โอ๋เกินไปก็ใช่ว่าลูกจะรักนะคะ
อย่างเราตอนเด็กรำคาญแม่ตัวเองจะตาย
หลับไปแล้วยังพยายามมากล่อมอีก(ทำให้ตื่นอยู่เรื่อย) ปัดยุงแล้วปัดยุงอีก เวลากินก็ถามเซ้าซี้ไอนั่นกินได้ไหม ไอนี่กินได้ไหม และพูดปัดป้องอาหารที่คนอื่นทำให้ว่า"น้อง...ไม่กินผัก ไม่กินมะเขือเทศหรอก, น้องไม่กินกระเทียม ไม่กินหัวหอม กินเผ็ดไม่ได้บลาๆๆ"
จะทำให้ชั้นกลายเป็นคนเรื่องมากไปทำไมเนี่ย
สอนลูกก็สอนแปลกๆ แปลกที่สุดก็คือสอนให้บี้มด เอาค้อนทุบแมลงมีปีก ให้แอบหยิบเงินพ่อแล้วบอกว่าไม่เห็น(ขโมย) เด็กยังรู้สึกได้เองเลยว่ามันแปลกๆ ไม่ควรทำ
เห็นด้วยกับกระทู้นี้ เวลาเราเห็นเด็กกับแม่คนอื่นที่สอนลูกไม่เป็น เราต้องลุ้นอยู่ทุกทีว่า
"กรุณาสอนลูกดีๆเถอะ อย่าทำให้เด็กลำบากภายหลังเลย เวลาต้องปรับตัวกับสังคม"