ความคิดเห็นที่ 1 มีบ้างค่ะ ถ้าผิดมากๆพูดไม่ฟังก็ตีค่ะ แล้วก็อธิบายให้ฟังอีก จะตีที่ก้นค่ะ แต่ไม่เคยคิดจะให้ลูก....เลยค่ะ จากคุณ : สายป่าน (parn deaw) เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 09:12:46

ความคิดเห็นที่ 2 เวลาจะลงมือตบ ขอให้ช่วยนับ 1 ถึง10 นะคะ เพื่อเรียกสติคืนมาหน่อยค่ะ ลูกเรามีคนเดียวนะคะ ไม่สามารถเรียกคืนได้ถ้าลูกเป็นอะไรไป แล้วจะมาเสียใจภายหลัง การที่ลูกไม่นอนตอนกลางคืนมันต้องมีสาเหตุรึเปล่าค่ะ ลองปรึกษาคุณหมอรึยังค่ะ การใช้ความรุนแรงกับลูก เป็นการทำให้เค้าฝังใจในสิ่งที่ไม่ดีที่คุณทำกับลูกนะคะ โตขึ้นอาจเป็นเด็กมีปัญหา ตีลูกได้ แต่ต้องตีเพื่อให้เค้ารู้ว่าเค้าผิด (เวลาลูกทำผิด) แต่อย่าตีเพราะโทสะของคุณ จากคุณ : mayomay เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 09:15:30

ความคิดเห็นที่ 3 โหห ฟังคุณเเล้วอึ้งเลยอ่ะคือเรายอมรับนะว่าเคยดี เพราะเวลางี่เง่ามากๆเราก้อโมโหเหมือนกัน เต่เราไม่เคยด่าหรือตวาดลูกเลย อย่างมากก็เเค่ดุ ลูกเรางี่เง่างอแงมากเคยร้องเเบบสามชั่วโมงติดกันพอเหนื่อยก็หยุดเเล้วก็เป็นอีกเเบบเดิมร้องใหม่ เราเคยเจอเเบบร้องทั้งคืนเหมือนกัน เเต่เด็กอ่ะค่ะมันก้อต้องมีสาเหตุที่เค้าร้อง คุณต้องควบคุมอารมณ์ของคุณให้ได้นะ ตอนเเรกเราก็ตีอ่ะ เเต่ตีเสร็จก็รู้สึกผิด เราก็เลยคิดได้ว่า จริงๆเเล้วเราคนเป็นพ่อเป็นเเม่ต้องควบคุมอารมณ์ให้ได้ ต้องอดทนเพราะว่าถ้าเค้าเริ่มรู้ความเค้าจะจำ เด็กบางคนฝังใจนะคะ ระวัง ตอนนี้เราไม่ค่อยตีเเล้ว คือถ้าไม่สุดๆจริงๆจะไม่ตีเลย จากคุณ : Junnueth's Mom เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 09:16:38

ความคิดเห็นที่ 4 ไม่มีค่ะ เราเข้าใจธรรมชาติของเด็ก แต่คุณใจร้อนมากนะคะ จากคุณ : tiara เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 09:29:59

ความคิดเห็นที่ 5 ตีให้เจ็บ เป็นการลงโทษ และให้รู้ว่าเป็นการลงโทษ จะได้ไม่ทำอีก แต่ตีเหมืแนในคลิป ตีกะให้ตาย ไม่เค้ย ไม่เคย จากคุณ : ไม่รู้ถึงได้ถามมา เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 09:31:03

ความคิดเห็นที่ 6 ยอมรับค่ะ ตีพร้อมกับบอกว่าทำผิดอะไร ทำไมถึงโดนอ่ะ จากคุณ : แม่หญิงฟุ้งซ่าน เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 09:31:34

ความคิดเห็นที่ 7 ไม่เคยตีค่ะ ที่แรงสุดเห็นจะเป็นสามีตะคอกด่าลูกดังมาก เราอยู่ชั้น 1 สามีกับลูกอยู่ชั้น 3 เรายังได้ยิน ด่าแบบแรงมาก สุดท้ายมาทะเลาะกะเราต่อ ของเรานี่โมโหมากๆ เดินหนีค่ะ 3 นาทีได้ ลูก 1 ขวบพอดีตอนนั้น ลูกร้องจนคอแหบเลย จากคุณ : เหมาะสมที่สุดแล้ว เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 09:42:25

ความคิดเห็นที่ 8 ลูกเรา8 เดือน ร้องไห้ตลอด น่าจะกลัวแม่หนี นั่งเล่นด้วยกันอยู่ ขอไปห้องน้ำนิดเดียวเองก็ร้องไห้แล้ว ลุกเอาแพมเพิลไปทิ้งก็ร้อง คือประมาณห้ามขยับตัว อะไรแบบนี้ เราเอาอีกคนอาบน้ำ อีกคนก็ร้อง ร้องแบบตะโกนเลยนะ (แฝดค่ะ). เป็นแบบนี้มาสักพักล่ะ ก่อนหน้านี้ไม่เคยเป็น ทำให้เราโมโห แต่่้ราก็พูดกับลูกนะว่า ร้องทำไมลูก หม่าม๊าเอาน้องแมมอาบน้ำอยู่ค้า เด๋วถึงคิวหนูแล้วนะลูก เค้าก็ไม่ได้เงียบนะ เราเลี้ยงคนเดียว ไม่มีพี่ลี้ยง (หาไม่ได้ 55). ลูกเราสองคน ร้องแบบเด็กในคลิปเลยค่ะ แต่เราไม่เคยทุบตี แบบในคลิป เพราะเราคิดว่า ตีเค้าไปเค้าก็ไม่รู้เรื่องหรอก ต่อให้ตีตายเธอก็ยังไม่รู้เรื่องอยู่ดี แล้วคนที่้สียใจก็คือตัวเราและครอบครัว แล้วถ้าตีแล้วไม่ตาย ถ้าพิการก็เหนื่อยคนเป็นพ่อเป็นแม่อีก แถมค่าใช้จ่ายสูงเพิ่มอีกหลายเท่าตัว คุณว่าจริงมั้ยค่ะ จากคุณ : mammilk16 เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 09:48:19

ความคิดเห็นที่ 9 ตีกับดุเคยค่ะ แต่โกรธแค่ไหนก็ไม่เคยคิดอยากจะให้ลูกเป็นอะไรไปเลย คิดเล่นๆถ้าเค้าเป็นอะไรไปจริงๆเราจะอยู่ยังไง จากคุณ : *~*~ สาวมนต์ดำ ~*~* เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 09:48:54

ความคิดเห็นที่ 10 เราไม่ตีเลยค่ะ เพราะแม่เราเลี้ยงเรามาก็ไม่เคยตีเราเหมือนกัน เราเชื่อ (ของเราเอง) ว่าคนทุกคนพูดกันด้วยเหตุผลรู้เรื่อง ไม่อยากให้เขาทำอะไรก็ต้องอธิบายว่าทำไมถึงไม่อยากให้ทำ รู้เรื่องมั่งไม่รู้เรื่องมั่งก็อดทนพูดกันไป เรื่องบางเรื่องต้องพูดซ้ำๆเป็น 10 รอบ (ลูกเรายังเด็ก เพิ่งขวบครึ่ง) โมโหบ้างต้องมีอยู่แล้ว เพราะเราก็เป็นคน แต่โมโหแล้ว เราก็หาวิธีสงบสติอารมณ์ของเราเอง ไม่ลงกับลูกค่ะ จากคุณ : plumpgovt (plumpgovt) เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 09:49:31

ความคิดเห็นที่ 11 เอ่อออ ลูกนะไม่ใช่กระสอบทราย..ทั้งฟาดทั้งตบทั้งตี ลูกร้องนอน หลับยาก หาสาเหตุกันสิว่าลูกไม่หลับเพราะอะไร ปวดท้อง?? ท้องอืด?? กินไม่อิ่ม?? เวลาลูกเราไม่ยอมหลับ แล้วร้องไห้เนี่ยเราจะเป็นกังวลมากกว่าว่าลูกเป็นอะไร ทำไมถึงร้องขนาดนี้ เด็กดื้อ เด็กร้อง ก็ต้องมีสาเหตุ ถ้าร้องไม่มีเหตุผล ก็ต้องย้อนกลับมาดูตัวคุณแหล่ะว่าสอนลูกยังไง.. เรื่องอยากให้ลูก ... ไปซะ ไม่เคยคิดเลย แต่คิดว่าลูกจะเป็นอะไรไปเนี่ย ก็แทบสติแตกแล้ว คุณคิดได้ยังไงอยากให้ลูก ... ไปซะ แล้วทำเค้าให้เกิดมาทำไมเนี่ย... สงสารลูกคุณจัง พ่อแม่คิดกับลูกแบบนี้...บอกตรงๆ รับไม่ได้ ถ้าสามีเราคิดแบบนี้ รับรอง มันอ่ะจะ ... ไปก่อน จากคุณ : PP-จัง เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 09:52:27

ความคิดเห็นที่ 12 ไม่เคยทำแม้ซักครั้งเลยค่ะ ไม่ใช่ว่าลูกไม่ซนนะคะ ซนเป็นลิงเหมือนกัน  ไม่เคยคิดแม้เพียงเสี้ยวอารมณ์เลยค่ะว่าอยากให้ลูกจากไป มีแต่คิดว่ากลัวลูกจะได้รับอันตรายเป็นห่วง ต้องดูแลเค้าให้ดี เราว่าที่คุณเป็นอยู่น่าจะเป็นความเหนื่อยและไม่ได้รับคำแนะนำที่ถูกต้องปัญหาถึงได้เกิดสะสม เช่นเรื่องลูกไม่นอน  เรื่องนี้สำคัญมากเพราะเป็นปัญหาใหญ่ทีเดียวทำให้เกิดความเครียดได้  และก็เป็นผลกระทบกับเด็กอาจได้รับการตอบสนองด้วยความรุนแรง  แต่ประเทศเราไม่มีหน่วยงานด้านนี้คอยช่วยเหลือ  ประเทศที่เราอยู่เค้าจะมีคลาสมีเนอสคอยให้คำแนะนำและต้องคอยเชคสุขภาพจิตเราเป็นระยะๆด้วยค่ะ   ที่อ่านดูเราสงสารลูกคุณมากๆที่คุณใช้ความรุนแรงจัดการปัญหากับลูก  ที่พูดมาเนี่ยไม่ใช่ว่าลูกเราจะเรียบร้อยเป็นผ้าพับไว้หรือลูกไม่ดื้อไม่ซนนะคะ   แต่เรามีสมองที่ใหญ่กว่าเด็กมีสติปัญญานึกคิดมากกว่า   เราน่าจะจัดการกับอารมณ์ของเรามากกว่าจะไปทำกับลูกนะคะ จากคุณ : แม่อยู่ไกล (แม่อยู่ไกล) เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 09:53:32

