ความคิดเห็นที่ 1 สำหรับเราเปลี่ยนไปมากค่ะ เรานิสัยเด็กๆก็ต้องโตขึ้น น้ำอดน้ำทนก็ต้องมีมากขึ้นด้วย เรื่องการใช้จ่ายก็ต้องคิดให้มากๆ เพราะเราเองก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไร แต่ทุกอย่างมันก็มีข้อดีค่ะ ทุกวันนี้ เราก็มีกำลังใจมากขึ้น แต่ไม่รู้ว่าจะเลี้ยงเค้าได้ดีแค่ไหน แต่ก้จะสู้ๆค่ะ จากคุณ : ความสามารถของมหาสมุทร เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 55 20:22:34

ความคิดเห็นที่ 2 เปลี่ยนไปมากค่ะ โดยเฉพาะเป้าหมายในชีวิตเพราะเราจะวางแผนในการทำทุกอย่างเพื่อเขาจริงๆ ทำให้มีการวางแผนอย่างรอบคอบในการดำเนินชีวิต ยอมรับว่าเหนื่อยมากในการเลี้ยงและดูแลลูกค่ะ แต่เป็นความเหนื่ิอยที่เต็มไปด้วยความสุขและอิ่มเอมใจ (*^◯^*) จากคุณ : Pinky Sakura เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 55 20:32:31

ความคิดเห็นที่ 3 ความสุขในครอบครัว เปลี่ยนไปค่ะ ชีวิตส่วนตัวของเราสองคนหายไปหมดเลยค่ะ อะไรๆก็ ลูก เป็นอันดับแรก ก็มีความสุขไปอีกแบบ แรกๆอาจจะเหนื่อยหน่อย (แฮ่ะๆ เหนื่อยมากค่ะ)แต่พอเข้าที่เข้าทางก็สบายขึ้นมาอีกนิด แบบว่าเราช่วยเลี้ยงลูกกันเองสองคนค่ะ ปรับตัวกันมากอยู่่ค่ะ เรื่องค่าใช้จ่าย ก็มีเพิ่มขึ้นมาอยู่แล้ว แต่ถ้าไม่ได้ใช้ฟุ่มเฟือยอะไรมากก็ไม่น่าจะเป็นปัญหานะคะ จากคุณ : fon funny เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 55 20:32:59

ความคิดเห็นที่ 4 เปลี่ยนมากมาย ความสุขครอบครัวมากขึ้น ความสุขส่วนตัวน้อยลง ความรับผิดชอบเพิ่มขึ้นมากมาย การเงินเพิ่มขึ้นมากมายอีกเช่นกัน ความกังวลกับลูกก็มีบ้าง พยายามไม่เครียดไปซะสิ่งรอบตัวค่ะ สรุปแล้ว ทุกอย่างเพิ่ม แต่เวลาส่วนตัวน้อยลงค่ะ แต่ก็เต็มใจค่ะ จากคุณ : ป้าแก่เจ้าน้ำตา (ป้าแก่เจ้าน้ำตา) เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 55 20:35:19

ความคิดเห็นที่ 5 ไม่ใช่แค่เปลี่ยน แต่เป็นการพลิกชีวิตเชียวล่ะค่ะ ความพร้อม ต้องถามว่าคุณพร้อมที่จะเสียสละทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตของคุณ ให้กับชีวิตน้อยๆ ที่จะเกิดมารึยัง ถ้าพร้อม ก็มีได้เลยค่ะ จากคุณ : แม่น้องต้า (toom.com) เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 55 20:43:28

ความคิดเห็นที่ 6 เห็นด้วยเลยค่ะ ไม่เคยคิดว่าจะพลิกชีวิตขนาดนี้ เพราะสมัยแม่เลี้ยงเรามา แม่ยังบอกไม่เหนื่อยขนาดนี้เลยค่ะ ชีวิตส่วนตัวไม่ได้หาย่ไปค่ะ แต่ไม่มีเลย อาจจะมีบ้างเวลาอยู่ที่ทำงานค่ะ ก่อนทำอะไรทุกอย่างคิดถึงเค้าเป็นคนแรกค่ะ ห้ามไม่สบาย ห้ามตาย เป็นสิ่งสำคัญค่ะ จากคุณ : may_bkk เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 55 20:57:56

ความคิดเห็นที่ 7 - ความสุขของครอบครัว ในแง่สามีภรรยาลดลงค่ะ แต่ความเป็นครอบครัวใหญ่มีมากขึ้นอย่างแรง ก่อนหน้านี้ปู่ย่าและยาย เราเป็ฯคนไปหา นานๆ ที ไม่สนิทกันมากมาย ตอนนี้มีหลานมาคล้องครอบครัวเรา 2 ครอบครัวให้เป็นครอบครัวเดียวกันค่ะ หลานทำให้คนแก่สดชื่นมากค่ะ - ภาระ หน้าที่ ที่ต้องดูแล คุณต้องมีเวลาให้เค้า ต้องเล่นกับเค้า ต้องอาบน้ำ ป้อนนม เช็ดอึ สำหรับวัยทารก คุณคือทุกอย่างในโลกนี้ของเค้า ถึงเค้าโตขึ้นมาพอรู้เรื่อง เค้าก็ยังเรียกร้องต้องการความรักความอบอุ่นจากคุณ ไม่ใช่แค่ความรู้สึกรัก แต่ต้องมีการแสดงออกว่ารัก ต้องเหนื่อยมากขึ้น รับผิดชอบมากขึ้น มันเป็นงานที่ถ้าคุณไม่ชอบ คุณเหนื่อย คุณก็ไม่มีสิทธิ์ลาน่ะค่ะ - ค่าใช้จ่าย การเงินภายในบ้าน เพิ่มขึ้นไม่มากค่ะ เพราะมีลูกแล้วไม่มีโอกาสใช้เงินฟุ่มเฟือยไปโดยปริยายค่ะ พอเป็นแม่แล้ว เราไม่เคยเดินห้างแผนกอื่นเลย นอกจากแผนกเด็กค่ะ - กังวลเรื่องโรค และ อันตรายที่อาจเกิดกับลูก เรียกว่าเป็นห่วงดีกว่าค่ะ ไม่ได้กังวลอะไร หวงและห่วงมาก ลูกคนแรก ลูกสาวด้วย กะว่าจะไปหัดยิงปืนกันเลยแหละ ^^ จากคุณ : แม่น้องอัณณา เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 55 21:00:35 A:125.25.29.141 X: TicketID:258399

