++แชร์ประสบการณ์ มีลูกตอนวัยเรียน...(แบบละเอียดยิบ)++
|
 |
วันนี้ว่างค่ะ เลยอยากมาบอกเล่าประสบการณ์ที่เราผ่านมาคือ ท้องตอนวัยเรียน ที่อยากมาเล่าเพราะว่า มีแม่ๆในห้องชานเรือนที่มีลูกที่เป็นวัยรุ่นหรือวัยเรียนอยู่ก็เลยคิดว่ามาตั้งห้องนี้น่าจะเหมาะสมแล้ว มีลูกสอนลูกมีหลานสอนหลานค่ะ
เราอาจเล่าไม่ค่อยเก่งนะค่ะ แต่จะพิมพ์เพื่อให้เข้าใจง่ายที่สุด ขอเล่าแบบละเอียดเนอะ เพราะจะได้รู้ถึงความเป็นจริง ที่เกิดขึ้นในชีวิตเรา ถ้าใครขี้เกียจอ่าน ก็กดออกได้นะค่ะ ไม่ว่ากัน....
ย้อนไปเมื่อ5ปีก่อนปี50 ตอนนั้นเราเรียนที่โรงเรียนแถวบ้านเป็นโรงเรียนมัธยมที่มีชื่อเสียงของอำเภอ
ห่างจากบ้านประมาณ1กิโลทุกเช้าเวลา7.30น.แม่จะไปส่งเราไปโรงเรียนทุกวันส่งเสร็จแม่ก็จะไปทำงาน
ตอนนั้นเราเรียนอยู่ม.2 เทอม2ค่ะ ก็ได้รู้จักกับผู้ชายคนนึง(รู้จักกันเพราะว่าเค้าเป็นแฟนเพื่อน)
เป็นคนที่ทั้งอ้วนท้องดำ หน้าตาก็ไม่ได้ดีอะไรแต่เขารวยค่ะ เพื่อนเค้าจะเรียกเค้าว่า เสี่ย ทั้งนั้น
เค้ามาจีบเพื่อนสนิทของเราแต่เพื่อนเราดูท่าทางจะไม่ค่อยชอบเท่าไหร่เพื่อนเรามีผู้ชายที่ชอบอยู่แล้ว
เราก็เลยจีบพี่คนนี้ แล้วก็จีบติดด้วยเพื่อนรู้เพื่อนก็เสียใจค่ะ(แต่ปัจจุบันก็ดีกันแล้วเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม)
ตั้งแต่นั้นมาก็โทรคุยกัน อยู่โรงเรียนก็นัดเจอกันบ้างเวลาว่างๆจนคบกันมาประมาณ7เดือน
เราก็เริ่มมีอะไรกัน โดยที่พ่อแม่เราไม่รู้แต่ก็รู้ว่าคบกันเพราะเราก็บอกตลอด
ทุกครั้งที่มีอะไรก็ไม่ได้ป้องกันเลย แต่จะหลั่งน้ำข้างนอกแทน(เข้าใจนะค่ะ)
จนคบกันเดือน8 แม่ก็เริ่มสงสัยเพราะประจำเดือนทุกๆเดือนเราจะมาตรงแม่ตลอด
แต่เดือนนี้แม่มาแล้วแต่ของเรายังไม่มาแม่ก็เลยสงสัย ไปซื้อที่ตรวจครรภ์มาให้1อัน
ปรากฎว่าคืนนั้นตรวจผลออกมาเป็น2ขีด อารมณ์ตอนนั้นเรารู้ว่าแม่เสียใจมากๆค่ะ
แต่แม่ไม่แสดงออกเราให้เราเห็น แม่นอนร้องไห้ทั้งคืนนอนไม่หลับเพราะคิดแต่เรื่องเราว่าจะเอายังไงกันดี
แม่ปรึกษากับพ่อแล้วว่าจะเอาเด็กออก พอตกอีกวันพ่อกับแม่ก็ไปหาพ่อแม่แฟน
เราก็ไปด้วย ตอนที่นั่งคุยกันเราร้องไห้ตลอด คิดไม่ออกว่าจะทำยังไงดี บอกตรงๆว่าเคลียดเหมือนกันค่ะ
