ความคิดเห็นที่ 1 ลงชื่อไว้ก่อนค่ะเดี๋ยวดึกๆแว่บมาจ้า^^ จากคุณ : mixkey เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 17:22:16

ความคิดเห็นที่ 2 รอจ้า จากคุณ : นางสาวเก็ดถะหวา เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 17:35:16

ความคิดเห็นที่ 3 มาลงชื่อค่ะ จากคุณ : น้อยหน่าพาเพลิน เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 17:35:34

ความคิดเห็นที่ 4 มาอยู่เป็นเพื่อนค่ะ จากคุณ : แม่บิ๋ง เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 18:02:27

ความคิดเห็นที่ 5 มาเขียนเร๊วๆนะคะ เดี๋ยวคืนนี้มาอ่านค่ะ จากคุณ : by iPhone (juliko) เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 18:30:04

ความคิดเห็นที่ 6 ขอบคุณมากค่ะ ที่มารออ่านนะคะ ^^ ---------------------------------------------------------- หลังจากพี่บอยกลับไปเราก็ต้องมานั่งรับหน้าพ่อกับแม่ที่นั่งกันอยู่ บรรยากาศแบบเรายังขนลุกจนถึงตอนนี้ เราก็เดินกลับมานั่งปกติ แม่เริ่มก่อนเลยถามก่อนเลยว่าใคร เราก็ตอบพี่บอย เป็นรุ่นพี่ที่ รร. แม่ถามต่อด้วยคำว่าแฟนบีหรอลูก Y-Y  เราก็ค่ะ  รายงานจนหมด ไม่มีปิด อ่ะแต่ไม่ได้บอกนะคะว่าเสร็จเขาแล้ว --" ในจุดนั้นพ่อกับแม่ไม่ว่าไรเลยนะคะ ไม่ได้ห้าม ไม่ได้บอกเลิกคบไปเลยนะไม่มีค่ะ แค่บอกว่าก็คบๆกันไปอย่าออกนอกลู่นอกทางนะบี แล้วก็มีตำหนิว่าคบกันมาตั้งนานทำไมไม่บอกไม่เล่าให้แม่ฟังมั่งเลย ประมาณนี้ ค่ะ ช่วงระยะเวลานี้ก็ไม่โทรหาค่ะ อยากโทรมาก็โทรไม่โทรก็ไม่ต้องโทร แต่โทรมาทุกวันค่ะ ไม่มีขาดมีเกิน ฮ่าๆ ก็คุยกันปกติไม่ได้มีไรมากถามนั่นถามนี่ อ่า... อยู่ดีดีวันนึงมาถามเราว่า บีประจำเดือนมายัง  แป่วเราก็เหว๋อสิคะ ตอบไปว่ายังหนิมีไรถามทำไมเนี่ยโว้วววว  และยิงคำถามต่อว่าถ้ายังไม่มาไปซื้อที่ตรวจมาตรวจซะนะ  เหว๋ออีกเรา ตอนนี้กลัวแล้ว ก็เลยบอกไปว่าพี่บอยบีกลัว เย็นนี้พี่มารับบีหน่อยนะเดี๋ยวบอกแม่ไว้ว่าพี่ชวนไปทานข้าว จบ วางสายไป และพี่บอยก็มารับ นั่งเงียบไปตลอดทางไม่มีคุยกัน อึมครึมมาก มุ่งตรงไปร้านขายยาที่ไกลบ้านมากที่สุดทันที ก็ไปซื้อ เสร็จไปปั้มน้ำมันกันพี่บอยบอกใช้เป็นป่าว --" บีเลยบอกอ่านหนังสือออกนะ  ทำเป็นเก่งอีกเหะๆ ไปเข้าห้องน้ำก็จัดการตรวจๆไปรอเวลาไป ช่วงรอมันนานมากอ่ะ กลัวด้วย ผลออกมาปรากฏ ไม่ท้องค่ะขีดเดียว ถือว่าโชคดีกับการทำผิดพลาดครั้งแรกในชีวิต ( คิดแล้วเศร้าทำไรลงไปไม่รู้ ) เดินออกมาทำหน้าเศร้าๆ ซึมๆให้พี่บอยสงสัยเล่น คิคิ ตอนนั้นเห็นพี่บอยหน้าซีดเหมือนกันนะคะ คำแรก บี เป็นไง เราก็เงียบ พี่บอยเรียกอีก บี เราก็กวน เงียบอีก พี่บอยเลยบอกท้องป่าว เราก็มองหน้าแล้วนิ่ง สบัดหน้าหนี ฮี่ๆ เสร็จเค้าก็คงหงุดหงิด เลยบอกว่าไปซื้อมาตรวจอีกป่าวเพื่อความชัวร์ ( คิดว่าเค้าท้องอ่าดิ่ ฮ่า ) เราบอกไม่ต้องหรอกพี่บอยครั้งเดียวก็รู้แล้ว กลับบ้านกันเถอะ ไปส่งบีได้แล้ว พี่บอยไม่มีทีท่าว่าจะแบบท้องหรอไปเอาออกนะ ไม่เห็นมีอ่ะ เหอๆก็ขับรถไปส่งระหว่างทาง เหมือนรถมันจอดนิ่งอยู่กับที่อ่ะค่ะ พี่บอยบอกเราว่า บีพี่จะกลับไปบอกพ่อกับแม่นะ ( ในใจคิดบอกทำไมอ่ะ ) ก็เลยถามบอกทำไมอะพี่บอย ก็บอกเรื่องเราท้องไงจะได้ไปปรึกษากับผู้ใหญ่อีกฝ่ายจะเอาไง T_T เราเลยบอก บีีไม่ได้ท้องสักหน่อย ฮ่าๆๆ แทนที่พี่บอยจะดีใจ กรรม สวดยับเลยดิ่ ล้อเล่นไม่เข้าเรื่อง ฮ่าๆ  กลายเป็นงอนไป เราต้องง้อเป็นอาทิตย์ โทรไปง้อเช้าเที่ยงเย็น ช่วงปิดเทอมผ่านไป 2 เดือนได้มั้งคะถ้าจำไม่ผิด แม่ก็มาถามว่าคบกันกับบอยเป็นไง มีความสุขดีป่าว เราก็บอก ดีค่ะไม่มีไรไม่ดี จากที่แม่ถามผ่านไปอีก 1 อทิตย์ ณ วันฟ้าผ่าลงกลางใจ เหมือนโดนใครเอามีดแทงจ้วงๆ เหมือนอะไรกดทับลงตรงอก แน่นไปหมดหายใจไม่ออก จะตายตรงนี้ให้ได้ ช็อค อาการทุกอย่างอยู่รวมกันกับคนคนเดียวที่เวลาเดียวกัน พ่อ บอกว่า.  บีพ่อขอให้บีเลิกคบกับบอยได้มั้ย กรี๊ดดดด สนั่นร้องเหมือนคนบ้าอ่ะค่ะร้องไห้ฟูมฟายถามว่าทำไมๆ ----------------------- เดี๋ยวมาต่อนะคะ อาบน้ำให้ลูกก่อนค่ะ ^^ จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 19:42:40

ความคิดเห็นที่ 7 ขอร้องไว้ก่อนเลยนะคะ มาเล่าให้เค้าฟังแล้ว อย่าหายเงียบไปน๊าาาา จากคุณ : สวัสดีค่ะ ชื่ออะไรคะ (อั่งเปาจ้า) เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 19:54:09

ความคิดเห็นที่ 8 ต้องเล่าให้จบนะ จขกท อย่าให้เหมือนบางคนที่มาเล่าถึงท่อนฮุค แล้วก็ทิ้งปริศนาเอาไว้ให้เราทายตอนจบ ไม่เอา ไม่ดี การรอคอยมันแสนจะทรมานนนนนน จากคุณ : นางสาวเก็ดถะหวา เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 20:25:31

ความคิดเห็นที่ 9 .. มา.. จัดมา.. อ่านกัน 3 วัน 3 คืนเรย์ย์์ย์.. หยุดยาว .. จากคุณ : อาไน่ใจดี เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 20:38:27

ความคิดเห็นที่ 10 กลับมาแล้วค่ะ   ไม่หายค่ะ คุุณอั่งเปาจ้า. ^^ --------------------------------------- หลังจากร้องไห้ก็บอกว่าไม่เลิกกกกกกก พ่อกับแม่ห้ามบีไม่ได้นะทำไมต้องให้เลิก ร้องไห้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตื่นมาอีกวันตาบวม ไม่โทรหาพี่บอยไม่รับทอสับค่าสายทิ้ง สักพักคิดได้กลัวเค้ามาบ้านเลยโทรหา บอกว่าเหมือนจะไม่สบาย ขอพัก 1 วัน เค้าก็ห่วงจะมาหา เลยบอกอย่าเลยมาบีก็นอน ไม่คุยกับพี่บอยอยู่ดี ผ่านไปอีก 1 วัน แม่ก็มาถามทำใจได้มั้ย ค่อยๆทำใจนะ เพราะยังไงเราก็ต้องเลิก เข้าใจมั้ย เราก็ถามเหตผลไปว่าทำไมแม่ต้องให้เลิกพี่บอยเค้าทำไรผิด ไม่ดีตรงไหน บีจะบอกพี่บอยแก้ไขใหม่ทำให้ถูกใจพ่อแม่นะ แม่ตอบว่า ไม่เค้าก็ดีเท่าที่แม่เห็น แต่ ...... ( หัวใจเรางี้หล่นตุ๊บ เลย ) แต่ ..... แม่ต้องให้เราไปเรียนต่อและคิดว่าเราเอง ก็ต้องเจอคนใหม่อยู่ดี เราเป็นคนขี้เบื่อ เดี๋ยวห่างไปก็ลืม แม่บอกงั้น เราก็บอกว่าจะไม่ไปเรียนต่อและจะไม่ไปไหนทั้งนั้นไม่เรียน ไม่ทำไร ร้องไห้เข้าไปอีกคราวนี้ ตัดสินใจคุยกับพี่บอย บอกไปเหมือนพ่อกับแม่คุยกับเรา พี่บอยก็ถามบีจะเอาไง เราก็ลองบอกไปว่าก็คงต้องเลิกขัดแม่ไม่ได้ ( ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ร้องไห้จะตายยังไม่บอกเค้าว่าง๊านอีกคนเรานี่ก็นะ ) พี่บอยก็นิ่งเงียบ ไม่ตอบไม่คุย เราก็เลยถามอีกว่า พี่บอยก็ไม่ว่าไรนะถ้าจะต้องเลิกกันจริงๆ พี่บอยตอบว่าเดินออกมาหาพี่หน้าบ้านเดี๋ยวนี้ ( อ่าวกำ มาตอนไหนแว้ ) เดินดุ่มๆออกไปไม่บอกใคร ไปขึ้นรถไปเลย --' นั่งนิ่งต่างคนต่างเงียบไม่มีใครคุย เราก็นั่งร้องไห้เบาๆอยู่เสียใจคิดไปก่อนละว่าถ้าพี่บอยยอมเลิกจะทำไง ตายๆๆๆๆ แล้วเราก็เป็นคนคุยขึ้นมาก่อน ถามว่าพี่บอยจะไปไหน ไปขับรถเล่นกัน ไปเที่ยวกัน ไปไกลๆกัน เราก็บอกงั้นจอดบีจะลงบีไม่ไป ( เขาคงจอด --" ) เราก็โทรบอกแม่ว่าไปนอนบ้านเพื่อนและโทรบอกเพื่อนไว้ เผื่อแม่ถาม ก็ขับรถกันตลอดคืน จนถึงที่หมายปลายทาง ไปหา โรงแรมนอนกัน นอนตื่นมาอีกทีเที่ยงของวันใหม่ละ ตื่นมามองหน้ากัน ยิ้ม คิคิ ก็ไปเที่ยวไปไรกันเน๊อะ แล้วก็กลับมาโรงแรมในตอนค่ำ มานั่งคุยกันอีกที เราก็ตกลงว่าจะเลิกกันและนี่เป็นครั้งสุดท้ายที่เราจะมาเที่ยวด้วยกัน (ร้องไห้ร้องห่มอีกละบ่อน้ำตาตื้นมาก) โทรบอกแม่อีกว่ายังไม่กลับแม่ก็ไม่อะไร คืนนั้นยังอยู่กับพี่บอยนอนกอดพี่บอยร้องไห้ทั้งคืนเสียใจมากมายเลย ที่ต้องมาเลิกกันจริงๆ ตอนนี้ทั้งเล่าทั้งนึกถึงวันนั้นน้ำตาเรายังไหลเลย Y-Y เช้ามาเราต้องกลับกับแล้ว พี่บอยก็บอกไปเรียนต่อหน่ะทำตัวให้ดีนะ ก็บอกหลายสิ่งหลายอย่าง  ถึงบ้านแล้วนะเนี่ยตอนนี้ กอดพี่บอยครั้งสุดท้าย ------- เลิกกันแล้ว ณ จุดนี้ จริงๆมันยาวนะคะ อธิบายไปจะอ่านไปก็เบื่อกันป่าวๆค่ะ สรุปย่อๆดีกว่าเน๊อะ --------- ถ้าจะถามว่าทำไมเลิกกันง่ายจังพี่บอยตัดสินใจง่ายจังเลิกเลยหรอ คือ ณ จุดนี้มารู้ตอนหลังนะคะว่า แม่คุยกับพี่บอยก่อนแล้ว เพื่ออนาคตน้อง พี่บอยเลยยอมทำตาม จริิงเท็จแค่ไหนเราไม่รู้แต่ก็เลิกกันแล้วด้วย สมยอมหรืออะไรก็ตาม เสียใจปางตาย ไปเรียนต่อแล้วน๊า ฟี๊ววววววววว แค่ กทม . จากตอนแรกแม่จะให้ไปไกลกว่านั้น ทำใจกันไม่ได้ทั้งบ้าน ฮ่า 1 ปีที่ กทม.หลายคนผ่านเข้ามาในชีวิต มากมาย แต่ไม่คิดจะคบใครยังรักและคิดถึง เหมือนเดิม สักพักนึง ลืมแล้วแหละคนนี้น แต่นแต้นนนน มาแล้วผู้ชายคนใหม่ ฮ่าๆๆๆ  เริ่มคบกันไป ก็แบบแฟนปกติทำดา เป็นคนบ้านใกล้เรือนเคียงเราเองแหละหนีมาไกลยังมาเจอคนใกล้กันอีกเอ๊า คบกับไปเรื่อยๆ คนนี้ไม่มีไรค่ะ คบกันปกติ ไปไหนมาไหนโทษนะคะ เราจ่ายตลอด เหอๆ กินเงินเรามากๆ เลิกค่ะ ได้หลายเดือนอยู่ค่ะ เริ่มไม่อยากเรียนละ อยากกลับบ้านแล้วนะ บอกแม่ทันที แม่ไม่ขัดเลยบอกกลับมาได้ถ้าบีอยากมาไม่เรียนก็ไม่เป็นไรค่อยไปต่อลูก อายุก็จะ 19 ปีละค่ะ ทำไรไม่ค่อยจะเป็นชิ้นเป็นอันเรื่อยๆเปื่อยเมื่อกลับมาบ้าน ทันทีทันใดก็มีลูกชายของเพื่อนแม่อ่ะมาจีบ เสร็จแน่ ป๊าดดดดดด หล่อคม ขาว สูง ตางี๊นิดเดียวใช่ละคนนี้เลย 555555 เริ่มคบกันไปค่ะ ไปเที่ยวไปนั่นนี่กันทุกวันเลย ผ่านไป 3 เดือน เขาบอกว่าพ่อจะมาขอนะ เอาแล้วไง งานเข้าแล้วไง เดี๋ยวผู้ใหญ่จะมาคุยกันนะ เงียบอีก เอาเป็นคนนี้ชื่อเบจ นะคะเรียกง่ายดีเหะๆ ขอโทษนะคะพิมพ์ไปดูลูกไปด้วยอ่ะค่ะก็เลยช้าไปนิดนะคะ ^^ จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 21:15:44

ความคิดเห็นที่ 11 กรำแร้วตรู เจอกระทู้สด f5 กันทั้งคืนแน่ จากคุณ : ชินจัง..ชักจะชินแล้ว เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 21:22:45

ความคิดเห็นที่ 12 ตอบ คห. 8 นะคะไม่หายค่ะจะเล่าจนจบ อยากเล่าให้สมกับการที่เราอุส่าห์สมัครสมาชิกเพื่อสิ่งนี้ค่ะ ขอบคุณมากๆนะคะ ที่เข้ามาอ่าน^^ ติดตามต่อไปจนจบนะคะ กำลังจะครึ่งเรื่องแล้ว เดี๋ยวก็จบค่ะ ตอบ คห. 9 นะคะ ขอบคุณมากค่ะ ติดตามอ่านนะคะ ^^ ช้านิสนะคะพิมพ์สดๆค่ะ ไปๅๅๆๆๆๆๆๅทำนั่นนี่นู่นค่อยแว้ปมาอ่านกันนะค๊า จากนั้นไม่กี่วันผู้ใหญ่สองฝ่ายก็มาคุยกันค่ะ อ่า...... จะแต่งงานแล้วน๊า ^^ กับผู้ชายที่พ่อแม่บอกว่าดีแต่คบกันมาเพียงแค่6 เดือนเท่านั้นเองคร่า ( ตกใจกันมั้ยเหะๆ ) ตกลงจะแต่งงานค่ะ เริ่มเตรียมงานไปถ่ายรูป นั่นนี่ตัดชุดใหม่ เสร็จ แล้วก็ถึงวันงานพร้อมวันไฟแดงมา55555 ขำอ่ะ คือพี่เบจถึงกับหน้าเสียไปกันทีเดียว คือก็พอไฟแดงมาเราก็ไม่ได้เตรียมพร้อมออะไรครั้นจะให้ออกไปซื้อเองก็อ่าไปไม่ได้ บอกพี่เบจซื้อหนมปังให้หน่อย เค้าก็ดีอ่ะไม่ว่าไปซื้อให้แต่โดยดี กลับมาพร้อมถามว่ากี่วันจะหายเนี่ย เราก็บอกน่าจะสักอาทิตย์ กรั่กๆๆๆๆๆ  มีทำหน้าเศร้าเล็กน้อย ผ่านไป ไม่กี่วันของการแต่งงาน เรื่มเข้ากันไม่ได้จากนิสัยส่วนตัว ของตะละคน ทะเลาะกันแล้ววววววววววว เราทำกิจการอย่างนึงด้วยกัน และอยู่ดีดีวันนึงค่ะ แม่ของนายคนนั้นอ่ะค่ะ ที่คบเป็นคนที่ 2 ที่ กทม. ให้ชื่อว่าเลวแล้วกันนะคะ แม่นายเลวโทรมาค่ะ เบอร์ร้านเลยค่ะ เราเองเป็นคนรับทอสับ สวัสดีค่ะ ร้าน..... ต้องการคุยกับใครคะ ปลายสายบีหรอลูก ค่ะ ใครคะ แม่ของนายเลวนะ เอิ่มมีไรคะ คือแม่อยู่ตู้โทสับใกล้ๆร้านเรา นี่ตอนนี้พี่นายเลวโดนจับแม่ไม่มีเงินเลยอยากขอเงินหนูบีหน่อย ( อ่านไม่ผิดค่ะโทรมาขอตังค์ ) เราเลยบอกว่าคุณคะ บีไม่มีตังค์ให้คุณนะคะ เงินทุกบาททุกสตางค์สามีเก็บหมดค่ะ ยังไงค่อยคุยนะคะ วางหูไปค่ะ รีบโทรหาพ่อเล่าให้พ่อฟังว่าเขาโทรมาขอตังค์  พ่อก็ตามไปเช็ดให้ กลัวว่าชีวิตครอบครัวลูกจะพังไปเพราะเรื่องนี้ คือไม่อยากให้พี่เบจรู้ค่ะเดี๋ยวจะกลายเป็นเรื่องราวขึ้นมา ฟื้นฝอยหาตะเข็บกันไป Y-Y จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 21:53:43

ความคิดเห็นที่ 13 ตั้งแต่มาเข้าห้องชานเรือน กลายเป็นคนติดคอมงอม แงม เลยค่า รออ่านนะคะ เดี่ยวลงไปอาบน้ำก่อน จะรีบไปรีบมาค่ะ กำลังติดเลยแหละ จากคุณ : มันกลมจนต้องกลิ้ง เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 22:12:36

ความคิดเห็นที่ 14 ตอบคุณ คห .11 นะคะ สดจริงๆค่ะอาจจะช้าด้วยนะคะ ^^ ขอบคุณมากค่ะที่แว้ปเข้ามาอ่านนะคะ อาจจะสีกพักเราก็ต้องขอตัวไปนอนนะคะ พรุ่งนี้มาเริ่มกันอีก แต่ตอนนี้จะเล่าต่อไปก่อนค่ะ เรื่อยๆ ค่ะ เป็นหวัดด้วยวันนี้ทานยาแล้ว เกรงจะอยู่ดึกไม่ไหว นะค่ะ ชีวิตการแต่งงานก็ดำเนินต่อไปเรื่อยๆ  ฟ้าเป็นใจหรือ อะไม่รู้ พี่บอยโทรมาหา --' ( คือไม่เคยเปลี่ยนเบอร์ค่ะ้เบอร์เดิมตลอดเลย ) พี่บอยก็ถามสารทุกข์สุขดิบกัน แล้วถามว่าบีแต่งงานแล้วหรอ พอดีเพื่อนบีบอกพี่ วันนี้พี่เลยโทรหา ไม่คิดจะบอกกล่าวกันนะแตงงานทั้งที ( ใครจะกล้าค้า ) เราเลยบอกว่ามันฉุกละหุกค่ะ เพื่อนยังไม่ชวนใครเลยมารู้เอาตอนหลังกัยหมด พี่บอยเรื่มเข้ามาในชีวิตเราอีกครั้งโทรคุยกันเรื่อยมา แล้ววันนึงเราก็บอกเราไม่อยากมีปัญหากบแฟน พี่บอยอย่าโทรหาบีบ่อยยนะ เดี๋ยวพี่เบจเค้าจะสงาัยเอา พี่บอยก็ห่างๆโทรนานๆที จนสุดท้ายเราต้องขอไม่ให้โทรมาเลย แต่ เรื่องก็มาเกิดกะพี่เบจนี่เอง พวกผู้ ญ เก่าๆ ของพี่เบจเริ่มเข้ามาในชีวิตครอบครัวเราและค่ะ และครั้งนี้ ผู ญ คนนี้มาหน้าบ้านมาบอกแม่บ้านให้ไปบอกพี่เบจว่าเมียเก่ามาหา เแม่บ้านรีบวิงหน้าตาตื่นมาบอกเรา เราเลยบอกเชิญเธอเข้ามาเลย ค่ะ เธอเป็นผู้ ญ ที่แบบ นะเราเห็นครั้งแรกแบบเดินเฉิดฉายมาก เชิ่ดๆอ่ะ เราก็บอกแม่บ้านไปตามพี่เบจลงมา พี่เบจเจอเท่านั้นแหละ ผงะค่ะ ตกใจ เราดูจากสีหน้า แล้วขอไปคุยกับเธอคนนั้น 2 คน เราเลยบอกว่าคุยกันตรงนี้ค่ะ สามีภรรยาไม่ควรมีความลับต่อกัน  เธอคนนั้นก็มองเราแบบคือสายตาแบบเหยียดๆอ่ะ เหมือนเทอใช่แต่เราไม่ใช่เทอมาก่อน เรามาทีหลังยังไงยังงั้นอ่ะค่ะ เค้าทำให้เรารู้สึกแบบนั้น แต่เหมือนพี่เบจจะไม่ยอม เราเลยยื่นคำไปว่า ถ้าเกินก้าวออกไปแล้ว อย่าย้อนกลับมานะคะ  เขาก็ไม่คุยกัน พี่เบจบอกเทอกลับไปก่อน แล้วเดี๋ยวเขาโทรหา  พอเทอไป เราก็เงียบ พี่เบจบอกไม่มีไรหรอกเพื่อนเก่า เราก็ ค่ะ เพื่อนเก่า แต่เค้าบอกให้แม่บ้านมาบอกเมียเก่านะคะ ไม่ได้บอกเหมือนพี่เบจบอกบี พี่เบจบอกเอาหน่าไม่มีไรหรอก เราก็อืมอย่าให้มีมานะ จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 22:17:45

