ความคิดเห็นที่ 1 ต่อมา ๖ เดือนตามกำหนด ก็ไม่มีวี่แวว หมอสั่งโฟเลทให้กินต่อ ระหว่างนั้นหมอก็สอบถามประวัติครอบครัวว่ามีโรคร้ายแรงอะไรหรือไม่ ก็ไม่มี แล้วก็สั่งให้ไปอัลตร้าซาวน์ดูมดลูกและตรวจเลือดหาฮอร์โมนบางอย่าง นัดอีก ๖ เดือน ทุกอย่างออกมาปกติดี ก็ยังไม่มีวี่แวว ผ่านไป ๑ ปี ตอนไปหาหมอนั้นหมอเขียนใบสั่งให้ฝ่ายชายไปตรวจสเปิร์มด้วย ผลออกมาว่าแฟนเรามีสเปิร์มที่ผิดรูปร่าง มีดีอยู่น้อยมากๆ โอกาสตั้งครรภ์เองจากวิธีธรรมชาติ...ไม่มีเลย คราวนี้นัดครั้งต่อไปเราพาแฟนไปหาหมอด้วยเลย เพราะมันเรื่องสเปิร์ม หมอจะได้อธิบายกันเอง หมอเป็นหมอสูติค่ะ ตรวจเฉพาะผู้หญิง หมอแค่เขียนใบสั่งออกมาให้แฟนเราไปตรวจกับหมอเฉพาะทางเรื่องโรคของผู้ชาย มีให้ไปอัลตร้าซาวน์อัณฑะ ตรวจสเปิร์มรอบที่ ๒ และอื่นๆ เราก็ไม่ค่อยรู้ รู้แต่เยอะพอสมควร จากคุณ : ท้อแท้สิ้นหวัง เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 55 07:08:59 A:82.241.240.211 X: TicketID:126695

ความคิดเห็นที่ 2 เข้ามาอยู่เป็นเพื่อนและเป็นกำลังใจให้ค่ะ ดิฉันมีลูกคนแรกยากเหมือนกัน ต้องไปหาหมอทำตามกระบวนการทุกอย่างที่คุณว่ามา เข้าใจเลยค่ะว่าเป็นยังไง  แต่สามีดิฉันปกติดี เลยตกหนักอยู่ที่ดิฉันคนเดียว ต้องกินยา ฉีดฮอร์โมนเร่งไข่ตก ฯลฯ  โชคดีที่ทำ IUI ติดตั้งแต่ครั้งแรกเลยค่ะ จากคุณ : offita เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 55 07:15:05

ความคิดเห็นที่ 3 เรื่องมันเกิดตอนนี้แหละค่ะ ที่เมืองนอกนี่ไม่ใช่อยู่ๆ จะเดินไปหาหมอก็เดินไปได้เลย ต้องนัดก่อน บางหมอก็ไม่รับคนไข้ใหม่ ยิ่งหมอเฉพาะทางมาก ๆ ก็รอไปเถอะ เป็นเดือนๆ โดยเฉพาะการไม่มีลูก เค้าไม่ถือเป็นโรค ไม่ต้องเร่งด่วนอะไร เรารอให้แฟนเราหาข้อมูลว่าจะไปหาหมอที่ไหน อะไร ยังไง เพราะหมอเฉพาะทางแบบนี้ ไม่ได้มีเยอะ และแน่นอนคิวยาว หมอเองก็สั่งให้เราไปตรวจเลือดหาฮอร์โมนอีก เราไปตรวจตั้งแต่ภายในเดือนแรกที่ได้รับใบสั่งมา เจ็บตัวเป็นรอบที่เท่าไรก็ไม่รู้ ส่วนแฟนเรา ๆ ก็ถามเป็นรอบที่แสนที่ล้าน เมื่อไรจะไปหาหมอ เค้าต้องตรวจหลายอย่าง มันต้องเรียงลำดับก่อนหลัง ต้องเอาผลอันนี้ไปให้หมอนั้น ทีนี้เวลาไปตรวจอัลตร้าซาวน์ก็ต้องหาที่ไปตรวจเอง บางแห่งไม่มีเครื่องมือที่เฉพาะเจาะจงก็ตรวจไม่ได้ จากคุณ : ท้อแท้สิ้นหวัง เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 55 07:15:26 A:82.241.240.211 X: TicketID:126695

ความคิดเห็นที่ 4 เห็นใจมากเลยค่ะ เพราะตอนเรากับอดีตสามีพยายามมีลูก ทั้งไปหาหมอ เจาะเลือด กินยา ทั้ง ๆ ที่เราเกลียดการกินยา กลัวเข็มฉีดยามาก แต่อดทน อยากมีลูก พยายามเกือบ 2 ปี ก็ไม่เคยติด ยิ่งสามีอยากมีแบบธรรมชาติ (ไม่อยากให้ใครครหาว่าไม่มีน้ำยา) เราคนอยากมีก็ทรมานมาก ยิ่งจะแก่แล้วด้วย ทุกครั้งที่ตรวจฉี่ว่าท้องไม่ท้อง ผลออกมาว่าไม่ท้อง ร้องไห้ทุกที เครียดเข้าไปอีก ท้อแท้ไปหมดเลย แต่รู้ไหมคะว่า ยิ่งพยายามเท่าไหร่ยิ่งไม่มีค่ะ พอเรากับอดีตสามีถอดใจ ไม่เอาแล้วลูกเลิก อยู่กัน 2 คนแบบนี้แหละ จากที่พยายามปั้มลูกวันเว้นวัน หรือแทบจะทุกวัน ทั้ง ๆ ที่ไม่มีอารมณ์ก็ตาม ก็หยุดไป จิตใจสบาย สงบสุขมาก ไม่ต้องมาห่วงวันไข่ตก อยากมีอะไรกันก็มี ไม่ต้องพยายาม ทริค เคล็ดลับบนเตียงอะไรทั้งหลายแหล ไม่สนใจแล้ว แป๊บเดียว ลูกมาเลยค่ะ ทั้ง ๆ ที่ถอดใจแล้วแท้ ๆ ตั้งใจว่าจะเที่ยวแล้ว วางแผนไปเที่ยว ตระเวณเที่ยวกันแล้ว ใช้เงินกันแบบ ไม่ต้องห่วงอะไรแล้วด้วยแท้ ๆ ลูกอิจฉากลัวไม่ได้เที่ยว รีบมาเกิดเลยค่ะ ใจเย็นๆ นะ อย่าเครียด ร่างกายผู้หญิงเราน่ะ อ่อนไหวมากค่ะ ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อนะคะ จากคุณ : ~amily~ เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 55 07:22:12

ความคิดเห็นที่ 5 หมอสูติบอกว่า ถ้าได้ผลมาเมื่อไรก็มาเจอกันอีกครั้ง เพื่อที่เค้าจะได้ส่งตัวไปยังศูนย์ผู้มีบุตรยาก อยู่ๆ จะวิเคราะห์ตัวเองแล้วเดินไปไม่ได้ค่ะ ต้องให้หมอส่งตัวไป สามีเราก็ยังไม่ยอมไปหาหมออีก พอเราถามว่าได้ข้อมูลรึยังก็อ้างว่างานยุ่ง ลืมมั่ง เดี๋ยวน่า ใจเย็นๆ และอื่นๆ เรานี่หงุดหงิดบอกไม่ถูก เรารู้ว่าเค้าอาย ปอดแหก กลัว เครียด วิตกกังวัล ตอนไปตรวจสเปิร์มครั้งแรกเค้าก็เครียดมาทีนึงแล้ว เราเลยบอกว่าแล้วชั้นไม่อายเหรอ ไปอัลตร้าซาวน์อยู่ๆ หมอที่จะตรวจดันเป็นหมอผู้ชายแก่ๆ ด้วยซ้ำ เจาะเลือดก็โดนไปหลายหลอด มีแต่เรื่องเจ็บตัว แค่นี้ทำให้ชั้นไม่ได้เหรอ อยากมีลูกจริงๆ หรือเปล่า ทำไมให้ชั้นสู้อยู่คนเดียว ทั้งๆ ที่รู้ว่าเป็นไปไม่ได้ สามีก็จ๋อยไปเป็นพักๆ แต่ก็ไม่มีอะไรคืบหน้า ถามว่าทำไมเราไม่หาหมอให้เองเลย เราหาให้ก็ไม่ถูกใจค่ะ เราเสนอจะเดินไปถามคลีนิคอัลตร้าซาวน์แถวบ้านให้ไหมว่าเค้ารับทำหรือเปล่าเรื่องอัณฑะเนี่ย เค้าบอกไม่ต้องหรอก จากคุณ : ท้อแท้สิ้นหวัง เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 55 07:25:05 A:82.241.240.211 X: TicketID:126695

ความคิดเห็นที่ 6 อยู่ประเทศไหนคะเนี้ย จากคุณ : ~amily~ เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 55 07:27:23

