ความคิดเห็นที่ 1 เพิ่มเติม ผมอายุ37 ภรรยา32 ไม่เด็กแล้วครับ จากคุณ : พ่ออะนะ (djorgan) เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 55 00:33:18

ความคิดเห็นที่ 2 เห็นด้วยกับพี่สาว จากคุณ : ลำปางหวานมาก เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 55 01:26:39

ความคิดเห็นที่ 3 อ่านแล้วเข้าใจคุณนะ คุณคงจะเครียดไม่น้อย แต่เอาจริง ๆ ตอนนี้ลูกยังไม่เข้าโรงเรียน กัดฟันทนหน่อยเถอะ เดี๋ยวพอลูกเข้าโรงเรียนแล้ว เราว่าภรรยาคุณเค้าก็ต้องหาทางทำมาหากินบ้างแหล่ะ ก็ไม่ต้องเลี้ยงลูกแล้วหนิ แถมยังเจอค่าใช้จ่ายเรื่องโรงเรียนลูกอีก .. ส่วนตัวเราเองก็ไม่ทำมาหากินเหมือนกันนะคะ(แฮ่) ทำไม่เป็น ไม่เคยคิดจะทำ มีความสุขกับการเลี้ยงลูกอยู่บ้าน แต่เราดีหน่อยตรงนี้ มีบ้าน มีรถ มีกิจการที่พ่อแม่ยกให้(ห้องเช่าหน้าราม) แต่ว่าไป สามีเราก็บ่นเราอยู่ดี วันดีคืนดีก็จะพูดลอย ๆ ว่าเราเรียนสูงแต่ไม่ทำมาหากิน > <" คือ เราก็คิดไว้นะว่าถ้าลูกเข้าโรงเรียนเมื่อไหร่ เราคงไม่อยู่เฉย ๆ หรอก อยู่บ้านเฉย ๆ กับลูกสองคน มันก็ไม่สนุกเหมือนกันนะ แต่มันมีความสุขที่ได้เลี้ยงลูกเองอะ ไม่รู้ว่าคุณผู้ชายจะเข้าใจรึเปล่า .. เราว่ารอดูลูกคุณเข้าโรงเรียนดีกว่านะ ภรรยาคุณอาจจะเปลี่ยนไป จากคุณ : rainswatch เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 55 01:36:51

ความคิดเห็นที่ 4 คำว่าเครียดมันหายไปแล้วครับ. เอามาคิดหาทางแก้ปัญหา เครียดไปไม่มีประโยชน์. เอาเวลาเครียดทำอย่างอื่นจะได้ไม่ต้องเครียดไงครับ จากคุณ : พ่ออะนะ (djorgan) เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 55 01:45:01

ความคิดเห็นที่ 5 เป็นกำลังใจให้คุณแล้วกันนะคะ สู้ๆค่ะ ภรรยาคุณก็เกินไปหน่อยนะ ไม่ทำงานนอกบ้าน เลี้ยงลูกอย่างเดียวก็ควรทำงานบ้านไม่ให้ขาดตกบกพร่อง ไม่ใช่จ้องจะเลี้ยงลูกอย่างเดียวไม่ทำอะไรเลย ถ้าทำงานนอกบ้านทั้งคู่ก็ว่าไปอย่าง จากคุณ : Trippy เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 55 04:26:29

ความคิดเห็นที่ 6 มันเหมือนเป็นปัญหาโลกแตกของผมไปแล้วละครับ ขอบคุณกำลังใจจากทุกคน. เท่านี้แหละครับที่ต้องการในตอนนี้ แต่สงสัยว่าผู้หญิงเขาเป็นแบบนี้ ในกรณีที่ไม่พูดไม่จาก. หรืออาจจะเก็บกด โดยส่วนตัวภรรยาเป็นคนที่ไม่ค่อยพูดอยู่แล้ว. มีคนประเภทนี้อยผุ่เยอะมั้ยครับ. หากใครเก็บได้แบบนี้ฝากระบายให้ผมฟังหน่อยครับอยากรู้ถุงสาเหตุที่ไม่พูด จากคุณ : พ่ออะนะ (djorgan) เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 55 11:25:19

ความคิดเห็นที่ 7 เรื่องการนิ่งเฉย ทำเป็นไม่พูด บางทีเค้าอาจจะประท้วงอะไรบางอย่าง หรือไม่พอใจอะไรบางอย่าง และอาจจะไม่อยากตอบโต้คุณเพราะเดี๋ยวพาลทะเลาะกัน ก็เลยเฉยดีกว่า ยิ่งทำให้คุณหงุดหงิดเพิ่มขึ้นไปอีก ไม่กล้าแนะนำอะไรเพราะไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ นอกจากจะบอกว่าต้องหาทางคุยกันอย่างสันติว่าเธอคิดอย่างไร จากคุณ : สรณธรรม เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 55 11:39:22

