Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
แชร์ประสบการณ์การคลอดของผม ติดต่อทีมงาน

แชร์ประสบการณ์การคลอดของผม

วันนี้ผมมาแชร์ประสบการณ์นะครับ ผมเป็นคนนึงที่ผ่านเหตุการณ์เหล่านี้มากได้กว่่า 20 ปีแล้วครับ
ตอนนี้กำลังเรียนวิศวะเครื่องกลอยู่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ หลังจากได้แวะอ่านกระทู้หนึ่งในห้อง ชานเรือนอ่านแล้วรู้สึกเสียใจ มาเล่าประสบการณ์เป็นกำลังใจให้ ตอนแรกคลอดแม่ผมก็ไปที่โรงพยาบาลชลบุรี ด้วยอาการปวดท้องมีน้ำคล่ำซึม อายุครรภ์ประมาณ 8 เดือน แม่ผมสภาพไม่ค่อยเหมาะที่จะตั้งครรภ์สักเท่าไร ไม่แน่ใจว่ามีการติดเชื้อแทรกซ้อนไหม หมอเลยตัดสินใจทำการผ่าคลอดเพื่อรักษาชีวิตทั้งแม่และผมขณะนั้น ก็เริ่มจากบล็อกยาชาที่หลัง และตามด้วยวางยาสลบ แล้วกรีดหน้าท้องจนถึงมดลูก ขณะกำลังจะเอาตัวผม ถุงน้ำคล่ำดันแตกพอดี จากที่แค่ซึม ผมก็ลำลักน้ำคล่ำ ช่วงนั้นยังพอมีชีวิตอยู่บ้าง และจากนั้นไม่นาน ก็ขาดอากาศหายใจในที่สุด ประกอบกับ 8 เดือนที่ปอดผมทำงานไม่สมบูรณ์ แลกเปลี่ยนอากาศเองไม่ได้ น้ำหนักตัวช่วงนั้นประมาณ 3 กิโลขึ้น หมอก็พยายามกู้ชีวิต แต่ก็ทำไม่เต็มที่ ณ ตอนนั้นผมเสียชีวิตแล้ว สมองเริ่มเสียหายเนื่องจากขาดอากาศนานเกือบครึ่งช่วงโมง จังหวะนั้นถือว่าโชคดีมากๆ เพื่อนของแม่ ที่เป็นหมอจากโรงพยาบาลจุฬาผ่านมาช่วงทำคลอด รู้ว่าแม่คลอดผม ก็เ้ข้ามาดู ก็สั่งให้หมอกู้ชีพผมอีกครั้ง ทั้งที่หมอทำึคลอดทิ้งหน้าที่นี้ไปแล้ว ด้วยท่าทีแบบว่า "ทารกไม่น่าจะรอด" (โอ้ว หมอใจร้าย T__T) แต่ก็เท่านั้น เพื่อนแม่ผมเลยลงมาลุยให้ห้องทำคลอด กรีดแขนทำคัดดาวน์เจาะน้ำเกลือเข้าเส้น ตอนนี้รอยแผลยังอยู่ที่แขนข้างซ้าย ดูดน้ำคล่้ำออกจากปอดจนหมด แต่สารละลายสำหรับแลกเปลี่ยนก๊าซ จากนั้นก็เริ่มกระตุ้นหัวใจ ทำอยู่นานพักใหญ่ จนในที่สุดชีพจรอันแผ่วเบากลับมามีสัญญาแบบต่ำอีกครั้ง จากนั้นก็เอาตัวผมไปช็อกเย็นเพื่อรักษาสถาพสมอง สอดเครื่องช่วยหายใจเข้าไป เพราะหายใจเองไม่ได้ เมื่อระบบต่างๆในร่างกายเริ่้มทำงาน ก็เอาตัวผมเข้าไปใส่ในตู้อบ พร้อมกับสายยางมากมายที่เจาะเต็ม ตัวผมไปหมด ที่หัวก็ลายสิบเข็ม แทงปัดเข้าไปในกะโหลดเพื่อนำอากาศ ยา และสารละลายเข้าสู่สมอง ช่วงนั้นก็มีอากาศระบบเลือดมีปัญหาบ้าง ในแต่ละวันเช้าเย็นก็ให้ยาและสารละลายต่างๆผ่านทางสายยางเหล่านั้น เพื่อนแม่ก็สั่งให้นักศึกษาแพทย์ที่ผมฝึกงานใช้ทุนไปกลับระหว่างโรงพยาบาลจุฬากับโรงพยาบาลชลบุรี เพื่อเอายามากู้ให้ผมมีชีวิตรอด ผมอยู่กับเครื่องช่วยหายใจมา 2 เดือนเต็มๆ เมื่อเอาออกก็หายใจได้ระดับหนึ่ง และแล้วอาการปอดบวมพร้อมหอบหืดก็เข้าแทรก ไข้สูง อาการทรุดหนักจนเกือบเสียชีวิตอีกรอบ แต่หมออีกท่านหนึ่งก็ประคองอากาศจนสามารถรอดชีวิตมากได้ และต่อมาก็มีอาการภูมิแพ้เข้าแทรกอีกก็ป่วยทุกอาทิตย์ ป่วยซ้ำๆ ภูมิคุ้มกันก็ไม่ได้ เพราะฤทธิ์ยาสเตียรอยที่ทำให้ไข้กระดูกสั้นกว่าคนปกติ ก็เป็นแบบนี้จนถึงอายุประมาณ 10 ขวบ ก็เริ่มมีอาการต่างๆที่ดีขึ้น และปัจจุบันแทบไม่มีการการป่วยง่าย เว้นอย่างเดียวที่พอมีคือหอบหืด ซึ่งนานๆก็เป็นครั้งครับ ผมก็ยังแปลกใจตั้งแต่แรกเกิดขนาดเสียชีวิตไปแล้ว แต่สมองกลับแทบไม่มีความเสียหายอะไรเลย ร่างกายเจริญเิติมโตดีครับ ^^ สุดท้ายนี้ขอเป็นกำลังใจให้กับทุกๆคนในการใช้ชีวิต และคู่พ่อแม่ที่คลอดลูกมาเสียชีวิต ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ขอให้เป็นกำลังใจซึ่งกันและกัน สู้ไปด้วยกัน โอกาสมีให้กับคนทุกคนเสมอ ชีวิตคนหนึ่งคนมีค่ามากมาย เลี้ยงดูเขาให้ดี และให้ใช้ชีวิตให้คุ้มค่า ขอตัวไปนอนก่อนนะครับ ไว้จะแวะมาแชร์ประสบการณ์ใหม่ สวัสดีครับ ^^

แก้ไขเมื่อ 03 ก.ค. 55 00:37:23

แก้ไขเมื่อ 03 ก.ค. 55 00:35:11

แก้ไขเมื่อ 03 ก.ค. 55 00:34:54

จากคุณ : กระต่ายกินแมว
เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 55 00:34:39

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com