ความคิดเห็นที่ 1 ร้องไห้แต่เช้าเลย รักเเม่คะ จากคุณ : happyfam เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 07:50:13

ความคิดเห็นที่ 2 มาชื่นชมเจ้าของกระทู้ค่ะ ทำดีกับพระในบ้าน ผลบุญนี้ จะส่งผลให้เจ้าของกระทู้พบเจอแต่สิ่งดี ๆ แน่นอนค่ะ จากคุณ : คริสตัลสีฟ้า เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 08:12:06

ความคิดเห็นที่ 3 ชื่นชม จขกท มากๆเลยค่ะ ซึ้งแต่เช้าเลย เพราะเราก็รักแม่มากๆเหมือนกัน และแม่เราก็เป็นเหมือนคุณแม่เจ้าของกระทู้ เวลาเราให้อะไรจะบอกว่าไม่ต้อง เก็บเงินไว้ซือ้ของให้ลูก เวลาเราหาของอร่อยๆให้ทานท่าจะบอกว่า แพงเปลืองเงิน เก็บไว้ซื้อให้หลานกินดีกว่า ตอนนี้จะห่วงแต่หลานแต่ลูกเลยค่ะ เราอยู่ไกลบ้านเหมือนกันกลับไทยปีละหนแต่ก็ดูแลเต็มที่ทุกครั้งค่ะ เรารู้ว่ากว่าจะถึงวันนี้ท่านลำบากมากมายแค่ไหน จำได้ว่าตอนทำงานใหม่ๆ เราได้เงินเดือนไม่เยอะ แต่พอได้เงินค่าคอมพ์ก้อนแรก เราซื้อสร้อยทองข้อมือให้แม่เป็นของขวัญวันสงกรานต์ แม่เราจะไม่รับ เราต้องขอร้องแม่อยู่นานกว่าจะยอมใส่ แม่ก็บ่นๆว่าคนแก่ใส่ไม่สวยหรอก ให้สาวๆอย่างลูกใส่ดีกว่า แต่พอเราแอบหลบมาแม่ยิ้มใหญ่เลย เอาไปให้พ่อดูว่าลูกสาวซื้อให้ แต่จะใส่ให้ลูกชื่นใจ แต่พอลูกไปทำงานจะถอดเก็บไว้ให้ลูกนั่นแหละ (เฮ้อ นี่ละน๊าแม่เรา รักลูกรักหลานเป็นที่สุด) จากคุณ : แม่น้องลูคัสโซ่ เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 08:17:41

ความคิดเห็นที่ 4             มาชื่นชมด้วยคนค่ะ ได้อ่านเรื่องดีๆแต่เช้าเลย จากคุณ : เรื่องมากแต่บุญดี (a tt) เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 08:21:15

ความคิดเห็นที่ 5 เป็นคนนึงที่รักแม่กับยายมากๆ เหมือนกันค่ะ พออ่านแล้วก็เลยรู้สึกดีมากๆเลย คุณน่ารักจัง ^__^ จากคุณ : ann_g เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 08:53:16

ความคิดเห็นที่ 6 อ่านแล้วน้ำตาไหล เราคงไม่มีโอกาสได้อาบน้ำให้แม่แล้วละ เพราะท่านเพิ่งจะเสียไป เมื่อปลายปีที่ผ่านมานี่เอง คิดถึงแม่มากที่สุด จากคุณ : พระจันทร์เกเร เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 08:54:30

ความคิดเห็นที่ 7 คล้ายกับกระทู้แนะนำกระทู้นึง เมื่อหลายเดือนก่อน (เมื่อฉันล้างก้นให้แม่) แต่กระทู้นั้นลึกซึ้งจับใจกว่าเยอะ กระทู้นี้เหมือนจขกท.จะอวยตัวเองไปเยอะไปหน่อยนะ อ่านแล้วมันเลี่ยน ๆ ยังไงชอบกล จากคุณ : S2500 เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 09:04:58 A:115.67.64.116 X: TicketID:357550

ความคิดเห็นที่ 8 ขอบคุณที่เอาเรื่องดี ๆ มาแบ่งปันกันค่ะ ^^ จากคุณ : a whispering star เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 09:24:29

ความคิดเห็นที่ 9 การกตัญญูเป็นสิ่งที่ดีค่ะ เราชื่นชมในสิ่งที่ จขกท ทำนะ อยากบอกว่า จขกท โชคดี ที่คุณเเม่คุณ(จากที่เราอ่านนะ) เป็นคนใจเย็น ใจดี เเต่เราอยากบอกว่า หลายคนไม่โชคดีอย่างคุณเนอะ ขอขยายความนิดนึง คือเเม่บางคน ไม่ได้เป็นอย่างนี้ไง บางคนก็ชอบด่าชอบว่าลูก เเบบไม่เคยให้กำลังใจอะไรทั้งสิ้น บางคนก็ลำเอียง รักลูกไม่เท่ากัน หลงลูกที่ตัวเองรักเเบบเว่อร์ๆ จนลูกคนอื่นๆน้อยใจ ซึ่งเราว่า ยากนะ ที่ลูกที่เเม่นิสัยไม่ดี จะกตัญญูได้ ซึ่งมันจะเป็นสิ่งที่ควรทำก็เถอะ นอกจากลูกจะกตัญญูเองนั่นเเหละ คือถ้าจะพูดตามหลักก็คือ ถ้าเเม่ดีกับลูก รักลูก ลูกส่วนใหญ่ก็จะตอบเเทนบุญคุณเเม่ เเต่ถ้าเลี้ยงเเบบทิ้งขว้าง ลำเอียง ดูไม่รักลูก(ถึงความจริงจะรัก เเต่การกระทำมันไม่ใช่) ก็เหมือนคนที่ทำไม่ดีกับเรา เราจะตอบเเทนเขาไหม อันนี้พูดตามหลักง่ายๆนะคะ เพราะไม่ใช่คนเป็นลูกทุกคนจะกตัญญูนะ เอาเป็นว่า ขอบคุณกระทู้ดีๆค่ะ จากคุณ : darkheart เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 09:26:55

ความคิดเห็นที่ 10 พออ่านจนจบแล้วเลื่อนมาเห็นนามแฝงเจ้าของกระทู้แล้วขนลุกเลยครับ คุณคือไอดอลผมเลยครับผมก็คิดว่าสักวันผมต้องทำแบบนั้นให้ได้ แต่ตอนนี้ขอแค่เป็นเด็กดี ตั้งใจเรียนก่อนก็พอทำงานมีเงินเมื่อไหร่พาแม่เที่ยวทั่วโลกแน่ 5555 อยู่กับแม่2คนครับ จากคุณ : ชนะแล้วได้ไม่คุ้มเสีย เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 09:43:54

ความคิดเห็นที่ 11 เข้ามาชื่นชมค่ะ แต่ก่อนเราก็ว่าเรารักแม่แล้วนะ พอมาเป็นแม่คน ถึงรู้เลยว่า แม่รักเรา แค่ไหน ทำอะไร ๆ ให้เราเยอะแค่ไหน ตอนนี้ เรายิ่งรักแม่มากขึ้นกว่าเดิมค่ะ จากคุณ : ดญ. หัวเหน่ง เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 09:49:14

ความคิดเห็นที่ 12 ไม่ให้กิ๊ฟได้ไงล่ะคะ...ได้ใจไปเต็มๆ... แม่เราก็นั่งเลี้ยงหลานให้เราอยู่..จนข้อมือซ้น ต้องฉีดยาเข้ารักษากันเลยทีเดียว ห่วงแม่มาก...กลับไปจะกอดแม่อีกหลายๆ รอบ... จากคุณ : cheerydoll เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 09:51:09

ความคิดเห็นที่ 13 สุดยอดค่ะ จากคุณ : น้องจี๊ดจ๊าด.. (จี๊ดจ๊าด-jamp) เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 09:56:53

ความคิดเห็นที่ 14 อยากขัดใจคุณโดยการให้กิ๊ฟ แต่แม่บิ๋งใช้ฟุ่มเฟือยไปหน่อย ไม่เหลือเลยเดือนนี้ ดีใจแทนแม่คุณจังเลยที่มีลูกดีๆแบบนี้ และแอบอิจฉาด้วยที่มีโอกาสได้ทดแทนคุณของแม่ เราไม่มีโอกาสนี้เลยค่ะ เราแทบไม่ค่อยรู้จักแม่ ห่างเหินกันมาก แม้ตอนนี้แม่จะอายุ 74 แล้ว เราก็ยังอยู่ห่างกันจนไม่สามารถแม้แต่จะคุยกัน เพราะเราไม่ได้ห่างกันแค่ระยะทาง เรายังห่างกันทางความรู้สึกด้วย เราก็เป็นได้แค่ลูกอกตัญญูคนนึงเท่านั้นเองค่ะ ปล.เราไม่เคยเกลียดแม่นะคะ แต่แม่ต่างหากที่เกลียดเรา จากคุณ : แม่บิ๋ง เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 09:58:34

ความคิดเห็นที่ 15 ดีใจที่ได้อ่านเรื่องดีๆ แต่เช้า ขอบคุณค่ะ จากคุณ : หมวยแก้มป่อง เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 10:24:55

ความคิดเห็นที่ 16 เราไม่อยากปรนนิบัติพ่อแม่แบบนี้ ไม่อยากจับท่านลุกปลุกท่านนั่งค่ะ แหะ แหะ อย่าเพิ่งด่าเรานะ ฟังเราก่อน เราอยากให้ท่านแข็งตลอดอายุขัยของท่าน เดินเหินไปมาได้เองสะดวก หูฟังได้ดี ดวงตาไม่ฟ่าฟาง เราเต็มใจจะซักผ้า ถูบ้าน พาไปเที่ยวที่นู่นที่นี่ ทำกับข้าวให้ท่านกิน แต่กลับเมืองไทยทีไร ได้แต่พาแม่ไปตลาด ให้แม่เลือกซื้อเอาตามใจชอบว่าแม่อยากกินอะไร เรากินได้ทั้งนั้น แล้วเรารอจ่ายตังค์อย่างเดียว กลับมาถึงบ้าน แม่ต้องทำกับข้าวนะแม่ เพราะแม่ทำกับข้าวอร่อยมาก(ในความรู้สึกเราเองแหละ) ใครก็ทำได้ไม่อร่อยเท่า แม้แต่น้ำพริกผักจิ้มก็อร่อยเหลือหลาย แม่ตำทีไรก็หมดเกลี้ยง (หรือว่าเราตะกละว๊า ) แต่ในความเป็นจริงคงไม่เป็นแบบนั้นอะเนอะ คนเราแก่ตัวลง กำลังเรี่ยวแรงก็หมดไปด้วยตามวัย ซึ่งถ้าวันหนึ่งท่านช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ เราก็พร้อมและเต็มใจทำ แต่ตอนนี้และตลอดไป ขอให้แม่แข็งแรงๆไปนานๆ อยู่รอดูความสำเร็จของหลานก่อน อ่านกระทู้แบบนี้แล้วมีความสุขจัง ทำดีกับพ่อแม่ เป็นการทำความดีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแล้ว รักแม่ที่ซู๊ดด เพราะเราเหลือแม่คนเดียว พ่อไม่อยู่แล้ว ... สัญญาว่า เราจะดูแม่ให้ดีที่สุดเท่าที่เราจะทำได้... จากคุณ : แม่น้องเบนส์ เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 10:25:28