ความคิดเห็นที่ 15 คห.13 แล้วกลับมาอ่านต่อนะคะ ขอบคุณมากค่ะ วันต่อมา อ้าวผู้ ญ คนนี้มาอีกแล้ว แม่บ้านรีบวิ่งมาบอก เราเลยบอกว่า เดินออกไปบอกเค้านะว่าบี ให้บอกว่าคุณเบจไม่อยู่ วันหลังค่อยมา เทอไม่ยอมค่ะ จะเข้ามาให้ได้ เราเลยจำต้องเรียกพี่เบจลงมาคุยกับเทอว่าเทอต้องการอะไรกันแน่มาเพื่ออะไร พี่เบจบอกพี่เบจไม่อยากยุ่ง บีไปจัดการเองเถอะ ( โยนอุจจาระมาให้กันอีกเอ๊า ) เราเลยบอกเป็นคนสร้างมันมาอยากพังอยากทำลายก็ต้องไปทำเองนะคะ เดืนหนีเลยเรา ไม่สนเธอเคลียกันให้เสร็จแล้วกัน และเรากก็บอกพี่เบจให้ไปคุยกับเทอออย่าให้เทอมาที่นี่อีก จะด้วยอะไรก็ช่างต้องไม่เห็นเทออีก จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 22:32:15

ความคิดเห็นที่ 16 ขอตัวก่อนนะคะเริ่มเล่าได้สั้นขึ้นๆแล้ว สมองเริ่มไม่สัางงานแล้วค่ะ ฝันดีนะคะ พรุงนี้เจอกันนะคะ ฝากถึงทึกท่านที่ผ่านมาแวะให้กำลังใจเค้าด้วยน๊า ^^ จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 22:33:29

ความคิดเห็นที่ 17 ฝันดีค่า จากคุณ : แม่หนูไอวี่ (พ่อศรีเรือนคับผม) เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 22:55:03

ความคิดเห็นที่ 18 อ่านอยู่นะจ๊ะ จากคุณ : sweet_pomelo เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 03:06:23

ความคิดเห็นที่ 19 ต่อมาไม่รู้ว่าพี่เบจไปคุยกับเทอยังไงเทอก็ไม่ได้มาอีก แต่ในตอนนั้นเรารู้สึกเหมือนเธอยังวนๆเวียนอยู่ในชีวิตเราอยู่ ก็ไม่ได้อะไรมากมาย เฉยๆไป ดำเนินชีวิตต่อไปเรื่อยๆ ขายของไปตั้งหน้าตั้งตาหาเงินกันต่อไป และก็ไม่วายจะเกิดเรื่องขึ้นมาอีก เมื่อเพื่อนสาวของเราโทรมาบอก เห้ยบี เมื่อวานตูเห็นสามีเมิงอ่ะมากับนางคนนึงนะ ที่ร้านอาหาร...... เนี่ยอ่ะ บังเอิญไปกินข้าวเลยเจอ ใครวะ อะไรประมาณนี้ เราก็ตกใจปนฉุกคิดว่าเอ๊ ใช่คนนั้นหรือป่าว ก็ถามเพื่อนสาวไป ถึงลักษณะท่าทาง อ๊าว ใช่เลย ทำไมเค้าถึงไม่เลิกติดต่อกันหล่ะ เริ่มคิดอีก แล้วขอบคุณเพื่อนสาวไปที่นำข่าวมาบอก จากนั้นเราก็ไม่ได้นิ่งเฉยเลยสังเกตุแล้วว่ามีอะไรผิดปกติในตัวสามีตัวเองมั้ย เอาหล่ะก็จับตามองไปจับผิดไปเรื่อย ฮ่า จนวันนึง พี่เบจเดินมา บีวันนี้พอดีไอ้เอ ( ให้ชื่อนี้แล้วกันเน๊อะ เพื่อนของพี่เบจ ) ชวนพี่ไปเที่ยวนะ ขอ 1 วันอาจจะกลับมาเช้านะ คือ เราแต่งงานมาได้แบบไม่กี่เดือนเรื่องราวเหมือนมันรุมเล้าเรามากมายเลย สามีไปเที่ยวตลอด มีข่าวผู้ ญ เข้ามาตลอด แล้วก็มีอดีตของเค้าที่เราไม่รู้มาเกี่ยวด้วย งานนี้ยาวเลยค่ะ อ่า ... วกกลับมาเรื่องไปเที่ยวต่อนนะ ก็เราก็บอกไปก็ไปบีไม่ห้ามนะถ้าพี่เบจอยากจะไป แปบนะคะ มีงานเข้า ^^ จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี (เด็กหญิงหนูดี) เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 10:14:12

ความคิดเห็นที่ 20 รอ จากคุณ : antty เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 11:25:18

ความคิดเห็นที่ 21 ต่อค่ะ พอเค้าขอไปเที่ยวเราก็ให้ไปไม่ว่าอะไรสักคำ พอเค้าไป เราก็ตามค่ะ ไปชวนเพื่อนสาวไปเอารถเค้าไปตามไปค่ะ ตามไปจนถึงที่เที่ยว ไปจริงแหะ ก็เลยเพื่อนสาวกลับเพราะคิดว่าไม่มีอะไรแล้ว แต่เพื่อนสาวกลับบอกว่าเทอตามไปดูสิ มาเพื่อนจริงหรือป่าว เราก็เอ่อ ไปแอบๆดู กลับไม่เห็นพี่เบจเลย ก็เลยเดินออกมา เห็น้ด็กรับรถพอดีก็ปรี่เข้าไปถาม ว่าเจ้าของรถคันนี้ี่เดินเข้าไปอ่ะไปไหนแล้ว ได้คำตอบว่า มีผู้หญิงคนนึงมารับไปออกประตูอีกทางครับ เรากะเพื่อนมองหน้ากันประมาณตกใจเราพลาดแล้ว ละเรา2 คน ก็ขับวนออกไปประตูตามที่เด็กบอก ทันที โชคเข้าข้างมากๆค่ะ รถคันที่เด็กบอกยังจอดติดตรงประตูทางออกอยู่เลย ยังออกไม่ได้ออกไป ดีใจกันมาก ก็ตามกันไปอีกแล้ว --' พี่เบจไปแวะร้านอาหารประจำที่เราเคยไปกินกัน เราก็เข้าไป ขอเขาเข้าไปหลังร้าน พยายามมาก เจอค่ะ เจอพี่เบจกับเธอคนนั้น จริงๆไม่ผิดแน่ เราเลยแบบใจงี๊เต้นตุ่บๆ( เล่าอยู่ยังเต้น ฮ่า ) เดินปรี่เข้าไปหา ทันที เพื่อนสาวห้ามไม่ทัน ถึงโต๊ะหล่ะค่ะ  พี่เบจมีสีหน้าแบบ เมิงมาไงวะเลยอ่ะ เราก็ถามพี่เบจมาทานข้าวหรอคะ พี่เบจจับมือเราประมาณจะพูดไรไม่รู้ฟังไม่เข้าใจอ่ะ เราก็บอกพี่เบจกลับบ้านค่อยคุยกันนะ เราก็เดินออกไปเลยค่ะ ไม่สนว่าเค้าพูดไร พี่เบจก็เดินตามมาพูดอะไรอีกละสมองตอนนั้นมันไม่จำไรค่ะ จนตอนนี้ยังนึกไม่ออก ได้แต่บอกกลับบ้านค่อยคุยกัน เราก็กลับไปบ้านเพื่อนไปเอารถ แต่ตอนนั้นจำได้ว่า กลับบ้านผิดทาง 55555 คือวนหาซอยเข้าบ้านตัวเองไม่เจออ่ะค่ะ และก็มาถึงบ้านแบบมึนๆอยู่ มาถึงขึ้นไปห้องนอนเรียกแม่บ้านมาบอกเก็บของคุณเบจไปไว้หน้าบ้านด้วยนะคะ แม่บ้านก็นะ ช่างถาม คุณเบจไปไหนคะ เราก็วีนแตก บีไล่มีนิอกจากบ้านป้า ให้มันไปอยู่กับนังนั่น ป้า งง แล้วเก็บของ สักพักนึงป้าก็เก็บบเสร็จ แบกไปไว้หน้ารั้วบ้านค่ะ เราก็นั่งหาทางออกไม่ได้ คือ เกิดไรขึ้นกับชีวิตแต่งงานิีกแล้วเนี่ย นั่งร้องไห้คุมสติไม่อยู่แล้วอ่ะค่ะตอนนั้น จำได้ว่าไปเปิดตู้ยากะจะเอามาทานให้ตายกันไปข้าง แต่ไม่กล้า เหะๆ ประมาณ ตี 3 ได้ ได้ยินเสียงโทรศัพท์ โทรเข้าเบอร์บ้าน คาดว่าน่าจะเป็นพี่เบจ เพราะคงไม่มีใครบ้าโทรมาติดๆกันขนาดไม่ต้อง หลับต้องนอนกันทีเดียวค่ะ เพราะเธอเข้าบ้านไม่ได้ไงคะ ล๊อคหมดเอาแม่กุญแจมาล็อคไว้ห้ามเข้า ข้าวของพี่เบจก็ขนไปวาง หน้าบ้านสะขนาดนัน เอาสิ อยากไปไปเลยตามสบาย ไม่สน  คืนนั้นเราก็ร้องไห้จนหลับไปตอนไหนไม่รู้ รู้แต่ตื่นเพราะป้าแม่บ้านมาปลุก น้องบีคะ แม่คุณเบจโรมาค่ะ เราเลยอืมๆ ป้าไปบอกแม่พี่เบจนะว่าอยากรู้ไรถามลูกชายคุณเอาเอง นอนต่อค่ะเหนื่อยมากความรู้สึกตอนนั้นเหมือนคนใกล้ตายอีกแล้วร้านรวงไม่ไปเปิดเลยค่ะไม่ต้องค้าต้องขายกันเลย ไม่วายอีก แม่เรามาหาค่ะ --''' จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 11:59:25

ความคิดเห็นที่ 22 คห.20 ขอบคุณมากๆค่ะ ^^ ---------------------------- คำแรกแม่ก็ถามเลยค่ะ ว่าเป็นอะไร เราก็บอกไปว่า แม่คะพี่เบจเค้ามีเมียมาก่อนจะแต่งงานกับบีค่ะ แม่ก็นิ่งอึ้งไป คงคิดไม่ถึงอ่ะค่ะ แม่ก็ถามบีจะเอาไงต่อ เรากก็บอกแม่ไปว่าคงต้องเลิก แม่มีทีท่าจะแบบไม่นะประมาณนี้ แต่เรายังยืนยันด้วยเผตุผลที่ว่า เค้า้ป็นแบบนี้ ถาวันนี้เค้าเลิกวันนึงก็คงกลับมา้็นอีกเ็นแน่ เรายอมตอนนี้ดีกว่า ดีกว่าปล่อยไปแล้วมา้ป็นอีกเกิดตอนนั้นมีลูกแล้วมันจะค้ำคอไว้ อาจจะทำให้เราตัดสินใจได้ยากขึ้น เราก็บอกแม่ไปแบบนั้น ว่าอาจจะยังไม่พร้อมที่จะมีครอบครัวด้วย มั้งในตอนนั้น ไม่รู้กับอารมณ์ตัวเอง วันเดียวกันนี้ พ่อแม่เรา พ่อแม่พี่เบจก็มาค่ะ มาคุยกัน ว่าจะเอาไง เราก็ยืนยันเหมือนเดิมแต่พี่เบจไม่ บอกจะเลิกกับคนนั้น เราบอกไปเถอะ คงทำไม่ได้หรอก เค้าขอเาแก้ตัวใหม่ทำตัวใหม่ เราก็บอกไม่คำเดียวจะเลิก ตอนนั้น พ่อแม่เรา และ่อแม่พี่เบจมองหน้ากันแทบไม่ติดเลยเพราะเรายืนยันคำ้ดียวจะเลิก ( เรื่องเกิดตอนแต่งงานได้เพียงแค่ 2 เดือนค่ะ เราไม่คิดเลยว่า 2 เดือนของการแต่งงานของเราจะมีปัญหามากขนาดนี้) คือ ตอนนั้นก็คิดว่าตัวเองยังเด็กนะคะ 19 อ่ะ วาดฝันของการมีครอบครัวไว้เยอัมากมายเลย ว่าต้องงี้ๆ แต่ฝันที่วาดไว้ กับความ้ป็นจริงที่เกิดขแึ้นมันไม่ใช่ค่ะ ฟ้ากับเหวก็ว่าได้ งานเข้าอีกแล้วอ่า จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 12:32:54

ความคิดเห็นที่ 23 ก็คุยกันไปค่ะนานอยู่ ทั้ง 2 ฝ่ายอยากให้ประคับประคองกันไปก่อน เพราะพึ่ง2 เดือนเองอาจจะยังปรับตัวหากันไม่ได้ เราบอกมันไม่ได้ ยู่ที่การปรับตัวได้ไม่ได้ต่มันอยู่ที่พี่เบจ ที่เลืกไม่ได้ต่่งหาก ถึงตอนนี้รีบปากได้ๆ แต่ะ้ากลับมาเป็นอีกหล่ะ หนูไม่เอาด้วยค่ะ ชีวิตหนูทั้งชีวิต จะเอามาไว้กับผู้ชายแบบนี้ ไม่เอา ผู้ใหญ่ก็คงดูแล้วว่าคุยไงคงไม่เป็นผล สรุปเราก็ได้เลิกกันต่างคนต่างไป พี่เบจก็ไปอยู่กับผู้หญิงคนนั้น เราก็ขายของอยู่บ้าน เริ่มต้นชีวิตใหม่ ที่จะอยู่คนเดียว เพราะร้านที่แม่เปิดให้ก็ครั้นจะปิดคงปิดไม่ได้ ก็อยู่บ้านขายของไปค่ะ เวลาแต่ละวันจะผ่านไปมันเร็วมาก 1วันของการทำงานมันผ่านไปๆๆจนกลายเป็นปีไปค่ะ ก็ขายของเจอคนมากหน้าหลายตา มีผู้ชายเค้ามาจีบมั่ง แต่เราไม่พร้อมที่จะมีใครอีกในตอนนั้น แต่มีครั้งนึง น้าสาวเรา แนะนำผู้ชายให้รู้จัก บอกเป็นคนดี ( อีกละ ) ขยันทำมาค้าขายนะ ลองคบกันมั้ย ก็ให้ไทานข้าวกัน เราเลยบอกผู้ชายคนนั้นว่า เราเคยแต่งงานมาแล้วนะ ถ้ารับได้ก็คบต่ถ้าไม่ได้คุณก็กลับไปซะ เค้าก็ยิ้มอ่ะ ไม่ว่าไร วันต่อๆมาและต่อๆไป ก็ไม่มาอีกเลย 55555 จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 12:48:18

ความคิดเห็นที่ 24 ตอนนี้อายุ 20 แล้ววววว เริ่มไม่อยู่บ้านละค่ะ เพื่อนชวนไปเที่ยวไหนก็ไป หอบผ้าหอบผ่อนตามเพื่อนไปหมดค่่ะขึ้นเหนือลงใต้ ไปถึงไหนถึงกัน ค่ะ กลับมาบ้านแม่ก็ถามว่าพร้อมที่จะมีชีวิตครอบครัวใหม่หรือยัง คือ แม่อ่ะเป็นห่วงเรามาก กลัวว่าเราจะไปเกเรเลือกคนผิด อะไรประมาณนี้ แล้วเค้าก็ยังคิดเสียใจไปถึงตอนที่ให้เราแต่งงานไปกับพี่เบจ เค้ายังบอกไม่น่าเลยเค้าเองก็เสียใจ แม่อยากให้เราเปิดใจรับคนใหม่แล้วเริ่มศึกษากันไปเรื่อยจนใช่ค่อยแต่งงานในตอนนี้ เราก็สงสารแม่อ่ะ กลัวเราจะไม่มีใครมาดูแล แงๆ เราบอกเราดูแลตัวเองด๊าย   ยังดำเนินชีวิตต่อไปเรื่อยด้วยการเฝ้าร้าน ขายของหาเงินเก็บเงิน ไปกะเพื่อนมั่งบางคราว ไม่ติดแง่กเหมือนมะก่อน ที่ไปไหนมาไหนต้องมีเพื่อน มาถึงจุดเริ่มต้นของการมีชีวิตครอบครัวใหม่ละนะคะ ^^ คนนี้ใช่แล้วจ้า จนถึงปัจจุบันนี้แล้ว จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 12:59:01

ความคิดเห็นที่ 25 ผู้ชายคนนี้ชื่อบอม ละกันนะคะ อายุมากกว่าเรา อิอิ เป็นหลายปีอยู่ค่ะ ไปเจอกันตอนไปเที่ยวกลางคืน ของคืนวันศุกร์กัน พี่บอมไปกลุ่มเพื่อนไปฉลองวันเกิด ตัวเราไปกะเพื่อนสาวกลุ่มเดิม เราเองก็ไม่ได้ดื่มนานนม แถมยังไม่ค่อยเป็นอีก แค่ 2 แก้วเอง ก็ทำเรามึนไปหมดรู้สึกจะอ้วก แถมเมากลิ่นบุหรี่ เพราะห่างหายไปนานเกิน รีบมุ่งตรงไหนหน้าห้องน้ำ เอ๊า คนเยอะอีกยืนรอค่ะ แบบจะไม่ไหวละนะ รีบไปหาถังขยะแถวนั้น เพื่อจะปล่อยมันออกมา แต่ยังไม่ถึงขยะเลยวิ่งไปชนผู้ชายคนนึงเข้าให้ หน้าหงายสิคะ ยื่นทื่อเป็นท่อนไม้อยู่ แป่ว!!! ล้มค่ะเรา ลุกขึ้นมาได้ ก็ขอโทษขอโพยกันไป มุ่งหน้าไปข้างนอกประตูไป กำลังจะก้มลงอ้วก อ่าว ใครมาสะกิด หันไป ถามมีไรอ่ะ สะกิดไมเนี่ย ก้มจะอ้วกอีก ผู้ชายคนนั้นก็ถามเป็นไรมากป่าว เราก็หันไปมองหน้าอ้าปากจะตอบแต่ยังไม่ทันจะเป็นคำพูดอ้วกออกมาก่อน เหะๆ เลอะกางเกงผู้ชายคนนั้นหมดเลย ก็รีบเอาทิชชู่ที่พกมาด้วยเช็ดๆให้เค้า เค้าก็บอกไม่เป็นไรๆ ผมไม่เป็นไร เราก็ยกมือไหว้กันยกใหญ่ เสร็จเค้าก็ขอตัวไปล้างมือล้างกางเกงเค้าก่อน และย้ำให้เรายืนรอตรงนี้ เราก็บ้าป่าวใครจะรอ ชิ่งหนีสิคะ555 รีบเข้าไปหาเพื่อนทันทีบอกตะกี้อ้วกใส่ผู้ชายคนนึง หว่ะแก ตายแน่ไม่รู้เค้าจะเอาเรื่องป่าวบอกขอตัวไปล้างมือเช็ดเกง แล้วให้ช้านยืนรอ ช้านก็กลัวแล้วเข้ามาหาพวกแกอ่ะ เพือ่นก็ปลอบใจไม่ไรหรอกแก ช่างเถอะ ป่ะๆกินๆๆต่อๆๆ อ่า ..... เราก็นั่งจนถึงเที่ยงคืนก็บอกเพื่อนกลับก่อนนะไม่ไหวละ เพื่อนก็จะพากันกลับด้วย สะงั้น คุยกันจนตอนสุดท้าย ตี 2 คะ เอาจนปิดงาน --''' ว๊ากกกกกก!!!!! เดินออกมานอกประตูตายๆผู้ชายคนนั้นไงแกรีบบอกเพื่อน เพื่อนก็บอกแกก็เดินไปขอโทษเค้าอีกทีสิ เราก็พาลซื่อเดินไปขอโทษเค้าอีก 55555 เดินไปยังไม่ทันจะขอโทษเลย ผู้ชายคนนั้นชิงพูดก่อน นี่บอกให้ยืนรอๆตรงนี้หายไปไหนมา เราก็ยกมือไหว้อีกขอโทษค่ะ แล้วหันหลังใส่ ยังไม่ทันจะเท่าไหร่ผู้ชายคนนั้นดึงมือไว้ ไอ้เราก็ตกใจ คาดว่าหน้าคงซีดด้วยอ่ะตอนนั้น 555 หันไปถามพี่หนูขอโทษแล้วไงจะเอาไรอีก เพื่อนๆเราก็เดินมากันหมด  ผู้ชายบอกเอาเบอร์โทร ^^ ตกใจหมดเลยหนิ เอ๊าแล้วไมไม่บอกแต่แรกวู้ววว ตกใจหมด เราก็ให้ไป. และแต่นๆแต้นๆ ผู้ชายคนนั้นคืิอ พี่บอม ของเรานั่นเอง จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 15:16:47

ความคิดเห็นที่ 26 อิอิ ฮาประโยคสุดท้าย ตามอ่านอยู่นะคะ^^ จากคุณ : เตย (I need baby) เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 15:48:16