แล้วแฟนก็เรียกเราออกไปคุยข้างนอกให้พ่อแม่เค้าปรึกษากันก่อน แฟนเราบอกว่า จะไม่เอาลูกออก
ให้เก็บไว้เค้าจะเลี้ยงเอง เราก็เห็นด้วยค่ะเพราะเราไม่อยากทำบาป แต่พ่อแม่ให้เราเอาออก
โดยที่เราไม่เต็มเลย เราสงสารลูกมากค่ะ พอวันหยุดพ่อเราก็พาเรามาบ้านแฟนแล้วบอกเดี๋ยวจะพาเราไปทำแท้ง
ตอนนั้นมีพ่อ เรา แล้วก็แฟนไปกัน3คนโดยเงินที่ทำแท้งพ่อแม่แฟนเป็นคนให้มา3000บาทค่ะ
พ่อเป็นคนขับรถพาเราไปเราไม่รู้เลยว่าที่ไหน เพราะไม่เคยมา(เราอยู่จ.เชียงใหม่)
พอมาถึงเป็นคลีนิคใหญ่ๆกว้างๆเหมือนคลีนิคทั่วไปสะอาด ดูมีระบบระเบียบ ตอนเราเข้าไป
มีคนนั่งรอ1คนแล้วก็มีผู้หญิงคนนึงเดินออกมาจากห้องตรวจดูมีอายุแล้ว พ่อให้เรากับแฟนนั่งรอ
แล้วพ่อก็ไปบอกพยาบาลที่อยู่ที่เค้าเตอร์ว่าพวกเราจะมาทำอะไรกันเราันั่งรอสัก5นาที
พยาบาลก็เรียกให้เข้าไปในห้องตรวจ พ่อกับแฟนรออยู่ข้างนอกไม่ได้เข้าไป
พอเราเข้าไป
พยาบาลก็พูดว่า "ขึ้นบนเตียงเลย"ในใจเราตอนนั้นกลัวไปหมดเลยกลัวว่าจะตกเลือดไหม
ลูกจะเป็นไรไหม มันกังวลไปหมด สักพักพยาบาลก็เอาเจลเย็นๆมาลูบที่หน้าท้อง
แล้วเอาเครื่องอัลตร้าซาวด์มาตรวจดูที่ท้อง แล้วก็ถามเราว่าเห็นก้อนดำๆไหม
นั้นแหละลูกเรา
เค้ายังเป็นก้อนเลือดอยู่เลยยังไม่มีแขน ขา อวัยวะลูกเราอายุครรภ์3สัปดาห์ค่ะ
พอพยาบาลตรวจเสร็จก็บอกให้ออกมารอข้างนอกเดี๋ยวนัดวันที่จะทำแท้งอีกที
เรานั่งรอประมาณ10นาที ก็ได้ใบนัดเรากับพ่อและแฟนก็กลับบ้าน โดยที่วันนั้นยังไม่ได้ทำแท้ง
แค่มาตรวจอายุครรภ์เฉยๆ พอเรากลับมาถึงบ้านเราก็บอกพ่อกับแม่ว่าเราจะไม่เอาเด็กออก
เราจะเลี้ยง แฟนก็เห็นด้วย ตอนนั้นพ่อแม่เริ่มใจอ่อน เพราะรู้ว่าการทำแท้งมันบาป
พ่อแม่ก็เลยตามใจเราให้เอาเด็กไว้ แล้วเราก็ไม่ได้ไปตามใบนัดของคลีนิค
หลังจากที่เราตัดสินใจ
ไม่ทำแท้ง พ่อแม่ก็ให้ผูกข้อไม้ข้อมือกัน โดยฝ่ายพ่อแม่แฟนให้ทองเรา1บาท เงินอีก5000บาท
โดยที่พ่อแม่เราไม่ได้เรียกร้องอะไรขอแค่ผูกข้อไม้ขอมือกันก็พอแต่ทางบ้านมีฐานะพอสมควร
เลยตามความเหมาะสม(ปัจจุบันทองเส้นนั้นเอาคืนแม่แฟนไปแล้วเพราะมีคดีความกัน)
หลังจากผูกข้อไม้ข้อมือกันเราก็ไปอยู่บ้านแฟน ตอนนั้นท้องได้ประมาณ2เดือนแล้ว