ความคิดเห็นที่ 17 ตอนนี้เรายังไม่มีโอกาสทำให้แม่  เพราะแม่ยังแข็งแรงมากกก แต่เรามีโอกาสที่จะทำให้คุณยาย บ้านเราเป็นเหมือนวัฎจักรเลยค่ะ คุณยายเลี้ยงเรามาตั้งแต่เกิด ตอนนี้แม่ก้อเลี้ยงหลานๆให้เรา   ตอนนี้คุณยายอายุ 97 แล้ว  หลังสงกรานต์ได้สองสามวัน อยู่ๆคุณยายก้อเหมือนหมดแรง.... ทำให้เราหันมาใส่ใจคนแก่ตัวเล็กๆคนนี้มากขึ้น ได้ช่วยกันประคอง อุ้มไปอาบน้ำ ได้ป้อนข้าว ป้อนน้ำหวาน ป้อนผลไม้ โอกาสมีอีกไม่เยอะค่ะ  ตอนนี้ต้องรีบกอบโกยโอกาสที่จะปรนนิบัติท่าน เสาร์อาทิตย์หยุดงานตอนนี้ไม่ไปไหนเลยค่ะ นอนเล่นใกล้ๆกะคุณยายพาเด็กๆไปนัวเนียตลอด หวังภาพในอนาคตไว้ว่า ลูกๆของเราก้อจะช่วยดูแลคุณยายของเค้าเช่นกัน :) จากคุณ : เพราะมีเธออีกคน - - บนโลกใบนี้ เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 11:15:23

ความคิดเห็นที่ 18 เห็นด้วยกับแม่น้องเบนส์ มากค่ะ เราว่าขอให้แม่ทำให้เรากินดีกว่า แม่เราก็ภูมิใจ ที่ลูกอยากกินฝีมือแม่ แม่ยังอาบน้ำตัวเองได้ ก็อาบน้ำ แต่ถ้าวันใด วันหนึ่งแม่ไม่สบายต้องล้มหมอนนอนเสื่อ เราคิดว่า คงมีแต่เราเท่านั้น ที่จะอยู่ดูแลแม่ ถึงแม้นว่าตอนนี้ ตัวเองอยู่ไกลแม่ แต่เราก็โทรหาแม่ตลอด เราไม่จำเป็นจะต้องมาบอกใคร ว่ารักแม่มาก เพราะลูกทุกคน ย่อยรักพ่อแม่มากอยู่แล้ว จะมีซักกี่คน ที่เนรคุณไม่รักพ่อแม่ ............. เราหาซื้ออาหารสุขภาพให้แม่ตลอด เพราะแม่เราประหยัด ส่งเงินไปไม่ค่อยได้ซื้ออะไร ชอบเก็บเงินไว้เผื่อเวลาฉุกเฉิน เราก็จะหาซื้อทางออนไลน์ส่งให้แม่ แม่เราก็ดีใจที่ได้... แต่ก็ไม่ค่อยกินอยู่ดี เวลาไปงานบวช งานแต่ง เราก็จะสั่งชุดสวยๆ คุณภาพดีๆ เซอร์ไพร์สแม่ตลอด แม่เราก็มักจะบอกว่า ซื้อมาทำไมเปลืองตังค์ นี่ก็จะได้กลับไทยแล้ว.. อยากกินแกงเลียงฝีมือแม่ค่ะ เราไม่ชอบทำอาหาร เราชอบให้แม่ทำให้กิน และแม่ก็ดีใจ  ที่ทำให้ลูกๆ กิน... คนอายุมากๆ ถ้าเค้ายังสามารถทำอะไรให้เราได้ เค้าจะมีความสุขมากกว่า ที่เราทำให้เค้าเสียอีกนะคะ เพราะอย่างน้อยเค้าก็คิดว่าเค้ายังมีกำลัง ที่จะทำอะไรอยู่ค่ะ แต่ถ้าวันใด วันหนึ่ง แม่เราล้มป่วยขึ้นมา เราก็พร้อมที่จะอยู่ดูแลแม่เราค่ะ เราไม่ทิ้งแม่เราแน่นอน.. เพราะเรามีแม่คนเดียว... จากคุณ : เจ้าแม่แฟชั่น เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 11:20:46

ความคิดเห็นที่ 19 เราไม่มีโอกาสนั้นแล้วค่ะ  แม่ไม่อยู่แล้ว  มีแต่คิดถึง..... มีแต่คิดถึง อิจฉาคุณค่ะ  เราอยากบอกว่าคุณโชคดีจัง..........ที่ยังมีแม่ให้รัก จากคุณ : ดอกหญ้าสีม่วง เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 11:38:26

ความคิดเห็นที่ 20 อ่านแล้วรู้สึกตื้นตันใจจังเลยค่ะ จากคุณ : Imphamog เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 11:43:17

ความคิดเห็นที่ 21 สวัสดีค่ะ เมื่อคืนเราไม่ได้นอนทั้งคืน เพราะเรามัวแต่คิดนู่นคิดนี่ เราตั้งกระทู้นี้ตอนเช้ามืด พิมพ์ไปก็มองแม่ที่นอนข้างๆ จากวันนั้นถึงวันนี้ เราอาบน้ำให้แม่มาสี่วันแล้วค่ะ. ตอนกลางวันบางทีก็แกะเหล็กเกาให้เพราะท่านคัน นวดขา (จริงๆก็บีบเล่น) วันก่อนเราไปเดินตลาดนัดซื้อกับข้าว. ขากลับเราแวะซื้อไม่มีกระดุมฝากแม่ตัวนึง (เพราะแม่ต้องใส่เสื้อไม่มีกระดุมช่วงนี้) เราก็เอาใจท่านนั่นแหละ ไม่มีอะไรหรอก คิดว่าทำแล้วแม่น่าจะมีความสุข มีผลทางจิตใจ จะได้หายเร็วๆ เราไม่ใช่คนดีอะไร นิสัยแย่ก็บางที ขี้คุยด้วย 555 ดังนั้นถ้าเพื่อนๆสมาชิกจะว่าเราอวยตัวเอง เราน้อมรับ แต่เรื่องรักแม่ เราเถียงขาดใจ เรื่องนี้ทำจริง อวดจริง นี่ขนาดเรายังเล่าไม่หมดนะคะ ไม่ว่าจะให้เงินเดือนแม่ตั้งแต่จบจนปัจจุบัน พาแม่ไปเที่ยวต่างประเทศสองครั้ง (อันนั้นภูมิใจมาก เพราะพาไปสมัยที่ทำงานอยู่ ด้วยเงินเก็บของตัวเอง) แทนที่เลือกจะไปกับแฟน ปัจจุบันเคยพามาเที่ยวที่เราอยู่อีกครั้ง ยังไม่ภูมิใจเท่าครั้งก่อนๆเลย เราไม่ได้คิดว่าเพื่อนๆจะโหวตนะคะ อย่างที่บอกเราไม่ได้คาดหวังกิ๊ฟเพราะเราได้บ่อยๆอยู่แล้ว เวลาตั้งกระทู้โฮมสคูล หรือกระทู้ฮาวทูอื่นๆ จริงอย่างที่ว่า ว่าเคยมีคนตั้งกระทู้ทำนองนี้แล้ว เราก็อ่านเจอ อันนั้นเรายังตื้นตันใจไปด้วยเลย ไม่ได้มีเจตนาจะเลียนแบบแต่อย่างใด แต่รู้สึกอยากเล่าจริงๆ (อยากอวดนั่นแหละ คุณลองอาบน้ำมห้แม่ดูซีคะ อาบเสร็จรู้สึกอย่างไรบรรยายไม่ถูกเช่นกัน) เราว่าคุณจขกท ท่านนั้นคงรู้สึกเหมือนเราตอนนี้ ดังนั้น สำหรับเรา ถ้ามีคนตั้งกระทู้ทำนองนี้อีกร้อยกระทู้ พันกระทู้ เราชื่นชมยินดีค่ะ ทำให้เรารู้ว่าโลกนี้มีคนรักแม่อีกเยอะๆ บอกแล้วว่าเรานิสัยไม่ดี ขี้งอน เขียนซะยาวเลย ว่าไปแล้วจริงๆเราติดแม่แน่ๆเลย ^ ^ เพิ่งตื่นค่ะ ไปป้อนข้าวน้องนะคะ เดี๋ยวมาคุยต่อค่ะ จากคุณ : รักแม่นะคะ เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 12:19:08

