Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
ประสบการณ์ชีวิต ติดต่อทีมงาน

ได้อ่านเรื่องราวต่างๆจากห้องนี้มานานแล้วก็เลยรู้สึกอยากจะแชร์ประสบการณ์ของตัวเองบ้างค่ะ เผื่อได้เอาไปเตือนสำหรับคนที่มีลูกเข้าสู่ช่วงวัยรุ่น

เราเป็นคนใต้ค่ะตอนนี้ก็อายุ 19 แล้วจะ 20 ในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้านี้แล้วค่ะ เล่าย้อนไปเมื่อตอนดิฉันเด็กนะคะ คือครอบครัวดิฉันมีฐานะพอประมาณ
อยู่กันกับป้า ลุง ลูกของป้า แม่และก็น้องชายค่ะ  ป้าเป็นเจ้าของหอพักให้เช่า เมือก่อนดิฉันก็อยู่กับพ่อด้วยแต่พ่อไปทำงานที่จังหวัดใกล้เคียง
จนพ่อได้เลื่อนระดับขั้นเรื่อยๆและพ่อก็ไปได้เมียที่นั่นอีกคน นั่นเป็นสาเหตุให้ดิฉันเป็นเด็กไม่มีพ่อตั้งแต่อายุ 10 กว่าขวบ ตอนที่พ่อทำงานอยู่
ที่อีกจังหวัดนั้น พ่อไม่เคยส่งเงินมาให้เลยซักบาท ฉันอยู่ที่บ้านส่วนใหญ่ก็อยู่กับลุงกับป้า เพราะแม่ออกไปทำงานกว่าจะกลับมาก็เกือบ 5 ทุ่มกว่า
บางวันฉันจะนั่งรอจนแม่กลับมาบ้าน แล้วก็เข้านอนพร้อมกับแม่  ชีวิตฉันก็อยู่ดีมีความสุขเรื่อยมาจนกระทั่งฉันจบชั้น ป.6 ป้าก็ขายหอพักไป
ในใจตอนนั้นฉันก็คิดว่าทำไมต้องขายไป ในเมื่ออยู่แบบนี้ก็สบายอยู่แล้ว ได้เงินมาทุกเดือน สิ่งนั้นเป็นความคิดที่ฉันเก็บไว้ในใจตลอดมาไม่เคยถามป้าค่ะ
เพราะรู้ว่าป้าก็ไม่อยากขายหอนั้นเหมือนกันเพราะว่าเป็นมรดกที่ตาได้ทิ้งไว้ให้ เงินที่ได้จากการขายหอป้าแบ่งกับลุงคนละครึ่งและแยกทางกันอยู่
(ตอนอยู่บ้านเก่าก็แยกกันอยู่คนละบ้านอยู่แล้วค่ะ)  เราก็ย้ายกันมาอยู่บ้านใหม่ที่ปลูกในบริเวณที่ของยายค่ะ อยู่ติดกับหอเลย บ้านใหม่ก็มีป้า
ลูกของป้าและแฟนของเค้า  แม่  น้องชายดิฉัน และฉันค่ะ ป้าอยู่ได้ไม่กี่ปีก็ตาย ป้าเป็นหลายโรคมาก หลังจากป้าตายแม่บ้านที่หอบอกว่าเห็นป้าด้วยค่ะ
คงเป็นเพราะแกเสียใจที่ขายหอไป  หลังจากป้าตายไปแม่ก็ต้องทำงาน ไม่มีเวลาให้ฉันเลย