ความคิดเห็นที่ 7 ขอบคุณคุณ offita และคุณ ~amily~ ค่ะที่มาอยู่เป็นเพื่อน อ้อ หมอมีให้เราวัดอุณหภูมิทางก้นแล้วทำกราฟมาส่ง ดูวันไข่ตก ทำมา ๓ เดือน ปกติอีกค่ะ สามีเค้าหาว่าเราจะเอาอะไรก็จะให้ได้อย่างใจ ทั้งๆ ที่มันผ่านมาจะ ๒ ปีแล้วนะคะ เราเห็นที่เมืองไทยอยากมีลูกแค่สามีภรรยาอยู่คนละจังหวัดไปให้หมอทำเลยยังได้ ทำไมมันง่ายอย่างงั้นคะ นึกแล้วมันน้อยใจจริงๆ เราต้องผ่านกระบวนการมากมายของประเทศนี้ หมอถึงจะมีสิทธิ์นำเราสู่ขั้นตอนได้ ส่วนสามีเราๆ หงุดหงิดมาก ๆ ค่ะ พาลคิดว่าเค้าไม่อาจเป็นพ่อของลูกเราได้ พ่อของลูกเราต้องไม่ขี้ขลาดกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง ทั้งๆ ที่เป็นเรื่องของตัวเองแท้ๆ พอเรากระตุ้นทีก็ทำเป็นหาข้อมูลที มัวแต่ไปอ่านฟอรั่มว่าหมอคนนั้นคนนี้ดีไหม แล้วก็จบ แค่หาข้อมูลนะคะ ไม่ไปถึงขั้นโทรนัดใดๆทั้งสิ้น เราอยากเข้าสู่กระบวนการจะแย่แล้ว เลยระเบิดอารมณ์กับสามีว่าจะทำไหมลูกน่ะ อยากได้ไหม ถ้าไม่อยากได้ก็บอกมาคำเดียว ทุกอย่างจะจบ เราจะได้หยุดขั้นตอนทุกสิ่งทุกอย่างแล้วลืมมันซะ เรารู้ว่าถ้าผ่านเข้ากระบวนการ เราต้องเจอกับความผิดหวังเจ็บปวดอีกมาก เราจะไหวมั้ย แล้วเรื่องแค่จะให้สามีไปตรวจเนี่ย ยังทำไม่ได้เลย แล้วเราจะทำยังไงดี แค่นี้ยังผ่านไปกับเราไม่ได้เลย เค้าบอกว่าอยากมีค่ะ แล้วเค้าก็รักเรามาก เราก็รักสามีแต่เราเกลียดคนลักษณะแบบนี้ค่ะ เกิดความน้อยเนื้อต่ำใจเป็นที่สุดค่ะ พาลคิดอีกว่าทำไมชั้นเลือกผู้ชายคนนี้ ชั้นปกติดี ถ้าชั้นเจอคนปกติเหมือนๆกัน ชั้นคงมีความสุขมาก แต่ก็แค่คิดค่ะ รู้ว่ามันไม่ดี ทำไงได้ เราท้อแท้สิ้นหวังเหลือเกิน หมอเราใจดี ใจเย็นพูดเพราะ แต่ก็ไม่เร่งรัด ไม่สอนเทคนิดอะไรเลย ไม่ให้นับวัน ไม่พูดเรื่องพาดขาอะไรทั้งนั้น อยากเปลี่ยนหมอ แต่กลัวต้องไปเริ่มใหม่ แล้วก็เบื่อหน่ายระบบประเทศนี้ด้วยค่ะ ค่ารักษาของที่นี่ฟรีหมดทุกอย่างค่ะ แต่ภาษีแพงมาก ก็ถือว่าเราจ่ายไปกับภาษีแล้วกัน แต่เราเหนื่อยหน่ายทั้งสามี และระบบค่ะ ป.ล. เราไม่เล่าเรื่องนี้ให้ใครฟังเลยแม้แต่คนใกล้ชิด เพราะเดี๋ยวมันจะกลับมากดดันเราเอง เลยเหมือนเราแบกทุกอย่างไว้คนเดียว จากคุณ : ท้อแท้สิ้นหวัง เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 55 07:42:49 A:82.241.240.211 X: TicketID:126695

ความคิดเห็นที่ 8 ของเราผ่านมาแล้วค่ะช่วงลำบากลำบนทรมานอยู่ 6 ปี จนเลิกพยายาม ปลงตก จะไปรับบุตรบุญธรรมมาเลี้ยงอยู่มะลอมมะล่อลูกก็มาเกิดเฉ๊ย ตอนนี้กำลังเลี้ยงอยู่เลยค่ะ ครบสามเดือนวันนี้พอดี ^O^ อยากจะบอกคุณว่าให้ตั้งสติให้ดีดีก่อน หาเวลาดีดีนั่งคุยกับสามีแบบเปิดอก เอาให้เคลียร์ไปเลยว่าเค้าอยากจะมีจริงๆ มั๊ย ไม่ใช่พูดว่าอยากมีแต่การกระทำมันไม่ใช่ หรือเค้าจะอายจริงๆ อย่างที่คุณคิด อย่างนั้นก็ต้องคุยกันดีๆ อย่าประชดประชันค่ะ เพราะจะทำให้ทะเลาะหมางใจกันเปล่าๆ เสียเวลางอนง้อ กว่าจะดีกันอีกนะ :P อย่าใช้อารมณ์นำหน้า มันไม่ได้ช่วยอะไรจริงๆ ค่ะ ทำให้เราเครียดด้วย ร่างกายทั้งเราทั้งเค้าก็ยิ่งจะเครียดแล้วก็แปรปรวนทำให้มียากเข้าไปอีก แต่ก่อนตอนพยายามจะมีลูก เราไม่เคยเชื่อใครเลยที่คอยบอกว่าความเครียดทำให้มีลูกยาก แต่พอเจอกับตัวก็ต้องยอมรับว่าใช่จริงๆ ด้วย หาเวลาผ่อนคลายกันบ้างทั้งสองคน เหนื่อยก็พักกันไปซักระยะ พอมีแรงก็สู้กันใหม่ อย่าลืมว่าจะมีลูกกันต้องอาศัยสองคน ไม่ใช่คนเดียวนะคะ เอาใจช่วยค่ะ ค่อยๆ คุยกันนะคะ ขอให้โชคดีเร็วๆ นี้ค่ะ จากคุณ : tiny เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 55 07:48:50

ความคิดเห็นที่ 9 คุณ ~amily~ อยู่ประเทศทางยุโรปค่ะ คุณ tiny โชคดีจังเลยนะคะ เราก็พยายามไม่เครียดค่ะ พูดง่ายแต่ทำยาก สามีเราเป็นพวกเครียดง่ายค่ะ โดยเฉพาะเรื่องไม่เป็นเรื่อง แอบเครียดไม่บอกใครด้วย แค่คิดว่าหมอที่จะมาตรวจอัณฑะต้องเป็นหมอผู้ชาย แล้วคิดว่าผู้ชายด้วยกันมาจับอัณฑะเค้าแค่นี้เค้าก็สยองจนไม่ยอมไปตรวจอยู่นี่แหละค่ะ หมอสูติเองก็ให้กำลังใจว่าถึงแม้สเปิร์มจะผิดปกติ แต่ถ้าบำรุงดีๆ มันก็กลับมาปกติได้ ไม่ใช่ทั้งชีวิตจะผิดปกติไปตลอด เราลงทุนเปลี่ยนกนน.แฟนใหม่หมดค่ะ ซื้อแบบบ๊อกเซอร์หลวมๆ แล้วห้ามเอามือถือใส่กระเป๋ากางเกง ญาติพี่น้องทุกคนปกติดีค่ะ ลูกดกกันทุกคน มีแต่คู่เรานี่แหละค่ะ จากคุณ : ท้อแท้สิ้นหวัง เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 55 07:57:59 A:82.241.240.211 X: TicketID:126695

ความคิดเห็นที่ 10 โพสเสร็จพึ่งมาเห็นความเห็นที่ 7 ของคุณ อยากจะบอกว่าคุณโชคดีมากๆ เลยนะคะที่ได้รับการรักษาฟรีทุกอย่างขนาดนี้ คุณรู้มั๊ย เราต้องหาหมอที่อเมริกา ประกันส่วนมากไม่จ่ายรักษามีบุตรยากให้นะคะ แต่ประกันของสามีเราจ่ายให้ก็เกือบฟรีเหมือนกัน ทำ ICSI ไปทั้งหมด 7 รอบ (5 รอบที่อเมริการจนวงเงินประกันเต็มไม่จ่ายให้แล้ว และ 2 รอบที่เมืองไทยจ่ายเองทั้งหมดค่ะ) เพื่อนเราทำที่อเมริกาสามรอบจ่ายเองทั้งหมดรอบละหมื่นกว่าเหรียญไม่ติดซักรอบ ของเราไม่ติด 6 รอบ ท้องหนึ่งรอบแต่แท้งไป คิดดูว่าสาหัสขนาดไหนกับ 6 ปีที่พยายามแล้วผิดหวังมาตลอด คุณลองเสิรช Google กับคำว่า มีบุตรยาก แล้วเข้าไปเวปบอร์ดหาเพื่อนหัวอกเดียวกันคุยดูนะคะ แล้วจะรู้ว่าเรื่องราวของคุณเล็กน้อยมาก เทียบกับหลายๆ คนที่เค้าพยายามกันมาเนิ่นนานหลายปีเหมือนเราไง :) แนะนำมากๆ ให้เข้าไปหาเพื่อนพูดคุยปรึกษา เผื่อจะเจอเพื่อนจากประเทศเดียวกัน จะได้แนะนำหมอหรือวิธีการอะไรต่างๆ ให้นะคะ เอาใจช่วยเต็มที่เลยค่ะ เพราะเข้าใจหัวอกคนอยากจะมีทำให้ทุกอย่างดูเป็นปัญหาไปหมดเลยค่ะ เข้าใจว่าตอนนี้กำลังวุ่นวายใจมากๆ อยากมาระบายก็มาเขียนในกระทู้ไดตลอดนะคะ ยินดีรับฟังมากๆ แล้วจะรู้ว่าคุณไม่ได้อยู่คนเดียวในโลกมีบุตรยาก มีเพื่อนๆ อีกเยอะแยะมากมายยินดีจะรับฟังและแชร์เรื่องราวเสมอค่ะ สู้นะคะ :) จากคุณ : tiny เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 55 07:58:45

