ความคิดเห็นที่ 1 รอฟังค่ะ :) จากคุณ : moonface เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 12:23:45

ความคิดเห็นที่ 2 จองแถวสอง จากคุณ : สายหนึ่งอยุธยา เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 12:28:49

ความคิดเห็นที่ 3 ฟังด้วยคนค่ะ จากคุณ : ความสามารถของมหาสมุทร เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 12:31:09

ความคิดเห็นที่ 4 ไม่ว่าจะเป็นการคบเพื่อน มีปัญหาชกต่อย ครั้งหนึ่ง ลูกโดนเด็กที่โตกว่าตบหน้า ตอนแรกเราไม่รู้เพื่อนของลูกมาบอก... เราถามเพื่อนลูก ถึงชื่อเสียงเรียงนามของรุ่นพี่คนนั้น พอเรารู้เรื่อง เราไม่ถามลูก แต่เราไปหาเด็กนั่นถึงบ้านเลย Y___Y เราให้พ่อเค้าขับรถไปส่ง เรา "หนู หนูชื่อเอสใช่มั้ยลูก" เด็กนั่นพยักหน้า เราถามต่อ "แล้วหนูรู้จัก แวค มั้ย" (ชื่อลูกเรา) เด็กนั่น พยักหน้า หน้าตาเหรอหรา T__T เพื่อผ่อนคลายความตึงเครียด เราถาม "เอสอยู่ชั้นอะไรครับ " เค้าตอบ  "ม.3" เรา "อ้อ เป็นพี่แวคนี่"ตอนนั้นลูกเราอยู่ ม.2 เรา "น้าเป็นแม่ของแวคนะ " เรา"มีเรื่องอะไรกันหรอถึงตบหน้าน้อง"เราเข้าประเด็นทันที เด็กนั่น มันมาเบิ้ลรถหน้าบ้านผมครับ บอกมันก็ไม่ฟัง เรา "แล้วหนุหายโกรธน้องหรือยัง ถ้ายัง น้ากับพ่อของน้อง มาขอโทษแทนน้องนะ น้าขอให้จบกันเท่านี้ อย่าต่อไต่ กันอีกเลย เจอกันครั้งหน้าก็ขอให้เป็นเพื่อนกัน" เด็กนั่น "ไม่โกรธแล้วครับ ผมขอโทษครับ"พร้อมๆกับยกมือไหว้เรากับพ่อของลูก เด็กถึงแม้ว่าเค้าจะก้าวร้าวแค่ไหน ถ้าเค้าเจอความอ่อนโยน เค้าก็อ่อนค่ะ เพราะอะไร เราถึงต้องทำแบบนั้น ต้องไปขอโทษเด็กนั่น ทั้งๆที่เค้าทำร้ายลูกเรา เพราะเรากลัวว่าเจอกันครั้งหน้าเค้าจะรุนแรงใส่กันกว่านี้ เรากลัวเค้าตีหัวลูกเรา แล้วกระทบกระเทือนถึงสมองค่ะ เราจึงยอมบากหน้าไปขอโทษเด็กนั่น เพื่อยุติความรุนแรง แต่บางครอบครัวที่เราเคยเห็นเมื่อลูกมาเล่าให้ฟังว่าโดนเพื่อนแกล้ง จะสอนลูกให้ตอบโต้ทันที ประมาณว่า แพ้ไม่เป็น มันเป็นผลเสียกับลูกค่ะ มันจะปลูกฝังเป็นนิสัย เมื่อลูกโตขึ้น ลูกจะก้าวร้าว ... จบไปหนึ่งเรื่อง แต่ปัญหายังมีอีกค่ะ ปล ที่เราลงไปคุยกับเด็กนั่น พ่อเค้านั่งรอในรถ เราเข้าไปคุยคนเดียว *เข้ามา ปล ค่ะ . แก้ไขเมื่อ 10 เม.ย. 55 05:07:48 แก้ไขเมื่อ 10 เม.ย. 55 04:35:23 จากคุณ : 18 นะไม่ใช่อายุแต่เป็นมงกุฏ เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 12:36:17

ความคิดเห็นที่ 5 รอฟังต่อค่ะ เราชอบการใช้วิถีชีวิตแบบเจ้าของกระทู้ค่ะ แล้วก็คิดว่าเมื่อลูกโตก็จะทำแบบนี้แหละ ติดศูนย์แม่ก็ไม่ว่า เพราะแม่ก็เคยติดศูนย์เหมือนกัน  ขอแค่ลูกเป็นคนดี แม่ก็ดีใจแล้ว จากคุณ : ถ้วยตวง เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 12:45:20

ความคิดเห็นที่ 6 การที่จะเลี๊ยงเด็กให้เป็นคนดีในสังคมสักคนหนึ่งไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ก็ไม่ใช่เรื่องยาก ถ้าคนเป็นคุณพ่อคุณแม่ใส่ใจและเข้าใจ อยากให้ลูกเป็นลูกที่น่ารักสำหรับเราและคนอื่นด้วย คุณพ่อคุณแม่ต้องรู้จักเลี๊ยงและสอนค่ะ จากคุณ : เปรมสินี เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 12:51:11

ความคิดเห็นที่ 7 ดีจัง มีคนตามอ่านด้วย อิอิ เย็นวันหนึ่งลูกมาบอกเราว่า แม่ครับ พรุ่งนี้ อ.ฝ่ายปกครองให้ไปพบ เรา "เรื่องอะไรล่ะ" ลูกไม่ตอบก้มหน้านิ่ง ไม่สบตา คงกลัวโดนดุ   เราปลอบ "มีเรื่องอะไรเป็นลูกผู้ชายให้ยอมรับความจริง ถ้าบอกแม่ว่ามีเรื่องอะไร แม่จะได้เตรียมตัวให้พร้อม ถ้าไม่บอกว่าเรื่องอะไรจะไม่ไปพบ" แล้วก็ถามว่า"ครูให้ไปพบเรื่องอะไร "คราวนี้ลูกตอบค่ะ "แวคทำเพื่อนปากแตก" เรายังไม่ได้ถามนะคะว่าใครถูกใครผิด เราพอรู้แบบนั้น ก็เตรียมการค่ะ เตรียมขนม นม 2 ถุงใหญ่และเตรียมเงินใส่ซอง... เมื่อไปถึงโรงเรียน  ครูก็เล่าให้ฟังว่า ครูสอบสวนแล้วจากการถามเพื่อนในชั้น เด็กๆเล่นกันแล้วมันเป็นอุบัติเหตุ ทำให้ข้อศอกลูกเราไปโดนปากเด็กนั่น เย็บ 12 เข็ม (โรงเรียนมีประกัน) เราเจอหน้าเด็กที่ปากแตกและพ่อกับแม่ของเด็กนั่น เราร้องไห้เลยนะ (เพราะปากเจ่อมาก)เราขอโทษเค้า มอบขนม มอบซองให้เค้า แล้วบอกเค้าว่า "หนูขอโทษแทนลูกด้วย เงินนี้มันทดแทนกับความเจ้บปวดของลูกไม่ได้ แต่เพื่อเป็นการขอโทษและทำให้หนูสบายใจ ขอให้รับเงินทำขวัญนี้และขอบคุณที่เค้าไม่เอาเรื่อง" เค้าก็รับไปเหมือนไม่ค่อยจะเต็มใจ (เราเข้าใจเพราะลูกเค้าเจ็บซะขนาดนั้น) พอออกจากห้องมา เจ้าลูกชายเราบอกว่า "แม่ แม่ไปให้เงินเค้าทำไม แวคไม่ผิด " อืมมปากเค้าเจ่อซะขนาดนั้นยังมีหน้ามาพูด เราสอนลูกว่า "แวค เข็มทิ่มเรานิดเดียว เรายังเจ็บ นี่เค้าปากแตกเย็บตั้ง 12 เข็ม เค้าจะเจ็บมั้ย แม่จ่ายน้อยกว่าแอนตาซิลอีก คราวหน้าคราวหลังจะทำอะไร ก็ระวังหน่อยละกัน เงินจำนวนนั้น แทนที่จะได้เอาไว้ใช้จ่ายกับต้องมาหมดไปกับเรื่องแบบนี้" หลังจากนั้น อีกหลายวัน เรากับพ่อของลูก พาลูกไปเยี่ยมเพื่อนคนนั้นถึงบ้านเลยค่ะ ทำให้เค้ารู้ว่าปัญหาเมื่อมันเกิดขึ้นมาแล้ว พ่อกับแม่ต้องเดือดร้อน ต้องตามแก้ไข " จากคุณ : 18 นะไม่ใช่อายุแต่เป็นมงกุฏ เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 13:13:30

ความคิดเห็นที่ 8 ตามอ่านอยู่ค่ะ ชอบมาก ขอบคุณค่ะ จากคุณ : ปรารถนาดี เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 13:19:03

ความคิดเห็นที่ 9 ขอบคุณทุกท่านค่ะสำหรับกิ๊ฟ เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องแต่งนะคะ มันเป็นประสบการณ์จากการที่เราเจอ เราเลี้ยงลูกเองจริงๆ เรื่องลูกนี่เป็นอะไรที่ละเอียดอ่อนมากค่ะ อย่างที่เราบอก คนเป็นแม่ต้องใช้ความอดทน ปัญหายังมีอีกมากมายค่ะ แต่ตอนนี้ขอไปทานข้าวก่อนเดี๋ยวมาค่ะ ภาษาเราอาจจะไม่สวย เพราะเราเป็นแม่บ้านค่ะ คิดถึงลูกค่ะเลยพิมพ์ออกมาเป็นตัวหนังสือ . จากคุณ : 18 นะไม่ใช่อายุแต่เป็นมงกุฏ เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 13:23:11

ความคิดเห็นที่ 10 ต่อเลย กำลังมีลูกชายจะได้รู้ว่าต้องแก้ปัญหาด้วยความอ่อนโยน จากคุณ : หนูไม่รู้หนูงง เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 13:25:09

ความคิดเห็นที่ 11 ลงชื่ออ่านด้วยคนค่ะ... ลูกเพิ่ง 5 เดือน แต่ขอเก็บเกี่ยวประสบการณ์จากแม่ๆ ในนี้มาตลอดค่า จากคุณ : cheerydoll เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 13:34:25

ความคิดเห็นที่ 12 เคยฝันอยากมีแม่แบบนี้ แต่เราก็มีพ่อแม่ที่เป็นตรงข้ามเลย ส่วนตัวเราเองก็ฝันที่จะเป็นแม่แบบนี้ให้ได้เช่นกัน ตอนนี้เค้าอยู่ในท้องได้ 6 เดือนเอง แต่ก็แอบหนักใจเรื่องลูกเพราะผู้ใหญ่มักฝังหัวว่า ลูกจะดีหรือไม่ อยู่ที่บุญเรา จากคุณ : วรินทร์ธารา เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 13:41:40

ความคิดเห็นที่ 13 เตรียมรับสถานการณ์แบบนี้ไว้เหมือนกันค่ะ แต่ลูกๆเรายังเด็กกันอยู่มากๆ แต่คิดไว้ค่ะต้องมีแน่นอน ลูกลิงซะขนาดนั้น 555+ เวลาไปรับลูกสาวที่โรงเรียน เธออยู่แค่อนุบาลค่ะ ชอบถามเขาค่ะ ว่าวันนี้ซนหรือเปล่า ไปซนกับเพื่อนๆมั้ย คือว่า ลูกเราเขาจะเป็นคนที่ชอบเล่าชอบคุยน่ะค่ะว่าวันนี้ทำอะไรบ้าง มีอยู่ครั้งนึงเขาบอกค่ะ ว่าแย่งกันนั่งชิงช้ากับเพื่อนแล้วล้มลงทั้งคู่ ลูกเรากลับบ้านเข่าเขียวช้ำเลย (แต่คุณครูยังไม่ทราบนะ เรื่องเด็กๆแย่งของกัน) เราก็ตกใจเลย จะไปหาคุณครูจะไปดูว่าเพื่อนคนที่น้องเล่นด้วยนั้นเจ็บตรงไหนบ้าง ต้องเจ็บแน่เลยเพราะขนาดลูกเรายังเข่าเขียว คือเตรียมใจเลยค่ะจะไปขอโทษเด็ก ขอโทษผู้ปกครอง พอไปส่งที่โรงเรียนอีกวัน กลายเป็นว่า พ่อแม่น้องคู่ที่ล้มลงกับลูกเรา เขาก็ตั้งใจจะมาขอโทษเรากับลูกเหมือนกัน  มาถามหาลูกเราจากครูประจำชั้น เพราะลูกเขาก็ไปเล่าให้ฟังว่าได้แย่งกันเล่นกับเพื่อนผลักกันจนล้มทั้งคู่ สรุปว่าต่างคนต่างรู้จากลูกๆค่ะ เพราะเด็กเขามีอะไรก็จะมาเล่า งานนี้กลายเป็นว่า แฮปปี้เอนดิ้ง โดยไม่ต้องมีใครเสียน้ำหูน้ำตาหรือโดนดุ   ก็กลายเป็นว่าขำกันค่ะทั้ง2บ้าน กลัวจะเป็นเรื่องใหญ่กันทั้งคู่ เลยตั้งการ์ดซ้อมบทขอโทษยาวเหยียดมาจากบ้านเลย ว่าจะมาเคลียร์ 555+ จากคุณ : มะปรางข้างรั้ว เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 13:52:18

ความคิดเห็นที่ 14 เราก้อเลี้ยงลูกประมาณนี้แหละค่ะ ตอนนี้อายุ 15 กำลังติดเพื่อน  เราก้อคุยกะเพื่อนเค้าดีๆ เพื่อนเค้าไม่ดูดบุหรี่ ท่าทางไม่เลวร้าย เราก้อไม่ว่าอะไร คุยกับเค้ามากๆ กอดกัน หอมกันทุกวัน ถามถึงผู้หญิงที่เค้ากำลังคุยด้วย เป็นไงบ้าง ไปกินไอติมกัน ดูหนังเรื่องไร ลูกชายก้อเรียนไม่เก่ง แต่จบม.3 มา ไม่ติด 0 เลย แม่ก้อดีใจ เราว่าเราพอมีบุญอยู่บ้าง ลูกถึงไม่เกเร หรือว่ายังไม่ถึงเวลาก้อไม่รู้ จากคุณ : ป้ารอด (ป้าคนเพชร) เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 14:06:55