ความคิดเห็นที่ 27 จากตรงนั้นก็แยกย้่ายกันกลับบ้านใครบ้านมัน ไม่ได้คิดไรเลยตอนนั้น กลับบ้านนอนตื่นมาต้องเปิดร้านขายของ อีกอ่า เหนื่อยหล่ะคราวนี้เที่ยวเกือบเช้าของอีกวัน นอนไปไม่กี่ ชม. ตื่นละ ตื่นมาส่องกระจก พบกับใบหน้าตัวเอง แทบคลั่ง ตาบวมคล้ำมากเลย แต่ก็ต้องออกมาเปิดร้านกัน ฮ่าๆ นอนเฝ้าร้านค่ะ ณ จุดนี้เก็บตังค์ทอนตังค์ แบบเบลอๆ ใกล้เที่ยงละ ทอสับดัง เบอร์แปลกไม่รับขี้เกียจคุย ๕๕๕ อ่าว โทรมาอีกเบอร์แปลกเบอร์เดิม รับก็ได้วะ (คุยทอสับการพิมของเราอาจมีเพี้ยนมั่งนะคะ เพราะก็จำไม่ได้ทุกคำ แต่ประมาณนี้ค่ะ ) ปลายสาย คับผมเองที่คุณอ้วกใส่ เรา คิดในใจอะไรอีกไอ้นี่. ก็ตอบไป ค่่ะ ปลายสาย ทานข้าวเที่ยงกันมั้ย ผมเลี้ยงเป็นการขอโทษคุณเมื่อคืน เรา ไม่ว่างค่ะ ทำงานมีงานทำค่า ปลายสาย และจะว่างมะไหร่คับ เรา ไม่ว่างเลยค่ะแค่นี้ก่อนนะคะ ทำงาน วางสายไป เอาอีกดังอีก ทอสับ ปลายสาย ขอคุยด้วยก่อนคับ เรา มีไรว่ามาค่า ( ตรูง่วงนะ ) ปลายสาย เย็นนี้ทานข้าวกันนะ เรา ค่ะได้ที่ไหน ( ยอมสะง่าย 555 ) ปลายสาย ที่ร้าน ..... อาหารอร่อยดี เรา ค่ะเจอกัน ทุ่มตรง ไปไม่เจอกลับค่า ปลายสาย. คับผม เราก็โทรหาเพื่อนบอกว่าผู้ชายคนมะคืนทอมาอ่ะ ชวนไปทานข้าว ตบปากรับคำเค้าไปละแก ๕๕๕ เพื่อนก็บอก ตูว่าละมันต้องมาจีบเมิงแหง๋ ชัวร์ ระวังตัวด้วย เพื่อนอวยพร วันนั้นก็ขายของต่อไป จน6 โมงเย็น ปิดร้านค่ะ กะจะไม่อาบน้ำจะไปแบบนั้นเลยทั้งชุดทำงาน แต่ก็นะคะเกรงใจเค้าอยู่ ไปอาบน้ำแต่งตัว เอาสิมาคิดหนักใส่ชุดไรไปดีวะ โทรหาเพื่อนอีก ทำเป็นไม่เคยอีกละ 555 เพื่อนบอกก็เอาเป็นตัวเธอสิ อ่า ตามนั้น ใส่เสื้อยืดลายการ์ตูน จำได้ตัวนั้นยังอยู่ มีหมีพูห์ด้วย ฮ่าๆ กางเกงยีนส์ขายาว ไปแล้วววววววววว ถึงที่หมาย เดินเข้าไป พนง.ต้อนรับก็ถาม คุณจองโต๊ะไว้ป่าว บอกป่าวค่ะ แล้วก็ถามมากี่คน เราก็บอกนัดผู้ชายไว้ค่ะคนนึง ไม่รู้มายัง นัดไว้ทุ่มนึงค่ะ เท่านั้นหล่ะ พนง.ก็บอกเชิญทางนี้ค่ะ มาแล้วพี่บอมมานั่งรอละ. เราก็ยกมือหวัดดี เค้าบอกคราวหน้าไม่ต้องแต่ก็รับไหว้ (ตอนนั้นคิดในใจดีนะผู้ชายคนนี้ตรงต่อเวลาดี และจะบอกว่าทุกวันนี้เค้าก็เป็นแบบนี้ค่ะ ^^ ) สั่งสิ พี่บอมบอก แล้วต่อด้วยว่า ลืมถามไปเราชื่อไรเราก็บอกบีค่ะ จากนั้นก็สั่งอาหาร จำได้ ว่าตอนนั้นสั้งข้าวผัดทูน่าสัปรดมาทาน พี่บอมก็ทานเหมือนเรา ก็นั่งคุยกันถามกันเรื่องนั่นนี่ คุยไปเรื่อยเปื่อย และพี่บอมก็ยิงคำถามมา บีมีแฟนยัง เราก็เป็นคนตรงอ่าบอกไปว่าเคยมี เคยแต่งงานแล้วเลิกกันแล้วค่ะ ได้ปีแล้วค่ะ พี่บอมก็มองหน้าแล้วยิ้มแล้วบอกขอบคุณมากที่ไม่โกหกแล้วบอกผมตรงๆ อันนี้ผมรู้แล้ว เรา ก็อ่าวรู้แล้วจะถามทำไมเนี่ย พี่บอมก็ตอบว่าพี่รู้จากเพื่อนมาเมื่อคืนเพราะเห็นเราตั้งแต่เดินเข้ามาแล้ว ก็นึกสนใจเพื่อนเลยเล่าให้ฟัง ว่าประมาณนี้ พี่ก็ไม่ได้อะไรเพราะมันเป็นอดีตของเรานี่เน๊อะ แล้วตอนนี้บีพอจะเปิดใจรับใครได้ยัง พี่บอมถามเรา เราก็เอิ่ม ยังหรอกคิดว่าตัวเองไม่พร้อม แต่ถ้า้ป็นเพื่อนคุยกันอ่ะได้ถ้าแฟนอย่าพึ่งเลย ยังไม่อยากมีตอนนี้ค่ะ เค้าก็งั้นตกลงคบเป็นเพื่อนก่อนละกันนะ อ่าว เออ ออ ไปเองสะงั้น เราก็ค่ะๆ แล้วทานข้าวไปเสร็จแล้วจะกลับ เค้าก็บอกไปนั่งทานนมสดกันป่ะ ( เมื่อก่อนมีร้านขายนมอ่ะค่ะ จะขายพวกนมปั่นหนมปังไรงี้ค่ะ) เราก็ดูเวลาละ ออเคร ไปก็ไป ขับรถไปคนละคันกัน ถึงร้านเราก็สั่งชาปั่นของชอบคิคิ พี่เค้าก็สั่งโกโก้ปั่นมากิน ก็กินไปนั่งคุยกันไป แล้วเราก็ถามว่าพี่เค้าเนี่ยเป็นใครมาจากไหนอะไรยังไงสอบประวัติเค้าซะ โอ้วววว....... คุยไปมาเหมือนจะเป็นลูกชายของรุ่นพี่ของพ่อบีเองอ่ะ เริ่มวิตกจริตแล้วเรากลัวอีก เดี๋ยวมาต่อนะคะ จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 15:53:24

ความคิดเห็นที่ 28 มาชื่นชมที่เด็ดขาดกับสามีเก่านะคะ เพราะคบไปก็ทุกข์ใจเนอะ มารออ่านต่อค่ะ จากคุณ : Love@Home เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 16:27:16

ความคิดเห็นที่ 29 ขอเกาะติดด้วยคนน่ะคร้าบ... จากคุณ : คนบ้าบิต เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 16:31:33

ความคิดเห็นที่ 30 ยังรออยู่นะคะ จากคุณ : หมูสู้มีด เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 18:32:10

ความคิดเห็นที่ 31 ขอโทษนะคะวันนี้มาดึกอาจจะเล่าได้น้อยนิด^^ คห.28 คะ ขอบคุณมากนะคะ ตอนนั้นคืดแบบนั้นจริงๆและมาตอนนี้ก็คิดว่าตัวเองทำถูกแล้วติดไม่ผิดค่ะ ^^ คห.29 คะ ขอบคุณมากๆค่เ ช้าหน่อยนะคะอย่าพึ่งลำคานหนีหายไปซะก่อนนะคะ คห.30 คะ ขอบคุณมากมายเลยค่ะ ดีใจที่มีคนรออ่าน ^^ ---------------------------------------- จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 22:43:55

ความคิดเห็นที่ 32 อ่านแล้วลุ้นมาก กลัว จขกท ใจอ่อนให้กับสามีเก่า สรุป อ่านแล้ว จขกท ใจเด็ดดีจริงๆ ดีแล้วค่ะที่เป็นแบบนี้ ถ้าไปยอมใจอ่อนนะ เดี๋ยวก็ลงรูปแบบเดิมอยู่ดี พวกผู้ชายเจ้าชู้เนี่ย สัญญาอะไรไม่เคยเป็นสัญญาเลย จากคุณ : NaMeMo เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 23:25:18

ความคิดเห็นที่ 33 ขอโทษนะคะ ตอบ คห.26 ค่ะ ^^  ขอบคุณมากนะคะ ขำๆกันไปค่ะ ตามอ่านต่อค่ะอาจจะฮาก่านี้ ---------------------------- ก็คุยไปมาถามไปมานะค่ะ ตามประสาพึ่งรู้จักกันใหม่ๆ ก็กินกันเสร็จก็แยกย้ายกันกลับ พี่บอมก็ขอขับรถตามไปส่งหน้าบ้านได้มั้ย เราก็เอ๊าตามใจ อยากตามก็ตามค่า ตามให้ทันนะคะ ฮ่า ขับเข้าซอกออกซอยอย่างซิ่ง กรั่กๆๆ ตามมาทันด้วยแฮะ ถึงหน้่าบ้านก็เจอป้าแม่บ้านกำลังจะมาล๊อคประตู เราก็ลงรถมากะจะบอกให้พี่บอมกลับไและกล่าวขอบคุณ แต่ที่ไหนได้ เจอป้าสะก่อน ป้าก็แหม๋นะคะอยากรู้พี่บอมเป็นใครมายังไงอะไรจากไหน ถามสิคะ คุณมากับคุณบีหรือคะเชิญข้างในก่อนมั้ยคะ --''' การที่ป้าอยากให้มีแฟนใหม่ 55555  เราก็ป้าคะพี่เค้ารีบกลับค่ะ ป่ะๆป้า เปิดประตูหนูเอารถเข้า แล้วหันไปทางพี่บอม กลับเถอะค่ะค่ำมืดละ  พี่บอมก็ คับๆ และจากไป ระหว่างนั้นจอดรถเสร็จป้าที่แสนน่ารักก็ซักสะยกใหญ่จนเราสะอาดกันไปเลย555 ก็รายงานไปจดหมดเปลือกค่ะ ไม่ปิดบัง เช้ามาป้าก็ยังไม่วายจะถามอีก หนูจะคบกับเค้าหรอ นั่นแหนะป้าเนี่ย เราก็ค่ะ คบกันเป็นเพื่อนก่อนค่ะ หนูยังไม่อยากเปิดใจรับใครมาดูแลหนูหรือจะให้หนูดูแลเค้า ค่ะป้า ป้าก็รับฟังและไม่ถามต่อ เราก็ไปทำงาน พอสายๆหน่อย. ข่าวก็ถึงแม่ทันที แม่ก็มาหาที่ร้าน มาถามเรื่องพี่บอม เราก็ไม่ต้องเล่าอะไรมากเพราะคุณป้าแม่บ้านเอาสะละเอียดแล้ว แม่ก็ถาม บีแม่อยากรู้จักพี่บอม  เราก็ยังหรอกค่ะแม่เค้าแค่เพื่อนหนูนะคะ แม่ก็อยากจะเจอ อยากจะเห็นเหลือหลาย เราเลยต้องโทรไปชวนพี่บอมมาทานข้าวที่บ้าน ^^" พี่บอมก็รับคำทันที เพราะเราบอกพ่อแม่อยากเจอ ฮ่าๆ ( ขอบอกความรู้สึกนะคะทุกวันนี้เรายังตื่นเต้นประทับใจ ครั้งที่พี่บอมมาบ้านเลย เค้าดูเป็นผู้ใหญ่มากๆค่ะ ได้คะแนนจากเราไปละ) ถึงเวลานัด 6 โมงเย็นพี่บอมก็มา ป้าแม่บ้านอ่ะดี๊ด๊ามากเลยอ่ะ ยิ่งกว่าเรา  สะอีกเนี่ย๕๕๕ ในวันนี้เราแต่งตัวเป็นกระโปรงเท่าเข่าใส่เสื้อคอปกแขนสั้น แต่พี่บอมแต่ตัวแบบเรียบร้อยดีนะคะเป็นเสื้อเชิ๊ตแขนยาว เกงขายาวสีดำ  ( หอมอ่ะได้กลิ่นตัวเค้า เป็นหอมๆ ทุกวันนี้ก็กลิ่นนี้) เราก็แนะนำแม่ พ่อ และป้าแม่บ้านให้รู้จักพี่บอมก็ยกมือไหว้กันทั้งหมด ทุกคน แล้วก็ไปนั่งคุยกัน ว่าแล้วพ่อแม่เราก็ซักประวัติกันใหญ่ โว้วววว...... เรางี๊ อะไรกันเนี่ยรับสมัครลูกเขยกันหรอค๊า ละเอียดยิบ หลังจากซักกันไป สรุป พ่อพี่บอมเป็นรุ่นพี่พ่อบีจริงๆค่ะ โลกมันเล็กมันกลม 555 และก็ไปนั่งทานอาหารกัน พี่บอมเค้ามีมารยาทในการทานอาหารดีนะคะ เราสังเกตุไปหมดอ่า มารยามการคุยดูเป็นผู้ใหญ่ ดูเป๊ะไปหมดเลยเนี่ย. ( นี่หรือป่าวเค้าว่าคนที่ใช่มองหรก็ดูดีกันไปหมด ฮ่าๆ) ทานไปก็อิ่ม มานั่งเม้าส์ต่อ พ่อกับพี่บอม เม้าส์กันมันส์หยด ไม่รู้คุยไรกันมากมาย ถูกคอกันเข้าละ ก่อนพี่บอมกลับ พ่อยังทิ้งท้าย บ้านนี้ยินดีต้อนรับนะลูก ( ตายละไปเป็นพ่อลูกกันมะไหร่ ) เราก็เดินไปส่งที่รถ โบกมือบ๊าย บาย พี่บอมยังแอบแซว ไม่มีจุ๊บมั่งหรอ ฮ่าๆ เราก็นะ ไม่มีค่ะกลับได้แล้ว ถึงบ้านแล้วโทรมาบอกนะคะ ^^ ยิ้มหวานหยาดเยิ้มให้ไป 55555 พอพี่บอมไป มาต่อที่พ่อกับแม่นะคะคราวนี้ หูย รวมป้าแม่บ้านด้วยค่ะ คุยกันยกใหญ่ดีอย่างงั้นอย่างงี้ มารยาทดีแบบนู้นแบบนี้ หน้าตาก็ดีดูสะอาดสะอ้าน เราก็เอิ่มเอากันเข้าไป และคราวนี้พ่อบอกเองว่า ถ้าจะคบ้ป็นแฟนพ่อไม่ห้ามนะบี แม่ก็ด้วย ป้าก็อีกด้วย 1 เสียง แต่เราก็ได้แต่บอกว่า ยังค่ะ ให้รู้สึกเป็นเพื่อนเป็นพี่น้องไปก่อนนะคะ คืนนี้เราก็เอาไปนอนคิด เอาเรื่องไปปรึกษาเพื่อน ไปหาประวัติก่อนที่จะเริ่มคบจริงจ้ง เพื่อนๆก็น่ารักค่ะไปหาข้อมูลกันใหญ่เลย ต่างคนก็ต่างข้อมูลกันมา (ไม่ว่าจะเรื่องเคยมีแฟนเคยจะแต่งงานกับใคร เป็นอะไร อาชีพอะไร ชอบอะไร ว่างๆไปไหน คือ รู้หมดอ่ะค่ะ แต่ก็ไม่รู้อยู่อย่างเดียวว่าตอนนั้นที่เค้าบอกว่าพี่บอมเคยจะแต่งงานนั้นเพราะอะไรทำไมไม่ได้แต่งกัน) ระหว่างนี้เรากับพี่บอมก็ไปทานข้าวกันทุกวัน ไปเที่ยวต่างจังหวัดกันทุกอาทิตย์ ก็ตอนนึงไปเที่ยวกัน บังเอิญเช้านั้นเราเองนอนดึกและต้องตื่นเช้า ไปเที่ยวกับพี่บอม เราเกิดหน้ามืดอ่ะ รู้สึกว่าท้องฟ้ามันมืดๆ ไปแล้วจำไม่ได้ละ ไปจำอีกทีอยู่ รพ. ข้างเตียงมีผู้ชายคนนี้นั่งเฝ้าข้างๆ คือพี่บอมนั่นเอง ( เราคิดว่าเค้าจะทิ้งเราไว้สะอีกนะคะตอนนั้นรู้สึกแบบนั้นและก็ถามไป) บีคิดว่าพี่บอมจะทิ้งบีไว้แล้วสะอีกนะ  พี่บอมก็ตอบทำไมต้องทำแบบนั้นหล่ะ เราก็ขอบคุณเค้าไป หมอก็มา แล้วบอกว่าไม่มีไรกลับบ้านได้แล้วให้เราทานเยอะๆ เพราะผอมเกินไป และให้พักผ่อนมากๆ เป็นเพราะพักผ่อนน้อย ก็หอบกันกลับ บ้าน นั่งหลับตลอดทางกลับ. คาดว่าจะฤทธิ์ยาหมอค่ะ พอถึงบ้านก็เราขอตัวเข้าบ้านก่อนและก่อนกลับทุกครั้งเราก็จะย้ำตลอดว่าถึงบ้านโทรบอกนะ ^^ เค้าก็โทรบอกตลอดค่ะไม่เคยพลาดฮ่า จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 23:26:57

ความคิดเห็นที่ 34 คห.32 คะ ใช่ค่ะ คือถ้าพลาดกลับไปคืนดี วันนี้เราคงไม่ได้มานั่งเล่าเรื่องแบบนี้อาจเป็นไปอีกแนวแน่ๆค่ะ ผู้ชายอ่ะค่ะเชื่อไม่ได้ยิ่งผู้ชายเจ้าชู้ยิ่งปากหวานนะคะน่ากลัวมากเอาใจก็เก่ง ถ้าหลงพลาดไปเหมือนลงนรกเลยค่ะ^^ ขอบคุณมากนะคะ วันนี้ขอตัวพักผ่อนก่อนนะคะ พรุ่งนี้มาเริ่มใหม่ค่ะ ฝันดีนะคะ ทุกๆคน (^^) จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 23:31:45

ความคิดเห็นที่ 35 เราตามอ่านอยู่นะคะ ดีใจกับชีวิตที่มีความสุข ณ ปัจจุบันของคุณ เด็กหญิงหนูดี นะคะ จากคุณ : จิวเวลรี่ เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 03:51:23

ความคิดเห็นที่ 36 เรื่องน่าสนุกดีครับ แต่ จขกท.ครับ ใช้คำถูกต้อง นิดหนึ่งจะน่าอ่านกว่านี้ครับ ปล.เข้าใจว่ายังวัยรุ่นอยู่ จากคุณ : ชินจัง..ชักจะชินแล้ว เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 05:02:20

ความคิดเห็นที่ 37 ทอสับ ออเคร ลำคาน ยังวัยรุ่นอยู่เลยนะคะ :) จากคุณ : น้อยหน่าพาเพลิน เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 09:14:25

ความคิดเห็นที่ 38 คห. 35 ขอบคุณมากๆค่ะ คห. 36 ขอบคุณมากๆค่ะ จะแก้ไขให้ถูกต้องนะคะ ขอโทษด้วยค่ะ ^^ คห. 37 ขอโทษนคะ พิมพ์ด้วยความเคยชินนะค่ะ จะปรับปรุงใหม่ค่ะ ^^ ขอบคุณมากค่ะ จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 09:55:22

ความคิดเห็นที่ 39 ตามติด ติดตาม ^  ^ จากคุณ : ลูกลิง (khonngam) เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 10:20:08

ความคิดเห็นที่ 40 คห.39 ขอบคุณมากๆค่ะ ^^ ----------------------------- หลังจากนั้นก็ไปมาหากันทุกวันค่ะ พี่บอมมีมาทานข้าวที่บ้านมั่งออกไปทานกันนอกบ้านบ้าง ไปดูหนังกันตามประสาค่ะ และวันนึงพี่บอมก็ถามเราว่า บีอยากไปรู้จักกับคนที่บ้านพี่มั่งมั้ย เราก็ ตามสะดวกค่ะบีไม่มีปัญหา ไปก็ได้ไม่ไปก็ได้ค่ะ พี่บอมบอก แต่พี่อยากให้ไป   อ้าวแล้วจะถามทำไมคะ เราก็ตอบไป ก็นัดวันกันไป วันนั้นพี่บอมก็มารับเราที่บ้าน คือ อาการเราตอนนั้นใจมันเต้นๆอ่ะค่ะแบบตื่นเต้นๆ มันบอกไม่ถูกอ่ะค่ะ มือก็เย็น นั่งเงียบนิ่งไปตลอดทาง 5555 พี่บอมก็ชวนคุย เราก็ถามคำตอบคำ พี่บอมรู้สึกผิดสังเกตุมั้งคะ เลยขอมือเราไป เราก็ถามจะเอาไปทำไม ก็เอามาจับดูไงเหมือนจะตื่นเต้นมากเกินไปละเนี่ย นั่งเงียบนิ่งถามคำตอบมาคำอยู่ตลอดทางเลย พี่บอมบอกแบบนี้ค่ะ เราก็ยื่นมือให้ เท่านั้นหล่ะค่ะ พี่บอมขำก้ากเลยค่ะแบบคนหัวเราะเมื่อเห็นอะไรที่ตลกมากๆอ่ะค่ะ เราก็อายสิคะ ทำตัวยังกับไม่เคยเจออะไรแบบนี้ ๕๕๕ ก็บอกไปตามตรงว่า ตื่นเต้นจริงๆค่ะ พี่บอมก็จะตื่นเต้นทำไม บ้านพี่เค้าใจดีกันทุกคนนะบี เราก็ยิ้มรับไป  สักพักพี่บอมก็บอกจะถึงแล้วนะบีพร้อมยัง ยังเลยค่ะบีปวดฉี่ 555 เราตอบไป พี่บอมเลยบอก ทนเอาไว้ไปที่บ้านค่อยเข้าห้องน้ำนะ ก็ได้ค่ะ  ว๊ากกกก!!!! ถึงแล้วอ่ะค่ะหน้่าบ้านแล้ว งือๆ ทำใจดีสู้เสือเข้าไว้บี คิดในใจตอนนั้น ก็เปิดประตูลงรถไปเอง พี่บอมก็พาเดินเข้าบ้าน เข้าไปก็เจอพ่อแม่พี่บอมก่อนเลยค่ะ เราก็ยกมือไหว่ เค้าก็ยิ้มรับต้อนรับดีค่ะไม่ได้มีท่าทีอะไรกับเรา ก็นั่งคุยกันเค้าก็ถามเรา เหมือนพ่อแม่เราถามพี่บอมนี่แหละค่ะ คำถามประมาณเดียวกันได้เลย  และเราก็ลืมไปว่าตัวเองปวดฉี่อยู่มั้งคะ พี่บอมเลยแบบขอตัวพาน้องไปเดินเล่นข้างนอกนะครับ พ่อแม่เค้าก็ยิ้มตอบแล้วบอกไปสิ แล้วเดี๋ยวพาน้องมาทานข้าวนะ  ครับ/ค่ะ เดินออกไป พี่บอมก็แซวตื่นเต้นจนลืมอยากเข้าห้องน้ำไปเลยหรอบี เราก็ป่าวนะ ปวดอยู่ ฮ่าๆ ผ่านไปค่ะ ก็ไปนั่งทานอาหารกัน คือบ้านพี่บอมทานจืดค่ะ แบบรสชาด ไม่มีรสเผ็ดเลย ^^ เราก็ทานได้น้อย แม่พี่บอมก็ประมาณ ทานเยอะๆหนู แม่ทำเองนะอาหารมื้อนี้ ( เอาแล้วไงคราวนี้ ซวยแล้ว ) ฝืนกินกันไปจนข้าวหมดไปจานค่ะ จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 12:12:24

ความคิดเห็นที่ 41 ตรงนี้ขอเล่ายาวๆหน่อยนะคะ อยากให้อ่านละเอียดๆ ^^ รู้ลึกฮ่า ทานกันเสร็จคุณแม่พี่บอมก็ชวนเราเดินเล่น รอบบ้านค่ะ ถามเราทำไมเราถึงผอมจังตอนนั้นจำได้เลยฮ่าๆ หนักแค่๓๙ ค่ะ ผอมแห้งแรงน้อยมาก แม่พี่บอมก็เริ่มคุยก่อนค่ะ ตอนเช้าวันนี้บอมบอกแม่กับพ่อว่าจะพาหนูบีมาให้แม่รู้จัก พ่อกับแม่เองยังตื่นเต้นเลยบอกตรงๆ บอมไม่เคยพาผู้หญิงมาที่บ้านนานหลายปีแล้ว ตั้งแต่บอมเลิกคบกับ.... หนูบีรู้ใช่มั้ย. เราก็ค่ะ ทราบมาบ้่างค่ะ แล้วนี่หนูกับบอมคบกันมานานยัง เราก็รู้จักกันไปประมาณ3 เดือนค่ะ แม่พี่บอมก็ อืม  แล้วเรารู้สึกยังไงกับลูกแม่หล่ะ เราก็ตอบไปตามตรงว่า ยังค่ะแค่คบกันเป็นเพื่อนพี่น้องที่รู้จักกันค่ะ ยังไม่ได้เป็นแฟนกัน  อืม บอมก็เล่าเรื่องหนูให้แม่ฟังแล้ว ดูกันไปแล้วกัน แม่พี่บอมบอกแบบนี้ แล้วก็เดินเข้าบ้านไป พ่อพี่บอมก็บอกไปส่งน้องกลับได้แล้วไป เราก็ลากลับ ยกมือไหว้ๆ ( ในใจเรายังคิดเลยว่าพ่อแม่เค้าจะรังเกียจเรามั้ยที่เราเคยแต่งงานมาก่อน คิดไปเรื่อยค่ะ ) ตอนกลับพี่บอมก็ถามแม่พี่คุยอะไรกับบีหรอ เราก็บอก แม่พี่บอมบอกว่าตั้งแต่พี่เลิกคบกับ... พี่ก็ไม่เคยพาใครมาให้แม่พ่อรู้จัก อีกเลยค่ะ และก็ถามบีรู้สึกยังไง บีก็บอก ตอนนี้คบกันเป็นพี่น้องค่ะยังไม่เป็นแฟนกัน พี่บอมก็ร้องอ๊าว ยังอีกหรอ พี่นึกว่ายอมรับพี่เป็นแฟนแล้วสะอีกนะเนี่ย เราก็บอกป่าวยังไม่พร้อมรับขนาดนั้นค่ะ เราก็บอกไปว่าถ้าพี่รอไม่ได้กลัวจะเสียเวลาก็ไปคบกับคนอื่นก็ได้นะคะ บีไม่ว่าค่ะ  พี่บอมนิ่งค่ะ เอาละงานเข้่าแล้วมัยเนี่ย ส่งเราถึงหน้าบ้านเราก็บอกถึงบ้านแล้วโทรบอกนะคะ แปลกที่วันนี้เงียบไป ไม่โทรบอกค่ะ ( ตายละเราทำไรลงไป) เราก็โทรไปค่ะ ติดแต่ไม่รับสาย ตอนนี้ใจเต้นมาก เป็นไรไปนะ เริ่มห่วง โทรค่ะ ถ้าจำไม่ผิดกดโทรแบบจำจำนวนครั้งไม่ได้เลยค่ะ และหมดหนทางค่ะ เลยส่งข้อความไปบอก ว่า ถ้ายังมีชีวิตอยู่โทรกลับมาด้วยนะ เงียบค่ะ เราก็รอจนหลับไปไม่รู้เรื่อง เช้ามาก็ยังไม่มีเบอร์ หรือ ข้อความพี่บอม เข้ามาเลย เอาแล้วเรางานเข้าแล้ว กดโทรหาอีก ก็ยังไม่มีใครรับ เราก็ไปเฝ้าร้านตามปกติทุกวัน แต่วันนี้ไม่ค่อยเป็นอันทำงานคิดเงินผิดทอนเงินก็ผิด เที่ยงแล้วนะทำไมไม่โทรมาอีก เราก็ขับรถค่ะไปเลยไปหาที่บ้านพี่บอม แต่ไม่เจอใครเจอแต่แม่บ้านของบ้านพี่บอม ก็ได้คำตอบว่า ไปทำงานกันแต่เช้าค่ะ เราก็เอ๊ะพี่บอมทำงานที่ไหน เค้าก็บอกมา เราก็ตามไปหาค่ะ ( ปากแข็งบอกไม่ชอบเค้าคบกันเป็นพี่น้อง555 ห่วงเค้่าจนไม่เป็นอันทำงาน) ถึงแล้วที่ทำงานพี่บอม เดินเข้าไปถามหา ปรากฏพักเที่ยง ยังไม่เข้างานค่ะ นั่งรอสิคะ ^^ บ่ายโมงกว่าแล้วยังไม่มาอีก เริ่มงอนละค่ะ กลับแล้ว ไม่รอแล้ว จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 12:57:03