ความคิดเห็นที่ 11 เราเป็นพวกอยากรู้สาเหตุ จะได้รู้ว่าปัญหาคืออะไร แล้วแก้ตรงนั้นให้ตรงจุด ถ้าเราผ่านกระบวนการแล้วไม่สำเร็จ เราจะไม่ว่าเลย อย่างน้อยเราก็พยายามแล้ว เราทึ่งในตัวคุณเยลหลีแฟนคุณวิลลี่มาก เธอเป็นไอดอลของเราเลยค่ะ เธอสู้มาก เป็นเราๆ คงจอดไปนานแล้วเหมือนกัน แต่เหมือนแฟนเราเค้าหนีปัญหา ไม่อยากรับรู้ เพราะเค้าคือต้นตอของปัญหา แน่นอนมันไม่ใช่เรื่องสวยงาม เค้ามัวแต่คิดว่าเรามีได้ๆ ทั้งๆ ที่มันไม่ใช่ค่ะ ถ้ามีมันมีไปแล้ว เราอาจจะอคติก็ได้นะคะ เราฟันธงไว้ก่อนแล้วว่าคู่เรามีปัญหา เราจึงต้องแก้ปัญหา ถ้าไม่ยอมรับแล้วจะแก้ได้ยังไง จากคุณ : ท้อแท้สิ้นหวัง เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 55 08:03:54 A:82.241.240.211 X: TicketID:126695

ความคิดเห็นที่ 12 สามีหรืออาเฮียของเราก็มีปัญหาเสปิร์มแย่นี่แหละค่ะ แล้วเราเองก็มีปัญหาไข่คุณภาพไม่ดีด้วย แจ๊คพ๊อทสุดๆ เฮียเราทำงานเป็นโปรแกรมเมอร์ วันๆ นั่งแต่หน้าจอคอม เลี่ยงไม่ได้เลย งานเครียดสุดๆ ไหนจะชอบปั่นเสือภูเขาอีก ชอบสุดๆ จนเราอยากให้เค้าเลิก แต่ก็เลิกปั่นไม่ได้ แต่ให้เค้าไปตรวจเสปิร์มนู่นนี่เค้าก็ไปให้นะคะ ยัดเยียดให้เค้ากินไวตามินบำรุงนู่นนี่เค้าก็กินค่ะ แต่ก็มีอิดออดบ้าง เคยจะให้ไปตรวจไข่น้อยกับหมอเฉพาะทางก็อิดออดแบบสามีคุณนี่แหละค่ะ :P เข้าใจว่าอาย เราเลยพูดเด็ดขาดเลยว่าไม่ไปก็ไม่ต้องไป ก็ไม่ต้องมีลูก อยู่กันไปสองคนกับหมาสองตัวอย่างนี้ละกัน อันนี้คือสุดท้ายจริงๆ หลังเลิกพยายาม อาเฮียแกก็ลัลล้าไปปั่นเสือต่ออย่างบ้าคลั่ง ไวตามงตามินไม่กินมันแล้วค่ะ ก็พากันเที่ยวนู่นนี่ มีความสุขกับหมาสองตัวไป ไม่ได้คิดแล้วว่าจะต้องหาหมอรักษาอะไรกัน มีเงินไปเที่ยวกินสนุกกันตามประสาประมาณปีครึ่งได้ค่ะ แต่แล้วลูกก็มาเกิดแบบงงๆ นี่แหละค่ะ เห็นมั๊ยอะไรก็ไม่แน่นอน หมอ 4-5 คนที่รักษาพากันส่ายหัว ยูมีโอกาสมีลูกแทบจะเป็นศูนย์เลยนะ ซึ่งตรงที่มันก่อนจะใกล้ๆ ศูนย์นั่นคือยังมีความหวังอยู่ เราก็ทำการบ้านของเราทุกเดือนไป กะไข่ตกมาเรื่อยๆ ไม่ได้จริงจังแล้ว เพราะคิดว่ายังไงก็คงไม่ติดหรอก แต่ก็มาจนได้ค่ะ ขอให้คุณโชคดีเหมือนเรานะคะ ขอให้ผ่อนคลาย หายเครียดไปได้บ้างก็ยังดี เอาใจช่วยจ้า :) จากคุณ : tiny เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 55 08:06:04

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบคุณค่ะคุณ tiny สำหรับกำลังใจและคำชี้แนะ เราน้อยใจระบบประกันสุขภาพที่นี่ค่ะ เรายินดีจ่ายด้วยซ้ำ แต่ของเค้ามันฟรี แล้วของฟรีใครๆ ก็เข้าถึงแบบนี้ มันต้องรอคิวบ้างละ คุณภาพก็กลางๆ ค่ะ จะเอาดีเลิศแบบจ่ายเงินไม่ได้เพราะหมอมีคนไข้เยอะ ก็มีข้อดีข้อเสียค่ะ เคยคิดว่าถ้าอยู่เมืองไทย เราคงมีลูกไปแล้ว เล่าให้แฟนฟังถึงระบบเมืองไทย เค้าบอกว่าที่นั่นคนจ่ายเงินนี่ กลายเป็นที่นี่ให้ฟรี แต่เราจะเอาให้เยอะไปได้ ถ้าจะให้เราบินไปทำที่เมืองไทย ก็ต้องทำต่อเนื่อง เราคงไม่สามารถไปได้ค่ะ จากคุณ : ท้อแท้สิ้นหวัง เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 55 08:12:14 A:82.241.240.211 X: TicketID:126695

ความคิดเห็นที่ 14 เข้ามาให้กำลังใจ ครับ ผมเองก็รักษาภาวะมีบุตรยากเหมือนกัน แต่สำเร็จไปแล้วครับ ผมมองว่าคุณสามีคุณน่าจะไม่มีเพื่อนไปหาหมอนะ เวลาเขาไปหาหมอแล้วเขาน่าจะรู้สึกกลัว กังวล และอาย อยากแนะนำว่าลองคุยกันและไปเป็นเพื่อนเขาเวลาเขาไปหาหมอครับ อย่างเครสผมเองนะ ผมพาภรรยาไปทุกครั้งเลย หลายครั้งผมไปรับยาให้ภรรยาเองด้วย อะไรถ้าผมทำให้ได้ผมทำให้หมดเลย ปล.อย่าท้อแท้และสิ้นหวังนะครับ กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญที่สุดครับ / ขอให้คุณ จนขกท. โชคดีนะครับ จากคุณ : กัปตันกะลูกเรือ เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 55 08:15:14

ความคิดเห็นที่ 15 ป้าเราแต่งงานมานานมากกกกกก เกือบยี่สิบปีได้ค่ะ พยายามมีลูกเหมือนกันจนถอดใจ จนเลิกอยากมีไปแล้วค่ะ ตอนนี้ท้องได้สามเดือนแล้วค่ะอายุก็สี่สิบปลาย ๆ แล้วค่ะ จขกท สู้ ๆ นะคะ คนที่จะมาเกิดกับเราเป็นคนที่บุญเสมอกับเราค่ะ ใคร ๆ ก็อยากเกิดค่ะแต่บางทีก็ทำบุญมาไม่ถึง ต้องมีสักคนที่จะเป็นคนของเรานะคะ สู้ ๆ ค่ะ จากคุณ : กิ๊ฟท์ศรี เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 55 08:25:08

