ความคิดเห็นที่ 1 เรามายกมือค่ะ ลาออกจากงานรพ.รัฐตั้งแต่ท้องสองแสบ เพราะงานหนักและขอย้ายไม่ได้ ต้องรอเทศการย้าย..เรากลัวแท้งซะก่อนเลยลาออกค่ะ จากคุณ : Z-Cube เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 55 12:45:42

ความคิดเห็นที่ 2 คิดดีๆก่อนนะคะ เราว่าลูกคุณโตหน่อยแล้ว อีกไม่นานก็จะเข้าโรงเรียนแล้ว เราว่าคุณจะกลายเป็นลาออกมาแล้วไม่มีอะไรทำมากกว่า จากคุณ : smallkid เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 55 12:47:40

ความคิดเห็นที่ 3 สำหรับเรางานรัฐก็มั่นคงจริงแต่เบื่อกับระบบราชการอยู่แล้ว พอมีลูกเราไม่เสียดายงานเลยค่ะ ส่วนสวัสดิการเราก็มีประกันอยู่แล้ว เราทำงานรพ.รัฐเรายังไปเอกชนเลย ขี้เดียจรอนานค่ะเสียเวลา ใช้ประกันตลอด สิทธิ์รัฐไม่ค่อยได้ใช้ เลยไม่ค่อยแคร์ค่ะ จากคุณ : Z-Cube เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 55 12:48:36

ความคิดเห็นที่ 4 จริงอย่าง คห.3 ว่าค่ะ สวัสดิการนั้นเราซื้อได้ สวัสดิการจากรัฐนั้นก็ดีในระดับหนึ่งแต่ก็ไม่ได้มากมายอะไร ควรลองพิจารณาว่าถ้าคุณออกมาแล้วรายได้ที่จะมาดูแลครอบครัวนั้นเพียงพอไหม ถ้าเพียงพอแล้ว สำหรับเราเลือกลูกก่อนงานค่ะ แต่ถ้าคุณออกมาแล้วรายได้ไม่พอก็ยังไม่ควรลาออกค่ะ จากคุณ : nink-nund เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 55 13:19:11

ความคิดเห็นที่ 5 เข้ามาหาข้อมูลเหมือนกันคะ ตัวเองเป็นแค่พนักงานราชการนะคะ ไม่ได้ เป็นราชการที่มีสวัสดิการ ไม่รู้ว่าทุกวันนี้ลังเลกับอะไรอยู่ ที่บ้านสามีค้าขายคะ ว่าอีกไม่นานก็คงจะตัดสินใจออกเหมือนกัน ไปช่วยงานสามีที่บ้าน จะได้ อยู่ใกล้ชิดลูก และดูแลสามีด้วย จากคุณ : นางฟ้า (tomnaja) เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 55 13:19:12

ความคิดเห็นที่ 6 อยากลาออกจากราชการมาเลี้ยงลูกเองใจจะขาด แต่คนรอบข้างไม่มีใครเห็นด้วย รวมทั้งสามี ก็เลยได้แต่เสียดายวัน เวลา ที่ลูกโตขึ้นเรื่อย โดยที่เราไม่ได้เลี้ยงอย่างเต็มที่ สวัสดิการรัฐเดี๋ยวนี้ใช่ว่าจะเลิศเลออะไรหนักหนา เฮ้อ.. จากคุณ : มินนี่ค่ะ เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 55 13:21:29

ความคิดเห็นที่ 7 ตอนนี้เราอยากออกไปเลี้ยงลูกมากค่ะ แต่คงไปไม่ได้ >_< จากคุณ : hikawa เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 55 13:25:43

ความคิดเห็นที่ 8 อยากลาออกมาเลี้ยงลูกเองเหมือนกัน อยากเลี้ยงเค้าตลอดด้วยตัวเองสามีก็อยากให้ออกจากงาน แต่แม่กับพี่ๆ ไม่มีใครเห็นด้วยเลยไม่กล้าขัดใจแม่กับพี่ๆ คะ จากคุณ : หมวยเล็กกับหมวยใหญ่ เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 55 13:27:21