ความคิดเห็นที่ 13 แล้วทำเค้าขึ้นมาทำไมคะในเมื่ออยากให้เค้า ..ตาย.. ลูกดื้อน่ะ  ตีได้  แต่ต้องอยู่ในขอบเขต   ถามหน่อยซิว่า  ลูกดื้อ ใครเป็นคนเลี้ยง  คุณไม่ใช่หรอ คุณปลูกต้นไม่ ใส่เมล็ดพันธุ์อะไรลงไป  รดน้ำพรวนดินบ้างหรือไม่ แล้วพอ ผลผลิตไม่เจริญงอกงามก็มาโทษนั่นโทษนี่   คุณเคยโทษตัวเองบ้างรึเปล่า ถ้าคิดแค่นี้ไม่ได้ ก็เอาลูกไปปล่อยสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า แล้วก็ไปเสวยสุขให้สะใจ  เถอะค่ะ คิดสภาพ พวกคนที่เลี้ยงเด็กกำพร้า ลูกเค้าก็ไม่ใช่ เลี้ยงเป็นร้อยๆคน แต่ละคนซนๆทั้งนั้น  ถ้าเค้าคิดแบบคุณ เค้าคง เผาสถานรับเลี้ยงไปแล้วเพราะ เด็กดื้อ อ่านแล้ว สงสารลูกคุณที่มีพ่อแม่ แบบคุณ ใครจะว่าหรือจะมาเกรียนใส่ดิฉัน บอกได้แลยว่าไม่แคร์ เพราะถ้าคิดจะเป็นพ่อแม่คนแล้ว  ความอดทนต้องนำมาก่อนสิ่งอื่นใด จากคุณ : MommyJeffy เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 10:00:21

ความคิดเห็นที่ 14 เคยตี เคยว่าลูก แต่ทำไปทุกครั้งต้องกลับมาร้องไห้ทุกครั้ง ไม่นาทำแบบนี้เลย ตัวเค้าก็เล็กนิดเดียว หัวใจดวงน้อยๆ ก็บอบบางเหลือเกิน เกลียดตัวเองเวลาเป็นแบบนี้ค่ะ แต่ไม่เคยคิดซักครั้งเดียวว่าอยากให้เค้าจากเราไป ทนไม่ได้จริงๆค่ะ ต้องตายตามแน่นอน แก้ไขเมื่อ 10 พ.ค. 55 10:02:56 จากคุณ : ไส้สอด เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 10:02:21

ความคิดเห็นที่ 15 ยังไม่เคยตีลูกคะ. และก็จะไม่ตีลูกเด็ดขาด. คุยกะสามีเรียบร้อยแล้วว่าห้ามตี. ต้องใช้วิธีคุยเท่านั้น ทั้งชีวิตเรา. แม่เราไม่เคยตีเราเลย.  ส่วนพ่อเคยตีเราแค่ครั้งเดียว.   เราก็เลยคิดว่า. การตีไม่ใช่การแก้ปัญหาที่ดี. จากคุณ : Monii (monii) เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 10:08:27

ความคิดเห็นที่ 16 เคยเป็นเเบบเจ้าของกระทู้เขียนนะ เเต่ตบไม่เคย เคยเเต่ตีค่ะ ของดิฉันเคยเจอลูกร้อง กล่อมเท่าไหร่ไม่ยอมนอน เครียดมาก ต้องพาลูกนั่งรถ พ่อมันก็ขับไปเป็นชั่วโมงลูกถึงหยุดร้อง หลับ ถึงกลับเข้าบ้านได้ เป็นอยู่นานเหมือนกันนะ อารมณ์เครียดเเล้วออกอาการเเบบคลิปนั้น เราว่ามีเเน่นอน เราก็ไม่ใช่เเม่ที่ดีนัก มีหลุดบ้าง จากคุณ : Hana* เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 10:14:29

ความคิดเห็นที่ 17 ลูก 2 ขวบยังไม่เคยตีเลย เพราะพ่อเราชอบตีลูกเวลาโมโห ตีแรงมากด้วย ทำให้เรารู้สึกเหมือนเป็นการระบายอารมณ์มากกว่าการสั่งสอน เราตั้งใจจะไม่ใช้การตีเพื่อสั่งสอนลูกตั้งแต่ตัดสินใจมีลูกแล้วค่ะ แล้วเราก็ห้ามไม่ให้ใครตีลูกเราด้วย แต่นี่สามีบอกว่าให้เขาโตรู้เรื่องก่อนแล้วค่อยตี ต่างคนก็ต่างความคิดเนอะ จากคุณ : ลูกหมามุ่ย แม่หมาว้อ (Scudetti) เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 10:19:27

ความคิดเห็นที่ 18 มีดุบ้าง ตีบ้างค่ะ แต่มีเหตุผลนะคะ ตีแค่ที่มือทีเดียว หมายถึงแปะๆเพื่อให้เค้ารู้ว่านี่คือการตีค่ะ แต่ไม่ใช่ตั้งใจให้ลูกเจ็บนะคะ เป็นการทำโทษเมื่อเค้าทำผิดในสิ่งที่เราเตือนแล้วหลายๆครั้ง ไม่ใช่การตีเพราะโมโห หรือระบายอารมณ์ค่ะ เราไม่ใช่คนใจดีแต่เรามีเหตุผลมากๆค่ะ เราไม่รู้จักเจ้าของกระทู้นะคะ แต่ขอตอบตรงๆว่าที่คุณคิดอยากให้เค้า......(เราไม่รู้ว่าความหมายในจุดๆคืออะไร หายหรือตาย) แต่เราจะบอกว่า "คุณใจร้ายมากค่ะ ที่คิดแบบนี้กับลูกคุณได้" จะโกรธเราก็ยอมนะคะ แต่ตั้งแต่อุ้มท้อง เเละเลี้ยงลูกมาจะสามปี เราไม่เคยมีความคิดยังงี้แม่แต่เสี้ยววินาทีค่ะ ลูกนะคะคุณกว่าเค้าจะเกิดมาได้ กว่าเราจะเลี้ยงเค้ามาจนโต ให้ดื้อมากแค่ไหน ก็ลูกเราค่ะ ตอนแรกเราจะไม่ตอบกระทู้นี้ แต่ตกใจความคิดของคุณมากๆ สงสารลูกคุณเถอะนะคะ หยุดความคิดนี้เสีย ถึงจะแค่คิดยังไม่ได้ทำ ยังไม่ได้เกิด แต่หยุดเถอะค่ะ จากคุณ : แม่น้องลูคัสโซ่ เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 10:20:03

ความคิดเห็นที่ 19 ยังไม่มีลูกค่ะ แต่ตอนเด็กๆร้ายพอตัว จนแม่หยิบเอาไม้กวาดมาฟาดที่หัวอย่างแรง แต่เรายังมีแรงวิ่งไปฟ้องพ่อค่ะ. ตอนนั้นประมาณ 6-7 ขวบ แฮะๆ จากคุณ : ลิตเติ้ลวิงส์ เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 10:25:06

ความคิดเห็นที่ 20 เคยค่ะ อาการตอนนั้นเรียกว่า ฟิวส์ชาดเลย ลูกชายโยเยมาก ร้องกวนไม่หลับไม่นอน ซึ่งปรกติเขาไม่เป็น แล้ววันนั้นเราทำงานเหนื่อยมากๆ กลับมามาเจอลูกโยเย กล่อมนอนก็ไม่นอน เราตวาดลูกแบบแรงมากมาก จำได้ว่าสุดเสียงแล้วก็เขย่าตัวลูก ลูกเราร้องให้เสียงหลงเลยแบบกลัวมาก พี่สาวได้ยินรีบมาอุ้มลูกเราหนีไป เรานั่งทรุดอยู่กับที่แล้วร้องให้แบบหมดก๊อก คิดด่าตัวเองว่าเราน่ะมันเป็นแม่ใจยักษ์ทำได้กับลูกที่ไม่มีทางสู้ เราร้องให้แบบหมดแรงมากๆในเหตุการณ์วันนั้น หลังจากนั้นเป็นต้นมาเราก็ไม่เคยว่าลูกอีกเลย มีดุบ้าง เล็กๆน้อยๆ แต่ไม่เคยจะทำแบบนั้นอีก จะใจเย็นนับ 1-10 คิดไว้อย่างเดียวธรรมชาติของเด็กก็ต้องดื้อต้องซน ค่อยๆบอก ค่อยๆสอนเอา จากคุณ : เระคุซัง27 เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 10:36:18

ความคิดเห็นที่ 21 ไม่เคยตีแรงแบบฟาดไม่ยั้งค่ะ ถึงเหนื่อยแค่ไหนก็เถอะ จะตีบ้าง ดุบ้าง แต่ตีให้เจ็บให้รู้ ไม่ตีพร่ำเพรื่อ จากคุณ : GiibKae กิ๊บเก๋ เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 10:40:14

ความคิดเห็นที่ 22 เรากับสามีัก็ตีค่ะ ตัวเราถ้าจะตี เราจะบอกเค้่าก่อนว่าเค้าผิดอะไร จะตีกี่ที และใช้ก้านมะยมตีค่ะ ก้านมะยมมันจะเจ็บ ๆ คัน ๆ ส่วนสามีก็มีใช้มือตีบ้าง แต่ตอนนี้เราคุยกันแล้วให้เค้าทำแบบเราค่ะ ถ้าโมโหมาก ๆ เราจะคอยเตือนให้เค้าอย่าใช้อารมณ์กับลูกค่ะ จากคุณ : dareem เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 10:44:11

