ความคิดเห็นที่ 1 แม่บอกว่า ผมไม่ค่อยมีสมาธิ เวลาสอนให้อ่านทีไรจะอ่านได้เฉพาะหน้าแรก พอถึงหน้าที่ 2 ทั้ง ๆ ที่มันก็สระเดียวกัน แต่ผมเริ่มมั่ว อ่านโดยผสมเป็นสระอื่น เพี้ยนไปหมด แม่เองก็ไม่รู้ จะทำยังไง ดุบ้าง ปลอบบ้าง จนในที่สุดแม่ก็ไม่บังคับ ปล่อยให้ผมอ่านไปเรื่อย ๆ พอผมเริ่ม เพี้ยน แม่ก็ให้พักนิดหน่อย พอผมเริ่มจูนสมองและกลับเข้าบทเรียนได้ แม่ก็ให้อ่านต่อ   ผมรู้ว่าแม่ต้องใช้ความอดทนมาก ผมก็อยากอ่านเก่ง ๆ แต่มันได้แค่ทีละนิดน่ะแม่ (ซึ่งผมคิดว่าแม่ก็เข้าใจ แต่ก็ยังอยากให้อ่านได้เยอะกว่านี้อยู่ดี) จากคุณ : จอมยุทธเดียวดาย เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 21:03:56

ความคิดเห็นที่ 2 ตอนปิดเทอมก่อนจะขึ้น ป.2 แม่พาผมไปเรียนพิเศษที่มหาวิทยาลัยขอนแก่น เรียนกับครู หน่อย ครูหน่อยสอนคณิตศาสตร์เก่งมาก แต่ไม่เคยสอนภาษาไทย แม่ขอร้องให้ครูหน่อย สอนให้ ครูหน่อยก็เลยรับสอนตอนแรกครูหน่อยให้นั่งเรียน แต่ผมไม่ค่อยชอบ รู้สึกอึดอัด ครูหน่อยเลยเปลี่ยนเป็นสอนแบบเล่นเกมให้นับเลข และแทรกการอ่านเข้าไปด้วย  ผมบอก แม่ว่าผมรู้สึกสนุกนะครับแม่ แต่แม่บอกว่า เวลาที่ผมกลับไปเรียนที่โรงเรียน ผมก็ต้องไป นั่งเรียนในห้องเหมือนเพื่อนคนอื่น ๆ คุณครูจะมาสอนผมแบบที่ครูหน่อยสอนก็ไม่ได้  ผม ก็รู้ เพียงแค่บอกว่า เรียนแบบที่ครูหน่อยสอนจะสนุกกว่าเท่านั้น จากคุณ : จอมยุทธเดียวดาย เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 21:04:54

ความคิดเห็นที่ 3 ครูหน่อยเล่าให้แม่ฟังว่า มีคนที่เป็นแบบผมหลายคน ตอนนี้เป็นคุณหมอก็มี บอกให้แม่อย่า คิดมาก ผมอาจจะยังเรียนไม่เก่งตอนนี้ ต่อไปผมอาจจะเรียนเก่งก็ได้ แม่บอกว่า แม่ไม่ได้ ต้องการให้ผมเป็นคนเรียนเก่งมากมายอะไร แค่อยากให้เรียนได้ตามปกติ จะได้เกรดมาก เกรดน้อย ก็ขอให้เป็นไปตามพื้นฐานความเป็นจริง เพราะตอนผมจบ ป.1 ผมได้เกรด 2 กว่า แม่ไม่ได้บ่นซักคำ แม่ได้แต่หัวเราะแล้วบอกว่า "ครูสงสาร ก็เลยช่วยให้สอบได้หรือเปล่า ดีแค่ไหนแล้วที่ไม่ต้องเรียนซ้ำช้น" จากคุณ : จอมยุทธเดียวดาย เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 21:05:42

ความคิดเห็นที่ 4 แม่สอนผมเสมอว่าให้เป็นเด็กดี อย่าทำตัวเกเรให้คนอื่นเดือดร้อน ถ้าเราทำตัวเป็นเด็กดี เชื่อฟังผู้ใหญ่ มีสัมมาคารวะ อยู่ที่ไหนคนก็รัก ก็เอ็นดู แม่ไม่อายใครเลยที่จะมีคนว่าลูก แม่เรียนไม่เก่ง แต่แม่จะอายมากกว่าถ้ามีคนมาบอกว่าลูกของแม่เกเร  "ถึงลูกจะเรียน ไม่เก่ง แต่ลูกก็เป็นเด็กดีได้นะ" แม่จะบอกผมเสมอ แต่ผมรู้ว่า แม่คงดีใจมากขึ้น ถ้าผมทั้ง "เรียนเก่ง" และเป็น "เด็กดี" จริงมั้ยครับแม่ ^^ จากคุณ : จอมยุทธเดียวดาย เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 21:06:47

ความคิดเห็นที่ 5 การที่ผมไม่ค่อยมีสมาธิในการเรียนนี่เอง ทำให้ผมเริ่มจะได้ยินคำว่า "โรคสมาธิสั้น" บ่อยครั้ง ทั้งจากที่แม่พูดคุยกับพี่อู่ ที่เป็นพยาบาล และปรึกษาพี่อู๋ว่า แม่ควรจะพาผม ไปพบคุณหมอดีมั้ย ผมรู้ว่าแม่ไม่อยากไปเท่าไหร่ เพราะแม่มั่นใจว่าผมไม่ได้เป็นอะไร ผมปกติดี เพียงแต่ซนและไม่มีสมาธิเท่านั้น จากคุณ : จอมยุทธเดียวดาย เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 21:07:42

ความคิดเห็นที่ 6 จนกระทั่งวันรายงานตัวและประชุมผู้ปกครอง คุณครู ป.2 ได้คุยกับแม่ว่าให้คุณแม่ลอง พาผมไปพบคุณหมอ เผื่อว่าผมเป็นโรคสมาธิสั้น จะได้รีบรักษา ผมรู้ว่าแม่กังวลใจมาก แม่อ่านเรื่องเด็กสมาธิสั้นจากอินเตอร์เน็ต ถ้าผมเป็นโรคนี้จริง คุณหมอต้องให้ผมกินยา เพื่อให้ยาไปควบคุมการหลั่งสารอะไรบางอย่างออกมาเพื่อที่จะทำให้ผมมีสมาธิดีขึ้น จากคุณ : จอมยุทธเดียวดาย เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 21:08:23

ความคิดเห็นที่ 7 คืนนั้นแม่นอนร้องไห้ เพราะเป็นห่วงว่าถ้าผมต้องกินยา อาจจะมีผลข้างเคียงไม่อย่างใด ก็อย่างหนึ่ง แม่กลัวว่าผมจะไม่เหมือนเดิม แม่ยังอยากให้ผมเป็นลูกซน ๆ ร่าเริง และ เรียนไม่เก่งแบบนี้ต่อไป (^_^) จากคุณ : จอมยุทธเดียวดาย เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 21:09:19

ความคิดเห็นที่ 8 ผมได้ยินแม่คุยกับพ่อว่าจะพาผมไปพบคุณหมอในเช้าวันจันทร์ที่ 21/05/55  แม่ปลุกผม ตั้งแต่ตี 4 เพราะถ้าออกจากบ้านช้ารถก็จะติด พวกเรา 3 คน พ่อ แม่ ลูก ออกเดินทาง จากบ้านประมาณตี 5 มุ่งหน้าสู่โรงพยาบาลรามาธิบดี (หลังจากที่แม่ได้รับคำแนะนำจาก พี่อู่ว่าให้ไปที่นี่ เพราะเชี่ยวชาญเกี่ยวกับเรื่องเด็กสมาธิสั้น) ระหว่างเดินทาง ด้วยความรีบร้อน พ่อขับรถเข้าช่องทางที่จะไปขึ้นทางด่วน แย่ละซิ ถ้า ต้องขึ้นทางด่วน กว่าจะกลับไปทางโรงพยาบาลรามาก็คงเสียเวลามาก พ่อจึงเข้าไปสอบ ถามเจ้าหน้าที่ทางด่วนว่า พอจะเปิดทางที่ไม่ต้องขึ้นทางด่วนให้ได้หรือเปล่า เพราะต้อง รีบพาลูกไปหาหมอ เจ้าหน้าที่ทางด่วนใจดีมาก รีบมาเปิดประตูเพื่อให้พวกเราใช้เส้นทาง พิเศษโดยที่ไม่ต้องขึ้นทางด่วน ขอบคุณมาก ๆ เลยนะครับ จากคุณ : จอมยุทธเดียวดาย เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 21:09:56

