อยากให้เรื่องของแม่......เป็นตัวอย่างให้ลูกไม่เดินทางผิด
|
 |
กระทู้วันแม่ของเราดีเลย์ไปนิดค่ะ เพิ่งไปหาแม่มาเมื่อวันจันทร์-อังคารนี้เอง
แม่เราเพิ่งเลิกเด็ดขาดกับป๊าเราเมื่อปีที่แล้วค่ะ ด้วยเหตุผลเดิมๆ ที่มีมาตลอดคือ
เรื่องผู้หญิง แต่ครั้งนี้เรากับน้องไม่ยอมให้ป๊าตบตีหรือโขกสับแม่อีก สุดท้ายแม่กับ
น้องตัดสินใจแยกออกมาเช่าแฟลตเล็กๆ อยู่กันเอง ด้วยต้นทุนติดตัวมาไม่กี่พันบาท
กับ4 ชีวิต แม่ น้องสาวม.4 น้องชายม.3 และน้องชายคนเล็กป.6
แม่เริ่มอาชีพค้าขายเล็กๆ น้อยๆ ที่อาศัยจิ๊กเงินป๊าตอนอยู่ด้วยกันมาลงทุนซื้อของไว้
แรกๆ มันก็ดีค่ะ พอของหมดคราวนี้ลำบาก แม่หมุนเงินมือเป้นระวิง เพื่อ3 ชีวิตที่แม่
รักและไม่อยากให้รู้สึกขาด ส่วนเรามันโตแล้ว แม่บอกหมดห่วงซะที เงินจำนวน
เล็กๆ น้อยๆ จากเรา2000บ้าง 3000บ้าง ก็มีแบ่งให้แม่ตามอัตภาพ แต่ช่วงที่
น้ำท่วมเราออกจากงาน ก็เลยไม่ได้ให้แม่ แม่ก็ไม่เคยโทรมาขอหรือบอกว่า
เดือดร้อนอะไร
จนเมื่อวันจันทร์เราซื้อพิซซ่า2 ถาดไปฝากแม่กะน้อยชาย2 คน(น้องสาวทำงาน
ร้านอาหารในห้าง) เลยทำให้เราได้รู้ความจริง.....น้องสาววัยม.ปลายไม่ได้ไป
เรียนแล้ว ความรู้ค้างอยู่แค่ม.4 น้องชายจบม.3 แต่ไมได้วุฒิเพราะค้างคาเทอม
ให้แม่เอาเงินมาจ่ายค่าเรียนให้น้องเล็กที่เพิ่งเข้าเรียนชั้นม.1 เราถามแม่ว่า
ทำไมไม่ให้น้องโทรไปขอตังค์ป๊า แม่บอกว่าขอแล้วเค้าเองก็บอกจะให้ แต่พอ
ถึงเวลาก็ได้เพียงคำตอบว่า.......ไม่มี
แม่มีเราตอนอายุ20 แล้วให้เราอยุ่กับยายมาตลอด และเพิ่งมามีน้องตอนเรา
อายุได้10 ขวบ เรากับแม่และน้องไม่ได้สนิทกันมากนัก ตอนเป็นวัยรุ่นเคย
โกรธและไม่เข้าใจว่าทำไมแม่รักแต่น้อง จนวันนี้เราโตเป็นผู้ใหญ่ก็เข้าใจ
แม่ไม่ได้อยากให้เราลำบาก หลานคนแรกที่ยายกับตารักมาก เอาไว้ให้ยายเลี้ยง
ดีกว่าไปลำบากลำบนกับพ่อแม่แน่นอน
แม่เราเป็นหลังบ้านให้ป๊ามาตลอดชีวิต ป๊าเป็นสถาปนิก แม่เราเองก็จบทางนี้
แม่ไม่มีผลงานการออกแบบของตัวเอง ป๊าบอกแม่เราโง่และไม่เก่ง แต่ความจริง
แม่เราคอยแก้แบบของป๊าให้ถูกใจลูกค้ามากที่สุดก่อนจะส่งมอบงาน ป๊ารับงาน
ก่อสร้าง ป๊าว่าแม่โง่และทำงานใหญ่ไม่เป็น แต่ความจริงแม่เราคอยควบคุบBOQ
(ภาษาไทยคืออะไรไม่รู้) ไม่ให้ลบบานปลาย คอยดูราคาวัสดุก่อสร้างไม่ให้บาน
ปลาย งาน10โครงการที่ป๊าต้องจ้างคนอื่นมาออกแบบ แม่เราต้องคุมงบทั้งหมด
เพียงคนเดียว แต่แม่ยังคงเป็นอิอ้วนโง่เซ่อและไม่สวยของป๊า
ป๊าอายที่จะพาแม่ไปไหนต่อไหน เลยต้องมีเมียเล็กๆ ที่ป๊าว่าสวยและฉลาดคอยติดรถไปด้วย
ตลอดเวลา26ปี แม่เป็นที่รองรับอารมณ์ของป๊า เป็นอิป้าอ้วนๆ ที่ปีาว่ามาเกาะเค้า
กิน แม่เป็นทุกอย่าง.....แต่วันนี้แม่ไม่มีอะไรเหลือเลย ป๊าให้แม่กับน้องมาแต่ตัว
ทรัพย์สินที่พอจะเอาออกมาบ้างอย่างคอมพ์ ทีวี ตู้เย็น ป๊าก็มาขนเอาไปให้เมีย
ใหม่ วันนี้แม่เราลำบากลำบนหาเงินให้ลูกๆ ได้เรียน ป๊าเราพาเมียใหม่บินไปเที่ยว
ออสเตรเลีย.........