ความคิดเห็นที่ 16 ลองไปทำดูซักรอบที่เมืองไทยก็ดีนะคะ ตัวเราและเพื่อนเราไปทำคนละสองรอบไม่มีปัญหาเรื่องเวลาเลยค่ะ หมอเมืองไทยเดี๋ยวนี้เก่งๆ เยอะมาก ฝ่ายผู้หญิงเราอยู่เมืองไทยไม่น่าเกิน 4 วีค  ...ก่อนจะเข้าการรักษาก็สามารถปรึกษาทางอีเมลได้ค่ะ ไม่ต้องบินมาคุยตัวต่อตัว ช่วงที่คุยกันทางเมลหมอก็จะให้กินยาคุมปรับรอบประจำเดือนก่อน รอจนกว่าประจำเดือนจะมาแล้วนัดวันเข้าตรวจฮอร์โมนที่คลีนิคนั่นคือการเดินทางไปเมืองไทของคุณจะเริ่มขึ้นแล้ว ขั้นตอนการเข้ารอบก็จะประมาณนี้นะคะ -อัลตร้าซาวด์ดูไข่ ดูมดลูก ตรวจเลือดดูฮอร์โมน ดูผนังมดลูกหลังประจำเดือนมาวันแรก(อันนี้ไม่แน่ใจเพราะนานแล้วต้องหาข้อมูลเพ่ิมเติมนะคะ) -ฉีดยากระตุ้นไข่ (จำไม่ได้แล้วว่าวันไหนหลังวันตรวจเลือดขั้นที่หนึ่ง) และอันนี้ก็แล้วแต่การตอบสนองต่อยาของแต่ละคน อาจจะฉีดอยู่ประมาณ 10-15 วัน พร้อมอัลตร้าซาวด์ติดตามการเจริญเติบโตของไข่ไปด้วย  (เฉลี่ยไว้ซัก 12 วันนะคะ) -พอไข่ได้ที่แล้วก็นัดวันเก็บไข่ 1 วัน วันนั้นคิอวันที่สามีต้องเอาเสปิร์มออกมาให้หมอเอาไปผสมกับไข่นะคะ -คุณหมอจะเลี้ยงตัวอ่อนแล้วแต่คุณภาพว่าจะใส่ในระยะ 3 วัน หรือรอจน 5 วันเป็นระยะบลาสโตซิสแล้วค่อยใส่ให้ มีเหลือไม่เหลือเก็บแช่แข็งก็แล้วแต่คุณภาพตัวอ่อนทีได้ (เผื่อไว้เลย 5 วัน) - ใส่ตัวอ่อนเสร็จก็ต้องนอนพัก Bed rest ซัก 2-3 วัน แล้วค่อยเดินทางกลับ หรือจะอยู่พักต่อที่เมืองไทยจนตรวจเลือด (ถ้าใส่ตัวอ่อนระยะ 3 วัน ตรวจเลือดหลังใส่ตัวอ่อนวันที่ 11 ถ้าใส่ระยะ 5 วัน ตรวจเลือดวันที่ 9 หลังใส่ตัวอ่อนค่ะ) กะคร่าวๆ ก็ประมาณทั้งหมดเดือนนึงพอดีค่ะ ลองหาข้อมูลดูค่ะไม่เสียหลายถ้าไม่อยากรอทำฟรีที่บ้าน ลองเสิรชหาเวปบอร์ดมีบุตรยากดูนะคะ เพื่อนๆ มีประสบการณ์เพียบ ยินดีจะให้คำปรึกษาและให้กำลังใจเยอะกว่าที่นี่มากมายเลยค่ะ :) จากคุณ : tiny เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 55 08:27:46

ความคิดเห็นที่ 17 สู้ๆ นะคะ เราก็ต้องทำ IVF/ICSI เหมือนกันค่ะ ประกันก็จ่ายให้แค่ครึ่งนึงเท่านั้น จากรอบละประมาณ $15000 โชคดีที่เราทำไปแค่สองรอบค่ะ ตอนนี้ท้องได้สามเดือนครึ่งแระ ไม่แน่ใจว่าถ้าต้องทำเจ็ดแปดรอบแบบคุณ tiny ตัวเองจะสู้ต่อไหวมั้ย (ชื่นชมความพยายามมากๆ ค่ะ) เพราะเรื่องแบบนี้ต้องใช้ทั้งพลังกายและพลังใจในการต่อสู้มากๆ ไหนจะเงินที่ต้องเสียไปอีก คุณโชคดีที่ไม่ต้องจ่ายตังค์เลย ยังไงก็ใจเย็นๆ คุยกับสามีให้รู้เรื่องนะคะ เราโชคดีที่สามีและเราต่างก็มีจุดมุ่งหมายทางเดียวกันคือ อยากมีลูก และเราสองคนก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร Unexplained Infertility น่ะค่ะ เลยตัดสินใจเลือกทำเด็กหลอดแก้วเลย เพราะเปอร์เซ็นต์ความสำเร็จสูงกว่า IUI ไม่แน่ คู่ของคุณอาจจะทำสำเร็จในรอบแรกก็ได้นะคะ เพียงแต่ขั้นตอนก่อนจะไปถึงวันนั้น อาจจะต้องเสียน้ำตาและกำลังใจไปเยอะก็ตาม โชคดีนะคะ จากคุณ : pongampy เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 55 08:30:16

ความคิดเห็นที่ 18 แฟนเราก็เป็นอย่างงี้แหล่ะคะ แค่ไปนั่งเจอหมอให้หมออธิบายเรื่องวันไข่ตกให้ฟัง พี่แกก็นั่งหน้าหงิก ประมาณเหมือนถูกบังคับให้มา โชคดี หลังๆ ให้ความร่วมมือดีขึ้นหน่อย หลังจากที่โดนเราหงิก งอแงมากๆ เข้า ต้องทำใจค่ะ ผู้ชายเขาอายค่ะ ลองมารักษาเมืองไทยสิคะ แต่ละที่ ชายหนุ่ม นั่งกันหน้าสลอน เลยไม่มีใครอายสักเท่าไหร่ค่ะ ประมาณมีเพื่อนค่ะ จากคุณ : คุณหมาขายาว เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 55 08:37:20

ความคิดเห็นที่ 19 ขอบคุณทุกท่านสำหรับกำลังใจนะคะ คุณ tiny ข้อมูลแน่นมากเลยค่ะ พอจะบอกได้ไหมคะว่าทำที่ไหน เราจะกลับไทยปลายปีอาจจะไปทำบ้างค่ะ ขอบคุณค่ะคุณ pongampy ประกันที่นี่ให้รักษาฟรีค่ะ แต่ก็มีลิมิตจำนวนครั้งในการทำกิฟต์หรือเด็กหลอดแก้ว กี่ครั้งเราไม่แน่ใจค่ะ ยังไม่ถึงจุดนั้น ติดขัดที่คนข้างตัวปอดค่ะ เราเคยคิดว่ากว่าจะผ่านกระบวนการหมดนี่ เราไม่ 40กว่าหมดประจำเดือนก่อนหรือยังไงกัน จากคุณ : ท้แท้สิ้นหวัง เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 55 08:43:58 A:82.241.240.211 X: TicketID:126695

ความคิดเห็นที่ 20 เราเองก็มีบุตรยากค่ะ สามีทำหมันต่อแล้วไม่ติด แต่ดีตรงรู้สาเหตุว่าเกิดจากอะไร จขกท ไม่ลองมาทำ icis หรือ ivf. ที่เมืองไทยดูคะ หมอบ้านเราก็เก่งมากนะคะ เราเองทำ icis+tese. คือต้องตัดชิ้นเนื้ออัณฑะของสามีเพื่อหาน้องจิ๊จังกันทีเดียว แต่โชคดีทำครั้งเดียวติดเลยคะ ตอนนี้จะสี่เดือนแล้ว อย่าท้อนะคะ เราเองก็รอมานานถึงสี่ปี กว่าจะมีวันนี้ได้ มันต้องใช้ความพยายามและอดทนทั้งสองฝ่ายเลย เราอยู่เมกาคะ แต่บินกันไปทำที่ไทย ใช้เวลาแค่เดือนเดียว เป็นกำลังใจให้นะคะ ^_^ จากคุณ : Mom to be เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 55 08:56:56 A:24.193.91.244 X: TicketID:203101

ความคิดเห็นที่ 21 เพิ่มเติมจากคุณ Tiny นะคะ (เสียดายกิฟท์หมดแระ) เราเพิ่งทำมาสดๆ ร้อนๆ เลยยังจำได้ ตรวจเลือดเช็คฮอร์โมนครั้งแรกนี้ วันที่ 3 ของรอบเดือนค่ะ ถ้าทุกอย่างโอเค มดลูกพร้อม (หมออาจจะให้เริ่มด้วยการทานยาคุมปรับฮอร์โมน) แล้วค่อยเริ่มฉีดยาค่ะ ในรอบเดือนใหม่ (แต่ถ้าทุกอย่างดูดี หมออาจะให้เริ่มฉีดยากระตุ้นไข่เลยก็ได้ค่ะ) อาจจะเริ่มด้วยการฉีดยายับยั้งไม่ได้ให้ไข่ตกก่อน Lupron ที่ไทยเป็นยาพ่นอ่ะค่ะ ตัวนี้เริ่มตั้งแต่วันแรกที่มีประจำเดือนเลยค่ะ พ่นหรือฉีดไปประมาณ สองวัน ก็จะเริ่มฉีดยากระตุ้นไข่ (Follistim or Gonal F) วันที่สามของรอบเดือน ฉีดไปกี่วันก็แล้วแต่ว่าร่างกายเราตอบสนองต่อยากระตุ้นไข่ดีแค่ไหน ช่วงนี้หมอจะนัดอัลตร้าซาวน์มอนิเตอร์ขนาดไข่ของคุณเรื่อยๆ ค่ะ พอได้ขนาด ก็นัดเก็บไข่ แล้วย้ายตัวอ่อน (อย่างที่คุณ Tiny บอก) ทั้งนี้และทั้งนั้น หมออาจจะมีการปรับเปลี่ยน Protocal ของเราได้ หากไม่สำเร็จน่ะค่ะ และที่สำคัญ หากสามีลางานได้ไม่นาน ก็แค่ให้เค้าเอาเชื้อแช่แข็งไว้ที่ไทยก็ได้ค่ะ มีคนที่เรารู้จัก บินไปทำที่ไทย โดยที่ให้สามีแช่แข็งเชื้อไว้ แล้วผู้หญิงก็อยู่ทำต่อคนเดียวที่ไทย และก็สำเร็จได้ลูกน้อยมาเชยชมแล้วค่ะ แต่เค้าก็ต้องบินไปกลับอยู่สามรอบเลยค่ะ สู้ๆ นะคะ เราๆ ที่ผ่านเรื่องแบบนี้มา เข้าใจความรู้สึกของคุณค่ะ จากคุณ : pongampy เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 55 09:05:28

