>>> ปฏิบัติการหย่านมแม่ รู้สึกหดหู่ ปนเศร้า อย่างบอกไม่ถูก <<<
|
 |
จากการตั้งทู้ไปเมือคราวก่อนเรื่องมีมี่ติดเต้ามาก ไม่ยอมกินอะไรเลย
ตอนนี้มีมี่ 16 เดือนแล้ว คิดว่าถึงเวลาหย่านมเสียที เพราะหนูไ่ม่ยอมกินอะไรเลย จนผอม โทรม นอนน้อยมาก เพราะไม่อิ่ม ตื่นบ่อย ปฏิบัิติการหย่านมก็ได้เริ่มขึ้นเสียทีเมือคืนวันอังคารที่ผ่านมา โดยการแยกห้องนอน เรานอนกับคนโต ปะป๊านอนกับมีมี่
ผ่านมาได้สามคืนแ้ล้ว คืนแรกเราให้มีมี่ดูดนมก่อนแล้ว ค่อยออกจากห้องไป ปะป๊าอุ้มกล่อมหนูนอน ได้ความว่าตื่นบ่อย สามสี่รอบก่อนถึงเช้า
วันที่สอง (4/4/55) เช้ามาไม่ได้เจอกันเลย (ได้โอกาส)ไปข้างนอกมาครึ่งวัน ซื้อนม ซื้อของมาตุนให้มีมี่ (แต่ก็ไม่กิน) แต่คืนสองมีมี่นอนเร็วเพราะร้องไห้จนเหนื่อย ทั้งที่แทบไม่ได้กินอะไรเลย ได้ความว่า ตื่นรอบเดียวตอนตีสี่ และ เจ็ดโมงเช้า ตอนหนูหลับหม่าม้าแอบย่องไปดูหนู หอมแก้มเบาๆ แ้ล้วนั่งน้ำตาไหล
วันที่สาม (5/4/55) แอบย่อยเข้าห้องนอนไปดู ตั้งแต่ตีห้ากว่า เข้าไปสองสามรอบ มีมี่ไม่ตื่นซักที จนรอบสุดท้าย มีมี่ตื่นเห็นเราที่ประูตู ยิ้มดีใจ หม่าม้าดีใจด้วย วิ่งเข้าไปอุ้ม ปะป๊าลืมตามา ถามว่า ไหนว่าจะหย่านมไง ให้เห็นทำไม แล้วก็หน้าจ๋อย เดินหน้าเศร้าออกไปเงียบๆ มีมี่ร้องไห้ พอส่งเคนตะคนโตไปโรงเรียนเสร็จ กลับมาก็หลบมีมี่ เหมือนเดิม แต่หม่าม้าก็แอบดูหนูอยู่นะ และแล้วเราก็จ๊ะเอ๋เจอกัน มีมี่ดีใจ วิ่งเข้ามา เราก็อดไม่ได้ กอดกันกลม หอมแก้มหลายฟอด
แต่อาม่าว่าไม่เป็นไร กลางวันเจอกันได้ มีมี่ไม่ได้ง่วง ไม่ได้ร้องขอกินนม แต่กลางคืนห้าม แต่สุดท้ายมีมี่ก็ดึงเสื้อจะกินอยู่ดี อาม่าเลยว่า ไม่ได้ๆ แยกกันดีกว่า พอตกเย็น มีมี่ก็ยังไม่ยอมกินอะไรอยู่ดี ไอ้เราทนไม่ได้อีกแล้ว เลยไปป้อนข้าวเองเลย มีมี่ยอมกินสามสี่คำ ในใจคิดว่าไม่ได้แล้ว ทนไม่ได้อ่ะ มีมี่ไม่ได้กินอะไรทั้งวันเลย จะอยู่ได้ยังไง ตกดึกก่อนนอนเลยให้กินนมต่อ แล้วเราก็แยกจากกัน มีมี่ร้องไห้อีก แต่หม่าม้าก็ร้องเหมือนกัน รอ้งในใจอ่ะ
| จากคุณ |
:
jennie_cu  
|
| เขียนเมื่อ |
:
วันจักรี 55 19:27:22
|
|
|
| 