ความคิดเห็นที่ 22 ชื่นชม คุณจขกท. "รักแม่นะคะ" ด้วยใจจริงค่ะ คุณเป็นคนน่ารัก และอ่อนหวานกับแม่  และ คุณก็โชคดีด้วยที่ คุณมีแม่ที่น่ารัก และตอบสนองต่อความ "อ่อนโยน และอ่อนหวาน" ของคุณในระดับที่น่าซาบซึ้งใจพอ ๆ กัน เราเชื่อว่า  หลายคนรักแม่ค่ะ  กระทั่งคนที่ห่างกับแม่ทั้งทางกาย และทางใจ  แต่ลึก ๆ แล้ว ก็ยังรักแม่กันอยู่   เพราะเราจะรู้สึกว่า แม่คือ "ราก" ของเรา บางคนก็โชคไม่ดี หรือ โชคไม่อำนวย ที่ แม่บางคน ก็ไม่รู้วิธีแสดงความรักตอบกับลูก แม่บางคน ก็อาจจะขัดเขินเวลาลูกมาดีด้วยจนปฏิเสธหรือผลักไสบ่อย ๆ เวลาลูกเข้ามา กอด แม่บางคน ก็มีบุคลิก (ภายนอก) บางอย่างที่ดู ๆ แล้วจะเรียกว่า ร้ายกาจเอาจริง ๆ เพราะงั้น ลูกก็สนองด้วยการทำตัว (ภายนอก) ร้ายกาจ พอ ๆ กัน ดู ๆ ไป บางครั้ง ก็ขำ ๆ งง ๆ จนถึงออกแนวเจ็บ ๆ ก็มี เพราะงั้น  ความรักระหว่างแม่ลูก ร้อยบ้าน ก็ร้อยแบบ เรากับแม่ ขอเรียกว่า "หม่าม้า" ก็แล้วกันค่ะ  รักกันมาก แต่อยู่ด้วยกันนาน ๆ ทะเลาะกันทู้กกกกที  มันเหมือนมองอะไรกันคนละอย่างตลอด ... แล้วหม่าม้า เราก็ไม่ค่อยสนองตอบต่อความ "อ่อนโยน อ่อนหวาน" (อันน้อยนิด) ที่เราพยายามแสดงออกต่อเค้า และคิดว่าเค้าจะชอบ เช่น  หม่าม้าอายุ 80 ปีแล้วนะคะ  ยังเดินได้แข็งแรงอยู่  แต่ถ้าไปไหน แล้ว เราจะคอยเดินรั้งท้ายเป็นเพื่อน หรือ จะพยายามเข้าไปจูง  จะสะบัดมือออกตลอด  แล้วบอกว่า   ไม่ต้องจูง  เค้ายังแข็งแรง เจอแบบนี้ หลาย ๆ ครั้งเข้า  ก็หน้าม้านไปเหมือนกันนะคะ   เราก็เลยตัดสินใจไม่จูงซะเลย  แต่คอยกระซิบให้ลูก ๆ เรา (ซึ่งหม่าม้าจะตอบสนอง ต่อความอ่อนหวานของเด็ก ๆ มากกว่า) ไปคอยจูง คอยเดินกับอาม่า ซื้อของอะไรให้ ก็มักจะไม่ถูกใจ หรือไม่ก็บ่นว่าแพง (แล้วก็เก็บไว้ไม่ใช้) เราเลย  ระยะหลัง ๆ ให้เป็นเงินแทน ซึ่งเราก็รู้ว่า หม่าม้าไม่ได้อยากได้เงิน  (ให้เงินทีไร  เวลาเรากลับหาดใหญ่ มักจะเอาเงินใส่อั่งเปา มาให้ลูกเราคนละเยอะ ๆ ทุกที ) แต่อยากรู้สึกว่า ลูก "ให้ความสำคัญ" และอยากให้ตัวเอง "มีคุณค่า" ในสายตาของลูก  เช่น  ทำกับข้าว แล้วลูกกินหมด พร้อมชมว่าอร่อยมาก  แล้วเวลาจะกลับบ้าน เราก็มักจะออเดอร์นู่น นี่ นั่น ให้หม่าม้า เราทำ เค้าก็จะรู้สึกปลื้มว่า ลูกเห็นคุณค่าของตัวเค้า ไม่ได้รู้สึกว่าเหน็ดเหนื่อยเล้ย (เห็นไหม  ... บ้านเราออกจะแปลก ๆ นะ) ส่วนเรา ก็ในเมื่อ จูงก็ไม่เอา  ซื้อของให้ก็ไม่เอา ...  ประคองก็ไม่เอา ... เราเลยใช้วิธี ส่งเงินไป พร้อมให้ลูก ๆ โทร.ไปคุยกับอาม่าบ่อย ๆ เวลาหม่าม้าเราไม่สบาย หรือจะไปเที่ยวเมืองจีน ไต้หวัน  เราก็จะโอนพิเศษไปให้  หรือแลกเงินไว้ให้  แล้วบอกว่า "เอาไปใช้เหอะหม่าม้า ... พอดีมันเหลือจากคราวที่แล้ว"  พอพูดแบบนี้เค้าถึงจะใช้ ^_^ หม่าม้าเราไม่ค่อยตอบสนองต่อความอ่อนหวานของเรา ไม่เหมือนอาม่าเรา ... ความชื่นใจบางอย่างที่เราทำให้เค้า ก็ต้องแอบทำ อันนี้ ขอเล่ามาเรื่องหนึ่ง (คงไม่ถือว่า เราอวยตัวเองนะ  เพราะทุกคนไม่รู้จักเรา ^_^) เรามีน้าสะใภ้อยู่คนหนึ่ง เป็นเมียเก่าของน้าชายเรา (ลูกพี่ลูกน้องแม่) ยืมตังค์แม่เราไป 2 แสนกว่าบาท เมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว  จ่ายเช็คให้เมื่อสิบปีที่แล้ว  แล้วเช็คก็เด้ง ... จากนั้น น้าสะใภ้ก็หลบหน้าหม่าม้าเราตลอด และไม่พูดเรื่องคืนตังค์เลย หม่าม้าเราเสียใจมาก ... เสียดายเงินก็เรื่องหนึ่ง แต่เสียดายความรู้สึกนี่สิ เรื่องใหญ่  เพราะตอนที่น้าสะใภ้คนนี้ ทะเลาะกับน้าชาย ก็หอบลูกมาให้บ้านเราเลี้ยงถึงหาดใหญ่  เลี้ยงดูอย่างดีกันมาเป็นปี  ดีด้วยตลอด   ตอนจะยืมตังค์ก็พูดจาดี แล้วกลับชิ่งหนีเฉย ๆ หม่าม้าเรามีปมเรื่องญาติพี่น้อง  ถูกโกงตลอด ยืมเงินแล้วไม่คืน โกงค่าสวนยาง นู่นนี่นั่นตลอด ... เค้าเลยรู้สึกว่า อะไรเนี่ย ... ชั้นไม่เคยคิดร้ายใคร มีแต่ให้ตลอด ทำไมชั้นต้องโดนโกงอีกแล้ว   ทำให้บางที  หม่าม้ามีทัศนคติที่ไม่ค่อยดีกับผู้คน และแน่นอนค่ะ คนที่มีทัศนคติแบบนี้ ชีวิตก็จะหาความสุขไม่ได้ หรือ ได้ก็ได้ไม่เต็ม เราก็เห็นใจน้าสะใภ้คนนี้นะคะ แกเป็นม่าย ต้องเลี้ยงดูลูก ... บางทีเรื่องเงิน เรื่องทอง คงจะฝืดไปบ้าง ... แต่แกก็ทำไม่ถูกที่ทำเงียบไปเฉย ๆ เป็นสิบปี จนเรามาทำงานทำการได้ ... วันหนึ่ง อดีตน้าสะใภ้โทร.มาขอความช่วยเหลือ และคำปรึกษาจากเราเรื่องลูก   เราก็ได้ติดต่อกับน้าสะใภ้อีกครั้ง เราเลยบอกหม่าม้าไปว่า น้าสะใภ้ฝากขอโทษเรื่องเงิน  และจะพยายามผ่อนใช้หม่าม้าเราให้หมด ... แล้วเราก็จัดการเอาเงินตัวเอง โอนคืนหม่าม้าเรา ทีละสองหมื่น สามหมื่น จนหมด ...  (แล้วบอกว่า น้าสะใภ้เราฝากคืน) หม่าม้าเราดีใจมาก  ตั้งแต่ได้เงินหมื่นสองหมื่นแรก  ก็บอกให้เรา เอาเงินใส่อั่งเปาให้กับลูก ๆ น้าสะใภ้เราด้วย ที่หม่าม้าดีใจ  ไม่ใช่แค่เรื่องได้เงินคืนนะคะ   แต่เค้ารู้สึกว่า เค้าไม่เคยเอาเปรียบใคร  ไหว้พระสวดมนต์ ก็ขอพรให้คนนู้น คนนี้ (ตามสไตล์อาซิ่มคนจีนตลอด)  ทำไม เค้าจะต้องมาโดนโกง ... พอได้เงินคืน... เค้ารู้สึกว่า  ในที่สุด สวรรค์ก็ปรานีเค้า (พูดง่าย ๆ ทำให้หายเจ็บใจจากการโดนชิ่งเงิน) แล้วเราก็รู้สึกว่า  หม่าม้าช่วงหลัง ๆ มานี้ เบิกบาน และมองอะไรแบบสดใสขึ้นมาก ... ส่วนเราเล่าเรื่องนี้ ให้สามี และ เพื่อนสนิทที่สุดฟังเท่านั้น  เราไม่เอ่ยปากเรื่องนี้กับญาติ ๆ เด็ดขาด ... (และตระกูลเรา ก็น่าจะมีเราคนเดียวที่เล่นพันทิพเป็นประจำ) เพราะถือว่า เงินสองแสน แลกกับ กับความสุข ความเบิกบาน และ ทัศนคติที่ดีของแม่เรา เราถือว่า คุ้ม แก้ไขเมื่อ 30 เม.ย. 55 15:48:39 จากคุณ : แม่กุ๊บกั๊บกับเก๋ากี้ เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 12:50:38

ความคิดเห็นที่ 23 แม่เราก็ไม่ได้อยู่กับเรานานแล้วค่ะ แต่ป๊าเรายังอยู่ เราก็อาบน้ำให้ป๊าเหมือนกันค่ะ ถึงจะไม่บ่อย สงกรานต์ทีไร อาบน้ำป๊าเสร็จแล้ว ก็จะรดน้ำ ขอพร แล้วก็ก้มกราบเท้า อวยพรให้ท่าน แล้วก็ให้ท่านอวยพรกลับอีกที น้ำล้างเท้า บางทีเราก็เอามาพรหมที่ศรีษะเป็นน้ำมนต์เลยค่ะ ^^ จากคุณ : St-niiniiu เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 12:58:54

ความคิดเห็นที่ 24 เสียน้ำตาอีกแล้วววว   ตื้นนนตันนน จากคุณ : ForFanG เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 13:22:53

ความคิดเห็นที่ 25 เราพึ่งคุยกันเรื่องคล้ายๆอย่างนี้กับเพื่อนไปเมื่อสองวันก่อนนี้เองค่ะ เราคุยกับเพื่อนเรื่องโปะบ้าน เราซื้อบ้านพร้อมกันเมื่อ 5 ปีที่แล้ว เพื่อนเราเอาโบนัสโปะบ้านทุกปี ปีนี้ก็เหลือยอดเงินต้นน้อยแล้ว แต่ของเราไม่เคยโปะเลย ได้โบนัสมาก็พาพ่อแม่ไปเที่ยว (ในประเทศนี่แหละค่ะ) ซ่อมบ้านต่างจังหวัดเพื่อติดแอร์ให้ทั้งห้องนอนและห้องนั่งเล่น ทำให้เงินต้นเราไม่ค่อยลดลงเลย เพื่อนก็ว่าว่าทำไมไม่รีบโปะบ้านให้หมดก่อน จะได้ไม่มีภาระ แล้วค่อยมาดูแลพ่อแม่ แต่ความคิดเราคือ อยากทำ ณ ตอนนี้มากกว่า เกรงว่ากว่าจะผ่อนบ้านครบ พ่อแม่เราแก่มากกว่านี้ ไม่ไหนไม่ค่อยไหว หรือถ้าเกิดท่านไม่สบายไปล่ะ ดอกเบี้ยบ้านที่ต้องจ่ายเทียบไม่ได้เลยกับรอยยิ้มและความสุขของพ่อกับแม่เราหลังจากกลับจากไปเที่ยว จากคุณ : เมื่อไรจะมีฯ เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 13:29:17

ความคิดเห็นที่ 26 มาปล้นน้ำตาเราไปเฉยเลย เห็นด้วย จขกท. ทุกประการค่ะ จากคุณ : peopleparadise เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 13:40:54

ความคิดเห็นที่ 27 ร้องไห้เลย... แอบอิจฉา จขกท. ค่ะ สำหรับเราหมดโอกาสแล้วไม่เหลือให้ให้กอดเลย จากคุณ : ทับทิมกับแมวดำ เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 14:00:16