ความคิดเห็นที่ 42 ติดตามค่ะ >.< จากคุณ : Like to be Ordinary (zimba_si) เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 14:27:40

ความคิดเห็นที่ 43 เดินๆๆดุ่มๆออกไปแล้วค่ะ ไม่รอแล้ว พลักประตูไปเดินไปลานจอดรถ ก้มหน้าก้มตา ความรู้สึกเหมือนคนผิดหวังค่ะ เดินไปข้างหน้าที่ทำงานพี่บอม ปรากฏ ลืมค่ะ รถจอดไว้ข้างหลัง ๕๕๕ ( เราเป็นคนเพี้ยนๆหน่อย 555เหมือนสติสตางค์ไม่อยู่กับเนื้อกับตัว) เดินไปฝั่งข้างหลังค่ะ หารถคราวนี้ เจอรถแล้ว  เห็นผู้ชายคนนึงยืนอยู่ข้างรถตัวเอง ใส่ชุดทำงานที่ไม่เคยเห็นมาก่อน ยืนอยู่ข้างๆรถ อ่าวพี่บอมนี่นา มาทำไรข้างๆรถเราเนี่ย เดินเข้าไปถาม ทันทีที่เจอ ใส่ไป1 ชุด ไปไหนมาเมื่อคืน กลับถึงบ้านทำไมไม่โทรบอก โทรศัพท์ไม่รับ ข้อความหาก็ไม่ตอบ เป็นอะไรป่าว บีนึกว่าตายไปแล้วสะอีก ตอนเช้าบีก็โทรหาไม่รับด้วย ทำไมทำแบบนี้ เป็นไรทำไมไม่คุย ไม่อยากโทรก็ส่งข้อความมาบอกก็ยังดี จะได้รู้ว่ายังไม่ตาย ( ตอนนี้น้ำตาเริ่มรื้นๆ ถึงจะคบบกันไม่นานตัวเราก็รู้สึกดีกับพี่บอมค่ะเค้าเป็นผู้ใหญ่กว่า และจะรับฟังเราตลอดไม่เถียงไม่ว่า แต่ผิดก็ว่าตามผิดค่ะ ฮ่า) พี่บอมก็ยังนิ่งไม่เห็นตอบ เราก็อ่าวไม่ตอบ ก้มหน้าก้มตาขึ้นรถสิคะยืนอยู่ทำไมหล่ะคะ ขึ้นรถไป พี่บอมก็เปิดประตูขึ้นมานั่งข้าง เราคนขับค่ะ ^^  เราบอกลงไปเลยนะขึ้นมาทำไม ลงไปเดี๋ยวนี้บีจะกลับ ร้องห่มร้องไห้พลางพูดไปด้วย ( ร้องไห้ทำม๊ายยย... ไม่เข้าใจตัวเองฮ่าๆ ) ตอนนี้พี่บอมก็ยังไม่พูดอะไรเลยค่ะนิ่ง เราก็ทั้งร้องไห้ทั้งไล่ ถ้าไม่ลงบีจะลงเอง เอามือไปจะเปิดประตูก็มีมือนึงมาคว้าเอาไว้ แล้วพูดว่า ทำไมเมื่อคืนถึงไล่เค้าไปหาคนอื่นหล่ะ เมื่อคืนก็เลยไปตามหาคนอื่นมาเลยยุ่งๆไม่ได้รับโทรศัพท์ ข้อความก็ไม่ได้อ่าน แล้วก็ลืมโทรบอกด้วยเพราะมัวแต่คิดเรื่องคนอื่นอยู่  และก็คิดมาจนเช้า เราก็แค่นิ่งและอึ้งไป บีก็กลัวพี่บอมเสียเวลาที่จะต้องมารอบี บีก็เลยพูดไปแบบนั้น ( น้ำมูกไหลย้อย ๕๕๕) เราก็ตอบไปแบบนั้น พี่บอมต่อด้วยว่า พี่คิดมาทั้งคืน และเกือบจะทั้งวัน พี่คิดว่าจะไปบอกเราเรื่องคนอื่น ที่ร้านแต่ไปถึงเราไม่อยู่ พี่ก็กลับมาเจอรถเราที่นี่ พี่ดีใจมาก บีเงยหน้ามามองพี่สิ  ตกลงว่าเราจะเป็นแฟนกับพี่ได้หรือยัง เราก็มองหน้าแล้วร้องหนักเข้าไปอีก ฮ่าๆๆ  แล้วไหนบอกว่าไปหาคนอื่นแล้วไงหล่ะ ยังจะมาขอเป็นแฟนอีกทำไม พอเถอะ อย่าพูดอีกเลย ไปหาคนอื่นของพี่เลยไป เค้าก็บอกว่า นี่แหละคนอื่นของพี่ ตกลงรับปากตกลงเป็นแฟนพี่แล้วนะ เรา. ยัง ( เล่นตัวทำไมเนี่ยไม่เข้าใจฮ่าๆ) พี่บอม. แล้วยังจะมาบอกว่าไม่ห่วงไม่ชอบคบกันพี่น้องดูร้องไห้ขี้มูกโป่งทำเป็นเด็กไปได้ แถมยังโทรถามตั้งหลายสายอีก บอกมาเถอะ บี เรา. ก็ห่วงค่ะ กลัวว่าจะเป็นไรไป พี่น้องห่วงกันไม่ได้หรอ จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 14:53:23

ความคิดเห็นที่ 44 คห.42 ขอบคุณมากค่ะ ^^ ------------------------------- พี่บอมก็เลยพูดขึ้นมาว่า เอาหล่ะ ตกลงว่าตั้งแต่วันนี้เราจะคบกันแบบแฟน บีไม่ขัดข้องนะ เราก็ค่ะ เออ ออ ตามกันไป อิอิ เดี๋ยวพี่ขับไปส่งไปเดี๋ยวขับกลับบ้านไม่ถูก ร้องๆไห้จนมองไม่เห็นตาและ แล้วก็เอาผ้ามาเช็ดน้ำมูกน้ำตาให้ ( อายมากๆ) ก็ขับไปส่งเรา ด้วยรถเราเอง แล้วเค้าจะนั่งรถประจำทางกลับไปที่ทำงาน เราเลยบอกว่าเอารถเราไปแหละเดี๋ยวตอนเย็นพี่บอมเลิกงานแล้วค่อยขับรถมารับบีนะ เดี๋ยวไปทานข้าวกัน รอบนี้เอ่ยปากชวนเองค่ะ เหะๆ เค้าก็ไป และตอนค่ำก็มารับเราไปทานข้าวกัน ก็นั่งคุยกัน ปกติได้คุยถึงเรื่องเมื่อวานอะไรอีกแล้วค่ะ ตอนนี้เริ่มคบกันเป็นแฟนแล้ว ก็เหมือนเริ่มรู้จักกันใหม่ เดินไปก็ต้องมีจับมือกันเดิน ( ปัจจุบันนี้ไม่เป็นละ 555) ไปเที่ยวก็ต้องนัดกันใส่เสื่อสีโทนเดียวกัน ไปดูหนังเราก็บ้าชอบดูหนังผี แล้วเอามือปิดตาไว้ 55555 พอดูหนังจบพี่บอมก็จะถามสนุกมั้ยเนี่ย เราก็ไม่รู้นะเอามือปิดตาตลอดทั้งเรือง กั่กๆๆๆ ขำๆกันไปค่ะ ใช้ชีวิตแบบนี้คบกันไป เรื่อยโดยพ่อแม่สองฝ่ายก็รับรู้และไม่ได้ห้ามค่ะ พี่บอมเค้าก็ยังเสอมต้นเสมอปลายตลอด จนคบกันจะ 1 ปีแล้วค่ะ จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 15:30:07

ความคิดเห็นที่ 45 คบกันจะ 1 ปี ต้องมีปัญหามาให้สะกิดใจกันมั่งนะคะ เป็นเรื่องปกตินะเราว่า ส่วนของเรานั้น วันนั้นไปทานข้าวกันค่ะ แล้วพี่บอมก็เจอเพื่อนผู้หญิงคนนึง พี่บอมก็แนะนำบอกว่านี่เพื่อนเค้านะ เราก็ยกมือไหว้ไปค่ะ และเราก็ขอตัวเดินไปนั่งที่โต๊ะก่อนไปสั่งอาหารรอ และปล่อยให้เค้าคุยกับเพื่อนไป เสร็จ พี่บอมก็มานั่งที่โต๊ะสีหน้าเค้าไม่ค่อยดีค่่ะ เราเลยถามว่า พี่บอมเป็นอะไรหรือป่าวคะสีหน้าไม่ค่อยดีเลย เพื่อนพี่เค้ามีปัญหาอะไรหรือป่าวคะ ทำหมหน้าพี่เป็นแบบนี้ เคา้ก็บอกป่าวไม่มีอะไร มีอะไรต้องบอกนะคะ บีไม่อยากมารู้เอาทีหลังค่ะ เราก็ซักต่อ แต่ถ้าพี่ยังบอกไม่มีวันนี้แยกกันกลับค่ะ บ้านใครบ้านมัน เราก็ลุกเลยค่ะ เดินออกไปเลยแล้ววิ่งไปเรียกเรียกรถกลับบ้านเอง พี่บอมก็ตามแต่ไม่ทันค่ะ เราขาสั้นวิ่งเร็ว55555 เสร็จพี่บอมก็ตามมาบ้านสิคะ แต่ไม่เอาละอารมณ์นี้ไม่อยากเจอแล้วไล่กลับไม่คุย โทรมาก็ปิดโทรศัพท์ไปเลยค่ะ ตอนนี้ความรู้สึกเราเหมือนผู้หญิงคนนั้นจะเป็นแฟนเก่าพี่บอมค่ะแล้วเค้ามาคุยอะไร เราก็ไม่รู้จริงๆ ในตอนนั้น งานเข้าค่ะ จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 15:53:37

ความคิดเห็นที่ 46 รอๆ จากคุณ : cheerful_love เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 16:39:12

ความคิดเห็นที่ 47 รู้แต่สีหน้าพี่บอม ไม่ดีเอามากๆค่ะเมื่อคุยกับผู้หญิงคนนั้นเสร็จ วันต่อมาพี่บอมก็มาหาที่ร้านค่ะ แต่เราหลบหน้าไม่อยากเจอ   เย็นมาเค้าก็ไปหาที่บ้าน คือไม่คุยไม่รับฟังอะไรจากพี่บอมทั้งนั้นในตอนนี้เพราะคิดเอาเองว่าผู้หญิงคนนั้นคือแฟนเก่าพี่บอม เป็นแบบนี้เป็นอาทิตย์นะคะ และเราก็ได้คุยกันเพราะหนีปัญหาไปก็ไม่ได้ไรขึ้นมา ก็คุยกันไปค่ะ พี่บอมก็มาคุยที่ร้านเรา นั่งคุยกัน พี่บอมบอกวันนั้นที่เจอแฟนเก่าเค้าเอง มือเราหน้าเรา เย็นไปหมดค่ะ พี่บอมก็เล่า และบอกว่าตอนแรกจะไม่พูดด้วยซ้ำแต่ในเมื่อเราทำแบบนี้เค้่าจะเล่า ก็เล่าว่า ให้ชื่อว่าพี่มีแล้วกันนะคะแฟนเก่าพี่บอม มีถามว่า บีอ่ะแฟนใหม่พี่หรอ พี่บอกว่าใช่ มีเค้ามาขอคืนดีในวันนั้นบอกว่าเค้าพึ่งเลิกกับแฟนเค้าไป และพยายามจะติดต่อมาหาพี่บอม แต่เบอร์มือถือที่มีโทรไม่ได้แล้ว เลยโทรไปบ้านแม่พี่บอมก็บอกไม่อยู่ และยังบอกว่ายังรักพี่อยู่นะ Y-Y   บีเลยถามไปว่า พี่บอมยังรักพี่เค้าอยู่ใช่ป่าว  พี่บอมบอกไม่แล้ว นะ พี่แค่รู้สึกว่าทำไมผู้หญิงที่พี่เคยรู้จักวันนั้นกับวันที่พี่เจอมันต่างกันกับตอนที่พี่รู้จักเค้ามากมาย เราก็ถามอีกว่า พี่จะกลับไปคบกับพี่มีอีกมั้ย เค้าก็ตอบไม่นะตลอด คือเราจะถามย้ำๆหลายๆรอบ และถามว่าทำไมวันนั้นถึงไม่คิดจะเล่าไม่คิดจะบอก คำตอบคือ เค้ารู้จักนิสัยเราค่ะ ถ้ารู้ว่าเล่าให้ฟังไปแล้ว เราคงขอเลิกกับพี่บอมไปเลยแล้วไล่กลับไปหาคนเก่า เราก็บอกว่าจริงๆเราคงทำแบบนั้น^^ และเราก็เข้าใจกันถึงแม้ว่าเรื่องที่เค้าเล่ามาอาจจะไม่หมดหรือไม่่เป็นความจริง หรืออย่างไรก็แล้วแต่ แต่เค้าก็ยังเลือกที่จะคบเราต่อไป ก็ดีใจนะคะที่เป็นแบบนี้ ----------------------------------------------- และเราก็กลับมาเป็นปกติเหมือนเดิม  ตอนนี้ มาเป็นปัญหาของเราแล้วค่ะ โลกมันกลมพื้นที่มันแคบ ฮ่าๆ เดินไปไหนก็เจอกัน ค่ะ และเราก็ไปเจอพี่บอยเข้าสิคะ เรากำลังเดินจูงมืิอคุยกันอย่างสนุกสนานกับพี่บอม เดินไปจ๊ะเอาพี่บอยพอดี พี่บอยก็เดินมาทักเราค่ะ ถามสบายดีมั้ยอะไรประมาณนี่ค่ะถามไถ่สารทุกสุขดิบกันไปมา พี่บอมก็ขอตัว แต่เรายังจับมือไว้แน่นบอกไม่ต้องไปค่ะ และบอกพี่บอมว่า นี่พี่บอย แฟนเก่าของเราเอง เคยคบกันก่อนที่จะแต่งงานกับพี่เบจค่ะ ( เราบอกไปแบบไม่กลัวว่าจะมีปัญหานะคะและหวังว่าเค้าคงรับได้ และเค้าก็รับได้จริงๆ ) พี่บอยก็ยิ้มแบบไม่ได้อะไร และก็ขอตัวไปและบอกพี่บอมว่าไว้ผมขอโทรหาบีหน่อยนะครับไม่ว่ากันนะ ^^ " และเราก็บอกว่าได้เลยเบอร์เดิมค่ะไม่มีปัญหา  กรรม เท่านั้นหล่ะค่ะ พี่บอยหันหลังเดินไป เราโดนพี่บอมสับป๊อกเข้าหัวทีนึง บอกว่าไม่ได้อนุญาตนะเนี่ย เดี๋ยวเถอะ 555555 และเค้าก็ถามว่าทำไมถึงไม่ปิดหล่ะว่าบอยเป็นใคร เราก็บอกมันไม่จำเป็นนะ คือเราคบกันก็ต้องไว้ใจกันไม่ปิดบังกันนะคะ มีอะไรที่ควรบอกก็ต้องบอกค่ะ เดี๋ยวมารู้ทีหลังจะเสียความรู้สึกกัน ดีไม่ดีอาจจะเลิกกันไปด้วยซ้ำนะคะ พี่บอมก็บอกว่าบางเรื่องไม่ต้องบอกก็ได้นะ และขอบคุณที่ไม่ปิดเค้า เราบอกไม่ได้สำหรับเรา แฟนเรา. คบกันเราจะไม่ปิดบัง อันไหนที่ควรรู้เราจะให้รู้ไว้ และพี่บอมก็เหมือนกันไม่ควรจะปิดอะไรบีนะคะ เราก็แค่ย้ำไปแบบนั้น ^^ มีงานอีกแล้วค่ะ จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 17:03:57

ความคิดเห็นที่ 48 รออยู่นะคร๊าาาาา จากคุณ : yurinya เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 17:09:26

ความคิดเห็นที่ 49 คห.46 /48 คะ ขอบคุณมากๆค่ะ ^^ รออ่านต่อไปนะคะ เดี๋ยวก็จะเป็นครอบครัวแล้วค่ะทีนี้ อิอิ ***************************************** รอก่อนนะคะ ขอจัดการกับตัวเองและลูกกับสามีก่อนนะคะ ^^ จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 18:57:47

ความคิดเห็นที่ 50 ย่างก้าวสู่วัย21 ค่ะ และถ้าจำไม่ผิดน่าจะอีก 2 เดือนค่ะ โดยประมาณจำได้ไม่แม่นนะคะ ผ่านมาหลายปีแล้ววันก็มีคลาดเคลื่อนมั่งค่ะ ก็จะคบกับพี่บอมได้ครบ 1 ปีพอดี และในวันนึงก็มีการ์ดงานแต่งงานเพือ่นของพี่บอมมา และบังเอิญก็ดันเป็นเพื่อนของพี่สาวลูกป้าเราด้วยซะงั้นค่ะ เราก็เลยต้องได้แยกกันไปในวันนั้น เราไปกับพี่สาวพี่บอมก็ไปกับเพื่อนค่ะ และก็ไปเจอกันในงาน แต่พี่บอมก็นั่งกับเพื่อน เราเองก็เดินตามก้นพี่สาวไป--" และเราก็ไม่ได้คุยกันเลย อยู่ดีดี เราละจากพี่สาวเราออกมาได้ กะจะเดินมาหาพี่บอม ปรากฏเดินไปที่โต๊ะ ก็ไม่เจอพี่บอมแล้ว เจอแต่เพื่อนพี่บอมเค้า ก็ถามค่ะ รู้ว่าพี่บอมขอตัวกลับก่อนแล้ว เราก็โทรหา ไม่รับโทรศัพท์อีกแล้ว เป็นไรเนี่ย โทรๆๆๆๆๆๆๆอยู่นั่นค่ะ ไม่รับเลยหายไปไหนน๊า เดินเข้างานไปถามเพื่อนพี่บอมอีกครั้ง ได้ความว่า เค้าจะนัดกันไปฉลองสละโสดของเพื่อนเค้า เดี๋ยวมาต่อค่ะ ^^ จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 19:57:35

ความคิดเห็นที่ 51 และก็ได้สถานที่มาแล้ว เราก็ยังไม่วายโทรหาอีก ก็ยังไม่รับโทรศัพท์ในใจก็คิดว่าโกรธเราหรอ เป็นไรของเค้าทำไมไม่บอก เป็นบ้าเป็นบอไรอีก คิดมั่วไปหมดค่ะตอนนั้น เราก็ไปบอกพี่สาวว่าจะกลับก่อน พี่สาวก็ไม่ว่าอะไร เราก็รีบกลับทันที ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ใหม่ และขับรถตามไปค่ะ กว่าจะถึงเป็น ชม.  ไปถึงเจอละค่ะ รถเห็นแล้วปรี๊ดปร๊าดมากค่ะ หนีมาไม่บอกเราเลย เราก็หาที่จอดได้ก็ไปตามหา กว่าจะหากันเจอก็นู่นค่ะ เกือบ ชม. อีก ไปเจอเอาในร้านเหล้าข้างๆที่เที่ยวสะงั้น เห็นแล้วโมโห มานั่งกินเบียร์กับเพื่อนเราโทรหาก็ไม่สนใจเราด้วยนะคะ ขนาดเดินถึงโต๊ะจะนั่งทับหัวแล้วยังเฉยค่ะ เราก็ถามทำไมพี่บอมมาไม่บอกบีเลย โทรหาก็ไม่รับ  พี่บอมบอก ก็พี่ไม่เจอบี ส่วนโทรศัพท์ลืม หืม... เราเลย ลืมโทรศัพท์หาบีไม่เจอ พี่หาไม่เจอหรือไม่หา โทรศัพท์ลืมหรือตั้งใจไม่รับกันแน่คะ เริ่มและเริ่มจะเหมือนแบบหาเรื่องๆ เลยบอกช่วยลุกแล้วไปคุยที่อื่นได้มั้ย เสียงดังมันต้องตะโกนคุย คุณเธอก็ไม่ไป เราเลยแบบ งั้นบีนั่งกินด้วยเลยแล้วกัน มองไปทางเพื่อนเค้า ใครไม่รู้คนนี้ไม่รู้จักค่ะ ^^ บอกพี่...  รินสิคะขอแก้วนึงจะกินด้วยมองทำไมคะ เท่านั้นแหละพี่บอมดึงมือเราแล้วเหมือนจะกระชากออกไปค่ะ ( เจ็บอยู่นะ) เดินไปแล้วก็ถามอีกค่ะว่ามาทำไมไม่บอกโทรก็ไม่รับเป็นอะไรไป ไม่บอกก็ไม่รู้นะพูดสิ พี่บอมก็ถามเรา ทำไมในงานทำเหมือนไม่รู้จักเค้าหล่ะแล้วทำไมไม่มานั่งกับเค้า เราก็ตอบไปว่าพี่บอมก็เห็นว่าบีก็เดินตามพี่สาวอยู่คุยกันก่อนไปแล้วไม่ใช่หรอ แล้วจะไม่รู้จักตรงไหนยังคุยยังทักกันอยู่นะ คิดมากไปป่าว พี่บอมก็บอกไม่ ไม่ได้คิดมาก อ่าวและจะให้ทำไง เราก็ถามไป แล้วนี่ตกลงพี่จะเอาไง คุยรู้เรื่องป่าว นี่ตามมาคุยขับรถมาเป็น ชม. เดินหาอีก เพราะเป็นห่วง เข้าใจอะไรมั่งหรือป่าว กวนอีกค่ะตอบว่าไม่เข้าใจ เราก็ เหนื่อยนะคะพี่บอม พี่จะคุยมั้ยถ้าไม่คุยบีไม่คุยแล้วนะคะ บีเหนื่อย บีจะไม่ตามพี่บอมอีกแล้ว เดินหนีค่ะ พี่บอมก็เดินๆตามมา จนถึงรถ เราก็ขึ้นรถจะกลับแล้ว โกรธตามมาง้อยังวนๆกวนๆอีกค่ะ พี่บอมก็ขึ้นมานั่งด้วยบอกกลับด้วย ขับกลับไม่ไหว ( เมาที่ไหนเนี่ย --") ก็ตามใจ รถพี่หล่ะเราก็ถาม เค้าบอกจอดนั่นแหละ พรุ่งนี้ค่อยมาเอา อ่าวเป็นงั้นไป เราก็ยังไม่วายถามอีก ว่าเป็นอะไร เค้าก็บอกว่าพี่หึง พี่หวง พี่ไม่อยากให้บีคุยกับผู้ชายพวกนั้น ( หมายถึงเพื่อนๆพี่สาวที่เป็นผู้ชายค่ะ ) เราเลยบอก อ่าวก็บีแฟนพี่นะคุยกัน้ฉยๆไม่ได้สนใจสักหน่อย คิดมากอีกแล้ว เค้าก็บอกป่าว ก็แค่อยากให้เรามานั่งด้วยเฉยๆ อยากให้ึนอื่นรู้ว่าบีอ่ะแฟนพี่ เราเลยย้อนถามไป แล้วทุกวันนี้ไม่มีใครรู้หรอคะว่าเราคบกันเป็นแฟนอยู่อย่ามาอ้างมาหาเรื่องนะ แค่นั้นแหละค่ะ พี่บอมก็จับตัวเราเข้าไปจุ๊บปากทีนึง ( เราก็เหว๋อสิคะ จะปีนึงคบกันแค่จับมือไม่เคยมากกว่านั้น ) เราก็ยังนิ่งและอึ้งอยู่ยังค้างที่ปากค่ะ เหะๆ ^^ พอรู้สึกตัวอีกทีก็พลักออก เจอเราตบไปทีนึง ( ไม่ใช่ว่าไม่เคยนะคะ แต่แค่เราไม่ชอบที่เค้ามาทำแบบนี้ ) พี่บอมยังถาใอีกตบเค้าทำไมเนี่ย เจ็บนะ เราก็ หายเมาก็ลงไปได้แล้วค่ะ  เข้าใจและว่าหวง ไปเถอะค่ะไปเที่ยวกับเพื่อนเถอะ เจอกันพรุ่งนี้ค่ะ พี่บอมก็ไม่ยอมไปยืนยันจะกลับพร้อมเรา เราเลยบอกงั้นเราไปเที่ยวด้วยแล้วกัน สรุปก็ลงไปเที่ยวด้วยกันค่ะในวันนั้น เค้าก็แนะนำให้เพื่อนเค้าทุกๆคนที่แบบไม่รู้จักเราได้รู้จักกันหมด^^ จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 20:57:38

