ใครขี้หงุดหงิด ขี้วีน บ้างครับ ? สงสารสามีบ้างเหอะ
|
 |
เหนื่อยครับ ขอระบายบ้างสักนิดนึง...
ผมมีลูกสองแล้วครับ ผู้ชายทั้งคู่ คนโตจะ 4 ขวบ คนเล็กเพิ่งคลอดได้สามเดือน
ผมทำงานคนเดียว ภรรยาอยู่บ้านเลี้ยงลูก
ผมให้ลาออกจากงานมาตอนมีลูกคนแรก เมื่อ สีปี่ก่อน เพราะไม่อยากจ้างใครเลี้ยงลูก และ ไม่อยากจะไปส่งให้เป็นภาระใครด้วย
ที่ผ่านมา ผมทำงานเพิ่มเป็นสองเท่าเพื่อหารายได้มาจุนเจือครอบครัวตลอดสี่ปี
กิจวัตรประจำวัน
ตื่น 6.00 ไปซื้อกับข้าว โจ๊ก น้ำเต้าหู้ เข้ามาวางไว้ให้ภรรยา แล้ว แต่งตัวไปทำงาน
12.00 พักเที่ยง โทรหาที่บ้านถามกิจกรรมที่บ้าน
17.00 เลิกงาน แวะตลาด ซื้อกับข้าว ผัก หมู เนื้อ ปลา ฯลฯ ทุกอย่างที่แม่บ้านต้องการอยากจะกิน
18.30 อาบน้ำ ทำกับข้าว ล้างจาน กินข้าว
21.00 เล่นกับลูก เตรียมตัวนอน
วันหยุด
ช่วงเช้าเหมือนปรกติ ออกไปซื้ออาหารมาให้ในบ้านกิน
ช่วงเที่ยง จับลูกอาบน้ำป้อนข้าว
ช่วงบ่าย ซักผ้า กวาดบ้าน ถูบ้าน ล้างจาน
ช่วงเย็น พาลูกไปเดินเล่น ไปซื้อกับข้าวเย็น
ตอนนี้ มีสองคน กิจกรรมเปลี่ยนไปบ้าง
6.00 ตื่นนอน ปลุกคนโต อาบน้ำแปรงฟันแต่งตัว ไป รร.
12.00 เที่ยงโทรถามคนเล็กที่บ้าน
17.00 รถ รร. ไปส่งคนโตที่บ้าน
19.00 เลิกงาน(ทำ OT ทุกวัน) โทรถามอาหารเย็น แวะตลาดซื้อกับข้าว ซื้อขนมให้ลูก
20.00 กินข้าวเย็น ล้างจาน จับลูกโตอาบน้ำ แปรงฟัน สอนการบ้าน
21.30 กล่อมลูกโตนอน
22.00 ทำงาน job ที่โต๊ะทำงาน
01.00 นอน
(ระหว่างกลางคืน ถ้าลูกเล็กร้อง ก็ลุกขึ้นมาอุ้มกล่อม ถ้าหิวนมก็ปลุกแม่มาให้นม ถ้าอึ ฉี่เยอะ ก็จับเปลี่ยนผ้าอ้อม)
วันหยุด
ตื่นเช้าไปซื้ออาหารมาวางไว้ให้
8.30 ไปทำงานพิเศษนอกบ้าน
12.00 โทรกลับมาถามลูก กินข้าวนอน อาบน้ำ ฯลฯ
17.00 เลิกงานพิเศษ ซื้อกับข้าวมากินตอนเย็น
-------------------------------------------------------------------------
พอกลับมา บางทีก็โดนวีนใส่ เช่น ซื้อกับข้าวไม่ถูกใจ ทำไมกลับช้า ทำไมไม่พาลูกไปเดินเล่น ฯลฯ