ความคิดเห็นที่ 15 อีกเรื่อง ลูกชายคนเล็ก ตอนนั่งรถประจำ อายุ 10 ขวบ ป้าเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่นั่งรถด้วยกันมาฟ้องว่า ลูกเราชอบโกงหลานเค้า เราถามลูกเรา เค้าบอกว่าปล่าว ไม่เคยโกงเลย เราเลยพาไปหาเด็กคนนั้น เขาโตกว่าลูกเราปีหนึ่ง พอไปถึง เด็กคนนั้นไม่ยอมออกมา ป้าเขาต้องเรียกนานเลย สุดท้ายลูกชายเราไม่เคยโกงหรอก แต่เด็กนั่นโกหก เพราะไม่อยากนั่งรถประจำ อยากไปพร้อมแม่ แต่แม่ไปนอนที่อื่น ไม่ได้กลับบ้าน คือแม่เป็นม่ายอ่ะ เขาไม่อยากให้แม่ไปไหน อยากให้มานอนบ้าน แล้วไปส่งเขาที่ รร. เลยบอกป้าว่าลูกชายเราโกง จากคุณ : ป้ารอด (ป้าคนเพชร) เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 14:12:33

ความคิดเห็นที่ 16 ชอบวิธีที่คุณแม่เลี้ยงลูกๆ มากเลยค่ะ ตอนนี้น้องเพิ่งจะ เดือนกว่าๆ คิดเหมือนกันว่าถ้าเค้าโตขึ้นเรื่อยๆ เราจะเลี้ยงเค้าแบบไหน กับสังคมในปัจจุบัน ตามอ่านนะคะ :) จากคุณ : peachy_chy เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 14:27:32

ความคิดเห็นที่ 17 การที่เราจะเลี้ยงเด็กคนหนึ่งให้เป็นคนดี มันเหนื่อยค่ะ ขอให้กำลังใจแม่ๆทุกท่านที่ลูกกำลังจะเข้าสู่วัยรุ่นค่ะ ขอให้หนักแน่นและอดทน ********************************************************** ขอเล่าพื้นเพเดิมเราหน่อยนะคะ จะได้รู้ว่า เรามีแรงบันดาลใจยังไง ถึงตั้งใจเลี้ยงลูกมาก ตัวเราเองมาจากครอบครัวที่แตกแยก พ่อไปทาง แม่ไปทาง สภาพแวดล้อมก็สลัมค่ะ การพูดการจาก็หยาบคาย เราโตมากับบ่อน (แม่ชอบเล่น เราวิ่งรับจ้างซื้อของ) เรายังโชคดีที่แม่ให้เรียนแต่เราก็ต้องดิ้นรนช่วยเหลือตัวเอง เสาร์อาทิตย์ต้องไปรับจ้างหาเงิน เพื่อไว้ใช้จ่าย(ความลำบากในวัยเด็กมีเยอะมากค่ะแต่เราเล่าให้ฟัง พอสังเขป พอให้รู้ที่มาที่ไปของเรา) แม่เราชอบเล่นขนาดไปค้างที่บ่อนสามวันสามคืนกันเลยทีเดียวพอแม่กลับบ้าน เราคิด ใช่แม่เราหรือเปล่านะ หรือว่าผีปลอมตัวมา ... แม่เราปากจัดมากถึงมากที่สุด พูดจาก็ไม่เพราะ วันไหนเล่นไพ่ได้ก็ดีไปแต่ถ้าวันไหนเล่นเสียอะไร อะไร ก็ขวางหูขวางตาไปหมด สิ่งที่เราเห็นประจำและต้องรับรู้อยู่บ่อยๆคือตอนเย็นแม่เราชอบทะเลาะ ด่าทอกับเพื่อนๆในวงไพ่ เรื่องที่ทะเลาะกันส่วนใหญ่ก็เป็นเรื่องเงินๆทองๆที่พวกเค้าติดกันไปค้างกันมานั่นแหละ  เราไม่ชอบคนเล่นการพนันเลยเพราะไม่มีความจริงใจให้แก่กัน เวลาที่แม่ตะโกนด่ากันเราอายนะ เราไม่ชอบแต่เราเป็นเด็กแสดงความคิดเห็นไม่ได้ เราอยากให้แม่เราพูดเพราะๆ มีอยู่ครั้งตอนนั้นเราอยู่ ชั้นม 3 เราไปเที่ยวบ้านเพื่อนที่พ่อเค้าเป็นทหารเมื่อไปถึงบ้านเพื่อน เพื่อนเราพูดกับพ่อแม่เค้าเพราะมาก ทุกวันนี้เรายังจำเพื่อนคนนั้นได้เลยค่ะ(ผ่านมา30ปีแล้ว เรายังจำได้ แฮ่ๆๆ) เราประทับใจมาก เพื่อนพูดว่า "คุณพ่อขา คุณแม่ขา เพื่อนลูกมาค่ะ" ในตอนนั้นพ่อของเพื่อนกำลังถือค้อนนั่งตอกไม้อยู่ แม่เพื่อนบอกว่า "พ่อ พ่อวางมือรับไหว้เพื่อนลูกกุ้งหน่อย"เราประทับใจมาก ฮือ ๆๆๆ อยากให้พ่อกับแม่เราพูดกันแบบนั้นจังเลย เราจึงฝังใจว่า ถ้าเรามีครอบครัวของเราเองเราจะพูดดีๆ พูดเพราะๆ เราคิดอย่างนั้นจริงๆค่ะ เราอยากได้พ่อแม่ที่พูดเพราะๆ อยากให้พ่อแม่คุยกันดีๆไม่ทะเลาะกัน อยากได้พ่อแม่ที่เข้าใจ อยากให้พ่อแม่พาเที่ยว อยากได้พ่อแม่ที่คุยได้ทุกเรื่อง อยากให้พ่อแม่ ..... แต่เราไม่เคยได้ เราจึงนำทั้งหมด มาใช้กับลูกค่ะ ขนาดลูกโตแล้ว เราไปหาลูก ตอนที่เราจะกลับ ลูกมาส่งเราขึ้นรถ ลูกบอก มา หอมที... อิอิ แม่มันหน้าบานเหมือนจานเชิง จากคุณ : 18 นะไม่ใช่อายุแต่เป็นมงกุฏ เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 14:36:49

ความคิดเห็นที่ 18 ชอบวิธีเลี้ยงลูกของคุณมิ้มจังค่ะ ว่าแต่เด็ก ๆ อายุเท่าไหร่แล้วคะ จากคุณ : เด็กหญิงเอาแต่ใจ (เด็ดชายวุ่นวายเด็กหญิงเอาแต่ใจ) เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 14:43:59

ความคิดเห็นที่ 19 ชอบวิธีการเลี้ยงลูกคุณจังเลย ... ตอนนี้ ลูกสาวเรา 1.7 ขวบ ก่อนมีเค้า  เราก็ชอบเที่ยวป่า เคยคุยกะแฟน ว่า จะให้เค้าสัมผัสกับการดำรงชีวิต หลายรูปแบบ ให้พยายาม หาทางแก้ปัญหาด้วยตนเอง โลกกว้างใหญ่ มีบทเรียนมากมาย คนเป็นพ่อเป็นแม่ จะอยู่กะเค้าตลอดชีวิตไม่ได้หรอก แต่หลายๆ เหตุการณ์ คุณจขกท ได้สอนให้ลูกอยุ่บนโลกนี้ ได้อย่างมีความสุข ขอโทษไม่ได้แปลว่าแพ้ ชอบค่ะ  เพราะเด็ก - คนสมัยนี้ บู๊เหลือเกิน ปล. ขำอ่ะ " ...แม่จ่ายน้อยกว่าแอนตาซิลอีก" เล่าอีกน๊า.. จากคุณ : trn (ธีอาร์เอ็น) เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 14:44:38

ความคิดเห็นที่ 20 ตอนนั้นลูกชายเราอยู่ชั้น ม 1 ,ม 2 นี่แหละ ตอนนั้นเค้าติดเพื่อนมาก ติดเกมส์ออนไลท์ ติดแชท(สมัยนั้นแชทในเวปสนุก)เค้าชอบขอไปเล่นที่ร้าน สมัยนั้น เนตยังไม่ทันสมัยเหมือนตอนนี้ ขอติดโทรเบอร์บ้านก็ยาก (บ้านเราอยู่นอกเขตค่ะ) เราพูดอะไรก็เหมือนลมผ่านหู พ่อเค้าเลย ไปขอซื้อเบอร์โทรของเพื่อน(บ้านเพื่อนอยู่ห่างกันหลายกิโล)แล้วลากสายโทรศัพท์มาที่บ้านเรา เพื่อจะมาให้ลูกเล่นเนต งานนั้นหมดไปเป็นหมื่น เราถามเค้าว่า "ทำอย่างนี้เพื่ออะไร" เค้าให้เหตุผลเราว่า "ดีกว่าลูกไปเล่นที่ร้านเพราะ ถ้าไปเล่นที่ร้านเราดูแลเค้าไม่ได้ ไปเจอเพื่อนประเภทไหนก็ไม่รู้ และเมื่อเลิกเล่นแล้ว ลูกไปไหนต่อ ... " เราคิดตาม อืมมม จริงด้วย ลูกติดถึงขนาดข้าวปลาไม่กิน เล่นข้ามคืน เราต้องตักข้าวมาให้ลูกกินหน้าคอม T___T แต่ลูกอยู่ในสายตาเรา เรามีข้อแม้กับลูกว่า การเรียนต้องไม่เสีย ถ้าการเรียนตกเมื่อไหร่ ทุกอย่างต้องยุติ (ทั้งลูกสาว ลูกชาย ถ้าเค้าเล่นแชท เราจะนั่งดูลูกด้วย ช่วยเค้าอ่านว่า คนที่เค้าคุยด้วย ตอบมาว่ายังไง กลายเป็นสนุกสนาน แต่จริงแล้วเรามีเหตุผลมากกว่านั้น) เค้าก็ทำได้ การเรียนเค้าพอไปได้ เค้ามีความรับผิดชอบ เราต้องเปิดใจหาเค้าตรงนี้ค่ะ มีอยู่ครั้ง ลุกเล่นคอมคนละตัว เค้าหันมาแค่สวัดดีเรา แล้วเค้าหันไปเล่นคอม เค้ายิ้มกับคอม เราร้องไห้ น้อยใจที่ลูกเป็นแบบนี้ แต่เดี๋ยวนี้ แม่มันเป็นเอง T____T มีอยู่วัน ลูกไปโรงเรียน เราเปิดคอมเล่น พิมพ์นู่น นี่ นั่น เราไปเจอหนังX ที่ลูกโหลด เก็บไว้ เราเครียดมาก ถึงมากที่สุด เราคิด เราจะทำยังไง เราไม่สบายใจเลย เราโทรหาอาของลูกเพื่อขอคำปรึกษา(ตอนนั้นเรายังเล่นพันทิบไม่เป็นค่ะ) อาของลูกบอกว่า "พี่มิ้ม แวคมันโตแล้วนะ บอก สอนมันให้มันรู้จักใช้ถุงยางดีกว่ามั้ย" อืมมเราเห็นดีด้วย แต่เราจะหาวิธีพูดกับลูกอย่างไร ให้ลูกรู้ว่าเราเรารู้นะ ว่าเค้าดูหนังX เรา "แวคหนังนั้นอ่ะ ดูแล้วลบทิ้งด้วยซิ" ลูก หนังอะไรอ่ะ(ทำหน้าตาเหรอหรา) เรา "หนังต่างๆที่โหลดมาดูอ่ะ แม่ก็แปลกใจทำไมพ่อไม่ไปทำงาน เพราะมัวแต่ดูหนังของแวคนี่แหละ" จริงแล้วพ่อเค้าไม่ได้ดูหรอกค่ะ แต่เรากลัวน้องสาวเค้ามาเห็น จากที่เราจะดุจะด่าเค้ากลายเป็นตลกๆ ขำๆไปค่ะ ทุกวันนี้เล่าเรื่องเก่า พวกเราก็ยังขำกันค่ะ . จากคุณ : 18 นะไม่ใช่อายุแต่เป็นมงกุฏ เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 15:15:07

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆแบบนี้ อ่านเก็บความรู้เตรียมรับมือกับลูกๆ เพราะมีลูกชายกับลูกสาวเหมือนกัน ต่างกับเจ้าของกระทู้ตรงที่ลูกยังเล็ก จากคุณ : หลิว-พัลลภา เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 15:38:05

ความคิดเห็นที่ 22 ดีจัง จะเอาไว้เป็นตัวอย่างในการเปิดใจกับลูกแบบนี้ แนวนี้เราชอบค่ะ เรามีลูกชายคนแล้ว ในท้องอีกคนยังไม่รู้ ญ/ช เมื่อลูกเป็นวัยรุ่นจะได้ปรับไปใช้บ้าง ไว้เตรียมมือได้^^ ขอบคุณสำหรับประสบการณ์การเลี้ยงลูกนะคะ ถ้ามีต่อจะรออ่านค่ะ จากคุณ : แม่หมูจอมซ่าส์ (+แม่หมูจอมซ่าส์+) เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 15:49:47