ความคิดเห็นที่ 9 เมื่อพ้นอุปสรรคเรื่องทางด่วนได้แล้ว พ่อก็ขับรถตรงไปที่โรงพยาบาลราชวิถีก่อน เพราะ ที่โรงพยาบาลรามาจะไม่มีที่จอดรถ แล้วพ่อก็เรียกแท็กซี่ไปส่งที่โรงพยาบาลรามาอีกต่อ หนึ่ง พวกเราเดินขึ้นสะพานลอยหน้าองค์การเภสัชกรรม เป็นสะพานที่เชื่อมต่อระหว่าง โรงพยาบาลรามาและศูนย์การแพทย์สมเด็จพระเทพรัตน์ฯ จึงมีรถเหมือนที่ใช้ในสนาม กอล์ฟวิ่งให้บริการอยู่ครึ่งหนึ่ง อีกครึ่งหนึ่งไว้สำหรับทางเท้าสัญจรไปมา ผมว่าน่าสนุกจัง อยากนั่งรถกอล์ฟแบบนั้นบ้าง แต่แม่บอกว่าเราต้องรีบไปทำบัตรก่อนเพราะถ้าสายแล้ว คนจะเยอะ จากคุณ : จอมยุทธเดียวดาย เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 21:10:36

ความคิดเห็นที่ 10 พวกเราไปนั่งรอทำบัตรที่อาคาร 1 ชั้น 1 เรามาถึงเร็วประมาณ 6 โมงเช้า ทางเจ้าหน้าที่ เปิดให้บริการเวลา 7 โมง ผมมองไปรอบ ๆ มีคนเยอะแยะ ผมถามแม่ว่าพวกเขามาทำ อะไรกัน แม่บอกว่าเขามารักษาตัวเพราะว่าเจ็บป่วย ผมก็เลยถามแม่ว่า "ผมป่วยเหรอ ครับแม่ แม่ถึงพามาหาหมอ" แม่บอกว่า ผมไม่ได้ป่วย แค่ซนและไม่มีสมาธิในการเรียน เท่านั้น ผมนึกในใจว่า "อ้อ คุณหมอรักษาโรคซนได้ด้วย ไม่ยักกะรู้มาก่อน" แฮ่ !!!! จากคุณ : จอมยุทธเดียวดาย เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 21:11:26

ความคิดเห็นที่ 11 พ่อกรอกประวัติของผมและไปยื่นทำบัตรกับเจ้าหน้าที่ นั่งรอซักพักเจ้าหน้าที่ก็เรียกชื่อ ผมพร้อมมอบบัตรคนไข้และบอกให้ขึ้นชั้น 2 ไปที่คลินิคเด็ก พอไปถึงผมไม่รู้สึกกลัวอะไร เลย ภายในห้องตกแต่งน่ารักมาก มีตัวการ์ตูน มีตุ๊กตา มีทีวี หนังสือเอาไว้ให้ดู ให้อ่าน เยอะแยะ คุณหมอก็ใจดีมาก ๆ ผมได้เข้าไปพบกับคุณหมอในห้องเบอร์ 4  เป็นคุณหมอ ผู้หญิงสวย ๆ (มารู้ทีหลังว่าชื่อหมออุ๋มเพราะคุณลุงหมอเป็นคนบอกให้ไปกระซิบ ถามเอง 555+)  หมออุ๋มซักประวัติผมละเอียดมาก ๆ ทั้งพ่อ แม่และผม ต้องตอบคำถาม หมออุ๋มเยอะมากจนผมคิดว่า ทำไมหมออุ๋มอยากรู้เรื่องของผมมากจังเลย แต่ผมไม่ เบื่อนะ เพราะหมออุ๋มชวนคุยสนุกมากกว่า จากคุณ : จอมยุทธเดียวดาย เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 21:12:31

ความคิดเห็นที่ 12 พวกเรานั่งรอซักพักใหญ่ ๆ คุณลุงหมอโยเซฟก็เรียกให้ไปพบเพื่อสรุปผลการตรวจ วินิจฉัย คุณลุงหมอบอกกับพ่อ แม่ ว่าผมไม่ได้เป็นโรคสมาธิสั้น ผมเป็นแค่เด็กธรรมดา ๆ คนหนึ่ง ซุกซน อยากรู้ อยากเห็นตามวัย อาจจะมีอาการที่เรียกว่า "รน" ไปบ้าง เนื่องจาก ตอนเด็กอาจถูกห้ามให้ทำโน่น ทำนี่ จนเกิดเป็นอาการเครียด วิตกกังวลว่า ถ้าทำแบบนี้ แล้วจะต้องโดนดุ หรือโดนตำหนิ ซึ่งเรื่องนี้ แม่ยอมรับกับหมอว่าแม่เป็นคนห้ามไม่ให้ซน ไม่ให้รบกวนคนอื่น แม่ไม่อยากให้ผมไปก่อความรำคาญให้คนอื่น ไม่อยากให้คนอื่น ตำหนิว่าผมเป็นเด็กซน ซึ่งความจริงแล้วคุณหมอบอกว่า บางอย่างต้องปล่อยให้เป็นไป ตามธรรมชาติบ้าง เพื่อที่เด็กจะได้มีพัฒนาการที่ดี  แม่บอกว่า แม่ผิดเอง แต่ผมไม่เห็น ว่าแม่จะผิดตรงไหน แม่ก็แค่รักและไม่อยากให้ใครมาว่าลูกแม่ซนก็เท่านั้นเอง จากคุณ : จอมยุทธเดียวดาย เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 21:13:15

ความคิดเห็นที่ 13 คุณลุงหมอโยเซฟ บอกกับพ่อและแม่ว่า อย่ากังวลกับผลการเรียนของผม ผมอาจจะ เรียนเก่งขึ้น หรือถ้าไม่เก่งขึ้นเลย ผมก็ยังมีทางอื่นให้เลือกเรียนได้ตามความเหมาะสม ตามความถนัด คุณลุงหมอบอกว่าผมมีความกระตือรือร้นในการเดินเข้าไปหาสิ่งที่ต้องการ (ความจริงคุณลุงหมอพูดเป็นภาษาอังกฤษ แต่แม่จำไม่ได้ว่าคุณลุงหมอพูดว่าอะไร) ซึ่ง สิ่งนี้เป็นสิ่งที่ดีมาก ๆ ไม่ได้มีในตัวคนทุกคน ในอนาคตผมก็มีโอกาสประสบความ สำเร็จในชีวิตได้มากกว่าพวกนี้ด้วยซ้ำไป คุณลุงหมอพูดแล้วก็ชี้ไปที่หมออุ๋มกับเพื่อน ๆ ที่เข้ามานั่งฟังอยู่ด้วย ผมเห็นทุกคนหัวเราะ ผมก็ไม่เข้าใจหรอกว่าที่คุณลุงหมอพูดนั้น แปลว่าอะไร แต่คุณลุงหมอมาเฉลยตอนท้ายว่า ก็ที่คุณลุงหมอบอกให้ผมเดินไปถามชื่อ หมออุ๋มนั่นแหละคือตัวชี้วัดว่าผมกล้าที่จะเดินเข้าไปหาสิ่งที่ต้องการหรือเปล่า โดยคุณลุง หมอถามผมว่า ชอบคุณหมออุ๋มมั้ย ถ้าชอบเดินเข้าไปถามชื่อเลย ไปกระซิบถามที่ข้างหู เลยนะ ซึ่งผมก็เดินเข้าไปกระซิบถามหมออุ๋มในทันทีโดยไม่ลังเล  แต่อันนี้พ่อกับแม่ บอกว่า  ผมเจ้าชู้ตั้งแต่เด็กมากกว่า 555+ จากคุณ : จอมยุทธเดียวดาย เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 21:13:49

ความคิดเห็นที่ 14 สรุปแล้ว ผมก็คิดไม่ผิด ผมเป็นแค่เด็กชายธรรมดา ๆ คนหนึ่ง ไม่ได้เป็นเด็กพิเศษที่ต้อง พ่วงด้วยคำว่า "เด็กสมาธิสั้น" เข้าไปด้วย ผมเห็นแม่ยิ้มอย่างมีความสุขเมื่อได้ฟังคำตอบ จากคุณหมอว่าผมปกติ เพราะแม่คงไม่อยากให้ผมกินยาไปตลอดชีวิต แม่บอกว่าขอให้ ผมเป็นเด็กร่าเริง สดใสคนเดิมแม่ก็พอใจแล้ว ไม่ต้องสอบได้เกรด 4 แต่ให้พยายาม ตั้งใจเรียนให้มากขึ้น สุดท้ายแล้ว แม้ผมจะยังสอบได้เกรด 2 แม่ก็ยังรักผมเหมือนเดิม สิ่งที่แม่บอกเสมอก็คือ "ลูกไม่ต้องเป็นคนเก่งก็ได้ แต่แม่ขอให้ลูกเป็นคนดี" ผมรู้แล้ว ครับแม่ ผมจะพยายามเป็นทั้งคนเก่งและคนดีเพื่อให้แม่ได้ภูมิใจนะครับ จากแน็กกี้ลูกคนดีของแม่ จากคุณ : จอมยุทธเดียวดาย เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 21:14:43