วันไหนคุณแม่เค้าอยากไปซื้อเสื้อผ้า ช๊อปปิ้ง ก็ไปแต่เช้า ผมก็จับลูกเล็กใส่เป้อุ้มสะพายหลัง ทำงานบ้านไปด้วย ดูแลลูกโตด้วย ล้างจานซักผ้า กวาดถูบ้าน ทำกับข้าวให้ลูกโต จับลูกเล็กอาบน้ำ ป้อนนม อุ้มกล่อม ถ้ามีงาน ก็ให้ลูกโตนอนหลับ ลูกเล็กไม่หลับก็จับนอนตัก นั่งหน้าคอมฯทำงานไปด้วย พอหลับก็ค่อยไปวางที่นอน ร้องตื่นก็ป้อนนม ฯลฯ
พอคุณแม่กลับมา ก็พลัดกัน ผมออกไปหาซื้อกับข้าวมาทำ บางทีก็พาลูกโตไปด้วย
ลูกโตจะติดผมมาก เวลากลับจากงานมา เค้าจะมานั่งตัก กอด ขี่คอ เสมอๆ...อาบน้ำ แปรงฟันก็จะทำพร้อมๆกับผมเสมอๆ
เรื่องทุกอย่าง ผมจะเป็นคนจัดการหมด ลูกโต ไป รร. ผมก็ไปมอบตัว พาไปซื้อชุด รองเท้า ติดต่อ รร. ติดต่อครู ฯลฯ
ช่วงแรก ที่ยังเด็กขึ้นรถไม่ได้ ผมก็ต้องเปลี่ยนเวลาพักเที่ยง มาเป็นบ่าย 2 - 3 โมงแทน เพื่อจะได้วิ่งไปรับลูกโต แล้ว ไปส่งบ้าน แล้ว ตีรถกลับมาทำงานต่อ ข้าวกลางวันไม่ได้ได้กิน ต้องกินมาม่าถ้วยหน้าโต๊ะแทน
พอโตแล้วก็ค่อยขึ้นรถ รร.ได้ ก็สบายขึ้นนิดนึง แต่ตอนเช้าก็ยังต้องไปส่งและให้กินข้าวเช้าที่ รร.ก่อนถึงจะกลับมาทำงานได้
(ที่ทำงานกับ รร.อยู่ไม่ห่างกัน ประมาณ 1 กม.)
บางทีผมกลับมาตอนเย็น ก็เหนื่อยงาน เพราะต้องทำงาน 12 ชม.ทุกวัน 8.00 - 20.00 เพื่อเอาเงินมาใช้จ่าย
ตอนดึก ก็ทำงานจ๊อบพิเศษ นอนก็ตี 1
วันอาทิตย์ ก็ออกไปสอนพิเศษ 9.30 - 16.00 น.
ตัวผม ไม่ดื่ม ไม่สูบ ไม่เที่ยว ไม่มองหญิงอื่น ไม่ดูบอล
ทั้งชีวิต มีแค่ทำงานหาเงิน กับดูแลลูกทั้งสองและดูแลปากท้องคนในบ้าน
ทำไมต้องมาหงุดหงิดใส่ผมด้วย เวลาไม่พอใจ
รถ รร.มาช้า ก็หาเรื่องว่าผม
รร.สอนว่ายน้ำ ป.1 ก็ให้ผมไปหาสระว่ายน้ำสอนพิเศษลูกเพิ่ม
ลูกดื้อไม่กินข้าว ก็ให้ผมไปหายาเจริญอาหารมาป้อนลูก (ลูก 3.8 ขวบ หนัก 17 กก.สูง 110 ซม.)
ฯลฯ
เหนื่อยจังครับ ผมทำอะไรผิดไปหรือเปล่า ?
เพิ่มเติมครับ......................