ความคิดเห็นที่ 9 เราคงแปลกคน ไม่เคยอยากออกจากงานมาเลี้ยงลูกเลย คงเพราะคุณยาย เลี้ยงได้ดีมากๆๆๆๆ ดีกว่าเรามากมาย มั่นใจได้เรื่องการดูแลทุกอย่าง ถ้าเรื่องเวลา ที่ว่าอยากให้เต็มที่กับลูก เราว่า เราก็ไม่บกพร่องนะ ออกบ้านแปดโมง โบกมือบ๊ายบายกัน แม่ไปทำงานนะคะ หาเงินมาให้หนูเรียนหนังสือ ลูกไม่เคยงอแงตอนเราออกจากบ้าน หกโมงเย็นก็กลับถึงบ้าน เสาร์อาทิตย์อยู่ด้วยกันตลอดเวลา แบบนี้ ก็คงไม่น้อยไปสำหรับลูก และถึงจะอยากออกจากงาน ก็คงทำไม่ได้ เพราะเราเป็นคนหารายได้หลักของครอบครัว เราว่า มันก็น่าภูมิใจนะ เรื่องทำงานสร้างรายได้ให้ครอบครัวสุขสบาย (เลี้ยงพ่อเลี้ยงแม่ตัวเองด้วย) และสามารถเลี้ยงลูกให้ดีไปได้พร้อมกัน ๆ กัน เรางงเหมือนกัน คนที่ออกจากงานมาเลี้ยงลูก จะมีรายได้จากทางไหนมาเลี้ยงดูพ่อแม่เหรอคะ ถ้าพ่อแม่มีรายได้อยู่แล้ว ก็โชคดีไป แต่เราเป็นลูก ยังไงมันก็ต้องให้บ้าง ให้เค้าได้ภูมิใจ แต่ถ้าออกจากงานประจำ แล้วมีรายได้อื่นรองรับ อันนี้โชคดีมาก ๆ ค่ะ จากคุณ : wongrawee เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 55 13:48:36

ความคิดเห็นที่ 10 เราเคยคิดอยากลาออกค่ะ  แต่ว่าคิดๆดูหลายครั้งแล้ว ลาออกไม่ได้ค่ะ ถ้าลาออกสามีก็เป็นคนหาเงินเข้าบ้านคนเดียว สามีรับราชการเหมือนกันค่ะ ไม่ไหวแน่ๆ ไหนจะบ้าน ไหนจะรถ ที่ต้องผ่อน เงินเดือนข้าราชการไม่ได้มากมายอะไร ไหนจะเลี้ยงลูกอีก  2 คน สรุปทำงานต่อไป  ตอนเที่ยงก็กลับมาดูตัวเล็ก เพราะคนแรกไป รร. แล้ว  อดทนเหมือนกันค่ะ แต่พอดีเราทำงานใกล้บ้านเลยโชคดี ได้กลับบ้านมาดูลูกตอนกลางวัน  สามีก็กลับบ้านตอนกลางวันเหมือนกันค่ะ อีกเหตุผลคือ ข้าราชการเดี๋ยวนี้หาตำแหน่งยากค่ะ พ่อแม่ก็หวังอยากให้ลูกเป็น ข้าราชการ ถ้าเราลาออก ครอบครัวเราต้องไม่เห็นด้วยแน่นอนค่ะ จากคุณ : autumnzz เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 55 13:54:02

ความคิดเห็นที่ 11 อย่างที่คห. 2 บอกแหละค่ะ เดี๋ยวอีกหน่อยลูกก็โต เข้าโรงเรียน เดี๋ยวจะว่างงานนะคะ สำหรับบ้านนอกเรานะคะ งานราชการเป็นงานที่ดีที่สุดเพราะสวัสดิการดีกว่า งานก็ไม่หนักเท่าเอกชน เจ้านายไม่ค่อยเคี่ยวเข็ญเอางาน แต่งานเอกชนนั้นหากไม่ได้งานตามที่เจ้านายคาดหวังเค้าก็จะบีบให้ออกหรือเงินเดือนสูงเค้าก็หลอกให้เราฝึกเด็กใหม่ จากนั้นเค้าก็บีบออก แต่ราชการเงินเดือนแม้จะเริ่มต้นน้อย แต่มันขึ้นทุกปี จริงอยู่ที่ว่าระบบการทำงานราชการมันเน่า มีแต่การโกงกิน ก็เพราะมันมั่นคงไงคะ คนจึงวิ่งเส้นสายกัน คนบ้านนอกยอมเสียเงิน 3-4 แสนเพื่อซื้อตำแหน่งการงานค่ะ อย่างดิฉันเอง สอบรับราชการได้ ยังต้องแบกท้องแก่ๆ ซึ่งไม่รู้ว่าจะคลอดคานั่นรึเปล่า ไปรายงานตัวในวันจันทร์นี้เลย ยอมไปอยู่ชายแดนเพื่อหน้าที่การงานที่มั่นคง ไม่ควรย้ายออกค่ะ ยิ่งเศรษฐกิจแบบนี้ ภาคเอกชนปั่นเอางานมากๆ และงดการจ้างเพิ่มด้วยเพราะค่าแรงแพง จากคุณ : วรินทร์ธารา เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 55 13:54:09