ความคิดเห็นที่ 22 เห็นหัวข้อนี้แล้วอดไม่ได้ที่จะแชร์ประสบการ์ณส่วนตัวนะค่ะ ไม่ทราบว่า จขทก อยู่ประเทศอะไรค่ะ เราอยู่อเมริกา เข้าใจความรู็สึกของ จขทก นะค่ะ เราอายุเยอะแล้วตอนที่แต่งงาน ก็อยากมีลูกเลย พอผ่านไป 6 เดือนแล้วยังไม่ท้อง ก็เริ่มหาหมอเหมือนกันค่ะ หมอสูติส่งตัวไป fertility specialist นะค่ะ ตรวจทั้งเราและสามี ผลออกมาบอกว่าเรามีโอกาสที่จะตั้งท้องด้วยตัวเองแค่ 4 เปอร์เซ็นต์ ตอนนั้นก็เครียด อยากมีลูกมาก หมอก็แนะนำให้ทำ IVF โชคร้ายที่ประกันของเราไม่ครอบคลุมการทำ IVF ถ้าจ่ายเองก็อยู่ที่ประมาณ $12000 ต่อครั้ง และไม่มีการรับประกันอะไรทั้งสิ้น เอาไงดีล่ะ ไม่มีปัญญาจ่าย เลยคุยกับสามีว่าลองพยายามเองอีกสักพักแล้วกัน แต่ช่วงก่อนหน้านี้ก็เริ่มใช้วิธีวัดอุณหภูมิตอนเช้าทุกวันเพื่อดูว่าวันไหนไข่ตก ทำอยู่ประมาณ 6 เดือน ก็ไม่รู้ว่าบังเอิญหรือว่าวิธีนี้ได้ผล ก็ท้องคนแรก ก็ผ่านไป หลังจากคลอดคนแรกก็ไม่ได้มีการคุมนะค่ะ คือปล่อย เพราะว่าอยากมีลูกอีก แต่ก็ไม่ติดจนกระทั้งลูกชายคนแรกอายุได้เกือบสองขวบก็เริ่มรู้สึกว่าไม่ได้แล้ว ต้องทำอะไรซักอย่าง และแล้วก็ไป search เจอ fertility monitor ยี่ห้อ clearblue รายละเอียดอยู่ในเวบข้างล่างนี้นะค่ะ http://www.clearblueeasy.com/clearblue-easy-fertility-monitor.php คือว่าอยากแนะนำมาก ถามว่าแพงไหม ต้องตอบว่าไม่แพงเลย ถูกมากถ้าเทียบกับต้องทำ IVF เราเป็นคนที่ประจำเดือนมาไม่ปรกติ แล้วก็ไม่อยู่ในข่ายที่ใช้ monitor ตัวนี้ได้ ตามคู่มือที่แนะนำนะค่ะ แต่ก็ยังอยากลอง ก็เลยไปซื้อมาลองเลยค่ะ ผ่านไปเดือนแรกไม่ติด อาจจะเป็นเพราะว่าเครื่องยังไม่คุ้นเคยกับ cycle ของประจำเดือนหรือไงก็ไม่ทราบ หรือว่าเราคิดไปเองก็ไม่รู้ ก็ต่อเดือนที่สอง เป๊ะเลยค่ะ ติดเลย ท้องได้ 6 อาทิตย์ก็แท๊งค์ค่ะ หลังจากแท๊งค์ไปแล้วจริงจริงหมอแนะนำให้รอซัก 3 cycle คือให้มีประจำเดือนซัก 3 ครั้งก่อนค่อยลองใหม่ แต่เราใจร้อน ไม่อยากลอง ก็เลยเริ่มใช้ monitor ตัวนี้ใหม่ เดือนแรกก็ติดเลยค่ะ ตอนนี้น้องได้ 7 เดือนแล้ว คือเรามีลูกยากจริงจริงแต่อันนี้ work มาก ง่ายง่ายเลย คือจะท้องหรือไม่ขึ้นอยู่กับแค่ sperm 1 ตัว และ ช่วงไข่ตกเท่านั้น การใช้ monitor อันนี้คือจะต้องตรวจปัสสาวะทุกวันแตั้งแต่วันที่ 6 ของ cycle แล้วเครื่องจะตรวจหาค่าอะไรซักอย่างจำไม่ได้แล้ว เพื่อจะดูว่าไข่ตกหรือยัง  บน monitor จะบอกว่าวันไหนมีโอกาสไข่ตกมากแค่ไหน โดยแบ่งเป็น low high peak ไม่ได้ลามกนะค่ะ ถ้าหากว่ามีเพศสัมพันธ์วันที่ monitor บอกว่า high หรือ peak รับรองติดแน่ค่ะ เราลองมาแล้ว โดยเฉพาะท้องสุดท้ายนี้คือแบบว่ารู้เลยว่าได้ผล เพราะเรากับสามีไม่ค่อยว่าง แต่พอวันที่ขึ้นว่า high และ peak ก็มีอะไรกัน แล้วก็ได้เรื่องคะ แต่ละ cycle จะมีช่วงที่เป็น high ประมาณ 2 วัน แต่ peak แค่ประมาณ 1 วันนะค่ะ อย่าเพิ่งสิ้นหวังนะค่ะ สู้สู้ จากคุณ : Jake & Toby เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 55 09:24:12

ความคิดเห็นที่ 23 ผู้ชายก็เป็นอย่างนี้แหละค่ะ อายที่จะรับรู้ว่าตัวเองไม่ฟิต แฟนเราก็เป็นนะคะ แต่งมา 2 ปี เราก็ไม่ท้องสักกะที ผู้หญิงมักจะเป็นฝ่ายกระตือรือร้นตรวจนั่นตรวจนี่ แต่ผู้ชายต้องเข็นแทบตาย ไม่ยอมไปท่าเดียว (ตอนนั้นเราก็แอบรำคาญเหมือนกัน) จนมาค้นพบด้วยตัวเองว่า มีสาเหตุบางอย่างที่ทำให้เชื้อแฟนเราอ่อนแอ มันเกิดจากการทานยาปลูกผมค่ะ พอให้เค้าเลิกทาน 1 เดือน เค้ากลับมามีสมรรถภาพที่ดีขึ้น และเราก็ท้องได้เองในที่สุด (แต่แฟนเราผมร่วงเป็นตัวกะปะเลยค่ะ 555) สู้ต่อไปค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : ธรรมดาไม่เป็น เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 55 10:45:08

ความคิดเห็นที่ 24 ขอแชร์บ้างนะคะ เราแต่งงานตั้งแต่อายุ 32 แฟนเท่ากัน แต่งมา 3 ปียังไม่มีลูก ทั้งๆที่ลองด้วยวิธีธรรมชาติมาหมดแล้ว เรามั่นใจว่าตัวเองปรกติ น้องสาวแนะนำให้ไปหาคลีนิคมีบุตรยาก ชวนแฟนไป เค้าไม่ยอมไปเลยค่ะ บอกว่าจะรอมีธรรมชาติ ประมาณว่าถ้าเค้าไม่อยากมาเกิด จะบังคับเค้าทำไม เราไม่สนใจค่ะ ไปปรึกษาหมอเลย หมอตรวจเราทั้งหมด ทั้งออร์โมน มดลูก ฉีดสีที่ท่อนำไข่ ทุกสิ่งอย่าง ทุกอย่างปรกติ ค่อนข้างไปทางดี หมอบอกน่าจะท้องนะ สุดท้ายหมอถามถึงแฟน ให้เค้ามาตรวจอสุจิ เราได้แต่อึ้ง... เวลาผ่านไปอีก 2 ปี เราก็ยังไม่มีลูก เพื่อนๆที่อยากมีลูกคงจะรู้ว่าทุกๆเดือนที่ประจำเดือนมา เราเศร้าแค่ใหน ที่วัดอุณหภูมิ ตกไข่ ทดสอบการตั้งครรภ์ เราว่าเราหมดไปหลายหมื่นนะ ตลอด 5 ปีมาเนี่ย เราอยากมีลูกมาก แฟนก็ชอบเด็กนะ จนในที่สุด เราบอกแฟนว่า เรามีโอกาสอีกไม่กี่ปีนะ เพราะเราน่าจะใกล้วัยทอง แล้วล่ะ และลูกเราก็เสี่ยงที่จะผิดปรกติจากโรคทางพันธุกรรมด้วย (เรากับแฟนตกลงกันแล้วว่า ถ้าท้องจะไม่เจาะน้ำคร่ำ ถ้าเค้าผิดปรกติก็เลี้ยงเค้าค่ะ) อยู่ๆเค้าคงสงสารเรามั้ง ยอมไปตรวจอสุจิค่ะ สรุปเค้ามีตัวอสุจิที่ปกติไม่ถึง1% เลยค่ะ  เลยไม่ท้องสักที เราตัดสินใจทำ icsi เลยค่ะ เพราะกลัวเค้าเปลี่ยนใจ ครั้งเดียวติดเลย ตอนนี้ลูกเราขวบ 5 เดือนแล้วค่ะ อยากบอกว่า เอาแฟนคุณไปตรวจให้ได้ค่ะ อาจใช้เวลาบ้าง เพราะเค้าน่าจะเขินนะคะ แฟนเรายังบอกเลยนะคะ ว่าหมอน่าจะตรวจผิด เค้าพักผ่อนน้อย เชื้อเลยน้อยมากกว่า เราก็...ไม่ว่าไรค่ะ อยากบอกว่า ขอให้พยายามต่อไปนะคะ อย่าท้อ เราใช้เวลาตั้ง 5 ปีกว่าๆ กว่าจะมีลูก ที่ช้าเพราะแฟนคนเดียว...ตอนนี้แฟนมีลูกแล้ว ทั้งรักและหลงลูกเลยค่ะ กระซิบบอกเราว่า รู้งี้ไปตรวจตั้งนานแล้ว.. จากคุณ : พิกพูห์ เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 55 12:45:53