ความคิดเห็นที่ 23 ว่าแต่เด็ก ๆ อายุเท่าไหร่แล้วคะ จากคุณ : เด็กหญิงเอาแต่ใจ (เด็ดชายวุ่นวายเด็กหญิงเอาแต่ใจ) *******************************8 คนโต 23ย่าง24 คนเล็กเพิ่งเต็ม 22 ไปเมื่อวันที่ 5 นี้ค่ะ ต้องขอโทษนะคะที่ช้าเพราะพิมพ์สดค่ะ แล้วอีกอย่างเราพิมพ์ไม่เก่ง T_____T และบางทีต้องเข้ากูเกิ้ลเพื่อหาคำ กลัวผิดน่ะค่ะ ต่อกันค่ะ ตอนที่เค้ายังเด็ก เวลามีนิทรรศการวันวิทยาศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ เราจะขับรถพาลูกไปเที่ยวงาน โดยที่แรกๆเราไม่รู้ทาง แต่เราใช้วิธี ไปแต่เช้า และโทรหาพ่อเค้าเพื่อถามทางค่ะ เมื่อถึงบริเวณงาน เราก็จะปล่อยให้เด็กๆวิ่งเข้าดูห้องนู้น ออกห้องนี้เป้นที่สนุกสนาน ส่วนเราจะนั่งรอเค้าในงานนั่นแหละ อยากมาหาแม่ตอนไหนก็มา เรื่องนั่งรอนี่มีเรื่องเล่าเยอะค่ะ ตอนนั้นลูกสาว เรียนอยุ่ ม.3 เค้าอยากไปเที่ยวน้ำตกแจ้ซ้อนกันเค้ามาขออนุญาตไปเที่ยวน้ำตก ลูก "แม่ขาขอไปน้ำตก" เรา "จะไปกันยังไงล่ะ" ลูก "พวกเพื่อนๆบอกจะเหมารถสี่ล้อไปกัน" เราเสนอความคิดเห็นทันที "เอาแบบนี้มั้ย เก็บเงินนั้นมาให้แม่ เหมารถแม่ไป" (5555+เข้าทาง) ลูกดีใจมากค่ะตอบตกลงทันที วันไป เราก้เหมือนเดิม ทำอาหารใส่ปิ่นโตเถาใหญ่ กับข้าวก็ง่ายๆค่ะ หมูทอด ข้าวเหนียว น้ำดื่ม และเสื่ออีกผืน เราก็ไม่ทำตัวเป็นภาระกับเค้านะคะ รออย่างสงบ เด็กๆชอบกันมาก เพราะถ้าเค้าเหมารถไปกันเอง ไม่มีอาหารแถมแต่เหมารถแม่วุ้นเส้นไปมีอาหารแถม แต่ลึกๆแล้ว เราอยากไปกับลูกค่ะ จึงอาสาไปเป้นคนขับรถให้ ทีนี้เพื่อนๆลูกติดใจ ไม่ว่าจะไปไหน งานราชพฤกษ์ หรือดูดนตรี เราจะมีส่วนร่วมกับลูกตลอด จะเห้นได้ว่า เราใช้ความอดทนค่ะ ลูกจึงไว้ใจ มีอยุ่ครั้ง ครั้งนั้นลูกทั้งสองคน ขอไปกินหมูกะทะ วันนั้นพ่อของลูกไปด้วย วันนั้นลูกอยู่ดึกมาก เราก้ไม่ตาม เราบอกให้พ่อเค้าอดทน เกือบๆตีหนึ่ง ที่เรากับพ่อเค้านั่งรอลูก ตอนจะกลับ ลูกชายพาเพื่อนหญิงมาด้วย แล้วบอกให้ไปส่งเพื่อนเค้าอีกอำเภอหนึ่ง เราก็ไม่ปริปากนะ แต่เราบอกให้พ่อของลูกแวะเติมน้ำมันด้วย ทั้งๆที่น้ำมันในรถยังมี เราส่งแบ็งค์ห้าร้อยให้พ่อเค้าและจงใจให้ลูกเห็น เมื่อส่งเพื่อนลูกเสร็จ เราพ่อแม่ลูก ขับรถกลับบ้านกัน วันนั้น ถึงบ้านเกือบตีสี่ ทราบใช่มั้ยคะว่า ทำไมเราส่งแบ็งค์ห้าร้อยแล้วจงใจให้ลูกเห็น Y____Y " จากคุณ : 18 นะไม่ใช่อายุแต่เป็นมงกุฏ เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 15:58:55

ความคิดเห็นที่ 24 ตามอ่านอยู่นะคะ ชอบวิธีการเลี้ยงลูกแบบนี้มากๆ เพราะพ่อแม่เราก็เลี้ยงเรามาแบบนี้ค่ะ เราว่ามันทำให้ทุกคนในครอบครัวสนิทสนมกันดีและไม่มีคำว่าห่างเหิน มีอะไรก็พูดคุย ปรึกษาพ่อแม่ได้ทุกเรื่องค่ะ  ^^ จากคุณ : ฟ้ากัมปนาท เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 16:30:48

ความคิดเห็นที่ 25 เพื่อให้ลูกรู้ว่า พ่อแม่ต้องเสียสละทั้งเงินทั้งแรงมาส่งเพื่อนเค้าทั้งๆที่ดึกแล้ว ให้เค้ารู้จักความเกรงใจป่าวคะ ^^ จากคุณ : Uni_Maki เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 16:36:10

ความคิดเห็นที่ 26 รอฟังครับ... จากคุณ : ทะเลทะเล เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 17:01:27

ความคิดเห็นที่ 27 เหมาะสมกับตำแหน่งกระทู้แน่ะนำเป็นที่สุดค่ะ จากคุณ : คุณนายเหรียญบาท เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 17:11:54

ความคิดเห็นที่ 28 500 ที่น่าจะเป็นของลูกชาย ได้กลายเป็นค่าน้ำมันไปส่งเพื่อนสาวแล้วนะจ๊ะ จุ๊บๆ จากคุณ : saengchot เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 17:22:18

ความคิดเห็นที่ 29 พ่อแม่ในฝัน... ของใครหลายคน จากคุณ : จะเก็บเธออยู่ในใจเสมอ เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 17:41:42

ความคิดเห็นที่ 30 คุยเรื่องลูกสามวันไม่จบค่ะ ยังมีต่อ   ขอเป้นตอนค่ำนะคะ ขอบคุณทุกๆความคิดเห็นค่ะ จากคุณ : 18 นะไม่ใช่อายุแต่เป็นมงกุฏ เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 17:51:04

ความคิดเห็นที่ 31 มาอัพต่อนะคะ จะได้เป็นแนวทางสำหรับเจ้าลูกชายทั้ง 2 แสบมากพอๆกัน จากคุณ : nongaugust เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 17:54:44

ความคิดเห็นที่ 32 คุณมิ้ม( ขออนุญาตเรียกชื่อตามคนอื่นนะคะ) เลี้ยงลูกได้น่าย รักมากๆเลยค่ะ เป็นคุณแม่ที่น่ารักที่สุดเลย แก้ไขเมื่อ 09 เม.ย. 55 18:02:12 จากคุณ : aof_you เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 18:01:05

ความคิดเห็นที่ 33 . แก้ไขเมื่อ 09 เม.ย. 55 18:07:15 แก้ไขเมื่อ 09 เม.ย. 55 18:06:46 จากคุณ : 18 นะไม่ใช่อายุแต่เป็นมงกุฏ เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 18:05:52

ความคิดเห็นที่ 34 มีลูกชาย 2 คน อ่านแล้วได้ประโยชน์มาก ๆ ค่ะ ขอบคุณ จขกท. มาก ๆ ค่ะ หนูเริ่มเห็นทางแล้วว่าจะเลี้ยง 2 ลิงยังไง ตอนที่เค้าเข้าสู่วัยคะนอง จากคุณ : DeeandMai เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 18:08:41

ความคิดเห็นที่ 35 มารออ่านตอนต่อไปค่ะ...เผื่อจะเอาวิธีของน้องมิ้มไปใช้กับลูกบ้าง.... จากคุณ : ป้าพัด เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 18:22:48

ความคิดเห็นที่ 36 เลี้ยงลูกวัยรุ่น เป้นอะไรที่ต้องอดทนมากค่ะ เหนื่อยนะ แต่หยุดไม่ได้ T____T เป็นแม่เราต้องอดทน แต่นึกย้อนไปถึงวันคืนเก่าๆ มีความสุขมากค่ะ Y____Y ช่วงนั้น ลูกชายติดเพื่อนมากเราพูด เราบอก เค้าไม่ฟังมีแต่เค้าจะรำคาญเรา เค้าจะฟังเพื่อน เค้าอยุ่กับเพื่อนแล้วมีความสุข จะเชื่อเพื่อน... ลูกจบ ป 6 จะต้องไปสอบเข้าเรียนโรงเรียนประจำจังหวัด พรุ่งนี้แล้ว ลูกจะสอบ แต่วันนี้ทั้งวัน ลูกไปไหน ... เราขับรถยนต์ตามหาลูก วนไปทั่วอำเภอ มองเห็นไกลๆ นั่น ลูกเรานี่ ลูกขับรถสวนมา... เราดีใจ เจอลูก เราเบรครถ ลูกก็เบรค เรากำลังจะบอกลูกว่า กลับบ้านเถอะลูกพรุ่งนี้ต้องไปสอบ ยังไม่ทันจะพูด ลูกชายเราเลี้ยวรถ ขับหนีเราทันที เรารีบกลับรถ เพื่อจะขับตามลูก แต่รถยนต์กับมอร์เตอร์ไซด์มันต่างกันนิ กว่าเราจะหาที่กลับรถได้ เราไม่เห็นหลังลูกแล้วค่ะ T____T เรากลับบ้าน ร้องไห้ คิดในใจถ้าลูกกลับมา เราจะตีให้ไม้หักเลย แต่พอถึงเวลาลูกกลับบ้านจริงๆ เราก็ตีไม่ลง (เราคิดแล้ว ถ้าตี คงเรื่องใหญ่ เพราะวันรุ่งขึ้นเค้าตองไปสอบ) ได้แต่ถามว่า "ไปไหนมา แม่กับพ่อ รอกินข้าว" ลูกก้มหน้าไม่ตอบ ลูกคงรู้ว่าผิด จากการสอบครั้งนั้น ลูกต้องไปสอบแข่งกับเด็กอื่นๆ 1200 คน โรงเรียนรับเพียง 120 คน ลูกสอบได้ที่ 56 ค่ะ ที่รับเท่านั้นเพราะ เค้ารับเด็กในเขตไปบ้างแล้ว ลูกเราเด็กนอกเขตค่ะ กับการที่เราพูดว่า ไปไหนมา แม่กับพ่อรอกินข้าว แล้วลูกก้มหน้า ไม่แสดงอาการใดๆ แต่ถ้าเราใช้คำพูดอีกแบบ คือ ด่าๆๆๆ บ่นๆๆๆ คุณว่า ลูกจะแสดงอาการ แบบไหน ????? " จากคุณ : 18 นะไม่ใช่อายุแต่เป็นมงกุฏ เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 18:36:59

ความคิดเห็นที่ 37 ไม่มีลูกค่ะ มานั่งฟังแม่ๆ คุยกันค่ะ จากคุณ : ป้าลายคราม เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 18:39:26

ความคิดเห็นที่ 38 โหวดและตามให้กิฟไปเรื่อยๆค่ะ จากคุณ : afterflight เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 19:04:57

ความคิดเห็นที่ 39 อืม  เราก็อยากมีแม่แบบนี้เหมือนกัน จากคุณ : นกเจ้าโผบิน เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 20:04:23

ความคิดเห็นที่ 40 ลูกยังเล็กค่ะ แต่อ่านไว้สอนลูก จะได้บอกลูกว่า กว่าแม่จะเลี้ยงหนูมาให้เป็นคนดี แม่ต้องใช้พลังกายพลังใจมากแค่ไหน จะบอกลูกตลอดว่า สิ่งที่แม่ไม่ชอบมากที่สุด คือการโกหก ลูกดื้อ ลูกซนแม่ไม่ว่า ขออย่างเดียว...อย่าโกหก... จากคุณ : haylenpoon เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 20:11:43

ความคิดเห็นที่ 41 น่ารักจังเลยค่ะอยากเป็นครอบครัวที่อบอุ่นแบบนี้จังค่ะ จากคุณ : modyroad เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 20:21:06

ความคิดเห็นที่ 42 อ่านเพลินเลยค่ะ  ขอบอกว่าคุณจะเป็นแรงบันดาลใจในการเลี้ยงลูกให้กับเราค่ะ เราเป็นคนใจร้อนมาก พูดเร็ว  คิดเร็ว  ทำเร็ว  ตัดสินใจเด็ดขาด  งานยุ่งวุ่นวายตลอดเวลา พอมีลูกแล้ว  ทุกสิ่งอย่างมันไม่ได้ดั่งใจเลย  พออ่านเรื่องของคุณ  ทำให้เราทราบเลย เราพลาดไป  1ปี 7 เดือนล่ะ  แต่เวลาที่เหลือต่อจากนี้ไป  เราจะไม่ปล่อยให้มันสูญเปล่าแล้วค่ะ ขอบคุณจริงๆค่ะ จากคุณ : โชคดีที่มีเธอ เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 20:30:23

ความคิดเห็นที่ 43 ยังไม่มีลูกค่ะ แต่ขออ่านเอาไว้ใช้กับลูกศิษย์นะคะ จากคุณ : เจ้าหญิงแห่งMK เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 20:32:44

ความคิดเห็นที่ 44 ควรค่าแก่การเป็นกระทูแนะนำมากค่ะ จากคุณ : แม่โค เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 21:02:05

ความคิดเห็นที่ 45 ขอบคุณมากนะคะที่มาแบ่งปัน ตอนนี้ลูกชายแค่ 1 ขวบ 3 เดือน แม่ยังกลุ้ม ไม่รู้จะบอกเค้ายังไงเวลาที่เค้าไม่ฟัง และก็พาลกังวลไปถึงอนาคต แถมแม่บ้านของเราเค้าก็มาปรับทุกข์เรื่องลูกชายวัยรุ่นที่เสียคนไปแล้ว แม่พูดเท่าไหร่ก็ไม่ฟัง เรายิ่งเครียดไปใหญ่ ได้แต่ทำใจ หลังจากได้เรียนรู้จากคุณมิ้ม (ใช่มั้ยคะ??) มีกำลังใจขึ้นเยอะเลยค่ะ และขออนุญาตเซฟไว้อ่านนะคะ เผื่อวันนึงมีพลั้งเผลอไป แค่นี้ก็ยังอดทนมากมายเหลือเกิน จากคุณ : pattypat106 เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 21:08:48

ความคิดเห็นที่ 46 ฟังเพลงก่อนค่ะ จากคุณ : 18 นะไม่ใช่อายุแต่เป็นมงกุฏ เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 21:14:44

ความคิดเห็นที่ 47 เยี่ยมยอดมากค่ะ ขอเอาไปเป็นแนวทาง จากคุณ : arex1970 เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 21:20:44