ความคิดเห็นที่ 23 เคยดุกะตีค่ะ ตีแค่พอเจ็บๆแต่ไม่แรง ลูกเราซนดื้อมากๆแต่เรากะสามีไม่เคยตบตีด่าว่าลูกค่ะ เพราะลูกคือหัวใจค่ะ ยังไงก็ลูก ลงโทษพอแค่ให้รู้ว่าผิดแต่ไม่ทำด้วยอารมณ์รุนแรง ไม่เคยไล่ลูกเลย แค่เห็นลูกร้องก็สงสารแล้วค่ะ จากคุณ : Orange su เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 10:44:51

ความคิดเห็นที่ 24 ขอให้อดทนมากๆๆๆๆๆๆกว่านี้ (เข้าใจค่ะว่าต้องทนแค่ใหน) ครอบครัวเราเองใช่ว่าจะราบรื่นกับเด็กซนๆสมาธิสั้น 2คน ทั้งพ่อและแม่ดุเสียงดังเป็นประจำ แต่ไม่ตบ ไม่เตะ ไม่ด่าให้เจ็บใจ  ไม่ว่าให้อาย ไม่หยาบหยาม ไม่เย้ยเยาะ ด้วยคำหยาบ บางครั้งพ่อดุเสียงดังเกินกว่าเหตุ แม่จะปรามทีหลังว่า ดังเกินไปหรือเปล่า สงบสติหน่อยก็ดีนะ ไม่ทำลายบรรยากาศดีๆในบ้าน เคยตี(ด้วยมือเปี๊ยะใหญ่ๆ ให้แบมือหรือตีที่แขน ขาเท่านั้น บางครั้งตีด้วยก้านมะยม) จะตีเมื่อไร เมื่อเห็นว่าเล่นเกินเลยไปเป็นอันตรายแก่ชีวิตตนเองหรือผู้อื่น  ขอเน้นๆๆๆๆๆๆๆตามที่จิตแพทย์ว่ามาค่ะ บอกไว้ล่วงหน้าก่อนว่าทำอีกจะตีแล้วนะ อธิบายด้วยว่าตีเพราะอะไร คิดเองว่าเรากำลังรังแกคนตัวเล็กกว่าเรามากและไม่มีทางสู้เราได้ ทำไม่ลงจริงๆนะ และไม่คิดว่าเขาเป็นลูกเราจะทำอย่างไรก็ได้(ถ้าคิดไม่ได้อันตรายจังเลย) เขาก็เป็นมนุษย์คนหนึ่ง มีชีวิต มีจิตใจ ขนาดนี้ลูกชายจอมซน 10 ขวบก็ฝังใจพอควร และจำได้ว่าเคยโดนแม่ตีเจ็บมาก แต่ก็จำไม่ด้วยว่าด้วยเหตุอันใด จากคุณ : ฟองสมุทร เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 10:59:39

ความคิดเห็นที่ 25 เคยค่ะ แต่ก่อนตีจะเตือนก่อน  3 ครั้งไม่ฟัง ตีแรง 2 ที หลังจากนั้น พอเราดุและถือไม้ เค้าก็จะบอกว่า ไม่ทำแล้วคับ วิ่งมาหาเลย คือไม่ใช้มือตีเพราะเด็กจะด้านมือ ตีและบอกเหตุผลเค้า แล้วเค้าก็จะฟัง แต่มีอาที่เลี้ยงเค้ามาโอ๋ ทีนี่หนักเลย  - -" พอคุยกันก็บอกว่าเราไปทุบลูก เราเลยบอกว่าเราเป็นแม่มีสิทธิ์ที่จะสอนลูกไม่ตามใจเพราะไปโรงพยาบาลมาล่าสุดหมอเห็นพฤติกรรมแล้วบอกทันทีว่าเด็กถูกเลี้ยงมาแบบตามใจมากให้ขัดใจบ้าง ถ้าคนเลี้ยงไม่ฟังให้พามาหาหมอเดี๋ยวหมอจะคุยเอง (ตอนนี้เลยออกจากงานมาเลี้ยงคนโตและรอคนเล็กคลอดก่อนค่ะ) จากคุณ : ยัยขี้งอน เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 11:00:36

ความคิดเห็นที่ 26 ตีค่ะ  ตอนสิบขวบเรียนป สี่ เลิกเรียนแอบหนีเรียนมากับเพื่อน ครูที่รับสอนพิเศษโทรตาม แค่นั้นแหละ น้ำตาปริ่ม ไม่รู้จะไปตามที่ไหน ตามหาลูกตั้งแต่ สี่โมงเย็นจนหกโมงเย็น พ่อเค้าไปตามเจอที่บ้านเพื่อนกำลังจะขี่จักยานมาส่งกัน แล้วถนนกรุงเทพ คุณๆคะ รถวิ่งอย่างเร็ว มาถึงไม่ยอมลงรถ  เลยถามว่า ถ้านั่งรอให้แม่ไปตีเอง สิบที   ถ้าเดินมาให้แม่ตี ห้าที  เปิดประตูลงมา  อิแม่ใจร้ายใส่เลยค่ะ ถ้าใครเคยเห็นไม้ที่เค้าย่างไก่แบบเป็นตัว ใหญ่เท่านิ้วโป้งมือ นั่นละค่ะ อาวุธ แต่ตีได้แค่สามที ไม้หัก  เลยเลิก ตีเสร็จบอกพ่อเค้า เธอเอาลูกไปที  อีกสองชั่วโมงค่อยเอามานะ นั่นคือครั้งสุดท้าย ตอนนี้ผ่านมาห้าปีแล้ว  เริ่มโต ต้องเอาเหตุผลเข้าสู้ นั่งคุยกัน ถามเค้า ตอบคำถามเค้า  หลังจากนั่งคุยกันทุกครั้ง รู้เลยว่าลูกโตขึ้นมาก ลูกคือชีวิตค่ะ  โกรธบ้าง โมโหเค้าบ้าง  แต่ไม่เคยคิดอยากให้เค้าทิ้งเราไป จากคุณ : Boon MM เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 11:06:20

ความคิดเห็นที่ 27 ดูแลใจตัวเอง  อย่าให้เครียดนะคะ   รู้ทันความโกรธของตัวเอง เราเข้าใจค่ะ  เคยผ่านช่วงที่ลูกทั้งดื้อ ทั้งขี้งอน ทั้งแสบ มาเหมือนกัน เราเคยหยิก เคยตวาดลูกมาแล้ว  พบว่า ความรุนแรงไม่ช่วยค่ะ  ... ขอบอกจากประสบการณ์ลูกสามนะคะ (10,8,6) ช่วงหลัง ลูกน่ารักมาก พูดจาอ่อนหวาน  ช่วยงานบ้านเล็ก ๆ น้อย ๆ ตั้งใจเรียน ทั้งหมดอยู่ที่อารมณ์เราค่ะ  ถ้าเราอดทน พื้นอารมณ์เย็นลง  ลูกจะค่อย ๆ ดีขึ้นเองค่ะ ลูกเราวีน เหวี่ยงบ่อยเหมือนกัน  สามคน ก็สามแบบ บางที เราก็ต้องใช้วิธี *ปล่อยให้ร้องไปพักนึง   *ค่อย ๆ เข้าไปปลอบ   *ดึงตัวมากอด   *เวลาที่เค้าทำอะไรดีขึ้นมานิดนึงก็ชมให้เค้ารู้สึกดี   *เปิดเพลงเย็น ๆ   เบี่ยงเบนความสนใจ   *ชวนเล่นเกมส์ สารพัดจะหลอกล่อค่ะ มันจะค่อย ๆ กล่อมเกลาพฤติกรรมเค้าได้ อย่าเปิดทีวี เปิดเพลงค้างไว้ตลอดเวลา จะทำให้ลูกไม่สงบ   เวลาลูกงอแง ดึงตัวมากอด แล้วโยกเบา ๆ อย่าเอา ใจไป "จับ" ที่เสียงร้องไห้เค้า จะทำให้เราเครียดไปด้วย เวลาคนเราเครียด  เราก็แปลงกายเป็นนางมาร นางปีศาจ อะไรได้ทั้งนั้นในโลกค่ะ ดูแลใจตัวเองก่อนนะคะ สำหรับเรา เราสังเกตว่า เด็กจะ "ซับ" นิสัยพ่อแม่ค่ะ  ถ้าพ่อแม่ รู้ทันอารมณ์ตัวเอง และดูแลควบคุมอารมณ์ตัวเองได้  ลูกจะค่อย ๆ เย็นไปเองค่ะ แต่การตีนี่ ขอเป็นมาตรการสุดท้ายนะคะ จากคุณ : แม่กุ๊บกั๊บกับเก๋ากี้ เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 11:07:22

ความคิดเห็นที่ 28 ถ้าเป็นเรื่องหลับยากหรืองอแง มันเป็นธรรมชาติของเด็ก จะไม่ตีเด็ดขาด ส่วนเรื่องตบนี่ไม่ต้องพูดถึง ไม่ทำแน่นอน แต่ถ้าทำอะไรผิด หรือพูดไม่ฟัง ไม่รู้เรื่องก็ตีครับ แรงเหมือนกัน แต่ก็ต้องสอนด้วยว่าตีด้วยเรื่องอะไร และทำไม จากคุณ : ไม่ผ่านการตรวจสอบ เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 11:19:34

ความคิดเห็นที่ 29 เวลาลูกร้องมากๆเราก็ตีแบบหยอกๆน่ะค่ะ แบบประมาณเดี๋ยวหยิกเลยนะ แต่ค่อยๆ แล้วเราก็หัวเราะ เค้าก็จะหัวเราะตามเรา เราเป็นคนอารมณ์ดีมั้งค่ะ ลูกเลยไม่ค่อยร้องไห้ เห็นแม่บ้าๆ เลยบ้าตามแม่ คริคริ จากคุณ : WinNie05 เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 11:22:54

ความคิดเห็นที่ 30 ไม่แน่ใจว่า จขกท.ใช้คำพูดผิด ว่า "ตบตี" ลูก  หรือจริงๆแล้วตีเฉยๆ แต่เปรียบเปรย ลูกนอนยากแสดงว่าลูกยังเล็กอยู่  ถึงขนาดตบตี ลูก แล้วยังให้ลูก ....  อันนี้เราขอเข้าใจว่า ตาย  นะคะ คุณไม่มีความเป็นพ่อคนเลย   ไม่มีความอดทน   ใดๆทั้งสิ้น คิดว่าลูกเป็นภาระอีก เอาลูกคุณไปให้คนบางคนที่เขาไม่มีลูก แล้วอยากมีลูกมากๆ อุปถัมภ์ดีกว่ามั้ยคะ  เด็กจะได้ไม่ต้องทนทุกข์ทรมาน เห็นด้วยกับ คห.13  ค่ะ ขอโทษนะคะ  เขียนเพราะอารมณ์จริงๆ จากคุณ : Nan_yaris264 เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 11:26:33

