ่งซิ่วมาเรียนคณะเดียวกับเขาเนี่ย กันเขาออกจากทุกคนค่ะ คือว่า โลกนี้ต้องมีเพียงเทอกับฉันเท่านั่นย่ะ กอปรกับคณะเนี้ย มีแต่ผู้หญิงเรียนค่ะ แล้วก็เทยๆ เขาก็ได้รับเลือกให้ลงประกวดเฟรชชี่ เพราะคงเป็นผู้ชายดูดีสุดแล้วมั้ง ในคณะ ๕๕๕ สูงๆขาวๆ ตี่ๆ แต่เป็นลูกลาวนะ ๕๕ คือดูเหมือนคนจีนมากค่ะ แต่ลาวแท้ๆเลย พ่อแม่มาจากจ.ชายแดนทั้งนั้น เขาก็เล่าว่าเนี่ย แค่จะประกวดเฟรชชี่ แฟนเก่ายังห้ามแล้วห้ามอีกเลย ทะเลาะกันจะเป็นจะตาย บังคับควบคุมแม็คทุกอย่าง อย่างนี้แหละหนอ ไม่มีใครชอบถูกบังคับหรอกเนอะ หลังๆเริ่มระหองระแหง ผู้ชายเลยย้ายหนี ๕๕ นอกเรื่องอีกแล้วอะ คือยิ่งนานวันเข้า เราก็คิดอะว่าแบบ นี่ใช่ความฝันรึเปล่า เพราะเขาดีมากแบบ ใจเย้น แล้วเราใจร้อนมาก ให้เกียรติเรา นอบน้อมอะ มีวันนึงก่อนปิดเทอม ก่อนเป็นแฟนกัน เราก็เดินออกจากตกที่สอบกับเพื่อนอีกคนนึง แล้วเขาก็โทรมา เราก็กำลังข้ามถนน เขาก็พูดว่า ระวังรถนะ เราก็เอ๊ะ อะไรอะ รู้ได้ไงวะ เราก็หันซ้ายหันขวา อ่าว อินี่สะกดรอยตามนินา ตอนนั้นเรายังไม่เคยเหนเขาค่ะ เหนแต่ในรูป คือแบบเห็นแล้วแบโล่งใจ ๕๕ เพราะสูง ดูดี หุ่นดีอะ เราช๊อบบบบ มีครั้งนึงเดินในหางด้วยกัน แล้วเราใส่ผ้าใบค่ะ เพราะชอบรองเท้าแนวๆผู้ชาย แล้วเชือกรองเท้าหลุด เราเลยบอกว่าถือเป๋าให้หน่อย จะผูกเชือก แม็คตอบว่าไม่ค่ะ แล้วก็คุกเข่าไปผูกเชือก อ๊ายยยยยย ไม่เคยมีใครทำให้ ยกเว้นพ่อแม่ อิอิ เราอายมากกก ทั้งเขิลทั้งอาย วุ้ยยย บอกไม่ถูก หลังจากนั้นก็คุยกันเรื่อยมาจนเปิดเทอมค่ะ ก็สองสามเดือนมั้งหลังจากคุยกันครั้งแรก ((ลืมเล่าว่า ที่เขามาจีบเราเพราะมีงานหอในที่เรากับน.ถ่ายรูปด้วยกัน แล้วน.เอาลงเฟสบุค แม็คเห็นเลยบอกน.ว่าชอบเราไรเงี้ย เผื่อจะสงสัยว่ามาชอบเราได้ไง)) จากคุณ : Onyxon เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 23:57:18

ความคิดเห็นที่ 39 ต่อไหมคะคืนนี้ กำลังสนุกเลย จากคุณ : mon kiwi เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 00:43:27

ความคิดเห็นที่ 40 5555 ต่อค่ะต่อ พักง่ามนิ้วอยู่ จากคุณ : Onyxon เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 00:48:15

ความคิดเห็นที่ 41 พักง่ามนิ้วอยู่555 จากคุณ : mon kiwi เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 01:21:14

ความคิดเห็นที่ 42 หลังจากนั้นก็ไปเที่ยวทะเลค่ะ เราอยากไปมาก ก็ไปก่อนเปิดเทอมวันนึง ไปกันสองคน เพราะเราแบบชิลอะ ไปคนเดียวก็ได้นะที่จิง แต่ก็อยากลองใจด้วยมั้งว่าแบบ สองต่อสองไรงี้ เราเรียนปีสุดท้ายแล้วด้วยอตอนนั้น (เกี่ยวไร? 55 ) ก็ไปกันแบบคืนเดียว ไปถึงก็เกือบเย็นๆ กินอาหารทะเลแบบแซ่บมาก อิ่มมาก แม็คก็เอาไวน์ทำเองด้วย สั่งอาหารขึ้นมากินบนห้อง บนห้องก็มีระเบียง มองออกไปเห็นท่าเรือค่ะ ถือว่าโรแมรติคในระดับนึง อิอิ กินไป อร่อยไป ยุงกัดไป มีจุดเทียนด้วย แต่เปนเทียนเหลืองอะ ฮามาก แล้วก็ดื่มไวน์ ไฮโซมาก แต่ไวน์ไม่ถูกปากเราอะ ถนัดแต่เหล้า ๕๕ ไวน์มันไฮโซเกินไป จากคุณ : Onyxon เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 01:29:33

ความคิดเห็นที่ 43 เดาว่า ก็จบด้วยการ ซั่ม แน่ๆเลย 5555555 จากคุณ : ฟ้าสางที่เชียงดาว เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 01:47:46

ความคิดเห็นที่ 44 เราก็กินไป อิ่มๆ สักพักก็กินไวน์ แล้วก็เข้าห้อง ไม่เอาและระเบียง ยุงจะหามเอา เข้ามาก็ดูทีวีค่ะ ค่ำแล้วไม่มีที่ไหนไป มันเป็นเกาะเล็กๆอะ มีเซเว่นอยู่ที่เดียว ร้านรวงก็ปิดหมดแล้ว เข้าห้องด้วยสภาพกรึ่ม (อีกแล้ว) เหมือนแพ้ไวน์อะ มึนมาก กินแค่แก้วเดยวเองนะ แล้วช่วงนั้นเหมือนมีพัทยามิวสิคเฟสติวัลอะ ก็ดูไป อลังการดี แล้วเราก็ชวนแม็คเล่นตีหมอน แบบฟาดกันมันมาก ห้องข้างๆคงด่า เสียงดังกริ้วกร๊าว พอเหนื่อยก็นั่งเฉยๆ แล้วเราชอบแกล้งไง เลยแกล้งจี้แม็คไป แม็คไม่อ่อนข้อให้เลยอะ แกล้งเรากลับ เราก็บ้าจี้ ดิ้นๆๆ ดิ้นไปดิ้นมา ไปอยูในวงแขนได้ไงไม่รู้ เราก็เขิล และก็มุดตัวลงนอนบนเตียงเลย ตอนแรกแม็คก็กะจะนอนบนโซฟาแหละ เอาของไปเตรียยมไว้และ แต่ตอนดูทีวีด้วยกันมันลำบากไง ต้องเอี้ยวตัว เราเลยบอกให้มานั่งบนเตียงด้วยกันก่อนก็ได้ ก่อนจะีหมอนกันน่ะแหละ แล้วเราก็นอนดูทีวี โดยมีแม็คนั่งข้างๆ แล้วเราก็เลื้อยตัวไปใกล้ๆ อิอิ แอบทำให้แม็คระทวย ซึ่งแม็คก็ใจแข็งนะ นั่งดูอยู่แบบนี้ แล้วเราก็รุกหนักเข้าไปอีก เลื้อยเข้าไปกอดเอวแม็คที่กำลังนั่งอยู่อะ แม็คก็หันมามอง แล้วก็จับมือ ถามว่าเป็นอะไร เราก็เอาหน้าซุกเตียง คือยังมึนไม่หาย จากคุณ : Onyxon เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 01:54:45