ความคิดเห็นที่ 28 เราไม่รู้หรอกนะว่าแม่รักเรามากแค่ใหน เพราะแม่ชอบบ่นว่าเราเสมอ และดูแม่เหมือนจะรักเราน้อยที่สุด คงเพราะเราเป็นพี่คนโตรึเปล่า แม่จึงเคี่ยวเข็ญเราทุกเรื่อง เรารู้แต่ว่าเรารักท่านมาก คิดแต่ว่าแม่บ่นแม่ว่าก็คือแม่ให้พร ถ้ามีโอกาสจะพาลูกไปเยี่ยมท่านเสมอ วันหนึ่งเรากลับมาเยี่ยมบ้าน แม่เราอายุ 78 ปี กำลังแต่งตัวไปงานเลี้ยงเกษียณอายุใครสักคน แม่ไม่ได้ยินเสียงรถเราจอด เราเดินเข้าบ้าน.. เราได้ยินน้องชายบอกแม่ว่า แม่ติดเข็มกลัดใหม่ๆดีกว่ามั้ย เห็นติดแต่อันนี้ประจำเลย สวยก็ไม่สวย เก่าก็เก่า ได้ยินเสียงแม่พูดตอบน้องชายเบาๆว่า แม่ชอบอันนี้...(จริงๆแม่เรามีเข็มกลัดสวยๆเยอะมากๆค่ะ) เราก็เลยเดินไปดู เจอเข็มกลัดอันนั้นแล้วเราถึงกับอึ้งค่ะ มันเป็นเข็มกลัดรูปโบว์ที่เราซื้อให้แม่ตอนที่เราทำงานครั้งแรกและได้เงินเดือนเดือนแรก อายุเข็มกลัดอันนี้น่าจะเกือบ 15 ปีแล้ว และแม่ยังเก็บมันใว้..(น้องชายเราไม่รู้ที่มาของเข้มกลัดอันนี้ค่ะ) เราก็ได้แต่ยิ้มๆ... แต่แม่คงไม่รู้หรอกว่าวันนั้น..หัวใจเราพองโตไปทั้งวันเลย แก้ไขเมื่อ 30 เม.ย. 55 14:02:42 จากคุณ : พิกพูห์ เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 14:00:52

ความคิดเห็นที่ 29 ชอบคนรักแม่ค่ะ  ^^ จากคุณ : แม่โอ๋เรนเจอร์ เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 14:20:24

ความคิดเห็นที่ 30                        แม่ของใคร  ก็ของใครค่ะ ทำเหมือนกันไม่เห็นแปลก หรือเรียนแบบไรเลย ลูกคนไหนรักแม่ ทำดีกับแม่ ดูแลพ่อแม่ ยามท่านแก่เฒ่า-หรือเจ็บป่วยช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ลูกที่ดูแลพ่อแม่ ทั้งกายและใจ เป็นเรื่องที่ดี น่ายกย่อง ชื่นชม คนที่คิดเหมือนกัน  และเคยทำเหมือนกัน ก็จะรู้สึกดีไปด้วย อาจช่วย(หรือไม่ช่วย)เตือนสติคนที่ยังไม่ได้ทำ จะได้ลงมือทำก่อนที่จะสายไป (หากท่านไม่อยู่แล้ว)     เราชอบอ่านเรื่องของ จขกท วันนี้เห็นชื่อล็อกอินรีบเปิดอ่านเลยค่ะ  ทำดีกับพ่อแม่ เป็นเรื่องดีมากๆค่ะ มาแบ่งปันเรื่องดีๆต่ออีกนะค่ะจะรออ่านค่ะ      ปล ชอบสำนวน จขกท มากๆค่ะ เรียงลำดับดี ภาษาอ่านง่ายเข้าใจง่าย ชอบค่ะ    จากคุณ : เรื่องมากแต่บุญดี (a tt) เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 14:32:39

ความคิดเห็นที่ 31 ขอให้คุณเจริญ ๆ ยิ่งขึ้นไป เรารู้สึกเช่นเดียวกับคุณ พ่อ 83 แม่ 76 แล้ว ยังแข็งแรงพอควร ทุกวันนี้ แค่ได้ฟังพ่อกับแม่บ่นอะไรไปตามเรื่อง เราก็ถือว่า เป็นเวลาที่มีค่ามากก จากคุณ : แม่น้องหยง เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 15:33:50

ความคิดเห็นที่ 32 ภรรยาผมกับแม่ยายผมนี้สิ อยู่ด้วยกันนานๆทีไร ทะเลาะกันทุกที แต่พอห่างกันหน่อย แฟนก็บ่นเป็นห่วงแม่แล้ว ชวนแวะไปดูบ่อยๆ เอาเงินไปให้ ซื้อวัตถุดิบไปแช่ในตู้เย็นให้ จะได้สะดวกทำอาหารกิน จากคุณ : ทะเลทะเล เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 15:59:44

ความคิดเห็นที่ 33 เรื่องไม่เอากิ๊ฟน่ะ สายไปแล้วล่ะ จขกท. ไม่เอาก็จะให้  มีไรป่ะ  ^_^ จากคุณ : ลูกหมีเขี้ยวยาวเขาโง้ง เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 16:38:46

ความคิดเห็นที่ 34 รักด้วย ไปโทรหาแม่ดีกว่า.... แก้ไขเมื่อ 30 เม.ย. 55 17:00:20 จากคุณ : ไออุ่นร้อน เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 16:58:54

ความคิดเห็นที่ 35 ขอขัดใจนะคะ  ขอให้กิฟต์นะคะ  ขอให้คุณแม่ทุกๆคนแข็งแรงและมีความสุขค่ะ จากคุณ : ใบพายสีส้ม เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 18:49:57

ความคิดเห็นที่ 36 ใครว่าไม่เกี่ยวกับกระทู้ชานเรือนกันคะ อ่านแล้วน้ำตาจะไหลค่ะ ยิ่งอ่านไปถึงที่ จขกท พูดเรื่องตัดแว่นให้แม่ น้ำตาจะไหล พอดีเพิ่งตัดแว่นให้แม่น่ะค่ะ   แถมตอนนี้สอนแม่เล่นเฟสบุ๊คเพื่อคลายเหงาเวลาอยู่บ้าน  แม่ก็ยังมาเขียนที่วอลล์เราอีกว่า ขอบคุณที่พาแม่ไปกินข้าวและพาไปเที่ยว สนุกมากเลย มาคิด ๆ แล้ว สมัยเด็ก ๆ แม่ก็พาเราไปเที่ยวไปกินข้าวแต่ก็ไม่เคยขอบคุณแม่เลยเนอะ ^^ จากคุณ : แม่ยูนีฟกะน้ำหวาน เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 20:09:11

ความคิดเห็นที่ 37 เราชอบมากกกกก กระทู้แบบนี้ อยากให้มีเยอะๆจังเลย คนทุกคนรักแม่กันทั้งนั้นแหละ จะมีใครสักกี่คนบอกไม่รักแม่ตัวเอง แต่รักแม่ฝากด้วยนะคะว่า รักแม่ขอให้แสดงออกอย่าง จขกท. แสดงออกให้มันมากๆ บางคนบอกรักแม่แต่แค่โทรหายังไม่โทร บ้านอยู่แทบติดกันแต่ไม่มาหาเลย อยากให้ใครบางคนมาอ่านจัง เราอยู่กับแม่แฟนที่ป่วยเดินไม่ได้ แฟนเราทำทุกอย่างให้แม่มาหลายปี เช้ดตัว เช็ดก้นอย่างไม่เคยรังเกียจ จับลุกนั่ง หามขึ้นลงจากบ้านทุกวัน ลูกๆทั้งหมดเค้าหลายคน บางคนอยู่บ้านอื่นไม่ห่างกันมากไม่เกิน5กิโล จะมาเจอแม่ปีนึงไม่กี่ครั้้งเฉพาะเทศกาลสำคัญขนาดโทรยังไม่ค่อยโทร ทั้งๆที่ยังไม่มีแฟนไม่มีครอบครัวกันเลย เรากับแม่เราอยู่ห่างกัน450กม.แต่เจอกันอยู่ด้วยกัน และได้คุยกันกับแม่ในแต่ละปีมากกว่าพวกเค้าเสียอีก แม่ทุกคนต้องการลูก คิดถึงลูก ตลอดเวลา ไม่มีเวลาไปหาแม่ แค่โทรหาท่านก็สุขใจแล้วค่ะ ขอให้จขกท.เจริญๆๆและมีความสุขมากๆ ว่าแล้วก็คิดถึงแม่เหมือนกัน จากคุณ : angkan111 เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 20:13:25

ความคิดเห็นที่ 38 บอกได้คำเดียวว่า ..."อิ่มเอมใจค่ะ" จากคุณ : TK_Chananchida เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 20:24:38

ความคิดเห็นที่ 39 จขกท สุดยอดค่ะ อ่านแร้วน้ำตาซึม เป็นตัวอย่างที่ดีมากๆให้กับหลายๆคน ที่บางครั้งหลงลืมไป เราก็จะเอา จขกท เป็นตัวอย่างเหมือนกันค่ะ >.< จากคุณ : usagimom เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 21:55:14

ความคิดเห็นที่ 40 หน่อยจ๋า ยังไม่ได้โทรหาเลยนะ ยุ่ง ๆ อยู่ช่วงนี้ ออยย้ายมาอยู่บ้านแม่เพราะบ้านออยซ่อมจ๊ะ คิดถึงมากเลยอยากเจอเหมือนกัน หน่อยอยู่ถึงเมื่อไหร่จ๊ะ ออยจะแว๊บได้ช่วงหลังวันที่ 17 พ.ค. เพราะน้องคิดไปโรงเรียน (ออยขับรถไปส่ง แวะไปหาได้นะ แต่เอาในเมืองหน่อย) ยังอยู่บ้านแม่ก็จะมีรถใช้ ถ้ากลับบ้านตัวเองแล้วไม่มีรถ อาจจะยุ่ง ๆ ทำความสะอาดและจัดบ้านด้วยหละ คลิ๊กเข้ามาอ่านแล้วอึ้งเลย ไม่นึกว่าจะเป็นเรื่องของหน่อย เอาใจช่วยคุณแม่นะจ๊ะ แม่ออยก็เคยนั่งรถเมล์แล้วรถลงจากสะพานกระแทกแรงมาก แม่ออยกระดูสันหลังยุบเลยอ่ะ ฝืนใจลงจากรถเมล์แล้วเรียกแท๊กซี่ไป รพ.หัวเฉียว ไปถึง รพ. ต้องเอาเปลมารับเพราะลุกไม่ได้แล้ว ตอนเจอหมอคนแรกหมอว่าจะผ่า แต่เจอหมออีกคนนึงบอกว่าใส่เฝือกดูอาการก่อนก็ได้ เลยไม่ต้องผ่า ตอนนั้นออยร้อยไห้ไม่ได้กลัวตัวเองลำบากแต่กลัวแม่พิการ (น่าจะปี 38 เพราะอยู่มหาวิทยาลัยปี 3) ตอนนั้นก็อาบน้ำ ล้างก้น ล้างกระโถนตลอดครึ่งปีเลยหละ หมอให้นอนเฉย ๆ อยู่สามเดือน แต่พอลุกได้แล้วก็ห้ามยกของหนัก ต้องใส่เฝือกไว้ตลอดเวลา สุดท้ายใส่เป็นเหล็กดามหลังอีกสามเดือนถึงถอดออกได้ ตื่นเช้ามาทำแบบนี้และเย็นกลับไปทำตลอดเลย ไม่ได้คิดว่าเป็นภาระอะไร ตอนนี้แม่ออยยิ่งสุขภาพแข็งแรง เพราะเคยหลังหัก ผ่าหัวเข่าด้วย แม่เลยพยายามออกกำลังกาย แม่บอกว่าไม่อยากเป็นภาระให้กับลูกหลาน อยากอยู่ได้ด้วยตัวเอง ไม่อยากนั่งกินนอนกินเพราะป่วย ... ยังอยากเที่ยวอยู่ เลยยิ่งต้องทำตัวให้แข็งแรง แต่แม่หน่อยเจอตอนอายุมากขนาดนี้ก็ลำบากหน่อยนะ ขอให้หายไว ๆ ละกัน ขอให้พระคุ้มครอง เข้าใจหัวอกเลยนะ ปล. แต่ทุกวันนี้ก็เถียงกับแม่ทุกวัน งอนกันวันเว้นวันเลยนะ ... แบบว่ารักกันมากอ่ะ อิอิ จากคุณ : คุณรักผมและผมรักคุณ เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 22:17:54

