ความคิดเห็นที่ 1 เคยอยู่บ้านสามี โดยมีแม่ย่าอยู่ด้วย ทั้งสองฝ่ายเราและสามีเป็นไทยแท้ แต่อยู่คนละภาค (อิสาน-เหนือ) และเดือนหน้าก็จะย้ายไปสู่วังวนเดิม คือ ย้ายกลับไปอยู่บ้านย่าอีก คราวนี้ถาวร !! ปกติแล้วถ้ากระทบกับแม่สามี เค้าจะพูดลอยๆหรือตรงๆ หรือพูดลับหลัง เราทราบ อะไรก็แล้วแต่ เราเก็บเงียบบบบบบบบ ค่ะ ไม่ค่อยเล่าสามีฟัง ยกเว้นเหลือทน เพราะถ้าไม่พูด กลัวสามีไขว้เขว เห็นด้วยกับแม่ย่า ครอบครัวจะสั่นคลอนค่ะ (ฮ่า) รอความเห็นต่อไปค่ะ จากคุณ : pure_diamond เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 55 21:12:08

ความคิดเห็นที่ 2 ของเราไม่ได้อยู่ด้วยกันกับแม่สามีค่ะ  แต่สามีมาอยู่กับแม่เราแทน กลับไปเยี่ยมฝั่งสามีประมาณอาทิตย์ละครั้งค่ะ แม่สามีน่ารัก  (ยัง)ไม่มีปัญหากันค่ะ  แต่ที่ทำเราเครียดคือพ่อสามีมากกว่า  เยอะมากกกก  ทำเราเครียดจุกอกเลย จากคุณ : ใบพายสีส้ม เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 55 21:19:26

ความคิดเห็นที่ 3 ไม่ได้อยู่กับแม่สามีค่ะ แล้วแม่สามีก็ไทยแท้ แต่ชอบบอกคนอื่นว่าตัวเองมีเชื้อจีน... สามีเราก็เหมือนคุณค่ะ เค้าทำร้านเกมส์เลี้ยงลูกไปด้วย เอาลูกนอน เล่นกับลูก อาบน้ำ ป้อนนม ล้างขวดนม สารพัดจะทำค่ะ  แม่เรารักลูกเขยคนนี้มากกกก เข้าข้างกันตลอด แต่แม่สามีไม่ค่อยปลื้มเรา เพราะเราไม่ค่อยประจบเท่าไหร่ แล้วเค้าค่อนข้างจะเยอะด้วย บางทีเอาเราไปนินทา  ว่าเราต่อหน้าญาติสามีบ้างละ แต่เวลาสามีไปถามกลับบอกว่า แม่ไม่ได้พูด อื่น ๆ อีกสารพัด อย่าง จขกท เราว่าน่าจะปกตินะค่ะ แม่ย่อมเข้าข้างลูกชายอยู่แล้ว (แม่สามีเราก็เป็น) ที่ จขกท ทำแบบนี้เราว่าดีนะค่ะ ช่วยภรรยาเลี้ยงลูก เพราะยังไงก็ลูกเรา ช่วยกันเลี้ยงไม่เห็นเป็นไร จากคุณ : ซ่าจังฮู้ เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 55 21:37:33

ความคิดเห็นที่ 4 เราอยู่กับครอบครัวสามีจ้า อยู่กันหลายคน มีที่ทะเลาะตบตีกัน ใส่ร้่ยกันเหมือนกันค่ะ ส่วนแม่สามีเรา(ยกมือขอขมา) เป็นคนประมาณพูดไม่ค่อยคิดค่ะ >_< คนในครอบครัวที่เก็บเอาคำแกมาคิด ก็มักจะไม่ค่อยอยากพูดกับแก แต่คุณแม่เป็นคนดีนะคะ แค่ติดปากไวไปหน่อย ไม่ถือสาค่ะไม่เคยเถียง ไม่เคยออกสีหน้าหน้าตา (เหมือนนางเอกวุ้ย) ได้แต่แอบน้อยใจนิดๆ นานๆ ครั้งพอเป็นรสชาดของชีวิต ส่วนทางคุณพ่อของสามี เมา อาละวาด ด่า ยิงปืน สูปบุหรี่ สาระพัด... ญาติๆ คนอื่น ทั้งน้อง ทั้งคู่สะใภ้ คู่เขย อีรุงตุงนังมากค่ะ ฮ่าฮ่า ได้สามีค่ะ คอยพูดให้กำลังใจ สามีไม่ดื่ม ไม่เที่ยว ไม่มีหญิง ไม่เคยชวนทะเลาะ ง้อเมียอย่างเดียว มีข้อเสียบ้างเล็กน้อยเหมือนคนทั่วไปพอเป็นกระสัย เราอยู่ด้วยกันเกือบ 24ช.ม. ค่ะ เราคิดเสมอค่ะ ว่าตัวเองโชคดีที่ได้ผู้ชายคนนี้เป็นหัวหน้าครอบครัว และเป็นพ่อของลูกค่ะ ^__^ จากคุณ : ซุปกระดูกหมู เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 55 21:45:37