ความคิดเห็นที่ 52 เสร็จพี่บอมก็กลับพร้อมเราเหมือนเดิมค่ะไม่ได้เมามายอะไรกัน ทำว่าตัวเองเมา เราก็ไปส่งที่บ้านค่ะ แล้วเค้าก็ขอให้เราหอมแก้มเค้าทีนึง ^^ หอมค่ะ จุ๊บไป1 ที แยกย้ายกันไป ค่ะ วันเวลาก็ผ่านไปค่ะเรื่องก็ยังเป็นปกติกันดีอยู่ไม่ได้มีเรื่องอะไรเข้ามากวนใจอีก อิอิ และแล้วก็ครบปี จำได้เพราะวันนั้นไปเลี้ยงฉลองกัน 2 คน ไปทานอาหาร ไปดูหนังกันค่ะ วันต่อมาก็ไปเที่ยวกันอีก อันนี้ไปเที่ยวกันต้องไปค้างคืน เราก็คิดหนักกลัวจะเสียตัว55555 ( เวอร์ค่ะ อันนี้ ) เราก็บอกแม่ก่อนไป แม่ก็ไม่ว่า บอกเราดูแลตัวเองได้แล้วแหละแม่ไม่ห่วง --' แต่ป้าแม่บ้านห่วงจะตามไปด้วย ฮ่าๆเป็นงั้นไปป้าเรา ช่วยเก็บเสื้อผ้าให้ ขาสั้นไม่ให้เอาไป แขนกุดไม่ให้ใส่ ฮ่าๆ แบบให้ใส่แขนสั้นกับขา4 ส่วนสะงั้นป้าเรา เราก็ค่ะ ห่วงยิ่งกว่าคุณแม่อีก ไปกันแล้วไปเที่ยวกันไปทะเลกัน เรากรี๊ดมากค่ะ ชอบฮ่า ก็ขับรถไปกัน ถึงทะเลก็เอาของไปเก็บกันค่ะ แล้วก็ไปเดินเล่นริมหาดกันเพราะมันเย็นแล้ว หาไรทานกันริมหาดนั่นเลยค่ะ ตกกลางคืน ก็ถึงเวลานอนแล้ว เราเป็นฝ่ายอาบน้ำก่อน พี่บอมทีหลัง เสร็จก็นอนค่ะ ไม่มีอะไรเกิดขึ้นค่ะ พี่บอมนอนหลับสนิท แต่เราดันนอนไม่หลับ  คือห้องนี้เป็นเตียงคู่ค่ะ ^^ นอนคนละเตียง สักพักนึง เราได้ยินเสียงเหมือนน้ำอ่ะค่ะหยดๆๆในห้องน้ำ และเหมือนเสียงคนเดิน 55555 โห.... ขอโทษนะคะ รีบลุกออกจากที่นอนกระโดนไปแทบจะนั่งทับพี่บอมค่ะ พี่บอมก็แบบตกใจถามบีเป็นไรๆ เราบอกได้ยินเสียงคนเดินอ่ะ ขอนอนด้วยนะคะ ( โรคกลัวผีกำเริบ --' ) พี่บอมหัวเราะเราแล้วบอกว่าอยากนอนข้างเค้าก็บอกมาเถอะ เรา ก็นะ ช้านกลัว สรุปนอนข้างกันไปจนเช้า ตื่นมา ตายละ พี่บอมหายไปไหน หลับสนิทเกินไปมะคืน โทรหาอีก แต่พี่บอมไม่ได้เอาโทรศัพท์ไปด้วย เราก็ อาบน่ำแต่งตัวเสร็จ พี่บอมมาพอดี เค้าบอกไปเดินเล่นมาเห็นเราหลับเลยไม่ปลุก เค้่าบอกเราเก็บกระเป๋ากันจะกลับแล้ว อ๊าวเราถามยังไม่เที่ยวเลยกลับแล้วหรอ ก็ไม่ได้ว่าไรเก็บไปบ่นไป555 เสร็จแล้ว ก็เดินก้มหน้าก้มตาผิดหวัง อย่างแรง บอกจะพามาเที่ยวยังไม่ไรพากลับแล้ว แต่ ที่ไหนได้ เซอร์ไพรส์ค่ะ เค้าตื่นเช้าไปคุยเรื่องเช่าเรือ เพื่อจะข้ามไปเกาะ เย่ๆๆ ดีใจแทบจะกระโดดกอดคอ อิอิ ถึงเกาะแล้วค่ะ ยิ้มหน้าบานตาหายไป 555 ไปเอาของเก็บห้องพักกัน ไปดำน้ำดูปลากันค่ะ  เสร็จแปบเดียวเย็นแล้ว หาไรทานก็ไปพักผ่อนกันรอบนี้เตียงเดียวค่ะ นอนหันหลังใส่กันอีก ตอนเช้ามาก็ไป เที่ยวรอบเกาะกัน ไม่มีไร แต่ว่าวันนี้มีค่ะ ^^" เสร็จพี่บอมไปคืนสุดท้ายสะงั้น --' เง้อผ่านมาหลายวันมาเสร็จเค้าเข้าวันนี้ เช้ามาก็ยังปกติกันค่ะ นั่งเรือข้ามฟากกลับกัน ระหว่างทางกล้บค่ะ ระทึกมากๆๆ พี่บอมบอก กลับไปพี่จะไปคุยกับผู้ใหญ่เรื่องจะมาขอเราแต่งงานนะ เหว๋อปนอึ้งอีกรอบ เรากรี๊ดในใจมาก ปนกับความกลัวมาด้วย ก็เลยถามไป เราบอกพี่บอมว่า ( อันนี้จำมากเลย) บีไม่ใช่หญิงสาวนะคะพี่บอม ผ่านการแต่งงานมาแล้วด้วย พี่จะทำอะไรคิดให้ดีก่อนนะคะ บีไม่ซีเรียสว่า พี่นอนกับบีแล้วพี่ต้องมารับผิดชอบในตัวบีด้วยการมาขอแต่งงาน ไม่ตอ้งก็ได้ค่ะ แค่คบกันไปอย่าพึ่งทิ้งบีไปตอนนี้ เพราะบีอาจจะทำใจไม่ได้เท่านั้นเอง การแต่งงานมันง่ายนะคะแต่การที่ คนละพ่อคนละแม่ต่างการเลี้ยงดูและต้องมาอยู่ร่วมกันมันยากนะคะพี่บอม บีให้พี่ไปคิดก่อนค่ะ พี่บอมบอกได้ แต่บีจะไม่ปฏิเสธว่าจะไม่แต่งงานกับพี่ใช่มั้ย เราก็บอกไปตรงๆว่าเรายังไม่รู้เราเองก็ต้องคิด เพราะมันไม่ใช่รอบแรกของเรา เหมือนกัน เราไม่อยากให้อะไรมันผิดพลาดอีกถ้าจะมีการแต่งงานเกิดขึ้นมาในรอบ2 พี่บอมเค้าก็เข้าใจในสิ่งที่เราได้บอกไป ( ความคิดเรานะ เราว่าผู้ชายอาจจะน้อยคนที่จะรับได้กับผู้หญิงที่อายุแค่นี้แถมยัง ผ่านการมีครอบครัวมาด้วยนะคะ เรากลัวว่าวันนึงเค้าจะมาหาเรื่องแล้วท้ิงเราไป) จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 21:49:24

ความคิดเห็นที่ 53 เดี๋ยวพรุ่งนี้มาตามต่อ คืนนี้ไปนอนก่อนนะคะ ฝันดีค่ะทุกท่าน จากคุณ : หมูสู้มีด เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 23:42:02

ความคิดเห็นที่ 54 อ่านอยู่นะคะ จากคุณ : sweet_pomelo เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 23:55:21

ความคิดเห็นที่ 55 คห.53 / 54 คะ. ขอบคุณมากๆค่ะ เรากลับมาก็คุยให้แม่ กับ พ่อฟังว่าพี่บอมอยากจะมาขอแต่งงาน พ่อกับแม่เราเองก็ยังไม่เห็นด้วยเพราะว่ากลัวว่าทางบ้านเค้า จะรังเกียจและไม่ชอบเรา เราเองก็คิดแบบนั้นเหมือนกันค่ะ แต่ใจนึงก็คิดว่าถ้าพี่บอมไม่รังเกียจและรับได้เราเองไม่มีปัญหา เพราะแต่งมาก็มีแต่พี่บอมกับเราในตอนนั้นคิดแบบนี้จริงๆค่ะ ( ตอนนี้ขอเล่าไปเรื่อยๆนะคะ ไม่เน้นวัน เพราะมันต้องมีคลาดมั่ง ^^ ) ต่อมาพี่บอมก็มาบอกเราว่าพ่อและแม่ของพี่บอมอยากจะคุยกับพ่อแม่ของเรา แล้วก็ได้คุยกัน พ่อแม่พี่บอมมาคุยเรื่องการจะมาขอ และได้บอกว่าไม่ได้รังเกียจอะไรเลย เราเองก็ซึ้งใจดีใจ ^^ พี่บอมก็คุยกับเราว่าตัวเราเองไม่ติดขัดอะไรใช่มั้ย เราก็ไม่ได้ปฏิเสธ แค่บอกว่า ถ้ารับเราที่เป็นเราได้ ก็ไม่มีปัญหาอะไรค่ะ เสร็จก็นัดวันที่จะมาคุยกันอย่างเป็นเรื่องเป็นราวกันค่ะ และก็มีปัญหาเกิดขึ้นมาจนได้สิคะ เพราะทางญาตๆ พี่บอมเค้าไม่ยอม เค้าไม่ชอบเรา ที่เราเป็นแบบนี้ เคยผ่่นการแต่งงานมาแล้วประมาณนี้ค่ะ เค้าบอกผู้หญิงมีมากมายทำไมพี่บอมถึงมาเลือกตกลงปลงใจกับเรา เอาแล้วไงคะ พี่บอมเค้าก็ให้เหตุผลของเค้าไปมั้งคะ เราไม่รู้เรื่องด้วยเพียงแค่ได้ยินพี่บอมเล่าให้ฟังเท่านั้น ถึงวันที่มาคุยมาขอกันแบบเป็นเรื่องเป็นราวแล้วค่ะ ก็คุยกันได้ความว่า หมั้นเช้าแต่งเย็นค่ะ สินสอดทองหมั้นพ่อแม่เราไม่ได้เรียกร้องค่ะ ( จะเรียกไปทำไมคะลูกตัวเองก็ใช่มือใหม่เศร้ามาก Y-Y  ) ทางฝ่ายเค้าก็บอกว่าจะจัดมาให้สมกับหน้ากับตาค่ะ ก็คุยกันตามนั้น แต่เราเป็นฝ่ายขอเองกับพี่บอมว่าเราขอแค่ให้สมกับหน้ากับตาพ่อแม่เราเป็นพออย่าทำให้พ่อแม่เราเสียใจ ^^ ขอไปตามนั้น พี่บอมเค้าก็รับปาก ไม่ได้ว่าอะไร เดี๋ยวมาต่อนะคะ ^^ ***( แก้ไขข้อความพิมพ์ผิดค่ะ ) แก้ไขเมื่อ 08 เม.ย. 55 15:38:47 จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 55 10:22:54

ความคิดเห็นที่ 56 รออยู่นะคะ จากคุณ : ม่าม๊าแรมโบ้คุง เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 55 12:43:46

ความคิดเห็นที่ 57 คห.56 ขอบคุณมากๆนะคะ ^^ ------------------------------ ก็มีคุยเรื่องวันแต่งงานกัน หาวัน หาฤกษ์ ที่คิดว่าดีกันไป แต่ว่าก็หากันไม่ลงตัวอีกค่ะ ฝ่ายนู้นจะเอาวันนั้น ฝ่ายนี้จะเอาวันนี้ ยังตกลงกันไม่ได้คุยกันอยู่นาน เพราะญาตฝ่ายพี่บอมเค้าจะให้คบกันไปอีกหลายปีให้หมั้นไว้ก่อนค่อยแต่ง แต่ทางพ่อแม่พี่บอม พ่อแม่เรา ลงตัวกันคือ หมั้นเช้าแต่งเย็นในวันเดียวค่ะ ทางญาตพี่บอมค่อนข้างไม่พอใจอยู่ค่ะ สุดท้ายพี่บอมต้องเป็นคนเลือกเองค่ะ จบที่พี่บอมได้วันมาแล้ว นานเลยค่ะ เกือบสิ้นปีกันทีเดียว ^^ กว่าจะถึงวันนั้น   และมีอีกหนึ่งปัญหาคือ เค้าอยากจัดงานแค่ในครอบครัวเพราะญาตพี่บอมเห็นว่า เราก็เคยแต่งงานมาแล้วไม่จำเป็นต้องใหญ่โตมากมายก็ได้ เค้าเสนอมาว่าอย่างนั้น แต่ตัวพี่บอมเค้าก็ไม่ยอมค่ะ ยังยืนยันจัดเชิญคนปกติและจัดงานให้สมกับทางเค้าและเราอยู่ดี ผ่านเรื่องนี้ไปค่ะ ( จุดนี้เราเองก็ยังคิดนะคะว่าทำไมพี่บอมถึงไม่ได้แต่งงานกับแฟนเค้าที่เคยคบกันก่อนหน้านั้นอาจจะเจอแบบเราก็ได้ คุยไปมาไม่ลงตัวกันมากคนก็มากความนะคะ เราคิดเอาเองแต่ไม่เคยพูดค่ะ พึ่งมาพิมพ์ในนี้นี่แหละค่ะหรือมีปัญหาอื่นร่วมด้วย ก็ยังไม่รู้อยู่ดีไม่เคยถามด้วยค่ะ เพราะถือเรื่องของเค้าเกิดรู้มาแล้วเราจะเก็บเอามาคิดมาทุกข์เสียป่าวบางเรื่องไม่รู้บ้างก็ได้^^ แต่ก็ยังแอบรู้มาว่าเค้าเตรียมงานแล้วนะคะถ่ายรูปแล้วการ์ดก็พิมพ์ค่ะเหลือแต่นำไปเชิญแขกก็ไม่รู้นะเพราะอะไรกันแน่ อยากอยู่นะเนี่ยพอพูดแล้วก็ อิอิ ) ระหว่างรอวันนับวันนับคืนเรา ( เรานะคะนับรอกันทีเดียวตื่นเต้น ^^ ) แล้วก็มีเตรียมตัวค่ะ ตอนแรกเลยต้องไปถ่ายรูปก่อนก็พากันไปหาที่ถ่ายกันค่ะหาร้านกัน ไปนั่นไปนี่หลายที่กันทีเดียว ตรงนี้ก็ไม่เอาตรงนั้นก็ไม่ดี ฮ่าๆมากเรื่องอีก แต่พอพี่บอมบอกงั้นเราไปถ่ายที่ กทม.กันดีกว่า ดีใจอีกแล้วเราดี๊ด๊า ค่ะ ไปๆทันทีทันใดเลย ก็บอกผู้ใหญ่กัน เราก็ตอนนั้นลัลล้ามาก ชอบไปเที่ยวค่ะ ^^ นานๆทีเห็น กทม. แบบอยู่ ตจว. ค้าขายไงคะ ไม่มีวันหยุดเลย อยากไปก็ต้องปิดร้านไป ลำบากค่ะ  สรุปไปกันที่ 10 วัน คิคิ วันแรกไปก็ไปกินไปเดินห้างกัน ไปหาเพื่อนพี่บอมบ้างเพื่อนเราที่อดีตเคยเรียนบ้างค่ะ เอาอีกแล้วค่ะ เพื่อนพี่บอม พอเจอกันเพื่อนพี่บอมก็เรียกชื่อเราเป็นชื่อแฟนเก่าพี่บอมค่ะ ทักแบบมั่นใจมาก บอกพึ่งเคยเจอครั้งแรกนะเนี่ย เราเลยบอกป่าวค่ะ ไม่ใช่ เค้าก็หน้าเสียกันตกใจ กันใหญ่เลยคือแบบหน้าตาตื่นอ่ะค่ะ พี่บอมเลยแนะนำให้รู้จักและเล่าให้ฟังว่ายังไง ก็เชิญกันล่วงหน้าค่ะ ยังถูกแซวว่าไม่เปลี่ยนอีกแล้วนะ ^^ ก็แยกย้ายกันไปค่ะ ก็ไปหาโรงแรมพักกันวันนั้น และต่อมาก็ไปหาร้านค่ะตามที่คุยกับเพือ่นๆแนะนำกันมา และหากันทั้งวัน เจอโปรถูกใจแล้วววววว ตกลงร้านนี้เลย ก็ลองชุดกันค่ะ ได้ชุดแล้วก็ เลือกที่สถานที่ถ่ายนอกสถานที่กัน ไปจบลงกันที่หัวหินนั่นเอง เค้าก็นัดอีกวันถัดไปค่อยมานะ เพราะวันพรุ่งนี้ติดถ่ายของอีกคู่ คือเลือกช่างถ่ายรูปค่ะ และช่างแต่งหน้าก็รุ่นพี่ของพี่บอมเอง เสร็จก็นัดกันไปเจอที่หัวหินเลยค่ะ นอกสถานที่ก่อน เพราะเน้นมากกว่าค่ะ ไปรอกันที่หัวหิน ที่พักหรูหรามาก ชอบๆ อีกแล้วเรา เหะๆ ถึงวันถ่ายแล้ว ถ่ายๆไป รอเวลาพระอาทิตย์ตก รอถ่ายก็จะเสร็จแล้ว มีจัดให้จุ๊บปากกันอีกเอ๊า ปกติแค่จมูกชนกันนี่นา อายอ่ะ5555 เค้าบอกปากประกบนะคะ แต่มาติดขัดตรงเราเตี้ย--' ตัวไม่ถึงไหล่พี่บอมเลย ถ่ายไปหลายจุ๊บกว่าจะได้รูปถูกใจช่างภาพ ^^"  (ภาพนี้สวยน๊า เราชอบ) อายม้วนไปหลายตลบเลยกับภาพเดียว  ในที่สุดก็เสร็จค่ะ เหลือไปถ่ายที่สตู และก็ไปถ่ายที่สตูค่ะ มีคุกเข่าขอแต่งงานด้วยชอบๆ ไม่บรรยายแล้วดีกว่าค่ะ มันเยอะหลายสิ่งประทับใจ ^^ จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 55 16:29:58

ความคิดเห็นที่ 58 จขกท มาแล้ว รออ่านอยู่เลย จากคุณ : ผ่านมา เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 55 16:36:02 A:14.207.205.97 X: TicketID:354081

ความคิดเห็นที่ 59 คห. 58 ขอบคุณมากนะคะ มารออ่านด้วย^^ ---------------------------------------- ถ้่าจะให้เล่าตอนวันไปถ่ายรูปมันจะยืดยาวค่ะเดี๋ยวเบื่อหนีไปซะก่อน ^^  เราอาจจะเป็นคนที่เล่าอะไร งงๆ หน่อยนะคะ ยังไงก็ต้องขอโทษไว้ก่อนค่ะ ไม่ใช่มืออาชีพในการเล่าค่ะ อาจจะจัดขั้นตอนอะไรๆไม่ถูกนะคะ มั่วไปหมด ทนๆอ่านด้วยนะคะให้สมกับความตั้งใจของเรานิดนึงจะเล่าให้จบค่ะ และก็นัดวันเลือกรูปค่ะ เค้าก็มีล้างออกมาให้เป็นแผ่นสี่เหลี่ยมอ่ะค่ะ ไม่รู้เรียกว่าอะไรเอามาให้เลือกรูป ก็เลือกกันไป แต่ได้มาไม่เยอะค่ะ เพราะเอามาก็เก็บกันไม่ได้ดูค่ะเสียดายตังค์ ก็เลือกไปตามที่โปรจัดให้ แล้วก็ขอรูปทั้งหมดที่เค้าล้างมาอ่ะค่ะ เอามาหมดเลย อิอิ เหลือเวลาที่ กทม.อีกตั้ง ๒ วัน ไปเที่ยวกัน คนต่างจังหวัดอยากไปสวนสนุกค่า ^^   พี่บอมก็พาไป ไปนั่งรถไฟเหาะสิคะ กรั่กๆๆ ลงมาแทนที่คนที่ไม่ยอมแต่ต้นจะเวียนหัว กลับเป็นเราซะงั้นค่ะ หิ้วปีกกันกลับแล้วตบท้ายด้วยการโดนสมน้ำหน้าค่ะ เคืองพี่บอมมากเลยนะคะตอนนั้น เราเองก็คิดว่าตัวเองเล่นได้เพราะเคยเล่นแล้วแต่ก็ไม่ได้รู้ว่าพออายุเข้าเลข 2 แล้วอะไรๆก็ ไม่เหมือนเดิมแม้แต่การเล่นแบบนี้ 5555   ถึงวันกลับบ้านแล้วค่ะต้องมาเริ่มวันทำงานอีกแล้ว ระหว่างนี่ก็ไม่มีอะไรมากมายค่ะ ขอข้ามมาตอนไปเลือกตัดชุดแต่งงานกันนะคะ ของเราตัดใหม่ค่ะ พี่บอมไม่อยากให้เช่าอยากให้เรามีไว้เป็นของตัวเองเลย ก็ต้องไปหาร้านตัดกันอีกแล้วค่ะ ก็ได้ร้านที่จังหวัดใกล้เคียงค่ะ ราคาค่าตัดแพงเอาเรื่องเลยค่ะสำหรับเรา เพราะใส่แค่หนเดียวเอง ตกลงราคาค่าตัดเสร็จ ก็เลยทำ งก ค่ะ บอกว่า ถ้าตัด 2 ชุดแล้วพอจะแถมการ์ดแต่งงานกับของชำร่วยได้มั้ยคะ 55555   พอดีที่นี่เค้ามีพรีเวดดิ้งอยู่ด้วยค่ะแล้วครบวงจรเลย นะคะ เค้าก็ใจดีนะคะแถมค่ะ ( คงได้ค่าตัดเราไปเยอะ ^^ ) ถึงวันไปเลือกของค่ะเลือกแหวน ก็ได้แหวนคู่แต่งมา แหวนหมั้นมาค่ะ ก็ไปเลือกซื้อของใช้ในบ้านใหม่นิดหน่อย ( พี่บอมมาอยู่กับเราที่ร้านค่ะ ที่ร้านจะไม่มีใครนอกจากเราและป้าแม่บ้านที่ตามติดมาตลอดไม่ว่าจะอยู่บ้านหรือ ร้าน รักมากค่ะทุกวันนี้ยังอยู่ด้วยกันนะคะ ส่วนพ่อแม่เราก็มีกิจการของเค้่าค่ะไม่ได้มายุ่งเกี่ยวกัน ) เราก็เลือกซื้อชุดนอนใหม่ อะไรๆก็ใหม่หมดเลยอ่ะค่ะ เสียเงินไปเยอะอยู่นะคะเนี่ย^^) จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 55 17:13:17