ความคิดเห็นที่ 12 เคยคิดแบบนี้เหมือนกันค่ะ แต่ก็อดทน  ทำงานรัฐเลิกงานก็รีบกลับมาเลี้ยงลูก เสาร์อาทิตย์ก็เต็มที่....พอเวลาผ่านไป  เด็กๆ เข้ารร.  อะไรอะไรก็เข้าที่ แป๊บเดียวน้องก็ไปรร.หมดแล้วค่ะ จากคุณ : น้องหญิงอนัตตา เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 55 14:30:08

ความคิดเห็นที่ 13 อย่าออกเลยครับ ถ้าสามีหาเงินมีรายได้ 1 แสนต่อเดือนผมว่าน่าสนนะครับ ยังไงก็คิดถึง บำนาญ ด้วยนะครับ เลี้ยงลูกได้ดี ก็ดีนะครับ แต่ต้องใช้เงินเป็นปัจจัยในการดำรงชีวิตด้วยนะครับอย่าลืมนะครับ ส่วนในเรื่องประกัน ผมว่า ถ้าเกิดเป็นโรครุนแ รง ยังไงสวัสดิการข้าราชการ เข้า รพ.รัฐก็ดีกว่านะครับ ค่าใช้จ่ายแทบไม่ต้องออกเลยนะครับ บริหารจัดการชีวิตให้ลงตัวดีกว่าครับ อย่าออกเลยครับ จากคุณ : Subject เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 55 15:00:30

ความคิดเห็นที่ 14 คนเรามีหลายทางเลือกค่ะ ตราบใดไม่ขี้เกียจไม่อับจนหรอกค่ะ เราออกจากงานมาก็รับแปลงานภาษาอังกฤษ รับพิมพ์ดีด รับพิมพ์งาน ขายของ เล่นหุ้นไปเรื่อยเปื่อย..ได้เงินดีกว่าเป็นข้าราชการอีก..เสียแค่สามีและลูกไม่ได้สวสัดิการเท่านั้น ส่วนพ่อแม่เราก็เป็นราชการเหมือนกันร่ำๆจะออกแต่ต้องรออีก 3 ปี จากคุณ : Z-Cube เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 55 15:42:13

ความคิดเห็นที่ 15 ก็อยากลาออกมาเหมือนกันค่ะ ( แต่มันเป็นไปไม่ได้ ) อยากดูแลลูกให้เต็มที่  ทุกวันนี้ยังโชคดีที่มีแม่สามีมาช่วยเลี้ยงค่ะ  ส่วนสามีเป็นข้าราชการเหมือนกัน แต่อยู่อีกจังหวัดหนึ่ง  เราก็อยู่อีกจังหวัดหนึ่ง  แม่สามีก็เลยตามมาช่วยเลี้ยง  แต่แกก็พูดร่ำๆว่า อยากพาหลานไปเลี้ยงที่บ้านปู่กับย่า  แต่เราไม่ยอมท่าเดียวเลย  เพราะอะไรเหรอคะ  ก็เพราะเราคิดถึงลูกไงล่ะคะ  ไม่อยากให้ลูกอยู่ห่างเรา  แต่ก็เห็นใจย่านะคะ  เราก็เข้าใจอยู่  ตอนนี้ก็กำลังคิดอยู่ว่าต่อไปจะฝากลูกไว้ที่เนอสเซอรี่ดีไหม  กำลังชั่งใจอยู่ค่ะ  อย่างน้อยเราก็ได้เจอหน้าลูกทุกวัน  อีกอย่างเด็กในช่วงวัยนี้ควรจะอยู่กับพ่อแม่ของตัวเองดีที่สุด  เพราะความรักความอบอุ่นเป็นสิ่งสำคัญมากๆ  และเราก็อยากอยู่กับลูกในช่วงวัยที่เข้าเป็นเด็กเล็กๆ  ถ้าโตขึ้นมาเค้าก็ต้องมีสังคมใหม่  ถึงตอนนั้นเราก็ต้องดูแลเค้าอย่างห่างๆ อย่างเป็นห่วงๆค่ะ  ห่วงว่าอีกหน่อยอะไรๆคงจะดีขึ้น จากคุณ : ซอมภอ เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 55 15:55:05