ความคิดเห็นที่ 45 เรียนคุณฟ้สางที่เชียงดาว อิอิ อย่าเอ็ดไป ขอตัวไปนอนก่อนนะคะ รู้สึกอยากทำอะไรหลายๆอย่างในคราวเดียว เวลาไม่พองิ ๕๕ จากคุณ : Onyxon เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 01:56:00

ความคิดเห็นที่ 46 ติดลม~~ เล่าต่อดีกว่า จขกท.โหลดไมโครใหญ่เลย ว่าจะไรท์แล้วทำเป็นคาราโอเกะ อิอิ นอกเรื่องตล๊อด แม็คก็เหมือนสังเกตและ ว่าเราเป็นอะไร เราก็แบบทั้งฝ่ายดีก็บอกว่า อย่านะ อย่าเพิ่งให้เขานะ เราเพิ่งเริ่มชีวิตใหม่เอง ฝ่ายอธรรมก็ตามาติดๆ เอาเลย จัดไป ไหนๆก็ผ่านชายมาเยอะขนาดนี้และ จะได้รู้รสนิยมทางเพศด้วยเลย คือเคยมีเพื่อนเล่าให้ฟังค่ะว่า จีบกับผู้ชายคนนึง เหมือนเพิ่งเจอกันวันแรกนะคะ สองคนนี้ แต่เพื่อนเราอะ เป็นที่จับจ้องของผู้ชายหลายคนในชมรมมาก ชมรมเราออกค่ายค่ะ แล้วเพื่อนเราชื่อขิมนะคะ ผู้ชายคนนี้ชื่อโขก 55 ไม่รู้จะตั้งอะไร โขกไปค่ายเล็กมา ซึ่งขิมไม่ได้ไป สองคนนี้จึงเพิ่งเห็นกันครั้งแรกที่ชมรมค่ะ วันนั้นโขกขี่ซาเล้งพาเรากับขิมไปเอาของที่ตึกนึงค่ะ ก็เหมือนจะสปาร์คกันหรืออย่างไร พอพาเราไปส่งที่ชมรมแล้ว โขกชวนขิมไปคืนหนังสือทีหอสมุด แล้วหลังจากนั้นอะไรก็ไม่รู้ ขิมมาเล่าวหฟังทีหลังว่า โขกไปหอขิม แล้วก็มีอะไรกัน โขกเนี่ย ภายนอกดูเรียบร้อยค่ะ ไม่ใช่ผู้ชายเกเรเท่าไหร่ แบบเด็กเรียนเลย พูดน้อย แต่คงต่อยหนัก เพราะขิมมาบ่นให้ฟังว่า เหมือนโขกขืนใจ แล้วก็ทำรุนแรงด้วย แบบพูดหยาบคายระหว่างซั่มด้วยไรงี้ เราก็งงว่า สงสัยปกติมันเก็บกดอารมณ์มั้ง น่ากลัวจิงๆ หลังจากนั้นโขกก็อันตรธานหายไปจากชีวิตทั้งขิมและชมรม น่าสงสารจจริงๆ ขิมก็มาบ่นอีกว่าโขกแม่ม มีแฟนอยู่แล้ว โน่นนี่นั้น ปัจจุบันเราไม่ได้มีสถานภาพเป็นเพื่อนกับขิมแล้วค่ะ เพราะเธอแสดงความหน้าด้าน,เห็นแก่ตัว,รี่หาปู้ชาย,แอ๊บแบ๊ว แอ๊บเกิ๊น        มีวันนึงดูดหรี่ด้วยกัน ชีดูดคล่องกว่าเราเยอะค่ะ เราเนี่ยนู้บเลย แล้ไปกินเหล้ากับเืพ่อนผู้ชายในชมรมด้วยกัน เพื่อนผู้ชายก็ถามขิมว่าดูดป่าว ขิมแอ๊บเลยค่ะ อะไรอะ ไม่เคยดูด สอนหน่อยดิ แบบบบบบบบบบบบบบ สตอจริงๆ เพื่อนหลายคนในชมรมก็ต่างระอา แล้วชีก็เฟดตัวเองออกจากชมรมไป อุ้ยยยย ยังไม่จบเรื่องชี จำได้ อันนี้แรงมาก ประเด็นร้อนแรง งานปีใหม่ของชมรมค่ะ ขิมมาด้วย แบบวันเตรียมงาน หรือมีประชุม ชีไม่เคยเช้า แต่วันงานสังสรรค์รื่นเริงทีไร ชีแจมตลอดค่ะ ขิมมาถึงก็ไปนั่งกับรุ่นพี่ผู้ายเลยค่ะ คงเพราะรู้ว่าเืพื่อนรุ่นไม่มีใครเอาแล้ว งานก็กินเหล้าตามประสา มีร้องเกะบ้าง ชีก็ดื่มหนักมาก เหมือนเริ่มไม่มีสติ รองไห้ โวยวาย พวกผู้ชายทั้งุ่นพี่รุ่นน้องรุมใหญ่เลย สนใจกันใหญ่ แต่เพื่อนรุ้นทุกคนนั่งนิ่งค่ะ รู้สันดอนชี ชีสตอเก่งมาก นางเอกตลอดกาลอะ ชีดื่มหนักมากจบหมดสติค่ะ เพื่อนเราจากตอนแรกที่ไม่สนใจก็จำใจต้องพาชีไปรพ.แถวม.ค่ะ ก็ตรวจไปตรวจมา ชีก็ต้องนอนรพ. พวกเพื่อนก็ไปเยี่ยมพอเป็นพิธ แต่เราไม่ได้ไป ไม่รู้ทำไม จำไม่ได้ เืพ่อนก็มาเล่าว่า เนี่ย พอไปเยี่ยมชี ชีก็ถามหาแฟนตัวเอง แล้วก็งงๆว่าตัวเองมาอยูนี่ได้อย่าไรกัน โอ้ว ฉันฝันไปรึเปล่า อะไรเงี้ย เพ้อมาก อิีนี่ แล้วเพื่อนก้ถามนางขิมค่ะว่าอืม ดีขึ้นรึยัง จะนอนต่ออีกคืนเปล่า มันก็ตอบค่ะว่า ไม่อะ จะกลับ ส่วนค่ารักษาก็พวกแกก็ออกไปก่อนนะ เราไม่มีหรอก ไม่ได้ขอให้พามาส่งรพ.ด้วย เพื่อนเราทุกคนอึ้งมากกกกกกกกกกกกกกก แต่เหรัญญิกประจำรุ่นเป็นผู้หญิงไง แล้วแบบซื่อๆ จอตใจดีไรเงี้ย ก็เลยเอาเงินรุ่นออกไปให้อินางขิมไป เสร็จสรรพ 10000กว่าบาท โอ้โห เงินรุ่นก็เป็นเงิรของฉันส่วนนึงนะยะ แล้วรุ่นเรามีกันไม่ถึงสามสิบคน จนปัจจุบัน ชีก็ไม่เหยีบเข้าชมรมอีกเลยค่ะ สงสัยกลวโดนทวง บร๊ะเจ้า นอกเรื่องอีกแล้วง่ะ จากคุณ : Onyxon เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 02:42:34