ความคิดเห็นที่ 41 อ่านแล้วคิดถึงคุณยายเลยค่ะ T^T น้าของหนูเค้าก็ดูแลคุณยาย อาบน้ำให้ทุกเช้า ทำแบบนี้มาหลายปี จนกระทั่งคุณยายเสียไปเมื่อไม่กี่วัน T^T จากคุณ : A-Lucky89 เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 22:43:11

ความคิดเห็นที่ 42 อ่านแล้วรู้สึกดีมากๆ ขอให้เจริญๆ นะคะเจ้าของกระทู้ ^^ จากคุณ : แม่ครัวตัวน้อย เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 22:52:20

ความคิดเห็นที่ 43 อ่านๆไปด้วยความรู้สึกดี อ่าน...อ่าน..อ่านไปจนจบ อ้าว...คนกันเองนี่หน่า  ยิ่งซาบซึ้งไปกันใหญ่เลย เพราะรู้อยู่แล้วว่า จขกท. รักแม่มากแค่ไหน เพราะเคยได้สัมผัสกับตัวเองบ่อยๆ อยากบอกว่า พี่จดจำสิ่งดีๆที่น้องทำให้คุณแม่ เอาไปเลียนแบบทำกับแม่ตัวเองที่บ้านด้วยนะ นี่แหละผลของการ"คบเพื่อนดี" ทำให้เราอยากทำอะไรดีๆแบบเค้า ทุกวันนี้ แม่เรียกหา เรียกใช้อะไร พี่จัดให้ตลอดไม่เคยขัดคำแม่เลย พี่ถือว่า ไม่รุ้เราจะมีแรงทำให้แม่ได้มากเท่าลูกคนอื่นๆรึเปล่า ทำให้สุดๆที่เราทำไหวก็ยังดี เนอะ จากคุณ : panda on line เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 23:30:16

ความคิดเห็นที่ 44 น้ำตาไหลเลยค่ะ คุณแม่ยังแข็งแรงดีอยู่คงยังไม่ได้มีโอกาสแบบจขกท (และยังไม่อยากมีโอกาสเลย อยากให้แข็งแรงไปนานๆ) นึกๆแล้วเวลาอยู่กับแม่นี่สบายใจที่สุดเลย งอนกันบ้าง ทะเลาะกันบ้าง สุดท้ายก็โอ๋ๆกอดกันเหมือนเดิม ^^ จากคุณ : Aislin เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 55 23:56:23

ความคิดเห็นที่ 45 กลับไทยปีที่แล้วได้มีโอกาสซื้อเตียงนอนและที่นอนให้คุณแม่ใหม่ค่ะ ท่านดีใจมากๆ ดูจากสีหน้าท่าทางแล้ว เป็นสิ่งที่อยากทำให้แม่ด้วยค่ะ พี่น้องทุกคนจะเอ่ยปากกับดิฉันว่าแม่รักดิฉันมากกว่าใคร ส่วนแม่เองก็ยอมรับว่าใช่ แหมแม่ก็ ไม่เกรงใจพี่น้องหนูเลยเนอะ แม่ว่าเพราะดิฉันเป็นห่วงท่านที่สุด เพราะดิฉันรับผิดชอบครอบครัวมากที่สุด ตั้งแต่ได้งานทำงานแรกตอนอายุ 18 ปี จนเรียนจบ จนแต่งงานย้ายมาอยู่ต่างประเทศ จนปัจจุบันจะอายุ 33 ปีแล้วค่ะ แต่ก็ยังอยากรับผิดชอบครอบครัวเดิมอยู่ แม่ว่าดิฉันแต่งงานแล้ว ไม่ต้องส่งเสียค่าใช้จ่ายที่บ้านแล้วก็ได้ แต่ดิฉันอยากให้แม่ไม่ลำบากเหมือนตอนท่านเป็นสาวๆ เกือบจะทั้งชีวิตท่านทำงานเป็นชาวนามาตลอด พอแม่ออกมาทำงานทำความสะอาดบริษัทได้ไม่นาน ดิฉันก็เรียนจบ และขอให้แม่ลาออกจากงานค่ะ แม่ดิฉันเกษียณอยู่บ้านตอนอายุ 58 ปี ดิฉันทำงานบ้านพักคนชราค่ะ งานอาบน้ำ เช็ดตัว เช็ดอึ เปลี่ยนผ้าอ้อม ป้อนข้าว ป้อนน้ำ ให้ยา พาคนชรานั่งรถเข็นไปเดินเล่นในสวนธารณะ ฯลฯ เป็นงานประจำที่ดิฉันทำทุกวันค่ะ แต่ก็อยากมีโอกาสดีๆแบบ จขกท ทำให้แม่ตัวเองบ้าง จากคุณ : sunisaogkim เขียนเมื่อ : วันแรงงาน 55 01:40:11

ความคิดเห็นที่ 46 กรรมดี  ที่ท่านกระทำ  มันได้ความสุขใจ  กับท่านนั่นแหละ ชื่นชมคุณ  " รักแม่นะคะ  "  ครับ   จากคุณ : Draught Beer เขียนเมื่อ : วันแรงงาน 55 07:55:42

ความคิดเห็นที่ 47 หลายคนมีลูก หมดกับของเล่นของใช้ เป็นหมื่น เป็นพัน วันนี้ ซื้ออะไรให้แม่ชื่นใจสักชิ้นหรือยัง อันนี้โดนสุดๆ จากคุณ : แม่น้องทาน เขียนเมื่อ : วันแรงงาน 55 09:01:04

ความคิดเห็นที่ 48 ตอนน้องเรียนอยู่(พ่อต้องหาเงินส่งน้อง) ผมรับแม่มาดูแลเต็มที่ ห้า-หกปี เงินเดือนให้ท่านทุกบาททุกสตางค์ อยากใช้อะไรใช้ไป ตอนนี้ให้ท่าน ท่านไม่เอาสักบาท มีแต่บอกให้เก็บไว้ น้องเรียนจบ รับแม่ไปอยู่ด้วยเลย(ขานั้นชอบเที่ยว ชวนแม่เที่ยวตล๊อด....ตลอด) ชื่มชน ทุกท่านครับ ที่รักแม่ จากคุณ : Eastern rising เขียนเมื่อ : วันแรงงาน 55 09:32:46

ความคิดเห็นที่ 49 รักคุณแม่เหมือนกันค่ะ(รักคุณพ่อด้วยน๊า) แล้วก็จะเป็นลูกที่ดีของแม่ไปตลอดชีวิต จากคุณ : น้องสาวพ่อมด เขียนเมื่อ : วันแรงงาน 55 10:16:23