ความคิดเห็นที่ 16 เห็นด้วยกะ คห 2 คิดดีๆก่อนนะคะ เราว่าลูกคุณโตหน่อยแล้ว อีกไม่นานก็จะเข้าโรงเรียนแล้ว เราว่าคุณจะกลายเป็นลาออกมาแล้วไม่มีอะไรทำมากกว่า **เพื่อนเราคุณนายผู้พิพากษา ลูก 1 คน สามีบอกให้ลาออกจากราชการมาเลี้ยงลูก เธอยังไม่ออกเลย เธอบอกว่าทำงานมีสังคมเพื่อนบ้าง สมองได้ทำงาน มีเงินใช้เอง พอลูกไปโรงเรียนตัวเองจะไม่มีไรทำ ชีวิตจะเหงา พอลูก  2 ขวบ ครึ่งก็ไปโรงเรียนได้แล้วประเภทเนิสเซอรี่ จากคุณ : เหลียน เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 55 16:14:56

ความคิดเห็นที่ 17 สวนทางค่ะ ตอนนี้เราทำเอกชนอยู่ รายได้ดี แต่เครียดมากมาย อยากลาออก มารับราชการบ้าง แต่ตำแหน่งหายากจังเลยค่ะ ส่วนมากจะเป็น ลูกจ้างชั่วคราว หรือพนักงานของรัฐ จากคุณ : Lovely_Win เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 55 16:48:17

ความคิดเห็นที่ 18 ถ้าออกจากราชการแล้วแก้ปัญหาทุกอย่างให้หมดไปได้ก็ออกค่ะ แต่ถ้าออกแล้วเพิ่มปัญหาก็ควรทำต่อไป เราเป็นคนนึงที่ออกจากราชการแล้วทำให้ปัญหาครอบครัวหมดไปได้พ่อแม่ลูกได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตาเป็นครอบครัว ครอบครัวแต่ละคนไม่เหมือนกันค่ะ เมื่อตัดสินใจอย่างไรแล้วก็ขอให้โชคดี จากคุณ : Ms...plum เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 55 17:11:03

ความคิดเห็นที่ 19 เราเป็นคนหนึ่งที่ลาออกจากงานมาเลี้ยงลูก แต่เราทำงานเอกชนคะ สามีรับราชการ ตอนนนั้นเงินเดือนเราไม่มากเท่าไร ต้องส่งลูกไปเนอสเซอรี่อีก เราเลยตัดสินใจลาออก มาเลี้ยงลูก  ต้อนนั้นเราก็หาไรทำไปเรื่อยๆ มีรายได้เข้าบ้านคะ แต่ตอนนี้สิ เจ้าแสบเข้าโรงเรียนแล้ว แม่อยู่บ้านคนเดียวเหงามาก อยากมีน้องใ้ห้เค้าอีกสักคน ก็รอแล้วเราเล่า ไม่มาสักที เราว่าจะไปทำงานนอกบ้านอีก แต่อีกใจก็อยากมีเวลาให้ลูกตอนเค้ากลับจากโรงเรียน  เราว่าเด็กเดี่ยวนี้ต้องเลี้ยงแบบใกล้ชิดให้มากๆ เพราะสังคมข้างนอกน่ากลัว จากคุณ : แพรศรี เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 55 17:14:41

ความคิดเห็นที่ 20 งานราชการมั่นคง ลูกยิ่งโตยิ่งใช้เงิน เดี่ยวลูกไปโรงเรียนหมดแล้เวจะเหงา นะคะ เราก็ลาออกจากงานมาเลี้ยงลูกเองแต่ไม่ใช่ของรัฐ สามีรับราชการ และคิดไม่ผิดเลย ที่เลี้ยงลูกเองเพราะต้องการให้ลูกกินนมแม่ ดูแล เอาใส่ลูกได้เติมที่ จากคุณ : bell-ban เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 55 19:50:35

ความคิดเห็นที่ 21 อยากลาออกเหมือนกันค่ะ ลูก 4 เดือนใครเลี้ยงก้อไม่เหมือนใจเรา แกติดเต้าด้วย ไม่ค่อยเอาขวด ว่างจากงาน เที่ยง บ่ายสี่โมง รีบแจ้นกลับไปให้นมลูก แต่อายุราชการยังน้อย คนรอบข้างคงไม่ยอม เฮ้อออ ถ้าเรารวยกว่านี้ คงออกแล้วค่ะ ตอนนี้ทำได้แค่ทำใจ อดทนเหนื่อยวิ่งส่งนมลูกเอาค่ะ จากคุณ : NOARE เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 55 20:23:36

