แชร์ประสบการณ์ ท้องแรกคลอดธรรมชาติ แบบดิบๆ
|
 |
เข้ามาหาข้อมูลในชานเรือนบ่อยมั๊กมากคร้า ทั้งตั้งกระทู้ถามทุกเรื่องที่สงสัยเรื่องการคลอด...จนวันนี้ ผ่านมาได้แล้วค่ะ กับการคลอดลูกคนแรก แบบธรรมชาติ ไม่มีบล็อกหลัง ไม่มีใช้ยาแก้ปวดระหว่างเจ็บครรภ์
---เพิ่งคลอดวันนี้เลยค่ะ ด้วยอายุครรภ์ 36 wk. 5 day. เท่านั้น แบบว่า น้องมาไวมากค่ะ กำหนดคลอดจริง 9 ส.ค.55 ค่ะ แต่เจอภาวะน้ำคร่ำน้อยไปช่วงสัปดาห์ที่ 28 ค่ะ แต่น้ำคร่ำก็เข้าสู่ภาวะปกติตั้งแต่สัปดาห์ที่ 32 แล้วค่ะ แต่เมื่อทำการตรวจภายในตั้งแต่สัปดาห์ที่ 34 คุณหมอแจ้งว่า มดลูกเริ่มบางแล้ว เด็กกลับหัวแล้วค่ะ น่าจะคลอดภานใน 2-3 อาทิตย์์นี้ค่ะ
พอสัปดาห์ที่ 35 ไปตรวจครรภ์ผลตรวจภายใน มดลูกก็บางกว่าเก่าค่ะ และเด็กเอาหัวลงเชิงกรานแล้ว หมอบอกคลอดเองได้สบายไรงี้ ก็เลยตกลงปลงใจไปว่า งั้นลองคลอดเองดูล่ะกัน เพราะหมอว่าได้ ก็น่าจะได้อ่ะเนอะ
----และแล้ว วันแห่งการรอคอยก็มาถึงค่ะ เหตุการณ์เริ่มเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 15 ตอน 5 โมงเย็นนิดๆๆ เริ่มมีอาการปวดท้องแบบเจ็บแปล็บขึ้นมา ประมาณไม่กี่วินาที แล้วก็หายไป แต่ที่แปลกคือ ทำไมมันเจ็บสม่ำเสมออ่ะ ทุกๆ 10 นาทีไรงี้...ก็เลยไปขนหนังสือ ตำราทั้งหลาย มาเปิดดูอย่างจริงจัง จนชักเริ่มเอะใจ ว่าเฮ้ยย ใกล้คลอดแล้วเหรอ จนโทรไปหารุ่นพี่ ที่เคยคลอดเอง เล่าให้แกฟัง แกก็ว่า ไม่าน่าจะพ้นคืนนี้ หรือพรุ่งนี้แน่นอน
จนกระทั่งเวลาผ่านไป จนถึงเที่ยงคืน เริ่มมีอาการปวดถี่ทุกๆ 5 นาที ปวดจนต้องลุกมาเปลี่ยนอริยาบถ เพราะมันอยู่ท่าเดิมไม่ได้ และก็มีอาการปวดแล้วไปที่หลัง ถึงก้นไรงี้...จนผ่านไปถึงตี 1 ไปเข้าห้องน้ำ อ้าววว มีมูกออกมาอ่ะ แต่มันไม่ได้เป็นสีแดงสด หรือสีชมพู แต่มันเป็นสีน้ำตาลอ่ะ ก็ชักไม่แน่ใจ ว่าใช่มูกรึป่า่ว แต่ลักษณะ มันเหมือนขี้มูกอ่้ะ ก็เลยว่า น่าจะใช่ แอบคิดในใจอ่ะนะ...จนอาการปวดถี่ทุก 5 นาที ผ่านไปถึงตี 3 รู้สึกว่า ไม่ไหวล่ะ ถี่เกินไปแระ ไปโรงบาลดีกว่า
ก่อนจะไปโรงบาล ก็โทรไปแจ้ง จนท. ที่โรงบาลไว้ก่อนแล้ว และให้แจ้งหมอที่ฝากครรถ์ทราบ เพื่อจะได้ไม่ต้องรอหมอนาน เมื่อไปถึงโรงบาล ไม่เกิน 20 นาที คุณหมอก็มาค่ะ รู้สึกดีมากๆๆ เพราะไปโรงบาลตอนตี 3 ค่ะ