ข้ามมาตอนเรียนอยู่ปวชนะคะ ฉันเรียนการท่องเที่ยว ซึ่งฉันไม่ต้องการจะเรียนสายนี้เลยด้วยซ้ำ ฉันอยากจะเรียนสถาปัตย์มากกว่า แต่แม่ของฉัน
ไม่สนับสนุนและพูดกรอกหูทุกวันว่าเรียนท่องเที่ยวดีอย่างนู้น ดีอย่างนี้ ฉันก็เรียนตามใจแม่  ตอนปวช.3 ฉันเริ่มมีแฟน เค้าเป็นชาวเลค่ะ ฐานะไม่ค่อยดี
แต่เราก็คบกัน ฉันเคยไปเจอแม่ และพ่อของแฟนด้วย ทั้งคู่แยกกันไปมีครอบครัวของแต่ละคนค่ะ แฟนมีพี่น้อง 7 คน แฟนเป็นคนที่ 2 ค่ะ
แม่แฟนก็บอกว่าชอบเรานะคะ คงเพราะว่าเราไปทำอาหารให้เค้าทานบ่อยๆ  เรากับแฟนคบกันมาได้ปีกว่าๆ จนเราพลาดและท้องขึ้นมาทั้งๆที่กินยาคุมแล้ว ตอนแรก
เราไม่ได้บอกใครนอกจากแฟนเรา แต่ตอนนั้นแฟนดูเหมือนว่าเค้าจะไม่ใส่ใจเราและพยายามจะเลิกกับเรา เค้าไม่มาหา ไม่โทรมา เราไปหา
เค้าก็ออกจากบ้านไป พยายามไม่อยู่เจอหน้าเรา จนมาวันหนึ่งพ่อเค้าก็ถามเราว่าเราท้องรึเปล่า ตอนนั้นประมาณ 3 เดือนได้มั๊งคะ เราบอกว่าเราไม่รู้
เพราะเราก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน พ่อเค้าก็พาเราไปตรวจที่อนามัย ปรากฏว่าเราท้องได้ 3 เดือนกว่าแล้ว พ่อเค้าก็บอกให้เราไปคุยกับแฟนเราดูว่า
จะให้ทำยังไงต่อไป พอเราไปคุยกะแฟนเราเค้าก็บอกประมาณว่าให้เรากินยาขับประจำเดือนอ่ะค่ะ เราก็เลยร้องไห้และขับรถกลับบ้านเลย
ในใจคิดว่าทำไมมันต้องมาพูดแบบนี้ด้วย มันก็มีส่วนทำให้เด็กคนนี้เกิดมา ทำไมพูดแบบไม่รับผิดชอบแบบนี้วะ เราก็เลยคิดว่าจะตัดใจจากเค้า
เราเลี้ยงลูกคนเดียวก็ได้ หลังจากนั้นพ่อเค้าก็โทรมาหาเราทุกวัน เราก็ไม่ได้คิดอะไรมากเค้าบอกว่าเค้าสงสารเรา ตอนนั้นแฟนเราเริ่มออกห่าง
จากเราไปแล้ว ไม่มาให้เจอหน้าเลย เหมือนจะเลิกกับเราแล้วอ่ะค่ะ  วันนึงพ่อเค้าก็โทรมาหาเราก็บอกประมาณว่าความรักมันเกิดจากความสงสาร
แล้วก็พูดประมาณว่าแกชอบเราอ่ะค่ะ เราก็วางสายและก็ไม่รับสายแกอีกเลยค่ะ พอเราท้องได้ประมาณ 6 เดือนแม่ให้เราย้ายไปอยู่กับอาค่ะ
บ้านของอาอยู่ใกล้กับบ้านพ่อเลย วันนั้นพ่อมารับไปค่ะมาพร้อมกับลูกพ่อที่เกิดกับเมียใหม่น่ะค่ะเรารู้มาว่ามี 2 คน แต่วันนั้นพ่อพาคนเล็กมา
อาเราก็บอกไอเด็กนั่นว่านี่พี่นะ ในใจเราก็คิดว่า ‘ฮึ ไม่ต้องมานับญาติกับชั้นหรอก ชั้นไม่นับเธอเป็นน้องหรอก ขนาดน้องแท้ๆของตัวเองยังตีกันจะตายแล้ว’
คือเราไม่ยอมรับอ่ะค่ะ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรเพราะเราไปอยู่บ้านอา ไม่ได้ไปอยู่บ้านพ่อ ไปอยู่บ้านอาวันๆก็นั่งเล่นกับหมา และก็ถักตุ๊กตาไหมพรมไปขาย
วันนึงพ่อก็บอกว่าอยากจะไปคุยกะแฟนเราให้รู้เรื่อง เราก็พาไป ก็ไปคุยกันตกลงกัน พ่อก็บอกว่าให้พาเราไปฝากท้อง แฟนเราก็รับปาก
พอถึงวันฝากท้องแฟนเราก็มา แม่และแฟนใหม่แม่เค้าก็มา พอฝากท้องเสร็จก่อนไปแฟนเราก็บอกกับเราว่าให้ดูแลตัวเองให้ดีๆ วันหลังเค้าจะ
มาเยี่ยมใหม่ เราก็ดีใจและก็รอๆๆ อาทิตย์ผ่านไปไม่มา ไม่โทร เราก็คิดว่าเค้าคงงานยุ่ง  เดือนนึงผ่านไปไม่เห็นวี่แวว ก็มีร้องบ้าง แต่ก็พยายาม
ไม่คิดฟุ้งซ่าน  พออยู่กับอาได้ประมาณ 2 เดือนโรงพยาบาลที่นั่นก็บอกให้เรากลับไปอยู่ที่จังหวัดเดิมดีกว่าเพราะว่าตอนตรวจฉี่มันมีน้ำตาลสูง
เค้ากลัวว่าเราจะเป็นเบาหวาน ให้กลับไปฝากต่อที่จังหวัดเดิมเครื่องมือจะพร้อมกว่าเราก็กลับไป ไปฝากครั้งแรกที่จังหวัดเดิมแม่เราก็ไปเป็นเพื่อน
แต่หลังจากนั้นมาเราต้องขับรถไปตามที่นัดเองตลอด ดีที่โรงพยาบาลกับบ้านไม่ไกลกันนัก  หมอคะเนกำหนดคลอดวันที่ 21 ก.ย. 54
(ครอบครัวเราไม่มีใครชอบแฟนเราซักคน อาจจะเป็นเพราะฐานนะของเค้า แฟนเราเค้าไม่มาตามที่สัญญากับพ่อเรา พ่อเราก็ไม่ได้โทรไป
ว่าอะไรเค้านะคะ เหมือนเค้าจะคิดว่าดีแล้วที่เลิกกัน)