ความคิดเห็นที่ 8 อ่านดูแล้ว .... แอบนึกถึง   สามีที่บ้าน ตอนที่เลี้ยงลูกคนแรก ค่ะ เพราะเราก็ไม่ได้ ทำงาน ..... เลี้ยงลูกจริง ๆ 2 ปีครึ่ง . . เค้าจะแอบคิดแบบนี้บ้างป่าวหน๊อ..... . แต่. . ขอเล่า ปสก บ้างนะคะ . . ตอนก่อนท้องเราก็ทำงานตามปกติ แต่ใกล้คลอดทำไม่ไหว ไม่สะดวกเดินทาง สามีเลยบอกว่า ออกก็ได้ .... ลงท้ายด้วยว่า  เค้าไหว . . เราลังเลใจ มาก แต่ก็ อืม ร่างการเราไม่ไหวจริง ๆ ... สรุปลาออกจากงานตั้งแต่เดือนที่ 8  หลังจากนั้น ก็มีปัญหาเรื่องเงินมาตลอด คือ  เมื่อ4 ปีที่แล้ว แฟนเราเงินเดือนไม่เยอะ ต้องอาศัย ทำ OT ตลอด ถึงจะได้เงินเดือนสัก 15000 (ถ้าเทียบกับครอบครัวอื่นแล้ว เรา .. จน .. เลยนะ)  กินก็สามปาก แต่ดีที่เลี้ยงลูกด้วยนมแม่ ไม่ต้องเปลืองค่านมป๋อง ไม่เลี้ยงด้วยแพมเพิส .. ผ้าอ้อมล้วน ๆ .. . . แต่เชื่อไหมว่า   ครอบครัวเรามีความสุขมากกกกกกก มากขนาดที่ว่า ทุกวันนี้เราทำงานมีเงินเดือน มากกว่าสามีตั้งหลายเท่า เรายังหาความสุข อารมณ์ แบบนั้นไม่ได้เลย . . เพราะตอนนั้นเราอยู่แบบ ไว้ใจ เชื่อใจ มั่นใจ เข้าใจ รักกัน รู้เลยว่า ความรักของเรามันเพิ่มขึ้นทุกวัน ไม่ต้องไปกินของแพง ข้าวไข่เจียวในบ้านยังอร่อย . . จน ทุกวันนี้ยังถามกันอยู่เลย ว่า ป๊า ความสุขแบบเมื่อก่อนมันไปไหน ..... คิดถึงมันจัง . . พอมานั่งทบทวนดูก็ปรากฏว่า ...... เราฟังกันมาก.... พูดทำความเข้าใจในทุกเรื่อง (ด้วยนิสัยเป็นคนที่มีเหตุผล จะทำอะไรจะบอกเหตุผลให้เค้ารู้ตลอด )คือเค้าพูดน้อยมาก  .. และอาศัยว่า เรา... อดทนกันมาก  ทั้งเค้าอดทนเรา  เราอดทนเค้า เพราะเรื่องงานบ้านเราขอเหมาหมด เค้าไม่ต้องแตะ  เพราะเค้าทำงานมาเหนื่อยทั้งวัน สงสารเค้าให้เค้ามาแล้วเห็นรอยยิ้ม เรากับลูกเค้าก็สบายใจมีฟามสุขแล้ว   . . และเค้าก็รักลูกมาก ตื่นเต้นตลอด เหมือนคนเห่อลูก เราต้องฟังเพลงอะไร นิทาน คุยกับลูก เลี้ยงแบบไหน อะไรดีดี สรรหามาตลอด  อะไรแบบนี้เค้าสั่งเราหมด . . ดูดีเนอะ ..... สามีเรา .... แต่ก่อนหน้านี้เค้าไม่ได้เป็นแฟนที่ดีที่สุดนะ เค้าเกเร ญ.เยอะ มีกิ๊กเพียบ แต่เราก็มั่นใจเค้าว่า นี้แหล่ะ พ่อของลูก ... เลยอดทน .. ฟันฝ่าอุปสรรค ต่าง ๆ นา ๆ มาด้วยกัน . . แล้วเค้าก็แก้ไข สิ่งที่ไม่ดี ที่ผิดไป มาเป็นพ่อของลูกทุกวันนี้ . . ส่วนเรื่องเงิน อยากบอกเจ้าของกระทู้ว่า ..... ถึงเวลา มันมาเองค่ะ ถ้าไม่ขี้เกียจ   เชื่อสิ .... ของเราตอนลูกคนโตเข้าเรียน (พูดตรง ๆ มีเงินเก็บในกระเป๋าแค่ 4 พันเอง) ผ่านไปไม่กี่เดือนเรามีเงินเก็บมากกว่านั้นตั้งเป็นหลายเท่าตัว เพราะเราไม่ยอมต่อโชคชะตา เรามันคนเสื่อผืนหมอนใบจริง ๆ นะ ที่บ้านเราทั้งคู่ไม่มีสมบัติอะไร นอกจากอวัยวะ 32 ประการมอบให้ และไม่เคย บ่นน้อยใจให้พ่อแม่เสียใจที่ไม่ได้ สร้างอะไรให้ลูก ....เพราะเรา ปฏิญาณไว้ตั้งแต่ตอนเรียนแล้ว   นู๋จะสร้างของๆ นู๋เอง แม่ไม่ต้องห่วง.... ไม่ต้องมีไรให้ แค่ที่มีให้มา(ชีวิต)ก็เกินพอแล้ว .....เอ๊า ฮิ้ววววววว ดูเป็นคนดีเนอะ 5555 จริงแล้วป่าว ... พูดเพื่อทำใจให้เข้มแข็งง่ะ 55 . . แต่ท้ายสุดแล้ว  ความขยันไม่ทำร้ายใคร ความเข้าใจไม่ทำร้ายครอบครัวค่ะ . . สู้ ๆ อยากเห็น ผช ที่มีความรับผิดชอบมาก ๆ แบบ จขกท เยอะ ๆ จัง จากคุณ : ปายจัง เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 55 11:41:19