ความคิดเห็นที่ 8 เรากับสามีก็อายุ 25 ปีเหมือนกัน แต่งงานมา 2 ปีแล้ว ตอนนี้เลี้ยงแมวอยู่ 1 ตัว (ก่อนที่จะท้อง)  ตอนนี้ก็กำลังท้องได้ 6 เดือนแล้วค่ะ  ตอนแรกก็กล้าๆ กลัว ๆ อยู่เหมือนกัน มีคำถามมากมายเหมือนเจ้าของกระทู้เลยค่ะ แต่ในใจเราก็แก่ขึ้นทุกวัน พ่อแม่เราก็อยากได้หลานด้วย (เราเป็นลูกคนโต) ถ้าเราไม่พร้อมตอนนี้เมื่อไหร่เราถึงจะพร้อมหล่ะ  เรามีร้านอินเตอร์เน็ต ส่วนแฟนทำงาน office ตั้งแต่มีน้องชีวิตก็ดีขึ้นมากเลยค่ะ รู้สึกมีกำลังใจในการทำงานมากขึ้น  จากที่ทำงานไปแล้วไม่มีจุดหมายปลายทางอะไร ก็มีกำลังใจในการทำงานมากขึ้น รู้ว่าเราต้องทำเพื่อใคร ครอบครัวรักกันมากขึ้น รู้สึกเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น เพราะเราจะต้องมีอีกหนึ่งฃีวิตที่เค้าเกิดมาเป็นความหวังสำหรับเรา ถึงแม้เรื่องการเงินครอบครัวเราจะไม่ได้ร่ำรวยมาก แต่ก็พอใจและเต็มใจที่จะเลี้ยงเค้าให้เป็นคนดีของสังคมค่ะ อย่าเครียดไปเลยน่ะค่ะ..เอาใจช่วยค่ะ..^__^ จากคุณ : เพราะหัวใจเราผูกพัน (เพราะหัวใจเราผูกพัน) เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 55 21:09:23

ความคิดเห็นที่ 9 เปลี่ยนมากๆเหมือนกันค่ะ ปกติเป็นคนเที่ยว เตร็ดเตร่ สัพเพเหระ เก็บเงินไม่อยู่ แฟนก็ขี้เมา ก็พากันเที่ยว เงินใช้เดือนชนเดือน จากคนที่อิเหระเขะ ซุ่มซ่าม ไม่เก็บไม่ออม นิสัยนิ่งๆ เงียบๆ เฉยๆ อะไรก็ได้ ไคว่าไรว่าตาม ยอมทุกคน ใครมายืมเงินก็ให้ คืนเมื่อไหร่ก็ได้ ไม่ตาม ยิ่งเพื่อนสนิทไม่ค่อยคืน พอมีลูก เหมือนถูกขัดเกลานิสัยไปในตัว ตั้งแต่ตั้งท้อง ต้องระมัดระวังมากขึ้น มีสติทุกย่างก้าว โรคซุ่มซ่ามหายไป เริ่มเปิดบัญชีฝากประจำ ทำประกันชีวิตให้ลูก เราจะคิดถึงลูกก่อนเสมอ ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม นิสัยก็เริ่มเปลี่ยน กลายเป็นคนที่ไม่ยอมใคร ใครทำอะไรไม่ถูกต้อง เราด่ายับ ยิ่งเรื่องยืมเงินยิ่งไม่ยอม เรื่องเงินทำให้ถึงกับเลิกคบกับเพื่อนที่คบกันมาเป็น10ปี เวลาส่วนตัวน้อยลง หรือ แทบจะไม่มีเลย ไปไหนไม่ได้ ถ้าสามีดีคอยช่วยเหลือ ช่วยเลี้ยง ก็ดีไป แต่ถ้าทำคนเดียวจะเหนื่อยมากๆ เข้าใจเลยกับคำว่าเหนื่อยสายตัวแทบขาดเป็นยังงัย เวลาจะนอนไม่ได้นอน เวลากินไม่ได้กิน เวลาเค้านอน ถึงได้ทำนู่นทำนี่ได้ เราเริ่มเป็นครอบครัวกันมากขึ้น รักกันมากขึ้น เปิดใจรับฟังกันมากขึ้น ให้อภัยกัน มีความอดทนอดกลั้น ตระหนี่ ไม่ชอปปิ้งส่วนตัว ไม่ซื้อของอะไรที่ไม่จำเป็น เสื้อผ้านานๆจะซื้อใหม่ซักครั้ง เงินที่ชอปปิ้งจะเอาไปซื้อของเล่น เสื้อผ้า ให้ลูกซะมากกว่า มีความร฿้สึกว่า ตัวเองเริ่มเห็นแก่ตัวมากขึ้น เพราะความที่ไม่ยอมใคร จากคุณ : baroness เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 55 21:24:16

ความคิดเห็นที่ 10 ขอใช้คำว่า ชีวิตไม่เปลี่ยน แต่มันพลิกชีวิตไปเลย ด้วยคนค่ะ  เคยนอนตื่นเที่ยง  ตอนนี้ทั้งคืนไม่เคยได้นอนหลับยาว  ชีวิตเราเหมือนเครื่องจักร  ที่ทำกิจวัตรซ้ำไปซ้ำมา  วนไปวนมา  ชงนม  ล้างขวดนม  เปลี่ยนผ้าอ้อม  อาบน้ำลูก  ซักผ้าลูก  ป้อนนม  กล่อมนอน  วนแบบนี้ทุกวัน   วันนึงหมดไปแล้ว ไม่ได้ทำอะไรของตนเองเลย  คิดว่ามันน่าเบื่อหรือสนุกดีล่ะคะ ก่อนนี้เรามีกันสองคน อิสระแสนสบาย มาสองปี เลี้ยงหมาแปดตัวเป็นลูก ตอนนั้นเราอยากไปใหนทำอะไร นอนกี่โมงตื่นกี่โมง อะไรยังไงได้หมด แต่พอเรามีลูก ซึ่งก็เป็นความกดดันคาดหวังจากคนรอบข้าง มาก ๆ บ่อย ๆ เข้า เราก็ขวนขวายมีจนได้  นับจากวันนั้น  ชีวิตส่วนตัวของเราสองคนก็หายไปเลยค่ะ เปรียบไปก็คล้ายว่าไม่มีตัวเราบนโลกใบนี้แล้ว  ไม่มีใครมาสนใจชีวิตเราหรอกค่ะ แต่เขาจะสนใจลูกเราแทน  เหมือนเราตายแล้วเกิดใหม่เป็นลูกเราน่ะค่ะ  ชีวิตที่เราเคยทำมามันหายหมด  เลี้ยงลูกไปวันนึงไม่มีเวลาให้ตัวเองเลยจริง ๆ เพราะเลี้ยงเองคนเดียว เรื่องแบบนี้อธิบายยาก  จริงดังเขาว่า   คนในอยากออก คนนอกอยากเข้า คนส่วนมากอยากมีลูกเพราะเห็นโฆษณาเด็กหน้าตาน่ารัก ๆ อ้อนพ่อแม่ แต่ความจริงมันมีปัญหาให้แก้ไม่เว้นแต่ละวัน ไม่ได้มีแต่ด้านโลกสวยแบบที่แม่ ๆ ในนี้มาโพสภาพกัน อืมม...    ลองทบทวนดูให้มากๆๆๆๆๆ นะคะ ก่อนจะตัดสินในสร้างมนุษย์คนนึงขึ้นมา   เราต้องดูแลเขามากเสียกว่าดูแลตัวเองค่ะ จากคุณ : cream cupcake เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 55 21:28:44