ความคิดเห็นที่ 31 บ้านเรามีบ้างที่เราดุลูก แต่ตีเนี่ยต้องสุดๆจริงๆ ตีไปร้องไห้ไป(แม่นะร้องไห้) แล้วก็คิดคนเดียวว่าเราตายไปซะจะได้ไม่ต้องมานั่งตีลูก ดุลูกอย่างนี้ดีกว่ามั๊ย อารมณ์นั้นแบบตัวเองอยากตายมากกว่า แต่ก็ทำไม่ได้ค่ะ เพราะถ้าเราตายไปใครจะมานั่งดูแลลูก ใครจะมาอาบน้ำให้ลูก ป้อนข้าว ซักผ้า ดูแลทุกอย่าง ก็เลยได้แต่นั่งร้องไห้ แต่พอลูกเห็นเราร้องไห้เค้าก็จะมากอดเราแล้วร้องไห้ไปด้วยค่ะ เลิกดื้อแป๊ปนึง เดี๋ยวค่อยดื้อใหม่ จากคุณ : ออยล์ เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 11:38:08

ความคิดเห็นที่ 32 ยิ่งตี ยิ่งก้าวร้าวค่ะ เรามีลูก 2 คน โต 5 ขวบ เล็ก 2 ขวบ ทะเลาะกันประจำ พี่ชอบอิจฉาน้อง ทำน้อง เมื่อประมาณปีที่แล้ว ใช้วิธีรุนแรงค่ะ เขาตีน้อง เราตีกลับ ยิ่งบานปลาย ยิ่งรุนแรง ไม่ยอมจบ เปลี่ยนวิธีค่ะ จับให้อยู่นิ่งๆ เอาผ้าห่มมาพันตัว ไม่ใ้ห้อาละวาด ไม่ถึงเดือน อาการยิ่งแย่ลง สุดท้ายพยายามหาข้อมูล อ่านหนังสือ อ่านชานเรือน ใช้วิธีนุ่มนวลดีกว่า พูดกับเขาดีๆเลย  1. ถ้านู๋ทำน้อง น้องเจ็บไม่อยากเล่นด้วยนู๋จะเล่นกับใคร 2. นู๋ทำน้องแม่เสียใจนะ แม่ไม่ชอบค่ะ มีบ้างที่ฟิวส์ขาด เดี๋ยวนี้ถ้าเขาดื้อไม่ฟัง นับค่ะ 1-10 ช้าๆ ถ้าไม่หยุด เจอก้านมะยมนะคร้าบ จะตีแล้วนะค่ะ เขาต่อรอง บลาๆๆๆๆ ไม่สนนับไปเรื่อยๆ พอถึง 7 นี่ หยุดแระยอมทำตาม รู้ว่าแม่เอาจริง พอเขาทำตาม บอกเลยค่ะ ถ้าทำอะไรไม่ดี ไม่น่ารักอีก แม่ไม่นับแล้วนะค่ะ ตีเลย เรียบร้อยขึ้นเยอะ แต่เด็กก็คือเด็กอ่ะ เขาไม่เข้าใจหลอกค่ะ ทำไมต้องตีเขา ทำเขาเจ็บ ลูกเราดร่ามา ตีทีไรชอบถาม แม่ไม่รักนู๋หรอ ตีหนูทำไม..........หนูเจ็บนะ ลองนับดูนะค่ะ 1-10 ช้าๆ หนักแน่น จากคุณ : Pim_siMi เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 11:38:09

ความคิดเห็นที่ 33 ขอบคุณทุกความเห็นครับ เรืองปัญหาที่เจอกับการเลี้ยงลูก แต่ละคนเจอไม่เหมือนกัน ครอบครัว คนรอบข้างสภาพแวดล้อมไม่เหมือนกัน ขอไม่ลงรายละเอียด แต่ขอตอบ30หน่อยว่า 1. ถ้ารู้ว่าเลี้ยงลูกแล้วยากขนาดนี้ ถ้าย้อนเวลาได้ ก็ขอไม่ีีมีครับ หรือมีแค่คนเดียว 2. คนแรกอยากมี แต่คนสอง ท้องโดยบังเอิญ อายุไล่ๆกัน เลยเครียดโครตๆ ไม่พร้อม 3. ยังไงก็รักลูกครับ ทุกวันนี้ก็เลี้ยงเค้าอย่างดีที่สุด ดีมากด้วย แต่เรืองหลุด มีบ้าง โดยเฉพาะตอนเค้ายังเล็กมากๆ คนสองเลี้ยงง่ายกว่ามาก 4. ผมและภรรยาเป็นคนใจร้อนพอสมควร 5. เลี้ยงลูกสองคน กันเอง แทบไม่มีใครช่วย จนลูกเข้าเนอเซอรี่ได้ พ่อแม่ผัว พ่อแม่เมีย แทบๆๆๆๆๆๆๆๆๆไม่เคยช่วยเลี้ยงเลย ฝ่่ายผม มีบ้าง ฝ่ายเมีย เรียกว่าไม่เคยเลยก็ว่าได้ เครียดครับ เหนือย แค่นีล่ะ ขอบคุณครับ จากคุณ : kopbirt เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 11:39:49

ความคิดเห็นที่ 34 ให้กำลังใจเจ้าของกระทู้ค่ะ อย่าเครียดเลยค่ะ เด็ก ๆ เล็กๆ อาจจะต้องใช้เวลาปรับตัวบ้าง แต่ถ้าเด็กเริ่มโตแล้วรู้ภาษา อย่างลูกเรา 8 ขวบ กับ 4 ขวบ ทะเลาะกัน เราจะใช้วีธีตอนแรกเตือน มีครั้งที่ 2 ตีค่ะ แล้วก็อธิบายให้เขาฟังว่า แม่ :  (ถามลูก) ตีเจ็บมั้ย ลูก : เจ็บค่ะ..ร้องไห้ไปด้วย แล้วอย่างนั้นไปตีพี่ทำไม พี่เขาก็เจ็บ ไปขอโทษซะ น้องก็จะไปขอโทษพี่ประมาณนี้ค่ะ เวลาเราตีลูก ๆ จะไปหลบหลังพ่อเขาค่ะ แต่พ่อเขาจะไม่ยุ่งเพราะตกลงกันไปแล้ว อันไหนที่ผิดจริง ต้องมีตีบ้าง ยังถือคติ  รักวัวให้ผูก รักลูกให้ตีอยู่ค่ะ หรืออย่างบางที ถ้าเป็นเรื่องที่ลูกดื้อกับเราจะใช้วิธี ให้นั่งสมาธิ หรือเอาหนังสือมาอ่าน ให้อ่านอยู่กับโต๊ะนิ่งๆค่ะ   บางทีลูกนั่งสมาธิจนหลับไปเลยค่ะ.. ส่วนบางทีให้อ่านหนังสือให้ฟัง ก็ร้องไห้เลยค่ะ บอกว่า ให้แม่ตีดีกว่า ไม่อยากอ่าน..ซะงั้น จากคุณ : แม่หญิงฟุ้งซ่าน เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 11:57:46

ความคิดเห็นที่ 35 ตีเหมือนกันค่ะ  เวลาอึแล้วไม่ยอมให้ล้างก้น  ลูกมัวแต่ห่วงเล่น  เราก็อุ้มเข้ามาในห้องน้ำ  ลูกก็วิ่งออกไปอีก  เป็นแบบนี้2-3ครั้ง  จนเราต้องจับมือลูกไว้ตลอดเวลา  ไอลูกก็ร้องสิคะ  ร้องไม่พอแถมนอนลงไปกับห้องน้ำเลย  ไม่ยอมให้เราล้างก้นให้อีก  นอนดิ้นไปดิ้นมาไม่ให้เราถูสบู่อีก  ที่นี่แหละ..โมโหสุดๆแล้ว  ฟาดไปที่ก้น 1 ที  สงบเลยค่ะ  ยอมให้อาบน้ำแต่โดยดี   แต่ก็ไม่ได้ตีบ่อยๆนะคะ  ต้องแบบว่าสุดๆแล้วจริงๆถึงจะตี  เฉลี่ยๆลูกก็จะโดนตี(ตีแบบจริงๆ  ไม่ใช่แปะหยอกๆ)ประมาณ 2-3 ครั้งต่อเดือน   แต่เวลาตีก็จะมีอารมณ์คล้ายๆจขกท.คือ  ไม่น่ามีลูกเลย  ลำบาก  เหนื่อย  ดื้อ  ทำให้ชีวิตวัยรุ่นชั้นหายไปหมด  เซ็งๆ   พอสักพักหายโมโห   ก็จะเห็นว่าลูกเราน่ารักมากเลย  แม่รักลูกนะถึงจะดือจะซนก็ตาม  เวลานอนหลับน่ารักสุดๆค่ะ จากคุณ : PapikaS เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 12:05:23

ความคิดเห็นที่ 36 เราเคยแค่เสียงดังใส่หลานอะ อารมณ์โมโห หลานเหตุผลเยอะเกิ๊นนน แต่ไม่เคยตีค่ะ จากคุณ : tomkapla เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 12:12:48

ความคิดเห็นที่ 37 เคยตีลูกครั้งแรกตอน 3 เดือนเพราะลูกร้องไม่ยอมนอนให้อุ้มตลอด เราก็โมโหเพราะเหนื่อยไม่ได้นอนด้วย พอลูกร้องก็ตีก้นเลย พอเอาลูกนอนได้ มานั่งจ้องหน้าลูกก็สำนึกผิดว่าเราทำอะไรลงไปเนี่ย สงสารลูกมากแล้วหลังจากนั้นก็ไม่ตีอีกเลยไม่อยากมานั่งรู้สึกผิดทีหลัง ตอนนี้พอเขางอแงก็เปลี่ยนจากการตีมาหอมลูก เล่นกะลูกแทน ให้เขาอารมณ์ดี สักพักเขาก็หลับไปเองค่ะ ส่วนเรื่องคิดให้ลูกหายไปจากชีวิตนั้น แค่ลองคิดดูว่าเขาเป็นอะไรขึ้นมาก็แย่แล้วค่ะ แทบจะไม่อยากคิดเลยเพราะรักลูกมาก ถ้าไม่มีเขาเราคงเหงามากแน่ๆ ถึงแม้เขาจะชอบกวนตอนเขาตื่นนอนก่อนเราในตอนเช้า ชอบปีนชอบป่าย เราก็ว่ายังดีกว่าที่ในชีวิตนี้จะไม่มีเขานะคะ จากคุณ : SugArYoGuRt เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 12:19:49