ความคิดเห็นที่ 9 สู้ๆ นะคะ จากคุณ : ลมพัดใบไม้ เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 55 12:01:06

ความคิดเห็นที่ 10 ใจเย็นๆนะคะ เราเองก็เลิกทำงานพอรู้ว่าท้อง แต่ทางบ้านเราช่วย support เรื่องเงินใช้จ่ายส่วนตัวเรามาตลอด เราเองก็ทำงานบ้านไม่ให้บกพร่อง แต่สามีก็ไม่วายบ่นนิดๆหน่อยๆ ที่ต้องทำงานเพียงคนเดียว ถามว่าก่อนหน้าที่ภรรยาคุณจะท้องแก่ เค้าเคยทำงานบ้านมั้ยคะ??? ถ้าเคยทำมาตลอด ก็อภัยให้เค้านะคะ เห็นว่าเพิ่งคลอดน้องได้ 4 เดือน คนเป็นแม่รับภาระหนักมากตั้งแต่ตั้งท้องนะคะ แล้วระยะฟื้นตัวแต่ละคนก็ต่างกัน ไหนจะให้นมบุตรอีก ไหนไหนก็อดทนได้มานานแล้ว ลองให้เวลาเค้าอีกสักหน่อย เผื่อว่าทุกอย่างจะกลับมาดีขึ้นในเร็ววันค่ะ จากคุณ : Vanila Creamy เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 55 12:15:11

ความคิดเห็นที่ 11 เห็นใจจขกท.จังเลยค่ะ ส่วนตัวเราเราให้สามีเป็นคนเลี้ยงลูก เพราะเรารับราชการ ไม่อยากลาออกค่ะ เงินเดือนก็ไม่ได้เยอะอะไร หมื่นกว่าๆ แต่ต้องรับผิดชอบค่าใช้จ่ายเองเกือบทุกอย่าง สามีก็ หาอะไรทำแก้เบื่อบ้าง คือก่อนหน้านี้เค้าจะขายอุปกรณ์คอม รับประกอบ อะไรประมาณนี้ค่ะ พอมาเลี้ยงลูกก็ไม่มีเวลาทำอะไร แต่ข้อเสีย อยู่ตรงที่ว่าเค้าทำงานบ้านไม่เป็นเลย แถมยังช่วยทำรกอีก ทำอาหารเล็กๆ น้อยๆก็ไม่เป็น แรกๆเราก็บ่นๆน่ะ ก็มันเหนื่อยนี่คะไปทำงานแต่เช้า กลับมาต้องช่วยดูลูกแล้วงานบ้านอีก ฮ่าๆ เป็นเหมือนกัน บ่นเค้าจนขี้เกียจบ่น ทำเองก็ได้ แต่ก็เข้าใจเค้าน่ะค่ะ ที่บ้านเค้าเคยอยู่สบายแล้วมาล้มละลาย เพราะไฟไหม้ร้าน เค้าเป็นหลานคนแรกเลยสบายทุกอย่าง อยากให้ ครอบครัวเป็นครอบครัวที่อบอุ่นน่ะค่ะ อะไรพอทำเองได้ก็ทำเอง เพราะคิดว่า ผู้ชายเลี้ยงลูกเองนี่ก็นับว่าเก่งแล้ว ดีที่เราไม่ค่อยจะทะเลาะกันแรงๆ มีแค่นิดๆหน่อย เค้าไม่เถียงค่ะ เงียบ รับฟัง บางครั้งเห็นเค้าอยากทำนู่นนี่เอง แต่ก็ไม่ได้ความเลย กลายเป็นฮาไป เช่นทำกับข้าวเนี่ย ไม่ถึงกับต้องทำให้คนอื่นทาน เค้าทำทานเองยังไม่ไหว จากคุณ : shiiwa55 เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 55 12:20:37