ความคิดเห็นที่ 25 อยากมาให้กำลังใจ ช่วงเราทำ ivf ทะเลาะกับสามีตลอด ในใจยังคิดเลยว่าอารมณ์เสียแบบนี้จะไปทำสำเร็จได้ยังไงไม่มีทาง แต่เราก็ดันทุรังทำอ่ะ สามีเราอยากมีลูกแต่ไม่ต้องการจะทำ ivf  มันเหมือนคนละ concept ผลที่ได้คือไม่สำเร็จ ผ่านมา 2 ปีเต็มน้องก็มาเองคะ ขนาดหมอที่ทำivf บอกว่าเชื้อสามีเราไม่แข็งแรงเจาะไข่เองไม่ได้ ตอนที่ทำแล้วไม่สำเร็จ เราถอดใจแล้ว คงไม่มีทางท้องได้เองเลยเลิกคิดหันไปไหว้พระทำบุญกับเด็กๆ คะ มีเงินไม่มีลูก ก็บริจาคให้เด็กที่ลำบาก ได้เหมือนกัน มีเด็กๆ ต้องการความช่วยเหลืออีกมาก ถึงขนาดเราไปเลี้ยงเด็กกำพร้าบ้านปากเกร็ด เรารักและสงสารเค้า มากอยากรับมาเลี้ยงแต่ติดที่ขั้นตอนการรับเลี้ยงเด็กกำพร้าสำหรับคนไทยยากมาก เค้าอยากจะให้ชาวต่างชาติมากกว่า แต่พอเดือนนั้นเลยที่เราไปเลี้ยงน้องๆ ปรากฏว่าเราท้องเองคะ ตอนนี้ 3 เดือนแล้ว อาจเพราะบุญกุศลที่เรากับสามีทำ (เรื่องทำบุญเท่าไหร่เท่ากันสำหรับเรากับสามี มันเหมือนทำแล้วมีความสุขทั้งคู่ ไม่เหมือนตอนทำ. Ivf ทะเลาะตลอด) ก็เป็นได้ เอาใจช่วย จขกท สำหรับเราคงเป็นปาฏิหาร และขอให้เกิดแบบนี้กับ จขกท นะคะ เราอายุจะเลขสี่แล้วตอนนี้ เหลือเชื่อไหมคะ จขกทอายุยังน้อย ทำจิตใจสบายๆ อย่าเครียด อารมณ์มีผลต่อร่างกายของทั้งชายและหญิงมากๆ  ขอให้ทำสำเร็จนะคะ แก้ไขเมื่อ 18 พ.ค. 55 14:23:53 จากคุณ : หมวยเล็กกับหมวยใหญ่ เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 55 14:15:12

ความคิดเห็นที่ 26 ผมเองกว่าจะมีลูกก็ตอนอายุ 36 ครับ คนที่สอนผมเรื่องการมีบุตรนั้นเชื่อหรือไม่ว่าคือพระไตรปิฏก พระพุทธเจ้าบอกว่า การที่จะมีเด็กมาเกิดได้นั้นประกอบด้วย 3 ประการคือ สเปิร์มของพ่อต้องดี ไข่ของแม่ต้องดี และบุญของผู้ที่จะมาเกิด ผมเองก็ไม่มั่นใจในสเปิร์มตัวเองซักเท่าไหร่เพราะมันไม่เข้มข้นเหมือนกับพวกเล่นหนัง x ออกใสๆเสียด้วยซ้ำ แต่ก็ไม่ได้ไปตรวจ อารมณ์เดียวกับสามีเจ้าของกระทู้ครับ แต่เมื่อผมศึกษาจากพระไตรปิฏก ผมเริ่มทำในสิ่งที่ทุกคนคาดไม่ถึงคือ เริ่มบริจาคเลือด ผมบริจาคสม่ำเสมอทุกสามเดือนจนมาถึงครั้งที่ 10 ลูกผมก็มาเกิด ผมเองไม่แน่ใจว่าการบริจาคเลือดจะเกี่ยวกับสเปิร์มของตัวเองหรือเปล่าจนกระทั่งวันหนี่งผมได้อ่านบทความทางการแพทย์ว่า ผู้ชายที่บริจาคเลือดนั้นร่างกายจะสร้างเม็ดเลือดแดงใหม่อย่างสม่ำเสมอ ทำให้มีสุขภาพดีและเลือดที่ดีนั้นจะช่วยให้สร้างสเปิร์มที่ดีขึ้นด้วย บางคนมีสเปิร์มดี ไข่ดี แต่ก็มีบุตรยาก ก็ขอให้ดูที่สาเหตุข้อสุดท้ายคือบุญของผู้ที่จะมาเกิด ผมได้คุยกับพระผู้ใหญ่ตรงนี้ ท่านบอกว่า คนที่มีบุญนั้นสามารถเลือกที่จะมาเกิดได้ หมายความถึง เทวดาที่ใกล้จะหมดบุญแล้ว เขาจำเป็นต้องลงมาต่อบุญด้วยการมาเกิดในโลกมนุษย์โดยที่สามารถเลือกได้ว่าจะมาเกิดกับพ่อแม่ใดซึ่งเขาจะเลือกพ่อแม่ที่ทำให้เขาได้สร้างบุญต่อได้ ส่วนคนที่ไม่ได้มาเกิดเพื่อสร้างบุญนั้นจะเป็นพวกต้องมาเกิดเพื่อใช้กรรมต่อ เชน เกิดมาพิการ หรือเกิดในครอบครัวที่ยากจน หรือเกิดกับครอบครัวที่ไม่รู้จักทำบุญสุนทานเป็นต้น เด็กพวกที่เป็นเทวดามาเกิดนั้นจะมีลักษณะพิเศษเช่น อายุน้อยๆไม่ถึงขวบปีจะไหว้พระเองโดยที่พ่อแม่ไม่ได้สอนไหว้มาก่อน ชอบเข้าวัด รู้จักทำบุญตั้งแต่อายุน้อยๆ เช่น 2-3 ขวบก็รู้เรื่องแล้ว ดังนั้น หากอยากจะมีบุตรที่ดี หนี่งคือสุขภาพกายและใจของพ่อแม่ต้องสมบูรณ์และต้องรู้จักทำบุญ ไม่เอารัดเอาเปรียบหรือคดโกงคนอื่น ทั้งหมดไม่ใช่การกล่าวอ้างแต่อยู่ในพระไตรปิฏกครับ จากคุณ : . เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 55 17:07:43 A:115.67.128.61 X: TicketID:260372

ความคิดเห็นที่ 27 ขอบคุณทุกท่านอีกครั้งนะคะ เริ่มแรกเลยเราจะไปซื้อเครื่องมอร์นิเตอร์ตามที่คุณ Jake & Toby แนะนำ ระหว่างรอพบหมอและตรวจต่างๆ ปลายปีไปเมืองไทยเราจะไปลองพบหมอที่นั่นดูอีกที เผื่อหมอเห็นต่าง เรื่องทำบุญ เราก็อยากทำมากค่ะ ได้แค่บริจาคเงินช่วยเหลือน้ำท่วมบ้าง ช่วยซื้ออาหารให้องค์กรกาชาดของที่นี่บ้าง ปีที่แล้วกลับไทยก็บริจาคเป็นทุนการศึกษาให้สามเณร วัดไทยที่นี่ไกลจากเมืองที่เราอยู่มากค่ะ เคยคิดจะไปแต่ท้อเสียก่อน ไปไม่ถึง คงเป็นที่เครียดจริงๆ เลิกเครียดนี่ยากมากค่ะ เพื่อนๆ เราก็อยู่ในวัยแต่งงานมีลูกกันทั้งนั้น ปีนี้ก็คลอดมา ๓ คน ทุกคนก็ถามเราเมื่อไรจะมี ๆ บางทีมันกระทบใจนะคะ พอจะไม่เครียด เอ้า มาถามกระตุ้นอีกแล้ว ก็กลับมาเครียดอีก ทั้งๆ ที่เรายินดีกับเพื่อนนะ แต่มันอดคิดไม่ได้ว่าสวรรค์ไม่เมตตาเราเลย หมอที่ประเทศนี้เค้าชอบธรรมชาติค่ะ ถึงบอกว่าเค้าไม่สอนเทคนิคอะไรเลย ไม่ให้นับวัน ให้ตั้งหน้าตั้งตาผลิตอย่างเดียว วันเว้นวันหรือสองวัน เชื่อไหมคะ เราเคยทำตามนี้ มันเหมือนเราและสามีกลายเป็นเครื่องจักรอ่ะค่ะ เอ้า ถึงเวลา ปิดทีวี ขึ้นเตียง เป็นวัฏจักร กลายเป็นทำไปงั้นๆ แล้วก็ไม่ติด เห็นพ่อแม่บางคน advance ขนาดเลือกเพศลูก อารมณ์ผู้มีบุตรยากเนี่ย เราไม่กล้าเลือกหรอกค่ะ เพศอะไรก็มาเถอะ รับทั้งนั้น จากคุณ : ท้อแท้สิ้นหวัง เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 55 17:43:47 A:82.241.240.211 X: TicketID:126695