ความคิดเห็นที่ 47 หลังจากนั้น พี่ๆในชมรมก็เหมือนรู้ตัวตนขิมแล้วค่ะ ไม่เคยถามหาอีกเลย แม้ชีจะดูดี เป็นที่ต้องการของชายฉกรรจ์ในชมรมเราก็ตาม รุ่นพี่ที่สนิทก็มาพูดกับพวกเรานะคะ ว่าให้ระวังเพื่อนคนนี้ไว้ ถ้าเขาอยากเมาจริง เขาคงนั่งกินคนเดียวใน้องเขา ไม่ตองมากินชมรมให้ผู้ชายสนใจหรอกมั้ง ไม่มีใครทราบุดประสงค์ที่แท้จริงเลย มาต่อเรื่องแม็คดีกว่า พอไซร้แม็คมากๆ แม็คจากที่นั่งอยู่ก็ค่อยๆเอนมา จนอยู่ในระดับสายตาเท่ากัน เราก็เลย ขโมยจุ๊บแม็คเลยค่ะ ไวไฟมาก จูบเสร็จแม็คก็ยังเฉย โอ้ยยยยย ในใจคิด ถ้าเป็นคนอื่น คงไม่รอช้า กระโดดใส่กันเลยมั้ง เราก็แบบ เอ๊ะ แล้วตูจะยังไง ให้ท่าแม็คไปขนาดนี้ ยังเฉย คือเราไม่เคยเจอไง แค่จูบกัน ทุกอย่างมันก็เหมือนเป็นไปเองงี้ป่าว พอแม็คเฉยเสร็จ เราเลยหลับต่อเลย 55555 หวังให้ซั่มกันล่ะซี้ งั่มๆ ง่วงจิงๆและ จากคุณ : Onyxon เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 02:51:26

ความคิดเห็นที่ 48 มาต่อไวๆนะคะ จากคุณ : Num-Oun เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 10:03:26

ความคิดเห็นที่ 49 หลับไปสักตื่นนึง คือยังไม่เช้านะคะ เราก็เริ่มสร้างมึนหน่อยๆ ไม่เมานะ แค่มึน มันก็เริ่มดึกเนอะ เงียบๆ เราก็ลุกขึ้นมานั่ง แม็คก็นอนไปและ นอนตอนไหนไม่รู้ เราก็นั่งพิจารณาเลยค่ะ คิ้วเข้มปิ๊ด หัวโต ผมเด้งๆ เออ เหมือนเด็กเลยแฮะ เราชอบเด็กอะ แล้วเคยเห็นรูปแม็คตอนเด็กนะ น่ารักมาก หัวโตๆ ตัวผอม ปากแดงๆ แดงเองอะ ไม่รู้ทำไม บางทีก็แอบสงสัยว่าทำไมขาวงี้อะ แม็คก็นอนอยู่เฉยๆแบบนั้น เราเลยเข้าไปใกล้ๆ ไปดม ๕๕ แอบเหมือนหมา คือเราชอบดมง่ะ แต่ละคนก็มีกลิ่นต่างออกไปเนอะ อินี่ไม่มีกลิ่นไรเลย เราก็เลยยิ่งเข้าไปใกล้ อยากดมอยากรู้ๆ พอเข้าไปใกล้มาๆ แม็คลืมตา ซะงั้น เราดุ้งโหยงเลย ไม่รู้ว่าพี่แกตื่นตั้งแต่เมื่อไหร่ ลืมตาปุป เราก็เขิลเนอะ เอาหน้าซุกเตียงอีกและ แม็คก็มาโอบค่ะ เราก็เลยหน้าไปใกล้ๆ คือูในวงแขนแม็คไง เล่าซะเห็นภาพอีกและ สำหรับใครที่คิดว่าต้องจบด้วยการซั่ม ขออภัยนะคะ แต่ก็จริง 555 เอ๊ะยังไง อิอิ ก็ไม่เชิงว่าซั่มหรอกค่ะ เพราะหลังจากบิลเราก็ไม่มีอะไรกับใครเกือบปี อยู่ในระยะทำใจ สงสัยตันแล้วมั้ง แหะๆ น่าเกลียดเนอะ คือ จะซั่ม แต่ทำไม่ได้อะ คืนนั่นแบบปจดเป็นใจมาก มาวันแรกแบบปริดปรอย คือเราก็ไม่รู้ตัวไง ไม่ได้นับ คือมาแบบ เหมือนสาวพรหมจรรย์อะ มีอะไรครั้งแรกเลือดออกไรงี้ แต่เราบอกแม็คนะ หลังจากคืนนั้นค่ะ ว่าเราเคยทำอะไรมาบ้าง เราคิดว่าไหนๆ ถ้าเขารับไม่ได้ ก็จะจกัตรงนี้เลย เพราะถ้าคบกันไป เขามารู้ทีหลัง เราว่าไม่แฟร์สำหรับเขาค่ะ เราบอกเขาปุปว่าเนี่ย เคบทำแท้งนะ เขาก็นิ่ง เงียบ แล้วกร้องไห้เลยอะ เรายิ่งงงใหญ่ ร้องทำไมง่ะ เขาบอกสงสารเราค่ะ เราก็แหม พ่อพระเอ๊ย หลังจากนั้นเราก็คบกัน แล้วก็ไปเี่ยวกันบ่อยค่ะ ส่วนใหญ่ก็ทะเล เพราะเราชอบไป บางครั้งก็ชวนน.กับแฟนไปด้วย จะได้สวิงกิ้ง ริงโก้กันเลย อิิอิ ไปกันสี่คนก็สนุกดี เล่นลิงชิงบอลในน้ำ โอ้ย มันคนละอารมณณ์กับการมาสองคนอะ ตอนนี้ก็คบกับแม็คมาได้ปีครึ่งแล้วค่ะ เราคิดว่าเรากับแม็คเหมือนเพื่อนกันมากว่า คือคุยกันแบบเหมือนเพื่อนสนิทคนนึงเลย แต่เป็นเพื่อนที่ซั่มได้นะคะ ๕๕๕๕๕ กับคนอื่นที่เราเคยชอบ เราจะให้เขาหมดใจเลยค่ะ แบบชอบมาก พอเห็นเขามีแฟนก็อกหัก นน.ลดไปสิบกว่าโล แบบผอมเลยอะ มันเป็นไปเองด้วยนะ เราไม่ได้พยายามเลย แต่ตอนนี้เด้งมาอีกยี่สิบโล กลายเป็นยักษ์ขมูขี อ้วนกลมมาก อยากกลับไปอกหักยังไงไม่รู้ เพิ่งรู้ซึ้งว่ามความสุข กินอะไรก็อร่อยจริงๆค่ะ พอตื่นเช้ามา เราก็ทำงอนง่ะ คือแบบๆม่รู้จะทำตัวยังไงดี ให้ท่าเขาก็ไม่อาวววววววว เฉ๊ยเฉย เราก็ไม่พูดไม่จา จากคุณ : Onyxon เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 17:44:45