ความคิดเห็นที่ 38 ตีเหมือนกันค่ะ ในชีวิตประจำวัน แต่ส่วนมากจะดีหนักๆๆ ถึงขั้นไม้หักตอนที่เรื่องสำคัญถึงชีวิต เช่นเรื่องข้ามถนน หรือการใช้มีด ก้าวร้าว เอากันให้เข็ดแล้วไม่กล้าอีกเลย  เสร็จแล้วก็ตามด้วยเหตุผลค่ะ จากคุณ : cindychu เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 12:32:26

ความคิดเห็นที่ 39 อ่านที่ จขกท ตอบในความคิดเห้นที่ 33 แล้ว รับรู้ได้จากตัวอักษรว่าคุณเหนื่อยจากการเลี้ยงลูกไม่น้อย..... ไม่ทราบว่า ลูกของ จขกท อายุเท่าไรแล้วคะ จากประสบการณ์ส่วนตัว ที่ก็เลี้ยงลูกชายมาสองคน และตอนนี้กำลังโตเป็นวัยรุ่น อยากบอกกับ จขกท ว่า ลูกแต่ละวัยเราก็เหนื่อยไปคนละแบบ แต่ไม่ใช่เหนื่อยอย่างเดียวนะคะ ลูกเขาก็ทำให้เราหัวเราะได้เหมือนกันนะคะ ตอนที่ลูกเล็ก ๆ ลูกยังบอกยังอธิบายกับเราไม่ใด้ว่าเขารู้สึกอย่างไร ต้องการอะไรอย่างไร เราต้องสังเกตุเอาค่ะ แล้วถ้าเรามัวแต่โมโหว่า ทำไมลูกเป็นแบบนั้น ทำไมลูกเป็นแบบนี้ ทำไมลูกไม่เป็นแบบนั้นฯลฯ.....ถ้าเรามัวแต่คิดแบบนี้ เราจะไม่รู้เลยว่า ลูกเป็นแบบนี้ลูกต้องการอะไร บางครั้งลูกจะกลัวในสิ่งที่เราไม่คาดคิดก็ได้ อย่างลูกชายคนโตของดิฉัน ตอนที่พาเขาไปว่ายน้ำใหม่ ๆ เขาไม่ยอมลงสระเลยค่ะ ยืนนิ่ง ๆ มองน้ำ พอจะจับให้ลงน้ำก็วิ่งหนี วันแรกของการไปว่ายน้ำลูกไม่ได้ลงน้ำเลยค่ะ วันที่สองให้พ่อเขาลงสระด้วย ลูกยืนดูพ่อในสระน้ำแค่นั้น.....วันต่อมา ลูกถึงยอมนั่งขอบสระแล้วเอาเท้าจุ่มน้ำ วันนั้นก็ได้แค่นั้น.... แล้วต่อมา เขาก็พร้อมที่จะลงสระ.....ตอนนี้เขาอายุ 17 ปี แล้ว วันไหนไม่ไปเล่นกีฬาอย่างอื่น เขาก็จะไปว่ายน้ำ เคยเล่าให้เขาฟังว่า ตอนแรกที่จะเริ่มว่ายน้ำเขาเป้นอย่างไร ลูกฟังแล้วก็ขำตัวเอง น้องชายก็ขำพี่ชาย......แต่พ่อกับแม่ภูมิใจค่ะ ที่เราพาลูกผ่านความไม่แน่ใจ ความไม่มั่นใจนั้นมาได้ พอลูกเริ่มวัยรุ่น ปัญหาก็ต่างกันออกไป และลูกสองคนก็ไม่เหมือนกันเลย คนหนึ่งชอบคิดไม่ชอบพูด อีกคนคิดแล้วชอบพูดชอบอธิบายชอบถาม อาหารการกินก็ชอบไม่เหมือนกันอีก คนหนึ่งชอบออกไปเที่ยว อีกคนชอบอยู่บ้าน ......แล้วเราเป็นพ่อแม่ เราจะทำอย่างไรดีคะ ยอมรับความแตกต่างของลูก หรือว่าลูกสองคนต้องเหมือนกัน คุณเหนื่อยจากการเลี้ยงลูก ดิฉันเข้าใจคุณค่ะ แต่การทำร้ายตบตีลูก อาจจะได้ผลแค่การบุติพฤติกรรมของลูกที่เราไม่ชอบใจ....แต่เราได้รู้จักลูกเราในแบบที่เขาเป็นไหมคะ หรือว่าเราอยากให้ลูกเป้นอย่างที่เราต้องการอย่างเดียว เพราะถ้าอย่างนั้น อยากจะบอกว่าคุณพลาดโอกาสดี ๆ ไปเยอะเชียวค่ะ จากคุณ : ทะเลสวย น้ำใส เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 12:38:09

ความคิดเห็นที่ 40 ลูกคนโตผม มีปัญหาการนอนขั้นร้ายแรง ตอนท้องคนแรก เมียนอนไม่หลับตลอด เพราะข้างบ้านเสียดังทุกคืน เครียดจากท้องแล้ว อึดอัดแล้วมาเจอปัญหาข้างบ้านอีก แล้วก็ปัญหาญาติพี่น้องในบ้าน อารมณ์เลยไม่ดี พอคลอดมา ลูกเลยอารมณ์ไม่ดีตามไปด้วย คุณเชื่อมั๊ย เค้าให้นมแม่เอง ตลอดปีกว่าๆ ไม่เคยได้หลับเต็มคืนเลยซักคืนเดียว ลูกตื่น ร้อง นอนยาก โครตเครียดเลย ไหนจะปัญหาครอบครัวอีก อดนอน ให้นมลูก ลูกงอแง ไม่ีมีใครช่วย ทะเลาะกับที่บ้าน ทำงาน สารพัดปัญหา พอเริ่มดีขึ้น เจือกท้องสองต่อ ปัญหาเดิมกลับมาอีกรอบ แต่รอบนี้ แย่กว่า เพราะคูณ2 พอรู้ว่าคลอด ผมก็เอาลูกคนแรกมานอนด้วย ดีขึ้่นตามลำดับ แต่ช้าๆๆๆๆ เมียต้องกลับไปเจอปัญหาเดิมอีกรอบ จนลูกคนที่สองขวบนึงจึุงหย่านม แล้วคนโตก้กลับไปนอนกับแม่ คนเล็กมานอนกับผม คนเล็กดีกว่าคนโตในเรืองสภาพอารมณ์อย่างเห็นได้ัชัด สรุปเมียผมเพิ่งได้นอนเต็มคืนก็สามปีกว่าๆ ได้ คนเรานอนไม่พอติดต่อกัน ต้องตื่นมาให้นมลูก ต้องเลี้ยงลูก เป็นคนใจร้อนด้วย ก็มาลงกับผม เพราะ มีปัญหากับบ้านผมด้วย ผมต้องทำงาน เลี้ยงลูก เป็นส้วมให้เมียมาตลอด บางทีก็มีเผลอ ลงกับลูกบ้าง เมียก็ลงกับลูกบ้าง ก็ถือว่าเ็ป็นกรรมของพวกเราด้วย เจอลูกเลี้ยงยาก แต่ถามว่าลูกเรา เรารักมั๊ย รักสิครับ จิงๆ เมียจะยกลูกคนที่สองให้พี่สาวเค้าที่ท้องไม่ได้บ่อยๆ แต่ผมไม่ยอม (ไม่รู้เค้าจะยกให้จิงป่ะ) ก็ทนๆกันมาจนวันนี้ คนโตเข้าอนุบาลปีนี้ คนเล็กเข้าเนอเซอรี่ ก็ได้หายใจโล่งมากขึ้น แต่เมียก็บ่นเสมอว่า ทุกอย่างไม่เหมือนเดิม ผมแต่งไม่นานก็ท้องเลย แทบไม่เคยมีเวลาสวีท ลูกไม่เคยนอนกับคนอื่น ไม่เคยแยกนอน ผมกับเมียแยกห้องนอนมาสองปีแล้ว เพราะต้องหลับกับลูกคนละคน ไปเที่ยวไหน ก็ต้องมีลูกไปด้วย ไม่เคยไปเที่ยวสองต่อสองแบบค้างคืน ฝ่ายพ่อแม่ทั้งสองฝ่ายก็อ้างแต่ว่าทำงาน ยุ่ง ไม่ว่างเลี้ยง จบห้วนๆครับ 55 จากคุณ : kopbirt เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 12:39:15