ความคิดเห็นที่ 5 ชีวิตจขกท คล้ายสามีเราเด๊ะเลย แต่ต่างที่เราและสามีรับราชการ เราอยู่บ้านเดียวกับแม่สามี มีลูกสาวเล็กๆสองคน และพ่อสามีอีกคน ปัญหากับแม่ผัว มีบ้างเหมือนกัน แต่ก็ไม่ใช่เข้าหน้ากันไม่ได้ มันเป็นอารมณ์ เบื่อ รำคาญ เวลาที่แม่ผัวคิดไม่เหมือนเรา โดยเฉพาะกรณีการเลี้ยงลูก เราพยายามหลีกเลี่ยงการปะทะ เวลาเราไม่พอใจ เราจะเดินออก ก็เข้าใจว่าเวลามีปัญหา คนที่หนักใจสุด คือสามี แต่บางทีเซ็งแม่สามีมากๆ ก็พาลเบื่อสามีเหมือนกันนะ จากคุณ : เอิน เอิ้น เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 55 21:46:56

ความคิดเห็นที่ 6 สามีเราก็ช่วยเลี้ยงลูกมั้ย ถ้าถามว่ามันมากไปมั้ย สำหรับเราคิดว่ายังไม่พอด้วยซ้ำ แต่ถ้ามองในมุมสามีเราถือว่าเค้าเต็มที่กับลูกมากพอตัวเลย เพราะสามีเคยแต่งงานมีครอบครัวมาแล้ว ลูกคนแรกเค้าไม่ได้อะไรขนาดนี้ อาจจะเป็นเพราะอยู่บ้านย่าด้วยมั้งตอนนั้น แต่ของเรานี่แยกมาอยู่กับสองคน พอมีเจ้าตัวเล็ก เรากับสามีก็เลี้ยงกันเอง ย่าไม่เลี้ยงให้ บางทีก็นานๆมาเลี้ยงให้ ตอนกลางวันเราไปทำงาน สามีเปิดร้านเค้าก็จะดูแลลูก จนกว่าเราจะกลับจากทำงาน ซึ่งช่วงไหนงานเยอะก็สี่ห้าทุ่มเลย ตอนนี้ย้ายมาอยู่บ้านยายเจ้าตัวเล็ก สามีก็เลยสบายไปแล้ว เพราะมีคนเลี้ยงให้ งานบ้านสามีก็ไม่ต้องทำเหมือนเมื่อก่อน แค่เฝ้าร้าน หาเงินเข้าบ้าน อิอิ จากคุณ : มิสพรหล้า เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 55 22:02:21

ความคิดเห็นที่ 7 คุณ จขกท ทำดีแล้วนิค่ะ ก็ทำต่อไป การที่พ่อได้คลุกคลีกับลูกมากๆ ดีนะคะ ลูกจะได้อบอุ่น ยิ่งลูกสาวด้วย สามี ภรรยา อย่าไปคิดว่าใครเสียเปรียบใครได้เปรียบ ใครขี้เกียจ ใครขยัน คิดแบบนี้ทะเลาะกันตาย ให้คิดว่า ใครทำได้เต็มทีแค่ไหนก็ทำเท่าที่ทำได้ ช่วยๆกัน ไม่เกี่ยงหน้าที่ ไม่เกี่ยงงาน ไม่สนงานหนักงานเบา ถ้าทำได้ทำไปเลยค่ะ ไม่ต้องมานั่งคำนวนว่า เราทำไปมากแล้ว อีกฝ่ายทำน้อยกว่า ยิ่งเราทำมาก ก็จะยิ่งได้มากนะคะ เพราะภรรยาของคุณเค้าคงคิดขอบคุณอยู่ในใจว่าโชคดีที่ได้สามีแบบนี้ เหตุผลเดียวที่จะหยุดทำได้ คือ ทำไม่ไหวแล้วจริงๆ เช่น ป่วย หรือ งานหนักมากช่วงนี้ ให้ภรรยาช่วยหน่อย แก้ไขเมื่อ 18 เม.ย. 55 22:07:27 แก้ไขเมื่อ 18 เม.ย. 55 22:06:06 จากคุณ : ~Nk~ เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 55 22:03:31