ความคิดเห็นที่ 50 ไอสามบรรทัดสุดท้ายนี่พิมผิดหงะ  คือจะเอามันไว้ข้างหน้า แล้วก็พิมแทรกไปอีก โอ้ย งง อย่าไปสนใจมันเลยนะคะ สามบรรทัดสุดท้าย จากคุณ : Onyxon เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 17:47:12

ความคิดเห็นที่ 51 พักง่ามนิ้วรอบ 2 อีกอ๊ะป่าว เชื่อเถอะค่ะ มีคนตามอ่านเเบบไม่เม้นเยอะมาก เล่าต่อนะ ฮาดีค่ะ จากคุณ : mon kiwi เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 22:13:27

ความคิดเห็นที่ 52 ตามเรื่อยนะคะ จากคุณ : Num-Oun เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 23:58:16

ความคิดเห็นที่ 53 แบบว่า ไม่มีกำลังใจเลยค่ะ ๕๕๕ เป็นพวกเรียกกระแสรึเปล่า แต่สัญญา สายัณห์ค่ะ จบแน่นอนนนนน ขอบคุณmon kiwi นะคะ สำหรับการตดตามและกำลังใจ อิอิ ขอบคุนNum-Oun ด้วยนะคะ ^^ ตอนแรกที่คุยกันก็ยังไม่คิดเรื่องภายนอกค่ะ แบบเรื่องรอบตัวอะ เช่นพ่อแม่เขาทำงานอะไร ฐานะเป็นยังไง คือเราเป็นคนเชื้อจีนใช่ไหมคะ ก็จะได้ยินพ่อแม่คุยว่าแบบ คนจีนยังไงมันก็ดีกว่าอยู่แล้ว เราว่าโคตระไม่จิงอะ ดูอย่างเรา คือ ไม่เอาไหนสุดๆ เง้ออออออ ตอนแรกก็ไม่ได้สนใจค่ะ เพราะคิดว่าดูกันไปก่อน ไอเราก็ผ่านมาเยอะ ไ่ม่อยากจู้จี้ีจุกจิกตั้งแต่เริ่ม หลังๆมา พอเริ่มมั่นใจในตัวเขา เราก็ถามค่ะว่าพ่อแม่ทำงานไรหรอ ไรเงี้ย พ่อเป็นทหาร แม่เป็นครู ครบสูตร คนไทยจริงๆ คือจากที่เราสังเกตนะคะ คนเชื้อจีนส่วนใหญ่จะไม่ค่อยรับราชการค่ะ มักจะมีกิจการของตัวเอง แต่อาจะเป็นสังคมไทยสมัยก่อนมั้ง ว่าเป็นข้าราชการแล้วมั่นคง เป็นที่นับหน้าถือตา (พ่อแม่เราค้าขายเนอะ ตอนเรากับพี่เด็กๆก็ยังไม่มีใครช่วยแก เวลามีงานเลี้ยงหรืองานแต่งงาน บ้านเราไปท้ายสุดตลอกค่ะ ที่โหล่ตลอด เพราะงานยังไม่เสร็จ ต้องเจียดเวลาไป ถึงเราเป็นเด็กเราก็แอบคิดเนอะว่าแบบมาสายทุกั้ง เขาคงเอือมกันหมดแล้วมั้ง)) พ่อแม.็คเป็นทหารแบบที่ไม่ได้จบโรงเรียนนายร้อยอะคะ อายุ50กว่าแล้วก็เป็นพันตรีเอง แม็คก็ชอบบ่นว่าพ่อเมาได้ทุกวัน ก็อย่างว่าเนอะ สังคมเค้า คบกัยแม็คนี่แหละ เราเลยได้ความรู้เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยจากแม็คเสมอ เราก็เคยแอบคิดนะว่า พ่อแม็คเก่งนะ จบมหาลัย เก่งอังกฤษอีก ถ้าทำกิจการของตัวเองคงรุ่งกว่านี้มากๆ แต่ก็อย่างว่า ทุกอย่างมีนก็มีปัจจัยเสี่ยงอะเนอะ แม่แม็คกูเป็นครูธรรมดารค่ะ อยู่โรงเรียนบ้านนอก คือถ้าอยู่โรงเรียนประจำจังหวัดก็อาจมีลูกฟลุคเนอะ เราก็คิดไปเรื่อยเปื่อย ในใจก็แอบหวั่นค่ะ เพราะบ้านเรา ถือเป็นที่รู้จักมากๆในจังหวัด เราก็แบบเห้อ ถ้าคนจะคบกันมันมีเรื่องให้คิดแยะอย่างนี้ อยู่คนเดียวดีกว่ามั้ย เราก็เวินเว้อค่ะ แล้วช่วงปิดเทอมก่อนเป็นแฟนอะค่ะ ที่เขากลับบ้านมา เขามารับเราด้วยมอไซค่ะ รถเครื่องดีๆนี่เอง ไม่ใช่มอไซแบบออโต้ไรงี้นะ ตบเกียร์ เสียงแก่ๆมาแต่ไกลเลยค่ะ หน้ายุ่งๆ ฮามาก แล้วแบบมารับเรา เราก็ไม่อะไรนะ เพราะที่บ้านเราก็ขี่มอไซกัน ตจว.อะเนอะ มันสะดวกกว่าเป็นไหนๆ แล้วบ้านเราก็อยู่ในตัวเมืองอะ หาที่จอดรถย๊ากยาก จากคุณ : Onyxon เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 55 01:58:12

ความคิดเห็นที่ 54 "ขอบคุณmon kiwi นะคะ สำหรับการตดตามและกำลังใจ อิอิ" 555555555555555 ตดตาม ๕๕๕๕ ขอขำทุกวิถี ติดตามนะคะ ไม่ใช่ตดตาม เอ๊ะรึว่าแอบตดไปด้วย ขออภัยอย่างแรงเลยค่ะ พิมผิดง่ะ ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ จากคุณ : Onyxon เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 55 02:10:01