ความคิดเห็นที่ 41 คนตั้งคำถามเป็นผู้ชาย คนตอบคำถามเป็นผู้หญิง อาจจะไม่ถูกใจคุณพ่อมากนัก เคยถามเพื่อนๆสามีเหมือนกันค่ะว่าทำไมถึงไม่สนใจลูกมั่ง ได้คำตอบมาดังนี้ ผู้ชายไม่ได้มีความพร้อมเรื่องการเลี้ยงดูเด็ก เพราะไม่ได้ท้อง ไม่ผูกพันธ์ ไม่มีสัญชาตณาญเหมือนคนเป็นแม่ ที่รักและอดทนกับลูกมาตั้งแต่ในท้อง ความเป็นพ่อมันมาเมื่อลูกเกิดออกมาและบางคนอาจจะถูกบังคับให้มีความเป็นพ่อโดยที่ยังไม่พร้อม และผู้ชายส่วนมากก็คงไม่เคยไปเลี้ยงลูกใครมาก่อนหรือเล่นกับเด็กอ่อนที่ไหนมาหรอกค่ะ เพราะฉะนั้นความอดทน ความรำคาญ ความเป็นส่วนตัวน้อยลง ทำให้ผู้ชายเครียดและสาเหตุที่ได้ก็คือ การที่มีลูกนั่นเอง มันเลยทำให้คุณคิดว่าลูกคือปัญหาที่ทำให้คุณเป็นแบบนี้ ส่วนเรื่องจะเลี้ยงเอง หรือ ใครไม่ช่วยเลี้ยง นั่นเป็นเรื่องที่น่าจะคิดว่าการสร้างครอบครัวก็คือความรับผิดชอบของคนที่คิดจะมีมันขึ้นมา การที่จะนั่งรอหรือเป็นเดือดเป็นร้อนที่ไม่มีใครมาช่วยเหลือนั่นอาจจะไม่ถูกต้องเพราะลูกก็ลูกคุณเอง แค่สังคมไทยยังคงภาพที่ว่ามีญาติมาห้อมล้อม มีย่ายายมาเลี้ยงหลาน ซึ่งนั่นที่จริงไม่ใช่หน้าที่เลยสุดท้ายคุณพ่อคุณแม่ก็ต้องเลี้ยงดูเขาเอง แต่ความคิดนี่มันถูกตกทอดกันมานานจนเราเข้าใจว่ามันคือหน้าที่ของปู่ย่าตายายด้วยซะงั้น (เพราะเราเลี้ยงลูกเองคนเดียว และกำลังท้องคนที่สอง) ลองนึกไปอีกสามสิบปี คุณเลี้ยงลูกมาเหนื่อยยาก เลี้ยงจนเขามีครอบครัวไปแล้ว เวลานั้นคุณอาจจะอยากมีความสุขกันสองคน ตายาย แต่คุณกลับถูกลูกว่าไม่เห็นมาช่วยเลี้ยงหลานเลย คุณจะคิดยังไงคะ........ เป็นคนใจร้อนไม่ผิดค่ะ แค่อยากให้มองลูกแล้วย้อนดูตัวเองเหมือนกระจกเงา ลองคิดมุมสะท้อนว่าพ่อแม่จะเลี้ยงเรามาเหนื่อยแค่ไหน เท่านั้นเองค่ะ เพราะคิดว่าสมัยก่อนอะไรๆก็คงไม่สะดวกสบายเหมือนสมัยนี้ ครอบครัวอดมื้อกินมื้อก็มีเยอะแยะไป แต่เราๆก็โตกันมาด้วยความรักได้ ขอให้ทำใจให้สบายๆนะคะ อย่าโทษตัวเองว่าอาจจะเป็นพ่อที่ไม่ดี แค่คุณคิดว่าคุณกำลังทำหน้าที่อย่างเต็มที่ ถึงมันจะไม่เต็มร้อย แต่ก็ดีที่สุดเท่าที่คุณให้เขาได้แล้วนี่คะ ส่วนคนเป็นแม่แล้ว มันรู้อยู่ลึกๆค่ะว่า ทำทุกอย่างได้เพื่อลูก มันเป็นสิ่งที่ผู้ชายไม่มีน่ะค่ะ จากคุณ : แม่จะซิ่ง เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 12:59:03

ความคิดเห็นที่ 42 เราเคยตีคะ ใช้มือเราเนี้ยแหละตี ขึ้นรอยห้านิ้วที่ก้นลูกเลย สุดท้ายเราเนี้ยนั่งร้องไห้โฮเลย คิดถึงเรื่องนี้ทีไร เราเสียใจทุกที ตอนนี้ไม่ถึงกับไม่ตีนะ แต่ตีแบบเบาๆ พร้อมสอนว่าทำไมถึงถูกตี ให้เหตุผลเขาและสอนไปด้วย จากคุณ : น้องเพ้นท์ เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 12:59:29

ความคิดเห็นที่ 43 พวกสัตว์เดรัจฉาน มันยังรักลูกของมันเลยนะคะ (ขอโทษนะคะถ้าใช้คำรุนแรง ) เด็กก็เหมือนกล่องที่ว่างเปล่านะคะ คุณใส่อะไรเค้าก็ได้รับแบบนั้น คุณใส่แต่ของดีๆเค้าก็จะได้รับแต่สิ่งดีๆ ถ้าคุณใส่ขยะเค้าก็จะได้รับแต่สิ่งที่เน่าเหม็น ถามตัวคุณว่าคุณชอบมั๊ยคะถ้ามีใครมาตบตีคุณ หรือถ้าพ่อแม่คุณหรือคนที่คุณรักอยากให้คุณ...ไป คุณจะเสียใจมั๊ยคะ การเลี้ยงดู การลงโทษของแต่ละบ้านไม่เหมือนกันคะอันนี้เข้าใจ เพราะส่วนตัวไม่ตีลูกค่ะ เพราะมันมีวิธีลงโทษอื่นทีดีกว่าการใช้ความรุนแรง      ถามตัวคุณกับภรรยาว่าคุณอยากทำให้เค้า่เกิดมาทำไม ถ้าคุณไม่อยา่กที่แบกรับภาระนี้     อยากให้คุณเข้าใจ และใจเย็นกว่านี้นะคะ เด็กสักวันก็ต้องโตเป็นผู้ใหญ่ คุณไม่ได้เหนื่อยไปตลอดชีวิตหรอกค่ะ ไม่ทราบว่่าเป็นคุณที่เหนื่อยคนเดียว หรือทั้งคุณและภรรยาที่เหนื่อย ถ้าเป็นภรรยาคุณที่ต้องเหนื่อยด้วยก็ต้องเข้าใจเค้านะคะว่า กว่าผู้หญิงจะอุ้มท้องมา 9 เดือนมันไม่ง่ายเท่าไหร่นะคะ แล้วไหนจะต้องมานั่งเลี้ยงลูก ช่วยเป็นกำลังใจให้กัน ดีกว่าคะ ทำแล้วมีความสุขความเหนื่อยมันก็จะหายไปเอง     คนเป็นพ่อเป็นแม่ก็เหนื่อยทุกคนแหละึค่ะ ยังมีคนที่เหนื่อยกว่าคุณอีกหลายคนบนโลกใบนี้ ลองหาข้อมูลการเลี้ยงเด็ก หาข้อมูลอ่านที่มันเป็นประโยชน์ต่อตัวคุณ ครอบครัวคุณและลูกน้อยของคุณ ความเครียดต่างๆที่คุณมีมันอาจจะลดลงได้นะคะ     ใจนึงก็โมโหเจ้าของกระทู้นะคะ แต่อีกใจก็เข้าใจความรู้สึกว่าคงจะเหนื่อยมากไปหน่อย แต่ก็สู้ๆแล้วกันนะคะ เป็นกำลังใจให้ผ่านอุปสรรคร้ายๆไปได้ ลูกยังเป็นเด็กเป็นดวงใจของพ่อแม่ ค่อยๆบอกค่อยๆสอนเพื่อให้เค้าเป็นผู้ใหญ่ที่ดีในวันหน้า อยู่ในสังคมร่วมกับคนอื่นได้อย่างมีความสุขจะดีกว่านะคะ จากคุณ : little knowa เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 13:12:08

ความคิดเห็นที่ 44 เคยตี เคยดุ แต่ไม่เคยด่า ไม่เคยตบ และไม่คิดที่จะทำ เราเองยังไม่ชอบที่จะให้ใครมาด่ามาทำร้ายร่างกายเลย ตัวเล็กก็คงคิดเหมือนกัน เด็กๆตอนนี้รักแค่พ่อกับแม่และครอบครัว ไปทำร้ายเค้าเค้าจะคิดว่าไม่มีใครรักเค้ารึเปล่า? ก่อนตีจะไม่ตีเลยทันที แต่จะมีการเตือนด้วยคำพูดหลายๆครั้ง หากยังทำอยู่จะบอกก่อนตี หากทำซ้ำอีกคราวนี้ขนมเปี๊ยะเอร็ดอร่อยค่ะ ไม่เคยใช้อุปกรณ์ตี ตีด้วยมือ เพราะจะได้รู้แรงมือตัวเอง หากใช้อุปกรณ์ทุ่นแรง เราไม่รู้สึกหรอก เพราะลูกไปกระทบกับ วัตถุโดยตรง ลูกเจ็บเราแค่ออกแรง ที่เราตีเพื่อให้ลูกจำว่าทำแบบนี้อันตรายไม่ควรทำ บางอย่างเราก็ให้ลูกลองผิดลองถูกเอง เค้าจะได้จำได้ แต่บางอย่างเราไม่กล้าให้ลองก็ต้องบอกและให้การตีเพื่อเป็นการบอกเค้าว่าแบบนี้ไม่ควรทำ ทำแล้วจะเกิด อันตรายกับตัวหนูเอง และทุกครั้งที่ตีจะบอกลูกเสมอว่าทำไมถึงตี ตีเพราะอะไร ถ้าทำต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าไม่อยากถูกตี ต้องทำอย่างไร ... พูดตั้งแต่ลูกยังพูดไม่เป็นคำเลย เราไ่ม่รู้หรอกว่าเค้ารู้ไม่รู้ อาศัยพูดอธิบายให้เค้าฟังไปเรื่อย เรื่องที่คุณบอกว่าอยากให้ลูก... ไปเลย เราว่าน่่่าจะเป็นอารมณ์เหนื่อยของคุณเอง เด็กซนเป็นเรื่องธรรมดา อย่าไปคิดแบบนั้นกับลูกเลยค่ะ เด็กซนเราต้องหาวิธีปราบแบบละม่อม ถามว่าเราเคยโมโหลูกมั๊ย? เคยค่ะ แถมเราเป็นคนใจร้อนมากด้วย ค่อยๆบอกลูกไปค่ะ ค่อยๆสอนไปค่ะ คิดซะว่าเป็นสีสันให้ชีวิตค่ะ เราทำงานทุกอย่างในบ้าน ทั้งเลี้ยงลูกเอง เวลาพักผ่อน อาบน้ำ กินข้าว อาศัยช่วงเวลาลูกหลับซะส่วนใหญ่ แต่เราไม่เคยคิดจะให้ลูก...ไปเลย ขนาดว่าเราไม่พร้อมตอนมีลูกก็ตาม ทำให้เค้าเกิดมาแล้ว ก็ต้องรับผิดชอบเค้า เลี้ยงดูเค้าให้ดีที่สุด ลองหาหนังสือ หาของเล่นเสริมพัฒนาการ เล่นกับเค้า อ่านหนังสือให้เค้าฟัง ให้เค้าดูภาพไปด้วย หรือไม่ก็เล่นบทบาทสมมติกับเค้าบ้าง เปิดเพลงให้เค้าฟัง ร้องตาม เต้นพร้อมกันบ้าง พูดคุยกับเค้าบ้าง เด็กๆเค้าก็ชอบมีเวลาส่วนตัวค่ะ จัดมุมของเล่นให้เค้า เค้าอยากเล่นเค้าก็จะไปเล่น เค้าเบื่อเราก็ชวนเค้าคุย จากคุณ : แพทศรี เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 13:17:07