เมื่อถึงโรงบาล จนท. ก็พาขึ้นไปที่ห้องคลอด ตกใจมากค่ะ ว่าห้องคลอดโรงบาลเอกชน ทำดีอย่างนี้เลยอ่ะ เป็นห้องคลอดเดี่ยวนะคะ ลักษณะห้อง เหมือนห้องพักคนไข้ คือในห้องมี ทีวี ตู้เย็น โซฟา ไรงี้ ระหว่างคลอด ปวดท้อง ก็เปิดทีวีดูไป เบ่งคลอดไปค่ะ คุณหมอก็ทำคลอดไป ดูทีวีไป ฮามากค่ะ แบบว่า เหมือนไม่ได้มาคลอดเลย
ตอนนี้ที่มาถึงโรงบาลตี 3 ปากมดลูกเราเปิด 4 เซนแล้วค่ะ...หมอก็ให้นอนรอปากมดลูกเปิดเพิ่ม โดยมีเครื่องวัดอัตราเต้นหัวใจเด็กติดที่ท้อง และก็เครื่องวัดอะไรอีกอันเนี่ยล่ะัค่ะ ติดที่ท้องเหมือนกัน
ช่วงนี้ เราก็ปวดเป็นระยะๆๆ จนเวลา 6 โมงเช้า น้ำคร่ำแตกค่ะ พอ 7 โมง ปากมดลูกก็เปิดเพิ่มเป็น 6 เซนค่ะ หมอถามว่า เอายาแก้ปวดหน่อยมั้ย เราก็บอกไป ว่าทนได้อยู่ค่ะ จนกระทั่งเกือบ 9 โมง ปากมดลุกเปิดเพิ่มเป็น 9 เซนค่ะ ช่วงนี้ล่ะค่ะ สุดยอดมาก มันปวดถี่ยิบ และครั้งนึงก็นาน ร่วมกับคุณหมอก็ให้ฝึกเบ่งเมื่อมีอาการเจ็บท้องทุกครั้ง...จนหมอถามว่า เอายาแก้ปวดมั้ย เราบอกว่า เปิด 9 เซนแล้ว ไม่ต้องใช้ก้ได้ค่ะ เหลือแค่เซนเดียวเอง...หืมม แต่พอมันปวดขึ้นมาทีไร คืดในใจ รู้งี้เอายาแก้ปวดดีกว่าอ่ะ T__T
ตั้งแต่มดลูกเปิด 9 เซน มันปวดท้องถี่ และนานค่ะ หมอก็จะให้เบ่งทุกครั้ง ที่มีอาการปวดท้องค่ะ เราเบ่งไม่คอ่ยเป็น เพราะเป็นท้องแรก เลยรู้สึกเหนื่อย และเพลียมากค่ะ เหมืือนหมดแรง จน จนท. ต้องเอาออกซิเจนมาช่วยหายใจค่ะ
แต่เหตุการณ์ไม่คาดคิดก้เกิดขึ้น เมื่อปากมดลุกเปิด 9 เซนแล้ว จนกระทั่งเปิดหมด เราเหมือนหมดแรงเบ่งค่ะ อาจเพราะเบ่งไม่ถูก ทั้งๆที่ หัวน้องโผล่ออกมาแล้วค่ะ เวลาที่หัวน้องโผล่ออกมาจนเราคลอดเสร็จ กินเวลาที่เราต้องเบ่งไปถึง 3 ชม.กว่า จนหมอเห็นว่าเราคงไม่ไหวแน่เลย หมอจึงบอกว่า งั้นผ่านะ เพราะทิ้งไว้นานเดี๋ยวเด้กอันตราย แล้วหมอก็สั่ง จนท. ให้เตรียมห้องผ่าทันที
ณ เวลานั้น เราคิดในใจ เฮ้ย ไรอ่ะ ตกลงต้องเจ็บ 2 ต่อเหรอเนี่ย ปากมดลูกก็เปิดหมดแล้ว หัวน้องก็โผล่แพลมๆแล้ว แต่ทำไมเราไม่มีแรงอ่ะ...เท่านั้นค่ะ ไม่รู้แรงมาจากไหน พอหมอบอกว่าต้องผ่า เราก็ปวดเบ่งขึ้นมาอีก คราวนี้ล่ะค่ะ เพิ่งรู้ว่า ปวดท้องเบ่งที่ว่าให้เบ่งเหมือนปวดอึ เป็นยังไง ลมเบ่งมันมาเฉยเลย พอเบ่งไปเท่านั้นล่ะค่ะ หัวน้องโผล่เพิ่มเลยค่ะ จนหมอบอกว่า ไม่ต้องเตรียมห้องผ่าแล้ว เอาขาหย่างขึ้นเลย เพื่อให้เรามีแรงเบ่งเต็มที่น่ะค่ะ