ความคิดเห็นที่ 11 เปลี่ยนไปราวกับหน้ามือและหลังเท้าค่ะ - ความสุขของครอบครัว ของเราพอมีลูกแล้วช่วงแรกไม่มีคนช่วยเลี้ยง เหนื่อยมากทั้งคู่ จากที่เคยมีปัญหากันเล็กน้อยเรื่อยมาและคิดว่ามีลูกจะทำให้ทะเลาะกันน้อยลง กลายเป็นมีปัญหารุนแรงจนแทบแตกหักค่ะจนถึงทุกวันนี้ แต่คู่เราคงเป็นกรณีพิเศษ อย่างพี่ชายเราเค้าก็ยังร้ากกกกกันดีค่ะ ดูเป็นครอบครัวสุขสันต์กว่าแต่ก่อนอีกค่ะ - ภาระ หน้าที่ ที่ต้องดูแล โอ๊ยยย เหนื่อยมากค่ะ เพราะลูกต้องการการดูแล 24 ชั่วโมง ไม่มีวันหยุด ไม่มีเวลาเข้างาน เลิกงาน ช่วงแรกจะลำบากมาก (สำหรับคนที่ไม่เคยมีภาระ ไม่เคยลำบากเช่นเรา) แต่พออะไรๆเข้าที่ ถึงจะเหนื่อยกว่าเดิมมาก แต่ก็โอเคค่ะ  ถ้าสามารถจ้างพี่เลี้ยง หรือคนแม่บ้านมาช่วยแบ่งเบาจะเลิศมาก - ค่าใช้จ่าย การเงินภายในบ้าน ค่าใช้จ่ายเพิ่มขึ้นมากมายมหาศาล ทั้งค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าผ้าอ้อมสำเร็จรูป ค่าจ้างพี่เลี้ยง อันนี้โหดมาก แล้วพอมีพี่เลี้ยง คชจทุกอย่างก็เพิ่มขึ้นเกินเท่าตัว เพราะเค้าใช้น้ำ ไฟ และของใช้สิ้นเปลืองแบบไม่ประหยัด พอลูกโต ก็มีค่าอาหาร ค่าขนม ค่านม ค่าของเล่น เสื้อผ้า รองเท้า (คือแม่มันบ้าซื้อไปเอง อดใจไม่ไหว)  ขนาดเรา มีฐานะการเงินแบบสบายๆ ยังรู้สึกเลยว่ามีลูกคนนึงนี่เปลืองจริงๆ แต่ก็ขึ้นอยู่กับแนวการเลี้ยงลูกด้วยแหละค่ะ จขกทต้องลองเล็งดู ว่าจะลาออกมาเลี้ยงลูก ก็ขาดรายได้ แต่รายจ่ายเพิ่มขึ้น ถ้าไม่ลาออก ต้องหาคนเลี้ยง ก็ต้องมีค่าใช้จ่าย พี่เลี้ยงเด็กอ่อน ถ้าไม่ได้โชคดีมีคนแนะนำ หรือคนเก่าแก่ หาจากศูนย์ก็หมื่นขึ้นทั้งนั้น เว้นแต่ปู่ย่าตายายจะช่วยเลี้ยง โรงเรียนเดี๋ยวนี้ก็ค่าเทอมสูง ลองคำนวณดูค่ะ - กังวลเรื่องโรค และ อันตรายที่อาจเกิดกับลูก เรื่องโรคเราไม่กังวลค่ะ เพราะเราให้นมแม่ ก็มีภูมิคุ้มกันอยู่ สภาพแวดล้อมในบ้านและละแวกบ้านก็สะอาดใช้ได้ แล้วเราเลี้ยงลูกแบบให้เล่นดินเล่นทราย เดินเท้าเปล่า เดี่ยวก็มีภูมิคุ้มกันตามธรรมชาติ วัคซีนก็ฉีดมันให้ครบๆ เรื่องอันตราย ถ้าดุแลลูกใกล้ชิด มันก็มีโอกาสน้อยค่ะ เรื่องอุบัติเหตุทั่วไป เราถือว่าทุกคนต้องเคยเจอ ขอแค่อย่ารุนแรง เราว่าสำคัญที่สุด คือเรื่องจิตใจค่ะ ว่าพร้อมมั๊ย อย่างเราเคยมีอิสระมากมาย อยากจะไปกินข้าวดูหนัง เดินช๊อปปิ้ง เมื่อไหร่ ยังไงก็ได้ นอนดึกตื่นสาย กินข้าวไปดูทีวีไป งานบ้านอยากทำก็ทำ ไม่ทำก็กองไว้ โอ๊ยสารพัด พอมีลูก โหยยยย อดหลับอดนอน กินข้าวมือนึง อุ้มลูกมือนึง ปวดหนักเบา ลูกร้องต้องอั้นไว้ ลูกหลับ พักไม่ได้ต้องรีบอาบน้ำ กินข้าว ซักผ้าอ้อม (ตอนนั้นยังไม่จ้างพี่เลี้ยงค่ะ) ไม่ได้ส่องกระจกเป็นเดือนๆ กินข้าวไม่รู้รส สักแต่ยัดๆให้อิ่ม ช่วงแรกนี่ร้องไห้ทุกวันค่ะ ตอนหลังเข้าที่แล้ว ชีวิตก็ลงตัวขึ้นค่ะ ปรับตัวได้ แต่ก็เปลี่ยนไปมากมาย จนคนรอบข้างทัก ว่าเราเปลี่ยนไปมากนะ ทั้งการใช้ชีวิต และการคิด จากที่เคยเป็นลูกแหง่ (เช่นกัน) ออดอ้อน พึ่งพาพ่อแม่ พี่ๆ กลายเป็นต้องมารับผิดชอบเด็กคนนึง แล้วสามีเราก็ทำงานต่างจังหวัด เราต้องรับผิดชอบลูกคนเดียวเต็มๆ มีพี่เลี้ยงช่วยแบ่งเบาได้บ้าง แต่ก็วางใจไม่ได้ขนาดนั้น แม่เรายังบอก ว่าเราโตขึ้นมากหลังจากมีลูก ตอนนี้จะไปไหน ทำอะไร กลับกี่โมง ต้องคิดเผื่อลูกเป็นอันดับแรก ลูกจะร้อนมั๊ย เหนื่อยมั๊ย เบื่อมั๊ย สถานที่สะอาดมั๊ย ถึงเวลาอาหาร เวลานอนรึยัง จากที่เคยวีนแตกกะสามี ตอนนี้ไม่เอา เลิกเลยค่ะ เปลืองเวลาวีน เอาเวลามาอยู่กะลูกดีกว่า ทำใจกับเรื่องรอบตัวได้ดีขึ้น ทั้งนี้แต่ละคนก็ไม่เหมือนกัน สมัยแม่เราเลี้ยงลูกก็เหนื่อย แต่ไม่ถึงกับช็อคไปแบบเรา เพราะเคยลำบากมาก่อนตอนสาวๆ หรือคนรู้จักเรา เค้ามีลูกแต่ก็ยังไปดูหนังฟังเพลงรอบดึกกับสามีได้ ขึ้นอยู่กับวิธีเลี้ยงลูกด้วยค่ะ เพราะเราเลี้ยงลูกแบบทุ่มเทมากๆ คือพยายามทำเองทุกอย่าง ไปไหนเอาไปด้วยตลอด ก็เหนื่อยมาก แต่ก็ภูมิใจค่ะ เวลาใครๆทักว่าลูกเราพัฒนาการดี ชื่นใจเวลาเค้ามากอด มาหอม มองคนที่เค้าลำบากกว่าเรา เค้าก็ยังมีลูกได้ สองคน สามคน แต่คุณภาพชิวีตของลูกเค้า ใช่แบบที่คุณต้องการให้ลูกมีรึเปล่า ไม่ได้ว่าใครนะคะ แต่ต้องถามตัวเองก่อน ว่าเราอยากให้ลูกมีชีวิตแบบไหน แล้วเรามีให้เค้าได้รึเปล่า ถ้ามีก็ลุยเลยค่ะ จากคุณ : Nam_kang เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 55 21:29:53