ความคิดเห็นที่ 8 เราอยู่ที่บ้านสามีค่ะ อยู่กันทั้งโคตร ระบบกงสี แม่สามีไม่เคยชอบลูกเขย หรือลูกสะใภ้คนไหน รักแต่ลูกตัวเอง ไม่ค่อยดีกับเราเท่าไหร่ แต่สามีรักเรามาก ดีกับเรามาก เราก็เลยเฉยๆ แต่บางทีแอบมีน้อยใจ ปนอึดอัดบ้าง ครอบครัวใหญ่เกิ๊น แต่พี่น้องสามีดีทุกคน เรื่องช่วยภรรยาเลี้ยงลูก เราว่าคุณก็ทำเยอะไปจริงแหละ ของเรา เราให้สามีทำงานอย่างเดียว หน้าที่เลี้ยงลูกเป็นของเรา เค้าทำงานนอกเหนื่อยแล้ว เต็มที่ก็ช่วยอุ้ม ช่วยดูแป๊บๆ นอกนั้นเราทำเองทุกอย่าง เราว่าแต่ละครอบครัวก็มีวิธีการจัดการที่แตกต่างกันไปอ่ะนะ ถ้าแบบที่คุณเป็นอยู่นี่ คุณมีความสุขดี คุณก็บอกคุณแม่คุณไปว่า ผมเต็มใจทำ ทำอยากทำให้ลูก แค่นี้เอง แต่ถ้าเหนื่อยก็บอกภรรยา ว่าคุณควรดูแลลูกให้มากกว่านี้หน่อย ผมทำงานข้างนอกก็เหนื่อยมากแล้ว นะคะ จากคุณ : เขียวหวาน เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 55 22:18:41 A:110.171.29.39 X: TicketID:354979

ความคิดเห็นที่ 9 เชื่อไหมว่า ถ้า จขกท ยิ่งคิดเปรียบเทียบ เออ พ่อๆ บ้านอื่นเเค่ทำงาน ไม่ต้องช่วยเลี้ยงลูก หน้าที่งานบ้านเเละเลี้ยงลูก เป็นของเเม่ๆ เมื่อนั้น จขกท จะกลายเป็นผู้ชายทั่วไปทันทีค่ะ เเละไม่ใช่ในเเง่ดีด้วยนะ งานเลี้ยงลูก เเละงานบ้าน ไม่ใช่งานของเพศใดเพศหนึ่ง (มิเช่นนั้น คู่เกย์หรือเลสคงไม่ต้องเลี้ยงลูก ทำงานบ้านกันพอดี) เลี้ยงลูก เป็นหน้าที่ของทั้งพ่อและเเม่ จะเเบ่งงานกันยังไง หรือช่วยๆกันดีทั้งนั้น เหตุผลก็เพราะ ตอนเขามาปฏิสนธิ คุณทั้งสองคนก็ช่วยๆกันทำ จริงไหมคะ ^^ (เเม้ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจะ on top ก็ตามเเต่ 5555) งานบ้าน มันก็ควรจะเป็นทั้งสองฝ่ายอีก นั่นก็เพราะ คุณทั้งคู่ก็อยู่ในบ้าน ซักผ้า ถูบ้าน รดน้ำต้นไม้ ล้างรถ ล้างห้องน้ำ ล้างส้วม ต้องช่วยกันทำ เเล้วเเต่จะตกลง เเต่ก็ต้องเท่าๆกัน ความคิดที่ จขกท มีอยู่ ทำอยู่ ดีเเล้วค่ะ อย่าไปเอาความคิดของเเม่ตัวเองมาคิดมากเลย หรือถ้าคุณเเม่พูดมาอีก ก็อธิบายไปตามนี้น่ะค่ะ ปล. เเต่เรายอมเป็นคนใช้ในบ้านเลยนะ ถ้าว่าที่สามีเดือนละ 3 เเสน ^^ 555 จากคุณ : darkheart เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 55 22:24:49