ความคิดเห็นที่ 15 ขอขอบพระคุณ     คุณลุงหมอ นพ.โยเซฟ ซื่อเพียรธรรม อาจารย์หมอใจดี                                     ภาควิชากุมารเวชศาสตร์  โรงพยาบาลรามาธิบดี                               คุณหมออุ๋มและเพื่อน ๆ                               คุณพยาบาลและเจ้าหน้าที่คลินิคเด็ก (หน่วยตรวจโรคเด็ก) ทุกท่าน จากคุณ : จอมยุทธเดียวดาย เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 21:19:59

ความคิดเห็นที่ 16 ความรัก ความเข้าใจ และความอบอุ่นในครอบครัว เป็นส่วนสำคัญในการเจริญเติบโต อย่างมีคุณภาพ และพัฒนาการที่ดีของเด็ก จากคุณ : จอมยุทธเดียวดาย เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 21:22:40

ความคิดเห็นที่ 17 ขอบคุณสำหรับข้อมูล ครับ ชอบการเีรียบเรียง จากอีกมุมมอง น่ารักดีครับ แก้ไขเมื่อ 25 พ.ค. 55 21:39:02 จากคุณ : nok_tao69 เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 21:38:27

ความคิดเห็นที่ 18 น่ารักดีนะค่ะ จากคุณ : Pim_siMi เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 21:51:37

ความคิดเห็นที่ 19 *17  *18 โอววว ขอบคุณมาก ๆ ครับที่เข้ามาอ่าน ดีใจมาก ๆ เลยที่ได้มาแชร์ประสบการณ์ ของลูกชายที่พวกเราสงสัยว่าเขาจะเป็นโรคสมาธิสั้น แต่ตอนนี้เรารู้แล้วว่าเขาเป็นเด็ก ปกติ (ที่อาจจะเรียนไม่ค่อยเก่งเท่านั้น) ดีใจที่มีคนเข้ามาอ่านและโพสข้อความ เราถือเป็นกำลังใจนะครับ กีบหมด ให้ แทนนะครับ ขอบคุณมาก แก้ไขเมื่อ 25 พ.ค. 55 21:55:28 จากคุณ : จอมยุทธเดียวดาย เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 21:52:51

ความคิดเห็นที่ 20 เราก็จะบอกลูกชาย ว่า  "ลูกไม่ต้องเป็นคนเก่งก็ได้ แต่แม่ขอให้ลูกเป็นคนดี" อย่างนี้เหมือนกันค่ะ ขอบคุณนะคะ ที่นำประสบการณ์ดีๆมาแบ่งปัน เพราะ ทุกวันนี้ โรคสมาธิสั้น มันแค่เอื้อมจริงๆ จากคุณ : ~Yimlamai~ เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 21:57:37

ความคิดเห็นที่ 21 ดีใจด้วยจริงๆค่ะ ที่น้องไม่เป็นโรคสมาธิสั้น และไม่ต้องกินยารักษา เด็กสมัยนี้เป็นโรคนี้กันเยอะมาก ไม่รู้ว่าสาเหตุเกิดจากอะไร เรายังกลัวหลานเราจะเป็นเลย เพื่อนสนิทเรามีลูกชาย 2 คน คนโตเป็นโรคออทิสติก คนเล็กเป็นเด็กไฮเปอร์ซุกซนอยู่ตลอดเวลา เพื่อนต้องออกจากงานเพื่อมาดูแลลูก ให้สามีทำงานเพียงคนเดียว น่าเห็นใจมาก และขอเป็นกำลังใจให้กับทุกครอบครัวที่มีลูกเป็นโรคนี้ด้วยนะคะ ไม่ว่าจะอะไร ความรักความอบอุ่นในครอบครัวเป็นสิ่งสำคัญที่สุด ขอบคุณสำหรับเนื้อหาและภาพน่ารักๆ จาก จขกท.ด้วยนะคะ ขออนุญาตโหวตค่ะ จากคุณ : รักทีหลัง ตังค์มาก่อน เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 22:16:37

ความคิดเห็นที่ 22 ขอบคูณที่มาแบ่งปันค่ะ จากคุณ : กระต่ายลายเสือ เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 22:32:16

ความคิดเห็นที่ 23 ไปหาคุณหมอครั้งแรกก้อได้ตรวจเลยเหรอคะ เราสนใจมากแต่เราอยู่ตจว.กลัวต้องไปหลายๆครั้งค่ะ จากคุณ : prumjai เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 22:32:36

ความคิดเห็นที่ 24 *23  ได้ตรวจเลยครับ ประทับใจมาก ๆ คุณหมอใจดีและเข้าใจเด็ก มีวิธีการพูดจา ซักถามและวิเคราะห์ดีมากเลยครับ ถ้ามีอะไรให้ช่วยเหลือติดต่อหลังไมค์ก็ได้ครับ ยินดีให้คำปรึกษา ขอบคุณทุกท่านที่แวะเข้ามาให้กำลังใจนะครับ  ให้  แทนกิ๊ฟนะครับ จากคุณ : จอมยุทธเดียวดาย เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 22:51:33

ความคิดเห็นที่ 25 ดีใจด้วยค่ะ มีภาพประกอบทำให้น่าอ่านมากขี้น จากคุณ : flybird เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 22:51:52

ความคิดเห็นที่ 26 ชอบวิธีการสอนลูกแบบ คห.4 มากๆ ค่ะ จากคุณ : pickcat.AB เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 23:06:32

ความคิดเห็นที่ 27 ดีใจด้วยค่ะ เล่าเรื่องได้น่ารักมาก ว่าแต่ขออนุญาตถามว่า เพราะคิดว่าการที่น้องอายุยังน้อยกว่าเกณฑ์ทำให้เกิดความไม่พร้อมในการเรียนด้วย ถ้าลดชั้นเรียนน้องลงมาอย่างอยู่ปอหนึ่งอะไรแบบนี้ จะทำให้เขาปรับตัวได้ตามวัยมากกว่าหรือเปล่าคะ ? เพราะขนาดลูกสาวเรียนตามเกณฑ์ แต่เขาเกิด 29 เม.ย. จะเด็กเกือบที่สุดในห้อง ยังรู้สึกว่าเขาช้า ๆกว่าเพื่อนในระยะแรก ๆเลยค่ะ กว่าจะทันกันก็ราว ๆเทอมสอง จากคุณ : หมูเหมียว เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 23:29:48

ความคิดเห็นที่ 28 เล่าเรื่องได้น่ารักมากค่ะ ชอบมากเลยค่ะ ขอบคุณนะค่ะที่แบ่งปันเรื่องดีๆ สู่กันฟัง จากคุณ : thatdao เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 55 01:27:39

ความคิดเห็นที่ 29 *27 ความจริงพ่อกับแม่ก็คุยกับคุณครู ป.1 เกี่ยวกับเรื่องรียนซ้ำชั้นเหมือนกัน คือ ทางเราก็ไม่ขัดข้อง ถ้าคุณครูจะให้แกเรียน ป.1 อีกปี แต่คุณครูบอกกับเราว่า "ความพร้อมของเด็กไม่เท่ากัน​ แล้วยิ่งเรียนเร็วจะยิ่งแตก​ต่างจากเด็กคนอื่น แต่เมื่อถึง เวลาเขาก็จะมีความพร้อมเ​อง...ที่ให้ขึ้น ป.2 เพราะ​ตัดสินจากการพัฒนาการของเขา โดยไม่ได้นำเด็กคนอื่นมาเทียบ..เขามีพัฒนาการก็เท่ากับเขาก็พร้อมที่จะเรียนรู้​ใน ชั้นต่อไป...คุณครูเองก็เรี​ยนเร็ว 5 ขวบ ป.1 เรียนบ้างไม่เรียนบ้าง พอถึงเวลาก็ปรับ ตัวแล้วเรีย​นจนจบ ป.ตรี ก็ได้เกียรตินิยมอันดั​บ 2 สอบบรรจุครูกทม. จากคนเป็นหมื่น ก็ได้ที่ 4 ... แต่การเป็นคนดีนี่แหละค่ะ สำคัญที่สุด...เชื่อว่าสักวันแน็กกี้ต้องเก่งแน่ ๆ" (ขออนุญาตยกมาทั้งหมด เพราะคำตอบของคุณครูประท้บใจมาก จำได้ขึ้นใจ) จากคุณ : จอมยุทธเดียวดาย เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 55 02:28:43

ความคิดเห็นที่ 30 ลองให้น้องฝึกนั่งสมาธิสิคะ จะทำให้น้องนิ่งขึ้น มีสมาธิขึ้น เรียนดีขึ้นอีกด้วยนะคะ :) จากคุณ : ฟากฟ้าฝั่งฝัน เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 55 04:15:06

ความคิดเห็นที่ 31 ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆตอนนี้ลูกก็เป็นแบบนั้น เรียนเร็วกว่าเกณฑ์ ซน คุยเก่ง จากคุณ : Tooynoo (tooynoo) เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 55 06:28:46