ความคิดเห็นที่ 22 ราชการด้วยค่ะ แต่ไม่ลาออกเพราะ ๑. เงินเดือนเราสูงกว่าข้าราชการหน่วยงานอื่น และกำลังจะปรับขึ้นอีก ก็จะได้อีกโข ๒. ค่าใช้จ่ายในบ้านเราเยอะ ใช้ชีวิตแบบสบายๆ อยากกินอะไรก็กิน ช้อปปิ้งของกินกันกระำหน่ำ เดือนนึงหลายหมื่น ทำงานนี่ช่วยค่าใช้จ่ายได้เยอะ ๓. กว่าจะได้งานนี้มา ใช้เวลาเกือบสิบปี เรียนทั้งตรีทั้งโท ลาออกตอนนี้มีแต่คนด่าว่า "บ้า" เราเองก็คิดว่าถ้าเราลาออกคงจะสติเสียแล้วจริงๆ ๔. สามีภูมิใจที่ภรรยามีหน้าที่การงานดี เค้ายืดมากๆ ๕. สามีไม่สนับสนุนให้เป็นแม่บ้าน เพราะกลัวเราเป็นประสาทคอยแต่ตามสามี นั่งดูเข็มนาฬิกาแถมคิดประสาทไปเองว่าที่สามีกลับบ้านช้า เป็นเพราะไปหากิ๊ก หาอีหนูรึเปล่า  วันๆโทรเช็คว่าสามีทำอะไรอยู่ แต่ถ้าเราทำงานเราก็ยุ่งๆกับงาน ไม่มีเวลาไปประสาทใส่สามี 555  (คือเค้าเห็นภรรยาเพื่อนมีอาการแบบนี้ เค้าเลยสยองอะค่ะ ^ ^") ๖. เราไม่ชอบการแบมือขอเงินใครใช้  หาเงินได้เองจะใช้อะไรก็ใช้ไป สบายแฮ.. แบมือขอเงินเค้าอึดอัดน่ะค่ะ ๗. สามีและเราเห็นตรงกันว่า การมีงานทำทั้งคู่...จะดีถ้า ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเกิดตายไปแบบกระทันหัน **** อันนี้สำคัญจริงๆค่ะ อย่างสมมุติภรรยาเป็นแม่บ้าน ไม่มีรายได้อะไรเลย ทรัพย์สินในครอบครัวก็ไม่ได้มาก แล้วอยู่ๆสามีเกิดเสียชีวิตไป...แย่เลยค่ะ ลูกอีก ค่าใช้จ่ายในบ้าน เสาหลักเสียไปแล้วจะทำยังไง ...เห็นตัวอย่างครอบครัวเพื่อนอีกเช่นกัน เลยตกลงกันเลยว่า ยังไงก็ต้องทำงานทั้งคู่ คนใดคนหนึ่งตายไป อีกคนก็ยังเลี้ยงลูกได้เพราะมีเงินเดือน ๘. เราไม่เห็นว่า การที่แม่ทำงานจะทำให้ลูกขาดความรักอะไร ตัวเราเอง แม่ก็ทำงานเหมือนกัน เช้ามาแม่ก็ไปทำงาน เราก็ไปโรงเรียน ไม่รู้สึกผิดปกติอะไร ก็รักแม่ดี ไม่รู้สึกประหลาดหรือขาดที่แม่ไม่ได้เลี้ยงจริงจัง รู้สึกแค่ว่าเป็นเรื่องปกติที่เช้าแม่ก็ไปทำงาน เราไปรร. เย็นเราเลิกเรียน พ่อไปรับรอแม่เลิกงานตอน 2 ทุ่ม กลับถึงบ้าน 3 ทุ่มกว่า ชินอะ แก้ไขเมื่อ 18 ก.ค. 55 22:08:23 จากคุณ : Volksrecht เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 55 22:05:56

ความคิดเห็นที่ 23 เป็นเราไม่ลาออกค่ะ  อย่างหนึ่ง  เป็น ขรก.  เงินได้ทุกเดือนอยู่แล้ว   อยู่บ้านให้สามีเลี้ยง  เผื่อวันดีคืนดี  ไปมีอีหนูที่ไหน  เอาเงินไปเลี้ยงอีหนูอีก  คนลำบากคือเรา ๒.มันอาจจะเป็นประโยชน์ต่อไปในภายภาคหน้า ๓. อาชีพนี้เป็นสิ่งที่พ่อแม่เราภูมิใจมาก  เราเลยจะทำหน้าที่นี้ไปให้ถึงที่สุด   ถ้าจขกท.  มีเงิน  และไม่ลำบากมากอะไรก็อกมาเลี้ยงได้  แต่บ้านเราเป็น  ขรก.  กันมาเกือบทั้งหมด (ฝ่ายสามีด้วย) เราเห็นว่า  สวัสดิการที่ทุกคนบอกว่าน้อย  แต่สำหรับครอบครัวเรามันเยอะมากน่ะค่ะ ไหนจะค่ารักษาพยาบาล พ่อ แม่ พ่อ-แม่สามี  ตัวสามี ลูก   ค่าเทอมลูก  เบิกได้ไม่เต็มแต่ก็ทุ่นค่าใช้จ่ายไปหลายพัน ไหนจะวงเงิน และสิทธิประโยชน์ในการกู้  (ฮ่าๆ  ) อย่างเราแม่เป็นครูค่ะ  เอาเกรดเฉลี่ยแต่ละเทอมเราไปขอทุนลูกครู  ได้เทอมละ ๑๐๐๐ (ก็ยังดี) ถ้าลาออกมาเลย  เราไม่มีหนทางหาเงินจริงๆค่ะ  คงเข้าไร่ไปปลูกมันในไร่มันที่บ้านแน่ๆ จากคุณ : มิคาจี้ เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 55 23:34:37