ความคิดเห็นที่ 10 ปรบมือให้คุณพ่อดีเด่นค่ะ คุณไม่ทำมากเกินไปหรอก สมัยนี้ไม่ใช่สมัยโบราณแล้วนะคะ ก็เข้าใจว่าแม่ย่าต้องรัก และเข้าข้างลูกชายแน่นอน (ของเราก็เป็น) แต่สมัยนี้ทำอะไรต้องช่วยกัน ไม่ใช่ยกภาระให้ฝ่ายหญิงอย่างเดียว ปัญหาคุณเหมือนกับบ้านเราเลย แม่ย่าเราก็จีนแท้ ความคิดความอ่านเหมือนนั่งเรือมาจากโพ้นทะเล หัวโบราณมาก พูดไม่คิด แต่จิตใจดี เราก็เจอไปหลายรอบแระ แรกๆก็หงุดหงิด โมโห เก็บไว้กับตัวเอง อีตาสามีก็ไม่เคยช่วยช้าน เวลาแม่ย่าเล่นเรา อีตาสามีดูเฉยๆ ก็อย่างว่า เค้าเป็นแม่ลูกกันเนอะ จะให้สามีไปว่าแม่เค้าได้อย่างไร แต่เราไม่อยู่เฉยเป็นแน่แท้ เราถือว่าเราก็ทำงานนะ ไม่เคยแบมือขอเงินจากสามีซะหน่อย สถานะทางบ้านเราก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าเค้าเลย ต่อมาเราก็ปฏิวัติสิคะ เราเถียงแหลก แตกเป็นแตก หักเป็นหัก สามีได้แต่นั่งตาปริบๆ ไม่กล้าพูด 55555 ตอนนี้แม่ย่าก็เลยไม่ค่อยมายุ่งกับเราแระ ไปยุ่งกับหลานแทน จะบอกคุณ จขกท. ว่ามีอะไร ลองคุยกับภรรยาดูบ้าง ไม่ใช่ให้เข้าข้างภรรยา แต่ให้คุยกับเค้าว่าคุณเข้าใจ และขอให้ภรรยาคุณอดทน แค่นี้ภรรยาก็ชื่นใจแล้วคะ จากคุณ : Pongchan เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 55 22:31:09

ความคิดเห็นที่ 11 เราอยู่บ้านสามีมาสิบกว่าปีแล้วค่ะ ปู่ย่าอยู่ครบ เรียกอากง-อาม่าแล้วกัน เพราะเรียกแบบนี้มานานแล้ว อากง-อาม่าไม่ใช่คนจู้จี้ขี้บ่นนะ ก็มีบ้างที่บางทีแกก็บ่นไปเรื่อยเปื่อยประสาคนแก่ แต่อากงอาม่าไม่เคยมาบังคับเราต้องไปไหว้บรรพบุรุษ ไม่เคยมาบังคับเราต้องทำกับข้าว ไม่เคยว่าบ่นมาว่าว่าเราเป็นสะใภ้คนจีนต้องอย่างนั้นนะอย่างนี้นะ ไม่มีค่ะ อย่างไหว้บรรพบุรุษ เราเคยไปครั้งเดียวตั้งแต่สมัยเรายังไม่มีลูก แต่ตั่งแต่มีลูกนี่ ไม่เคยไปอีกเลย อาม่าบอกมันก็สำคัญ แต่อย่าเอาเด็กไปลำบากเลย ทั้งคนเยอะ ทั้งสารพัดควัน ที่จอดรถก็ไกล ไม่ต้องไปหรอก ข้อดีของการอยู่กับพ่อแม่สามี คือเวลาสามีเราไปดื่ม อาม่าจะโทรตาม "อา..อ่า ลื้อยังไม่กลับอ่า ไอ้หย๋า กี่โมงเลี้ยว" (ความจริงแกพูดจีนนะ เราพากษ์ไทยเอา ) เคยอ่านหลายๆกระทู้ ว่าแม่สามีอย่างนั้นอย่างนี้ เราเอามาเปรียบเทียบกับแม่สามีเรา เราคิดว่า เราโชคดีนะ เพราะอากงอาม่าไม่เป็นแบบนั้น ก็มีที่จะขัดคอกันบ้าง แต่เรื่องเล็กมากๆถ้าเทียบกับคนอื่น แม้แต่การเลี้ยงลูก อาม่าก็ไม่เคยมาจู้จี้อะไรกับเรา เราบอกแบบไหนแกก็ว่าตามนั้น หรือบางทีแกว่าอย่างไหนเราก็ว่าตามนั้น เพราะฉะนั้นเราถึงอยู่ร่วมบ้านด้วยกันได้ และก็คงจะอยู่อย่างนี้ไปตลอด ถ้าไม่มีอะไรเกิดขึ้นเสียก่อน .. *** ลืม หน้าที่เลี้ยงลูก หลักๆเลยคือเราทั้งนั้น ยามเมื่อลูกเล็กๆ ตื่นกลางคืนก็เราทั้งนั้น เราจะไม่เรียกสามีให้ลุกขึ้นมาช่วย เพราะเราไม่ได้ทำงาน สามีเราทำคนเดียว แล้วเรากลางวันพอลูกหลับ เราก็พอได้งีบกับลูกไปบ้าง แต่สามีเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว เราก็อยากให้เค้าพักผ่อนให้เต็มที่ ถามว่าเค้าช่วยเลี้ยงลูกไหม ก็ช่วยค่ะ ช่วยเราในยามเรายุ่งๆ ล้างขวดนม ป้อนข้าวก็มี แต่หลักๆแล้วก็คือเรา แก้ไขเมื่อ 18 เม.ย. 55 22:37:25 จากคุณ : แม่น้องเบนส์ เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 55 22:32:33