ความคิดเห็นที่ 32 เขียนเรื่องได้น่ารักจังค่ะ ดีใจกับน้องและคุณพ่อ คุณแม่ด้วยนะคะ เราเข้าใจความรู้สึกคุณแม่เลยค่ะ เพราะลูกชายเราก็มีอาการแบบน้องเหมือนกันค่ะ จากคุณ : very_bigbird เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 55 08:31:08

ความคิดเห็นที่ 33 #29 ถ้าแบบนั้นก็เชื่อในความคิดเห็นของคุณครูท่านค่ะ ที่ถามนี่คือจากประสบการณ์ตรงจากลูก ๆน่ะค่ะ ลูกชายดิฉันขึ้นปอหนึ่งมาไมถึงสองอาทิตย์ อายุก็หกขวบกว่า ๆ ยังเขียนหนังสือไม่ค่อยเป็นตัวเลยค่ะ - -" คือเค้านึกวิธีเขียนไม่ออก กลับบ้านวันแรกนีสมุดว่างเปล่าเลย เพราะครูก็ไม่รู้ว่าทำไมเค้าไม่เขียน ต้องมานั่งสอนที่บ้านเอง กลัวจะเป็นพวก LD อยู่เหมือนกัน เลยคิดว่าเด็กหกขวบเรียนปอสองจะเร็วไปไหม. แต่ก็เห็นด้วยกับคุณครูท่านว่าแต่ละคนความพร้อมต่างกัน ท่านคงเล็งเห็นแล้วว่า พัฒนาการโดยรวมของน้องไปได้. เป็นกำลังใจให้นะคะ เท่าที่สัมผัสจากตัวอักษร น้องมีคุณพ่อคุณแม่ที่เอาใจใส่และเข้าใจเขาเป็นอย่างดี เชื่อว่าความรักความอบอุ่นในครอบครัวจะช่วยชี้นำพัฒนาการเขาไปทางที่ดีแน่นอนค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ แก้ไขเมื่อ 26 พ.ค. 55 09:11:59 จากคุณ : หมูเหมียว เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 55 08:38:38

ความคิดเห็นที่ 34 เขียนในมุมของลูก น่ารักจัง ^_^ จากคุณ : tuntang เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 55 09:32:00

ความคิดเห็นที่ 35 นอกจากได้อ่านเรื่องราวดีๆแล้ว ยังรู้สึกว่าน้องโชคดีมากๆค่ะ มีครอบครัวที่ดี คุณครูที่ดี คุณหมอคุณพยาบาลที่ดี  เป็นกำลังใจให้คุณพ่อคุณแม่และน้องนะคะ..มีความรักและดูแลเข้าใจอย่างนี้ไม่ว่ามีปัญหาอะไรก็ผ่านไปได้อย่างดีแน่นอนค่า จากคุณ : สนอำพัน เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 55 10:52:51

ความคิดเห็นที่ 36 ยินดีด้วยนะคะ  เด็กก็ต้องปล่อยไปตามวัยนะคะ ตอนนี้สังคมไทย กังวลมากเกินไป เลยทำให้คิดมากนะคะ  แต่ก็ใช่ว่า เราจะละเลยนะคะ  อารมณ์เป็นพ่อแม่คน ย่อมมีความกังวลอยู่แล้วนะคะ จากคุณ : Dragon love เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 55 11:35:59

ความคิดเห็นที่ 37 เข้ามาให้กำลังใจค่ะ น้องชายเราเป็นเด็กพัฒนาการช้า พูดตอน 2 ขวบ อ่านหนังสือโดยไม่ต้องสะกดออกเสียงทีละตัวตอนป.6 ติดศูนย์ต้องสอบซ่อมเทอมละ 3 ตัวตั้งแต่ป.4 โดยเฉพาะภาษาอังกฤษไม่ได้เลยทั้งที่เรียนตั้งแต่อนุบาล พ่อแม่ทำใจไว้แล้วว่าคงต้องไปสายอาชีพ แต่เค้าขอเรียนสายศิลป์ภาษา สรุปตอนจบม.6 ได้ที่สองของห้อง ได้โควต้าศิลปศาสตร์เอกอังกฤษ ม.เกษตร ตอนนี้จบแล้วด้วยเวลาสามปีครึ่ง(ไม่เคยลงซัมเมอร์) ได้เกียรตินิยมอันดับหนึ่ง อยากบอกว่าสำหรับ จขกท ตอนนี้แค่เริ่มต้นค่ะ แต่ดีที่คุณไม่บังคับลูก น้องชายตอนเด็กยิ่งเรียนพิเศษยิ่งแย่ พอโตมาเค้าอยากเรียนเค้าจะขอเอง ทำให้เค้าดีขึ้นเพราะเค้ามีความสุขกับสิ่งที่เค้าเลือกเองค่ะ จากคุณ : Family of 4G เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 55 11:46:01

ความคิดเห็นที่ 38 ขอบคุณที่แชร์ประสบการณ์ค่ะ เล่าเรื่องมุมมองน่ารักมาก จากคุณ : สุขอุรา เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 55 14:03:08

ความคิดเห็นที่ 39 เล่าเรื่องได้น่ารักมากเลยค่ะ   ลิงน้อยที่บ้านก็ซนมากเหมือนกันค่ะ จากคุณ : marimari เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 55 14:22:10

ความคิดเห็นที่ 40 เป็นครอบครัวที่น่ารักมากๆค่ะ คุณพ่อคุณแม่ดูแลเอาใจใส่ดีมากๆ แม้ว่าจะต้องเรียนเร็วไปบ้างเชื่อว่าน้องจะต้องปรับตัวได้ดีขึ้นเรื่อยๆค่ะ เราคิดว่า การเรียนเร็วหรือช้า ขึ้นกับความพร้อมของเด็กนะคะ (ในฐานะที่เป็นครู) แต่ถ้าเป็นการเรียนแบบยัดเยียด ซึ่งเคยเห็ฯจากบางโรงเรียน มุ่งเน้นให้เด็กเก่ง อ่านออกเขียนได้ ตั้งแต่จบ อ.3 เรียนกวดวิชาทุกเย็น พร้อมเรียนซัมเมอร์ อันนี้ไม่เห็นด้วยเลยค่ะ ลูกของคนรู้จัก ด้วยความที่เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว(ยังสาว) ไม่ค่อยมีเวลาดูแลลูก ปล่อยให้เรียนๆๆ ตั้งแต่เด็ก ครูก็ว่าลูกน่าจะสมาธิสั้น ให้ไปหาหมอ (ตจว.) หมอให้ยามากิน แบบให้นั่งเรียนเฉยๆได้ทั้งวัน เพื่อให้นั่งเรียนได้ ด้วยความที่เคยสัมผัสกับเด็กคนนี้ เธอไม่น่าเป็นเด็กสมาธิสั้นน่าจะแค่ซนไปตามวัยมากกว่า น่าสงสารที่ต้องกินยาให้นั่งเรียนเฉยๆ วันละ 8 ชั่วโมง น่าสงสารที่ต้องเรียนๆๆ เพราะแม่อยากให้เรียนเก่ง อยากให้เป็นไปในแบบที่แม่วางไว้ จากคุณ : แม่ต้นหอม เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 55 15:10:44

ความคิดเห็นที่ 41 เคยเป็นเด็กสมาธิสั้นคนนึง แต่พอดีอยู่ต่างจังหวัด ครูที่มาสอนก็ไม่ค่อยมีความรู้เรื่องโรคนี้เท่าไร พ่อแม่ก็ไม่รู้เรื่อง เลยโตมาแบบนั้นแหละ ไม่มีไปหาหมอ ไม่มีการกินยา ไม่มีการฝึกทักษะใดๆทั้งสิ้น ไม่รู้แม้กระทั่งตัวเองเป็นด้วยซ้ำ... แถมยังเรียนไม่เก่งเลยด้วย แต่ก็โตมาได้ มีปัญหาการเข้าสังคมนิดหน่อย แต่พอโตก็รู้จักปรับตัว เรียนดีมากขึ้น ตอนนี้ก็สามารถใช้ชีวิตได้อย่างปกติในสังคมแล้วค่ะ แก้ไขเมื่อ 26 พ.ค. 55 17:01:37 จากคุณ : LeNyAzAzA เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 55 17:00:20

ความคิดเห็นที่ 42 คุณพ่อคุณแม่น่ารักมากค่ะ มั่นใจว่าน้องปกติ แต่ก็หวั่นใจเลยไปหาคุณหมอดีกว่า ถ้าเป็นจะได้แก้ทัน ดีใจด้วยนะค่ะ คิดว่าก่อนไปพบคุณหมอ คุณแม่ก็คงกังวลใจน่าดูเลย ตอนนี้สบายใจแล้วนะค่ะ อ่านแล้วก็ช่วยลุ้น ช่วยเป็นกำลังใจให้ค่ะ ^^ คุณแม่เราเป็นคุณครู แต่ไม่เคยบังคับเราเรื่องเรียนเลย แม่บอกอยากให้เราโตตามธรรมชาติ ไม่เก่งไม่เป็นไรขอให้เป็นคนดี มีความสุข เท่านั้นก็พอ และเราก็จะเลี้ยงลูกแบบแม่เราค่ะ จากคุณ : เกิดมาสวยแต่แก่และจน เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 55 18:50:03