ความคิดเห็นที่ 48 เราก็อายุพอๆกับลูกจขกท.ตอนนี้เลยแฮะ เด็กว่าซัก3-4ปี คุณแม่(ขออนุญาตเรียกคุณแม่นะคะ ^^) เลี้ยงลูกได้น่ารักมากเลยค่ะ อดทนมาก อ่านแล้วนึกถึงคุณแม่เลย คนเป็นแม่นี่เหนื่อยเนอะ รู้เลยว่าการเลี้ยงเด็กคนนึงไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลย เข้ามาอ่านเพื่อจะได้รู้ว่ากว่าเราจะโตมาขนาดนี้พ่อแม่ต้องเหนื่อยและอดทนแค่ไหน วิธีที่คุณแม่เลี้ยงลูกนี่เป็นวิธีที่ฉลาดมากๆเลยนะคะ ต้องจำไปใช้มั่ง อิๆ ถ้าอีก10ปีได้แต่งงานนะ XD สอนแบบไม่บ่น ไม่ว่า ให้ลูกรู้สึกผิดเอง 555 คือเราคิดว่า ถ้ายิ่งว่ายิ่งบ่นก็เหมือนยิ่งยุ อย่างเราก็นิสัยเสียค่ะ บางทีเจอบ่นมากก็หูทวนลม หนูไม่รู้หนูม่ายด้ายยิน 555 อ่านแล้สก็คิดได้อีกอย่างนึงว่า สำหรับคนเป็นแม่เนี่ยเรื่องลูกก็สำคัญเสมอนะ บางทีเรื่องเล็กๆแบบเล็กมากสำหรับลูกเนี่ย ก็กลายเป็นเรื่องใหญ่สำหรับแม่เหมือนกัน อย่างเช่น เราสอบติดมหาลัยรัฐแห่งนึง แต่ได้คณะที่ไม่ชอบ เราก็เลือกที่จะเข้ามหาลัยเอกชนในคณะที่เราชอบแทน คุณแม่ก็กลุ้มใจค่ะ กลัวว่าคนอื่นจะดูถูกลูกว่า เอ็นท์ไม่ติด ไปเรียนทำไมเอกชน บลาๆ (เรื่องนี้อาอิ๊มาบอกทีหลังน่ะค่ะว่าตอนนั้นแม่กลุ้มมากโทรไปหาทั้งอากู๋ อาอิ๊) คือเราก็มานั่งคิดนะคะว่าแบบ เออ แค่เรื่องเรียนคุณแม่ยังเก็บไปคิดขนาดนี้ อิลุกสาวมึนค่ะ5555 อีกเรื่องนึง คือเราเป็นคนที่ติดบ้านมากก ชอบทำขนมทำอาหารนอนอยู่บ้าน คุณแม่เกิดเป็นห่วงค่ะ ถามว่าไม่ออกไปเที่ยวไหนบ้างหรอลูก แม่กลัวลูกไม่มีเพื่อน-.- อิลูกสาวมึนอีก ลูกอยู่ติดบ้านไม่ออกไปใช้เงิน ชอปปิ้งบลาๆนี่ยังเป็นห่วงอีก! แม่ช้านนน โอ้ มึน ค่ะมึน -.- ปล.พิมพ์ซะยาวเลย แฮะๆ มันสืไปนิ๊ดดดดนึง ^^" จากคุณ : chocolat au lait เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 21:26:25

ความคิดเห็นที่ 49 กระทู้แบบนี้สินะที่ควรจะมีภาคต่อเยอะๆ ขอบคุณคุณแม่คนเก่งค่ะที่เสียสละเวลาเล่าประสบการร์อันมีค่าให้ได้อ่านกัน จากคุณ : kaewnam เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 21:28:37

ความคิดเห็นที่ 50 ชอบวิธีการสอนของคุณมากครับ จริงๆ ปีนี้ ผมอายุ 21 แต่ช่วงนี้เข้าห้องชานเรือนบ่อยมาก เห็นแม่ๆ หลายคนแชร์เรื่องตัวเองแล้วชอบมาก อาจเพราะต่างจากแม่ผม แต่คนเรามีสภาวะแวดล้อม ต้นทุนชีวิตต่างกัน อาจมีบางมุมที่ต่างกัน แต่มีเป้าหมายเดียวกันเพื่อลูก ไม่ใช่ว่าผมจะเตรียมตัวมีครอบครัวหรืออะไรนะครับ พอดีญาติๆ แต่งงานไปบ้างแล้ว แต่ผมยังเห็นปัญหาในตัวเขาอยู่ เลยคิดว่าต่อไป จะเป็น น้า เป็น อา ก็ต้องช่วยเขาเลี้ยงดูบ้าง ควรทำตัวยังไงให้เหมาะสม ขอบคุณทุกเรื่องราวจากใจครับ จากคุณ : my [entire life] ^^ เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 21:42:31

ความคิดเห็นที่ 51 ขอบคุณนะคะที่ยังติดตามอ่านกัน เด็กยังไงก็ยังเป็นเด็กอยู่วันยังค่ำ วันนั้นลูกแต่งตัวหล่อมากๆแต่งชุด รด.(ม.4) ลูกดูเป็นหนุ่มมาก สูง ตัวใหญ่ หน้าเข้ม... ลูกไม่สบาย ตอนเช้า เราพาเค้าไปหาหมอก่อนพาไปส่งโรงเรียน เรานั่งรออยู่กับลูก หน้าห้องรอตรวจ... พอเค้าเรียกชื่อลูกเรา ลูกยืนขึ้น เดินอย่างเข้มแข็งเหมือนชุดที่เค้าใส่ จะไปเข้าห้องตรวจ เรานั่งมอง... ก่อนที่ลูกจะเปิดประตูเข้าไป ลูกหันหน้ามาหาเราแล้วบอก แม่ เข้ามากับแวคซิ เราคิดโธ่ เอ๋ยยยย คิดว่าจะแน่... เราถึงบอกว่า เด็ก ยังไงก็ยังเป็นเด็กอยู่วันยังค่ำ เค้าจะผิดพลาด เราต้องให้อภัย ให้โอกาส ********************************************* อีกเรื่องที่ทำให้ เวลาพูดถึงเรื่องนี้ที่ไร ทุกคนในครอบครัวรวมทั้งคนที่ได้ยินขำกลิ้ง... แต่ตอนนั้นเราขำไม่ออก ช่วงนั้นลูกชายติดสนุ๊กเกอร์ เค้าจะต้องไปมั่วสุมในสถานที่แห่งนั้นทุกเย็น เลิกเรียนไม่กลับบ้านแต่จะไปหาเพื่อนๆที่โต๊ะสนุ๊ก ไปทั้งชุดนักเรียน เย็นวันนั้น เราทนไม่ไหว เราไปซุ่มดูความเคลื่อนไหวของลูก จนเราเห็นเพื่อนของลูก ขับรถมอร์ไซด์ของลูกออกมา เราจำได้ เราจึงตามไปดักเพื่อนลูก แล้วให้เพื่อนเค้าพาไปที่โต๊ะ พอเราเข้าไป วงแตกค่ะ แต่เราไม่ได้พูดอะไร เราแค่จะพาลูกเรากลับบ้าน เราเอารถยนต์จอดทิ้งไว้ แล้วพาลูกนั่งซ้อนมอร์ไซด์กลับบ้าน ระหว่างทาง เราพูดกับลูกว่า เรา "แม่เหนื่อยกับแวคเหลือเกินเลย ไหนๆวันนี้เรามาพร้อมกันแล้ว ขับชนกับสิบล้อให้มันตายซะ จะได้สิ้นเรื่องสิ้นราว" ลูก "แม่อยากตาย แม่ก็ตายคนเดียวซิ แวคยังไม่อยากตาย" (ป้าดดดดดดดฟังลูกเราพูดซิ) เอามาเล่าตอนนี้ หัวเราะกันเป็นที่สนุกสนาน เล่าทีไร ลูกชายจะบอกว่า ตอนนั้นยังเด็กอยู่ ยังเด็กอยู่ ยังนึกไม่ออกค่ะ ถ้าในตอนนั้นลูกท้าว่า ชนก็ชนดิ อะไรจะเกิดขึ้น เพราะตอนนั้น เราเหนื่อยเราเครียด แต่หยุดไม่ได้ ยังต้องสู้รบปรบมือกับลูกทุกวัน . . แก้ไขเมื่อ 09 เม.ย. 55 22:05:24 แก้ไขเมื่อ 09 เม.ย. 55 21:52:33 จากคุณ : 18 นะไม่ใช่อายุแต่เป็นมงกุฏ เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 21:47:36

ความคิดเห็นที่ 52 ขอพิมพ์ชื่นชมค่ะ อยากมีแม่แบบนี้จริงๆค่ะ ใจเย็นและอดทน แล้วอีกอย่างชอบชื่อ ล็อกอินเจ้าของกระทู้มาก สะดุ้ดตามากเวลาอ่าน "18 นะไม่ใช่อายุแต่เป็นมงกุฏ" จากคุณ : แม่ต้นปี เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 21:56:00

ความคิดเห็นที่ 53 ดีจัง  ขอบคุณสำหรับประสบการณ์การเลี้ยงลูกค่ะ จะพยายามเลี้ยงลูกให้ได้แบบนี้บ้าง อิอิ จากคุณ : แม่น้องไทม์ เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 22:31:32

ความคิดเห็นที่ 54 เดี๋ยวจะส่งทู้นี้ไปให้ลูกทางfb อิอิ แม่เอาเรื่องลูกมาหากิน Y____Y แปลกใจกันมั้ยคะ ทำไมบทบาทของพ่อเราแทบจะไม่ได้พูดถึงเลย พ่อเค้าให้เงิน  มีรถให้ และน้ำมันเต็มถัง เค้าจะฟังเราและทำตามที่เราบอก อย่างเช่น วันนั้นลูกไปไหนก็ไม่บอก เรานั่งรอลูกจนดึกก็ยังไม่กลับ เราจึงบอกพ่อเค้าว่า ให้อยู่รอลูกด้วยกัน ห้ามเข้านอน... พ่อเค้าทำตามที่เราบอก จนตี2 ลูกจึงกลับมาเรากับพ่อเค้าจึงเข้านอน เราบอกลูกว่า ไปไหนมา แม่กับพ่อเป้นห่วงนะ แล้วเนี่ยพรุ่งนี้พ่อต้องไปทำงานแต่เช้า T___T ลูกเงียบ... เราไม่ต้องการคำตอบจากลูก แต่อยากให้ลูกรู้ว่า การที่ลูกทำตัวแบบนี้ มีคนที่เค้าลำบาก อดหลับ อดนอน รอลูก อยู่ตั้งสองคน อีกครั้งที่ลูกไปไหนไม่บอก... เช้าวันนั้น เพื่อนรุ่นพี่ของลูกมาหาแต่เช้า (7.00) เราถามว่า จะไปไหนกัน อย่าชวนน้องไปไหนนะ เค้าเข้าไปหาลูกแล้วซุบซิบๆ  รุ่นพี่คนนั้นกลับไป สักพัก ลูกเราบอกเดี๋ยวมา แล้วหายตามกันออกไป... จนเย็นลูกก็ยังไม่กลับ สองทุ่ม สามทุ่ม ยังไม่กลับ เราจึงไปตามหาที่บ้านของรุ่นพี่คนนั้น รุ่นพี่คนนั้นก็ยังไม่กลับ เรากระวนกระวายเพราะความห่วงลูก ขี่รถมอร์ไซด์ วนตามหาทั่วอำเภอ เจอสายตรวจเราก็เล่าให้เค้าฟัง (เล่าด้วยร้องไห้ด้วย) เราโกรธรุ่นพี่คนนั้นมาก จนเที่ยงคืน เกือบตีหนึ่ง ลูกจึงกลับมา เราเห้นหน้าลูก เราร้องไห้ แต่ยังไม่พูดอะไร จนเช้า... ลูกปิดประตูขังตัวเองอยู่ในห้อง เค้าคงรู้ว่าผิดที่ทำให้แม่เป็นห่วง เราตอกย้ำเค้าอีก โดยการ ตักข้าวใส่จานพร้อมกับข้าวที่ลูกชอบ ไปวางไว้หน้าห้องแล้วร้องบอกลูกว่า แม่ทำกับข้าวมาให้ ออกมากินซะ เดี๋ยวจะหิว พอเค้าอารมณ์ดีแล้วเราจึงถามเค้าว่าไปไหนมา ลูกบอก เพื่อนรุ่นพี่คนนั้นชวนไปอำเภอลี้(เป้นอำเภอที่อยู่ในจังหวัดลำพูน) เอารถปิคอัพไปกัน ไปกันหลายคน เราบอกลูกว่า ไปกับเค้าได้ยังไง ถ้ามียาบ้าอยู่ในรถ จะทำยังไง เราสมมุติให้ลูกฟังว่า เค้าจอดรถทิ้งไว้ แล้วบอกว่า เฮ้ยแวค เฝ้าอยู่นี่ก่อนนะ เดี๋ยวมา... พวกที่รู้เค้าหนีกัน แต่ลูกไม่รู้ ลูกคิดว่าตำรวจจะเชื่อหรือว่าเราไม่รู้เรื่อง คนที่ลำบากคือ พ่อกับแม่... เวลาที่เราจะคุยกับเค้าเราต้องรอให้เค้าอารมณ์ดีค่ะ สมองเค้าถึงจะรับ ไม่แน่ใจว่าเด็กคนอื่นเป็นแบบนี้มั้ย แต่ลูกเราเป็นแบบนี้ค่ะ . จากคุณ : 18 นะไม่ใช่อายุแต่เป็นมงกุฏ เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 22:39:59

ความคิดเห็นที่ 55 โห ลูกจขกท.รุ่นราวคราวเดียวกะเราเลยค่ะ ดีจังมีทั้งลูกหญิงและชาย(ช่มั้ยคะ เท่าที่อ่านมาจำได้ว่างี้อ่ะค่ะ) เราก็แอบเข้ามาอ่านกระทู้ชานเรือนบ่อยๆ กว่าจะเลี้ยงลูกจนโตนี่เหนื่อยนะคะ ^^ แต่คุณจขกท.เลี้ยงเก่งจัง ยิ่งลูกผู้ชายตามความคิดเรานะคะ เราคิดว่าเลี้ยงยาก แต่คิดไปคิดมา เราว่าก็ยากพอกับลูกผู้หญิงเลยค่ะ เหอะๆ ดีว่าตอนเด็กๆไม่ค่อยก่อเรื่องเท่าไหร่ (ขนาดไม่ค่อยก่อเรื่องแม่ยังเหนื่อยเลยค่ะ) จะว่าไปชีวิตคู่ก็น่ากลัวนะคะ ตั้งแต่มีแฟนก็สารพัดจะแฟนจะกิ๊ก แต่งงานกันก็ไหนจะเรื่องแม่ผัวลูกสะใภ้ สามีนอกใจ มีลูกก็ต้องเลี้ยงให้ดี ฯลฯ โชคดีไปที่เรายังไม่มีซ้ากกกกกกกกกกกกก อย่าง(และก็คิดว่าไม่น่าจะมี) แต่ถ้าเกิดว่ามีเราก็อยากจะเลี้ยงให้ดีๆแบบคุณจขกท.จังเลยค่ะ ^^ จากคุณ : แม่นางคำ เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 22:55:33