ความคิดเห็นที่ 12 เราเองอยู๋กับบ้านสามี มีแม่สามี บางครั้งที่เค้าอาจจะทำไม่ถูกใจเรา หรือ พูดไม่ถูกใจ อันไหนเราพยามปล่อยผ่าน ไม่อย่าไปอะไรด้วยมาก เพราะ คนที่จะไม่สบายใจที่สุด ก็คือ สามี เค้าทำงานมาเหนื่อยๆๆ แลวยังจะมาเจอปัญหา แบบนี้ เราก็ไม่อยาก ไม่สร้างปัญหาให้สามี พยามๆๆ ยอมเค้า แต่อันไหนที่ยอมไม่ได้ เราก็จะบอกสามีไป เคลีย จากคุณ : Zoloft_liZm เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 55 23:23:43

ความคิดเห็นที่ 13 จขกท ค่ะ อย่าไปฟังแม่คุณมากนัก เค้าก็พูดเข้าข้างคุณไงคะ ไม่อยากให้คุณเหนื่อย คุณช่วยเมียเลี้ยงลูกมากๆๆๆๆๆ  งั้นเราถามนะ ใครถูบ้าน ใครล้างจาน ใครล้างห้องน้ำ ใครเป็นคนทำกับข้าวหาข้าวหาปลาให้คนทั้งบ้านกิน บ้านรกใครเป็นคนเก็บ   เสื้อผ้าใครซัก จขกท นอนกับลูก ป้อนข้าว(บางครั้ง) ล้างก้นตอนอึ   ที่เหลือภรรยา จขกท เหมาหมด เตรียมอาหารให้ลูก  ป้อนข้าว อาบน้ำ เช็ดตัว ตอนฉี่ก็ต้องทำความสะอาด กลางวันร้องโยเยก็ต้องคอยกล่อมให้เงียบ  ซักเสื้อผ้าลูก  ฯลฯ ไหนจะงานบ้านที่กล่าวมาข้างต้นอีก  แถมมีแม่ จขกท คอยพูดว่าให้ภรรยาคุณน้อยใจบ่อยๆ ที่คุณทำ เราไม่คิดว่ามากเกินไปเลย   ที่ว่ามากๆเนี้ย ยังไม่ถึง 25% ที่ภรรยาคุณทำให้ลูกเลยค่ะ ลองคิดดูว่าวันๆภรรยาทำอะไรบ้าง ต้องเจอกับอะไรบ้าง งานบ้านไม่ใช่เรื่องเล็กๆนะคะ  หรือพ่อแม่ จขกท ช่วยทำงานบ้านด้วย จากคุณ : เทมปุระ เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 55 23:37:27