ความคิดเห็นที่ 43 อ่า....จะบอกว่าเด็กมากมาย อ่านไม่ออก ไม่ใช่เพราะสมาธิสั้นก็เยอะนะคะ แต่เป็นที่เด็กต่อห้องเยอะ จนครูดูแลไม่ทั่วถึงจ้ะ ไม่เหมือนรุ่นเราๆ หรอกค่ะ ครูจี้ให้อ่านตัวต่อตัว ที่สำคัญบังคับให้ท่อง แล้วมาทดสอบกับครูตัวต่อตัวก็บ่อยครั้ง แต่ขอชม จขกท.เล่าเรื่องได้น่ารักมากจ้า ^^ จากคุณ : Lovely Creature เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 55 20:24:02

ความคิดเห็นที่ 44 ขอบคุณมากนะคะที่มาเล่าสู่กันฟัง เรื่องของคุณสามารถเตือนใจแม่ขี้กังวลอย่างพี่ (ขอแทนตัวเองแบบนี้ละกันนะคะ) ได้ดีมากทีเดียว มีประโยชน์มากๆค่ะ :) ขอชื่นชมว่าคุณแม่ของคุณหนักแน่นมากจริงๆค่ะ จากคุณ : Madamepen (madamepen) เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 55 20:49:34

ความคิดเห็นที่ 45 ขอโทษค่ะ เพิ่งมาอ่าน คห.ท้ายๆและเพิ่งทราบว่าคุณพ่อเขียนเรื่อง -_-'' ดีใจกับครอบครัวคุณนะคะ :) จากคุณ : madamepen เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 55 20:55:36

ความคิดเห็นที่ 46 มีปัญหานี้เหมือนกันค่ะ ลูกชายคนโต เรียนถือว่าใช้ได้เลยที่เดียว สอบได้เกรด 3 กว่านิดๆขึ้นตลอดค่ะ แต่ไม่ชอบเรียนในห้อง ไม่ชอบทำงาน ไม่ชอบทำการบ้าน เวลาบวกเลขก็ชอบลืมตัวทด ไม่ชอบคัดลายมือ เวลานั่งเรียนจะชอบเหม่อลอยค่ะ ไม่ก็คุยกับเพื่อนตลอด ไม่ยอมทำงานที่ครูสั่งในห้อง (ครูบอก) นิสัยส่วนตัวซนเหมือนเด็กผู้ชายทั่วๆไป ไม่แน่ใจว่าลูกเพื่อนๆห้องนี้ ที่เคยเป็นโรคนี้ เคยมีอาการดังกล่าวไหมคะ... จากคุณ : kumlala เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 55 21:15:12

ความคิดเห็นที่ 47 #46 หมอไปป์ ซึ่งเป็นคุณหมอจิตเวชเด็ก เคยเขียนเรื่องสมาธิสั้นไว้อย่างละเอียดและอ่านเข้าใจง่าย ลองอ่านดูว่าลูกชายเข้าข่ายหรือเปล่านะคะ เผื่อจะได้ลองพาไปตรวจดู http://www.pantip.com/cafe/family/topic/N11920186/N11920186.html แก้ไขเมื่อ 26 พ.ค. 55 21:49:05 จากคุณ : หมูเหมียว เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 55 21:48:16

ความคิดเห็นที่ 48 เกิดแบบนี้เยอะค่ะ กับเด็กที่เรียนเร็วเกินเกณ อีกสักพัก พอช่วง 14-17 อายุเยอะขึ้นก็ทันเองค่ะ  ทำไมเข้าเรียนเร็วจังค่ะ จากคุณ : doong เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 55 22:56:24

ความคิดเห็นที่ 49 ป.2 เกณฑ์ 7 ขวบไม่ใช่เหรอคะ อ.1 เกณฑ์ 3 ขวบ (@16 พค. หรือ 31 พค. แล้วแต่ รร.) อ.2  4 ขวบ อ.3 5 ขวบ ป.1 6 ขวบ เรียนเร็วกว่าเกณฑ์นิดหน่อยเองค่ะ ถือว่าคุณพ่อคุณแม่เอาใจใส่น้องดีมากๆนะคะ สังเกตลูกแล้วไปพบหมอ ไปแล้วไม่มีอะไร ดีกว่าไม่ไปค่ะ จากคุณ : Something, More เขียนเมื่อ : 27 พ.ค. 55 00:55:32

ความคิดเห็นที่ 50 ขอบคุณค่ะที่แชร์เรื่องราวนะคะ รู้สึกดีมากๆเลย จากคุณ : benjy_bio เขียนเมื่อ : 27 พ.ค. 55 01:19:54

ความคิดเห็นที่ 51 น่ารัก เข้าใจง่าย มีประโยชน์มากๆ ค่ะ  และที่สำคัญคงเป็นกำลังใจและเหนี่ยวนำให้คุณแม่ๆ ที่กำลังหวั่นไหว  ระหว่าง เด็กเก่ง และ เด็กดี ตัดสินใจได้  ว่าถึงที่สุดแล้ว  เด็กดีดีที่สุด  สังคมอาจจะต้องการคนเก่งบางคน  แต่ต้องการคนดีทุกคนแน่นอน จากคุณ : ViPaSa เขียนเมื่อ : 27 พ.ค. 55 12:14:18

ความคิดเห็นที่ 52 ขอบคุณค่ะ จากที่อ่านมา ที่บอกว่าถ้าเด็กซนๆ แล้วไปห้ามโน่นนี่ แล้วจะทำให้เด็กเครียด ต้องปล่อยบ้าง แล้วถ้าเด็กวีนแตกชนิดที่ เอาไม่อยู่เนี่ย ทำยังไงคะ ปล่อยให้ร้อง แล้วเดินหนีมาดูห่างๆ หรือว่า ตามใจให้ที่อยากได้ เผื่อจะได้เอามาปรับใช้ดูค่ะ จากคุณ : นนนี่จ๊ะจ๋า เขียนเมื่อ : 27 พ.ค. 55 19:25:12

ความคิดเห็นที่ 53 ขอบคุณมากค่ะคุณ หมูเหมียว ลูกชายก็7ขวบ ป.2 เหมือนกันค่ะ.. ปล. ตามลิงก์คุณหมูเหมียว ลูกดิฉัน เป็นครบเลยค่ะ... ปล.อีกครั้ง โรงเรียนรัฐบาล จะมีแค่อ.2 หรือเปล่าคะเลยทำให้เด็กเรียนเร็ว ลูกชายเกิดต้นปีค่ะ เรียนพอไปได้แต่เขียนช้า..ครูเลยดันขึ้นก่อนเพื่อนค่ะ ลูกเพื่อนๆคนอื่น ไม่แน่ใจนะคะ แก้ไขเมื่อ 27 พ.ค. 55 19:39:02 แก้ไขเมื่อ 27 พ.ค. 55 19:38:19 แก้ไขเมื่อ 27 พ.ค. 55 19:36:23 จากคุณ : kumlala เขียนเมื่อ : 27 พ.ค. 55 19:33:53

ความคิดเห็นที่ 54 ลูกสาวจะ6ขวบเต็มเดือนกค.นี้เพิ่งเข้าอ.3ค่ะ ทำไมน้องถึงได้เรียนเร็วจัง แถวบ้านอายุไม่ถึงครูเค้าไม่ให้ขึ้นชั้นเลยนะคะ จากคุณ : เด็กดีของคุณแม่ เขียนเมื่อ : 27 พ.ค. 55 19:34:21

ความคิดเห็นที่ 55 ขอบคุณทุกกำลังใจและประสบการณ์ที่นำมาแลกเปลี่ยนเป็นความรู้และบางความเห็น ทำให้มีความหวังเล็ก ๆ เกี่ยวกับอนาคตของลูก หวังว่าลูกคงเรียนดีขึ้นตามลำดับครับ *52  ใช่ครับ เขาแนะนำว่าปล่อยให้ร้องแล้วแอบดูพฤติกรรมอยู่ห่าง ๆ จริง ๆ ลูกชายก็เคยเป็นครับ ตอนเขายังเด็ก ตอนนี้คุยรู้เรื่องก็ไม่เป็นอีก *54  ปีที่แกสมัครเข้าเรียน ป.1 ตามระเบียบของโรงเรียนคือรับเด็กที่เกิดปี พ.ศ.2547 และเด็กที่เกิดปี พ.ศ.2548 ที่เกิดระหว่างเดือนมกราคม - เดือนมิถุนายน ครับ ลูกชาย เกิดมิถุนาพอดี ก็เลยไปสมัครและได้เรียน ป.1 ครับ ถือว่าเรียนก่อนเกณฑ์ประมาณ 1 ปี   ขอบคุณทุกความคิดเห็นอีกครั้งนะครับ แวะมาอ่านตลอด ทุกความเห็นทำให้มีกำลังใจ มาก ๆ ครับ จขกท แก้ไขเมื่อ 27 พ.ค. 55 20:22:08 จากคุณ : จอมยุทธเดียวดาย เขียนเมื่อ : 27 พ.ค. 55 20:21:03

