เล่าเลยนะคะจขกท เป็นคนที่ค่อนข้างระมัดระวังตัวมากถึงมากที่สุด
สะพานลอยถ้าไม่มีผู้หญิงหลายๆ คนข้ามด้วยจะไม่ข้ามคนเดียวเลย
ถ้ามีคนไม่น่าไว้ใจเดินตามหลัง ็จะให้เค้าเดินนำไปก่อน
ไม่เคยขึ้นลิฟกะผู้ชาย 2 ต่อ 2 หรือ 1 ต่อ 3 4 5 สมมุติจำเป็นต้องขึ้นจริงๆ จะกำกุญแจไว้ในมือพร้อมแทงตาเลย
เจอคนบ้าจะเดินเลี่ยงตลอด กลัวเค้าทำอะไรไม่คิด เมายา ฯลฯ
ตลอดชีวิตเราจึงไม่เคยเจอโรคจิต วิตถาร หรือฉก ปล้น ชิงทรัพย์ใดใดทั้งสิ้น
จนกระทั่ง..
วันหนึ่ง เรานัดกับแฟนไปทานข้าว ที่ร้านดังแถวสามเหลี่ยมดินแดง
โดยเราออกมาจากที่พักใกล้ๆร้าน แฟนเรามาจากที่ทำงาน เจอกันที่ร้านเลย
ร้านอยู่ถัดจากป้ายรถเมล์ไม่ไกล คนค่อนข้างพลุกพล่าน
ขณะนั้นเวลาประมาณ 6 โมง - 1 ทุ่มกว่า
เรานั่งรถมอร์เตอร์ไซค์ออกมาปากซอย เดินตามฟุตบาทไม่กี่เมตรก็ถึงร้านอาหารแล้ว
ก่อนจะเดินถึงป้ายรถเมล์นั่นเอง เราก็เดินอย่างเร่งรีบ สวนกับคนแต่งตัวมอมแมม เหมือนคนบ้า
แล้วผู้ชายคนนั้นก็ทำท่าเข้ามาจะทำร้ายเรา เราด้วยสัญชาตญาณก็ถอยหลบไป 1 ก้าว
จู่ๆ ผู้ชายคนนั้นก็ชะงักและเดินผ่านไป
เราด้วยความไม่ไว้ใจ ก็หันไปดู เผื่อเค้ากลับมาทำไรอีก
ก็เห็นผู้ชายตัวสูงๆ เราก็คิดแค่ อ๋อ มีคนอื่นอยู่ันั่นเอง เค้าถึงได้ชะงักไป ไม่กล้าทำอะไร เพราะมีคนอื่นอยู่
แค่คิดก็สยองแล้ว ถ้าไม่มีใครเดินตามมากระชั้นชิด เราคงโดนไรไปบ้างแล้วไม่รู้
ซักพัก เราก็ได้ยินเสียงเรียกชื่อเรา ปรากฏว่าผู้ชายที่เดินตามมา คือแฟนเรานั่นเอง
แฟนเราเห็นเหตุการณ์ทุกอย่างเหมือนกัน แฟนบอกว่า เมื่อกี๊เตรียมจะวิ่งเข้ามาต่อยผู้ชายคนนั้นแล้ว
เห้อ ไม่รู้จะโชคดีแบบนี้ไปอีกซักกี่ครั้ง
ปล. เราใส่เดรสแขนยาว มิดชิด ไม่มีรู กระโปรงเหนือเข่านิดหน่อย ดูแล้วไม่ล่อแหลมอะไรเลย
เพื่อนเราก็เคยโดนแบบ ขอทานอ้าแขนเข้ามาหา น่ากลัวมาก
ยังไงก็อย่าชะล่าใจนะคะ โดยเฉพาะสาวๆ ที่ต้องเดินทางคนเดียวบ่อยๆ
เตือนภัยสาวๆ ค่ะ เจอคนบ้าหรือขอทานให้ระวังตัวดีดีอย่าชะล่าใจนะคะ
