ความคิดเห็นที่ 1 ลูกสาวคนเล็กเวลาไม่ได้ดั่งใจ จะก้มหน้า น้ำตาไหลพรากๆ   เรากับสามีเรียกว่า ...ท่าซุปตาร์ค่ะ เราก็สามีทำเป็นใจแข็งไม่สนใจ หาทำอย่างอื่น เช่นเราคุยกับสามีว่า "ป๊าออกไปเล่นสนามเด็กเล่นกันไหม??" ลูกก็จะเงยหน้ามอง แล้วเราก็สามีก็ชวนคุยกันเรื่องอื่น ที่คิดว่าเด็กสนใจ เด็กก็จะเงียบค่ะ ยิ่งเด็กร้องอย่างหนัก แสดงว่า เด็กคิดว่าร้องไห้เสียงดังๆ หลับหูหลับตาร้อง แล้วจะมีคนสนใจ ไม้นี้ใช้ได้ผล เขาเลยยังทำต่อค่ะ ต้องทำเป็นไม่สนใจ แล้วก็เบี่ยงเบนความสนใจ  บางทีอยู่กัน 2 คนแม่ลูก พอขัดใจก็ร้องอย่างนี้อีก เราก็ทำเป็นเปิดเพลง เปิดหนังการ์ตูน หรือว่าเล่นของเล่นคนเดียว ซักพักเด็กก็จะมาเล่นด้วยค่ะ จากคุณ : แม่หญิงฟุ้งซ่าน เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 55 14:12:13

ความคิดเห็นที่ 2 ลูกสาว อายุเท่ากันเลย เป็นเหมือนกันด้วย ใช้วิธีพูดดีดี แบบมีเหตุผลเธอก็ไม่ฟังเลย พอใช้ไม้แข็ง ดุหรือเสียงดังหน่อย ก็หยุดอยู่ แต่ไม่อยากใช้วิธีนี้เลย แต่บางครั้งมันไม่ไหวจริงๆ สรุป ไม่ได้ช่วย จขกท เลย แต่ขอมารอคำตอบด้วยคนนะคะ จากคุณ : ดอกพุด สุดหอม เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 55 14:14:42

ความคิดเห็นที่ 3 เหมือนลูกชายเรา ยิ่งพูดยิ่งร้อง ไม่ว่าจะพูดอะไรก็ผิดหมด ดราม่าโพดๆ สุดท้ายเราใช้วิธีสงบสยบความเคลื่อนไหว พูดแล้วยิ่งร้อง ไม่พูดมันซะเลย ปล่อยให้ร้องไป สัก 2-3 นาที ทำโน่นนี่นั่น สังเกตุอาการไป พอสงบหน่อยก็ทำเหมือน คคห 1 คือ พูดกะคนอื่นชวนทำโน่นนี่นั่น (อย่าไปพูดกะเจ้าตัว เดี๋ยวดราม่าต่อ) เปลี่ยนเรื่องไปซะเลย ทำอย่างอื่นเบี่ยงเบนความสนใจไป หรือไม่พูดอะไร แต่เข้าไปกอดไว้นิ่งๆ รอดูว่าจะดีขึ้นหรือเปล่าก็ได้ค่ะ จากคุณ : *NaUgHtY*Go*LuCkY* เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 55 14:15:24

ความคิดเห็นที่ 4 พอเข้า 2 ขวบปุ๊บ นภเคยเป็นอาการนี้อยู่ 2-3 ครั้งค่ะคุณพ่อ เป็นแต่ละครั้งร้องเป็นชั่วโมงเลยค่ะ คุณหมอไปป์บอกว่าเป็นปกติ น้องเข้าสู่ terrible two แล้วค่ะ วิธีรับมือของแม่นภคือ ไม่ต้องพูดอะไรค่ะ กอดลูกไว้ กอดนิ่งๆ แล้วพยายามคิดในใจหาสาเหตุให้ได้ค่ะ ว่าเกิดจากอะไร คือมักจะเป็นเรื่องที่เรามองว่าเล็กน้อยมากค่ะ แต่ก็ทำให้ลูกปี๊ดได้อย่างไม่น่าเชื่อ และคุณพ่อต้องจำสาเหตุไว้นะคะ ช่วงนี้ต้องพยายามหลอกล่อไปทางอื่น หรือถ้าไม่ทันก็ยอมๆ เรื่องนั้นไปก่อนค่ะ ยกตัวอย่างสาเหตุที่เจ้านภร้องนะคะ เช่น แม่นภถือของเต็มมือแต่นภอยากให้อุ้ม แม่นภก็บอกลูกว่าเดี๋ยวนะครับ แล้วรีบยกของไปเก็บ กลับมาก็ไม่ทันแล้วค่ะ เป็นต้น มีช่วงหนึ่งแม่นภเหมือนคนวิตกจริตเลยนะคะ ระแวงระวัง จะทำอะไรก็คิดตลอดว่าทำไปแล้วเจ้านภจะปี๊ดไหมน้อออ เพราะถ้าได้ร้องแล้ว หยุดยากมากกกกค่ะคุณพ่อ ค่อยๆ เรียนรู้กันไปนะคะ ^-^ จากคุณ : แม่น้องนภ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 55 14:15:27