ความคิดเห็นที่ 56 คุณแม่ 18 ใจเย็นมากๆ คิด Positive แถมจิตวิทยาสูงอีกต่ะหาก  ถ้าพ่อแม่ทุกคนเป็นได้แบบนี้บ้านเมืองคงเจริญขึ้นอีกเยอะนะคะ เพราะเด็กวันนี้คือผู้ใหญ่ในวันหน้าเนาะ เรื่องใจเย็นเป็นอะไรที่ยากมว๊ากกกก สำหรับเราค่ะ  ก็รู้นะว่าต้องใจเย็น รับฟัง แต่ส่วนใหญ่อารมณ์มันไม่ได้อ่ะค่ะ  กว่าจะรู้ตัวก็ใส่ไปหลายดอก  เฮ้ออออ จากคุณ : แม่นาล่าจัง เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 23:08:58

ความคิดเห็นที่ 57 น่ารักมากคะคุณแม่ที่แสนดี จากคุณ : oh_soom เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 23:12:03

ความคิดเห็นที่ 58 แล้วให้เงิน500ให้ลูกเห็นเพราะอะไรคะ อยากรู้เฉลย หรือเฉลยไปแล้วแต่เราหาไม่เจอ จากคุณ : morganite เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 23:26:33

ความคิดเห็นที่ 59 หนูก็อยากเป็นแม่เหมือนคุณน้า คงต้องพยายามและอดทนให้มากๆ ขอบคุณที่มาเล่าเรื่องดีๆให้อ่านนะคะ จากคุณ : ม่ะบอกอ่ะ เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 23:30:27

ความคิดเห็นที่ 60 โอ้โห อยากจะบอกว่า เหมือนแม่เรามาก ๆ เรยค่ะ ตอนเด็ก ๆ ไม่เข้าใจว่า ทำไมแม่ต้องทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่ด้วย แค่ไปเที่ยวกับเพื่อนนิดเดียว ตามไปลากตัวมานั่งร้องให้ นั่งว่า สารพัด พอโตขึ้นมา หึ้มม ซึ้งในพระคุณมากๆ ที่แม่ชอบกันสิ่งเลวร้ายต่างๆ ออกไปจากชีวิตเราได้อย่างดีเยี่ยมเลย จขกท เป็นแม่ที่น่ารักมากค่ะ จากคุณ : suchinda เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 00:24:46

ความคิดเห็นที่ 61 เข้ามาอ่านนนนนนนนนนนน แล้วรีบโหวตๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เพราะมีลูกชายเหมือนกัน ถึงแม้จะแค่ 4ขวบ แต่ก็กลัวมากกับสังคมสมัยนี้ ไม่ว่าจะเป็นติดเกม ติดสนุกเกอร์ ติดสาว ติดยา โอยๆๆๆๆๆๆสารพัด มาได้อ่าน กระทู้ นี้แล้ว ถูกใจสุดๆ เพราะได้ความรู้มากๆ ในการเลี้ยงลูกผุ้ชาย ยิ่งตอนเป็นวัยรุ่น ยิ่งต้องคอยดูแลเอาใจใส่เค้า สรุป พ่อแม่อย่าใจร้อน อย่าวู่วาม อย่าว่าลูกตอนโมโห และเล่นกับลุกคุยกับลูกแบบเพือน เพราะจะทำให้เค้ารุ้สึกว่า เค้าสนิทกับเรา ขอบคุณกระทู้ดีๆแบบนี้ค่าาาาาา จากคุณ : แม่บ้านครอว์ฟอร์ด เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 03:01:52

ความคิดเห็นที่ 62 เราจำ จขกท ได้นะ เพราะลูกสาวสวย เเต่คุณเเม่สวยกว่าอีก เราว่า จขกท ใจเย็นดีมากเลยค่ะ ขอชื่นชมเลย เราชอบทู้เเบบนี้ที่สุด ได้สติ ได้วิธีดีๆเยอะเลย จากคุณ : darkheart เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 04:24:42

ความคิดเห็นที่ 63 ส่งลิ้งกะทู้นี้ไปให้ลูกทั้งสองทางfb ลูกสาวเค้าอ่านแล้ว เม้นว่า 5555+กะทู้นี้ขายพี่แวคล้วนๆ เราขำลูกมาก ... ส่วนเจ้าลูกชายถ้าเค้าได้อ่านเดี๋ยวคงได้เข้ามาแสดงความคิดเห็นเพราะ ลูกชายก็เล่นพันทิปค่ะ แต่เมื่อคืนเค้าโทรหา บอกว่า ไม่รู้แพ้อะไรเห่อไปทั้งตัว ตอนนี้อยู่โรงพยาบาล ไปฉีดยาแก้แพ้ เราเลยบอกเค้าว่า ฉีดยาแล้วอย่าขับรถ ให้พักผ่อนเยอะๆ . เดี๋ยวตอนสายจะมาเล่าต่อนะคะ ขอบคุณนะคะ แก้ไขเมื่อ 10 เม.ย. 55 08:03:04 แก้ไขเมื่อ 10 เม.ย. 55 04:47:50 แก้ไขเมื่อ 10 เม.ย. 55 04:31:09 จากคุณ : 18 นะไม่ใช่อายุแต่เป็นมงกุฏ เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 04:26:20

ความคิดเห็นที่ 64 เข้ามาอ่าน แล้วก็คิดถึงแม่ตัวเอง คืนนี้โทรกลับเมืองไทยดีกว่า... จากคุณ : Baritone เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 07:56:09

ความคิดเห็นที่ 65 ขอบคุณมากๆจริงๆค่ะ คุณแม่มิ้ม ขอบคุณที่เข้ามาแชร์เรื่องราวแบบนี้ เป็นประโยชน์มากๆค่ะ ตอนนี้รู้สึกขอบคุณตัวเองที่เข้าชานเรือน เพราะไม่ได้เข้ามาหลายวัน เลยได้รับรู้เรื่องราวของคุณแม่ที่แสนน่ารัก คุณ จขกท เป็นคุณแม่ในฝันของเด็กๆทุกคนจริงๆค่ะ ตอนนี้ลูกชายพึ่งจะสองขวบกว่า แต่ก็เคยตกลงกับแด๊ดดี๊เค้าไว้ตั้งแต่ลูกเกิดว่า "เราจะไม่เป็นแค่พ่อและแม่แต่เราจะเป็นเพื่อนลูกด้วย" และแด๊ดดี๊เค้าก็ขออย่างหนึ่งกับกอล์ฟคือ "เราจะไม่บังคับลูกไม่ว่าเรื่องอะไร ถ้าเค้าทำถูกเราจะยินดี แต่ถ้าเค้าทำผิด เราจะช่วยเค้าแก้ไข" ตอนนี้ลูกชายเป็นเด็กที่มีความสุขมากค่ะเราเลี้ยงเค้าแบบเพื่อน กินไรกินเหมือนกัน กินเหมือนคนโต และเค้าจะบอกเสมอว่าเค้าไม่ใช่เบบี๋ที่ต้องการการดูแลประคบประหงม ไม่เคยบังคับให้ลูกเลิกแน๊ปปี้ แต่ให้เค้าเลือกว่าจะใส่แน๊ปปี้หรือกางเกงใน ในที่สุดเค้าก็เลิกแน๊ปปี้ด้วยตัวเค้าเองค่ะ นี่คือสิ่งที่เราให้เค้าเลือกเองถ้าเค้าเลือกผิดเราก็แค่คอยแนะนำให้มาใกล้ๆคำว่าถูก แค่นั้นเอง จากคุณ : แม่น้องลูคัสโซ่ เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 08:23:44

ความคิดเห็นที่ 66 เวลาที่เราขับรถผ่านศาลเจ้าข้างทางเราชอบกดแตรทำความเคารพ แต่ถ้าเราไม่ได้เป้นคนขับ เราเป็นคนนั่ง เราจะยกมือไหว้ ปากก็พึมพำ... วันนั้น สามีเป็นคนขับ เราเป็นคนนั่ง ลูกสาวตัวน้อยนั่งบนตัก(กำลังหัดพูดน่าจะ2-3ขวบ) เวลารถวิ่งผ่านศาลเจ้า เราก็ยกมือไหว้ ปากก็พึมพำ... สาธุ ช่วยคุ้มครองลูกและครอบครัวด้วยนะคะ ลูกสาวตัวน้อยของเราก็ทำตาม แต่เธอพูดว่า สาธุ ช่วยกล๋องก่อหนูด้วยคนนะก๊ะ ทุกวันนี้ถ้านำมาเล่า... ยังขำกลิ้งกันไม่หายค่ะ อิอิ เอามาเล่าขำๆค่ะ แต่ถ้าเราคิดตาม การกระทำของลูก สิ่งที่เราได้คือ พ่อแบบแม่แบบค่ะ เวลาที่เราจะทำอะไรมันทำให้เราคิดเยอะ ว่าสิ่งที่ทำไปมันมีผลแบบไหนกับลูก อย่างเรื่องพื้นๆเลย ที่ลูกสัมผัสได้ตลอดเวลาก็เรื่องคำพูด การพูด การจา แรกเริ่มเลย สามีจะเรียกเราว่า น้อง(เราอายุน้อยกว่าเค้า 6 ปี) เราเรียกเค้าว่าพี่และแทนตัวเองว่าหนู พอมีลูก สามีจะเรียกเราว่าแม่ เราจะเรียกเค้าว่าพ่อ จะพ่อจ๋า พ่อขา แม่จ๋า ก็ว่ากันไป...(แต่ถ้าโมโหก็อีกเรื่องT___T) ลูกจะจำตามแบบเรานะคะ ใครก็ตาม ที่ได้ยินครอบครัวเราคุยกัน เค้าจะชมว่า หูยยย พูดกันเพราะเนอะ เพื่อนเราบอก อืมม ลูกสาวพูดเพราะจัง เราไม่รู้นะว่าใครจะคิดอย่างไร แต่เราทำให้มันเป็นความเคยชิน ทำให้ติดเป็นนิสัย ครอบครัวของเรา เราทำได้ค่ะ มีครอบครัวคนรู้จัก ปกติแม่เค้าเป็นคนพูดโวกเวกโวยวาย พูดกัน กุๆ มรึงๆ มีลูกสาวอายุรุ่นเดียวกับลูกสาวเรา ครอบครัวเค้าไปนั่งร้านอาหารที่เรารู้จัก เค้ายื่นเมนูให้แล้วพูดกับลูก "ปลาจะกินอะไรสั่งเลยค่ะลูกกกก" ลูกสาวปัดเมนูออก "จะกินไรก็สั่งดิ" แม่หน้าเจื่อน ... ลูกเค้ารับรู้นะคะ ว่าเราจริงใจหรือเปล่า เราตอนเป็นเด็ก เราอยากให้พ่อแม่พูดกับเราดีๆพูดเพราะๆ แต่พ่อกับแม่เรา ทำสวนทางกับที่เราอยากได้ เราจึง นำมาทำกับครอบครัวของเรา ตามความคิดเรา เราว่าคำพูดนี่มันเป็นปราการด่านแรกๆเลยนะ ที่ใครพบเจอ เค้าต้องดูเป้นอันดับต้นๆ เวิ้นเว้อซะนาน ไปต่อเรื่องลูกกันค่ะ จากคุณ : 18 นะไม่ใช่อายุแต่เป็นมงกุฏ เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 08:38:45

ความคิดเห็นที่ 67 เราเองมาจากครอบครัวที่ขาดทุกอย่าง(จริง จริ๊ง) ขาดความรัก ขาดความเข้าใจ อาหารก็ตามมีตามเกิด เราควรจะชดเชยให้ลูกแบบไหน ชดเชยให้จนล้นมั้ย ให้สมกับที่เราขาดในวัยเด็กมั้ย... "เราให้ในสิ่งที่เราควรจะให้" เช่น ความรัก ความอบอุ่น เวลา... แต่ถ้าในด้านวัตถุ เราจะให้ก็ต่อเมื่อเห็นสมควรเท่านั้นค่ะ เวลาที่ลูกเรียนได้เกรดดีๆ ครอบครัวของเราก็แค่แสดงความยินดี ด้วยการโอบกอด คำพูดดีๆ แต่ไม่เคยตีค่าเกรดของลูกเป็นเงิน หรือรางวัล... ลูกไม่เคยมาต่อรองนะคะว่า ถ้าหนู(ผม)ได้เกรด4 จะขอนั่น ขอนี่ ลูกสาวเรา เป็นเด็กเรียนเก่งมาก(ตามความเห็นของเรานะคะเพราะเราตอนเรียนแย่ถึงแย่ที่สุดค่ะ อิอิ) ลูกสาว ป 1ถึง ป 6 ได้เกรด4 เกือบทุกวิชา(ได้3อยู่2วิชา) เราดูถูกโรงเรียนของลูกว่า เป็นเอกชน ให้เกรดง่าย ลูกเราเก่งจริงเหร๊อ.... จนลูกมาสอบเข้าเรียนต่อ ม1 ในโรงเรียน ประจำจังหวัด(โรงเรียนเดียวกับพี่ชายเค้า) เราบอกลูกว่า ถ้าติด 1ใน10 แม่จะให้รางวัล (เพราะแม่กลัวลูกหาที่เรียนไม่ได้เลยต้องติดสินจ้างรางวัล) แม่ๆท่านใดที่เคยผ่านมาแล้วจะทราบดีว่า คนเป็นแม่ทุกข์ใจแค่ไหน ถ้าลูกหาที่เรียนไม่ได้ ลูกต้องสอบแข่งกับเด็ก 1200 คน โรงเรียนรับ 120 คน (ที่รับเท่านี้เพราะปัญหาเด็กนอกเขตในเขตค่ะลูกเรานอกเขตจึงต้องสอบคัดเลือก) ผลลูกเราสอบได้ที่ 11 มาทายกันค่ะ เราให้รางวัลลูกมั้ย... . จากคุณ : 18 นะไม่ใช่อายุแต่เป็นมงกุฏ เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 09:16:24

ความคิดเห็นที่ 68 ขอบคุณค่ะ ที่นำวิธีดีๆ มาแชร์กัน คิดแล้วไม่อยากจะมีลูกชาย แต่พระท่านบอกว่าจะได้ลูกชาย Y_Y จากคุณ : Lovely Creature เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 09:24:09

ความคิดเห็นที่ 69 ขอบคุณมากค่ะ เราเองก็มีลูกชายเหมือนกัน  อ่านแล้วโดน ...ทำให้เรารู้ว่า เราสอนลูกผิดวิธี ที่ สอนว่าเวลาโดนใครรังแกให้สู้ อิอิอิ กระทู้แบบนี้ ซิ ที่อยากอ่าน ควรค่าแก่การกดโหวตค่ะ... จากคุณ : ปูลมค่ะ เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 09:50:14