ความคิดเห็นที่ 28 ลองบินมาแล้วทำที่เมืองไทยไหมคะ ไม่มีขั้นตอนยุ่งยากเท่าทางโน้น  เรารู้จักคนที่บินมาทำที่เมืองไทยค่ะ เห็นบอกว่าที่เชียงใหม่ รายละเอียดไม่ทราบแน่ แต่ทราบว่ามาถึงก็ทำได้เลย(แต่คงโทรมาปรึกษาก่อนแล้ว)  แต่เอาเข้าจริงๆ เพื่อนเราก็ไม่ได้บินมาค่ะ  ตอนนั้นจองตั๋วเครื่องบินอะไรกันเรียบร้อยแล้วแต่มีปัญหาทางแม่ฝ่ายชายอะไรไม่ทราบเลยไม่ได้มา  แต่จากที่เพื่อนเตรียมการ เค้าเตรียมไปเยอะแล้วค่ะ ที่แนะนำอย่างนี้ เพราะเห็นว่าที่โน่นมีขั้นตอนยุ่งยากกว่าเมืองไทย ไม่ใช่ว่าเมืองไทยทำเก่งกว่าหรอกนะคะ  เป็นแค่ 1 ในทางเลือกค่ะ เสนอไอเดียไว้พิจารณา จากคุณ : Lily of the Valley เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 55 19:06:42

ความคิดเห็นที่ 29 คุณเครียด หรือคนอื่นทำให้เครียดคะ ใครพูดอะไรมา ก็แค่คำพูด อยู่ที่ว่าคุณจะเก็บมันมา แล้วเอามาคิดต่อจนคุณเครียดรึป่าว ความเครียดไม่มีผลดีต่อสุขภาพเลยค่ะ ลองกลับมาอยู่ที่ลมหายใจปัจจุบัน แล้วไม่ส่งใจไปอดีตหรือส่งไปในอนาคต เพราะยิ่งดิ้นก็ยิ่งเหนื่อย เหนื่อยก็ทำให้ร่างกายไม่พร้อมนะคะ :) จากคุณ : ฟากฟ้าฝั่งฝัน เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 55 00:04:41

ความคิดเห็นที่ 30 ขอเเชร์ของเราบ้าง    เราเเต่งเกือบเเปดปีเเล้วก็ยังไม่มีลูกเลยต้องทำ ivf  กว่าจะติดหลายครั้งอยู่ ของเเบบนี้หากไม่รวมมือกันทำจริงๆจัง ไม่ได้เเน่ๆ   ตอนเเรกเราก็ทำที่ infertility dept ของโรงพยาบาลที่มีประกันHMO  เสียเเค่ครั้งละ$10 ต่อการไปหา ขั้นตอนยุ่งมาก ต้องทำนี้ก่อน เเล้วมาวันหลัง ทำนี้ต่อวันอื่นๆทานยา ตรวจวันตกไข่   วนอยู่เเค่ขั้นเดิมๆ กว่าจะเริ่มฉีดสีเข้าท่อนำรังไข่ ก็ปาไปหลายเดือน เกือบปี พอ ultrasound เจอซีส ก็ต้องเริ่มใหม่หมอไม่ทำเเล้วจะต้องส่งไปอีกแผนก ต้องผ่าออกก่อน ผลักไปผลักมา ไม่ยอมทำอะไรสักที่ เกือบสองปี จนเราเปลี่ยนประกันเป็นppo เราไปหาprivate infertelity clinicทำเลย เร็วดังสายฟ้าแหลบ ตรวจได้หมดทุกอย่างมีห้องแล๊ปของตัวเองไม่ต้องรอผลเป็นอาทิตย์เหมือนที่เก่า ใช้เวลานิดเดียวให้นัดหมอผ่าซีส์ ประกันจ่ายทั้งหมดตั้งเเต่ต้น ถึงเเค่ตอนเริ่มทำivf ที่ต้องจ่ายเอง  แผลหายเริ่มยาทำตารางฉีดยา กระตุ้นไข่ ทุกอย่างๆเร็วเเละเยอะจนงง จ่ายค่ายากะหมอจนมึน  สามครั้งที่ทำเเบบนี้จนได้ลูกมาสมใจ ครั้งสุดท้ายนี้เรื่องทำเยอะขั้นตอนเยอะขึ้นมามากเกือบถอดใจเลย   เราว่าคุณควรคุยกับแฟนก่อนดีกว่าว่าอยากมีจริงๆไหม เพราะเราเป็นผู้หญิงเวลามันเหลือน้อยลงทุกที ที่ร่างกายจะผลิตไข่ที่เเข็งเเรง  ควรบอกแฟนว่าเวลาไม่ค่อยท่าเเล้วนะ  ทำอะไรก็รีบๆ   เป็นกำลังใจให้ละกัน จากคุณ : remy&chanel เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 55 01:06:42

ความคิดเห็นที่ 31 เราอยู่เมกาค่ะ พยายามมีน้องมา 10 เดือนแล้วค่ะ ทั้งนับวัน เช๊คอุณหภูมิ เทสวันไข่ตก ลองมาหมดแล้วก็ยังไม่มี ตอนนี้ไม่รอครบปีแล้วค่ะ อายุมากขึ้นๆกลัวไม่ทัน เพิ่งไปพบ specialist เมื่ออาทิตย์ก่อน เจาะเลือดไปแล้ว รออาทิตย์หน้า สามีตรวจเสปริม เราตรวจ HSG คือหมอบอกทำทุกอย่างไปเลย ไม่ต้องรอ จริงๆแล้วทุกอย่าง เราเป็นคนเริ่มต้นในการพบหมอ ทั้งทำประกันที่ครอบครุม หาหมอ หาโรงพยาบาล คือติดต่อทุกอย่างเอง แล้วถ้าอะไรเกี่ยวข้องกับสามี ก็แค่มาบอกให้เค้า โทรเบอร์นี้ นัดหมอคนนี้ ทำอะไรบ้าง เพราะเรารู้ค่ะ สามีอยากมีลูกก็จริง แต่ถ้าให้เค้าลงมือเอง ก็รอไปเถอะค่ะ เราไม่อยากเครียด จู้จี้กับเค้า ยิ่งทำให้โอกาสตั้งท้องลดลง ทำเองได้ ติดต่อเองได้ก็ลงมือเองค่ะ แต่เค้าดีอย่างที่ เค้าจะทำค่ะ ช้านิดแต่ก็ทำ (ทนเสียงบ่นไม่ไหว 555) พิมพ์มาซะเยอะ แค่อยากบอกว่าเข้าใจเจ้าของกระทู้ค่ะ เอาใจช่วยให้ทุกอย่างผ่านไปด้วยดีนะคะ จากคุณ : Bitter Biscuit เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 55 01:13:53