ความคิดเห็นที่ 45 ไม่รู้จะทำได้รึเปล่านะ แต่ก็สาบานกับตัวเองไว้ว่า จะไม่ตีลูกเป็นอันขาด หมาเลี้ยงมา เวลามันดื้อมันซน เรายังไม่กล้าตีเลย นับประสาอะไรกับลูกในไส้ จากคุณ : rainswatch เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 13:18:20

ความคิดเห็นที่ 46 คงจะจริง ห้องนี้มีแต่ผู้หญิง 55นานๆๆๆๆๆๆๆๆๆชายหลุดมาซักคน จากคุณ : kopbirt เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 13:53:54

ความคิดเห็นที่ 47 เราก็เป็นแม่ full time ที่เลี้ยงลูกเองให้นมเอง (ลูกไม่เอาขวด) ไม่มีพี่เลี้ยงหรือแม่บ้าน แต่แฟนกับแม่มาช่วยบ้าง ตอนนี้ลูกสาว 1.3 ขวบแล้ว กินนมรอบดึกทุกคืนตั้งแต่เกิด ไม่เคยหลับตลอดคืนมาปีกว่าแล้ว แต่ไม่เคยตีหรือคิดแบบนั้นเลยค่ะ สงสัยอ่ะค่ะว่า ถ้าลูกไม่หลับแล้วไปตีเค้า เค้าจะนอนอย่างที่คุณอยากให้เป็นหรือคะ??? แก้ไขเมื่อ 10 พ.ค. 55 13:55:53 จากคุณ : mimykat เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 13:54:39

ความคิดเห็นที่ 48 เราพึ่งมาตีตอนอยู่ป.1 เพราะดื้อในบางครั้ง บอกเหตุผลแล้วไม่เชื่อฟัง แต่ลูกบอกไม่เจ็บ ดุเสียงดังถึงจะยอมบ้าง ไม่เคยตบตีรุนแรงค่ะ เราว่าแรงไปค่ะ จากคุณ : MMTaro เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 13:59:22

ความคิดเห็นที่ 49 เราว่าที่คุณว่าคุณเหนื่อยเลี้ยงลูก ทุกคนเข้าใจนะ เพราะในห้องนี้ส่วนใหญ่ ก็เป็นพ่อเป็นแม่กันทั้งนั้น เรื่องตี เรื่องหลุด เป็นเรื่องธรรมดา เราเองก็ไม่ได้โลกสวย มีหลุด มีดุ มีตีบ้าง เลี้ยงลูกก็เหนื่อยกันทั้งแหล่ะ เราเองก็เลี้ยงกันเองกับสามี ไม่ส่งให้พ่อแม่เลี้ยงเด็ดขาด ถือคติที่ว่าทำเองเลี้ยงเอง ขนาดเราผ่าคลอดใหม่ๆ เรายังเลี้ยงกันเองกับสามีเลย ไม่ได้มีใครมาช่วย ไม่ได้เรียกร้องด้วยว่าต้องมาช่วยชั้น เลี้ยงกันเองสบายใจกว่ากันเลย ลูกเราเข้าเนอสเซอรี่ตั้งแต่ 3 เดือน เช้ามาทำงานพร้อมเรา เย็นเราไปรับมาไว้ที่ทำงานก่อน แล้วรอสามีมารับกลับบ้านพร้อมกัน ไปไหนก้อพากันไป 3 คนพ่อแม่ลูก ไปเที่ยวเลย ไป ตจว.เอย ก้อพากันไป เรื่อง entertain ไม่มีเลยตั้งแต่คลอด อ้อ ยกเว้นหนังที่อยากดูมากๆ ทำไงรู้มั้ย เอาลูกไว้เนอสเซอรี่ (ตามเวลานองเนอสฯ อยู่แล้ว) แล้วลาพักร้อนไปดูกัน เคยคิดว่าจะเอาลูกไปฝากยายแล้วไปเที่ยว ตจว.ไปพักผ่อนกัน 2 คน แต่คุณสามีบอกว่า ไม่เอาหรอก เอาลูกไปด้วย กลัวคิดถึงลูก เที่ยวก็ไม่สนุก... ตอนนี้ลูก 1.5 ขวบแล้ว ไม่เคยได้พบกับคำว่า หลับเต็มอิ่ม ยิ่งไม่ต้องพูดถึงตอนไม่สบาย ไม่ได้นอนทั้งคืน เพราะต้องคอยตื่นมาวัดไข้ลูก ลูกเราเคยตัวร้อนจัด ตอน ตี2-3 หอบหิ้วไป รพ.กันมาแล้ว ทีนี้พอไม่สบาย เราเลยต้องคอยตื่นทุก1-2 ชม.เพื่อวัดไข้.. เช้าก้อต้องทำงาน ลูกไม่สบายกี่วัน ก้ไม่ได้นอนเท่านั้นวัน แล้วก็รู้ๆกันอยู่เวลาเด็กไม่สบาย งอแงขนาดไหน ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ไม่คยคิดว่าเป็นภาระ เพราะลูกก็ไม่ได้ร้องขอว่าให้เราทำให้เค้าเกิดมา แต่เค้าเกิดมาจากความรัก เราจึงดูแลเค้าด้วยความรัก... แต่ที่เราและหลายๆ คน รับไม่ได้เลย คือ ที่คุณคิดว่า อยากให้ลูก ... ไปเลย จะได้ไม่มีภาระ ไม่อยากจะเชื่อว่า คนเป็นพ่อเป็นแม่ จะคิดแบบนี้กับลูกได้ ... จากคุณ : PP-จัง เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 14:14:26

ความคิดเห็นที่ 50 แรงมาก ๆ คงไม่เคยเพราะลูกยังเล็กอยู่ แต่ตีก้นเป็นประจำตอนองค์ลูกลง มีกรณีคือตีลูกไป 5 ทีต่อหน้าคนทำงานสิทธิเด็ก โดนบ่น  พร้อมกับเขาขู่ว่าจะร่างกฎหมายห้ามตีลูก มันจะทำได้อย่างไง คนไทยมันต้องคู่กับการตีลูก จากคุณ : มนชิจัง เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 14:19:12

ความคิดเห็นที่ 51 ลูกเราเพิ่ง 6 เดือนนะคะ ช่วง 3 เดือนแรก ก็มีช่วงที่เค้างอแงทั้งวันทั้งคืน ไม่ยอมนอนเหมือนกัน เราก็รู้ว่าเค้าคงไม่สบายตัวซักอย่าง มันไม่ใช่ความผิดเค้า เค้าไม่ได้อยากแกล้งเรา แต่ช่วงนั้นเราก็ไม่ไหวเหมือนกันนะคะ เคยพยายามอุ้มให้สงบ แล้วเค้าก็ร้องแล้วดิ้นๆ จนจะหล่นจากแขนเรา ด้วยความที่อดนอนมานาน (อดข้าว อดเข้าห้องน้ำ และอื่นๆ) ก็มีสติขาดมั่งเหมือนกัน แต่ตอนนั้นเราแค่วางเค้าลง มองหน้าเค้าที่ร้องไห้ต่อ (ตอนนั้นเค้าร้องแบบมีน้ำตาแล้วนะคะ) แค่นั้นแหละ สติก็กลับมา คิดได้ว่าเรานี่บ้าที่สุด จะไปเอาอะไรกับเด็กทารก เค้าไม่สบายตัว เราต้องช่วยเค้าให้ได้สิ แล้วก็กลับมาอุ้มปลอบเค้าเหมือนเดิม จนเค้าสงบลง สมองส่วนเหตุผลบางทีก็ทำงานช้าค่ะ ถ้าโดนยั่วจนเกิดโทสะอีก อย่าลืมพักหายใจ ให้เวลาสมองส่วนเหตุผลได้ทำงานทันนะคะ ถ้าลูกโตแล้วต้องสั่งสอน เราก็คงไม่ตีค่ะ เราว่าเด็กเล็กๆ ไม่สามารถแยกแยะได้ ว่าทำไมแม่ถึงตีเค้า เรากลัวเราไม่สามารถทำให้เค้าเข้าใจได้ว่าแม่ตีเพราะรักและต้องการสอนเค้าน่ะค่ะ จากคุณ : แม่น้องอัณณา เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 14:39:29 A:125.25.42.133 X: TicketID:258399

ความคิดเห็นที่ 52 จขกท ไปตั้งอีกกระทู้เรื่องทำยังไงเด็กถึงหาย อย่าแม้แต่จะคิดนะคะ ลูกคุณทั้งคน ถ้าคุณคิดขนาดอยากให้เขาเป็นอะไรไป ก็ช่วยเอาเขาไปส่งสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ดีกว่าให้เขาหายหรือ.....เลยค่ะ บางทีถ้าเลือกได้เขาก็คงไม่อยากเกิดมาให้คุณอยากให้เขา....หลอกค่ะ แต่นั่นน่ะ ลูกคุณนะคะ ถ้าพ่อคุณคิดกับคุณอย่างนี้ วันนี้คุณอาจไม่มานั่นพิมพ์ข้อความที่ไม่น่าจะออกมาจากคนเป็นพ่อเลยค่ะ และถ้าความคิดนั้นภรรยาคุณก็คิด เราสงสารลูกคุณจริง ๆ และคู่ของคุณก้ ไม่น่าจะทำให้เขาเกิดมาเลย จากคุณ : อย่าให้บอก เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 15:35:17 A:125.26.150.214 X: TicketID:341720