ตอนประมาณตี 3 วันที่ 13 ก.ย. 54 ปวดท้องถ่าย และเริ่มมีการดิ้นเตือน เตือนถี่มาเรื่อยๆ เริ่มนอนไม่หลับก็เลยนั่งนับระยะห่างที่ลูกดิ้น
เอาแล้วไง ใกล้เข้ามาแล้วยังไม่ได้เตรียมใจไว้เลย นั่งบันทึกจนถึงประมาณ 6 โมงกว่าก็ไปบอกแม่ แม่ก็ให้อาบน้ำไปโรงพยาบาล พอไปถึง
ก็ไปนั่งรอให้หมอดูอีกทีว่าคลอดเลยมั๊ย  ระหว่างนั้นแม่ของแฟนก็โทรมา เอ๊ะ!! เหมือนจะรู้  แต่ก็ไม่ได้รับสาย  เราคิดว่าถ้าจะตัดแล้วก็ตัดให้
ขาดไปเลย  ระหว่างที่รอตรวจอยู่คนที่เค้ากำลังคลอดอยู่ร้องดังมากโหยหวนมาก ด่าทั้งพยาบาล ทั้งหมดลั่นห้องเลย  อ้าวตัดกำลังใจเฉยเลย
นั่งใจเต้นตูมตามรอหมออยู่หน้าห้อง  พอถึงเวลาหมอก็ให้กรอกประวัติส่วนตรงชื่อพ่อเราเขียนว่าไม่ปรากฏชื่อบิดา พยาบาลก็บอกว่าแก้ไขไม่
ได้แล้วนะคิดดีแล้วใช่มั๊ย เราก็บอกว่า ค่ะ แล้วพยาบาลก็เอาไปให้แม่เราดูอีกที จากนั้นหมอก็ตรวจและบอกว่าปากมดลูกเปิด 3 เซนแล้ว
หมอก็เลยสวนทวารให้ถ่ายออกให้หมด พอไปนอนรออยู่บนเตียงรอคลอดพยาบาลก็ฉีดยาเร่งคลอดให้ และฉีดอะไรให้อีกอันไม่รู้
ตอนนั้นแม่ฝากของใช้ไว้กับพยาบาลและก็ไปทำงานแล้ว เราก็เลยนอนรออย่างอ้างว้างคนเดียว คิดก็น้อยใจตัวเองคนอื่นมีญาติมานั่งรออยู่
หน้าห้องคลอดเยอะแยะ ทำไมเราไม่มีใครเลย...  นอนไปได้ซักพักอาการมาแล้วมันคล้ายๆปวดประจำเดือน แต่มันปวดแรงกว่านั้นมาก
นอนร้องไปได้ซักพักพยาบาลก็มาดูอีกทีปาดมดลูกเปิด 8 เซนแล้ว พยาบาลเค้าก็สอนให้เบ่ง 2-3 ทีก็เข้าห้องคลอดเลย เราไม่ได้ฝากท้องกับหมอ
ก็เลยต้องคลอดเอง พยาบาลก็มาดูให้เป็นระยะๆ การคลอดจริงๆต่างจากในหนังมากมายในหนังร้องแหกปากโวยวายตอนเบ่ง
แต่ที่นี่พยาบาลบอกว่าห้ามร้อง อิ อะ ซักนิดก็ไม่ได้ เค้าบอกว่าจะทำให้หมดแรง และคลอดไม่ออก พอมีเสียงนิดนึงพยาบาลจะเข้ามาเตือน
ช่วงเวลาสั้นๆนิดเดียวแต่มันรู้สึกว่านานมาก และแล้วเด็กก็ออกมาตอน 11.23 น.ตอนเช้า  น้ำหนัก 3180 กรัม เป็นผู้หญิงค่ะ จากนั้นหมอ
ก็มาดูว่ามีแผลฉีกตรงไหนรึเปล่า แล้วเค้าก็เย็บให้พอเสร็จพยาบาลก็เอาลูกมาให้ดูดนมและพักอยู่ในห้องคลอดประมาณ 2 ชั่วโมง
ถึงย้ายไปที่ห้องรวม เราก็นอนรอแม่จะหลับก็ไม่ได้เดี๋ยวลูกตกเตียง ไม่มีใครเลย จะไปไหนก็ไม่ได้ คิดก็น้อยใจน้ำตาพาลจะไหล
แต่ก็อดทนไว้อายคนอื่นเค้า นอนรอ:-)่วงก็ง่วง(ตื่นตี 3 แล้วไม่ได้นอนยาวเลย) หิวก็หิว กว่าแม่จะมาก็ประมาณ 4 โมงเย็นแล้ว และแม่ก็จ้าง
ผู้หญิงคนนึงมาดูแลเราตอนที่อยู่โรงพยาบาล แม่จะมาหาเราประมาณ 4 โมงเย็นทุกวัน และก็กลับไปทำงานต่อที่บ้าน เราพักอยู่ที่โรง
พยาบาล 3 วัน พยาบาลก็ด่าเราทุกวันว่าเมื่อไหร่จะไปแจ้งเกิดให้ลูก (ที่โรงพยาบาลมีที่แจ้งเกิดค่ะ ไม่ต้องไปที่อำเภอ)  ไม่ทำบัตรทองให้ลูก
ไอเราก็เจ็บจะตายแล้วเดินไปไหนก็ไม่สะดวก เลือดก็ออกมามาก วันออกจากโรงพยาบาลเพื่อนแม่ก็เอารถมารับ