ความคิดเห็นที่ 12 เปลี่ยนไปมาก โดยสัญชาตญาณ และเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น จากที่เคยหงอ ก็กล้าตอกกลับ จากที่เคยคิดถึงแต่ตัวเอง ก็คิดถึงแต่ลูก จากที่ไม่มีจุดหมายในชีวิต ก็มีแล้ว รู้แล้วว่าอยู่เพื่อใคร ตอนเรียนปวช ปีสุดท้าย เพื่อนสนิทเราท้องก่อนจบ เราโกรธเค้ามาก ที่เราเตือนแล้วเค้าไม่ฟังจนทะเลาะกัน เลิกคบกันไปเกือบสิบปี เพื่อนมาแอดเฟซเราและเราได้ลืมความโกรธตอนนั้นไปหมดละ แล้วก็ได้เจอกัน ลูกชายเพื่อน อายุ 9 ขวบ คนที่ 2 อายุ 6 ขวบ ช่วยแม่ทำมาค้าขาย เราร้องไห้เลย คิดว่าไม่น่าไปโกรธหรือดูถูกเค้า เห็นพยานรักทั้งสองคนแล้วเรากลืนความโกรธลงคอไป แล้วคิดอีกว่า เราก็น่าจะมีสักตอนอายุ 20 (มีตอน27) เพราะเสียดายเวลามากกก ลูกเราช่างวิเศษและเกิดมาเพื่อให้เรารักจริงๆ เพ้อมาก 5555 เพิ่มเติม เหนื่อยมากค่ะ เงินก็ไม่ค่อยพอใช้ แต่มีความสุขสุดๆ แก้ไขเมื่อ 16 มิ.ย. 55 21:40:20 จากคุณ : via iPhone (wippygal25) เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 55 21:38:43

ความคิดเห็นที่ 13 เเนะนำ จขกท ว่า ถามใจตัวเอง เเละคู่ชีวิตให้ดี ว่าอยากมีลูกเพราะอะไร ถ้าคำตอบนำหน้าด้วยคนอื่น อย่ามี ทำอะไรที่ตัวเองอยากทำนั้น สุขที่สุดเเล้ว ตอบหัวข้อกระทู้ ตั้งแต่คุณมีลูก ชีวิตคุณเปลี่ยนไปเยอะไหม เมื่อก่อนกินเหล้าทุกวัน บุหรี่วันละซอง เมาเป็นลำยอง - ตอนนี้เลิกหมด เมื่อก่อนขับรถ ต่ำสุดก็ 100 มากสุดก็ 180 - ตอนนี้ต่ำสุด 60 มากสุด 80 ยกเว้นออก ตจว. 100 บ้าง 110 บ้าง เมื่อก่อนใจร้อน อยู่กลางดงที่เขาตีกันก็บ่อย - เดี๋ยวนี้อยู่บ้าน ไม่สุงสิงกับใครมาก เมื่อก่อนเรื่องผิดกฏหมายว่ามา ทำหมด - เดี๋ยวนี้เลิกหมด ทำไม่ได้ เป็นตัวอย่างให้ลูก เมื่อก่อนนอนเช้า ตื่นเย็น - เดี๋ยวนี้นอนไม่ดึก ตื่นตอนลูกปลุก เมื่อก่อนเข้าสปา ทำเล็บ อาทิตย์ละหนสองหน - เดี๋ยวนี้ไม่ได้อยู่ในความคิดเลย เมื่อก่อนเดินโปรยเสน่ห์ขำๆ - เดี๋ยวนี้ไล่จับลิงอย่างเดียว โปรยไม่ได้เเล้ว เพราะเสน่ห์หายหมด เมื่อก่อนไม่ทำกับข้าว ทำไม่เป็น ไม่คิดจะทำ - เดี๋ยวนี้ทำให้ลิงกินทุกมื้อ ของตัวเองขี้เกียจทำ เมื่อก่อนเกลียดเด็ก เดินเเทบจะเตะเด็กอยู่เเล้ว - เดี๋ยวนี้เด็กทุกคนน่ารัก (ยกเว้นเด็กที่เหลือขอจริงๆอะ) เมื่อก่อนจะตายวันนี้พรุ่งนี้ไม่กังวลเลย - เดี๋ยวนี้ห้ามตายเด็ดขาดดดดดดดดดดดดด ประมาณนี้มั้งคะ จากคุณ : darkheart เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 55 21:45:01