กิจกรรมประจำวันของ ภรรยา
-ดูแลลูกเล็ก ป้อนนม อาบน้ำ เปลี่ยนผ้าอ้อม
- ลูกเล็กนอนหลับก็ เล่นเน็ต ดูยูทูป หาข่าวดารา หาแหล่งช๊อปปิ้ง แหล่งขายอาหารเสริม
- ตอนเย็นลูกคนโตกลับมา ก็ทำอาหารง่ายๆให้กิน เช่น ไข่ดาว หมูทอด แกงจืด (อาหารหลักของบ้านต้องรอผมกลับมาทำหรือ ซื้อเข้ามาถ้าขี้เกียจ) แต่ลูกโตจะชอบอาบน้ำพร้อมผม หรือ ให้ผมอาบน้ำให้ และ พาไปเดินซื้อขนมช่วงค่ำๆ ไป เซเว่น
- กวาดบ้านวันละครั้ง ถูบ้านวันเว้นวัน ซักผ้าสัปดาห์ละครั้ง ล้างจานที่กินมื้อกลางวัน
- ดูละคร เล่นเกมส์คอมฯ ในระหว่างที่ ลูกโต กับ ผมไม่อยู่
- ว่างๆก็โทรมา art ใส่ผมที่ทำงาน เช่น "มีอะไรจะพูดไหม", "มีอะไรจะบอกไหม", "รู้ไหมวันนี้จะกินอะไร", "เบื่อลูก(โต)ผอม" , "เมื่อไหร่จะผอม(ตัวภรรยา)" , "เมื่อไหร่จะย้าย รร.ลูก(อันนี้ผมเคยตั้งกระทู้ไปแล้วทีนึง)" , " เมื่อไหร่จะซื้อรถใหม่ บ้านใหม่" ฯลฯ สารพัดความกดดันในระหว่างทำงาน
ล่าสุด ภรรยา อยากจะไป ฟิตเนส ลดหุ่น ซื้ออาหารเสริมมากิน ไปยึดผม เสริมสวย ฯลฯ
สิ่งที่ผมเจอประจำ ก็คือ ถ้าทำอะไรผิด 1 อย่าง จะต้องชดใช้ให้เธอ
เช่น ทำแก้วแตก 1 ใบ จะต้องพาเธอไปซื้อเสื้อผ้า สามชุด , ทำงานกลับดึกช้ากว่าเดิม 1 ชม.จะต้องหาซื้อรองเท้าให้เธอใหม่ 1 คู่ ฯลฯ
ตอนนี้ผมติดหนี้เธอเป็นสิบอย่างแล้วครับ..........................ทุกวันนี้ต้องอยู่แบบระแวง กลัวทำอะไรผิดอีก
ผมยอมรับว่า ผมตามใจเธอมาก เป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้ว
สมัยจีบกันใหม่ๆ ผมอยู่ กทม. เธอไปหาแม่เธอที่ ตจว. ไกลจาก กทม. 600 กม.เธอก็โทรมาให้ไปรับหน่อยขี้เกียจนั่งรถทัวร์กลับคนเดียว ผมก็บ้าจี๊ นั่งรถทัวร์ไปรับเธอถึ่งนั่นจริงๆ
สมัยทำงานใหม่ๆ อยากได้ PCT (ตอนนั้นอันนึงประมาณ 3 พันกว่าบาท) ผมก็ซื้อให้เธอสดๆ (เงินเดือนสมัยนั้น 7 พันเองครับ)
ต่อมาอยากได้รถมือสอง ผมก็ผ่อนให้เป็นชื่อเธอ แล้วพ่อเธอก็เอารถไปขับชนพัง ผมก็ต้องซ่อมเอง และ ขายทิ้งไปแล้ว
รถคันปัจจุบันซื้อต่อเพื่อนมา ก็เป็นชื่อเธอ
ฯลฯ
ผมคงจะผิดตรงที่ ตามใจ มากเกินไปจริงๆ........จนมันกลับมามีปัญหากับผมเองในตอนนี้
---------------------------------------------เพิ่มเติม
ตอบ คห.49 ครับ
ปรกติ ผมก็ให้เงินเดือนผมเป็นค่าใช้จ่ายในบ้านไว้กับเธออยู่แล้วครับ
ผมขอเงินตอนไปกินข้าวทีทำงานวันละ 100 บาท(ไม่ได้ขับรถไปเอง นั่งสองแถวไป-กลับ 10 บาท)