ความคิดเห็นที่ 70 ชอบวิธีการสอนลูกของเจ้าของกระทู้และคุณแม่ท่านอื่นมาก ๆ ค่ะ มีอะไรเอามาแชร์กันนะคะ อยากอ่านอ่ะ เดี๋ยวจะเซฟเก็บเป็นบุ๊คมาร์คไว้ เอาไว้เป็นแนวทางในการสอนลูก หรือ แก้ไขเวลาเจอปัญหาแบบนี้ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : แม่โอ๋เรนเจอร์ เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 10:08:56

ความคิดเห็นที่ 71 มารอ ร๊อ รอ ^^ จากคุณ : summer child เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 10:13:18

ความคิดเห็นที่ 72 แล้วให้เงิน500ให้ลูกเห็นเพราะอะไรคะ อยากรู้เฉลย หรือเฉลยไปแล้วแต่เราหาไม่เจอ จากคุณ : morganite คำตอบอยู่ในความคิดเห็นที่ 25 ค่ะ มีคนใจดีตอบให้ T_____T ลูกสาวได้เข้าเรียน ในโรงเรียนประจำจังหวัด ม 1 - ม 3 ลูกสาวเรียนได้เกรด4 ทุกวิชาค่ะ(12วิชา4 สิบสองตัว T___T) ครั้งแรกที่ลูกมาบอกว่า แม่ขาหนูได้เกรด4ทุกวิชา เราตอบลูกว่า ถ้าได้จริงแม่จะซีร๊อกค์ ไปติดให้ทั่วทั้งตลาดเลย ได้จริงค่ะ แต่เราไม่ได้ทำ อิอิ ตอนนั้น ลูกอยู่ ม 3 สามเทอมแรกค่ะ ลูกบอกว่า "วันเกิดไม่เคยขออะไรเลยขอโทรศัพท์มือถือได้มั้ย" เราคิดที่ผ่านมา ลูกเป็นเด็กดี เรียนดี อืมมม เอาวะ เราจะให้ เราถามว่า "ราคาเท่าไหร่ " ลูก "8600 บาท" (ตอนนั้นโทรศัพท์มือถือเป็นอะไรที่แพงมาก) เรา "เปลี่ยนเป็นรุ่นอื่นได้มั้ย ???" ลูก "หนูไม่เคยเผื่อใจไว้รุ่นอื่นเลย"  คือจะเอารุ่นนี้ให้ได้ เราคิด เราจะทำอย่างไรดี จะให้เป็นโทรศัพท์ ลูกก็จะไม่รู้คุณค่าของเงิน... เราให้เป็นเงิน แล้วให้ลูกไปซื้อเอง เราถอดสร้อยทองที่คอเก็บ ... เรายื่นเงินแบ็งค์พันให้ลูก 8 ใบ แล้วบอกลูกว่า เรา "หนูไปซื้อเองนะลูก ขาดเท่าไหร่ออกไปก่อน เดี๋ยวแม่คืนให้" (เรารู้ลูกมีเงินเก็บ) ลูก "แล้วแม่มีเงินหรอ แม่เอาเงินมาจากไหนคะ" เรา "แม่ไม่มี แม่เอาสร้อยไปจำนำมา..."(โกหกนี้เพื่อลูกค่ะ) ลูก "โห แม่...(ลากเสียงยาววววว)งั้นหนูไม่เอาแล้ว หนูขอ500 เอาไปกินกับเพื่อนๆ" อิอิ ลูกรู้ความจริงวันนี้ซะม้างงงงง อย่างลูกชาย ตอนที่เค้าสอบเข้าเรียนในโรงเรียน ประจำจังหวัดได้เค้าขอเป็นรถ มอร์ไซด์ค่ะ เราบอก จะให้เมื่อพร้อม... เรากับพ่อเค้าซื้อให้ได้นะเพราะหน่วยงานของพ่อเค้ามีระบบให้ผ่อนค่ะ แต่ราก็ยังไม่ซื้อให้เพราะ วุฒิภาวะลูกเรายังไม่พร้อม จนลูกขึ้น ม 5 เรากับพ่อเค้าเลยซื้อให้ค่ะ ช่วงก่อนหน้านั้น เค้าก็ทวงนะ แต่เราก็ปฏิเสธ ด้วยคำพูดดีๆ ไม่ชวนทะเลาะค่ะ จะรับปากอะไรกับลูก เราต้องทำให้ได้ค่ะ . จากคุณ : 18 นะไม่ใช่อายุแต่เป็นมงกุฏ เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 10:18:22

ความคิดเห็นที่ 73 แม่ๆท่านใดที่เคยผ่านมาแล้วจะทราบดีว่า คนเป็นแม่ทุกข์ใจแค่ไหน ถ้าลูกหาที่เรียนไม่ได้ ....................................... ใช่เลยค่ะ ตอนนนั้นทุกข์มากๆ  อุตส่าห่์ไปบนบานศาลกล่าว5555 จากคุณ : พาไล เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 10:23:12

ความคิดเห็นที่ 74 ขอบคุณ แม่ๆทุกท่านที่เข้ามาอ่านค่ะ มันทำให้เรา มีกำลังใจที่จะถ่ายทอดประสบการณ์ ในการเลี้ยงลูกค่ะ อิอิ  ตอนนี้ชักมึน ขอไปพัก ดื่มน้ำปัสวะแป๊บบบบบ . จากคุณ : 18 นะไม่ใช่อายุแต่เป็นมงกุฏ เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 10:51:25

ความคิดเห็นที่ 75 เราอิจฉาที่คุณได้สามีที่ชอบพาไปเที่ยวค่ะ สามีเราไม่ไปเลย แนวธรรมชาตินี้ จะบ้าตาย ฮีเดินห้างอย่างเดียวค่ะ ไปตปท. ก็ไปแต่ที่เค้ามีบ้านอยู่และก็อยู่แถวบ้านอ่ะค่ะ ฮือ...น้ำตาไหล เราคิดได้แล้วคะ่ เรือ่งนี้ เมื่อก่อนยัวะมาก เพราะตอนจีบกันพาไปทุกที พอได้อิฉันแล้ว มาแสดงตัวว่า ไม่ชอบไปไหน พอมีลูกเราเลยบอก ป๊าจ่ายตังค์อย่างเดียว ม๊าไปเองนะ ก็โอเค แต่เค้าก็ห่วงไม่อยากให้ไป ปีที่แล้วสึนามิ มา ญี่ปุ่น ฮี หอบครอบครัวไปตปท. เลย กลัวเราพาลูกเที่ยวทะเลอีก เราเองนิสัยแบบจขกท. นะคะ แต่เรื่องเรียน อิอิ ไม่ได้ให้ไปเรียนเสิรมอะไร นอกจากดนตรี กับกีฬา แต่เราจะสอนเอง ดูแลการบ้านทุกอย่าง เรายอมรับว่าเราเป็นคนชอบเรียน และก็อยากให้ลูกใช้มันสมองของเค้าเต็มที่ค่ะ แต่หากเค้าพยายามแล้วทำไม่ได้จริงๆ  ไม่เป็นไร อย่างตอนนี้ก็ให้เล่นเกมส์ละ เพิ่งซื้อไอแพดปีที่แล้ว กลายเป็นติดกันทั้งแม่ทั้งลูก... จากคุณ : mimis เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 11:32:49

ความคิดเห็นที่ 76 ขอบคุณที่มาเล่าให้ฟังนะคะ เป็นประโยชน์มากๆ อยากให้มาเล่าเรื่อยๆ ค่ะ เพราะเราว่าลูกวัยรุ่นนี่ดูแลยากกว่าเด็กๆ มาก และมันมีความซับซ้อนในใจเยอะ เราว่าสิ่งที่คุณมาแชร์ช่วยเป็นแนวทางในการดำเนินชีวิตของแม่ๆ อย่างพวกเราได้ดีมากๆ เลย ปล. อยากทราบว่าคุณสอนเรื่องเพศศึกษากับลูกชายคุณอย่างไรคะ เหมือนเกริ่นไว้หน่อยๆ แต่ไม่ได้เล่าต่อ ถ้ามีเวลาช่วยเล่าให้ฟังหน่อยนะคะ ขอบคุณค่า จากคุณ : สาวน้อยน่ารักผู้พิทักษ์คุณธรรม เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 11:35:36

ความคิดเห็นที่ 77 ชอบมากค่ะ กระทู้แนะนำแบบนี้==คุณค่าที่คุณคู่ควร อยากทราบวิธีสอนลูกเรื่องเพศศึกษาค่ะ ทั้งลูกสาวและลูกชาย ถ้ามีเวลาว่างๆเล่าเรื่องลูกสาวด้วยนะคะ  ...ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ จากคุณ : Zooid เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 12:01:41

ความคิดเห็นที่ 78 เคยเหมือนกันตอนเด็กๆ แม่เข้มงวดมากไม่เคยได้ไปไหนเลย วันหยุดเพื่อนไปเที่ยวกัน หรือไปอ่านหนังสือบ้านเพื่อนกัน แม่ไม่เคยอนุญาต จนเข้ามหาวิทยาลัยก็ยังไม่ยอม อึดอัดมากๆ เพราะตกข่าว คุยกับกลุ่มเพื่อนไม่รู้เรื่อง กิจกรรมเค้าทำกันก็ได้ทำบ้างไม่ได้ทำบ้าง แม้แต่ไปอ่านหนังสือก็ไม่ให้ไป ให้อ่านที่บ้าน ทะเลาะกันเป็นเรื่องใหญ่โตประจำ ฝั่งแม่ก็เป็นห่วง กลัวไปบ้านเพื่อนแล้วเพื่อนค้ายา ค้าอะไรผิดกฎหมายรึเปล่า ไปช่วยที่คณะทำกิจกรรมก็โดนด่าว่าใจแตกเสียคน ท้าให้แม่มาดูที่คณะ ว่าเรานั่งทำงานอยู่ใต้ถุนคณะจริงๆ ไม่ได้ไปไหน แม่ก็ไม่ยอมมา ในขณะที่เพื่อนเรา ที่บ้านเลี้ยงปล่อยมากๆ จะไปไหนไม่ว่า ไม่ดุไม่ด่า แต่เพื่อนเราก็ไม่ไปไหนอยู่แต่บ้าน เพราะไปมาหลายที่จนชิน และเบื่อ ไม่โดนกักขังก็เลยไม่โหยหาอิสระภาพ อยู่แต่บ้านจนแม่เค้าบอกให้ออกไปข้างนอกบ้าง 555+ เรากะแม่ทะเลาะกันจนไม่รู้จะว่ายังไง ตั้งแต่เด็กจนโต เสียสุขภาพจิตมากๆ จนต้องหาจิตแพทย์กินยาต้านซึมเศร้าอยู่เป็นปี หมอบอกให้พาแม่มาบำบัดด้วยแม่ก็ไม่ยอมมาท่าเดียว บอกว่าไม่ได้เป็นอะไร ทำไมต้องหาหมอ ทุกวันนี้เราก็ยังไม่หายดี มีอาการคิดมากอยู่เป็นระยะๆ ส่วนแม่ยอมหาหมอกินยาแล้วอารมณ์ดีขึ้นมาก จากแต่ก่อนไม่มีใครเข้าหน้าได้ เดี๋ยวนี้สงบลงเยอะ อ่านกระทู้นี้แล้ว อิจฉาลูกจขกท.จริงๆ อะไรที่มันตึงเกินไป หย่อนเกินไป ไม่ดีทั้งนั้นแหละเนอะ... จากคุณ : ปฏิจจสมุปบาท (ปฏิจจสมุปบาท) เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 12:06:04

ความคิดเห็นที่ 79 อ่านแล้วเพลิน แม่เราเวลาเราทำตัวมีปัญหาก็ไม่ใช้เสียงดัง ทะเลาะ หรือตีเหมือนกัน เราเลยค่อนข้างจะเกรงใจแม่ เคยทำให้แม่โกรธมากครั้งหนึ่ง จนแม่ตีเราทั้งน้ำตาเลย ส่วนมากแม่เราจะพูดกล่อมๆ เพราะรู้ว่ายิ่งแข็งมาเรายิ่งแข็งกลับ จากคุณ : แมวเซาสีเทา เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 13:00:19

ความคิดเห็นที่ 80 เรื่องเพศศึกษา ของลูกสาว เราขอนำกะทู้เก่า มาให้อ่านกันนะคะ เพื่อเป็นการประหยัดเวลา อิอิ http://www.pantip.com/cafe/social/topic/U11912612/U11912612.html . แก้ไขเมื่อ 10 เม.ย. 55 13:23:20 แก้ไขเมื่อ 10 เม.ย. 55 13:19:59 แก้ไขเมื่อ 10 เม.ย. 55 13:18:51 จากคุณ : 18 นะไม่ใช่อายุแต่เป็นมงกุฏ เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 13:01:16

ความคิดเห็นที่ 81 ชอบอ่าน comment กับกระทู้คุณ 18 ฯ เสมอ ขอบคุณนะค่ะ เรื่องราวดีๆมีประโยชน์มากๆสำหรับแม่ๆอย่างเราๆ   ขอบคุณจริงๆค่ะ จากคุณ : dwayne เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 13:10:41

ความคิดเห็นที่ 82 ลูกชายกำลังเข้าสู่วัยรุ่นเหมือนกัน 12ปี มีหลายๆอย่างที่กำลังจะเหมือนๆกัน ขอบคุณมากค่ะ ที่แชร์ประสบการณ์การเลี้ยงลูก มีประโยชน์มากค่ะ บางอย่างบางทีเรานึกไม่ถึง สามารถเอาไปปรับใช้ได้มาก ขอบคุณอีกครั้งค่ะ สำหรับเราบอกลูกว่า ขออย่างเดียวอย่าโกหกแม่ ลูกก็ยังไม่เคยโกหกค่ะ(หรือว่ายังไม่ถึงเวลา) จากคุณ : Phu-nera เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 13:28:40

ความคิดเห็นที่ 83 ขอบคุณที่แบ่งปัน แนวทางการสอนลูก อ่านแล้วรู้สึกดีจังคะ จากคุณ : รักหวางหลุง เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 14:15:27