ความคิดเห็นที่ 53 เคยตี แต่ไม่เคยตบ ผมตีลูกอยู่ 3 เรื่อง คือ 1.) ตีพ่อ-แม่ หรือปู่ย่าตายาย 2.) โยนของ เขวี้ยงของ เวลาเค้าอารมณ์ไม่ดี 3.) ทำร้ายร่างกายน้องหรือพี่ นอกเหนือจากนี้ผมไม่ดีเลยครับ มีดุ ดีตวาด มีตะคอก .. ซึ่งผมรู้สึกไม่ดีทุกครั้งที่ทำไป พอลูกชายครบ 5 ขวบ ผมคุยกับเค้าในวันเกิดเลยว่า ต่อไปนี้จะไม่ดีอีกแล้ว ขอให้อย่าทำ 3 เรื่องที่ว่านี้ หลังจากนั้นผมก็ไม่ตีอีกเลยจริงๆ ตอนนี้ลูกชาย 7 ขวบกว่าแล้ว เรื่องดุ ตวาด ตะคอก มีน้อยลง แต่ก็คุยกับเค้าเมื่อเร็วๆนี้เองว่า เราไม่อยากพูดจาเสียงดังแล้ว ขอให้เค้าเชื่อฟังได้มั้ย เค้าตอบว่าได้ นี่ก็สักพักใหญ่ๆแล้ว ไม่ได้ต้องใช้เสียงดังกับเค้าอีกเลย ส่วนของลูกสาวคนเล็ก 3 ขวบกว่าแล้ว เค้าไม่มีนิสัยทำเรื่อง 3 ข้อนั้น ก็เลยไม่เคยโดนตีสักที พอเค้าดื้อมากๆ เราทำตาดุๆ เค้าก็รีบขอโทษด้วยตัวเอง เลยรอดตัวมาได้จนถึงทุกวันนี้ 5555 แก้ไขเมื่อ 10 พ.ค. 55 17:17:19 จากคุณ : 7 minutes later เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 17:16:50

ความคิดเห็นที่ 54 52 เป็นตุเป็นตะมากครับ เกี่ยวกันตรงไหน?? กินยาหน่อยนะครับ จากคุณ : kopbirt เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 17:25:40

ความคิดเห็นที่ 55 อาการแบบ จขกท เราเรียกว่า จิตหลุด สติแตก อ่ะค่ะ เราก็เป็นค่ะ แต่เราจะเอาหมอนมาอุดปากตัวเองแล้วกรี๊ดดดดดดดดดังๆ แหะๆ ถ้าอีกระดับคือเดินหนีค่ะ ที่ต้องเดินหนีเลยเพราะไม่งั้นโดนผั๊วะ!! แน่ๆ แต่กรณีเดินหนีนี่ต้องมีคนอยู่กะลุกอีกคนด้วยนะคะ ไม่งั้นเอาเค้าไปใส่คอกค่ะแล้วเดินหนีไปเข้าห้องน้ำล้างหน้าค่ะ เราทำประจำ 5555+ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเราไม่เคยตีนะ เคยค่ะแรงด้วย แต่มานั่งร้องไห้หลังจากตีลูกต่อ เพราะรุ้ว่าเราผิดที่เอาอารมไปลงกับลูก พ่อแม่ก็คนค่ะ มีอารมหลุดบ้างได้ค่ะ บ้างครั้งการอดนอนติดต่อกันนานๆมันทำให้เสียดุลทุกอย่างเลยนะ ไหนจะเรื่องการงอแงของลูก ไอ่คนโน้นก็จะงี้ คนนี้ก็ปล่อยไม่ได้ ยิ่งไม่มีคนช่วยดูมันทรมานเหมือนกันนะ ที่พิมมาเคยรู้สึกค่ะ ขนาดลูกเราคนเดียวนะ สติยังหลุดเลย กับความงี่เง่าบางอย่างของเจ้าแสบ แต่ไม่ใช่ไม่รัก รักสิ เราไม่ใช่แม่ดีเด่นที่สามารถควบคุมอารมได้สวยงามขนาดนั้นอ่ะค่ะ แหะๆ ท่องเอาไว้ว่า มันต้องดีขึ้น เราต้องทำได้ เดี๋ยวลูกก็โตแล้ว ((เราชอบคิดปลอบใจตัวเองว่า รอแกโตก่อนนะชั้นจะเอาคืน ติดแม่นักใช่ไม๊ มีแฟนเมื่อไหร่ตรูจะตามไปด้วยทุกที่เลยคอยดู กร๊ากกก)) จากคุณ : หนมจีนเส้นหนึบ (kkasemos) เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 17:50:00

ความคิดเห็นที่ 56 คุณ kopbirt ไม่ได้อยากกินมาม่านะคะ แค่มีความเห็นที่แตกต่าง เป็นใครก็สามารถคิดได้ มีหรืออยากให้ลูกตาย ท่าจะบ้า แล้วยังถามเรื่องทำลูกหายอีก ประสาทแล้ว หรืออยากจะมาม่าก็มาเลยค่ะ บางที ห่วงลูกคนอื่น ตัวเองเลยซวย แต่ช่วยไม่ได้ มันห่วงไปแล้วนี่ จากคุณ : อย่าให้บอก เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 20:03:35 A:171.99.250.112 X: TicketID:341720

ความคิดเห็นที่ 57 ส่วนเรื่องกินยาหรือไม่นั้น ลองถาม จขกท ว่ากินยาหรือเปล่าด้วย เพราะถ้าคนเป็นห่วงเด็กแล้วต้องมากินยา เราว่ามันเกี่ยวกันตรงไหนมากกว่า ส่วนเรา ต่อให้ไม่กินยา ก็ไม่เคยคิดจะทำร้ายลูก จากคุณ : อย่าให้บอก เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 20:06:00 A:171.99.250.112 X: TicketID:341720

ความคิดเห็นที่ 58 เเนะนำนะ ถ้าเครียดนัก วางลูกไว้ จะร้องไม่ร้อง วางไว้ก่อน เเล้วร้องไห้เลย ร้องให้พอ ร้องให้มันสาเเก่ใจ ร้องเสร็จจะโล่ง ไม่ต้องลงกับลูก หรือถ้าเขาอารมณ์งี่เง่า จั๊กจี๋ลูกไปเลย เขาจะงอเเงเรื่องอะไรก็ตาม(เเบบเอาเเต่ใจ) เขาจะเบี่ยงเบนความสนใจทันที อันนี้ช่วยได้เยอะค่ะ เราเป็นซิงเกิลมัม ไม่โชคดีมีสามีเป็นกระโถนรองรับเเบบภรรยาคุณ เเต่ก็โดนกดดันรอบข้างเหมือนกัน หนักหนาสาหัส ปีเเรกเรานอนทีละ 2 ชม. 3 ชม. เพราะตื่นมาปั๊มนม คิดดูว่านอนพอไหม ปีเเรก เราเครียดนะ เครียดมาก นอนร้องไห้ประจำ เเต่ก็ไม่เคยลงกับลูก มาปีนี้นี่เเหละ ลงกับลูกเยอะหน่อย เพราะซนมากกกกกกกกกกกกกกก บางทีก็เครียด ตีไปลูกก็ร้อง เเต่เขาก็ไม่เข้าใจ ยังทำอีก ตีไป อธิบายเเล้ว ก็ไม่มีประโยชน์ เจ็บทั้งเรา เจ็บทั้งลูก ทำไปเพื่อ ไม่ทราบว่า จขกท เคยเห็นข่าวบ้างไหม ที่จะมีคลิปพวก ลูกกระทืบพ่อแม่ ลูกทิ้งพ่อแม่ ลูกทำร้ายพ่อแม่ ถ้าไม่อยากให้ลูกทำกับพวกคุณเเบบนั้น ก็อย่าให้ลูกซึมซับความรุนเเรงมาเลย รับมาเเล้ว เอาออกยากนะคะ จากคุณ : darkheart เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 22:25:41

ความคิดเห็นที่ 59 ทำไมไม่เห็นมีใครทำเหมือนเราเลย ตอน 3 เดือนแรกลูกไม่นอนกลางวันเลย ร้องตลอดจนเราเครียดโมโหมากว่าทำไมไม่หยุดร้องฟะ เดาใจไม่ถูกแล้วนะ แต่เราใช้วิธีหอมแก้มเค้าแรงๆแทน แล้วก็บอกเค้าว่า แม่โมโหแล้วนะ หอมเค้าจนเราอารมณ์เย็นลง หายโมโห ตอนนี้ลูกเจ็ดเดือนกว่าแล้วก็ยังใช้วิธีนี้อยู่ค่ะ สนุกดี จากคุณ : Galapagos (Galapagos) เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 23:16:30

ความคิดเห็นที่ 60 เคยหลุดไปทีนึง เห็นหน้าลูกแล้วร้องไห้เลย ขอโทษลูกแล้วก็ตั้งใจว่าจะไม่ทำแบบนั้นอีก ทุกวันนี้ไม่เคยตีเลย มีแต่ดุ เสียงดัง ทำหน้าดุ ๆ แค่นี้เค้าก็ร้องไห้แล้ว แล้วเราก็สังเกตว่า ถ้าเราตีเค้า เค้าก็จะติดนิสัยตีเวลาโมโหหรือไม่ได้ดั่งใจ ถ้าเราเสียงดัง ตวาด เวลาเค้าโมโห ไม่ได้ดั่งใจ เค้าก็จะทำเหมือนกัน ตอนนี้ลูกยังเล็ก บุคลิก พฤติกรรมเค้า มันก็เริ่มจากที่เราเลี้ยงดูตอนเล็ก ๆ นี่แหละ ถ้าเค้าโตแล้วมีพฤติกรรมอะไร ไม่ต้องไปด่าเค้านะ ด่าตัวเองนั่นแหละ (อันนี้เราบอกตัวเอง) จากคุณ : ~amily~ เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 55 23:33:22

ความคิดเห็นที่ 61 ยังไม่มีลูกเป็นของตัวเองนะคะ แต่ทำงานดูแลเด็กเล็กมาหลายปีค่ะ มีเด็กที่เป็นเด็กพิเศษด้วยค่ะ เวลาเด็กร้อง เด็กดื้อ งี่เง่า ดิฉันจะคิดว่าเป็นธรรมชาติของเด็กๆค่ะ ออกจะขำพวกเขาด้วยซ้ำ ดิฉันอาจจะโรคจิตนิดๆ หรือไม่ก็อารมณ์ดีเกิน เวลาเห็นเด็กๆร้อง กรี๊ดๆ ดิฉันว่ามันดูตลกดีค่ะ ก็จะหาทางหลอกล่อ เบี่ยงเบนความสนใจไปที่อย่างอื่นแทน ถ้าเป็นเด็กที่โตหน่อย พอพูดจากันรู้เรื่องด้วยเหตุผล ก็จะจับมานั่ง กอดกันบ้าง คุยกันดีๆค่ะ อธิบายด้วยเหตุผลให้ฟัง จากคุณ : sunisaogkim เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 55 00:04:34