ตอนไปอยู่แรกๆแฟนเราก็ดีมากๆ ทำนู้นทำนี่ให้แต่พอเราเริ่มท้องใหญ่ขึ้นๆเราเิริ่มทะเลาะกัน
หนักขึ้นเรื่อย ทะเลาะกันทุกวันแฟนเราเป็นคนอารมณ์รุนแรงมากๆตอนเราท้องเราทะเลาะกัน
เค้าเคยตบเรา ตีเรา ทุบเรา สารพัดค่ะตอนนั้นบอกตรงๆว่ามีสภาพจิตใจที่ย่ำแย่มากๆ
แฟนเราไม่เคยพูดกับลูกในท้องเลย ไม่เคยมาลูบท้องเราไม่เคยซื้อไรให้เรากิน
มีแต่แม่แฟนที่พาเราไปซื้อเสื้อผ้าคนท้องใส่ ซื้อนมบำรุงครรภ์ให้ซื้อของกินอร่อยๆให้
ถือว่าเราโชคดีมากๆที่ได้แม่แฟนที่ดีแบบนี้ค่ะ ตอนท้องเรานอนร้องไห้ทุกวัน
แต่เราไม่เคยไปลงที่ลูกค่ะ
เราจะเปิดเพลงร้องเพลงให้เค้าฟังทุกวัน ลูบท้องแล้วบอกเค้าว่ารีบๆออกมานะ
แม่อยากเห็นหน้าหนูแล้วเรารู้สึกรักเค้ามากทั้งๆที่ยังไม่เคยเห็นหน้าเค้ามันเป็นความรู้สึกที่วิเศษมากๆค่ะ
แม่ๆชานเรือนคงเคยรู้สึกกันแบบนี้ ตอนท้องเราเคลียดพอสมควรเพราะแฟนเราเค้าไม่เคยมาสนใจอะไรเลย
ทั้งๆที่อยู่บ้านเดียวกันแต่ทำเหมือนเราไม่มีตัวตนจะไปไหนก็ไป จะทำไรก็ทำ ไม่เคยถามไม่เคยบอก
จนเราคิดว่าเค้ามีกิ๊กอยู่รึป่าวตอนนั้นเราระแวงเค้ามากค่ะ จนทะเลาะกันทุกวันทุกครั้งที่ทะเลาะกันเค้าก็ตีเราทุกครั้ง
บางครั้งแม่เค้ามาเห็นก็จะเข้ามาห้าม แล้วก็ด่าเค้าสารพัดเค้าไม่ได้เข้าข้างลูกตัวเองเลย
เราก็ดีใจค่ะพี่แม่แฟนเป็นแบบนี้ จนวันเวลาผ่านไปท้องเราก็ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆจนใกล้คลอด
แม่เราพาเราไปซื้อของใช้เด็กอ่อน แม่ซื้อให้ทุกอย่างโดยที่เราไม่เคยขอเลย
เราไปเลือกซื้อของด้วยกัน ตอนนั้นน้ำตาแทบจะไหลแต่เรากอดกลั้นเอาไว้เรารู้สึกผิดยังไงไม่รู้
เราทำให้แม่ต้องเสียใจ แต่แม่ก็ไม่เคยแสดงออกให้เราเห็นเลย แม่บอกให้เรากินเยอะๆ
ลูกเกิดมาจะได้แข็งแรง สมบรูณ์ แม่ไม่เคยด่าไม่เคยว่าเราแล้วแม่ต้องมาเป็นไมเกรน
ก็เพราะอีก แต่เราก็ไม่สามารถย้อนเวลาไปได้ มาต่อค่ะมัวแต่บาน อิอิ
พอเข้าเดือนที่9 เราเริ่มมีอาการเจ็บท้องเตือนเราก็บอกแม่ว่าเรามีอาการแบบนี้ๆ
แม่ก็บอกว่า พรุ่งนี้คลอดแน่แล้วแม่ก็ให้เราไปนอนกับแม่ที่บ้านเพราะเราเริ่มเจ็บขึ้นทุกทีๆแล้ว
แล้ววันนั้นก็มาถึงเราเจ็บท้องตอนตี5แต่ก่อนหน้านั้นก็เจ็บตลอดๆจนเรานอนไม่หลับ