ความคิดเห็นที่ 14 จขกท บุคลิกคล้ายๆสามีเราเลยค่ะ แถมยังเปิดกิจการของตัวเอง แต่การเลี้ยงลูกเราเลี้ยงเองหมดค่ะ มีสามีช่วยนิดหน่อย แต่ตอนแรกคลอดสามีคอยตื่นมาชงนมให้ตอนดึกๆ เพราะเราไม่ใส่เพิสให้ลูกจนเดือนนึงทำให้ต้องตื่นมากลางดึกบ่อยๆ จนค่อนข้างเพลีย แม่สามีก็พูดกับเราประมาณว่า เนี่ยสมัยพ่อยังอยู่นะ (พ่อสามีเสียแล้ว) สมัยพ่อเค้านะ กลับมาจากทำงาน แม่ให้พ่อนอนเลยนะกลางคืน กลัวขับรถไปทำงานไม่ไหว เดี่ยวจะรถคว่ำเอา แล้วบอกเราว่า เราเองกลางวันยังได้นอนกับลูกนะไรเง้ ...เราก็ไม่ได้อะไร เข้าใจแกคงห่วงลูกชายแก แต่สามีเราก็น่ารักค่ะ ยังคงช่วยเหมือนเดิม บอกว่าอยากทำ แม่จะว่ายังไงก็ปล่อยแก แต่เค้าอยากทำให้เราให้ลูก เค้าก็ทำ...ซึ้งใจสามี แต่เรือ่งอื่นๆมีไม่ถูกใจกันบ้างนิดหน่อย แต่ไม่ได้อะไรมาก แม่เค้าเป็นแบบนั้นมาทั้งชีวิต เราเปลี่ยนท่านไม่ได้ ที่ทำได้คือเราไม่ถือสาอ่ะคะ...มีอะไรก็จะมาระบายกะสามี เพราะสามีจะเข้าใจเรา และเค้าก็เข้าใจแม่เค้า สามีจะคอยบอกว่าที่แม่ทำเป็นอย่างนี้ๆ ไม่ได้แก้ตัวแทนแต่ว่าให้เราดูที่เจตนาของท่าน ... จากคุณ : แม่น้องกัณฑ์ (vrod) เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 55 00:05:26

ความคิดเห็นที่ 15 ไม่มีคำว่ามากเกินไปสำหรับครอบครัวหรอกค่ะ จากคุณ : SWEET TOFFY เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 55 02:38:45

ความคิดเห็นที่ 16 สามีเราก็คล้ายๆคุณเจ้าของกระทู้ ช่วยเลี้ยงลูกพอสมควรเลยทีเดียว ลูกเราไม่ค่อยดื้อ เลยไม่ค่อยอะไรมากนัก แต่ซนพอดู หุหุ เมื่อปีที่แล้วแม่สามีมาอยู่ด้วย ๔เดือน ช่วงแรกๆที่ท่านมาอยู่ด้วยเนี่ย สามีเราก็ทำตัวปกติอย่างที่เค้าเป็น อย่างทานข้าวเสร็จ เค้าก็ไปนั่งเล่นคอมพ์ ดูทีวี อะไรไปตามเรื่อง ปล่อยให้ลูกเล่นไป ป่วนเราตอนเราทานข้าวไป (ทานพร้อมกันแหละค่ะ แต่สามีทานอิ่มไว เลยลุกไปก่อน เราก็ดูลูกไป ทานไป เลยช้าหน่อย) แม่สามีเห็นดังนั้น เรียกลูกชายตัวเองทันที ว่านี่ มาดูลูกสิ โอ๋ (ชื่อเรา) จะได้ทานข้าวสบายๆ อิอิ จะว่าไปเราถือว่าโชคดีมากๆค่ะ แม่สามีเราใจดี พยายามเข้าใจลูกสะใภ้ (ท่านมีลูกชาย๓คน ลูกสะใภ้ทุกคนรักแม่สามีดีค่ะ) จะมีบ้านที่ขัดคอกัน แต่ท่านก็รับฟังเหตุผลของเรานะคะ จากคุณ : Orayanee เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 55 04:30:45