ความคิดเห็นที่ 24 ลาออกมาแล้วค่ะ ออกมา 2 เดือนแล้ว ลูกคนโต 10 ขวบครึ่ง คนเล็กขวบเต็ม ประสบการณ์จากเจ้าคนโตนี้แหละทําให้ไม่ลังเลที่จะลาออก เมื่อคนโตยังเล็กๆฝากเลี้ยงสองบ้านย่ากะยาย ซึ่งมีวิธีการเลี้ยงเด็กที่ต่างกันมากๆๆ เราเองก็ไม่กล้าติง นั่นก็แม่เรา นี้ก็แม่ผัว ได้แต่คิดว่าเค้าก็รักหลานเหมือนที่เรารักลูก เจ้าคนเล็กถ้าเราไม่เลี้ยงเอง ก็คงไม่พ้นสภาพเดิม เราลาออกอย่างไม่ลังเลเลยค่ะ ทิ้งเงินเดือนเกือบ 50k สวัสดิการปีละประมาณ5-6หมื่น และฐานะในสังคมวิชาการที่เกี่ยวข้อง ที่จริงแล้วตั้งใจวางแผนหาเหตุลาออกด้วย ก็เลยปล่อยให้มีเจ้าตัวเล็ก เบื่อระบบงาน เบื่อแนวทางการทํางานที่โดนล้อมกรอบด้วยสารพัดระเบียบโบราณและเอาเปรียบคนทํางาน ที่สําคัญที่สุดคือ โดนขโมยตําแหน่ง เซ็งสุดๆ ตอนนั้นก็บอกกะน้องๆในทีมว่า เจ้จะกลับบ้านไปท้องแล้วลาออกละนะ ทุ่มเทมาสิบปี ตอบแทนกันแบบนี้ น้องๆก็ขํา แต่เจ้ทําจริง ตอนไปลาออก เจ้านายชวนให้ทําต่อแบบสัญญาจ้างผู้เชี่ยวชาญ part time จะได้ไม่ต้องมาตอกบัตร ทางบ้านไม่มีใครเห็นด้วยกับการลาออกของเรา (โดยเฉพาะพ่อเรา พ่อรับราชการมาชั่วชีวิตค่ะ) ยกเว้นสามี เค้าว่าถ้าลาออกมาเลี้ยงลูกแล้วสบายใจก็ไม่ขัด ตอนนี้อยู่กับลูก 24 ชม. มีความสุขมากกก เราได้ให้เวลากับเค้าเต็มที่ในช่วงที่เค้าต้องการ ดีกว่ามาไล่ตามลูกตอนที่เค้าไม่ค่อยจะอยากได้แล้ว ถามเราว่าคุ้มมั้ย เราว่าคุ้มสุดๆ ทั้งนี้ก็ต้องประเมินกําลังของครอบครัวประกอบการตัดสิ้นใจด้วยนะคะ จากคุณ : ขนมขม เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 55 23:43:24 A:27.55.14.75 X: TicketID:342879