ความคิดเห็นที่ 56 ชอบวิธีการเขียนแบบนี้จังค่ะ มีความสุขมากที่ได้อ่าน อ่านไปยิ้มไปค่ะ จากคุณ : นางฟ้าเปรี้ยวหวาน เขียนเมื่อ : 27 พ.ค. 55 22:35:55

ความคิดเห็นที่ 57 มีใครอ่านแล้วน้ำตาซึมเหมือนผมมั้ยครับ น่ารักมากเลยครับ จากคุณ : ตอนคุณมองตะวัน ผมมองเจอแต่จัน เขียนเมื่อ : 28 พ.ค. 55 14:36:44

ความคิดเห็นที่ 58 เราอ่านแล้วรู้สึกซึ้งจังค่ะ คุณพ่อเอาใจใส่น้องด้วย ลุกเรา ตอนนี้ทานยารักษาสมาธิสั้นไปเรียบร้อย พ่อเขาก็ไม่เคยใส่ใจ แถมบอกว่าไร้สาระ จุกอก ทำอะไรไม่ได้ ก็ต้องรักษา และดูแลลูกต่อไปค่ะ จากคุณ : สักวัน ความดีต้องปรากฏ เขียนเมื่อ : 28 พ.ค. 55 14:49:05

ความคิดเห็นที่ 59 นึกว่าอ่านหนังสือเล่มหนึ่งอยู่  เขียนได้น่ารัก และเห็นภาพตาม ไปด้วยหมดเลย คุณพ่อคุณแม่เอาใจใส่ลูก ดีแล้วที่ไปตรวจค่ะ จะได้สบายใจ แต่คงต้องตอบคำถามลูกเยอะทีเดียว เพราะเรามีลูกวัย ๆ นี้ 555 ลูกชายเราก็เรียนอยู่ ป.2 แต่เรียนตามเกณฑ์ เพราะเกิดปลายปี ญ่คิหลาย ๆ คนมองว่าลูกเราเป็นเด็กสมาธิสัั้นหรือเปล่า เคยพาไปให้หมอตรวจรึเปล่า เราก็หงุดหงิดหัวใจ คันปาก อยากจะบอกญาติ ผู้ใหญ่เหล่านั้นที่มีแต่ลูกสาว ก็เกรงใจ  โชคดีที่ผลการเรียนอยู่ในเกณฑ์พอใช้ได้ ก็เลยเบาใจ (( เอ..หรือเราจะเป็นแบบแอบ )) จากคุณ : คนสวยเมืองนนท์ เขียนเมื่อ : 28 พ.ค. 55 16:47:18

ความคิดเห็นที่ 60 ขอบคุณมากนะคะ ทำเรื่องราวได้น่ารักมากเลยค่ะ จากคุณ : Seasons of LovE เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 55 02:58:18

ความคิดเห็นที่ 61 เรียนเร็ว มีข้อดีข้อเสียน่ะค่ะ เราเอง ป 2 ก็ 6 ขวบเหมือนกัน แต่เด็กผู้หญิงต่างกับเด็กผู้ชายนะ เด็กผู้ชายไม่ควรเรียนเร็วเกินไป เราเคยอ่านหนังสือ how to raise boy เค้าก็แนะนำว่าให้เด็กผู้ชายควรเข้าเรียนช้ากว่าเด็กผู้หญิง เพราะช่วงเริ่มต้นเด็กผู้หญิงจะไปไวกว่าเรื่องสมองซีกซ้าย แต่สำหรับตัวเราเองตอนนั้นก็ยากพอดูค่ะ เพิ่งมารู้สึกว่าสมองทำงานได้ก็ตอน ป4 ไปแล้วค่ะ เพิ่งจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร เพราะที่ผ่านมา ตามเพื่อนไม่ทัน ทั้งเรื่องการเรียนในห้อง และเรื่องส่วนตัว เล่นกับเพื่อนไม่ได้เพราะเค้าอายุแก่กว่าทั้งนั้นเลย ทำให้ขาดการพัฒนาในจุดนี้ไป ส่วนเด็กผู้ชายวัยนี้ ยังพัฒนาสมองซีกขวาอยู่ค่ะ ซึ่งจะเป็นผลดีต่อเค้าในตอนโต สมองซีกซ้ายยังช้าอยู่ค่ะ นี่ก็คือเหตุผลที่ทำไมเราให้ลูกเรามีความพร้อมจริงๆ ลูกเราผู้ชายตอนนี้สี่ขวบกว่า เด็กปลายปี อยู่ อ2 หลังจากที่เรียนอ 1 อยู่สองปีค่ะ ตอนนี้ชอบไปรรมาก สนุกกับการเรียน วาดภาพระบายสี คุณเล่าเรื่องได้น่ารักดีค่ะ แต่เราขอพูดตรงๆนะคะ ว่าเห็นใจน้องที่ต้องปรับตัวและตามเพื่อนๆในแต่ละวัน เค้าจะไม่มีโอกาสทันเพื่อนเลย จนเมื่อถึงเวลานึง และเราก็ไม่เข้าใจว่า การศึกษาเมืองไทย ปล่อยให้เป็นยังงี้ได้ยังไง ไม่มีใครรู้เลยหรือว่าเด็กผู้หญิงต่างกับเด็กผู้ชายจริงๆ มันเป็นการบั่นทอนจิตใจเด็กผู้ชายมากๆเลยค่ะ เราจะไม่ยอมให้เรื่องนี้เกิดขึ้นกับลูกชายเราเป็นอันขาด แฮ่ๆ อินไปหน่อย เอาเป็นว่า ลองพิจารณาดูน่ะค่ะ จากคุณ : aal990 เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 55 08:26:26

ความคิดเห็นที่ 62 ลูกชาย อ.3 อ่านหนังสือได้เก่งมาก รู้หมด แต่เสียอย่างเดียว เวลาเรียนชอบเหม่อ ห่วงเล่น ห่วงคุย ต้องคอยกระตุ้นเตือนตลอดเวลา แล้วเพิ่งย้ายเข้าไปเรียน รร แนววิชาการด้วยไม่รู้ต้องทำอย่างไร กลุ้มใจเหมือนกัน เพราะคุณครูห่วงเวลาทำข้อสอบค่ะ จากคุณ : เสือบวกหมูเท่ากับหมา เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 55 08:36:09

ความคิดเห็นที่ 63 ลูกเราก็กังวลเหมือนกัน กลัวจะสมาธิสั้น แต่พอได้อ่านกระทู้เล่าเรื่องของคุณ แล้ว เราว่าลูกเราคงไม่เป็น แค่เด็กอยากรู้ อยากเห็นมากเกินไป อยากทำก็ทำ อยากเห็นก็ไปดู อยากเล่นก็เล่น ไม่ชอบนั่งทำอะไรที่ตัวเองไม่ชอบ แต่ถ้าวาดรูป หรือปั้นดินน้ำมัน สามารถทำได้เป็นครึ่งค่อนวัน เกรดเฉลี่ยแค่ 73% ครูมาบอกตลอดว่าเก่งคณิต คิดเลขไว แต่อ่อนการอ่านมาก ชอบคุย ชอบพูด อยากแสดงความคิดเห็นตัวเองตลอดเวลา แต่โดยรวม เราเป็นแม่กลับชอบค่ะ เรารู้สึกว่าลูกเราสดใส ร่าเริง มีแต่เสียงหัวเราะตลอดเวลา พูดเพราะ รักแม่ อ้อนแม่ก็เก่ง เราเลยเลือกให้เรียน โรงเรียนที่ไม่เน้นวิชาการ แต่เน้นกิจกรรม แล้วก็วางแผนไว้ว่า ลูกเราคงไม่พ้น พวกศิลปากร แน่ๆ ชอบแนว ดนตรี ศิลปะ มากกว่าวิชาการ ปล. เราถามเค้าว่า เวลาครูให้อ่านให้ฟัง ทำไม ไม่อ่าน เราเพิ่งถึงบ้างอ้อ ว่าลูกเราจะไม่ทำอะไรที่เค้าไม่มั่นใจ  เค้าไม่มั่นใจว่าเค้าอ่านถูกไม๊ เค้าเลยไม่อ่าน สรุป แม่ต้องมาสอนการอ่านให้ล่วงหน้าจากที่เพื่อนเรียน เพื่อให้เค้ามั่นใจว่าเค้าอ่านได้แล้ว พอครูบอกให้อ่าน ทีนี้เค้ากล้าอ่าน อาจจะผิดบ้างถูกบ้าง แต่ก็กล้า ทำไหนไม่ได้ก็สะกดไปเลย (เค้าบอกกล้าอ่านเพราะได้เรียนกับแม่มาแล้ว) จากคุณ : autoaoy เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 55 10:39:36