ความคิดเห็นที่ 55 พิมไปด้วย ฟังเพลงป้าเบิร์ดไปด้วย แต่ก่อนฟังจบเทปยาน เสียงตลกมากอะ ก็เอาเทปไปแช่ช่องแข็งเนอะ ไม่รู้ช่วยไหม แต่ยานเหมือนเดิม ป้าเบิร์ดซ่อมได้ สงสัยแกเป็นอมตะ ถ้านอกเรื่องมากไปก็ขออภัยนะคะ การจัดการความคิดเราห่วยมาหเลยอะ เขียนเรียงความทีนะ วนอ่างศิลาร้อยรอบได้ นอกเรื่องอีกและ -*- พอพูดถึงนายร้อยเนอะ แฟนเราก็เคยได้ค่ะ แต่ติดที่เขาสายตาสั้น เราเลยงงว่ามีแบบนี้ด้วยหรอ เลยอดได้แฟนนายร้อยๆปโดยปริยาย แต่ก็ไม่เอาหรอกค่ะ เจ้าชู้ปลิ้นหล้อน โอ้ย ชื่อกระฉ่อนมาก ยังคิดอยู่เลยว่าถ้าเขาเป็นนักเรียนนายร้อย เราสองคนคงไม่ได้เจอกันหรอก แอบคิดไปว่าแฟนเราก็หน้าตาดีไม่ใช่เล่น55 แต่กวนทีนมาก คืือจะเฟรนด์ลี่กับเืพ่อนเรามาก เืพ่อนเราก็ชอบค่ะ เพราะแบบไม่อึดอัดเนอะ เวลาไปไหนมาไหนด้วยกัน ฝากผีฝากไข้ได้ อ้อ ลืมเล่าประเด็นเด็ดไม่เจ็ดสีค่ะ อันนี้เกือบทำให้เลิกกันค่ะ เรื่องก็เป็นเพราะเราเนี่ยแหละ เราเป็นคนชอบอ่าน ชอบเขียยนมากๆ และเราเริ่มเขียนไดอะรี่มาตั้งแต่ม.ต้น เราก็เขียนเรื่อยมา หายบ้าง มีประมานสิบกว่าเล่ม แต่ไม่เคยเขียนจบสักเล่มเลยค่ะ แต่มีเล่มนึง เรารักมาก เพราะอัดแน่นไปด้วยคสามทรงจำตั้งแต่ปีหนึ่งค่ะ คิดดูว่าสมุดเล่มเดียว บรรจุความทรงจำ4 ปี แบบเต็มทุกหน้าอะ บางหน้าก็อ่านไม่ค่อยออก หลังๆจะบรรยายหน้าตาของคนที่มาสรวลเสกิจกรรมกันที่ห้องอะค่ะ พูดไปก็กระดากปาก555 อายนะ ไม่ใช่เสี้ยน แล้วตอนนั้นเราเรียนจบแล้ว รอรับปริญญา เราก็ไปเรียนตปท.ที่เดิมกับตอนที่ไปก่อนมีเรื่องกับบิลน่ะค่ะ แล้วเราดันง่าวได้อีก ลืมหยิบไดอะรี่เล่มนี้มา เราก็อยู่อย่างปกติสุขที่เมืองนอก ก็คุยกันทุกวัน จนถงวันที่ไม่ปกตินี่แหละค่ะ เราก็จำรายละเอยดไม่ค่อยได้ แม็คอ่านไดอะรี่เราค่ะ เราก็โกรธนะ เพราะแบบมันต้องเคารพกันและกันปะ มาอ่านอย่างน้ได้ยังไง โคตรไม่ให้เกียรติเลย เราก็บ่นๆด่าๆ สักพัก แม็คพูดถึงคนหลายๆคนที่มีชื่ออยู่ในไดเราคะ เราก็ควันแแกหูเลยนะ ถามเลยว่าอ่านถึงไหนเนี่ย มันบอกว่าตอนแรกกะจะดูแค่ว่าเขียนถึงแม็คว่ายังไง ตอนช่วงเดือนที่เราคุยกันแรกๆอะคะ เราเลยด่ายับเลยนะ แล้วบอกว่า งั้นจบแค่นีละกัน รู้เรื่องเราแบบนี้ คงไม่อยากมีเราเป็นแฟนหรอกมั้ง เราก็ร้องไห้ไม่อายใครเลยค่ะ คนแถวนั้นก็คนไทยเยอะด้วย เราก็จะเลิก จะเลิกมห้ได้ เราก็รับตัวเองไม่ค่อยได้หรอก แต่ก็อยากเริ่มชีวิตใหม่ ที่ไม่มีใครรู้จักเรา แล้วมารู้จักเราแบบนี้ ไม่ได้ออกจากปากเราด้วย เราบอกแม็คแค่เรื่องบิล แต่เรื่องผู้ชายที่ผ่านมาเราไม่ได้บอก ไม่คิดจะบอกด้วยค่ะ คิดว่าเรื่องเดียวที่ควรบอกคือเรื่องเลวร้ายที่สุดในชีวิตเรา ความรู้สึกตอนนั้นคือแบบความฝัน ความหวังทุกอย่างมันพังลงมา คงไม่มีแล้ว คนที่จะหัวเราะไปด้วยกัน คนที่จะแก่ไปด้วยกัน เราโวยวายว่าจบเถอะ เลิกเถอะ เราอยากให้เธอเจอคนที่ดีกว่าเรา เรามันเหลวแหลก บลาๆๆ คิดว่ากรรมที่เคยทำมามันส่งผลแล้วสินะ โน่นนี่นั่น โทษตัวเองทุกอย่าง แต่... แม็คดันไม่จบ และบอกว่า พร้อมจะเริ่มต้นใหม่เสมอ ... เราโคตรจะอึ้ง แบบว่าจะดีไปไหนเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยย แต่เราก็ยังไม่แน่ใจหรอกนะว่าแบบ เอ๊ะ ให้อภัยจริงหรอ คือเราอะหลายทีมากค่ะ ทั้งสร้างเฟสใหม่ สร้างเมลใหม่ คุยกับผู้ชายเรื่อยเปื่อยอะ แต่แค่คุยนะคะ ไม่ได้มาโอเปร่ากันที่ห้องแล้ว ก็มีแม็คทั้งคนอะเนอะ แม็ก็จับได้บ้าง ไม่ได่บ้าง ให้เราสัญญา เราก็สัญญา แต่ทำตามไหมก็อีกเรื่องนึง เราคิดว่าเรากับแม็คมันไม่เหมือนหนุ่มสาวอะ ความรู้สึกแบบไม่ฉาบฉวยเลยนะ มีแต่ความผูกพันธ์ อย่างที่บอกคือมันเหมือนเพื่อนกันมากกว่า เราคิดว่าแบบนี้แหละ ยั่งยืน เราก็เคยแอบชอบรุ่นพี่ในมหาลัยหลายคนนะ คสามรู้สึกคือทุ่ม ทุ่มจริงๆ รู้ว่าเธอไม่รั ก ไม่มีใจให้ฉัน แต่เธอรู้ไหม หัวใจไม่มีเหตุผล โอ้ววว่าไปนั่นค่ะ อกหักรักคุดมากๆ แต่ก็ผ่านมันไปได้ พอจบเรื่องไดอะรี่เนอะ ด้วยคสามคิดถึง โหยหา จากกำหนดกลับเดือนพค. เราเลยเลื่อนกลับมาเมษาเลยค่ะ โดยที่มีแม็คเป็นผู้อยู่เบื้องหลังทุกอย่าง ทั้งเลื่อนไฟลท์ ดำเนินการเองทุกอย่าง เราก็แบบไม่เคยเดินทางไกลเองคนเดียวขนาดนี้ก็แอบตื่นเต้นเนอะ พอถึงสุวรรณภูมิเราก็เปิดมือถือโทรหาเขาทันทีเลย ฮีบอกอ่าว ทำไมมาถึงเร็วอะ ยังไม่ออกจากหอเลย เราก็ เห้อออ อีหนวดหนิ (เราชอบเรียกแม็คว่าหนวดค่ะ เพราะมีหนวดหรอมแหรม) เราก็เฟลไป เข็นกระเป๋าพะรุงพะรังคนเดียว กะว่ากลับคนเดียวก็ได้วะ ขี้เกียจรอ จนจะถึงทางไปที่จอดรถตรงทางออกเนอะ แอบเศร้าเล็กน้อย ตามองไปข้างหน้าอย่างเดียว ไม่สนใจอะไรอีกแล้ว แล้วสายตาก็เห็นผู้ชายคนนึงสูงๆ หัวโตๆ  ใส่เข็มขัดเส้นเดียวตลอดหลายเดือนที่คบกันมา(เป็นเส้นเดียวที่เราซื้อให้ 55) ยืนถือดอกไม่้ เก้ๆกังๆอยู่ เราก็หันไป เออ ไอคนนี้มันเหมือนแม็คเลยเนอะ หัวโตๆ แต่ตอนนั้นเขาใส่แว่นดำไง เลยเห็หน้าไม่ชัด ช่วงที่เราหันไปมอง ไอผู้ชายคนนี้ก็ยิ้มให้ค่ะ เราเลย จำได้เลย เห็นฟันกระต่ายมาแต่ไกลเลย อ๋ออออ นี่หลอกว่ายังม่มา แต่ที่จริงมารอตั้งแต่สองชั่วโมงที่แล้ว แหมแฟนใครน่ารักจริงๆ ตอนนั้นคืออยากกระโดกอดมากเลยนะ แต่แบบแคร์สายตาชาวบ้านนิดนึง มาคิดทีหลังก็เอ๊ะ ใครจะรู้จักตูฟระ แหม เเสียดาย ตอนขากลับนั่งแท็กซี่ก็นัวเนียอย฿่หลังรถค่ะ  แทยอดใจไม่ไหว ที่จะตีลังกา หึหึ แอบติดตามมหากาพย์ซีรี่เหมือนกันค่ะ ชอบมากก แต่ไม่จบวักที ละเหี่ยใจเหมือนกัน ฆ่าเวลาด้วยการมาเล่าเอเสีย้ลย แต่ตอนอยูบนรถก็ไม่ได้ฟัดกันขนาดนั้นนะ จับมือ แอบสะกิดกะปู้ เราชอบแกล้งอะ อยู่ในสันดอนจริงๆ จากคุณ : Onyxon เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 55 03:01:58