ความคิดเห็นที่ 50 อ่านแล้วรู้สึกดีมากๆ ครับ และมันช่างต่างกับผมอย่างสิ้นเชิงเลย.... ผมอยู่กรุงเทพฯ แม่อยู่ต่างจังหวัด ผมจะกลับบ้านปีละ 1-2 ครั้ง แต่ละครั้งก็อยู่บ้านไม่เกิน 4 วัน (ตอนนี้ผมอายุ 37 แล้ว) ่ฐานะทางเศรษฐกิจของผมไม่ค่อยดีนัก แต่หลังจากอายุเลย 30 แล้วก็ดีขึ้นมาบ้าง และก็ดีึขึ้นไปอีกหลังจากอายุ 32 ถึง 33 ปี ผมก็เลยมีโอกาสให้เงินแม่ใช้มากขึ้น เนื่องจากแม่อายุ 80+ แล้ว ไม่ไ้ด้ทำอะไร อยู่บ้าน ตจว. ช่วยพี่สาวเลี้ยงหลานบ้างเล็กน้อย แต่ไม่ต้องทำงานหนักแต่อย่างใด เมื่อประมาณ 3 หรือ 4 ปีก่อนผมเพิ่งเรียนจบและรับปริญญา (ผมเรียนไป ทำงานไปด้วย และเพิ่งจบตอนอายุ 30+) แม่และญาติๆ ก็ขึ้นมารับปริญญาผม และเป็นครั้งแรกที่ผมได้ถ่ายรูปคู่กับแม่..(ผมเป็นคนเดียวในบรรดาพี่น้องทั้ง 7 ที่เเรียน และจบปริญญา ส่วนคนอื่นไม่ได้เรียนเลย คือเรียนจบแค่ภาคบังคับ) หลังจากนั้นอีกประมาณ 1 ปีผมก็บวช ตอนทำพิธีในโบสถ์แม่บอกพระที่บวชให้ผมว่า ลูกคนนี้ไม่เคยทำให้ผิดหวังเลย และแม่ก็น้ำตาซึม ๆ และผมบวชแค่ 20 วันกว่า ๆ และวันทำพิธีสึกแม่ไม่ได้มา  ตอนหลังทราบว่า ที่แม่ไม่มาทำพิธีสึกเพราะกลัวจะร้องไห้... หลังสึกได้ 3 วันผมก็ขึ้นมากรุงเทพฯ (จำได้ว่าประมาณเดือน 24 พค 52.) เนื่องจากต้องทำงาน และปลายปีผมตั้งใจว่าจะกลับไปเยี่ยมบ้านที่ ตจว. แต่เป็นช่วงงานเยอะและมีัปัญหามากก็เลยยังกลับไม่ได้ ..มีอยู่ช่วงหนึ่งผมรู้สึกไม่สบายสงสัยว่าจะเป็นไข้หวัดนก (อันนี้ผมคิดไปเอง) ก็เลยไปตรวจที่โรงพยาบาลและพี่สาวโทรมาพอดีก็เลยโทรเล่าให้ฟังว่าไปตรวจมา ..แม่ซึ่งอยุ่ใกล้ๆ พี่สาวก็บอกพี่สาวว่า ถ้าไม่สบาย ไม่มีใครดูแลให้กลับมาที่บ้านน่ะ..... เลยปีใหม่ 53 แล้วผมก็ยังไม่ว่างเลย งานเยอะ พอถึงช่วงปลายเดือนมีนา งานก็มีปัญหาอย่างมากทำให้ผมไม่ได้กลับบ้านเลย  พี่สาวก็โทรมาเล่าให้ัฟังบ้างว่า แม่ไม่สบายบ้าง ซึ่งก็เป็นปกติของแม่ เพราะแม่อายุมากแ้ล้ว (ปี 53 แม่อายุ 84 ปี) พอประมาณต้นเดือน กรกฎา 53 พี่สาวบอกว่ามีเลือกตั้งผู้ใหญ่บ้าน ผมก็เลยบอกว่าตกลงจะกลับบ้านช่วงนั้น จะได้ไปเยี่ยมบ้านด้วย และเลืือกตังด้วยเลย (ความจริงตั้งใจมาเยี่ยมบ้านมากกว่า แต่พอดีตรงวันเลือกผู้ใหญ่บ้านด้วยก็ดี) ...หลังนั้นผมก็กลับมาเยี่ยมบ้านและเลือกตั้งเสร็จ ก็กลับ กทม. วันที่ 12 กค. 53 ก่อนจะุึ้ขึ้นรถ(คือพี่มาส่งที่ บขส.) แม่มาจับมือผมและถามว่าเมื่อไหร่จะแต่งงาน สนใจคนนี้มั้ย แม่ถาม (คือหาให้ประมาณนั้นครับ) เป็นครั้งแรกจริงๆ เลยที่แม่มาจับมือผมหลังจากที่ผมเป็นหนุ่มแล้ววว..^^ อ้อ..มีอยู่คืนหนึ่ง ขณะกำลังคุยกันอยู่ในบ้าน (บ้านผมข้างล่างเป็นปูน) ก็มือกิ้งกือตัวใหญ่เดินเข้ามาในบ้าน  และผมเป็นคนที่กลัวกิ้งกือมาก  พอผมผมบอกว่ากิ้งกือเข้าบ้าน แม่ก็เอาไม้กวาดมาเขี่ยออกไปนอกบ้านให้เลย (ทราบตอนหลังว่าแม่ทุบจนตายเลย) บ่ายๆ วันที่ 13 กค. ที่บ้านโทรมาบอกว่า แม่เส้นเลือดในสมองแตกตอนนี้อยู่โรงพยาบาล ไม่รู้สึกตัวเลย ..เย็นวันที่ 13 ผมก็เดินทางไปเยี่ยมแม่ที่โรงพยาบาลในตัวจังหวัด (ไปถึงโรงพยาบาลประมาณตี 5 ของวันที่ 14) แม่ไม่รู้สึกตัวเลย ใช้เครื่องช่วยใจอยู่ พี่สาวบอกว่าหมอบอกว่าไม่มีทางรอดเลย  สายๆ วันที่ 14 พวกเราก็เลยตัดสินใจว่า จะพาแม่ไปบ้าน ... สรุปแม่นอนอยู่ที่บ้านอีกคืนหนึ่งก็เสียตอนสายๆ ของวันที่ 15... ผมอยากจะบอกว่า ตั้งแต่ผมสึกพระเมื่อเดือน พค 52 จนถึงวันก่อนที่ผมกลับบ้าน กค. 53 ผมไม่ได้คุยกับแม่เลย และถ้าผมไม่ได้กลับบ้าน เท่ากับว่าหลังสึกพระจนถึงวันที่แม่เสีย เราก็จะไม่ได้เจอหรือได้คุยกันเลย....เท่ากับกว่าผมไม่ได้คุยแม่กับหนึ่งปีกว่า และได้คุยครั้งสุดท้าย 2 วันก่อนที่แม่จะเสีย.... ตอนหลังผมมาคิดได้ว่า ตอนที่แม่ยังมีชีวิตอยู่ เราไม่ไ้ด้ทำอะไรเพื่อแม่บ้างเลย พอมาคิดได้แม่ก็จากไปแล้ว ...อยากพาแม่ไปเีที่ยว อยากซื้ออันนี้ให้แม่  อยากเปลี่ยนที่นอนใหม่ให้แม่ แต่ก็ได้แค่คิด  บางครั้งเวลาเห็นผลไม้ก็คิดถึงแม่ว่าตัวนี้แม่น่าจะกินได้ไม่ลำบาก เพราะแม่ไม่มีฟันแล้ว  อยากซื้ออันนี้ให้แม่กินเพราะแม่ไม่เคยกิน ..ทุกอย่างไ้ด้แค่คิดจริงๆ ก็เหมือนที่หลายๆ คน พูดจะทำอะไรให้รีบทำในขณะที่ท่านยังมีชีวิติอยู่ก่อนที่จะไม่ได้ทำ... แม่จากไปเกือบ 2 ปีแล้วครับ ก็ทำบุญให้แม่บ้าง เวลากลับบ้าน ตจว. ก็ใส่บาตรให้ทุกครั้ง อยู่ กทม. ก็ทำบ้าง  ความรักของแม่ยิ่งใหญ่จริงๆ .... จากคุณ : TheNorthEastMan เขียนเมื่อ : วันแรงงาน 55 15:19:36

ความคิดเห็นที่ 51 อ่านแล้วอยากบินกลับบ้านไปซะเดี่ยวนี้เลยครับ แม่ผม ให้อะไรก็ไม่เอา, พาไปทานข้าวก็ไม่ค่อยไปบอกเปลือง เงินทองต้องเก็บไว้ยามฉุกเฉิน พาไปต่างประเทศก็บอกว่าติดหมาเดี่ยวไม่มีคนเลี้ยง ชอบถามผมว่ามีเงินใช้ไหม ท้งที่แกก็รับแต่บำนาญไม่กี่บาท จนผมเงินเดือนเป็นแสนแล้ว ก็ยังจะให้อยู่ แม่ยังไงก็เป็นแม่ครับ  อ่านกระทู้แล้วตื่นตันเหลือเกินครับ จากคุณ : To die for เขียนเมื่อ : วันแรงงาน 55 15:47:05

ความคิดเห็นที่ 52 รู้สึกดีมากๆ เลยค่ะที่ จขกท ปรนนิบัติแม่อย่างดี ตอนนี้ที่ได้ทำให้แม่คือ ตัดเล็บให้แม่ (พ่อตัดเอง) เนื่องจากสายตาแม่ไม่ค่อยจะดีแล้วค่ะ   ไปหาทุกอาทิตย์ (เดินทางประมาณ 30 นาที)  ก่อนไปโทรถามว่าของอะไรหมดหรืออยากกินอะไรหรือเปล่า (ส่วนมากแม่กับพ่อไม่ค่อยอยากกินอะไร  ถึงไม่อยากกินก็หิ้วติดมือไปไม่ขาด) เพื่อนบ้านแซวแม่ว่า  ตู้เย็นที่บ้านไม่เคยขาดของกิน ตู้เย็นใหญ่เท่าไรก็ไม่พอใส่ของ   ณ ตอนนี้ก็ดีใจว่าไดู้ดูแลแม่กับพ่อ  ถึงจะเป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ก็ตาม ลูกๆ ทุกคน อย่าลืมดูแลพ่อแม่นะค่ะ  แล้วเราจะไม่เสียใจถ้าวันหนึ่งวันใดข้างหน้าท่านไม่อยู่กับเราแล้ว จากคุณ : rungtawan_pui เขียนเมื่อ : วันแรงงาน 55 15:56:56

ความคิดเห็นที่ 53 รู้สึกดีไปกับเจ้าของกระทู้. และได้กลับมาสำรวจตนเองว่าดีพอหรือยัง ขอบคุณมากๆค่ะ จากคุณ : cpensup เขียนเมื่อ : วันแรงงาน 55 16:07:48

ความคิดเห็นที่ 54 น้ำตาลูกผู้ชายซึมออกมาเลย................. จากคุณ : คนชุมพรนอนกรุงเทพ เขียนเมื่อ : วันแรงงาน 55 18:12:12

ความคิดเห็นที่ 55 ถ้าลูกสาวของเราในตอนนี้เติบโตมาและดูแลแม่ได้อย่างที่คุณ จขกท.เป็น เราคงมีความสุขมากๆ.... จากคุณ : สรณธรรม เขียนเมื่อ : วันแรงงาน 55 19:28:50

ความคิดเห็นที่ 56 เรารักแม่อยู่แล้ว แต่พออ่านกระทู้นี้เสร็จ คิดว่า.. รักน่ะรัก แต่ความทุ่มเมกะสิ่งที่ทำให้กับแม่ไม่เท่ากับที่เราทำให้ลูกเราเลย ขอบคุณที่เขียนเตือนสติค่ะ จากคุณ : Rada Nene เขียนเมื่อ : วันแรงงาน 55 20:27:52

ความคิดเห็นที่ 57 สวัสดีค่ะ แวะกลับมาขอบคุณด้วยตัวเองอีกครั้ง รู้สึกดีที่หลายๆคนที่แวะกระทู้นี้ รักแม่กันมากๆ จขกท เสียคุณพ่อไปตั้งแต่อยู่ม. 4 ค่ะ เลยมีแม่คนเดียวที่ผูกพัน สาเหตุที่รักม่กและต้องดูแลมาก เพราะแม่จขกทเอง ไม่โชคดีเหมือนผู้หญิงอื่น ชีวิตแต่งงานไม่มีความสุข ฐานะยากจน ท่านไม่ได้ทำงาน ไม่ได้เรียนหนังสือ ไม่มีรายได้ ไม่มีบำนาญ ดังนั้นถ้าลูกๆ ไม่เหลียวแล ท่านคงแย่ คุณงามความดีใดๆ ที่เราได้ทำกับแม่ ทำให้เราได้มีครอบครัวที่อบอุ่น มีลูกสาวที่น่ารัก มีความเป็นอยู่ที่ดี ด้วยเพราะแม่อวยพรให้เราทุกวันนั่นเอง ทุกวันนี้ได้แต่นึกถึงลูกสาว ว่าถ้าโตขึ้นไป จะรักเราแบบนี้ไหม จากคุณ : รักแม่นะคะ เขียนเมื่อ : วันแรงงาน 55 21:28:15

ความคิดเห็นที่ 59 อ่านแล้วซาบซึ้งใจ ตื้นตันใจมาก ๆ ค่ะ ทำให้ได้คิดว่าเราได้ทำอะไรเพื่อแม่บ้างรึยัง จากคุณ : รักแม่ที่สุด (Ai's MaMa) เขียนเมื่อ : วันแรงงาน 55 22:04:43