ความคิดเห็นที่ 64 อยากแชร์ประสบการณ์ร่วมค่ะว่าเป็นอีกคนที่ตอนเด็กมีปัญหาเรื่องการสื่อสาร พูดไม่รู้เรื่อง พูดไม่จบประโยค พูดรวมหลายประโยคในทีเดียวกัน ครอบครัวและคนรอบข้าง ไม่รู้ว่าเราเป็นอะไร เและไม่รู้จักคำว่า เด็กสมาธิสั้น เด็กออทิสติค หรือโรคเด็กอื่นๆ รู้จักแต่คำว่าเด็กปัญญาอ่อน ซึ่งเราไม่เข้าข่ายนั้น เนื่องจากเป็นคนเรียนเร็ว 5 ขวบอยู่ ป. 1 6 ขวบอยู่ ป. 2 ไม่มีปัญหาเรื่องพัฒนาการทางปัญญา สามารถเรียนตามเพื่อนได้ และเรียนได้ดี ผลการเรียนอยู่ในระดับ Top Five ตลอด แต่มีปัญหาเรื่องพัฒนาการทางอารมณ์ หรือ  EQ นั่นเอง และด้วยภาระที่ครอบครัวไม่มีเวลาดูแลมากนัก เมื่อเห็นว่า โรงเรียนยินยอมที่จะให้เข้าเรียนได้ ก็ส่งลูกเข้าเรียนไปเลย แม้ว่าจะอายุน้อยกว่าคนอื่นๆก็ตาม จะเห็นแค่ว่า ลูกเราไม่เป็นเอ๋อ เรียนเก่ง ใช้ได้ก็เพียงพอแล้ว ผลที่ได้ตามมา คือ เข้ากับเพื่อนๆไม่ได้ มีปัญหาเรื่องการสื่อสาร และ การปรับตัวเข้ากับสังคม ต้องอยู่คนเดียว เล่นคนเดียว นั่งอ่านหนังสือคนเดียวเป็นส่วนใหญ่ พ่อแม่ คุณครู ก็ยินดี ชื่นชม ว่าเป็นเด็กเรียนดี น่ารักเรียบร้อย แต่ในสังคมโรงเรียนที่เราต้องเจอทุกวัน มันไม่ใช่ ความรู้สึก มันบีบคั้นอารมณ์มากๆ ว่าใครๆก็ไม่ต้องการเรา เราเป็นคนที่ไม่มีใครต้องการ การอยู่คนเดียวจนชินเลยส่งผลให้ทุกวันนี้ เป็นคนเพิกเฉย ไม่สนใจหรือไม่ค่อยใส่ใจใคร และก็ยังคงมีปัญหาเรื่องการสื่อสารทางคำพูดเช่นเดิม ซึ่งโชคดีที่สมัยนี้ เทคโนโลยีต่างๆเปิดกว้างและพัฒนาขึ้นมาก ทำให้พ่อแม่หลายท่าน ได้ทราบ ได้คิดวิเคราะห์ รู้จักอาการของเด็กแบบต่างๆมากขึ้น ช่วยแก้ไขปัญหาของเด็กๆได้ทันท่วงทีและเป็นอย่างดี การมีลูกเรียนเร็ว เรียนเก่ง ไม่ใช่สิ่งที่ดีเสมอไป แต่การมีลูกที่มีพัฒนาการสมวัยทั้งด้านความคิด อารมณ์ตลอดจนสังคม ต่างหากที่เป็นสิงที่ดีที่สุด จากคุณ : พะยูนอ้วน เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 55 11:03:04

ความคิดเห็นที่ 65 ได้อ่านกระทูนี้แล้วมีมุมมองใหม่ที่ดีขึ้นค่ะ เมื่อเช้าเพิ่งคุยกับครูที่โรงเรียนลูกชายค่ะ ลูกชาย เกิด มิ.ย. 48 เรียน ป.2 เหมือนกันเลย  และที่เหมือนกันคือ ลูกชายไม่ยอมอ่านหนังสือค่ะ  อ่านผิดๆ ถูกๆ ไปได้ไม่กี่คำก็ไม่เอาแล้วค่ะจะอ่านแบบเดาๆ ส่งๆ ไปค่ะ คุณครูบอกว่าให้อ่านในห้องก็ อ่าน ออกเสียง งับ งับ ตามเพื่อนไป  พอถามว่าถึงไหนแล้วก็ตอบไม่ได้ค่ะ ก็กังวลมาตลอดตั้งแต่ เค้่าอยู่ ป.1 ยิ่งกังวลก็ ยิ่งดุกับลูก  สอนไป ร้องไห้ไป  ไม่รูทำไงค่ะ   เมื่อเช้าพอครูบอกก็ตั้งใจว่าจะกลับไปบังคับให้เค้าอ่านหนังสือ ทุกวันอะไรทำนองนั้น   แต่พออ่านกระทู้นี้แล้วก็ เริ่มคิดได้  ที่จริง  การเ้รียนก็เป็นส่วนหนึ่งในชีวิต  กะว่าจะผ่อนๆ รอให้เค้าพร้อมเอง พยายามไม่ตามใจตัวเอง     ถ้าเค้าเรียนเก่งมากแต่ไม่มีความสุข ก็คงไม่เอาค่ะ   ขอบคุณมากนะคะที่ ให้ข้อคิด จากคุณ : เรือใบสีชมพู เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 55 13:47:34

ความคิดเห็นที่ 66 ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าดีๆ นะคะ คือตอนนี้ดิฉันก็มีปัญหาเหมือนกันคือมีน้องชาย อายุ 12ปี ดิฉันอายุ 28ปี แม่ของเราเสียค่ะ ตอนนี้เลี้ยงน้องอยู่คนเดียว มีความรุ้สึกว่าเขาเป็นเด็กที่ดื้อเงียบค่ะ บอกอะไรก็จะพูด "ครับ" ให้ทำอะไรก็จะเชื่อ แต่จะไม่ค่อยทำ เรากลุ้มใจมากเลยค่ะ เหมือนเขาควบคุมความคิดความจำตัวเองไม่ได้ ประมาณว่า เราบอกอะไรแล้วเขาจะไม่ค่อยจำ อย่างเช่น เขามีหน้าที่ อะไรบ้าง วันหนึงๆ ต้องทำอะไรบ้าง เขาจะต้องให้เราเตือนและบอกตลอด และติดเกมส์ค่ะ ชอบหนีไปเล่น พอเราจับได้ก็บอกเค้าว่าอย่าทำอีก เค้าก็ตอบว่า"ครับ" บางครั้งก็โดนตี แต่ก็ไม่จำ ก็หนีไปเล่นอีก ทำให้เราหนักใจมากค่ะ บางทีตีน้อง เค้าก็ร้องไห้ เราก็ร้องไห้ นึกว่าเค้าจะเจ็บแล้วจำ แต่ก็ไม่เลยค่ะ ยังหนี้ไปเล่นเกมส์ ถามเขาว่า ทำไมถึงทำอย่างนี้ น้องบอกว่า มันเป็นอะไรไม่รุ้อ่ะ เวลาเล่นแล้วมันลืมคำพูดเราทุกอย่าง เรากลุ้มใจมากค่ะ กลัวว่าเค้าจะเสียคน เพราะเค้าโตขึ้นทุกวัน พ่อ แม่ ก็ไม่มี มีแต่เราที่เป็นพี่ จากคุณ : หวาน (หวาน_ชื่อนี้แม่ตั้งให้) เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 55 15:39:17

ความคิดเห็นที่ 67 เล่าเรื่องน่าอ่าน น่ารัก มีประโยชน์มากเลยค่ะ เราเกิดวันเดียวกันกับลูกสาวคุณ หมูเหมียว เลยค่ะ เด็กสุดในชั้นเหมือนกันด้วย ^^ ตอนเด็ก ๆ ก็เหมือนจะโง่ ๆ ตกแหล่มิตกแหล่ จริง ๆ คือตกหลายวิชา น่าจะเกินครึ่งค่ะ 555 แปลกใจตัวเองเหมือนกัน คือตอนนั้นขี้กลัวมากนะคะ แต่ก็ยังเล่นในห้องได้ ให้โดนดุซะงั้น กว่าจะมาเรียนโอเคแบบเหยียบ 3 ได้ก็ม.ต้นค่ะ ม.ปลายเข้าสายวิทย์ได้ จบวิศวะสถาบันมีชื่อ มีงานดี ๆ ทำได้นะคะ แหะ ๆ คุณพ่อคุณแม่ที่ลูกไม่สนใจเรียน เอาแต่เล่น เอาแต่คุย ไม่ได้หมายความว่าเค้าจะเติบโตมาเป็นผู้ใหญ่ที่ดีไม่ได้นะคะ (อวยตัวเอง อิอิ) จากคุณ : ยูหยู่ยู่ยู้หยูว์ เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 55 22:20:16