ความคิดเห็นที่ 12 ก่อนมีลูก ภรรยาทำงานบ้านด้วยใช่มั้ยคะ เพิ่งมาเลิกทำหลังมีลูกใช่มั้ยคะ บอกตรงๆ ตอนช่วง 3 เดือนแรก เราไม่มีปัญญาทำงานบ้านเลยค่ะ ทั้งๆ ที่ลาคลอดเต็ม 3 เดือนเพื่ออยู่บ้านดูแลลูก ลูกต้องการการดูแลเอาใจใส่ตลอดเวลาค่ะ โดยเฉพาะช่วง 3 เดือนแรก บางทีอุ้มกล่อมจนหลับ ก็วางไม่ได้ค่ะ วางแล้วร้อง เป็นทุกครั้งที่วาง ต้องให้หลับบนแขนเราอย่างนั้นแหละค่ะ ปล่อยให้ร้องไม่ได้เหรอ ต้องรีบไปดูเหรอ .. ก็ถ้าจะปล่อยก็ปล่อยได้ค่ะ เด็กไม่ตายเพราะร้องไห้ แต่เค้าเสียสุขภาพจิตค่ะ ทารกคือตัวอ่อนที่ออกมาเจริญเติบโตต่อนอกมดลูก เพราะเชิงกรานของมนุษย์แคบเกินกว่าจะให้สมองเค้าโตสมบูรณ์ในครรภ์ได้ ทารกกำลังวางโครงสร้างสมอง ถ้าเราปล่อยให้เค้าร้อง ไม่ใส่ใจ เค้าจะโตมาเป็นเด็กที่เครียดง่าย มีโอกาสเป็นโรคซึมเศร้าสูงกว่า ไม่มีความฉลาดทางสังคมอย่างที่ควรจะมี เสียพัฒนาการหลายๆ ด้านไป ไอคิวก็จะต่ำกว่าเด็กที่แม่ใส่ใจตลอดเวลาค่ะ ช่วงหลังคลอด ฮอร์โมนคุณแม่เปลี่ยนแปลงมาก เกิดอาการซึมเศร้า นอยด์ น้อยใจง่าย เราร้องไห้เกือบทุกวันเป็นเดือนๆ นะคะ ถ้าช่วงนั้นคุณทำงานเหนื่อย ไม่มีเวลาสนใจเค้า แล้วที่บ้านคุณก็กดดันให้เค้าทำนั่นทำนี่ เค้าคงเครียดมาก น้อยใจมาก และนี่อาจเป็นสาเหตุที่เค้าเก็บกด ไม่พูดออกมาก็ได้นะคะ เราว่าตอนนี้ครอบครัวคุณกำลังขาดความเข้าใจกัน ซึ่งมันอาจจะมาจากที่ภรรยาคุณไม่พูดออกมา คุณเองก็เครียดเรื่องเงิน .. เราแนะนำอะไรมากไม่ได้ แค่อยากให้คุณพยายามมองในมุมภรรยาบ้าง ให้เห็นใจ และพยายามเข้าอกเข้าใจเธอก่อน คุณไม่ผิด เธอก็ไม่ผิด แต่คุณก็อยากให้ครอบครัวอบอุ่นเหมือนเดิม ดังนั้นถ้าจะเป็นคนเริ่มก่อน คงไม่ลำบากเกินไปใช่มั้ยคะ จะปรับความเข้าใจกันได้ มันต้องมีฝ่ายเริ่มค่ะ ซึ่ง ณ จุดนี้ เรามองว่าคุณเป็นฝ่ายเริ่มง่ายกว่าค่ะ พยายามเข้านะคะ จากคุณ : แม่น้องอัณณา เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 55 13:00:23 A:101.108.113.78 X: TicketID:258399

ความคิดเห็นที่ 13 ค่อนข้างเห็นด้วยกับ คห.12 นะคะ เราเองก็เป็นคนหนึ่งที่เคยได้เงินเดือนพอสมควร (2 หมื่นกว่า) แต่พอมีลูกก็ต้องออกมาเลี้ยงลูก สามีทำคนเดียว งานบ้านแต่ก่อนเราก็แทบไม่เคยแตะ อาหารไม่เคยทำ ช่วงแรกที่ออกจากงานมาเลี้ยงลูก ยอมรับค่ะว่าทั้งเหนื่อยและเครียด คนเคยทำงานมีเงินใช้ส่วนตัว กลับต้องแบมือของเงินสามี เลี้ยงลูกช่วงเดือนแรกๆ นี่เหนื่อยแทบขาดใจ เราลูกแฝดด้วย ตอนนั้นบ้านรกเป็นรังหนูเลยค่ะ สามีบ่น แต่เราก็เงียบ เราเองไม่ค่อยพูดเหมือนภรรยา จขกท. นี่แหละ บางทีเครียดมากๆ พูดอะไรไปมันแตกหักค่ะ เลยเงียบดีกว่า . . คุณอาจต้องอดทนสักนิดค่ะ พอลูกเริ่มโตขึ้นทุกอย่างมันจะค่อยๆ ปรับตัวไปเอง อย่างเรางานบ้านก็เริ่มทำ ดูแลสามี ดูแลบ้านได้มากขึ้น เริ่มหัดทำอาหาร (ตอนนี้ทำเก่งแล้วค่ะ) . . สิ่งที่เราเปลี่ยนแปลงไปจากเดิมคือตอนนี้เราพูดมากขึ้น เถียงมากขึ้น แต่สามีกลับบ่นว่าทำไมพูดมาก เถียงเก่ง แต่ก่อนไม่เห็นเป็นแบบนี้เลย คือจะบอก จขกท. ค่ะว่าถ้าอีกหน่อยภรรยาคุณพูดมากขึ้นคุณจะยินดีหรือไม่ บางทีในใจคุณลึกๆ อาจจะชอบที่ภรรยาคุณพูดน้อยก็ได้นะคะ . . สามีเราหาเงินคนเดียว เราเห็นเค้าเครียดมาก พอใช้บ้างไม่พอใช้บ้าง เหนื่อยมากขึ้น หงุดหงิดมากขึ้น แต่สิ่งที่เราประทับใจในสามีคือ เค้าพูดเสมอว่า ให้เราแค่เลี้ยงลูกให้ดี หน้าที่หาเงินคือหน้าที่เค้า และเค้าเป็นคนช่างฝัน ทั้งที่เราทั้งสองคนไม่มีสมบัติติดตัวเลย แต่ทุกวันนี้ ความขยัน ความคิดที่ไม่อยู่เฉยของสามี ทำให้เราได้ในสิ่งที่ต้องการแล้วเกือบทุกอย่าง . . ในความเห็นของเรา ถ้าคุณ จขกท. หาเงินไม่พอใช้ ช่วงนี้คุณอาจต้องเปลี่ยนวิธีในการหาเงินค่ะ แล้วอะไรๆ น่าจะดีขึ้น ให้กำลังใจนะคะ... จากคุณ : nink-nund เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 55 14:54:02