ทุกวันนี้ก็เลี้ยงลูกอยู่คนเดียว บางครั้งก็มีโมโหตีลูกไปบ้าง บางครั้งก็ท้อบ้าง เหนื่อยบ้าง จะลุกไปไหนไม่ได้เลยขนาดไปห้องน้ำลูกยังร้องลั่นเลย
จะให้อุ้มอย่างเดียว สำหรับชีวิตวัยรุ่นอย่างเราบางทีก็คิดว่าทำไมชีวิตเราต้องเป็นแบบนี้นะ ทำไมเราไม่ได้ไปเรียนหนังสือเหมือนคนอื่น ทำไมเราไม่ได้ไปเที่ยว
ไปใช้ชีวิตให้สนุกอย่างที่คนวัยเดียวกับเราเค้าทำกัน คำตอบก็ไม่ได้ยากเย็นอะไรเลย ก็นี่มันชีวิตเรา เรายอมให้คนอื่นมาบงการเอง เรายอมให้แม่มาชี้ให้เองว่าต้องทำอย่างนู้น
อย่างนี้ และเราก็ยอมทำตามเอง มันไม่ใช่ความผิดที่ใคร มันผิดที่ตัวเองไม่เข้มแข็งและหนักแน่นพอที่จะทำตามสิ่งที่เราอยากทำ ทุกวันนี้ก็ได้แต่ก้มหน้ารับกรรมสิ่งที่ได้ทำลงไป
และอยากจะให้พ่อ แม่ ห้องชานเรือนทุกคนช่วยเป็นกำลังใจให้หน่อยนะคะ และหวังว่าเรื่องราวชีวิตบางส่วนที่ได้มาบอกเล่าไปนี้อาจจะเป็นอุทธาหรณ์ให้วัยรุ่น
หลายคนได้นะคะ  ตอนนี้กำลังหางานเกี่ยวกับพวกเสิร์ฟทำอยู่ค่ะ พอหาได้แม่ก็ด่าว่าเรียนท่องเที่ยวมาแต่ดันมาเสิร์ฟ
และก็บอกว่าจะฝากให้เราทำในบริษัททัวร์ หรือไม่ก็โรงแรม แต่เราไม่ชอบอ่ะ มันไม่ใช่สิ่งที่เราอยากทำ ไม่อยากเรียนตั้งแต่แรกแล้ว
ตอนนี้ก็กำลังทะเลาะกับแม่เรื่องนี้อยู่...



เอารูปน้องเกาลัดมาให้ดูด้วยค่ะตอนประมาณ 6 เืดือน

แก้ไขเมื่อ 21 พ.ค. 55 15:12:25

แก้ไขเมื่อ 21 พ.ค. 55 14:59:53

แก้ไขเมื่อ 21 พ.ค. 55 14:46:15

แก้ไขเมื่อ 21 พ.ค. 55 14:45:19

แก้ไขเมื่อ 21 พ.ค. 55 14:40:55

แก้ไขเมื่อ 21 พ.ค. 55 14:39:54

จากคุณ : KoolCat
เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 55 13:58:48




ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com