ความคิดเห็นที่ 84 วันก่อนเพิ่งเห้นรูปลูกสาวคนสวยของจขกท.ในห้องศาลา ยังนึกชื่นชมอยู่ วันนี้ได้อ่้านเรื่องราวการเลี้ยงลูกยิ่งชื่นชมเข้าไปใหญ่ ขอบคุณมากเลยนะคะ จะนำไปปรับใช้ในหลาย ๆเรื่องค่ะ จากคุณ : หมูเหมียว เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 14:32:30

ความคิดเห็นที่ 85 คุณ จขกท. จะมาเล่าวิธีการเลี้ยงลูกอีกมั้ยคะ?? ตามอ่านตั้งแต่เช้าแล้ว ชอบมากค่ะ อ่านแล้วยิ้มตาม บางเม้นก็อยากร้องไห้ บางเม้นก็ขำ อยากทราบแนวทางการเลี้ยงลูกเพิ่มเติมอีกค่ะ.. เพราะเปิ้ลตั้งใจว่าจะเลี้ยงลูกด้วยวิธีนี้เช่นเดียวกัน อยากจะศึกษาแนวทางค่ะ ปอลอ.ลูกชายเพิ่งจะขวบสี่เดือน ส่วนอ้ายตัวเล็ก อยู่ในท้องอายุ 6 สัปดาห์ เรามีภูมิหลังที่มีปมค่ะ.. ก็เลยอยากจะแก้ไข ถึงแม้ว่าในชีวิตเราจะแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว จำต้องให้ทุกอย่างดำเนินต่อไปตามความเป็นจริง แต่ชีวิตของลูกสองคนที่โตขึ้นทุกวันๆ เราเติมเต็มให้กับเค้าได้ จากคุณ : KunNaiPle เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 14:54:11

ความคิดเห็นที่ 86 คุณแม่อดทน และสอนลูกๆได้น่ารักมากค่ะ ^^ จากคุณ : ตัวเล็กฟันเหล็กรักเด็กใส่แว่น เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 17:38:54

ความคิดเห็นที่ 87 คุณ จขกท. เป็นคุณแม่ในอุดมคติของใครหลายๆคนจริงๆค่ะ ^___^ จากคุณ : Nirancha เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 18:13:30

ความคิดเห็นที่ 88 ไม่น่าเชื่อว่าจะมีคนสนใจมากขนาดนี้... เราคิดถูกแล้วค่ะที่ไม่เก็บเรื่องนี้ไว้คนเดียว T__________T ถ้ามีเวลาจะเข้ามาเล่าบ่อยๆค่ะ และทุกท่านที่ถามมา เราอ่านนะ เราจะค่อยเล่าไปเรื่อยๆ ขอเล่าย้อนตอนที่ลูกเรายังเล็กนะคะ ตอนลูกยังเล็ก เราเลี้ยงเองคนเดียวค่ะเหมือนเลี้ยงลูกแฝดเลย เพราะพี่อายุมากกว่าน้องปีสี่เดือนเท่านั้น ตื่นชุดไหนก็ใส่ชุดนั้น ผมนี่เป็นวันๆไม่ได้หวี 5555+ขำอ่ะ เราหาความรู้การเลี้ยงลูกจากการอ่านหนังสือค่ะเช่นหนังสือรักลูก (ตอนลูกวัยรุ่นเราซื้อ เลี้ยงลูกวัยเปรี้ยวไม่ให้เลี้ยวตกขอบ มาอ่าน) ในตอนนั้น หนังสือรักลูกนี่ ทันสมัยสุดๆแล้วค่ะ ถ้ามีเน็ตเหมือนสมัยนี้ เราคงมีวิธีการเลี้ยงลูกที่ดีกว่านี้ค่ะ เวลาที่เราขับรถไปส่งลูกที่โรงเรียนหรือไปเที่ยวไหนกันแม่ๆลูกๆ ปกติแล้วลูกจะขึ้นรถที่รับส่งกันประจำแต่พอถึงช่วงหน้าหนาวเราสงสารเค้าที่ต้องตื่นเช้า จึงมีบางวันที่เราขับรถไปส่งเอง เราจะชอบพูดคุยกับลูกเพราะ 1 ลูกหนีไม่ได้ 2 ในตอนนั้นลูกจะอารมณ์ดีค่ะ เค้าจะรับและโต้ตอบกับเราโดยไม่มีอาการหงุดหงิด เราจะ "เล่า" เรื่องโน้น เรื่องนี้ ให้ฟัง ทำไมเราถึงต้องเน้นว่า "เล่า" หลีกเลี่ยงคำว่า"สอน" สัญชาติญาณของเด็ก เค้าจะไม่ชอบให้สอนค่ะ เค้าเหมือนตกเป็นจำเลย T___T สิ่งที่เราคุยกับเค้าก็จะเรื่องทั่วไปอย่างเช่น ขับรถไปเจอพ่อแม่ลูกที่เค้าซ้อนมอร์ไซด์กันมา เรา หนูโชคดีนะที่เกิดเป็นลูกพ่อกับแม่  คนอื่นเค้าลำบากกันนั่งรถยังต้องตากแดด ฝนตกก็เปียก รักพ่อเยอะๆนะลูก เพราะถ้าเป็นตัวแม่เองแม่คงไม่มีปัญญาหารถมาให้หนู... พ่อกับแม่ไม่ต้องการอะไรเลย ขอแค่หนูพูดเพราะๆ ตั้งใจเรียน และอย่าโกหก ทำได้มั้ยลูก เค้าทั้งสองก็จะรับปากว่า ทำได้... เรื่องโกหกนี่เราจะขอกันเลยค่ะ คนพูดโกหก พูดกี่ครั้งจะไม่เหมือนเดิม...เพราะจำไม่ได้ว่า ได้พูดอะไรไปบ้าง แต่คนที่ฟัง เค้าจะจำในสิ่งที่เราพูด ถ้าโกหกตัวลูกจะหมดความน่าเชื่อถือทันที เราบอกลูกแบบนั้นค่ะ เราได้เล่า ตย ของเพื่อนเราที่เป็นคนชอบพูดโกหกให้เค้าฟัง เพื่อนเราคนหนึ่ง ไปทำงานศพให้พ่อสามี บอกกับเราว่าหมดไปสามหมื่น แต่ไปบอกกับอีกคนว่าหมดไปสี่หมื่น คนฟังน่ะเค้าจำนะ แต่คนพูดจำไม่ได้...ความน่าเชื่อถือ ก็หมดไป มีอยู่ครั้ง ลูกชายมีเพื่อนมารับที่บ้าน ลูกบอกว่า จะไปแค่บ้านเพื่อนตรงนี้(2-3 กม) เราเห็นว่านานแล้ว ทำไมยังไม่กลับ เราจึงโทรตาม เรา "อยู่ไหนครับ" ลูก "อยู่บ้านเพื่อนคับ" เรา "บ้านเพื่อนอยู่ตรงไหนเดี๋ยวแม่ไปรับ" ลูก (อึกอัก ติดอ่าง)...คงเครียด เรา "บอกมาตรงๆอยู่ที่ไหน" ลูก "อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ บอกก็ได้อยู่ในเมือง..." เมื่อลูกกลับบ้านมาเราจึงเรียกมาคุยและเล่านิทานเรื่องเด็กเลี้ยงแกะให้ฟัง... เราก็ไม่รับประกันนะว่าลูกเราจะไม่โกหก แต่ภาพรวมเค้าพอได้ค่ะ เราจะชอบบอกให้เค้ารักพ่อเยอะๆเพราะ พ่อเค้าเป้นทุกอย่าง มีกิน มีใช้ทุกวันนี้เพราะพ่อ... มีครั้งตอนนั้นลูกยังเล็ก ประมาณ 5-6 ขวบ เราไปเที่ยวกันแม่ลูก เราเล่าเรื่องพ่อให้ลูกฟังว่า เรากับพ่อเจอกันยังไง รักกันจึงมาเป้นลูก ฯลฯ ลูกสาวเราคงอิน... บอกเราว่า ลูก "แม่หาให้หนูมั่งซิ" เรา"อะไรอ่ะ" งง... ลูก" ผัวอ่ะ" เราขำกลิ้งค่ะ เราบอก"เฮ้ยย ยังไม่ถึงเวลา" อย่างเมื่อปีที่แล้วช่วงน้ำท่วมลูกสาวมาอยู่บ้านนาน ดูทีวีกันสามคน พ่อเค้าเป้นประเภท ชอบถือรีโมท แล้ว กดๆๆๆๆๆ เราก็หงุดหงิด แล้วลุกหนีเข้าครัวไป ลูกลุกเดินตามเข้าไปในครัว เรา "เนี่ยพ่อชอบเป้นแบบนี้ แพล่บ แพล่บ แพล่บ" ลูก "ไม่เป็นไรหนูทนได้ พ่อทำงานหาแต่เงินไม่ค่อยมีเวลาดู   หนูดูเมื่อไหร่ก็ดูได้" เรา ..... ช่วยวิเคราะห์หน่อยค่ะ เราสอนลูกดีเกินไปใช่มั้ย ตอนนี้ลูกสอนเรา 555 แก้ไขเมื่อ 11 เม.ย. 55 06:08:44 จากคุณ : 18 นะไม่ใช่อายุแต่เป็นมงกุฏ เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 19:37:02

ความคิดเห็นที่ 89 วันนั้น เราพ่อแม่ลูกขับรถไปในเมืองกัน อีกประมาณสิบกิโลจะถึงในเมือง ลูกชาย(น่าจะสี่ห้าขวบ)ร้องหิวน้ำ (เราก็นะลูกเล็กไม่มีการเตรียมตัวน้ำในรถไม่มี) ลูก "แม่หิวน้ำ" เรา "เดี๋ยวลูก เดี๋ยวแม่ซื้อให้" ลูก "แม่(ยานแระ)หิวววน้ามมมม" เรา " เดี๋ยวลุก ถึงปั้มแล้วแม่ซื้อให้" รถก็วิ่งผ่านเขา... ลูก " แมมมมมมม่ หิวววววววน้ามมมมมม" เรา ตวาดเสียงดังงงงง " พูดไม่รู้เรื่องไง เดี๋ยว ถีบตกรถเลย" ลูก ... เค้าคงงง หยุดอ้อนทันที อืมมม ก็มันโมโหอ่ะ เรื่องนี้สอนให้รู้ว่าไปไหนต้องพกน้ำ 555 นำมาเล่าตอนนี้ ขำกลิ้งอ่ะ มาต่อกันค่ะ เรื่องกิริยามารยาท เราก็ต้องบ่มเพาะ เห็นมั้ย การที่เราจะเลี้ยงเด็กคนหนึ่งให้มีคุณภาพ มันมีรายละเอียดเยอะจริงๆค่ะ เราจะสอนลูกให้รู้จัก"ความสำคัญ"ของหน้าที่ เราจะบอกลูกว่า คนทุกคนสำคัญเท่ากันหมด เพียงแต่ทุกคนทำหน้าที่แตกต่างกันไป เรายกตัวอย่างให้ลูกฟัง ลุงคนขับรถ สำคัญยังไง ถ้าไม่มีเค้าลูกก็ไปไม่ถึงโรงเรียน ลุงภารโรง สำคัญยังไง ถ้าไม่มีเค้าโรงเรียนก็สกปรก คนส่งน้ำแข็ง สำคัญยังไง ถ้าไม่มีเค้าเราไม่มีน้ำแข็งกิน ถ้าลูกเป็นเด็กที่คิดดี เค้าจะคิดเป็นค่ะ . จากคุณ : 18 นะไม่ใช่อายุแต่เป็นมงกุฏ เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 20:24:05

ความคิดเห็นที่ 90 ขอบคุณที่นำเรื่องราวดีดีมาให้อ่านนะคะ เลี้ยงลูกยากจริง แต่ผลจากความสำเร็จทั้งหมดก็ทำให้น่าชื่นใจ บางกระทู้อ่านแล้วอยากจะร้องไห้ มันจุกอกบอกไม่ถูก ต้นทุนแต่ละครอบครัวมันต่างกันจริงๆ จากคุณ : nanzy-nan เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 22:07:23

ความคิดเห็นที่ 91 ขอบคุณค่ะ เหมือนไทม์แมชชีน ไปดูอนาคต หวั่นๆ เหมือนกัน ว่าเราจะเลี้ยงลูกได้ดีแค่ไหน ลูกจะอบอุ่นด้วยความรัก มีภูมิต้านทานติดตัวไปพอมั๊ย จะรอดพ้น สิ่งต่างๆ ในสังคมไปได้มั๊ย แต่ก็หวังว่า เรายังรอดมาได้ ลูกก็น่าจะรอดได้ ไม่เป็นไร ถ้าจะพลาด อย่างน้อยก็ขอให้กลับมาได้ รอดปลอดภัย ไม่ร้ายแรงเกินแก้ไข เชื่อว่าก็เหมือนความหวังของแม่ทุกคนค่ะ คิดถึงหนังเรื่อง pay it forward เริ่มจากตัวเรา กระจายไปรอบตัว แล้วสิ่งดีๆ จะเพิ่มขึ้นใช่มั๊ย ดูข่าวทุกวันนี้ คิดแต่ว่า จะทำอย่างไรดี อยากให้เรื่องนี้ไม่มีโชคร้าย จากคุณ : briarrose เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 22:52:06

ความคิดเห็นที่ 92 "ไม่เป็นไรหนูทนได้ พ่อทำงานหาแต่เงินไม่ค่อยมีเวลาดู  หนูดูเมื่อไหร่ก็ดูได้" น่ารักจังเลยค่ะ จากคุณ : Gigolina เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 23:07:34