ความคิดเห็นที่ 60 อ่านเรื่องเล่าแบบนี้แล้ว เราว่านี่แหละเรื่องจริง ไม่มีการตั้งพลอตเรื่อง ไม่เยิ่นยื้อดี จากคุณ : ผ่านมา เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 55 17:17:55 A:14.207.172.133 X: TicketID:354081

ความคิดเห็นที่ 61 เจ้าของกระทู้มาต่อเร็วๆน้า ตั้งตารอคอยกันทีเดียว จากคุณ : ยืมล๊อคอินแฟนมาใช้ (endophyte) เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 55 17:23:34

ความคิดเห็นที่ 62 ต้องมาเสียค่าทำห้องนอนใหม่ ด้วยนะคะเสียเงินเยอะเหมือนกันดีแต่ค่าอุปกรณ์เราได้มาในราคาไม่แพง ค่าช่างตอนนั้นก็ยังไม่แพงเหมือนทุกวันนี้นะคะ อันนี้พี่ออกแบบเองทั้งหมด คิคิ ประหยัดไปในตัวค่ะ เงินก็หาร 2 ฮ่าๆ ใครบอกอยากให้อยู่บ้านตัวเองดีนัก ให้ออกเงินด้วยซะเลย เสร็จแล้ว นะตรงนี้ มาถึงวันแต่งงานเลยค่ะเพราะก็จะมีแต่รายละเอียดปลีกย่อยทั้งนั้นค่ะ ไม่น่าฟังค่ะข้่ามเลยดีกว่า^^ เช้างานหมั้นค่ะ คนก็ไม่เยอะเพราะส่วนมากก็บอกแต่ที่สนิทๆ ค่ะ เพือ่นๆก็ให้มาตอนงานเย็นเอาค่ะ เรียบร้อยไปค่ะเช้า แต่ตอนเย็น หูวววววว....... คนมาจากไหนมากมายสุดๆเลยค่ะเนี่ย เพื่อนพ่อแม่ของ 2 ฝ่าย เพือ่นพี่บอมก็มากมาย เพือ่นเราก็ไม่เยอะเท่าไหร่ค่ะ มากัน เสร็จก็ ขึ้นเวทีเน๊อะเค้าก็จะมีให้กล่่าวขอบคุณพ่อแม่ ( น้ำตาร่วง) ขอบคุณแขก พ่อแม่ให้พรลูกๆ ( น้ำตาหยดติ๊งๆ)และ ไม่รู้อะไรค่ะ พิธีกรนอกสคริปด้วยค่ะ ถามค่ะ คำถามมาจากไหนไม่รู้ เล่นแรงและทำเอาเรา งงไปค่ะ ถามแบบนะคะ เหมือนจะฆ่ากันบนเวทีเลย ยิงคำถามมาเป็นแต่งงานรอบสองของเจ้าสาวมีความรู้สึกยังไงมั่งคะ ( มารู้ตอนหลังผู้หญิงคนนี้เป็นญาตห่างนิดนึงของพี่บอม ซึ่งตอนแรกต้องไม่ใช่เธอต้องเป็นคนที่เราเตรียมไว้ค่ะ แต่เธอมาขอทำหน้าที่นี้แทน เราไม่รู้ก่อนด้วยซ้ำจนเห็นกันบนเวที และเธอก็โดนเราหมายหัวไว้เมื่อเสร็จงานค่ะ โดนกันไป1 ยกแบบไม่ต้องไว้หน้ากันค่ะ ทำเราได้เจ็บแสบเป็นชองขวัญที่ จำไม่มีวันลืมเลยนะคะ กับการทำแบบนี้ต่อหน้าคนเป็นร้อยๆๆ เราก็ให้ของขวัญเธอไปและเธอคงไม่ลืมเช่นกัน ^^ ) ดีที่พี่บอมมีสติมากกว่าเราค่ะเลยชิงตอบไปว่า จะกี่รอบผมก็รักและยินดีเต็มใจที่จะแต่งงานกับเธอคนนี้ในวันนี้และ จะรักเธอคนนี้ไปทุกๆวันจนเราจากกันครับ แขกในงานก็ตรบมือกันใหญ่เพื่อนๆก็ร้องเสียงดังเจี๊ยวจ๊าวกันและตะโกนบอกจูบเลยๆ ( อันนี้เราเห็นเป็นปกติของทุกงาน๕๕๕)เราก็น้ำตาร่วงแหมะๆ ซึ้งใจว่าที่สามีตอบคำถามให้แทนแบบนะคะ ปกติเค้าก็แค่ประกบปากใช่ป่าวคะ อันนี้จูบจริงๆเลยโว้วววว....ฮ่าๆๆ เหลือเกินค่ะ ตบท้ายด้วยการบอกผ่านสื่อว่า ผมจะรักภรรยาของผม ผมจะไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่มีบ้านเล็กบ้านน้อยตามคำขอของเธอ ผมจะทำให้เธอมีความสุขในทุกๆวันที่เธอได้อยู่กับผม ( ทุกวันนี้สุขมั่งทุกข์มั่งค่ะตามประสาครอบครัว) แต่วันนี้ผมขอวันสุดท้ายครับ ( เราดูvcd ที่อัดมาอ่ะค่ะหลายรอบไปหน่อยจำได้ขึ้นใจกันไปค่ะ อิอิ) เสร็จก็ส่งแขกค่ะ กลับบ้านไปเปลี่ยนชุดกันแล้วออกไปฉลองสละโสดค่ะของพี่บอมค่ะ  เหะๆ ไปนั่งฉลองกินเหล้าเมากันไปข้่างนึงเลย อะไรจะดีใจขนาดน๊านนนน ( หรือเสียใจที่ตัดสินใจแต่งเนี่ยเมาสะดีที่มีสติอยู่555) ก็พากันกลับบ้านไปค่ะ อาบน้ำแต่งตัวกัน นอนด้วยกัน ( พึ่งหมดวันไฟแดงซะด้วยกลัวสุดขีดกลัวท้อง ค่ะ ) และก็ผ่านไปค่ะ ผ่านไป ๑ เดือนของการแต่งงานยังมีความสุขดีค่ะ และก็ไปฮันนีมูนกัน ฟี๊ววววววววววว ไปเมืองจีนกัน ไปปีนกำแพงเมืองจีนกันค่ะ คิคิ และถึงตอนกลับมาเราก็เหนื่อยรู้สึกเหนื่อยขั้นรุนแรง นอนไม่อยากจะลุกไม่อยากจะตื่นเลย งานเข้าอีกแล้วค่ะ^^ จะ6 โมงแล้วอ่า เร็วจังเลยวันนี้ จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 55 17:49:27

ความคิดเห็นที่ 63 จะคอยต่อไป....T_T จากคุณ : ยืมล๊อคอินแฟนมาใช้ (endophyte) เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 55 18:14:28

ความคิดเห็นที่ 64 คห.60 คะขอบคุณมากนะคะ ติดตามอ่านต่อนะคะ ^^ คห.61/63 คะ ขอบคุณมากนะคะที่มารออ่านพอดีติดภารกิจ ค่ะ ^^ พึ่งจะกลับเข้าบ้านค่ะ ----------------------------- ลืมบอกเลยค่ะ พอแต่งงานกันพี่บอมก็ ลาออกจากงานค่ะ มาทำธุรกิจด้วยกันที่บ้านค่ะ (ที่จีนเค้่าจะมีหมอแมะใช่มั้ยคะที่แบบไปทัวร์เค้าจะมีให้ไปซื้อยาจีนอะไรอ่ะคะกลับมาทาน หมอแมะท่านนี้ทักเราว่าเราน่าจะมี ปัญหากับบริแถวๆท้อง พี่บอมกับเรายังว่าเลย สงสัยบีจะเป็นกะเพาะแต่ไม่ได้สนใจที่จะซื้อยาตามที่เค้าขายมาทาน) ต่อๆค่ะ พอกลับจากไปไต่กำแพงที่จีนมา ก็เหนื่อยนอน ทั้งที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ไม่พอค่ะ พอเห็นรถผลไม้วิ่งผ่านหน้าร้านก็ไปซื้อ องุ่นดองค่ะมาทาน ( เราว่าอันนี้ปกติค่ะ กินประจำไม่ได้เอ่ะใจ) จนนู่นเลยค่ะ ตอนเย็นไปทานอาหารกันนอกบ้าน สั่งปลาเนื้ออ่อนทอดกะเทียมของชอบมาทาน กะเทียมเยอะๆ แต่เท่านั้นหล่ะค่ะ พอเสริฟปุ๊บเราถึงกับบ่นเหม็นทันที บอกพี่บอมยกมันออกไปเลยนะ พี่บอมก็บอกว่าเหนื่อนจนไม่อยากทานเลยหรอ เราก็น่าจะใช่นะเพราะรู้สึกเหนื่อยจริงๆ ( อันนี้ด้วยความที่ไม่รู้จริงๆค่ะถึงจะผ่านการแต่งงานมาก่อนก็เถอะค่ะ แต่ไม่เคยผ่านการมีลูกมาก่อนค่ะ ) แล้วก็ดำเนินชีวิตต่อไป จนนู่นค่ะ ผ่านไป เกือบอาทิตย์ พี่บอมบอกว่า บีไปหาหมอเถอะ พี่ว่าบีน่าจะไม่สบาย เพราะทานไม่ได้ค่ะ เหลืองเลย 55555  ( คิดไปก็ขำตัวเองนะคะ ) พอปิดร้านตอนค่ำพี่บอมก็พาไปหาหมอค่ะ หมอก็ถามอาการค่ะ และบอกไปตรวจฉี่ดู เราก็ตายเลยแย่แล้วเป็นโรคอะไรมีตรวจฉี่ด้วยเนี่ย รีบเดินมาหาพี่บอมระหว่าง ที่หมอให้รอผลตรวจค่ะ พอคุณหมอเรียกเข้าไปอีกรอบ และบอกพี่บอมเค้าเข้าไปด้วย กรี๊ดกันมากค่ะ หมอบอกข่าวดี เราท้องแล้วค่ะ ^^ ไวไฟมากมายเลย รวดเร็วทันใจมากมาย หมอก็นับๆแล้วบอกว่าท้องประมาณกี่สัปดาห์ค่ะ แล้วก็ถามเคยแท้งมาก่อนมั้ยเพราะจะได้ฉีดยากันไว้ให้ ก็ไม่มีค่ะ หมอก็ให้ยามาทาน ก็รีบกลับบ้านค่ะ ไปบอกพ่อบอกแม่ พี่บอมก็โทรบอกแม่กับพ่อเค้า เป็นคนที่ไม่แพ้ท้องค่ะ สบายมาก ทานจุสุดๆสุดขีด ทานทุกอย่าง ไปทานข้าวทีสั่งมาเต็มโต๊ะ แล้วก็ทานไม่หมดค่ะ^^ ( คิดว่าคุณแม่หลายๆท่านก็เป็นนะคะ แบบนี้ ) ช่วงแรกของการท้องก็มีคุยกันวางแผนนั่นนี่กัน ค่ะ เต็มไปหมดด้วยความว่าไม่ค่อยเห่อเท่าไหร่เลย ฮ่าๆ และก็ไปหาหมอค่ะ ตอนนี้ 4 เดือนแล้วหมอก็ให้ซาวด์ได้ ปกติดีค่ะ แต่หมอบอกให้ทานเยอะๆกว่านี้ เราก็ตกใจนี่ยังทานไม่เยอะหรอ โอ้วววว.....ไม่นะทานจนไม่มีท้องกะเพาะให้เก็บแล้ว ช่วงเวลาก็ผ่านไปอีกค่ะ 6 เดือนแล้วนะคะ ^^ เร็วมั้ยคะ หมอก็ซาวด์ให้อีกค่ะ อิอิ คราวนี้เห็นเพศแล้ว ดีใจกันยกใหญ่เพราะ เพศนี้ไม่มีในบ้านพี่บอม ส่วนบ้านเราหลานคนแรกค่ะ ^^ คั่นค่ะ เล่าตอนระหว่างท้องดีกว่า ตอนนี้พี่บอมก็มีซื้อหนังสือ ซื้อเพลงมาให้ลูกฟัง แม่หลับ ออกกำลังกายแบบคนท้องค่ะ เพราะคุยกันว่าอยากคลอดเองค่ะ และเราก็อ่านหนังสือเจอค่ะ ว่าคนท้องนั้นไม่ได้ห้ามมีเพศสัมธ์กันแต่ต้องมีให้ ถูกวิธีค่ะ เราก็ไปบอกพี่บอมเพราะพี่เค้ากลัวว่าลูกจะเป็นอะไร หรือเราจะมีอันตรายอะไรมั้ย พอเล่าให้กันฟังวันต่อมาไปถามหมอค่ะ หมอก็บอกท่านอนให้ค่ะว่าควรทำยังไงบ้าง แต่ติดปัญหาที่เราท้องได้6 เกือนจะ7 อยู่แล้วท้องเรื่มจะแก่แล้ว ค่ะ หมอเลยให้ระวังนิดนึง พี่บอมเองก็ไม่กล้าค่ะ บอกขอแค่นอนกอดทุกวันพอ แต่เราสิคะกอดไม่ได้นะอึดอัด ร้อน ไปนอนห่างๆได้มั้ย ไล่สามีค่ะเป็นงั้นไป เค้าก็บางทีมีงอลมั่ง ต้องได้ง้อเอาถ้าไม่ใช่เวลานอนก็กอดได้อยู่ใกล้ได้ อาการเราแปลกหรือป่าวไม่รู้นะคะ แต่เป็นจนคลอดค่ะอาการแบบนี้   เ้ขาเดือนที่8 แล้ว เตรียมของให้ลูกค่ะซื้อของเยอะไปหมดเลย เห็นอะไรก็ซื้อค่ะ แต่พอคลอดจริงๆของที่ซื้อมาเยอะๆอ่ะค่ะใช่ได้ไม่กี่อย่างเองนะ เสื้อผ้าก็ซื้อพอประมาณหนักไปของใช้ค่ะ และแล้วก็ใกล้วันคลอดหมอนัดซาวด์อีกรอบค่ะ เด็กกลับหัวแล้วนะคะหมอบอก ตื่นเต้นกันมากมายค่ะ ขอตัวอาบน้ำก่อนนะคะ จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 55 21:59:46

ความคิดเห็นที่ 65 ตามอ่านจนกว่าจะจบจ้า จากคุณ : หมูสู้มีด เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 55 22:06:32

ความคิดเห็นที่ 66 คห. 65 ขอบคุณมากนะคะ ที่ติดตามอ่าน ^^ จะเล่าจนจบค่ะ ------------------------------------ ระหว่างนี้รอคลอดค่ะ ไม่ค่อยได้ไปไหนมาไหน อยู่บ้าน แล้วก็มีอาการเจ็บเตือนมั้ยคะ ปวดๆเหมือนปวดท้องเข้าห้องน้ำแล้วก็หายไป พอดีคุณแม่ของเราก็ผ่าคลอด แม่พี่บอมก็ผ่าคลอดค่ะ ถามอะไรก็ตอบไม่ค่อยได้ แต่จะได้ความรู้จากป้าแม่บ้านที่น่ารักตลอดเลย และพอกำหนดคลอดตามหมอนัด ไม่ยักกะปวดเลยแหะ ก็ไปหาหมอค่ะ หมอก็ตรวจให้ ช่องคลอดเปิดแล้วนะ 1 เซ็น นอนรอที่ รพ.เลยนะ รอคลอดเลย ปรากฏ ผ่านไป 3 วัน ก็ยัง 1 เซ็นค่ะ ช่วงนี้พยามบาลก็คอยแนะนำคอยบอกว่าเวลาปวดท้องคลอดจะมีอาการยังไง ถ้าเทียบแล้วตอนนี้เราไม่มีอาการ อะไรตามที่คุณพยาบาลบอกมาเลยค่ะ หมอก็บอกให้ยาเร่งคลอดมั้ย เราก็ไม่เอาค่ะ ฟังจากพยาบาลเล่าเจ็บน่าดู หมอให้กลับบ้านค่ะ ไปนอนรอที่บ้านเลยหมอบอก ฮ่าๆ ไม่คลอดสักที กลับมานอนรอ พี่บอมก็คอยแต่เฝ้าถาม บีเจ็บมั้ย ปวดป่าว เข้าวันที่ ๕ หลังจากกลับจาก รพ. ค่ะ อาการแบบพยาบาลบอกมาแล้วค่ะ ปวดเลยค่ะ ถี่เข้าถี่เข้า แต่ยังทนไหว รอแบบค่ำของวันนี้ค่ะ เริ่มปวดประมาณ ๔ ทุ่ม จนเช้าเลยค่ะ ทนทานมากเลยทนความปวดมากมาย เพราะด้วยความที่คิดว่าไม่หรอกไม่คลอด พี่บอมเค้ากลัวมากไม่นอนเหมือนเราทังคืนค่ะ คืนนั้นเราปวดแบบนอนไม่หลับ พอเช้ามา ลุกไม่ไหวแล้วปวดแรงมากๆแรงเดินไม่มีค่ะท้องลงต่ำมากๆค่ะจากโตๆเหมือนเล็กลงเลย ป้าแม่บ้านมาเห็นโห..... กลายเป็นเรื่องใหญ่โตมากมายโวยวายบ่นเรามาก และให้พี่บอมโทรบอกคุณหมอและพาเราไป รพ. พอไปถึงเราเดินไม่ได้อ่ะค่ะลุกไม่ไหวแล้ว เลือดออกเต็มกางเกงไปหมด น้ำคล่ำเราไม่แตกนะคะ พอไปถึงก็มีคนมาเข็นๆเข้าห้องรอคลอด พยาบาลก็มาเปลี่ยนชุดให้ค่ะ และตรวจดูว่าเปิดกี่เซ็นแล้ว จากนั้นพยาบาลหันไปบอกดตรียมห้องคลอดๆ เรียกหมอมาด่วน 8 เซ็นต์แล้ว เข็นๆๆเข้าห้องคลอด หมอมาแล้ว ขึ้นขาหยั่ง ( ทำไมสามีหายไปหายไปไหน หมอคนที่เราคลอดด้วยเค้าทำงานรัฐค่ะ ไม่เข้าเอกชนจึงได้มาคลอด รพ. รัฐค่ะ และห้ามไม่ให้สามีเข้ามา ) ปวดมาก ณ จุดนี้ จำได้เล่ากี่ทีๆก็ยังเจ็บ5555 หมอบอกรอ 9 นะ ค่อยเบ่ง ไม่รอค่า เบ่งโลดไม่ไหวแล่ว และหมอก็เจาะน้ำคล่ำให้ค่ะ เบ่งเลยคราวนี้ โอ้ววววว ไม่น้องบรรยายค่ะ คลอดแล้วๆๆๆๆ เย่ๆๆๆๆ ออกมารอห้องพักฟื้นคนหลังคลอดค่ะ เจอแล้วสามี้เห็นแว้ปๆอยู่กับลูกค่ะ พยาบาลก็อุ้มลูกมาให้ค่ะ เอาโอวัลตินมาให้ทาน ^^ สอนวิธีอุ้มให้นมค่ะ และก็เข็นไปห้องพัก กลับมาบ้านดีกว่าค่ะ เพราะเล่าไปก็เป็นย่อยๆตอนอยู่ รพ. เท่านั้นค่ะ กลับมาโอ๊ยยยย คนจะเยอะไปมั้ยคะ เต็มเลยค่ะ คนนั้นอุ้มคนนี้อุ้ม ตัวเล็กก็นิ่งไม่มีร้องแอะอะอะไรเลย เราก็อยู่ไฟค่ะ พรุ่งนี้มาต่อนนะคะ ตอนนี้ขอตัวก่อนค่ะ ขอโทษด้วยนะคะไม่ได้ตั้งใจให้ขาดตอน ฝันดีค่ะ จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 55 22:45:22

ความคิดเห็นที่ 67 ยังตามอ่านอยู่น้า....... จากคุณ : ยืมล๊อคอินแฟนมาใช้ (endophyte) เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 09:43:14

ความคิดเห็นที่ 68 คห. 67 ขอบคุณมากๆค่ะ ^^ ตามต่อเรื่อยๆนะคะ ใกล้แล้วค่ะ ย่อสุดชีวิต จากตั้งใจอยากพิมพ์ให้ละเอียด อิอิ -------------------------------- พอกลับมาบ้าน ก็มีป้าแม่บ้านคู่ใจ กับพี่บอมคอยดูและ พ่อกับแม่เราก็มาหาทุกวันค่ะ ส่วนทางบ้านพี่บอมก็มีพ่อแม่เค้า และญาตๆแต่ละคน ทำให้เราเหนื่อยหน่ายมากมาย ครั้งนึงญาตพี่บอม มาก็มาทำนองบ่นอ่ะค่ะ ประมาณว่าดูและสามียังไงปล่อยให้ผอม ลูกก็ดูแลได้ไม่ดี ( อยากถามไม่ดียังไงเดี๋ยวปั๊ดเลยหนิ ฮ่าๆ ) กินเข้าไปเยอะๆหน่อย สารอาหารจะได้ตกถึงลูก บ้านก็สกปรก ( แหม๋อย่างอื่นทนได้มาหาว่าบ้านเราสกปรก งานเข้าอ่า จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 10:34:40

ความคิดเห็นที่ 69 รออ่านค่ะ้ มาตอนไหนก็อ่านค่ะ จากคุณ : น้ำเต้าหู้รสชาเขียว เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 10:58:52

ความคิดเห็นที่ 70 คห.69 ขอบคุณมากๆค่ะ ตามอ่านต่อไปนะคะ ^^ ( มาหาว่าบ้านเราสกปรกค่ะ ยอมไม่ได้สิคะ ) เนี่ยลูกก็ยังแบเบาะ ตรงนี่ก็สกปรกตรงนั้นก็ควรจะเก็บ ชี้นิ้วไปทานนู้้นที มาทางนี้ทีค่ะ ทีแรกว่าจะทนเอาเดี๋ยวก็กลับไม่ได้อยู่กับเราหรอก ^^' แต่ทนไม่ได้ค่ะหลายทีเข้าก็ไม่ทน ก็ตอบกลับไปว่า บ้านหนูค้่าขายนะคะ จะให้สะอาดทุกระเบียบนิ้วก็ไม่ได้ค่ะทำได้เท่านี้ และเรากับพี่บอมก็อยู่กันได้ ส่วนพี่บอมจะผอมจะอ้วนคงไม่ได้อยู่ที่เรานะคะ คนเค้าจะไม่กินไม่ทานบังคับกันไม่ได้ค่ะ ลูกก็ทานเท่าที่ทานได้ค่ะ เด็กพอถึงตอนจะโตคงโตเองมั้งคะ ไม่เคยจะยัดให้ทานเหมือนกัน ตัวเราก็ทานค่ะ แต่เป็นคนทานแล้วไม่อ้วนจะให้ทำไงคะ เค้าก็บอกทำปากเก่งเข้าไปเถอะ เราก็ตอบกลับไปว่า บ้านหนูอยู่กันดีดีถ้าไม่มีใครคนอื่นเข้ามาวุ่นวายด้วยก็จะไม่มีปัญหานะคะ แต่ถ้ามีคนมายุ่งด้วยมาพูดจานั่นนี่มากมายบ้านก็ไม่น่าอยู่ค่ะไม่ส่วนตัว ( ส่วนตัวนะคะเราคิดว่าบ้านและครอบครัวถ้าอยู่กันแค่นั้นไม่มีใครเข้ามาก้าวก่ายในชีวิต ชีวิตก็ไม่มีปัญหาค่ะ แต่พอขอแค่ให้คนมาทักนู่นนี่เท่านั้นแหละค่ะ ปัญหาก็มีมาทันที ) และก็เป็นเรื่องจนได้ค่ะ เค้าก็เอาเรื่องไปบอกพ่อแม่พี่บอมค่ะว่าลูกสะใภ้แผลงฤทธิ์แล้วนะ ประมาณนี้ แม่พี่บอมก็มาหา มาบอกเราว่าเราไม่น่าทำแบบนี้เลย เราก็ขอโทษแม่พี่บอมไป แล้วให้เหตุผลไปว่ายังไง และตัวเองต้องการอะไรค่ะ ตัวแม่พี่บอมก็เข้าใจดีค่ะ และยอมรับที่เราเป็นเรา ตัวพี่บอมก็มีแต่บอกว่าช่างเค้าเถอะ ปล่อยเค้าไปอย่าใส่ใจเลย แต่เราบอกเรารับไม่ได้เราไม่ชอบ จากนั้นญาตๆเค้าก็ไม่มากันอีกค่ะบอกเอือมระอาเรา -- " เป็นแบบนั้นไปซะแล้ว ช่วง1-6 เดือนของการเลี้ยงลูก พี่บอมก็ช่วยดูแลได้ดีค่ะเพราะตัวเล็กไม่ได้เลี้ยงยาก แต่จะตื่นเป็นเวลาแล้วต้องอุ้ม ตอนกลางคืนก็ผลัดกันดู กลางวันก็มีป้าแม่บ้านช่วยอีกแรงค่ะ 6 เดือนก็หย่านมแม่ค่ะ งานเข้าค่ะ ^^ จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี (เด็กหญิงหนูดี) เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 11:55:12