ความคิดเห็นที่ 5 เป็นเหมือนกันคะ 2.6ปี เรานิ่งเดินหนี หายไปซักพัก (จริงๆไปสงบอารมณ์ตัวเองก่อน) เค้าก็จะร้องอยู่อย่างนั้นแหล่ะคะ.... พอเรากลับมาใหม่ ก็อุ้มและปลอบเค้า บางครั้งก็เงียบเลย บางครั้งก็ร้องหนักกว่าเดิม บางทีต้องมีอะไรมาล่อหน่อย สติกเกอร์อันใหม่บ้าง ไรบ้าง (ลูกเราชอบสติกเกอร์คะ เราต้องซื้อเก็บไว้ เอาไว้ล่อเวลางอแง) จากคุณ : ยัยจิ๋ว เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 55 14:18:15

ความคิดเห็นที่ 6 เริ่มเป็นวัยที่เอาแต่ใจ.... ถ้าเลี้ยงให้ถูกวิธี ก็จะช่วยให้น้องหลุดจากนิสัยแบบนี้ค่ะ  แต่ถ้าตอบสนองเขาทุกอย่าง... โตขึ้น จะเอาใจยากกว่านี้ค่ะ ช่วงนี้ ท้าทายและเอาแต่ใจเหมือนกันค่ะ  แต่เราและสามี เป็ฯคนใจแข็งและไม่ค่อยสนใจพฤติกรรมแบบนี้ของลูกค่ะ  ไม่ว่าจะร้องกรี๊ดๆที่ห้าง อยากได้นั่นนี่พอขัดใจก็ร้อง ถีบขาปังๆ เรากะสามี ยืนหัวเราะค่ะ....บอกว่า อุ๊ย เก่งๆลูก เอาอีกๆ ร้องไห้มันเยอะๆอีกลูก แล้วก็หัวเราะๆค่ะ    บางทีก็ไม่สนใจ เปิดทีวีดังหน่อย เราก็มาหัวเราะรายการปกติ ไม่สนใจเขาน่ะค่ะ แต่พ่อ ต้องอธิบายเขาก่อนนะคะ  ว่าไม่ให้แล้วเพราะอะไร ทำไม ... ถ้ายังไม่ฟัง ร้องไห้จะเอาๆ  ก็ต้องเบี่ยงเบนไปค่ะ  แล้วบางทีเราก็ ทำเสียงตื่นๆ ชี้โวยวายๆไปบนฟ้า  โอ๊ยๆ จานบินมั่ง  นกมั่ง ไรมั่ง เขาจะหยุด สงสัยแล้วลืมร้องต่อก็มีค่ะ จากคุณ : Mnki เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 55 14:20:33

ความคิดเห็นที่ 7 อาศัยเงียบไม่พูด ไม่สน ให้ลูกรู้ว่าวิธีนี้ไม่ได้ผลกับเราแน่ อดทน สะกดอารมณ์ตัวเองเอาไว้ จนเงียบไปเอง จากนั้นเปลี่ยนเรื่องหาอะไรทำอย่างอื่นกัน จน พายุอารมณ์ผ่านไป ถึงกลับปรับโหมดจูนคลื่นความถี่เข้าหากัน เราจะพูด และคุย เมื่อลูกรับฟังค่ะ ถ้าอธิบายไปเค้าไม่รับก็ปล่าวประโยชน์ บางครั้งก็มีฝ่ามืออรหันต์ตามมาติดๆ ฮุๆๆ จากคุณ : ฮัลโลตอบหน่อย เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 55 14:23:13