ความคิดเห็นที่ 17 เข้ามาตอบเพิ่ม  นึกถึงพี่ชายขึ้นมาได้ แม่เราก็คงเป็นเหมือนแม่ของคุณนี่แหละค่ะ  บ่นเพราะความห่วงลูก  พี่ชายเราทำงานค่อนข้างหนัก  ออกเช้า กลับดึก เงินเดือนเยอะมาก แต่ไม่มีเหลือเก็บ พี่สะใภ้เราไม่ได้ทำงาน เลี้ยงลูกอย่างเดียว และตอนนี้ลูกก็เข้าโรงเรียนแล้ว  พี่ชายเรากลับบ้านปุ๊บ  พี่สะใภ้จะส่งลูกให้ช่วยเลี้ยงทันที อาหารไม่เตรียมไว้ให้  เสื้อผ้าส่งซักรีดสวนจ้างคนทำ บ้านจ้างคนถู  แม่เราก็เคืองนะ ประมาณว่าสมัยแม่ แม่ทำงานนอกบ้าน ลูกสามคน พ่อมันไม่เคยต้องแตะงานบ้าน(จริงๆคือ พ่อไม่ยอมแตะค่ะ และแม่ทำอะไรไม่ได้  555 ) และพี่เราสุขภาพทรุดโทรมมาก  แม่ชักทนไม่ไหว  ก็บ่นอ้อมๆน่ะค่ะ ประมาณว่าสอนไปในตัว ซึ่งเป็นคำสอนที่เค้าก็สอนเราเช่นเดียวกัน  เค้าบอกเราว่า ที่เค้าสอนเพราะเค้าเห็นว่าเป็นลูกเค้าอีกคน ถ้าพี่ชายเราเป็นอะไรไป คนเดือดร้อนคือหลานเค้า  เพราะสะใภ้ไม่ได้ทำงาน แถมไม่เก็บออม เราว่าปัจจัยที่เกี่ยวข้องทำให้แม่คุณบ่น มันก็น่าจะมีหลายเรื่องประกอบกัน  แต่เราก็ถามแม่นะว่า แม่ว่าพี่ชายเนี่ย เป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดีมั้ย เค้าดูแลครอบครัวดี แม่ก็ต้องยอมรับให้ได้ นี่คือความสุขเค้า และเค้ารักลูกรักเมียน่ะดีแล้ว  แม่เราก็พยักหน้าหงอยๆ(ห่วงลูกชาย) อุ่ย..ตอบซะยาว  ขอโทษทีค่ะ จากคุณ : ใบพายสีส้ม เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 55 07:13:05

ความคิดเห็นที่ 18 พอดีมีแม่บ้านครับ ภรรยาเลยไม่ต้องทำงานบ้าน ผมช่วยป้อนข้าวลูก เปลี่ยนแพมเพิด ดูลูก เพราะลูกติดผมยิ่งกว่าตังเม เพราะนอนด้วยกัน ล้างก้นล้างจิ๋มลูก ดีว่าคนโตติดแม่แทนแล้ว แก้ไขเมื่อ 19 เม.ย. 55 07:15:03 แก้ไขเมื่อ 19 เม.ย. 55 07:13:50 จากคุณ : kopbirt เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 55 07:13:24

ความคิดเห็นที่ 19 ทำไปเถอะค่ะ ตามปกติ คุณแม่คุณเค้าก็ห่วงลูกชายตามประสา คนเป็นแม่ลูกกัน ไม่ต้องไขว้เขวกับคำพูด ถามใจคุณก่อนว่าคุณทำเพราะอยากทำให้ลูกหรือเปล่า ถ้าใช่ ทำต่อไป เพราะช่วงเวลาแบบนี้มันสั้น หายากนะคะผู้ชายแบบนี้ แล้วอีกอย่าง ถ้าคุณไม่ช่วยเลี้ยงตอนเค้าเล็กๆ พอเค้าโต แล้วเค้าไม่เอาคุณ ไม่สนิทกับคุณ บ่นว่ากันไม่ได้นะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : หลิว-พัลลภา เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 55 09:37:58

ความคิดเห็นที่ 20 ลูกคุณเอง  คุณดูแลแล้วคุณมีความสุขก็ทำเถอะค่ะ   บอกแม่คุณ ว่าคุณทำแล้วคุณมีความสุข  ลูกมีความสุข  ภรรยามีความสุข  ทุกคนมีความสุข  แล้วทำไมต้องคิดมาก   ของเรา ไม่ได้อยู่บ้านเดียวกับพ่อแม่สามี บ้านสามีมีลูกชายสามคน สามีเราคนกลาง  มีสะใภ้สามคน   พอดีสะใภ้ใหญ่ ไม่ทำงานบ้านเลย  (เมื่อก่อนกวาดบ้านปีละครั้ง ตอนตรุษจีน) ดังนั้นพี่ชายสามีก็จะเป็นคนทำงานบ้าน,ล้างจานเอง  กับข้าวทุกมื้อก็ซื้อกิน แม่สามีเราเจอสะใภ้คนแรกแบบนี้  แถมไม่กล้าว่า ไม่กล้าบ่นลูกสะใภ้ด้วย เพราะสะใภ้ดุ  แม่สามีเลยเลิกคาดหวังกับคนต่อ ๆ ไป   และพ่อสามีเราก็เป็นคนทำกับข้าว  ทำงานบ้าน และดูแลกิจการเองด้วย แม่สามีไม่ต้องทำกับข้าว ไม่ต้องทำงานบ้าน  คอยดูแลกิจการช่วยคุณพ่อเท่านั้น เพราะพ่อสามีบอกว่า ตอนนี้แม่สามีแก่แล้ว ไม่แข็งแรง  แถมตอนสาว ๆ โดนแม่ผัว รังแกมาเยอะ  พอแยกบ้านมาก็เลยให้แม่สามีพัก   (พ่อสามีเราแมนมากค่ะ ประเสริฐมากเลย  ทุกวันนี้ทนอยู่กับสามีก็เพราะพ่อแม่เค้า ดีกับเรามาก) สรุปคือ อย่าคิดมากเลยค่ะ เลี้ยงลูกก็ลูกเราเอง  ดูแลเมียก็เมียเราเองเลือกเค้ามาเอง งานบ้านอะไรทำได้ก็ทำไปเหอะ เพราะบ้านเราเอง  ไม่เห็นจะมีอะไรเสียหายเนอะ จากคุณ : อืดกลมขนมล้วนๆ เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 55 11:14:55