ความคิดเห็นที่ 56 พรุ่งนี้มาต่อใหม่ช่วงค่ำเนอะ เป็นละครหลังข่าว ละครชีวิตจริงของเรา = = จากคุณ : Onyxon เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 55 03:03:29

ความคิดเห็นที่ 57 มอไซตบเกียร์ เสียงแก่ๆมาแต่ไกล 5555 นึกภาพตามทันที เจ้าของกระทู้ เล่าฮามาก อ่านไปเหมือนได้เที่ยวทะเลไป ฮ่าๆ วัยรุ่นจิง อ่านไป ยิ้มไป หัวเราะไป น่าจะรวมเล่มเหมือนกันนะเนี่ย เอาชื่อประมาณว่า นิยายรัก นักเรียนนอก ดีไหมคะ ฮิ จะตามอ่านทุกทู้เลย จากคุณ : mon kiwi เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 55 16:04:50

ความคิดเห็นที่ 58 ว้ายๆ แอบดีใจค่ะ ขอบคุณมากนะคะ ^^ ไม่ถึงกับนร.นอกค่ะ ถ้านอกเมืองพอได้อยู่ :p ปล. เราชอบทะเลมากค่ะ เหมือนเป็นบ้านของหัวใจ ตอนนี้เหมือนเล่าไปเรื่อยเลยค่ะ ไม่มีประเด็นอะไรทั้งนั้น หากรกก็ขออภัยนะคะ ถึงตอนที่กลับจากสนามบินเนอะ กว่าจะถึงหอ แบบนานจังวุ้้ย แทบอดใจไม่ไหวแล้วน้าาาาา เราแอบร้องไห้บ่อยมากเลยค่ะ ตอนอยู้ตปท.อะ หเมือนคนมันเคยอยู่ด้วยกันทุกวันเนอะ ใจหาย แต่ในใจก็คิด ไม่ได้ไปตายไหนซะหร่อย วู้ ต้องอยู่ให้ได้ แต่ไอคนที่อยู่ไม่ได้ คือไอคนที่อยู่ไทยค่ะ วกกลับมาในรถนะคะ ก็สักพักยาวๆก็มาถึงหอแม็คค่ะ ตอนนั้นเราจบและก็ไม่ได้เช่าหอและ พอถึงหอนี่แทบจะกระโดใส่กันค่ะ แบบว่าแอบเรทอะ แต่คือว่าทั้งโหยหา ทั้งคิดถึง นานๆทีก็ดีสนุกไปอีกแบบ 555 อายจัง >< จากคุณ : Onyxon เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 55 22:43:14

ความคิดเห็นที่ 59 เค้าอยากอ่านต่อออออออออออออออ จากคุณ : Cinderella_Me เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 00:58:42