ความคิดเห็นที่ 8 เวลาลูกเกิดอาการแบบนี้ เราจะทำ 2 แบบค่ะ 1. กอดเขาเอาไว้นิ่งๆ ไม่พูด ไม่ปลอบ (ยิ่งปลอบยิ่งร้อง) กอดให้เขามั่นใจว่าเราใส่ใจเขา ปล่อยให้ร้องจนพอ แต่ปกติถ้ากอดแล้ว จะร้องต่อไม่นานค่ะ พอเขาสงบลง ก็พาไปล้างหน้า ชวนเขาทำอย่างอื่น เปลี่ยนอารมณ์ก่อน แล้วค่อยสอนทีหลังว่า ที่เขาร้องไห้ ไม่มีเหตุผล ไม่ถูกต้องอย่างไร บลา บลา บลา 2. แม่ หรือ พ่อ ก็ปี๊ดเหมือนกัน ถ้าอยู่ใน mode นี้ ไม่กอด ไม่ปลอบ ปล่อยให้ร้องให้สาแก่ใจ ถ้าเป็นกรณีนี้ ลูกจะร้องได้นานมาก เคยร้องนานกว่าหนึ่งชั่วโมง ร้องดัง สลับสะอื้นเบาๆ นึกได้แหกปากใหม่ ร้องกันจนเหนื่อยเลยหล่ะ พอเราอารมณ์เย็นลง ค่อยพาไปล้างหน้าล้างตา แล้วคุยกับเขาดีๆ อธิบายเหตุผล ตอนนี้เขาจะสงบแล้วค่ะ เพราะเหนื่อยมาก  และมักไม่เกิดเหตุการณ์้ำซ้ำอีก เธอรู้แล้วว่าไม่ได้ผล จากคุณ : Green Lime เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 55 14:43:25

ความคิดเห็นที่ 9 เราตั้งว่าวัย2-3ขวบเป็นวัยสับสนในตัวเองค่ะ ว่าจะเชื่อฟังดี หรือจะเอาแต่ใจดี หากตามใจช่วงนี้ รับรองเสียเด็กค่ะ หากมองในแง่ดี ช่วงนี้ขวบเป็นช่วงที่จะสอนน้องได้ดีค่ะ เพราะจะมีเคสมากมายมาให้พ่อแม่แก้กันค่ะ จะเป็นเด็กดี หรือเสียก็ตอนนี้แหละค่ะ ของเรา วิธีก็คือ เบี่ยงเบนความสนใจใหม่ค่ะ เป็นสิ่งที่น้องสนใจ แบบว่าคนละเรื่องไปเลยค่ะ พอน้องเปลี่ยนโหมดแล้วก็สอนน้องค่ะว่าที่ไม่ให้ เพราะอะไร ยังไง และเราจะมีเล่าอุปมาเป็นนิทานสอนค่ะ (แต่งเอง)ตัวละครที่เป็นเด็กนิสัยไม่ดี เราตั้งชื่อว่า"เด็กหญิงแก่นแก้ว"ค่ะ เป็นตัวแทนของเด็กดื้อ ตัวละครเด็กดี เราตั้งชื่อว่า "ดญ.แก้วแก่น" แลัน้องเค้าจะชอบฟังนิทานที่เราเล่าค่ะ ถ้าทำไม่ดีแก่นแก้วจะได้ผลยังไง และถ้าทำดีแก้วแก่นจะได้อะไร ประมาณนี้ค่ะ แต่ถ้าเป็นลูกผู้ชายก็จะเล่าให้แบบบู๊ๆหน่อย มันส์ๆค่ะ แล้วบ้านเราจะมีตารางสะสมค่ะว่า น้องทำดี กับน้องดื้อ แล้วจะติดสติกเกอร์สะสม วัยนี้กำลังบ้าสติกเกอร์เลย(ประมาณบัตรสะสมกินร้านอาหารอ่ะค่ะ)ทำดีได้สติกเกอร์หัวใจ ดื้อได้สติกเกอร์ฟ้าผ่าค่ะ แล้วมารวมว่าใน1อาทิตย์น้องสะสมอะไรได้มากกว่ากัน อันนี้สนุกมากๆค่ะ เราทำไปครึ่งปีแล้วก็เอากลับมาดูกับน้อง ก็ขำๆกันดีค่ะ แรกๆฟ้าผ่าเยอะมาก หลังๆฟ้าผ่าก็ค่อยๆลดค่ะ ดูพัฒนาอีคิวแก สนุกดี ไม่รู้ช่วยไรได้มากป่าว ลองพิจารณาดูก็แล้วกันค่ะ จากคุณ : ผักบุ้งฮาเฮ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 55 14:53:49

ความคิดเห็นที่ 10 ซื้อที่อุดหูมาค่ะ ร้องไม่ถึงชั่วโมง เดี๋ยวเหนีอยก็เลิกเองล่ะ เอาน้ำให้ก็ได้เผื่อเจ็บคอ จากคุณ : มนชิจัง เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 55 15:07:34