ความคิดเห็นที่ 25 เป็นอีกคนที่ลาออกจากราชการเพื่่อมาเลี้ยงลูกค่ะ ทำงานราชการมาเกือบสิบปี เป็นงานที่รักและผูกพันมาก งานสนุก เพื่อนร่วมงานน่ารัก เจ้านาย(โดยตรง)ก็ใจดี ถามว่าเสียดายมั๊ย เสียดายมากค่ะ งานราชการเป็นงานที่เรารักและภูมิใจ และพ่อแม่เราก็ภูมิใจ แต่ต้องตัดสินใจออกมาเลี้ยงลูก เพราะไม่สามารถหาใครที่ไว้ใจได้มาช่วยดูแลแทนได้ โชคดีที่ทางบ้านเราเองเห็นด้วย และสนับสนุนให้ออก เพราะสงสารหลาน สามีก็เห็นด้วย แต่ทางบ้านสามีตอนแรกไม่ค่อยเห็นด้วย แต่ตอนนี้เวลาเห็นเราอยู่กับลูกบอกเห็นด้วยกับเรา และว่าตัดสินใจถูกที่ลาออกมาเลี้ยงลูกเอง เพราะลูกๆมีความสุขมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด พัฒนาการดีขึ้น และบางพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมก็ค่อยๆลดลง ตอนก่อนจะออก ใช้เวลาตัดสินใจอยู่นานมาก สิ่งที่ทำให้เราตัดสินใจได้ทันที คือไม่อยากมานั่งคิดเสียใจภายหลัง และหากเกิดอะไรขึ้นกับลูก  เราคงจะเสียใจและโทษตัวเองไปตลอดชีวิต  ยอมรับว่าเสียดายหน้าที่การงานที่กำลังก้าวหน้า ตอนก่อนลาออกก็กลัวมากว่าถ้าลูกไปรร. แล้วเราจะเหงา แต่ทุกวันนี้ลูกก็ไปรร. ทำงานโน่นนี่นั่นทั้งวัน ต้องเตรียมอาหารว่างและอาหารเย็นให้ลูก ขับรถไปรับไปส่ง นั่งคิด เตรียมกิจกรรมทำกับลูก วันๆ หมดไปเร็วมาก ไม่มีเวลามานั่งเบื่อ ไม่เคยโทรหาสามีพร่ำเพรื่อนอกจากมีธุระ หรือบางทีลูกอยากโทรหาพ่อเค้าถึงได้โทร  ส่วนตัวเราตั้งเป้าให้ตัวเองว่าถ้าลูกเข้ารร. ต้องทำธุรกิจของตัวเอง ตอนนี้ก็ดูๆเอาไว้ก่่อน จริงๆก็ยังอยากกลับไปทำราชการ เดี๋ยวคงค่อยดูอีกที เราว่าโอกาสมันผ่านเข้ามาในชีวิตเสมอค่ะ อย่าคิดว่าการตัดสินใจออกมาเลี้ยงลูกอยู่บ้านแล้วจะเป็นยัยเพิ้ง ขาดสังคม เราเลือกที่จะเป็นได้ค่ะ ดูแลตัวเอง สังคมอื่นๆก็มีเยอะแยะ ใกล้ที่สุดก็สังคมพ่อแม่ที่รร.ลูก หากว่างมากก็เอาเวลาไปดูแลคุณพ่อคุณแม่เรา (จริงๆนี่ก็เป็นอีกเหตุผลสนับสนุนในการลาออกของเรา นอกจากมีเวลาให้ลูกก็อยากมีเวลาดูแลพ่อแม่ด้วย พาหลานๆไปเล่นเล่นกะคุณตาคุณยาย พาท่านไปทานข้าว ไปตรวจสุขภาพ โอ๊ยเยอะแยะไปหมด เหตุผลเดียวกันกะลูกค่ะ ไม่อยากมานั่งเสียใจทีหลังว่าไม่เคยมีเวลาให้ท่าน) แต่จริงๆ ตามระเบียบราชการก็สามารถขอกลับไปทำได้นะคะ ถ้าคุณยังอยากทำราชการจริงๆ แล้วก็นับอายุต่อจากที่ทำไว้แล้วด้วย ที่ทำงานเราเองก็เห็นมีคนลาออกไปแล้วขอกลับเข้ามาทำใหม่หลายคนอยู่  เป็นกำลังใจให้นะคะไม่ว่าจะตัดสินใจอย่างไร :) จากคุณ : เจ้าหญิงวุ่นวายเจ้าชายตัวแสบ เขียนเมื่อ : 19 ก.ค. 55 01:26:33