ความคิดเห็นที่ 14 สำหรับเราทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไปหมดค่ะ เราแต่งงานเมื่อเดือนตุลา 54 วางแผนกันไว้ว่าจะไม่มีลูก แต่แม่เราอยากให้รีบๆมีหลาน เพราะตอนนี้ท่านยังเข็งแรงพอที่จะช่วยดูแลหลานได้ แล้วอยู่ดีๆคุณสามีก็พูดทำนองว่าอยากมีลูกซะงั้น แต่เราไม่เห็นด้วยก็คุมมาตลอด แต่ก็เกิดความผิดพลาดทางเทคนิก ตอนนี้ท้องได้ 12 สัปดาห์แล้ว ตอนนี้ความเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นก็คือ -อาการงง สับสน กลัวมาก เพราะไม่ได้เตรียมใจไว้เลย กลัวเลี้ยงลูกไม่เป็น กลัวไม่อดทนพอ กลัวตายก่อนลูกโต กลัวลูกเป็นคนไม่ดี สารพัดจะคิดมาก แต่สักพักก็ตั้งสติได้ เมื่อเขามีชีวิตขึ้นมาแล้วเราก็ต้องยอมรับและทำทุกอย่างให้ดีที่สุด -เป็นผู้ใหญ่มากขึ้น เพราะทุกอย่างที่เราทำมีผลต่อลูก ใช้ชีวิตอย่างมีสติ รอบคอบมากขึ้น บอกตัวเองเสมอว่ามีอีกชีวิตที่เราต้องดูแล -กับสามีรู้สึกรักกันผูกพันกันมากยิ่งขึ้น สามีเราเห่อลูกมาก ขนาดนั่งอ่านตำราเลี้ยงลูกเองเลย และยังมีอะไรอีกหลายๆอย่างที่ไม่คิดว่าเขาจะทำเขาก็ทำให้เห็นมาแล้ว -จุดมุ่งหมายของชีวิตก็เปลี่ยนไป เราบ้างานมาก แทบจะไม่ลางานเลย ตอนนี้งานก็กำลังรุ่ง แต่พอมีลูก ตั้งใจไว้แล้วว่าจะเลี้ยงลูกด้วยนมแม่อย่างเดียว ก็เลยต้องบำรุงเยอะๆแบบไม่กลัวอ้วนเลย และจะลาเลี้ยงลูก 1 ปี (ไม่รับเงินเดือน) เพื่อที่จะมีเวลาให้ลูกมากที่สุด พอลูกเกิดแล้วสิ่งที่ต้องเจอคงหนักกว่านี้อีกเยอะ แต่ก็ยินดีจะสู้ค่ะ จากคุณ : ร้อยดอกไม้ เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 55 21:55:00

ความคิดเห็นที่ 15 เห็นรูปเด็กๆก็น่ารักดีอ่ะค่ะ แต่เด็กๆจะน่ารักได้ซัก5ปี10ปี โตขึ้นหน่อยเริ่มเถียงพ่อเถียงพ่อ เพราะคิดว่าตัวเองรู้เยอะกว่า อายุ20ก็มีแฟน เดี๋ยวอีกหน่อยก็มีเมียมีลูก แต่มีลูกสาวน่าจะดีหน่อยคงจะอยู่กับพ่อแม่ จากคุณ : เบบี้ดอลล์ เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 55 22:06:22

ความคิดเห็นที่ 16 เปลี่ยนไปเยอะมากค่ะ ชีวิตดีขึ้นมาก ถึงมากที่สุด เมื่อก่อนนี้ไม่รู้ว่าชีวิตเราต้องการอะไร มีเงินก็พอแล้วหนิ แต่พอมีลูก ทุกอย่างโฟกัสที่ลูกค่ะ รู้เลยว่าชีวิตนี้เกิดมาเพื่ออะไร โหหหววว ดูยิ่งใหญ่เนอะ แต่รู้สึกแบบนั้นจริง ๆ ค่ะ 25 ปีที่ผ่านมาที่ชีวิตเรารอ คือเค้านี่แหล่ะค่ะ ^^ จากคุณ : rainswatch เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 55 22:12:02

ความคิดเห็นที่ 17 ชีวิตจะเปลี่ยนไปตลอดกาลค่ะ ..ในทุกเรื่อง จริงๆ จากคุณ : แม่ดิน (pumpeem) เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 55 23:06:20

ความคิดเห็นที่ 18 มีลูกแล้วมีเงินเหลือเก็บมากขึ้นค่ะ เพราะจะใช้แต่ละบาท ก็นึกถึงลูกค่ะ ความสุขของครอบครัวเพื่มขึ้นทวีคุณ ชีวิตมีความหมายมากขึ้น สรุป มีลูกดีกว่าไม่มีร้อยเท่าค่ะ จากคุณ : am_alive เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 55 23:08:19

ความคิดเห็นที่ 19 เปลี่ยนเยอะมาก เหมือนที่ข้างบนว่าชีวิตพลิกไปเลย จากเคยคิดถึงแต่ตัวเอง ตอนนี้จะทำอะไรก็นึกถึงลูกก่อน ลูกจะทำไง จะไปไหน ใครจะดูลูก เอาลูกไปด้วย เอาอะไรไปด้วย มีขนมมีนมให้กินมั้ย ไปช๊อปปิ้ง โน่นเลย เสื้อลูก ของเล่น สารพัดของเด็ก ก่อนแต่ง ลำดับความสำคัญ คือ เรา แฟน หมา หลังแต่ง สามี เรา หมา หลังมีลูก ลูก หมา สามี เรา (อิอิ อันนี้ลำดับการให้อาหาร) ทุกอย่างทำด้วยความสุข เพราะชีวิตมีจุดหมาย จุดหมายที่จะเห็นเด็กคนนึงโตขึ้นทุกๆ วัน เห็นพัฒนาการแล้วชื่นใจ ยิ่งถ้าเค้าเกิดมาท่ามกลางความรักของพ่อและแม่ การเงินลำบากขึ้นนิดหน่อย เพราะครอบครัวเราสามีหาคนเดียว (รายได้เรามีนิดหน่อย แต่เอาไว้ใช้เอง เข้าประเด็นเงินคุณชั้นจ่าย แต่เงินชั้นห้ามแตะนะ ..อิอิ) จากคุณ : lonely pig เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 55 23:09:28

ความคิดเห็นที่ 20 เปลี่ยนไปมากๆๆ  ถึงมากที่สุด ตอนไม่มีลูก ก็ไม่ได้เหงานะคะมีเวลาไปเที่ยวทุกที่ที่อยากจะไปเวลาไหนก็ได้ กลับบ้านกี่โมงก็ได้ เราก็ยังเป็นวัยรุ่นแดนซ์กระจายย ตอนมีลูกไม่อยากไปเที่ยวไหน  กลัวตายทิ้งลูก  (ไปไหนก็เลยต้องไปกับลูก) พอมีลูกจะออกบ้านแต่ละทียังยากเลยค่ะ ข้าวของเต็มไปด้วยของลูก ค่าใช้จ่ายก็เพิ่มขึ้นเยอะ (เราลูกสาม) แต่ถ้าเรามีลูกคนเดียว สบายๆๆเลยค่ะ อย่าง จขกท ก็มีงานการที่ดีลูกคนเดียวเลี้ยงได้อยู่แล้วค่ะ จะเหนื่อยช่วงเด็กเล็กๆเท่านั้น แรกเกิด-4ขวบ แต่ไม่อยากให้คิดว่ามีลูกเพราะมัดสามีอยู่ ขอบอกว่าไม่จริงค่ะ มันอยู่ที่สามันสำนึกของ ผช มากกว่าค่ะ ไม่งั้นจะเห็นแม่เลี้ยงเดียวเยอะเลยตอนนี้  เอาเป็ฯว่าถ้าพร้อมก็ลุยเลยค่ะ จากคุณ : จี้เพชร เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 55 23:16:24