ความคิดเห็นที่ 71 รีบมาต่อเร็วๆน้า.....แฟนพันธุ์แท้เลยค่ะ จากคุณ : ยืมล๊อคอินแฟนมาใช้ (endophyte) เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 12:34:53

ความคิดเห็นที่ 72 พอลูกใกล้จะขวบก็ดูเหมือนชีวิตจะวุ่นวายตามไปด้วยค่ะ เริ่มอยากจะเดินอยากจะนั่นนี่ จำได้ว่าลูกเดินตอนขวบ 3 เดือนค่ะ เริ่มเดินได้ตอนนั้นก็มีปัญหาเกิดขึ้นอีกแล้วนะคะ ^^ ( ปัญหาจะตามมาเรื่อยๆค่ะ พอลูกโตขึ้นๆ ) ลูกแอบไปปีนบรรไดค่ะ แล้วพลัดตกลงมา ตอนนั้นพี่บอมเป็นคนดูลูกค่ะ คือเราก็ยืนชงนมไปปากก็คุยกับเค้าไปค่ะ ก็ยังคุยกันเรื่อยนะคะ พี่บอมเดินไปหยิบอะไรไม่รู้ค่ะ เราก็ไม่ได้ยินเสียงลูกแล้ว เสียงคุยของลูกหายไป ก็เลยร้องเรียกค่ะ ปรากฏเค้าตกใจเสียงเรา มั้งคะเลยหล่นลงมาแบบเสียงดัง ตุ่บ เราก็รีบวิ่งไปหาเสียงนั้นเลยค่ะ ปากก็ร้องเรียกพี่บอมไปด้วย พอมาเห็นลูกนอนอยู่กับพื้น กรี๊ดให้บ้านแตกกันไปค่ะ พี่บอมก็มาถึง เราอุ้มลูกขึ้นมา เค้ายังมีสติอยู่ค่ะ ยังร้องไห้อยู่ อุ้มไปสักพักอ้วกค่ะ เราตกใจแบบ ร้องไห้ไปด้วย บอกพี่บอมเอารถมาเร็ว พี่บอมก็วิ่งหน้าตาตื่นรีบไปเอารถมา พอถึง รพ. เนื่องจากเป็นรัฐบาลตอนนั้นรู้สึกจะ 4 ทุ่มมั้งคะ มีพยาบาล 4  คนค่ะของห้องฉุกเฉิน เราบอกลูกเราตกบรรไดค่ะจากอีกชั้นลงไปอีกชั้นค่ะ ช่วยเช็คได้มั้ยว่าเค้าเป็นอะไรมากหรือป่าว พยาบาลบอกดูก็ไม่เป็นไรนี่คะ เราแบบตกใจที่พยาบาลตอบแบบนั้นทั้งๆที่ไม่ได้เหลียว มามองลูกเราสักนิด เราเลยแบบช่วยดูด้วยค่ะ พูดย้ำอีกครั้ง พยาบาลอีกคนมา บอกวางลงตรงนั้นเลยมือก็ชี้ไป ( ที่เตียงค่ะ ) เราก็อุ้มลูกไปนอนไว้ แต่แทนที่พยาบาลจะมากลับป่าวเลย ยังยืนคุยกันค่ะ ทั้งๆที่มีลูกเราคนเดียวที่เป็นคนไข้ เราเลยอารมณ์ไม่ไหวแล้วนะ ร้องตะโกนไปว่าจะปล่อยให้ตายก่อนหรอคะถึงมาดูกัน คิดว่าเสียงดังเอาเรื่อง หมอเวรที่อยู่ห้องพักข้างหลังเลยเดินออกมาถามว่ามีอะไรกัน เราเลยบอกว่าพยาบาลไม่สนใจที่จะมาดูลูกเราเลยลูกเราตกบรรได หัวตรงนี้ปูดขึ้นมา เท่าแบบกำปั้นของเด็กเลยค่ะ พยาบาลถึงกับหน้าเสียไปค่ะแล้วมองเราแบบเหมือนจะเอาเรื่องเลย หมอก็สั่งพยาบาลเอาน้ำแข็งมาประคบ แล้วให้เตรียมห้องเอ๊กซ์เรย์ไว้ เพราะเราบอกว่า คิดว่าน่าจะเอาหัวลงก่อน ตรวจเสร็จไม่มีอะไรค่ะ กลับบ้านกัน ทะเลาะกับพี่บอมกันแบบทั้งคืนมั้งคะ ไล่พี่บอมออกจากบ้านบอกดูลูกแค่นี้ก็ไม่คุ้มดูก็ไม่ได้ ไปเลยไป อะไรแบบนี้ ( โชคดีที่เค้าไม่ไปค่ะ เหะๆ ) ตอนนี้พี่บอมเริ่มขอจะออกไปเที่ยวกับเพื่อนมั่งแล้วค่ะเราก็ไม่ห้ามเพราะคิดว่าดูลูกได้ค่ะ ไปตอน 4 ทุ่มกลับเที่ยงคืนมั่ง บางทีก็ตี 1 ตี 2 บางทีเพื่อนพี่บอมก็มาเล่นด้วยบ้างที่บ้านค่ะ ก็ไม่เคยบ่นไม่เคยว่าเลย คำสัญญาของเค้าก็ยังเป็นอยู่นะคะไม่กินเหล้าไม่สูบบุหรี่ ไม่มีบ้านเล็กบ้านน้อย พอเรามีลูกก็ดูมีน้ำมีนวลขึ้นค่ะ ขายของก็เจอคนมากมายมากหน้าหลายตาอยู่แล้ว บางทีเค้าก็ไม่รู้ว่าเราแต่งงานแล้วมีลูกมีสามีแล้ว แอบเผลอมาจีบบ้าง ฮ่าๆ แล้วก็ไปจ๊ะเข้าวันนึง เรากับพี่บอมนั่งด้วยกันค่ะเฝ้าร้านอยู่ มีลูกค้าผู้ชายเดินเข้ามา ถามซื้อของ พอเห็นเราเลยหันไปทางพี่บอมบอกว่า น้องสาวเฮียสวยนะ ไว้ผมมาขอจีบหน่อยนะครับ กร้ากกเลยเราเผลอหัวเราะออกมา พี่บอมบอกเมียผมครับ และ ก็หันมาโอบไหล่เราบอกนี่แหละเมียผม 55555555 เดี๋ยวมาต่อนะคะ ^^ จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 12:48:56

ความคิดเห็นที่ 73 คห.71 ค่ะจะพยายามค่ะ พอดีเฝ้าร้านไปด้วยนะคะเลยช้าบ้าง ^^ มาตอนลูกพูดได้ค่ะคราวนี้  วุ่ยวายกันไปค่ะ เพราะป้าขอลากลับบ้าน1 เดือนเต็มหลังจากไม่ได้กลับเป็นปี --' ทั้งเดินทั้งพูดเหนื่อยแต่มีความสุขค่ะ ถามได้ตลอดทั้งวันชวนเล่นด้วย เรียกอยากคุยกับคนนั้นคนนี้ พี่บอมก็ดูมีความสุขดีค่ะ แต่ตัวเราเองช่วงนี้ กับวิตกจริตคิดมากค่ะ หวนย้อนกลับคืนไปในอดีต และเริ่มเครียดค่ะ คิดเรื่องนั้นใส่เรื่องนี้ไปมา คิดว่าถ้าวันนั้นไม่ทำแบบนั้นลงไปทำอะไรคิดให้เยอะกว่านี้จะดีมั้ย ทำไมต้องเลือกแต่งงานกับเบจที่พึ่งคบกันไม่กี่เดือน และที่สุดต้องเลิกกัน คิดไปมากมายค่ะ แล้วก็พาลทำให้ตัวเองไม่มีความสุขไป พี่บอมก็คอยถามตลอด อาจจะห่วงนะคะ เริ่มเป็นอาการถามคำตอบคำ ไม่คุยด้วยก็ไม่คุยค่ะ ลูกค้ามา ก็คิดตังค์ผิด บางทีลูกเรียกต้องหลายๆรอบถึงจะรู้ตัวว่าเรียก ช่วงเวลาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันมีความสุขปะปนกับทุกข์ไปค่ะ ทุกข์เพราะตัวเองทำเองทั้งนั้น รายละเอียดของชีวิตมันเยอะมากมายค่ะเล่ากันไปเดี๋ยวจะยาวกันค่ะไม่จบสักที ^^ ขอข้ามมาตรงนี้นะคะ ลูกก็ 3 ขวบแล้วนะคะ เรากับพี่บอมก็คุยกันเรื่องจะส่งเค้าไป รร. กัน ก็ให้เรียนที่ใกล้ๆบ้านค่ะ เช้ามาเราก็ไปส่งลูก บ่ายไปรับ  ไป รร.ได้ไม่นาน มีแบบต้องโดนแน่ค่ะ ลูกโดนรังแกค่ะ เพื่อนตีค่ะเป็นรอยเท้าฝากมาตรงกลางเสื้อเลย เราก็พอไปรับเห็นลูกเป็นแบบนี้ก็ช๊อคโทรบอกพี่บอมทันที พี่บอมบอกบีคุยเลยถ้าไม่ได้ค่อยกลับมาคุยกันที่บ้าน เราได้ถามครูกับเรื่องที่เกิด ครูได้เล่าว่า ลูกเราค่ะระหว่างพัก ของว่าง ก็มีเพื่อนในห้องมาขอขนมของเค้า ลูกเราให้ไป แต่เด็กคนนั้นไม่พอค่ะ เอาเท้าถีบเข้าที่ลูกเรา และครูก็มาเห็น บอกทำโทษไปแล้ว เราก็ทำยังไงคะ ตีเด็กไปค่ะที่มือ เราเลย แล้วทำไมครูไม่บอกไปตักเตือนคะว่าทำไม่ถูก คำตอบคือ เด็กคนนี้เป็นแบบนี้มาระยะนึงก่อนลูกเราจะเข้ามาเรียนที่นี่ด้วยซ้ำ ถึงตอนผู้ปกครองเด็กมา เราก็บอกเรื่องที่เกิดขึ้นไปให้ทางเขารับรู้ แต่กับได้คำตอบมาว่า ลูกดิชั้นก็เป็นแบบนี้ค่ะ ถาคุณทนไม่ได้ก็ย้ายลูกคุณไปสิคะ เราก็ค่ะไม่ตอบโต้อะไรอีกเลย และขอเข้าพบ เจ้าของสถานศึกษา เราเล่าให้ฟัง แต่เค้าบอกเค้าจะคอยดูแลให้ไม่ให้เกิดขึ้นอีก แต่เราก็ขอจ่่ายค่าเรียนที่เรียนไปจะย้ายลูกค่ะ ไม่ไหว ( ตอนหลังมารู้ว่าที่ รร.นี้้เหลือเด็กในห้องไม่ถึง 10 คนค่ะ ลาออกกันหมด ) หลังจากย้ายลูกมาอีกที่ ก็เจออีกค่ะ ลูกเราเอานิ้วให้เพือ่นไปเหลาที่กบดินสอค่ะ Y-Y ก็ถามไถ่กันว่าเกิดอะไรทำไมหนูเอานิ้วให้เค้า ไปทำแบบนั้น เค้าบอกเราเพือ่นบอกจะเหลานิ่วให้แหลม อันนี้ไม่โทษใครค่ะ  ผิดเอง ฝากพิเศษครูไว่ค่ะให้ดูแลพิเศษ ^^" คอยเอานั่นนี่ให้ครูเรื่อยๆเพือ่ให้ครูดูแลลูกตัวเองค่ะ จนเข้า อ. 1 งานเข้านะคะ ^^ จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 14:33:48

ความคิดเห็นที่ 74 พอลูกเข้า อ.1  พี่บอมก็บอกว่าอยากมีตัวเล็กอีกคน แต่เรายังไม่อยากค่ะ ไม่อยากมีตอนนี้ ( เค้าเลยพูดขำๆมาว่าจะปล้ำให้จนมีอีกคนเลยเค้าว่า ฮ่าๆ ) ตกลงว่าก็ยังไม่มีค่ะ พอลูกไปเรียนบ้านก็เงียบสิคะ วันๆมองแต่หน้ากัน เรากับพี่บอม บ่นคิดถึงลูกกัน เค้าเลยบอกเราว่าบอกแล้วให้มีอีกคน เหะๆ ไม่เอาอ่ายังไม่พร้อมยังไม่อยากเลี้ยง ตอนนี้เลย และแล้ววันบ้านแตกก็มาถึง วันนั้นพี่บอมขอไปทานข้าวกับเพื่อนค่ะ เราเลยบอกว่าวันนี้ว่างนะ ลูกไปเล่นบ้านคุณตาคุณยาย คงจะนอนกับคุณตาคุณยาย พี่บอมบอก นี่บีเพื่อนพี่มีแต่ผู้ชายนะ บีจะไปจริงหรอ เราก็บอกจะไปให้ได้ ถ้าบีไม่ได้ไปพี่บอมก็ไม่ต้องไปเหมือนกัน เค้าก็ดูหงอยๆ ( เราเลยสัยนัดใครไว้ป่าว ) ก็เลยบอกงั้นบีไม่ไปก็ได้พี่บอมไปเถอะ แต่ว่าอย่ากลับดึกนะเพราะวันนี้บีอยู่คนเดียว เค้าก็รับปากเราและออกจากบ้านไป เราก็รีบโทรหาเพื่อน บอกช่วยพาเราไปที่ .... หน่อย  สามีมีพิรุธ 555 เพื่อนก็ว่างตลอดเชียวนะคะ ฮ่าๆ ช่วยกันสุดฤทธิ์ ก็ไปหาตรงที่เค้าบอกไว้นะคะที่ว่าจะนัดเจอกับเพื่อนๆเค้า แต่ว่าเราไปแล้วไม่เจอค่ะ แหม๋..ก็กว่าเพื่อนจะมารับพี่บอมไปไหนต่อไหนแล้วไม่รู้หนิคะ ก็เลยวนๆรถหาแถวๆนั้น ยังหากันไม่เจออยู่ดีค่ะ แต่แล้วเรากลับเจอผู้หญิงที่เป็นแฟนเก่าพี่บอมอีกแล้วค่ะ เดินผ่านหน้ารถมาเลย แว้ปแรกที่เจอใจเราหล่นตุ่บเลยค่ะ หน้าร้อน มือเย็น อาการแบบนี้มาอีกแล้วค่ะ และรอบนี้หนักหน่อย ตัวสั่นด้วยค่ะกลัวไปหมดเลยเพื่อนเราเห็นก็ตกใจ บอกเดี๋ยวช้านตามผู้ ญ. ไปนะ เธอรอที่นี่ ตัวเราเองก็ยังนั่งแน่นิ่งค่ะ คิดไปต่างๆนาๆกลัวไว้ก่อน คิดว่าถ้าพี่บอมนัดเจอ ผู้ ญ. คนนี้หล่ะ แล้วคำสัญญาที่ให้เราไว้หล่ะมันหายไปแล้วหรอ เรารู้สึกว่าเพื่อนไปนานมากๆค่ะ นานจนแบบ มันลืมเราไปแล้วหรอเนี่ย 5555 แต่ป่าวเลย มันไปแค่สักพักค่ะ ก็เดินกลับมาพร้อมสีหน้าบ่งบอกว่า เตรียมใจไว้เลยนะแก อะไรแบบนี้เลย เรายังนึกหน้าเพื่อนในตอนนั้นออกเลยค่ะ ( เพราะนี่คือปัญหาหนักหน่วงที่เกิดขึ้นครั้งแรกของการมีครอบครัวกับพี่บอม ) มันเปิดประตูรถมานั่งพร้อมกับบอกว่าไม่มีไรแก กลับกันเถอะช้านไม่เจอพี่บอมเลย ผู้ ญ. คนนั้นเค้าก็แค่มาเที่ยวมั้ง เห็นนั่งคนเดียวหนิ เราก็ ขอความจริง อย่ามาอ้อมค้อม หรือแกจะให้ช้านลงไปดูเอง เพื่อนสาวบอก มันไม่มีอะไรจริงๆ แต่เราก็ยังไม่เชื่อ อีกแล้วค่ะ ใจหายไปแล้ว ค่ะ ก็เดินไปดูด้วยตัวเองค่ะ ลงรถไป เพื่อนสาวก็ชี้ทางให้แล้วบอกเธอเดินไปเองนะ แทบจะหงายหลังเลยค่ะ พี่บอม นั่งอยู่กับผู้หญิงคนนั้นและเพื่อนพี่บอมอีก 2 คน เราก็แอบไปเข้าห้องน้ำกดโทรศัพท์หาพี่บอม รอบแรกไม่ยอมรับโทรศัพท์ค่ะ รอบสองมา กดรับ คำแรก บีมีอะไรมั้ย เรา บีว่าวันนี้จะไปนอนบ้านแม่นะคะพี่บอม พี่บอม เป็นอะไรหรือป่าว เรา ป่าวค่ะ พี่บอมอยู่ถึงไหนแล้วหรอ พี่บอม อยู่กับเพื่อนแล้วบี  เรา เพื่อนพี่ไปเยอะมั้ยมีอยากไปจังเลย พี่บอม ก็ไม่นะแต่มีแต่ผู้ชาย บีอย่าออกมาเลย   และพร้อมกันนี้เราก็คุยไปเดินไปด้วย เราถามต่อว่าพี่บอมอยู่กับเพื่อนผู้ชายแน่นะคะ พี่บอม ใช่บี ทำไมถามแบบนี้หละ เรากดวางค่ะ พร้อมเดินเข้าไปที่ที่เค้านั่งอยู่ พี่บอมถึงกับช๊อคค่ะ ไม่คาดคิดมั้งคะว่าเราจะตามมา เราคิดว่าตอนนี้เราคงความนิ่งของหน้าตาและตัวไว้ได้ระดับนึงหล่ะค่ะ เราเป็นคนพูดก่อน พี่บอม กลับบ้านกับบีก่อนได้มั้ย และเดินออกไปเลย ( ไปบอกเพื่อนให้กลับไปก่อนเราจะกลับ กับ พี่บอม ) เค้าก็ตามมาค่ะ นั่งรถกลับบ้านด้วยกัน ระหว่างทางนิ่งไปค่ะไม่มีใครพูดอะไร กับใครทั้งนั้นค่ะ จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 16:16:45

ความคิดเห็นที่ 75 มาคอย ลุ้น...ลุ้น.....ลุ้น...ค่ะ!!! จากคุณ : ยืมล๊อคอินแฟนมาใช้ (endophyte) เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 16:34:22

ความคิดเห็นที่ 76 มาต่อไวไว นะคะ รออยู่ค่ะ จากคุณ : คุณแม่งอแง เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 17:24:36

ความคิดเห็นที่ 77 มาแล้วค่ะ คห.75 ลุ้นตัวโก่งกันค่ะ ^^ คห.76 มาแล้วค่ะ ขอบคุณมากค่ะ ^^ กลับมาถึงเราพูดก่อนเลยค่ะ พี่บอมอยากพูดอะไรมั้ย พูดได้ค่ะ ( พยายามข่มความรู้สึกไว้โมโหมากๆค่ะ ) บทสนธนากันประมาณนี้นะคะ พี่บอม.  คือ ...... เรา.  นิ่ง พี่บอม.  พี่ไม่รู้จะเริ่มยังไง พอดีเพื่อนชวนไปและพี่ปฏิเสธไม่ได้ เรา.  ก็เลยปิดบังบีและพยายามทำทุกอย่างไม่ให้บีไปด้วย และพี่จะโทษเพื่อนทำไมเพือ่นชวน ไม่ไปก็ได้ นี่ พี่บอม. ก็ใช่ เรา. แต่พี่ยังยืนยันจะไปเพือ่อะไรกัน และที่สำคัญมีผู้ ญ. คนนั้น และมากกว่่านั้นพี่ปิดบังบี พี่บอม. บังเอิญเจอกันนะไม่ได้นัดกัน เรา. พูดนี่จะให้เชื่อใช่มัิย คำมั่นสัญญาของพี่มันหายไปไหนหมด ทำแบบนี้ไม่รักบีไม่รักลูกแล้วหรอ อย่านะอย่าพูดบังเอิญเจอกัน ถ้าบีไม่ไป แล้วจะเห็นพี่กับ ผู้ ญ. มั้ย และพี่จะปิดบังทำแบบนี้ลับหลังบีไปอีกนานมั้ย พี่บอม. ไม่นะ พี่ไม่ได้นัดจริงๆ บีถามเพื่อนพี่ได้เลย เรา. เพือ่นกัน ก็เหมือนกัน ถามทำไม บีอยากรู้ความจริงจากปากของคนที่บีเรียกว่าสามีมากกว่า พี่บอม. คือ แค่เค้าอยากเจออยากทานข้าวด้วย เรา. ( ตายกันไปข้างแน่ๆ ) แล้วพี่ก็ไปแล้วก็ปิดบี ทำไมต้องมีความลับ พี่รู้ใช่มั้ยว่าทำแบบนี้มันไม่ถูก กับการที่จะไปพบแฟนเก่าแล้วปิดบังคนที่ขึ้นชื่อว่าเมีย ทั้งๆที่พี่จะให้บีไปด้วยก็ได้แต่พี่ก็ไม่ พี่บอม. พี่กลัวบีเสียใจ เรา. ตบๆๆๆๆๆๆๆเข้าที่หน้่าที่หัว ที่ไหนอีกไม่รู้ค่ะลืม มันรัวเกินค่ะ แปลว่าแบบนี้ไม่เสียใจใช่ม๊ายยยยยยยยยยย ( ลากเสียงยาวจริงๆค่ะ )  ร้องไห้ละค่ะคราวนี่ พี่บอม. พี่ขอโทษ เรา. ไม่มีประโยชน์ พี่ไปเลยขนของกลับบ้านพี่ไปเลยนะ ออกไปได้เลย ตอนนี้บีไม่ห้าม พี่บอม. ไม่ไป จะอยู่นี่กับลูกและเมีย เรา. พี่บอมไม่มีลูกไม่มีเมียแล้ว ไปเลย เค้าก็โผลเค้ามากอด แบบแน่นมาก ค่ะ เราถึงกับทรุดลงนั่งกับพื้น   และเราก็บอกว่า บีไม่คิดเลยว่าคนที่บีฝากชีวิตไว้ด้วยมอบใจไปให้จนหมดและเค้าคนนั้นก็ยังบอกบีว่าจะรักบี จนจากกันไป เค้าจะมาทำให้บีนั่งร้องไห้เสียใจ เพราะคำพูดที่เค้าให้ไว้มันแค่คำพูดชั่ววูปเท่านั้นพลั้งปากพูดออกมาเ่ท่านั้น เสียใจมากค่ะ อารมณ์นี้ไม่ไหวมากมาย ก็พูดต่อว่า พี่บอมเอามีดมาแทงบีให้ตายเลยได้มั้ย ฆ่าบีเลยซะยังดีกว่าบีจะไม่เสียใจมากขนาดนี้ ไม่รับรู้อะไรดีกว่่า ที่ผ่านมาพี่ว่าบีเสียใจไม่มากพอใช่มั้ย ถึงอยากเห็นบีเสียใจแล้วเสียใจอีก พาลูกไปออกกำลังกายนะคะ ค่ำๆค่ะเจอกันนะคะ ^^ จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 18:02:04