ความคิดเห็นที่ 60 รอกำลังใจอยู่ค่ะ 555 ง่ายๆคือไม่รู้คนอ่านอยากอ่านมากน้อยแค่ไหน กลัวแบบ พิมเองอ่านเอง เออเอง คนบ้าแล้วงั้น ๕๕ ต่อค่อต่อ ด้วยความที่ไม่ได้สัมผัสกันมานาน แบบว่า โลกหมุนหลายรอบเลยค่ะ ๕๕๕ ทดเวลาที่ไปอยู่ตปท.เกือบเดือน ไปปีแรก้ราก็อยู่ได้เนอะ อยู่กับเพื่อนกับน้องไป มาครั้งที่สองก็คือปีที่กลับมาก่อนเนี่ยค่ะ ความรู้สึกแบบ อยากกลับอะ อาจเป็นเพราะอาทิตย์แรกยังไม่นิทกับใครมั้ง หลังเริ่มสองจิตสองใจ อยากอยู่ต่อเหมือนกัน แต่คนที่ไทยเนี่ยชักดิ้นชักงอ บอกต้องกลับๆ แล้วตัวเองก็จัดการทุกอย่างให้เราเลย ไปแต่ตัว อิอิ เหมือนเล่าผ่านๆไปแล้วปะ โอ้ยงง สับสนค่ะสับสน เราว่าแม็ค เหมือนฟ้าประทานมาจริงๆอะ ฟ้าหลังมรสุมสุดๆ ไม่ใช่แค่ฝนธรรมดา เพราะเรื่องที่เราเคยเจอมาสาหัสจริงๆ เราคิดย้อนกลับไปเนอะ ถ้าเราไม่ได้อยู่หอใน เราจะไม่รู้จักเพื่อนที่พาเราเข้าชมรม เราเข้าชมรมนี่เป็นอะไรที่คุ้มค่ามากในชีวิตเราค่ะ เพราะมหาลัยเรานะ ทั้งถึกทั้งบึกบึน แบบไม่ใช่คุณหนูเลยอะ อาจเป็นเพราะชื่อมหาลัย บอกเ)้นนัยอย่างนี้ คงเดาไม่ยาก แต่ก็ไม่ค่อยอยากให้เดา เอ๊ะยังไง เราเข้าชมรมที่แบบออกค่ายหยัหน่อวงมากค่่ะ เคยมีรุ่นพี่ในค่านเสียชีวิตระหว่างออกค่ายด้วย ไม่ใช่คนเดียวนะคะ สามคน โอ้วววว แล้วพวกพี่ๆเขาก็ตั้งรูปไว้ในชมรมค่ะ มีไหว้ก่อนออกค่าย น่ากลัวมากๆ ได้ยินรุ่นพี่คนอื่น ที่ไม่ใช่คนตายมาเล่าให้ฟัง(คนตายคงเล่าได้หรอก) บอกว่าพี่คนนึงเขาเสียเพราะจมน้ำ คือไม่ได้เกี่ยวกับการออกค่ายเลยค่ะ ตอนแรกก็งง เอ๊ะ ไปเที่ยวหรอ คือเขาไปเล่นน้ำกันค่ะ แล้วนึกภาพสมัยก่อนยี่สิบกว่าปีมาแล้ว เราจะไปทำค่ยทีก็ทุรกันดารเนอะ ที่เขาไปเล่นกันเหมือนอ่างเก็บน้ำหรือยังไงก็ไม่แน่ใจ คือตื้นๆปุป แล้วลึกเลยอะ ไม่มีทางลาดอะไรอย่างนี้ การคมนาคมก็ไม่สะดวก ไปรพ.ไม่ทัน แล้วชมรมเรานะคะ มีป่้ายรถไฟเยอะมาก คือพี่ๆเขาขโมยมาอะค่ะ จะมีป้านที่เสียบไว้ข้างโบกี้รถไฟแต่ละขบวนเนอะว่าแบบ กรุงเทพ-พิจิตร อะไรอย่างนี้ค่ะ เยอะมาก คือไปที่ไหนพวกแกขโมยมาหมด แย่เนอะ ๕๕ อันนี้นอกเรื่องนะคะ เราอยากเล่าชีวิตมหาลับอะ คั้มเกินคาดจริงๆ นักกิจกรรมสุดๆ ได้โล่ห์เลยค่ะ ๕๕๕ ไม่ได้ล้อเล่นนะ คนที่มีชั่วโมงกิจกรรมเยอะๆ เขาจะมอบโล่ห์ให้เลยค่ะ แบบ แฟนพันธ์แท้ไรงี้ เราเข้าหอ สนิทกับน. เคยชวนน.ออกค่ายชมรมเราเหมือนกันนะ แต่คณะน.คนน้อยค่ะ ไม่เหมือนคณะเรา มีสี่ห้าร้อย คณะน.มีไม่ถึงห้าสิบ ต่อรุ่นนะคะ น.ทำงานทั้งคณะทั้งหอ เราเห็นก็เลยชวนไป รู้ว่าน.ไม่ไปด้วยหรอก แต่ถ้าแบบมีน.ไปด้วยงี้มันก็มีความสุขเนอะ มีคนที่เรารักร่วมเดินทางในทุกจังหวะของชีวิต พอเราเข้าชมรมโดยการเชิญชวนจากเพื่อนในหอด้วยกัน แต่เพื่อนสามคนนั้นก็ไม่เคยเข้ามาชมรมอีกเลยค่ะหลักจากไปค่ายแรก ขอเล่าเรื่องค่านแรกที่เราไปเนอะ หากไม่ดูเป็นการรบกวน อย่าหาว่าเค้าเวิ่นเว้อเลยนะจ๊ะ ค่ายแรกของเราเป็นค่ายใหญ่ค่ะ คือค่ายที่กินเวลาประมาณ16วัน นานไหมคะ เราแบบเออน่าสนุกเนอะ ไปที่ห่างไกล ใช้เวลานานอีก น่าลอง ค่ายแรกเราไปจ.ที่ติดลำน้ำโขงค่ะ เป็นอะไรที่ประทับใจมาก รู้สึกดีและซาบซึ้งทุกครั้งที่นึกถึง มีทั้งมิตรภาพดีๆ ความทรงจำดีๆ และคนดีๆ นั่งรถไฟไปค่ะ จากหัวลำโพงไปชายแดน คิดดูว่านั่งตูดบรานขนาดไหน เป็นรถไฟชั้นสามแบบเหมาโบกี้ค่ะ แล้วทุกค่ายจะต้องทำสถิติ ขนของงจากรถไปให้เร็วที่สุด คิดแล้วก็ฮา ทุกอย่างต้องไฮสปีดหมด เพราะรถไฟเขาก็มีเวลาแน่นอนเนอะ ต้องทำเวลาไปสถานีต่อไป เราใช้วิธีตั้งไลน์ค่ะ ตนมายืนเปนแถว โยนของให้ดันเรื่อยๆอย่างนี้ เอาของลงจากรถไฟเนอะ ก็ต้องขนขึ้นหกล้ออีก รถหกล้อทั้งรถ บรรจุแต่กระเป๋า+อุปกรณ์ทำค่ายค่ะ ชมรมเราทำค่ายสองค่ายคือค่ายใหญ่ คือช่วงปิดเทอมใหญ่ ค่ายย่อยคือปิดเทอมเล็กอะค่ะ แล้วพอไปถึงตัวจังหวัดก็นั่งฉิ่งฉับทัวร์ค่ะ รู้จักกันไหมเอ่ย รถบัสที่เป็นพัดลมอะ แต่นึกสภาพบ้านนอกนะคะ ดินแดงๆ ไม่มีหรอกค่ะลาดยาง รถวิ่งทีนี่ไม่ต้องย้อมสีผมเลยค่ะ สวยงามมาทุกคนแดงซะ พอมาถึงโรงเรียน สิ่งที่เห็นคือ อาคารเรียนคึกเดียวค่ะ แต่พื้นที่รร.น่ะใหญ่ แต่มีตึกเดียวเป็นไม้ใต้ถุนสูง ตรงกลางมีบันไดวนอะค่ะ โอ้วบระเจ้า แล้วหลังโรงเรียนนะคะ เป็นภูเขาสองลูกใหญ่ๆ เป็นอะไรที่โรงเรียนบ้านนอกในฝันเลยค่ะ จากคุณ : Onyxon เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 03:03:16

ความคิดเห็นที่ 61 ไปวันแรกจำได้เลยว่าหนาวมาก แล้วนอนพื้นกันนะคะ มีหมอนแจก หมอนสี่เหลี่ยมอะคะ นึกออกมั้ยที่มักจะเห็นในวัดอะค่ะ เราก็ไม่กล้าใช้หมอนนั้นอะ ไม่รูผ่านอะไรมาแล้วบ้าง คิดดูว่าเราบ้านก็พอมี เรียนรร.ดีๆ แพงๆ แต่แค่นี้เราสบายมากค่ะ เราไม่เรื่องมากกับอะไรแบบนี้เลย เราคิดว่ามาเรียนมารู้มาดูชีวิตแบบที่ไม่เคยเห็น มาดู มาเป็นในสิ่งที่ไม่เข้าใจ ๕๕๕ อารมณ์อยากเจ้าบทเจ้ากลอนมาจากไหน อาจดูมั่วๆเนอะ เราใช้เสื้อที่เอามา มาทับๆกัน พอเป็นหมอน แล้วเสื้อเนี่ย เตรียมมาเท่ไหร่ ยังไงก็ต้องใส่ซ้ำอยู่ดี แล้วที่บอกว่าหนาวเนี่ย หนาววันแรกวันเดียวนะคะ ที่เหลือนี่ร้อนตับแล่บ เสื้อในกางเกงในเช่นกัน เพิ่งมาใช้หน้าบีก็ที่ค่ายนี่แหละค่ะ อนาถแท้ อากาศร้อนๆ ต้องมีเสื้อค่ายอีกตัวนึงค่ะ ประหนึ่งเป็นผ้ากันเปื้อน เพราะมันเปื้อนเยอะจริงๆ งานหนักมากค่ะ สร้างอาคารเรียนแบบตึกชั้นเดียวสี่ห้องอะคะ แล้วคิดดูว่ามีแต่นิสิตทั้งนั้นเลย แล้วห้ามใส่กางเกงขาสั้นด้วย เกงเล เกงวอร์มก็ห้าม มือถือก็ต้องฝากรุ่นพี่ค่ะ โอ่วววว ยังกะมาค่ายทหาร แต่วินัยดี ก็ควบคุมคนได้ดีเนอะ แล้วแบบว่า ง่วงแล้วหง่ะ อิอิ ไปนอนดีกว่า ฟิ้วววววววววววววว จากคุณ : Onyxon เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 03:09:58

