อารมณ์เดียวกับกับเวลานั่งรถไฟฟ้าหรือเปล่า
เจอเด็กมากับแม่ แต่ไม่มีที่นั่ง เรารีบลุกให้(ในรัศมีที่ใกล้ๆไม่มีใครลุกหรือมีเราก็ลุกไว้ก่อน)
เด็กบางคนน่ารักมากๆ ไหว้ขอบคุณอัตโนมัติโดยที่พ่อแม่ไม่ต้องพูด (พ่อแม่อบรมมาดี) เราก็สรรเสริญในใจ
บางคน พ่อแม่เรียกให้ขอบคุณ เราบอกไม่เป็นไรๆ เด็กก็ขอบคุณ (เราก็ยังแอบสรรเสริญในใจว่าพ่อแม่รู้จักสอนลูก)
บางคน ไม่ขอบคุณ แม่ลูกลงไปนั่งเชิดหน้า ทำเป็นเหมือนกับว่าเธอต้องลุกอยู่แล้วไม่จำเป็นต้องขอบคุณหรอก เราก็ไม่เป็นไร แต่มันนึกถึงว่าเสียดายแทนพ่อแม่ เด็กเหมือนผ้าขาว สอนเขาดีก็จะโตขึ้นมามีคุณภาพ เด็กที่กิริยามารยาทน่ารักใครๆก็เอ็นดู โตไปก็เป็นผู้ได้รับการอบรมที่ดี น่าชื่นชม
เลี้ยงลูกแบบนี้ แม่ไม่สั่งสอน