แต่เราก็อดเอา พอตี5เราลุกมาเข้าห้องน้ำแล้วมีมูกใสๆปนเลือดออกมาเราบอกพ่อกับแม่
พ่อกับแม่เลยรีบเอารถออกแล้วไปส่งเราไปโรงพยาบาลเราอยู่ห้องรอคลอดแม่ก็อยู่ด้วยตลอด
คอยถามอาการเราว่าเป็นไงบ้าง พอ8โมงกว่าเริ่มเช้าแล้วแม่ก็บอกว่าเดี๋ยวแม่กลับบ้าน
ไปเอาข้าวของเครื่องใช้มาเตรียมไว้ก่อน ระหว่างที่แม่กลับบ้านนั้นแหละเราก็คลอดลูกออกมา
เวลา9.00น. แป๊ะเป็นเช้าวันจันทร์ที่15กันยายนพ.ศ.51 ลูกเิกิดมามีน้ำหนัก3250กรัม
แข็งแรง สมบรูณ์ หมอบอกว่า รก เราแข็งแรงมากเราก็ยิ้มไม่พูดไรเพราะตอนเย็บมันเจ็บมาก
เราคลอดธรรมชาติ แล้วลูกก็ไม่ได้เข้าตู้อบด้วยเกิดมาปุ๊บพยาบาลเอาไปเช็ดตัว
แล้วก็เอามาให้เราอุ้ม ความรู้สึกตอนนั้นมันบอกไม่ถูกเลย น้ำตาจะไหลเห็นหน้าเค้าแล้ว
ความเจ็บปวดมันหายไปหมดเลย คิดในใจนี่ลูกเราหรอเนี่ย เรามีลูกแล้วหรอ
ทำไม่ช่างน่ารัก น่าชังแบบนี้(555ชมลูกตัวเอง) หลังจากคลอดเสร็จเราก็ออกมาอยู่ที่ห้องรอคลอดอีกครั้ง
เพื่อรอย้ายไปห้องพิเศษระหว่างรอพยาบาลเข็นลูกมาให้เราข้างเตียงเพื่อให้เราเอานมให้ลูกดูด
ตอนนั้นแม่ยังไม่มามีแต่พี่สาวเราแล้วก็แฟนพี่สาวมาเฝ้าอยู่ข้างๆสักพักแฟนกับแม่ก็มา
แม่รีบเอาผ้าอ้อมมาเปลี่ยนให้หลานทันทีเพระตอนนั้นผ้าที่ห้อตัวลูกเป็นผ้าของโรงพยาบาล
ตอนนั้นก็ชุลมุนวุ่นวายกันพอสมควรเพราะเราเพิ่งเป็นคุณแม่มือใหม่แถมยังเป็นวัยรุ่นด้วย
ประสบการณ์ช่างน้อยเหลือเกิน แม่ก็ค่อยๆสอนเราว่าทำยังไงๆหลังจากออกโรงพยาบาล
เราก็มาอยู่เดือนที่บ้านเรา แม่ก็มาช่วยบ้างช่วงนั้นแม่ต้องทำงานเลยไม่มีเวลามาช่วยเรา
ส่วนแฟนมาเที่ยวหาบ้างวันนึงมา3-4รอบ เพราะบ้านอยู่ใกล้กันแต่ก็ไม่ได้มาช่วย ก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเราก็ไม่ได้ว่า
ช่วงอยู่เดือนเราเหนื่อยมากๆแทบจะไม่ได้นอนเลย ตี2ตี3ลุกมาเอานมให้ลูก ช่วงที่เราอยู่เดือนเรามีไข้ขึ้นสูง
นอนหนาวสั่นอยู่ในผ้าห่ม แม่ก็มาช่วยเลี้ยงโดยที่ไม่บ่นอะไร พ่อกับแม่เราเห่อหลานมากๆ
รักเหมือนลูกเค้าอีกคนเลย ลงทุนซื้อกล้องดิจิตอลเพื่อมาถ่ายรูปหลายโดยเฉพาะ
เราก็ดีใจที่พ่อแม่เราก็ไม่ได้ทอดทิ้งเรา ทุกวันนี้ลูกเราก็โตขึ้นเรื่อยปัจจุบันอายุ3ขวบ9เดือน