ความคิดเห็นที่ 62 นึกว่าเมื่อคืนไม่มาต่อเลยเพิ่งได้มาอ่าน เเสดงว่า จขกท คิดถึงเรื่องเก่าๆนะเนี่ย เล่าย้อนไปนานเลย ออกค่ายไรงี้ สนุกดีค่ะ จากคุณ : mon kiwi เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 16:50:49

ความคิดเห็นที่ 63 มาต่อค่ะ แอบตื่นเต้น จะได้ไปค่ายอีกแล้วค่ะ ที่ชมรมเนี่ย ถึงจะจบมากี่ปีก็มักจะหาเวลาไปค่ายเสมอค่ะ รุ่นน้องจึกมักรู้จักรุ่นพี่ที่ไม่ใช่แค่อยู่ในวัยเรียนเท่านั้นค่ะ โอ้ย ป่วนค่ะ ปวดหัวจัง บะบาย ฟิ้ววววว จากคุณ : Onyxon เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 01:21:39

ความคิดเห็นที่ 64 ไปไหนเเล้ว จากคุณ : mon kiwi เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 18:32:37

ความคิดเห็นที่ 65 จะมีคนมาอ่านไหมน้า เฝ้ารอคนมาเม้นอ่านให้กำลังใจ อิอิ นึกไม่ออกว่าจะเล่าอะไรดี ตอนแรกที่มาเล่าคือคิดว่าอยากระบายค่ะ เพราะเรื่องนี้ไม่ใช่ว่าจะคุยได้กับทุกคนเนอะ แอบอ่านมหากาพย์ ๆม่รู้เขาจบกันยังไง หรือจบยังก็ไม่รู้ เอาเป็นว่า อยากรู้เรื่องไรถาม ๕๕ เราหมดมุกแล้วง่ะ ไม่รู้จะเล่าอะไรดี ถ้าเทียบกับคนอื่นที่มาเล่า ชีวิตเราก็งั้นๆมั้งคะ ไม่มีสีสันมาก แค่พลาดก้าวใหญ่ก้าวนึงในชีวิต ความเหงาทำให้ผู้หญิงคิดโง่ๆค่ะ คอนเฟิร์ม ถ้าเป็นเรื่องเรากับแม็ค ก็สุขเศร้าเหงาคละกันไป ในใจอยากมีลูกม๊ากมาก คิดถึงเรื่องเก่าๆแล้วเสียดายมากค่ะ รู้เลยว่านรกในใจมันเป็นยังไง สุดท้าย ก็ไม่มีใครรักเราเท่าบุพการี และตัวเราเองหรอก ตอนเด็กเราเป็นขี้น้อยใจมากค่ะ ไม่ทราบเหมือนกันว่าทำไม คิดจะเก็บเสื้อผ้าออกจากบ้านให้ได้ โตมาเราเลยตั้งปณิธานเลยค่ะ ว่าหากมีลูกจะไม่ทำแบบนี้เด็ดขาด จะให้เวลา จะให้คำปรึกษา จะไม่เป็นแค่แม่ที่เป็นแม่ จะเป็นแม่ที่เป็นทุกอย่างเืพ่อลูก เราคิดและเราก็ตั้งใจจะทำไห้ได้ ขอเวลาให้พ่อในอนาคตเกบตังสู่ขอก่อน อิอิ เพิ่งเรียนจบไม่นาน เรียนโทต่ออีก สมัยนี้ช่างยากเย็น จะประกอบอาชีพอะไร โอ้ยยยยย คิดนั่นนี่ ปวดกบาล คิดอยู่ว่าโอ้ยยยย จะได้แต่งปีไหนกันนิ เครียดจัง ไอเราก็บ่นกับแฟนทุกวัน แฟนก็บอกให้รอๆ แฟนเราเขาไม่ใช่ลูกคนมีตังอะไร ลูกข้าราชการค่ะ แต่ไอเรานี่ เราแค่คิดว่าผู้ชายคนนึง จะเดินเคียงคู่ ร่วมทุกข์ร่วมสุข ก็พอแล้วมั้ง ไม่ต้องรวย ขอแค่ให้เธอมั่นคง เราก็ไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะเป็นยังไงเนอะ หากใครอ่านอยู่ก็รู้ไว้นะคะ เราขอบคุณที่เสียเวลามาอ่าน อิอิ แรกๆก็แค่อยากบ่น หลังๆเริ่มยุ่ง เวลาคิด เวลาบ่นน้อยลง บ๊ายบายคะ ไว้เจอกันนะ จากคุณ : Onyxon เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 55 00:19:22

ความคิดเห็นที่ 66 ขอบคุณค่ะ เอาแค่นี้ก็ได้ ฮ่า ฮ่า ก็ค่อยๆเก็บเงินไป ค่อยๆก้าวไปด้วยกัน ไม่ต้องรวย แค่รักกันจริง อะไรก็ก้าวผ่านไปได้ทั้งนั้นค่ะ เรากับสามีก็เริ่มต้นด้วยกระเป๋าคนละใบและเงินในธนาคารเป็นสีแดง เริ่มต้นที่ออสเตรเลียด้วยค่ะ คือมาจากไทยกระเป๋าคนละใบเลย แต่ดีหน่อยคุณสามีไม่เคยหยุดทำงาน ทำงานตลอด ส่วนเราก็มาได้สองอาทิตย์ก็ได้งานเลย เลยเริ่มต้นเร็วหน่อย ตอนนี้ผ่านมาเกือบห้าปี มีลูกสองคน รถหนึ่งคัน แต่ก็ยังจนเหมอืนเดิม 5555 จากคุณ : Le Cielo เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 55 09:58:47

ความคิดเห็นที่ 67 5555 ชักกลัวแล้วสิ เพราะเราใช้เงินมือเติบจริงๆ มีเท่าไหร่ ใช้หมด ไม่เคยเก็บได้เลย จริงๆเราก็อยากไปทำงานหาเงินที่เมืองนอกนะคะ จากที่ไปเมืองผู้ดีมาแล้วอยากไปอีก เพราะค่าแรงสูง อยากได้อะไรนี่ไม่ต้องลำบากเหมือนทำงานอยู่ไทย โอ๊ยๆ จากคุณ : Onyxon เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 55 22:52:40