ความคิดเห็นที่ 11 เป็นเหมือนกัน นานเป็นที แต่เป็นทีก็เกือบสิบนาที ใช้วิธีพูดไปเรื่อยๆ ค่ะ ให้เขาสนใจอย่างอื่นแทน ไม่พูดถึงต้นเหตุที่ทำให้ร้องไห้ ไม่อุ้ม ไม่โอ๋ จากคุณ : gui (หมูส้ม) เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 55 15:22:20

ความคิดเห็นที่ 12 ถ้าเลี้ยงเองสบายเลยค่ะ เด็กวัยนี้ใครว่าไม่รู้เรื่อง เค้ารู้เรื่องนะ เค้าเลยลองของ เราไม่มีลูก แต่มีหลานวัยนี้ วันหนึ่งต้องพาไปเที่ยวห้างเล่นของเล่นไม่ยอมกลับ พ่อแม่ไม่มาด้วย (พ่อไปทำงาน แม่ต้องไปโรงพยาบาล น้าก็เลยต้องดูแลแทน) มียายมาด้วยอีกคน ยายเอาใจ พอจะเลิกคุณหลานก็ร้องไห้ เราไม่สนใจจับอุ้มพาเดินกลับเลย ระหว่างทาง ก็ชี้ให้เค้าดูว่า ดูสิพี่ไม่ร้อง น้องคนนั้นไม่ร้องเลย เบี่ยงความสนใจไป ก็เลยเงียบเป็นระยะ พอมาถึงรถ คุณหลานอาละวาดเต็มที่ เรานั่งด้านหลังอยากถีบอยากร้องตามสบาย จะทรุดตัวลงไปนั่งก็ที่วางเท้าก็เต็มที่ ยายทนไม่ไหวจะเอาไปโอ๋ ยายนั่งข้างหน้า เราก็ให้ไป แต่คุณหลานไม่นั่งขอกลับมาด้านหลัง มาอาละวาดต่อ โชคดีแฟนเราขับรถผิดทาง คุณเธอไม่คุ้นทางกลับบ้าน สักพักก็เบาลง แต่ยังร้องสะอึกสะอื้นอยู่ พอสักพักก็เอามากอดค่ะ ทีนี้เขายอมให้กอดแล้ว ลูบไหล่ ลูบหลัง แต่ไม่พูดถึงเรื่องห้าง ก็หลับไปเพราะร้องจนเหนื่อย แต่ยังสะอื้นอยู่ พอถึงบ้านก็เอาใจหน่อย พาไปซื้อขนมที่เค้าชอบที่ร้านใกล้บ้าน คือต้องทั้งไม่ใส่ใจและปลอบใจ พอคุณหลานอารมณ์ดี เราก็บอกว่า ถ้าร้องไห้แบบนี้คราวหน้าน้าไม่พาไปอีกนะคะ เรามาสัญญากันก่อนว่าถ้าพาไปจะไม่ร้องไห้อีก ถ้าเป็นคนเก่งต้องไม่ดื้อนะคะ หลานก็บอกว่าพยักหน้า บอกว่า จะเป็นคนเก่งจะไม่ร้องอีก ครั้งที่สอง เราพาไปเองอีก คราวนี้ เราเลยพาไปแลกเงินด้วยกัน หลานมีกระเป๋าใบเล็กสะพายอยู่กับตัว เราก็บอกว่า คุณแม่ให้เงินมาเท่านี้ ถ้าเงินหมดเราต้องกลับบ้านนะคะ ให้เขานับเหรียญว่ามีกี่เหรียญ มี 10 เหรียญนะคะ ก็ให้เล่นไปเรื่อยๆ แอบเติมให้ไปบ้าง สงสาร อดไม่ได้แต่ไม่เกิน 5 เหรียญ เปิดกระเป๋าเล็กให้ดูเป็นระยะว่าเหลืออีกกี่เหรียญ พอถึงเวลากลับ เปิดกระเป๋าของเขาให้ดูว่าเหรียญหมดแล้ว ไม่มีเงิน กลับบ้านกันนะคะ ไปขอเงินเงินคุณแม่มาใหม่ หลานก็โอเค แต่หน้าจ๋อยๆบ้าง เขาไม่ร้องเลย เพราะเห็นว่าไม่มีเหรียญแล้ว ก็พาไปซื้อสติ๊กเกอร์ (วัยนี้บ้าสติ๊กเกอร์จริงๆค่ะ) แวะซื้อไอติมโคน หลานเขาก็พูดปลอบใจตัวเองนะคะ ว่า "ไปซื้อไอติมกันดีกว่านะ" น่าสงสารเชียว 5555 เราว่าวัยนี้ ต้องอดทนปล่อยให้ร้อง เสร็จแล้วก็ปลอบ อารมณ์ดีแล้วก็สอน วัดผลอีกครั้งโดยการสอนด้วยเหตุผล อย่างเราคือให้เห็นเงิน เงินหมดต้องกลับ ทำดี สอบผ่าน ก็ให้รางวัล เป็นไอติมไป แต่ไม่ควรให้รางวัลทุกครั้ง เพราะเด็กจะคิดว่า ถ้าไม่มีรางวัลไม่ทำ เรื่องสติ๊กเกอร์ความดี อยากทำมากกกก ถ้ามีลูกของตัวเองนะ (แต่เราไม่อยากมีลูก555) นี่ลูกพี่สาว ถ้าพ่อแม่เขาไม่ทำก็ยากกก แก้ไขเมื่อ 06 มิ.ย. 55 16:11:19 แก้ไขเมื่อ 06 มิ.ย. 55 16:11:18 จากคุณ : ปลายปัญญา เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 55 16:08:13