ความคิดเห็นที่ 14 อ่านแล้วเซ็งครอบครัวไปเลยนะ ก่อนอื่นดูแนวร่วมก่อน ว่าภรรยาเป็นอย่างไรกันแน่ รักคุณกับลูกแค่ไหน ดูแลกันและกันได้หรือไม่ ถ้าภรรยาพร้อม ผมว่าเกิดเป็นมนุษย์ทั้งที ไม่ต้องหวังยืมจมูกคนอื่นหายใจ ทั้งญาติฝ่ายสามี ญาติฝ่ายภรรยา มีแต่แย่ๆ อย่าไปยุ่งเลย ออกมาหาเลี้ยงชีพ หาที่อยู่เองดีกว่า ประหยัดให้มากเข้าไว้ อายุเกือบจะเลข 4 แล้วมันต้องทำมาหากินอะไรได้บ้าง ปัญหาด้านครอบครัวแนะนำแก้อย่างนี้จะดีกว่า ส่วนปัญหาการเงิน ลองเอาข้อมูลมาวิเคราะห์ดูดีๆ อะไรที่ไม่จำเป็นก็ป่ล่อยไปเถอะ บรรดาหนี้สิน เช่น รถยนต์ หรือนี้อะไรอีกไม่ทราบได้ จัดการให้เรียบร้อย แล้วจะมีกระแสเงินสดเกิดมากขึ้นทันที ที่ดิน บ้าน รถยนต์ มันของนอกกาย อายุเกือบจะ 40 ก็ยังเริ่มใหม่ได้ ยกเว้น ภรรยาไม่สู้ อันนี้ไม่ทราบแยกๆ กันอยู่ก็คงดี จากคุณ : Vancin เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 55 20:09:24

ความคิดเห็นที่ 15 ขอบคุณทุกคนมากครับ ที่ภรรยาไม่พูดเขาเป็รแบบนี้มาตลอด15ปีที่จีบและคบกันมา ก่อนหน้านี้เราทำงานอยู่คนละที่ภรรยาเป็นพนักงานบริษัท เงินเดือนหมื่นเดียว. จ่ายค่าเช่าบ้าน3พัน. ค่าน้ำมันรถมอไซต์ไปทำงาน3พัน กินข้าว3พัน. เหลือ1พันใช้จ่ายอื่นๆ. เขาจะไม่มีเงินเก็บอะไรเลยทั้งสิ้น หลังจากนั้นเลยตกลงว่าเราจะเก็บเงินร่วมกันเพราะว่าผมทำธุรกิจส่วนตัวก็โอนเงินเข้าบัญชีเขาตลอด ได้มา3พัน โอนไ2500เหลือไว้ใช้500. ทำอยู่แบบนี้ก็เพื่อจะได้เก็บเงินร่วมกันราว1-2เดือนก็กลายเป็นเงินหมื่นกว่าบาทเพื่อที่แต่งงานกัน เลยสรุปมาว่าให้เขาออกจากงานผมก็ทำงานของผมไปเขาเลยกลับไปอยู่บ้่นกับแม่เพื่อที่จะรอผมไปสู่ขอ หลังสู่ขอผมมีเวลา6เดือนในการการเตรียมการ. สินสอด1แสน ทอง3บาท(ตอนนี้20600บาทสำหรับราคาทอง).  วางแผนแต่งงานใช้จ่ายคร่าวๆ3-4แสนในเวลา6เดือน. ช่วงนั้นผมมีเงินเก็บไม่ถึงแสน. ภรรยาไม่มีเลย. แล้วต้องมาจัดงานเลี้ยง2ที่ ที่แรกบ้านภรรยา. ช่วงแรกบอกว่าำพิธีแห่ขันหมาก. เลี้ยงแขกนิดหน่อยสัก15โต๊ะเพราะว่าไม่มีใครอยากมายุ่ง อยากมาช่วยผมต้องไป/กลับ.บ้านผมกับบ้านเขา (คนละจังหวัด).  เพื่อติดต่อสถานที่.  เครื่องเสียง. อาหาร เองหมดทุกอย่าง. แล้วต้องเตรียมงานเลี้ยงฝั่งบ้านตัวเองด้วย. ฝั่งที่บ้านผมเป็นลูกคนเล็กทั้งคู่. ที่บ้านผมสรุปยอดที่170โต๊ะ สุดท้ายบ้านเจ้าสาวกลายเป็น45โต๊ะ. เพราะว่าพ่อเขาเปลี่ยนใจบอกว่าน้อยไปเปล่าไหนเขามีหน้ามีตาในวงสังคม คนรู้จักเยอะแยะ. แต่เขาไม่ได้คิดว่าคุ้มค่าหรือเปล่าเพราะว่าจังหวัดที่เขาอยู่. 95% เป็นอิสลาม.  เขาอยู่ในกลุ่มคนพุทธเพียง5%.  เท่านั้น ผมทำใจยอมรับการจาดทุนสำหรับการจัดเลี้ยงที่บ้านฝั่งเจ้าสาวถมเงิน ถึงเวลาต้องมัดจำค่ากับข้าว ซึ่งพ่อเจ้่สาวไปติดต่อมาและมีเวทีดนตรีมาอีกพ่อเขาบอกว่าค่าเวทีเครื่องเสียง/ค่าเหล้างานเลี้ยงเขาจัดการให้. ก็ตกลงเป็นน้ำใจจากฝั่งเขา. แต่ว่าค่าอาหารเขาเรียกเก็บก่อน3หมื่นบาท. ผมก็เอาเงินใปให้แม่ยาย. และกำชับว่าเสร็จงานต้องคืนผมให้ครบ3หมื่นบาทนะ.  เขาบอกว่าไม่เป็นไรจะคืนให้ครบขาดเหลืออย่างไรเดี่ยวพี่ๆน้องๆจะช่วยกัน. แต่ถึงเวลาเสร็จงายได้มาแค่2หมื่นเองงะ ก็ไม่พูดอะไรเพราะว่าทำใจขาดทุนไว้แล้ว มาที่ฝั่งบ้านผมจัดเลี้ยงไป170โต๊ะ. ซองเยอะๆทั้งนัั้นแต่มีเหตุที่ทำให้ขาดทุน(ไม่ขอเอ่ยนะครับ).  เลยเป็นหนี้เกือบแสน. และผมต้องหาใช้หนี้คนเดียวหลังแต่งานภายในเวลา1-2เดือน. ก็ผ่่นพ้นไปได้ด้วยตัวเอง แต่งงานเสร็จออกไปเช่าบ้านอยู่ด้วยกัน หลังแต่งงานวางแผนทันทีว่าอยากมีลูกมากเพราะว่าอายุเยอะแล้ว. หลังจากนั้นไม่ถึงเพือนก็ได้รับข่าวดีว่าตั้งท้อง ผมก็ทำงานปกติ. ธุรกิจส่วนตัว.  และภรรยาไม่ได้ทำงานอะไรจนสักพักมีเหตุต้องให้ภรรยามาช่วยงานด้วย.นิดหน่อย.  เขาอยากกลับบ้านไปหาแม่ผมก็ยินดีไปส่งและกลับมาทำงานคนเดียวต่อไป.  ซึ่งก่อนหน้าภรรยาก็ไม่พูดอะไรอยู่แล้ว. อย่างที่บอกว่าเราอยู่กันได้โดยไม่ต้องพูดจาอะไรกันเลย ผมทำหน้าที่สามีปกติ. เขาก็ทำหน้าที่ภรรยาบ้างตาความเหมาะสม และมีเหตุให้ผมต้องเลิกกิจการส่วนตัวไปหนุ่มำอาขีพใหม่ แรกๆก็ได้เงินดีพอกิน. พอใช้. แต่หลังๆชักไม่ไหวรายได้ไม่แน่นอนเลยตัดสินใจว่าจะมาอยู่บ้านผม.  ซึ่งเป็นบ้านเดิมที่เกิดแต่พ่อ/แม่ผมเสียหมดแล้วพี่สาวเลยอยู่ที่บ้านนี้ตลอด เพื่อเป็นการลดค่าใช้จ่ายหลังจากที่คลอดลูกออกมาได้เดือนกว่าๆ แล้วมาเจอเหตุการแบบนี้ จากคุณ : พ่ออะนะ (djorgan) เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 55 20:56:52