ความคิดเห็นที่ 21 ของเราอยู่กันเอง สามี + เรา + ลูกสาว 2 คนค่ะ แยกออกมาค่ะ ก่อนอื่นปรบมือให้ จขกท.ก่อนค่ะ เหมือนสามีเราเลย รักลูกมาก ก็ต้องช่วยกันสิคะ ....ในเมื่อช่วยกันทำขึ้นมาอ่ะ..(แอบเรท)         เข้าใจว่าคุณแม่ จขกท. อาจจะรัก จขกท.มาก เลยไม่ค่อยถูกชะตากับสะใภ้ ถึงได้พยายามพูดให้ จขกท.คิดมากไป (ดั่งที่ว่า น้ำหยดลงหิน ทุกวันหินมันยังกร่อน) แต่..เด็กที่ จขกท. ทนุถนอม ทำให้อย่างนี้ นั่นลูก จขกท.นะคะ  เป็นหลานของย่าด้วย     อันนี้คงไม่ว่า ภรรยา หรือแม่ของ จขกท. แต่ จขกท.คงจะรู้สึกได้ ว่าลับหลังใครเป็นยังไง...นิ่งไว้ค่ะ อย่าคิดมาก ถ้าภรรยา และแม่ ปล่อยรังษีใส่กันอยู่ จขกท.ก็เล่นกับลูกดีกว่าค่ะ จากคุณ : แม่หญิงฟุ้งซ่าน เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 55 11:34:44

ความคิดเห็นที่ 22 ทำไมการที่สามี ทำงานข้างนอก แล้วกลับมาช่วยเมียเลี้ยงลูก....แหม ช่างประเสริฐ เป็นสามีดีเด่น แต่ถ้าเป็นภรรยา ทำงานข้างนอก กลับมาเลี้ยงลูก + ทำงานบ้าน + ทำการบ้าน ...นั่นคือปกติ เราว่าที่คุณทำถ้าคุณเป็นผู้หญิง นั่นคือเรื่องปกติ และหน้าที่ที่ต้องทำ ดังนั้น จงทำต่อไปเถอะค่ะ จากคุณ : saturn_eyes เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 55 17:06:58

ความคิดเห็นที่ 23 ของเราเพิ่งย้ายไปอยู่บ้านกับพ่อแม่สามีได้ไม่กี่เดือน สามีรับราชการ ส่วนเราอยู่บ้านดูแลลูกคนเล็ก ทำงานบ้านทำกับข้าวเรื่องในบ้านเกือบทุกอย่างทำเองหมดค่ะ ถ้าวันไหนสามีพอจะว่าง(งานราชการ,ดูแลสวนยาง) ก้อจะช่วยทำความสะอาดบ้านด้วยค่ะ ที่สำคัญทุกวันคือถ้าว่างจากงานสามีจะดูแลลูกๆเองค่ะ เวลาเหนื่อยก้อต่างคนต่างให้กำลังใจกัน แม่ใครใครก้อรักค่ะ เราจะเปลี่ยนเค้าให้ได้ดังใจเราคงไม่ได้ เพราะแม่แกก้อเป็นแบบที่แกเป็นมาทั้งชีวิตแล้ว อันไหนที่เราปรับได้แบบไม่อึดอัดก้อพยายาม เพื่อสามีที่เรารักค่ะ จากคุณ : คุณแม่สองa เขียนเมื่อ : 20 เม.ย. 55 20:37:41 A:110.49.243.129 X: TicketID:355822