ความคิดเห็นที่ 21 เพิ่งมีคนแรก(และคงจะคนเดียว)ตอนอายุ 44 แล้ว ต้องบอกว่าชีวิตคุณจะเปลี่ยนไปตลอดกาล ถ้าใจยังไม่พร้อม อายุยังน้อย จะรอไปอีกหน่อยก็ได้นะคะ ใช้ชีวิตอิสระให้คุ้มแล้วค่อยมี จากคุณ : ทาสบอย เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 55 23:48:47

ความคิดเห็นที่ 22 ลูกทำให้เราหายจากโรคซึมเศร้า ทำให้เรามีจุดมุ่งหมาย ทำให้เรารู้จักคำว่า "รัก" จากคนที่คิดว่า รักใครไม่เป็นนอกจากตัวเอง ความสุขเกิดขึ้นได้ จากเขาคนเดียว คือ ลูก ตอนนี้ เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว ลูกสองคน มีความสุขคะ ที่มีเขาอยู่เคียงข้าง ไม่เคยเหนื่อย ไม่เคยท้อ ขอแค่มีเขาสองคน อยู่เคียงข้าง จากคุณ : สาวปีเสือ เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 55 01:01:04

ความคิดเห็นที่ 23 จขกท.อายุเพิ่ง 25 ถ้ายังไม่คิดว่าพร้อมที่จะพลิกชีวิตตามคห.บนๆ ก็ยังไม่ต้องรีบมีหรอกค่ะ ยังมีเวลา ส่วนเรายังท้องอยู่ ชีวิตยังเปลี่ยนไม่มาก แต่ตอนนี้จะทำอะไรก็วางแผนไว้ นึกถึงลูกตลอด ปลายเดือนจะเป็นเทศกาลเซลล์ก็กะไปซื้อของเตรียมไว้ให้ลูก จากที่เมื่อก่อนต้องเข้า Sephora Zara ก่อนเลย แล้วแฟนก็ห่วงมากขึ้นค่ะ ไม่ค่อยให้ไปไหนคนเดียว ช่วยเหลือเรามากขึ้น ใช้ชีวิตช่วงนี้ค่อนข้างลำบาก ทำอะไรก็ไม่ค่อยถนัด แต่เราว่าเรามีความสุขมากขึ้นค่ะ หลังคลอดคงลำบากขึ้นไปอีก และคงมัความสุขมากขึ้นไปอีกเช่นกันค่ะ จากคุณ : Phagus เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 55 02:36:12

ความคิดเห็นที่ 24 จขกท.เจอปัญหาเหมือนเราเลย แต่เราว่าคุณยังอายุยังน้อยอยู่เลย ไม่ต้องรีบก็ได้มั้งคะ ขนาดเราจะ 34 แล้วยังคิดไม่ตกเลยว่าจะมีดีมั้ย แต่ตอนนี้เรามีข้ออ้างเรื่องสุขภาพที่ค่อนข้างซีเรียสมาก จริงๆเป็นมานานแล้วแต่คุณหมอไม่รู้ เราก็ไม่รู้ ตอนนี้หมอห้ามเราท้องเด็ดขาด จนกว่าจะรักษาอาการนี้หาย แต่พ่อแม่ 2 บ้านยอมรับกันไม่ได้ บังคับให้เราไปหาหมอจะรอบกรุงเทพอยู่แล้ว T T แต่เท่าที่เราปรึกษามา หมอบอกว่าถึงจะรักษาหายเราก็น่าจะมีลูกเองยาก เราก็ยังไม่รู้เลยว่าจะเอายังไงดี ลองถามตัวเองก่อนนะคะว่าคุณและแฟนพร้อมจะสละชีวิตเพื่อใครตลอด 24 ชม. ไปอีก 20 ปีหรือยัง เราว่าตัวเราก็รักเด็กนะ แต่บางทีเจอหลานงอแง หรือเจอเด็กร้องกรี๊ดๆในห้าง เราเดินหนีเลยค่ะ ทนเสียงร้องเด็กไม่ได้ กลัวถ้ามีลูกเองจะเดินหนีไม่ได้ หรือถ้าเบื่อก็ไม่รู้จะเอาไปคืนใครอ่ะ เบื่อหลานยังเอาไปคืนพ่อแม่เค้าได้ แถมเราไม่ค่อยเห็นด้วยเท่าไหร่ ที่พ่อแม่เรามักจะพูดว่า มีลูกแล้วจะได้มีห่วงคล้องใจ ทำให้ครอบครัวแข็งแรงขึ้น เราเห็นคนมีลูกแล้วก็เลิกกันเยอะแยะไป บางคนเลิกกันตอนท้องอยู่ด้วยซ้ำไป แต่ของแบบนี้มันต้องลองมีเองเนาะ ลองตัดสินใจดูค่ะ จากคุณ : IamUna เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 55 02:56:24

ความคิดเห็นที่ 25 ถ้ายังไม่พร้อมก็อย่าเพิ่งมีค่ะ ยังมีเวลาเที่ยวพักผ่อนกันแบบสองคนได้ซักพักแล้วค่อยคิดเรื่งมีลูกก็ได้ค่ะ เพราะถ้ามีตอนสภาพจิตใจไม่พร้อมเราจะต้องเหนื่อยกับการเลี้ยงลูกอีกหลายเท่าตัว ถ้าใครถามก็บอกว่ายังอยากเที่ยวสองคนอยู่ ซัก 2-3 ปี ค่อยมีก็ยังไม่สายค่ะ จากคุณ : Bingster เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 55 04:54:55

ความคิดเห็นที่ 26 เอาของพี่เองนะคะ ชีวิตเปลี่ยนไปเยอะเลย เดิมไม่มีลูก เงินเดือนเป๋าใคร ใครใช้ค่ะ แต่ผ่อนบ้านผ่อนรถร่วมกัน สามีนำ เป็นช้างเท้าหน้า  เงินเดือนเราพอๆกัน บ้านเราเที่ยวบ่อย ไม่ต้องวางแผนล่วงหน้า พอแพลนมีลูก พี่ออกจากงานมาเป็นแม่บ้านสี่ปี ถึงกลับไปทำงานใหม่ เงินเดือนน้อยกว่า เดิมมาก แต่งานก็เบากว่าเดิมไปเช้าเย็นกลับหยุดนักขัต+ส-อาทิตย์ ลูกตอนเล็กๆ ก็ให้พื้นฐานทั่วไป เช่นหิวให้นม  เปลี่ยนฉี่เปลี่ยนอึเมื่อน้องไม่สบายตัว แต่เมื่อโตขึ้น มีการสอนเรื่องคุณธรรม นามธรรม สอนเด็กให้เป็นคนดี มีเรื่องมาให้แก้ เกือบทุกวัน ตอนนี้น้องแปดปีกว่าแล้วค่ะ มีปัญหาเรื่องไซนัส ล่าสุดปวดหัวร้องไห้ทุกวัน มา 1สัปดาห์ให้แม่ก้อหาว่าเป็นอะไร  ตกลงเรื่องสายตา บราๆๆๆๆค่ะ ที่เล่าให้ฟัง เปลี่ยนชีวิต ชีวิตเปลี่ยนไปเลยมั้ยคะ แล้วพี่ก็กลายเป็นช้างจริงๆตัวเท่าช้างจากรูปร่างดี เอ้ยไม่ใช่  เป็นประมาณ มีอะไร สามีให้พี่ตัดสินใจเป็นหลัก เรื่องลูกค่ะ ช่วงแต่งงาน ช่วงแรกไม่มีไม่เป็นไรนะ เที่ยวให้คุ้มก่อน พี่ว่าผู้หญิงทุกคน พอแต่งงานไปแล้ว อยาก มีลูกทุกคนแหละค่ะ จากคุณ : แม่น้องหนึ่ง เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 55 10:13:35