ความคิดเห็นที่ 16 ตอนนี้ผมตกลงกับเขาว่า อยากให้เขาคิดถึงสิ่งที่ผมทำและสิ่งที่ผมพูดมาทั้งหมด.  ไม่ใช่ว่าทุ่มแทแต่ลูก. ส่วนเรื่องรถสมบัตินอกกายผมทำใจได้เพราะว่าบอกขายมาได้หล่ยวันแล้ว. มีติดต่อมาบ้างแต่ยังไม่ถูกใจ.  และต้องหาเงินไปปิดค่างวด4งวดที่ค้างก่อนวันที่24นี้ เป็นหน้าที่ผมอีกแหละครับเผื่อได้เงินเหลือมาจากการขายรถบ้างเพราะว่าระกาศขายดาวไปครับ. แค่อยากให้ภรรยาเข้าใจว่าตอนนี้ผมกำลังลำบาก. อยากให้เขารู้ว่าผมลำบาก. ผมไม่ไหวแล้วนะ. ตอนนี้ก็เลยจะรอดูว่าเดทไลน์วันที่24ของผมนี้ภรรยาจะรู้สึกอย่างไรบ้างทั้งๆที่รู้ว่าผมต้องหาเงินมาปิดยอดก่อนขายดาวรถให้ได้ หากโดนยึดรถไปจะไม่ได้อะไรเลย. แต่นี่ไม่ใช่ปัญหาของผมครับเพราะว่าคิดหาทางออกไว้ได้แล้วแค่ต้องการดูใจภรรยาเท่านั้น ผมบอกเขาไปว่าหากผมทำงานคนเดียวแบบนี้ต่อไปโดยที่เขาไม่สนใจผมเลยมัวแต่สนใจลูกอย่างเดียวแบบนี้หากผมเป็นอะไรไป. เช่นนอนซมอยู่. รพ. หน้าที่ของผมเขาต้องเป็นคนทำและไหนยังจะมีผมเป็นภาระอีกเขาจะทำได้ไหม.  หากอยู่ตอนนี้ถึงเวลาไม่มีเงินซื้อนมให้ลูกกินเขาจะทำอย่างไร. มีวิธีไหม. ผมพูดๆๆๆๆๆๆไปโดยที่เขารับฟังอย่างเดียวไม่มีเสียงตอบกลับมาว่าอย่างไร.  สัพพักถามว่า.  แล้วจะให้เขาทำอย่างไรละ ผมก็งง. นี่เขายังไม่รู้เหรอว่าตอนนี้ครอบครัวเราลำบากแค่ไหน. เขายังไม่รู้เลยว่าเรากำลังลำบากยังไม่รู้วิธีการคิด.การเอาตัวให้รอด. แปลกเปล่าครับ ผมบอกเขาไปว่าเขากลับไปที่บ้านโดยพาลูกแล้วหนีผมไป.  เขาบอกว่าเขาไม่ได้หนีแต่คนที่บ้านผมเขาคิดว่าภรรยาหอบลูกแล้วทิ้งผมไปเพราะว่าพี่สาว คนที่บ้านผมเขาไม่รู้ว่าเรามีปัญหาอะไรกัน.  เขาบอกว่าเขาจะไปคุยกับที่บ้านเขาว่าพอจะช่วยอะไรเขาได้มั้ย ผมบอกว่าผมมีที่ดินที่แม่ผมให้มา. หากเขาจะให้อะไรหลานก็เอามาสิ หากไม่ให้้ก็ไม่ได้ว่าอะไรเำระง่าผมกำลังรอดำเนินการเอาที่เข้าธนาคารแล้วเอาเงินมาปลูกบ้านอยู่เป็นครอบครัวของผมเพื่อตัดปัญหาภรรยา/พี่สาวผม.  แต่ว่าตอนนี้ต้องรอเรื่องอีกไม่รู้ว่ากี่เดือน.  เขาก็ต้องกลับมาอยู่กับผมที่บ้านพี่สาวอยู่ดี. บอกเขาว่ากลับมาก็ต้องอดทน. ช่วยกันทำงานหาเงินมีเงินพอจะย้ายออกไปเช่าบ้านอยู่กันก่อนก็ได้. แค่นี้เขายังไม่เข้าใจเลยคับว่าเขาจะทนได้ไหม.  เรื่องแค่นี้เขายังไม่รู้จักคำว่าอดทนเลย. เขาไม่เคยทุ่มเทความพยายามเพื่ออนาคตเพื่อครอบครัว.  วันนี้ขอเล่าแค่นี้นะครับเำราะว่าไม่ได้ติดต่ออะไรกัน ปล่อยให้เขาไปคิดไปพูดคุยถึงปัญหากับคนที่บ้านเขา. แล้วผมจะรอคำถาม ไม่ได้เซ็งไม่ได้เบื่ออะไรผมทำทุกอย่างเป็นปกติแค่หาที่ระบายเพื่อความสะบายใจและกำลังใจพร้อมทั้งเรื่องราวของการร่วมกีนสร้างครอบครัวเำื่อคนที่คิดจะสร้างครอบคาัวเขาจะมาอ่านเจอเรื่องราวของผม ขอบคุณทุกคนมากครับ จากคุณ : พ่ออะนะ (djorgan) เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 55 21:12:51