ความคิดเห็นที่ 60 อ่านเสร็จคิดถึงคุณพ่อที่จากไปค่ะ ช่วงที่ท่านป่วยหนัก เราได้อาบน้ำ เช็ดตัว ทำความสะอาดก้นที่ท่านถ่ายไว้เลอะเทอะ ครั้งแรกที่อาบน้ำให้พ่อเราตื้นตัน อยากกอด และอบอุ่นในใจมากๆ ใครที่ยังมีคุณพ่อคุณแม่อยู่รีบทำให้ท่านตั้งแต่วันนี้นะคะ เมื่อท่านจากไป เราจะได้ไม่มานั่งเสียใจว่าทำไมเวลาที่ผ่านมา เราไม่ได้ทำอะไรที่ลูกควรทำให้ท่านบ้างเลย ขอบคุณ จขกท ที่มาทำให้คิดถึงวันวานที่ผ่านมาค่ะ จากคุณ : โดดเด่นในทุกมุมมอง เขียนเมื่อ : วันแรงงาน 55 22:39:24

ความคิดเห็นที่ 61 ขอบคุณค่ะสำหรับเรื่องราวดีๆที่นำมาแชร์ค่ะ ตื่นตันมากๆเลย เราก็เคยอาบน้ำให้แม่ค่ะ ตอนแม่ป่วย ยิ่งมีลูกเองแล้ว รู้เลยว่าความเป็นแม่มันยิ่งใหญ่จริงๆ จากคุณ : benjy_bio เขียนเมื่อ : วันแรงงาน 55 22:48:21

ความคิดเห็นที่ 62 อ่านยังไม่ถึงครึ่ง น้ำตาท่วมจอแล้วคะ โหวต+กึ๊ฟก่อนนะ รอปกติ ต้องอ่านให้จบให้ได้ เราก็คิดถึงแม่เหมือนกัน อยู่ต่างแดนห่างไกลท่าน ,เด่วกลับมาใหม่ จากคุณ : Eye blue Busch เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 55 00:09:46

ความคิดเห็นที่ 63 ตอนแม่ไม่สบายอยู่โรงพยาบาลไม่ลงจากเตียงคนไข้เลยตลอดเวลา 5 เดือน เราเช็ดตัวให้แม่ สระผมให้แม่ ล้างก้นให้แม่ เช็ดก้นให้แม่ ล้างเท้าให้แม่ตัดเล็บเท้าให้แม่ พาแม่ไปกินอาหารอร่อย ๆ ทำให้แม่สบายใจ อาจจะมีขัดใจกันบ้าง สิ่งต่าง ๆ ยังน้อยเกินไปกับสิ่งที่แม่ทำให้เรา ให้การศึกษาที่ดี ให้อาหารที่ดี ให้สุขภาพที่ดีกับเรา และทุกวันนี้แม่ช่วยเลี้ยงลูกให้เรา บางครั้งยังคิดว่าลูก ๆ บางคนทำไมไม่ทำดีกับแม่บ้าง ซื้อของกินมา เรียกแม่กินบ้างไม่ใช่กินกันแค่ครอบครัวตัวเอง ทั้ง ๆ ที่แม่ ก็นั่งอยู่  แม่ไม่ได้อยากกินหรอก แค่อยากให้ลูกนึกถึง เพราะถ้าอยากกินแม่มีเงินใช้จ่าย (เราเป็นคนให้ทุกเดือน ด้วยจำนวนเงินที่แน่นอนและพิเศษถ้ากรณีที่ต้องการอะไรเพิ่ม) และเราพาไปกินได้  ให้เงินให้แม่ใช้บ้าง เรื่องเงินเดือนนี้เราคิดว่าสำคัญ เพราะคนแก่ก็ต้องการมีเงินไว้อุ่นใจบ้าง  เราเองตั้งแต่ทำงานเงินเดือน เดือนแรกออกก็แบ่งให้พ่อกับแม่ตลอด จนทุกวันนี้ไม่เคยขาดซักเดือน ปีใหม่ ตรุษจีน ก็ให้อั่งเปา วันนี้เราปฎิบัติทั้งกับพ่อและแม่อย่างดีเท่าที่ความสามารถเราจะทำได้ ไม่ทำให้เดือนร้อนใจ บำรุงรักษาทั้งอาหาร สุขภาพพบหมอตามระยะเวลาที่นัด มีงบประมาณให้ไปเที่ยวกับเพื่อน ๆ เรื่องเงินก็มีเหมือนกัน แต่ไม่มาก แค่ 1 พัน คือตอนเช้าเราขับรถไปส่งแม่ที่ตลาดก่อนไปทำงาน ทีนี้เช้าวันนั้นไปถึงที่ทำงานแม่ก็โทรมาถามว่ามีเงินหล่นในรถไม๊ ไปถึงตลาดเอาเงินใส่กระเป๋าไว้ พอจะหยิบจ่ายก็ไม่พบเงินแล้ว เราบอกไม่รู้ต้องไปดูก่อน ไปดูแล้วในรถก็ไม่มี จะบอกว่าไม่มีแม่ก็จะคิดมาก เสียดายเงิน เราเลยโทรกลับไปบอกว่ามี แล้วก็เอาเงินเราเองคืนให้ จากคุณ : เปิ้ล (PlePrasert) เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 55 00:10:13

ความคิดเห็นที่ 64 อ่านแล้วร้องไห้เลยค่ะ คุณโชคดีมากๆ โชคดีที่มีแม่ที่รักคุณมากและคุณก็รักเค้ามาก คุณจะไม่มีวันตกอับค่ะ แม้ใครจะว่าคุณอวย คุณโม้ก็ไม่ใช่จุดสำคัญ เพราะคุณเก่งและมีสิ่งที่อวยที่โม้จริงด้วยตัวเอง คงเป็นความรักของแม่ที่ทำให้คุณทัศนคติดี สุขภาพจิตดี ไม่หวั่นไหว ใครจะว่ายังไงก็ตาม แต่เราชอบคุณและกระทู้ของคุณนะคะ จากคุณ : bourary เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 55 01:22:08

ความคิดเห็นที่ 65 คิดถึงแม่ใจแทบขาดดดดดดดดดด แต่ทำอะไรไม่ได้ Y_Y จากคุณ : ปลาคังผัดคึ่นไช่ เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 55 04:25:26

ความคิดเห็นที่ 66 กำลังจะไปนอนพอดี แต่ขออ่านกระทู้นี้ก่อนเพราะเป็นกระทู้ของคุณรักแม่นะคะ พรุ่งนี้เราตื่นมาตาต้องบวมแน่ๆ เพราะน้ำตาไหลไม่หยุดเลยค่ะ เราตื้นตันใจกับทุกประโยคที่คุณเขียนนะคะ อ่านแล้วคิดถึงพ่อกับแม่ที่เมืองไทยมากๆ อยากกลับไปกอดอยากไปนอนใกล้ๆเหมือนตอนที่เรายังเป็นเด็ก ยิ่งเขียนยิ่งร้องไห้หนักขึ้น ร้องไห้โฮแล้วค่ะตอนนี้ เราขอให้มีแต่สิ่งที่ดีๆเกิดขึ้นกับคุณรักแม่นะคะ จากคุณ : นี่ๆ ขอกอดหน่อยดิ่ เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 55 04:31:20

ความคิดเห็นที่ 67 เคยอาบน้ำให้คุณแม่ตอนท่านประสบอุบัติเหตุ (เราอยู่ ม.4 เอง) จำได้ว่าท่่านไม่ยอม ร้องกรี๊ดๆ เพราะอายลูก ปล้ำกันอยู่นาน นึกแล้วขำ ถ้าเลือกไำด้ ก็ไม่อยากอาบน้ำให้ท่าน ด้วยเหตุผลนี้เลย จากคุณ : แสงตะวัน ณ ยามเช้า เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 55 08:59:23

ความคิดเห็นที่ 68 น้ำตาซึม  พาลคิดถึงแม่ทันที แต่ แม่ดิฉันไปสวรรค์แล้วค่ะ จากคุณ : sa_bkk เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 55 09:10:32

ความคิดเห็นที่ 69 คุณหน่อยคะ เราไม่อยาก..อาบน้ำให้แม่...แบบนี้เลยค่ะ ถ้ารดน้ำดำหัว หรือพาไปเที่ยวๆไหนดีกว่า เพราะมันแสดงว่า เค้าไม่แข็งแรงแล้วค่ะ เมื่อวานนี้เราหยุดงาน แล้วเพื่อนเราและคุณฝาชีไปเที่่ยวสัตหีบ เราก็เลยตามไป พาลูก 2 คนไปหาอาๆเค้า ชวนหลานชายเราไปด้วย รถก็เต็มพอดี เพราะเรามีคาร์ซีทด้วย พอไปรับหลานชาย  เจอแม่เรานั่งจ๋อยๆอยู่  พี่สาวเราบอกว่าแม่อยากไปด้วย คือแม่เราชอบไปทะเล เดือนก่อนพาไป ก็ไม่ได้เล่นน้ำ เพราะลืมกระเป๋าไป แล้วแม่เค้าก็อยู่บ้านทุกวันเค้าไม่ได้ทำอะไรก็เบื่อ เรารู้สึกแย่จังค่ะ...แต่ก็นัดเค้าไว้หมดแล้ว  หลานชายก็เตรียมตัวเรียบร้อย คิดในใจว่า  ถ้าจะให้หลานอยู่บ้านเอายายไปก็สงสารหลาน แต่พอไปถึง ก็ดีว่าไม่เอาแม่ไป เพราะหาดไม่ให้เอารถเข้าต้องหอบของขึ้นรถบริการไป เดี๋ยวอาทิตย์นี้แก้ตัวใหม่  จะพาแม่ไปเที่ยวค่ะ จากคุณ : แม่ยายซ่าหริ่ม เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 55 12:54:18

ความคิดเห็นที่ 70 คุณเจ้าของกระทู้คะ มาให้จุ๊ฟ ทีนึงซะดีดี จากคุณ : ลูกแม่มะห์ เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 55 16:05:15

ความคิดเห็นที่ 71 ขอบคุณ จขกท.ที่แบ่งปันเรื่องราวดีๆ อ่านไปยิ้มไป น้ำตาไหลไป มันตื้นตันและรู้สึก "รักแม่นะคะ" แต่ไม่อยากอาบน้ำให้แม่แบบนี้เลย...จิงๆนะ เมื่อวันสงกรานต์ที่ผ่านมา ได้รดน้ำดำหัวแม่ และเอาเท้าแม่ขึ้นจบหัว เรารู้สึกตื้นตัน อิ่มในใจ ความน้อยอกน้อยใจ อาการกระเง้ากระงอดต่างๆ หายมลายไปหมดเลย แม่ยิ้มกว้าง ให้พร ลูกๆอิ่มใจ จิตเบิกบาน ต่างคนต่างให้พลังซึ่งกันและกัน สำหรับ จขกท. ไม่ต้องกังวลเรื่องลูกสาวที่น่ารักนะคะ เพราะเขาเห็นแบบอย่างที่ดี เชื่อเหลือเกินว่า ความกตัญญูที่คุณตอบแทนแม่ จะเป็นกุศล ให้ลูกสาวน่ารักและกตัญญูเช่นเดียวกันค่ะ ขอให้มีความสุขในทุกๆวันะคะ จากคุณ : ans@craft เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 55 20:35:05