ความคิดเห็นที่ 93 เรามีเรื่องฝังใจมากอยู่เรื่องหนึ่งค่ะ ตอนเราอยู่ม.ต้น เราจบไม่ทันเพื่อนๆเพราะติดร.วิชางานฝีมือและศิลปะ ต้องวาดรูปต้องสานปลาตะเพียนส่ง ราวๆนี้ ในความคิดเรา  เราไม่เข้าใจว่าทำไมต้องมาเรียนวิชาพวกนี้ อนาคตเราไม่อยากสานปลาตะเพียนหรือวาดรูปขายซะหน่อย เราเป็นคนดื้อ หัวแข็ง  อะไรที่ไม่ชอบจะไม่ทำ  ยิ่งถ้าถูกบังคับเราจะยิ่งฝืนไปอีกทาง พอไม่จบพร้อมเพื่อนฝ่ายวิชาการให้ผู้ปกครองไปพบ  เราบอกพ่อ  พ่อหัวเสียมากๆ ไปพบฝ่ายปกครองก็ด่าเราต่อหน้าอ.เลย T__T พ่อเป็นคณะกรรมการโรงเรียนและมีตำแหน่งที่คนแถวนั้นรู้จักกันทั่ว  อ.ก็ค่อนข้างเกรงใจไม่กล้าด่าเราเท่าไหร่ แต่พ่อนี่สิด่าแหลก พอเดินออกจากฝ่ายวิชาการ  พ่อพูดมาประโยคหนึ่งว่า พ่ออายที่มีลูกอย่างเรา !!! เราเดินตามหลังน้ำตาตกในเลยค่ะ  เราไม่ใช่คนเรียนแย่นะ เราชอบวิทยาศาสตร์ วิชาเคมี ชีวฯคะแนนเราสูงสุดในสายปี แต่ที่บ้านไม่เคยชม แต่ถ้าทำผิดเมื่อไหร่พร้อมด่าทันที   แต่มันก็ทำให้เราแกร่งนะ  เวลาเจอเรื่องแย่ๆก็พร้อมชนไม่มีคำว่ากลัว  แต่ประโยคที่พ่อเคยพูดออกมาเพราะโมโห ผ่านมาสิบกว่าปีแล้วเรายังไม่ลืมเลย จากคุณ : จะเอาอะไรกับลมปาก เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 02:38:56

ความคิดเห็นที่ 94 เจ๋ง คะ เอาประสบการณ์ของตัวเองมาสอนลูก เพราะเราก็จะสอนลูกแบบนี้เหมือนกันคะ จากคุณ : พี่บอลกะน้องบอส (พี่บอลกะน้องบอส) เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 07:15:07

ความคิดเห็นที่ 95 @คุณ : จะเอาอะไรกับลมปาก >>> อย่าไปคิดมากคะ ถ้าอดคิดไม่ได้เราก็ต้องทำให้คำชมของเค้าหลุดออกมาจากปากให้ได้ สู้ สู้ คะ จากคุณ : พี่บอลกะน้องบอส เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 07:18:23

ความคิดเห็นที่ 96 คุณสามีไปทำงานแล้วค่ะ มาๆๆ ขยับเข้ามาใกล้ๆจะเล่าต่อ... @คุณ : จะเอาอะไรกับลมปาก อย่ามัวคิดแค้นอดีตเลยค่ะ เรามาเปลี่ยนวิกฤติ ให้เป็นโอกาสดีกว่ามั้ย???? เรื่องความหลังฝังใจเราอ่ะมีเยอะมันทำให้เรามีแรงบันดาลใจว่า เราจะไม่ทำกับลูกเราแบบนี้ เรื่องที่เราฝังใจมากคือ ตอนเราเด็กๆบ้านเราไม่มีทีวี แล้วเราชอบดูทีวีมาก แต่ต้องไปดูบ้านคนอื่น เค้าใช้ให้ทำอะไรก็ต้องทำ ถ้าไม่ทำเค้าไม่ให้ดู... เช่นใช้ถูบ้าน ใช้ล้างจาน วิ่งไปซื้อของ ฯลฯ เราก็นะ งกๆๆๆ กลัวเค้าไม่ให้ดู วันหนึ่งเรามีโอกาสคุยกับแม่ เราบอกแม่ว่า เรา "ถ้าให้หนูติดคุกนะแล้วมีทีวีให้หนูดู หนูก็ยอม" (เป็นความคิดตามประสาเด็กๆ) แม่เรา "(เสียงสูง) อ๋อออออ ติดคุกหรอ มีแต่กระบองกับK.. (อวัยวะเพศผู้ชาย)เท่านั้นแหละ" เรา เงียบ... โธ่แม่จ๋า ทำไมแม่ไม่อธิบายล่ะคะว่า คนที่ติดคุกมีแต่คนที่ทำไม่ดี คนที่ทำความผิดเค้าจึงจับไปขังคุก คนดีๆเค้าไม่เข้าไปอยู่กันหรอก นี่ไง มันจึงทำให้เรามีวันนี้...(ต้องขอบพระคุณพ่อและแม่ด้วยนะคะ) (แม่จ๋าหนูต้องกราบขอโทษด้วยนะที่เอาเรื่องแบบนี้มาเผยแพร่ทั้งๆที่มันน่าจะรู้เพียงเราสองคน) เด็กต้องการเหตุผลนะคะ T___T เคยได้ยินมั้ยคะ คำว่า กุอาบน้ำร้อนมาก่อนมรึง... ผู้ใหญ่ไม่ยอมอธิบาย บอกเตือนเด็ก พอเด็กมีเหตุผลมาอธิบาย ผู้ใหญ่จะพูดแค่นั้น... เพราะฉะนั้นเรามีลูกเอง เราจึงชอบพูด ชอบเล่า เห็นอะไรมาไม่ถูกที่ถูกทางเราจะเล่าให้เค้าฟัง (ก็สอนนั่นแหละ) บางเรื่องก็จะใช้เครื่องทุ่นแรง... เวลาที่เราอ่าข่าวหนังสือพิมพ์ แล้วเจอข่าวที่เอามาใช้สอนลูกเราได้ เช่น ข่าวข่มขืน ข่าวเด็กแว้น ข่าวเกี่ยวกับการล่อลวงทางอินเทอร์เน็ต เราจะเอามาให้ลูกๆอ่านค่ะ ให้เค้าอ่านแล้วให้เค้ามาเล่าให้ฟัง นำมาพูดคุย หรือให้เค้าเอาไว้เล่าให้พ่อเค้าฟัง อ้อ ...อีกเรื่อง ที่พ่อของลูกไม่ชอบเลยคือ เค้าจะไม่ให้เราเอาเรื่องของคนอื่นมาพูดในบ้าน พูดง่ายๆคือไม่ให้เอาเรื่องคนอื่นมานินทา ถ้าพูดในทางที่ดีน่ะพูดได้ แต่ถ้าพูดเสียๆหายๆเค้าไม่ชอบค่ะ อิอิ แม่อุ้ยมาเล่าเรื่องให้ฟัง เบื่อกันมั้ยคะ.. จากคุณ : 18 นะไม่ใช่อายุแต่เป็นมงกุฏ เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 08:29:28

ความคิดเห็นที่ 97 มาต่อกันค่ะ เวลามีน้อยใช้สอยประหยัด T____T เมื่อวานตอนเย็นลูกสาวโทรมาบอกว่า ลูก "แม่ขาหนูสอบเสร็จแล้ว ดีใจจังเลยยย" เรา "แล้วทำข้อสอบได้มั้ยอ่ะ" ลูก "ได้ค่ะ หนูขึ้นปีสี่แล้วนะ แก่ไปอีกปี" เรา "อืมม แม่ดีใจด้วย" ลูก "ดีใจที่หนูขึ้นปีสี่หรือดีใจที่หนูแก่ไปอีกปี" เรา "5555+" เออ... ลูกเรานี่คิดทันเราไปหมด555+ ถ้าเราบอกพ่อเค้า ว่าลูกจะขึ้นปีสี่แล้วพ่อเค้าจะดีใจมั้ยนะ เพราะมันหมายถึงค่าเทอมรออยู่ข้างหน้าT___T **************************************************** เรานี่คนอื่นดูเราภายนอก เหมือนคนไร้สาระ พูดตลกๆไม่มีแก่นสาร แต่คนไหนที่คบกับเราจริงๆจะรู้ว่าเราเป็นคนยังไง เออนะ แล้วเราเป็นคนยังไง 555+ ครั้งหนึ่ง พ่อของลูกเคยบอกเราว่า "แม่ แม่เลี้ยงลูกดีอ่ะ มีลูกอีกคนไป๊" เออนะเค้าเห็นเราเป็นโรงงานฝ่ายผลิต หรือเค้าเห็นเราเป็นแม่วัวพันธ์ดีกันแน่.... มาต่อเรื่องลูกกันค่ะ ขอคุยเรื่องชื่นใจของลูกสาวนิดค่ะ เราบอกไปในตอนก่อนๆ ว่าลูกสาวเรียนเก่งมาก จนลูกได้โควต้าไปเรียนต่อ ม 4 ที่โรงเรียนเตรียมอุดม เรื่องเอกสารต่างๆที่ลูกต้องนำเสนอ(ขอโควต้า)ลูกทำเองคนเดียวค่ะ วันที่ลูกมาบอกว่า ได้ไปเรียนต่อ ม4 ใน กทม เรา "ไม่ไปไม่ได้หรอ" ลูก "แม่กว่าหนูจะได้มา หนูไม่ได้ ได้มา ง่ายๆนะ" ในตอนนั้นเราคิดเยอะนะคะ ไหนจะเรื่อง คชจ ที่ต้องเพิ่มมากขึ้น (ตอนนั้นเรานำพ่อกับแม่เราที่ชรามากแล้วมาดูแลด้วย) เพราะถ้าเรียนที่บ้าน เดือนหนึ่งไม่น่าจะเกินสามพันและลูกอยู่ในสายตาเรา แต่ถ้าเข้า กทม คชจ น่าจะเกินหมื่น... วันที่ลูกเข้า กทม พ่อเค้าเป็นคนไปส่ง เราไปส่งพ่อกับลูกขึ้นรถในตัวจังหวัด... พอถึงเวลารถออก เราร้องไห้ตามรถ มองรถจนลับตา...เราขับรถกลับบ้าน ร้องไห้ตลอดทาง มีคนถามเราว่า นึกยังไง ให้ลูกเข้าไปเรียน กทม เราตอบว่า เราอยากให้โอกาสลูก วันข้างหน้าลูกจะได้ไม่ต้องมาว่าเราทีหลัง ว่า ถ้าตอนนั้นหนูได้ไปเรียน...อนาคตหนูต้องดีกว่านี้ มันเป้นอะไรที่ทำใจยากมากค่ะ แต่เราอยากมอบสิ่งที่ดีที่สุดให้กับลูกค่ะ อ้อ จะเห้นว่า ลูกเราเรียนเก่ง แต่คุณๆเชื่อมั้ย เราไม่เคยบังคับให้ลูกๆเรียนพิเศษเลยค่ะ เดี๋ยวเราจะเล่าในตอนหน้านะคะ ลูกเรามีสองเวอร์ชั่นค่ะ อีกคนเก่ง อีกคนไม่เก่ง T_____T " จากคุณ : 18 นะไม่ใช่อายุแต่เป็นมงกุฏ เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 09:13:49

ความคิดเห็นที่ 98 ลูกคนนี้เราเคยคิดไม่ดีกับเค้า กะทู้นี้ค่ะ http://www.pantip.com/cafe/social/topic/U11925535/U11925535.html จากคุณ : 18 นะไม่ใช่อายุแต่เป็นมงกุฏ เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 09:16:54

ความคิดเห็นที่ 99 เข้ามาเป็นกำลังใจ ให้พิมพ์ต่อ อยากอ่านค่ะ จากคุณ : ซามูไรหัวแบน เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 09:38:14

ความคิดเห็นที่ 100 ออกตัวไว้ก่อน เหตุที่เล่าเป็นตอนๆไม่ใช่ว่าเราอยากยืดกะทู้นะคะ ต้องเข้าใจว่า จขกท ใกล้ 50 แล้วค่ะ พออยู่หน้าคอมนานๆมันก็มึนนน จึงขอพักบ้างเป้นระยะ ระยะ ต้องขออภัยนะคะถ้าไม่ทันใจ Y______Y คิดๆแล้ว เราเหมือนคุณยาย ที่มานั่งเล่าความหลังในหนังเรื่องไททานิคยังไงก็ม่ายรุ 555+ ************************************************ เลี้ยงลูกนี่มันไม่มีวันจบค่ะ (ทำใจไว้ได้เลยค่ะ อิอิ มีขู่ 5555+) เคยได้ยินมั้ย ทนเอานะ อีกหน่อยพอเค้าโต เท่านั้นเท่านี้ก็สบายแล้ว เราเถียงหัวชนฝาชนเพดานเลย คนเป้นพ่อเป็นแม่ไม่มีวันสบายแต่มีความสุข (ถ้าเราเลี้ยงเค้าแบบมีคุณภาพนะคะ) มันห่วงทุกช่วงวัยค่ะ วัยทารก วัยอนุบาล วัยประถม วัยมัธยม (ยังดันมีมัธยมต้น มัธยมปลายอีกนะ) วัยมหาวิทยาลัย ขนาดลูกชายจบแล้ว เรายังห่วงเลยค่ะ T____T พรุ่งนี้เราต้องเดินทางไปทำหน้าที่แม่น่ะค่ะ ลูกชายเค้าไปได้งานที่จังหวัดเลย เรากับพ่อของลูก จะไปหาลูกกันค่ะ น่าเศร้ามั้ย ลูกชายอยู่จังหวัดเลย ลูกสาวอยู่กรุงเทพ เรากับพ่อของลูกอยู่ลำปาง แล้วต้องไปหาย่าของลูกที่นครสวรรค์ ลูกเมื่อยังเล็กๆเค้าเหมือนลูกนกที่อยู่ในกรง... เราจะสอนเค้าแบบไหนก็ได้ แต่พอเค้าโตขึ้น ปีกกล้า ขาแข็งเค้าก็โบยบินไปจากเราถึงตอนนั้นเราสอนอะไรเค้าไม่ได้แล้วค่ะ เพราะฉะนั้นจะสอนเค้า จะแสดงความรักอะไรๆก็ทำตั้งแต่เค้ายังเล็ก ตึกถ้าฐานดี ข้างบนก็ไม่โคลงเคลง ลูกเราถ้าเราเลี้ยงดูแลเอาใจใส่เค้าตั้งแต่ยังเล็ก ให้ความรัก ความอบอุ่น มันเหมือนเราสร้างภูมิคุ้มกันให้ลูกในภายภาคหน้าค่ะ อืมม เวิ้นเว้ออีกแระ .อิอิ ส่งเสียงบ้างก็ได้นะคะ เราจะได้รู้ว่า จะต่อหรือ ไม่ต่อ อย่าให้เราอยู่คนเดียว กลัวค่ะ ถ้าขี้เกียจพิมพ์ให้กิฟก็ได้  5555+ แก้ไขเมื่อ 11 เม.ย. 55 12:14:12 แก้ไขเมื่อ 11 เม.ย. 55 09:59:02 จากคุณ : 18 นะไม่ใช่อายุแต่เป็นมงกุฏ เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 09:55:16

ความคิดเห็นที่ 101 ลูกสาวหน้าตาน่ารัก ดูมีเสน่ห์จังค่ะ ^^ จากคุณ : พิซซ่าหน้าบูด เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 10:02:54