ความคิดเห็นที่ 17 ก่อนแต่งงาน แฟนคุณหาเงินได้หมื่นเดียว และใช้เกือบหมด ถ้ากลับไปทำงาน สมมติหาได้เท่าเดิม แล้วใครเป็นคนเลี้ยงลูก แล้วต้องจ่ายค่าเลี้ยงลูกไหม แล้วต้องมีค่านม ค่าอะไรอีกรึเปล่า บางทีการให้เค้ากลับไปทำงานก็ไม่ใช่ทางออกที่ดีนักนะคะ เค้าอาจจะแค่ไม่รู้จริงๆ ว่าต้องทำยังไง เหมือนภรรยาคุณเป็นช้างเท้าหลังเต็มรูปแบบ ไม่ค่อยมีความคิดเห็นอะไรมากนัก ถ้าคุณคิดอะไรได้ ก็ลองคุยลองเสนอดูสิคะ ถ้าเค้าไม่เห็นด้วย ค่อยถามว่าทำไม อย่าลองใจกันเลยค่ะ ไม่มีอะไรดีขึ้นมาหรอก การลองใจ มันเป็นการเก็บข้อมูลจากการทดลองที่เราออกแบบขึ้นมา ไม่ได้รัดกุมครอบคลุมทุกเรื่อง และมันเป็นการสรุปข้อมูลฝ่ายเดียวค่ะ ถ้ายังเอิญภรรยาตอบถูกใจ ก็ได้ใจคุณไป แต่ถ้าตอบไม่ถูกใจ ไม่ได้แปลว่าเค้าไม่รักคุณและลูกนะคะ จากคุณ : แม่น้องอัณณา เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 55 21:49:51 A:125.25.50.243 X: TicketID:258399