ความคิดเห็นที่ 27 สำหรับดิฉันนะคะ ลูกเป็นสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตของดิฉันเลยค่ะ ตั้งแต่เขาเกิดมา บอกตรงๆว่าเหนื่อยมาก ไม่เคยเหนื่อยอะไรแบบนี้มาก่อน ยิ่งตอนเล็กๆ ลูกไม่สบาย พลัดกันอุ้มสองคนกับแฟน อุ้มไปร้องให้ไป ทำอะไรไม่ถูก ไม่ได้นอนทั้งคืน เช้าขึ้นมาต้องไปทำงานต่ออีก น้ำหนักลดไปเกือบ 10 กิโล ใครเจอใครทักว่าทำไมผอมจัง เพราะดิฉันเป็นคุณแม่มือใหม่ ลูกคนแรก เลี้ยงแบบลองผิดลองถูก แถมเป็นครอบครัวเดียวอีก ไม่มีญาติพี่น้องอยู่ใกล้ ที่พึ่งทีมีก็สามี วันไหนสามีกลับบ้านช้า .. บ้านแทบระเบิด เพราะความเครียดสะสมของดิฉัน ก่อนหน้ามีลูก ใช้ชีวิตสุขสบายมาก มีบ้าน มีรถ ไม่มีภาระอะไร อยากซื้ออะไรก็ซื้อ อยากไปเที่ยวที่ไหนก็ไป จูงมือไปกันสองคน ถามว่าถ้าย้อนเวลากลับไป ยังอยากจะมีลูกอีกไม๊ ... ตอบเลยได้ว่ายังอยากมีเหมือนเดิม ถึงจะเหนื่อยมาก แต่ก็สุขมากเช่นกัน ปัจจุบันก็ยังเหนื่อยเหมือนเดิมค่ะ 55 เป็นภาระที่ต้องแบกไปจนชั่วชีวิตสำหรับลูกคนนี้ แก้ไขเมื่อ 17 มิ.ย. 55 21:58:05 จากคุณ : wanvisa เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 55 12:49:31

ความคิดเห็นที่ 28 จริง ๆ ก็เหมือน คห.บน ๆ นะคะ ว่าชีวิตเปลี่ยนเยอะแน่นอน แต่เราว่า พร้อมไม่พร้อม อยู่ที่ว่า คุณคิดมาก หรือ ไม่คิดมาก น่ะค่ะ ถ้าไม่คิดมาก ปล่อยสบาย ๆ เกิดปัญหาอะไรก็แก้กันไป  มีลูกซักคนก็คงไม่ยากค่ะ แต่ถ้าคุณคิดมาก ออกแนว perfectionist ก็คงเป็นภาระแน่ ๆ ค่ะ กับการมีลูกซักคน จากคุณ : BoMuChan เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 55 13:51:48

ความคิดเห็นที่ 29 ถ้าไม่เป็นหมัน ก็ควรมี   วงจรชีวิต จากคุณ : anchan_k เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 55 14:24:55

ความคิดเห็นที่ 30 เปลื่อนมากค่ะ เป็นวงจรชีวิตค่ะ มีลูกก็มีห่วงค่ะ ห่วงทุกอย่าง   - มีลูก ก็มีความสุขค่ะ ทำให้ชีวิตเติมเต็ม เป็นครอบครัวมากขึ้น -การเงิน ก็ต้องใช้เยอะขึ้น มีค่าใช้จ่ายตามเรื่อยๆ จนลูกโต -ภาระก็ต้องมากขึ้น จากเช่นที่เราเคยไปเที่ยวกัน 2 คนกระเป๋าใบเดี่ยว แต่ตอนนี้มีลูก ของ ลูกเต็มรถเลย เช่น รถเข็น นม ขวดขม น้ำอุ่น ผ้าอ้อม เสื้อผ้า อาหารเสริม ผ้ากันเปื้อน เยอะอะ -เวลาลูกไม่สบาย พ่อแม่แทบจะไม่ได้หลับกันเลย เรื่องเชื้อโรคสมัยนี้ หมอเก่ง มีวัคชี นป้องกันอยู่แล้วค่ะ จากคุณ : bell-ban เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 55 15:57:22

ความคิดเห็นที่ 31 ต้อง คิดเย๊อะๆเลยละคะ บางคนมีีิวิตคุ่ สามี ภรรยาดีขึ้นก็มี แต่แย่ลง  ก็มีคะ   อย่าไปสนใจสิ่งรอบข้างคะ เพระาเรามีเราต้องเลี้ยงเราต้องรับภาระ  เราต้องคิดคะว่าถ้ามีเราพร้อมหรือเปล้่าสำหรับมุกเรื่องมันยาวไว้วันหลัง จะตั้งกรุทู้ให้อ่านนะคะ  มันอาจไม่สวยงามเท่าไหร่ เพระาเกิดจากการ  บีบบังคับทางสามีและบ้านสามี   เพระาเรายังเด็ก ตอนนี้เพิ่ง 19 เอง ลุก 1 .3 ปี มันเหมอืนเป็นการพลิกชีวิตเลยคะ     เราไม่มีเวลาส่วนตัว อาบน้ำเราก็อาบแบบบายใจไม่ได้เด็กสมัยน้ เลี้ยงยากกว่าสมัยก่อนเย๊อะคะ เพระา เคยเลี้ยงน้องมา + กะ แม่แฟนยังบอกเลยว่าเลี้ยงลูกมา 3 คน ไม่เหนื่อยเท่าเล้ยงหลานคนเดียว   จากเมื่อก่อนถ้าเาไม่มีลุก ถ้าเจอปัญหาชีวิตที่รับไม่ได้  เราก็คุยกัน ไม่ได้็เลิก แต่ตอนี้จะหลายเป็นคำว่าเพื่อลูก   แต่ใจเราบอบช้ำมาก จากคุณ : มุก (มุกกิ มุกกิ) เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 02:02:48