ความคิดเห็นที่ 78 ฮือ ๆ ตามมาติด ๆ มาต่อไว ๆ นะค่ะ จากคุณ : คุณแม่จอมจุ้น เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 20:31:11 A:171.98.12.158 X: TicketID:353723

ความคิดเห็นที่ 79 มายัง... มาหรือยัง...???. จากคุณ : ยืมล๊อคอินแฟนมาใช้ (endophyte) เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 20:59:07

ความคิดเห็นที่ 80 รออยู่นะคร้า จากคุณ : namjeb เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 21:17:48

ความคิดเห็นที่ 81 คห.78 คะ  มาแล้วค่ะ ^^ คห.79 คะ. มาแล้วจ้า ขอบคุณมากนะคะเกาะติดจริงๆเราจำได้ อิอิ เพราะมีไม่กี่ท่านตามอ่าน ^^ คห.80 คะ ขอบคุณมากๆค่ะ หลังจากบอกให้สามีมาฆ่าตัวเองแล้ว นะคะ พี่บอมก็นิ่งแล้วบอกขอโทษอย่างเดียวค่ะ  ตัวเราเองก็ยังนั่งคุกเข่าร้องไห้อยู่ ถือว่าโชคดีมากค่ะ ที่ลูกไม่อยู่เห็นสภาพแบบนี่ สักพักเราก็หยุดร้องแล้วลุกเดินขึ้นห้องนอน เก็บของให้พี่บอมค่ะ ( อย่าหาว่าเราน้ำเน่าเป็นละครเลยนะคะ เกิดขึ้นจริงๆค่ะ ) พี่บอมก็ตามมาค่ะ บอกว่า มาม๊า ทำไมจะไล่ป๊าไปจริงหรอไม่รักแล้วหรอ นั่งลงเกาะขาเราค่ะ ( ใจอ่อนตั้งแต่มาเรียกม๊าเรียกป๊าละค่ะ 555 เค้าเรียกใจง่ายด้วยมั้ยคะแบบนี้ ) พี่ยังรักบีอยู่นะ เสียใจที่ทำแบบนี้ต่อไปจะไม่ปิดมีอะไรจะบอกให้หมด ( ทุกวันนี้ปิดค่ะเหมือนเดิมเชื่อไม่ได้นะคะ^^) อย่าโกรธนะ เราก็ โกรธค่ะโกรธมากไม่หาย ถ้าพี่บอมไม่ไป ( เดี๋ยวเถอะเค้าไปจะร้องไห้ขี้มูกโป่ง5555) พี่บอมก็ง้อสุดฤทธิ์ และมาจบลงบนเตียง ( เขิลอยู่นะคะเนี่ยเล่นตัวตั้งนาน เหะๆ) สรุปว่า ฟังจากที่เล่านะคะจริงไม่จริงไม่รู้ เรารู้มาจากเพื่อนพี่บอมอีกทีนึงค่ะ คือแฟนเก่าพี่บอมคนนี้ชวนเพื่อนของพี่บอมมาเที่ยว เพราะเค้าก็เคยเป็นเพื่อนกันมาก่อน และเพื่อนพี่บอมก็มาชวนพี่บอมอีกที โดยบอกว่า แฟนเก่าจะมาอยากเจอ ตบท้ายย้ำอย่าพาเมียมานะ ( สามีก็โง่เชื่อเค้าบ้านเกือบพัง) แฟนเก่าพี่บอมเค้าไปคบใครก็เลิกหมดค่ะ ด้วยเหตุอะไรเราก็ไม่ทราบเหมือนกันนะคะ เรื่องของเค้า^^ เช้าวันใหม่ของการทะเลาะกัน เรายังตึงๆอยู่ค่ะ ท่าจะเครียดจัดจากเมื่อคืนนะคะ วันนี้แม่พี่บอมโทรมาบอกให้เราสองคนไปนอนบ้านพี่บอมค่ะแกคิดถึงพาหลานมาด้วย ก็ต้องเตรียมของหอบกันไปค่ะ เอาอีกแล้ว เรื่องเดิมยังไม่หายเรื่องใหม่มาอีกแล้ว  เราดันไปเปิดเจอกล่องอะไรไม่รู้ในตู้ของพี่บอม เปิดมาเป็นรูป เป็น จม. ของแฟนเค้าค่ะเมื่ออดีต เอาอีกแล้ว เกิดอะไรขึ้นอีก เราก็ไม่อะไรค่ะ เอามาวางไว้หราเลยกลางที่นอนให้รูว่าฉันเจอมันนะ ไม่รู้จักเก็บเนี่ย ไม่ได้ตั้งใจนะคะแต่ลูกไม่ยอมหลับเลยค่ะ ขอต่อพรุ่งนี้นะคะ จะสปีดเลยค่ะ ฝันดีค่ะ^^ จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 22:09:01

ความคิดเห็นที่ 82 โอเคค่ะ พรุ่งนี้มาตามต่อนะคะ ราตรีสวัสดิ์ จากคุณ : ยืมล๊อคอินแฟนมาใช้ (endophyte) เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 22:28:56

ความคิดเห็นที่ 83 ตามอ่านอย่างเงียบๆค่ะ รอนะค่ะ :) จากคุณ : แม่เจ้าอ้วน เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 22:51:11

ความคิดเห็นที่ 84 พรุ่งนี้เจอกันจ้า จากคุณ : หมูสู้มีด เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 00:13:18

ความคิดเห็นที่ 85 คห. 82 คะ ขอบคุณมากๆนะคะ ^^ ตามติดจริงๆ คห. 83 คะ อ่านแบบเปิดเผยก็ได้นะคะ อิอิ ^^ ขอบคุณมากค่ะ คห. 84 คะ ขอบคุณมากนะคะ ที่ยังตามอ่านอยู่ ^^ ต่อจากเจอของแล้วเอาไปวางบนที่นอนนะคะ เราก็ไปทำนั่นทำนี่เล่นกับลูกคุยกับพ่อแม่สามีค่ะ แล้วบอกพี่บอมขึ้นไปอาบน้ำก่อนไป เค้าก็ขึ้นไปค่ะ สักพัก วิ่งหน้าตาตื่นลงมาค่ะ บอกไม่มีอะไรนะอันนี้ไม่มีอะไรจริงๆ เราก็ถามไปเป็นอะไร พี่บอมก็บอกมันเป็น จม.ธรรมดาไม่มีอะไรทั้งนั้น ( พ่อแม่พี่บอมก็อยู่ ) แต่บีอ่านมันแล้วนะคะ มันน่าจะมีมากกว่านั้น เราบอกไป ทันใดแม่พี่บอมก็พูดแทรกมากว่า บอกน้องไปเถอะอย่าให้มีปัญหา พี่บอมก็มีท่าทีแบบ บอกก็ได้ เป็นแฟนเก่าพี่เอง คนนี้คือคนที่พี่คิดว่าจะแต่งงานด้วยแต่พ่อกับแม่พี่ไม่เห็นด้วย ในตอนนั้นพี่เลยได้เลิกกับเค้าไป พี่บอมตอบมาค่ะ ( เราจะบอกว่า พี่บอมเค้าจดทุกรายละเอียดของผู้ ญ. คนนี้ไว้ทั้งหมดเหมือนกลัวลืมค่ะ ตั้งแต่ ว.ด.ป เกิด เบอร์ทุกเบอร์ที่เค้าใช้ เบอร์บ้าน เบอร์พ่อ แม่ของ ผู้ ญ. คนนี้ เค้าเรียนที่ไหน วันที่เรียนจบ ชอบทานอะไร ไม่ชอบอะไร คือใส่ใจทุกรายละเอียดมากๆ มันทำให้เราแบบตะลึงค่ะ ในขณะที่เราเป็นภรรยาแท้ๆถ้าพูดไปจริงๆพี่บอมแทบจะไม่ได้ อะไรกับเรามากมายเลย ในตอนแรกนะคะ ถ้าตอนนี้ยังเป็น ตาย... 555 ที่สำคัญยิ่งกว่า มีรูปถ่าย และระบุไว้ที่ภาพข้างหลัง แบบไม่บอกนะอันนี้ รักกันปานจะกลืนกินกันเข้าไป เลยค่ะ ) เราเลยถามบ้าง ว่าเราเกิดวันไหน เราไม่ชอบทานอะไร เบอร์บ้านเราอ่ะเบอร์อะไร อึ้งค่ะ พี่บอมเค้าตอบไม่ได้เค้าจำไม่ได้เลยค่ะ แบบนี้แปลว่าเค้าไม่ใส่ใจเราหรือป่าวคะ เราเองยังตกใจเลยค่ะที่พี่บอมจำไม่ได้ ขนาดวันแต่งงานแท้ๆถามไปยังลืมค่ะ อันนี้ก็เหลือเกิน จากนั้นมาเราถามอะไรตอบได้หมดค่ะเหมือนอับดุล ถามอะไรตอบได้หมดเลย 55555 ผ่านจากเรื่องนี้ไปทุกอย่างก็ปกติดีใช้ชีวิตกันต่อไปแบบไม่มีอะไรแล้วค่ะ เล่าจนใกล้จะปัจจุบันแล้วนะคะเนี่ย เดี๋ยวมาต่อนะคะ ^^ จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 10:16:29

ความคิดเห็นที่ 86 รอติดตามค่ะ จากคุณ : Like to Be Ordinary (zimba_si) เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 12:21:15

ความคิดเห็นที่ 87 มารอติดตามต่อค่ะ จะไม่อยู่หลายวัน ไม่รุ้จังหวัดที่ไปจะมีเนตให้เล่นเปล่า ยังไงจะกลับมาติดตามหลังสงกรานต์นะคะ รออ่านได้ถึงคืนนี้ จากคุณ : ผ่านมา เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 13:06:27 A:110.169.147.211 X: TicketID:354081

ความคิดเห็นที่ 88 ติดตามอยุ่นะจ้า ^^ จากคุณ : hatshepsut15 เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 14:29:56

ความคิดเห็นที่ 89 ติดตามอยู่ค่ะ :") จากคุณ : ba-na-na-an-ne เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 20:15:52

ความคิดเห็นที่ 90 คห. 86 ขอบคุณมากค่ะ ^^ คห. 87 ค่ะเที่ยวให้สนุกนะคะแล้วค่อยกลับมาอ่านต่อน๊า ^^ คห. 88 ค่า ขอบคุณมากค่ะที่ติดตาม ^^ คห. 89 ขอบคุณมากๆค่ะ ย่อไปมาจะจบแล้วอ่ะค่ะ เหะๆ ขอต่อพรุ่งนี้นะคะ^^ วันนี้ ไม่สะดวกค่ะติดงานนะคะ จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี (เด็กหญิงหนูดี) เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 20:33:52

ความคิดเห็นที่ 91 ใกล้จบแล้วหรือคะ ชีวิตเจ้าของกระทู้เหมือนกับเราตรงอดีตที่ผิดพลาดเนี่ยล่ะค่ะ ระหว่างรอขออนุญาตแชร์บ้างนะคะ ตามไปอ่านได้ค่ะที่ N11948891 ถึงแม้ความผิดพลาดในอดีตแก้ไขไม่ได้ แต่เริ่มกับสิ่งที่ถูกต้องใหม่ได้ในอนาคต [กระทู้นอกเรื่อง] ทำ link ไม่เป็นค่ะ T_T จากคุณ : ขโมยล๊อคอินแฟนมา (endophyte) เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 23:33:18

ความคิดเห็นที่ 92 คห. 91 คะ เดี๋ยวตามไปอ่านนะคะ ^^ ขอบคุณมากๆค่ะ ขอโทษนะคะไม่ได้หายไปไหนค่ะ เทศกาลแล้วขายของค่อนข้างดีนะคะ ต้องขอโทษด้วยนะคะเดี๋ยวมาเล่าต่อนะคะ ^^ อย่าพึ่งหนีหายนะคะ ใกล้จะจบแล้วค่ะ จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 16:07:17

ความคิดเห็นที่ 93 ....รอค๊าาาา.... จากคุณ : สวัสดีค่ะ ชื่ออะไรคะ (อั่งเปาจ้า) เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 16:36:38

ความคิดเห็นที่ 94 รออยู่จ้า จากคุณ : หมูสู้มีด เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 18:09:17

ความคิดเห็นที่ 95 มาต่อยังคะ ตัดไปฟังข่าวสึนามิเป็นระยะๆ จากคุณ : juppung-jane เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 19:18:45

ความคิดเห็นที่ 96 หายไปเลยค่ะ คิดถึงนะคะคุณ จขกท จากคุณ : juppung-jane เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 23:23:10

ความคิดเห็นที่ 97 รอค่า จากคุณ : NaMeMo เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 55 11:51:30

ความคิดเห็นที่ 98 รออยู่น๊า จากคุณ : sweet_pomelo เขียนเมื่อ : วันมหาสงกรานต์ 55 01:31:07

ความคิดเห็นที่ 99 ไม่หายนะคะ แต่ไม่ว่างเลยค่ะ ขายของแทบจะไม่ได้นั่งไม่ได้นอนกันที่เดียว ^^ ขอหลังสงกรานต์นะคะ มาอัพต่อนะคะ ขอโทษมากๆนะคะ แวปไปก่อนนะคะ ^^ จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : วันเนา 55 10:51:01

ความคิดเห็นที่ 100 หลังสงกรานต์แล้วน้า จากคุณ : NaMeMo เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 12:13:33

ความคิดเห็นที่ 101 ขอบคุณทุกๆความคิดเห็นมากๆมายๆนะคะที่มารออ่านกัน ^^ จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี (เด็กหญิงหนูดี) เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 12:20:04

ความคิดเห็นที่ 102 เล่าต่อค่ะ จากตอนนั้นก็ไม่มีอะไรก็เรื่อยๆไม่ได้มีไรมาให้คิดอีก พอลูกขึ้น อ.2 เอาอีกละ สามีอยากมีลูกอีกแล้ว ฮ่าๆ เราก็ได้แต่บอกว่ารอเค้าโตรู้เรื่องกว่านี้ก่อนดีมั้ย พี่บอมก็อยากมีเหลือเกิน จนสุดท้ายมาตกลงกันว่าจะไม่พูดอีกจน ลูกเรา อ.3 ค่อยมีละกันประมาณนี้ แต่แล้ว เอาอีกแล้วสินะ อะไรเนี่ย มีผู้ ญ มาวนเวียนกับพี่บอม เช้าถึง เที่ยงถึง เย็นถึง แบบมาหาที่ร้านพูดจาประมาณแบบ สามีเธอหรอช้านก็จะเอา. อ่าวๆๆๆ.......... เป็นเด็กอายุประมาณ 19 หรือ 20 ประมาณนะคะ จะมาหาแบบวันนี้ผ่านมาซื้อของมาฝากนะ วันนี้อยากรบกวนไปดูนี่ให้หน่อยแบบช่างทำแล้วไม่พอใจอยากให้ไปดูแล้วแก้ให้ คือ หลายๆอย่างที่นางอ้างมา เพียงเพราะว่าอยากออกไปกับพี่บอม ซึ่งเราเองไม่ได้ซีเรียสนะคะ เพราะ คิดตลอด ข่มตัวเองไว้ตลอด ว่ามันแค่งานทั้งๆที่ปกติแล้วถ้าเป็นแบบนี้หรือปัญหานี้ต้องเราไปค่ะ ไม่ใช่พี่บอม แต่อันนี้ลูกค้าเรียกร้อง ( ที่เค้ามาได้เพราะ พ่อแม่เค้าเป็นลูกคาที่ร้านค่ะ เน้นนะคะลูกค้าประจำอีก --" ) จะเป็นแบบนี้ค่ะ จนงานที่เรารับมาจะเสร็จแล้ว แต่คือมันยังค้างที่ของน้องคนนี่ยังไม่ยอมเสร็จ เหนื่อยเลยเรา จนวันนึงเราบอกน้องว่า " น้องคะ พี่บอมเค้าไม่ถนัดงานแบบนี้นะคะ ถ้าไปก็อาจจะเสียเวลาและอาจต้องมีมาแก้กันอีก เดี๋ยวยังไงพี่พาช่างออกไปดูให้นะคะจะได้ปิดงาน "  เท่านั้นค่ะ น้องคนนี้ตวาดใส่เรา เธอบอกว่า " ช้านต้องการให้คนนี้ิเป็นคนดูแลงานนี้ให้เพียงคนเดียวเท่านั้น "   จิ่กตาใส่เราด้วย เราเลยตอบกลับไปว่า " ตกลงว่าวันนี้พี่จะออกไปดูให้นะคะ และน้องต้องการแก้อะไรที่จุดไหนโปรดแจ้งค่ะ เพราะ น้องแก้แบบทุกวัน พอทำเสร็จน้องก็ต้องการเปลี่ยนอีก ถาวันนี้พี่ไป แก้งานแล้วน้องไม่พอใจอีกพี่ไม่มาแก้อะไรให้แล้วนะคะ เข้าใจนะคะ " เราพูดจบเท่านั้นหล่ะค่ะ " เธอก็กระโจนไปเกาะแขนพี่บอม บอกไม่เอาๆ หนูจะให้พี่ไปดูให้ " เราเลยเหลือบไปมองพี่บอม พี่บอมเลยบอกว่ายังไงให้คุณบีไปดูนะ จะได้ปิดงาน  เธอก็แบบประมาณไม่พอใจ บอกว่า " งานจะไม่จบไม่ปิดถ้า พี่บอมไปไปดูให้ "  เราก็บบอกว่างั้นไป ทั้ง 2 ค่ะ เธอบอกเธอจะนั่งรถไปกบพี่บอม2 คนเราไปรถช่างละกัน --"   " พี่บอมเลยบอกเธอว่า ทางทีมงานเราไม่มีระบบให้ เจ้านายนั่งรถช่างไปครับ ยังไงคุณขับรถคุณไปก่อน ผมกับภรรยาจะขับตามไป" เธอก็สบัดหน้า และเดินไผเลยค่ะ เราเลยบอกพี่บอมว่า มันคืองานนะทนเอาหน่อย ๕๕๕   พอเราไปถึง ช่างกก็เก็บงานแล้ว คือ เสร็จจากที่น้องให้แก้แบบแล้วค่ะ คือ เธอเปลี่ยนใหม่เกือบทั้งหมด เลยค่ะจากแบบ เราก็เดินดู เธอบอกเธอยังไม่พอใจสี ยังไมาพอใจ มุมนั้นมุมนี้ ตรงนู้น สุดท้าย จบ.ค่ะ ช่างแก้งานจนเกือบ เที่ยงคืน สงสารช่างๆมากๆ เราเองต้องอดนอน เอาลูกไปฝากแม่ไว้ เพื่อที่จะมาดูงานนี้ให้เสร็จและช่างจะได้ไปต่อที่อื่น แต่แล้วพอเช้ามา เธอมาที่ร้านแต่เช้า บอกว่าสีเพี้ยนไปนะ แก้ให้ด้วย เราบอกปิดงานแต่เมื่อคืนและตอนนี้ก็นัดคุณพ่อคุณแม่คุณไว้แล้ว เพืีอท่านจะได้เช็คดูและจ่ายเงินให้ค่ะ เจอกันที่บ้านคุณค่ะ เราก็หันหลังใส่เลย เราก็เตรียมตัวไปบ้านเธอค่ะ ไปกับพี่บอม เจอพ่อแม่ และเธอ ลงรถไป เธอก็วิ่งๆมาเกาะขนพี่บอมบอกให้ช่วยดูตรงนี้ด้วย พ่อเธอจึงเรียกเธอมาว่า ถึงกิริยาที่เธอทำ ก็เดินไปดูค่ะ เรียบร้อยเสร็จเซ็นต์ปิดงาน นัดจ่ายค่่ะ แต่เรื่องยังไม่จบ เพราะเราบอกพ่อแม่น้องว่า ลูกสาวคุณขอแก้แบบ เราเกือบ10 รอบได้นะคะ แต่จุดนี้เราไม่ได้คิดเพิ่ม เพราะคุณเป็นลูกค้าประจำของทางร้านเรา ^^ และเราก็บบอกอีกว่า รบกวนฝากบอกลูกสาวด้วยนะคะว่า พี่บอมเป็นสามีดิชั้นค่ะ ไม่ใช่พี่ชายหรือน้องชาย คือ ตลอดระยะเวลาที่ทำงาน ลูกสาวคุณทำกิริยาไม่เหมาะสมมากๆนะคะ เค้าอึ้งไปค่ะ และขอโทษเรายกใหญ่เลย เค้าบอกเค้ามีแต่ทำงานไม่ค่อยอยู่กับลูก ลูกก็อยู่กับป้าอะไรประมาณนี้ค่ะ ยังไงเค้่จะช่วยตักเตือนให้ เราบอกเราไม่ถือค่ะ ยกมือไหว้และกลับเลยค่ะเคลียกันเอง หุหุ จากที่เราคุยกับพี่บอมเหมือนน้องคนนี้เค้าจะอยากได้พี่บอมอ่ะค่ะ การกระทำก็บ่งบอก พยายามแบบให้ท่าตลอด จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 13:09:00

ความคิดเห็นที่ 103 ต่อนะคะจะให้จบเลย^^ หลังจากเรื่องวันนั้นก็ไม่มีอะไรมาอีกเลยค่ะ ที่มาของชื่อเรื่องก็คือ เราอ่ะเหมือนมีความผิดอยู่ในใจตัวเองตลอดมาค่ะ นั่งว่างๆก็จะคิดย้อนไปค่ะว่า เราทำอะไรลงไป ทำไมไม่คิดเลยหรือคิดนะแต่จะทำ พอมาถึงจุดๆนึงในชีวิตปัจจุบันเสียใจค่ะที่พลาดไป ถ้าตอนนั้นพลาดท้องไปหล่ะจะ ทำไง แบบคิดไปหมดเลยค่ะ คิดจนมาถึงตอนแต่งงานในรอบแรก แล้วทำพลาดไปคิอผิดไป เกือบเอาชีวิตไปจบลงกับ ผู้ชายแบบนี้ได้ยังไง ทำงานก่อนนะคะ ^^ จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 13:31:10

ความคิดเห็นที่ 104 แต่ตอนนี้ก็ถือว่าโชคดีค่ะมีครอบครัว ที่ดีแล้วน่ารักค่ะ ทะเลาะกันบ้าง โกรธงอนกันบ้าง แต่ข้างหน้่าก็ยังไม่รู้นะคะว่าจะยังไงต่อไป ^^ พี่บอยก็ตอนนี้ ยังไม่แต่งงานค่ะ คบไปเรื่อย ไปเดินห้างไปเที่ยวยังเจอกันค่ะ พี่เบจก็ตอนนี้ เห็นตามที่เที่ยวควงไม่ซ้ำหน้าค่ะ --" พี่บอมก็ใช้ชีวิตกับเรา ปกติทุกอย่างไม่มีไรเกิดขึ้น ฮ่า ๆ ตัวเราเองตอนนี้ได้เล่าอะไรออกมาบ้างก็ดีขึ้นค่ะแต่ก็ยัง มีคิดบ้าง บางเวลา บางทีเห็นเด็ก ประมาณเราตอนนั้นเป็นเหมือนเราก็อยากบอกจังเลย ประมาณนี้ อิอิ ลูกก็เลียงง่ายค่ะไม่ซน แต่ก็มีบ้างตามวัยเชื่อฟังกันดีตอนนี้ เดี๋ยวอาจจะมีเรื่องลูกมาเล่าก็เป็นได้นะคะ ขอบคุณทุกๆท่านที่ติดตามอ่านจนจบ ค่ะ ขอโทษที่พิมพ์เล่าช้านะคะ ทำงานไปด้วยค่ะ ^^   สุดท้ายถ้าผิดพลาดอะไรก็ขอโทษไว้ตรงนี้ด้วยค่ะ จากคุณ : เด็กหญิงหนูดี เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 16:59:14

ความคิดเห็นที่ 105 อ่านจบแล้วจ้า จากคุณ : NaMeMo เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 55 23:14:10