ความคิดเห็นที่ 13 เป็นเหมือนกันเลย  อาการนี้จะคงอยู่ราวๆไม่เกิน 2 อาทิตย์ค่ะ วิธีการที่ใช้คือ - เงียบ เฉย ปล่อยให้ร้อง เคยเหมือนกันที่ร้องไห้จนหลับไปเลย - โอ๋ อุ้มไปดูโน่นนี่ เบี่ยงเบนความสนใจ แล้วเฉพาะหน้าจะพาไป น่าจะเป็นไปตามวัยนะคะ จากคุณ : occ26 เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 55 16:22:42

ความคิดเห็นที่ 14 ลูกชายตอนนี้ 5 ขวบแล้วค่ะเมื่อก่อนก็เป็นเดี๋ยวนี้ไม่เป็นแล้วค่ะ เราใช้วิธี ถ้าร้องจนไม่ยอมรับฟังอะไรเลยจะทำเป็นไม่สนใจจะร้องไห้ก็ปล่อยให้ร้องค่ะ แต่ก่อนที่จะเดินออกไปก็บอกเค้าก่อนว่าเอาแต่ร้องแบบนี้คุยไม่รู้เรื่องถ้าหนูเงียบแล้วแม่ค่อยมาคุยกะหนูใหม่นะ แล้วคอยดูอยู่ห่างๆ ถ้าหยุดแล้วค่อยไปอุ้มไปกอดแล้วคุยทำความเข้าใจกับเค้าค่ะ เพราะถ้ายอมตามใจเค้าก็จะเป็นแบบนี้ทุกครั้งที่เค้าต้องการอะไรแล้วโดนขัดใจ เพราะถ้าใช้วิธีนี้แล้วได้ตามต้องการก็จะใช้ไปเรื่อยๆยิ่งโตจะยิ่งแก้ไขลำบากค่ะ จากคุณ : คุณแม่น้องคะเน็ด เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 10:13:30

ความคิดเห็นที่ 15 ลูกเราเป็นเหมือนกันเลย (อายุเท่ากันด้วย) คือถ้าไม่ได้ดังใจจะร้อง เราก็ปล่อยให้ร้องจนหยุดเอง แล้วค่อยอธิบายให้ฟังตอนหยุดร้องแล้ว ทำบ่อยๆเค้าก็เข้าใจนะคะ อย่าอธิบายตอนกำลังร้องอยู่เพราะทำยังไงก็ไม่ฟังหรอกค่ะต้องรอให้สงบก่อน หรือบางครั้งเราก็อุ้มออกจากตรงนั้น (เป็นสิ่งแวดล้อม)มาก่อน แล้วดูว่าเค้าจะทำยังไง พอสงบก็อธิบายให้ฟัง ทั้งนี้ทั้งนั้นบางกรณีเราก็ยอมๆให้บ้างถ้ามันไม่เกี่ยวกับอันตรายของน้อง และถ้าน้องทำกริยาอย่างนี้นอกบ้าน คุณไม่ต้องอายเลยนะคะที่จะปล่อยให้น้องร้อง เพราะถ้าเรายอมตลอดน้องก็จะได้ใจรู้ว่าร้องไห้นอกบ้านแล้วจะได้ทุกอย่างที่ต้องการ และไม่ต้องแคร์สายตาคนข้างนอกว่าปล่อยให้ลูกร้องทำไม จากคุณ : Mononoke เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 19:42:20