ความคิดเห็นที่ 68 โรคสมาธิสั้นไม่ต้องกินยาตลอดชีวิตนะคะ อาการดีขึ้นก็หยุดยาได้ หรือช่วงไหนไม่ต้องใช้สมาธิเช่นช่วงปิดเทอมก็หยุดยาได้ค่ะ โรคนี้ 50 %จะหายเมื่อเข้าสู่วัยรุ่นนะคะ นักวิทยาศาสตร์ของโลกโทมัส เอดิสัน คนที่คิดหลอดไฟให้เราใช้ก็เป็นโรคสมาธิสั้นค่ะ จากคุณ : Crystal Lotus เขียนเมื่อ : 30 พ.ค. 55 13:29:58

ความคิดเห็นที่ 69 gift หมดไปแล้วครับ ขอชื่นชมการแบ่งปัน และเทคนิคการเล่าเร่องนะครับ น่าอ่านน่าติดตามมากๆครับ จากคุณ : พ่อน้องเนย เขียนเมื่อ : 30 พ.ค. 55 13:33:14

ความคิดเห็นที่ 70 ชอบคำตอบของเรื่องนี้มาก เป็นเด็ก "รน" ลูกผมก็เป็นเด็ก ซนเป็นพิเศษเหมือนกันครับ จากคุณ : dir/w เขียนเมื่อ : 30 พ.ค. 55 14:43:26

ความคิดเห็นที่ 71 น้องน่ารักดีนะคะ  จากคุณ : F Eternal เขียนเมื่อ : 30 พ.ค. 55 15:01:04

ความคิดเห็นที่ 72 ขอบคุณทุก คห.นะครับ เป็นประโยชน์มาก ๆ สำหรับคนเป็นพ่อเป็นแม่ เพิ่งรู้ว่าความรู้สึกรักและห่วงใครสักคนแบบหนักหนาสาหัสนี่มันเป็นยังไง *57  พิมพ์เองก็น้ำตาซึมเองครับ *58  เป็นกำลังใจให้นะครับ หวังว่าทุกอย่างคงดีขึ้น *61  เป็นความผิดของเราครับ ที่ให้แกเรียนเร็ว แต่มันมาถึงขั้นนี้ ก็คงต้อง        ประคับประคองกันต่อไป แต่ข้อดีของลูกชายก็คือเป็นเด็กมนุษยสัมพันธ์ดี        เป็นที่รักของเพื่อน ๆ ไม่มีปัญหาในการเข้าสังคม ตอน ป.1 มีเด็กผู้หญิงมา        รุมล้อมมากมาย ถามว่าพี่ ๆ เขามาทำไม เขาตอบว่า "พี่เขามาขอหอมแก้ม        ผมครับ" เฮ้อ จะดีอยู่เรื่องเดียวนี่แหละนะลูก 555+ *62  ลูกชายก็เหมือนกันครับนั่งเหม่อ จนโดนครูเบิร์ดกระโหลกแล้วยังกลับมาเล่า       ให้พ่อกับแม่ฟังแบบขำ ๆ อีก ลูกชายเสียตรงนี้ครับ คิดบวกจนไม่รู้ว่าตอน        ไหนครูเขาบวกหรือลบ 555+ *63  โรงเรียนที่ไม่เน้นวิชาการ น่าสนใจครับ เดี๋ยวผม ลม ไปถามชื่อโรงเรียนนะครับ        ขอบคุณล่วงหน้า *64  เป็นประสบการณ์ตรงที่อ่านแล้วเข้าใจความรู้สึกของคุณได้ชัดเจนครับ *65  เหมือนลูกชายผมเปี๊ยบเลยครับ แต่ใจเย็น ๆ นะครับ เคยฟัง อ.เฉลิมชัยเล่าเรื่อง       ลูกชายว่าตอนเรียนอนุบาล ครูที่โรงเรียนเรียกผู้ปกครองไปพบบ่อยมาก เพราะ       เด็กไม่ยอมเรียน แต่ อ.เฉลิมชัย ก็ไม่ได้บังคับลูก ปล่อยไปตามธรรมชาติ ตอน       นี้ได้ข่าวว่าเรียนเก่งมากครับ ก็อย่างว่าแหละ พ่อเขาเก่งระดับนั้นเน๊าะ 555+       สรุปว่า เราอย่าไปเครียดตามครู ให้เด็กค่อย ๆ ปรับตัวอย่างมีความสุขดีกว่า *66  ที่ รพ.รามา มีคลินิควัยรุ่นด้วยนะครับ *67  ผมก็ได้แต่หวังว่าลูกผมจะประสบความสำเร็จแบบนั้นบ้าง แต่ว่าทำใจไว้แล้ว        และก็วางแผนในอนาคตเผื่อไว้ให้เขาหลายทางแล้วครับ ถนัดทางไหนก็ให้        ไปทางนั้นครับ *68  ก็เป็นความกังวลของแม่เขานะครับ คือตอนนั้นไม่รู้อะไรเลย ได้แต่กังวลว่า        ถ้าลูกเป็นสมาธิสั้นแล้วลูกต้องกินยา จะต้องกินนานแค่ไหน กินแล้วจะเป็น        ยังไง มันกังวลไปหมดครับ ขอบคุณทุก คห.นะครับ เราถือเป็นกำลังใจอย่างดีที่สุด ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกระทู้ และดีใจที่กระทู้นี้เป็นประโยชน์ต่อครอบครัวที่ประสบปัญหาเช่นเดียวกับเราครับ จากคุณ : จอมยุทธเดียวดาย เขียนเมื่อ : 30 พ.ค. 55 19:08:01

ความคิดเห็นที่ 73 เคยพาลูกไปโรงพยาบาลเอกชนแห่งนึง  ....หมอทักว่า "ลูกเราสมาธิสั้น ยุกยิกตรวจยากมาก" เราบอกหมอเลยค่ะว่า.."ลูกเราอยู่ในวัยซน....ลูกยุกยิก เพราะเป็นไข้หวัดใหญ่ ตอนนี้ยาออกฤทธิ์จึงเล่นได้  คุณหมอรู้ไหมคะ  ลูกเราซนพิเศษ เพราะนั่งรอหมอถึง 2 ชม.      ทั้งที่แทบไม่มีคนไข้เด็ก  และถามพยาบาลก็ไม่บอกใดๆเลย...เราขอไม่รบกวนหมอ นัดมาตรวจเพิ่มในครั้งหน้านะคะ" ลูกเราสอบได้ 4.00 มาตลอด...แม้ย้ายไปเรียน EP ก็ปรับตัวได้เร็วมาก  เข้ากับเพื่อนทั้งห้องได้ในสัปดาห์เดียว  ครูก็ชมเรื่องเรียนอย่างมาก ปล. พี่เราเป็นจิตแพทย์เด็กออทิสติกค่ะ...แม้จะเสียชีวิตไปแล้ว ... ที่เล่าเพราะ   มีคนจำนวนมาก ชอบยัดเยียดให้เด็ก ว่าเป็นเด็กสมาธิสั้น...ถึงสั้น ก็ไม่น่ากลัวค่ะ จากคุณ : บ้านดอกชวนชมสารพัดสี เขียนเมื่อ : 30 พ.ค. 55 21:30:04

ความคิดเห็นที่ 74 ดีใจด้วยคะ เข้าใจเลยเจ็บปวดยังไงตอนที่นัดหมอ และว่าลุ้นแค่ไหนตอนฟังผล การศึกษาเรา น่าจะมีครูแบบครูหน่อยเยอะๆๆ นะคะ ประเทศชาติจะได้เจริญ จากคุณ : แม่ลูกลิงสามตัว (tawejin) เขียนเมื่อ : 30 พ.ค. 55 22:11:12

ความคิดเห็นที่ 75 ขอบคุณค่ะ   ที่เล่าให้ฟัง จากคุณ : เค้กเนย เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 12:51:17

ความคิดเห็นที่ 76 กลับมาให้กิ๊ฟค่ะ จากคุณ : Pun-Pun Mania เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 55 16:18:17

ความคิดเห็นที่ 77 ออ จากคุณ : สงสัยจริงๆนะ เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 55 22:25:00

ความคิดเห็นที่ 78 เล่าเรื่องน่ารักมากเลยค่ะ จากคุณ : RioMommy เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 55 11:40:51

ความคิดเห็นที่ 79 เล่าเรื่องน่ารักน่าติดตามค่ะ ภาพประกอบน่ารัก ยินดีด้วยที่ลูกชายปกติ ***รพ.รามา มีที่จอดรถนะคะ ตึกพระเทพตึกใหม่ *** ถ้าไปเช้ามากก่อน6โมงเช้าจอดถนนริมทางรถไฟหลังรพ. จากคุณ : angkan111 เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 55 20:25:06

ความคิดเห็นที่ 80 ขอบคุณที่นำเรื่องราวดีๆมาแชร์นะคะ จากคุณ : Red Blood เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 55 04:36:47