ความคิดเห็นที่ 32 ชีวิตเปลี่ยนไปเหมือนถูกจองจำติดอยู่กับลูกตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง ถ้ามีคนช่วยเลี้ยงก็ดี ถ้าไม่มีคนช่วย ก็คล้ายเซเว่นหรือไม่ก็ฟู้ดแลนด์ที่มีเราเป็นพนักงานตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง ไม่มีใครมาช่วยเปลี่ยนกะ แต่ก็ต้องมี เพื่อแลกกับ 1. รอยยิ้มหวาน ๆ พร้อมกับเสียงเรียก "แม่ แม่ แม่" 2. ความสุขใจเมื่อเห็นลูกคนโตเล่นกับลูกคนเล็ก 3. ความสุขใจเวลาได้ให้นมลูก จากคุณ : Pidchayut เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 04:56:25

ความคิดเห็นที่ 33 พร้อมจะลำบากหรือยัง เพื่อใครคนหนึ่ง ที่เค้าอาจจะให้คุณได้แค่เสียงร้องไห้งอแง ถ้าพร้อมก็ลุยเลยค่ะ ไม่ได้ขู่นะแต่ชีวิตมันเป็นอย่างนั้นจริงๆ  เพราะอ่านมาชีวิตคุณ โอเคอยู่แล้วไง ก็เลยต้องบอกอย่างนี้ให้เตรียมใจ จากคุณ : @คนบ้านไหน@ เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 09:16:27

ความคิดเห็นที่ 34 เปลี่ยนไปทุกเรื่องค่ะ ทั้งงาน เวลา เรื่องส่วนตัว นิสัยและอารมณ์(ที่ต้องเปลี่ยน เพราะไม่อยากให้ลูกเอาอย่าง) และ ไลฟ์ สไตล์ เรายอมสละหลายสิ่งอย่างในชีวิตไป เพื่อแลกกับเวลาที่จะได้ดูแลลูก เราเต็มใจที่จะแลก และมันก็คุ้มค่ะ เรามีความสุขมาก จากคุณ : jena_naam เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 09:50:08

ความคิดเห็นที่ 35 เปลี่ยนไปเยอะมาก มี 1 คน ยังพอมีเวลาให้ตัวเองบ้าง พอมี 2 คน แท่บจะไม่มีเวลาให้ตัวเองเลย จากคุณ : เอามั่งดิ เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 10:53:26

ความคิดเห็นที่ 36 เรียกว่า ศูนย์กลางของจักรวาลเปลี่ยนไปเลยดีกว่าค่ะ อิอิ ปล. เราว่า ถ้าจขกท.คิดว่ายังอยากมีชีวิตเป็นของตัวเองอยู่ ก็อย่าเพิ่งมีเลยค่ะ คนรอบข้างก็ถามไปเรื่อยๆงี้แหละ ถ้ามีแล้วคนนึงก็ถามอีกอ่ะ เมื่อไหร่จะมีอีกคน บลาๆๆๆ สังคมทุกวันนี้มันก็เป็นงี้แหละค่ะ จากคุณ : ไก่กุ๊กๆ เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 11:59:26

ความคิดเห็นที่ 37 เปลี่ยนครับ ผมเอง 35 แฟน 30 แต่งมา 8 ปีถึงมี ครอบครัวมีความสุขขึ้น แต่เวลาส่วนตัวหายไป เคยเดินห้างทุกวัน ตอนนี้มาม่า กับอาหารถุง ภาระนิดหน่อย ปกติตื่น10 โมง เดียวนี้ ตี 5 ต้องตื่นมาล้างขวดนม ซักผ้าลูก  อาบน้ำลูก ของตัวเอง จากไม่เคยทำ มันจะอยากทำ มีแล้วจะหลงครับ ผมเองไม่ได้ออกไปทำงานเลย พอดีงานสวนตัวกับแฟนพอมีรายได้เข้ามาเสมอเลยไม่เครียดถ้าเราเครียดเด็กจะรับรู้อารมของพ่อกับแม่ รายจ่าย เพิ่มขึ้น หาหมอ วัคซีน ค่านม อื่นๆๆ พอคุณมีแล้วคุณจะรักพ่อ-แม่ขึ้นอีกเพียบเลยครับ อายุน้อยๆๆรีบมีถ้าไม่เดือดร้อน จากคุณ : TOKTOON เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 14:02:55

ความคิดเห็นที่ 38 คห ข้างบนคงบอกไปเยอะแล้ว ว่าเปลี่ยนแปลงมากมายแค่ไหน แต่สำหรับเรา เป็นการเปลี่ยนแปลงที่สุขใจที่สุด แม้จะเหนื่อยเกินบรรยาย หลายเรื่องต้องคิดต้องวางแผนชีวิตมากขึ้น อยากมีชีวิตอยู่กับลูกให้ตราบนานเท่านาน ..กลัวตายเร็วค่ะ ขยันทำงานมากขึ้น   ทำความดีให้มากขึ้น (โดยแอบหวังว่าจะได้ส่งผลดีแก่ลูกและครอบครัว) รักสามีมากขึ้น รักพ่อของตัวเองมากขึ้น (คุณตา) สรุป เปลี่ยนเกือบทุกอย่างค่ะ แต่มีความสุขมากขึ้นมากๆๆๆๆค่ะ จากคุณ : INN TOUCH เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 14:28:30

ความคิดเห็นที่ 39 เข้ามาเก็บข้อมูลค่ะ ^^ แก้ไขเมื่อ 18 มิ.ย. 55 17:59:43 จากคุณ : lovetonsine เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 17:58:15

ความคิดเห็นที่ 40 ขอบคุณทุกๆความเห็นนะคะ เราตามอ่านมาตั้งแต่เมื่อวานค่ะ จนถึงวันนี้ได้อ่านทุกความคิดเห็น ทุกบรรทัดอย่างพิจารณา คุณพ่อคุณแม่ส่วนใหญ่ มีความสุขมาก กับการที่มีลูก จนลืมความลำบาก หรือความเหน็ดเหนื่อย เป็นการทำเพื่อใครสักคน โดยไม่หวังผลตอบแทน ^^ เราตัดสินใจแล้วค่ะ เราพร้อมแล้วล่ะค่ะ จากนี้ คงเข้ามาขอคำแนะนำจากคุณพ่อคุณแม่เรื่อยๆ เรื่องเตรียมตัวมีบุตรนะคะ ขอบคุณทุกความคิดเห็นมากๆค่ะ ขอบคุณจริงๆค่ะ ^^ จากคุณ : สายลมจากทะเล เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 18:03:51 A:110.168.44.29 X: TicketID:363450

ความคิดเห็นที่ 41 มีอีกเรื่องยังต้องขิความช่วยเหลือค่ะ ขอแตกประเด็นนะคะ จากคุณ : สายลมจากทะเล เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 18:36:52 A:110.168.44.29 X: TicketID:363450