 |
ถ้าแต่งงานกันแล้ว ก็ควรที่จะคุยกันค่ะ
หาโอกาสคุยกันแบบจริงๆจังๆ ไม่ใช่แค่โทรศัทพ์ เพราะมันคอนโทรลอารมณ์ยาก
ถึงเราจะอายุน้อยกว่า แต่เรากำลังจะเป็นแม่คน เราต้องมีความชัดเจน เด็ดขาดค่ะ แต่ไม่ใช่เกรี้ยวกราด ใส่อารมณ์นะคะ
แสดงออกให้ชัดเจนไปเลย ว่าที่เราต้องคุยกับเขาเรื่องเรียนเนี่ย ไม่ใช่แค่เพราะห่วงเขาเท่านั้น แต่เราห่วงเขาในฐานะพ่อของลูกด้วย .. ลูกจะเป็นยังไง ถ้าพ่อยังเอื่อยเฉื่อยแบบนี้
ถ้าเขารักลูกจริง ขอร้องเขาเถอะค่ะ ตั้งใจหน่อย ทำเพื่อลูกเถอะ ,, ตัวคุณแม่ก็ยังไม่ได้ทำงาน ตัวคุณพ่อก็ยังเีรียนไม่จบ แล้วลูกจะกินอะไร? ค่าใช้จ่ายก็มากขึ้นทุกทีๆ เขาเกิดมาแล้ว จะให้เขาอยู่ตามมีตามเกิดมันก็ไม่ได้ จะเอาไปให้ย่า-ยายเลี้ยงเหรอ? มันก็ไม่ควร
จริงๆมองดูแล้วนี่ไม่ใช่ปัญหาใหญ่โตอะไรมากมาย (ถ้าเทียบกับแม่คนอื่นๆที่พ่อมีกิ๊กบ้างอะไรบ้าง) รีบคุยกัน วางแผนอนาคตกัน คุณแม่เองจะได้ไม่เครียด เพราะการเครียดมีผลกับน้องนะคะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
จากคุณ |
:
แม่มะเขือเทศ
|
เขียนเมื่อ |
:
30 ก.ค. 55 14:10:27
|
|
|
|
 |