สุดท้าย ไม่นานนัก น้องก็ออกมาค่ะ แต่ก่อนที่จะถึงเวลาที่น้องออกมา หมอขอใช้เครื่องดูดค่ะ เพราะเห็นหัวน้่องค้างตรงช่องคลอดนานแล้ว แต่หมอใช้ขนาดเล็ก ออกแรงดูดไม่มาก น้องเลยหัวไม่ปูดเยอะจนสังเกตได้ไรงี้ เราก็โอเคค่ะ
แต่ก่อนที่หมอจะใช้เราก็ถามหมอไป ว่าใช้เครื่องดูด อย่างนี้น้องสาวหนู จะรอดมั้ยค่ะ มีหวัง ยกเครื่องใหม่แน่ๆๆ หมอขำทันทีค่ะ บอกไม่ต้องกลัว อันเล็ก เดี๋ยวหมอเย็บให้ฟิตเลย เราก็ ขำค่ะ
ในที่สุด เราก็ผ่านมาได้ค่ะ กับท้องแรก ที่เลือกคลอดธรรมชาติ ไม่มีบล้อกหลัง ไม่ใช้ยาแก้ปวด มันเป็นความรู้สึกที่สุดยอดมากค่ะ เหมือนออกสนามรบ...แต่ฟื้นตัวเร็วมากค่ะ หลังคลอด 3 ชม. เราลุกเดินเข้าห้องน้ำเองได้แล้วค่ะ มีตึงแผลอยู่บ้าง แต่ก็ไม่มากค่ะ อยู่ในส่วนที่ทนไหวค่ะ
เราประทับใจ ทีมแพทย์ พยาบาลมากค่ะ เพราะเราคลอดธรรมชาติครั้งนี้ อย่างกับไปขึ้นชกมวยค่ะ เพราะจะมี พยาบาลที่คอยเอายาดมให้เราดมค่ะ มีพยาบาลที่เอาผ้าชุปน้ำมาเช็ดเ้หงื่อที่ีหน้า ตา ตัว ให้ตลอด มีพยาบาลคอยนวด บีบ ขาให้ค่ะ เพราะตอนเบ่งไปนานๆ บ่อยๆ โดยเฉพาะตอนขึ้นขาหย่างแล้วเบ่ง เราตะคริวกินขา 2 ข้างตลอดค่ะ ต้องมีพยาบาลคอยนวดขาให้เราขณะที่เราเบ่งตลอดค่ะ ว่าไป ฮามากค่ะ เหมือนตัวเอง เป็นนักมวยมากๆๆๆ 5555 นี่ยังไม่รวมพยาบาลที่คอยเชียร์ให้เบ่ง พยาบาลคอยรับน้องไรงี้ สรุป เป็นห้องคลอดที่อบอุ่นค่ะ เราชอบมาก เพราะแฟนเรา ทำงานสบายมากค่ะ ถ่ายรูปอย่างเดียว 5555
ลูกชายเราเกิดวันที่ 16 กรกฎาคม 2555 ปีมะโรง เวลา 10.44 น. ด้วยอายุครรภ์ 36 wk. 5 day. น้ำหนักแรกคลอด 2995 กรัมค่ะ ณ โรงพยาบาล กรุงเทพหัวหินค่ะ ด้วยวิธีคลอดธรรมชาติ ไม่ได้บล็อกหลังค่ะ น้องมีภาวะกลืนน้ำคร่ำในคอไปนิดนึง เลยต้องอยู่ห้องเนอส 1 วันค่ะ พรุ่งนี้ถึงจะได้มาดูดนมในอ้อมอกแแม่ค่ะ ส่วนอย่างอื่น ปกติ แข็งแรงดีค่ะ ร้องเสียงดังมากค่ะ ^^
ปล. เราเพิ่งรู้ว่าที่นี่ คลอดธรรมชาติ คุณหมอไม่โกนขนตรงนั้นออกค่ะ แต่คุณหมอจะคอยฟอกน้ำยาฆ่าเชื้อตลอด เราเองเพิ่งมารู้ตอนคลอดเสร็จค่ะ เข้าห้องน้ำตกใจมาก เฮ้ยย ทุกอย่างยังอยู่ปกติเหมือนเดิม กร๊ากกกก
แก้ไขเมื่อ 16 ก.ค. 55 23:29:56
แก้ไขเมื่อ 16 ก.ค. 55 23:26:42
| จากคุณ |
:
วายฟาย  
|
| เขียนเมื่อ |
:
16 ก.ค. 55 22:40:52
|
|
|
| 