ความคิดเห็นที่ 26 ขอบคุณทุกความคิดเห็นนะคะ คือ ตอนนี้สับสนจริงๆคะ อย่างที่หลายคนพูดมันวนเวียนตลอดเลยคะ โดยพื้นฐานเรามาจากครอบครัวข้าราชการ ตอนนี้พ่อแม่เราเออรี่ออกมาอยู่บ้าน เลี้ยงหลานให้ แต่บางครั้งก็บ่นๆว่าเหนื่อน ไม่ได้พักผ่อน ไม่ได้ไปไหน แต่ใจจริงพ่อกับแม่เราไม่อยากให้เราออกจากงานเลย ด้วยเหตุผลที่หลายๆคนพูดมา ส่วนตัวเรารับราชการอยู่ในพื้นที่ 3 จว.ชายแดนใต้ พ่อแม่เราสามีเราก็อยู่ที่นี่กันหมด ครอบครัวสามีทำอาชีพค้าขาย โดยรวมแล้วจากการที่เราประเมินและคนภายนอกประเมิน ว่า ถือว่าฐานะทางการเงินมั่นคง อยู่ในระดับหนึ่ง   ทางฝ่ายพ่อสามีเคยเอ่ยปากบอกให้ลาออกมาดูแลลูกและช่วยงานที่บ้าน เพราะพ่อกับแม่สามี ก็อายุมากแล้ว ยิ่งช่วงเหตุการณ์ไม่ดี เค้าก็อยากให้ออกมาอยู่บ้านเลี้ยงลูก เพราะงานที่เราทำต้องลงพื้นที่ทำงานกับชาวบ้านถือว่าเสี่ยงพอสมควร บางครั้งเกิดเหตุการณ์ขึ้นเรายังนึกอยู่เลยว่า ดีนะที่เราได้รอดชีวิตกับมาอยู่ กับลูกกับสามีอีก. ทุกวันนี้ลูกเราคนโดข้าโรงเรียนแล้ว เราต้องเป็นคนจัดการทุกอย่างเกี่ยวกับกิจวัตประจำวันของลูกในตอนเช้า เพราะสามีต้องลงไปเปิดร้านตอนเช้า ลูกคนเล็ก 11 เดือนก็ต้องให้สามีและลูกน้อง คอยช่วยดู กว่าจะเสร็จภาระกิจของลูก และของตัวเอง ใช้เวลา ช่ัวโมงกว่า เวลาจะให้ลูก ทานข้าวเช้าไปโรงเรียนบางครั้งก็ไม่ทันต้องไปป้อนกันบนรถ ให้้คุณยายคุณตาช่วยป้อน ส่วนคนเล็กก็อยู่กับตากับยายบ้างอยู่กับปู่กับย่าบ้าง แล้แต่ว่าว่างกันรึป่าว ลูกเราสองคนเลยเป็นเด็ก 3 บ้านไปเลยคะ เพราะอยู่บ้านคายาย บ้านปู่ย่า แล้วก็บ้านลุงกับป้าซึ่งเปิดร้านขายของอยู่ติดกัน วันนี้ได้ข้อคิดมาหนึ่งข้อ จากการที่ได้ไปเฝ้าลูกคนโตแข่งกีฬาสีของโรงเรียน เราไปยืนดูลูกอยู่ แล้วมี พี่ที่รู้จักกันมาถามว่า : วันนี้ไม่ไปทำงานหรอ เรา :  คงไม่ไปแล้วหละ มาเชียร์ลูกแข่งกีฬา พี่คนนั้น :  อ่าวแล้วที่ทำงานไม่ว่าเอาหรอ เรา :  ไม่รู้สิ  งานมีให้ทำทุกวัน. ไปทำงานพรุ่งนี้ก็ต้องทำอีกแต่ ลูกแข่งกีฬานี่สิ มีแค่วันนี้วันเดียวแล้ว เพราะเมื่อวานลูกเราก็แข่งแต่เราไม่ได้ไปดูเพราะต้องไปทำงาน วันนี้เลยอยู่รอดูจนเสร็จแล้วก็กลับบ้านไปดูลูกคนเล็กต่อ จุดนี้เลยเลยทำให้เราเริ่มคิดได้ว่า เรามีความสุขที่จะอยู่กับลูกมากกว่าจะ อยู่กับงาน   แต่เราคงจะยังไม่ยื่นใบลาออกภายในปีนี้ เราตั้งใจว่าประมาณเดือน มีนาคม ปี 56 เราถึงจะยื่นลาออก   เราว่าถึงตอนนั้นทางพ่อแม่เราก็คงจะไม่ว่าอะไร เพราะทางฝ่ายสามีก็คงจะอยากให้เรามาช่วยงานที่บ้านและเลี้ยงลูกอย่างจริงๆจังๆซะที ขอบคุณทุกความคิดเห็นมากๆเลยนะคะ ที่มาให้แง่คิดหลายๆด้าน ทั้งในด้านดีและ ด้านไม่ดี ขอบคุณจริงๆ คะ ไม่เคยคิดว่ามิตรภาพดีๆจะยังคงมีอยู่ในโลกไซเบอร์คะ จากคุณ : Freestyle1 เขียนเมื่อ : 19 ก.ค. 55 22:42:41