กลายเป็นในบรรดาพี่น้อง เราได้รับการศึกษาดีที่สุด จบประถมคอนแวนต์
มัธยมโรงเรียนดังของกรุงเทพ มหาลัยก็เอกชนแบบนานาชาติพ่วงด้วยป.ตรี
ใบที่สองกับเรียนภาษาที่ตปท. ในขณะที่วันนี้น้องเราไม่ได้เรียนต่อ เพราะการ
ขาดความรับผิดชอบของผู้ชายคนนึง แม่เราเองทำงานหนักไม่ได้เพราะคลอด
ลูกเองก็ตั้ง5 คน(เสียไปคนนึง) ตามความต้องการของป๊า....ที่อยากมีลูกเยอะๆ
แม่เราผ่าตัดลำไส้ 3ครั้ง อั้นปวดหนักเบาไม่ได้เพราะลำไส้สั้นกว่าปกติ แถมเคย
โดนป๊าซ้อมหลังผ่าตัดไม่นาน ดีที่เราเอาตัวไปบู๊แทน เลยเจ็บไม่มาก
แม่บอกเราเสมอว่าอย่าเลิกทำงานนะ ผู้ชายมันจะดีแสนดียังไง ถ้าอยู่ไปแล้วมัน
บอกให้อยู่บ้านเลี้ยงลูกก็อย่าไปฟัง ไม่งั้นต้องมีธุรกิจค้าขายรองรับไว้ ให้เค้า
เห้นเสมอว่าเราอยู่ได้โดยไม่ต้องแบมือขอเงินเค้าให้ดูไร้ค่า แม่บอกให้เรื่องของ
แม่เป็นอุทาหรณ์ ให้ลูกของแม่ดูไว้เป็นตัวอย่างจะได้ไม่เดินทางผิด เราเองยืน
ยันหนักแน่นว่าไม่เป็นแบบนี้แน่นอน แม่อย่าห่วงลูกเลย
ทางออกวันนี้ น้องเราทั้งสองคนจะเรียนแบบกศน.และคงหางานร้านอาหารฟาสต์
ฟู้ดทำ ให้แม่ไม่ต้องเหนื่อยมากเพราะแม่เราอายุ 46แล้ว คงหางานออฟฟิศทำไม่
ได้ คงต้องค้าขายเล็กๆ น้อยๆ ไป เราเองคงงดช้อปปิ้ง งดไปตปท.สักพัก เพื่อ
ช่วยแบ่งภาระบางอย่างมาจากแม่บ้าง ถึงจะลำบากถึงจะหนักหนา แต่เราอยู่กัน
ได้ตามอัตภาพและสุดท้ายยังไง เราก็ยังมีกันและกัน
แม่เราอยากให้เรื่องของแม่เป็นอุทาหารณ์ให้คุณแม่ท่านอื่นๆ อย่ารักคนอื่นมาก
กว่าตัวเอง สมบัติมีอย่าให้ใครผลาญ อย่าให้เค้าตราหน้าว่าเรามาเกาะเค้ากิน
ทั้งที่ตัวเค้าเองจะไม่มีวันเจริญถ้าเราไม่คอยช่วยเหลือ.....อาจจะดูดราม่าน้ำเน่า
แต่มันคือเรื่องจริงของผู้หญิงคนนึงค่ะ อยากให้คุณลูกทั้งหลายรักแม่ให้มากๆ
อยากให้รู้ว่าภาระที่มันอยู่บนบ่านของคนเป็นแม่มันหนักขนาดไหน เหนื่อยก็ไม่
พัก หยุดก็ไม่ได้ เพราะกลัวว่าลูกของแม่จะอด แม่เราไม่ได้เป้นคนดีที่สุด หรือ
ยิ่งใหญ่มาจากไหน แต่แม่เป็นแม่ที่เรารักที่สุด เป็นคนๆ เดียวที่พร้อมให้อภัย
และเข้าใจเราเสมอ เจ็บจากไหนมา แม่เราก็เป็นหมอนนุ่มๆ เป็นผ้าซับน้ำตาให้
เราทุกครั้ง โกรธกันบ้างงอนกันบ้าง ก็แม่ลูกกันนี่นา.........นิสัยเหมือนกันเป๊ะ
ตอนแม่เรากินพิซซ่า แม่เราบอกว่าไม่ได้กินนานๆ มันก็อร่อยดีเนาะ ขอบใจนะ
ลูก เราว่านั่นแหละ........อาหารมื้อที่อร่อยที่สุดของเรา ต่อไปจะไปกินกับแม่
บ่อยๆ พาแฟนไปด้วยนั่นแหละ แฟนเราก็ไม่มีแม่ เดี๋ยวคงได้อินน้ำตาแตกกว่า
เราอีก ^^
ปล. แม่บอกว่า "ถ้าลงรูป ชั้นจะถกหนังหัวหล่อนซะ" โหดไปนะแม่ TvT
แก้ไขเมื่อ 16 ส.ค. 55 13:34:43
| จากคุณ |
:
ต๊องต๊อง กะ บ๊องบ๊อง  
|
| เขียนเมื่อ |
:
16 ส.ค. 55 13:34:20
|
|
|
| 