ความคิดเห็นที่ 72 ชื่นชมค่ะ เราเคยแค่สระผมให้อ่ะ แม่ยังแข็งแรงดีอยู่ เมื่อถึงเวลานั้นเราทำได้แน่นอน สำหรับคนที่ยังมีโอกาสนะคะอยากบอกว่า เวลาของท่านลดลงทุกวัน วันนี้ยังมีเวลาอยู่ ก็อย๋าลืมทำในสิ่งที่ควรทำ ทำซะตอนนี้ดีว่าไปเคาะฝาโลงเรียกท่านกินข้าว ทุกวันเกิดของเราสิ่งที่เราคิดถึงคือแม่ (ลองคิดดูว่าวันนั้นใครเจ็บที่สุด ใครดีใจที่สุด) ตอนนี้เราก็เป็นแม่คนหนึ่ง รู้เลยว่าแม่รักลูกมากแค่ไหน เราให้เงินเดือนแม่ทุกเดือนตั้งแต่เรียนจบมีงานทำ ตรุษจีน โบนัส แม่ก็ได้ไปกับเรา้ด้วย แม่ไม่เคยขอเลย บางทีเราให้ช้าก็ไม่เคยถามหา บางเดือนให้น้อยก็ไม่ว่า ให้ก็ยิ้มแล้วถามว่า ตัวเองมีใช้พอหรอ ยังแอบห่วงเราอีกแหนะ ชื่นชมคุณแม่ดี ๆ ทั้งหลายค่ะ ตอนนี้คุณแม่ก็กำลังเลี้ยงลูกของเราอยู่ เราคิดว่าแกรักหลานมากกว่าลูกซะอีก ฮี่ฮี่ จากคุณ : nomeny เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 55 22:05:59

ความคิดเห็นที่ 73 ซาบซึ้งตรึงใจT T ขอบคุณสำหรับข้อความดีๆค่ะ^^ จากคุณ : EvEza_CaLyPsO เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 55 22:24:05

ความคิดเห็นที่ 74 เจ้าของกระทู้น่าชื่อนชมมากค่ะ เราเองก้อรักแม่ มีอะไรเราให้แม่หมด(ถ้าเราให้ได้นะคะ) เรายอมไม่มีไอโฟนใช้เหมือนเพื่อนๆ เพราะเราเอาเงินที่หามาได้แบ่งให้แม่ เราเคยไปทำงานเมืองนอกค่ะ ไปทำงานหาเงินได้ส่งมาให้แม่ครึ่งนึงหลังหักค่าใช้จ่าย พอกลับมาอยู่ไทยเรายอมเลิกใช้เครื่องสำอางแบรนแพงๆ แล้วมาหาใช้ของถูกๆที่พอทดแทนกันได้ เพราะรายได้มันน้อยลงแต่เราก็ยังอยากรับผิดชอบค่าใช้จ่ายในบ้านแทนแม่อยู่ แม่เรารับราชการค่ะ แต่กู้เงินมาเยอะเพราะเค้าต้องเลี้ยงเราคนเดียว(หย่ากับพ่อตั้งแต่เรายังเล็ก) ทุกวันนี้เงินเดือนเค้าก็เหลือไม่มากเราเลยต้องแบ่งของเราให้แม่ครึ่งนึงเสมอ แม่เราเป็นแค่โรคความดันและป่วยเล็กๆน้อยๆบ้าง แต่เราก็อดห่วงไม่ได้เวลาแม่ทานอะไรมันๆมากๆ หรือเค็มๆ ของหมักดอง เราก็ชอบบ่นให้ ไม่อยากให้ทานเยอะ เพราะไม่ดีต่อสุขภาพเค้าเลย แต่แม่เราก็ชอบคัดค้านอยู่ดี เพราะครอบครัวเราดื้อทั้งแม่ทั้งลูกค่ะ ทุกวันเรารักแม่ให้ดีที่สึด ถึงจะไม่ค่อยได้แสดงออก คิดไม่ออกเลยค่ะถ้าวันนึงไม่มีเค้า เราจะอยู่ยังงัย จากคุณ : heavensent เขียนเมื่อ : 3 พ.ค. 55 12:24:50

ความคิดเห็นที่ 75 เราอาบน้ำสระผมให้พ่อทุกสุดสัปดาห์ ขณะอาบ บางทีพ่อก็จะคุยเล่าเรื่องเก่าๆ เหมือนเด็ก... เราฟังแล้วก็ยิ้ม บางเรื่องเล่ามารอบที่แปดร้อยสามสิบสี่... เป็นความสุขที่จะไม่ลิมชั่วชีวิตค่ะ จากคุณ : Love At First Click เขียนเมื่อ : 3 พ.ค. 55 16:23:01

ความคิดเห็นที่ 76 โอ๊ย คุณ จขกท คะ ไม่หวังกิ๊ฟ ทำแบบนี้ไม่แค่กิ๊ฟล่ะค่ะ แต่เราให้คุณทั้งใจเลยค่ะ น่ารักจริงๆ แม่เรายังเอ๊าะ ๆ  เราเลยไม่ค่อยได้ดูแล แต่แม่ก็คือแม่ สูงที่สุดแล้ว เนอะ ไปโทรหาแม่ดีกว่า ^ ^ จากคุณ : แอนมนพั๊นซ์ เขียนเมื่อ : 3 พ.ค. 55 17:05:58

ความคิดเห็นที่ 77 จขกท ใจสวยมากกกค่ะ  กตัญญูแบบนี้ เจริญก้าวหน้ายิ่งขึ้นๆแน่นอน  จากคุณ : ariesmonday เขียนเมื่อ : 3 พ.ค. 55 17:31:03

ความคิดเห็นที่ 78 พี่ จขกท เป็นไอดอล ของผม ผมทำงานเรียนจบเมื่อไหร่ แม่ผมแก่เมื่อไหร่ ผมทำแบบพี่แน่นอน จากคุณ : ก็คงงั้นละมั้ง เขียนเมื่อ : 3 พ.ค. 55 20:23:01

ความคิดเห็นที่ 79 ดีมาก จากคุณ : max9007 เขียนเมื่อ : 3 พ.ค. 55 21:06:50

ความคิดเห็นที่ 80 ปกติก็รักแม่ดูแลแม่อยู่แล้วค่ะ  แต่อ่านกระทู้แล้วรู้สึกว่าอยากทำดีให้มากขึ้นไปอีก ขอบคุณเจ้าของกระทู้ที่เตือนสติใครหลายคนที่ละเลย จากคุณ : as Large as Life เขียนเมื่อ : 3 พ.ค. 55 22:04:48

ความคิดเห็นที่ 81 รักแม่นะคะ...(เหมือนกันค่ะ) จากคุณ : มณีรินค่ะ เขียนเมื่อ : 3 พ.ค. 55 23:19:13

ความคิดเห็นที่ 82 กลับไทยเดือนที่แล้ว มีโอกาส ได้อาบนํ้า เช็ดขี้ เช็ดเยี่ยวให้แม่ มีความรู้สึกดีมากๆ ถึงแม่จะอายุมากแล้ว (แม่อายุ 76) แ่ต่เแม่เป็นคนแข็งแรงมากๆ ไม่เคยเจ็บป่วย หนักหนาจนต้องไปนอนโรงพยาบาลเลยสักครั่ง (จริงๆนะ) แต่ก่อนเรากลับไทย ประมาณ 2 อาทิตย์ แม่ปวดท้อง ถ่ายไม่ ออก บ่นแต่ ว่าปวดทอ้ง ปวดทอ้งแต่ถ่ายไม่ออก พอเรากลับถึงเมืองไทย พาแม่ไป ตรวจ คลีนิค และ อีกหลายๆหมอ เอกชนก็ไป รัฐบาลก็ไป ตอนอยู่โรงพยาบาล แม่ ต้องใช้ยาสวนเพื่อให้ถ่ายออก พยาบาลบอกให้เราสวนให้แม่ ตอนแรกก็ งง (ให้เราทำเองจริงเปล่า คุณพยาบาล) สวนก้น ถ่ายเสร็จ อาบนํ้าทำความสะอาด เราได้พูดกับแม่ไปว่า หนูโชคดีจังที่มีโอกาสได้ทำแบบนี้ให้แม่  ครั่งต่อไป แม่ อย่าอายหนูเลยนะ  (ตอนล้างก้นให้แม่  ดูแม่อายๆ) สรุปหมอบอกว่า แม่เป็นมะเร็งตับ ระยะที 3 แก้ไขเมื่อ 04 พ.ค. 55 03:07:00 จากคุณ : ploydee เขียนเมื่อ : 4 พ.ค. 55 03:00:14

ความคิดเห็นที่ 83 พ่อแม่ก็มีความสุขที่ลูกรัก และเอาใจใส่พ่อแม่ยามแก่เฒ่า  เรืองน้อยนิดที่ลูกเราให้ มันมีค่ายิ่งใหญ่ำสำหรับพ่อแม่  ทำให้ท่านปลื้มใจก็เสมือนต่ออายุท่านได้เยอะ จากคุณ : บ้านหลังน้อยกะเจ้าตูบ10ตัว เขียนเมื่อ : วันฉัตรมงคล 55 11:31:57

ความคิดเห็นที่ 84 มันอดใจไม่ให้กิ๊ฟท์ไม่ได้จริง ๆ ค่ะ สำหรับเรานะ พี่ จขกท. ไม่ได้อวยตัวเองเยอะไปหรอกจ้า เพราะเรามีโอกาสได้อ่านหลายกระทู้ของพี่ มันรู้สึกได้อ่ะ ว่าพี่รักแม่มากจริง ๆ เราเองพอได้อ่าน ก็เหมือนมีใครมาตบหน้าเข้าป้าบนึง เตือนสติ ! บางทีก็เผลอใช้น้ำเสียงไม่ดีกับแม่บ่อย ๆ บางทีแม่ก็บ่นเรื่องฟันปลอมบ้าง เป็นผื่นตามตัวบ้าง เราก็ไม่ค่อยได้ทำอะไรให้แม่เลย เงินออก ก็ให้แม่ทุกเดือนแหละ แต่พอได้มาอ่านกระทู้นี้ ก็แบบว่า เออ ได้มองย้อนกลับมาเห็นสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เรามองข้ามไป ขอบคุณพี่ จขกท. มากมายเลยค่ะ ^^ จากคุณ : กานดา ขาร็อค เขียนเมื่อ : 6 พ.ค. 55 17:20:05

ความคิดเห็นที่ 85 รักแม่เหมือนกันค่ะ ชอบทุกความเห็น ไม่ว่าจะอวยหรือไม่อวยหรืออะไรก็ตาม ถ้าเกี่ยวข้องกับความรักของลูกที่มีต่อแม่ มันทำให้เกิดความรู้สึกดีๆ มากมายค่ะ รักแม่ต่อไป ก่อนไม่มีแม่ให้รัก ปล. ถึงไม่มีแม่แล้วก็ยังต้องรักต่อไปเหมือนกันค่ะ ^^ จากคุณ : เป็นกำลังใจให้คุณ เขียนเมื่อ : 6 พ.ค. 55 20:31:33