ความคิดเห็นที่ 18 เห็นด้วยกับความเห็นของแม่น้องอัณณาทั้ง2ความคิดเห็นเลยค่ะ คนเพิ่งคลอดลูก บางทีมีอารมณ์ซึมเศร้า อย่าเพิ่งเอาความเครียดของคุณไปลงกับเค้าเลยนะ อย่าลองใจกัน เมื่อก่อนคุณเต็มใจให้เค้าออกจากงานเอง อยากมีลูกทันทีหลังแต่งงาน ทั้งที่บางทีมันควรมีการวางแผนเรื่องเงินเผื่อลูกที่เกิดมาก่อน พอปัญหามันรุมเร้าจนคุณหาทางออกไม่ได้ คุณดันเอาไปลงใส่ภรรยา หวังจะให้เค้ากลับมาทำงาน แล้วลูกล่ะคะใครจะเลี้ยง เงินเดือนภรรยาจะช่วยได้มากแค่ไหน ส่วนเรื่องงานบ้าน ก็คุยกันค่ะ จุดนี้เห็นด้วยว่าภรรยาคุณควรรับผิดชอบ แต่ถ้าทำไม่ไหวคุณค่อยยื่นมือไปช่วยบางอย่าง เรื่องเงินเอาใจช่วยให้คุณผ่านพ้นไปได้ด้วยดีนะคะ รวมทั้งเรื่องคุย ปรับความเข้าใจกับภรรยาด้วย รู้จักกันตั้ง15ปี มีไรน่าจะพูดกันได้นะคะ จากคุณ : แม่ลูกลิง เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 55 22:53:42 A:58.8.101.117 X: TicketID:356518

ความคิดเห็นที่ 19 ที่กล่าวมาผมพยายามทำและพูดคุยมาหมดแล้ว หลักๆเลยคือเขาไม่พูดไม่คุยไม่แสดงความคิดเห็น เงียบเป็นเป่าสากท่าเดียว แค่บอกให้เขาพูดให้คุยให้ออกความคิดเห็นแค่นี้ก็เหนื่อยแล้วครับ ส่วนที่บอกว่าการลองใจนั้นแค่ต้องการคำยืนยันว่าเขาคิดแบบนี้นะผมจะได้มั่นใจและตัดสินใจได้อย่างเด็ดขาดเสียทีก่อนที่จะมีอะไรเกิดขึ้นมากกว่านี้ ใช่ว่าต้องการใจเขาเพราะว่าผมมั่นใจว่าได้มาแล้ว. แต่แค่อยากให้เขาเข้าใจมากกว่านี้เองครับ ขอบคุณอีกครั้งนะครับ จากคุณ : พ่ออะนะ (djorgan) เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 55 14:33:31

ความคิดเห็นที่ 20 คุณแม่ลูกลิงครับ.  ผมไม่ใช่ให้ต้องการให้ภรรยาทำงาน.  เรื่องเงินผมขวนขวายได้ครับ แต่สิ่งที่เขาเป็น. คำว่าอดทนและหน้าที่ภรรยาเท่านั้นแหลครับที่อยากให้เขาปรับปรุง เขาอยากจะกลับมาทำงาน.  ผมยินดีมีคนมาช่วย.  ใครจะเลี้ยงลูกผมก็ได้ตอนนี้ คาดว่าเป็นแม่ยายก็ยินดี.  แต่ว่าเราต้องห่างกันนะ. มันอยู่กันคนละจังหวัดไปมาลำบากค่าใช้จ่ายในการเดินทางสูง. สิ้นเปลืองใช่เหตุ. แต่ทำใจยอมรับได้เพื่ออนาคตครับ แค่ให้เขาอดทน. ปรับตัวหาพวกผมหน่อยเพราะว่าเขาพยาย่มจะกลับแต่บ้าน. นี่มีลูกมีผัวออกเรือนแล้วนะครับ. แม่ก็ไปหาได้นานๆครั้งไปบ่อยเสียเงินเสียทอ เสียเวลา.  คิดง่ายๆๆแบบนี้เองแหละครับไม่ต้องคิดเยอะ.  แม่เขาจะมาช่วยผมเลี้ยงมาอยู่ด้วยกันก็ได้ แต่เขาบอกว่าแม่เขามาไม่ได้หรอกไม่มีใครทำกับข้าวให้พ่อเขากิน.  ได้ยินแบบนี้ผมก็รู้แล้วนะครับว่าระดับความคิดเขาอยู่แค่ไหน จากคุณ : พ่ออะนะ (djorgan) เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 55 14:39:23

ความคิดเห็นที่ 21 ยิ่งคุยกัยใน. กท นี้ผมว่าได้แยกความคิดดีนะครับ แต่ไม่มีผู้ชาย/คุณพ่อมาตอบสักเท่าไหร่. เลยไม่ค่อยได้เข้าใจหัวอกคนเป็นพ่อ/สามีเช่นผม ข้างหน้าไม่รู้ว่าเป็นอย่างไรแต่ว่าเรื่องมันเกิดจากคนสองคน ตอนนี้กลายเป็นกี่คนผมไม่ทราบ.  แต่ว่าฝั่งผมที่บ้านผมไม่มีใครรับีู้ว่าเราเกิดปัญหาอะไรกัน. เพราะว่าผมกลัวเวลาภรรยากลับมาเดี่ยวเขาจะมองภรรยาผมอย่างไรละครับ. นี่ผมก้ให้เกียรติเขาเต็มที่เท่าที่จะทำได้แล้ว. แต่เขาละครับคำว่าหน้าที่ภรรยาผมถามให้เขาไปคิด. ไปหาในกูเกิ้ล. ไปเปิดดูห้องสมุด. หรือว่าถามแม่หรือพี่สาวเขา.  แล้วผมคงได้รู้ว่าหน้าที่ภรรยาของภรรยาผมคืออะไรบ้าง จากคุณ : พ่ออะนะ (djorgan) เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 55 14:43:09