 |
เราก็เป็นแม่ธรรมดาๆ คนนึง ที่ท้องแบบธรรมดา คลอดแบบธรรมชาติ ครบกำหนด ลูกเกิดมาแข็งแรงดี Apgar score 9,10 ออกจากโรงพยาบาลได้โดยไม่ต้องเข้าตู้อบ ไม่มีน้ำเกลือ ไม่มีปัญหาใด ๆ ทั้งแม่ทั้งลูก ยกเว้นเรื่องที่ว่า นมเรามาช้า และหัวนมเราบอด ประกอบกับโรงพยาบาลที่เราไปคลอดไม่ส่งเสริมนมแม่เท่าที่ควร ทำให้ในที่สุด ลูกเราติดขวดตั้งแต่อายุได้เพียงสัปดาห์เดียว หลังจากนั้น ถ้าเผลอๆ เพลินๆ จะยอมดูดเต้าบ้าง แต่ส่วนใหญ่จะไม่ยอม และจะมีการโวยวาย เราใจไม่แข็ง ความรู้และความมั่นใจน้อย และกลัวลูกได้นมไม่พอ และไม่ได้การสนับสนุนจากคนรอบข้าง ก็เลยกลายเป็นปั๊มนมใส่ขวดให้ลูกดูด และเสริมนมผง ซึ่งก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร เพราะเท่าที่ทราบ ช่วงแรกๆ ถ้านมไม่พอ ใครๆก็ทำ
ปัญหาเริ่มมีตอนสัปดาห์ที่สอง คือ ลูกเราเริ่มมีผื่นเต็มหน้า เราอ่านอินเตอร์เน็ตมาก ก็กังวลว่าลูกจะแพ้นมวัว แต่สามีที่เป็นแพทย์บอกว่า ไม่น่าใช่ เค้าหาว่าเรากังวลมากเกินไป ตามประสาแม่ลูกอ่อน พร้อมทั้งถ่ายรูปหน้าลูก ไปให้เพื่อนที่เป็นกุมารแพทย์คนหนึ่งดู ก็วินิจฉัยว่า เป็นผื่นทารกชนิดหนึ่ง ที่แสนจะธรรมดา ชื่อว่า erythema infantum ถ้าจำไม่ผิดนะคะ เรา search google ว่ามันคืออะไร ก็สบายใจไประยะหนึ่ง ผ่านไปอีกสองสัปดาห์ เอ๊ะ ผื่นชักลาม ลงมาถึงหน้าอก เราก็เริ่มเหวี่ยงใส่สามีแล้วว่า เพื่อนเธอต้องวินิจฉัยผิดแน่เลย เพราะเท่าที่อ่าน ไอ้โรคที่เค้าว่ามันต้องหายไปภายในสองสัปดาห์นะ ในที่สุด สามีก็ยอมเจียดเวลา วางแผนให้กุมารแพทย์ที่นับถือท่านหนึ่งช่วยดูให้
| จากคุณ |
:
แม่ของคนเอเต้  
|
| เขียนเมื่อ |
:
30 มิ.ย. 55 21:06:17
|
|
|
|
|
เกาะกระแส แชร์ประสบการณ์ลูกเกือบตาย กับโรงพยาบาลบ้าง