วันที่15กันยาก็จะครบ4ขวบ เราผ่านอะไรมาเยอะมากแต่เราก็สู้เพราะลูกคนเดียว
ลูกทำให้เรามีกำลังใจ ลูกทำให้เรามีความสุข ลูกทำให้เราได้เป็นผู้ใหญ่มากขึ้น
ลูกทำให้เราได้รู้จักของคำว่า แม่คน ทุกวันนี้เราไม่เคยคิดเสียดายช่วงวัยรุ่น
ที่เราไม่เที่ยว ไม่ได้นู้นนี่นั่น
แบบที่วัยรุ่นเค้าทำกัน เราไม่เคยเสียเพราะเราเลือกชีวิตของเ้ราแบบนี้แล้ว
เราเลือกที่จะมีความสุขกับมัน
อดีตที่ผ่านมามันก็คืออดีตเราไม่เคยสนใจว่าคนอื่นจะมองยังไงแต่เรารู้ตัวเองดีว่าเราไรลงไป
ทุกวันนี้เรามีความสุขมากๆๆเรามีสามีที่ดี มีลูกที่ดีมีพ่อแม่ที่ดี เรามีแค่นี้เราก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้วเราว่า ฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเสมอ...
สำหรับประสบการณ์ในชีวิตของเราครั้งนี้ เราหวังว่าแม่ๆในห้องชานเรือนอาจนำไปสอนลูกๆหลานๆได้นะค่ะ วัยรุ่นสมัยนี้มีเพศสัมพันธุ์ก่อนวัยอันควรเยอะมากแล้วเวลาที่เค้ามีอะไรกันเค้าจะไม่บอกพ่อกับแม่หรอกค่ะ เพราะเค้ากลัวพ่อแม่ด่าเค้า เลยอาจทำให้ท้องก่อนเรียนจบได้ยังไงถ้าห้ามเค้าไม่ได้ก็สอนให้เค้าใช้ถุงยางอนามัยดีกว่าค่ะ ทั้งป้องกัันการติดเชื้อเอดส์และป้องกันการท้องได้ด้วย เดี๋ยวนี้ถุงยางอนามัยหาซื้อง่ายมากๆแค่เดินเข้า7-11ก็เจอแล้ว ถูกด้วย สอนให้เค้าป้องกันและรู้จักรับผิดชอบดีกว่านะค่ะ ดีกว่าไม่สอนอะไรแล้วให้เค้าไปเรียนรู้เอาเอง ผลเสียมันตามมาแน่นอนค่ะ
ขอบคุณสำหรับแม่ๆที่เข้ามาอ่านนะค่ะหรือเด็กๆวัยรุ่นอ่านแล้วนำไปคิดไม่ใช่นำไปทำนะค่ะ การมีลูกก่อนวัยอันควรมันไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลย ถ้าเิกิดท้องขึ้นมาแล้วแฟนคุณไม่รับผิดชอบพ่อแม่ด่าสุดท้ายก็ต้องเอาเด็กออกทั้งๆที่เค้าไม่รู้เรื่องอะไรเลย มันสมควรแล้วหรอค่ะ ลูกคุณๆฆ่าได้ลงคอหรอ งั้นเกิดชาติหน้าคุณก็ไม่ได้เป็นคนแล้วหละค่ะ(ดร่าม่าได้อีก)
**ลืมบอกค่ะ ตอนตั้งท้องเราอายุ14ย่าง15ตอนท้องเรายังยืนถ่ายบัตนปปช.อยู่เลยค่ะ ปัจจุบันอายุ19ปีค่ะ**
ปล. รูปถ่ายกับลูกตอนไปเที่ยวด้วยกันค่ะ
แก้ไขเมื่อ 11 ก.ค. 55 13:07:05
| จากคุณ |
:
bewtyalon  
|
| เขียนเมื่อ |
:
11 ก.ค. 55 12:48:48
|
|
|
| 