ความคิดเห็นที่ 32 เห็นหัวข้อแล้วขำ เลยเข้ามาอ่าน ปกติจะอยู่ห้องจตุจักรไม่มีลูกค่ะ เลยมีลูกเป็นหมา แต่งงานมา 14 ปี ช่วงเข้าปีที่ 3 (ปี 2543) ไปพบแพทย์ ตรวจร่างกาย สอบถามประวัติชายหญิง หมอให้ฝ่ายชายตรวจน้ำเชื้อก่อนเลย ผลปรากฎฝ่ายชายเชื้ออ่อน ไม่แข็งแรงเคลื่อนไหวช้า มี 5 ล้านตัว  ตอนนั้นอายุ 33  หมอจัดยาตามใบสั่งให้ทาน 6 เดือนตรวจซ้ำไม่ดีขึ้น หมอก็ถอดใจไม่ได้แนะนำอะไรมาก คนไข้ก็ถอดใจ ถอยดีกว่าเลี้ยงหมาดีกว่า จนอายุ 37 เออ ชักใกล้เลข 4 ขอลองอีกหนพากันไปตรวจ รพ.นครธน คราวนี้หมอตรวจผู้หญิงไปแต่เช้าแต่รอตรวจบ่ายเพราะทานอาหารเช้าไป หมอฉีดสีเพื่อตรวจมดลูก เจ็บมาก เจ็บกว่ามีประจำเดือน ผลปรากฎว่ามดลูกปกติ ค่าฉีดสี 9000 หมอนัดตรวจฝ่ายชาย แต่ด้วยความกลัวว่าอายุมากจะมีผลต่อเด็ก เราเลยพับโครงการมีลูกไป ใช้ชีวิตตามปกติ ไปวัด พาลูก ๆ (หมา) ไปเที่ยว มีสังคมเพื่อนออนไลน์ จนเมื่อสองปีมีโทรศัพท์ลึกลับโทรบอกว่าสามีมีเมียน้อยมีลูกด้วย ด้วยความตกใจ ขำก็ขำ  สอบถามสามีก็ปฏิเสธ เป็นเรื่องเป็นราวแจ้งความกันเข้าไป อีกอาทิตย์มีข้อความจากเบอร์เดิมยืนยันว่าเด็กใช้นามสกุลสามี หน้าโง่ เลยบอกสามีไปเคลียร์เองอย่าให้มาระราน สามีก็ปฏิเสธ อีกอาทิตย์ก็ส่งข่าวมาอีกบอกที่อยู่เสร็จ ได้อยากให้รู้เราจะตามไปดู เออ มีจริงเด็กผิวขาว ผู้หญิง แต่ไม่เชื่อก็อย่าลบหลู่สารรูปผู้หญิงไม่มีอะไรน่าเสน่หา  (เพิ่งรู้สามีชอบของแปลก) อายุราว ๆ 35 แถมม่ายลูกติดอายุ 7 ขวบประมาณสามีตาย ไม่มีงานทำอยู่บ้านโครงการสำหรับผู้มีรายได้น้อย ความรู้สึกที่เห็นครั้งแรกสอบถามเค้าว่ารู้มั๊ยเค้ามีภรรยา รู้ (แต่จะเอา) แล้วรู้มั๊ยเค้าจดทะเบียน (ไม่ตอบหน้าซีด ๆ) รู้มั๊ยเค้าเป็นผู้มีบุตรยาก (หน้าไม่แน่ใจ) แต่ไม่เป็นไรพี่จะคุยกับสามีให้มารับผิดชอบพวกหนูทั้งหมด พี่ไม่มีลูกไม่ลำบากอะไรเลิกรากันไปก็เหมือนคนอื่น ยกมือกราบขอโทษ ไม่เป็นไรลงทุนกันขนาดนี้น่าเห็นใจสอบถามหน้าที่การงาน นิติกรรมที่แอบทำกันก็ไม่มี งานก็ไม่มีทำ น้ำตาสักหยดก็ไม่มี รู้แต่ว่าถ้าผ่านช่วงเวลานี้ไปได้ก็สร้างบุญสร้างกุศล ภาวนาขอให้ชีวิตวันข้างหน้ามีแต่ความสุข    สามีเคยมีประวัติเรื่องแบบนี้มาหน ช่วงเวลาสั้น ๆ ให้อภัย แต่ครั้งนี้หนักสุดยากเกินกว่าจะให้อภัย โทรบอกสามีกับเรื่องที่เกิดขึ้น สามีบอกว่าต่างคนต่างอยู่ไม่ได้เหรอ โอ๊ย ทนใช้ของร่วมกันไม่ได้ คุณคงไม่โชคดี เลิกงานกลับมาบ้านจับเข่านั่งคุยกันสาธยายมาจนหมดปาก สามีบอกเลิกผู้หญิงคนนี้ไปแล้ว แต่โทรมาง้อเลยไปหาแล้วมีอะไรกัน อีกเดือนผู้หญิงโทรบอกว่าท้อง ทั้งที่ตัวเค้าก็ไม่แน่ใจเพราะกับภรรยาทำไมไม่ท้อง ทุกวันนี้เค้าก็คิดว่าเด็กทำไมขาว หน้าตาดี ไม่เหมือนพ่อ แม่ ไม่เป็นไรจะทำยังไง ขอแยกทางนะ สามีร้องไห้แล้วสอบถามว่ารู้ที่อยู่ผู้หญิงได้ยังไง ก็เลยบอกว่าฝ่ายนั้นเค้าอยากให้รู้บอกพิกัด พูดจบสามีขับรถพาไปหาผู้หญิงโดยบอกว่าตามข้อตกลงคือพี่มีภรรยาแล้ว เคยบอกว่าถ้าเมียพี่รู้พี่ไม่เลือกเธอนะ แล้ววันนี้เธอเป็นคนบอกเมียพี่ ถือว่าเราจบกัน ฝ่ายหญิงบอกใช่หนูรักพี่ ต้องการให้พี่เลี้ยงดูหนูแต่ตอนนี้เด็กคนนี้คือลูกพี่ ยังไงพี่ก็ต้องกลับมา สามีบอกว่าเด็กไม่ใช่ลูกเค้า และไม่ขอกลับมา เรารู้สึกสงสารพวกเค้านะ พอออกจากบ้านเราพาสามีไปตรวจน้ำเชื้ออีกหน หลังจากเคยตรวจเมื่อปี 43 น้ำเชื้อมี 5 ล้านตัว  ผลปรากฎหมอบอกว่าคุณมีน้ำเชื้อแค่ 2 ล้านตัว เข้าข่ายเป็นหมัน อายุก็มากเลี้ยงหลานดีกว่า แต่ก็กังขาว่าเด็กจะเป็นลูกใคร หากเป็นลูกของสามีเรายินดีจะรับมาเลี้ยง แต่หากไม่ใช่เราจะเอาเงินให้เค้าสำหรับเป็นทุนในช่วงที่ยังไม่มีงานทำ หลังจากนั้นเราก็ไปวัดทำบุญกรวดน้ำ สามีเลิกดื่มเลิกเที่ยว จนผ่านไปสามเดือนผู้หญิงฟ้องร้องให้รับรองบุตร เนื่องจากวันคลอดฝ่ายหญิงให้ชื่อสามีเป็นพ่อเด็ก เอาบัตรประชาชนสามีให้ญาติไปแจ้งกับเทศบาล สามียืนยันขอตรวจ DNA ศาลส่งไปศิริราช ผลปรากฎเด็กคือลูกของสามี สามีไม่ยอมรับผลขอไปตรวจที่รามา เราเห็นเด็กเทียวไปมาขึ้นศาลไปรพ. จากเด็กแบเบาะจนเดินเตาะแตะ หาคำตอบไม่ได้ว่าใครผิดแม่เด็กผิดที่ยุ่งสามีชาวบ้านแล้วไม่คุม สามีผิดที่ไปยุ่งกับผู้หญิงอื่นที่มิใช่ภรรยาตนเอง เราเหมือนดูหนังดูละคร ไปศาล ไปรพ.กับสามี เอาหนังสือสวดมนต์ไปอ่านขณะที่คนทั้งสองกำลังดำเนินการแก้ไขปัญหา  ทั้งนี้ทั้งนั้นเด็กและเราภรรยาที่ถูกต้องต้องได้รับการเยียวยา เขาทั้งสองต้องได้รับโทษ เราไปรพ.เราเฝ้ามองเด็กด้วยแววตาถูกชะตาสงสาร แต่แม่เด็กพูดจากระทบ เราได้แต่สังวรในใจว่าก็เพราะคุณใช้ชีวิตแบบมั่นใจว่าต้องได้ แย่งมาให้ได้ เอาชนะ คุณถึงเป็นแบบนี้  หลังจากกลับจากรพ.ศิริราชเพื่อขอย้ายไปตรวจที่รามา เราบอกสามีว่าเราขอ เราขอให้หยุดและยอมรับเสียว่าเด็กเป็นลูก แล้วไปว่ากันในศาลเรื่องค่าเลี้ยงดู ทางเราได้ขอเด็กมาดูแล (ต่อหน้าผู้พิพากษาสมทบ) แต่แม่เด็กปฏิเสธ ต้องขอโทษที่เล่ามายาว บางทีการเกิดของเด็ก อย่างคำเขาว่าที่เหมาะสมให้เกิดไม่เกิด เคยมีเพื่อนจะไปหย่ากันวันพฤหัส  วันจันทร์ไปตรวจปรากฎว่าท้อง สุดท้ายก็หย่า เลี้ยงลูกเองทุกวันนี้ จขกท. ผู้มีบุตรยากขอระบาย เหนื่อยหน่ายสุดจะทนกับสามี   สู้ ๆนะคะ ส่วนดิฉันเกินเหนื่อยเกินหน่าย แต่ก็ต้องทน ต้องให้อภัยถือว่าสร้างบุญสร้างกุศลขอชดใช้กันชาตินี้ อย่าได้ตกค้างไปชาติหน้า ทุกวันนี้ห่วงแต่ลูก(หมา) ที่เลี้ยงไว้ ส่วนสามีใช้เวลาอีกนานเท่าไหร่ที่เค้าต้องทำดีชดใช้ ทุกวันนี้ดีจะแตกอีกเมื่อไหร่ก็ไม่รู้  ชีวิตคู่มีอีกหลายอย่างรออยู่ข้างหน้า สวยโรยด้วยกลีบกุหลาบมีแต่ในนิยาย  ทุกวันนี้ก็ล้อสามีว่าเชื้อสามีสามารถสร้างเด็กได้ด้วย จากคุณ : น้ำปาย เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 55 15:28:59

ความคิดเห็นที่ 33 เข้ามาอ่าน  ขอโทษนะคะเจ้าของกระทู้  อ่านเสร็จดิฉันเข้าใจว่าเรามีสามีคนเดียวกันเลย   ของเรานี่หนักหน่อยตรงต้องไปนอนฝังเข็มทุกวันศุกร์  แต่พ่อเจ้าพระคุณรุนช่องไม่เคยคิดจะทำอะไรเลย  พอเราจะเล่าอะไรให้หมอฟัง ต้องห้ามเราบอกว่าเป็นความลับอย่าเอาไปเล่าให้ใครฟัง   เฮ้อ  ไม่เล่าปัญหาให้หมอฟังแล้วจะไปเล่าให้แมวที่ไหนฟังเนี๊ย   เราสุดทนเช่นกัน  แต่ปลงตก  ไม่มีก็ไม่ต้องมี  อยากทำไอวีเอฟก็ไม่ได้ทำ ขนาดมีท่อนำไข่อย่างเดียว  เพราะสามีกลัวไปหมด ทุกอย่าง น่ารำคาญมากๆ บางครั้งเราโมโห ขอหย่าหลายรอบแล้ว  แล้วคุณเธอก็ร้องให้ ขอโอกาสทุกที   เฮ้อ  พูดแล้วของขึ้น  ปลงๆๆ จากคุณ : คุณนายก้อ เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 55 03:14:26