ถ้าจะซื้อกับข้าว ก็จะได้รับเงินเพิ่มมาอีกตามใช้จริง
พวกค่า น้ำค่าไฟ ค่าเคเบิ้ล ฯลฯ เงินอยู่ที่ภรรยาเป็นคนจ่ายเองหมดครับ
ดังนั้นเวลาเธอจะซื้อของอะไร เงินเดือนผมอยู่ที่เธออยู่แล้วครับ เธอไม่จำเป็นต้องขออนุญาตผมเลย นั่นเป็นสิทธิของเธอเต็มที่ในการซื้อของส่วนตัว
เรื่องที่เธอต้องขอของเพิ่มนั้น เป็นเรื่องเฉพาะตัวมาตั้งนานแล้วครับ ไม่ได้เพิ่งมาเป็นตอนลาออกมาอยู่บ้าน
แต่ที่ต้องขอเพิ่ม ก็จะเป็นแบบประมาณว่า งบซื้อของใช้ส่วนตัวหมดแล้ว อยากได้เพิ่มอีกน่ะครับ
ผมไม่ได้ดีอะไรมากมาย ไม่ใช่เทพบุตร
ผมไม่มีความโรแมนติก ไม่ปากหวาน เอาใจไม่เป็น แต่งตัวไม่เป็น ทำหน้าที่ตรงๆไปเท่านั้น ออกจะดูจืดชืดในสายตาคนอื่นด้วยซ้ำไป
เรื่องมันยาววววววววววววววววววววววววว
แต่มันยาว ถึงขนาดว่า แม่ และ น้องสาวเธอยังติติงผม ว่าผมตามใจมากเกินไป ทำให้เคยตัว ซึ่ง นิสัยส่วนตัวเธอเป็นคนขี้วีน ขี้โมโห มาตั้งนานแล้ว
ผมอาจจะใจดีเกินไป ไม่กล้าใช้ไม้แข็งกับเธอเลย อะไรที่เธอเสียงแข็ง ไม่พอใจ ผมก็เงียบ และ ยอมให้มาตลอด
แต่ขอให้บางเรื่อง เบาๆ หน่อยก็น่าจะทำให้กันได้ เพื่อครอบครัว เพื่อลูก
ปรกติผมเป็นคนพูดน้อย เฉยๆ กับทุกเรื่องในโลกนี้(เป็นแบบนี้ น้องภรรยา ถึงได้บอกว่าถ้าไม่ใช่ผม ก็ไม่มีใครเอาอยู่แล้ว) บางทีก็เครียดเหมือนกัน
ผมเคยคุยแล้ว หลายรอบ แต่ก็ไม่มีคำตอบที่ชัดเจน
ผมไม่ได้ขอให้เธอสวย หุ่นดี เอาใจผม ปรนนิบัติผมเลย
ผมแค่ขอให้เป็นคนใจเย็น ไม่ขี้โมโห อย่าใจร้อน เท่านั้น
แน่นอนว่าผู้หญิงลูกสองแล้ว รูปร่างไม่ได้เหมือนสมัยสาวๆ แต่เรื่องนั้นผมไม่สนใจ ผมสนใจแต่ ความรู้สึก ที่แสดงให้กัน อยากให้ให้เกียรติกันบ้าง
เพราะเวลาเธอไม่พอใจ จะตะโกนด่าหงุดหงิด เสียงดังตลอด
ถ้าผมใช้เหตุผลตอบไป จนเถียงไม่ได้ เธอก็จะใช้ไม้ตายที่ยังไงๆ ผมก็ต้องยอม ก็คือ "จะพาลูกหนีไปอยู่กับแม่เธอ" ...................เจอแบบนี้ยังไงๆ ผมก็ต้องยอม
ก่อนนี้ช่วงที่ผมต้องมาทำงาน กทม. แต่พักอยู่ สระบุรี
ผมนั่งรถตู้ไปกลับ กทม. - สระบุรี ทุกวัน เพื่ออย่างน้อยก็อยากจะเจอลูกอยากนอนกับลูก ดูแลเวลาลูกป่วย ถึงจะเหนื่อยสายตัวแทบขาด แต่ก็อดไม่ได้ที่จะคุยักับลูก
แก้ไขเมื่อ 25 พ.ค. 55 08:46:50
แก้ไขเมื่อ 24 พ.ค. 55 14:51:20
| จากคุณ |
:
กบกินกะลา 
|
| เขียนเมื่อ |
:
24 พ.ค. 55 09:45:54
|
|
|
|
